بسم ا... والا بنده هر چیزی که الان خدمت شما عرض بکنم ، تکرار حرفهای قبلی هست و به نظرم چندان جذابیتی ندارد ولی معتقدم که حتی زیرساخت را داریم ولی این عرض همیشگی بنده هست تا زمانی که وضعیت تغییر کند ، """نوع نگاه به حوزه صنعت هوانوردی به شکل عام و هوانوردی نظامی به شکل خاص باید تغییر کند .""" فرضا" شما یک خط تولید در اصفهان راه انداختید برای ایران 140 ، اگر قرار و اراده به ایجاد یک خط تولید واقعی برای یاسین یا مشتقات استاندارد شده اف-5 باشد ، تاسیساتش آماده است . البته قطعا بنده متخصص نیستم ولی به نظرم مختصر تغییری در این تاسیسات ، می تواند پذیرای تولید انبوه واقعی مشتقات اف-5 یا همین یاسین باشد ( شاید هم در کنار هم و بصورت موازی ) و نه آن چیزی که چند وقت پیش رونمایی شد راست : تصویر خط تولید ایران-140( سال 1378 ) چپ : به اصطلاح خط تولید گونه مشتق شده اف-5 برای مقایسه سالن خط تولید اف-5 تایگر-2

با سلام مجدد به دوستان عزیز میلیتاریست در ابتدا از تأخیری که در انتشار مطالب این تاپیک (و سایر تاپیک های بنده) پیش اومد عذرخواهی میکنم. مشکلات سایت و گرفتاری های عید باعث شده بود که کمتر در خدمت دوستان عزیزتر از جان باشم.   خانواده معظم F-5   مقدمه : بررسی کامل و دقیق پروژه کبرا ، بدون دانستن تاریخچه و سیر تکامل خانواده F-5 امکان پذیر نیست. در این پست نگاهی گذرا خواهیم داشت به خانواده تایگر و سیر تکاملی این پرنده تا جنگنده کبرا   N.102Fang : این پروژه ، جد بزرگ پروژه اف-5 می باشد.   , و نسخه ای که قرار بود تحویل نیروی هوائی ایران شود (در صورت ساخت) http://en.wikipedia.org/wiki/Northrop_N-102_Fang   N-156F : نسخه اولیه و آزمایشی F-5 تایگر. از این هواپیما تنها 3 نسخه آزمایشی ساخته شد.   YF-5A : پروتایپ و نمونه های اولیه محصول پیشنهادی نورتروپ برای شرکت در مناقصه نیروی هوائی آمریکا.   F-5A : اولین نسخه تولید انبوه هواپیمای تایگر   F-5E : نسخه مدرن شده تایگر   F-5F : نسخه دو سرنشینه تایگر   RF-5E Tigereye : چشم ببر ، نسخه شناسائی و غیر رزمی هواپیمای تایگر   F-5E-S NASA : نسخه ویژه تغییر یافته برای تحقیقات ناسا   F-20 Tigershark : عضو جدید خانواده تایگر که دارای حجم زیادی به روز رسانی بود و به همین دلیل با کد و لقب متفاوتی نامگذاری شد.   Azarakhsh : نسخه بروز آوری شده تایگر توسط نیروی هوائی ایران. تولید این نسخه بخاطر شکایت شرکت نورتروپ متوقف گردید.   SAEGHEH : نسخه کاملا تغییر یافته تایگر که توسط ایران تولید (یا مونتاژ) می شود.   YF-17 : نسخه مورد بحث در این تاپیک  :winking: که آخرین تلاش آن نسل از طراحان شرکت نروتروپ برای ادامه پروژه تایگر بود.   و بعنوان حسن ختام این پست، چند استتار متفاوت هواپیمای تایگر:     -------------- پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاء الله درپست های بعدی سایر مباحث مربوط به جنگنده کبرا را بررسی خواهیم نمود.

Convair 880

Mil Mi - 28 N Havoc

Mikoyan-Gurevich MiG - 31 BM Foxhound

English Electric Lightning F- 6 English Electric Lightning T-5

محافظه کاری و حسن نیت هم به هر حال مرتبه ای داره. گاهی حسن نیت زیاد بعث میشه نادان فکر بدی! کنه. هر چیز به مقدار خودش لازم هست. در مورد رژیم باکو این رژیم از دست رفته محسوب میشه. مثل مثال بیماری، ویروسی که رژیم صهیونیستی این رژیم تازه به دوران رسیده را بهش آلوده کرده به نظر درمان ناپذیره و در فاز متاستاز خودش قرار گرفته و صبر و تحمل دردش نمیتونه منجر به درمانش بشه. باید از درمان های تهاجمی براش استفاده کرد. درسته آسیب زاست این نوع درمان ولی هب هر حال در این مرحله اجتناب ناپذیره. اولین قدم هم پذیرفتن تغییر شیوه درمان توسط همه ارکان هست. البته داروهای خاصی وجود داره که در پست قبل بهش اشاره شد. کمک به خود سلول های بدن بیمار برای مقابله با بیماری. شاید با این تقویتی ها حتی نیاز به درمان تهاجمی هم نباشه!

حکم نهایی پرونده هواپیمایی اوکراینی به زودی صادر خواهد شد ۲۰ جلسه محاکمه برای محاکمه ۱۰ متهم لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167106/حکم-نهایی-پرونده-هواپیمایی-اوکراینی-به-زودی-صادر-خواهد-شد-۲۰-جلسه-محاکمه-برای-محاکمه-۱۰-متهم

تی-62 مود 2022 بازگشت به دوران جنگ سرد ؟!!! ====== مقاله ارسال شده در خرداد 1401 ازخاک به خاک ، از خاکستر به خاکستر تی-62 در صحنه نبرد اوکراین نزدیک به شصت و دوسال از زمانی که نخستین تانک تی-62 وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق شد ، می گذرد ، با این حال میراثدار قدرت زرهی ارتش سرخ ، اکنون باردیگر در تلاش است تا با بهینه سازی این تانک ، آن را با شناسه T-62M Obr. 2022 وارد صحنه نبرد نماید که گفته میشود به یک تصویرساز حرارتی مجهز شده است که فناوری آن به اندازه نیمی از عمر عملیاتی بودن تی-62 ، قدمت دارد. ارتش روسیه از بهار سال 2022 بتدریج بخشی از تی-62 های خود را در اوکراین مستقر نمود و از اکتبر 2022 نیز برنامه مدونی را برای بهینه سازی 800 دستگاه از این تانک را اعلام کرده بود . با این وصف ، نسخه تی-62 ام برای اولین بار در سال 1983 و در جریان نبردهای ارتش سرخ در افغانستان توسط منابع اطلاعاتی ناتو شناسایی شد که گفته می شود درآن زمان پیشرفت قابل ملاحضه ای را در مجموعه شرکت ماشین سازی مالیشف ( مستقر در خارکف ) به نمایش می گذاشت که با بهینه سازی بخش حفاظت زرهی ، سامانه کنترل آتش جدید و یک پیشرانه دیزلی به روز شده و درنهایت قابلیت شلیک مهمات ضدزره هدایت شونده 9K116-2 ( ای تی-10 )به ارتش شوروی سابق تحویل شده بود .با این وصف ، سابقه کاربرد تصویرساز حرارتی 1PN96MT-02 را به قبل از معرفی تی -62 ام و در دورانی که نفربرهای زرهی بی تی آر-80 ( در اواسط دهه هشتاد میلادی ) معرفی شدند ، جستجو نمود . سامانه تصویرساز حرارتی 1PN-96MT درواقع ، تی-62 اولین خودروی زرهی روسی محسوب نمی شود که به این تصویرسازحرارتی مجهز شده چرا که در اواخر ژانویه 2023 یک قطارنظامی روسی رصد شد که در آن انبوهی از تانکهای تی -72 بی با تصویر سازهای حرارتی قدیمی تر در حال اعزام به خطوط نبرد بودند . در همین زمان ، نشریه فوربس گزارش داده بوده که ارتش روسیه ، تعدادی از تانکها تی -80 را به این تصویرساز حرارتی مجهز کرده است . بدین ترتیب ، با توجه به اینکه ارتش روسیه قصد دارد تا حدود 800 دستگاه تی-62ام را از حالت ذخیره به شکل عملیاتی درآورد ، احتمالااین بروزرسانی بدلیل محدودیت زیرساختهای روسیه در تولید تجهیزات الکترونیک که ناشی از تحریم های سنگین علیه این کشور است ، با فناورهای قدیمی صورت می گیرد . بدین ترتیب ، در حالی که سامانه سوسنا-یو در نمونه های تی-80 بی وی ام ، تی-72بی و تی-90 قابل مشاهده است ، نمونه 1PN96MT-02را می توان یک نسل عقب تر مورد بررسی قرار داد . با توجه به بازدید مدودف از خطوط تولید تانک در روسیه و هشدار وی به مدیران شرکت اورال واگن زاوود در خصوص اصلاح زنجیره تامین و همچنین ورود سامانه های زرهی غربی به اوکراین که از فناوری پیشرفته تری بهره می برند ، اینک هرکدام ازطرفین که زودتر دشمن را کشف و مبادرت به شلیک نماید ، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار خواهد بود در نتیجه برخورداری از چنین تجهیزاتی ، حتی با فناوری قدیمی ، میتواند بر وضعیت صحنه نبرد تاثیرگذار باشد . اما تصاویر منتشر شده از این نسخه ، نشان میدهد که ارتش روسیه تلاشی برای اضافه کردن بلوک زره های انفجاری واکنش پذیر که تانک را در برابر پرتابه های ضد زره موجود درصحنه نبرد ، محافظت کند ، ننموده و این حتی پس از تلفات زرهی به نسبت بالای روسها در سال 2022 رخ داده است . درواقع امر ، تی-62 های ارتش شوروی در دهه هفتاد و هشتاد میلادی ، به یک تصویرساز حرارتی فعال از خانواده TKN-2 و همچنین سامانه های TSh-2B-41 یا یک TShSM-41U برای تیرانداز مجهز می شد که به وی امکان می داد تا در برد یک مایلی ( در روز ) و حدود نیم مایل ( در شب) با توپ 115 م.م مبادرت به شلیک نماید . اما پس از بررسی های اولیه ، ستاد کل ارتش شوروی به این نتیجه رسید که این سامانه ها کافی نیستند به همین دلیل نمونه 1PN96MT-02 معرفی گردید که به خدمه امکان می داد تا هدفی را در یک برد 2 مایلی مورد اصابت قرار دهند . این مساله ، پایه اولیه ای را فراهم آورد تا سامانه های جدیدتری نظیر سوسنا-یو معرفی شوند . نمایشگاه آرمیا-2022 و گزینه های پیشنهادی برای بروزرسانی تی-62ام در بخش حفاظت زرهی ، ارتش شوروی با توجه به نیازهای جدید در دهه هشتاد میلادی ، یک بسته ارتقاء را برای این تانکها ارائه نمود که شامل اضافه شدن بلوک زره های واکنش پذیر انفجاری کنتاکت-1 و همچنین نسل نخست سامانه های دروزد بود . اما در کمال تعجب ، تی-62 های اعزامی به اوکراین فاقد این بلو.ک ها هستند ، هرچند برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که روسها بتدریج نسخه تی-62 ام وی را نیز وارد صحنه خواهند کرد که بلوک زره های واکنشی را بخود می بینند ، هر چند دفاع چندان موثری دربرابر مهمات ضد زره ارتش اوکراین فراهم نخواهد کرد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه 3 بن پایه 1 بن پایه2

بسم ا... نهانگاه شبح !!!!! رونمایی نیروی هوایی ایران از مجموعه پناهگاه های زیرزمینی برای اسکادران های رزمی اف-4 فانتوم-2 درمیانه نبرد شدید میان روسیه و اوکراین و پس از رزمایش مشترک نیروی هوایی عبری و ارتش ایالات متحده ، نیروی هوایی ایران (IRIAF) در جدیدترین قدرت نمایی خود ، از پایگاه های زیرزمینی تکمیل شده ای پرده برداری نمود که براساس ویدئوها و تصاویر موجود ، مجموعه ای از آشیانه های زیرزمینی را شامل می شود که قرار است از ناوگان عملیاتی این نیرو محافظت نماید . از محتوایی که تا کنون در دسترس عموم قرار گرفته است ، چنین برمی آید که نیروی هوایی ایران در حال حاضر ، جتهای کهنه کار F-4E/D فانتوم-2 خود را که هم اکنون استخوان بندی این نیرو را تشکیل می دهد ، در این مجموعه های زیرزمینی محافظت شد مستقر کرده است . دراین میان ،اگرچه از این هواگرد رزمی حدود 60 فروند باقی مانده ولی با اختلاف هنوز پرتعدادترین جنگنده نیروی هوایی ایران محسوب می شود . براساس تحلیل های اولیه کارشناسان نظامی ، اگر این تاسیسات ، به یک جزء اصلی و عملیاتی نیروی هوایی ایران تبدیل شده باشد ، احتمالا لایه حفاظتی مفیدی را دربرابر یک حمله غافلگیرکننده ایجاد خواهد کرد . به گفته این ناظران نظامی ، ایران برای طراحی وساخت چنین زیرساختهایی از تجربیات موجود در کشورهایی نظیر چین ، کره شمالی ، سوئیس و تایوان پیروی نموده و برای رونمایی از آن نیز زمان بندی خاصی را درنظر گرفت ، چرا که این رونمایی درست پس از اجرای بزرگترین رزمایش نظامی مشترک ایالات متحده و رژیم عبری که در ژانویه 2023 برگزار گردید انجام پذیرفت . با این وصف مجموعه عکس ها و ویدئوهای منتشر شده از این تاسیسات که با شناسه عقاب-44 شناخته می شود ، با حضور فرمانده کل ارتش ایران و همچنین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در معرض نمایش قرار گرفت ، هر چند مشخص نیست که این رونمایی ، از یک سری سازه های جدید صورت گرفته یا یکی از چندین تاسیساتی است که پیش از این برای ذخیره و محافظت از موشکهای بالستیک و پهپادهای تولید شده توسط سپاه پاسداران پرده برداری شده بود . اما این رونمایی چه یک پروژه جدید باشد و چه نباشد ، روند ساخت آن از مدتها پیش شروع شده و با توجه به اینکه ایجاد چنین زیرساختهایی ، زمان بسیار طولانی را می طلبد ، ( براساس اطلاعات موجود چیزی در حدود هشت سال .م ) می توان گفت که احتمالا از اهمیت بسیار بالایی نزد طراحان نظامی ایرانی دارد ، ضمن اینکه طبق برآوردهای اولیه ، به اندازه ای بزرگ است که بتواند جتهای رزمی را در خود جای دهد که این امر با نمایش فانتوم های مسلح ، بخوبی قابل مشاهده است . طبق داده های منتشره از سوی خبرگزاری های داخلی ایران، این مجموعه جدید یکی از مهمترین پایگاه های نیروی هوایی ایران محسوب می شود که درآن جنگنده های مسلح به موشکهای کروز دوربرد نگهداری می شوند، درحالی که تصاویر منتشره فانتوم های مسلح به موشکهای هوابه زمین AGM-65 و مهمات دورایستای هدایت شونده لیزری و الکترواپتیکی و موشکهای ضد کشتی تولید داخلی را به نمایش گذاشته بود . به گزارش خبرگزاری رویتزر ، سرلشکر باقری در گفتگویی با رسانه رسمی ایران ، به دشمنان ایران بخصوص اسراییل ، هشدار دارد که هرگونه حمله ، با پاسخ پایگاه های نیروی هوایی ایران مواجه خواهد شد . با این حال ، هنوز نمیتوان تحلیل مشخصی را در خصوص این تاسیسات ارائه نمود ، زیرا مکان آن فاش نشده ( البته چند ساعت بعد مکان این تاسیسات توسط کاربران فضای مجازی مشخص شد .م ) ولی پیش از این ، حدود 60 فروند اف-4 عملیاتی این نیرو در 4 پایگاه هوایی بندرعباس ، چابهار، کنارک و همدان مستقر بوده اند که گفته میشود از مجموع این تعداد ، تنها 60 درصد به شکل همزمان قابل استفاده هستند . علاوه براین مشخص نیست که آیا این تاسیسات ، زیرمجموعه یکی از پایگاه های هوایی ایران محسوب میشود یا اینکه بعنوان یک واحد مستقل موجودیت پیدا نموده که از واحدهای مسلح به اف-4 یا سایر هواگردهای عملیاتی به شکل چرخشی بهره می برد . اما خبرگزاری ایرنا مدعی است که این تاسیسات بطور مشخص بطور همزمان بعنوان مبداء اصلی برای جتهای سرنشین دار و طیف متنوعی از پرنده های بدون سرنشین استفاده خواهد شد این مساله که این تاسیسات تنها برای حفاظت از آنها دربرابر حملات احتمالی است ، تحلیل اشتباهی خواهد بود . اگر این استدلال صحت داشته باشد ، یک باند ، مجموعه های زیرزمینی نگهداری سوخت ، مهمات ، تاسیسات تعمیر و نگهداری ، استقرار خدمه ، نیروهای محافظ و ... نیز باید بدان اضافه شود ( که براساس تصاویر ماهواره ی ، باند پرواز این مجموعه مورد بررسی قرار گرفت . م ) . علاوه براین ، مجموعه هایی نظیر برج مراقبت برای کنترل ترافیک هوایی و همچنین کنترل- فرماندهی نیز احتمالا برای آن در نظر گرفته شده باشد . دراین زمینه ، ناظران نظامی غربی مدعی اند که ایران در حدود دو دهه است که برنامه ریزی مشخصی را برای انتقال عناصر کلیدی دفاعی خود به زیرزمین در دستور کار دارد که این تلاش برای نخستین بار در سال 2015 با انتشار تصاویر و ویدئوهایی از محل ذخیره سازی موشک های بالستیک سپاه پاسداران در معرض دید قرار گرفت . این مجموعه های زیرزمینی ، نه تنها برای ذخیره یا مونتاژ موشکهای بالستیک مورد استفاده قرار می گرفتند ، بلکه برخی از نمونه های رونمایی شده حتی به پرتاب این سامانه های رزمی طراحی شده بودند . علاوه براین ، مقامات ایرانی مدعی شده اند که یک سامانه جدید ریلی را در یکی از پایگاه های موشکی خود راه اندازی نموده اند که با مجهز شدن به یک خشاب حاوی موشکهای بالستیک ، این موشکها را بصورت عمودی برای شلیک های متوالی استفاده می کنند . بنابراین ، در نگاه نخست ، تاسیسات اینچنینی در نیروهای مسلح ایران ، که با استفاده از ایده های نوآورانه ایجاد شده ، میتواند دربرابر حملات هوایی / کروز با توان انفجاری مشخصی مقاومت نماید ( نویسنده در متن از احتمال خرابکاری داخلی در چنین تاسیساتی نامبرده که مسئولان امر باید بخصوص روی این مساله دقت لازم را مبذول نمایند .م ) در نتیجه اقدامات مشابهی احتمالا در پایگاه جدید ساخته شده برای نیروی هوایی ایران باید درنظر گرفته شده باشد تا امکان نقش آفرینی در یک جنگ واقعی بدان داده شود که این روند به معنای نصب دربهای ضد انفجار و همچنین شاخه بندی تونل های اصلی و آشیانه های محل نگهداری جنگنده ها و بدون سرنشین های رزمی خواهد بود . از این گذشته ، تاسیسات زیرزمینی نظیر عقاب-44 بطور طبیعی به یک هدف اصلی برای هرگونه عملیات آفندی هوایی/ کروز برای دشمنان ایران تبدیل می شود با این تبصره که گرچه این مجموعه برای حفاظت از سخت افزارهای سرنشین دار و بدون سرنشین دربرابر حملات با موشکهای کروز ، بدون سرنشین های رزمی مهاجم و حتی بالستیکهای متعارف تقریبا ایمن است اما باید توان مقاومت آن را دربرابر تسلیحاتی که بطور خاص برای نفوذ به عمق زمین طراحی شده اند نیز مورد بررسی قرارداد . در همین رابطه ، مهمات سنگرشکن آمریکایی نظیر GBU-57 یکی از گزینه ها خواهد بود ،اما این مهمات بصورت محدود در دسترس قرارداشته و تنها توسط بمب افکن های بی-2 قابل حمل است که رسانه های ایرانی مدعی اند ، چنین تاسیساتی بطور خاص برای مقابله با این مهمات طراحی شده و مرتبا در عمق های بیشتر در حال گسترش هستند . اما در زرادخانه نیروی هوایی عبری و ایالات متحده ، مهمت سنگرشکن کوچکتری نیز وجود دارد که ممکن است برای ایجاد اختلال در عملکرد این نوع پایگاه ها مورد استفاده قرار گیرد . درواقع ، ضربه زدن به ورودی این تاسیسات یا باند پرواز میتواند برای مدتی در کار این پایگاه ایجاد اختلال نماید هر چند امکان انهدام سخت افزارهای قابل نگهداری در این تاسیسات را ندارد ، ولی می تواند برای جتهای سرنشیندار نیروی هوایی ایران تاحدودی مشکل زا باشد . البته این واقعیت را نمیتوان کتمان نمود که برنامه ریزان ایرانی به این نکته واقف هستند ، به همین دلیل تهران دکترین رزمی مشخصی را برای استفاده از این مجموعه هاطراحی نموده و ممکن است هواگردهای مستقر دراین مجموعه ها ، قبل از اقدام دشمن ، از آن خارج شوند تا در فرودگاه یا باندهای اضطراری یا جایگزین فرود آید که در چنین سناریویی حفظ تجهیزات برای مقابله با دشمن ، میتواند اهمیت زیادی داشته باشد . اما مشکل اصلی قابل مشاهده در این رونمایی ، حضور جنگنده های قدیمی اف-4 نیروی هوایی ایران ( علیرغم بروزرسانی های صورت گرفته . م ) به معضل اصلی تبدیل شده است هر چند برخی معتقدند که اهمیت این جنگنده ها به اندازه ای است که تهران برای حفاظت از آنها دست به سرمایه گذاری اینچنینی زده است در نتیجه می توان حدس زد که چرا نیروی هوایی ایران چنین راهبردی را در دستور کار خودقرار داده . در این راستا ، داده های موجود نشان می دهد که ایران ، علاوه برزیرساختهای تولید و شلیک بالستیک ، بخش قابل ملاحضه ای از زیرساختهای نظامی خود را به زیرزمین منتقل نموده تا میزان بقاء آنها را در یک درگیری احتمالی افزایش دهد . اما این مساله برای نیروی هوایی مقداری سخت تر است چرا که این هواگردها برای وارد شدن به صحنه رزمی باید از آَشیانه های زیرزمینی خود خارج شوند در حالی که همواره نیازمند تعمیرات اساسی و دوره ای هستند که احتمالا در پایگاه های متعارف صورت می گیرد ، هر چند با نمایش شهرهای موشکی و پهپادی ، احتمال انتقال چنین تاسیساتی به زیرزمین نیز وجود خواهد داشت . در ماه می 2022 فرمانده کل ارتش ایران ، جزئیات یک پایگاه زیرزمینی را فاش نمود که میتوانست حدود 100 فروند پهپادهای رزمی شامل نمونه های ابابیل-5 مسلح به موشکهای قائم-5 را در خود جای دهد درنتیجه چندان جای تعجب ندارد که این دکترین به ناوگان جنگنده های سرنشین دار این سازمان سرایت کرده است . دراین میان ، اگر تحویل جنگنده های سوخو-35 صورت گیرد ، میتوان استدلال قانع کننده تری را برای سرمایه گذاری روی ساخت چنین تاسیساتی بدست آورد که نشان دهنده امیدواری نیروی هوایی ایران برای یک جهش در حوزه فناوری و سخت افزاری باشد . این مساله بخصوص پس از رزمایش مشترک رژیم عبری و ایالات متحده و همچنین توقف مذاکرات هسته ای از سال 2018 میتواند نشانه های تازه ای را به نمایش گذارد . اما در مجموع ، واقعیت را نباید پنهان کرد که انتقال دارایی های نظامی ایران به مجموعه های حفاظت شده زیرزمینی ، هدف قراردادن آنها را برای یک مهاجم احتمالی بسیار سخت تر می کند و این بخصوص برای ناوگان نیروی هوایی ایران از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود ، بدین معنا که انتقال این سخت افزارها به زیرزمین ، بطور کامل به معنای حفاظت کامل ازآنها نیست اما مشکلات تاکتیکی بسیار بیشتری را برای یک مهاجم ایجاد کرده و این بخصوص برای نیروی هوایی عبری ، واضح تر به نظر می رسد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 3- اعداد ادعایی در این متن ، مستند نیست .

رونمایی از اولین سلاح لیزری انفرادی کشور جهت مقابله با ریزپرنده ها در نمایشگاه ایپاس ۲۰۲۲ سلاح لیزری شفق یک لیزر ۱۰۰ واتی هست که احتمال زیاد به دنبال تجربه ی حمله ی پهپادی داخل سرزمینی رژیم صهیونیستی به چندین مرکز حساس کشور تولید شده/وستانیوز

اسلحه های مهم انفرادی ساخت ایران: اسلحه ی برنو در سال 1939-1940 ايران برای سلاح سازمانی ارتش با وارد کردن خط توليد اين سلاح از کارخانه ی ماوزر ,توليد اين سلاح رو در ايران انجام داد که در دو مدل توليد ميشد: يک مدل معروف به برنو بلند وديگري مدل کوتاه شده معروف به برنو کوتاه اسلحه ی ژ 3 ایران این سلاح را با گرفتن خط تولید آن از هکلر اند کخ در سالهای قبل انقلاب به عنوان سلاح سازمانی ارتش آغاز کرد. اسلحه ی کلاشنیکف این اسلحه ی مشهور روسی در ایران با نام کلاش 7 ساخته شد و از نسخه ی چینی این سلاح برگرفته شده بود. اسلحه ی خیبر در سال ۱۳۸۱ طراحی و ساخته شد. این اسلحه با جرم ۳/۷ کیلوگرم می‌تواند گلوله‌هایی با کالیبر ۵/۵۶ میلی‌متری در ۸۰۰ تا ۸۵۰ تیر در دقیقه تا فاصله ۲۵۰۰ متری شلیک کند. البته برد موثر این اسلحه ۴۵۰ متر اعلام شده است و دارای چند مدل میباشد. اسلحه ی CQ5. 56 کپی چینی و مهندسی معکوس شده از ام 16 آمریکایی که در ایران نیز ساخته شد و پس از مدتی خدمت خارج شد. اسلحه ی فاتح پس از بکارگیری سلاح ام16 چینی موسوم به 5.56CQ در عملیات‌های سپاه علیه گروهک‌های ضدانقلاب در کوه‌های شمال‌غرب ایران، تکاوران کشورمان نسبت به این سلاح و نقایص آن، ایراداتی را مطرح کردند و همین امر سبب شد که سپاه برای نخستین بار، دست به طراحی و ساخت اسلحه‌ای متناسب با نیازهای نیروهای چریکی ایران بزند و فاتح بر اساس این سلاح چینی ساخته شد. اسلحه ی مصاف اسلحه مصاف از تولیدات موثر سازمان صنایع دفاعی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است که وزن آن در بیشترین حالت خود ۳ کیلو و ۲۰۰ گرم از دو خشاب با ۲۰ و ۳۰ تیر می تواند ۷۰۰ الی ۱۰۲۵ گلوله در دقیقه را شلیک کند و در دو نمونه ی مصاف 1 و 2 ساخته شده است و در صورت موفق بودن تست ها قرار هست به طور انبوه در نیروهای نظامی ایران استفاده شود. اسلحه کمری زعاف زُعاف یک سلاح کمری نیمه اتوماتیک ۹ میلی‌متری ساخت صنایع دفاعی کشورمان است که یکسال پس از پایان رسمی جنگ تحمیلی یعنی در سال ۱۳۶۹ ساخته شد. اسلحه کمری رعد اسلحه کمری رعد نیز از دیگر سلاح‌های ساخت سازمان صنایع دفاع است که طول آن ۱۹۸ میلی متر با کالیبر ۹ میلی متری است که خشاب آن ظرفیت ۱۵ گلوله دارد. اسلحه کمری کاوه ۱۷ کالیبر ۹ میلی متری

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست. «جنگ ناشناخته حزب الله در بوسنی»  (بخش نخست) فرمانده شهید علی أحمد فیاض ملقب به علاء البوسنة ؛ فرمانده نیروهای حزب الله در بوسنی چندی قبل روزنامه الاخبار لبنان، با انتشار گزارشی به قلم علی یحیی، به بررسی نقش جمهوری اسلامی ایران و حلقه های منطقه‌ای آن بخصوص حزب‌الله لبنان در جنگ بوسنی پرداخت. گزارش "الاخبار” تحت عنوان ” اطلاعاتی درباره جنگ ناشناخته حزب‌الله در بوسنی” منتشر شده است اما بر خلاف این عنوان، بیش از آنکه به عملکرد نیروهای حزب‌الله بپردازد، بر عملکرد ایران و سپاه پاسداران تمرکز دارد. با این حال به نظر می‌رسد عنوان گزارش متناسب با بحران فعلی لبنان و تحت تأثیر فشارهایی که از سوی کشورهای عربی خلیج‌فارس، حزب‌الله را نشانه رفته، انتخاب شده است. همچنان که سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان در پاسخ به تبلیغات سنگینی که می‌کوشد مقاومت در لبنان را به دشمنی با منافع مسلمانان اهل سنت در لبنان، سوریه و دیگر کشورهای منطقه متهم کند، چند بار یادآور شده که نیروهای تحت امرش سال‌ها پیش از این که وارد نبرد در سوریه شوند، برای دفاع از مسلمانان اهل سنت بوسنی به آن کشور رفته و جنگیده‌اند. نصرالله البته پیش از این و در سال ۲۰۱۳ میلادی (چنانکه در مقدمه گزارش نیز بدان اشاره رفته است) برای اولین بار مشارکت نیروهای حزب‌الله در جنگ بوسنی را تأیید کرده بود. اگر چه در سال‌های گذشته، هم در رسانه‌های غربی و هم رسانه‌های فارسی ­زبان به حضور ایران در جنگ بوسنی پرداخته شده اما گزارش روزنامه الاخبار نخستین گزارش یک رسانه عربی است که با جزییات قابل توجه به بررسی نقش ایران در این جنگ پرداخته و به همین دلیل بازتاب وسیعی نیز یافته است. این گزارش البته با اتکا به منابع غالباً غربی، به بیان برخی نکات مناقشه برانگیز نیز پرداخته که درجای خود قابل بررسی و تدقیق است. آنچه در پی می‌آید برگردان کامل گزارش "الاخبار” است: اطلاعاتی درباره جنگ ناشناخته حزب‌الله در بوسنی "ای برادران! ما با بهترین مردانمان به بوسنی و هرزگوین رفتیم. آنجا پادگان نظامی در اختیار داشتیم … احتمالاً برای اولین بار است که در این باره و با این صراحت سخن می‌گوییم، جنگیدیم و شهدایی را تقدیم کردیم. برای دفاع از چه کسی؟ از مسلمانان اهل سنت در بوسنی” (بخشی از سخنرانی سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان در بیست و پنجم می ۲۰۱۳ میلادی) اعلام صادره از سوی حزب‌الله واضح بود، اگرچه معنای آن بعدتر مشخص شد: "جایی که باید باشیم خواهیم بود” یعنی پیش از آنکه بالای منبر بروم در میدان عمل حضور دارم، اقدام عملی او از کلامش پیشی می‌گیرد. حزب الله قبل از سوریه، عراق و یمن، در سارایوو و فلسطین حضور داشته است. هیچ حد و مرزی برای حضورش متصور نیست. ژنرال کانادایی، لوییس مکنزی، اولین فرمانده نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در بوسنی، از جمله کسانی بود که از فعالیت‌های حزب‌الله و در پس آن سپاه پاسداران ایران ابراز ناخرسندی کرده بود و در جلسه سازمان ملل متحد درباره توسعه حضور این سازمان در جنوب لبنان در فاصله‌ای نه‌چندان دور از جنگ ژوئیه، نسبت به تکرار برخی از این سیاست‌ها و روش‌های احتمالی ابراز نگرانی کرده بود. اما داستان از چه قرار است؟ آرایش نظامی در سارایوو مانیفست نیروهای مسلح ایران در تاریخ 1992/11/5 ، همان‌طور که قابل انتظار بود، صادر شد: اعلام آمادگی کامل برای کمک به بوسنی و پیوستن به بوسنیایی‌ها در جنگ با صرب‌ها. این تصمیم در پی شکست تلاش‌های بین‌المللی برای مهار بحران و توقف کشتار اتخاذ شد. دو هفته پیش از آن، تهران یادداشت اولیه‌ای را توسط دکتر صباح زنگنه، نماینده ایران در سازمان کنفرانس اسلامی تقدیم کرد که در آن خواستار لغو تحریم تسلیحاتی شده بود. کمتر از یک هفته بعد از آن نیز تحرکات دیپلماتیک ایران برای شکستن حصار بوسنی توسط وزیر خارجه وقت این کشور در حالی آغاز شد که ناتو ایران را از ورود به این جنگ منع می‌کرد. هم‌پیمانان ایالات‌متحده مانند عربستان سعودی و ترکیه، به‌منظور مسدود کردن راه ورود ایران تلاش کردند به جرگه حامیان بوسنی بپیوندند اما گارد منفی علی عزت بگوویچ رییس جمهوری بوسنی در مقابل میراث داران اتاتورک از یک‌سو و مدل حاکمیتی عربستان سعودی از سوی دیگر باعث "گرایش بیش از پیش حکومت بوسنی به ایران” شد. علی عزت بگوویچ در سفر به ایران و دیدار با رهبر انقلاب بگوویچ در حالی که او و حزب تحت رهبری‌اش (حزب اقدام دموکراتیک) از اولین کسانی بودند که تحت تأثیر انقلاب اسلامی ایران به عنوان دومین انشعاب ایدئولوژیک پس از اخوان المسلمین قرار داشتند، در سال ۱۹۹۲ سفری به تهران ترتیب داد. او پیش از این نیز در سال ۱۹۸۲ فرستادگانی را برای شرکت در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران به این کشور گسیل داشته بود که باعث دومین دستگیری و به زندان افتادنش در زمان ریاست جمهوری ژوزف تیتو شد. تیتو فردی بود که مرگش سرآغاز فروپاشی یوگوسلاوی بود. یوسیپ بروز تیتو رئیس‌جمهور کروات یوگسلاوی و رهبر اتحادیه کمونیستی این کشور بود که با وجود کمونیست بودن از شوروی مستقل ماند و بعدها کشور خود را به عضویت جنبش عدم تعهد درآورد. در زمان حکومت وی، علی عزت بگوویچ به خاطر نگارش کتاب "بیانیه اسلامی” و نیز به دلیل برخی تحرکات از جمله به اتهام ارتباط با حکومت اسلامی ایران به چهارده سال زندان محکوم شد. با این حال پنج سال بعد در پی گشایش سیاسی در یوگوسلاوی از زندان آزاد شد. دوگانه سپاه پاسداران و حزب‌الله لبنان، از تجربه انباشته شده خود برای پیکربندی ساختار نظامی بوسنی استفاده کردند تا قادر به دفاع از خود و بازپس‌گیری سرزمین‌هایش شود. همچنین محموله‌هایی هم به کروات‌ها در دوره "عدم درگیری” با بوسنیایی‌ها داده شد. اطلاعاتی درباره جنگ ناشناخته حزب‌الله در بوسنی سردار سعید قاسمی و امیر فرشاد ابراهیمی (که بعدها به غرب پناهنده شد) در جنگ بوسنی مسلمانان بوسنیایی (که اکثریت غالب آنان از فرقه کلامی ماتریدیه و پیرو مذهب حنفی هستند) ضعیف‌ترین حلقه در مثلث قومی این کشور بودند. با وجود تعداد نیروهایشان که ۶۰ هزار عضو غیر ذخیره را در بر می‌گرفت، فاقد تجهیزات بوده و آمادگی ورود به جنگ را نداشتند. در این زمان رهبران ایران نظیر آیت‌الله جنتی دبیر شورای نگهبان (و نماینده وقت آیت‌الله خامنه‌ای در بوسنی) به ایفای نقش برای سرعت بخشیدن به حمایت از بوسنیایی‌ها پرداختند. بدین منظور مجموعه‌هایی از سپاه پاسداران و حزب‌الله لبنان به این کشور فرستاده شدند که در رأس آنان فرماندهانی نظیر محمد رضا نقدی فرمانده کنونی ارشد سپاه و سعید قاسمی از فرماندهان بارز سپاه (که اخیراً تصویر او در یکی از جبهه‌های جنگ در سوریه منتشر شده است) قرار داشتند تا زیر ذره‌بین رسانه‌ها و سرویس‌های اطلاعاتی قرار گیرند. در یک گزارش بین‌المللی درباره پنجاه مربی و مستشار نظامی از اعضای حزب‌الله لبنان و جنبش توحید اسلامی سخن به میان آمده که در نهم سپتامبر ۱۹۹۲ پس از ترک بندر طرابلس در شمال لبنان به صف مبارزان بوسنیایی پیوستند. همچنان که "واشنگتن تایمز” نیز در دوم جون ۱۹۹۴ به نقل از منابع خود در "سیا” از ورود چهارصد نفر از نیروهای سپاه پاسداران در ماه می همان سال به بوسنی پرده برداشت. این نیروها به حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ نیرویی پیوستند که از قبل در بوسنی حضور داشتند. تعداد نیروهای سپاه پاسداران که به بوسنی و هرزگوین منتقل شدند، بین سه تا چهارهزار نیروی داوطلب تخمین زده می‌شود. و این تعداد علاوه بر حدود چهارصد نفری است که از بقاع لبنان به‌منظور برپایی اردوگاه‌های آموزشی به بوسنی و هرزگوین آمدند. این افراد غالباً در زنیتسا در مرکز بوسنی اقامت داشتند. آیت الله جنتی در سفر به بوسنی و هرزگوین در زمان جنگ داخلی پروفسور کایز فیبس (*) درباره فعالیت‌های این گروه می‌گوید "نقش جهادگران خارجی در جنگ بوسنی کوچک اما مهم بود” و نیروهای سپاه پاسداران "شامل جنگجویانی قدرتمند بودند که مانند نیروهای واکنش سریع، حمله‌های برق‌آسایی را ترتیب می‌دادند” و پیکارجویان حزب‌الله که ” وظیفه‌شان مبارزات منسجم بود، لذا به سادگی می‌توان گفت مهارت و تجربه آنان، ارزش بیشتری از مدل‌های دیگر درگیری با پیچیدگی کمتر داشت.” همان‌طور که Lauren Van Metre and Burchu Akan در گزارش خود برای انستیتوی صلح این موضوع را توصیف کرده‌اند. شهید علی احمد فیاض فرمانده حزب الله در بوسنی ( شهادت : عملیات فتح خناصر حلب) همان‌طور که اندرو گیون در "اصول جنگ جهانی سوم” یادآور شده است، زیرساخت‌هایی که "سپاه” ایجاد کرد برای حمایت‌های لجستیک و انتقال نیرو و "ورود داوطلبان با تابعیت‌های گوناگون مانند داوطلبان افغان، چچنی، یمنی و الجزایری” و سازمان‌دهی‌شان برای نبرد مورد استفاده قرار می‌گرفت. چنان‌که یک مسئول نظامی عالی‌رتبه غربی در تاریخ 1996/3/3 به نیویورک‌تایمز گفته است، زیرساخت‌های ایجاد شده در مسیر عکس نیز به‌منظور تسهیل انتقال رزمندگان بوسنیایی به ایران و آموزش آنان در این کشور استفاده شد، موضوعی که از آن به عنوان "بزرگ‌ترین تهدید علیه غرب” یاد می‌شد. (*) : کتاب پروفسور کایز فیبس که استاد دانشگاه آمستردام است، مرجعی مهم درباره "دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی و جنگ بوسنی” محسوب می‌شود. ادامه دارد... ============================== پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

آخر كار هم نيروها به سبك مجيد سوزوكي فيلم اخراجي ها با قمه به تانك دشمن حمله كنند!!! حتي تصور اينكه چنين تفكري در انديشه فرمانده زرهي و پياده نظام باشد خوفناك است

در سطح استانداردهای روز جنگ جهانی اول؛ نه ژ3 بدرد ناجا میخوره و نه این لباس ها.

در حین تبدیل فیلم های ضبط شده تصاویر جدیدی دیدم که در گزارشات قبل پخش نشدن. به نظر میرسه که سوله برای شرکت هسا هست که در اصفهان قرار داره. در واقع منظور از ایجاد کارخانه فعال کردن مجدد این مجموعه هست و با این حساب و با توجه به تصاویر زیر احتمالا ادعای تولید انبوه کوثر معتبره. بالها کابل کشی و احتمالا لوله و شیلنگ های هیدرولیک محفظه موتورها و پوشش محفظه ارابه ها کوثر مجهز به یک توپ کالیبر ۲۰ میلیمتر

به نام حق این تاپیک اشاره ای است کلی به تسلیحات انفرادی ساخت ایران و قابلیت های آنها. KH 2002 نام سازمانی خیبر سلاح هجومی انفرادی مسلسل خودکار و تک تیر سیستم گلوله گذاری خودکار توسط گاز بازشگتی خشاب 20 یا 30 گلوله ای کالیبر 5.56 برد موثر 450 متر برد نهایی 2500 متر نواخت تیر 800 الی 850 گلوله در دقیقه وزن نوع بلند با خشاب خالی 30 تایی 3.7 کیلوگرم ----------------------------------------------------------------- S-5.56 RIFLE سلاح هجومی انفرادی مسلسل خودکار و نیمه خودکار و تک تیر سیستم گلوله گذاری خودکار توسط گاز بازشگتی خشاب 20 یا 30 گلوله ای کالیبر 45 5.56X برد موثر 460 متر برد نهایی 2653 متر نواخت تیر 700 الی 900 گلوله در دقیقه وزن 3.2 کیلوگرم ----------------------------------------------------------------- FIXED BUTT STOCK (G3-A3) سلاح هجومی انفرادی خودکار و نیمه خودکار و تک تیر سیستم گلوله گذاری خودکار توسط گاز بازشگتی خشاب 20 گلوله ای کالیبر 51 7.62X برد موثر 400 متر برد نهایی 3750 متر نواخت تیر 500 الی 600 گلوله در دقیقه وزن 4.3 کیلوگرم ----------------------------------------------------------------- RIFLE TYPE KL - 7.62 mm سلاح هجومی انفرادی خودکار و نیمه خودکار و تک تیر سیستم گلوله گذاری خودکار توسط گاز بازشگتی خشاب 30 گلوله ای کالیبر 39 7.62X برد موثر 300 متر برد نهایی 2000 متر نواخت تیر 600 گلوله در دقیقه وزن متوسط با خشاب خالی 3.6 کیلوگرم ----------------------------------------------------------------- RETRACTABLE BUTT STOCK (G3-A4) سلاح هجومی انفرادی ژ3 به همراه نارنجک انداز خودکار و نیمه خودکار و تک تیر سیستم گلوله گذاری خودکار توسط گاز بازشگتی خشاب 20 گلوله ای کالیبر 51 7.62X برد موثر 400 متر برد نهایی 3750 متر نواخت تیر 600 گلوله در دقیقه وزن متوسط با خشاب خالی 4.3 کیلوگرم ----------------------------------------------------------------- منبع : http://www.diomil.ir/en/aig.aspx

بابت این مقاله ممنون... هر چند دیدم با بحثهای پیش امده ظاهرا دیگه تاپیک جلو نمیره   این سلاح ها تقریبا هیچ کدوم عملیاتی نشدند(البته بعضا بصورت محدود استفاده میشن) ... دلایلش هم مشخصه که مهمترین اونها حمایت و توجه و بودجه هست... خیلی از دوستان تو مقالتشون صنایع دفاعی ایران رو با پنتاگون اشتباه می گیرن...    در خصوص خود مقاله هم هر چند نویسنده با اطلاعاتی که داشته نسبت به نقد تصاویر این سلاح ها کرده اما خوب مشخصا در برخی موارد نقد صحیح نیست...البته  نه همه جاش...  مثلا  در بخش سلاح فاتح  به بحث مشکلات متالوژی در چین و کپی سلاح ایران از امریکا پرداخته میشه و کلی ایراد از سلاح گرفته میشه اونم با یه سری اطلاعات کلی و از برخی جملات غیر حرفه ای استفاده میشه که خودش جای تامل زیادی در مورد صحت اطلاعات داره... برای صحت ادعا منبعی هم که در کار نیست! می خواستم چند مورد رو نقل قول کنم اما چون نویسنده بیان کرده تاپیک رو ادام نمیده بنده هم صرف نظر می کنم به تنها یک مورد:     با کمال احترام باید بپرسم که ایا شما همه سلاحهای ایرانی رو امتحان کردید!؟. ایا دانش تخصیصی در زمینه مهندسی تسلیحات دارید!  ایا با سلاح های روز جهان کار کردید!؟ الان این جمله ای که به کار بردید  تخصصی و علمی هست!؟   همانطور که نویسنده از انتقاد طرف مقابل نسبت به متن تاپیک ناراحت میشه بنده هم نسبت به زیر سوال بردن تجهیزات اون هم با اطلاعات ناقص ناراحت می شم.

جناب Salem     اولا تشکر از شما بخاطر این تایپک بسیار خوب و بجا چون واقعا جای خالیش تو سایت حس میشد     دوما انتقاد از جمله اخر شما که فرمودید  میخوایم سلاح بسازیم یا ظاهرسازی کنیم ؟............واقعا حیف نیست اینجور زحمت مهندسین کشور رو کم ارزش جلوه بدیم همین سلاح صد شرف داره به اشغالهای چینی و بعضا اسلحه ها اروپای شرقی......ضمن اینکه همین سلاح با وجود ایرادات جزیی باز هم یه پیشرفت جهشی در صنعت اسلحه سازی ما بود و وارد حوزه  پیستون کورس کوتاه گاز شدیم که خودش خیلیه از طرفی ظاهرا اسلحه هم با نمونه های روز غربی فاصله چندانی نداره نکنه شما انتظار داشتی یک مرتبه ایران بقول شما شاه سلاح رونمایی کنه چیزی که خود روسیه هم نمی تونه ادعاش کنه چون کیفیت اسلحه امریکایی و المانی یه دنیای دیگه اس ......البته هم فاتح و هم فجر35 در کنار معایب واقعا اسلحه های خوبی هستن و نهایت سعی شده که منطبق بر سیستم اموزشی و جنگی ما طراحی بشه گرچه از ایرادتشون هم نمیشه صرف نظر کرد ولی خود شما هم میدونید که این دو سلاح هم مدل نهایی نیستن و بصورت محدود بگارگیری شدن و براحتی میشه در مدلهای اتی هم نقایص فنی و هم متالوژیکی رو ارتقا داد و یه اسلحه سازمانی تمام عیار ازش در اورد     منتظر ادامه تایپک با  فجر35 هستیم :rose:

بسم الله الرحمان الرحیم   با سلام خدمت تمامی دوستان و میلیتاریست های عزیز ، احتمالا ازعنوان تاپیک کمی تعجب کرده باشین ، قصد دارم توی همین تاپیک با توجه به معلومات اندک خودم یه نیم نگاهی به این سلاح ها داشته باشم و نقدشون کنم ... همونطور که میدونین یه چند سالی هست که سلاح هایی به ظاهر ساخت داخل رونمایی شده که به موجب اون بحث های زیادی در داخل همین میلیتاری شکل گرفته  سلاحی هایی مثل نبی (سیاوش) ، فاتح و فجر 35 اسلحه ی نبی محل بحث ما نیست ، به خاطر این که تنها یک یا دو تصویر بی کیفیت ازش اومد بیرون و فاقد اطلاعات تکمیلی ازش هستیم ، اما در مورد دو سلاح دیگه میشه با توجه به تصاویر کنکاش هایی درش کرد و به نقدشون پرداخت که در ادامه خدمت شما عرض می کنم ...     قسمت اول : فاتح   خب با یک سلاحی بر پایه کالیبر 5.56 سر کار داریم که شباهت عجیبی به ACR داره که با نگاه اول هر کسی رومجذوب خودش می کنه ، اما با کمی دقت متوجه میشیم که در قسمت های مختلف تفاوت های بارزی با نمونه ی آمریکایی داره  فاتح به ظاهر از یک لوله ی 16 اینچی (heavy barrel hammer forged) بهره میبره که شباهت زیادی به لوله ی اسلحه M4 داره این لوله اگه از همون کیفیت لوله ی فجر 224 که خودش یه سلاح مونتاژ چینی هست برخوردار باشه باید بگم نظر خوبی نسبت بهش ندارم ، چین خودش توی متالوژی مشکل داره و کیفیت تمامی محصولاتش زیر سواله چه برسه به محصولات تولید شده تحت لیسانسش در ایران ! کیفیت لوله زمانی مشخص میشه که اسلحه دو یا سه تا خشاب بی وقفه تیر زده باشه و حرارت لوله زیاد شده باشه ، اونوقته که مشخص میشه گروپ سلاح وا میشه یا نه ... که البته هممون میدونیم سلاح های ایرانی یمین یسار میزنن در حالت عادی ، چه برسه به این که تحت فشار قرار بگیرن ، این موضوع مستقیما به کیفیت مهمات هم بستگی داره که الحمد الله اون هم تعطیله ! بگذریم ، این لوله در دهانه ی خودش مجهز به یک شعله پوش A2 مربوط به پلتفرم AR هست و عملکرد راضی کننده ای داره ...   با گذر از لوله دومین چیزی که جلب توجه می کنه پیستون گاز کورس کوتاه سلاح هست که برای صنایع جنگ افزار سازی "ما" یک پیشرفت عجیب محسوب میشه ، چون واقعا شخصا انتظار همچین چیزی رو نداشتم ... احتمالا اکثر شما دیگه از مزایای این سیستم اطلاع دارین که چقدر سیستم تمیزی هست و برای یک سلاح هجومی میتونه موثر باشه  سیستمی که تمامی گاز حاصل از شلیک رو به خارج از اسلحه انتقال میده و هیچ کثیفی به داخل رسیور اسلحه وارد نمیکنه و یا این که این سیستم بر خلاف پیستون سلاحی مثل AK47 به حمال گلنگدن وصل نیست و باعث برهم خوردن بالانس اسلحه به هنگام شلیک و یا افزایش لگد نمیشه ... و حتی به هنگام استفاده از خفه کن بهتر از سیستم پیستون کلاش و فشار مستقیم گاز AR عمل می کنه ... هر چند خفه کنی هم در کار نیست برای ما ، ولی خب میگیم که مثلا ، آره یه همچین مزایایی هم توی خودش داره فاتح   برسیم به روپوش لوله یا handguard  با توجه به تصویر به نظر یه روپوش آلمینیومی  میاد که فاقد هر گونه ارگنومی لازم برای سلاحی در این سطح هست ...  اولا که جنس فلزی روپوش باعث میشه که خیلی سریع حرارت لوله رو انتقال بده  و باعث سوختگی دست تیرانداز بشه  دوما ، ما دیدیم توی تمامی سلاح های جدید از هَند گارد فلزی استفاده بشه ، منتهی مهندسین خارجی میان ریل هم روش تعبیه می کنن که قابلیت نصب عایق حرارتی یا هیت شیلد داشته باشه  این شیلد ها هم از ریل محافظت می کنه ، هم از دست تیرانداز و هم باعث افزایش خوش دستی و کنترل بهتر سلاح میشه . روزنه های تعبیه شده روی روپوش برای تبادل هوا جهت خنک سازی لوله اصلا مناسب نیست و لوله ی تهویه مناسبی نداره که همین باعث گرم شدن بیشتر و بیشتر لوله به هنگام شلیک شده و زمان خنک شدنش رو هم افزایش میده ...  از روپوش لوله بگذریم ، یه چیزی که خیلی داره آزارم میده سایت نشانه روی تاشونده سلاح هست ... به تصویر نگاه کنین !!   "واقعا ؟؟؟ سایت نشانه روی پلاستیکی یا اصلا پلیمری تاشونده برای ایران ؟؟؟ اونم با کیفیت A دابِل پلاس ایرانی ؟؟؟؟ "  حالا اگه ساخت داخل باشه ...  توی خود آمریکا هم با این سایت ها و کیفیت پایینشون که با کوچکترین ضربه دچار شکستگی میشن مشکل دارن ( ببینین کیفیت قطعات و تجهیزات توی آمریکا کلا بالاست ، منتهی ببین اینا چی هستن که صدای اونا هم در اومده ) اصلا کاری به این که تا شونده هست و موقع استفاده از تجهیزات اپتیک و رد دات خیلی مفید واقع میشن ندارم ، دارم در مورد کشوری مثل ایران صحبت می کنم که بی دقتی و سهل انگار به هنگام استفاده از سلاح بیداد می کنه ، نگهداری نادرست از سلاح هم هست ... استفاده از این سایت های نشانه روی در صورتی فلزی بودن هم عقلانی نیست برای ما ... پیشنهاد یک سایت نشانه روی فلزی ثابت رو برای این سلاح به طراحانش میدم  درسته ریل پیکاتینی سراسری قسمت بالای سلاح رو در بر گرفته ولی دلیل نمیشه از سایت هدفگیری جدا شونده و تاشونده استفاده بشه ، حالا کاری به این ندارم که تجهیزات اپتیک مناسب هم موجود نیست برای استفاده روی همین سلاح ...  حداقل از روسیه یاد بگیرین که در جدیدترین سلاح هجومی خودش هنوز هم از سایت نشانه روی آهنی استفاده می کنه که مگسک همچنان ثابته ، سرما و گرما و شرایط جوی توی ایران پلاستیک نمیشناسه ! بگذریم   از قسمت بالای اسلحه می خوام مستقیما بیام پایین و به خشاب گیر بدم  خشاب 20 تایی و 30 تایی استانگ که بقاپذیری پایینش در مقابل عوامل خارجی مثل خاک ، آب ، گل و... معرف حضورتون هست ، اگر هم نیست میتونین توی یوتیوب تست Torture این نوع خشاب رو نگاه کنین ... و باز هم استفاده ی این خشاب برای کشوری مثل ایران مطرح میشه ! همچنین ذاتا در مقابل ضربه ضعف داره و در صورت معیوب شدن به راحتی باعث عدم تغذیه مناسب سلاح ، دابل فید یا گیر کردن سلاح میشه رسیور خشاب یا دهانه خشاب خور هم که به نظر تفاوت چندانی با AR 15 نداره ، در بروز رسانی های جدید رسیور پایینی AR که در تاپیک شاه سلاح ها پیش تر به معرفیشون پرداختم ، دهانه خشاب خور باز تر طراحی شده تا هم خشاب گذاری راحت تر انجام بشه و هم خشاب های مختلفی مثل P-MAG و... به راحتی قابل استفاده باشه  این باز بودن بیشتر مزیت دیگه ای که داره اینه که برای مثال در مقابل گل مقاومت بیشتری نشون میده و در صورت آلوده شده باعث گیر کردن خشاب یا حداقل سختی خشاب گذاری نمیشه ، در صورتی که در فاتح این مزیت در نظر گرفته نشده و دهانه خشاب خور اصطلاحا تنگه ..!! ضامن رها کننده خشاب هم مشابه پلتفرم AR هست که از قضا باز هم به شدت در مقابل عوامل خارجی به خصوص سرما و یخ زدی حساس هست ، شرایطی رو در نظر بگیرین که نیروی ویژه ی مثل نوهد در مناطق برفی و سرد در حال اجرای عملیات باشه و به دلیل نفوذ کمی آب به درون ضامن و یخ زدگی عملکرد سلاح کاملا مختل بشه !! ... ترجیح میدادم به جای ضامن به سبک AR از ضامن به سبک پلتفرم کلاش استفاده میشد که علی رقم از دست دادن ارگنومی بقاپذیری خیلی بالایی در چنین مواردی از خودش نشون میده ... هر چند تکنیک های خشاب گذاری و استاندارد های آموزشیمون در حدی نیست که از حداکثر قابلیت این سبک ضامن رها سازی استفاده کنه و عملا چیزی به اسم تاکتیکال ریلود ، ادمین ریلود ، فست ریلود نداریم ... برسیم به قبضه ، قبضه خوبه و کاریش نداریم  ماشه سلاح هم مثل ماشه ی AR بسیار خوش ساخت هست و گارد مناسبی داره که در صورت استفاده از دستکش های زمستانی دسترسی به ماشه بدون مشکل صورت میگیره برگه ناظم آتش ... اینم دقیقا مثل سایت هدفگیری آزارم میده   "واقعا ؟؟؟؟ جفت دست طراحیش کردین ؟؟ دو سمت تعبیه اش کردین ؟؟ ... " ببینین ، اکثر سرباز ها راست دست هستن و طبق اصول طراحی پلتفرم AR ، سلکتور در سمت چپ قرار میگیره که با شست دست به راحتی قابل کنترل باشه ... حالا در بروز رسانی های جدید در هر دو سمت تعبیه شدن و اصطلاحا ambidextrous یا دسترسی با جفت دست طراحی میشن  اما مشکل کجاست ؟ مشکل اونجایی هست که سلکتور سمت راست طول کمتری داره تا به هنگام خارج کردن از ضامن با انگشت اشاره که روی گارد یا روی ماشه هست برخورد نکنه ! اما میبینیم که توی فاتح کوچکترین توجهی به این موضوع نشده که هیچ حتی بلندتر هم طراحی شده  تصاویر مربوط به همین مشکل در اسلحه ی ACR    جعبه ی چکاننده و چکش ( چخماق) به احتمال خیلی بالا تفاوتی با نمونه ی مورد استفاده AR همچنین CQ نباید داشته باشه  محل قرار گیری گلنگدن هم مناسبه و قابلیت نصب در هر دو سمت رو داره ولی باز هم ترجیح میدادم جلوتر و بالای روپوش لوله قرار میگرفت مثل آخرین ورژن ACR  کاری به رسیور بالایی سلاح و چیزی که داخلش هست ندارم تا وقتی که عکسی از داخل سلاح بیرون نیاد ( احتمال این که از بولت AR با آلات متحرک تغییر یافته سر کار داشته باشیم بالاست ) ... اما محل خروج پوکه ابعاد مناسبی داره و همچنین برآمدگی جهت تغییر دادن مسیر پوکه برای عدم برخورد با صورت تیرانداز براش تعبیه شده . اینُ هم اضافه کنم که مثل پلتفرم AR ، فاتح دارای ضامن قفل و رها سازی بولت هم هست. رسیدیم به دُم سلاح ، پوست کندم تقریبا  قنداق در نمونه ی اولیه فاتح که به نمایش در اومد قنداق ظاهری نزدیک تر به قنداق ACR داشت ولی در نمونه ی بعدی ترجیح داده شده با قنداق پلتفرم AR تعویض بشه  به هر حال هر دو قنداق طراحی مناسب داشتن ، دارن  و مثبت ارزیابی میشن اگر که از کیفیت مناسبی برخوردار باشن  قضاوت نهایی رو میزارم به عهده ی خودتون ، اما واقعا می خوایم سلاح بسازیم یا ظاهر سازی کنیم ؟      ادامه دارد ... فقط برای میلیتاری 

سلام کاری با درست و غلط بودن خاطره ندارم ولی از دید فنی و علمی شما آیا سی 130 ها فقط از تهران پرواز می کنند ؟ :)

داداش عزیز من زنگ نزدم که خاطره کاک مسعود بارزانی رو که بصورت ویدئو هست نقل کردم. الانم تو یوتیوب و آپارات هست ویدئو. بزن سرچ کن میبینی دوست عزیزم شمام یک سرچ تو نت بزن خاطره کاک مسعود از شب حمله داعش به اربیل ۱۸دیماه ۹۳روزنامه پرتیراژ زمان چاپ ترکیه مصاحبه ای داشت با مسعود بارزانی رییس اقلیم کردستان عراق تحت عنوان اربیل چگونه نجات یافت آنرا به چاپ رساند. خبرنگار از مسعودبارزانی می پرسد ما می دانیم که اربیل بدست داعش درحال سقوط بود چه اتفاقی افتادکه داعش نتوانست واردشهرشود؟ مسعود بارزانی درجواب میگوید بله همه می دانندکه داعش به دروازه های اربیل رسیده بود وبیم آن میرفت که شهر عنقریب اشغال شود بارزانی میگوید من پس ازحمله داعش با امریکاییها ترکها انگلیس فرانسه وحتی عربستان تماس گرفتم که همه مقامات این کشورها درجواب گفتند که فعلا هیچ کمکی نمی توانند بکنند بارزانی میگوید من فورا بامقامات ایرانی تماس گرفتم وبه آنها صریحا گفتم که شهر درحال سقوط است اگر نمیتوانید کمکی کنید ما شهر راتخلیه میکنیم لذا مقامات ایرانی فوراشماره تماس قاسم سلیمانی رابمن دادند وگفتند حاج قاسم نماینده تام الختیار ما درامور مبارزه باداعش است لذافورا با حاج قاسم تماس گرفتم واوضاع را دقیقا شرح دادم حاج قاسم به من گفت من فرداصبح بعدازنمازصبح اربیل هستم به اوگفتم فردا دیراست همین حالا بیایید حاجی گفت کاک مسعود فقط امشب شهر را نگهدار بارزانی درادامه میگوید فرداصبح حاج قاسم درفرودگاه اربیل بودمن به استقبالش رفتم حاجی با۵۰نفرازنیروهای مخصوصش آمده بود آنها سریعا به محل درگیری رفتند ونیروهای پیشمرگه راسازماندهی دوباره کردند ودرعرض چند ساعت ورق به نفع مابرگشت درضمن کمکهای تسلیحاتی ایران نیز برای ما رسید. بارزانی می گویدحاج قاسم چند نفر از نیروهایش راجهت مشاوره نظامی دراربیل گذاشت وخودش به کربلا بازگشت بارزانی میگوید ما بعدها یک فرمانده داعش را اسیر کردیم و از او پرسیدیم چگونه شد شما که درحال فتح اربیل بودید بیکباره عقب نشستید این اسیرداعشی به ما گفت نفوذیهای ما در اربیل به ما خبردادند قاسم سلیمانی دراربیل است لذاروحیه افراد ما به هم ریخت و عقب نشستیم. بارزانی درادامه ازحاج قاسم سلیمانی وملت ایران تشکرمی کند و در ادامه گریزی به کوبانی می زند و می گوید اگر راهنماییهای سردارسلیمانی نبود درکوبانی داعش قتل عام بزرگی بوجود میاورد و خود را مدیون سردارسلیمانی میداند……ملت قهرمان ایران اعم از کرد و لر و عرب ترک و ترکمن و بلوچ و همه اقوام و مذاهب ایرانی چه جمله ای را زیبنده این سردارپیروز ایرانی میدانید…. نقل از شبکه خبری قبس

  با توجه به استقبال دوستان از تاپیک هواپیمای A-9 (رقیب شکست خورده A-10 تاندربولت) ، تصمیم گرفتیم که داستان یکی دیگر از پروژه های ناکام صنعت هوانوردی ایالات متحده را به همان سبک و سیاق به اتفاق شما دوستان عزیز مرور کنیم :   Nortrop YF-17 شکست مار کبرا از زنبور سرخ   مقدمه - هَتریک (سه گانه) ناکام نورتروپ : تاریخ صنعت هوانوردی در کشور آمریکا، با توجه به رقابت بیرحمانه بخش خصوصی،  از افت و خیزها و پیروزی و شکست های فراوان سرشار است. اما در این وانفسای پر از گریه و خنده ، داستان تلخ شکست های سه گانه کمپانی نورتروپ آمریکا ؛ داستانی خواندنی است.   داستان سه شکست نورت روپ در پروژه های A-10  و F-18 و F-22 و برخواستن مجدد این کمپانی با پروژه بمب افکن B-2                پیش از این و در قالب این تاپیک ، به سرنوشت رقیب ناکام A-10 پرداختیم. در تاپیک پیش رو هم به سرنوشت رقیب ناکام F-18 می پردازیم و انشاء الله و اگر عمری باقی بود؛ در آینده ای نزدیک هم به سرنوشت رقیب ناکام F-22 خواهیم پرداخت.       F-17 Cobra / F-16 Falcon نبرد مار کبرا با شاهین جنگجو   LWF : هواپیمای YF-17 شرکت نورت روپ (با لقب یا نام مستعار کبرا) ، در واقع یک نمونه اولیه (پیش نمونه - پروتایپ) از طرح هواپیمای "جنگنده سبک وزن" (LWF) طراحی شده برای نیروی هوائی ایالات متحده آمریکا می باشد. برنامه LWF نیروی هوائی در واقع برای ارزیابی و تعیین استانداردهای مورد نیاز برای ساخت جنگنده سبک وزن نیروی هوائی آمریکا ایجاد گردید. آغاز پروژه LWF به این علت بود که بسیاری از مقامات ارشد نیروی هوائی آمریکا ، بر این اعتقاد بودند که جنگنده ای مانند f-15 ایگل ، برای اجرای بخش زیادی از مأمویرتهای رزمی مد نظر فرماندهان، بیش از حد بزرگ و بیش از اندازه گران قیمت است. اف-15 ایگل   هواپیمای YF-17 ، نقطه اوج  یک خط طولانی و ممتد در تفکرات طراحی شرکت نورت روپ می باشد. تفکری که با طراحی N-102 Fang در سال 1956 شروع گردید و با خانواده منحصر به فرد F-5 به مرتبه بالائی از پختگی و تجربه رسیده بود.    چند نسل خانواده F-5 : (ان-102 - اف-5 - اف-20 )   هر چند که در نهایت هواپیمای بسیار کارآمد F-16 فالکون ، برنده مناقصه LWF نیروی هوائی گردید، اما قابلیت های خوب و ارزشمند  جنگنده YF-17 منجر به این شد که این هواپیما به مرحله نهائی پروژه جنگنده تجربی سبک نیروی دریائی (VFAX) نیز راه یابد.   در این پروژه، بنا بر این بود که یک جنگنده سبک و کارآمد با هدف جایگزینی A-7 Corsair II و فانتوم های نیروی دریائی و سپاه تفنگداران دریائی و چه بسا جایگزینی ارزان تر برای هواپیماهای گران قیمت F-14 Tomcat انتخاب گردد؛ که سرانجام F/a-18 Hornet برنده این مناقصه شده و در اختیار این دو نیرو قرار گرفت. اف-18 هورنت   هر چند تصور می شد که قرار است این جنگنده در کلاس جنگنده های کوچک و سبک وزن قرار بگیرد ،  ولی مدل ارتقاء یافته اش یعنی  F/A-18 E/F Super Hornet در نهایت به همان ابعاد F-15 رسید   ادامه دارد ...   پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی به ادامه داستان اف-17 می پردازیم. پ.ن 3 : داستان نورت روپ در طراحی خانواده اف-5 و مسیر رسیدن از N-102 تا F-17 هم بخش دیگری از این تاپیک خواهد بود.   ------------------------------------------------------ کپی رایت : با توجه به عدم وجود منبع فارسی زبان مشابه ، ذکر مطالب این تاپیک فقط با بکار بردن military.ir به عنوان منبع مجاز می باشد.   مترجم : مهران (mehran55)   منبع این پست : (1)

نکات برجسته متن!!! [quote][b]ماشین جنگی کردستان، پیش‌مرگه ها، اگر بیشتر از نیروهای نظامی ما مثلا سپاه پاسداران در جنگ‌های مختلف و کاملا نابرابر نبوده باشن، کمتر هم نبودن... [/b][/quote] (یعنی خیلی خفن اند!) [quote][b]در رویای جدا شدن کامل از عراق تا پایان 2013 به سر ببره...[/b][/quote] خوبه خودتم اشاره کردی که یه رویاست. [quote][b]ارزویی برای جوانان 3 قسمت دیگر گردیده [/b][/quote] ارزوی من که نیست بقیه رو نمیدونم! [quote][b]در حال پیشرفت و ترقی چه در امور نظامی و چه در بحث شهری و امکانات زندگی و تکنولوژیکیست... دارای بیش از 10 دانشگاه در مقاطع مختلف و صنعتی پویا و بازار کاری کاملا تشنه[/b][/quote] [quote][b]یکی از افتخارات جالب برای پیش‌مرگه، استفاده از زنان از همان بدو پیدایش‌اش بوده است...[/b][/quote] به نظرم ناموس پرستی و غیرتمندی خلاف این امر باشه! شاید راهی برای جبران کمبود نیرو بوده! [quote][b]نتایج این مسئله، هم پیروزی های متعدد برای ایران [/b][/quote] به پیروزی ما کمک کردند ولی خودشون شکست خوردند! [quote][b]ایران که تا سال 74 و به مدت یکسال، از دموکرات ها حمایت کرده بود، بنا به دلایلی حمایتش را از انها برگردانده و به سوی میهن‌پرستان برد...[/b][/quote] ایران اخلاف افکن و غیرقابل اعتماده. [quote][b]امریکایی ها دو گروه را با یکدیگر اشتی دادند و جنگ خونبار به پایان رسید و اینجا، اغاز قدرت گرفتن مجدد حزب دموکرات بود که توانست امکانات زیادی به دست بیاورد...[/b] [b]میشه به جرات گفت که دیگه دوره‌ی ناامنی و ترس در کردستان عراق به سر اومده و اونها سریعا در مسیر پیشرفت قرار گرفتن...[/b][/quote] امریکا ریش سفید محل و خیرخواه مردم کرده! [quote][b]برخلاف اعراب، کرد‌ها به اسمانخراش ساختن روی نیاوردن و بیشتر در بحث علمی و صنعتی سرمایه گذاری کردن و این مسئله، کردستان 10 سال پیش را با کردستان امروز 180 درجه متفاوت نموده است....[/b][/quote] بی زحمت یه درجه از این پیشرفت علمی خیره کننده رو برامون تشریح کن. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10250/3~0.jpg[/img] کی این تجهیزات و لباس ها رو به اینا داده؟ واسه جنگیدن یا عکس انداختن؟! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10250/12~0.jpg[/img] یعنی فکر می کنی که بلک هاوک و میل هم دارن؟! [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10250/26~0.jpg[/img] عکاس این عکس هرکی بوده کرد نبوده! با توجه به نقطه فوکوس اصلی پرچم امریکا در زمینه باید تار باشه نه اینقدر واضح مگر اینکه قبل از زدن دکمه شاتر یه نقطه فوکوس دومی هم بر روی پرچم تنظیم کرده باشه! (دوربین های حرفه ای میتونن تا 20 نقطه فوکوس مجزا داشته باشن) [quote] فقط امیدوارم واسه ایران دردسر درست نکنن این پیش مرگها یا هر چیزی که دوست دارید اسمشونو بزارید [/quote] با این هندونه هایی که امریکا زیر بغل اینا گذاشته به نظرت این ارتش مخوف در اینده چه دردسرهایی برای مردم خودشون درست نخواهند کرد؟!! [quote]منظورت تروریستهای پژاک هست دیگه؟ البته اینا یه جورایی [b]کمین نشستن تا شرایط مثل سوریه یا عراق بشه[/b] که امیدوارم نشه.البته اینم میدونم که خداروشکر توان ایران به مراتب از اون ترکیه بیشتر هست[/quote] به نکته بجایی اشاره کردید.

شاید کمتر علاقه مند به عرصه ی نظامی باشد که چیزی از دکترین موج زرهی و ارتش پانصد هزار دستگاهی نفربرها و تانکهای ارتش سرخ چیزی نشنیده باشد . اما نقطه ی ضعفی که همواره و بخصوص در جنگهای نامتقارن و شهری (Urban Warfare) نیروهای زره پوش را تهدید میکرده و میکند ، جوخه های ضد تانک مسلح به انواع موشکهای ضدتانک قدرتمند است که از هر گوشه ای و در عرض چند ثانیه ، تانکها و زره پوش ها را هدف قرار دهند . روسها به عنوان طلایه دار عرصه ی زرهی و دارای بزرگترین نیروی زمینی متشکل از نیم میلیون تانک و زره پوش ، عامل اصلی مزاحم در دکترین موج زرهی خود برای تصرف اروپا را نیروی هوایی شکارچی ضدتانک (هلیکوپترهای آپاچی و هواپیماهای ضد تانک A-10) و پیاده نظام مسلح به موشکهای ضد زره چون Milan و ... میدید . بهمین دلیل ، در اوایل دهه ی 70 دفتر KBP ، ماموریت یافت بجای ضخیم تر کردن زره تانکها برای مقابله با موشکهای ضد زره ، دست به ساخت سیستم جدیدی بزند که اساس نظریه ی موسوم به "Hard Kill" در نیروهای زرهی شد . این پروژه که در دفتر KBP کد Kompleks 1030M-01 را بخود گرفته بود ، میبایست همانند یک سیستم پدافندی ، موشکهای روانه شده به سمت تانک را شناسایی و آنها را منهدم کند . نتیجه ی این پروژه ، سیستم Drozd بود . تست های میدانی این سیستم در سالهای 1974-1975 ، نظامیان شوروی را به موثر بودن این سیستم متقاعد کرد و قرارداد ساخت این سیستم بین دفتر تحقیقاتی TsKIB SOO ، شرکت OKB و دفتر طراحی Trasmash برای عملیاتی کردن و نصب این سیستم روی تانکهای T-55 بسته شد . تانکهای T-55 مجهز به سیستم حفاظت فعال drozd در سال 1983 ، ساخت انبوه رادار این سیستم توسط کارخانه ی Izhevsk Electromechanical آغاز شد و سیستم Drozd کد شناسایی 1030M وارد ارتش سرخ شد و روی تانک های T-55AD . در ساخت این سیستم چندین شرکت همکاری کردند و نوآوری های زیادی انجام شد . علاوه بر شرکت Arsenal ، شرکت Svetlana مسئولیت ساخت دستگاه نوسانساز (اوسیلیتور) با توانایی Frequency Tuning با ثبات بالا ، شرکت Pulsar مسئولیت ساخت ترانزیستورهای اثر میدانی (FET) با نویزپذیری پایین برای ساخت المان های الکترونیکی سیستم و شرکت Shtorm مسئولیت طراحی و تولید سیستم خنک کننده ی جانبی با شیوه ی بخار (Evaporation) را بر عهده گرفتند . گیرنده مولتی کانال سیستم حفاظت فعال Drozd سیستم Drozd در ساختار کلی خود متشکل از یک رادار نوع داپلر با فرکانس کاری 24.5 گیگاهرتز برای کشف موشکهایی که با سرعت 70 تا 700 متر بر ثانیه به سمت تانک میایند ، کامپیوتر مرکزی برای پردازش اطلاعات و دو لانچر پرتابه های 107 میلیمتری 3UOF14 برای منهدم کردن موشکها ، که در طرفین برجک قرار گرفته اند تشکیل شده است . هنگامی که موشک به فاصله ی 7 متری تانک میرسد ، پرتابه ی سیستم در نزدیکی آن منفجر شده و ترکش های 3 گرمی با سرعت 1600 متر بر ثانیه در تمام جهات پرتاب میکند که باعث منهدم شدن موشک میشود . لانچرهای نصب شده در طرفین تانک ظرفیت حمل 8 پرتابه آماده ی شلیک 107 میلیمتری 3UOF14 را داشتند . نرخ واکنش این سیستم ، 0.35 ثانیه برای هر تهدید است . 1- واحد کنترل 2- رادار سیستم 3- پرتابه سیستم حفاظت فعال Drozd 4- پرتابه سیستم حفاظت فعال Drozd-2 سیستم Drozd بصورت گسترده در تانکها و زره پوشهای ارتش سرخ در جنگ افغانستان مورد استفاده قرار گرفت و آمار خوبی از حفاظت زره پوشها برجای گذاشت ، بطوریکه احتمال حفاظت یک تانک مجهز به این سیستم در مقابل موشکهای ضد تانک ، 80% براورد شده است ، آمار شرکت سازنده نشان میدهد حفاظت تانکهای مجهز به سیستم حفاظت فعال Drozd بین 1.2 تا 1.5 برابر میشود. لانچرهای 4تایی پرتابه 3UOF14 در طرفین برجک تانک اما با این همه ، Drozd خیلی زود جای خود را در ارتش سرخ به نمونه ی ارتقا یافته ی Drozd-2 (با سیستم پردازش قویتر ، پوشش 120 درجه جلوی تانک و سامانه اعلام هشدار) و Arena (که در تانک های T-80U نصب شدند) داد و پس از 6 سال تولید از ارتش بازنشسته شد ، علت این کنار گذاشتن ، بازنشسته شدن تی-55 به عنوان پلتفرم اصلی این سیستم ، پیچیدگی الکترونیکی بالای Drozd ، پوشش محدود سیستم حفاظتی (60 درجه جلوی تانک) و آمار تلفات بالا به سربازانی که کنار تانک قرار گرفته بودند ، بود . اما این پایان کار اولین سیستم حفاظتی فعال جهان نبود ، چراکه نیروی دریایی روسیه تصمیم گرفت با احیای پروژه ، از آن برای حفاظت از 250 دستگاه تانک T-55 خود استفاده کند . این تانکها با ارتقا به استاندارد T-55AD1 در کارخانه ی Lviv در اوکراین ، به سیستم Drozd و موتورهای جدیدتر V-46 مجهز شدند . هزینه ی هر واحد سیستم Drozd که روی یک تانک نصب میشد معادل 30000 دلار ، وزن این دستگاه بین 800 کیلوگرم تا 1 تن و توان مصرفی این سیستم 800 وات بود . T-55AD 1- لانچر پرتابه 2- بلوک الکترونیکی 3- رادار منبع : http://www.kbptula.ru/eng/bron/tank/drozd.htm http://armor.kiev.ua/ptur/azt/drozd.html http://www.npostrela.com/en/products/museum/98/253/ http://warfare.ru/?linkid=2437&catid=314 مترجم و گردآورنده : Cheka