نبرد ترا بین نبرد ترا بین در دهکده ای به همین نام و در شب 14-15 فوریه 1967 روی داد. گروهان یازدهم از گردان سوم تیپ 2 تفنگداران دریایی (واحد اژدهای آبی) در طی چهار ساعت جنگ تن به تن حمله ای به استعداد یک هنگ از نیروهای مشترک ارتش ویتنام شمالی و چریکهای ویت کونگ را شکست داد. ویتنامی ها دو بار به مواضع مدافعین کره ای نفوذ کردند اما تفنگداران دریایی کره ای با استفاده از هر سلاح دم دست به دفاع خود ادامه دادند. این نبرد پس از آن اتفاق افتاد كه یك فراری ویت کونگ گزارش داد كه ویتنامی ها قصد حمله به پایگاه کره ای ها را دارند. در روز 14 فوریه، گردانهای40ام و 60ام نیروهای منظم ارتش ویتنام محاصره ی مواضع کره ای ها را آغازکردند. مهاجمین توسط یک گردان از چریکهای محلی ویت کونگ پشتیبانی می شدند. نیروهای مهاجم با تمرکز نیروهای خود در منطقه، قصد داشتند همه خطوط ارتباطی کره ای ها را قطع کرده و آنها را یکجا جارو کنند. در سپیده دم روز 15 فوریه، نبرد با تلاش ویت کونگها برای قطع تلفنهای پایگاه کره ای ها آغاز شد. کره ای ها در سنگرهایشان منتظر ماندند و درخواست پشتیبانی هوایی کردند. به دلیل هوای مه آلود، پشتیبانی هوایی ممکن نشد و بنابراین کره ای ها فقط باید به پشتیبانی توپخانه اکتفا می کردند. هنگامی که ویتنامی ها به مواضع کره ای ها نفوذ کردند، درگیری های شدت گرفت. در ابتدا ، کره جنوبی ای ها با وجود قدرت برتر آتش خود به دلیل برتر عددی دشمن(حدود یک به سه) زمین گیر شدند، اما با آغاز ضد حمله ی کره ای ها، صفوف ویتنامی ها به تدریج دچار شکاف شد. با پایان یافتن درگیری ها، کره ای ها ادعا كردند كه 246 نفر از نفرات دشمن را كشته اند. علاوه بر این، آنها گزارش دادند که سه قبضه شعله افکن ، پنج راکت ضد تانک، دو قبضه مسلسل، 29 تفنگ، 100 قطعه دینامیت و بیش از 6000 گلوله را غنیمت گرفته اند. نیروهای کره ای بخاطر دفاع از پایگاه و جلوگیری از تصرف آن، خود را پیروزی میدان می دانستند. پس از نبرد، فرمانده های نظامی کره و وزیردفاع و نخست وزیر کره از صحنه نبرد بازدید کردند. دولت کره جنوبی بیش از هر عملیات دیگری در طول جنگ ویتنام، از جمله نخستین ارتقاء واحدهای تفنگداران دریایی از زمان جنگ کره به خاطر این نبرد به سربازان مدافع مدال داد. کاپیتان جئونگ کیونگ-جین و ستوان دوم شین وون بائه هر یک از آنها به مدال تائه گوک رسدند. روزنامه نیویورک تایمز این نبرد را به عنوان بزرگترین پیروزی کره جنوبی در 15 ماه حضور در ویتنام جنوبی گزارش داد. پس از توجیه کوتاه خبرنگاران خارجی ، عبارت "تفنگداران دریایی افسانه ساز" زینت بخش روزنامه ها شدند و با تیترهای "تفنگداران دریایی شکارچی شبح" و "تفنگداران دریایی غیر قابل شکست" از جنگ کره ادامه پیدا کردند. مترجم رضا کیانی موحد ترجمه آزاد از https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Trà_Bình

تانک اصلی میدان نبرد ترکیه، آلتای تانک آلتای ترکیه محصول صنایع دفاعی ترکیه بوده و توسط شرکت خودروهای سنگین Otokar ، و هولدینگ Koç Holding توسعه داده شد و از فناوری شرکت Hyundai Rotem کره جنوبی برای طراحی و تولید آن استفاده گردید. این تانک علاوه بر هدف گذاری 250 عددی برای ارتش ترکیه برای بازارهای صادراتی در نظر گرفته شده است. این تانک یکی از گران ترین طرح های تانک دنیا است با 13.75 میلیون دلار قیمت برای هر ارابه تانک هست. پیمانکار اصلی طرح: شرکت Otokar طراح زیر سیستم ها و کنترل آتش: شرکت Aselsan توپ اصلی: شرکت MKEK توپ آلمانی Rheinmetall L/55 بسته زرهی: شرکت Roketsan پشتیبانی فنی و کمک طراحی: شرکت Hyundai Rotem کره جنوبی سازنده: شرکت BMC جالب است بدانید که بخشی از تولیدات شرکت سازنده و پیمانکار تولید اتوبوس هست. بخش های اصلی تانک از دیگر کشور ها تامین شده است و در طراحی از کره جنوبی کمک گرفته شده است. همین مساله قیمت تانک را بالا برده است. اما باید در نظر گرفت که طراحی بسته تانک یک امر تخصصی بوده و به اندازه طراحی اجزا مهم است.

آتش سوزی ناو یو اس اس بونهام ریچارد بزرگترین آتش سوزی ده سال اخیر در نیروی دریایی آمریکا است سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه در نشست خبری درباره این آتش سوزی اظهار داشت: این موضوع خیلی ارتباطی با ما پیدا نمی‌کند، ولی جالب است که ناو‌های آمریکایی چقدر زود آتش می‌گیرند، باید بررسی شود که آیا یوزپلنگ‌های آمریکایی این مسئله را به عهده نگرفتند؟!

پچ پهپاد برای خلبان نیرو هوایی البته دستمون ghiam اشاره کردن به افتتاح دانشکده پهپادی نیروی هوایی در کوشک نصرت قم البته اینجا لباسها فرق دارند https://www.irna.ir/news/83369984/دانشکده-پهپاد-نیروی-هوایی-ارتش-افتتاح-شد

بسم الله الرحمن الرحیم در سال های اخیر استفاده از IED ها علیه نیرو های متجاوز غربی در خاور میانه به صورت فزاینده ای افزایش پیدا کرده است به طوری که قسمت مهمی از تلفات نیروهای اشغالگر ناشی از این سلاح بوده است. این تجهیز به صورت بمب های کنار جاده ای شامل یک ممجموعه انفجاری و تعدادی حسگر و یا قابل آغازش توسط کنترل از راه دور عمل می کند. نوع خاصی از این تجهزات با نام EFP هستند که علیه خودرو های زرهی در مقیاس گسترده استفاده شده اند . در این تجهیزات از اصول طراحی خرج گود استفاده می شود با این تفاوت که نسبت وزن شارژ به آستر تغییر کرده و از طرفی آستر ضخیم تر می شود که برای هدف قرار دادن خودرو های زرهی در فواصل دورتر نسبت به خرج گود های معمول کاربرد دارد. در ادامه برای فهم نحوه عملکرد EFP ها اطلاعات کلی در مورد اصول عملکرد خرج گود ارائه می شود تا زمینه برای بررسی جزئی تر این مفهوم آماده شود. خرج شکل یافته یک نیمکره فلزی مقعر یا مخروط (تحت عنوان استر) است که توسط مواد منفجره پشتیبانی می شود و مجموعه در یک پوشش فلزی یا آلومینیومی قرار دارد. وقتی مواد منفجره منفجر شد ، استر فلزی به جلو فشرده می شود و یک جت تشکیل می شود که نوک آن ممکن است با سرعت 10 کیلومتر در ثانیه حرکت کند. خرج شکل یافته معمولی از ماده منفجره و یک آستر مخروطی توخالی درون محفظه ساخته شده است. در شروع فرآیند یک ماده منفجره برای تولید موج انفجار آغازش می شود. این موج آستر را تغییر شکل می دهد و یک جت فلزی با سرعت بالا تشکیل می شود. این جت پوشش را سوراخ می کند و پس از رسیدن به هدف درون آن نفوذ می کند. خصوصیات جت به شکل خرج ، انرژی آزاد شده و جرم و ترکیب آستر بستگی دارد. پیش بینی می شود كه كلاهك شکل یافته متناسب با اثر مونرو معادل 150% تا 250% قطر کلاهک در زره نفوذ کند. نظریه خرج شکل یافته نفوذ هیدرودینامیکی مکانیسم پیچیده ای است که هنگامی که سرعت ضربه از یک مقدار بحرانی فراتر رود ، ظاهر می شود ،این پدیده به طور معمول در حدود سرعت 1150 متر بر ثانیه برای نفوذ کننده های معمولی در برابر اهداف زرهیRHA) ) رخ می دهد. رفتار هیدرودینامیکی کامل تا وقتی که سرعت ضربه چند کیلومتر در ثانیه نرسد ،مانند مهمات شکل یافته ، رخ نمی دهد ،. در سرعت ضربه کمتر از حدود 1150 متر بر ثانیه در زره های فلزی ، نفوذ عمدتا از طریق مکانیسم تغییر شکل پلاستیک رخ می دهد. یک نفوذگر معمولی با سرعت ضربه در حدود 1.500 متر بر ثانیه تا 1700 متر بر ثانیه با توجه به بازه سرعت اثرات تغییر شکل پلاستیک و رفتار هیدرو دینامیکی را همزمان نشان می دهد. تعدادی از مدل های در درجات مختلف پیچیدگی برای پیش بینی عملکرد نفوذ کننده ایجاد شده است. یک ویژگی مشترک که از این مدل ها پدیدار می شود ، اهمیت سرعت ضربت بالا برای بهره برداری کامل تر از مکانیسم نفوذ هیدرودینامیکی است که به نوبه خود با استفاده از نفوذ گر های طولانی تر که دارای چگالی بالاتری نسبت به چگالی مواد هدف هستند بهبود می یابد. این پدیده کاملاً توسط آزمایشات تایید می شود. خرج شکل یافته در واقع یک پدیده خارق العاده خارج از مقیاس فیزیک عادی است ، و توضیح می دهد که چرا مکانیسم تئوریک اساسی آن به هیچ وجه کاملاً قابل درک نیست. نوک جت خرج شکل یافته پس از انفجار به سرعت 10 کیلومتر در ثانیه می رسد و شتاب نوک مخروط حدود 25 میلیون g می شود. در این شتاب مممکن است سرعت نوک مخروط بعد از حدود 1.5 ثانیه به سرعت نور برسد. اما مطمئناً بعد از تنها 40 میلیونم ثانیه به سرعت ترمینال می رسد. دشوار است بتوانید پدیده دیگری را در زمین بیابید که شتاب در آن به اندازه نوک مخروط خرج گود باشد. دم جت سرعت 2-5 کیلومتر در ثانیه دارد و بنابراین جت قبل از وقوع پراکندگی به طول حدود 8 برابر قطر مخروط کشیده می شود. کشش با سرعت کرنش زیاد اتفاق می افتد و نیاز به ماده با شکل پذیری عالی در دماهای حدود 450 درجه سانتیگراد دارد. برای رسیدن به هدف ، فشار ایجاد شده بین نوک جت و دهانه شکل دهنده می تواند به اندازه 10 مگابار (10 میلیون اتمسفر) باشد ، که چندین برابر بیشترین فشار پیش بینی شده در هسته زمین است. به طور کلی توافق شده است که تغییر شکل آستر مخروطی و نفوذ در هدف هر دو با جریان هیدرودینامیکی اتفاق می افتد. با این حال ، با پراش پرتو X مشخص شده است که جت فلزی جامد است و مذاب نیست. علاوه بر این ، بهترین تخمین دمای جت بر اساس رنگ ، میانگین مقدار حدود 450 درجه سانتیگراد را نشان می دهد ، و مس در فشار اتمسفر در 1083 درجه سانتیگراد ذوب می شود. بنابراین مخلوط زیر دمای تغییر شکل است: به نظر می رسد این جت مانند یک سیال رفتار می کند ، اما با این وجود به عنوان یک جامد شناخته شده است. یکی از نظریه های اخیر که به توضیح این موضوع کمک می کند این است که جت دارای هسته مذاب اما دارای یک غلاف بیرونی محکم است. ضربه هیدرودینامیکی فرا سرعت منجر به نفوذ سر قارچ می شود ، به طوری که قطر سوراخ از قطر نفوذ بزرگتر است.میزان تنش فشاری پویا بسیار زیاد است ، به طوری که فقط دانسیته مواد آستر و جت مهم است. هر دو ماده به نظر می رسد که مایع هستند و میزان نفوذ را می توان با استفاده از معادله Bernoulli برای جریان غیرقابل فشردگی به طور دقیق مدل کرد تا معادله نفوذ هیدرودینامیکی شناخته شده را بدست آورد. پی نوشت: اگر مطلب ادامه پیدا کند موارد بررسی جزئی تر و تخصصی خواهد شد . منبع: https://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/bullets2-shaped-charge.htm

بسم ا... گسیل پدافند هوایی مدرن باور-373 به سوریه/ ایران اجازه زدن بدون هشدار قبلی هواپیماهای اسراییلی را در آسمان سوریه دریافت کرده است منابع اطلاعاتی رژیم صهیونیستی می گویند، ارتش روسیه اجازه هدف قرار دادن بدون هشدار قبلی هواپیماهای اسرائیلی را در سرتاسر آسمان سوریه به ایران داده است. سفررییس ستاد کل نیروهای مسلح به سوریه

مشکل اینجاست که الان آسمان سوریه شده "گذر لوطی صالح " ، روسها ، امریکایی ها ، سوریها ، ترکها ، فرانسوی ها ، اسراییل ، همه حضور دارند و همه هم با قدرت هوایی خودشون ، این مدیریت تغییری که می فرمایید ، باید حداقل روی یک چهارچوب مشخص امتحان پس داده گذاشته بشود که بتواند تاثیر گذار باشد ، اگر قرار باشد فقط سیستم را ببریم ، بدون اینکه حداقلها رعایت بشود ، چیزی میشود مثل پانسیرهای سوری که چپ و راست دارد از اسراییل می خورد ، ضمن اینکه جنبه تبلیغاتی صدمه رسیدن به این سیستم که هنوز در ایران مستقر نشده را هم در نظر داشته باشید

باید هدف گذاری رو فاز به فاز انجام داد و اگرنه میشه سنگ بزرگ علامت نزدن در مدیریت عنوانی وجود دارد به نام مدیریت تغییر (البته بیشتر شنیدم تا خواندن) که مربوط به همین شرایط هست (موضوع خوبی برای کار هست چون محیط نظامی ما اینگونه مدیریت و برنامه ریزی رو میطلبه) چارت شما هدف والا و نهایی هست ولی نیمشه همه را یه جا داشت، چون میشه سیبل برا زدن برای همین اولین گام رو گذاشتم تعمیر و ارتقا سیستم های فعلی به همراه آموزش پرسنل در این گام واحدهای از رده خارج زنده میشن و تواناییشان بالا میره گام دوم که اندکی بعد و شاید همزمان با گام اول باید دنبال بشه یکپارچه کردن سیستم ها و فرماندهی هست که تحلیل ها و بررسی صحنه نبرد، آسمان سوریه، لبنان و اسرائیل رو مدام بررسی و پردازش میکنه گام سوم و چهارم هم شاخ شدن با قدرت فناوری اسرائیل یعنی جنگ الکترونیک هست این روش هم بصورت نرم افزاری و هم بصورت سخت افزاری باید پیگیری بشه یعنی حتی لازم هست آواکس های اسرائیلی در آسمان سرزمین های اشغالی زده شوند و هدف در مبدا کور شود در این مورد اضافه شدن سیستم های پسیو و موشک های شلیک کور مهم میشه ------------- فرض کنید شما مسئول پیاده سازی پدافند در سوریه هستید چکار می کنید؟ برنامه ریزی برای پیاده کردن پدافند چطور است؟

اولویت باید تو شناسایی تهدید باشه سیستم راداری از فرا افق گرفته تا کوچکترین اجزا با توجه به تهدید موجود باید آسمان لبنان و اسرائیل رو پوشش بدیم چون مسیر حمله معمولن از این مسیر رد میشه و سیستم موشکی باید زمانی وارد بشه که توانایی شناسایی خوبی پیدا کردیم در زمان باید به نوسازی و بهسازی سیستم های موجود بپردازیمو اینم باید مد نظر داشت که هر سیستم پدافندی به یک هدف در سوریه تبدیل میشه و بمبهای سرشی و شلیک کن و فراموش کن در اولویت تهدیدها هستن

با سلام. انتقال این سامانه به سوریه اشتباه هست، اگر بتونه شروع به کار کنه و حتی موفق به شکار پرنده‌های اسرائیلی هم بشه بازم با توجه به ضعف پدافند سوریه (عدم وجود شبکه یکپارچه و پشتیبانی و ...) و نبود سامانه مطمئن ارتفاع پست قطعا مورد هدف واقع میشه و پروپاگاندای بزرگی علیه این سامانه توانا شکل میگیره، عزیزان توجه کنند بحث ضعف باور نیست، حتی اگه اس 400 مدل مورد استفاده خود روس هارو هم بفرستید سوریه، در نهایت هدف قرار میگیره، این سامانه‌ها ثابت هستند و انتقالش به جایی مثل سوریه، با دشمنی مثل اسرائیل اشتباه بزرکیه. منتها می‌شود سوم خرداد را ارسال کرد چون سامانه تحرک پذیریه و احتمال بقای بیشتری داره، ولی اگه از من بپرسند میگم یک ریل دیگه هم بصورت دکوری به سامانه اضافه بشه تا در صورت هدف قرار گرفتنش بشه ادعا کرد بوک بوده و رزومه منفی برای سامانه نشه، ما اول راه پدافند هستیم و نباید بازار رو برای آینده در نظر نگیریم.

همین 20 فروند، اگر همراه با 20 فروند سوخو 35 و 100 فروند سوخو 30 اس ام باشه ترکیب مرگباری میشه و بازدارندگی زیادی به ایران در دفاع از آسمان خودش میده.

سلام ، درسته در ابتدای متن هم نوشتم که آمریکا طرح استفاده از معمار و کنترل اون رو توسط جنگنده هاش داره ، اما استفاده از کروز به نظرم جنبه بیشتر رزمی داره اما استفاده از پهپاد جنبه ی شناسایی ،چون با توجه به ماهواره های آمریکا ، آمریکا هیچ محدودیتی در کنترل پهپاد هاش نداره

آتش‌سوزی سنگین در عرشه ناو جنگی آبی_خاکی «یو اس اس بونهام ریچارد» مستقر در بندر «سن‌دیه‌گو» در جنوب غربی ایالات متحده آمریکا صفحه رسمی ارتش آمریکا در توییتر اعلام کرد که تاکنون 18 نفر زخمی شده‌اند که به بیمارستان منتقل شدند. در زمان حریق و انفجار 160 ملوان در ناو حضور داشته‌اند. نیروی دریایی آمریکا هنوز واکنشی به خبر انفجار در ناوشکن USS Bonhomme Richard و علت وقوع آن نشان نداده است.

این جدولی که قرار دادید درست هست اما تحلیلتون اشتباه. سطح مقطع راداری در باندهای مختلف، متفاوت هست. این گونه نیست که سطح مقطع یک هواگرد یا موشک در تمام باندها یکسان باشد. تمام سطح مقطعهای اعلام شده برای هواگردها مربوط به باند ایکس هست. به طور مثال وقتی اعلام میشود سطح مقطع اف 35 لایتنینگ 0.001 متر مربع است (گرچه نمیشود به این اعداد اعلامی، اعتماد کرد) ، این عدد مربوط به باند ایکس هست. علاوه بر اینکه سطح مقطع راداری حتی در یک باند راداری، یکسان نیست. عموما سطح مقطع راداری در قسمت جلو و عقب کمتر هست و در طرفین هواگرد سطح مقطع راداری افزایش پیدا میکند. علاوه بر این، سطح مقطع به زاویه تابش رادار به هواگرد نیز وابستگی دارد و در زوایه های مختلف، سطح مقطع نیز متفاوت خواهد بود. اما چرا از باند VHF برای شناسایی هواگردهای رادارگریز استفاده میشود؟ به ضعف ذاتی هواگردهای رادارگریز در برابر طول موجهای بلند برمی گردد. اصولا هیچ هواگردی در باند VHF قابلیت پنهانکاری ندارد. سطح مقطع راداری در باند VHF نسبت به باند ایکس، 10 دسی‌بل یا حتی بیشتر، افزایش پیدا میکند. به طور مثال اگر سطح مقطع راداری جنگنده اف35 در باند ایکس، 0.005 متر مربع است، همین جنگنده در باند VHF دارای سطح مقطع راداری 0.01 متر مربع خواهد بود. پنهانگاری جنگنده اف 35 در باندهای راداری مختلف/ در باند VHF هیچگونه پنهانکاری وجود ندارد پس رادار نبو از فاصله 90 کیلومتری اف 35 رو کشف خواهد کرد نه 40 کیلومتری. البته در ایران هم رادارهای توانمندی برای اینکار ساخته شده است مثل رادار مطلع الفجر3 یا رادار نبوی ایرانی. مطلع الفجر می تواند اف 35 را از فاصله حداقل 125 کیلومتری کشف کند -البته به طول موج رادار هم بستگی دارد، که با توجه به طول موج مطلع الفجر تا 190 کیلومتر هم برد کشف این رادار در برابر اف 35 محاسبه شده است- یا رادار نبوی ایرانی با توان کشف سطح مقطع راداری 2 متر مربع از فاصله 600 کیلومتری، در بدترین حالت می تواند اف 35 را از فاصله 135 کیلومتری کشف کند (احتمالا این برد به 250 کیلومتر هم برسد.) رادار L-ASR4 یک رادار برد بلند است که توانایی کشف هواگردهایی با سطح مقطع 2 متر مربع را از فاصله 600 کیلومتری دارد

کمی طراحی محاسبه عمق نفوذ خرج گود مطالعات نظری و همچنین تحقیقات تجربی منجر به ایجاد مدلهای پیشرفته برای محاسبه عمق نفوذ شده است . با این حال ، برای این مدلها ، منبع دقیق از داده ها و مشخصات جت و همچنین ماده هدف ضروری است - داده هایی که معمولاً برای مواد خرج شکل یافته در دسترس نیستند و همچنین منابع لازم برای محاسبه چنین مدل هایی به راحتی در دسترس قرار ندارد. در چنین شرایطی روشهای کارآمد و آسان برای استفاده در محاسبات در سوئد طراحی شده است. در سوئد ، یک مدل ساده برای نفوذ به استحکامات توسط FOI طراحی شده است ، در این روش عمق نفوذ ، H به صورت زیر محاسبه می شود: در این محاسبه و ضرایب K1 , K2 به ترتیب برای بعضی از موارد در جدوال زیر آمده است این روش صرفا برای تخمین میزان نفوذ کاربرد دارد و جهت طراحی خرج گود نیاز به روش های کامل تری می باشد. منابع در پایان ذکر خواهد شد انشاالله اداهمه خواهد داشت.

این تصاویر توسط یکی از کاربران پاک دیفنس فوتوشاپ شده و واقعی نیست.

استارلینک فقط برای جنگ های داخلی کاربرد داره و احتمالا بزرگترین استفاده کننده و بهره بردارش سیستم های اطلاعاتی آمریکا و متحدانش هستند ... در حالت عادی امکان استفاده از سیستم هایی که ارتباط با شبکه ی استارلینک رو داشته باشند ، بدون اجازه ی دولت ها وجود نداره ولی اگه مثلا جنگ یا شورش بشه ، بلافاصله این سامانه در مکان هایی که کنترلش از دست دولت مرکزی خارج شده ، راه اندازی می شه ... باید از همین حالا سیگنال هاش بررسی بشه و سیستم های جنگال متحرکی توسعه داده بشه تا در روز مبادا ، بتونه مثلا تا شعاع 50 - 100 کیلومتری سیستم جنگال بتونه در این شبکه و سیستم های زمینیش ، اخلال ایجاد کنه ... البته این تراوشات ذهن بدبین من هست ... شاید دوستان ایده های بهتری داشته باشند .

نگاهی گذرا بر آینده نیروهای زمینی نیروهای زمینی برخلاف دیگر نیروهای هوایی و دریایی، از پراکندگی و سطوح ماموریت بسیار بالایی برخورد دار هستند که از این نظر هرگونه ارتقا و مدرن سازی و تولیدات جدید نیروها با بحث مالی و مدیریت منابع درگیر است. این سطوح عبارت اند از: - نیروی های گارد ملی و مرزبانی - نیروهای زمینی - نیروهای هوابرد - نیروهای زرهی سبک و سنگین - توپخانه - لجستیک - نیروی هوانیروز * گزارشات آینده نگرانه در خصوص نیروی زمینی FUTURE LAND OPERATING CONCEPT 2035 Unmanned Systems Integrated Roadmap FY2011-2036 Face The Future: Concepts On Force Design http://www.army.mil.nz/downloads/pdf/public-docs/2017/20170626-future-land-operating-concept-2035.pdf http://nzdf.mil.nz/downloads/pdf/public-docs/2018/Face_the_Future_Concepts_of_Force_Design.pdf https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/643061/concepts_uk_future_force_concept_jcn_1_17.pdf https://fas.org/irp/program/collect/usroadmap2011.pdf نیروهایی مثل آمریکا در وهله اول همیشه اقدام به مدرن سازی تجهیزات می کنند تا تجهیزات در مقابل پیشرفت فناوری به روز و پاسخگو باشند. اما مسیر مدرن سازی هرگز نباید با پیشرفت و تجهیز تجهیزات جدید مغایرت کند. این نکته بار مالی سنگینی بر هر نیرویی وارد می کند که آمریکا برای پرهیز از این مشکل اقدام به واگذاری یا فروش تجهیزات بعد از بروزرسانی به کشورهای متحد خود می نماید. بیشتر این واگذاری ها به کشورهایی با بنیه ضعیف مالی صورت می گیرد که توان خرید تجهیزات جدید را ندارند. برای مثال در عراق و افغانستان تانک ها و تجهیزات مورد استفاده آمریکا در جنگ بصورت کمک های نظامی به آن کشورها واگذار گردید. این اقدام دو مزیت داشت اول بازگشت هزینه این تجهیزات با کمک بندهای تعمیرات سالیانه که بصورت پنهان به کشورها اعمال می گردد و دوم اشغال بازار نظامی کشور مذکور و ایجاد زیرساخت و نیروی علاقه مند برای عقد قرارداد تجهیزات به روزتر در سال های آینده که بازار یابی برای آینده تلقی می شود. با توضیحات داده شده آینده نیروهای زمینی به دو بخش بروزرسانی و جایگزینی با تجهیزات به روز قابل تقسیم است. مسیر و نگاه به آینده در هر دو بخش بر مبنای ارتقای چابکی، کیفیت آتش، کار تیمی، دوام در میدان نبرد و هزینه است. برای این تحقق این خواسته ها، ایده هابیشتر بر استفاده از شبه پروتزها، بدون سرنشین ها، هوش مصنوعی، شبکه سازی متمرکز شده است. که نگاهی گذرا بر آینده نیروهای زمینی چنین تجهیزاتی را به رخ می کشد. 1- سربازانی با اسکلت های تقویت کننده فلزی و چشمان تیز بین و لباس هایی با قابلیت اندازه گیری علائم حیاتی 2- روبات های حمل بار و جنگجو 3- سلاح ها و گلوله هایی هوشمند با بردبلندتر و دقت بیشتر ( شناسایی هدف و تفکیک و اولویت بندی اهداف) 4- زره پوشانی تماما هوشمند با چابکی و زره بهتر (آرماتا و سیستم دفاع فعال گام های اولیه در مسیر این هدف است) 5- پهبادهایی دست پرتاب با قابلیت شناسایی و شکار 6- توپخانه هایی بردبلند با گلوله های هدایت پذیر ( بالای 500 کیلومتر برد) 7- واحدهای نظارت بر میدان با قابلیت شبکه سازی و تصمیم های بهینه با همکاری هوش انسانی و مصنوعی 8- اتاق های جراحی و درمان مجروحین کاملا اتوماتیک با قابلیت عمل از راه دور

انواع پرتابه ها EFP میله بلند تا شده از عقب میله بلند تا شده از جلو توپی چین خورده بنا به سرعت قسمت های مختلف آستر وضخامت آن حالت های مختلف رخ می دهد که در صورت نیاز توضیح مفصل ارائه خواهد شد. پی نوشت: اگر اشتباهی وجود دارد کمک کنید. منابع در پایان مطلب خواهد امد انشاالله ادامه خواهد داشت...

اثر مونرو و جزئیات بیشتر از EFP ها در صورتیکه درون قطعه ماده منفجره که در تماس با سطح فلز در تست ها (احتمالا تست دندانه) قرار میگیرد یک حفره وجود داشته باشد (این حفره بعد ها در طراحی خرج گود استفاده شد) میزان تخریب فلز نسبت به حالتی که سطح ماده منفجره صاف باشد (علی رقم وجود جرم ماده منفجره کمتر)، بیشتر خواهد بود و این پدیده به عنوان اثر مونرو شناخته می شود. در صورتی که از یک لایه فلز بر روی سطح حفره قطعه ماده منفجره استفاده شود به دلیل ایجاد جت فلزی میزان نفوذ بیشتر می شود و اگر همین مجموعه از سطح فلز فاصله بیشتری داشته باشد (محدوده مشخصی وجود دارد) میزان عمق نفوذ بیشتر می شود. تفاوت نحوه ایجاد جت در دو نوع حفره در تصویر زیر دیده می شود که شکل مخروطی بیشتر در سلاح های معمول خرج گود (RPG7) استفاده می شود و شکل مقعر معمولا در EFP ها استفاده می شود. تفاوت مراحل شکل گیری جت در خرج گود های معمولی و خرج گود های EFP در تصاویر زیر مشخص هست. از دیگر عواملی که روی شکل جت و در پی آن میزان نفوذ جت تاثیر می گذارد زاویه حفره درون قطعه مواد منفجره ایت که در تصویر زیر مشخص می باشد. مقدار بهینه برای زاویه داخلی خرج گود تعریف شده است و در ادامه به آن اشاره خواهد شد. انواع پرتابه های EFP به لحاظ شکل ظاهری شامل موارد زیر هسند که در بخش های بعدی اطلاهات کامل تری ارائه خواهد شد. 1- توپ فشرده توپ فشرده خود شامل دونوع پرتابه است که در ذیل امده است. W -چین خورده : استر به شکل W جمع شده و پین می خورد توپی: آستر به شکل یک توپ فشرده می شود 2- میله بلند در این حالت پرتابه به دو شکل فشرده می شود میله بلند تا شده از جلو میله بلند تاشده از عقب تصاویر مربوط به طرح های بالا با جرئیات بیشتر در بخش های بعدی خواهد آمد پی نوشت: انشاالله ادامه دارد اگر نکته ای و یا اشتباه فنی هست لطفا بیان کنید. منبع در پایان این مبحث ارائه خواهد شد...

  نبرد‌ناو عظیم‌الجثه‌ی "USS Iowa "BB-61 (چماق بزرگ) اولین نبردناو از نبرد‌ناوهای کلاس خود است و تنها نبرد‌ناو کلاس خود است که در طول جنگ‌جهانی دوم در نبردهای اقیانوس اطلس شرکت‌کرده‌است.   این نبرد‌ناو در طول جنگ‌جهانی دوم در اقیانوس اطلس علیه نبردناو آلمانی Tirpitz بکارگرفته‌شد. در سال 1944 این نبرد‌ناو راهی اقیانوس اطلس شد تا در عملیات جزایر مارشال شرکت کند. این نبردناو در نبرد علیه کره‌ی شمالی بکارگرفته‌شد و با شلیک‌های ویرانگر خود خساراتی جدی به تاسیسات بندری کره‌ی شمالی وارد کرد و پس از آن به ناوگان شناورهای ذخیره‌ی ایالات متحده پیوست. در 19 آپریل سال 1989 انفجاری در دسته‌ی دوم از توپ‌های 16 اینجی نبردناو رخ داد که سبب کشته‌شدن 47 نفر از خدمه‌ی شناور شد. این نبردناو سرانجام در سال 1990 از خدمت خارج‌شدکه علت اصلی آن انفجار سال قبل بود. و اکنون در سانفرانسیسکو مستقر است و منتظر است تا به موزه‌ی شناورهای ایالات متحده فرستاده شود. این نبرد‌ناو تنها نبرد‌ناو از کلاس خود است که به نمایش عمومی گذاشته‌نشده‌است.  ساخت : Iowa اولین نبردناو از دسته‌ی نبردناوهای سریع "fast battleship" است. طراحی این نبردناو در سال 1938 آغاز شد؛ در 27 آگوست 1942 تحت اسپانسری خانم lo Wallacel (همسر پرزیدنت Henry Wallace) به آب انداخته‌شد؛ در 22 فوریه سال 1943 تحت فرماندهی کاپیتان John L. McCrea رسما وارد خدمت شد.  توپ‌های اصلی Iowa نه توپ دریایی 16اینجی (406میلیمتری) Mark 7 است. این توپ‌ها قادرند گلوله‌هایی با وزن 1200 کیلوگرم را تا فاصله‌ی 22 مایل دریایی (44 کیلومتر) شلیک کنند. توپ‌های ثانویه‌ی رزم‌ناو تعداد 12 توپ 5 اینجی (127میلیمتری) است که دارای برد 14 کیلومتر است.  با ظهور قدرت‌های هوایی و ناوهای هواپیمابر نیاز به توپ‌های هوایی در رزم‌ناو احساس شد؛ بنابراین رزم‌ناو با توپ‌های 20 میلیمتری Oerlikon و 40 میلیمتری Bofors تجهیز شد؛ در سال 1984 این توپ‌ها از نبرد‌ناو حذف شده و جای خود را به توپ‌های Phalanx CIWS دادند همچنین تعدادی سلول شلیک چهارگانه‌ی جهت شلیک موشک‌ تام هاوک و موشک‌های هارپون به نبردناو اضافه شد.  جنگ‌جهانی دوم 1943-1945 : در 24 فوریه‌ی 1943 یک سری آزمایشات دریایی بر روی این نبرد‌ناو انجام‌شد؛ در 27 آگوست همان سال این نبردناو جهت مقابله با نبردناو آلمانی Tirpitz راهی آب‌های اقیانوس اطلس شد؛ چراکه اخباری مبنی بر فعالیت این نبردناو در آب‌های نروژ به گوش دولتمردان ایالات متحده رسیده‌بود. سپس در 29 اکتبر جهت انجام یک سری تعمیرات به بندر Norfolk انتقال یافت.  این نبردناو در دوم ژانویه‌ی 1944 راهی اقیانوس آرام شد؛ در 7 ژانویه از کانال پاناما عبور کرد تا در عملیات جزایر مارشال شرکت کند. از 29 ژانویه تا 3 فوریه این نبرد ناو به حمایت از کشتی‌های جنگی ایالات متحده در نبرد علیه جزایر Kwajalein و Eniwetok پرداخت. عملیات بعدی Iowa شرکت در نبرد علیه پورت نظامی ژاپنی واقع در جزیره‌ی Truk واقع در مجمع‌الجزایر Carolin بود. در 16 فوریه‌ی 1944 این نبرد ناو مامور از بین بردن ناوهای ژاپنی که از شمال فرار کرده‌بودند شد. سرانجام پس از انجام عملیات‌های مشابه فراوان و پس از بمباران اتمی ژاپن این نبردناو وارد توکیو شد. پس از آن در سپتامبر سال 1948 این نبردناو از نیروی دریایی خارج شد.  جنگ علیه کره‌ی شمالی :  در سال 1950 کره‌ی شمالی به کره‌ی جنوبی حمله‌کرد. در پی این اقدام کره‌ی شمالی، نیروهای ایالات متحده مستقر در منطقه جهت حمایت از کره‌ی جنوبی از خود واکنش نشان دادند. در 14 ژولای سال 1951، Iowa مجددا فعالیت خود را آغاز کرد؛ در 25 آگوست و تحت فرماندهی کاپیتان William R. Smedberg III وارد خدمت شد. در مارس 1952 این نبرد ناو جهت شرکت در نبرد علیه کره‌ی شمالی راهی منطقه شد. Iowa در اولین ماموریت خود در 8 آپریل 1952 در نزدیکی منطقه‌ی Wonson-Songjin جهت نابودی خطوط حمایتی کره به سوی دشمن آتش گشود؛ و در روز بعد نیز جهت نابودی اجتماعات دشمن، مراکز مهمات و مراکز حمایتی دشمن شروع به فعالیت کرد. در 13 آپریل جهت حمایت از نیروهای کره‌ی جنوبی اقدام به شلیک به سمت استحکامات کره‌ی شمالی کرد؛ در پی این عملیات تعداد 100سرباز کره‌ای کشته‌شدند، و شش انبار مهمات و یک مرکز فرماندهی کره‌ی شمالی نابود شد.   Iowa پس از پایان جنگ کره‌ی شمالی و در 24 فوریه‌ی 1958 از خدمت خارج شد.  فعالیت مجدد : پس از به ریاست جمهوری رسیدن Ronald Reagan و در طی پروژه‌ی 600-ship Navy، Iowa مجددا شروع به فعالیت کرد و به حوضچه‌ی Avondale واقع در نزدیکی New Orleans جهت انجام یک سری بروزرسانی‌ها انتقال یافت. طی این پروژه توپ‌های 20 میلیمتری Oerlikon و 40 میلیمتری Bofors از این نبرد‌ناو حذف شدند چراکه این توپ‌ها قادر به هدف قراردادن هواپیماهای جنگنده‌ی جت و یا موشک‌های ضدکشتی آن زمان نبودند. همچنین دو توپ 5 اینجی که در عقب و وسط کشتی نصب‌شده‌بودند نیز حذف شدند.  پس از حذف این تجهیزات این نبردناو با آخرین سیستم‌های آن زمان تجهیز‌شد. این تجهیزات عبارت‌اند از 4 سلول شلیک چهارگانه‌ی MK 141 با قابلیت شلیک 16 موشک ضدکشتی AGM-84 Harpoon، 8 لانچر ABM، 32 موشک BGM-109 Tomahawk و چهار توپ Phalanx. همچنین Iowa اولین نبردناوی بود که مجهز به هواپیمایی بدون سرنشین کنترل از راه دور می‌شد. Iowa قادر است همزمان از 8 هواپیمای بدون سرنشین UAVاستفاده‌کند.  این بروزرسانی شامل آپدیت کردن سیستم راداری، سیستم کنترل آتش توپ‌ها و موشک‌ها و همچنین سیستم‌های جنگ الکترونیک می‌شد. این نبردناو پس از انجام این بروزرسانی‌ها و در 28 آپریل 1984 و تحت فرماندهی کاپیتان Gerald E. Gneckow مجددا وارد خدمت شد.  در فاصله‌ی سال‌های 1984-1989 و در طول دوره‌ی جنگ سرد این نبردناو در رزمایش‌های متعددی همراه با نیروی دریایی سایر کشورهای عضو سازمان ناتو شرکت کرد.           تصاویر به گالری منتقل شد - Commandant به دلیل تکراری بودن بعد از خروج از اسکرول ادغام می شود

با سلام: در این پست آرم گردان بوئینگ 747 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تقدیم دوستاران میلیتاری می گردد.   با سلام: در این پست شما را با آرم کلا افسران نیروی هوایی قبل از انقلاب آشنا می کنم

اینکار رو چین هم انجام میده! هزینه و زمان تحقیق و توسعه برای تسلیحات بومی چیزی نیست که یک قدرت نو ظهور یا یک کشور در معرض تهدید اون رو داشته باشه ، بنابراین کپی کاری و مهندسی معکوس یک اقدام عاقلانه هست و ما به مرور میبینیم که بعد از ایجاد بازدارندگی نسبی در برخی زمینه ها در ایران و چین در کنار کپی کاری روی تحقیق و توسعه هم سرمایه گذاری شده و محصولات جدید و متفاوتی هم به تولید رسیده.

چیزی که ما از مسول غرفه حوت شنیدیم این بود   محل اصابت به حوت داده میشه ، دیگه هیچ کنترل و تماسی با حوت مقدور نیست ، حوت هم نسبت به اون هدف اگر به هر علتی از جمله جریان آب تغییر مسیر بده خودش میتونه به وسیله بالک های که تقریبا در انتها داره و بعد شلیک باز میشه اصلاح مسیر داشته باشه   حوت اصلا هیچ سونار یا سنسوری نداره ، با اون همه حباب و گاز ساطع شده از نوک همینکه میتونه تغیر مسیر بده خودش شاهکار هست

  هوشمندی : مولتی سنسور ( سونار ، پروانه - تعقیب ) قابلیت ضد فریب : پروانه - تعقیب  سرعت زیاد : موتور کرایوژنیک  زمان کوتاه آماده سازی : همان مورد بالا چون موتورهای الکتریکی جدید ؛ به دلیل استفاده از باتری های اکسید نقره نیازاصلا  به آماده سازی در یگان پشتیبانی  ندارند .             با توجه به شکل رادر (سکان ) قطعا مهندسی معکوس YT534W1 هست و ربطی به  CHT-02D نداره این اژدر ؛ چون در CHT-02D رادر پشت پروانه قرار داره  نه در جلو.   هرچند که به نظر ، ارتقاء هایی هم صورت گرفته چون همونطور که پیشتر عرض شد ، موتور نمونه ی کره ای الکتریکی هست و و ظاهرا مولتی سنسور هم نیست ...