انجمن بزرگ میلیتاری

بسم ا... نه خطای دید نیست ، بنده باید زیرنویس می کردم که تصویر آخری ، نمونه مارک-2 تجاس هست که در دست توسعه قراردارد

تولید انبوه شکوفه هندی امضاء قرارداد 6.5 میلیارد دلاری برای تولید 83 فروند جنگنده سبک وزن بومی تجاس پس از مدتها کش و قوس ، دولت هند معامله 6/5 میلیارد دلاری برای خرید 83 فروند جنگنده سبک وزن تجاس مارک –یک ای را مورد تایید قرار داد که با تصویب این قرارداد ، بزرگترین قرارداد بومی خرید سلاح در تاریخ هند رقم زده شد . در این خصوص ، روزنامه تایمز هند چنین نوشته است که : جنگنده تجاس بعنوان یک هواگرد رزمی بسیار سبک ، در حوزه قدرت پیشرانش ، در رتبه پایین تری نسبت به جنگنده هایی نظیر اف-16 و جی -10 قرار می گیرد و آن را بلحاظ ابعاد و عملکرد می توان با جنگنده هایی نظیر گریپن سوئدی ، جی اف- 17 چینی /پاکستانی و اف-20 آمریکایی مقایسه نمود . این جنگنده ها ، بدلیل اولویت دادن به هزینه پایین تعمیر و نگهداری در سطح مطلوبی قرار دارند ، اما در حوزه هایی نظیر مانورپذیری و برد رزمی عملکرد محدودی خواهند داشت . با این وصف ، گرچه تجاس یک جنگنده بومی شناخته میشود ، اما سهم طرف هندی در تولید این جنگنده تنها 50 درصد است و پیچیده ترین بخشهای این جنگنده شامل سامانه های الکترونیک و پیشرانه از ایالات متحده و اسراییل تامین شده است . از سویی دیگر ، خط تولید به نسبت ناکارآمد این جنگنده در هند ، در مقایسه با همتایان غربی و شرقی خود موجب گردید تا برنامه تجاس با تاخیرهای پی درپی مواجه گردد . به ویژه اینکه امضاء این قرار داد پس از پایان مناقصه MMRCA برای خرید یک جنگنده چند منظوره با شرکت رقبای شرقی و غربی ( میگ-35 ، اف-16 ، گریپن و..) صورت پذیرفت . با این وصف ، طراحی جنگنده تجاس مارک –یک ای ، را میتوان یک سرو گردن از نسخه اولیه آن بالاتر دانست به همین دلیل انتظار می رود تا بتدریج این نمونه بومی جایگزین تمامی جتهای روسی میگ-21 و میگ-27 گردد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه

بسم ا... این مقایسه ها چندان عجیب هم نیست ، بنده در تاپیک کوثر در آبان 97 این را به صراحت عرض کردم ، اعتماد به نفسی که در نتیجه برنامه ریزی درست در ساختار و سازمان صنعت دفاعی یک کشور بوجود می آید ، وقتی با تبلیغات و بازاریابی درستی همراه بشود ، بطور قطع چنین جراتی را ایجاد می کند که چینی ها محصول خودشون را با رافال فرانسوی یا حتی اف-16 وی آمریکایی مقایسه کنند . به رقم ادعایی تولید جی-10سی دقت کنید . 200 فروند جنگنده در این مدل تولید شده که حدس نزدیک به یقین 70 درصد انها باید عملیاتی باشند . به نظر شما این تعداد برای شرکت سازنده اعتماد به نفس واقعی ( و نه کاذب) برای ورود به بازار تسلیحاتی ایجاد نمی کند ؟؟ تا جایی که ان را با محصولات فرانسوی (غربی) مقایسه کنند تا بطور مثال کشور کاربر اف-16 ، این هواگرد را برای تجربه اندوزی نیروهای خودش ، بخدمت بگیرد ؟؟ حتی اگر چنین مقایسه ای از اساس اشتباه باشد ولی ستاد نیروی هوایی ارتش پاکستان ، این دغدغه را دارد که اگر آسمان منطقه نبرد را از دست بدهد ، حتی اگر قدرت هسته ای و موشکی منطقه هم باشد ، باز هم در یک درگیری متعارف ، با یک شکاف رزمی روبرو میشود . حالا به این دوتا نقشه دقت کنید.... ببینید پاکستان چقدر نسبت به هندی ها آسیب پذیر هستند ؟؟؟ در یک جنگ احتمالی متعارف و حتی نامتعارف ،اگر پاکستانی ها آسمان را از دست بدند ، با توجه به عمق بسیار کم استراتژیک خودشون ، فکر می کنید نتیجه یک درگیری حتی محدود به نفع کدوم طرف باشد ؟؟ بطور طبیعی ، اولین انتخاب ارتش پاکستان برای حفظ ساختار رزمی خودش ، حفظ آسمان خودی از تعرض دشمن هست تا با حفظ امنیت آن ، قابلیت شلیک امن بالستیکهای متعارف و نامتعارف خودش را داشته باشد حالا این را بگذارید کنار همکاری مشترک وسیع چین و پاکستان در دو دهه اخیر در حوزه قدرت هوایی

گنجشک به جای قناری !!!!!! چگونه نیروی هوایی چین از جتهای جی-10سی برای شبیه سازی قابلیتهای رزمی جنگنده های رافال به منظور آموزش خدمه پاکستانی استفاده نمود ؟ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان در سالهای اخیر ، با کمبود قابل توجهی در خصوص فناوریهای هوایی در برابر رشد بی سابقه قدرت هوایی همسایه خود ، هند روبرو شده بود . شکاف حاصله از خرید جنگنده های سنگین SU-30MKI و همچنین تعداد مشخصی از جتهای فرانسوی رافال موجب گردید تا علیرغم وجود تسلیحات هسته ای و سامانه های دوربرد حمل این جنگ افزارها ( بالستیک) ، باعث شد تا ستاد ارتش این کشور در این زمینه احساس نگرانی نماید . در واقع ، سوخو-30 که با اختلاف ، توانمند ترین جنگنده رزمی در جنوب آسیا بشمارمی آید با قرار گرفتن در کنار جتهای رافال مسلح به موشکهای هوابه هوای میتئور ،ترکیب قابل تاملی را پدید آورده بود . اگرچه پیش بینی ها نشان می دهد که نیروی هوایی پاکستان با تحویل گرفتن جتهای نسل ++4 چینی JF-17 بلاک 3 که نخستین پرواز خود را در دسامبر 2019 انجام داد ، این شکاف قابل تامل را تا حدودی پوشش دهد ، اما فرآیند آماده سازی خدمه نیروی هوایی پاکستان برای ورود به جنگ با ترکیب مرگبار سوخو-30/ رافال که تا این زمان ، تنها تجربه بکارگیری جتهای تک موتوره سبک نسل سوم نظیر اف-16 و JF-17 (بعنوان یک جت نسل4) را داشت ، به طرز خطرناکی ، در مقایسه با نیروی هوایی هند بتدریج پسرفت مینمود ، به همین دلیل ، نیروی هوایی پاکستان از شریک قدیمی خود ، نیروی هوایی چین درخواست نمود تا با اعزام جنگنده های سنگین تر به اسلام آباد ، این شکاف را تا حد قابل ملاحضه ای کاهش دهد و با شبیه سازی قابلیتهای رزمی سوخو-30 و رافال سد دفاعی قابل اطمینانی را در برابر هندی ها ایجاد نماید . بدین ترتیب ، گزینه های مختلفی برای نیل به این هدف مورد بررسی قرار گرفت . در ابتدا ، جنگنده برتری هوایی جی-11بی که بلحاظ کمیت حمل سلاح قابل مقایسه با جتهای روسی SU-30MKI بود در نظر گرفته شد . در واقع ، آخرین نمونه های این جنگنده (جی-11بی ) یک سرو گردن از نمونه های تحویلی به هند ، در حوزه هایی نظیر جنگ الکترونیک ، رادار هوابردAEAS که سوخوهای هندی فاقد آن هستند ، بالاتر بشمارمی آید . بدین ترتیب ، نخستین دسته از این جنگنده ها از سال 2017 در خاک پاکستان مستقر شدند تا خدمه پاکستانی ، تجربه مناسبی را بدست آورند . اما در ماه های اخیر ، بویژه برگزاری رزمایش شاهین-9 (دسامبر 2020) رویکرد جدیدی مشاهده شده که در آن ، نیروی هوایی چین جنگنده های نسل ++4 جی-10سی خود را در پایگاه های پاکستان مستقر نمود تا باشبیه سازی رافال های هندی ، حریف مناسبی را برای پاکستانی ها فراهم آورده باشند . در حال حاضر بیشتر از 200 فروند از جتهای جی-10سی بصورت عملیاتی وارد خدمت شده اند و بنا براعتقاد برخی ناظران ، قابل ترین جنگنده تک موتوره نسل خود بشمار می آیند . در این زمینه ، برخی رسانه های چینی مدعی اند که جی-10سی دربسیاری از کاراکترهای رزمی و فنی نظیر مزیت های آیرودینامیکی و سامانه های تسلیحاتی با رافال مقایسه می شود و این بدان معناست که جی-10سی میتواند جنگنده بسیار مناسبی برای شبیه سازی رافال فرانسوی باشد. https://www.aparat.com/v/x1zlb درواقع ، جی -10 سی با بهره گیری از یک پیشرانه ws-10c به قدرت 154-150 کیلونیوتون ، دربرابر پیشرانه های دوقلوی ام-88 رافال ، یک سطح قدرت متفاوتی را به نمایش می گذارد . با این حال تصور می شود سطح فناوری طراحی موتور در فرانسه ، هنوز به طرح های چینی و آمریکایی نرسیده ، به همین دلیل ، جنگنده چینی ، علیرغم استفاده از یک موتور ، کارامدی بیشتری را به نمایش می گذارد ، در حالی که با توجه به مجهز نمودن پیشرانه چینی به خروجی های سه بُعدی بُردار رانش ، مزیت دیگری برای طرح شرقی پدید می آید . علاوه بر این ، رافال فرانسوی از نسبت رانش به وزن بالاتری برخوردار بوده وبدلیل عدم استفاده از خروج های سه بُعدی قدرت مانور کمتری را به نمایش می گذارد . در ان سوی صحنه ، جی-10 سرعت عبوری ، صعود و ارتفاع عملیاتی بالاتری را در اختیار دارد و این بطور مستقیم به معنای شبیه سازی بهتر عملکرد رافال فرانسوی برای نیروی هوایی پاکستان است . علت انتخاب جنگنده چینی برای شبیه سازی شیوه رزم یک جت غربی عمدتا ناشی از این واقعیت هست که فرماندهان نیروی هوایی پاکستان به این نتیجه رسیده بودند که فناوری چینی نیازمندی ارتش این کشور برای افزایش کیفیت اموزش خدمه را براورده می کند . بدین معنی که جی -10 سی با مسلح شدن به موشکهای هوا به هوا برد بلند و رادار پیشرفته AESA ضمن فراهم کردن آگاهی موقعیتی مطلوب برای خلبان ، صحنه نبرد را برای نیروی مدافع ، همانند شرایط واقعی جنگ ، شبیه سازی می نماید ، تا جایی که حتی برخی ناظران براین باورند که موشکهای برد بلند PL-10 قابلیتهای فراتری از ماژیک-2 را به نمایش می گذارد . مضاف براین ، جی-10سی با توانایی حمل موشکهای کروز ضد کشتی مافوق صوت به منظور اجرای ماموریتهای هوا به سطح و ضد دسترسی ، می تواند به مراتب فعال تر از رافال در میدان نبرد حاضر گردد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه 2- رزمایش شاهین-9 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان / نیروی هوایی ارتش خلق چین

بسم ا... خدمت برادر عزیز جناب @arminheidari ماجرای فیلم فهرست شیندلر . استیون اسپیلبرگ به چه صورتی یک افسانه را تبدیل به واقعیت کنیم !!!!! پی نوشت : 1- بررسی کنید اثر گذاری تولید این نمونه از فیلم ها را روی افکار عمومی دنیا ........... 2- رده بندی در IMDB : هفت

بسم ا... مهمات هوا به زمین مشترک ترکیبی از توانایی های مهمات HELLFIRE II و سیستم هدفگیری Longbow را به شکل ارتقاء یافته خواهد داشت . پیمانکار JAGM براین اعتقاد قرار دارد که ترکیب دو فناوری لیزر نیمه فعال (SAL) و رادار موج میلیمتری (MMW) در یک جستجوکر تکی و اتصال آن به یک کلاهک بهبود یافته از گونه هلفایر در کنار تغییر پیشرانه و سامانه های پایش پرواز میتواند مسحور کننده به نظر برسد . ادغام پستهای مرتبط با مهمات هوا به زمین مشترک (جاگم) - 26 دی سال 1399 خورشیدی https://www.aparat.com/v/TVLu9

بسم ا... بخش دوم این تاپیک را در مقاله ای که قرار هست در ناورد 8 منتشر بشود، از زبان یک مقام ارشد عبری مطالعه می کنید .... ایران – رژیم عبری ، هماوردی استراتژیک در آسیای جنوب غربی پی نوشت : ترجیح بنده این هست که این سئوالات را از دریچه دید طرف مقابل بررسی کنم ... این هم برای خودش شیوه ای است در تحلیل وقایع ...

مقدمه : به بهانه حمله مجدد اسراییل به سوریه ( دی 1399 خورشیدی ) که گفته میشود نزدیک به 40 نفر تلفات را در پی داشته ، بصورت گذار ، روند عملکرد IDF به سال 2020 در سوریه مورد بررسی قرار می گیرد ، جایی که ماهیت عملکرد طرفهای درگیر از ابتدای شروع مخاصمات در سوریه ، همواره به نوعی با شوک و بُهت ، همراه بوده است . ایران و رژیم عبری ، نبرد برای کسب برتری نظامی : در طول نزدیک به 9 سال از آغاز جنگ داخلی بین المللی در سوریه ، نیروی هوایی ارتش اسراییل(IAF) بیشتر از 300 حمله هوایی را بر علیه اهداف ادعایی متعلق به سپاه پاسداران و شبکه نیروهای شبه نظامی وابسته به آن ( موسوم به شبه نظامیان فراملی شیعه / شبکه تهدید ایرانی ITN) در سوریه انجام داده است . با این حال برخی تحلیلگران جنگ داخلی سوریه براین اعتقادند که حملات هوایی مستمر اسراییل با یک هدف اصلی ، یعنی جلوگیری از تثبیت حضور ایران در سوریه و جلوگیری از ایجاد یک مسیر امن به منظور انتقال تسلیحات پیشرفته به حزب ا... و سایر نیروهایی که امنیت رژیم عبری را مورد تهدید قرار میدهد ، صورت می گیرد . پل لجستیکی ایران به سوریه و گذرگاه ابوکمال برخی ناظران براین باورند که این مسیر به یک نقطه تعادل در منطقه برای ایران تبدیل شده است با توجه به این مساله و براساس اطلاعات موجود ، از ابتدای سال 2020 تا ماه مه همین سال ،نیروی هوایی عبری 14 عملیات هوایی را در سوریه انجام داده که در جریان این حملات ، چیزی در حدود 23 موقعیت مختلف در سراسر خاک سوریه به غیر از شمال شرقی این کشور را مورد هدف قرار گرفته است . از میان 14 حمله فوق ، 5 حمله در یک بازه زمانی دو هفته ای میان 20 آوریل تا 4 ماه مه رخ داده که این امر نشاندهنده افزایش فعالیت شبکه تهدیدات ایران بوده است . هر قدر هم شرایط تغییر کند ، عکس العمل به آن مشابه خواهد بود ... بررسی روند حملات هوایی اسراییل به استان های قنیطره ،سویدا ، درعا و دمشق ، بخوبی این تحلیل را در اختیار کارشناسان نظامی قرار میدهد که شاخه عملیات خارجی سپاه پاسداران ( سپاه قدس / IRGC-QF) علیرغم اطلاعات طرف روسی ، همچنان در نزدیکی مرزهای شمالی اسراییلی با شدت هرچه تمام تری ، به فعالیت خود ادامه می دهند و اسراییل نیز با کاهش یا افزایش این تحرکات ، حملات هوایی خود را تنظیم می کند . به اعتقاد منابع اطلاعاتی غربی ، گستره وسیعی از نیروهای شبه نظامی ، استخوان بندی قدرت ایران در سوریه را تشکیل میدهد در واقع ، سراسر بخش جنوبی سوریه در طول 9 سال گذشته ، به منطقه اصلی عملیات هوایی ارتش اسراییل تبدیل شده ، چرا که مبداء قریب به اکثر محموله های تسلیحاتی سپاه که به قصد تحویل به حزب ا... درلبنان یا حماس در غزه ارسال می شود ، از اطراف دمشق صورت می گیرد . این درحالی است که اگر چه بلندی های جولان همچنان در اشغال IDF قرار دارد ، اما تل آویو در طول این 9 سال ، نگرانی خود را از اینکه در کنار جولان ، محور جنوبی سوریه تبدیل به یک سکوی پرش دوم برای ایران جهت هرگونه عملیات غافلگیرانه شود ، پنهان نکرده است . نگرانی اسراییل از گسترش سریع نظامی ایران در سوریه آنچنان عمیق است که فرودگاه بین المللی دمشق (DAI) جایی که هواگردهای ترابری سنگین نیروی هوا- فضای سپاه ، خطوط هوایی غیرنظامی وابسته به این نیرو و گاهی هواگردهای نیروی هوایی ایران ، موشک ، سلاح ، مهمات و اقلام نظامی را به یگانهای مستقر در سوریه تحویل می دهند نیز از حملات مستمر IAF در امان نمانده است . اما در حالی که فرودگاه دمشق به یک هدف روتین برای نیروی هوایی رژیم عبری تبدیل شده ، حمله هوایی 13 فوریه 2020 به برجسته ترین و درواقع نقطه اوج این بمباران ها تبدیل گردید ، چرا که پس از چند سال تردید ، IAF یکی از قرارگاه های سپاه پاسداران ( بنا بر ادعای نویسنده . م ) را در ساختمانی سه طبقه در نزدیکی بخش ورودی فرودگاه را مورد حمله قرار داد که به دلیل اهمیت آن ، زیر پوشش گسترده رسانه ها قرار گرفت . ابوکمال ، نقطه جدید فشار اسراییل علیه ایران : حدود مرزی میان سوریه و عراق پس بازپسگیری شهر ابوکمال توسط سپاه پاسداران از عناصر داعش در اواخر سال 2017 به نقطه جدیدی برای حملات نیروی هوایی اسراییل تبدیل گردید . این شهر بدلیل موقعیت ژئواستراتژیک ، یک نقطه پراهمیت در پل لجستیکی ایران است که تا لبنان ادامه پیدا می کند وگفته می شود که تمامی تسلیحات ایرانی ارسال شده به مقصد جنوب لبنان یا غزه ، می بایست از این گذرگاه عبور نماید . در سال 2019 ، ایران پس از مدتها بررسی شرایط منطقه ، یک ابر انبار زیرزمینی با شناسه پادگان امام علی (ع) را برای ذخیره محموله هایی که بصورت مستمر وارد سوریه می شد ، تاسیس نمود ، در حالی که همزمان با این تحرکات ، واحدهای بسیج مردمی سوری به همراه یک نیروی 60 نفری از شبه نظامیان عراقی متمایل به ایران ، مسئولیت حفاظت از این مجموعه و تمامی محور مرزی میان سوریه و عراق را برعهده گرفته بودند . گسترش ماموریتهای محوله به این نیروها ، بعدها موجب شد تا عناصری از کتائب حزب ا.. ، سازمان بدر ، النجباء ، عصائب اهل الحق و گردان های امام علی (ع) در قالب بسیج مردمی ، نیز وارد عمل شده و نقش بسیار مهمی را در حفظ منطقه بسود ایران بازی کنند . سایر شبه نظامیان تحت حمایت ایران نیز شامل تیپ 313 (سوری ) ، لواء فاطمیون ( هزاره های شیعه افغانستانی ) ، لواءزینبیون ( شیعیان زیدی پاکستانی ) نیز حضور بسیار فعالی را از خود به ثبت رسانده اند . بدین ترتیب سازمان های اطلاعاتی عبری تخمین می زنند که شبکه شبه نظامیان ایران شامل 6200 نیروی رزمنده است که در حوزه جغرافیایی دره رودخانه فرات مستقر و ان را تحت کنترل کامل دارند . موقعیت پادگان امام علی (ع) بنا بر ادعای منابع اطلاعاتی عبری آیا این موقعیت ، یک نقطه محوری برای ایران محسوب میشود یا اینکه تنها یک سیبل ثابت فریب دهنده برای جذب حملات IAF و منحرف نمودن اذهان تحلیلگران اطلاعاتی اسراییل است!!!! بطور طبیعی ، این منطقه ، شامل گذرگاه ابوکمال ، به کانون تمرکز برنامه ریزان نیروی هوایی عبری درآمده و در سال 2020 ، در سه بازه زمانی متفاوت ( ژانویه ، مارس و مه ) مواضع سپاه پاسداران را در شرق سوریه مورد هدف قرار دادند . در ژانویه 2020 ( بطور دقیق حدود یک سال پیش . م ) جنگنده های عبری یک کاروان ناشناس را در حومه ابوکمال بمباران کردند که در نتیجه این حمله ، 8 شبه نظامی عراقی کشته (شهید) شدند ، در حالی که به ادعای تل آویو ، این کاروان موشکهای خاصی را می بایست به حزب ا... تحویل می داد . در همان زمان نیز،یک انبار دپوی سلاح در منطقه فوق بشدت بمباران گردید . در 11 مارس 2020 ، زیرساختهای بسیج مردمی سوریه در حومه ابوکمال مجدداً مورد حمله قرار گرفت که به شکل خاص ، پادگان امام علی(ع) هدف از قبل برنامه ریزی شده ای بود که در مجموع سه حمله به این منطقه ، چیزی در حدود 48 شبه نظامی عراقی و ایرانی کشته (شهید ) شدند . در واقع ، ستاد مشترک ارتش عبری ، به این نتیجه رسیده بود که حفظ فشار بر گذرگاه لجستیکی ابوکمال برای محدود کردن آزادی مانور واحدهای ایرانی در سوریه بسیار ضروری است و برای نمایش اراده معطوف به هدف ( کاهش مانور عناصر ایرانی در این منطقه ) نیروی هوایی فارغ از بُعد مسافت ، موظف است تا منطقه را تحت پوشش خود قرار دهد . به همین دلیل در بازه زمانی سال 2020 ، حداقل 5 بار مواضع ایران در منطقه فوق مورد هدف قرار گرفت . شیوه کاربرد مهمات اسپایس محصول رافائل رافائل مدعی است که این مهمات جدید قابلیت شلیک در شرایط همه گونه آب و هوایی ( روز / شب ، آب و هوای نامطلوب ) را با استفاده از دو جستجوگر CCD / IIR و همچنین الگوریتم های پیشرفته تطبیق منظر ، را در اختیار کاربران خواهد گذاشت . به گفته مقامات این شرکت ، جستجوگر Spice در نزدیکترین فاصله ممکن ، هدف را شناسایی و آن را به شکل کاملا هوشمند با دیتای موجود در حافظه خود ، مطابقت داده و به همین دلیل ، خطای احتمالی ناشی از اخلال در GPS را تا حد ممکن ، کاهش دهد . سپاه قدس ، انتقال زیرساختها به زیرزمین : برخی ناظران نظامی براین اعتقادند که حملات فزاینده IAF به زیرساختهای سپاه پاسداران موجب شده تا فرماندهان این نیرو بسرعت تسهیلات و تاسیسات حیاتی خود را برای محاظت در برابر حملات هوایی به زیرزمین منتقل کنند . بدین معنی که پادگان امام علی (ع) در حالی بعنوان یک هدف ثابت تقویت شده برای نیروی هوایی عبری ، به بزرگترین مرکز دپویی سپاه در سوریه تبدیل شده که بسرعت مراکز پیشرفته تری در سراسر خاک سوریه در حال ایجاد است . آنچه که ارزیابی های خسارت منطقه نبرد (BDA) از بمباران های آوریل 2020 نشان میدهد ، نیروی هوایی عبری ، چیزی در حدود 9 مرکز ذخیره سازی را در شمال منطقه پالمیرا بمباران نموده که به احتمال بسیار زیاد مقصد نهایی جنگ افزارهای ارسال شده زمینی از طریق ابوکمال یا پایگاه هوایی تیاس بوده است . در حدود یکهفته بعد ، در بیست و هفتم آوریل 2020 ، اسراییل تاسیسات مشابهی را در پایگاه هوایی مِزِه در دمشق مورد هدف قرار داد که تحلیل ها حاکی از آن بود ورودی این تاسیسات آسیب دیده ولی اینکه بخش زیرزمینی آن نیز آسیب دیده یا خیر ، مشخص نگردید. پایگاه هوایی مِزِه تحت کنترل کامل دپارتمان اطلاعات نیروی هوایی ارتش سوریه است که مهمترین شریک نیروی قدس سپاه در عملیات بر ضد شورشیان مسلح و اسراییل بشمار می رود . ناظران نظامی بر این اعتقادند که درصورت ادامه ساخت دپوهای زیرزمینی توسط ایران ، نیروی هوایی اسراییل بتدریج بسوی مهمات سنگرشکن سنگین خواهد رفت . از انجا که برد این نوع پرتابه ها ، نسبت به موشکهای کروز کمتر است ، جنگنده های نیروی هوایی اسراییل بالاجبار می بایست به هدفهای خود نزدیکتر شوند و همین امر ، آنها را در برابر سامانه های دفاع هوایی سوری قرار خواهد داد. مهمات نفوذ کننده جی بی یو-39 بعنوان مثال ، براساس شیوه استاندارد نیروی هوایی عبری ، موشکهای کروز دلیله از فاصله 250 کیلومتری قابل شلیک است و درمقایسه ، مهمات GBU-39 علیرغم قطر کمتر ، بدلیل حمل یک سرجنگی بزرگتر (4 برابر)، در شرایط ایده آل ، می تواند از فاصله 64 کیلومتری رها شود . از سویی دیگر ، مهمات نفوذ کننده BLU-109 با کلاهکی به وزن 874 کیلوگرم ، نیازمند رها سازی از بردی نزدیکتر را دارد ، ضمن اینکه حمل این مهمات ، سطح مقطع راداری جنگنده حامل را افزایش خواهد داد و ضمن کاهش قدرت مانور و برد پروازی ، شبکه دفاع هوایی سوریه را برای رهگیری آن در موقعیت بهتری قرار می دهد . جنگنده F-16I مسلح به مهمات دوهزار پاوندی BLU-109 سنگرشکن ، سلاح اصلی نیروی هوایی عبری برای اجرای حملات علیه تاسیسات زیر زمینی اما برخلاف تصور ایده آل سطور بالا ، حملات غیر قابل باور نیروی هوایی عبری بر علیه اهدافی در نزدیکی حمص و شعیرات و درست در محدوده برد سامانه اس-300 سوری ، باردیگر ، برتری هوایی ارتش عبری را در آسمان سوریه ، به رُخ دوطرف کشاند . با این وصف ، در حالی که عوامل توپولوژیک و تاکتیکی در آنالیز عملکرد شبکه دفاع هوایی سوریه دخیل هستند ، اکنون مشخص شده که روسها اگر چه سیستم اس-300 را به سوریها ، هدیه داده اند ، اما کاربرد آن را بر علیه جتهای عبری ممنوع نموده اند . بعنوان مثال ، در 31 مارس 2020 ، نیروی هوایی عبری ، فرودگاه نظامی شعیرات را مورد حمله قرار داد که در جریان آن ، بخشی از باند پرواز تخریب ، سامانه های کنترل ترافیک هوایی پایگاه منهدم و یک انبار که ستاد ارتش اسراییل مدعی استفاده از آن بعنوان انبار سلاح توسط نیروهای ایرانی بود ، منهدم شد ، هر چند سوریها بلافاصله باند فرودگاه را ترمیم و با جایگزینی سیستم های ترافیک هوایی ، ظرف دو هفته رفت و آمد هوایی در شعیرات از سرگرفته شد . اما این پایان کار نبود ، در یکم ماه مه ، حمله دیگری از سوی اسراییل ، این بار در نزدیکی حُمص موجبات تخریب یک مجموعه دپویی نظامی ( به ادعای IDF) را فراهم آورد که در پی آن یک زنجیره انفجارات صورت پذیرفت و محوطه بطور کامل نابود شد . مسلح سازی و تجهیز حزب ا... ، همچنان ادامه دارد : سه روز بعد از حمله به حُمص ، در چهارم ماه مه 2020 ، نیروی هوایی عبری به یک مرکز تولید موشک در الصفیره ( منطقه ای در جنوب حلب) حمله بردند که براساس ادعای مقامات اطلاعاتی IDF ، یکی از سه مورد تاسیساتی است که متعلق به مرکز مطالعات علمی و تحقیقاتی سوریه بوده و احتمال می رود که مرکز توسعه تسلیحات WMD ارتش سوریه باشد . این مرکز از دهه ها پیش ، به شکل سنتی ، تولید موشکهای اسکاد و عوامل شیمیایی را برای ارتش سوریه ، برعهده داشته و مقامات تل آویو اکنون معتقدند که این مرکز بطور کامل تحت هدایت ایران ، مسئولیت تولید انبوه مهمات هدایت دقیق برای حزب ا... و سایر گروه های نظامی قرار دارد . بر همین اساس ، گفته می شود که در سال 2016 ، ایران در پاسخ به حملات مستمر نیروی هوایی عبری به سوریه ، یک طرح بسیار گسترده را برای انتقال فناوری مهمات هدایت دقیق به حزب ا... آغاز نمود ، بدین معنی که به جای قبول ریسک تحویل موشکهای آماده به حزب ا... ، خط تولید کیت های بروزرسانی به منظور بهینه سازی موشکهای سازمانی این گروه نظامی را در سوریه ایجاد نمود . در نتیجه ، با هدایت و کنترل عملیاتی ایران ، مهندسان حزب ا.. شیوه تولید تسلیحات پیشرفته را دریافت می کردند . این گروه با استفاده از این فناوری ها ، بیشتر از 150 هزار تیر موشک قدیمی خود را در قالب یک برنامه از قبل تعیین شده ، به مهمات هدایت دقیق تبدیل کرده ومی کنند . خطر این برنامه برای تل آویو چنان بود که در سال 2019 ، ارتش اسراییل ، اطلاعات مربوط به 4 سایت تولید موشک را منتشر کرده و معتقد بودند که برنامه ایران در حال رسیدن به نتیجه نهایی است . بخش اطلاعاتی ارتش اسراییل در آن زمان معتقد بود که تمامی فعالیتهای مربوط به برنامه گسترده ایران برای توسعه نفوذ خود در سوریه ، بویژه ساخت تاسیسات نظامی زیرزمینی ، تحت هدایت ژنرال سلیمانی ( سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی ) است و به احتمال زیاد ، ترور وی در فرودگاه بغداد ، با هدف ایجاد اخلال در این برنامه صورت گرفته است . با این وصف ، حملات هوایی اسراییل پس از این دوره زمانی ، شاهدی بر ادامه دار بودن برنامه موشکی ایران در سوریه است . اگر این تحلیل واقعیت داشته باشد ، ارتش اسراییل ، روزهای سختی در آینده پیش روی خود خواهد داشت ، اگر چه احتمالاً گزینه های قابل تاملی را نیز برای پاسخ ، در اختیار خواهد گرفت . پی نوشت : استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بسم ا... تجمیع تمامی پستهای پراکنده مربوط به ناو پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران خارک ، با یک ویدئوی جالب توجه مربوط به انجمن میلیتاری (سال 1393) ویدئوی فرود بالگرد سی کینگ sh-3d نیروی دریایی ارتش بر روی ناو پشتیبانی خارک https://www.aparat.com/v/yfTcg

بسم ا... بگذارید یک داستان تعریف کنم ..... ما اینجا در ولایت خودمون ، یک ضرب المثلی داریم به این مضمون ... "عقل که نباشد ، جان در عذاب هست " حالا کاربرد بی ضابطه واژه "نقطه زن" و پرتی حواس و همچنین هیجان نویسندگان بخش دفاعی مشق نیوز از یک واقعه نظامی ، ببینید چه شکلی باعث هجمه به یک سازمان نظامی در جمهوری اسلامی ایران میشود و چه شکلی باعث میشود تا دشمن ، تحریک بشود برای قرار دادن یک سازمان نظامی رسمی در لیست گروه های تروریستی صرف نظر از اینکه با بولد کردن این خبر ، سعی دارند یک عملیات غافلگیرانه را علیه پایگاه هوایی یک کشور با ساختار و تجربه نظامی مشخص به شکل زیرکانه ای به وضعیت حال حاضر ما تعمیم بدند ( که البته یک کوشش بسیار مبتذل بود ) ولی جنبه بسیار ناگواری که با این خبر ایجادکردند را پیش بینی نمی کردند . اولین تصویر از سمت راست در مورخ 1399/10/24 مربوط هست به شلیک موشکهای بالستیک علیه یک پایگاه هوایی تا اینجا همه چیز عادی هست ولی نکته جالب ماجرا بعد از این قرار دارد . در حدود 10 روز قبل از این ، مصاحبه ای شد با سردار حجازی و در تیتر خبر عبارت موشکهای نقطه زن حزب ا... درج شده . باز هم یک مقداری عقب تر ، خبری منتشر شد مبنی بر ایجاد یک سلسله سامانه های جدید برای شلیک موشکهای بالستیک باز هم تا اینجا موردی نیست ولی کارشناس جنگ روانی دشمن ، با قرار دادن این سه تا خبر کنار هم ، آن هم از یک سایت منتسب به نهادهای نظامی ، بطور دقیق چه نتیجه دلخواهی را برای مخاطبان خودش در اقصی نقاط دنیا ، ایجاد می کند ؟؟ً!!! دقت کنید .... موشکهای بالستیک نقطه زن ، شورشیان اتیوپیایی ، حزب ا... لبنان و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شاید این کنار هم گذاشتن کدواژه ها ، برای تخریب خودی ، حتی به ذهن باتجربه ترین کارشناسهای جنگ روانی ایالات متحده هم نمی رسید !!!!

تصاویر ناو بندر مُکران

اکنون و آینده .. یک دهه پس از نخستین پرواز جی-20 در یازده سالگی یازدهم ژانویه سال 2021 ، به تقریب یک دهه از نخستین پرواز اولین جنگنده سنگین وزن نیروی هوایی ارتش چین ، چنگدو جی -20 که چهارمین جنگنده نسل پنجم عملیاتی دنیا لقب گرفته ( درست یکسال پس از نخستین پرواز سوخو-57 ) می گذرد . اگر چه منبع چینی ، در همان سالها ، در مقیاس گسترده ای اعلام نموده بودند که این کشور پیشرفت قابل توجهی را در توسعه جنگنده نسل پنجم ، به خود می بیند ، اما این گزارشها در آن زمان ، نزد منابع غربی با بی توجهی غیر معمولی روبرو گردید ، چرا که تصور می شد فناوری طراحی چنین جنگنده ای از حدود توانایی های چین ، خارج است . در عوض ، تحلیلگران نظامی غرب ، براین اعتقاد قرار داشتند که جنگنده جدید چینی ، بیشتر یک هواگرد رزمی نسل +4 با فناوری شبیه به یوروفایتر اروپایی یا رافال فرانسوی است که بلحاظ پیچیدگی فناوری مورد استفاده ، از کاراکترهای استاندارد نسل پنجم بسیار عقب تر است . اما رونمایی از جنگنده جی-20 و نخستین پرواز رسمی آن که در جریان سفر وزیر دفاع وقت ایالات متحده ( رابرت گیتس ) به چین صورت پذیرفت ، به نوعی نمایش قدرت و پاسخ به استراتژی دولت اوباما ( چرخش قدرت به آسیا ) تلقی گردید ، ولی موضع رسمی چین در این زمینه بسیار متفاوت بود ، چرا که نقل قولی از گیتس صورت گرفته که در سئوالی از رییس جمهوری وقت چین ، این آزمایش را بی ارتباط با سفر وزیر دفاع آمریکا و براساس برنامه ریزی قبلی دانسته بود . با این حال ، گیتس ، همچنان توانایی چین در توسعه یا عملیاتی نمودن یک جنگنده نسل پنجم را نادیده گرفت و معتقد بود که این رونمایی ، تنها یک نمایش فناوری از سوی چین می بایست تلقی گردد . در همان زمان نیز مشاوران گیتس با نقل قول از وزیر دفاع ، جی-20 را فاقد قابلیتهای رزمی واقعی دانسته و براین اعتقاد قرار داشتند که این جنگنده ، حتی در صورت واقعی بودن ، تا قبل از یک درگیری بزرگ در شرق آسیا ، آماده ماموریت نخواهد شد . اما روند توسعه این جنگنده تا سال 2020 ، بار دیگر ، نشان داد که انتظارات غرب از برنامه توسعه رزمی و فناوری چین ، با یک شکاف اطلاعاتی قابل توجهی روبروست . از یک نظر ، نیروی هوایی چین از سال 1992 با خرید جنگنده های سوخو-27 از روسیه ، ضمن آغاز بازسازی سخت افزاری سازمان رزم خود ، قابلیتهای محدودی را برای مقابله با جنگنده های اف-15 نیروی هوایی ایالات متحده فراهم مینمود و پس از آن ، با دریافت امتیاز تولید این جنگنده از روسیه ، تلاش نمود تا کمیت ناوگان را خود بهبود بخشد . اما معرفی اف-22 و متعاقب آن ، تحویل رپتور به نیروی هوایی ایالات متحده ، باعث شد تا نیروی هوایی چین برای پاسخ به شکاف بزرگ ایجاد شده ، تلاش گسترده ای را برای بخدمت گیری یک جنگنده جدید بومی و همتراز با اف-22 در دستور کار خود قرار دهد . بدین ترتیب ، روند توسعه جی-20 آغاز و درنهایت بعنوان دومین جنگنده سنگین وزن نسل پنجمی درمارس 2017 به نیروی هوایی ارتش چین ملحق گردد . درمیان برجسته ترین قابلیتهای جی-20 ، قابلیتهای رادار گریزی این جنگنده است که پس از اف-22 ، مقام دوم را در اختیار دارد و هدف قرار دادن آن را در فواصل طولانی بسیار مشکل می نماید . علاوه براین ، یک سامانه اختصاصی آگاهی محیطی که بر روی کلاه پروازی خدمه نصب شده ، می تواند به خلبان در هدفیابی و شلیک موشکهای کوتاه برد ، کمک زیادی نماید ، در حالی که رپتور فاقد چنین امتیازی است . علاوه براین ، توسعه مستمر موشکهای پی ال -15 و منطبق کردن آن با رادار AESA جنگنده باعث شده تا یک حریف بسیار خطرناک برای موشکهای آمرام ( سری سی و دی ) متولد شود . اما بر خلاف اف-22 که بدلیل هزینه های عملیاتی بسیار زیاد ، تنها 4 سال پس از ورود به خط تولید ، تحویل آن به نیروی هوایی کاربر ، متوقف شد ، انتظار می رود که جی-20 برای مدت زمان قابل توجهی ، در خط تولید قرار داشته باشد . گمانه زنی هایی هم کنون وجود دارد که یک نسخه دو سرنشینه مجهز به سامانه های راداری بسیار قوی تر به منظور ایفای یک جنگنده هشدار اولیه در حال توسعه است و همزمان با آن، پیشرانه های جدیدتر WS-10C با بازدهی مشابه اف-119 آمریکایی نیز به این هواگرد اضافه گردد . حتی شایعاتی نیز وجود دارد که امکان تغییر پیشرانه ها و جایگزین شدن موتور WS-15 به نسخه J-20B نیز امکان پذیر شده است . براساس اطلاعات طرف چینی ، این جنگنده باسرعت 50 فروند در سال ، در خط تولید قرار داشته و چیزی در حدود 150 فروند آن نیز در مراحل مختلف آزمایش قرار دارد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه

بسم ا... تست تیربار جدید !! توسط فرمانده نیروی زمینی سپاه منبع https://www.aparat.com/v/DsBeM

بسم ا... ویدئوی رسمی از ناوبندر مُکران نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران https://www.aparat.com/v/vwOVB پی نوشت : 1- تا اینجا که شکل تبلیغات برای این رونمایی قابل قبول بوده ، حرفه ای ، بدون مبالغه ، ساده تابعد ببینیم چه میشود ... 2- این ناو در حال حاضر ، در کنار 6 فروند بالگرد سنگین استالیون و 10 فروند نیمه سنگین سی کینگ و سبک 212 ، نیازمند بالگردهای جدید هست .. این را دوستان در ارتش باید پیگیری کنند 3- زد-9 هایی که قرار بود خریداری بشود ، سرنوشتش چی شد ؟

بسم ا... دستخط و امضای فرمانده نیروی قدس در دسترس همه !!!!!! سئوال این هست ، نیاز بود دستخط و امضاء یک فرمانده ارشد نظامی در زمان تصدی یک مسئولیت مهم ، منتشر بشود ؟؟؟!!!!!! دوستانی که چنین پیشنهادهایی را ارائه می کنند ، احیاناً خبر ندارند که طرف مقابل ، با انالیز دستخط ، تلاش می کند خصوصیات و جنبه های روانی صاحب دستخط را بررسی کنند و این وقتی درقالب یک پازل ، کنار سایر اطلاعات دیگر قرار بگیرد ، یک تصویر شفاف تر از خصوصیات نویسنده را برای کارشناس های اطلاعاتی دشمن فراهم می کند !!!!

اولین ماموریت رسمی برای عقرب روسی تست جنگ افزار هواپرتاب مافوق صوت مسکو: پس از عملیاتی شدن رسمی جنگنده سوخو-57 در نیروی هوایی روسیه در دسامبر 2020 ، نخستین سری تحویلی این جتها به پایگاهی در منطقه نظامی جنوب روسیه مستقر شدند و اینک خبرها حاکی از آن است که روسها در نخستین نقش جدی ، ماموریت تست تسلیحات هواپرتاب مافوق صوت را به این جنگنده محول نموده اند . گرچه این جنگنده روسی ،از میانه سال 2019 در خط تولید قرار داشت ، انتظار نمی رود که کمیت قابل توجهی از آنها تا سال 2027 وارد خدمت گردد که این مساله را می توان به برنامه نیروی هوایی روسیه برای تطبیق پیشرانه های قدرتمندتر ساتورن با 30 درصد نیروی رانش بیشتر تا سال 2022 مربوط دانست . با توجه به این مساله ، سوخو-57 برای نیروی هوایی در حال تجدید سازمان روسیه ، تا فرارسیدن زمان پیش بینی شده ، حکم یک بستر آزمایش را به منظور تطبیق فناوری جدید در حوزه های اویونیک و تسلیحات خواهد داشت تا به محض گسترده شدن خط تولید ، محصولی پیشرفته عملیاتی گردد . درواقع ، برنامه تولید سوخو-57 بزرگترین قرارداد نظامی دولتی روسها تا سال 2027 است ( با علم به اینکه توسعه بالستیکی به جامانده از دوران اتحاد شوروی همچنان ادامه دارد . م ) تا آن زمان ، مراحل تکامل فناوری های در حال توسعه جنگنده نسل ششم نیز به دوره بلوغ خود نزدیک میشود و این به روسها اجازه می دهد تا ضمن ادغام این فناوری ها با سوخو-57 و رقابت با جتهای نسل ششم غربی ، برنامه خود را برای نسل بعدی جنگنده های نیروی هوایی که با کاراکترهایی نظیر کاربرد هوش مصنوعی ، طراحی هواگرد رزمی با گزینه انتخابی دوتایی سرنشین دار/ بدون سرنشین و احتمالا تسلیحات انرژیِ مستقیم ، با سرعت بیشتری پیش برند . بدین ترتیب ، عملیاتی شدن جتهای میگ-31 مسلح به مهمات فراصوت هواپایه از اوایل سال 2018 موجب شده تا سوخو-57 به اولین جنگنده حامل اصلی چنین مهماتی تبدیل گردد . درواقع ، پیش بینی ها براین قرار دارد که روسها مشغول توسعه یک نمونه کوچک شده از مهمات KH-47M2 هستند که هم اکنون مراحل اولیه توسعه خود را پشت سر می گذارد و به شکل خاص برای سوخو-57 در نظر گرفته شده است . با توجه به این پیش بینی ، تصور می شود که اولین جنگنده سوخو-57 تحویلی به بستر آزمایش این موشک تبدیل شود که طبق گزارشها ، با سرعتی در حدود 10 ماخ و بردی برابر 2000 کیلومتر ،ضمن حفظ قدرت مانور، قابلیت رهگیری توسط پدافند مدافعان را بسیار سخت تر می کند . این پرتابه به احتمال بسیار زیاد برای انهدام اهداف واقع در زمین و دریا استفاده خواهد شد . به گفته ناظران نظامی ، این موشک با توجه به مشخصات اعلامی ، عمدتا می بایست بر علیه اهدافی با ارزش بالا نظیر فرودگاه های نظامی ، ناوگروه های رزمی هواپیمابر و سامانه های پدافند هوایی کاربرد داشته باشد . جدا از تست KH-47M2 ، مهمات هوا به هوای R-37M نیز بعنوان یک پرتابه فراصوت ، میتواند بر علیه بمب افکن های سنگین ، ای وکس ها ، سامانه های جنگ الکترونیک هواپایه به کار رود . علاوه براین ، پرتابه های کروز ضد کشتی فراصوت نیز به سلاح های استاندارد سوخو-57 نیز اضافه خواهد شد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : بن پایه

تیزر و پشت صحنه تاپگان 2 !! Good morning... Aviators !! This is Captian Speaking ویدئوی زیر در مورخ 26 آبان 1401 بدستور سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر ( ساترا ) حذف شد https://www.aparat.com/v/ZgJEu

در باب اهمیت "قوانین درگیری " ماوریک (پیت میچل) : من فرمانده هیترلی را توی دید داشتم ، برای همین وقتی من را دید که دارم برای شکارش میرم ، خودش را رسوند به زیر سقف 10000 پا .. ماوریک (پیت میچل) : رفتم دنبالش ، وقتی دیدم خطری نیست ، به آن شلیک کردم فرمانده وایپر : تو گرفتیش !!!! و بزرگترین قانون نبرد را هم شکستی !!!! فرمانده وایپر : ستوان میچل !!! قوانین درگیری در تاپ گان برای حفظ ایمنی تو و گروهت ، وضع شدند ..!! این قوانین انعطاف پذیر نیستند !!!! من هم همین طور .....!!!!

بسم ا... درس اخلاق و مدیریت دقت کنید شیوه رفتار فرمانده یک نیروی رزمی و صحبتهایی که در ویدئو هست این را برای ناامیدها از وضعیت جاری ارسال می کنم https://www.aparat.com/v/xt1U6

آذر1399

پیش نمونه KF-X در خط تولید بال گشایی پنجمین جنگنده نسل پنجم پنهانکارتاریخ هوانوردی سئول : براساس پیش بینی های صورت گرفته تحلیلگران صنعت هوانوردی نظامی ، صنایع هوا-فضای کره جنوبی (KAI) بزودی از نخستین نمونه جنگنده دو موتوره نسل پنجم خود که هم اکنون با شناسه KF-X شناخته میشود ،رونمایی خواهد نمود . تولید این پیش نمونه که از سپتامبر 2020 آغاز شده ، هم اکنون در مرکز مونتاژ دفتر مرکزی این شرکت در ساچئون ادامه دارد . برخی ناظران براین اعتقادند که با توجه به محدویتهای فناورانه کره جنوبی ، این جنگنده در برخی از حوزه ها ، با همکاری طرف خارجی تکمیل خواهد شد . این محدودیتها را می توان در توسعه یک موشک هوا به هوای دوربرد ( که زمینه همکاری با اروپا برای تطبیق موشک میتیور را فراهم آورد ) تا سامانه تعقیب عوارض / جلوگیری از برخورد با عوارض زمینی ( محصول شرکت اسراییلی البیت سیستمز ) و درنهایت پیشرانه F414 امریکایی و سامانه های مرتبط به آن مورد بررسی قرار داد . براساس اطلاعات موجود ، طراحی این جنگنده از ابتدا با تاکید قابل توجهی بر در اختیار گرفتن قابلیتهای پنهانکاری و همچنین توانایی حمل موشکهای کروز هواپرتاب سنگر شکن نظیر تائوروس که امکان تطبیق با جتهای پیشرفته F-15K را نیز خواهد داشت ، آغاز شد . پیش از این صنعت هوانوردی کره جنوبی ، با برنامه جت آموزشی /پشتیبانی نزدیک F/A-50 و فروش خارجی آن به نیروی هوایی عراق و فیلیپین ، نتایج چشمگیری را بدست آورد . درواقع ، نسخه آموزشی تی-50 یکی از محبوبترین هواگردها در این رده بشمار می آید و بلحاظ برخورداری از قابلیتهای رزمی ، یکی از جالب توجه ترین نمونه هایی است که خارج از چین توسعه یافته است .به گفته ناظران نظامی ، هزینه تحقیق و توسعه KF-X چیزی در حدد 7/9 میلیارد دلار تخمین زده میشود و این ، بالاترین رقم پس از جنگنده های هم نسل خود ، خارج از ایالات متحده است . بر همین اساس ، کره جنوبی ، یکی از 4 کشوری است که در حال حاضر ، پس از ایالات متحده ، روسیه و چین یک جت رزمی نسل پنج را دردست توسعه دارد که براساس اخبار حتی برای تولید مشترک به پاکستان و چین هم پیشنهاد شده است . علاوه براین ، ترکیه نیز سالهاست بدنبال طراحی و ساخت چنین هواگردی است ، که هم اکنون بعید به نظر می رسد که از فناوری و تجربه لازم برای نیل به چنین هدفی برخوردار بوده باشد . بدین ترتیب ، انتظار می رود که KF-X بعنوان یک پیکربندی به نسبت کم هزینه (هزینه عملیاتی پایین ) بازار صادراتی خوبی برای مشتریان قبلی جتهای کره ای فراهم کند . علاوه براین ، پیش بینی ها ، نشان میدهد که این هواگرد به احتمال بسیار زیاد ، جانشین فانتوم ها و بخش قابل توجهی از جتهای اف-5 و اف-16 سی نیروی هوایی کره جنوبی گردد . پی نوشت : 1- بن پایه صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم ا... نخستین تمرین مشترک و بزرگ رزم پهپادی ارتش جمهوری اسلامی ایران با شرکت صدها فروند از پهپادهای عملیاتی نیروهای زمینی، پدافند هوایی، هوایی و دریایی ارتش 16 و 17 آذرماه سال 1399 https://www.aparat.com/v/w2XWP پی نوشت : بالاخره دارند در حوزه تبلیغاتی ، یک کارهایی می کنند

یک لطفی کنید ، مطالبی که قرار میدید را همین شکلی در تاپیکی که روی اسکرول هست ارسال نفرمایید ، حداقل بگردید در میلیتاری ، شاید مطلب مرتبط را پیدا کردید . ضمن اینکه تصور می کنم برای چندمین بار هست بحث قرار دادن تصاویر در گالری را تذکر میدهم ========= جدا از تذکر بالا ، خرید این هواگردها مساله عجیبی نیست . ارتش اسراییل به صورتی تجهیز و مسلح می شود که قابلیت اجرای عملیات نظامی مشترک با ناتو و ایالات متحده را داشته باشد . در استراتژی بلند مدت ارتش آمریکا تا 2050 ، کشورهای متخاصم قابلیت های ضد دسترسی و یکپارچه شده خودشون را با تراکم بیشتری در اختیار دارند ، برای همین ارتش به ایجاد یک سری پنجره ها ( شکافهای ) زمانی کوچک در داخل این دفاع یکپارچه دارد خودش را آماده می کند واین پرنده ها بدلیل برد مناسب و عمود پرواز بودن ، می توانند توان رزمی ارتش را سریعتر و با حجم بالاتری در کنار بحث تخلیه مجروح و تلفات منتقل کنند پرواز بر فراز آسمان مرگبار

همه چیز در خصوص اف-35 از سال 1386 F-35 Lightning II

15 سال با رپتور نخستین جنگنده نسل پنجم عملیاتی ، یک و نیم دهه پس از ورود به خدمت رزمی دسامبر سال 2020 میلادی ، پانزدهمین سالگرد شروع بخدمت خدمت رزمی جنگنده اف-22 رپتور ، بعنوان نخستین هواگرد نسل پنجمی دنیای هوانوردی نظامی است که با قرارگرفتن در رده جت سنگین برتری هوایی ، جانشین مستقیمی برای جنگنده های نسل سوم و چهارم اف-4 فانتوم و اف-15 سی ایگل محسوب میشود . این جنگنده پس از سالها قرارگرفتن بر روی میز طراحی شرکت سازنده و ایجاد تردید های جدی در خصوص قابلیتهای رزمی جنگنده اف-15 برای مقابله با نسل جدید فناوری های هوای روسی شامل سوخو-30 ، سوخو-27 و میگ-31 به مرحله تولید رسید . راست : نمونه اولیه سوخو-27 چپ : اف-15 سی پس از فروپاشی اتحاد شوروی و تسهیل دسترسی به فناوری های نظامی معرفی شده توسط این کشور در دهه نود میلادی ، آزمایشهای فراوانی میان جنگنده اف-15 و سوخو-27 توسط کارشناسان نظامی آمریکایی صورت پذیرفت که همگی نشان میداد که درنای خاکستری روسها ، در جنبه های مهمی ، قابلیتهای ایگل را پشت سر گذاشته و پیش بینی تکثیر احتمالی این فناوری و فروش آن به کشورهای متخاصم ، نگرانی های جدی را برای به چالش کشیده شدن برتری هوایی ارتش ایالات متحده را پدید آورد . درواقع ، مراحل اولیه توسعه مفهومی اف-22 در دهه هفتاد میلادی و به تقریب همزمان با نخستین پروازهای آزمایشی سوخو-27 در روسیه ، صورت پذیرفت و به نوعی می توان اف-22 را واکنشی به جت جدید روسی ( بر خلاف روند گذشته که این روسها بودند که در پاسخ به هواگردهای جدید غربی ، دست به طراحی هواگرد میزدند . م ) نیزدانست . راست : D-30F6 پیشرانه میگ-31 چپ : پیشرانه AL-31 سوخو-27 اما فروپاشی اتحاد شوروی و توقف بروزرسانی گونه های اولیه سوخو-27 و لغو کامل برنامه های بلند پروازانه تر نیروی هوایی روسیه برای بخدمت گیری جنگنده های سوخو-47 ، میگ-31 ام و میگ 44/1 بعنوان رقبای اصلی رپتور ، این اطمینان را در محافل نظامی آمریکا بوجود آمد که اف-22 پس از ورود بخدمت ، درصدرگونه خود قرار خواهد گرفت . علیرغم تمامی این موارد ، اف-22 با در اختیار گرفتن قابلیتهای پیشرفته پنهانکاری و پایین بودن قابل توجه سطح مقطع راداری ، به نظر می رسد تا امروز ( ژانویه 2021) ، ناپیدا ترین هواگرد رزمی در صحنه درگیری های هوایی محسوب می گردد . پیشرانه های اف-119 این جنگنده که بطور خاص برای درگیری های هوا به هوا طراحی شده ، قدرتمندترین پیشرانه هوایی عملیاتی دنیا لقب گرفته ، جایی که در گذشته پیشرانه های D-30F6 فاکس هاوند و سپس AL-31 فلانکر به ترتیب مقام های اول و دوم را در اختیار داشتند . YF-23 از سویی دیگر ، رپتور ، دومین جنگنده رزمی دنیای هوانوردی نظامی بود که از خروجی های بُردار رانش 2 بُعدی پس از سوخو-30 روسی ، استفاده می نمود و این ویژگی در میان جتهای غربی ، تا حال حاضر همچنان بی رقیب مانده است . علاوه براین ، رپتور دومین جنگنده رزمی پس از جنگنده ژاپنی/آمریکایی میتسوبیشی اف-2 (از سال 2002) بشمار می رفت که از رادار آرایه فازی استفاده مینمود . این قابلیت ، انقلابی در حوزه مفهومی "آگاهی محیطی" برای خدمه هوایی ایجاد نمود و مهار آن را برای دشمن دشوارتر مینمود . گونه های تهاجمی و ناونشین رپتور که همگی بدلیل هزینه های سنگین لغو شدند با تمامی کاراکترهای مثبت و انقلابی بکار رفته در اف-22 ، به نظر میرسد نکات منفی قابل توجهی را میتوان در این سخت افزار رزمی مشاهده نمود . از یکسو ، برنامه طراحی و تولید پرهزینه این جنگنده سنگین ، بشدت تحت تاثیر وقایع دهه نود میلادی و فروپاشی اتحاد شوروی قرار گرفت و جزییات مهمی نظیر توسعه رادار عقب نگر و سامانه های جستجو و ردیابی مادون قرمز آن بسرعت از چرخه تولید کنار گذاشته شد. علاوه براین ، یکی از دلایل برتری اف-22 بر نمونه اف-23 که طراحی پنهانکارتر و جاه طلبانه تری داشت ، هزینه کمتر آن بود ولی درنهایت نتوانست ایده اولیه آن را در تولید یک جنگنده نسل پنجمی با هزینه تعمیرو نگهداری و همچنین مخارجی عملیاتی پایین تر از اف-15 را برآورده نماید ، چرا که هم اکنون تصور میشود ، امروزه اف-22 بالاترین هزینه های عملیاتی (شامل تعمیرو نگهداری تا هر سورتی پرواز) را در جهان بخود اختصاص داده و این به نوبه خود موجب میشود تا نیروی هوایی ایالات متحده در مقایسه با اسکادران های اف-15 ، کمتر به تعداد مورد نیاز عملیاتی دسترسی داشته باشد . این مساله در نهایت موجب گردید تا 75 درصد سفارش های نیروی هوایی برای خرید رپتور لغو شده و تمامی برنامه های آینده از جمله توسعه نسخه ضربتی یا ناونشین آن ، کمتر از 4 سال پس از ورود بخدمت لغو گردد . این روند ، بطور کامل در تضاد با فلسفه طراحی اف-15 و آغاز خدمت رزمی آن از سال 1976 و تولید آن تا به امروز بود . این بدان معنی است که رپتور هرگز نخواهد توانست بعنوان یک جانشین کامل برای ایگلهای نیروی هوایی بشمار آید . پی نوشت : 1- بن پایه مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری