"راهکار فعلی" نیروی هوایی تا زمانی که تجهیزات جدید وارد سازمانش نشده و البته یگان هایش گسترش بیشتری پیدا نکرده اند. چاره ای ندارد جز تغییر تاکتیک و تغییر ماموریت! تا جایی که از هوانیروز حداقل اطلاع دارم این عمل صورت گرفته. ما نمی توانیم از اف۴ انتظار داگ فایت و یا حتی نبرد فرا دید انتظار داشته باشیم. همچنین از اف۱۴ و میگ ۲۹ و ... (بعلت ارزشمند بودن و کمبود جنگنده) با سپردن ماموریت های جدید و آموزش تاکتیک های جدید میتوان از این جنگنده ها در برابر یک نیروی هوایی قدرتمند مثل آمریکا هم استفاده کرد. شما هیچ وقت نمیتوانید از جنگنده های فعلی برای مقابله با رهگیر های قدرتمند دشمن استفاده کنید. باید این وظیفه رو بصورت تخصصی به پدافند هوایی سپرد و به جنگنده ای مثل اف۱۴ و... در این بخش باید نقش تکمیل کننده داد. یعنی نصب زیر سامانه ها و رادار هایی برای پوشش خلا راداری در بعضی از اراضی جغرافیایی خاص استفاده کرد. با استفاده از هواگرد هایی مثل بوئینگ۷۰۷ (که بازنشسته میشن)و ایران ۱۴۰ باید رادارهای پرنده بیشتری ایجاد کرد تا خلا رادار های ثابتی چون رادار غدیر رفع شود. ما باید خود را برای شرایطی اماده کنیم که رادار هایی نظیر رادار قدیر را از دست داده ایم. با این تاکتیک و امکانات لاعقل در بحث پدافند زمین پایه کشنده تر عمل خواهیم کرد. در غر این صورت و با از دست دادن رادار های فرا افق نگر پدافند ما از یک پدافند یک پارچه به یک پدافند جزیره ای تبدیل خواهد شد. باید بطور گسترده تجهیزات حملات زمینی از راه دور را توسعه داد. که البته، هم در نیروی هوایی و هم در هوانیروز این کار با شتاب روز افزونی در حال اجراست. نمونه این امکانات بمب های بالابان و باقی بمب هایی که فراتر از دید رادار ها و پدافند برد کوتاه دشمن و البته منطقه خطر پرتاب میشوند و موشک های کروز برد بلند با قابلیت جستجوی خودکار هدف و با اجرای کار گروهی بینشان ! هماهنگی جنگنده های برد بلند ارتش با برخی از پهپاد های کشور برای استفاده در نقش حامل پد رله . برای اجرای بهتر حملات پهپادی در یک نبرد دریایی و یا حتی زمینی! برای نیروی هوایی باید ماموریت متمرکز و تعیین شده مشخص کرد. ۱- حمله به اهداف دور دست دریایی: اهداف دور دست دریایی با توجه به ضعف نیروی دریایی ایران همیشه به عنوان یک نقطه عطف نظامی برای ما باقی خواهد ماند و البته یک برگ برنده حتی برای دشمن منطقه ای مثل عربستان! ما تنها سلاح هایی که برای زیر اتش گرفتن دهانه ی اقیانوس هند در اختیار داریم. موشک های سجیل و خرمشهر و قدر و... و موشک کروز سومار بصورت علنی است. که خب تهدید جدی برای نیروی دریایی محاصره کننده دشمن نیستند. با استفاده از جنگنده های اف ۴ و سوخو۲۴ و حتی اف۱۴ و میراژ در نقش حامل موشک های کروز برد بلند از انواع مختلف که در اختیار است و یا ترجیحا با موتور رمجت( طراحی و ساخت این موتور اعلام شده و البته شایعات در مورد وجود نسخه های روسی است) تا به سرعت نزدیک به ۳ ماخ برسند و بردی نزدیک به هزار کیلومتر و حتی ۲هزار کیلومتر میتوانند تهدیدی برای هر خط تدارکاتی و یا خطوط محاصره دریایی دشمنان ایران در اقیانوس آرام و دریای هند باشند. این همان تاکتیکی است که شوروی در جنگ سرد با استفاده از بمب افکن هایش از آن بهره می جست. این قابلیت باید در نیروی دریایی ایجاد شود‌ چه با جنگنده های فعلی و چه با جنگنده های جدید که در پست قبلی توصیه کردم. ۲- نقش پشتیبانی نزدیک زمینی به دلیل پر بودن مسئولیت ماموریت های پیچیده حملات برد بلند و استراتژیک بوسیله نیروی هوافضا سپاه. و البته خطر حملات هوایی و توپخانه نوین( توپ های برد بلند ساخت امریکا) و موشک انداز های کوتاه برد نیاز به یک توان هوایی است که تا فاصله دست کم ۳۰۰ کیلومتر از نیروهای عمل کنند زمینی ما پشتیبانی نزدیک موثر کنند. به همین علت گسترش سلاح های دور پرتاب مشابه کاری که اسرائیلی ها و امریکایی ها میکنند ضروری است. البته ایران هم قدم هایی برداشته، از جمله بمب یاسین و بمب بالابان و بمب رعد و موشک بینا۲ و بمب های قائم و باقی بمب ها و موشک های کروزی که در این برد فعالیت میکنند. نشان از قدم برداشتن ایران در این راه دارد. بخش بزرگی از این ماموریت ها بر عهده پهپادها و یا در ترکیب با آن ها صورت خواهد گرفت. تا یک آتشباری حجیم و مناسب روی نیروی زمینی عمل کننده دشمن و توپخانه ی پشتیبانی کننده آن ها اجرا شود. باقی ماموریت های تهاجمی از قبیل حمله به پایگاه ها و فرودگاه و نیروگاه ها و مراکز اقتصادی و راداری و ... با توجه ریسک بسیار بالا؛ باید برعهده یگان موشکی بالستیک و کروز و پهپاد ها باشد. این تعریف مسئولیت ها باعث برداشته شد بار فعالیت از سر نیروی هوافضا سپاه خواهد شد و البته یک پشتیبانی موثر از نیروی دریایی و نیروی زمینی صورت خواهد گرفت آن هم با تلفات حداقلی و فقط با بهره جستن از دو فاکتور مهم، یعنی تغییر تاتکیک و تغییر آموزش. این در حالیست که حتی جنگنده های ما با نیروی هوایی دشمن رو در رو نخواهند شد. و تاکتیک بزن در رو و با احتمال مواجهه کم است. پ ن: ۱-با توجه به امن نبودن هیچ فرودگاهی در شرایط جنگی؛ چه برای نیرو های خودی و چه نیروهای دشمن، از هم اکنون باید فعالیتی صورت بگیرد. راهکار پیشنهادی : الف) تعیین برخی از مقاطع آزادراه های کشور برای استفاده بعنوان فرودگاه موقت با امکانت کامل بارگیری و سوخت رسانی و... جهت اجرای ماموریت های محوله برای جنگنده ها از قبل جنگ( آزاد راه و بزرگ راه معنای متفاوتی دارند. آزاد راه خیابانی است دارای دست کم چهار باند که هیچ مسیر انحرافی اعم از زیر گذر و رو گذر و پل ندارد) ب) تعیین پروتکل یک اصل پراکندگی موثر برای نیروی هوایی در صورت امواج حملات کروزی و پهپادی پی در پی دشمن تا کمترین خسارت محتمل وارد شود و پرنده ها با یک برنامه ریزی قبلی. و طرح ترافیک به فرودگاه موقت جابه جا شوند.(علاوه بر فعالیت پدافند برد کوتاه و پدافند غیر عامل) ج) تاکید بر ترابری لجستیک بالگردی و هوانیروز در جنگ آتی: در جنگ آینده تدارکات پیوسته تر و سریعتر عامل پیروزی و یا شکست خواهد بود. ۲- اجرای آموزش این تاکتیک ها: در هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران از حدود ۲۰ سال پیش تاکنون یگانی با نام تخصصی آموزش ایجاد شده است. که وظایف گوناگونی به آن محول شده است. وظیفه مهم این نیرو آموزش نیرو ها و اجرا تمرینات و تست ها و طراحی تاکتیک های جدید با همکاری یگان های عملیاتی است. و البته گسترش استاندارد های پروازی در بین خلبانان و نیروهای فنی در قالب یک sop مشخص است. وجود این یگان باعث ترقی اموزش و ثبت جدی تمرینات و البته پیدایش طرح های جدید عملیاتی شده است. در نیروی هوایی هم همچین نیرویی نقش بسیار مهمی در طراحی تاکتیک های جدید دارد. تمرین تاکتیک های ذکر شده توسط خلبانان و کنار گذاشتن تاکتیک های منسوخ و غیر کاربردی بسیار مهم است. ۳-این یک تاکتیک بقا برای هر نیروی هوایی است که شرایط ما را دارد. ما در صورت خرید هم باید شرایط مشابه را در مقابل یک قدرت هوایی تمام عیار اجرا کنیم. البته با توجه به گسترش پدافند زمین پایه چاره ای جز این نیست. همانطور که نیروی هوایی قدرتمندی مثل اسرائیل هم همین گونه عمل میکند! ۴- در نهایت با عرض پوزش که مطلب طولانی شد و خودش شد یک تاپیک! دوست داشتم این مطلب به کمک دوستان با عکس همراه میشد. بگذریم...

خب سوخو ۳۵ اساسا یک طرح موقتی و زود گذر از فلانکر است. یک پیش زمینه برای سوخو۵۷! بنظرم دوستان باید این مطلب رو در نظر بگیرند.سوخو۳۵ خیلی لاکچری بازی هستش. بزودی روس ها سوخو۵۷ رو ترجیح میدن و ما میمونیم و یک جنگنده گران قیمت و با کمبود قطعات!!! میگ ۳۵ هم اساسا ضعف های جد بزرگوار خودش میگ ۲۹؛ یعنی وزن کم محموله و برد کم که هر دو حاصل ابعاد کوچک هستند رو در اختیار داره. هر دو این ضعفها برای ایران یک اولویت هستند. ایران به یک جنگنده ای نیاز داره که بتونه ماموریت های برد بلند رو تا اقیانوس هند به سرانجام برسونه! در مورد میگ ۳۵ ما خودمون رو باز درگیر ضعف کرده و بعد چند سال مجدد با بحران روبه رو میشیم. میگ ۳۵ گزینه ی اطمینان بخش و تمام کننده ای نیست. کشندگی کافی را ندارد. *به نظر من بهترین گزینه برای ایران ترکیبی از سه جنگنده است! ۱- سوخو۳۰ اس ام دلیل بسیار سادست یک جنگنده تمام عیار و چند منظوره که قابلیت اپدیت بسیار دارد. روس ها این جنگنده رو به گونه ای ساختن که مشتری هر چی دلش بخواهد بر رویش نصب میکند. سوخو ۳۰ بسیاری از قابلیت های پروازی سوخو ۳۵ رو دارد و البته ما میتونیم یک رادار ارایه فازی فعال حتی قدرتمند تر از چیزی که در میگ۳۵ هست رو براش تهیه کنیم!! تامین قطعات برای سوخو۳۰ بسیار ساده تر است. کشور هند و چین و ... همه از دارندگان و حتی سازندگان قطعات این جنگنده هستند! ما حتی میتونیم موتور این جنگنده رو از چین وارد کنیم! سوخو۳۰ گزینه بسیار مناسبی برای نیروی هوایی ایران بخصوص در بعد عملیات دریایی است. برد بالای این جنگنده و همچنین حمل حجم زیاد محموله علی الخصوص کروز های دوربرد یک مزیت بزرگ در عملیات های دریایی ما ایفا میکند. نقش زمینی که غیر قابل چشم پوشی است. ایران برای رفع یک نیاز متوسط نیاز به اساین ن جنگنده در تعداد نسبتا مناسب دارد. ۲- جی ۱۰ دلیل اصلی من برای خرید این جنگنده؛تعداد است. ما برای رفع کمیت به یک جنگنده ارزان قیمت داریم. در نسخه ای از جی ۱۰ از خروجی پیشران سه بعدی استفاده شده که یک جهش فناوری میتونه باشه برای ما! جی ۱۰ بر روی کاغذ جنگنده قابلی هست. دوستان اساسا باید دیدگاه شون رو نسبت به تسلیحات ساخت چین عوض کنند. جی ۱۰ هم یک جنگنده چند منظوره و با رادار ارایه فازی فعال است. توان هوایی چین با یک پیشرفت چشمگیر در ده سال به اینجا رسیده. حال دنیا مجبور است به قدرت هوایی چین احترام بگذارد. خرید جی ۱۰ در تعداد بسیار زیاد و سپردن نقش دفاع نقطه ای و البته نقش پشتیبانی نیروی زمینی و خیلی از ماموریت های قابل تصور دست نیروی هوایی ما ر بسیار باز کرده و در عمل و در ترکیب با سوخو ۳۰ و جنگنده بعدی پیشنهاد شده موثر واقع خواهد شد و نتیجه اینکه با پول کم نیروی هوایی بزرگ و یک دست و چند منظوره ای در اختیار خواهیم داشت. ۳- یک جنگنده نسل پنجم (سوخو۵۷ یا جی۲۰) بجای خرید سوخو۳۵ و یا سوخو۳۴ . ما باید در فکر خرید قطعی یک نسل پنجم باشیم. همین الانشم رقبای ما یعنی اسرائیل و ترکیه و... برنامه های نسل پنج خودشون رو اجرایی میکنند! نسل پنج ما باید طیف وسیعی از ماموریت های سرکوب هوایی رو انجام بده. اساسا جنگنده نسل ۵ ما باید با اولویت پر کردن خلع پدافند و نبرد هوایی و البته جنگ نوین باشه( هدایت پهپاد و...). جنگنده نسل پنج برای تکمیل برنامه های یک نیروی هوایی ضروری و گرنه همیشه باید اضطراب قدرت جنگنده های پنهان دشمن را باشیم. پ ن: دوستان یک مطلب را در نظر بگیرید. ما هیچ وقت نباید عزت کشور را زیر پا بگذاریم و خرید خود را به ناچار انجام دهیم. این که چون یک جنگنده نیاز داریم ده تا سلاح بنجل باید بخریم اصلا کار درستی نیست. بهتر که بر سر تعداد این موضوع رو حل کنیم تا بر سر تنوع. ان شاءالله که خرید هوایی صورت خواهد گرفت...

ایا برنامه ای مثل اتفاقاتی که در توپخانه راموسه دیدم؛ نیروهای مقاومت چیدن ؟!

یکی از دوستان هم متذکر شدند. واقعا بزرگترین مشکل این سلاح مهمات گذاریشه. مخصوصا الان که تمام سلاح های پدافندی برد کوتاه به سمت متحرک شدن و اجرای ماموریت متحرک رفتند. این اتفاق یعنی یک تاثیر منفی در عملکرد سلاح. وقتی هدف از سلاح ایجاد دیوار اتش باشه؛ و دیوار اتش نیاز به مهمات زیاد داشته باشه! این کار اصولا مهری بر ناقص بودن طرح... اگه بخوان استفاده کنند از این سلاح همچنان باید یک اصلاح بزرگ صورت بگیره. ما بارها در سوریه دیدیم که نیروی هوایی و پهپاد ها فرصت مهمات گذاری مجدد رو به اپراتور نمیدن. باید ظرفیت رو بالا برد. اما خب با توجه به ساخت گاتلینگ و اجرای بهتر این سلاح ها در ایجاد دیوار آتش و هماهنگ تر بودن با استفاده از مهمات جدید. باید روی بیاریم به همین گاتلینگ ها و حتی اگه شده چند لول بسازیم! برای مثال توپ گاتلینگ ۲۳ میلیمتری عاصفه که الان در نیروی دریایی سپاه هم داره مورد استفاده قرار میگیره . http://uupload.ir/files/gtly_unnamed.jpg

سامانه مصباح اولین سامانه پدافندی ساخت ایران بود اگر اشتباه نکنم. ایران در اون زمان در موج وحشتناکی از تهدیدات امریکا قرار داشت و فقط میخواست بگه ما میدونیم تهدید چیه و بیکار ننشستیم. اساسا الان ما سلاح های بهتر از این باید وارد خدمت کنیم. یک نمونه سلاح نسبتا مناسب سامانه ضد هوایی حائل هستش که مهمات هوشمند شلیک میکنه. ما همچنین توپ سعیر داریم که گزینه مناسبی برای ارتقا و استفاده بیشتر. توپ ۲۳ باید جایگزین گاتلینگ های جدید الساخت بشه که چند سالیه رونمایی میشن. مخصوصا با داشتن وعده توپ دار شدن سامانه عقاب و یحتمل سپر؛ کلا نگاه پدافند نسبت به توپ این چنینی ممکنه تغییر کنه. بنظرم ما زمانی خیالمون راحت میشه که بجای این همه پروژه پخش و پلا و گستردگی زیاد از حد بتونیم همه چیز رو گرد یک مجموعه گرد هم بیاریم و کل سامانه یکپارچه بشه. برای مثل یک ترکیب مناسب از باور۳۷۳ و سوم خرداد و ۱۵ خرداد و نهایت عقاب(یا سپر) حتی باور۳۷۳ ها خودشون هم در بعضی اتشبار ها مجهز به موشک های کوتاه برد و دفاع نقطه ای بشن. ولی اگه بخوایم تعداد سامانه ها زیاد باشند. و اپراتور هم به نسبت زیاد تر و البته بخوایم یک بخش بزرگ صرف توپ و بخش دیگه ..... کنیم. اونوقت خطا بالا میره. اونوقت یک دفاع مطمئن نخواهیم داشت. باید همه چیز یکپارچه بشه که شواهد نشون میده ایران در همین مسیر داره حرکت میکنه. پس زیاد روی این طرح ها دل نبندین

جناب امینور تشکر بابت پست کامل تون. نفر پایین سمت راست همون کسی نیست که به مادر سرباز سوری زنگ زده بود تو این چند روز و گفت من سر بچتون رو بریدم و تیکه تکش کردم ؟! https://twitter.com/TMantaghe_Fa/status/1231297838497312768?s=20

موشک کروز قدس ۱

انقلاب صنعتی باعث کوچک‌سازی، تولید انبوه و ارزان‌سازی زیرساخت‌های فضایی شده. تأمین هر گیگابیت بر ثانیه ظرفیت ماهواره‌ای توسط ماهواره‌های بزرگ،‌ میلیون ها دلار هزینه داره، در حالیکه منظومه‌های ماهواره‌ای، چندین برابر این ظرفیت را با هزینه‌هایی به مراتب کمتر تأمین خواهند کرد. طی این هفته جلسات بسیار خوبی با شرکت‌های خصوصی توانمند داخلی داشتم و خوشحالم که آنها برای حضور و نقش‌آفرینی در عرصه منظومه‌های ماهواره‌ای و ارائه خدمات ماهواره‌ای، همزمان با ظهور و رشد این فناوری در دنیا اعلام آمادگی کرده‌اند و امیدوارم هر چه زودتر شاهد نتایج مثمر ثمر آن باشیم. "مرتضی براری"

در گذشته این پهپاد اگر اشتباه نکنم در یکی از نمایشگاه های مربوط به شکار های سپاه به نمایش در آمده بود. https://www.tasnimnews.com/fa/news/1398/06/30/2100973/افتتاح-نخستین-نمایشگاه-پهپادهای-غنیمتی-سپاه/photo/37

بزرگترین تهدید برای قایق های تندرو سپاه و تاکتیک سوارم دریایی وجود هواگرد های دشمن در منطقه درگیری است. علی الخصوص بالگرد های رزمی که حتی اگر به یک توپ سنگین با مهمات خاص هم مجهز شوند توان آسیب جدی زدن به قایق ها را خواهند داشت. موشکی که دیروز ائتلاف سعودی گرفته و احتمالا ریشه در ایران داره. میتواند بعنوان موشک پدافندی یا بعنوان یک موشک چند منظوره یک خلع بزرگ عملیاتی در قایق های تندرو را تحت الشعاع قرار دهد و تا حدودی یک تهدید بزرگ برای بالگرد ها و بعضی از پهپاد ها و حتی جنگنده ها ایجاد کند. اما همچنان خطر موشکهایی مثل بریمستون و بمب های کم قطر؛ قایق های تندرو مارو تهدید میکنه که باید فکر جدی تری کرد

هوش مصنوعی؛ محرک پرقدرت پیشرفت در آینده است. دانشمندان هوش مصنوعی پرتوانی در ایران داریم اما عدم وجود توان پردازشی و داده‌ها -بویژه داده‌های دولتی- دو چالش اساسی توسعه این صنعت در کشور است. برای رفع این دو چالش، «مرکز توسعه نوآوری هوش مصنوعی ایران» هفته بعد راه اندازی خواهد شد. "محمد جواد آذری جهرمی"

همان طور که اطلاع دارین موشک ذوالفقار اولین موشک از تایپ فاتح است که کلاهک جداشونده دارند. بعلت جدا شدن کلاهک در خارج از جو و یا پرواز در محیطی با اکسیژن رقیق عملا بالک های هدایتی کاربرد همیشگی را ندارند. به همین علت برای حفظ یک مسیر تقریبی تا برگشتن به محیط کارایی بالک ها از تراستر های جانبی در این موشک استفاده شده که نقش کلیدی در نقطه زنی این موشک دارد.

خب این یک بخش ماجراست. اگر ایران از بدنه کامپوزیت در موشکی مثل خرمشهر استفاده کنه بحث بردکاملا تغییر میکنه . اولین نسخه از فاتح ۲۰۰ کیلومتر برد داشت ولی الان در موشک دزفول برد به ۱۰۰۰ (۹۰۰+) رسیده. خب این یعنی بردپنج برابر. نوع سوخت در نسل فاتح ۳۱۳ یه بعد تغییر کرد و سوخت جامد مرکب استفاده شد. این فناوری خاص باعث افزایش برد شد و البته دقت بیشتر رو به همراه اورد. در گام موازی ایران از بدنه فیبر کربن و کامپوزیت استفاده کرد و باز بعلت سبک شدن کلی موشک برد افزایش پیدا کرد. اگر خرمشهر را سوخت مرکب تصور کنیم(نسخه بیس سوخت مایع بود) اونوقت چرا نشه این کاری که در نسل فاتح شد رو برای خرمشهر کرد؟! احتمالا باقی موشک های ایران هم این مرحله ارتقا رو طی میکنند. اتفاقا امیدوار کننده ترین موشک برای اینکار هم خرمشهر. به نظر من اینده موشکی برد بلند ما از نسل خرمشهر . ما اگر تکنولوژی که در ساخت دزفول استفاده کردیم در خرمشهر استفاده کنیم . که یعنی یک برد پنج برابر رو برای ما فراهم میکنه . با احتساب برد ۲۰۰۰ کیلومتری خرمشهر ما برد دست کم ۱۰هزار کیلومتری خواهیم داشت. البته این هایی که گفته شد خیلی عامیانه است. و افزایش برد موشک و اینکه چگونه هدایت شود. و چگونه دقت داشته باشد از پارامتر های حیاتی هستند. مخصوصا که هر چه ارتفاع مسیر پرواز بیشتر شود روی مصرف سوخت تاثیر خواهد گذاشت.(کاهش)

تصویری از دقت موشک و البته کلاهک جدا شونده. http://www.upsara.com/images/p810155_EQVBtMFXsAEBZOu.jpeg

موشک رعد یک موشک از خانواده فاتح با چند تغییر بزرگ و موثر. در بدنه این موشک از کامپوزیت استفاده شده که البته مطلب جدیدی نیست.چون ما از موشک فاتح۳۱۳به بعد از همین نوع بدنه و حاوی الیاف فیبرکربن استفاده کردیم. وجود همچین بدنه ای باعث سبک شدن این موشک تا وزن یک دوم موشک های فاتح۱۱۰شده است. وزن کمتر یعنی برد بیشتر و البته دیگر قرار نیست از وزن کلاهک جهت افزایش برد کم کنیم! به علت خاصیت جذب امواج این مواد امکان گذشتن از دفاع موشکی دشمن بسیار بیشتر میشود. در گام بعد در این موشک از یک موتور متفاوت با اسم زهیر استفاده شده است. که سرعت بسیار بیشتری به این موشک داده است و با توجه به مانور پذیر بسیار بالا رعد و همچنین با توجه به فیلم اصابت و جدا شدن کلاهک یک عمل حیاتی برای فرار از سامانه هایی مثل پاتریوت میتواند باشد. این موشک همان طور که گفته شد وزن یک دوم موشک فاتح ۱۱۰ دارد و این درحالی است که به بردی ۲۰۰ کیلومتر بیشتر دست پیدا کرده است (۵۰۰ کیلومتر) این موشک سرعت بسیار بیشتر داشته و قابلیت مانور بهتری دارد.( این یعنی یک برگ برنده در یک نبرد تمام عیار) ولی انچه همچنان سوال است این است که آیا ما غیر از نام ذوالفقار و طوفان و رعد و صاعقه و قائم نام دیگری نداریم. رعد هم اسم موشک پدافندی است و هم نام این موشک و هم نام موشک ضد تانک و ...

ارتش سوریه قدرت هوایی تعیین کننده ای در اختیار نداره. یگان های زرهی این ارتش با اسیب شاید نزدیک به هفتاد درصدی روبه رو هستند. این تانک های فعال هم که میبینید یک بخشیش اهدایی روسیه هست. نیروی هوایی سوریه عملا بدون روسیه رو به خاموشی بود. پدافند هوایی سوریه توان مقابله کافی رو اصلا نداره. نیروی پیاده هم همه به طرقی با ایران ارتباط دارند. تنها توان موشکی سوریه میمونه که اصلا معلوم نیست بعد این جنگ و نابودی زیر ساخت ها چه بر سرش اومده. ارتش سوریه در وضعیتی قرار داره که هنوز بخش هایی از خاکش دست تروریستاست که میتونند کشورهای دوم از اون بعنوان یک سر پل استفاده کنند بدون ترس از توپخانه ارتش سوریه. این همه وقت ایران به همین دلایل ساده پاسخ اسرائیل رو نداد و مماشات کرد. شما نمیتونی یک جنگ در یک جبهه ی دیگه و با یک دشمن بسیار قوی تر از خودت شروع کنی درحالی که ۱۰۰ هزار نیروی طرفدار اون کشور در خاکت هستند و اتفاقا کیفیت جنگی بالایی دارند. در واقع هر جنگی با یک کشور دوم به معنی برگشتن ورق به نفع تروریست هاست. ترکیه هم تا حالا ملاحظات سیاسی میکنه و ترس حضور روسیه وگرنه سوریه لقمه چرب و نرمی برای سلطان رجب یکم بود. حتی یک جنگ محدود و ضعیف هم میتونه ورق رو به نفع تروریست ها برگردونه اونوقت همین قبح درگیری کشورها هم برداشته میشه و جنگ از حالت نیابتی معلوم نیست به کدوم سمت میره! شخص بشار اسد قدرت سیاسی نداره. یک شخص کاریزماتیک فقط. کلا خاک سوریه ظرفیت جنگ بیشتر نداره. سعی باید کرد همینطوری جمعش کنیم

دارنده این پدربزرگ ها در بین ائتلاف مرتجع کدوم کشور ها هستند؟! یعنی اینقدر وضع زرهی و مکانیزه ائتلاف وخیم شده که رو اورده به این خودروها!

برادر عزیز من فقط میگم احساسی رفتر نکنیم . یا قلب همه ما بدرد اومده. نیروهای سپاه محور مقاومت در شوکند .ما از لحاظ ترابری در حمله آتی هنوزمشکل داریم. ببینید خود سردار سلیمانی تماما در تلاش بود راه های موصلاتی محور مقاومت رو تقویت کنه! هر دیگری از طرف ما برد زیاد برامون نداره.من میگم سر فرصت این امر صورت بگیره. آینده با ماست یقین داشته باشید

به نظر من همیشه ته قضیه رو نگاه کنید و قبولش کنید. این که شما بگین باید آمریکایی هارو خارج کنیم باید شخم بزنیم و.... این فکر رو در ذهن میاره که شما هیچ ارگان نظامی رو از نزدیک لمس نکردین . لفظ جنگ هم وحشتناک اونم جنگی که ممکنه جهانی بشه. این که احساسی رفتار کنیم و پشت این تریبون هی بگیم کار اسونیه ولی ته ماجرا رو حتما ببینید. یاد یک دیالوگ فیلم The Revenant افتادم. میگفت "انتقام رو خدا میگیره" ما فقط باید زمینش رو میچیدیم. خداوند گفته الله خیرالماکرین این مطلب رو از خاطرتون نبرید. جنگ در این وضعیت کشور به صلاح نیست...

احتمالا مربوط به رصد ماهواره هستش نه توپ لیزری.

با گذر چند سال از جنگ سوریه و مدت کثیری از اعلان جنگ تلویحی نیتایاهو هیچ اقدام جهت تکمیل یک دفاع یکپارچه در سوریه نشده و حالا عمق پایگاه نیروهای ایرانی در حلب هدف شدیدترین حملات قرار گرفته و نکته جالب خرد شدن نیروهای پدافندی در زیر اخلال های شدید رژیم صهیونیستی هستیم کار تا آنجا پیش رفته که برق شهر هم ظاهرا بر اساس همین اخلال قطع شده! همان وحشتی که سال های بعد جنگ خلیج فارس داشتیم. و اون زمان بقولی ایران به سوی گسترش هر چه بیشتر سیستم ارتباطی با سیم و فیبر نوری رفت .اما اتفاقات این چنینی معنای متفاوتی داده به این اقدامات و لفظ انجام و درکش !زمانی که یک گروهان با چادر های رنگی و سفید در دشت باز راحت درکمین قرار گرفتندو شاید همه هم خواب بودند .و نهایت سر شهید حججی فدای این کوتاهی شد . گوشزد کردیم که باید کمی تغییر رویه داد .وقتی در حملات سنگین رژیم صهیونیستی تنها پاسخ ما شلیک چند موشک پدافندی بود و از آن به اسم پاسخ در خور (در حالی که وظیفه حتمی یگان پدافندی بود نه تلافی جویی) یاد شد و تاکنون حاصل این پاسخ های در خور ساقط شدن شانسی یک جنگنده بود .ما گوشزد کردیم .ولی ظاهرا به گوش هیچ کس نرسید و نخواهد رسید . با حمله امروز زنگ خطر اتفاقات بدتر به صدا در اومده .دیگه تقاضا از پاسخ تلافه جویانه به ایجاد یک دفاع هوایی سرعت گیر تنزل پیدا کرده تا حداقل یکم کمتر ۷ تا ۷تا شهید بدیم ...

در بخش سلاح های سبک و نیمه سنگین اینبار گستردگی بیشتری دیدم اما خب یکم کمتر پوشش دادن دوستان .در رابطه با این ارپی جی که اسمش انتفاضه هستش .سلاح جدیدی نیست .ولی نکته جالب نداشتن هیچ گونه اتش عقبه و لگد توسط این سلاح بود که فیلماشم موجود .یعنی اگه بشه مهمات ضد تانک و ضد سنگر رو از محیط های بسته پرتاب کرد..... یک تیربار با کالیبر ۱۴/۷ اگه اشتباه نکنم هم بود که در گذشته روی امرپ طوفان دیدیم .حقیقت اینکه من نمیدونم این سلاح جدید یا نه ! کلا در رابطه با نمایشگاه باید گفت که نسبتا امیدوار کننده بود .البته بر خلاف نظردوستان در رابطه با غرفه دار ها من همچین چیزی ندیدم .بخش زرهی که اساسا تهی از اطلاعات بودند .تنها بخشی که اطلاعات نظامی داشتن بخش پهپادی بود. یکی از دوستان در رابطه با موتور پهپاد سیمرغ پرسید .من شخصا این سوال کردم از نماینده غرفه که نگفت و اصرار بر محرماته بودن کرد . ولی با نگاهی که من انداختم پیچیدگی چندانی نداشت:/ .البته در مورد شاهد ۱۷۱ گفت که طلوع و ...البته حرفای زیادی زده شد اما اساسا این حرفا زیاد ارزشمند نیستند و بهتر بگیم بیشترشون فقط حرف پس ادامه نمیدم !!! اما بخش مهم تر نمایشگاه فیلم هایی بود قرارداده شد .به نظرمن مهمترین فیلم اسفتاده از پهپاده شاهد ۱۲۹ هدایت ماهواره ای بود که اتفاقا فیلم بسیار کاملی قرار داده شده بود .اما بحث اینجاست "کدامین ماهواره" !؟

سلام دوستان عزیز اگر همین چیز های ساده که در ارتش ما تدریس میشه و بسیار جدی هم روشون تاکید میشه اجرا بشه .مطمئن باشید اینقدر راحت غافله را به دشمن نمیبازیم.خب ما نقص بزرگ در آسمان داریم .ولی خب در نیروهای مسلح این موضوع کاملا درک شده . در تمام نیرو های کشور اصل پراکندگی تدریس و تمرین میشه به همراه طرح های متعدد که قرار پدافند باشه در برابر حملات هوایی دشمن. اصل پراکندگی برای هر یگان نظامی با رسته مشخص شعاع خاص و مکان مشخص داره و تمام این ها در نظر گرفته شده .این وظیفه نیروهای اطلاعاتی هست که یگان های در نبرد رو برای اعمال پراکندگی آماده میکنه. کمبود در زمینه های پشتیبانی دور برد و تامین کاملا درک شده .همین باعث گسترش طرح نبرد نامتقارن شد(بصورت موقت).نبرد نامتقارن در تعریف دفاع مطلق نیست . بر نبرد نامتقارن تعریف خاصی از عملیات نهاده شده .هدف از عملیات وارد کردن تلفات حداکثری به دشمن. اعهم از دست دادن خاک و یا منابع !در این نبرد شکست پذیرفته شده ولی دشمن به علت کثرت تلفات مجبور به بازنگری در سیاست هاش میشه. در این نبرد دفاع موزاییکی و چند لایه به عنوان مرحله اول قرار داده شده . و در کنار این دفاع تک های محدود برنامه ریزی شده در نظر گرفتن .و اگر تک های محدود دامنه دار انجام نشود متضاد با اصول نبرد نامتقارن نگاشته شده است .در برنامه ریزی ها حجم آتش نیروی خودی به وسیله موشک ها و ...باید سبب جلوگیری از فشار هوایی مطلق دشمن بشه . تا راه برای تک های محدود و بزرگ باز شه. مرحله اول قاعدتا دست سپاه و مرحله دوم دست ارتش است .پس قطعا در این تاکتیک هر سلاحی میتونه رفع نیاز کنه !البته شخصا تجهیز اصولی تر و متوازن در نیروهای مسلح رو ترجیح میدم .ولی اگر اصول نبردمتقارن به صورت عملی و دقیق اجرا بشه .میشه جلوی دشمن ایستاد.به هر قیمتی ...

خدارو شکر مردم سه استان شمالی همیشه در تاریخ وطن دوستی خودشون رو اثبات کردند.وقتی که در نبرد گوگمل سپاه داریوش به هزیمت می رفت این مردمان آماردی بودن به عنوان کماندار در صفوف جلوی شاهنشاه هخامنشی تا اخرین لحظه مقاومت کردند (اماردی ها از اجداد مردمان غرب مازندران و آمل بودند ).و یا در پی جنگ های سلاسل و سقوط امپراطوری ساسانی اخرین نقطه ای که باقی ماند و سقوط نکرد همین خطه بود و تا سال ها زیر یوغ اسپهبدان ساسانی باقی ماند .بعد ها آل بویه و دیلمیانی ظهور کردند که اولین جرقه های ساخت ایران جدید رو زدن و حتی پایتخت خلفای عباسی هم از دست شون دور نماند. در دوره های بعدی و تاریخ معاصر هم که بسیار شنیدین .به شما تضمین میدم تا مردم این خطه زنده اند از روس هابزرگترم نمیتونه ایرانی بودنشونو بگیره .همانطور که تا حالا کسی نگرفت. سلام . خب این حرفای من هم بی سند نیستن .البته در مورد گرجستان با شما موافقم.اصلا علت اغاز جنگ با روس ها هم همین بود .گرجی ها زیاد راضی به حاکمیت ایران نبودند و این کاملا درست و در متن تاریخ هست.اما واقعا در رابطه با معاهده های اخال و ترکمن چای و گلستان که چهارده شهر حیاتی و بسیار مهم تقدیم روسها هاشد و چند ایالت هم از دست رفتند کاملا مردمشون نظر متفاوتی داشتند و سال ها جنگیدن(مناطق جدا شده و امتیازات :ایروان، نخجوان و بخش‌هایی از تالش زیر سلطه‌ی روس‌ها قرار گرفت، حاکمیت ایران بر دریای مازندران محدودترشد و مردم ایران ناچار به پذیرش کاپیتولاسیونگردیدند. بدین‌سان، میان مردم قفقاز و دیگر مردم ایران، دیوار جدایی برپا شد. ایالت گنجه و قره‌باغ، ولایت‌های شکی، شیروان، قبه، دربند، بادکوبه، داغستان و گرجستان، محال شوره‌گل، آچوق‌باشی، گروزیه، منگریل و آبخاز. افزون بر آن، بخشی از سرزمین تالش نیز به تصرف روس‌ها، درآمد)عین این میمونه که بگیم خوزستان و تبریز و اصفهان و شیراز تقدیم یک دشمن بیگانه بشن و بعد بگیم مردم هم میخواستن .پس هم خلق خدا راضیه هم ما راضیم پس خدا هم راضیه!!!!!این در عالم سیاست معنایی نداره . اما در رابطه با سوابق تاریخی لغو قرار داد و بازپسگیری مناطق از دست رفته متونی رو قرار میدم: اولا که تاکید میکنم اون سال (۱۹۹۱)قدرتی به اسم شووی نبود و سقوط کرده بود و خود روسیه درگیر جنگ بود*^ "با فروپاشی روسیه تزاری و در پایان جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۸ر هنگام برگزاری کنفرانس صلح پاریس، تلگراف‌های زیادی از سوی مردم مناطق جداشده در عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای به تهران و پاریس فرستاده شد. مردم در تلگراف‌ها به دولت ایران و کنفرانس صلح پاریس، تقاضا کردند که دو قرارداد گلستان و ترکمنچای لغو بشود و آن سرزمین‌ها و مردمانشان به مالکیت ایران بازگردند." https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e02/27404920.html "پس از اینکه انقلاب اکتبر در روسیه به پیروزی رسید، لنین برای اثبات حسن نیت خود نسبت به ملل ضعیف جهان الغای تمام امتیازات استعماری دولت تزاری پیشین را اعلام کرد. دولت نجفقلی صمصام‌السلطنه نیز از این فرصت استفاده کرد و در ۴ مرداد ۱۲۹۷ (۲۷ ژوئیه ۱۹۱۸) در مصوبه‌ای الغای معاهدهٔ ترکمانچای و دیگر امتیازات واگذار شده به دولت روسیه تزاری را اعلام نمود که این اقدام شامل لغو امتیاز کاپیتولاسیون برای اتباع روسیه نیز می‌شد. دولت ایران چند روز بعد مصوبه‌ای برای لغو امتیاز کاپیتولاسیون برای کشورهای دیگر نیز صادر کرد چرا که چند کشور دیگر نیز پیش از این بر اساس معاهده‌هایی از امتیاز کاپیتولاسیون مطابق قرار داد ترکمانچای برخوردار شده بودند. با لغو عهدنامهٔ ترکمانچای منطقاً این بخش از این معاهده‌ها نیز باید ملغی می‌شد. مصوبه دوم همان‌طور که انتظار می‌رفت توسط دولت بریتانیا رد شد.(در واقع بعد سقوط شوروی هم اتفاق مشابهی رو رقم زدیم فرصت طلایی تر همین سقوط شوروی بود البته قبول دارم سخت بود اما شدنی بود .همان سال ها ترکیه رزمایش بزرگی رو در اون منطقه اجرا کرد که به ایران پیامی رو بده !لبته اگه اشتباه نکنم و امریکا هم کارهایی کردند ولی اینا هیچ کدوم دلیل بر فرصت سوزی و از دست دادن موقعیت نبود.حداقل لفظشو میاوردن و مذاکراتی انجام میدادن نه اینکه یک گوشه ای بشینند و استکان چای خودشونو بخورند!)" "کتاب انقلاب فراموش شده"

اولا که ادب مرد به از دولت اوست . ثانیا که اگر معاهد مرز بندی هم مشخص شده بود.اون موقع مطلب تاریخی میشد نه بحث سر یک نشست در حال انجام شدن که قرار در اینده سرنوشت یک ملت رو مشخص کنه .روزی که عهدنامه ترکمنچای و گلستان و یا اخال داشت بسته میشد همه مردم و حتی درباریان تصور نمیکردن این پایان کار باشه.همه به اینده ای دل بسته بودند که هنوزم نیومده!شما هم اگر نگرانید نقد رو بچسبید و منتظر نمونید تا اینده فرا برسه.نه اینکه اینقدر صبر کنید تا وقتی کار از کار گذشته و مجبور شیم در مورد تاریخ بحث کنیم .نه سرنوشت اینده مملکت! ******* جناب اسکای هاوک : داغ شدن بحث دریای خزر با تمام اختلافاتی که بین طرز فکر اقشار مختلف جامعه وجود داره .این تضمین میده که ......در فکر بهترین قرار داد در جهت حفظ منافع ایران باشند