آمریکا هم صدام رو تهدید به حمله کرد و حتی صدام هم لشکرش رو نسبت به حمله جابجا کرد. در هر دو جنگ. یعنی هژمونی صدام رو پذیرفته بود؟! اینکه تو صورت طرف نگاه کنی و و بهش بگی دستم رو نگاه که داره میخوابه روی صورتت ته هژمونی هست.

موسسات چینی فعال در بخش تحقیق و توسعه موتورهای هوایی چین لینک دانلود: https://t.co/Hy0dTG5bFb?amp=1

نگاهی به سرنوشت فلاگرهای عراقی در یوگسلاوی عراق در اواخر دهه 80 میلادی تصمیمی در جهت به روزرسانی تعدادی از جنگنده های خود در یوگسلاوی سابقگرفت در همین راستا تعداد 8 فروند جنگنده میگ 23 ام ال خود را به این کشور فرستاد قرار بود این 8 فروند فلاگر عراقی به همراه 9 فروند میگ 21 این کشور در تاسیسات هوایی ZMAJ زاگرب به صورت اساسی اورهال و به روز رسانی بشوند اما به دلایلی چون جنگ خلیج فارس و همچنین درگیری های بالکان این پروژه هیچگاه رنگ واقعیت به خود نگرفت و نهایت کار صورت پذیرفته شده پروازهای ازمایشی از بلگراد به زاگرب بود. درگیری های مختلف وهمچنین تحریم عراق بهانه های مناسبی به یوگسلاوی برای عدم تحویل مجدد این جنگنده ها به عراق داده بود در نهایت یوگسلاوی با درج نشان نیروی هوایی این کشور این جنگنده ها را به صورت ذخیره نگه داری نمود. تصویری ار فلاگر با کیل مارک دو فروند جنگنده نیروی هوایی ایران در یوگسلاوی فلاگرها با نشان ارتش یوگسلاوی میگ 21 های عراقی در یوگسلاوی

آمریکا تو خلیج فارس به این توجیه اومده که اینها آب های بین المللیه به همین بهونه هم به پر و پای چین می پیچن توی دریای چین جنوبی، حالا نفت کش های ما هم توی آب های بین المللی دارن میرن ونزوئلا. اگر آمریکایی ها قوانین بین المللی رو باد هوا گرفتن و نفت کش های ما رو توقیف کردن، ما هم باید تو خلیج فارس به همین بهونه بزنیم زیر تمام قوانین بین المللی و خراب شیم سر کشتی های آمریکایی. ببینیم کی بیشتر تو این بازی ضرر می کنه ما یا اونا.

روی واشنگتن منطقه پرواز ممنوع اعلام میکنیم.

بسم ا... ویدئوی جالب از تست نخستین میگ-23 نیروی هوایی سابق عراق در یوگسلاوی . در سالهای گذشته شایعاتی مبنی بر مذاکره برای بازگردادندن این هواگردهای رزمی منتشرشد ولی ظاهرا به سرانجامی نرسید . https://www.aparat.com/v/DA6yG

سلام ببینید دوست گرامی صِرف وجود مشکلاتی که نام بردید (و درست هم هستند) دلیل نمیشه که به الزامات متوقف مانده ی هوانیروز بی توجهی بشود. یگان بال ثابت هوانیروز برخلاف اینکه معمولا اسمی ازش نبوده و نیست، اما از مهمترین بخشهای هوانیروز بوده و هست. و اینکه در سالهای اخیر به هواپیمای جدیدی مجهز نشده دلیل نمی شود که تا ابد هم همینطور باقی بماند. شما به عنوان یک فرد مطلع در حوزه مسائل نظامی، بهتر از من شاید بدونید که از همون دهه ی 60 که پی سی 7 ها وارد ایران شدند؛ بلافاصله ساخت برخی قطعات پر مصرف اونها در ایران شروع شد، در سال 68 هم با اسمبل حدود 10 فروند پی سی 7 با قطعات وارد شده و تولید شده، پروژه S.68 شکل گرفت. طبیعتا پیشرفتهای تکنولوژیک از سال 68 تا 98 در زمینه مهندسی مواد و روشهای تولید اعم از ریخته گری و CNC و ... باعث شده که دست کشور در تولید این هواپیما بالاتر بره. باز هم تاکید میکنم وجود نیازهای دیگر در نیروی زمینی (اعم از زرهی و خودرویی و .....) باعث بی توجهی به این حوزه مهم نمیشه. اونم حوزه ای که سالها بدلیل اهمیت بیشتر حوزه هواپیماهای توربوپراپ آموزشی در نهاجا، متاسفانه مغفول مانده. پس نباید دچار خلط مبحث بشیم. در نیروی زمینی بالگرد جای خود، زرهی جای خود، تجهیزات پیشرفته جای خود، هواپیمای بال ثابت هم جای خود. هیچیک جای دیگری را نمیگیره، خصوصا حوزه ای که سالها بدلایل مخلتف (مالی، دسترسی، عدم توجه و . . . ) مغفول مونده. به عنوان هواپیمای پشتیبانی نزدیک شاید خیر، ولی به عنوان نقش آموزشی-شناسایی قطعا بله.

مسئله اینه که آمریکا آخر معامله رسیده، الان با تصرف نفتکش ایرانی حتی نیازی به درگیری هم نداریم، آخر کار این هست که باید نفتکش رو پس بده حالا با مذاکره یا خوردن یه فصل کتک سنگین از ایران تو خلیج فارس. گزینه بعدی اینه که محموله ونزوئلا رو بدزدن که بازم مشکلی برای ما نیست. در هر صورت به ما بازنده خواهند بود. و اون رو هم مادورو میتونه به سبک ایران جبران کنه، زدن 45 میلیون دلار خسارت متقابل به آمریکا کار بسیار ساده ای هست،...

5 نفتکش ایرانی با پرچم کشورمان محموله بنزین کشور ونزوئلا را حمل می کنند و آمریکا تهدید کرده برای جلوگیری از این مساله اقداماتی خواهد کرد.هفته پیش نیز خبر آمد چند پرواز ماهان از ایران راهی ونزوئلا شدند که طبق برخی گمانه ها تجهیزات پالایشگاهی را به این کشور منتقل کرده و متخصصان ایرانی در حال تعمیر و راه انداری پالایشگاه های ونزوئلا هستند. در زمان برگشت نیز مادورو رئیس جمهور ونزوئلا هزینه خدمات و محموله بنزین را پیش پیش با 9 تن طلا(معادل 8500 میلیارد تومان) پرداخت کرده است و این محموله ها به ایران منتقل شده اند که بسیار در شرایط تحریمی ارزشمند هستند. در مقابل آمریکا نیز تهدید کرده که برای جلوگیری از ورود نفتکشها به ونزوئلا دست به اقداماتی خواهد زد. در پاسخ نیز ایران به صورت رسمی توسط وزیر امورخارجه، آقای ظریف و معاون ایشان آقای عراقچی اعلام کردند که هر گونه تهدید علیه نفتکش‌های ایرانی با واکنش فوری و قاطع ایران مواجه خواهد شد و دولت آمریکا مسئول عواقب آن خواهد بود. پ.ن:دوستان ممنون میشم این بحث رو در این تاپیک دنبال کنید تا اطلاعات آرشیو باشه

این هم ایده ای هست ... آمریکا بعد از جابه جایی و تهدید به حمله توی 34 روز بغداد رو گرفت با تلفاتی زیر هزار نفر ... معمولا وقتی به طرف خبر می دی که می دونی چنان می زنیش که هیچ کاری در برابرش نتونه بکنه .... اگه در عین الاسد ما چهارتا ایستگاه پهپادی رو زدیم ، توی کمتر از 2 ماه همه ش رو با نمونه های جدیدتر جایگزین کردند و عکس های پهپادها رو در پس زمینه ی چهره ی خندان سربازان آمریکایی ، مخابره کردند .

تردد کشتی هایی آمریکایی چه نظامی چه غیر نظامی به خلیج فارس ممنوع ! در اقدامی شدید تر میشه تردد پرنده های آمریکایی ها در خلیج فارس رو هم ممنوع کرد !

اسکادران 203 آموزشی نیروی هوایی عراق آموزش مستمر پروازهای شبانه

صحبت های شما در مورد اقتصاد و سرمایه لازم برای توسعه یک جنگنده درست هست، ولی الان مساله اینجاست ما در ایران با شرایطی که داریم گزینه دیگری نداریم و مجبوریم به توسعه بومی و از اون طرف هم اگر به کل بخوایم قید تهیه جنگنده و بروز رسانی نیروهوایی رو بزنیم، احتمالا در اثر نبود اون بایستی هزینه هایی بپردازیم که میتونه بیش از سرمایه مورد نیاز برای توسعه و تولید انبوه اون جنگنده باشه. قطعا فرانسه در زمان توسعه رافال این مشکلات و محدودیت های فعلی ما رو در دسترسی به جنگنده نداشت. یکی از دلایلی که به شخصه همیشه طرفدار توسعه و تولید انبوه یک جنگنده بومی نسبتا ارزانتر برای ایجاد یک توانایی بازدارندگی یا اعمال قدرت نسبی مبتنی بر ارتقای پلتفرم اف 5 بودم و هنوز هم این ایده با وجودی که برای الان خیلی دیر شده باز هم فکر می کنم در صورت اصلاحاتی می تونه راهگشا باشه، هیمن تا حد امکان ارزان و اقتصادی تر بودن هست. طرف های تهدید کننده ما مشخصا از اقتصاد چندین برابری ما بهره می برن و ما برای ایجاد بازدارندگی بایستی دنبال راهکارهایی با راندمان اقتصادی بسیار بالاتر از تقابل یکسان بریم، هر چند شاید جنگنده اون هم مثلا خیلی خوشبینانش یک جنگنده نسل 4++ نتونه به معنای استراتژیکش یک سلاح بازدارنده در مقابل تهدیداتی مثل آمریکا محسوب بشه، اما به هر حال حتی جنگنده ارتقا یافته ای مبتنی بر اف 5 می تونه وضعیت فعلی بازدارندگی و اعمال قدرت نسبی ما رو در برابر تهدیدات منطقه ای خیلی تغییر بده و البته هزینه های تهاجم رو برای تهدیدات فرامنطقه ای مثل آمریکا هم بسیار افزایش بده. و البته همه می دونیم تنها سلاح بازدارنده ای که بتونه این عدم توازن در اقتصاد ما و کشورهای تهدید کننده ما رو جبران کنه چی هست.

تی-50 های عملیاتی

بنظرم سر این قضیه و سایر قضایایی که در ابعاد بین الملل در سال های اخیر برای کشورمون ایجاد شد بیش از هر چیز باید از تعلل و دو دستگی در تصمیم گیری نهایی ترسید! ولی تو مملکت ما بخصوص در سال های اخیر همیشه تصمیمات مهم کشورمون به حمله توئیتری جواد ظریف ختم میشه!

لیست پیروزی های هوایی عراق در برابر ایران به روایت ویکی پدیای انگلیسی https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Iraqi_aerial_victories_during_the_Iran–Iraq_war و لیست پیروزهای هوایی ایران در برابر عراق به روایت ویکیپدیای انگلیسی https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Iranian_aerial_victories_during_the_Iran–Iraq_war یک کتاب کوچک در مورد نقش نیروی هوایی در جنگ ایران و عراق https://www.airuniversity.af.edu/Portals/10/AUPress/Books/B_0025_BERGQUIST_AIRPOWER_IRANIRAQ.pdf

بهترین کار مقابله به مثل هست . از الان باید یه محموله تجاری از امریکا رو نشون کنیم که مناسب اقدام باشه در مرحله بعد اگر امریکا درگیر شده ما هم یک اقدام متقابل انجام بدیم بهتر هم هست برای اینکه یک تیر و دو نشان باشه توی تنگه هرمز باشه .

عزیز دل ، مشکل اینه که اگه واکنش نشان ندهیم ، کشتی های ورودی به ایران و کشتی های خروجی از ایران رو توی همین دریای عمان ، می گیرند ... مثلا فرض کن یک محموله مواد خوراکی داریم ، اینقدر در دریا نگه ش می دارند که از بین بره و حالا شما بیا و برو شکایت کن ، فوقش می ره شورای امنیت و خودش به نفع خودش وتو می کنه ...

برادر بنده ، اصولا پدافند بیشتر به درد زمان صلح می خوره ، در زمان جنگ با اینهمه سامانه های دور ایستا و جدیدا پهپادهای بسیار زیادی که توسعه داده شده اند ، ماندگاری پدافند کم می شه ... فی المثل دیروز عثمانی ها ادعا کردند که دو تا سامانه ی پانتسیر دیگه رو در لیبی زدند ... اونم با نیروی محدود پهپادی که دارند .

اینکه ما چرا نتونستیم جنگنده ای پیشرفته ترجیحا نسل پنج رو تولید کنیم دلایل مختلف داره که دوستان به اون اشاره کردند: 1) نبود پیشرانه به عنوان کلیتی که بقیه اجزا برای کامل کردن به کار گرفته می شوند. ایران پیشرانه ای قدرتمند در اختیار ندارد که بتواند براساس ان طراحی جنگنده ای قدرتمند را در دستور کار داشته باشد. 2) صرفه نداشتن اقتصادی که موردی درست است ولی در موارد بعدی نیاز است بیشتر در موردش صحبت کنیم و خود عوامل متعددی را در بر می گیرد 3) فرانسه با رافال دست به فشرده و کاملا هدفمند کردن نیرو هوایی خود کرد به طوریکه رافال جایگزین تمامی اکثر هواگردهای این ناوگان باشد. این یعنی کوچک سازی و در عین حال بسیار تخصصی و چابک سازی ناوگان. در ناوگان نیروی هوایی که به لباس 40 تکه شبیه است قاهر 313 یا کوثر قرار است جای کدام جنگنده مهم را بگیرند؟ اف 4 به عنوان یک جنگنده موفق با وظایف تهاجمی، اف 14 به عنوان رهگیری مهیب، میگ 29 در دفاع نقطه ای، سوخو 24 در ایفای نقش به عنوان یک بمب افکن قدرتمند؟ مشکل همینجاست که اف 5 یا قاهر نمی تواند ما را از هیچ کدام از جنگنده های زیر بی نیاز کند چه برسد به اینکه در قالب جنگنده ای مولتی رول به تنهایی بار نیروی هوایی را بر دوش کشد. حتی در مقام جنگنده ای با کارکرد پشتیبانی نزدیک به نظرم سوخو 25 گزینه ای مطلوب تر است تا..... ما وقتی برای جنگنده ای رسالتی در نظر نگرفتیم چطور میخواهیم بر اساس این رسالت ناشناخته بودجه ای عظیم تعریف کنیم و دست به این ریسک و قمار بزرگ بزنیم؟ مگر اینکه منظور نظر همین رونمایی ها و ساختن رزومه باشد که در دولت های مختلف شاهدیم که هرکدام دستی بر اف 5 یا قاهر می کشند و عکسی می گیرند دریغ از اینکه حتی با الگوی جالب و مشخص ارتقا و توسعه اف 5 در قالب اف 17 یا اف 20 پیش روند. در مورد قاهر که وضعیت بدتر است. 4) ما در زمینه رونمایی و معرفی محصولات خود مشکلات بسیاری داریم. اول اینکه محصول را گاهی ناقص و زود رونمایی می کنیم و کیفیت رونمایی و شکیل بودن محصول غالبا در حد 0 است. یه جنگنده به جز مصرف داخلی می تواند با قسمتی مناسب ، محصولی دلخواه بسیاری از همسایگان باشد که به دنبال فناوری آبرومند حالا نه در حد نسل پنج و با قبمتب متعادل هستند. وقتی ما جنگنده وصله پینه شده خود را با بدترین شکل معرفی می کنیم و یا آن را ماشین ممدعلی معرفی میکنیم که نه فعلا پیشرانه ی برای پرواز دارد و نه رادار چه انتظاری از مشتری داریم که به جنگنده کامل نشده ما دلخوش کند و سفارش دهد یا احیانا در فرایند ساخت شریک شود؟ در مقام مقایسه پاکستان با جی اف 17 روندی منطقی را طی کرد ولی ما با این سردرگمی در پروژه های مختلف و ناشناخته بودن میزان پیشرفت در پروژه های مختلف همین قدرت بالقوه خودمان در اورهال و ارائه سرویس با قیمت مناسب به همسایگان را خراب کردیم.

مواد منفجره ترموباریک با توجه به نبود تاپیک مجزا مطلب رو اینجا میفرستم در دو دهه اخیر، استفاده و توسعه مواد منفجره ترموباریک (TBX) به طرز چشمگیري افزایش یافته است. TBXهاي کارآمد، حاوي اکسیدکننده نبوده یا محتوي اکسیژن آنها بسیار کمتر از حد متعارف میباشد. لذا براي اشتعال یا احتراق سوخت، که معمولاً یک سوخت فلزي مانند آلومینیوم است، از اکسیژن هوا به عنوان اکسنده استفاده میکنند و منجر به ایجاد خلأ در محیط اطراف میگردند. همچنین واکنشهاي مربوط به این اجزاء در یک مرحله بعد از انفجار مواد منفجره اصلی (معروف به پس سوزش ) در ترکیب رخ میدهد و منجر به بزرگتر شدن کره آتش ، ایجاد حرارت بالا، افزایش تناوب زمانی انفجار و زمان اعمال موج شوك به هدف میگردد و کارایی انهدام را تا حد قابل ملاحظه اي افزایش میدهد. براي شروع واکنش احتراق فلز، بایستی دماي آن به دماي فعالسازي رسانده شود، لذا استفاده از مواد منفجره میتواند این نیاز را برطرف نماید. با توجه به خصوصیات مذکور، از ترموباریکها به عنوان مهمات فشار و حرارت و بمبهاي خلأ نیز یاد میشود. با توجه به مشابهت مکانیزم عملکردي مواد منفجره ترموباریک و هوا سوخت، امروزه به FAE هاي بسیار کارآمدي که فشار و حرارت انفجار آنها بسیار بالاست نیز به عنوان ترموباریک اطلاق میشود. مواد ترموباریک امروزي در مقایسه با سوختهاي FAE داراي اثرات ضربهاي بالاتري هستند اما میزان خلأ ایجاد شده از آنها کمتر است. این امر با استفاده از یک ماده منفجره قوي در ترکیب و بکارگیري سوختهاي فلزي و اجزاي پلیمري کارآمد متنوع قابل حصول میباشد. از طرف دیگر، کاهش جزء منفجره TBX ها و استفاده از اجزاي غیرحساسی مانند فلز آلومینیوم و پلیمرها در ترکیب، منجر به افزایش چشمگیر ایمنی ترموباریکهاي جامد و برآورده سازي استانداردهاي مربوط به مهمات غیرحساس میگردد و یک ویژگی ممتاز دیگر به این مواد میبخشد. انفجار مهمات ترموباریک در سه مرحله اتفاق میافتد. در ابتدا، انفجار یک خرج بوستر کوچک از ماده منفجرهاي مانند ترکیب CH-6 گرماي لازم براي شروع یک انفجار بی هوازي که یک واکنش اکسایش- کاهش است را فراهم می آورد. در این واکنشها، انتقالات الکترونی بین واکنشگرها صورت میگیرد. یک واکنش غیرهوازي به اکسیژن نیازي ندارد و در مدت زمان میکروثانیه اي که اتفاق میافتد منجر به ایجاد فشار بسیار بالا در یک ناحیه کوچک میشود و این امکان بوجود می آید تا مهمات به زره نفوذ نماید. در حین انجام این واکنش، ذرات فلزي (مانند آلومینیوم) نیز حرارت دیده و زمانی که دماي آنها به 677 رسید، دچار یک واکنش شیمیایی با بخار آب، مونوکسید کربن و دي اکسید کربن اطراف خود میشوند. پراکندگی توزیع اندازه هاي ذرات آلومینیوم در این زمینه مطلوبتر میباشد زیرا اجازه میدهد تا واکنشهاي چندگانه و پشت سرهم صورت گیرد. اگر اندازه ذرات آلومینیوم برابر باشند همه آنها در یک زمان مشتعل شده و سرعت انجام واکنش بسیار سریعتر خواهد شد. این افزایش سرعت واکنش، منجر به متوقف شدن فرایند انفجار تا این مرحله میگردد و اثرات تخریبی حداکثر نخواهد بودمحفظه اولیه واکنشگرها، سرعت انبساط محصولات را کند میکند و قسمتی از انرژي صرف به جلو راندن ذرات میگردد. این کاهش در سرعت انبساط کمک میکند تا ذرات آلومینیومی بیشتر داغ شوند.در مرحله دوم، انفجار غیرهوازي مرحله دوم که صدها میکروثانیه طول میکشد، از احتراق سوختهاي با اندازه ذرات بزرگ که در مرحله اول انفجار واکنش نداده اند، بوقوع میپیوندد. هیدروژن بوجود آمده از واکنش بخار آب و آلومینیوم، کربن ایجاد شده از واکنشهاي مونوکسید و دي اکسید کربن با آلومینیوم و باقیمانده ذرات آلومینیوم، مرحله دوم واکنش انفجاري را به پیش میبرند. زمانی که محصولات منبسط شدند یک "کره آتش" ایجاد شده و یک موج فشاري واسطه فوران میکند که قابلیت شکستن دیوارها و زاغه ها را دارد. قسمت نهایی انفجار، احتراق گونه هاي غنی از سوخت می باشد که تنها در محیطهاي بسته اتفاق میافتد و به عنوان یک واکنش هوازي در نظر گرفته میشود. پی نوشت: چرا تمام مطالب فنی مربوط به سال ها قبل هست؟ منبع: مجله تحقیق و توسعه مواد پرانرژی

بسم ا... این سئوال دو تا مورد دارد ... 1- تعریف ما از موفقیت 2- ارتباط فرموده شما با نکته ای که بنده عرض کردم 1- در خصوص موفقیت ، شما سراسر تاریخ هوانوردی را اگر جستجو بفرمایید ، به نظر شخصی ، هیچ موفقیتی مطلق نبوده ... بعنوان مثال ، هوارد هیوز در طول دهه سی و چهل میلادی ، حداقل دو جنگنده رزمی / شناسایی را طراحی کرد و طبق اطلاعات منتشر شده ، ویژگی های منحصر بفردی را هم ارائه می نمود ولی آیا این محصول خوب ، الزاماً تبدیل به جنگنده رزمی خط مقدم نیروی هوایی ایالات متحده شد؟!!!! پاسخ منفی هست سمت راست : هیوز XF-11 سمت چپ : هیوز H-1 یا یک مثال مشهورتر اف-104 استارفایتر که آنقدر خلبانهای خودش را به کشتن داد تا به تابوت پرنده شهرت پیدا کرد در حالی که برعکس ، یک برنامه پرچالش سیاسی و فنی مثل تامکت ، درنهایت به یک محصول قابل اتکاء تبدیل شد بطور طبیعی ، هر برنامه نظامی ، در بازه زمان تکمیل میشود و به بلوغ می رسد ( به شرط تعریف واقع گرایانه نیازمندی ها و بطور طبیعی طراحی متناسب با آن ) 2- صحبتی که بنده در پست قبلی عرض کردم ، ناظر بود به بحث محرمانه بودن جنبه های اف-117 ، در حالی که بیلان این هواگرد رزمی با تمام فرازها و فرودهایش جلوی روی ما قرار دارد ( پاناما ، طوفان صحرا ، یوگسلاوی و ... )

عراق آخرین سری جنگنده‌های «T-50» را از کره جنوبی تحویل گرفت

هر قدر سعی می شود این تصاویر، نادیده گرفته شود ، امکان پذیر نیست اینها را با تصاویر پستهای قبلی مقایسه کنید .........

پرنده پیش اخطار هوابرد ( آواکس ) ارتش بعث عراق این ترکیب جالب از هواپیمای روسی و رادار فرانسوی ، در سالهای پایانی جنگ ایران و عراق ، رونمایی شد ، با این حال ، اطلاعات چندانی در خصوص شرکت این هواگرد در جنگ با ایران منتشر نشده است ، با این وصف ، در جریان عملیات برای آزادسازی کویت ، این هواپیما به ایران اعزام شد و سالها بعد در جریان یک حادثه که ابهامات زیادی نیز همراه شد ، ساقط گردید . https://www.aparat.com/v/sFTqH