دیروز اسامی ۷شهید حزب الله و مقاومت سوریه ( نبل الزهرا ) منتشر شده دلیل شهادت فعلا بصورت رسمی بیان نشده اما سوریها گفتن در حملات ترکها شهید شدن احتمالا این شهدا در یک مکان و زمان مورد هدف قرار نگرفته باشند سه تاشون که ماله حزب الله لبنانه پنج تن از فرماندهان و افسران هنگ ۱۲۴ گارد هم شهید شدن به غیر از اینها اسامی نزدیک ۱۴ شهید سوری که در استان ادلب به شهادت رسیدن منتشر شده دیشب دو هدف در حلب توسط دفاع هوایی سوریها مورد اصابت قرار گرفت مختصات یکی از اهداف به شرح زیر میباشد A new target was shot down over 30 KM north of Aleppo Speed 10 meters per second Altitude about 5 KM heading south west After the targeting the radar showed that the target dropped 1 Km in altitude in 30 seconds before disappearing from screens

بسم الله........ 9 اسفند 1398 ارتش سوریه موفق شد در ادامه پیشروی خود کل حدود ادارای استان حماه وبخشهای دیگر از منطقه الغاب را پاکسازی کند مسلحین با استفاده از ضعف نیروهای سوری و پشتبانی اتش توپخانه ارتش ترکیه در محور سراقب علاوه بر شهر سراقب مناطقی همچون دادیخ /جوباس/ سان /کفر طبیخ و کدور را دوباره اشغال کنند . سوریها این مناطق را به سرعت تخلیه کرده وچندین زرهپوش مقادیری موشک ضد زره هم به مسلحین هدیه دادن . با ارسال نیروی کمکی به محور سراقب و همچنین افزوده شدن واحدهای از لشگر 25 پیشروی مسلحین در این محور متوقف شده به لاک دفاعی فرو رفته اند منطقه بشدت زیر حملات توپخانه ایی وهوایی سوریها و روسهاست به علت حملات روسها وسوریها مسلحین تلفات زیادی را متحمل شده اند عمده نیروهای مسلحین شهر سراقب و روستاهای اطراف را ترک کرده اند . البته فعلا اقدام جدی زمینی برای باز پس گیری این مناطق صورت نگرفته است . بنا بر گفته منابع سوری و روسی سربازان ارتش همچنان زیر آتش توپخانه راکت اندازهای ترکها قرار دارند به نظر میرسد ارتش ترکها از گلوله های هدایت دقیق استفاده میکند سوریها هم اعلام کرده اند به تلافی مناطقی ازفرودگاه تفتناز را بمباران کردن . یک پهپاد ترک امروز در حد فاصل تفتناز تا سراقب در حال گشت زنی بود . سوریها اگر می خواهند مناطق ازدست رفته را باز پس بگیرند باید مانع پرواز پهپادهای ترک بشوند تانک تی 90 در تصاویر به شماره بدنه 2-21 قبلا در زیتان حلب به غنیمت گرفته شده است و در نبردهای اخیر سراقب هیچ گونه تانک تی 90 به غنیمت مخالفین در نیامده است منطقه ایی که سربازان ارتش ترکیه مورد هدف قرار گرفتن + اجساد سرباز ترک و گروههای سلح در این حمله برخی از منابع سوری اعلام کرده اند حمله توسط موشک توچکا صورت گرفته تروریستهای جماعت مهاجرین اهل سنت ایران در لاذقیه مسئله اصلی اینجاست بر خلاف گفته مقامات ترک همه این تصاویر مربوط به واکنش به کشته شدن 40 تا 60 سرباز ترک نیست . بلکه این حملات در بازه زمانی بیش از یک هفته رخ داده . و جالبه گزارشاتی منتشر شده بود از هدف قرار گیری 4 تا 6 ادوات ارتش سوریه در شمال رقه و حسکه ددر حملات هوایی . امار پنجاه تانک یا زره پوش صحیح نیست یه منبع روس امار ادواتی که مورد حمله قرار گرفته رو منتشر کرده 7 راکت انداز 6 نفربر 17 تانک و 20 عراده توپ و خمپاره انداز - همچنین یک یا دو دستگاه پدافند هوایی از جمله یک سامانه پانتسیر منهدم شده البته اینها به معنی انهدام هم شون نیست یک نکته مهم دیگه بخصوص تصاویر از دید حرارتی اثری از موشکهای هوا پایه مشاهده نمیشه حالا انتظار نیست در هر تصویر وفریم ردی از خودشون به جا گذاشته باشن اما توی تصاویری که من دیدم وچند تاشون رو مرور کردم اثری من ندیدم . احتمال داره بخشی زیادی از حملات توسط گلوله های هدایت شونده توپخانه باشند . کار پهپاد ها شناسایی اهداف و تصحیح آتش توپخانه باشه مثل مورد زیر در هفته گذشته چهار گزارش ازشلیک دفاع هوایی به سمت اجسامی در آسمان ادلب منتشر شده . یکیشون یه پهپاد انکا بود که در دادیخ سقوط کرد در سایر موارد هم گفته شده پهپادهای ترک بوند که سرنگون شدن

پوشش رادارهای استاتیک هشدار زودهنگام ایران تصویر بر اساس داده های اوسینت موجود در منابع اینترنتی میباشد رنگ زرد رادار قدیر (ضد هواگردها)= 600 کیلومتر رنگ قرمز رادار نذیر= 800 کیلومتر رنگ آبی رادار فتح 14= 600 کیلومتر به دلیل وجود خطر بزرگ نیروی هوایی ایالات متحده، مرکز و جنوب کشور از پوشش راداری انبوه برخوردار است تا در کوتاهترین لحظه توانایی شناسایی تحرکات دشمن را داشته باشد -همانگونه که در ماجرای گلوبال هاوک مشاهده کردیم- به طور واضح در تصویر بالا مشهود است به جز جنوب شرقی ایران و قسمتهای ناچیزی از شرق کشور بقیه آسمان ایران توسط رادارهای فراتر افق نگر قدیر پوشش داده می شود. به همین دلیل باید یک رادار قدیر در غرب استان سیستان ساخته شود تا هم تمام آسمان کشور تحت نظارت رادارهای فرا افق نگر باشد و هم اینکه تا دهانه اقیانوس هند توسط این رادارها پوشش داده شود. (به دلیل ضعف نیروی دریایی و هوایی امکان رصد 24/7 دهانه اقیانوس هند وجود ندارد). رادارهای قدیر/رزونانس به عنوان دارایی های استراتژیک پدافند هوایی ایران به دلیل نبود هواگردهای آواکس، ایفای نقش می کنند و از از دست دادن هر یک از آنها ضربه سنگینی به ساختار کشف پدافند کشور وارد می کند 54 درصد از مساحت ایران را کوه‌ها تشکیل می‌دهند -تخمین زده می‌شود حدود 15000 قله 3000 متری در ایران وجود دارد- که باعث شده است رادارهای زمین پایه برای پوشش مناطق پست و کم ارتفاع با مشکل جدی دچار شوند و نقاط کور راداری بسیاری به وجود آید. سمت راست منطقه تحت پوشش یکی از رادارهای تهران برای هدفی در ارتفاع 10 متری- سمت راست منطقه تحت پوشش همان رادار در ارتفاع 100 متری منبع تصویر توئیتر فیلد مارشال گرچه پدافند هوایی با استفاده از رادارهای قدیر این مشکل را حل کرده است به طور قطع در هر گونه درگیری فراگیر با آمریکا، این رادارها جزو اولین اهداف دشمن می باشند و به علت ایستایی و بزرگ بودن، این رادارها به هدف‌هایی با دسترسی آسان برای موشک‌های کروز آمریکایی تبدیل می‌شوند. چنانچه رادارهای قدیر از شبکه کشف پدافندی ایران حذف شود آسمان کشور در برابر سیل موشک‌های کروز دشمن همچون پنیر سوئیسی است که به احتمال بسیار زیاد فقط در فاز پایانی و پس از رسیدن موشک کروز به نزدیک هدف توانایی شناسایی آن را دارد. همچنین در صورت نبود رادارهای قدیر، جنگنده‌های پنهانکار دشمن نیز توانایی بالایی در نفوذ به عمق کشور از طریق نقاط کور راداری را دارا هستند. البته یک رادار فرا افق نگر دیگر نیز به نام کیهان در ایران حاضر هست و در بازدید فرمانده ارتش از پدافند جنوب کشور این رادار در ساحل خلیج فارس حضور داشت و وظیفه کشف اهداف پروازی در ارتفاع پست را انجام می‌داد با توجه به محل قرار گیری این رادار در ساحل خلیج فارس شایعه برد 3000 کیلومتری آن رد می‌شود. چراکه راداری با این برد نیازی به استقرار در منطقه پر خطر ندارد و باید در قلب کشور ایفای نقش کند. احتمالا برد این رادار کمتر از 600 کیلومتر باشد. رادار کیهان مستقر در ساحل خلیج فارس اما مزیت رادار کیهان نسبت به رادارهای قدیر در تحرک این رادار است. رادار کیهان را می‌توان در هر نقطه از کشور مستقر کرد و در صورت نیاز نقل مکان کرد. بهتر است در کنار رادارهای قدیر چندین رادار کیهان نیز کل آسمان کشور را پوشش دهند تا در صورت از کار افتادن قدیر، پوشش فراتر از افق شبکه پدافندی همچنان برقرار باشد. یکی دیگر از راهکارها تنوع پوشش پدافندی کشور است اما این‌بار در کنار استفاده از رادارها بهتر است یک شبکه کامل کشف الکترو اپیتک در سراسر کشور راه‌اندازی شود. چنانچه از سامانه کشف رعد2 استفاده کنیم می‌توان با استقرار 225 دستگاه از این نوع سامانه تمام آسمان کشور را به صورت پسیو تحت پوشش قرار داد (گرچه نیازمند هزینه بالا و کادر زیاد است) و از یک شبکه کشف غیر قابل اخلال و با احتمال شناسایی بسیار پایین برخوردار شد که توانایی کشف انواع اهداف متخاصم را دارد. البته با رعایت پدافند غیرعامل باید در حد امکان سیستم‌های الکترو اپتیک در ارتفاعات مستقر شوند تا بتوان از حداکثر برد آنها استفاده کرد. رادارهای فتح14 و نذیر از اهمیت کمتری برخوردارند زیرا توانایی جایگزینی توسط رادارهای مطلع الفجر2/3 و رادار L-ASR4 را دارد.

الان روزنامه نیازمندی منطقه به این شکله: به یک فرد بی کله و ترجیحا پولدار برای ژاندارمی منطقه نیازمندیم -آمریکا به یک پدرخوانده خوب و دلسوز برای تروریست های بی پدرمانده نیازمندیم -آمریکا انجام تمامی سفارشات با نازلترین قیمت در صورتی که نمونه کار می خواهید از ترودو بپرسید -اوکراین به چند جنگنده تمیز نیازمندیم تعویض هم داریم -ایران چند کلاهک اتمی گم شده - به یابنده مژدگانی داده می شود - ... به چند جوان ترجیحا با ریش جهت انتحاری نیازمندیم -چند زامبی مظلوم تعداد زیادی تاو موجود است. بدون خط و خش - آمریکا مزدور می خوایم. روز مزد. حقوق ماهانه ۳۰۰ دلار. با ناهار و جای خواب - اردوغان هدیه رو وا نکرده پس فرستاد - ایران قاط خریداریم کلی جزیی - از طرف بچه های باعشق یمن من چی کاره بیدم - قطر سفارشات میانجی گری پذیرفته می شود - عمان یکی جلوی اینا رو بگیره. کمک. - بن سلمان هواپیما می زنیم، ادم می گیریم هر نوع سفارشی پذیرفته می شود. در اسرع وقت. طالبان

سید علی زنجانی طلبه ایرانی مدافع حرم شب گذشته در حمله هوایی ارتش ترکیه به مواضع نیروهای مقاومت در استان ادلب سوریه به شهادت رسیده است. منبع: توییتر مهدی بختیاری https://twitter.com/Mahdiibakhtiari/status/1233664890423988224

بسم ا... برای بحث به تاپیک نیروی هوایی منتقل شد -------------- سلام علیکم اینمساله کاملا صحیح هست ، ایجاد توان هوایی در بازه زمان قابلیت اجرا دارد این بحث یک مقداری پیچیده است و باید بیشتر روی ان تمرکز داشته باشیم . کاملا درست هست ، یکی از نقدهای که به ساختار نیروهای مسلح ما وارد هست و ظاهرا جوابی هم برای آن وجود ندارد ، ازدست دادن فرصتهای گرانبهایی بود در بازه زمانی انتهای دهه 70 تا اواخر دهه هشتاد شمسی ، در اختیار ما قرار گرفت و استفاده نشد . این مورد نیاز به تبصره دارد ، ببینید ، نیروی هوایی بالذات یک نیروی پیچیده و گران قیمت هست ، یعنی اگر قصد ایجاد یک نیروی رزمی با قابلیت آفند یا پدافند موثر وجود داشته باشد ، بطور قطع و بدون هیچ شکی باید سرمایه گذاری سنگینی در حوزه سخت افزار و نیروی انسانی روی آن صورت بگیرد ( استناد میشود به هزینه های IIAF در سالهای دهه 50 خورشیدی در حوزه آموزش ، چه در داخل و چه بصورت اعزام دانشجو ) . بطور طبیعی ، شاید در قرن بیستم ، ایجاد یک نیروی هوایی ساده و کم هزینه با صدور جنگنده هایی نظیر F-5A ممکن به نظر می رسید ولی در حال حاضر وضعیت تهدید به گونه ای هست که شعار " جنگنده ارزان و ساده " عملا برای خنثی سازی تهدید قابلیت اجرا ندارد . هر دلاری که برای نیروی هوایی هزینه میشود ، عملا یک سرمایه گذاری موثر برای آینده است ( ما تجربه آموزش نیروی انسانی نیروی هوایی ایران توسط مجرب ترین اساتید خلبان نیروی دریایی ایالات متحده که همه انها تجربه حضور در ویتنام را هم داشتند و ایضا" پرسنل هوانیروز ارتش ایران توسط اساتید خلبان حاضر در جنگ ویتنام را داریم ) در نتیجه ، ارقامی که فرمودید ، حتی اگر " گران قیمت " هم به نظر برسند ، در برابر تهدیدی که قرار هست در برابر آن قرار بگیرند و هزینه های سربار ناشی از تسلط دشمن بر آسمان خودی واز میان رفتن زیرساختها و .... عملا ارزان محسوب میشوند در خصوص هزینه تولید کوثر ، به مانند هزینه های تولید موشکهای بالستیک ، ما هیچ سند قابل اتکاء که این ارقام را تایید کند ، در اختیار نداریم ، طبیعتا نمیشود روی این رقم ها بعنوان یک استدلال محکم ، اتکاء داشت . ضمن اینکه مجدد عرض میشود شعار " جنگنده ارزان و ساده " امروز توانایی تامین نیازمندی نیروی هوایی نیست . بطور قطع ، عطف به مورد بالا ، اینکه ما در شرایط فعلی بتوانیم درسال 50 فروند جنگنده تولید کنیم ، مقداری شبهه و تردید وجود دارد .( براساس اطلاعات امروز / اسفند 98 ) ولی در خصوص فالکروم های نیروی هوایی ، شاید شیوه ای که هند در پیش گرفت برای این کار ، مصداق خوبی باشد در مورد پی- 14 هم این مورد خدمت شما عرض شد فلسفه این دوتا ( فالکروم / تامکت ) شاید مقداری متفاوت باشد . فالکروم بعنوان یک جنگنده دفاع نقطه ای ، تخصصی می بایست وارد نبردهای نزدیک بشود ولی تامکت بعنوان یک رهگیر برای نیروی دریایی ، عملا نیازی برای ورود به داگفایتهای پر و پیچ خم ندارد ، هر چند بعنوان یک جنگنده سنگین ناونشین ، یک مزیت آشکار را ثبت کرده نمودار روبانی یک درگیری هوایی تمرینی میان یکفروند تامکت نیروی دریایی و یکفروندF-4 J نیروی هوایی ارتش ایالات متحده 1- درگیری در ارتفاع پروازی 17000 پایی آغاز می گردد و جنگنده F-4 J چیزی در حدود 1000 پا از تامکت عقب تر است و سرعت هردو در حدود 850 کیلومتر درساعت می باشد . 2- تامکت با یک گردش جداشونده شدید بسمت راست و بالا (با فشار 7/4 جی ) و بسرعت در خارج از محدوده دید فانتوم قرار می گیرد . 3- اختلاف فاصله جبران شده و خلبان تامکت بلافاصله خود را وارونه کرده تا دید بهتری نسبت به دشمن پیدا کند . 4- اجرای مانور قیچی غلتان 5- پانزده ثانیه پس از شروع درگیری ، تامکت موفق می شود در پشت فانتوم قرار گیرد 6 - تامکت در موقعیت شلیک قرار گرفته و پایان ماجرا فقدان ترس در اجرای چنین مانورهایی ، بویژه اجرای مانورهای رزم هوایی با زاویه حمله 50 درجه و اجرای غلتهای 360 درجه ای ، در هر خلبانی حس اعتماد به نفس فوق العاده ای را ایجاد خواهد کرد . حالا بنده اعتقاد دارم که فناوری باعث شده تا کمتر شاهد داگفایت باشیم ، فناوری موشکهای برد بلند ، پنهانکاری برای در امان ماندن از شناسایی توسط دشمن دربردهای طولانی و .... این مساله را اثبات می کند که عصر داگفایت تقریبا" روبه پایان است ولی هنوز تمام نشده در دفاع مقدس هم اگر به لیست شکارهای تامکت نگاه کنیم ، اکثر شکارها دربردهای زیاد ثبت شده ( شلیک های فامد ) و هر وقت تامکت خودش را درگیر داگفایت کرده ، مشکل ایجاد شده ( مثل یک ، دو یا سه مورد شکار تامکت توسط میراژها ) در مجموع ، ترکیب سوخو-35 / میگ-35 ( و نه یک گزینه بلند پروازانه ای مثل سوخو-57 ) یا حتی سوخو-30 شایدما را از این وضعیت مقداری نجات بدهد

با این جمله "تمام کار ما باید متناسب با تهدید باشد" موافق هستم و در همین راستا مساله زمانبر بودن دستیابی به توازن قوای هوایی را مطرح کردم. برای رسیدن به توازن قوا باید به مساله از دو بعد کلان و خرد نگاه کنیم ، در سطح کلان تمام مولفه های قدرت را در نظر گرفته و با فرض استفاده مناسب و هماهنگ از آنها ، برآیند حاصل ما را به توازن قوا می رساند که شامل نیروی هوایی ، زمینی ، دریایی و ... می گردد. اما از نظر خرد مساله را بصورت موضوعی در نظر گرفته و سعی میشود در حوزه برتری حریف ، خود را به آن سطح برسانیم ، مشخص است که در برابر کشوری مثل آمریکا ، ایران منابع کافی جهت دستیابی به توازن قوای خرد و موضوعی را ندارد و باید بر توازن قوای کلان و کلی متمرکز شود. اینکه در مجموع برآینده نیروهای عمل کننده ایرانی ، که شامل طیف وسیعی از تجهیزات و اقدامات از شبکه کشف راداری و پیش اخطار گرفته تا فرماندهی و جنگال و هواگردهای رزمی سرنشین دار و بی سرنشین و یگان های پدافندی زمین به هوا ، از برآیند نیروهای عمل کننده طرف مقابل ، امتیاز بیشتری داشته باشند. این را در نظر بگیریم که هیچ کشوری امکان بکارگیری تمام امکانات خود را صرفا در یک جبهه ندارد و این محدودیت با افزایش هژمونی و حوزه نفوذ کشورها ارتباط مستقیم دارد ، آمریکا هم هرگز امکان انتقال تمام قوای نظامی خود را صرفا برای مبارزه با کشوری چون ایران یا هر کشور دیگری نخواهد داشت ، بخشی از این نیروها را برای تامین امنیت خاک اصلی و آمریکا شمالی ، بخشی برای اروپا ، اقیانوس آرام ، اقیانوس اطلس ، جنوب شرق آسیا و ... در حالت بلوکه قرار دارند. در بهترین حالت و در صورت دستیابی به توافقات ضمنی با روسیه و چین مانند زمانی که با گورباچف رهبر شوروی توافق شد ، می توان انتظار داشت در حدود یک سوم قوای نظامی را به یک منطقه از جهان بتواند اعزام کند. در سال 1991 در حدود 1800 هواپیمای رزمی به منطقه اعزام شد که دو سوم آنها متعلق به آمریکا بود و این در حالی بود که این کشور در آن زمان با توجه به شرایط جنگ سرد در حدود 7 هزار هواپیمای رزمی در اختیار داشت. امروز در حدود 3 هزار هواپیمای رزمی در اختیار داشته و این تعداد را در بین یگان های مختلف در سرتاسر پایگهای نظامی داخلی و خارجی تقسیم نموده است و با توجه به شرایط جهانی و تهدیدات جدید از سوی چین ، روسیه ، کره شمالی و ... در بیشترین حالت امکان اختصاص بیش از هزار فروند را به یک منطقه خاص نخواهد داشت. این هزار فروند را ظرفیت عملیاتی نهایی آمریکا در برابر قدرتهای منطقه ای فرض بگیرید. البته در یک جنگ جهانی و در برابر چین و روسیه ظرفیت کامل را بکار میبرند. ظرفیت رزمی آمریکا در حدود هزار فروند هواپیمای رزمی سرنشین دار ، در مقابل ظرفیت رزمی کشورهای منطقه به چه میزان است؟ هر کدام از کشورهای تهدید کننده ایران شامل عربستان ، اسرائیل ، ترکیه ، پاکستان و ... حداقل 300 فروند هواپیمای عملیاتی در اختیار دارند. اگر هم کشورهای عربی در صورت جنگ با ایران بصورت هماهنگ عمل کرده با توانی بیش از 500 فروند عملیاتی روبرو خواهیم بود. پس در نتیجه تفاوت بین تهدید از جانب آمریکا با تهدیدات منطقه ای در حد 30 الی 50 درصد با یکدیگر تفاوت دارد. این تفاوت به حدی نمی باشد که در صورت دستیابی به توازن قوا در مقابل یکی ، در برابر دیگری بصورت کامل ناتوان باشیم. با دستیابی به توازن کامل منطقه ای ، در برابر آمریکا هم به توازن نسبی 50 درصدی خواهیم رسید. الان مساله اصلی رو مورد بررسی قرار دهیم. زمان و هزینه. دهه هشتاد فرصت طلایی بود که با درآمدهای هنگفت ارزی امکان بازسازی چندین باره نیروی هوایی را داشتیم و استفاده نشد. امروز از نظر منابع مالی در وضعیت مطلوب قرار نداریم. حتی فرض تخصیص سالانه یک میلیارد دلار هم دور از ذهن می باشد. یا باید سراغ روشهای ابتکاری مانند نفت و گاز در برابر خرید نظامی برویم ، یا هم این منابع اندک را صرف افزایش کمی و سپس کیفی اختصاص داد. اگر قرار باشد سراغ خریدهای گران قیمت مانند سوخو35 رفت ، هزینه تمام شده هر فروند با احتساب هزینه های آموزش خلبان و پرسنل زمینی ، مهمات ، قطعات یدکی ، تجهیزات زمینی و تعمیرات و ... بالای 80 میلیون دلار خواهد بود ، فرضا با یک میلیارد دلار در سال ، 12 فروند می توان خریداری نمود. تاثیر خاصی بر توازن قوا نخواهد داشت. اما اگر جنگنده کم هزینه ای مانند کوثر را به تولید انبوه رساند که با تمام امکانات مناسب قیمت تمام شده ای در حدود 20 میلیون دلار داشته باشد ، هر سال 50 فروند یعنی 3 اسکادران رزمی جدید به نیروی هوایی اضافه میشود که توان عملیاتی را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. در کنار آن در صورت ارتقای میگ29ها به استاندارد SMT و خریداری تعدادی میگ35 که بتوان جمعا 3 الی 4 اسکادران عملیاتی مثلا در تهران ، تبریز ، بندرعباس و بوشهر داشت ، توازن قوای نسبی با کشورهای منطقه تا 10 سال تامین میشود. در این فرصت 10 ساله هم امکان به تولید رساندن طرح پی14 وجود دارد. این مصاحبه رو در مجله صنایع هوایی خوانده ام. جالب و مفید است. در مقابل اساتید تامکت که علاوه بر سالها پرواز ، تجربه هشت سال جنگ را در کارنامه دارند ، حرف زیادی برای گفتن نیست. اما تنها این نکته را عرض کنم که شرایط امروز با سی سال قبل بسیار تفاوت کرده است. همین میگ29 قدرت داگفایت به مراتب بیشتری از تامکت دارد ، سالها قبل ، در شبیه ساز پرواز تقریبا تمام هواگردها را که تست کردم به ترتیب از نظر داگفایت این تقسیم بندی بدست آمد : 1- سوخو27 و اف15 در رتبه نخست ، میگ29 و سوخو33 و اف16 و میراژ2000 در رتبه بعدی ، در تست شبیه سازی با یک فروند میگ29 و اف15 توانستم 6 فروند تامکت را سرنگون کنم ، با یک فروند اف15 هم چند فروند میگ29 سرنگون شد و ... در نبردهای فامد نیز اف15 و سوخو27 با توجه به قدرت مانور بالا شانس فرار بیشتری در مقابل موشکهای میانبرد داشتند و این مساله را به عنوان مثال در جنگ یمن و فرار اف15 از چنگ موشک آر27تی مشاهده کردید ، در حالی که تورنادو نتوانست چنین کاری انجام دهد. نبردهای امروزی در صورت برابری تکنولوژیک اجبارا به نبرد نزدیک و داگفایت کشیده می شود ، دلیل آن پنهانکاری و پادهای اخلالگر قوی است که امکان شلیک از دور را از بین برده است. در چنین حالتی در برابر جنگنده ای مثل اف22 که قدرت مانور فوق العاده ای دارد که حتی از اف15 نیز بیشتر است ، باید به سمت جنگنده ای رفت که بتواند در میدان نبرد بقاپذیری بیشتری داشته باشد ، یک بخش مربوط به پنهانکاری است ، بخش دوم جنگ الکترونیک و سنسورهای هشدار دهنده و بخش سوم قدرت مانور و نرخ گردش و اوج گیری سریعتر از رقیب. در نهایت کار به کیفیت موشک و رادار میرسد که در فاصله نزدیک تقریبا تمام آنها بصورت مشابه عمل میکنند و حتی امکان دارد نبرد به داگفایت و استفاده از موشک حرارتی یا توپ نیز بکشد. در جنگ تحمیلی مشکل اصلی اف14 در همین نبرد داگفایت بود و جنگنده های عراقی قدرت مانور به مراتب بهتری داشتند و در مقابل توان مانور کم و ضعف موتور در پرنده ایرانی ، تنها با تخصص و شجاعت خلبانان ایرانی تا حدودی جبران شد ، اما امروز با افزایش قدرت مانور و سنسورهای هدفگیری که امکان شلیک موشکهای حرارتی تا 140 درجه اختلاف زاویه ای را دارند ، کار غیرممکن میشود. باید به سمت گزینه های به روزتری برویم.

حداقلش اینه اگر حملات پهپادی است نیروهای حزب الله به دوش پرتاب هم مجهز بشند حالا تا بتونند از خودشون دفاع کنند. نهایتا با این وضعیت بهتره حزب الله از تراکم نیروهاش کم کنه و نیروهاش را بین پایگاه های ما پخش کنه و برای انتقام اساسی هم واحدهای خبره ضد زرهش البته با رعایت کامل کم تعداد بودن و اصل اختفا اگر تونستند انتقام خون شهدا را بگیرند. هر چند با حضور پیاده نظام تروریستها کار سختی است و البته قطعا اول باید به هر ترتیب شده شر پهپادهای ترک هم کم بشه. با این پیشکشی اردوغان به نتانیاهو و ترامپ و خودشیرینی محض احتمالا شاهد حمایت کامل اونها از اردوغان باشیم چون هیچ چیز براشون شیرین تر از این پیشکش ترکیه نبوده در جبهه سوریه. برای همین حالا شاید یکی از پیش شرطهای نانوشته صهیونیستها و ترامپ را هم اردوغانبرآورده کرده با حمله به حزب الله در سوریه. نهایتا حماس هم ( لااقل بخشی از طیف سیاسیش ) که به نظر وابستگی های شخصیشون ( قدرت، پول، سیاست ) بیش از وابستگی های اعتقادیشون هست هم درس نمیگیرند و سر بزنگاه ها حتی ترجیح میدند به جای سکوت حماقت به خرج بدند. مشخصا این طیفی هست که متمایل به سازش هست شاید بر خلاف بدنه نظامی حماس و هزینه ها را بخش نظامی میده و آب پرتقالها را اینها میخورند در انکارا و استامبول و قاهره و ... والا که اگر بخش مرکزی و نظامی حماس اگر تا حالا نفهمیده باشه کی فقط شعار میده و حتی یک موی گندیده صهیونیستها و پولهاشون را با صدتا مبارز عوض نمیکنه و کی واقعا داره حمایت با هزینه ازشون میکنه که کلاهشون پس معرکست مثل تشکیلات خودگردان.

سلام حالا من سورس اصلی خبر وزارت دفاع ترکها را ندیدم ولی در ترجمه ها به نقل از وزارت دفاعشون این حمله اخیر حمله پهپادی و بمباران راکتی پهپادها گفته شده و فیلمش هم منتشر شده. نهایتا باز حضور پهپادها خصوصا با اتفاقات این چند روز اخیر میتونسته نشانه حمله باشه ( فرضا حتی زمینی ) پدافند سوریها چرا عکس العملی نداشته در حلب؟ پ ن: یونان مرزهای خودش را با ترکیه بسته. با اینکه اردوغان طی توافقی با دریافت 5 میلیارد یورو سال 2016 توافقی با اروپا امضا کرد برای کنترل مهاجرین ولی حالا مرزهاش را باز کرده ( برای فشار به اروپا در همراهی ترکیه و حمایت از حمله به ادلب ) و میگه من نمیتونم کنترل کنم و به من ربطی نداره.

سلام ظاهرا پهبادها بیشتر جنبه شناسایی و گزارش دهی در این حملات داشته اند و مبدا حملات زمینی بوده است .

طبق جمع بندی اخبار عمومی بچه های حزب الله در حلب به شهادت رسیدند انگار و این خیلی متفاوته که مثلا در ادلب و خط مقدم سراقب شهید شده باشند و پیام مستقیم ترکیه باید محسوب بشه. ترکها چند حمله پهپادی به برخی نقاط در حلب داشتند که به نظر لااقل یکی یا دوتاش مقر نیروهای مقاومت بوده و خب قاعدتا اطلاع هم داشته و از قصد هدف قرار داده اون نقطه را. در یک اقدام رسمی بیاینه هم دادند و گفتند که یک واحد تاسیسات شیمیایی ( بله به همین ابتذال، همینقدر در توهین به شعور افکار عمومی و خصوصی. ولی خب جامعه جهانی و جنگها دیگه رسما و اساس بر مبنای دروغهای بزرگ اداره میشند، در جنگ سوریه هم هر طرفی که میخواد اقدامی از کشتار و سربریدن تا حمله موشکی و هواییش را توجیه کنه میگه "تاسیسات یا حمله شیمیایی" ) و یک مقر نیروهای سوری(؟) و چندین تانک و زره پوش را زدیم و 57 نیروی ارتش سوریه را هم کشتیم. فیلمش را هم به طور رسمی منتشر کردند خود وزارت دفاع اگر اشتباه نکنم که به نظرم باز معنادار هست. حالا که طبق حدسها از نیروهای ما هم جز شهدا بوده و اردوغان هم هیچ توجیهی نداشته برای این حمله منتها چون زورش به روس ها نمیرسه خواسته مثلا جدیتش را در حامیان سوریه هم نشون بده و خب چه طرفی مناسب تر از ما در این شرایط سخت ما با تمام این رخدادهای سریالی اخیر و از همه مهمتر وضعیت اقتصادی کشور. دوستان اشاره کردند اردوغان چطور یک معامله پرسود دو طرفه را (بحث تحریم) یک بار به سر ما کوفت که من در تحریم حامی شما بودم ( حالا در حد چند لفظ تنها عین ماجرای فلسطین و خدا میدونه اگر منافع اقتصادی خودش و پسرش و دامادش و شرکتهای ترک نبودند ( ماجرای تجارت طلا و ... که هنوز هم پروندش بازه در آمریکا و البته در ترکیه با شدت خفقان موجود دفن شده ) از امریکا مصرتر بود ضد ما) و حالا هم از این فرد هیچ چیز بعید نیست. نکته مورد توجه اینه که ما تمام این سالها حملات صهیونیستها در سوریه را تحمل کردیم که اینطور بی مهابا ارتش سوریه و نیروهاش هدف قرار نگیرند ولی حالا میبینیم روسها خیلی راحت نشستند کنار و قتل عام یک ارتش تقریبا بی دفاع را تماشا میکنند. احتمالا همون حمایت سیاسیشون را منت دار حساب میکنند و میگن کافی است. پ ن: در مورد فیلمها تا قبل از این فیلم اخیر که وزارت دفاع ترکها منشتر کرده به نظرم به قول دوستان حملات پراکنده در مکانهای قبل از اتفاقات اخیر بوده عمدتا و شاید همین توجیه کنه چرایی عدم واکنش پانتسیر را. ترکها در یک سال اخیر خصوصا پهپادهاشون خیلی راحت و انبوه بالا سر نقاط مختلف ادلب و مناطقی تحت تسلط ارتش سوریه پرواز میکردند و شاید بعد مدتها پذیرفتن این همزیستی، حمله مزبور غافلگیرانه رخ داده در حالیکه مثلا پانتسیر از وجود پهپاد مطلع ولی از قصدش برای حمله کاملا بی اطلاع بوده. ولی سوال اینجاست پس حملات دیشب که به نظر اینبار مشخصا همون دیشب انجام گرفتند پهپادها چرا به راحتی عملیات کردند؟ آیا این هم به دلیل این بوده که ارتش ترکیه از موقعیتی که نیروهای مقاومت گمانش را نمیکردند حلب هدف قرار داده بشه و پرواز پهپادهای ترک را تعبیر به پروازهای روتین شناسایی کرده بودند سو استفاده کرده؟

دیگه به جایی رسیدیم که ترکیه هم داره ایرانیارو با حمله هوایی میزنه... اول اسرائیل بعد امریکا حالا هم ترکیه! اگه الان اهمیت آسمون و نیروی هوایی سرحال درک نکنیم دیگه نباید امیدی داشت... پ.ن: متاسفانه ظاهرا با سکوت ما حالا دیگه قبح کشتن ایرانیها شکسته... و این بدترین و خطرناکترین قسمت ماجراست!

تصویر تعدادی از کشته های ارتش ترکیه شهیدخواندن کشته های ارتش ترکیه توسط سفارت اسرائیل در ترکیه و همچنین در تصویر پایین تر به عربی تسلیت یکی از مهمترین رسانه های حماس به ترکیه برای شهادت سربازانش!!

اصلاحیه مناطقی مثل المنصوره قسطون و الزیاره در کنترل ارتش نیست

صرفا" برای حض بصر

سلام علیکم مزیت اصلی میلیتاری بعنوان بزرگترین مرجع مباحث نظامی وب پارسی ، این هست که میشود تحلیل های مشخصی را در آن پیدا و به آن استناد کرد در واژگان نظامی یک اصطلاحی هست با عنوان ROE یا ROLES OF ENGAGEMENT و در تعریف : "آیین ‏نامه و قوانینی که مقامات ذی‌صلاح نظامی صادر می‌کنند و تعیین‌کنندۀ شرایط و محدودیت‌هایی است که نیروهای نظامی براساس آنها با نیروهای دشمن درگیر می‌شوند یا به درگیری ادامه می‌دهند"این مقررات و قوانین ، بسته به موقعیت و مکانی که یک واحد نظامی ( زمینی / هوایی و دریایی ) در ان وارد عمل می شود و همچنین زمان و شرایط رزمی ، متفاوت هست . ======================= حالا در مورد عدم واکنش در سوریه ، قبلا مفصل تحلیل شده و استنادات لازمه هم وجود دارد : به احتمال قریب به یقین ، این حملات پی درپی یک نشانه واضح از افزایش حس خطر برای اسراییل در سوریه است و اینکه حریف ما ظاهرا یک مقدار دستپاچه شده و این دستپاچگی به اندازه ای هست که مجبور شده کارت خودش را به اصطلاح "رو" کند . ( فرض کنید انها، این نکته را بخوبی متوجه شدند که ما قصد داریم عین نسخه کاری که در دهه هشتاد در جنوب لبنان انجام دادیم را در سکوت کامل رادیویی ، در سوریه ، بخصوص در امتداد بلندی های جولان مجددا تکرار کنیم ) . یادمان باشد در پلان جامع حریف ، این حملات ، در قالب حملات بازدارنده انجام میشود . یعنی تحلیل آنها بدین صورت باید باشد که این حملات پی در پی یا مقطعی صورت می گیرد ، چون یک روندی در سوریه آغاز شده و باید جلوی این روند را گرفت . اگر در جنوب لبنان ، دست جمهوری اسلامی یک مقدار بسته تر بود و هست ولی در سوریه آزادی عمل بیشتری وجود دارد ( چه بلحاظ نیرویی و چه بلحاظ سخت افزاری و حتی حوزه عملیات اطلاعاتی ) این وسط بطور قطع ، درز اطلاعاتی وجود دارد ( ویژگی غیر قابل اجتناب هر عملیات اطلاعاتی ) و یا حتی می توان چنین تحلیل کرد که سعی شده تا به دشمن چنین قبولانده شود که اهداف ، برای آنها حیاتی است و باید در اولویت انهدام قرار بگیرد . یعنی دشمن را آنقدر بچرخانید تا در مورد نیّت اصلی شما ، دچار سرگشتگی شود ( پرچم ساختگی ) هر چند بطور قطع ، حریف ما ، ارزیابی های خودش را دارد و نباید توان تحلیل انها را دست کم گرفت . در مجموع کار بسیار ظریفی هست که برنامه ریزی و پیش بینی همه احتمالات را می طلبد . طبیعتاً این اقدامات ، تلفات هم دارد ، همانطور که برای حریف ما هم این مساله مصداق پیدا می کند . البته تنها نکته در این بین برای ما ، هوشمندی تصمیم سازان این حوزه در توجیه عقلانی چرایی عدم پاسخگویی هست ، چون فشار افکار عمومی ، بصورت بی رحمانه ای مطالبه اقدام متقابل را دارد و در هر شکل ، اقدام عجولانه ، به سود حریف ما تمام شود . این را بگذارید در کنار آماده بودن دولت ترامپ برای شروع یک هجمه تبلیغاتی یکپارچه بر علیه ما و بهانه ای برای ملغی کردن معاهدات ..... با توجه به این موارد ، عدم واکنش هیستریک ج.ا به حملات اسراییل در دو حالت قابل تحلیل هست : 1- یا توانایی پاسخ دهی نداریم (که بخشی از تحلیل ها است ) 2- یا پلان طراحی شده برای سوریه و هزینه ای که بلحاظ مالی و انسانی و تجهیزاتی دارد پرداخت میشود ، به گونه ای هست که نیازمند وجود استانه تحمل بیشتری است . در یک دعوا ، عصبانیت یک طرف ( واکنش هیستریک و عصبی بدون منطق ) کمکی به برتری در برابر یک حریف قدرتمند تر نمی کند ، تنها مزیت آن ، تحلیل رفتن قدرت عکس العمل هست . پی نوشت : 1- اگر حوصله مطالعه دارید ، این دو تا پست را مطالعه کنید ، معرفی کتاب درسهایی از جنگ 2006 عملیات تاثیر محور 2- یک پیشفرض برای تحلیل این قضایا : جنگ ، طراحی پلان های راهبردی و.... نیازمند صبرو حوصله است . در این حوزه ها ، کاراکترهای شخصیتی عجول ، بازنده اصلی هستند . 3- یکی از مزیتهای رصد تحلیل های نظامی - اطلاعاتی رژیم عبری و مطالعه نظام مند شیوه تحلیل آنها از رخداد ها و وقایع این هست که تحلیلگر ، شناخت دوجانبه ای از وضعیت خودی و دشمن پیدا می کند ( که بطور دقیق ترجمان دقیق توصیه سر بازیل لیدلهارت محسوب میشود )

AN-26

عجیب و البته ناراحت کنندست، ناراحت کننده از این نظر چون در این وضعیت سوریه هم یک دارایی باارزش از دست رفته اون هم با این درجه اهمیت در مقابل حملات مدام صهیونیستها و هم با توجه به فعال بودن سامانه پرسنل آموزش دیده و افسران این سامانه که از دست رفتند. و عجیب اینکه سامانه فعاله و بگیم در برابر حمله راکتی احتمالی توان دفاع نداشته از خودش، اون پهپاد بالای سرش هم یعنی خارج از رنج دسترسیش بوده؟ یا روسها معین کرده بودند که پهپادهای طرف مقابل هدف قرار گرفته نشه؟ و اینطوری سامانه و پرسنل قربانی بشند. این پرواز راحت پهپادها مورد بسیار عجیبی هست چون انهدامشون هم حساسیت برانگیز نیست که بگیم به خاطر افزوده نشدن تنش منهدمشون نمیکنند. در ظاهر به نظر یا مجوزش وجود نداره! یا امکان شناسایی و تفکیکش برای واحدهای پدافند نقطه ای سوریه وجود نداره. نهایتا یک نمره منفی است برای سامانه روسی. ==================================== گویا 3 عضور حزب الله در نبردهای سراقب شهید شدند و چند نفرشون هم زخمی و همچنین تعدادی از مدافعین سوری. نکته اینجاست آیا ممکنه اردوغان گستاخی را به این مرحله رسونده باشه که به مقرها و نیروهای حزب الله هم حمله کرده باشه؟ یا نیروهای حزب الله به خاطر مشکلات ارتش سوریه در این محور ناچارا باز برای پایداری بیشتر در دفاع از مناطق وارد این محور شدند. به هر حال این محور الان مستقیم و مدام زیر آتش ارتش ترکیست و احتمالش زیاد هست اردوغان جنایتی این بار غیرقابل تحملتر نسبت به نیروهای ما انجام داده باشه. درسته اردوغان افسار پاره کرده ولی قطعا یک خطوط قرمزی باید وجود داشته باشه. حداقلش حضور پهپادهای ماست که دیگه این همه هم دست بسته نباشیم و لااقل از موجودیت نیروهای خودمون دفاع کنیم. هرچند حضور مدام صهیونیستها و مشکلات اخیر سخت کرده استقرار ثابت تیمهای ما را ولی حزب الله به اندازه کافی فداکاری کرده و حالا درست نیست در مقابل دیوانگی اردوغان هم سپر بلا بشه به این راحتی. چرا سلاح های دوش پرتاب لااقل برای مقابله با پهپادهای رژیم اردوغان وجود نداره در این محور دست نیروهای خودی؟

کنفرانس خبری حزب وطن ترکیه کنفرانس خوبی است از چند جهت. مهمترینش اینکه چطور میشه منتقدانه ولی کاملا دلسوزانه و بدون حب و بغض و طعنه و کنایه و ناسزا و سیاست زدگی و بازی قدرت و تعصب و جهتگیری و تصمیم تو و تصمیم من و ... مواضع خود را بیان کرد در مورد کشورت و خطرات و مخاطرات را گوشزد کرد بدون اینکه از همون ابتدا دنبال مقصر در داخل باشی و بخواهی انتقام گیری سیاسی کنی. حالا البته مواردی که عنوان کردند زیاد بود و بهتر هست دوستان مطالعه کنند و به نظرم واقعا اردوغان اگر تنها کمی عقل داشته باشه از دهان هموطنان خودش میشنوه که حمایت از وحوش تحریرالشام که فعلا برای ارتش سوریه خونخوار هستند و برای اردوغان دم تکون میدند نهایت کارش شبیه اون سگی است که فرزند خانواده را میدره نهایتا یک روز. کسی که خلق و خوش اینطور به خون آلوده شده باشه و توحش رسم روزگارش باشه قطعا دوست و دشمن نمیشناسه چون هر دو خون! دارند،برای خونخوار فقط مسئله زمانه که چه وقت به کدوم بپره. بماند که این حمایت نهایتا بر سر لجاجت و تعصب روی آزار بشار اسد و حکومت سوریه و ساکنین حلب هست چون جناب ادروغان به خواسته ها و آرزوهاش نرسیده و نه بیشتر.

در مورد سیستم های پسیو شاید با توجه به بودجه محدود نیروهای مسلح حفاظت از رادارهای قدیر را محول کنیم به سیستم های پسیو، یعنی با تعداد کمتری واحد از رادارهای استراتژیکمون مراقبت کنیم تا فرصت محدود برای پاسخ تهاجمی داشته باشیم. هرچند به نظر در ابتدا باید به این پرسش پاسخ داد که ما چه سناریویی را متصور هستیم، به هر حال در چنین نبردی دشمن تقریبا نامحدود از موشک و جنگنده و پرتابه های هوایی شامل بمبهای کم قطر و کروزهای برد بلند و ... برخوردار هست، پدافند نهایتا ممکنه سرکوب بشه اگر هدف دشمن را این بدونیم که قصد داشته باشه ذخایر تهاجمی ما را با بمب افکنها مورد هجوم قرار بده خصوصا در نقاط محافظت شده طبیعی. حالا هدف خرید زمان هست برای اینکه مدت بیشتری برای تهاجم موشکی در اختیار داشته باشیم؟ یا هدف حفظ پدافند در طول یک نبرد مثلا چند هفته ای است؟ دشمن برنامش چه خواهد بود؟ سرکوب سریع پدافند و واحدهای تهاجمی ما؟ یا یک حمله گسترده ولی نه کامل هم به واحدهای پدافندی و هم تهاجمی؟

بله رفتارهایی چون موسیلینی و شباهت در یادآوری دوران رم باستان و عثمانی متاسفانه عجیب حملات ترک ها جواب داده نمی شود و حتی شکار پهبادهای اونها در دستور کار قرار نمی گیرد این وضعیت دلخواه نیست و باعث گستاخی ترک ها شده است حداقل کار لازم شکار پهبادهای ترک و عملیاتی کردن پهبادهای خودی در شکار تروریست ها هست در خصوص تحولات منطقه امروز ارتش سوریه در منطقه سراقب حمله محدودی انجام داد که معلوم نبود هدفش چیست ولی در جنوب ادلب منطقه ای کوهستانی رو آزاد کرد و به جاده ام 4 نزدیک شد اگر بتونن به هر طریقی جاده ام 4 رو تصرف کنن دو شهر جسرالشغور و محبل در دسترس برای آزادی قرار می گیرند که در این بین جسر الشغور بسیار مهم و کلیدی هست و عملا غرب سوریه است روسیه ناوهای خود رو به سواحل سوریه اعزام کرده است ترکیه خیلی تقلا کرده است تا ناتو و امریکا رو به صحنه بیارد ولی بیشتر از حمایت چیزی بدست نیاورده است غرب و اسرائیل از درگیر شدن ترکیه در سوریه و از بین رفتن توان دو کشور استقبال می کنند بویژه کشته شدن بیشتر نیروهای جهادی تا مبادا به طرف اروپا تغییر جهت دهند این نکته ای است که باید توجه کرد و جهادی ها رو به سمت اروپا روانه کرد جنگ بین مسلمان ها همیشه اشتباه بوده است اگرچه اجتناب ناپذیر شده است ولی این تفکر که هدف ما فلسطین هست و این ها جاهلانه در جبهه اشتباه شمشیر می زنن خیلی جاها میتونه تاثیر زیادی بذاره اسرائیل برای ترکیه پیام فرستاده که کشته شدن سربازان ترک رو محکوم میکنه (بخوانید آخر داستان را) ارتش سوریه در عقب نشینی هاش از منطقه درگیر متاسفانه باز تجهیزات جا گذاشته که صدای طرفدارهای ارتش در تویتر رو هم درآورده است دو تانک و یک شلیکا امروز تروریست ها عکس گذاشتن ترکیه هم با شلیک موشک تلفاتی رو به ارتش سوریه وارد کرده است تعدادی کشته و چند تانک و تجهیزات از بین رفته است این حملات با پهباد و شلیک موشک شبه بالستیک بوده است

نخستین فیلم واضح از حضور پرتابگرهای راکت چندگانه ۳۰۲ میلی متری دوربرد T-300 کاسیگیرا در درگیری های استان ادلب سوریه. به نظر می رسد شلیک ها از داخل خاک ترکیه صورت می گیرد. لینک

در مقاله ای که لینکشو میذارم، به تکنیک های مختلفی که برای پنهانکاری راداری سو ۳۵ استفاده شده اشاره شده شامل استفاده از پوشش های جاذب امواج راداری در: داکتورودی هوای موتور، بلید های کمپرسور، کاکپیت، خروجی موتور و پس سوز، موشک ها ( با استفاده از یک اسپری دستی)، وهمینطور سه روش برای کاهش امواج راداری آنتن رادار، از جمله: سویچ ریدم بین وضعیت شفاف نسبت به امواج راداری و بازتاب دهنده اون و وضعیت بازتاب دهنده با استفاده از یک صفحه که فقط امواج راداری خاصی که مربوط به خود رادار هواپیما هست رو اجازه عبور میده، و همینطور استفاده از تکنولوژی پلاسما که به صورت یک صفحه غربالگر در جلوی آنتن قرار میگیره و وقتی روشن میشه فقط اجازه عبور امواج مشخصی رو میده. در این مدل اشاره شده که سطح مقطع راداری از جلوی سو ۳۵ با این تکنیک به یک دهم کاهش یافته. https://www.fighter-planes.com/stealth2.htm

این طرح رو سالها قبل در مباحث مربوط گفته بودیم ، حدود سالهای 84 85 86 ! بعد از گذشت این همه سال ، هنوز هم نظرم رو حذف بال ثابت است و برای پرواز از باند نیاز به بال متحرک نداریم. بال ثابت باعث میشود در ناو هواپیمابر فضای نگهداری و مسافت تیک آف کاهش یابد. قدرت مانور اف14 در حالت مسلح چقدر است؟ در حدود 7 جی! اف15 در حدود 9 جی! تفاوت اصلی فقط در سازه نیست ، تفاوت در اختلاف قدرت موتور تی اف30 با اف110 است ، بال متحرک هم باعث میشود زمان طلایی برای واکنش افزایش یابد ، در نبردهای گذشته مهم نبود ، ولی امروز همین زمان میلی ثانیه برای باز و بسته شدن بالها باعث بقا یا فنای جنگنده میشود. یک جفت موتور قوی با تراست مجموع 300 کیلونیوتن روی تامکت بدون بال متحرک سوار کنید تا از مزایای هزمان اف14 و اف15 برخوردار شوید. این راه رو هم باید طی کرد ، کاری به تهدیدات نداشته باشید ، در هر صورت خرید یا تولید باید این را در نظر بگیریم که طی چند سال نمی توان به توازن قوای هوایی دست یافت.

بسم ا... پیشنهاد جالبی هست ولی به نظرم یک مشکلاتی وجود دارد در این طرح .. تامکت بیشتر از 40 سال هست که در نیروی هوایی ما دارد خدمت می کند ، طبیعتا" قابلیت اورهال زیادی را داریم ولی بحث ساخت یک جنگنده در ابعاد و پیچیدگی های تامکت یک مقداری به نظرم بلندپروازانه هست . بعنوان مثال گرومن زمانی که قصد داشت "تیر دستک " ( box beam) تامکت را طراحی و بسازد ، 2 مسیر داشت . یکی ساخت سازه با روش سنتی پیچ و مهره و دومی جوشکاری با پرتو الکترونی برای ساخت این قسمت از جنس فلز تیتانیوم بود . اگر اولی را استفاده می کرد ، وزن زیادی را به بدنه تحمیل می کرد و این به صرفه نبود ولی رفت سراغ دومی که بعد از اتمام کار ، نزدیک به 900 پاوند از وزن این بخش را کاهش داد . الان نقطه ابهام اینجاست که آیا این فناوری ( جوشکاری با پرتو الکترونی ) را روی تیتانیوم اصولا داریم ، و اگر داریم به صرفه هست برای ما به منظور تولید سازه یا خیر wing box مرکزی تامکت برای مجموعه بال متحرک در مورد این مساله هم تحلیل زیاد هست ولی چاره دیگری پیش روی ما نیست ، مگر اینکه بریم سراغ گونه های تولید شده از خانواده فلانکر از چین