انجمن بزرگ میلیتاری

پرواز خانم رئیس جمهور با سوخو ۳۰ لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1170478/پرواز-خانم-رئیس-جمهور-با-سوخو-۳۰

با سلام در رابطه با این موضوع , مطلب کاملی در ماهنامه نوآور شماره 203 اسفند 1401 با عنوان هورنت های بزرگراه ، وجود داره که مطالعه ش میتونه مفید باشه .

همانطور که از پدافند و غیره مثال زدید نتیجه میگیریم که تمامی گزینه های دفاعی باید بصورت ترکیبی و هماهنگ با یکدیگر در صحنه رزم بکار گرفته شوند . مخلص کلام اینکه صرف اتکا به مخفی سازی زیر زمینی تاسیسات مهم در زمان بحران نمیتواند راهکار مناسبی باشد . در مورد غارهای تورابورا ، این غارها دست ساز نبودند بلکه توسط متخصصین آلمانی و سوئیسی برای ماندگاری و مقاومت در یک دوره شش ماهه ساخته شده بودند .

سلام دوست گرامی . در تکمیل مطلب شما ، برای نابودی تاسیسات زیر زمینی و ناکارآمد کردن آنها برای انجام وظیفه ، اصلا نیازی به انهدام آن مکانها با بمب های سنگر شکن و نفوذگر نیست ! با دو شیوه کاملا متعارف تر براحتی میتوان آن پایگاه ها را از حالت عملیاتی خارج و حتی تا حدودی نابود کرد : شیوه اول ، بعد از شناسایی کامل آن اماکن و مشخص شدن ورودی ها و خروجی ها ( لجستیکی ، پرسنلی و تاسیساتی ) تمامی این ورودی ها با موشکهای کروز یا بمب های دور ایستای هدایت دقیق ، هدف قرار گرفته و منهدم میشوند . طبیعتا نیروی مدافع برای این نوع حملات تدابیری را از قبل بصورت فعال و نیمه فعال پیش بینی کرده که عبارتند از : 1 - بازگشایی و تعمیر اولیه ورودی ها و خروجی ها . 2 - پیش بینی ورودی ها و خروجی های نیمه فعال و بدون نشان از بیرون ، بصورتی که این ورودی ها و خروجی ها از داخل در هنگام بحران با وسیله های انفجاری خفیف و یا هیدرولیکی ، گشوده شده و موجبات فرار و یا خدمات اضطراری را فراهم می آوردند . 3 - طراحی ورودی ها و خروجی های متعدد بلحاظ کمیتی که نابودی و کشف همه آنها را برای نیروی مهاجم غیر ممکن گرداند . ( طراحی بر اساس اصول فریب ، اختفا و استتار و پراکندگی در این مورد کاربرد بسیار زیادی دارند ) 4 - ....... شیوه دوم ، در موج دوم حملات ، تمامی این ورودی ها و خروجی های منهدم شده در موج نخست حملات با بمب های ترموباریک مورد هدف قرار گرفته و با هواسوزی در دالانهای موجود در زیر زمین و ایجاد موج انفجار هوایی ، افراد و تجهیزات و تاسیسات موجود در این اماکن را منهدم میکنند . ( استفاده ازین شیوه حملات در جنگ افغانستان و در عملیات کوههای تورابورا که بر علیه تاسیسات حفاظت شده طالبان انجام گرفت ، با موفقیت بالایی به انجام رسیده است ) از موارد شیوه دفاع در برابر این حملات هم به میتوان به موارد زیر اشاره کرد : 1 - طراحی بخش بخش این فضا ها و جداکردن فضاها از یکدیگر بصورت جعبه ای . 2 - طراحی دالانهای موج شکن برای انحراف و شکستن نیروی موج انفجار بصورت پرده ای و انحراف مسیر و .... 3 - طراحی مسیرهای تخلیه انرژی انفجار و موج انفجار .( فشار شکن ) 4 - ....... با این حال ، هیچ کدام ازین تدابیر دفاعی ، تاثیر صد در صدی در تامین افراد و تجهیزات داخل این فضاها را ندارند و نیروی مدافع همیشه یک پله عقبتر از مهاجم و فناوری تهاجم قرار داشته و این تمهیدات فقط و فقط برای کاهش اثر تخریب کارایی دارند نه دفع کامل آن ! در ضمن با پیشرفت در فناوری های رصد و شناسایی ( بجز جاسوسی ) نیروی مدافع باید تمامی تاسیسات موجود خود را ، کشف شده ( توسط دشمن ) فرض نموده و برای شیوه های مقابله فعال و نیمه فعال دفاع و بقا پذیری در هنگام بحران ، چاره ای بیاندیشد . اتکای محض به مخفی بودن تاسیسات در زیر زمین هرگز نمیتواند ضامن بقای آن تاسیسات باشد بصورتی که در طول تاریخ جنگهای معاصر هم به همین صورت بوده است . نیروهای نظامی معمولا اطلاعات خود را در مورد کشف و شناسایی تاسیسات حفاظت شده ی زیر زمینی تا زمان یک حمله نظامی به آن تاسیسات منتشر نمینمایند ! اگر در جامعه غیر نظامی ، رسانه های نظامی و یا حتی اندیشکده های نظامی ، کسی اطلاعی از وجود و یا محل این تاسیسات و در ادامه شناسای آنها ندارد ، دلیلی بر این نیست که این تاسیسات توسط نیروی نظامی دشمن شناسایی نشده و برای حمله به آنها برنامه مدون وجود نداشته باشد . اینکه نیروی مدافع به این بیاندیشد ، که چون یک نیروی مهاجم خاص دارای بمب های نفوذگر و یا سنگر شکن و حتی حامل آن برای پرتاب نیست ، پس تهدید بلقوه ای برای نابودی اینگونه تاسیسات به شمار نمیرود ، کاملا اشتباه است . چون همانگونه که در مطلب بالا به آن اشاره شد برای نابودی اصلا به بمب سنگر شکن نیازی نیست ! در ضمن برای جنگی کم هزینه تر و خارج کردن این تاسیسات از حالت عملیات در میان مدت روشهای دیگری هم وجود دارد که هر نیروی مهاجمی و با کمترین سطح تکنولوژی قادر به استفاده از انهاست ، مانند : 1 - انهدام راههای ( احیانا پل ها و تونلها ) دسترسی عادی و رو زمینی به این تاسیسات . ( با توجه به اینکه اغلب این تاسیسات در دره ها و دامنه کوهها واقع شده اند و برای دسترسی به آنها جاده هایی در این محدوده ها ایجاد گردیده است ، با انهدام و یا مسدود سازی این جاده ها و تاسیسات مرتبط در دره ها و دامنه کوهها براحتی میتوان بقاپذیری تاسیسات را در میان مدت دچار خدشه جبران ناپذیر کرد . 2 - انهدام و خرابکاری در تاسیسات انرژی و آبرسانی و غیره به این تاسیسات . 3 - ......

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت دوم : تولد Sikorsky S-58 در حالی که بالگرد Bell XHSL-1 در حال آزمایش بود ، سیکورسکی توسعه بالگرد Sikorsky S-58 را بر عهده گرفت که طبق اطلاعات جمع‌آوری شده در آرشیو این سازنده آمریکایی ، در ابتدا با سرمایه خود شرکت تأمین مالی شد . ظاهراً این برنامه نسبت به بالگرد Sikorsky S-55 جاه‌طلبی کمتری داشت زیرا طرح توسعه یک بالگرد از قبل موجود بود . به منظور غلبه بر کاستی هایی مانند محدودیت بار و کاهش برد ، طراحان بالگرد جدیدی را توسعه دادند که طرح کلی بالگرد Sikorsky S-55 را حفظ کرد ، یعنی با موتور نصب شده در جلو ، کابین خلبان بالای سر و حجم محموله بزرگ کابین . در ژوئن سال 1952 میلادی ، نیروی دریایی ایالات متحده شرکت سیکورسکی را مأمور ساخت چهار فروند بالگرد Sikorsky S-58 تحت نام XHSS-1 کرد . اولین تصویر عمومی از بالگرد Sikorsky XHSS-1 در نسخه 21 آوریل سال 1954 میلادی ،ماهنامه "Sikorsky News" (بایگانی Sikorsky) ظاهر شد . یکی از اولین پیش نمونه های بالگرد Sikorsky XHSS-1 که در طول پرواز آزمایشی از آن عکس گرفته شد (بایگانی Sikorsky) بالگرد Sikorsky S-58 در مقایسه با مدل قبلی خود تفاوتهایی داشت که عبارت بودند از : · ظرفیت بار بیشتری داشت · موتوری با بیش از دو برابر قدرت · روتور اصلی و دم چهار پره جدید · بدنه آیرودینامیک تر · بخش دم جدید که به سمت پایین شیب داشت و تا حدی تا می شد تا طولش کاهش یابد · اندازه بالگرد · ارابه فرود سه چرخه . نمونه اولیه بالگرد Sikorsky S-58 اولین پرواز خود را در 8 مارس سال 1954 میلادی به خلبانی Dimitry D. (“Jimmy”) Viner (1908-1997) نوه ی ایگور سیکورسکی فقید و اولین خلبان آزمایشی شرکت Sikorsky انجام داد . Dimitry D. (“Jimmy”) Viner Igor Sikorsky آزمایشات انجام شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده موفقیت آمیز بود و اولین سفارش تحت عنوان جدید HSS-1 Seabat قرار گرفت . این نام از گونه ای از ستاره های دریایی از خانواده Asterinidae گرفته شده است . Asterinidae Seabat اولین بالگرد HSS-1 Seabat که بعدها Sikorsky SH-34G نامگذاری شد (که نسخه اصلی نیروی دریایی ایالات متحده بود) در 20 سپتامبر سال 1954 میلادی پرواز کرد . در حالی که تحویل آن برای ارزیابی به اسکادران توسعه هوایی نیروی دریایی (VX-1) که بعدها در کی وست / فلوریدا مستقر شد ، در آگوست سال 1955 میلادی ، آغاز گشت . مشکلات مربوط به استفاده از بالگرد Bell HSL-1 و بازنشسته شدن زودهنگام آن به وضوح به نفع شرکت سیکورسکی بود. موفقیت بالگرد Sikorsky S-58 عمدتاً به دلیل برخی نوآوری های فنی (به عنوان مثال استفاده از کنترل پرواز مجهز به سرووهای هیدرولیک غیرقابل برگشت ، که قبلاً به صورت استاندارد در بالگرد Sikorsky S-55 پذیرفته شده بود) و همچنین یک سیستم الکترونیکی پرواز کاربردی بود . این سیستم توانست به طور قابل توجهی کار خلبانان را به ویژه در شرایط سخت پرواز سبک کند . تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) به بالگرد این اجازه را میداد تا به سطح دریا نزدیک شود و یک موقعیت ثابت را برای استفاده از سونار بدون کمک خلبان حفظ کند . تصویری از پرواز بدون استفاره از دست و پای خلبان روی هدایتگرهای کنترل پرواز تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) یک پیشرفت واقعی در خلبانی هلیکوپتر بود (آرشیو Sikorsky) نسخه بالگرد Sikorsky SH-34J که به طور خاص برای استفاده ASW توسعه یافته بود . این نسخه دارای یک تنظیم کننده سرعت موتور خودکار، یک ناوبر رادار ، یک ناوبر رادار داپلر، یک سونار زیردریایی AN/AQS-4/- 5 و ASE ، و گامی بزرگ و رو به جلو برای جنگهای ضد زیردریایی بود که امکان انجام ماموریت در شب و در شرایط دید کم را فراهم می کرد . بالگرد Sikorsky SH-34J می توانست 2 اژدر، 2 مین یا 2 سونار عمقی را حمل کند . برای افزایش برد نیز به تانک‌های اضافی سوخت با قابلیت جداسازی در حین پرواز مجهز بود . ارتش ایالات متحده نیز کیفیت این بالگردهای جدید را کشف کرد و پس از آزمایشات گسترده در تابستان سال 1955میلادی ، اولین سفارشات خود را انجام داد . ارتش ایالات متحده آن را H-34 Choctaw، نامید که یک نام سنتی به افتخار یک جمعیت بومی آمریکا از جنوب ایالات متحده آمریکا بود . سپاه تفنگداران دریایی نیز آن را HUS-1 Seahorse نام گذاری کرد . سفارشات ارتش ، گارد ساحلی ایالات متحده ، تفنگداران دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی ایالات متحده برای صدها بالگرد ، شرکت سیکورسکی را مجبور کرد تا با تمام ظرفیت در کارخانه Bridgeport خود کار کند . برای انجام کلیه تعهدات ، تعداد کارکنان از 5328 نفر در سال 1955 به 10653 در سال 1958 افزایش یافت . عکس گرفته شده در اواخر دهه 1960 خط مونتاژ بالگرد Sikorsky S-61 را در پیش زمینه نشان می دهد در حالی که به موازات آن آخرین بالگردهای Sikorsky S-58 های قابل مشاهده در پایین آشیانه تولید می شوند . تصویر یک بالگرد Sikorsky S-58 در حال پرواز بر فراز کارخانه سیکورسکی در بریجپورت در آن دوره زمان انتظار برای تحویل یک بالگرد جدید تقریبا یک سال بود . به طور متوسط روزانه یک بالگرد از خط مونتاژ خارج می شد . تولید انبوه مدل های دیگر در کارخانه جدید استراتفورد که تنها چند کیلومتر دورتر بود آغاز گردید . در نوامبر سال 1958 میلادی ، هزارمین مدل ساخته شده در کارخانه بریج پورت مونتاژ شد . این رویداد با برگزاری مراسمی به مناسبت این نقطه عطف مهم جشن گرفته شد. در طول تولید، اصلاحاتی ارائه شد که در برخی موارد منجر به ایجاد یک نوع اصلاح شده برای استفاده خاص شد . به عنوان مثال بالگرد Sikorsky S-58C دارای کف کابین تقویت شده بود . این اصلاحات به حدی بودند که حتی مدل های یک نسخه ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند . از جمله تغییرات جزئی اگزوز موتور بود . شعله های آتش که از لوله اگزوز خارج می شد ، خلبانانی را که در شب پرواز می کردند ، آزار می داد . راه حلی برای رفع این مشکل توسط سازنده ارائه شد . لوله اگزوز نصب شده در پایین ، هنگامی که بالگرد به شناور مجهز شده بود مشکل ایجاد می کرد ، بنابراین یک اگزوز ویژه با تنها یک لوله اگزوز بر روی این مدل ها نصب شده بود که بیشتر برای عملیات خارج از ساحل استفاده می شد . ارابه فرود نیز اصلاح شد . در ژوئن سال 1962 میلادی ، شرکت سیکورسکی 1500مین فروند خود را تولید کرد و هنوز سفارشات زیادی در دست اجرا بود . با این حال ، از همان سال ، جانشین قدرتمند آن ،یعنی بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King، کار عملیاتی بسیار طولانی خود را آغاز کرد . بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King مطابق آمار ، در 15 آوریل سال 1963میلادی ، ناوگان 1614 فروندی بالگرد Sikorsky S-58 که تا به آنروز تولید شده بودند ، 1684695 ساعت پرواز را پشت سر گذاشته بودند . تولید سری بالگردهای Sikorsky S-58/H-34 حدود 15 سال ، از سال 1954 تا 1969 میلادی ، به طول انجامید طبق اطلاعات مجله "Sikorsky News" تولید انبوه این بالگرد برای اولین بار در اکتبر 1964 به حالت تعلیق درآمد ، آنچه که در آن زمان تصور می شد آخرین مدل خارج شده از خط مونتاژ باشد ، با نوشته محبت آمیزی روی بدنه بعنوان "خداحافظ ، دوست قدیمی" منقوش گردید . در آن زمان ناوگان بالگردهای Sikorsky S-58 در حال خدمت در مجموع 2.5 میلیون ساعت پرواز را ثبت کرده بودند . با این حال ، در ماه‌های بعد ، سفارش‌های جدیدی ثبت و خط مونتاژ دوباره بازسازی گردید . تعیین تعداد دقیق ناوگان تولید شده توسط شرکت سیکورسکی دشوار است . چندین منبع نشان می دهند که در مجموع 1821 فروند بالگرد وجود دارد که آخرین آنها در ژانویه سال 1969 میلادی ، کارخانه را ترک کردند . در ژوئن 1955 مدل پایه بالگرد Sikorsky S-58 با تجهیزات استاندارد 248000 دلار هزینه داشت . هیچ یک از هلیکوپترهای در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده، زیردریایی های روسی را غرق نکردند ، اما هلیکوپترهای سیکورسکی در صحنه های مختلف جنگ (مانند الجزایر ، بحران کوبا ، ویتنام) مورد استفاده قرار گرفتند . ظهور بالگردهای جدیدی مانند بل 204/205 (UH-1 Huey) که از ابتدا برای نیرودهی به موتورهای جت مجهز شده بودند ،کار بالگردهایی مانند Sikorsky S-58 را تمام کرد در حالی که این بالگرد به نوعی نشان دهنده اوج تکامل هلیکوپترهای ترابری متوسط موتور پیستونی بود . متعاقبا استفاده از موتورهای پیستونی بر روی بالگرد به زودی منسوخ گردید . در واقع پس از شکست بالگرد نگون بخت Bell HSL-1 از بالگرد Sikorsky S-58 ، شرکت بل انتقام خود را از رقیب تاریخی خود گرفت ! Bell UH-1A پایان قسمت دوم . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

رزمایش مشترک آمریکا، کره جنوبی و ژاپن لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1169650/رزمایش-مشترک-آمریکا-کره-جنوبی-و-ژاپن

ایجاد واحد ویژه برای زیردریایی‌های حامل اژدرهای هسته‌ای روسیه لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1169651/واحد-ویژه-برای-زیردریایی‌های-حامل-اژدرهای-هسته‌ای-روسیه

Piasecki HRP Rescuer

با سلام و تشکر با توجه به شرایط پیش آمده برای اوکراین و مخدوش شدن روابط مابین ایران و اوکراین ، بنظر شما ، پشتیبانی کارخانه اصلی آنتونف از خط تولید این هواپیما در هسا ، به چه صورت خواهد بود ؟

سلام با توجه به تحولات پیش آمده ، اگر سطح تنش بالا گرفت و نیاز به درگیری و احیانا اشغال سرزمینی توسط ایران بوجود آمد ، بهترین گزینه برای ایران ، اشغال سرزمینی نخجوان خواهد بود . با توجه به موقعیت جغرافیایی نخجوان ، اگر رژیم باکو استان سیونیک ارمنستان را نیز ، بطور کامل اشغال کند ، همچنان با مانع سرزمینی وسیعی به نام نخجوان روبروست که در اشغال ایران بوده و همچنان مانع پیوستن سرزمینی دو رژیم نژاد پرست باکو و ترکیه بهم ، خواهد بود .

سلام چند تا از موتورهای یدکی ناوگان اف 16 هایی که در اختیار داره ، روی همه ماکتهایی که رونمایی میکنه میبنده ! مثل ما که با موتور اف 5 همین کارو میکنیم

سلام فیلم بسیار روشنگرایانه ای بود . ممنون از شما . امیدوارم که بزودی شاهد تولید انبوه و آموزش خلبانان کشور عزیزمون با این هواپیما باشیم .

سردار تنگسیری در برنامه صف اول ، مجهز بودن این قایق به چهار موشک پدافندی را تایید کردند .

جمهوری آذربایجان سفیر ایران را احضار کرد ! لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167410/جمهوری-آذربایجان-سفیر-ایران-را-احضار-کرد

پایان بحران در روابط تهران و ریاض ایران و عربستان برای ازسرگیری روابط و بازگشایی سفارت خانه ها توافق کردند متن بیانیه سه جانبه تهران، ریاض، پکن لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167258/پایان-بحران-در-روابط-تهران-و-ریاض-ایران-و-عربستان-برای-ازسرگیری-روابط-و-بازگشایی-سفارت-خانه-ها-توافق-کردند-متن-بیانیه-سه-جانبه-تهران-ریاض-پکن

Grumman F - 14 Tomcat F - 14 D F - 14 D

حملات شدید موشکی روسیه به شهرهای مختلف اوکراین+ فیلم اوکراین: از حملات امروز روسیه شوکه شدیم پیش بینی کارشناسان چینی از زمان پایان جنگ اوکراین لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167111/حملات-شدید-موشکی-روسیه-به-شهرهای-مختلف-اوکراین-فیلم-اوکراین-از-حملات-امروز-روسیه-شوکه-شدیم-پیش-بینی-کارشناسان-چینی-از-زمان-پایان-جنگ-اوکراین

سلام فیلم سینمایی come And See - 1985 ، که این عکس مربوط به اون هستش را پریروز دیدم . هنوز درگیر این فیلمم . واقعا گنداب متعفن اروپا در اون دوران لقب برازنده ای برای اروپا و طرفدارانشون در این برهه ست . دیدن این فیلم را به همه دوستان توصیه میکنم ، البته تماشای این فیلم در بعضی از صحنه ها واقعا سخته ! با دیدن این جنایتها هر چه بیشتر به ارزش کاری که مدافعان حرم امت اسلام برای جلوگیری از قدرت گرفتن یک تفکر و گروه جنایتکار معاصر ، در این منطقه انجام دادن پی میبریم .

حکم نهایی پرونده هواپیمایی اوکراینی به زودی صادر خواهد شد ۲۰ جلسه محاکمه برای محاکمه ۱۰ متهم لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167106/حکم-نهایی-پرونده-هواپیمایی-اوکراینی-به-زودی-صادر-خواهد-شد-۲۰-جلسه-محاکمه-برای-محاکمه-۱۰-متهم

Martin Marietta X-24B PILOT

پیام بیلبوردی وزارت اطلاعات / «مردم عزیز ایران ...» لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167042/پیام-بیلبوردی-وزارت-اطلاعات-مردم-عزیز-ایران-

سلاح خارق‌العاده هیتلر برای نابودی آمریکا لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1167027/سلاح-خارق‌العاده-هیتلر-برای-نابودی-آمریکا

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای ‌فاکس طرح جنجالی تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس قسمت دوم و پایانی : ورود بوئینگ به ماجرا : در ادامه جستجو برای سرمایه گذار ، مدیریت شرکت اسکای فاکس با چندین اسپانسر احتمالی مذاکره کرد . مذاکرات منجر به عقد قرارداد با شرکت هواپیمای نظامی بوئینگ شد که در آن زمان به بازار هواپیماهای نظامی علاقه مند شده بود . اولین تماس بین بوئینگ و اسکای فاکس در ژانویه 1985 انجام شد . پس از یک سری جلسات توجیهی و ارزیابی فشرده از پتانسیل بازار هواپیما ، قرارداد در اواسط سال 1985 امضا شد . این قرارداد که اساساً یک قرارداد مجوز ساخت و بهره برداری بود ، به بوئینگ حقوق کامل و نامحدود برای توسعه ، ساخت و فروش هواپیمای آموزشی Skyfox داد . هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس در مقابل تاسیسات شرکت بوئینگ عبارت : مربی Skyfox در بروشور منتشر شده توسط بوئینگ منعکس کننده بسیاری از مفاهیم اصلی راسل اوکوئین است . در این بروشور آمده بود که تبدیل لاکهید T-33 به Skyfox یک هواپیمای : · تاکتیکی چند منظوره ، · با کارایی بالا ، · ایده آل برای آموزش و نگهداری خلبانان جنگنده ، · آموزش جنگ الکترونیک ، · شناسایی ، · گشت های دریایی نزدیک ، · یدک کشی هدف هوایی ، ارائه می دهد . این جزوه همچنین ادعا می کرد که Skyfox می تواند کاربردهای تاکتیکی دیگری مانند حملات زمینی و هدایت هوایی پیشرفته را انجام دهد. نماهای مختلف از هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس ، برگرفته شده از سایت اینترنتی بوئینگ تبدیل کامل هواپیمای لاکهید T-33 به Skyfox بین 3 تا 3.5 میلیون دلار هزینه داشت . این مبلغ شامل همه چیز از جمله کمک های فنی ، تجهیزات فنی و آموزش بوئینگ می شد . فرض بر این بود که خریداران می توانند خودشان این تبدیل را انجام دهند ، اما در صورت لزوم ، تمام کارها را می توان در کارخانه کنسرت در ویچیتا نیز انجام داد . تصویر مقایسه ای از تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به اسکای فاکس طراحی : تغییرات در طراحی بدنه این هواپیما بسیار قابل توجه است و در واقع با یک هواپیمای جدید روبه رو ایم . قابل توجه ترین تفاوت خارجی جایگزینی موتور رانش اصلی پرت اند ویتنی J33 با وزن 4600 پوند (2090 کیلوگرم) با دو موتور توربوفن Garrett TFE731-3A است که بر پایه های افقی روی بدنه نصب شده اند و در مجموع نیروی رانش 740 پوندی را ارائه می دهند . پایه های خالی محل نصب موتور در هواپیمای اسکای فاکس هنگام برخاستن ، وزن دو موتور جدید 17 درصد کمتر از یک موتور J33 است و افزایش 60 درصدی رانش با کاهش 45 درصدی مصرف سوخت ، بطور خاص همراه بوده است . بوئینگ مدعی است که در نتیجه تعویض موتورها ، برد و مدت پرواز به طرز محسوسی بهبود یافته ، وزن محموله افزایش یافته و به دلیل دوموتوره بودن ، ایمنی پرواز نیز ، افزایش یافته است. تصویر مقایسه ای از تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به اسکای فاکس مزیت بزرگ ترکیب جدید موتورها و نازل های موتور این است که در حال حاضر در جت های تجاری BAe 125 و Cessna Citation III استفاده می شود . تا آنزمان تقریباً پنج هزار موتور TFE731 در سراسر جهان فروخته شده بود که در مجموع بیش از نه میلیون ساعت پرواز داشتند. بوئینگ می گوید استفاده از یک موتور از پیش مهندسی شده به معنای دسترسی فوری به شبکه تعمیر و نگهداری جهانی Garrett ( هانیول ، فعلی ) است . British Aerospace 125 Cessna Citation III با نصب موتورهای جدید زمان صعود به 30000 پا (9144 متر) در مقایسه با لاکهید T-33 از 14.8 دقیقه به 8 دقیقه کاهش یافت و برد با استفاده از سوخت داخلی از 1120 به 1960 مایل دریایی (از 2074 به 3630 کیلومتر) افزایش یافت . با مخازن سوخت نصب شده بر روی بال، برد Skyfox به نزدیک به 3000 مایل دریایی (5556 کیلومتر) افزایش یافته است . مصرف سوخت ویژه کمتر ، همچنین مدت پرواز در منطقه گشت را افزایش می دهد که با شعاع نبرد 200 مایل دریایی (370 کیلومتر) به 5 ساعت و نزدیک به دو برابر می شود. تصویر سه نمای هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس حذف موتور J33 به این معنی است که ورودی‌های هوای جانبی هواپیمای اصلی را می‌توان برای قرار دادن سوختی که قبلاً در مخازن نوک بال‌ها بود ، استفاده کرد و این تصمیم در نمای روبه رو به اسکای‌فاکس ظاهری غیرعادی می‌دهد . نمای روبروی غیر عادی هواپیمای اسکای فاکس تغییرات بیشتر در شکل آشنای T-33 شامل یک دم کاملا جدید و بزرگتر، بدنه کامپوزیت جدید و فیرینگ های ریشه بال است . شیشه جلوی بازطراحی شده همانند سایبان Northrop F-20 Tigershark است و همچنین برای بهبود دید تنظیم شده است. ساختار سکان عمودی و ریشه سکان افقی دم در هواپیمای اسکای فاکس ساختار بال و بدنه بین خروجی و دماغه عملاً بدون تغییر باقی مانده است ، به استثنای مقداری تقویت در نقاط اتصال موتور، شاسی لاکهید T-33 نیز حفظ شد . برای بهبود پایداری طولی و قرار دادن موتورهای جدید به پره های جدید نیاز بود . باله‌های شکمی کوچک نیز اضافه شدند ، اما سکان‌ها و ترمزهای بادی حفظ گردید . نمای کاکپیت و موقعیت قرارگیری موتورهای در هواپیمای اسکای فاکس دماغه "اسکای فاکس" از نظر طول و شکل با لاکهید تی-33 متفاوت است و از فایبرگلاس ساخته شده است . دماغه جدید به گونه ای طراحی شده بود که به سرعت برچیده شود و امکان نصب واحدهایی با تجهیزات تخصصی برای ماموریت های رزمی خاص را فراهم کند . به گفته بوئینگ ، این واحدهای دماغه ماجولار، همراه با تغییر سریع محموله های زیر بال و فضای دم ، هواپیما را قادر به انجام طیف گسترده ای از ماموریت ها می کند . بنابراین ، بطور مثال ، دماغه را می توان به سیستم های جنگ الکترونیک SUU-44 یا با تجهیزات الکترونیک اضافی در فضای آزاد شده از موتور J33 مجهز کرد . سایر واحدهای دماغه ممکن است حاوی یک مسلسل 0.5 اینچی (12.7 میلی متر) ، دوربین های شناسایی و حتی یک رادار کوچک باشند . گزینه دوم به تجهیزات اویونیک پیچیده تری نسبت به نصب فعلی نیاز دارد ، اما ممکن بود خریداران بالقوه Skyfox به یک هواپیمای اختصاصی با تجهیزات راداری علاقه مند شوند . هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس به نمایش در آمده در یک نمایشگاه هوایی Skyfox با شش نقطه سخت زیر بال در مقایسه با چهار نقطه درلاکهید T-33( دو نگهدارنده نوک بال برای سوخت استفاده می شود ) ، Skyfox می تواند تا 6000 پوند (2720 کیلوگرم) بار حمل کند . اسکای فاکس به عنوان یک هواپیمای تهاجمی می تواند به بمب های زیر بال ، یک جفت موشک هوا به هوا AIM-9L Sidewinder که روی نوک آن قرار می گیرد مجهز شود . توپی که در دماغه قرار دارد نیز در هر ماموریت جنگی قابل استفاده است. نمای فوقانی و در حال پرواز هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس اویونیک نصب شده در Skyfox برای نمایش از یک سیستم دیجیتال Collins ProLine II تشکیل شده است که در حال حاضر از یک صفحه نمایش CRT چند رنگ استفاده می کند و در کابین جلو قرار دارد و مابقی تجهیزات استاندارد لاکهید T-33 را حفظ می کند . در نهایت در برنامه توسعه قرار بود که دو صفحه نمایش تمام رنگی CRT در دو کابین این هواپیما نصب شوند . نمای کاکپیت جلو و تجهیزات اویونیک در هواپیمای اسکای فاکس هواپیمای اثباتگر فناوری از ساده‌ترین نسخه اویونیک استفاده می‌کند ، زیرا بوئینگ معتقد بود که مشتریان احتمالاً می‌خواهند تجهیزاتی را مشخص و احتمالاً انتخاب کنند که با توانایی‌های مالی و الزامات مأموریت‌های رزمی آنها مطابقت داشته باشد . برای برخی از مأموریت‌های فقط ناوبری ، مانند شناسایی یا آموزش خلبانی، سیستم Pro-Line II به تنهایی کافی است ، زیرا فقط برای ناوبری مورد نیاز است . سرانجام پروژه : اولین پرواز نمونه اولیه هواپیما در 23 آگوست 1983 انجام شد . این هواپیما تمام آزمایشات را با موفقیت پشت سر گذاشت ، اما با وجود داده های پرواز خوب و هزینه نسبتا پایین، خریداران بالقوه علاقه ای به هواپیما نداشتند . فاز دوم این پروژه در سال 1986 اتفاق افتاد ، زمانی که شرکت بوئینگ پتانسیل هواپیمای جدید را دید . در ابتدا همه چیز به سرعت و منظم پیش رفت ، تقریباً بلافاصله قرارداد اولیه برای 20 هواپیمای آموزشی برای نیروی هوایی پرتغال امضا شد . با این حال، مشتریان به زودی نظر خود را تغییر دادند و بوئینگ مجبور شد پروژه را محدود کند. تنها نسخه از این هواپیما نیز در فوریه 2007 در Rogue Valley International (MFR) در Madford قرار گرفت . تصاویر دیگری از هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس مترجم : 951 فقط برای میلیتاری ، کپی با ذکر منبع آزاد میباشد . منبع اصلی : http://www.airwar.ru/enc/other/skyfox.html

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای ‌فاکس طرح جنجالی تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس قسمت اول : هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای فاکس هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای فاکس ( به انگلیسی Boeing Skyfox ) یک هواپیمای آموزشی جت دو موتوره آمریکایی است که نسخه ی توسعه‌یافته و بسیار پیشرفته ای از هواپیمای لاکهید تی-۳۳ است . این هواپیما به عنوان یک هواپیمای آموزشی اصلی برای رقابت و جایگزینی با سسنا تی-۳۷ طراحی شد . علاوه بر نقش اصلی خود به عنوان یک هواپیمای آموزشی ، پیش‌بینی می‌شد که این هواپیما نقش‌های دیگری از جمله حمله زمینی نیز داشته باشد . این برنامه توسط شرکت اسکای‌فاکس در سال ۱۹۸۳ آغاز شد و در سال ۱۹۸۶ توسط بوئینگ خریداری گردید . اسکای فاکس در کنار لاکهید تی 33 سسنا تی 37 این برنامه شامل جایگزینی موتور توربوجت آلیسون J33-A-35 با دو موتور توربوفن غیر نظامی هانیول Garrett TFE731-3A بود . همچنین بخش گسترده‌ای از بدنه هواپیما باز طراحی شده بود . تنها یک نمونه اولیه از هواپیما ساخته شد و این برنامه بعداً به دلیل کمبود مشتری لغو شد . موتور توربوجت آلیسون J33-A-35 توربوفن غیر نظامی هانیول Garrett TFE731-3A ویژگی‌های کلی : · خدمه : ۲ · طول : (۱۴٫۰۲ متر) · پهنای بال : (۱۱٫۸۴ متر) · ارتفاع : (۳٫۷۶ متر) · مساحت بال‌ها : (۲۲٫۲۲ متر مربع) · ماهیواره : ۶٫۶۸:۱ · وزن خالی : (۴٬۶۶۵ کیلوگرم) · وزن ناخالص : (۷٬۳۶۴ کیلوگرم) · بیشترین وزن برخاست : (۹٬۰۷۲ کیلوگرم) · ظرفیت سوخت : (۲٬۹۵۰ لیتر) داخلی · پیشرانه هواگرد : ۲ عدد موتور توربوفن Garrett TFE731-3A،‏ با پیشرانه ۳٬۷۰۰ پوند-نیرو (۱۶ کیلونیوتن) در هر موتور عملکرد : · حداکثر سرعت : (۵۸۱ مایل بر ساعت؛ ۹۳۵ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع بهینه · بُرد : (۲٬۲۵۶ مایل؛ ۳٬۶۳۰ کیلومتر) (سوخت داخلی) · برد معبر : (۳٬۳۹۱ مایل؛ ۵٬۴۵۸ کیلومتر) · حداكثر ارتفاع : (۱۵٬۰۰۰ متر) · حد شتاب جی : +۷٫۳۳, -۳٫۵ · نرخ صعود : (۳۸ متر بر ثانیه) جنگ‌افزار : · جنگ افزار قابل حمل : (۲٬۷۰۰ کیلوگرم) مخازن خارجی تاریخچه ساخت : در اوایل دهه 1980 میلادی قرن گذشته ، مشخص شد که هواپیمای جت آموزشی لاکهید T-33 Shooting Star که در بیش از 6500 فروند ساخته شده بود ، عمر مفید خود را از دست داده و فاقد استانداردهای لازم برای برآورده نمودن الزامات جدید رزم هوایی است . با این حال ، طراح این هواپیمای انقلابی ، ایروین کالور با این موضوع موافق نبود . او با همکاری چند نفر دیگر از علاقه مندان از دفتر طراحی لاکهید ، پروژه ای را برای نوسازی عمیق هواپیمای جت آموزشی لاکهید T-33 Shooting Star ایجاد کرد که پروژه Skyfox نامیده شد . شرکتی همنام نیز برای معرفی این هواپیما به بازار ایجاد گردید . ایروین کالور ، طراح و مهندس نابغه شرکت لاکهید و شعبه اسکانک ورکس شرکت اسکای فاکس : در سال 1975، راسل اوکوئین ( خلبان آزمایشگر ) طراحی اولیه یک "هواپیمای آموزشی چند منظوره مدولار با نگهداری آسان " را آغاز کرد . این کار منجر به نیاز و ساخت یک نمونه اولیه بر مبنای جت آموزشی لاکهید تی 33 شد . برای اینکار ، اوکوئین با برخی از افراد تیم طراحی که قبلا هواپیمای لاکهید تی 33 را ساخته بودند تماس گرفت . در میان افرادی که راسل اوکوئین به آنها نزدیک شد ، اروین کالور ، طراح لاکهید تی 33 بود ، که اتفاقاً او نام معروف Skunk Works را برای بخش تحقیقات ویژه لاکهید انتخاب کرده بود . راسل اوکوئین ( خلبان آزمایشگر ) ایده پرداز اصلی تبدیل هواپیمای تی 33 به اسکای فاکس ، سوار بر هواپیمای ساخته شده ی اسکای فاکس پیش تولید تجهیزات کیتها و تبدیل نمونه اولیه هواپیمای آموزشی Skyfox پنج سال و پروسه ساخت این هواپیما تنها پنج ماه به طول انجامید . آزمایش‌های اولیه پرواز نشان داد که ایده ی اصلی راسل اوکوئین درست بود و شرکتی که اکنون Skyfox Corporation نام گرفته بود ، شروع به بررسی بازاریابی این هواپیما کرد . نمونه اولیه ساخته شده ی هواپیمای اسکای فاکس با ساخت و آزمایش های پروازی این هواپیما تلاش های این شرکت تقریباً با موفقیت به پایان رسید . برای مدتی به نظر می رسید که نیروی هوایی کشور پرتغال می تواند برخی از کیت های تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای اسکای فاکس را خریداری کند . با این حال ، کمبود بودجه و به‌ویژه فقدان کمک از سوی سازمانی که قادر به ارائه پشتیبانی جامع باشد ، کشنده بود ، زیرا شرکت Skyfox برای ارائه خدمات گارانتی بسیار کوچک بود . خدماتی که امروزه مشتریان نظامی به آن نیاز مبرم دارند ! Skyfox ورود بوئینگ به ماجرا : ادامه در بخش دوم ........ مترجم : 951 فقط برای میلیتاری ، کپی با ذکر منبع آزاد میباشد . منبع اصلی : http://www.airwar.ru/enc/other/skyfox.html