با تشکر از جناب MR9 به خاظر متن جالبشان ، در تکمیل پست ایشان: همان طور که در متن اشاره شده راکت اندازه های آلمانی بروی خودرو های نیمه شنی SdKfz.251 هم مورد استفاده قرار می گرفتند. در این راکت انداز که با نام Wurfrahmen 40 نیز شناخته می شود 6 لانچر در طرفین خودرو نصب شد این سامانه راکت انداز خصوصا در جنگ های شهری بسیار موثر ظاهر شد. نمونه دیگر راکت اندازآلمان ها که بروی یک شاسی نیمه شنی ساخته شده بود، SdKfz 4 نام داشت . در این مدل یک پرتابگر متحرک با قبلیت چرخش 360 درجه در پشت خودرو نصب شد که قادر به شلیک 10 راکت نبل ورفر 41 در هر بار شلیک بوده . SdKfz 4           Wurfrahmen 40    

نبل ورفر در برابر کاتیوشا تاریخچه و منشاء استفاده از آنچه که امروز در سازمان رزم نیروهای نظامی ، توپخانه موشکی (Rocket artillery) نامیده می شود ، از یک سابقه بسیار طولانی ، بویژه ارتشهای ایران و یونان باستان برخوردار است ، با این حال ، این چینی ها و بدنبال آنها ، مغولان بودند که از این جنگ افزار به شکل گسترده ای در میدان نبرد استفاده نمودند . این سلاح در قرن سیزدهم وارد اروپا گردید و در دو قرن پیاپی ( شانزدهم و هفدهم ) مورد استفاده ارتشهای درگیر قرار گرفت ، ولی به ناگاه ، تا اواسط نیمه نخست قرن بیستم میلادی به دست فراموشی سپرده شد . اما شروع جنگ جهانی دوم ، این وضعیت را دگرگون کرده و دو طرف متخاصم ، یعنی ارتش آلمان و ارتش سرخ اتحاد شوروی ، بسرعت تبدیل به اصلی ترین کاربران این سلاح درآمدند . دریک بازه زمانی بیست و پنج ساله ، ارتش اتحاد شوروی ، طیف وسیعی از راکتهای توپخانه ای را که عمدتا" با شناسه مشهور کاتیوشا ( کاترینا ) و یا براساس کدگذاری آلمانی ، " Stalin’s Organs" شناخته می شد را طراحی ، تولید و به کار گرفت که شامل نمونه های : ام-8 ، کالیبر 82 م.م ام-13 با کالیبر 132 م.م ام-30 / ام-31 کالیبر 300 م.م این موشکها عمدتا" بر روی کشنده های متنوع روسی حمل و شلیک می شدند که عبارت بود از : کشنده زایس -6 ، با ترکیب 4×6 ، شناسه BM-8-36 کشنده استودبیکر، با ترکیب 6×6 ، شناسه BM-8-48 تانک سبک T-60 ، ، شناسه BM-8-24 خودروهای متنوع ساخت شوروی یا انواع وارداتی ، با شناسه BM-13-16( در این تصویر کشنده GMC ایالات متحده ) کشنده زایس -6/ کشنده استودبیکر ، با شناسه BM-31-12 ( در این تصویر سوار بر یک خودروی شنی دار ) در مدت مشابه ، ورماخت ، نیز موفق شد تا هفت نمونه از راکت انداز خود با شناسه " Nebelwerfer" طراحی ، تولید و درسازمان رزم خود به کار گیرد که شامل : نبل ورفر 41 ، کالیبر 150 م.م نبل ورفر 42 ، کالیبر 210 م.م راکت انداز41/42 /schweres Wurfgeraet 40 ، کالیبر310/320 /280/300م.م راکت انداز Raketenwerfer 56 ، کالیبر 300م.م راکت اندازهای آلمانی نیز بر روی طیف وسیعی از خودروهای موجود در ارتش این کشور ، شامل نیمه شنی ها ( به مانند SdKfz.251 ، Maultier ، Schwere Wehrmachtschlepper ) ، تانک های به غنیمت گرفته شده از ارتش فرانسه ( شامل Hotchkiss H-35 / 38 / 39, Renault UE / AMX UE ) و همچنین نفربرهای فرانسوی ( شامل Somua MCG / MCL) نصب وبکار گرفته می شدند . براساس یک اشتباه تاریخی ، ارتش سرخ عمدتا" بعنوان نخستین سازمان مسلح بکارگیرنده راکتهای توپخانه ای در جنگ دوم جهانی ذکر شده است ، در حالی که ورماخت ، از نخستین روزهای شروع عملیات بارباروسا (22 ژوئن 1941 ) ، چهار تیپ موشکی را در جبهه شرقی به کار گرفت ، تا جایی که نخستین آتشباری علیه یگانهای روسی ، در ساعت 3:15 صبح روز 22 ژوئن توسط این جنگ افزار صورت پذیرفت . در حالی که ارتش شوروی ، دیرتر از ورماخت ، یعنی در 14 یا 15 ژوئیه 1941، از این جنگ افزار ، علیه یک ایستگاه راه آهن Orsza ( در طول بزرگراه مینسک - مسکو ) ، که توسط یگانهای گروه ارتشهای مرکز به تصرف در آمده بود ، استفاده نمود . پی نوشت : 1- ظاهرا" ، ورماخت در ابتدا از این سلاح در ماموریت های ایجاد پرده دود برای کمک به پیشروی یگانهای مکانیزه ، استفاده می نمود ، با این حال برخی منابع معتقدند ، فرماندهان آلمانی با مشاهده تاثیر رعب انگیز شلیک صدها موشک روسی در یک محدوده کوچک ، بتدریج از این راکت اندازها برای هدف قرار دادن صفوف متراکم پیاده نظام روسی ، مسیرهای منتهی به خطوط مقدم و نقاط لجستیکی استفاده نمودند . 2- براساس اسناد منتشر شده سرویس های اطلاعاتی اتحاد شوروی در دوران پس از فروپاشی ، با ورود راکت اندازهای کاتیوشا به سازمان رزم ارتش سرخ ، خدمه این سلاح ها ، عمدتا" از پرسنل NKVD انتخاب می شدند که این مساله نشاندهنده محرمانه بودن چنین سلاح هایی می بود . 3- این تاپیک در مهرماه سال 1399 خورشیدی با تجمیع مطالب پراکنده در انجمن تشکیل شد .

مقدمه تانک Type-15 که با نام ZTQ-15 نیز شناخه می شود یک تانک سبک وزن است که توسط شرکت دفاعی NORINCO (شرکت صنایع شمال چین) طراحی و تولید شده است. اولین تصاویر از تانک سبک جدید در سال 2010 به شکل غیر رسمی نمایش داده شد. در حقیقت تانک های سبک تایپ-15 جانشین تانک سبک تایپ 62 هستند. تانکهای سبک تایپ 62 درسال 1961 به خدمت ارتش چین درامدند و تا سال 2011 بدون جایگزینی مناسب در ارتش چین بازنشسته شدند. در نتیجه بعد از بازنشسته شدن تانک های تایپ 62 ارتش چین به فکر بهکارگیری یک تانک سبک مدرن گرفت. از سال 2010 تعدادی از نمونه های اولیه مختلف تانک سبک در چین ساخته شد. در تاریخ 27 دسامبر 2018 ، سخنگوی وزارت دفاع ملی چین اعلام کرد که تانک سبک تایپ-15 توسط ارتش چین به عنوان تانک سبک جدید به خدمت گرفته شده است. تایپ-15 برای اولین بار در هنگام رژه نظامی برای هفتادمین سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین در سپتامبر 2019 برای عموم به نمایش گذاشته شد. اولین واحد نظامی چینی که تانک سبک تایپ-15 را دریافت کرد، تیپ 123 سلاحهای ترکیبی، گروه ارتش 75 ، زیر نظر فرماندهی جبهه جنوبی بود. این تیپ یکی از واحدهای نخبه ارتش ازادی بخش خلق چین محسوب میشود که یکی از بزرگ کاربران ادوات زرهی دوزیست ارتش چین نیز محسوب میشود. نمونه صادراتی تانک تایپ -15 بانام VT5 اولین بار در سال 2016 و در طول نمایشگاه هوایی Zhuhai معرفی شد. براساس اطلاعات منتشر شده در دسامبر 2019 ، وزارت دفاع بنگلادش رسما اعلام کرد که قصد سفارش خرید تانکهای سبکرا دارد VT5 . تانک های تایپ 15 با نمونه صادراتی خود تفاوت قابل توجه ای دارند. محل قرار گیری دریچه رانند در تایپ 15 سمت چپ بدنه است اما در تانک سبک VT5 در مرکز بدنه قرار دارد. علت این تفاوت در جایگاه راننده به علت تفاوتهای طراحی بخش بدنه است. بخش سینه تانک در VT5 خمیدگی بیشتری دارد اما در تایپ 15 سینه تانک صافتر میبباشد. شکل برجک نیز تفاوت های قابل توجه ای دارند در نتیحه ارایش زره های واکنشی بر روی برجک نیز متفاوت است. وزن تانک تایپ-15 در حالت استاندار 33 تن است اما با اضافه نمودن زره های واکنشی وزن آن به 36 تن میرسد. با این وزن ، تانک سبک چینی از تحرک بیشتری نسبت به یک تانک های اصلی میدان نبرد برخوردار هستند. نسبت قدرت به وزن بسته به میزان زره بین 27 تا 30 اسب بخار در تن است. در حقیقت هدف طراحی این تانک داشت یک تانک مناسب برای مناطق کوهستانی و صعب العبور است . خودروهای زرهی سنگین با وزن بالاتر از 50 تن مانند تانک های تایپ-99 در چنین مناطقی عمکلرد مناسبی نخواند داشت. طبق گفته شرکت سازنده این تانک مجهز به سیستم های مدریت میدان نبرد است که آن را برای عملیات مشترک مدرن مناسب ساخته است. تصویر سمت راست تانک سبک تایپ 62 در جنگ ویتنام- تصویر سمت چپ تانک سبک تایپ 62 جی نسخه بروز رسانی شده تانک تایپ 62 تانکVT5 نسخه صادراتی که تفاوت های ظاهری با نمونه تانک تایپ 15 دارد تحویل بخش دیگری از تانک های تایپ 15 در سال 2020 به گروه ارتش 75 ، فرماندهی جبهه جنوبی ارتش چین تسلیحات سلاح اصلی این تانک یک توپ105 میلیمتری با برد 3000 متر است. این توپ با تمامی مهمات ناتو نیز سازگار است. توپ این تانک سبک مجهز به بارگذار خودکار است. سیستم بارگذار تانک تایپ-15 از نوع چرخ و فلکی نیست و چینی ها نوع جدیدی از بارگذار خودکار را بر روی تانک تایپ-15 نصب کرده اند. احتمالا مدل بارگذار تانک تایپ 15 از نوع بارگذار نوار نقاله ای (زنجیری) مانند تانک های غربی است. برای قرار دادن مهمات در داخل بارگذار خودکار یک دریچه در پشت برجک تعبیه شده است تا خدمه مهمات را از این دریچه در داخل بارگذار قرار دهند. این بارگذار فاقد دریچه پوکه پران است. تانک تایپ-15 در مجموع ظرفیت حمل 38 گلوله را در داخل خود دارد. تانک تایپ-15 می تواند انواع مهمات شکافنده زره تثبیت شده با بالک کفشکدار APFSDS ، شدید النفجار ضد تانک HEAT، شدیدالنفجارHE و موشک هدایت شونده توپ پرتاب GP105 را شلیک نمایید. حداکثر برد موشک هدایت شونده توپ پرتاب این تانک 5000 متر و مجهز به کلاهک شدید النفجار ضد تانک است که میتواند علیه زره پوشهای مجهز به زره واکنشی استفاده شود. تسلیحات ثانویه شامل مسلسل 7.62 میلیمتری هم محور و جایگاه سلاح کنترل از راه دور نصب شده بر روی برجک تانک است. جایگاه سلاح کنترل از راه دور می تواند همزمان به مسلسل 12.7 میلیمتری و نارنجک انداز 40 میلیمتری مجهز شود. به گفته شرکت سازنده برجک تانک به طور کامل ثتبت شده است تا با دقت بالایی اهداف ساکن و متحرک را از میان بردارد. مهمات شکافنده زره تثبیت شده با بالک کفشکدار برای توپ105 م.م تانک تایپ 15 موشک هدایت شونده توپ پرتاب GP105 همانند تانکهای غربی و برخلاف تانکهای شرقی ، تانک تایپ 15/VT5 مجهز به یک بارگذار خودکار در پشت برجک از نوع نوار نقاله ای (زنجیری) است دریچه پشت برجک جهت قرار دادن مهمات در داخل بارگذار خودکار- این بارگذار خودکار فاقد بخش پوکه پران است در نتیجه پوکه های مهمات بعد از شلیک در داخل تانک باقی میمانند. طراحی کلی و حفاظت طرح تانک تایپ-15 همانند دیگر تانک های سبک شرقی است. این تانک سه خدمه شامل راننده که محل آن در جلوی شاسی قرار میگیرد، فرماننده و توپچی نیز در داخل برجک دونفره قرار دارند. این تانک سبک دو سطح حفاظتی دارد. در سطح استاندارد بدنه و برجک تانک دارای زره فولادی کاملا جوشکاری شده است. این سطح در برابره سلاح های سبک و ترکش های توپخانه ای مقاوم میباشد. در این حالت حفاظت و چابکی تانک برای برای عملیات شناسایی و پشتیبانی پیاده نظام مناسب خواهد بود. برای افزایش حفاظت تانک می توان زره واکنشی را به برجک و جلوی بدنه وکناره شاسی تانک اضافه کرد. همچنین می توان زره های قفسی را نیز در بحش انتهایی برجک وشاسی نیز نصب کرد. زره های واکنشی این تانک مدل FY4E هستند که وزن هر بلوک 19 کیلوگرم است. وزن تانک تایپ-15 بسته سطح حفاظتی از 33تا 36 تن می باشد و طول، عرض و ارتفاع ان به ترتیب 9.20 متر ، 3.30 متر و 2.50 متر است. دو سطح حفاظتی و تجهیزات تانک تایپ15- تصویر سمت راست بدون زره واکنشی و سمت چپ مجهز به زره واکنشی دید دید پانوراما مستقل فرمانده و جایگاه سلاح مجهزتر تانک تایپ15 مجهز به زره های واکنشی FY4El نمونه تانکVT5 (تایپ 15) دارای زره واکنشی در بخش کناره شاسی - این ارایش درکنار زره های قفسی می تواند برای نبرد شهری مناسب باشد تحرک تانک تایپ-15 مجهز به پیشرانه 1000 اسب بخاری دارای كنترل الكترونيكي موتور ديزل (EDC) و گیربکس مدرن تمام اتوماتیک هیدرو مکانیکی است. حداکثر سرعت این تانک در جاده 70 کیلومتر بر ساعت و در خارج از جاده 35 تا 40 کیلومتر بر مباشد. حداکثر برد این تانک تایپ-15 حدود 450 کیلومتر است که با نصب مخزه های سوخت خارجی در قسمت عقب بدنه می تواند برد تانک را افزایش داد. سیستم تعلیق این تانک از نوع هیدروپنوماتیک و شامل شش چرخ جاده ای است. این تانک قابلیت دوزیست بودن را ندارد. علاوه بر جابه جایی جاده ای و یا ریلی میتوان این تانک سبک را با هواپیماهای ترابری همانند و یا هواناوهای مانند Y-20 Type 726 نیز جابه جا کرد. تانک سبک تایپ 15 تحرکپذیری بالایی دارد در نتیجه میتوان از ان در مناطق کوهستان به خوبی استفاده کرد هواپیماهای ترابریY-20 میتواند در مجموع دو دستگاه تانک تایپ15 را باخود حمل کند اگر چه تانک تایپ 15 قابلیت دوزیست بودن را ندارد اما وزن ، سطح حفاظت و قدرت آتش این تانک برای استفاده نیروهای تفنگداران دریایی چین مناسب خواهد بود. هواناو Type 726 میتواند دو دستگاه تانک تایپ 15 را با جابه جا کند. تجهیزات تجهیزات استاندارد تانک تایپ-15 شامل سیستم حفاظت ش.م.ر و تهویه مطبوع ، سیستم کنترل آتش رایانه ای، سنسور هواشناسی، فاصله یاب لیزری، تجهیزات فرمان و کنترل، سیستم فرماندهی تاکتیکی، دوربین دید روز/ شب برای راننده ، دید حرارتی توپچی ، سیستم ناوبری اینرسی INS و ارتباطات ماهواره ای است. در صورتی نیاز می توات دید پانوراما مستقل برای فرمانده نیز نصب کرد. این تانک دارای یک سیستم حافظت فعال soft kill دارای هشدار قفل لیزری است. این سیستم پس از ردیابی پرتوهای لیزر به خدمه هشدار صوتی میدهد و نارنجک های دود زای را فعال میکند. سنسورهای سیستم هشدار قفل لیزری تانک تایپ 15 (مربع قرمز) مشخصات کلی تانک تایپ 15 کشور سازنده : چین سال ورود به خدمت : 2018 در ارتش آزادی‌بخش خلق چین خدمه : 3نفر ( فرمانده، توپچی و راننده) وزن رزمی : 33 الی 36 تن طول : 9/2 متر عرض :3/3 متر ارتفاع : 2/5 متر تسلیحات: توپ 105 م.م- مسلسل هممحور 7/62 م.م - جایگاه سلاح کنترل از راه دور مجهز به مسلسل 12.7 ( یا به همراه نارنجک انداز 40 م.م) حداکثر قدرت پیشرانه: 1000 اسب بخار نسبت قدرت به وزن:30 اسب بخار به تن حداکثر سرعت در جاده: 70 کیلومتر / ساعت برد : 450 کیلومتر ( با افزودن مخزن های سوخت خارجی 800 کیلومتر) نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است منابع: www.military-today.com/tanks/ztq_15.htm https://en.wikipedia.org/wiki/Type_15_tank https://www.armyrecognition.com/china_chinese_heavy_armoured_vehicle_tank_uk/vt5_light_weight_main_battle_tank_technical_data_sheet_specifications_pictures_video_11711164.html

عمر عملیاتی ماهواره نور1 یکساله که الان 5 ماهش گذشته

مشخصات موشک حاج قاسم: برد: 1400 کیلومتر و قابل افزایش تا 1800 کیلومتر سرعت ورود به جو 12 ماخ سرعت لحظه اصابت 5 ماخ وزن سرجنگی: 500 کیلوگرم وزن موشک: 7 تن طول موشک: 11 متر

البته هیچ دلیلی نداره سپاه از این طرح استفاده کرده باشد صرفا اگر ماهواره ۶uباشه میتوانه شبیه به این ماهواره 6uکره جنوبی ها باشه بادقت ۳تا ۵ متر حتی دوربین بطور تجاری موجوده در بازار برای کارهای صنعتی و هوافضا از شرکت ایمپرکس امریکا https://www.hindawi.com/journals/ijae/2019/8916416/ البته ۲۰۱۷ پژوهشگاه فضایی ایران یک چندتا دوربین ایمپرکس نشان داد البته این انتن دریافت تله متری برای موشک ویا ماهواره نیز جالبه

به نام خدا وضعیت فعلی ناوگان و تحلیلی مختصر درباره تنش های و تحولات اخیر در منطقه INDO-PAC تمامی ناوگان رزمی : 299 --------------------------------- تفکیک کشتی های عملیاتی کشتی های اعزامی کشتی های غیر اعزامی تمام کشتی های عملیاتی ------------------------ ------------------------------ --------------------------------- 69 21 90 تفکیک کشتی های عملیاتی با ناوگان نیروهای ناوگان ناوگان 3ام ناوگان 4ام ناوگان 5ام ناوگان 6ام ناوگان 7ام مجموع -------------------- --------------- -------------- -------------- -------------- -------------- ----------- 1 6 6 24 12 58 107 در ژاپن : ناو هجومی آبی-خاکی (USS America (LHA-6 در بندر در ساسیبو(U.S. Fleet Activities Sasebo) است. در اقیانوس آرام غربی ( WEST-PAC ): در اقیانوس آرام پس سه گروه ضربتی هواپیمابر اعزامی در حال همگرایی و انجام تمرینات مختلف هستند و این اتفاق نادر ( مراجعه به بخش تحلیل ) امکان به انجام رساندن رزمایش ها و عملیات های چند هواپیمابری را میدهد. آرایش نبرد: ناوگان 7ام --------------- گروه 5ام ضربتی هواپیمابر ناو هواپیمابر رونالد ریگان CVN-76 تیپ هوایی 5ام هواپیمابر " Carrier Air Wing 5" CAW 5 ام با 9 اسکادران خود بر روی ناو ریگان مستقر شده The “Royal Maces” of Strike Fighter Squadron (VFA) 27 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Diamondbacks” of VFA-102 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Eagles” of VFA-115 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Dambusters” of VFA-195 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Shadowhawks” of Electronic Attack Squadron (VAQ) 141 Marine Corps Air Station Iwakuni The “Tigertails” of Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) 125 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Providers” of Fleet Logistics Support Squadron (VRC) 30 Det 5 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Golden Falcons” of Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 5 from Naval Station Atsugi, Japan The “Saberhawks” of Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) 77 from Naval Air Station Atsugi اسکادران 15ام ناوشکن درسون 15 مستقر شده در یوکوسوکا,ژاپن به عنوان اسکورت همراهی کننده گروه 5ام ضربتی و ناو هواپیمابر ریگان مشخص شده است گروه 9ام ضربتی هواپیمابر ناو هواپیمابر: تئودور روزولت, CVN-71 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ هوایی هواپیمابر 11ام: The “Tomcatters” of VFA-31 – Strike Fighter Squadron (VFA) – from Naval Air Station Oceana, Va. The “Golden Warriors” of VFA-87 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Blue Diamonds” of VFA-146 from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Black Knights” of VFA-154 from Naval Air Station Lemoore – Calif. The “Gray Wolves” of VAQ-142 – Electronic Attack Squadron (VAQ) – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Liberty Bells” of VAW-115 – Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) – from Naval Air Station Point Mugu, Calif. The “Providers” of VRC-30 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Eight Ballers” of HSC-8 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Wolf Pack” of HSM-75 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) – from Naval Air Station North Island, Calif. ناو ( Cruiser ): بانکر هیل, CG-52 اسکادران 15ام ناوشکن: USS Russell (DDG-59), homeported in San Diego, Calif. USS Paul Hamilton (DDG-60), homeported in San Diego, Calif. USS Pinckney (DDG-91), homeported in San Diego, Calif. USS Rafael Peralta (DDG-115), homeported in San Diego, Calif. گروه ضربتی 11ام هواپیمابر ( CSG 11 ) ناو هواپیمابر: نیمیتز, CVN-68 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ 17ام هوایی هواپیمابر: The “Redcocks” of VFA 22 – Strike Fighter Squadron (VFA) F/A-18F Super Hornet – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Kestrels” of VFA137 F/A-18 E – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Mighty Shrike” of VFA 94 F/A-18F – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Death Rattlers” of VMFA-323 F/A-18C – from Marine Corps Air Station Miramar San Diego, Calif. The “Cougars” of VAQ-139 – Electronic Attack Squadron (VAQ) EA-18G Growlers – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Sun Kings” of VAW-116 –Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) E2C Hawkeye – from Naval Air Station Point Mugu, Calif. The “Providers” of VRC-30 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) C-2 – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Screamin’ Indians” of HSC-6 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) MH-60S– from Naval Air Station North Island, Calif. The “Battlecats” of HSM-73 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) MH-60R – from Naval Air Station North Island, Calif. ناو: پرینستون, CG-59 اسکادران 9ام ناوشکن: USS John Paul Jones (DDG-53), homeported in Pearl Harbor, Hawaii USS Sterett (DDG-104), homeported in San Diego, Calif. USS Ralph Johnson (DDG-114) homeported in Everett, Wash. در دریای سرخ: گروه آماده آبی-خاکی باتان (َARG) همراه با یگان 26ام اعزامی تفنگداران در شمال دریای سرخ است و احتمال ( هرچند کم ) مستقر شدن آن در منطقه عملیاتی ناوگان 6ام ( مدیترانه ) هست ولی پس از تنش ها با ایران و ارسال آن به خلیج فارس به احتمالا زیاد در حال حرکت به سوی بندر خانگی خود در نورفولک برای R&R باشد. در دریای عمان: گروه ضربتی هواپیمابر 10 در کنار ناو هواپیمابر آیزنهاور CVN-69 برای صد روز متوالی است که در دریای عمان و منطقه عملیاتی اقیانوس هند ( IO ) و دریای عمان و خلیج فارس مشغول گشت زنی است و این گروه ضربتی برای مدت نسبتا طولانی عملیاتی بوده است با توجه به بحران ویروس کرونا و دستور محدودیت حرکت از طرف پنتاگون و تنش ها با ایران پیش بینی میشود که نهایتا تا 5 ماه آینده برای ( R&R ( Rest & Refit از منطقه عملیاتی سنتکام خارج شود و به نورفولک باز گردد. گروه ضربتی 10ام هواپیمابر: ناو هواپیمابر: آیزنهاور, CVN-69 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ 3ام هوایی هواپیمابر The “Gunslingers” of VFA-105 – Strike Fighter Squadron (VFA) – from Naval Air Station Oceana, Va. The “Wildcats” of VFA-131 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Swordsmen” of VFA-32 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Rampagers” of VFA-83 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Zappers” of VAQ-130 – Electronic Attack Squadron (VAQ) – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Screwtops” of VAW-123 – Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Rawhides” of VRC-40 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Dusty Dogs” of HSC-7 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Swamp Foxes” of HSM-74 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) – from Naval Air Station Jacksonville, Fla. ناو: USS Vella Gulf (CG-72), homeported in Norfolk, Va. USS San Jacinto (CG-56), homeported in Norfolk, Va. اسکادران 26ام ناوشکن: USS Stout (DDG-55), homeported in Mayport, Fla. USS James E. Williams (DDG-95), homeported in Mayport, Fla. USS Truxtun (DDG-103), homeported in Norfolk, Va نکته جالب درباره این گروه ضربتی : همانطور که قبلا توسط سایر دوستان ساختار گروه های ضربتی هواپیمابر برسی شد, این آرایش همیشه یکسان نیست و با توجه به شرایط منطقه عملیاتی تغییر پیدا میکند, فرضا این گروه ضربتی با داشتن 3 ناوشکن معمولی محسوب میشود اما همراه داشتن 2 ناو نشان دهنده خطر هوایی- موشکی در منطقه عملیاتی است و در کنار این بستگی به نوع و ستاپ VLS ها میتوان تشخیص داد که مقابله با تهدید هوایی مهمتر احساس شده یا داشتن قدرت ضربتی با موشک های کروز و ضد کشتی و ... معمولا ناو ها بیشتر موشک های ضد هوایی حمل می کنند و ناوشکن ها موشک های کروز و ضد کشتس, ( توجه, بیشتر به معنی آن نیست که فرصا یک ناوشکن موشک های SM, ضد هوایی حمل نکند و برعکس) همچنین با توجه به طولانی بودن مدت اعزام و عملیاتی بودن احتمالا کشتی های پشتیبانی از بین گروه اعزامی و بندر های دوست در حال حرکت و انتقال دادن مرسولات, تجهیزات , تسلیحات, تدارکات و... هستند, تمرکز بر تسلیحات یا سوخت و ... بستگی به منطقه عملیاتی دارد و ... در اقیانوس اطلس: ناو هواپیمابر هری. اس ترومن CVN-75 پس از تقریبا 9 ماه در حال بازگشت به نورفولک برای R&R است, تیپ 1ام هوایی هواپیمابر و اسکادران های آن قبلا به پایگاه های خود بازگشته اند و کشتی های گروه ضربتی که شامل ناو نرماندی CG-60 و اسکادران ناوشکن 28 نیز به بندر بازگشته اند. کشتی آبی- خاکی واسپ LHD-1 نیز در منطقه عملیاتی دماغه های ویرجینیا است. توجه: تنها به یگان و کشتی های عملیاتی مهم مد نظر قرار گرفتن و به کشتی های مستقل اعزامی, زیردریایی ها و... اشاره ای نشده. تحلیل : همانطور که اشاره شد باتان احتمالا به سوی بندر خانگی خود در نورفولک در حال حرکت است و احتمالا استقرار آن در مدیترانه و منطقه عملیاتی ناوگان 6ام هست, هر چند کم. گروه ضربتی آیزنهاور و بازگشت آن بستگی به تنش های در منطقه دارد و اینکه نیروی دریایی در چه زمانی میتواند یک گروه ضربتی هواپیمابر را جایگزین آن کند در دریای عمان. احتمال اعزام شدن واسپ به دریای عمان و سپس اقیانوس آرام است اما احتمال قوی ای نیست, ترومن هم برای استراحت و تعمیر در نورفولک خواهد بود حداقل برای 6 ماه آینده پس تاثیر آنچنانی در معادلات کوتاه مدت نخواهد داشت. نکته قابل توجه حضور همزمان 3 گروه ضربتی هواپیمابر روزولت,ریگان و نیمیتز است در کنار کشتی آبی- خاکی آمریکا, این قسمت قابل توجه و اعظمی از قدرت هوادریایی نیروی دریای آمریکا است که عملیاتی است و این نکته که همزمان 3 ناو هواپیمابر در منطقه INDO-PAC متمرکز شده اند قابل توجه است به دلایل مختلف: 1. با توجه به دوره ها و سایکل های مختلف گروه های ضربتی و ناو های هواپیمابر, 1. اعزام, 2. تعمیر و تمرین 3. سوخت گیری بلند مدت و ... ( پیشنهاد جهت مطالعه ) نیروی دریایی و فرماندهی ها " سنتکام به طور مثال " در هر دوره زمانی خاص یک تعداد محدودی ناو هواپیمابر عملیاتی در اختیار دارند و با درخواست های و وظیفه ها گوناگون از انسان دوستانه در کارائیب تا Power projection در دریای چین جنوبی باید انتخاب درستی داشته باشند در زمان و مکان فرستادن یک گروه عملیاتی و یا ذخیره نگه داشتن کشتی در آمریکای شمالی برای اعزام به مناطق عملیاتی. حال میتوان گفت اگر نیروی دریای میخواهد در مناطق مختلف جهان حضور داشته باشد با ناوهای هواپیمابر خود باید این بالانس رو به خوبی حفظ کند و نکته جالب درباره این حرکت اخیر و فرستادن 3 ناوگروه ضربتی همزمان همین است که ممکن است خلا نسبی در اقیانوس اطلس - دریای مدیترانه و دریای عمان ایجاد شود ( تنها ناو های هواپیمابر, یک ناوشکن مستقل فرضا در بالتیک مد نظر نیست ) معمولا در طی سالیان گذشته 60% قدرت رزمی نیروی دریایی در ناوگان اقیانوس آرام متمرکز بوده و تحولات و تنش های اخیر میتواند بیانگر این باشد که این تمرکز از قبل هرچه بیشتر خواهد شد فرضا یکی از این تحولات بازگشت نیروی دریای آمریکا به پایگاه خود در خلیج سوبیک است در دریای چین جنوبی. در کل باید دید آیا ایالات متحده از نقطه زنیت خود استفاده خواهد کرد و جلوی پیشرفت کوتاه ولی پیوسته جمهوری خلق چین به خصوص در زمینه قدرت دریایی را خواهد گرفت یا خیر؟ به خصوص با توجه به تنش های هند- چین تظاهرات در هنگ کنگ و آمریکا و مشکلات مالی بلند مدت و جلو زدن چین از آمریکا در زمینه بودجه و صنعت نظامی در بلند مدت, 2030+ و ما باید این تحولات و شیفت توجه آمریکا از خاورمیانه به اقیانوس آرام را به نزدیکی دنبال کنیم... زمان مشخص خواهد کرد نتیجه را... با تشکر بن پایه نقل با ذکر نام انجمن میلیتاری بلامانع است بازآفرینی و ترجمه : AM4

در این مورد دو بحث وجود دارد اول امکان پذیری دوم تطبیق با برنامه در مورد اولی بگم بله امکان پذیر بوده و فضا برای اینکار هم مهیا هست بویژه که برجک این تانک ها رو هم میشه روی برجک های مرزی نصب کرد در مورد دوم طرح و برنامه بخش های دفاعی کشور استفاده از لوازم و وسایل عمومی است برای مثال کامیون های تجاری تا هم ارزانتر شود و هم در میان بقیه ماشین ها گم و پنهان شود از این نظر این ایده برای کارهای اینچنینی مطلوب نیست در مورد تانک های قدیمی بهترین کار انتقال به پایگاه و پاسگاه های مرزی و استفاده در اونجاست برجک های تانک رو روی برجک های ثابت مرزی نصب کرد و با شاسی و یک برجک مقاوم تر برای گشت های مرزی استفاده بشه شبیه کاری که ارتش رژیم اشغالگر قدس انجام داد

موشک کمی آن طرف تر برخورد میکنه ولی به خاطر شعاع تخریب که موشک ایجاد میکنه هدف را نابود میکنه یا ضربه ی جدی بهش میزنه

البته اگه بخوایم دقیقتر ارزیابی کنیم باید گفت در این تصویر فقط دو بعد رو می تونیم ببینیم اما اگه ویدئوی مربوطه رو دیده باشین ابتدا موشک برخورد میکنه انفجار سر جنگی موشک مشاهده میشه و با کمی تاخیر هدف منهدم میشه، بنابراین میشه نتیجه گرفت موشک در امتداد خط متصل کننده هدف و دوربین و اندکی پشت هدف برخورد میکنه. با این حال این بدان معنا نیست که موشک از دقت بالا برخوردار نیست.

این سوراخ برای چیه؟

عکسی با یک دنیا حرف #نقطه زنی #رعد 500 پ. ن : یادم هست اولین باری که حرف هایی درباره نقطه زنی موشک های ایران زده میشد بعضی ها باور نمیکردند و حتی میگفتند غیر ممکن هست...

بله ، بیشتر این مد نظر بود که این موشکها با توجه به بردی که دارند ، برای شلیک باید در محدوده خطر مستقر بشوند ، متحرک سازی کامل این موشکها ، به این دلیل هست که لانچرهای ثابت در بهترین حالت بعد از یک شلیک یا در بدترین حالت ممکن ، قبل از شلیک ، از قبل شناسایی شده و به محض شروع درگیری ، هدف قرار بگیرند . از این جهت برای ما ، متحرک سازی لانچرها ، مطلوب ترین گزینه هست .

تصویری از دقت موشک و البته کلاهک جدا شونده. http://www.upsara.com/images/p810155_EQVBtMFXsAEBZOu.jpeg

با خبر منتشر شده امروز در مورد تست موشک بالستیک میان‌برد توسط امریکا، در عمل "پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد" دیگر اعتباری ندارد.

موشک جدید زیر دریایی ایران دشمن را غافلگیر کرد راشاتودی نوشت: موشک زیردریایی کروز جدید ایران باعث غافلگیری دشمنان شده است. رونمایی از محصول جدید وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران باعث حیرت دشمنان ایران شده است. این محصول جدید که موشک جاسک۲ نام دارد به تازگی رونمایی شده است. به گفته امیر دریادار خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران این موشک زیرسطحی قابلیت نصب بر روی هرنوع زیردریایی را دارا می‌باشد. این موشک دارای قابلیت خروج از آب پس از شلیک از تجهیزات زیرسطحی است. به گفته امیردریادار خانزادی در آینده برد و سایر قابلیت‌های این موشک افزایش خواهد یافت.

سفیر اسرائیل در سازمان ملل از ازمایش 3 موشک بالستیک توسط ایران در سال جاری خبر داد.در این گزارش که به اطلاع شورای امنیت سازمان ملل رسیده است ادعا شده است که ایران از اوایل فروردین تا پایان تیر سال جاری 3 موشک بالستیک که به نظر شامل یک موشک فاتح 110 و یک موشک ذوالفقار و پرتاب یک موشک ناشناس از Jalnabad (ناشناخته برای بنده) به منظور ازمایش شلیک کرده است.

در مورد موشک های بالستیک ما محدودیت برد نداریم ، فکر میکنم قبلا سرلشکر حسین سلامی هم به این موضوع اشاره کردن منتها این بستگی به رفتار طرف مقابل داره که ما چه گزینه هایی رو دوباره از طبقه بندی در بیاریم ، چالش دیگر آنها ذخیره غیر قابل تصور از تعداد موشک های آماده پرتاب ماست مشابه همان سناریویی که در مورد پایگاه الشعیرات مشاهده کردیم منتها این بار با واسطه پرتابه های نسل جدید بالستیک ابر صوت چه بسا مسلح به کلاهک های چندگانه هدایت شونده و یا HGV در کلاس IRBM و ICBM که در این مورد ما به کسی متعهد نشیدم که اقدام به توسعه این نوع پرتابه ها نخواهیم کرد ، این که ما چه چیزی رو رونمایی میکنیم زیاد ملاک اونا نیست در واقع اونا میخوان بدونن که ما به چه سطح از فناوری موشکی دست پیدا کردیم تا به واسطه مشکلی که به دست خودشون ایجاد کردن یجورایی ترمز این روند پیشرفت کند کنند تا راه حلی برای مقابله با این نوع تسلیحات چاره کنن که نمونه اش میتوان به Orbital Interceptor و مواردی از این دست اشاره کرد.

ظاهرا یک اکانت روسی علاقمند به به فعالیت های نظامی ایران داشته دنبال اطلاعاتی درخصوص رادار های ایران میگشته ظاهرا به یک شرکت تجاری به اسم دانش سلامت کوثر برخورد میکنه که تجهیزات نظامی ایران رو میفروشه از انواع اپتیک ودوربین های دید درشب تا رادار های مختلف لانچر دوتایی دهلاویه و از همه جالب تر یک دیکوی سر جنگی موشک بود http://www.kowsartrading.com/ انوار 110 جالبتر از این در پاک دیفنس یک ویدئو قرار داده شد از یک شرکت تولید کننده دیکوی امریکایی به اسم لاگارد L'Gardeدر دهه 80 میلادی برای موشک های قاره پیما https://www.youtube.com/watch?v=LxZS_Zrd5NM

سخنرانی اوزی رابین اسراییلی در واشنگتن در 9 جولای در Mitchell Institute for Aerospace Studies http://events.r20.constantcontact.com/register/event?oeidk=a07egbv0b9b2f02dd61&llr=y4xgtakab http://www.mitchellaerospacepower.org/strategic-deterrence-breakfast-series این مصاحبه بعد از پایان ارائه اش ضبط شده: (بعضی مطالب گفته شده مورد تایید ما نمی باشد این ویدئو صرفا جهت دانستن تفکر طرف غربی قرار داده شده ) ظاهرا اپارات لینک قبول نکرده تا دوباره دانلود کنم واپلود کنم لینک یتویوب رو قرارم میدم http://youtube.com/watch?v=jh7gu6KOCfU لینک اصلاح شد: https://www.aparat.com/v/oyJSF نکته مهم: اگاهی ایران از سیستم های دفاع موشکی و سرمایه گذاری برای راه های شکست ان استفاده از پهپاد و موشک برای اعمال قدرت توسط ایران و اقتصادی بودن ان برعکس نمودن معادله , توسعه نیروی موشکی متعارف و پهپادی علیه ایران ضمن سرمایه گذاری سیستم دفاع موشکی (بقول معروف taste of your own medicine) مقابله با ایران مثل شوروی تهدیدات سیاسی اقتصادی فرهنگی نظامی جلوگیری از تحصیل متخصصین ایرانی در دانشگاه های غربی مثل زمان شوروی علیه روسها اخر هم بحث سلاح های هایپر سونیک و اشاره به مقاله یک دانشمند المانی به نام یوجین سینکر در 1944 مانورهای هایپر سونیک

بقایای پهپاد RQ-4A هرمزگان ، سوم تیر 1398 این هم KILL MARK گلوبال هاوک روی سینه سوم خرداد البته امیدواریم که دوستان در پدافند نیروی هوا-فضای سپاه ، این ایده را به واقعیت تبدیل کنند =============== ویرایش شده در 30 شهریور 1398 ثبت کیل مارک گلوبال هاوک بر روی بدنه سامانه سوم خرداد

نورثروپ- گرومن ، عامل تحریک کننده بیشتر از یک دهه قبل از ساقط شدن پهپاد جاسوسی/ تجسسی RQ-4 گلوبال هاوک در بیستم ژوئن 2019 ، وزارت دفاع آمریکا ، براین قصد قرار داشت تا با فرض شروع یک درگیری با جمهوری اسلامی ایران ، ناوگان پهپادی RQ-4 خود را گسترش دهد . در جریان بحث و بررسی های متعددی که در این زمینه به تاریخ فوریه 2008 میلادی در دپارتمان تحلیل نورثروپ- گرومن ایجاد شد ، کارشناسان این شرکت با تحلیل محیط امنیتی آینده ، چگونگی عملکرد پرنده بدون سرنشین گلوبال هاوک را مورد بررسی قراردادند ، در حالی که پیش فرض اصلی این تحلیل ، وقوع جنگ با ایران بشمار می آمد و همین امر نیز بشدت بر میزان فروش این سخت افزار تاثیر نهاد. پیکربندی های هوایی حامل حسگرهای ISR و قابلیت های در دسترس در بخشی از این گزارش ، تحلیلی وجود دارد که معتقد است " اجرای عملیات محاصره سازی و درصورت لزوم ایجاد آمادگی برای ورود به یک درگیری در شکل و ماهیت کلاسیک ، همچنان از اولویتهای مهم برای فرماندهان رده بالای ارتش ایالات متحده باقی مانده است ، چنانکه یک مناقشه فرضی در بازه زمانی 2015 تا 2020 محوریت مباحث و گفتگوهای کارشناسان را تشکیل میداد . سمت راست : پوشش اطلاعاتی ترکیبی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135 و گلوبال هاوک ) سمت چپ : پوشش اطلاعاتی انفرادی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135) سند مورد بحث که توسط مرکز تحلیل و بررسی نورثروپ- گرومن تهیه شده ، در واقع یک "خود- تشریحی " از مخزن فکر این شرکت تسلیحاتی است . بررسی این اسناد و مدارک نشاندهنده آن است که نورثروپ – گرومن برنامه بسیار وسیعی را برای توسعه تسلیحات ویژه از جنگ افزارهای لیزری تا نمونه های پنهانکار تدارک دیده است . در حدود 11 سال پیش ، این اسناد موارد کاربرد اصلی پهپاد گلوبال هاوک را در حوزه عملیات دریایی و تامین امنیت مرزی مورد بررسی قرار داده ، ضمن اینکه در نهایت ،کارشناسان نورثروپ-گرومن براین اعتقاد قرار داشتند که پنتاگون برای اجرایی نمودن این برنامه ، به تقریب ، نزدیک به 157 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت . سمت چپ : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی هواگردهای J-STARS سمت راست : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی ترکیبی ( J-STARS و گلوبال هاوک ) بدین ترتیب ، تا سال 2015 ، نزدیک به 42 فروندازاین پرنده های بدون سرنشین که تا 220 میلیون دلار هزینه تولید آنهاست ، وارد خدمت شده ، در حالی که برای تطبیق این سخت افزارها با نیازمندی های جدید ارتش ، یک برنامه ارتقاء با قیمت 15.3 میلیون دلار برای تبدیل گونه های موجود به نمونه های روزآمد شده نیز به امضاء طرفین رسید که در مجموع ، هزینه های صرف شده برای این پهپاد ، از آنچه که درسال 1999 پیش بینی شده بود ، به مراتب بیشتر گردید. هدف ، پوشش اطلاعاتی / نظارتی کامل بر محدوده سرزمینی ایران با این وصف ، طبق برآوردهای نورثروپ- گرومن از ماهیت درگیری با ایران ، این شرکت تخمین زده بود که بین 7 تا 8 فروند پهپاد گلوبال هاوک برای ایجاد پوشش لازم و مورد نیاز برفراز این کشور مورد نیاز ارتش ایالات متحده است . حتی دریک برآورد گسترده تر ، تحلیلگران این شرکت ، معتقد بودند که ارتش برای تکمیل پازل اطلاعاتی خود در مورد ایران ، در نهایت به 16 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت تا قابلیت نظارت دقیق بر فعالیت موشکهای بالستیک ایران و یا توسعه برنامه سلاح های کشتار جمعی ( این صرفا" نظر نویسنده متن هست و تنها برای رعایت امانت ، کامل برگردان شد . م ) و همچنین برنامه ریزی و پیش بینی برای اجرای عملیات محدود یا گسترده ، فراهم گردد . نمونه تصویری از حسگرهای الکترواپتیک گلوبال هاوک از فاصله 115 مایلی شفافیت پایین پس از عکس العمل ایران نسبت به تحرکات گلوبال هاوک در سواحل جنوب این کشور و شلیک مستقیم به این پهپاد ، تهران مدعی شد که این پرنده در حال اجرای ماموریت اطلاعاتی / جاسوسی درون مرز هوایی ایران بوده در حالی که متقابلا واشنگتن نیز مدعی شد که این حمله غافلگیرانه ، در فضای هوایی بین المللی رخ داده است . این رویداد ، در واقع مرحله جدیدی از تنش میان دوطرف پس از خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق هسته ای (2015 ) است که در آن ، تهران به ازای لغو بخشی از تحریم ها و بازگشت شرایط بحالت عادی ، بخشی از برنامه هسته ای خود را که مشکوک به داشتن جنبه تسلیحاتی بود ، متوقف نماید . پیش از این نیز، ایالات متحده، تهران را به دست داشتن در حمله به شناورهای تجاری متهم نمود و متقابلا" ، تهران نیز هرگونه دخالت در این حملات را بشدت رد نمود ، در حالی که مسئولیت کامل شلیک به پهپاد آمریکایی ، سریعا" پذیرفته شد . پی نوشت : صرف نظر از پاتک غافلگیرانه جمهوری اسلامی به رصد اطلاعاتی ایالات متحده ، سلسله رویدادهای حادث شده اثبات میکند که در طول دهه آینده ، تهدید اصلی بر علیه جمهوری اسلامی ، در جنبه سخت افزاری ، تهدید هواپایه باشد . این مساله بطور طبیعی می بایست اذهان تصمیم سازان نظامی کشور بخود بیش از گذشته ، جلب نماید . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

شهید فرهاد خادم ؛ یکی از شهدای زرتشتی دفاع مقدس     فرهاد خادم از مهندسان فاغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف و از مسئولین احداث پل چزابه ، در خلال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود. او در حین عملیات احداث پل در تنگه چزابه بر اثر اصابت ترکش دشمن به شهادت رسید.     زندگی نامه :  این شهید در تاریخ 1 خرداد 1366 در یکی از خانواده های زرتشتی شهر تهران به دنیا آمد. وی که تنها پسر خانواده بود ، تحصیلات ابتدائی و دبیرستان خود را در مدرسه های "جهان دانش" و "خوارزمی" تهران به انجام رسانید.  در سال 1354 وارد دانشگاه صنعی شریف شد و در سال 1359 در رشته مهندسی عمران (سازه) از دانشگاه صنعتی شریف فارغ التحصیل گردید. ایشان همچنین از اعضای هیئت مدیره "کانون دانشجویان زرتشتی ایران" بود و در تدوین اساسنامه مستقل آن شرکت نمود و کمیته ممدکاری این کانون را نیز شخصا بنا نهاد.    جنگ تحمیلی :  ایشان پس از پایان تحصیلات ، با توجه به آغاز جنگ ایران و عراق ، راهی جبهه های جنگ شد.  دوره آموزشی خود را در لشکر 77 خراسان ( که در دزفول مستقر بود گذراند) و پس از آن به همراه چند تن دیگر از فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف ، مسئول احداث پل چزابه شد.    شهادت :  در سن 24 سالگی و در تاریخ 1 اسفند ماه سال 1360 (هنگام عملیات فتح المبین) در خط مقدم جبهه "تنگه چزابه" به همراه 7 تن دیگر از مهندسین دانشگاه شریف و هنگامی که مشغول ساختن پل برای عبور رزمندگان بودند ، محل کارگاه هدف گلوله باران توپخانه دشمن قرار گرفت که این شهید عزیز ، پس از آنکه مورد اصابت ترکش عراقی ها قرار گرفت ، به شهادت رسید. پس از انتقال پیکر ایشان به تهران ، در آرامگاه زرتشتیان تهران ( قصر فیروزه) به خاک سپرده شد. توران شهریاری (شاعر) ، شعری برایش سرود که بخشی از آن بر روی سنگ مزارش حک شده است.    قطعه شهدای زرتشتی دفاع مقدس در آرامگاه  قصر فیروزه تهران   فرازهائی از وصیت نامه این شهید :  مادرم ، با آنکه می دانم ایمان داری که باید ، هرکس ، هست و نیست خود را برای آزادی و رهائی ایران بدهد ، ولی اگر جز این بود و حتی تو کوشش می کردی تا مرا در خانه نگه داری ؛ باز هم به جبهه می رفتم و برای وطنم می جنگیدم...   یادبودها   انتشار کتاب " جای پای فرهاد " : این کتاب در سال 1389 توسط "فرهاد خضری" نوشته شده است و نخستین کتاب از مجموعه " مادران " است. این کتاب که زندگی فرهاد خادم را از نگاه مادرش روایت می کند ، از سوی انتشارات "روایت فتح" چاپ شده است و در اردیبهشت 1393 با تیراژ 2200 نسخه ، به چاپ دوم رسید.      تندیس فرهاد خادم در باغ موزه دفاع مقدس : در فروردین 1393 ، تندیسی از فرهاد خادم در "باغ موزه دفاع مقدس" در کنار تندیس چند تن از فرمانهان و روحانیون کشته شده در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ؛ نصب شد.   تندیس شهید فرهاد خادم در باغ موزه دفاع مقدس   تندیس شهید ؛ در آغوش مادر شید   جشن زاد روز : در خرداد 1393 نونهالان زرتشتی ، زاد روز فرهاد خادم را در آدریان بزرگ تهران جشن گرفتند و با روشن کردن شمع و بریدن کیک ، به مادرش شادباش گفتند.         سخنرانی مادر شهید خادم در جمع مسئولان کشوری و روحانیون زرتشتی   شادی ارواح طیبه شهداء ، صلوات   روح شان شاد و راهشان پر رهرو باد      ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله و اگر عمری باقی بود ، در پست های بعدی، سایر شهدای کمتر شناخته شده دفاع مقدس کشورمان را خدمت دوستان عزیز معرفی خواهم نمود.

    سردار ولی الله چراغچی مسجدی " قائم مقام فرمانده لشگر ۵ نصر(سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) " در اول شهریور  سال ۱۳۳۷ در مشهد مقدس چشم به جهان گشود. در سال ۱۳۵۷_۱۳۵۶ پس از شرکت در کنکور، در رشته مهندسی علوم دانشگاه بیرجند پذیرفته شد.با اوج گیری انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) فعالیت سیاسی مذهبی خود را قوت بخشید و در صحنه مبارزه با رژیم منفور پهلوی مشتاقانه گام نهاد.در سال ۱۳۵۸_۱۳۵۷ با تعطیلی دانشگاه ها فعالیت خود را در ارتش آغاز کرد و در کلاس های نظامی به تعلیم افراد می پرداخت. در همین سالها بود که با تشکیل سپاه به این ارگان انقلابی – اسلامی رو نهاد و درس و دانشگاه را رها کرد. با آغاز اولین خیانتهای ضد انقلاب داخلی در گنبد، به این منطقه رفت و از خود در آنجا دلاوریها به جا گذاشت.   با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به جبهه های نبرد شتافت. مسئولیت های او در جبهه عبارتست از: فرمانده گردان، مسئول طرح و عملیات منطقه ۶ سپاه، مسئول طرح و عملیات نصر ۵ خراسان وقائم مقام فرمانده لشکر ۵ نصر به اعتراف برادران همسنگرش پستها و مقامهایی که به او تفویض می شد، از او انسانی مصمم تر می ساخت. ولی الله از قدرت برنامه ریزی و طراحی بی نظیری برخوردار بود. در عملیات بستان، طرح او برای تصرف آنجا مورد توجه و تصویب تمامی فرماندهان قرار گرفت. هميشه میگفت: «دوست دارم ترکشی به سرم بخورد و قشنگ به شهادت برسم.» سرانجام در یکی از ساعتهای سخت عمليات بدر، ترکشی به سرش اصابت كرد و پس از ۲۲ روز بیهوشی در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۶۳، همانگونه كه آرزو داشت...قشنگ شهيد شد و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بهشت رضا (علیه السلام) مشهد آرام گرفت. وصیتنامه شهید بزرگوار ولی الله چراغچی مسلِم و تسلیم هستم و شهادت می دهم به خداوند حی لا یموت واحد، رحمان و رحیم؛ و .... محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، بهترین برگزیده از یك صد و بیست و چهار هزار رسولش؛ و علی (علیه السلام) وصی بر حقش و یازده فرزند علی (علیهم السلام) از فاطمه (سلام الله علیها) كه همگی برحقند؛ و اما تنها حجت خدا مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است كه به انتظار فرمان ظهورش (نگران از انسانیت) نشسته است.  قال الحسین (علیه السلام): "ان الحیاة عقیدة و الجهاد و لیمحص الله الذین آمنوا و یمحق الكافرین". درود خدا به امام عزیزم كه ما را آگاهی بخشید و در هر فرصت برای پاك كردن زنگار نیتها پرداخت تا فقط برای خدا باشیم و رحمت خدا بر شهداء باد كه به ما آموختند چگونه بهتر رفتن را .

    با تشکر، البته بعد از جنگ و در آخر این شوروی  بود که طرح کلی راکت کاتیوشا رو از روی نبل ورفر آلمانی کاملا تقلید کرد، کاتیوشا ساخت شوروی در جنگ دوم سلاحی فوق العاده غیر دقیق بود و راکت تنها با کمک بالک های انتهایی مسیر خودش رو حفظ میکرد و از روی ریل پرتاب میشد در حالی که نبل ورفر آلمانی با داشتن نازل های مورب که بعدا در کاتیوشا تقلید شد دقت بسیار بالاتری داشت.