ارمنستان اولین حمله با پهپاد انتحاری را انجام داده و فیلم آنرا هم منتشر کرده است. منابع ارمنی اعلام کرده اند که این پهپاد ساخت وزارت دفاع این کشور است. اپتیک ساده در این پهپاد استفاده شده. احتمالا نزدیک به دو کیلو مواد منفجره شدید الانفجار حمل میکند(این پهپاد در حد و اندازه های یک اوربیتر است) تصویر از دید دوربین این پهپاد که ظاهرا بسیار ساده است و معلوم نیست قابلیت حمله در شب را دارد یا نه! نکته عجیب سانسور و شطرنجی کردن افراطی این پهپاد است!

نیروهای جمهوری آذربایجان در یک فیلم به سر سرباز ارمنی تیر خلاص شلیک میکنند فارغ از بحث نژاد و مذهب و سیاست وقتی یک فرد با نگاه انسانی به این چهره نگاه میکند. یک پدر مهربان برای فرزندانش را می بیند و یک همسر که به او عشق می ورزد. و پدر و مادری که تمام دغدغه شان همین جسم بی جان است. و همه و همه منتظرند‌ تا او باز گردد و حالا باید با جنازه اش رو به رو شوند که به فجیع ترین شکل ممکن در آمده است. اگر انسان ها وجه اشتراک تمام مردم یعنی عشق را می دیدند و میدانستند طرف مقابل هم مثل خودشان است. هیچ وقت جان یک انسان را نمی گرفتند و بالا سر یک جسم بی جان پایکوبی نمیکردند. و در نهایت بوسیله ی سیاسیون بازی داده نمی شدند.

بسمه تعالی ایران و بحران قره باغ ؛ یک جنگ مذهبی ؟ تاکنون جنگ های بسیاری بر سر عقاید بین انسانها درگرفته است برخی ازین جنگ ها بر سر عقاید دینی بوده اند و برخی دیگر نه . فی المثل درگیری های گسترده بین کمونیست ها و کاپیتالیست ها و یا جنگ داخلی آمریکا به طور رسمی ناشی از یک عقیده ی مذهبی نبوده اندگرچه میتوان آنها را جنگ بر سر عقاید دانست. البته انواع تعاریف کاهش دهنده [1]وجود دارند که تاکید میکنند بسیاری از اعلام موضع های رسمی تنها روبنایی برای مسایل اقتصادی و یا نژادی هستند. نهایت این نظریات کاهش دهنده آنهایی هستند که جنگ و ستیز را یک امر ذاتی برای انسان دانسته و حتی اقتصاد و جنگ بر سر منابع را نیز امری روبنایی میدانند. جنگ دینی نیز خود بر دونوع است جنگ ناشی از انگیزه های دینی و جنگ توجیه شده با انگیزه های دینی . در مورد دوم باید توجه داشت که احتمال ظاهری بودن انگیزه های مذهبی و دینی بیشتر است.مهمترین علت در گر گرفتن آتش جنگ های مذهبی تفاوت‌های مذهبی است. مفهوم تفاوت های مذهبی خود به یک گروهه ی بزرگتر اشاره دارد: تفاوت های انسانی. این قسم خاص از تفاوت های انسانی می‌تواند بین یک واحد سیاسی ( نظام مستقر، دولت ، پادشاهی الخ) ، یا میان فرقه‌ها و مذاهب مختلف ویا ادیان مختلف تحت یک حاکمیت سیاسی باشد. در قرن بیستم عبارت holy war و عبارت هایی ازین دست یادآور افراط گرایی دینی است . این انبوهه های معمولا کوچک مذهبی تاکنون کوشیده اند به گسترش خشونت‌آمیز محتوای ایمان خود بپردازد، در برخی از موارد مانند گسترش ایمان با حذف افراد دیگری که به باور ایشان ایمان نداشته اند بوده است . برخی از مصادیق اخیر این موضوع ، نسل کشی مسلمانان توسط بوداییان در برمه، درگیری های دایمی میان مذاهب در هند، کشتار های دسته جمعی توسط افراط گرایان مسیحی و البته جنایت های پرشمار سنی های تندرو (سلفی ) به خصوص در قضایای عراق و سوریه بوده است . بر اساس برخی پژوهش ها [2] از میان 1763 جنگ ثبت شده به لحاظ تاریخی چیزی در حدود 7 درصد آنها با انگیزه های مذهبی بوده اند. البته نکته ی مهمی در اینجا وجود دارد : جنگ های مذهبی معمولا بسیار خونبارترند. براساس پژوهش دیگری [3]بیش از ده درصد از خونبارترین درگیری های تاریخی با انگیزه های مذهبی رخ داده اند. گذشته ازنظریاتی که وجود انگیزه های مذهبی را در مورد جنگ ها از اساس قبول ندارند، میتوان میل واضحی را در میان دولت ها و گروه ها برای نوعی از توجیه مذهبی برای درگیریهایشان دانست. مهم ترین دلیل امر فوق چنین به نظر میرسد: مذهبی کردن به جهت روانی و تبلیغاتی دارای ابعاد و تاثیرات مهم داخلی و خارجی است . ابعاد داخلی: یکی از مهمترین ابعاد رنگ و وبوی مذهبی دادن به جنگ ها، کمک به پروسه ی ناانسان پنداری [4] و یا شر پنداری [5] دشمن است. مذهب امر مهمی است و برای بسیاری از مردم جهان، اعتقادات مذهبی مهم ترین چیزها در زندگی ایشان است. کسی که مخالف این عقاید باشد . یا به آنها توهین کند قطعا موجود شریری است و باید به شدیدترین وجه با وی برخورد نمود. این کار به رهبران گروه ها و جوامع کمک میکند تا احساسات پیروانشان را تهییج کنند و ازیشان خشونت بیشتری در قبال دشمن طلب کنند. مثال های زیادی در این مورد وجود دارد که محور شرارت جرج بوش گویا ترین مثال است. ابعاد خارجی : در بعد خارجی استفاده از پوشش جنگ مذهبی که حوزه ی عقاید راسخ است به رهبران جوامع میکند که جوامع یا دولت های دیگر را حتی الامکان از منطقه ی خاکستری خارج کنند. آنها با ساختن یک دو قطبی جعلی [6]به بازیگران خارجی اعلام میکنند که یا با ما هستید و یا بر علیه ما. این تکنیک بسیاری از کمک های بالقوه را به بالفعل تبدیل میکند. در این مورد نیز آمریکای دوره ی جرج بوش یکی از کاملترین نمونه های معاصر است. شواهدی هم اکنون از درگیری قره باغ مخابره می شود که حاکی از میل طرفین به مذهبی کردن این جنگ است. هدف قرار دادن کلیساها و مساجد، استفاده از ادبیات مذهبی و دعوت از کشورهای هم مذهب از نمونه های این اقدامات است. اقداماتی چون بی حرمتی به اماکن مذهبی میتواندواقعا ازطرف دشمن و یا حتی خود این کشورها به صورت پرچم ساختگی [7] صورت گرفته و تشدید شود. این درحالی است که درگیری قره باغ یک درگیری با زمینه های فتح زمین [8] و در مراحل بعد ناشی از کینه های تاریخی و عمدتا نژادی است. کشتارهای وسیعی که دو طرف به عنوان زمینه های تاریخی این نزاع مدام برآن تکیه میکنند از سوی هر دو طرف و بر اساس بنیان های نژادی صورت گرفته است. ممکن است که دو طرف با تلاش برای دادن توجیهات مذهبی به این درگیری در بعد تبلیغات داخلی موفقیت هایی به دست بیاورند ولی باید بدانند که زمان تاثیر گذاری بر دیگر کشورها با استفاده از ادبیات مذهبی گذشته است. کسی در دنیا فریب هیچ یک از دو کشور برای اسلامی یا صلیبی کردن جنگ را نخواهد خورد. جمهوری اسلامی کماکان با پایبندی به قوانین بین المللی قره باغ را خاک آذربایجان میداند. البته باید به یاد داشت همانگونه که قره باغ بخشی از خاک آذربایجان بوده و پس از مدتی از آن جدا شده است کشور آذربایجان نیز در طول تاریخ بخشی از سرزمین ایران بوده و اکنون چندسالی است که مستقل شده است. جمهوری اسلامی همچنین هرگونه درگیری منطقه ای را به صلاح منطقه ندانسته و راه حل این بحران را در گفت و گو میداند. ایران در صورت اعلام جنگ مذهبی قطعا مخاطب ارمنستان نخواهد بود. ولی گرگینه های دو سوی ارس که نسخه ی بازتولید شده تفکرات مذهبی داعش در لباس تفکرات نژادپرستانه هستند نیز باید بدانند که نظام اسلامی وارد بازی مسلمان نمایی و شیعه نمایی ایشان نخواهد شد. تفکرات نژاد پرستانه هیچ جایی در اسلام ندارند از آن رو که طبق نص قرآن کریم : ان اکرمکم عندالله اتقاکم . ........................................................................................................................................... [1] https://en.wikipedia.org/wiki/Reductionism [2] Axelrod, Alan; Phillips, Charles, eds. (2004). Encyclopedia of Wars (Vol.3). Facts on File. pp. 1484–1485 Index entry for Religious wars category. [3] Matthew White (2011). The Great Big Book of Horrible Things. W.W. Norton & Company. p. 544. [4] Dehumanization of the enemy [5] Demonizing the enemy [6] https://en.wikipedia.org/wiki/False_dilemma [7] False flag [8] به دلیل وسعت کم سرزمینی دو کشور

اسباب بازی مشهور 007 در جریان تولید یکی از مشهورترین فیلم های سری مامور007 ( جیمز باند - چشم طلایی ) ، قابل توجه ترین عملیات تعقیب و گریز میان مامور بریتانیایی و عوامل روس صورت گرفت که ستاره این نمایش ، یک دستگاه تانک اصلی میدان نبرد روسی بشمار می آمد . برای این فیلم ، یک دستگاه تانک تی-54/55 ( نمونه بهینه شده تی-55 ام.5 یا نسخه اچ از گونه پایه ) بصورت قرضی از یک موزه نظامی در شرق بریتانیا اخذ شد که با یکسری تغییرات ، از جمله افزودن زره های واکنشی ساختگی به محل فیلمبرداری در شهر سن پیترز بورگ ، انتقال داده شد . عوامل برای جلوگیری از تخریب پیاده روهای این شهر تاریخی ، شنی های ویژه حرکت در مسیرهای خارج جاده ای فولادی این تانک را با یکسری پوشش های لاستیکی تانک چیفتن جایگزین نمودند . این تانک هم اکنون در محل اصلی خود ، موزه نظامی در یک فرودگاه نظامی در شرق بریتانیا بطور دائمی در معرض نمایش عموم قرار دارد .

بسم الله الرحمن الرحیم ما چقدر احمق هستیم؟ احمقانه های یک سازمان نظامی تفکر دشوارتر از آن است که تصور کنیم.در این مقاله جالب از ژورنال نیروی زمینی ارتش استرالیا نویسنده با توضیح هدف تفکر و بررسی برخی از مسائلی که همه ما با آن روبرو هستیم ، نتیجه می گیرد که ارتش با تفکر مشکل دارد. اگر ارتش واقعاً تطبیق پذیر باشد ، باید با نحوه تفكر ما به صورت فردی ، تیمی و سازمانی به مسائل بپردازد. ولی هیچ جایگاهی در ارتش وجود ندارد که مهارت های تفکر انتقادی را به عنوان یک خواسته مطلوب یا اجباری ذکر کند. . مردی در حال تعویض چرخ ماشین خود بود که تصادفا پیچ های چرخ به فاضلاب کنار جاده افتادن. او خیلی زود فهمید كه در کنار یک بیمارستان روانی توقف کرده و یك بیمار در نزدیكی ایستاده و او را تماشا می كند. راننده گفت: " شما فکر می کنید این خنده دار است." بیمار پاسخ داد: "نه ، نمی کنم". مرد گفت : ‘فکر نمی کنم شما بتوانید به من کمک کنید. بیمار گفت: "خب ، چرا شما فقط یک مهره چرخ را از هر سه چرخ دیگر بر ندارید و از آنها برای اتصال چرخ اضافی خود استفاده نمی کنید؟ این باید تا زمانی کار کند که خیلی سریع رانندگی نکنید. " مرد گفت : 'محشره! این خنده دار به نظر می رسد که شما در یک بیمارستان روانی هستید و در عین حال توانسته اید به فکر راه حلی برای مشکل من باشید. بیمار پاسخ داد: " ممکنه دیوانه باشم ، اما احمق نیستم. " حماقت وقتی واضح است که پاسخ واضح است ولی نمی توان آن را دید. حماقت وقتی رفتاری ناشیانه می باشد که ان رفتار به طور واضح بد باشد. حماقت در حالی درتصمیم گیری گنگ است که تصمیم از ابتدا باید گنگ شناخته می شد. حماقت با بیان ایده ها و نظرات کسل کننده و مغالطه آمیز مشهود است. سوال واضحی که باید بپرسید این است: "ما چقدر احمق هستیم؟" این مقاله پاسخی را مطرح می کند. اما قبل از طرح پاسخ ، ابتدا لازم است تفکر را متناسب با متن ارائه دهم. دلیل این امر این است که هر کس دیدگاه خاص خود را نسبت به تفکر داردو البته اکثریت در اشتباه هستند. هدف تفکر "من فکر میکنم پس هستم" رنه دکارت "من هستم. بنابراین فکر می کنم" افسران ارتش استرالیا تفکر چیزی است که ما آن را مسلم می دانیم. از این گذشته ، ما در تمام زندگی خود در حال "تفکر" بوده ایم. اما اگر بپرسیم هدف از تفکر چیست؟ در واقع یافتن پاسخ بسیار دشوار است. من معتقدم که تفکر سه هدف گسترده و مرتبط با یکدیگر را در بر می گیرد: ایجاد حس، ایده پردازی و تصمیم گیری. حس سازی کاری است که هنگام پردازش داده ها ، اطلاعات و ورودی های حاصل از حواس فیزیکی خود انجام می دهیم. ایجاد حس شامل توسعه درکی از دنیای "ما" (در مقابل جهان ) است. حس سازی را می توان به درک ، یادگیری و آموزش تقسیم کرد. این جنبه ها می توانند بیشتر تجزیه شوند و شامل فعالیت هایی مانند درک ، حافظه ، استدلال ، برقراری ارتباط ، تحلیل ، منطق و جذب شوند. در حالی که ما از بدو تولد در حال درک دنیای خود بوده ایم ، اما "درک" ما از جهان به اندازه ای که خود تصور می کنیم دقیق و قابل اعتماد نیست. ایده پردازی را زمانی انجام می‌دهیم که به دنبال درک شرایط محیط و خلق ایده‌هایی برای اطلاع‌رسانی تصمیمات و اقدامات خود باشیم. ایده پردازی را می توان به طراحی و خلاقیت تقسیم کرد. این جنبه ها را می توان در فعالیت هایی مانند تحقیق ، تفکر سیستمی ، تولید ایده ، ترکیب و نوآوری تجزیه کرد. طیف گسترده ای از تکنیک ها برای تقویت ایده پردازی در دسترس است. اما ارتش در این زمینه تلاش کمی (با ارفاق) برای نهادینه کردن هر یک از آنهاکرده است. تصمیم گیری نتیجه طبیعی تفکر است و منجر به اعمالی می شود که انجام می دهیم. تصمیم گیری شامل حل مسئله ، تدوین تصمیم و برنامه ریزی است. این جنبه ها را می توان در فعالیت هایی مانند شناخت و تشخیص مشکلات ، انتخاب و به کارگیری مدل تصمیم گیری ، و تنظیم و اجرای برنامه ها تفکیک کرد. همانند ایده پردازی ، طیف گسترده ای از فنون حل مسئله و تصمیم گیری نیز وجود دارد. به استثنای فرآیند ارزیابی نظامی Military Appreciation Process (MAP) ، ارتش نیز نتوانسته است آنها را نهادینه کند. این سه "هدف" کاربرد تفکر را توصیف می کند ، اما نشان دادن تفکر نیست. تفکر از طریق بیان تفکر نشان داده می شود.  بیان تفکر کیفیت تفکر ما از طریق افکاری که داریم و اعمالی که انجام می دهیم بیان می شود. افکاری که داریم معمولاً از طریق گفتن و نوشتن بیان می شود. این افکار توسط افرادی که به صحبت ما گوش می دهند یا آنچه را که می نویسیم می خوانند قضاوت می شوند. اقداماتی که انجام می دهیم توسط کسانی که بر آنها تأثیر می گذارد قضاوت می شوند. در ارتش ، افکار ما از طریق کارکنان ، به صورت کتبی یا کلامی بیان می شود. اقدامات ما توسط زیردستان ، شرکا ، متحدان ، دشمنان و اگر در تجربه خود تأمل کنیم ، توسط خود ما قضاوت می شود. قضاوت هایی که درباره عملکردهای ما انجام می شود ، براساس ادراک ، پیش داوری و تعصب کسانی است که قضاوت می کنند. همچنین باید در نظر بگیریم که تفکر در سطوح مختلف رخ می دهد. این فقط یک فعالیت فردی نیست. سطح تفکر تفکر در سه سطح صورت می گیرد: فردی ، تیمی و سازمانی. تفکر فردی کاری است که ما مستقل از دیگران انجام می دهیم. تفکر فردی توسط عوامل مختلفی شکل می گیرد. اینها شامل ساختار و عملکرد مغز ما ، عادات تفکر و فرهنگ و انتظارات سازمانها و گروههایی است که به آنها تعلق داریم. تفکر تیمی جمع تفکر فردی است ، اما با عارضه اضافه شده تعاملات اجتماعی و فرهنگی درون تیمی. بروس تاكمن ، روانشناس آمریكایی ، بخاطر نظریه توسعه گروهی مشهور است كه در آن پنج مرحله رشد را شناسایی كرد. مراحل شامل شکل گیری ، طوفان ، هنجارسازی ، اجرا و به تعویق انداختن است. اهمیت مراحل این است که آن‌ها تاثیر و نفوذ بر افراد گروه (تیم)را نشان می‌دهند. هنگام کار در تیم ها ، افراد مانند زمان فردی رفتار نمی کنند (فکر نمی کنند). تفکر سازمانی حاصل جمع تفکرات فردی و تیمی است و توسط فرهنگ ، سنت ها و قوانینی که در درون سازمان وجود دارد محدود می شود. تفکر سازمانی را می توان در نتیجه جهت دهی به تیم ها و افراد تحت تأثیر قرار داد یا بر آنها تأثیر گذاشت. در اینجا می توان بین تصمیم گیری منطقی و پیروی از قاعده ، تمایزی بینابینی قائل شد. تصمیم گیری منطقی (که فرآیند ارزیابی نظامی بر اساس آن بنا شده است) مبتنی بر توسعه گزینه ها ، انتخاب بهترین گزینه با توجه به معیارهای توافق شده (عینی) و سپس اجرای گزینه انتخابی است. در مقابل ، پیروی از قانون ،تصمیم گیرندگان را برای درک موقعیت آنها در داخل سازمان ملزم به شناسایی نوع وضعیتی که با آن روبرو می شوند میکند و تصمیم گیری براساس قوانین و انتظارات سازمان گرفته خواهد شد. با تشریح سه سطح تفکر ، اکنون می توانیم توجه خود را به برخی از دلایل دشوار بودن تفکر معطوف کنیم. چالش های تفکر کردن ما انسانها بسیاری از مسائل را با تفکر خود درگیر می کنیم و توضیح کامل آنها وقت زیادی را می طلبد. به همین دلیل من فقط چهار مسئله مشترک را برجسته می کنم که ، با تجربه من ، تأثیر قابل توجهی در توانایی تفکر ما دارند. ادراک _ اگرچه بیشتر ما معتقدیم که چیزها را آنگونه که در حقیقت هستند درک می کنیم ، اما شواهد نشان می دهد که ادراک ما در واقع تفسیر مغز ما از اطلاعات حسی است. آنچه فکر می کنیم واقعی است ممکن است نباشد. جهان دقیقاً همانطور که مغز ما تصور می کند به نظر می رسد ، احساس می شود ، صدا می دهد ، بو می دهد و می چشد. توانایی ما در "درک" آنچه در اطراف ما اتفاق می افتد توسط مسائلی مانند "نابینایی ناآگاهانه" _Inattentional blindness_و "کوری نسبت به تغییر"_Change blindness_بیشتر مختل می شود. نابینایی ناآگاهانه ناشی از "آگاهی" محدود مغز ما است و منجر به این می شود که حوادث مهمی را که در منظره ساده اتفاق می افتند ، اما خارج از کانون توجه ماست متوجه نشویم. کوری نسبت به تغییر ناشی از استعداد ما به حواس پرتی است و نتیجه آن است که تغییرات چشمگیری را در صحنه ای که مشاهده می کنیم متوجه نمی شویم. عدم اطمینان ادراک به این معنی است که هنگام تفسیر ورودی های حسی باید مراقب باشیم. آنچه فکر می کنیم اتفاق می افتد ممکن است همان چیزی نباشد که در واقع اتفاق می افتد. حافظه_ این عقیده رایج که حافظه ما مخزن گسترده ای از همه چیزهایی است که تجربه کرده ایم - و اینکه برای یادآوری آنچه اتفاق افتاده فقط کافیست آن را بیاد بیاوریم - ثابت شده است که نادرست است. قابل اعتماد بودن حافظه بسیار کمتر از آن است که تصور می کنیم. حافظه ما یک بازسازی از وقایع است ، نه ضبط وقایع. ... تحقیقات قابل توجه نشان می دهد که خاطرات ما می توانند تغییر کنند. حتی می توانیم برای رویدادهایی که هرگز در واقع اتفاق نیفتاده اند خاطرات جدیدی ایجاد کنیم! در واقع ، حافظه ما یک عکس فوری از وقایع نیست که بعداً از آلبوم تجربیات گذشته خود بازیابی کنیم. در عوض ، حافظه سازنده است. اعتقادات فعلی ، انتظارات ، محیط و حتی پرسش هامی تواند بر حافظه ما از وقایع گذشته تأثیر بگذارد. دقیق تر این است که حافظه را بازسازی گذشته بدانیم - و با هر بازسازی پی در پی ، خاطرات ما می توانند از حقیقت بیشتر و بیشتر شوند. بنابراین خاطرات با گذشت زمان تغییر می کنند ، حتی اگر اطمینان داشته باشیم که آنها تغییر نکرده اند . این خاطرات می توانند تأثیر قابل توجهی در باورهایی که شکل می گیرد و تصمیماتی که می گیریم داشته باشند. تنها چیزی که از وارد کردن یک ایده جدید به ذهن نظامی دشوارتر است ، بیرون کشیدن ایده قدیمی است. لیدل هارت  خلاقیت _خلاقیت برای سازگاری یک نیاز اساسی است. ما به خلاقیت نیاز داریم زیرا: وقتی اوضاع تغییر می کند و اطلاعات جدید به وجود می آیند ، دیگر نمی توان با راه حل های دیروز مشکلات فعلی را حل کرد. بارها و بارها ، مردم در می یابند آنچه که دو سال پیش کار کرده است امروز جواب نخواهد داد. این به آنها حق انتخاب می دهد. آنها می توانند از این واقعیت ناراحت باشند که کارها به آسانی مانند گذشته انجام نمی شود یا می توانند از توانایی های خلاقانه خود برای یافتن پاسخ های جدید ، راه حل های جدید و ایده های جدید استفاده کنند.با این حال ، مشکلی که همه ما با آن روبرو هستیم این است که خلاقیت به طور کلی توسط سیستم آموزشی و فرهنگ های اجتماعی و کاری ما از شرط خارج می شود. به ویژه اینکه سنت ، به یوغی در گردن ما تبدیل شده است. سنت استدلال معتبری برای حفظ گذشته نیست: سنتها فقط در صورت مرتبط بودن ارزشمند باقی می مانند. اگر تصویری از قدرت سنت برای جلوگیری از خلاقیت و نوآوری می خواهید ، سعی کنید پیشنهاد کنید ، که ما باید از میزان تمرین نظامی خود بکاهیم. خبر خوب این است که ، صرف نظر از اینکه چقدر احساس "خلاقیت" کرده ایم ، هنوز قادر به تولید راه حل های خلاقانه هستیم.... حتی اگر آموزش خلاقیت بیشتر به افراد امکان پذیر نباشد (و به نظر من این امکان وجود دارد) ، می توان ابزاری را در اختیار آنها قرار داد که به آنها امکان تولید راه حل های خلاقانه را بدون لزوماً خلاق بودن بدهد.ابزار تولید راه حل های خلاق کاملاً ثابت است و یادگیری آنها نسبتاً آسان است. همانطور که قبلاً اشاره شد ، مشکلی که ارتش در حال حاضر دارد این است که ما نمی توانیم این ابزارها را در فرایندهای تصمیم گیری خود وارد کنیم. نظر من این است که رهبران ارتش از عدم اطمینان به خلاقیت ناراحت هستند. خیلی راحت تر است که یک برنامه ایمن و کسل کننده را دنبال کنید تا اینکه بخواهید کار جدیدی انجام دهید. در مواجهه با انتخاب بین تغییر عقیده و اثبات عدم نیاز به چنین کاری ، تقریباً همه مشغول اثبات موضوع می شوند. John Kenneth Galbraith سوگیری تأییدی _ هیچ یک از ما به اندازه تصور خودمان درخشان یا معصوم نیستیم. سوگیری تأیید ، ما را وادار می کند تا شواهدی را برای تأیید اعتقاداتی که قبلاً در دست داریم ، جستجو کنیم. یا به دنبال شواهد ناسازگار (تأیید ناپذیر) نیستیم ، یا اگر در آن گیر بیفتیم ، ارتباط آن را تخفیف می دهیم. این یک مشکل اساسی در تفکر افراد است.نگران کننده این است که حتی شواهدی وجود دارد که مغرضانه بودن تأیید را به مغز ما وارد می کند: دانشمندان علوم مغز و اعصاب اخیراً نشان داده اند که این سوگیری ها در تفکر به روش پردازش اطلاعات مغز - همه مغزها ، صرف نظر از وابستگی سیاسی صاحبان آنها - تعبیه شده است. به عنوان مثال ، در مطالعه ای بر روی افرادی که تحت تصویربرداری (MRI) قرار می گرفتند ، در حالی که آنها سعی داشتند اطلاعات ناهمگن یا هم آوا را در مورد جورج بوش یا جان کری پردازش کنند ، Drew Westen و همکارانش دریافتند که مناطق استدلال مغز عملا وقتی شرکت کنندگان با اطلاعات ناسازگار روبرو می شوند ، خاموش شده و هنگام بازیابی آوایی ، مدارهای هیجان مغز با خوشحالی روشن می شوند. این مکانیسم ها یک پایه عصبی برای مشاهده فراهم می کنند که وقتی ذهن ما ساخته شد ، تغییر آنها سخت است.سوگیری تأیید تأثیر عمده ای در کیفیت تفکر فردی و تیمی ما دارد. این دلیل اصلی است که ما غالباً در تصمیم گیری های خود آنچه را که در ادراک خود نقص اشکاری میدانیم پنهان میکنیم. من تاکنون از پاسخ مستقیم به سوال قبلی خود اجتناب کرده ام: "چقدر احمق هستیم؟" پاسخ ، بر اساس شواهدی که دیده ام ، این است که ما نسبتاً احمق هستیم. می توانم تصور کنم که شما می پرسید ، "چه کسانی آدم های احمقی هستند؟" خوب ، اگر می خواهید بدانید که این افراد احمق چه کسانی هستند ، فقط باید در آینه نگاه کنید. من چهار مشکل راجع به تفکر که بطور مستقیم بر تمام تفکرات فردی تأثیر می گذارد ، بیان کردم. آنها همچنین از طریق تأثیر بر روی افرادی که تیم را تشکیل می دهند بر تفکر تیم تأثیر می گذارند. این مشکلات (و بسیاری دیگر) بر تفکر سازمانی از طریق جمع آوری اثرات فردی و تیمی نیز تأثیر می گذارد. ارتش سازمانی متمرکز بر تیم است. تیم ها ما را مشخص می کنند و مهمترین مولفه های توانایی ما را تولید می کنند. رهبران ارتش ، در همه سطوح ، در رهبری عالی هستند. با این حال ، مشکلی که بیشتر تیم ها با "فکر کردن" دارند این است که آنها نمی دانند به عنوان یک تیم چگونه این کار را انجام دهند. تفکر تیمی به استفاده از فرایند و تکنیک نیاز دارد.تفکر تیمی در ارتش با مازاد رهبری و کمبود مهارت راه گشایی بهم ریخته است. این عدم مهارت راه گشایی (facilitation skills) نیز بر روی آموزش تأثیر می گذارد. _ به معنای مهارتی است که باعث حل مشکلات در کارهای گروهی میشود _در حالی که ما مدرسان بسیار خوبی داریم - با دانش فنی عالی و اعتماد به نفس بالا - اکثریت قریب به اتفاق آنها برای راه گشایی آموزش ندیده اند. راه گشایی به شما کمک می کند تا به یک تیم (یا یک فرد) کمک کنید تا بیشترین بهره را از یک فعالیت ببرند. اگر شخصیتی از نوع "آلفا"_رهبر_ داشته باشید و مهارت راه گشایی عملی نداشته باشید ، انجام این کار دشوار است. یک راه گشای ماهر(راهنما) از اهمیت برنامه ریزی یک فعالیت و هدایت تیم در استفاده از طیف گسترده ای از تکنیک های مناسب آگاهی کامل دارد. او می فهمد که تفکر تیمی یک روند است و یک رویداد نیست. اگر ارتش بخواهد تطبیق پذیر بشود ، باید رویکرد تسهیل کننده تری را برای کار گروهی اتخاذ کند. هنگامی که من طوفان مغزی را به گروه ها آموزش می دهم ، با پرسیدن اینکه در گذشته چند نفر طوفان مغزی را "انجام داده اند" شروع می کنم. تقریباً همه دستهای خود را بالا می آورند. بعد از اینکه روند طوفان مغزی را آموزش دادم ، دوباره سوال را می پرسم. به طور معمول ، کمتر از ده درصد افراد دست خود را بالا می برند. آنچه بیشتر آنها در گذشته انجام داده اند به بهترین وجه می تواند به عنوان "تخلیه مغز" توصیف شود - تخلیه ساده ایده های مربوط به موضوع معرفی شده. طوفان فکری نیاز به آماده سازی و انجام یک سری فعالیت ترتیبی برای تولید ایده ها ، مرتب سازی ایده ها ، ارزیابی ایده ها و توسعه گزینه ها دارد. روند کامل طوفان مغزی ممکن است چندین ماه طول بکشد و باید شامل استفاده از تکنیک های اضافی مانند روش گروه اسمی و نمودار همبستگی باشد. می توانید طوفان فکری را در یک بازه زمانی بسیار کوتاه تر انجام دهید ، اما اگر فکر می کنید می توانید آن را در عرض نیم ساعت کامل کنید ، دچار توهم هستید. اگر تمام تجربه شما از طوفان مغزی محدود به نشستن به مدت 15-20 دقیقه با سه یا چهار نفر از همكاران در یك اتاق كوچك ، با تخته سفید و چند نشانگر باشد ، در واقع شما هرگز طوفان فكری را تجربه نكرده اید. و این نشان دهنده تفاوت بین رهبری و شخص تسهیل کننده (شخص راهنما - راه گشا- Facilitator ) است. یک رهبر تیم را به سمت تصمیم خود سوق می دهد. یک راهنما به تیم کمک می کند تا تصمیمات بهتری برای خود پیدا کند.اگر ارتش بخواهد تطبیق پذیر بشود ، باید رویکرد تسهیل کننده تری را برای کار گروهی اتخاذ کند. این یک چالش برای رهبران ارتش است که براساس تجربه خود ، احتمالاً فکر می کنند که می توانند بدون نیاز به تغییر در سبک رهبری خود ، کار را به خوبی انجام دهند. مشکل با روند ارزشیابی نظامی Military Appreciation Process (MAP) اگر تنها ابزاری که دارید چکش است ، پس تمایل دارید که هر مشکلی را به عنوان یک میخ ببینید. آبراهام مازلو فرایند ارزیابی نظامی (MAP) تنها چارچوب تصمیم گیری ما در ارتش است. این مدل مبتنی بر مدل تصمیم گیری منطقی است ، اما اغلب به جای یک چارچوب تصمیم گیری به عنوان یک ابزار برنامه ریزی استفاده می شود. یک مشکل مهم این است که اکثر افرادی که از MAP استفاده می کنند ، دانش و درک عمیق تری از نحوه "تفکر" ندارند. آنها از محدودیت هایی که همه ما سعی می کنیم محیط خود را درک کنند ، بی اطلاع هستند. آنها همچنین از مشکلاتی که همه ما هنگام تصمیم گیری با آنها روبرو هستیم بی اطلاع هستند. از آنجا که آنها از خویشتن‌آگاهی (Self-awareness) برخوردار نیستند ، بنابراین مجبور به استفاده از MAP به عنوان یک فرآیند خطی هستند ، بدون اینکه مفاهیم توانایی محدود ما در تفکر را درک کنند. حتی افرادی که در استفاده از MAP تجربه دارند ممکن است به سادگی و با تغییر کاربرد دکترین متناسب با شرایط مختلف ، فرآیند را به روشی کارآمدتر اعمال کنند. آنها "روند" را دقیق تر کار می کنند ، اما لزوماً تصمیمات دقیق تری نمی گیرند. یک مشکل حتی مهم تر ، این است که بیشتر افراد در ارتش حتی از MAP برای هدایت تصمیم گیری روزمره خود استفاده نمی کنند. مطمئناً ، وقتی از آنها می پرسید که آیا از آن استفاده می کنند ، می گویند که استفاده می کنند. اما سطح پاسخ آنها را خواهید دید که چقدر کم عمق است. آنها در زمینه جمع اوری و نظارت بر اطلاعات میدان نبرد کاهلی میکنند ، تجزیه و تحلیل ماموریت را قیچی میکنند و مستقیماً به سمت توسعه یک اقدام مطلوب (یعنی "من قبلاً این کار را انجام داده ام و جواب داده است")می روند.پس از آن ، یک یا دو سال پس از اجرا ، وقتی برنامه تفصیلی اقدام به عواقب ناخواسته متزلزل می شود ، متوجه می شویم شخصی که آن را انتخاب کرده است از پست خارج شده و نمی تواند از تجربه بدست امده چیزی یاد بگیرد. شاید می بایست نقل قول مازلو را با ظرافت کمتری جایگزین کنم: اگر تنها ابزاری که دارید چکش است و شما ترجیح می دهید از آن استفاده نکنید ، در این صورت یا نیاز به ابزارهای اضافی را تشخیص می دهید یا احمق هستید. LIEUTENANT COLONEL RICHARD KING هنگامی که دکترین فرآیند ارزیابی نظامی استرالیا (MAP) در سال 1996 برای اولین بار منتشر شد ، 181 صفحه داشت. پنج سال بعد ، طبق برنامه ، دکترین بازنویسی شد و تبدیل به 292 صفحه شد . هشت سال بعد ، نسخه جدیدی قرار است در اکتبر 2009 به عنوان تدوین آموزه منتشر شود: پیش نویس کنونی 592 صفحه است. من کاملاً مطمئن نیستم که طول اضافه شده باعث مفیدتر شدن نقشه شده است یا استفاده از آن را تشویق کند. همچنین نگران کننده این است که MAP بازنویسی شده هنوز فاقد طیف مناسبی از ابزار برای بهبود کاربرد آن است. بگذارید مختصراً دور بشوم و بینشی در مورد مدیریت و استفاده از دکترین توسط ارتش پیشنهاد کنم. اگر ارتش بخواهد تطبیق پذیر شود ، باید طرز تفکر خود درباره دکترین را تغییر دهد. بهترین چیزی که می توانیم با دکترین به دست آوریم این است که "عادت می کنیم" کاری را انجام دهیم که در گذشته در زمان نوشتن دکترین به آن رسیدیم . دکترینی که سالها طول می کشد تا بررسی ، تولید و اعتبارسنجی شود ، قدیمی است و نماینده یک الگوی منسوخ است. همه دکترینها باید "دکترین در حال توسعه" باشند و قابل بررسی و بهبود مداوم باشند. برخی از شواهد تفکر نامطلوب تاکنون ، من قضاوت خود را ارائه داده ام در مورد اینکه چرا فکر کردن دشوار است. احتمالاً زمان آن رسیده است که برخی شواهد از تفکر نامطلوب را ارائه دهیم. نوشته هایی درباره ارتش تطبیق پذیر _Army adaptive _ . ارتش را تطبیق پذیر نمی دانیم. تغییر عنوان - حتی همراه با تغییر در ساختار سازمانی - تغییری در عادت ، فرهنگ یا سنت ایجاد نمی کند. بعلاوه ، توضیح اینکه چگونه می خواهیم در اسنادی که ضعیف نوشته شده اند — از دیدگاه تفکر انتقادی ـ به یک ارتش تطبیق پذیر تبدیل شویم . من از وب سایت "ارتش تطبیق پذیر" بازدید کردم و متن مقدماتی و توضیحات پنج ابتکار را تجزیه و تحلیل کردم. برای این کار من از ابزار "grammar" در Microsoft Word استفاده کردم تا آمار خوانایی هر متن را نشان دهد. نتایج جالب توجه نبودند.این شواهد دیگری در حمایت از اظهارات سرهنگ جان هاچسون در آخرین چاپ مجله ارتش استرالیا ارائه می دهد: "من دریافتم که اکثر افسران می توانند عقاید خود را به زبان بیاورند ، اما در بیان همان ایده ها بر روی کاغذ مشکل زیادی دارند." من معتقدم که اکثر افسران سخنرانان با اعتماد به نفس و شایسته ای هستند ، اما مهارت های گفتاری آنها یک مشکل اساسی در تفکر را پوشانده است.این امر می‌تواند منجر به ابراز احساسات قوی، متقاعدکننده، ولی احمقانه شود که اعتبار بیشتری نسبت به حالتی که از دیدگاه تفکر انتقادی مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد، پیدا کند. شواهد دیگری از دشواری ارتش در بیان ایده ها به صورت نوشتاری در راهنمایCA Directive 14/09, Implementing the Adaptive Army in 2009 قابل مشاهده است. بند 9 این بخشنامه را در نظر بگیرید: ارتش تطبیق پذیر بر این اصل بنا نهاده شده است که اگرچه ساختار سلسله مراتبی ارتش برای فرهنگ ما بسیار مهم است ، اما استفاده صحیح از فن آوری مدرن می تواند افراد و زنجیره فرماندهی را از طریق سطوح بالاتر مسئولیت فردی و ارتباطات توانمند سازد. تطبیق پذیری در قلب خود با تحول شرایط ، نیاز به تغییر را با نیاز به حفظ دانش سازمانی (Corporate Knowledge) متعادل میکند . قبل از اظهارنظر درباره این موضوع از دیدگاه "تفکر" ، تصدیق می کنم که هرگونه تجزیه و تحلیل از یک بند جدا از کل سند ، خطر از دست رفتن زمینه را به همراه دارد. نظرات من در مورد این پاراگراف را می توان چنین خلاصه کرد:این مدرک نشان میدهد از تفکر انتقادی خبری نخواهد بود . به طور مشخص: الف _ این "اصل" را با "فرض" اشتباه می گیرد. ساختار سلسله مراتبی ارتش یک میراث فرهنگی است. یک ساختار سلسله مراتبی از لحاظ تاریخی برای فرماندهی و کنترل طراحی شده است. وقتی ارتش ها بزرگ ، سنگین و پیچیده باشند ، به موفقیت تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیک کمک می کند. در یک محیط غیر عملیاتی ، یا در سطح پایین تر و پیچیده تر از نوع عملیات ، ساختار مسطح (کمتر سلسله مراتبی) سازگارتر خواهد بود و خلاقیت بیشتر را تشویق می کند. این فرضیه که "ساختار سلسله مراتبی ارتش برای فرهنگ ما حیاتی است" ، و باید مورد چالش قرار گیرد. ارتش به طور سنتی از نظر واگذاری مسئولیت قوی بوده اما از نظر واگذاری قدرت ضعیف است. ب _ این معنای "توانمندسازی" را به نادرست نشان می دهد. این تصور که "استفاده صحیح از فن آوری مدرن می تواند به افراد و زنجیره فرماندهی از طریق سطح بالاتری از مسئولیت فردی و ارتباطات توانمند شود" فرض دیگر است. فناوری نمی تواند افراد و زنجیره فرماندهی را توانمند کند. توانمند سازی مستلزم این است که افراد (و سازمان ها) ترکیب درستی از مسئولیت ، اختیار عمل و منابع لازم برای تکمیل کار رادر اختیار بگیرند. این یک مسئله فرهنگی است ، نه یک مسئله فناوری. ارتش به طور سنتی از نظر واگذاری مسئولیت قوی بوده اما از نظر واگذاری قدرت ضعیف است.فرهنگ فرماندهی مأموریت (mission command ) باید در قلب دستیابی به یک ارتش تطبیق پذیر باشد و با این وجود "فرماندهی مأموریت" در این دستورالعمل ذکر نشده است. ج _اگر استفاده مشکوک از "توانمندسازی" را نادیده بگیریم ، هنوز منطقی نیست. چگونه "استفاده صحیح از فن آوری مدرن" از طریق "سطح بالاتری از مسئولیت فردی و ارتباطات" به نتیجه می رسد؟ بیشتر افراد از قبل مسئولیت فردی کافی دارند و تقریباً با کسی که رایانه و تلفن دارد در ارتباط مداوم هستند. آیا توزیع گوشی های Blackberry بین افسران ارشد به آنها قدرت داده است؟ همانطور که رابرت تاونسند در کتاب خود ، Up The Organization ، می نویسد: قبل از اینکه چیزی را خودکار کنید ، مطمئن شوید که سیستم گزارش دهی حاضر شما کاملاً دقیق و موثر باشد . در غیر این صورت رایانه جدید شما فقط سرعت خرابکاری را افزایش می دهد. د_ اینمتن تفکر انتقادی ضعیف را به نمایش می گذارد. "تطبیق پذیری با تحول شرایط ، نیاز به تغییر را با نیاز به حفظ دانش سازمانی (Corporate Knowledge) متعادل میکند ." استفاده از کلمه "تعادل" به معنی رابطه مستقیم بین "نیاز به تغییر" و حفظ "دانش سازمانی" گرچه این موضوع به زیبایی با بند بعدی در دستورالعمل CA پیوند می خورد ، اما این مدرکی از تفکر نامطلوب است. تطبیق پذیری عبارت است از شناختن نیاز به تغییر ، و سپس داشتن اراده و ابزار تغییر. دانش سازمانی در ذهن مردم قرار دارد. نه در یک پایگاه داده در رایانه. تغییر همیشه به "تغییر" نیاز دارد. مشكل دانش سازمانی اين است كه نياز به توسعه ، ساخت و كاربرد دارد. هر بار که شخصی را به قسمت دیگری (متفاوت) از ارتش می فرستید ، دانش سازمانی او به همراه او از در بیرون می رود. هدف رئیس ارتش این است که "ارتش باید به طور مداوم بررسی و سازگار شود تا اطمینان حاصل کند که برای محیط در حال تغییر مناسب است". سازگاری یعنی تغییر. این جمله معقولتر خواهد بود اگر بیان کند: تطبیق پذیری در قلب خود با تحول شرایط نیاز به تغییر را و چالش‌هایی که این مساله برای توسعه و مدیریت دانش سازمانی بوجود می‌آورد، تشخیص می‌دهد ما سابقه طولانی در تصمیم گیری احمقانه با بهترین اهداف داریم. برای کسانی که علاقه مند به مرور برخی از آن تاریخ هستند ، مطالعه کتاب Reglomania را بسیار توصیه می کنم. نتیجه بنابراین ، آیا ارتش احمقانه است؟ من معتقدم اینگونه است. این بدان معنا نیست که همه افراد ارتش احمق هستند ، یا اینکه هر کاری که ارتش انجام می دهد احمقانه است. ارزیابی من این است که ما احمق هستیم زیرا "تفکر" را درک نمی کنیم. ما نمی دانیم که در تلاش برای تصمیم گیری هوشمندانه با چند مشکل روبرو هستیم. افزایش خویشتن‌آگاهی (Self-awareness) از طریق آموزش و پرورش بخشی از راه حل افراد است. با تلاش آگاهانه ، افراد می توانند یاد بگیرند که آستانه شناخت ایده های احمقانه را افزایش دهند. تیم ها با مشکلات اضافی ناشی از فرهنگ ارتش روبرو هستند. سنت و درجه و مقام مانع توسعه و تبادل آزاد ایده ها می شود. تمرکز بر رهبری به جای راهنمایی ، از دستیابی تیم به پتانسیل واقعی خود جلوگیری می کند. مهارت های راه گشایی یک مهارت اساسی "سازگارانه" است . از نظر سازمانی باید بیشتر تلاش کنیم تا فکر کنیم. اما این مسیر ، روند تطبیق پذیری را کند نخواهد کرد. اگر تصمیمات احمقانه کمتری بگیریم ، در واقع ممکن است سرعت را افزایش دهد. در اینجا ما با یک مشکل فرهنگی دیگر روبرو هستیم: فرهنگ ارتش در دستیابی به "تکمیل کارها" تثبیت شده است ، زمانی که ما باید بر دستیابی به "موفقیت" تمرکز کنیم. ارتش بیش از حد بر تحویل خروجی‌ها و خیلی کم بر دستیابی به نتایج تمرکز می‌کند. در نهایت ، اگر به ارزش مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت و مهارت های راه گشایی پی نبریم و یک سیستم قوی برای توسعه ، شناخت و پاداش دادن به این مهارت ها ایجاد نکنیم ، بسیار ساده تر می توان احمق شد. درباره نویسنده: سرهنگ دوم ریچارد کینگ _Lieutenant Colonel Richard King _ یک افسر اردونانس ارتش استرالیا و در حال حاضر افسر پروژه های مهارتهای تفکر در ستاد فرماندهی است. وی از از سال 1998 در حال تحقیق و تدریس "مهارت های تفکر" است. وی فارغ التحصیل دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش رویال تایلند است و دارای مدرک کارشناسی ارشد مطالعات مدیریت (در اقتصاد) است. سرهنگ دوم افسر میز " به سوی ارتش باهوش تر" نیز می باشد. منبع : The Australian Army Journal- Volume VI, Number 3- 2009

ارسال نیروی مکانیزه به مرزهای شمال غربی پیرامون جنگ در قره باغ فایل ویدیو به نقل تحولات جهان اسلام نقل و انتقال تیپ مکانیزه امام زمان (عج) نیروی زمینی سپاه پاسداران و صحبت سردار https://iswnews.com/wp-content/uploads/2020/10/Jolfa.mp4

نظارت جناب @worior در استاتوس که شباهت به هدف این تاپیک داشت چند اشکال بسیار بزرگ و نابود کننده در پیاده سازی سیستمهای کنترل سایبری برای نظم اجتماعی بقولی همون پلیس آهنی 2.. اول بلاتکلیفی.. در بسیاری از موارد امکان قراردهی سنجه برای ارزیابی عملکرد وجود ندارد. در بسیاری موارد امکان فهم بازخورد وجود ندارد در حالت بلاتکلیفی سیستم در حالت مورد بلاتکلیفی معطل میماند، توقف میکند و عمدتا از سامانه های خلاق شکست خورده و عقب می افتد. دوم؛ رفتارهای خشک و بروکراتیک، همه به دنبال صرفا انجام درست سنجه ها و موظف به رساندن عملی که در بازخورد پیش بینی و یا خواسته شده است خواهند شد. سوم؛ جابجایی هدف، تامین این سنجه ها در سازمانها و نهاد و اجتماعات، بجای اهداف کلی سیستم. در واقع افراد یادشون میره که مثلا باید نظام رو سرپا نگه دارند! طرف دنبال اینه که ایران خودرو رو نگه داره، اونیکی دنبال اینه مرغداریش رو نگه داره و اون دیگری دنبال خرید جنگنده یا موشکشه و هرکسی در جای خودش سنجه خودش رو دنبال میکنه و کلیت رو از دست میده چهارم، مدیریت برداشت، خطای اساسی در سامانه هایی که براشون بازخورد در قالب یک حدود تعریف شده، مثلا وقتی میتونند چند برابر سوددهی داشته باشند یا چند برابر کارکنند، خودشون رو نسبت به بازخورد مورد نظر محدود میکنند، این اشکال در بخش کشاورزی شوروی به شکل کشنده ای رخ داد، و الان هم تو بسیاری از صنایع ما داره رخ میده پنجم، فریب ناظر کنترل، با استفاده از داده های ساختگی... ششم، خوب به نظر آمدن بجای خوب بودن، این اتفاق بخصوص در زمانی که ستاده مبهم هست اتفاق میفته، مثلا به یک بخشی میگویند جنگنده بساز، خوب بودن یعنی ساختن چیزی که در زمان جنگ جواب بده و خوب به نظر آمدن یعنی تحقق یک شعار که ما مثلا توانستیم! هفتم، نابرابری های تصویر شده (تصور شده) این اشکال هم زمانی رخ میده که یک واحد یا گروه اجتماعی یه مدت زیادی خوب کار کنه و سنجه های قوی درست کنه طوری که ناظر فکر کنه همیشه چنین توانایی میتونه به عنوان یه رفتار استاندارد در بیاد، بنابراین بعد از مدتی این گروه برای خودش جایگاه محترمانه ای در سیستم کنترلی درست میکنه و باعث ایجاد استانداردهای غیر قابل دستیابی برای دیگران میشه، تا اینکه لو میره یا اینکه بحالت اسطوره ای در میاد،... یه ایراد اساسی دیگه هم مونده بود که نگفتم، در سیستم اجتماعی پیاده سازی کنترل سایبری بسیار هزینه بر هست، چون هسته های کنترلی وسیعی میخواد و هر کدام باید کلی پول خرجشون بشه، البته یه راهکار داره و اونم اینه که کنترل بواسطه خود افراد و گروه ها اعمال کنیو یه ایراد دیگه هم یادم اومد، دایره استثنائات وسیع. برای نمونه وقتی یه سنجه کنترلی وضع میکنید مثلا "قانون مالیات ها"! بعد اونقدر شرایط مختلف ایجاد میشه که ناظر کنترل مجبور میشه مقدار زیادی استثنا قائل بشه، اون موقع این استثناء ها از خود سنجه ها بیشتر میشن و کنترل رو غیر ممکن میکنند و عملا قانون بیفایده میشه.

با دوستان قبلا یه بحث داشتیم با موضوع اخلاق در جنگ، بله قدرت طلبی و سیاست طلبی خیلی مواردش با اخلاق در تضاده، ولی وقتی طرفی ادعای اسلام رو داره باید حداقل اخلاق اسلامی رو رعایت کنه چون در نهایت سبب دین گریزی و اسلام هراسی میشه، کسی کشتار ارمنی ها در سال 1918 و مجموع کشتارهایی که در سال 1915-1921 به خاطر نداره که گرایش اون حکومت عامل کشتار کمونیسم بود یا پان ترکیسم، بلکه الان آذربایجان رو می بینه که داره پان ترکیسم در در لفافه ای از ادعای اسلام شیعی اونهم با ابزار جنگجویان وهابی به خورد دنیا میده. این وسط ارمنی ها به خاطر مسیحی بودن چندان روی کارهای اشتباه و گاها وحشیانشون تاکید نمیشه، نتیجه این تیر خلاص زدن، مثله و... این کارها به نظر می رسه تعمدا ادامه مسیر القاعده، داعش و ... باشه. برنده این جنگ ورای دست دست کردن زمین و منابع و جان گرفتن پان ترکیسم، هر کی باشه بازنده مطمئنا اسلامه که با این قدرت طلبی و نژادپرستی به طور بدی به دنیا معرفی میشه.

دوستان فکر نکنند افغانستان و پاکستان از روی نیت خیر و یا عشق اسلام از جمهوری آذربایجان حمایت میکنند نه اونها هدف اصلیشون تضعیف ایرانه چون کاملا به مسئله جمهوری آذربایجان و آذربایجان ایران واقفند و از این راه میخواند که به ایران ضربه وارد کنند دلیل اصلیش هم حسادت طولانی مدتشون نسبت به ایرانه

دوست دارم از زاویه دیگری به این جنگ نگاه کنم. در سال 92 و 93 میلادی در زمان ایلچی بیگ معروف ارتش آذربایجان و مجاهدان افغانی عملا در قره باغ مقابل چند چریک فلج شده بودند و پس از حمله ارتش ارمنستان در سال 94 عملا جبهه آذربایجان مانند دومینو فروریخت. این در حالی بود که از نظر نفر و تجهیزات ارتش اذربایجان برتری داشت. علاوه بر این مجهز به هواپیماهای L-39 و Mig-25 و همچنین هلیکوپترهای Mil-24 هیند بود و ارمنستان تقریبا نیروی هوایی نداشت. با اینحال از نظر ساختار و نظام ارتش ارمنستان کاملا بر ساختار نامنظم و درهم ریخته ارتش آذربایجان برتری داشت . این پیروزی ارمنیها را مغرور و به خواب طلایی برد . در همان حال آذریهای تحقیر شده شروع به بازسازی ارتش خود کردند . تجهیزات مدرن خریدند . صنایع اسلحه سازی ایجاد کردند ، و در نهایت از اسرائیلی ها و ترک ها کمک گرفتند تا ارتشی مدرن ایجاد کنند . اینکه اطاق فکر عملیات دست ترکها است . اینکه مستشاران اسرائیلی بر عملیات پهبادها نظارت دارند . این که تروریست های سوری در نقش خط شکن عمل میکنند و واحدهای آذربایجانی بدون سوریها قادر به پیشروی نیستند و ...... این مسئله را نمیتواند پنهان کند که آذریها جنگ را برده اند و ارتش ارمنستان از هم پاشیده است . 32 سال است که جنگ تحمیلی به اتمام رسیده است . مدیران کشور و حتی اکثر فرماندهای نظامی کشور هنوز در همان دوران مانده اند . این در حالی است که نبردها تغییر کرده اند . مقایسه نبردهای امروز با آن دوران همانند مقایسه جنگهای تفنگهای سرپر با تفنگهای گلوله ایست . ارمنستان مثال خوبی است . در قره باغ مشکل فقط پهباد و پدافند نیست . ارمنستان هم پهباد دارد هم پدافند . اما چون دکترین نظامیش کهنه است ، قادر به مقابله با ارتش آذربایجان که صهیونیستها و ترکها به روزش کرده اند نیست . وقتی دکترین نظامی ما به روز نباشد ، در انتخاب سخت افزار هم اشتباه عمل میکنیم . ارمنستان سوخو 30 دارد ، اما از پس پهبادها بر نمی آید . ما در معرض خطر هستیم . ارمنستان امروز رامیبینیم . سوریه را هم دیروز دیدیم. سرنوشت صدام را هم پریروز دیدیم . هر کس جای ما بود با سخت افزار نظامی منسوخ متعلق به نیم قرن قبل ، با فرماندهانی که در قالبهای اداری مربوط به عصر نوسنگی فسیل شده اند (به غیر از چند فرمانده سپاه قدس که با بذل خون و جان تجربه کسب کردند) ، با اقتصاد بیمار ، معیوب و فاسدی که همزمان زیر بیرحمانه ترین تحریمها تاریخ قرار دارد، تمام سرمایه های کشور (اعم از انسانی ، مالی ، ...) را بسیج میکرد تا تراز دفاعی خود را به حد قابل قبولی برساند (نظامی ، اقتصادی ، فرهنگی). نمیدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد که بیدار شویم.

بسمه تعالی مذهب در میان مردم حاوی نمادها و نشانه ها و اعمال و آداب هست. جنگ وقتی به سمت سوء استفاده از مذهب کشیده بشه، مفهومش این هست که درگیری به داخل این نمادها و سوء استفاده از این آداب وارد خواهد شد. بعبارتی دیگر، سبقه ننگین داعش در آتش زدن و منفجر کردن بسیاری از مساجد، کلیساها و آثار باستانی در عراق و سوریه. هر دو کشور آذربایجان و ارمنستان درسته که تازه تاسیس هستند، اما سوابق تاریخی عظیمی دارند که باید بشدت ازش محافظت کنند. و به هیچ توجیهی جنگ رو به داخل اماکن و شعائر مذهبی نکشانند.

رعد بنفش !! تصویر بالا مربوط به یک دستگاه تانک مرکاوا مارک 3 می باشد که توانسته است 8 عدد از موشکهای ضد زره هدایت شونده شلیک شده از طرف نیروهای حزب الله لبنان را دفع کند. در حقیقت این تانک مجهز به سامانه دفاع فعال softkill رعد بنفش “Purple Thunder” است که می توانسته موشکهای ضد زره را قبل از برخورد به تانک منحرف کند. تصاویر دیگر از سامانه رعد بنفش نصب شده بر روی تانک مرکاوا مارک 3- در حقیقت این سامانه دفاع فعال softkill قبل توسعه سامانه دفاع فعال تروفی توسعه پیدا کرده بود و به شکل محدود در جنوب لبنان طی درگیری با حزب الله لبنان به شکل موفق عمل کرد.

نکته ای مهم و کاربردی از برادر عزیز @crazyinventor برای تصاویر شخصی ایی که خودتون ثبت کردید ( با گوشی یا با دوربین , اسکرین شات ) , اگر قرار به لو دادن اطلاعات خطرناکی نیست , قبل از ارسال تصویر مورد نظر , لطف کنید و با نرم افزارهای موجود اطلاعات تصویر ( که مشخص کننده ی نوع تجهیزات مورد استفاده برای ثبت تصویر , مکان تصویر و .... ) رو پاک بفرمایید تا تنها تصویر رو ارایه کرده باشید و نه اطلاعات شخصی خودتون رو اونم به صورت ناخواسته تا خدای ناکرده فردا روز مشکلی گریبان هیچ کدوم از دوستان رو نگیره . در تکمیل این نکته ، می توانی مقاله تصویری زیر رو ببینید که یک عکس مگر چه می تواند بیان کند؟؟ پشت رایانه نشینانی از جنس شرلوک هلمز

اصولا با توجه به برخی مشاهدات از جمله همین تاریخ بیستم سامانه به نظر رزمایش دو روز زودتر آغاز شده بود و در رسانه ها به خاطر دلایل مشخصی تاریخ برگزاری با تاریخ اعلام اخبار یک گپ داشت. اینطور میشه توجیه کرد چرا رزمایشی که یک تا سوم آبان اعلام میشه چیزی مابین 29 تا یک آبان انجام و پایان میپذیره. یک نکته هم در رابطه با این تصویر که یکی دوجا شبه ایجاد کرده بود که هدف در فاصله 150 کم هدف قرار گرفته. به نظرم از اونجا که موشک باور نزدیک شونده به مرکز رادار هست و همچنین وسعت رزمایش میشه گفت این راداری است که احتمالا دز نزدکی سایت پرتاب پرنده هدف یا در میانه سایت رزمایش در نقطه رصدی قرار گرفته و در حال رصد موشک و هدف هست و برای همین فاصله ها نمیتونند نمایانگر فاصله پروازی موشک با هدف باشند.

بهتر بود پوشش این رزمایش هم بدست گروه "ایما مدیا" سپرده میشد، تا شاهد این دست تصاویر، ویدئو نبودیم! اوبونتو، ویندوز 10 - تسک بار ویندوز - تاریخ 20 ام اکتبر و دیگر هیچ screenshot from: twitter.com/AmirIGM رعایت اصول اولیه حفاظت اطلاعات در جلسه اخیر مقامات اسرائیلی و امریکا آموزش مخفی کردن تسک بار، برای مواقعی که استفاده ای ندارید و یا در فیلم نمیخواهید دیده شود. https://www.howtogeek.com/293401/how-to-automatically-hide-the-windows-taskbar رونوشت: قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا

دیروز مقامات امنیتی امریکا ایران را متهم به دخالت در انتخابات آمریکا مجددا کردند و جالب هست در این نوع اتهامات توسط بالاترین سوطح امنیتیشون مصداقهای دخالت فرضا "یک ویدئو" ی کوتاه منتشر شده در فضای مجازی با محتوای انتخابات آمریکا را دلیل بر این دخالت ذکر کردند. از اون دست ویدئوها و محتواهای خبری که به هر حال در وب فارسی توسط گروه های مختلف خودجوش حتی به وفورد ساخته میشه و تقریبا احتمالا بازدیدشون در امریکا زیر چند ده نفر هست. حالا هدف این کشمکش دخالت روسیه و ایران و چین در انتخابات امریکا که مشخص هست هدف انتخاباتی است برای رقبا ولی منظور این هست که چه حساسیتی وجود داره و حالا باز اشاره به هجمه تروریستی ( به واقع اگر یک ویدئو دخالت ایران در انتخابات و جرم محسوب بشه با محتوای سیاسی کاری که برخی ابزارها و تلویزیونها و گروهکهای با پشتیبانی غرب در حوزه های عملیات روانی/امنیتی/نظامی ضد کشور انجام میگیره رسما مصداق تروریسم هست ) مصداق این روزها که باز در بستر ابزار به شدت ضدامنیتی تلگرام (خصوصا خاصه برای ایران) رخ میده شایعه کمبودها در اقلام مختلف هست. قبلا این مورد در استانه خصوصا کرونا چون تست شد و جواب داد حالا به طور مقطعی و متناوب در همین زمینه به کار گرفته میشه و جالبه توسط گروه های مختلف بسته به بهانه موجود. جدیدترینش مسئله آرد هست. در این سناریو اول هدف انتخاب میشه و بعد با توجه به زمینه های معمولی و خبرهای روز هدف سوار این بستر میشه و چون خبره، اخبار روز هستند هر گروهک بنا به منافعش این پروژه را که به یک وحدت کلی هماهنگ شده یا ناشده رسیده پیش میبره و چون در این سناریوهای اقلامی نظام توزیع توسط شایعات به هم میریزه، خود این مسئله موجب قویتر شدن پروژه و همچنین تبعات ناشی از اون میشه. مثلا مسئله آرد از همین دست هست. به خاطر اختلاف قیمت آرد آزاد و دولتی برخی تخلفات رخ میده که فرضا در چند نانوایی صف تشکیل میشه (چون ارد دولتی را در بازار فروختند و فی المثل اون روز چون کمتر پخت میکنند نان کمتری به مردم میدند و اعلام میکنند ارد ندارند ) این میشه بستر انتخابی. شروع میشه به دامن زدن به این کمبود و مردم کم کم هجوم میبرند برای خرید نان و ارد. کمبودها شدت میگیره (نظام توزیع نمیتونه خودش را با حجم ناگهانی تقاضا هماهنگ کنه و اگر یادتون باشه در مسئله سوخت هم هر از چند گاهی رخ میداد که با ورود کارت سوخت و قیمت بنزین ازاد دیگه بستر مناسب نیست برای این سناریو) و بعد مرحله دوم شروع میشه. تجزیه طلبان از خبر روز و جنگ قره باغ تیتر: حمل آرد به ارمنستان را با فیلمهایی که در فضای مجازی مثلا در رابطه با تخلف یک نانوا در فروش ارد دولتی در نیمه شب گره میزنند که داره بار میزنه به مقصد نامعلوم (بخونید ارمسنتان چون قبلا این شایعه را کاشته ) منافقین با عکس کمبود آرد در سوریه تیتر میزنند: حمل آرد توسط سپاه به سوریه و ایجاد قحطی در کشور و توصیه به مردم برای انبار کردن یک ماه!! آرد و نان و همینطور به ترتیب و برای سایر اقلام که نهایتا هم مصرف را در این شرایط کشور بالا میبره که باعث کمبود منابع ارزی برای تولید و واردات میشه و هم باعث جو اضطرار و به هم خوردن بازارها میشه و هم اهداف کوتاه مدت امنیتی/اجتماعیشون را محقق میکنه مثل ماجرای بنزین و خودکفایی که فلان مدیر وزاتخانه میگفت: همه جای دنیا بنزین وارد میشه و پالایشگاه سازی به صرفه نیست!! و توجهی به موقعیت خاص ایران نداشت، رها کردن فضای مجازی برای کشوری در شرایط ایران یعنی باز گذاشتن یک مرز برای تردد جاسوس و گروه های تروریستی یا در اخیترا گذاشتن یک ایستگاه رادیویی/تلویزیونی در اختیار یک گروهک تروریستی و یا رها کردن مردم در یک شهر تحت تسلط تروریستها و به همین ترتیب. شعار آزادی رسانه و بیان و عدم فیلتر و نیاز و ... برای شرایط غیرجنگی است تازه با در اختیار داشتن و قانونمند کردن حضور برخی ابزاهای شبه امنیتی این حوزه. در شرایط جنگی این وضعیت و رهاشدگی محض، تنها حماقت هست. الان مشکلاتی که ایجاد میکنند مشکلات اجتماعی/سیاسی/امنیتی و نهایتا آشوبهایی است که تا حالا عبور شده با هزینه های زیاد، در یک شرایط وخیم قطعا همونطور که بمبهای مادر از آسمان فرو میریزه در زمین هم همین ابزارها خود یک ارتش میشند برای هماهنگی های امنیتی و نظامی در یک سطح بالاتر.* * دیگه از نحوه برخورد غرب و آمریکا در موقعیت تنها شاید یک درصد مشابه با موقعیت کشوری مثل ایران در این یکسال گذشته فکر کنم به اندازه کافی مصداق دیدیم که اگر در شرایطش قرار بگیرند تمام شعارها دسترسی آزاد به اطلاعات و اینترنت یعنی چه ( تازه تمامسرورها و اطلاعات و ابزارها در اختیارشون هست و بای مثال آمریکا وقتی یک وبسایت را مخل امنیت کشورش(!) قلمداد میکنه خیلی راحت و شیک میتونه وبسایت را از ریشه بزنه (توقیف آدرس یا حتی توقف خدمات دهی سرور) نه اینکه مثل ما مجبور به فیلتر بشه (که یک ضد ارزش!! جا انداختنش به طور مطلق) بشه و هیاهوهای بعد) یا به جای برخوردهای هدفمندی که توییتر و فیسبوک و ایسنتاگرام میکنند با محتوها و حذف هدفمندشون سرخود به خاطر قانون کشورشون یا حکم دادگاه و نهادهای امنیتی؛ مجبور بشند کل اینترنت را به خاطر نداشتن این اختیار فنی قطع کنند که خودش سبب کلی مشکل و تبلیغات سوء میشه. برای همین اینترنت باید در اختیار حاکمیت باشه با تمام ابزارهاش به شکل موثر فنی (نه فیلتر و قطع اینترنت، بلکه ایجاد بستری برای امکان توقف فعالیت یک ابزار یا وبسایت یا خدمات مبتنی بر وب که قاعدتا گزینه بی اثر فیلتر هم منظور نیست )

خلاصه ای از رژه سالگرد 75 سالگی حزب کارگر کره شمالی تصاویر یک نمایش بسیار زیبا رو نشون میده که باید به عنوان یک الگو برای طراحان رژه در کشور مد نظر باشه تصاویر و زاویه دوربین نورپردازی رفتار روان نیروها همگی از اجزای اصلی اجرای خوب این رژه بوده است منظور به خوبی نشان داده شد سلاح های جدید نظم جدید و انتقال کامل پیام سخنرانی

افراد کم سن و با درجه های بالا و البته آموزش های بسیار ضعیف (در حد تعیین جهت جغرافیایی ) که در مواقع حساس منجر به فاجعه میشه. هرچند اون حادثه هنر نمایی سپاه پاسداران بود ولی باید راه تکرار را بر خطر بست چون هزینه هر اشتباه خیلی بیشتر از حمله مستقیم دشمن می‌تونه باشه . راستی از معرفی اون قاتل خبری نشد؟

تظاهرات ۱۰ هزار نفری در تل‌آویو به گزارش پایگاه خبری معا فلسطین، شماری از خیابان‌های شهر تل آویو برای برگزاری تظاهرات گسترده در میدان رابین واقع در مرکز این شهر بسته شد. بر اساس این گزارش، معترضان علیه کابینه صهیونیستی به خاطر وضع بد اقتصادی به ویژه تعطیلی کسب و کارها و اوضاع به وجود آمده پس از شیوع کرونا، تظاهرات کردند. کمیته برگزارکننده این تظاهرات اعلام کرد: این تظاهرات نتیجه چهار ماه ناامیدی و رنج واقعی ناشی از احساس خطر نسبت به بی‌تدبیری دولت برای مقابله با مشکلات اقتصادی است که اسرائیلی‌ها از آن رنج می‌برند. برخی رسانه‌های رژیم صهیونیستی با اعلام برگزاری تظاهرات گسترده در مرکز تل‌آویو، شمار معترضان را ده‌ها هزار نفر اعلام کردند. تظاهرکنندگان با در دست داشتن پلاکاردهایی که بر روی آن‌ها فساد، رشوه‌خواری و کلاهبردی نوشته شده بود، به شرایط بد اقتصادی اعتراض و خواستار مبارزه با فساد شدند. پیش‌تر براساس نتایج نظرسنجی صورت گرفته توسط شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی، ۵۸ درصد شهروندان اسرائیل از عملکرد بنیامین نتانیاهو نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی در کاهش تاثیر کرونا بر جنبه‌های اقتصادی ناراضی هستند و ۳۵ درصد در زمینه ضعف عملکرد وی جواب منفی دادند. کاهش محدودیت‌های اعمال شده برای مهار کرونا در سرزمین‌های اشغالی در روزهای گذشته باعث روند صعودی آن شده است به طوری که نتانیاهو در واکنش به افزایش آمار مبتلایان به کرونا، گفت: در بازگشایی کسب و کارها عجله کردیم. https://www.irna.ir/news/83852179/هزاران-نفر-در-تل-آویو-در-اعتراض-به-وضع-بد-اقتصادی-تظاهرات-کردند https://www.timesofisrael.com/thousands-demand-government-action-at-tel-aviv-protest-against-economic-policy https://www.jpost.com/israel-news/thousands-of-protesters-expected-at-self-employed-demonstration-634712 https://www.timesofisrael.com/liveblog-july-11-2020 هر کشوری در اقتصاد ضعیف عمل کنه و فساد در آنجا جولان بدهد، شاهد این دست اعتراض ها خواهد بود. میخواد امریکا باشه یا اسرائیل و هر نقطه دیگر این کره خاکی Sigal Sadetzki، مدیر اداره سلامت عمومی وزارت بهداشت اسرائیل چند روز پیش هم استعفا داده بود با این وسعت سرزمین های اشغالی (8-9میلیون جمعیت) 1500 کیس مثبت در 9-10 جولای رقم بسیار بالایی هست.. الان هم روزی هزار نفر کیس مثبت دارن!!

پیشنهاد میکنم به فرمانده ای که دستور زدن پهپاد داده طی مراسمی مدال افتخار اعطا شود ..

ترکیه با اینکه سال های اخیر چه در زمینه نظامی چه اقتصادی پیشرفت های خوبی داشته همواره به ایران به عنوان یک رقیب نگاه میکنه. حتی بعضا این احساس رو با صحبت با شهروندهای ترکیه میشه درک کرد

من خلاف شما فکر می کنم ، شناسایی ، رهگیری ، اخطارهای مکرر پدافند به پرنده دشمن ، شلیک و سرنگونی پهپاد و از آنطرف تلاش برای بدست آوردن لاشه هماهنگی بالایی را می طلبد . در خصوص این خبر لازمه تا عادی تر شدن وضعیت ، مرجع اعلام خبرها یگانه باشد تا اختلاف در جزئیات اعلامی دستمایه بهانه برای دشمن نشود. این شکار از نوع شکار سنتینل است که آماده باش 100 درصد می خواهد .

باز تعریف میدان نبرد آینده توسط IAI IAI طرح Opal را راه‌اندازی کرده‌ است که یک راه حل مبتکرانه برای اتصال همه پلت فرم ها ، چه با سرنشین یا بدون سرنشین در عرصه نبرد می باشد . OPAL مبتنی بر تشکیل یک ابر ارتباطی غیر متمرکز برای همه واحد ها در سطح زمین، هوا و در دریا است تا اجازه به اشتراک گذاری اطلاعات در زمان واقعی را فراهم آورد . این امر به همه واحد ها اجازه می دهد تا اطلاعات مربوطه را به منظور دستیابی به یک تصویر عملیاتی جامع از میدان جنگ به اشتراک بگذارند. Opal بر یک شبکه ارتباطی ایمن و ثابت تکیه دارد که شبکه‌ های مختلف و پلت فرم ها را بدون ایستگاه های پایه ای ثابت به هم متصل می‌کند. Opal با هر پلت فرم ، از جمله هواپیماهای جنگنده پیشرفته، تانک ها ، کشتی‌ها و یا نیروهای زمینی سازگار می باشد . راه ‌حل Opal طیف وسیعی از قابلیت های ثابت شده و انعطاف ‌پذیر عملیاتی را فراهم می کند که اجازه استفاده بهینه از منابع موجود برای به حداکثر رساندن کارایی برای طیف وسیعی از ماموریت ها را می‌دهد. Opal در انواع جنگنده‌های پیشرفته، هلیکوپترهای مهاجم ، هواپیماهای سوخت ‌گیری ، قایق های بدون سرنشین ، کشتی‌ها ، مراکز کنترل و فرماندهی و همچنین ایستگاه‌ های پایه متحرک و ثابت نصب شده ‌است. Opal برای کاربران خود مزایای زیر را به ارمغان می آورد : اثربخشی بهینه در دستیابی به اهداف ماموریت با ایجاد و به اشتراک گذاری یک تصویر عملیاتی مشترک در زمان واقعی . فراهم کردن قابلیت همکاری هواپیماهای جنگنده نسل پنجم با پلت فرم های قدیمی و به حداکثررساندن استفاده از منابع و توانایی اجرای ماموریت‌های چندگانه در یک چارچوب زمانی مشخص . بهبود قابلیت بقا با به اشتراک گذاری داده‌ های تهدید با نیروهای هوایی و زمینی تا برای جلوگیری از ورود به مناطق خطرناک استفاده شوند . ایمنی پرواز پیشرفته با هشدارهای اجتناب از برخورد ، که به خلبانان در شرایط برخورد نزدیک هشدار می‌دهد و امکان مانور برای جلوگیری بصری از برخورد را فراهم می نماید . این قابلیت در سال های اخیر زندگی های زیادی را نجات داده است . صرفه‌جویی در زمان و هزینه – Opal به کاربران این امکان را می‌دهد تا قابلیت‌های جدید عملیاتی را توسعه دهند و بدون نیاز به تغییر سخت‌ افزار یا آیونیک هواپیما ، به سرعت آن ‌ها را به کار بگیرند . این قابلیت به طرز قابل ‌توجهی زمان معرفی امکانات جدید در پلت فرم ها را از چند سال به چند ماه کاهش می‌دهد. در این باره Yossi Melamed معاون اجرایی و مدیر کل گروه حمل و نقل اظهار می دارد که Opal یک توسعه منحصربفرد و پیشرفته ای است که چندین سال در جریان بوده و عامل اصلی در موفقیت‌های عملیاتی می باشد . Opal توانایی همکاری جامع ارتباطاتی و قابلیت‌های عملیاتی بین نیروهای هوایی و زمینی را فراهم می نماید و به عنوان یک تقویت‌ کننده نیرو عمل می‌ کند . او می افزاید من معتقدم که این یک مزیت عمده برای کاربران هوایی، دریایی و زمینی خواهد بود و عملکرد آن‌ها را در میدان جنگ آینده افزایش خواهد داد . پی نوشت - مطلب فوق تنها برای آگاهی از رویکرد های جدید نظامی اسرائیل ترجمه شده و هیچگونه تاییدی بر میزان صحت محتوای آن و همچنین ماهیت این رژیم اشغالگر نمی باشد . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : European Defence Review

با سلام مجدد خدمت دوستان      وقتی روسها دست کم گرفته می شوند !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!         ترومن : روسها چه زمانی می توانند بمب اتمی را تولید و مورد استفاده قرار دهند ؟؟ رابرت اوپنهایمر : نمی دانم آقا !!! ترومن : من می دانم !!! اوپنهایمر : چه زمانی آقا ؟ ترومن : (با پوزخند )  آنها هرگز تا ابد نخواهند توانست به این سلاح دست یابند !!!! 

دوستان اینها هم مدل های جدید اسلحه ژ 3 هستن یه مقایسه با نمونه داخلی کنید ببینید بعد از این همه سال چه تغییراتی کرده اند فکر کنم باید در سیاستهای دفاعی تجدید نظر کنیم