درود به جناب hosm گرامی تراشه های با ظرافت 90 نانو متر به پایین در سطح دریا دچار مشکل تغییر محتوی حافظه، پدیده قیف یونی منجر به تولید تریستور نا خواسته و در نتیجه تخریب غیر قابل بازگشت (پدیده ناجور Single Event Latchup) و حالتهای گذرای نا خواسته در مسیرهای مدار combinatorial هستند. هر چه ارتفاع کاربرد تراشه بیشتر بشود یا در محیط پر نوترون مثل معادن، تونلهای مترو یا در نزدیکی نیروگاه های اتمی بکار گرفته بشود وضع وخیم تر می شود. به ازای هر گیگا بایت رم در یک Server-farm شما در هفته حداقل یک بار پدیده تغییر محتوای حافظه بر اثر برخورد نوترون را دارید که برای این منظور شرکت IBM پردازنده های سری Power-7 و بالاتر را ارائه داد که به صورت Silicon on insulator ساخته شده اند (با قیمت ارزانتر یا نزدیک به تراشه های سرور شرکت اینتل) یعنی مطابق تراشه های سری QV زایلینکس برای کاربردهای هوا فضا که در مقابل بر خورد نوترون مقاومت ذاتی دارند و البته همه حافظه های رم در سرور ها و workstationها قدیمها دارای یک تکه باس اضافی روی اسلات بودند و الان یک تراشه اضافی روی خود دارند که برای ECC کاربرد دارد تا در صورت تغییر محتوی حافظه بر اثر بارش کیهانی به صورت خودکار تصحیح بشود. در تراشه های FPGA به عنوان حجیم ترین تراشه های ساخت بشر و تراشه هایی که بارش کیهانی می تواند مدار را به کل تغییر بدهد نه فقط محاسبات را مختل بکند، مشکل بارش کیهانی از بقیه شدید تر است. از Virtex-6 به بعد تراشه های زایلینکس امکان تصحیح خود را به صورت محدود دارند اما در کاربردهایی که به ایمنی بالا نیاز باشد، معمولا از افزونگی سه گانه استفاده می کنند. حالا اگر از تراشه های هوا فضا استفاده بکنیم برای افزونگی سه گانه امکانات مخصوصی دارند اما تامین آنها برای ما مشکل است. اگر هم به ما بدهند باید منتظر انواع تروجانها و تخریبها درون آن باشیم. نکته خیلی جالب برای من این بود که شرکت ایتالیایی هم که مشکل تامین تراشه مثل ما ندارد، باز از این تراشه های سری هوا فضا با قیمتهای نجومی استفاده نکرده است. برای استفاده از تراشه صنعتی در محیط هوا فضا شما سه راه دارید. راه اول این هست که سیستم شما از جعبه ای استفاده بکند که به اندازه کافی ضخیم باشد که میزان نوترون عبوری را بسیار کاهش بدهد (3+ میلیمتر ضخامت برای جعبه آلومینیومی که فلز استفاده شده آلودگی یا ناخالصی رادیو اکتیو نداشته باشد و فضای درونی جعبه هم به گاز رادون آلوده نباشد). که معمولا در ماهواره ها به دلیل وزن آسان نیست و ترجیحا از یک ورقه نازک طلا استفاده می کنند که کافی نیست و حتما خیلی جاها دیده اید. راه دیگر این هست که توصیف سخت افزار را به صورت افزونگی سه گانه انجام بدهید. که مشکلش این هست که هنگام سنتز ، نرم افزار سینتسایزر به جان طرح شما می افتد و آن را بهینه می کند و افزونگی را از بین می برد مگر اینکه با زحمت جلوی او را بگیرید. در این بین مشکلات خطا های انسانی ناشی از پیچیدگی هم وبال گردن است. راه سوم این است که از یک نرم افزار سینتسایزر گرید هوا فضا (لایسنس های Hirel) استفاده بکنید و از خود او بخواهید که برای شما افزونگی سه گانه ایجاد بکند. البته در مورد SELEX به نظرم هم جعبه قطر سه میلی متر دارد و هم از این راه حل سوم استفاده شده است. علاوه بر بارش های کیهانی، انواع پدیده Electrical over stress و تابش امواج با فوتونهای پر انرژی (مثلا نور آبی به بالا) و حتی امواج الکترومغناطیس می تواند روی تراشه منجر به ایجاد soft-error بشود که اینجا وظیفه طراح شماتیک است که قطعات حفاظت را مطابق با استانداردها و بالاتر از آنها ببیند (که بر خلاف Automotive در هوافضا قیمت تمام شده کارت اصلا مهم نیست و دست طراح در استفاده از هر قطعه ای که سابقه پروازی داشته باشد باز است). نکته جالبی که استفاده از خازنهای تانتالیوم به این تعداد برای من داشت این بود که در Automotive اگر بخواهید تست های تحلیل اتصال کوتاه را پاس بکنید به دلیل قابلیت انفجار با ترکش که خازنهای تانتالیوم دارند استفاده از آنها مجاز نیست. در ماهواره ها هم مجاز نیست زیرا چنین انفجاری در فضا می تواند دودی تولید بکند که عدسی دوربینها یا سنسورهای حساس ماهواره را صدمه بزند و از آن بدتر چنین انفجاری در مدار زمین می تواند مثل یک موتور کوچک عمل کرده و باعث تغییر مداری ماهواره بشود در انتها استاد بزرگ طراح PCB هم باید مدار نامرئی که همان مدار چاپی (PCB) باشد را به نحوی طراحی بکند که به عنوان آخرین حلقه دفاعی، جلوی تنش از هر نوع که بخواهد به تراشه برسد گرفته بشود. در کاربردهای هوا فضا معمولا جعبه و کانکتورهای فیلتر دار نقش مدار نامرئی را بازی می کنند و ساخت مدار چاپی از پیچیدگی کمتری بر خوردار است. به دلیل بدنه کامپوزیت سطح تجمع بار الکتریکی روی بدنه های پنهان کار ها بسیار بالاتر از هواگردهای قدیمی است و تخلیه آنها به روی مدار شما می تواند باعث soft-error بشود. در چنین هواگردهایی ملاحظات باید با سطح بالاتری از استانداردهای معمولی در نظر گرفته بشوند.

تغییر چهره میدان نبرد تلاش مشترک بل هلیکوپترز و ارتش ایالات متحده برای تولید "ریز سامانه های هوایی بدون سرنشین " برای رزم شهری واشنگتن : بیست و هشتم اوت 2018 ، شرکت بل هلیکوپتر در جریان یک برنامه رسمی اعلام نمود که این شرکت همکاری مشترکی را با آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش ایالات متحده برای توسعه "ریزسامانه های هوایی بدون سرنشین " آغاز نموده است . براساس اطلاعات منتشرشده ، محققان آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش ایالات متحده ، شرکت بل و دپارتمان بدون سرنشین های شرکت تکستران ، در ژوئن 2018 کارگروه مشترکی را برای ادامه برنامه ریزسامانه های هوایی بدون سرنشین ( UAS) تشکیل دادند . ریز پهپادهای بدون سرنشین ، در ردیف سامانه های هوایی مینیاتوری و سبک وزن قراردارند که بدلیل حجم و وزن بسیار کم ، قابلیت حمل توسط پیاده نظام را داشته و می توانند در یک فضای محدود رزمی وارد عمل شوند . بخش بازاریابی شرکت بل در ماه نوامبر 2016 در جریان یک مراسم رسمی نمونه اولیه این فناوری را به نمایش گذاشت و پس از یکسال ونیم تلاش برای ایجاد ارتباط و به اشتراک گذاری اطلاعات ، قراردادی 5 ساله برای توسعه این فناوری در مارس 2018 با ارتش منعقد گردید . دکتر جان هنیوک، مسئول دپارتمان مهندسی مکانیک مجموعه ARL در این زمینه معتقد است : " مادر حال تلاش برای تهیه اطلاعات اساسی هستیم تا در ابتدا ، یک پایگاه داده ای را ایجاد کنیم ، چرا که تخصص بل در طراحی هواگرد ها بوده در حالی که تخصص ما توسعه این فناوری است " به اعتقاد وی ، این روش جدیدی برای یک همکاری مشترک میان بل و ARL بشمار میرود . هدف اصلی از این همکاری مشترک ، ارتقاء قابلیت رزمی واحدهای پیاده نظام در میادین رزم شهری در آینده است . برای نیل به این هدف ، شرکت بل به تازگی دو نفر از مهندسین خود را به ARL اعزام نموده تا از توانمندی های تونل باد این مجموعه برای تست ریزسامانه های هوایی تولیدی بازدید بعمل آورند . به اعتقاد یکی از مهندسین شرکت بل ، تونل باد مجموعه ARL اطلاعات فوق العاده سودمندی را در خصوص پایداری این سامانه های هوایی در زمان پرواز در اختیار محققان خواهد گذاشت ، اکنون ما می توانیم تستهای پروازی را با دقت بیشتری تجزیه و تحلیل کرده و این بطور طبیعی به معنای بهبود قابلیتهای این سخت افزارها خواهد بود . مقامات ارشد شرکت بل در این خصوص معتقدند که تلاشها برای بهبود عملکرد "ریزسامانه های هوایی بدون سرنشین " تا حد زیادی با موفقیت همراه بوده و دوطرف با استفاده از نقاط قوت یکدیگر جنبه های مختلف فرایند توسعه را مدیریت خواهند نمود . دکتر جارت ریدیک ، مدیریت آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش نیز براین نظر است که هدف اصلی این همکاری ، تجمیع منابع هر دو موسسه برای توسعه فناوری های جدید جهت افزایش بقاء پیاده نظام ارتش است . وی اضافه می کند : "من در مورد این همکاری بسیار هیجان زده هستم ، همکاری دراین زمینه به ما اجازه می دهد که در مرحله نخست فناوری لازم را به مرحله بلوغ برسانیم و پس از این مرحله ، فاز کاربردی سازی ان برای مقاصد نظامی آغاز می گردد " اسکات درنان ، جانشین دپارتمان نوآوری شرکت بل ، در این زمینه معتقد است که این شکل از همکاری ، نمونه سازی اولیه سریع نسل جدیدی از خودروهای بدون سرنشین را فراهم می کند . هدف مشترکی در توسعه فناوریهای پیشرفته دفاعی پدید آمده و این برنامه ، همه ما را یک گام بسوی آینده نزدیکتر می کند . به اعتقاد ناظران نظامی ، پروژه مشترک میان بل و ARL یک نمونه فوق العاده میان دو حوزه صنعت و ارتش محسوب میشود و مزیت اصلی ان ، ظهور فناوری های پیشرفته برای رزم شهری خواهد بود . پی نوشت : 1- به عبارتهای رنگی شده دقت کنید . 2- به قول یک عزیزی ، آینده ..... همین الان هست . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، مجموع گزارشهای منتشر شده از سوی منابع مختلف نشان میدهد که نیروی هوایی ایران در سالهای اخیر ، با موفقیت قابل توجهی ، ظرفیت رزمی ناوگان جتهای رزمی اف-14 خود را گسترش و در کنار آن ، قابلیتهای جدیدی نظیر کاربرد پرنده های بدون سرنشین را بخود اضافه نموده است ، این درحالی است که برای آموزش خدمه هوایی ، تلاش های قابل توجهی برای بازسازی یا تولید جتهای دو سرنشینه نیز صورت گرفته است . نیروی هوایی ایران ، در دهه 70 میلادی ،سفارشی بی سابقه برای خرید 80 فروند جنگنده برتری هوایی اف-14 را به ایالات متحده ارائه داد ، تا جایی که کسب مجوز برای خرید این جت گرانقیمت و پیچیده که درزمان خود ، تقریبا" همتایی برای آن وجود نداشت ، خود به تلاشی قابل توجه تبدیل شد . بدین ترتیب نیروی هوایی ایران (IIAF) به تنها مشتری تامکت تبدیل شد ، در حالی که سایر همپیمانان ایالات متحده ، عمدتا" خرید جتهای سبکتر ، ارزان تر و کم توان تری نظیر اف-5 و اف-16 را در دستور کار خود قرار دادند . در حقیقت ، توانمندی های این ابررهگیر افسانه ای به اندازه ای پیشرفته بود که گونه صادارتی آن هرگز بصورت رسمی توسعه پیدا ننمود و جتهای سفارش داده شده از سوی تهران ، پس از انجام یکسری تغییرات بسیار کوچک ، با استتار ویژه نیروی هوایی ایران بصورت مشترک با خدمه ایرانی – آمریکایی ، به این نیرو تحویل داده شدند . پس از سرنگونی دودمان پهلوی در ایران و پیروزی انقلاب اسلامی ، به سال 1979 ، در صد عملیاتی بودن ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران ، بدلایل مختلف نظیر کمبود قطعات و آغاز تحریم تسلیحاتی ایالات متحده ، بشدت کاهش پیدا نمود و این بدان معنی بود که پس از تهاجم غافلگیرانه عراق به خاک ایران ،تنها 10درصد از ناوگان 79 فروندی از این جتهای پیشرفته در اختیار نیروی هوایی قرار داشته باشد . اگر چه تامکت هشتادم سفارش داده شده ، هرگز تحویل ایران نشد ،اما درحالی که نیروی هوایی آمریکا برای اجرای ماموریتهای رهگیری ، همچنان از موشکهای کوتاهبرد AIM-9 و AIM-7 استفاده مینمود ، تامکتهای ایرانی برای جلوگیری از نفوذ جتهای عراقی ، تنها بر موشکهای دوربرد فینیکس و توپ متکی بودند که از یک نظر دوربردترین تسیلحات هوا به هوا با بردی نزدیک به 200 کیلومتر محسوب میشدند . براساس مستندات موجود ، فینیکس های ایرانی اغلب به شکل موفقیت آمیزی برضد جتهای نیروی هوایی عراق در بردهایی که در آن زمان بصورت استاندارد و برای اطمینان از انهدام هدف شلیک می شدند ( عموما" در 19 کیلومتری هدف ) مورد استفاده قرار می گرفتند . به گفته منابع نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران تنها 3 مورد تلفات را در طول جنگ در کارنامه خود به ثبت رساندند ( احتمالا دو فروند بدلیل نقص فنی و یکفروند با آتش میراژهای عراقی . "مترجم " ) ، اما درمقابل نیز مسئولیت ساقط شدن بیشتر از 160 فروند از جتهای نیروی هــوایی عراق را به نام خود سند زدند . از یک نظر ، مزیت اصلی تامکتهای نیروی هوایی ایران برای خنثی سازی توان رزمی رو به گسترش نیروی هوایی عراق بیشتر بروی توانایی هوا به هوای دوربرد آن اتکاء داشت ، تاجایی که مشهور است که حتی رصد امواج رادار AWG-9 تامکت از سوی گروه های مهاجم عراقی باعث میشد تا ماموریت های رزمی بلافاصله لغو گردد . اما نکته بسیار پراهمیتی که دراین میان وجود داشت ، محدود بودن توانایی نیروی هوایی ایران در تامین قطعات پرمصرف و حساس تامکت بود ، در حالی که این مساله برای ناوگان فانتوم ها و تایگرهای نیروی هوایی کمتر مصداق داشت و به دلیل پرشمار بودن تعداد آنها ، خدمه فنی بااستفاده از روش " کانابلایز کردن "( استفاده از قطعات جتهای زمینگیر برای عملیاتی نمودن جتهای فعال ) و یا مهندسی معکوس قطعات ، و یا خرید از بازارسیاه ، به هرترتیب ، تعداد جتهای عملیاتی را ثابت نگاه میداشتند ، اما این گزینه ها برای قطعات اف-14 که ایران تنها کاربر خارجی آن بود ، پیچیده تر محسوب میشد . علاوه براین ، کمبود رو به تزاید موشکهای فینیکس در پایان جنگ با عراق ، اهمیت حفظ تامکتهای نیروی هوایی را محدود تر نمود و برای یک دهه ، تنها درصد کمی از این ناوگان در حالت عملیاتی قرار داشت . اما به تازگی ، نیروی هوایی ایران با اتکاء بر فناوریهای جدیدتر ، نظیر فناوری چاپ سه بعدی ، به شکل موثرتری موفق شده تا قطعات حساس تامکت بویژه قطعاتی برای سازه اصلی و موشکهای فینیکس را در داخل تولید کند ، که به این ترتیب بستر لازم برای تولید بومی موشکی مشابه فینیکس که می توانست ناوگان تامکت را مجدد بحالت عملیاتی درآورد فراهم می آمد . به اعتقاد ناظران نظامی ، جتهای اف-14 نیروی هوایی ایران پس از جنگ ، درحدود 250 مورد تغییرات و ارتقاء را بخود دیده اند که این تغییرات ، بویژه در حوزه رادار ، نمایشگرهای کابین ، حوزه جنگ الکترونیک محسوس تر به نظر می رسد . بدین ترتیب ، ترکیبی از موشکهای باقی مانده فینیکس با موشکهای جدیدتر فکور-90 ، تامکتهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( IRIAF) را به کشنده ترین جت رزمی خاورمیانه تبدیل نموده است . از سویی دیگر ، نمی بایست اهمیت ارتقاء و عملیاتی شدن رو به رشد جتهای رزمی اف-14 نیروی هوایی ایران را نادیده انگاشت ، چرا که برای هر نیروی مهاجمی ، این مساله ، پیامدهای قابل توجهی را درپی دارد . بخش قابل توجهی ازاین ناوگان ، برای بیشتر از یک دهه ، از بهترین شرایط تعمیر و نگهداری برخوردار بودند ، حتی تعدادی از این هواپیماها بدلیل کمبود قطعات ، برای حداقل 5 سال یا کمتر ، بصورت ذخیره در پایگاه های نیروی هوایی نگهداری میشدند و با توجه به پیشرفتهای تشریح شده ، انتظار میرود که نیروی هوایی ایران ، حداقل 40 فروند از تامکت موجود در سازمان رزم خود را بحالت عملیاتی ، در اختیار داشته باشد . اگر تغییرات قیمتی دلار بعنوان مبنایی برای ارزیابی قرار گیرد ، امروز جنگنده –رهگیر اف-14 تامکت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، رکورد قیمتی بیش از 150 میلیون دلار را به نام خود ثبت نموده که به احتمال زیاد اگر این جت ، امروز به ایران فروخته میشد ، قیمتی سرسام آور و گیج کننده ای داشت . این میزان ، تقریبا" دو برابر خرید یکفروند جت رزمی برتری هوایی سوخو-35 است که هم اکنون نیز ایرانی ها توانایی خرید آن را ( در صورت عدم وجود تحریم های تسلیحاتی ) نخواهند داشت . تامکتهای نهاجا ، به استثنای جت برتری هوایی اف-22 رپتور نیروی هوایی ایالات متحده ، امروز در شمار یکی ازگرانقیت ترین جتهای رزمی عملیاتی در دنیا قرار دارد و در نتیجه جنگجوی توانمندی در حوزه رزم هوایی در خاورمیانه بشمار می آید . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران باتولید گسترده موشک هوابه هوای فکور-90 که احتمالا دقت بالای پدر بزرگوارش !!!! موشک دوربرد فینیکس را به ارث برده و همچنین سوخت جدید ترکیبی که آن نیز به احتمال زیاد با کمک روسها در خط تولید قرار گرفته ، به موشکی مسلح میشود که کمتر از 300 کیلومتر برد خواهد داشت که این برد کمی کمتر از همتای روس آن یعنی R-33 است . بدین ترتیب ، تامکتهای پارسی با در اختیار داشتن این مهمات بومی به شکل گسترده که بردی بیش از 4 برابر مهمات AIM-120B آمریکایی( با برد 75 کیلومتر ) و 3برابری از مهمات AIM-120C بعنوان سلاح اصلی زرادخانه دوربرد نیروی هوایی آمریکا و متحدانش دارد ، به خطری جدی تبدیل خواهد شد . در حقیقت ، در صورت وقوع یک جنگ منطقه ای ، تامکتهای نیروی هوایی ایران ، با خیالی آسوده قادرند تا جتهای مهاجم سعودی ( بویژه ناوگان ایگل ) را از درون فضای هوایی خودی با دقت بالایی مورد اصابت قرار دهند و حتی در یک شرایط ضروری ، با ورود به خاک عراق ، جتهای مهاجم عبری را رهگیری و قبل از هرگونه واکنش ، طومار آنها را در هم پیچیند . در مجموع ، تهدید ناشی از روند رشد رو به گسترش ظرفیت رزمی ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران برضد توانمندی های هوایی ایالات متحده و متحدان منطقه ای آن ، بتدریج در حال افزایش است و این درکنار سایر مزیتهای سخت افزاری و نرم افزاری جمهوری اسلامی ، احتمال تهدید از سوی دشمن را تا حد قابل قبول کاهش خواهد داد . اما ماهیت پاسخ رقبای این کشور ، عمدتا" روی خرید جتهای پیشرفته تر اف-35 ، ارتقاء ناوگان ایگلها ، یا درخواست از ایالات متحده برای اعزام جتهای اف-22 به منطقه خاورمیانه محدود می گردد . پی نوشت : 1- با تشکر از استاد و برادر عزیز ، جناب EMP 2- منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/70899 صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

اگر همه بدسلیقگی های رونمایی و نمایش وزارت دفاع رو کنار بذاریم که خیلی سخته و بخواهیم در یک استراتژی درست جایگاهی برای اف 5 جدید ببینیم باید برای اون توانایی هایی رو به عنوان حداقل فرض بگیریم با فرض استفاده از فناوری جدید در بحث کنترل و سلاح، ایونیک و ... ، استفاده از مواد جاذب و کاهش سطح راداری مزیت این جنگنده بر سبک بودن، ارزان بودن، استفاده از باندهای کوچک خلاصه می شود شبیه زنبور مطابق با این موارد، جنگنده حاضر به عنوان سلاحی سبک برای ماموریت های - پشتیبانی نزدیک - دفاع هوایی منطقه ای با هدایت رادار زمینی - حملات نقطه ای و بسیار دقیق - شناسایی بحث پشتیبانی نزدیک یکی از نیازهای مهم ما هست که این جنگنده در صورت بروزرسانی درست از پسش بر میاد فقط سیستم های هدف گیری دقیق بویژه هدف گیری با کمک کلاه خلبان نیاز داره و موشک و سلاح درست و هوشمند بحث دفاع هوایی منطقه ای با همه بروزرسانی ها در صورتی جوابگو هست که پایگاه ها و فرودگاه های نیمه زیرزمینی داشته باشیم و اصل پراکندگی و پدافندغیرعامل رو در اونها دیده باشیم که با همه این ها هزینه این پایگاه های کوچک بالا بوده و در هزینه ارزان جنگنده رو کم رنگ میکنه ولی درصورت تحقق با سرمایه گذاری روی موشک های هوشمند و دقیق به راحتی اخلال گر بزرگی برای دشمن در آسمان باشه و مشابه اسپیدفایر های انگلیسی از جایی که دشمن انتظار نداره، ضربه ای بزنن و فرار کنن حملات نقطه ای و بسیار هم وابسته به موشک بوده و اینکه مسیر مشخص و اطلاعات از قبل جمع اوری شده باشه در این زمینه هم میتونه به صورت محدود عمل کند بویژه در دریا که استفاده از موشک ضد کشتی مهم و کاربردی است در بحث شناسایی با آمدن پهبادها، کاربردی بودن این وظیفه برای این هواپیما زیاد توجیهی ندارد اگرچه قابل اجرا هست ---------------- در مجموع استفاده از این جنگنده به شرط ارتقا زیرسیستم های هوشمند توجیه دارد و اولویت این زیرسیستم ها با سیستم کنترل آتش و هدف گیری و موشک های هوشمند است

دقیقا. این نکته نشون میده که پلتفرم تایگر ظرفیت بالایی برای ارتقای اویونیک نداره! مجبورا اویونیک جدید رو در دماغه و در فضای مهمات ۲۰ میلیمتری جاسازی کردند! بنابراین یا باید تغییرات سازه ای ایجاد کرد و یا اینکه از پلتفرم بهتری مثل میراژ اف یک و شفق رزمی استفاده کرد. بر این اساس هواپیمای بدون توپ کوثر تنها یک سکوی متحرک جهت تست اویونیک جدید محسوب میشه.

درود به دوستان گرامی به ویژه جناب MR9 ضمن تقدیم این کتاب (اگر هنوز آن را نخوانده اید) http://libgen.io/book/index.php?md5=67B1798E700508A8E058F0E8E8ACE469 به جناب MR9 و دیگر دوست داران گربه گرامی. بی تردید تامکتهایی که امروز اویونیک جدید آنها در ایران در حال تغییر و تعویض و نوسازی و تست است هواپیمایی است که سازنده هم از توانایی های آن بی خبر است. ایران با داشتن ارتش بزرگی از مهندسان ارزان مرتبط دارای مزیت نسبی بالقوه بزرگی در این زمینه است. برای بالفعل کردن آن کار زیاد سختی لازم نیست مقدار پول می خواهد و مقداری اراده. برای مثال با وجود تحریم ها برخی شرکتهای خصوصی توانستند که هواپیمای پهن پیکر به صورتی وارد کشور بکنند خوب نیروی هوایی می توانست برخی پهن پیکرهای اینها که از رده خارج هستند را اورهال کند و به عنوان رادار و الینت پرنده یا سوخت رسان استفاده بکند اما اقدامی ندیدیم یا حداقل رو نمایی نشد. بعد از ارتقاء صنعت هوانوردی آمریکا با غارت فناوری آلمانی در انتهای جنگ دوم جهانی تا به امروز صنعت هوانوردی نظامی این کشور همواره یک اشتباه بزرگ را در زمینه ساخت هواگرد تکرار کرده است. قبلا هم از قول منابع خارجی به این موضوع اشاره کرده بودم. آنها برعکس حرکت می کنند!!! در حالیکه ارتقاء تسلیحات و اویونیک مورد استفاده هواگردها کار بسیار ارزانتری است آنها مرتبا در پی ارتقاء خود هواگردها هستند که هزینه های کمر شکنی دارد. البته ریشه این اشتباه ندانستن نیست و انگیزه های اقتصادی در بین است. مثلا تولید هواپیمای 737 به ویژه آنهایی که قرار بود به ما بدهند امروز کار بسیار پر مخاطره ای در آمریکا شده زیرا سازندگان بسیاری از قطعات و زیر سیستمها یا دیگر وجود ندارند یا توسط دیگران خریداری شده اند و یا به دنبال تامین قطعات از زباله های الکترونیک هستند زیرا باز طراحی زیر سیستم کهن نیازمند پاس کردن دوباره استانداردها و هزینه های کمر شکن طراحی و تولید است. بنابراین به دلیل مدل اقتصادی که دارند مرتب مجبورند که پلتفرم های قدیمی حتی کارامد را نیز کنار بگذارند. در حالیکه طراحان قدیمی مثل داگلاس پری اعتقادی به بدنه های رادار گریز ندارند و سرعت تکنولوژی های ضد رادار گریزی را بیشتر از پیشرفت هواگردهای رادار گریزها می دانند تحلیلگران داخلی در نبردهای هوایی با رادار گریزها هیچ شانسی برای هواگردهای نسل 3 و4 ما قائل نیستند. اما این را فراموش می کنند که یک اف-35 که مجبور است از سلاح ایگل ( AIM-120C ) استفاده بکند نه سلاحی درخور خودش، با یک F-15S چه فرق بنیادی دارد؟ اف-15 هم وقتی که از تسلیحات فانتوم استفاده می کرد چقدر مرگبار تر از فانتوم بود؟ اف-35 موتور متفاوت، اویونیک بسیار پیچیده تر، رادار LPI (با قابلیت کشف کم توسط سامانه های الینت) و خاصیت رادار گریزی دارد. اما برای شکار هواگرد ما یا باید از داگفایت استفاده بکند یا از تمرکز توان آنتن رادار روی هواگرد ما یا از موشکهای حرارتی AIM-9X و یا از موشکهای آمرام مدل C و امکان دیگری ندارد. با اینکه گفته شده دفاتر فناوری دولتی چینی، به اسناد اصلی F-35 دست یافته اند از طریق جاسوسی اما فراموش نکنیم که از دلایلی که غربی ها پرواز اف-35 های شناسایی اسرائیل بر فراز ایران را ادعایی مردود اعلام کردند این بود که اگر بر اثر نقص فنی یکی از اینها در قلمرو ایرانی ها سقوط می کرد مانند RQ-170 چه کسی در قبال اینکه فناوری آن به دست روسها و چینی ها برسد مسئول بود؟ (مثل آنچه سر موشک های کروز آمریکایی در سوریه آمد). پس یک سناریو این است که اف-22 های اجاره ای و اف-35 های دیگران به عمق ایران وارد نشوند و از دور ماموریت های خود را بخواهند که انجام بدهند . در مورد رادار گریزی هم آنتنهای مسطح رادار هواپایه اف-35 می تواند سطح مقطع راداری معادل چندین هزار متر مربع داشته باشد و رادار گریزی بی معنی شود به همین دلیل آمده اند سطح آنتن آن را با فناوری های Frequency-Selective-surface فرکانس دوست کرده اند سطوحی که بازه وسیعی از فرکانس را باید بتوانند به کل جذب بکنند که کار سختی است. این ساختارهای راه راه عمودی، راه راه افقی، چهارخانه، لانه زنبوری، مربع مربع و متخلخل و .... ریز ریز که روی آنتن رادار مسطحی مانند APG-81می بینید به دلیل تولید یک فیلتر RLC ضمنی و تضعیف بازتاب آنتن مسطح است. این مشکلات پنهانکاری طوری است که در ماموریتهای ضربت شاید بهتر باشد فقط شکاری های رهگیر دسته پروازی رادار رویشان نصب باشد و جنگنده ای که قرار است کار شناسایی یا پرتاب بمب را انجام بدهد رادارش را باز بکنند تا ضمن سبک شدن و مصرف کمتر سوخت و در نتیجه برد بیشتر احتمال کشف شدن کمتری را به خاطر بازتاب آنتن مسطح داشته باشد. (مصرف برق زیادی که رادار دارد مستقیم روی میزان مصرف سوخت تاثیر دارد) هواگردهای ما اگر دیکوی های ضد رادار پسیو خوبی حمل بکنند (یا اینکه اصلا رفلکتور حمل بکند و موقع خطر رها بکنند) و به فلیرهای روسی مجهز بشوند در نبرد با موشکهای هوا به هوای آمریکایی و فرانسوی و چینی مغلوب نخواهند شد. حتی با هزینه-زمان کم می توانیم دیکوی اکتیو هم بسازیم. دیکوی اکتیو یک گیرنده امواج باند ایکس بعلاوه یک تقویت کننده و یک فرستنده است که ماژول خیلی کوچکی می شود اگر با نیمه هادی درست بکنند. وقتی که هواگرد این دیکوی را رها می کند با استفاده از باتری و یا پره های پشت خود انرژی لازم را تولید کرده هدف بهتری از هواگرد اصلی را عرضه می کند. یک کارت DRFM مثل کارت زیر که از تراشه FPGA زایلینکس Virtex-7 تجاری سری T مخصوص ساخت سوئیچ های شبکه پرسرعت و ADC ها و DAC هایی با نمونه برداری 12 گیگا سمپل در ثانیه استفاده می کند که ساخت آن در توان خیلی از شرکت هایی که امروز کار ساخت سوئیچ شبکه می کنند هست تا به امروز ساخته باشیم یا در دست ساخت باشد، می تواند رادارهای پالسی را که در باند ایکس کار میکنند دچار مشکل کند.(به دلیل دقت این باند و تاثیر کم شرایط آب و هوایی روی آن) را با 40 درصد احتمال موفقیت دچار خطا کرد. http://www.aewa.org/Library/rf_bands.html http://www.mistralsolutions.com/newsletter/Jan14/CHAMP-WB-DRFM.pdf امروز این توان پردازش و سپس نرم افزار است که کیفیت و قیمت یک محصول هوافضا (حتی Automotive) را تعیین می کند. به این نمودار توجه کنید: MOPS مخفف میلیون عمل در ثانیه است. یک نگاهی به یک رادار شرکت SELEX تولید کننده رادار گریفو بکنیم این رادار یک قسمت IF-digitization دارد که از دو تراشه Virtex-4 سری SX مخصوص پردازش سیگنال و از نوع صنعتی (سری I) و تعدادی FPGA شرکت Altera و ADC و DAC پر سرعت استفاده می کند. در این رادار بعد از کاهش فرکانس در میکسر که یک ضرب کننده فرکانس است و ساخت سیگنال IF، برای ساخت سیگنالهای I و Q که 90 درجه با هم اختلاف دارند از مدارهای آنالوگ استفاده نشده و کلا به صورت دیجیتال پیاده شده که ذات رادارهای دهه اخیر است. این قابلیت تکرار پذیری سخت افزار و قابلیت اطمینان آن را افزایش می دهد ضمن اینکه انعطاف پذیری خوبی به رادار می دهد. یک نگاهی به تعداد فراوان خازنهای نارنجی رنگ تانتالیوم بکنید متوجه میزان مصرف این تراشه های مهیب می شوید که طراح را مجبور کرده به این تعداد خازن به مدار اضافه بکند تا دچار مشکل Power-Integrity نشود. نکته جالب این هست که با توجه به اینکه رادار SELEX هواپایه بوده اما باز هم بر خلاف نمونه های آمریکایی از تراشه های خاص سری نظامی (Q) یا سری هوافضا (QV) استفاده نکرده است. همچنین از تراشه های شرکت ALTERA هم استفاده کرده که معمولا در یک کار از زایلینک و آلترا کنار هم استفاده نمی شود مگر اینکه کاربرد خاصی باشد یا قصد داشته باشند که قسمتی از سخت افزار را درون CPLD ها حفاظت بکنند تا از کپی شدن جلوگیری بکنند. به نظر می رسد که SELEX به جای استفاده از تراشه های بسیار بسیار گران قیمت سری هوافضا از تراشه سری صنعتی که تحمل دمایی زیر صفر دارد به جای سری تجاری که این تحمل را ندارد استفاده کرده و فقط با استفاده از سینتسایزرهای خاص توصیف سخت افزار خود را با رعایت استاندارد هوا فضا درون تراشه سنتز کرده که راه حلی بسیار ارزانتر و با کیفیت نزدیک به راه حل آمریکایی ها است. با این روش شرکت SELEX کاهش قیمت چشمگیری در محصول نهایی ایجاد کرده است.

قدم ها رو به جلو برداشته شده است. قدم های خوبی هم هست. به هر حال تمام اجزا در ایران ساخته شده و یک پایه به وجود امده که میشود با کار بر روی ان این تکنولوژی را توسعه داد. مشکل اینجاست که این پیشرفت خیلی کند است. یعنی از زمان ساخت اذرخش و صاعقه تا الان این پیشرفت خوب است ولی خیلی کند است. ساخت موتور از مینی جت جت طلوع 4 شروع شده و حالا موتور اف 5 مهندسی معکوس شده. قدم بعدی میتواند ساخت یک موتور توربوفن باشد ولی اگر بخواهد این قدم هم 20 سال طول بکشد توجیه ندارد.

سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس جمهور پ ن: متاسفانه یک اف-5 در پایگاه دزفول سقوط کرده و سرهنگ خلبانش به شهادت رسیده. شاید پروژه ارتقا باید در اولویت قرار بگیره از جمله همین صندلی پرانی که ستاری میگه دارای مشکل هست در نمونه اولیه و شاید باعث شهادت این خلبان هم بوده.

گزارش امروز میلیتاری واچ در مورد آنچه رونمایی شد https://militarywatchmagazine.com/article/71054 این گزارش طرز تفکر طرف مقابل را نشان می دهد و از این نقطه نظر جالب است. در 22 آگوست نیروهای نظامی ایران یک جت جنگنده جدید با نام کوثر را که گزارش شده یک پلتفرم رزمی است که کاملا به صورت بومی تولید شده، رونمایی کرد. در حالیکه این جنگنده به عنوان نخستین تولید بومی جت رزمی آن کشور توجه جهانی را به خود جلب کرد، نگاهی نزدیکتر به ریشه های پلتفرم رونمایی شده و توانایی هایش افشاگری های فراوانی در مورد هوانوردی نظامی ایران به دست می دهد. در واقع کوثر چیزی فراتر از نخستین جت جنگنده ایران است که ظاهری شبیه به صاعقه دارد و تقریبا از بدنه آن نیز استفاده می کند. صاعقه ای که به صورت رسمی نخستین پرواز خود را در سال 2004 انجام دارد و از سال 2007 وارد خدمت شده است. همانقدری که کوثر از صاعقه مشتق شده است، خود صاعقه هم از F-5E مشتق شده بود. جنگنده نسل سومی که زمان جنگ ویتنام به همراه F-4E های تواناتر و سنگین تر به ایران صادر شده بود و بعد از آن نیز جنگنده های تامکت به ایران صادر شد. ایران تقریبا 300 فروند اف-5 دریافت کرد که 166 فروند از آنها نسخه نخبه E بود. اگر چه نسخه های قدیمی تر بعدها به صورت دست دوم به ویتنام جنوبی فروخته شد اما این جنگنده نقش مهمی در حفظ کردن خط دفاعی در مقابل ناوگان هوایی عظیم عراق در جنگ ایران-عراق داشت. علت کلیدی موفقیت جنگنده های سبکی مثل اف-5 به ویژه در مقابل جنگنده های سنگینتر و پیچیده تری مانند اف-4 و اف-14، سادگی و ارزانی آنها بود که باعث می شد که تعمیر و نگهداری و تدارکات آنها برای بکار گیری گسترده نسبتا ساده باشد. با توجه به اینکه ایران به دنبال تولید جتهای رزمی بومی است، کمبود تجربه مرتبط این کشور و زیر ساخت صنعتی ناچیز آن باعث شد که اف-4 را با عنوان یک جنگنده که در 1965 وارد خدمت در ارتش آمریکا شد پیچیده تر از آن باشد که برای مهندسی معکوس مورد توجه قرار بگیرد. تامکت های نخبه که تا قبل از ظهور جنگنده های نسل 5 پیچیده ترین و سخترین جنگنده ها برای نگهداری در ناوگان غرب بودند هم که هیچ. به این ترتیب اف-5 ثابت کرد که کاندید ایده آلی برای مهندسی معکوس است. صاعقه و نسخه معکوس شده قبلی کمتر موفق آذرخش که قبلا به خدمت وارد شدند و به عنوان شکاری با توانایی رزمی شناخته شدند بر مبنای توانایی های اف-5 ایجاد گردیده بودند. صاعقه از دو استابیلایزر عمودی به جای یکی استفاده می کرد شبیه به YF-17 و F-18 هورنت که هر دوی آنها به شدت از طرح اف-5 مشتق شده بودند. صاعقه دارای ورودی های هوای موتور جت با مقطع مربعی بوده و طوقه های بال (wing-strake) جدیدی را برای پایداری ایرودینامیک به رخ می کشید و ورودش به خدمت نقطه عطف کلیدی برای هوانوردی نظامی ایران بود.به غیر از فناوری موجود در F-5E تحویلی به ایران، صاعقه از توانایی دیگر مشتقات اف-5 همچون F-18C و اف-5 های به روز رسانی شده در خدمت سنگاپور و تایوان و حتی سوئیس و تایلند برخوردار نبود. اویونیک جدید HUD، کاکپیت مجهز به نمایشگرهای دیجیتال و موشکهای هوا به هوای فامد در میان ویژگی های کلیدی بودند که طرح اف-5 را زنده نگاه داشتند که نمونه مشتق شده از اف-5 ایرانی یا صاعقه فاقد آنها بود. به ویژه قابلیت استفاده از موشک آمرام AIM-120B با برد درگیری 75 کیلومتر و درنمونه تایوانی موشکهای بومی شمشیر آسمان دو (Sky Sword II) با برد بیش از 75 کیلومترنقش کلیدی در برنامه های عمر دهی به اف-5 های به روز رسانی شده در این کشورها داشت دارایی که ایران به کل نداشت. در حالیکه بدنه صاعقه توانمند بود ظاهرا فقط به بمبهای هدایت شونده و موشک های برد کوتاه مشتق شده از AIM-9 مجهز شده بودند که به صورت جدی چشم انداز توانایی های نبرد هوایی آن را مخدوش می کرد و به جتهای دشمن اجازه می داد که از فاصله ای که این شکاری توانایی مقابله با آنها را ندارد، با آن درگیر بشوند. جنگنده جدید کوثر، در حالیکه تعدادی ازویژگی های لبه تکنولوژی شامل HUD، شبکه داده نظامی دیجیتال (باس 1553 و معماری MIL_STD_1760)، مانیتورهای چند منظوره، کامپیوترهای محاسبات بالستیک، سیستمهای هوشمند نقشه دیجیتال، رادار و اویونیک جدید را استفاده می کند اما مانند صاعقه یک طراحی جدید را برای بدنه ارائه نمی دهد! تخمین زده شده است که این جنگنده که با قیمتی بی نهایت ارزان 5 میلیون دلار نمونه سازی شده است و در تولید انبوه این قیمت پایین تر هم خواهد آمد. بسیار محتمل است که کوثر در تیراژی بیشتر از صاعقه تولید شود و آن را تبدیل به جنگنده سبک اصلی ناوگان هوایی خود بکند در جائیکه تامکتها و میگ های 29 دو موتوره جنگنده های نخبه ایرانی باقی خواهند ماند و جنگنده اف-4 هم که نقش ضد ناو یافته به جای برتری هوایی پس کوثر می تواند نقطه اتکای خوبی برای ناوگان جنگنده سبک چند منظوره در نقش مکمل پلتفرم های سنگین ساخت خارج باشد. گزارش شده که ایران علاقه مند به خرید جت جنگنده سنگین سوخوی 30 در تعداد زیاد است پس کوثر می تواند جنگنده مکمل ایده آل سبکی برای جنگنده های نخبه سنگین باشد چیزی شبیه به اف-16 های اندونزی و Tejas های هندی (در آینده) که قرار است مکمل سوخوی های 30 باشند در ناوگانشان. سئوال کلیدی که هنوز باقی است این است که آیا ایران برای جنگنده جدید قادر خواهد بود که مهمات پیچیده و هوشمند مورد نیاز را تولید بکند؟ به ویژه آیا قادر است موشک فامد هوا به هوا برای آن توسعه بدهد نقطه ضعفی که ضعف کلیدی صاعقه در برخورد با رقبایی مانند اف-18 ایالات متحده و اف-16 هایی که به صورت گسترده در کشورهای عربی خلیج فارس (مقاله اصلی نام خلیج فارس را جعل کرده .م.) و اسرائیل مورد استفاده قرار می گیرد. (موشک فکور و نسل بعدی آن با توجه به معماری MIL_STD_1760 اگر محدودیت وزنی برای لود شدن روی جنگنده نداشته باشند قابل لود شدن به جنگنده ها خواهد بود و وزیر دفاع هم قبلا این حرف را زده است خود میلیتاری واچ هم قبلا صاعقه را کاندید شماره یک نصب فکور می دانست در مقاله ای دیگر .م.) مترجم: به طور کلی میلیتاری واچ دشمن را دست کم نمی گیرد و کارش تولید خوراک برای مراکز دیگر مانند نشنال اینترست است. اعتقاد کلی میلیتاری واچ این هست که صنایع دفاعی ایران به صورت آشوب ناک مدیریت نمی شوند بلکه راهبرد تسلیحاتی ایران یک راه برد شناور بسیار موثر بر پایه تولید همه انواع تسلیحات ولی با ویژگی بسیار بسیار ارزان و کار آمد است.

با سلام با دیدن تصاویر تکه تکه شدن این دستاورد مهم حالم خیلی خراب میشه و مطمیننا تا سالهای سال چنین چیزی رو در شمال نخواهیم دید.

بله دوست عزیز منم این فیلم رو دیدم در فیلم به واضحی دیده میشده توپ روی یک سکوی ثابت حدود 3 گلوله شلیک می کنه و تصویر ناو هم یه ناوچه کلاس سینا یا به احتمال زیاد لاکامبات می باشد که خودش این توپ رو داره و بارها در طول سالهای خدمتش استفاده کرده احتمالا نوع اصلی ایتالیایی در تصویر موقع شلیک دیده می شه سوال من اینه که چرا روی جماران دماوند یا بایندر یا همین ناوچه های سینا که طی چند سال اخیر به نیروی دریایی ملحق شدن یا به روز رسانی شدن هیچ تصویری نیست ( البته یه تصویر دیگه هم در آپارات هست که نوشته شده ناو جماران و حدود 5یا 6 گلوله شلیک می کنه ) که اونم واضح نیست در همه مانورهای دریایی کشورهای دیگه الکی توپ شلیک می کنند بگن شلیک کردیم مانور دادیم کمتر موشک شلیک می کنند ما اینقدر تصویر از شلیک موشک ضد کشتی داریم آمریکایی ها ندارن ( انگار از گلوله توپ برامون ارزون تره ) ولی تصویری در مانورها از شلیک توپ 76 نداریم تو تصاویر قدیمی تر شلیک توپ114 م م ناوهای کلاس الوند رو داریم البته در فیلم زیر یه صحنه کوتاه از شلیک توپ جماران هست https://www.aparat.com/v/SwIW0

سلام علیکم    بدون شرح !!!!!     سرهنگ  داکس : ما چه پشتیبانی داریم ؟؟؟    ژنرال میرو : متاسفانه هیچ چیز    سرهنگ داکس : در صد تلفات را چقدر ارزیابی می کنید ؟؟   ژنرال میرو : 5 درصد که با شلیک خودی کشته خواهند شد ( البته این درصد بالاست ) ، 10 درصد هنگام عبور از خاکریز خودی ، 20 درصد هنگام عبور از سیم های خاردار خودی ، 65 درصد باقی می ماند برای سخت ترین قسمت عملیات ، یعنی پیشروی بسمت خاکریز دشمن و در نهایت 25 درصد هم باقی می ماند برای تصرف خاکریز دشمن .   سرهنگ داکس : یعنی نصف افراد تحت فرماندهی من کشته خواهند شد !!!!!!    پی نوشت :   راه های افتخار 

با سلام     افسر توپخانه ای که واژه غیرممکن در فرهنگ لغات اش وجود نداشت ، چنین معتقد بود :       هرگــــــــــــز اشتباه نَکـُـــــــــــــــن !!   اگر اشتباه کردی ، آن را تکرار نَکُن   اگر تکرار کردی ، به آن اعتراف نَکُن   اگر اعتراف کردی ، التماس نَکُن   اگر التماس کردی ، دیگر زندگی نَکُن     پی نوشت :   به نظر این جمله منسوب به ناپلئون ، مقداری دو پهلو به نظر می رسد :thinking: 

     "در روایات هست که آخوند فاسد و ملّای فاسد در جهنم از بوی تعفنش اهل جهنم در عذاب هستند. در این دنیا هم از بوی تعفن بعض از آخوندهای فاسد دنیا در عذاب است. ما طرفداری از عمامه نمی‌کنیم. ما طرفداری از اسلام می‌کنیم."   صحیفه امام خمینی » جلد ۱۰ » صفحه ۲۷۹

با سلام و خسته نباشید از ارسال این مطلب: در این جنگ دو مطلب بزرگ نهفته است، یک سلمان فارسی بعنوان مشاور پیامبر و افتخار ما ایرانیان که پیشنهاد کندن خندق را به رسول گرامی اسلام می دهد و می فرماید در سرزمین ما برای جلوگیری از هجوم دشمن ما گودالی بزرگ گرداگرد خود درست و در آن آب می ریزیم و این گونه جلوی سپاه دشمن را می گیریم.. 2 شجاعت علی (ع) در جنگ و کشتن قوی ترین دشمن دین خدا. چون یکی از بزرگان دانشمند یهودی به حضرت علی فرمود اگر شما خود را جانشین پیغمبر می دانید، در کتب آسمانی ما یک از صفات جانشینان پیامبر این است باید 7 مرتبه در زمان حیات پیامبر و 7 مرتبه بعد از فوت پیامبر باید تا سر حد مرگ از دین خدا پیروی کرده باشند، این 7 مرتبه شما کدام است. ایشان فرمودن قبل از مرگ : خوابیدن من در جای پیامبر و رفتن ایشان از مکه به مدینه و زمانی که دشمنان دیدند من جای پیامبر بودم مرگ برای من حتمی بود و در زمان زنده بودن همین جنگ احزاب یا خندق چون این دشمن قوی همه را کشده بود تا جایی که خوف به دل پیامبر افتاد و به علی گفت این شمشیر را بگیر و او را بکش، علی قویترین جنگجوی کافر راکشت و در خیبر را جا کند و گفت ای یهودی آیا من تا سرحد مرگ بعد از وفات پیامبر نرفتم.( در این جا فقط به دو مورد در زمان زنده بودن و بعد وفات پیامبر اشاره شده است. اشاره کردم) منبع کتاب قضاوت های امیرالمومنین

اخراج بعضى قبایل یهود مانند بنى نضیر و بنى قریظه از اطراف مدینه آنها را نسبت به مسلمین و مخصوصا نسبت به پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله خشمگین ساخت و چند تن از رؤساى قبایل مزبور به مكه رفته و آمادگى خود را علیه پیغمبر صلى الله علیه و آله به منظور كمك و همراهى با قریش اعلام داشتند بزرگان قریش از این فرصت استفاده كرده و از پیشنهاد آنان استقبال نموده در نتیجه كلیه قبایل بت پرست مكه به همدستى طوایف یهود در سال پنجم هجرى بسیج عمومى كرده و با تعداد ده هزار نفر به فرماندهى ابوسفیان و دستیارى گروهى از یهود براى ریشه كن ساختن نونهال اسلام متوجه مدینه شدند. چون این خبر به پیغمبر صلى الله علیه و آله رسید مسلمین را جمع كرد و براى دفاع در مقابل این عده مهاجم به بحث و شور پرداخت، سلمان فارسى پیشنهاد نمود كه اطراف مدینه را خندق بكنند و موانع مصنوعى در آنجا به وجود آورند تا عبور دشمن از آن سخت و نا ممكن باشد رسول اكرم پیشنهاد سلمان را پذیرفت و دستور فرمود فورا براى حفر خندق آماده شوند. مسلمین مشغول حفر خندق شده خود حضرت رسول صلى الله علیه و آله نیز مانند مسلمین دیگر به حفر خندق اشتغال داشت پیش از رسیدن سپاه مهاجم خندق كنده و آماده شد و هنگامی كه مشركین نزدیك خندق رسیدند از مشاهده آن متعجب شدند زیرا این نوع وسیله دفاع در عربستان سابقه نداشت بدین جهت گفتند: و الله ان هذه لمكیدة ما كانت العرب تكیدها، به خدا سوگند این حیله عرب نیست و عرب چنین حیله‏اى به كار نبندد. مسلمین هم كه تعدادشان در حدود سه هزار نفر بود در آن طرف خندق اردو زده بودند، چند روز این دو سپاه در طرفین خندق روبروى هم بودند و گاهى به هم سنگ و تیر می‎انداختند بالاخره عمرو بن عبدود با چند نفر دیگر اسب جهانیده و از تنگترین جاى خندق خود را به طرف دیگر آن رسانیدند. عمرو به محض ورود مبارز خواست، وقتى صداى خشن و رعب انگیز عمرو در فضاى اردوگاه مسلمین طنین انداز شد نبض‏ها از حركت ایستاد و رنگ از چهره همه پریدن گرفت! چرا؟ براى این كه عمرو را همه می‎شناختند، او فارس یلیل و از شجاعان نامى عرب بود و در تمام عربستان نظیر و مانندى نداشت، او قهرمان كهنسال و ورزیده و جنگدیده بود و به تنهائى با هزار نفر مقابل شمرده میشد! فریاد هل من مبارز عمرو براى بار دوم پرده گوش مسلمین را مرتعش ساخت. در این موقع یك سكوت و حیرت توام با ترس و وحشت بر تمام لشگر مدینه حكمفرما بود و كسى را جرات تكلم و اظهار وجود نبود عمرو میگفت شما میگوئید هر كس از ما كشته شود به بهشت میرود آیا در میان شما داوطلب بهشت وجود ندارد؟ بالاخره پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله سكوت را شكست و فرمود كیست كه شر این بت پرست را از سر ملت اسلام بر دارد؟ نفس‏ها در سینه حبس بود و از كسى صدائى بر نیامد على علیه السلام بپا خواست و عرض كرد من یا رسول الله پیغمبر فرمود تامل كن شاید داوطلب دیگرى هم پیدا شود ولى هیچكس حریف این قهرمان عرب نبود نبى اكرم سؤال خود را تكرار فرمود باز على علیه السلام پاسخگوى این دعوت گردید پیغمبر فرمود یا على این عمرو بن عبدود است عرض كرد من هم على بن ابیطالبم، رسول خدا عمامه بر سر على و شمشیر بر كمر او بست و فرمود برو كه خدا نگهدارت باشد سپس سر بلند نمود و با حالت رقت بار گفت خدایا پسر عم مرا در میدان كار زار تنها مگذار. عمرو رجز میخواند و مسلمین را بمبارزه میطلبید: و لقد بححت من النداء بجمعكم هل من مبارز ************************* و وقفت اذ جبن المشجع موقف البطل المناجز و كذلك انى لم ازل متسرعا نحو الهزاهز ********************* ان الشجاعة فى الفتى و الجود من خیر الغرائز در این هنگام على علیه السلام چون شیر خشمگینى كه براى صید خود از كمین جستن كند به سرعت آهنگ عمرو كرد و جواب رجز او را از روى ادب علمى چنین داد: لا تعجلن فقد اتاك مجیب صوتك غیر عاجز*********************ذونیة و بصیرة و الصدق منجى كل فائز انى لارجو ان اقیم علیك نائحة الجنائز *********************** من ضربة نجلاء یبقى ذكرها بعد الهزاهز عمرو كه خود را از شجعان نامى و مبرز عرب میدانست با دیده حقارت به على علیه السلام نگریست و گفت آیا جز تو كسى داوطلب بهشت نبود؟ من با پدرت ابوطالب آشنا و دوست بودم نمیخواهم ترا در پنجه خود چون مرغ بال و پر شكسته‏اى در حال نزع بینم مگر نمیدانى كه من عمرو بن عبدود فارس یلیل و قهرمان نیرومند عرب هستم؟ على علیه السلام فرمود من ترا ابتداء به توحید و اسلام دعوت میكنم و اگر هم نپذیرى از همین راه كه آمده‏اى برگرد و از جنگ با پیغمبر در گذر. عمرو گفت من از روش آباء و اجداد خود (بت پرستى) دست بر نمیدارم واگر هم بدون جنگ بر گردم مورد استهزاء زنان قریش واقع میشوم، على علیه السلام فرمود در این صورت از اسب پیاده شو با هم بجنگیم كه من دوست دارم ترا در راه خدا كشته باشم. عمرو بر آشفت و از اسب پیاده شد و اسب خود را پى كرد و چون در برابر على علیه السلام ایستاد پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله فرمود: برز الایمان كله الى الشرك كله. (تمامى ایمان با تمامى كفر به مبارزه برخاسته است.) حقیقت امر نیز همین بود على علیه السلام ایمان محض و بلكه كل ایمان بود و اگر در آنروز على نبود نامى از اسلام و احدى از مسلمانان نمى‏ماند، عمرو نیز نماینده شرك و كفر بود و چشم و چراغ قریش به شمار میرفت. بالاخره آن دو مبارز چنان به هم در افتادند كه گرد و غبارى در اطراف آنها بلند شد و نیروهاى متخاصمین نتوانستند آنها را به خوبى مشاهده كنند در این گیر و دار دو ضربت رد و بدل شد عمرو شمشیرى بر على زد كه سپر آن حضرت را دو نیمه كرد و به سر مباركش هم آسیب رسانید ولى آن حضرت با چابكى و نیرومندى خود چنان ضربتى به عمرو فرود آورد كه او را به خاك هلاكت افكند و خود بانگ تكبیر بر آورد، از صداى تكبیر على علیه السلام همه را معلوم شد كه عمرو به قتل رسیده و با كشته شدن او شكست قریش هم حتمى خواهد بود چنانكه خواهر عمرو در این مورد ضمن ابیاتى چند چنین گوید: اسدان فى ضیق المكر تصاولا *************************** و كلاهما كفو كریم باسل‏ فاذهب على فما ظفرت بمثله‏ *************************** قول سدید لیس فیه تحامل‏ ذلت قریش بعد مقتل فارس*************************** فالذل مهلكها و خزى شامل یعنى آنها دو شیر دلاور بودند كه در تنگناى معركه بیكدیگر حمله‏ور شدند و هر دو همتایان بزرگوار و دلیرى بودند. اى على برو كه تا كنون به كسى مانند او چیره نگشته بودى و (این ادعاى من) سخنى است محكم و درست و در آن تكلف و اغراق نیست. قریش پس از كشته شدن چنین سوارى خوار شد و این خوارى، قریش رانابود كرده و این رسوائى شامل همه آنان خواهد بود. چون على علیه السلام سر عمرو را به حضور پیغمبر آورد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود. ضربة على یوم الخندق افضل من عبادة الثقلین. و بعضى نوشته‏اند كه فرمود: لضربة على لعمرو بن عبدود افضل من عمل امتى الى یوم القیامة. یعنى ارزش و پاداش شمشیرى كه على علیه السلام در روز خندق بر عمرو زد از پاداش عبادت جن و انس برتر است و یا از پاداش عمل امت من تا روز قیامت بهتر است. زیرا شمشیر على علیه السلام بود كه عمرو را به خاك و خون كشید و اسلام نو بنیاد را از شر مشركین رهائى بخشید و اگر در آن روز على نبود عمرو به تنهایى كافى بود كه مسلمین را تار و مار نموده و چنانكه خودش میگفت نام اسلام را از صفحه تاریخ براندازد بنابراین عمل امت اسلامى تا روز قیامت در گرو همان ضربت سیف اللهى است كه موجب قتل و گریختن عكرمة و چند تن دیگر گردید كه همراه عمرو بدین سوى خندق گذشته بودند و با كشته شدن عمرو و فرار همراهانش دهشت و هراس در میان مشركین افتاد و روحیه آنها را به كلى متزلزل نمود و علاوه بر این طوفان سخت و سهمگین نیز به امر خدا برخاست و قریش را به وحشت انداخت در نتیجه ابوسفیان درنگ را جائز نشمرده و شبانه با عده خود از كنار مدینه به سوى مكه كوچ نمود. درباره كشته شدن عمرو به شمشیر على علیه السلام شیخ ازرى در قصیده هائیه خود گوید: یا لها ضربة حوت مكرمات**************************** لم یزن ثقل اجرها ثقلاها هذه من علاه احدى المعالى‏************************* و على هذه فقس ما سواها چه ضربتى كه زیبائیها و بزرگیها را در بر دارد و اجر ثقلین (جن و انس) با اجر آن نتواند برابر كند. این شاهكار یك نمونه از مقامات عالیه اوست و بر این قیاس كن سایر كارهاى او را. پس از غزوه خندق پیغمبر صلى الله علیه و آله تنبیه و گوشمالى طایفه بنى قریظه را كه نقض عهد كرده و با مشركین همكارى نموده بودند لازم دانست زیرا طایفه مزبور در ظاهر پیمان عدم تعرض با مسلمین بسته بودند ولى نقض عهد كرده با قریش همدست شده بودند رسول خدا صلى الله علیه و آله على علیه السلام را با عده‏اى به جنگ آنها فرستاد. پس از 25 روز محاصره و زد و خورد مردان آنها مقتول و زنانشان اسیر و اموالشان به دست مسلمین افتاد بدین ترتیب طایفه بنى قریظه هم به دست على علیه السلام از بین رفت و مسلمین از شر یهود اطراف مدینه آسوده شدند منبع: سایت پژوهه

بسیار جالب و مفید بود.

با سلام قطعاً قرار به ساخت دو ناوچه در کلاس دماوند بوده و این استراکچر بر روی زمین دومین نمونه خواهد بود.امیدوارم سرگذشت سهندکه از سال ۹۲ در حال ساخته نصیبش نشه. انشالله هرچه زودتر تعمیر دماوند تموم بشه و دوباره شاهد حضور قدرتمند این ناوچه ایرانی باشیم

    حدیث نفس فرمودین استااااااااااااااد !   ظاهرا جنابعالی این جمله رو بخوبی فرا گرفته و با قدرت تمام بکار گرفتین امید که به جایگاه دلخواه برسین !   تبریک

آیا سپاه به راه راست هدایت می شود !؟

شما پروپوزال هم می خوای ارائه بدی ، به همین سبک ارائه می دهی !؟