اجزای نمونه بروز رسانی جدید تانک تی-72 ایران( کرار) از دید سایت JANES A: زره واکنشی جدید B: برجک با اصطلاحات اساسی C: هشدار قفل لیزری (احتمالا) D: دهلیز جدید فرمانده E: سایت نظارتی جدید توپچی F: جایگاه سلاح کنترل از راه دور با مسلسل 7.62 میلیمتری PK G: آنتن هواشناسی H: واحد قدرت کمکی (احتمالا) I و J: دوربین های دید راننده

در مقایسه‌ی ذوالفقار و موشک حاج قاسم: موشک ذوالفقار از بدنه فیبر کربن ساخته شده اما موشک حاج قاسم از بدنه فلزی ساخته شده که به همین دلیل وزن موشک حاج قاسم به شدت افزایش پیدا میکند. اما در انتها موشک حاج قاسم کمتر از دو تن سنگین‌تر از موشک ذوالفقار هست با طول تقریبا یکسان. این دوتن بخشی از آن به استفاده از بدنه فلزی و بخش دیگر مربوط به استفاده از حجم بیشتری از سوخت است. یعنی تنها با افزایش 1-1.5 تن سوخت، برد موشک، 2 برابر افزایش پیدا کرده است. اعلام شد موشک حاج قاسم برد آن تا 1800 کیلومتر افزایش خواهد یافت که احتمالا قرار هست از مانند موشک ذوالفقار از بدنه فیبرکربن استفاده شود. اگر با موشک سجیل مقایسه شود تفاوت ها بسیار آشکارتر است. سجیل با وزن 23 تن و برد 2000-2500 کیلومتر و سرعت 13 ماخ می‌باشد. اما موشک حاج قاسم با وزن 7 تن یعنی 30 درصد وزن سجیل به برد 1800 کیلومتر می‌رسد. این نتیجه استفاده از سوخت جامد پیشرفته‌تر نسبت به سجیل (وهمچین ذوالفقار) استفاده از فیبرکربن در قسمت پیشران و استفاده از فیبرکربن در بدنه موشک هست. با وجود این موشک، احتمالا موشک سجیل با مشخصات قبلی تولید نشود، چون هم گران است و هم اینکه از نظر حمل و نقل و نگهداری پیچیدگی‌های بیشتری نسبت به موشک حاج قاسم دارد و در انتها تیراژ تولید آن نسبت به موشک حاج قاسم بسیار کمتر است.

طراحی برای حرکت در ارتفاع پست با حداکثر سرعت ...برای رسیدن به اسراییل و عبور از سامانه هایی چون ارو و پاتریوت پک 3..

مشخصات موشک حاج قاسم: برد: 1400 کیلومتر و قابل افزایش تا 1800 کیلومتر سرعت ورود به جو 12 ماخ سرعت لحظه اصابت 5 ماخ وزن سرجنگی: 500 کیلوگرم وزن موشک: 7 تن طول موشک: 11 متر

فیلم/ لحظه استارت اولین موتور توربو فن ایرانی ویدئویی از آزمایش اولین موتور بومی توربو فن سبک (جهش-۷۰۰) در حاشیه رونمایی از جدیدترین تولیدات وزارت دفاع/مشرق نیوز http://s11.picofile.com/file/8406226468/2887315.mp4.html

بسم الله الرحمن الرحیم ========== تاپیک منفک شده از مطالب اخبار دفاعی 1399/11/6 خصوصیات موشک‌های حاج قاسم جانشین وزیر دفاع: موشک حاج قاسم دارای برد ۱۴۰۰ کیلومتر و مایل پرتاب و کاملا تاکتیکی است. موشک‌ شهید حاج قاسم قابل رهگیری توسط سامانه‌های پدافندی نیست. موشک کروز دریایی برد بلند شهید ابومهدی در ارتفاع چند متری پرواز می‌کند و از موتور هوا تنفسی بهره می‌برد. http://s10.picofile.com/file/8406222084/قااااااااااااااسم.mp4.html

دقیقا یادم نیست اما توی اخبار به نظرم گفت سوخت جامد ترکیبی

سیکر موشک کروز قدیر از 90 کیلومتر میتونه کشتی بزرگ رو کشف کنه.

اگر فرض رو بر این بگیریم که اسامی انتخاب شده حتما دلیلی به غیر از احترام را داشته به نظر میرسه انتقام سخت در آینده اهدافی هستند که این موشک ها هدف قرار می دهند.

بسم ا... https://eghtesaad24.ir/fa/news/76175/پمپئو-چین-و-روسیه-را-تهدید-کرد ایرانی‌ها فرصت گرفتن ضدهوایی روسی یا تانک چینی یا هرچیزی که باعث بی‌ثباتی در خاورمیانه شود را به دست نخواهند آورد. ظاهرا وزیر امور خارجه ایالات متحده برنامه آتی ایران را مشخص کرده !!!! دو مورد اول که میشود تا حد مشخصی پیش بینی کرد ولی استفاده از واژه " هرچیزی " ابهام را بیشتر کرده نسبت به گذشته !! بدین معنی که برنامه خرید خارجی ایران ، گسترده تر از آن چیزی هست که قبلا تحلیل می شد یا اینکه صرفا" برای نشان دادن تهدید فزاینده ایران هست که از این واژه استفاده کرده ؟؟!!

بسم ا... ادعایی که مطرح شده ..... حالا طرف هندی از گذشته سابقه کار با جتهای روسی را دارد ، ضمن اینکه قرار داد رافال را هم بستند و از قبل هم با جتهایی مثل میراژ2000 سروکار داشتند ، حساسیت انها روی این برنامه ، بدلیل رقابت همزمان آنها با چین و پاکستان هست که : برنامه جنگنده تاکتیکی پیشرفته (ATF) از سال 1983 ، برنامه جنگنده ضربتی مشترک ( JSF) از سال 1986 و پکفا به قولی از 1979 آغاز شده ، در یک روند استاندارد ،انتظار میرفت که پکفا از همه زودتر وارد خدمت رزمی بشود ولی از هم پاشیده شدن کشور سازنده در سال 1991 برنامه را تا 2002 عقب انداخت . ضمن اینکه فلسفه نیازمندی روسها و سرمایه گذاری همزمان روی5 مدل جنگنده برای رفع نیازداخلی و کسب سهم بازار خارجی باعث شد تا منابع برخلاف طرف آمریکایی که روی 2 مدل متمرکز شده بود، پراکندگی بیشتری داشته باشد . اختلاف ارقام تولید شده یحتمل به این دلیل هست . در خصوص موارد مطرح شده ، این استناد انجام شده ... پیکربندی سوخو-57 ، بعنوان یک بستر برای معرفی یک جنگنده میان نسلی ( نسل 5/5 ) تا معرفی هواگرد نسل ششم روسی احتمالا مورد استفاده قرار می گیرد . ان چیزی که الان مطرح هست ، اینکه روسها ترکیبی از سازه جنگنده نسل 5 را با فناوری های توسعه یافته نسل شش ترکیب میکنند تا از مسیر صادرات ان به خریداران احتمالی ، منابع مورد نیاز را برای توسعه نسل بعد هواگردهای رزمی خودشون فراهم کنند . پی نوشت : خواهشا" تصاویر مورد استفاده را یا بصورت لینک بگذارید یا در گالری آپلود بفرمایید ، شاید 10 سال دیگر ، یک بنده خدایی به این تصاویر نیاز پیدا کرد ...

منظورم محو شدن هدف تو خط افق بود. اصولا کشف یه ناوگروه خیلی راحت هست، بخصوص ناوگروه هواپیمابر.

نکته جالب مکان استوانه ای شکل (تونل مانند) کارخانجات دورود است که دلیل آن مشخص نیست، زیرا که نور خورشید کاملا” مشخص بوده و نشان می دهد تأسیسات زیرزمینی یا درون کوهپایه ای نیست. با توجه به بنر پیشرانه ۱۰۰۰ اسب بخاری، بد نیست نگاهی به توانایی های این پیشرانه روسی (V-92) و مقایسه آن با پیشرانه پیشین (V-84) داشته باشیم: هر دو پیشرانه دارای قابلیت اطمینان بالا در شرایط محیطی گرم و سرد و محیطهای آلوده به ذرات ریز و شن هستند. تفاوت اصلی افزودن توربوشارژ در وی-۹۲ به سوپر شارژ پیشین در وی-۸۴ است که باعث افزایش قدرت و کاهش مصرف سوخت شده است. یعنی پیشرانه وی-۹۲ همزمان دارای توربوشارژ و سوپر شارژ است. البته روس‌ها پیشرانه جدیدتری با توان ۱۲۰۰ اسب بخار هم دارند که به هر دلیلی ایران به آن دسترسی نداشته و یا آن را انتخاب نکرده است. هر سه پیشرانه ساخت کارخانه تراکتورسازی Chebyalinsk هستند.

نیروی هوایی آمریکا تا الان 199 فروند اف 35 و نیروی دریایی آمریکا 18 فروند اف 35 تا به حال تحویل گرفتن حدود سه برابر هواپیمای نصل پنجم که روسیه قراره تا هشت دیگه تحویل بگیره آمریکا الان داره ( تازه اف 22 ها را در نظر نمیگیریم) https://s3.amazonaws.com/the-drive-staging/message-editor%2F1524527778030-su-57-fan.jpg به وضوح پره های پک فا دیده می شود بعد هندی ها موتور پکفا را مورد بررسی قرار دادند و کیفیت ان را قبول ندارند The IAF has also repeatedly criticized the aircraft’s in-flight performance — especially the fighter jet’s engine لینک در خیلی از تصاویر پکفا پره های موتور اون دیده می شن آیا پره های موتور رادار گریز هستند؟؟ ورودی های هوای رافال فرانسه http://data3.primeportal.net/hangar/luc_colin4/rafale_b_tlp/images/rafale_b_tlp_051_of_144.jpg تفاوت بسیار مهم دیگه ای که بین رافال و پک فا هست وجود حاشیه های دندانه دار در ورودی هوای رافال برای منحرف کردن امواج رادار هست که در وردی هوای پک فا وجود ندارد هر چند حاشیه های دندانه در اف 22 وجود ندارد شاید به دلیل این هست که ورودی هوا به شکل اس تونستن در بیارن https://qph.fs.quoracdn.net/main-qimg-ec1a8d6517254d3f2f2b36e68d86debb

واقعا با این ارقام همین که این همه تجهیزات قدیمی را فقط سرپا نگه داری ( بماند که قطعا برای برخیشون از بازار سیاه با چند برابر قیمت باید دلار هم تازه خرج کنی ) دارند معجزه میکنند نیروهای نظامی بندگان خدا. بماند بحث تحقیقات و تجهیزات جدید و نمونه سازی و ساخت و ارتقا و چه و چه. برای همین بنده خدا امیر حاتمی از مجلس خواست لااقل برای بخش تحقیقات یک بودجه هرچند اندک ولی مستقل تعیین کنند. تو این مورد باز خدا را شکر سپاه با درآمدزایی هایی* که داره (هرچند خب درامد زایی مشکلات خاص خودش را هم داره ولی خب در کشور ما معمولا دولتها همیشه چشم به این منابع اینچنینی هم داشتند تا به وقت تنگی اینها را هم بزنند قاطی بودجه های جاریشون و یک آب هم روش (به جای اینکه کار کنند و مشکلات را رفع کنند و از منابع کشور استفاده کنند) ) لااقل بخشی از هزینه های خودش را (خصوصا در سطح سپاه قدس و منطقه و نیروهای برون مرزیمون) تامین کنه که اگر سپاه هم وابسته بود به این رقم های خنده دار الان احتمالا به جای شهر موشکی، اتاق موشکی داشتیم! * این بحث مفصلی است و به هر حال هرجا پول باشه مشکلات خودش را هم داره ولی یکی از اصلی ترین دلایل تاختن رسانه های معاند گرفته تا وزارت خارجه اسراییل و آمریکا و اپوزیسیون و حتی برخی داخلی نماهای در باطن اپوزیسیون به درآمدزایی های سپاه، قطعا نه دلسوزی برای منابع و منافع ایران که اتفاقا زدن همین آبراهی است که یقینا بخش بزرگیش به زیرمجموعه های نظامی و امنیتی سپاه میرسه.

البته قیمت تولید جنگ افزار در ایران خیلی پایین تر از مشابه خارجی در می آید و نمیشه به طور قطعی این حرف شما را گفت

خرس شرور روسی ، آماده صادرات !!!!!!!! ارزیابی احتمال صادرات وسفارش برای سوخو-57 براساس آخرین اخبار منتشره ، وزارت دفاع روسیه ، نخستین تصاویر از خط تولید جنگنده سنگین وزن روسی سوخو-57 را پس از اعلام دریافت سفارش 76 فروندی در ژوئیه 2019 را منتشر نمود . اگر چه روسیه پیش ازاین تصاویری از این دست را رسانه ای نموده بود ، اما بدلیل تعداد بسیار اندک سفارش شده اولیه ( 12 فروند که نشاندهنده تولید 1/5 هواگرد در هرسال محسوب می شد ) ، اطلاق تولید انبوه بدان تعلق نمی گرفت . با این حال ، نیروی هوایی روسیه هنوز بطور رسمی هنوز سوخو-57 را تحویل نگرفته وهنوز مشخص نیست که آیا تولید 12 فروند اولیه به پایان رسیده تا خط تولید 76 فروند جایگزین آن گردد و یا اینکه اگر قرار باشد تولید این دو سری همزمان صورت بگیرد ، چگونه خط تولید انها در هم ادغام خواهد شد ؟! ولی در مجموع ، تصوراولیه براین اساس قرار دارد که سفارش 76 فروندی ، قطعیت پیدا نموده و رقم 88 فروند ( بعلاوه 12 فروند اولیه ) محقق نخواهد شد . اما پیش بینی ها ، نشاندهنده آن است که نمونه های تولید شده ، تفاوت های قابل توجهی را با نمونه های پروازی فعلی داشته باشند که در میان دهها تفاوت موجود ، اصلاح ورودی های هوا و تغییرات قابل توجه بر روی ساختار سکانهای عمودی این جنگنده از سایر موارد بارزتر به نظر می رسد . علاوه براین ، شیوه کاهش سطح مقطع راداری میان نمونه های نخست و تولیدی از نکات جالب تصاویر منتشر شده است . به همین دلیل ، تحلیلگران غربی براین اعتقاد قرار دارند که خط تولید سوخو-57 های جدید ، از کیفیت بالاتر برخوردار بوده و سردبیران نشریاتی نظیر آوییشن ویک با استناد به تصاویر آنالیز شده معتقدند روسها در ساخت بدنه جنگنده های جدید ، استانداردهای سخت گیرانه تری را به مورد اجرا گذاشته اند . با توجه به این که در زمان بازدید خبرنگاران از خط تولید سوخو-57 که در 12 اوت 2020 از محل کارخانه هواپیما سازی کامسومولسک صورت پذیرفت ، سرگئی شویگو نیز آنان را همراهی می نمود ، می توان چنین تحلیل نمود که این برنامه از اهمیت زیادی برای نیروی هوایی روسیه برخوردار است ، تا جایی که برخی ناظران براین باورند که ، علیرغم کاهش هزینه ها با رونمایی از خط تولید انبوه ، کیفیت سخت افزار دراستانداردهای قابل قبولی قرار دارد . در این میان ، گرچه سفارش 76 فروندی از سوخو-57 در یک دوره 8 ساله ، با میانگین تولید 5/9 هواپیما در سال چندان زیاد به نظر نمی رسد ، اما این مساله را باید در نظر داشت که سوخو-57 یکی از 5 فروند جنگنده ای است که در کنار سوخو-30 اس ام ، سوخو-34 ، سوخو-35 و میگ-35 ( که این آخری به تعداد محدود در خط تولید قرار دارد ) برای نیروی هوایی روسیه خریداری شده است . این شیوه ، تضاد آشکاری را با دکترین نیروی هوایی ایالات متحده که در سال 2020 ، تنها یک جنگنده را برای رفع نیازمندی خود در دست تولید دارد ، نشان میدهد . درواقع ، برنامه ریزی لاکهید برای تولید 100 فروند جنگنده در سال که بخش مهمی از آنها برای بازار صادرات آماده میشد ، بدین معنی بود که نیروی هوایی آمریکا ، عملا با سرعت کمتری نسبت به روسها ، موفق به دریافت جنگنده جدید می شد . با توجه به اینکه روسها دوفروند اولیه از سوخو-57 را در سال 2019 با هزینه هر کدام 35 میلیون دلار تولید کرده بودند ، هزینه نهایی این جنگنده در مقایسه با قیمت 80 میلیون دلاری اف-35 تفاوت معناداری را به نمایش می گذارد واین به نوبه خود ، ممکن است روسها را مجاب کند تا برای تولید بیشتر سوخو-57 از سرمایه گذاری بیشتر برای خرید سوخو-34 و سوخو-30 اس ام ، خودداری نمایند . این امر نه تنها می تواند موجبات تولید بیشتر سوخو-57 را فراهم آورد ، بلکه مزیتهای آشکار اقتصادی را برای روسها فراهم می آورد . ضمن اینکه خبرها حاکی از آن است که روسها مشغول یکپارچه سازی سوخو-57 با فناوری جنگنده های نسل ششم نظیر موشکهای فراصوت ، هوش مصنوعی قدرتمند تر وسامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته تر هستند . پی نوشت : 1-بن پایه 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

امیر حاتمی وزیر دفاع: امیدواریم تا پایان سال 3 فروند دیگر جنگنده ی کوثر تحویل دهیم. هواپیمای آموزشی یاسین الان در حال طی کردن مسیر خود است. هواپیمای a 90 نیاز مرحله قبلی آموزشی خلبانی است. در آینده نزدیک(روز صنعت دفاعی) خط تولید موتور جت بومی اوج را نیز راه اندازی می‌کنیم.و از یک موتور جدید هم رونمایی خواهیم کرد که از لحاظ فناوری ما را یک نسل جلو می اندازد. در حال طراحی تیرباری برای نصب روی شناور ها هستیم که بتواند با موشک های کروز مقابله کند. درخواست ردیف بودجه مستقل برای تحقیقات دفاعی این است که جیزی که قدرت بازدارندگی ما را حفظ می کند تحقیقات است. ما سالانه حدود 150 طرح تحقیقاتی را به محصول تبدیل می کنیم. برای امسال هم برنامه پرتاب فضایی تحقیقاتی داریم. امیدوار هستم که این اتفاق امسال بیافتد. برای نیروی دریایی ارتش امسال یک شناور از کلاس موج و یک شناور مین شکار را تحویل می دهیم. قراردادهای بسته شده ی ما با بخش های غیر نظامی حدود 1000 میلیارد تومان است. در سال 97 دو برابر سال 96 نیازهای مرزبانی را تامین کردیم و از لحاظ کمیت مثلا خودروهای طوفان باید برنامه ریزی کنیم.

به نام خدا آزمایش یک آسانسور زیر آبی یا تست عمودی جاسک ۲؟! جهت بزرگنمایی بر روی تصاویر کلیک کنید در روز جاری فیلمی در رابطه با تعدادی از موشک ها و سلاح های دریاپایه ایران منتشر شد. که در آن تصویر یک سلاح زیر سطحی پرتاب ناشناس جلب توجه میکرد. با توجه به تصویر بالا از کلیپ فوق چند احتمال را میتوان متصور بود. با توجه به ایستایی بالای سکو لوله ای پرتاب کننده بنظر می رسد که خود به یک شی ایستا متصل است حال این جسم ایستا میتوان یک زیر دریایی باشد یا یک ایستگاه موشکی زیر آب! ممکن است ساخت گونه دریایی مزرعه موشکی را شاهد باشیم بدین صورت که سیلو هایی مجهز به تیوپ های انتقال به سطح آب ایجاد شده باشد. با تمام این احتمالات گمانی زنی دیگری هم میتوان کرد. با توجه به تصویر بالا و شلیک موشک جاسک۲ در گذشته اشتراکاتی دیده میشود. موشک جاسک ۲ یک موشک زیر سطحی است که در یک تست از لوله پرتاب اژدر زیر دریایی غدیر شلیک شد. در آن روز پرتاب این گونه بود که تیوپ حامل موشک تا مسافتی ایمن از زیر دریایی دور شده و موشک کروز حمل شده توسط آن در نهایت با جدایش از پوسته خارجی از فرم اژدر خارج گردیده و به شکل یک موشک کروز به سمت هدف پرواز میکرد. همان طور در تصویر پیداست با روشن شدن پیشران اصلی موشک کروز شی کروی از لوله جدا میشود که کاملا مشخص است آن شی کروی یک نگهدارنده ساده نیست بلکه یک جز طراحی شده برای حرکت در آب با سرعت و فشار زیاد است. همچنین شباهت هایی با قسمت مشابه در جاسک ۲ دیده میشود. در تصویر فوق مشاهده میشود علاوه بر شباهت های طراحی، شباهت هایی نیز در رنگ آمیزی بین جاسک ۲ و پرتابگر لوله ای موشک مذکور وجود دارد. با کمی دقت بیشتر میبینیم که حتی خط سفید انتها جاسک در پرتابگر جدید نیز وجود دارد که مماس با سطح آب است. ظاهر این خط سفید نشانه سطح آبخور جاسک در حال عمود پرتاب است. این موارد شاید گویای این باشد که ما با یک قابلیت جدید در استفاده از جاسک روبه رو هستیم. که موشک از اعماق آب بصورت عمودی تا سطح آمده و به سمت اهدافش می رود. ممکن است از پلتفرم جاسک جهت زیر سطح به سطح کردن برخی موشک های کروز دریایی دیگر ایران بهره برده شود. برای مثال تصویر بالا موشک قدیر برای همچین منظوری تست شده است. در حقیقت پلتفرم جاسک۲ میتواند یک پلتفرم گسترده در زیر سطحی کردن موشک ها کروز نیروی دریایی محسوب شود. چه بسا از همین روش در پرتاب موشک های بالستیک نیز استفاده شود. باید توجه داشت که عمق آب در خلیج فارس ناچیز است و میتوان سازه هایی معلق و یا همکف شده در آن برای ایجاد یک مزرعه زیر آبی ساخت.

در گذشته پست هایی قرار داده شده که اهمیت دو چندان سامانه های پدافندی دور برد مثل اس۵۰۰ رو نشان میداد. کاربرد اصلی این سامانه ها بهم زدن استراتژی جنگ هوایی دشمن که بر پایه استفاده کلیدی آنها از آواکس ها و سوخت رسان های هوایی چیده شده میباشد. در این مسیر ایران دو گام برداشته که گام اول سامانه ای موسوم به علم الهدی است که چند سال قبل در یکی از نمایشگاه ها بنر آن دیده شد. چند بخش اصلی این سامانه مشخص است که شامل رادار علم الهدی و موشک طائر۲ س و موشک سدید ۶۳۰ که یک موشک برپایه خانواده موشک های بالستیک فاتح است که در نهایت به ایران یک سامانه دو منظوره میانبرد و دوربرد را میدهند. حال ایران در دومین گام یک قدم رو به جلو برداشته و پهپاد های ارزان قیمت کرار را در این ماموریت دخیل کرده است. دست پدافند هوایی ایران به ۷۰۰ کیلومتر خواهد رسید. که در دنیا کم سابقه است! ظاهرا حمله در دور دست به هواگرد های کلیدی دشمن و برهم زدن آرایش جنگنده ها جایگاه ویژه ای در تاکتیک نظامی ایران دارد.

قبلا تصور میشد که سری ام بدون تغییر برجک با تغییرات سطحی همراه میشه و سری اس کاملا برجک تغییر میکنه اما برنامه کرار ظاهرا دو مسیر داره که الان بهتر قابل لمس: ۱- ارتقا تانک های موجود همخوان با این پروژه. ۲- ساخت تانک بر پایه کرار با برجک و شاسی جدید(یحتمل با کمک روس ها ) در واقع اینکار یک برنامه ریزی برای پیگیری کار ها قبل از پایان یافتن تحریم تسلیحاتی است. چه بسا هم یک نتیجه گیری منفی جهت کاهش هزینه هاست(که ضعیف)

بسم الله ... ایران باید بیخیال یک طرح تک منظوره با ظاهر نسل پنج بشود و بهتر به سمت یک طرح واقع گرایانه و اثبات شده حکت کند. چون معلوم نیست این نوع از طراحی چه فشار های عملیاتی رو به سازه اصلی جنگنده وارد خواهد کرد و موفقیت این طرح در میدان نبرد چقدر است! FC1تایوانی ترکیبی از اف ۱۶و اف۱۸ و اف۵ بهترین گزینه ساخت یک جنگنده در آینده نزدیک طرحی شبیه FC1 تایوانی است که حداقل به یک جنگنده نسل ۴++ نزدیک بشیم. بزرگترین گلوگاه ساخت جنگنده برای ایران قطعا موتور هوایی است. و با توجه با تجربیات ایران در زمینه اویونیک و الکترونیک و اپتیک و باقی سنسور ها در شرکت هایی همچون صا ایران و ... بعید بنظر میرسد که دستیابی به قطعات الکترونیکی نزدیک به نمونه های خارجی ناممکن باشد! اما موتور: ظاهرا در ایران چند پروژه موتور هوایی با مداوت پروازی بالا در دست طراحی و ساخت است. که البته این مطلب نیاز به سند و مدرک بیشتری دارد. ولی خب با در نظر گرفتن ساخت موتور اوج نقطه عطف و گلوگاهی طراحی موتورهای جت هوایی پشت سر گذاشته شده است. در ادامه این مطلب صحبت های سردار دهقان وزیر وقت دفاع در هنگام رونمایی از این موتور (اوج) رو یادآوری میکنم که گفته شد: " ایران تا ۲ سال دیگر موتور توربوجت سنگین را تکمیل خواهد کرد و تا ۵ سال دیگر موتور توربفن را رونمایی خواهد کرد." با توجه به گفته ها احتمالا منظور از موتور سنگین همان موتور j79 (موتور فانتوم) و منظور از موتور توربوفن به احتمال فراوان موتور RD33( میگ۲۹) یا j90 یا نسخه توربوفن شده j79 است. موتور توربوجت اوج بسوی توربوفن جی۹۰ در رابطه با موتور اوج یا همان j85 با کمی سرچ در اینترنت به این نتیجه میرسیم که در دنیا چند مورد توربوفن شده از نسخه تجاری این موتور وجود دارد که البته قدرت نمونه تجاری را بهینه تر و مصرف سوخت را کمتر کرده است. حال با توجه به قدرتمند تر بودن نسخه نظامی این موتور انتظار میره که ایران با تغییراتی نچندان زیاد از پلتفرم این موتور(اوج) به موتور های توربوشفت و توربو پراپ و البته توربوفن اشاره شده دست پیدا خواهیم کرد و حتی موتور های توریین گازی مناسبی برای شناور های سبک خواهیم ساخت. موتور توربوفن جی۹۰ اگر اراده این مطلب وجود داشته باشد. ما با ساخت گونه های مختلف بهره برداری شده از اوج میتوانیم هم به بالگرد سنگین برسیم و هم به توربین گازی شناور های سبک و هم به یک جنگنده مشابه FC1 در فاز اولیه. که البته این در صورت بی صبر و طاقت بودن ماست. با توجه به دستیابی به موتور مشابه j79 و در ادامه نسخه های توربوفن و توربوشفت و توربوپراپ و توربین گازی (با تغییرات جزعی در پلتفرم اصلی چون همه ی این موتور هاریشه ی واحد یعنی از موتور توربوجت دارند) در دسترس خواهند بود. j79 موتور اف۴ فانتوم در دنیا موتور j7۹ به یک موتور غیر نظامی توربوفن تبدیل شده(cj805-23) که با این تغییرات از رانش ۱۱ هزار به رانش ۱۶ هزار دست پیدا کردند و مصرف سوخت هم ۰/۲ کاهش پیدا کرد. آن هم فقط با تغییرات جزعی و افزودن قطعاتی به انتهای موتور. که البته ما میتونیم طرح بهتری جهت توربوفن نظامی از این موتور داشته باشیم. که دست مارا برای ساخت جنگنده های خیلی سنگین باز خواهد گذاشت. شاید مهمترین اتفاق برای ما دستیابی به نسخه توربین گازی موتور j79 باشد‌. در این زمینه در دنیا یک موتور تغییر یافته از j 79 با نام IM 1500 وجود دارد که در حدود ۱۵هزار اسب بخار نیرو ایجاد میکند. در واقع یک عدد از این موتور یک شناور سبک موشک انداز را با قدرت و سرعت چند برابر به حرکت در می آورد و دو عدد از این موتور میتواند شناور های کلاس موج را با قدرت و سرعت بیشتر به حرکت در آورد. آیا این عالی نیست!؟ در رابطه با موتور j79 علاوه بر موتور توربین گازی و موتور توربوفن دستیابی ما به نسخه توربوپراپ این موتور نیز میتواند گذر از گلوگاه باشد. و دست مارا برای ساخت هواپیمای ترابری باز کند! ؟؟؟!!! بهترین گزینه موتور ساخت داخل البته با توجه به رانش مورد نیاز؛ rd33 است مخصوصا که ما میتوانیم کمک هایی از جانب روسیه و علی الخصوص چین هم دریافت کنیم. نسخه ی تغییر یافته این موتور(rd93) در جنگنده های تاندر به تعداد یک عدد و در جنگنده جی ۳۱ به تعداد دو عدد استفاده شده است. شاید راحت ترین گزینه در صورت همکاری پنهان و عیان ما همین موتور باشد. ولی ساخت موتور های ملی توربوفن و توربوپراپ و توربوشفت و توربین گازی بر پایه موتور های اوج و موتور قدرتمند j79 مزایای بسیار زیادی برای صنایع هوایی و دریایی ما دارد. این برنامه ها نیاز به چند سال کار فشرده دارد که احتمالا هم در جریان است. در این زمینه صنایعی همچون مپنا و ... در ایران مشغول کارند که تجربه ی ساخت موتور های گوناگون و حتی پیشران های سنگین فضایی رو کسب کرده اند. امیدوارم در مدت معلوم اشاره شده به این موتور ها دست پیدا کنیم. آن وقت ادامه راه خدا بزرگ است. پ ن: بهتر ایران جنگنده های تا نسل ۴++رو فعلا ارتقا بده و برای ساخت نسل ۵ دست به همکاری بزنه البته اگر تحریم تسلیحاتی برداشته شد. برای ساخت جنگنده نسل۴++ و یا حداقل نزدیک به آن امکانات موجود است و باید اراده آن هم باشد. با توجه به فرمایشات امیر حاتمی وزیر دفاع فعلی؛ ایران برنامه ساخت یک جنگنده سنگین را در برنامه دارد و این برنامه ده ساله است! با این اوصاف نزدیک به ۶ یا ۷ سال تا مدت اشاره شده باقی مانده است. ولی همچنان برای نیاز فوری ساخت جنگنده ای بهتر یا مثلFC1 در دسترس است که حداقل بخشی از نیازهای نیروی هوایی را هموار میسازد.

به نظر حالا راحت تر میشه خانواده دزفولی تشکیل داد که تمام سرزمین های اشغالی را در برد خودش داشته باشه. و خب با توجه به چابک بودن موشکهای خانواده فاتح از جمله دزفول مشخص هست که برتری تاکتیکی برامون ایجاد میکنه با توجه به قدرت تهاجمی دشمن. حتی با توجه به نوع این موشکها ما میتونیم استندهای ثابت تاکتیکال در نقاط مشخص برای حملات پیش دستانه (البته خب برای ما امکانش کم هست ) یا حداقل یک پاسخ مرحله اول بسیار سریع به برخی نقاط حیاتی دشمن در گام اول داشته باشیم. اینطور لااقل قبل از تهاجم وسیع دشمن به نقاط آفندی و تهاجمی ما (قاعدتا توان موشکی) میشه یک ضربه اول به برخی تاسیسات حیاتیش زد تا توان حملات وسیعش به قدرت تهاجمی ما کمی کمتر بشه. پ ن: توجه فوری و عمیق به موشک های ضد ماهواره ( حالا مثل باقی کشورها و برخی رژیمها در قالب پدافند موشکی و سپر دفاعی و ... حتی ) هم از نیازهای ضروری است که به نظر کم کم توان تکنولوژیکیش بسترسازی شده. به هر حال در مورد بازدارندگی ولو با هزینه های زیاد هیچ منعی این موشکها برای ما نخواهند داشت از لحاظ اخلاقی و در مقابل برای دشمنان یک کابوس خواهد بود. هرچند جزییاتی داره این شرایط و موارد که بعدها روش بحث خواهیم کرد.