بامبکتهای پارسی بخش دوم شاید یکی از مهمترین بروزرسانی های ناوگان فانتوم که مقدمه ارتقاء تامکتها نیز شد ، ایجاد امکان حمل راکتهای آزاد پرتاب شاهین -333 بر روی آنها بود که در مجموع توان رزمی نیروی هوایی را برای اجرای حملات هوا به زمین ( هر چند غیر دقیق ) خارج از برد پدافند کوتاه و میانبرد ارتش عراق فراهم می نمود ============= در خصوص روند تبدیل و یا بعبارت بهتر ، ورود نیروی هوایی ایران به مرحله ارتقاء تامکتهای عملیاتی برای ایفای نقش حملات ضربتی ، حداقل دو رویکرد متفاوت تا کنون وجود دارد . در حالی که منابع داخلی ایرانی براین ادعا هستند که این پروژه یک ایده بومی موفق برای افزایش توان تهاجمی ناوگان تامکت است ، اما تحلیلگران غربی معتقدند که ایرانی ها با زرنگی هر چه تمام تر ، در جریان رسوایی ایران- کنترا ، موفق شده بودند که در ازای مذاکره برای آزادی گروگانهای آمریکایی در لبنان و تحویل سالم آنها به کشور متبوعشان ، جریان منظمی از قطعات یدکی را از خاک ایالات متحده برای بازیابی توان هوایی موجود خود ایجاد کنند . راک های BRU-32 و BRU-42 در صورتی که فرضا" سندیت تحلیل کارشناسان نظامی غربی را بعنوان مبناء در نظر بگیریم ، ایرانی با موفقیت هر چه تمام تر ، اینک سیل قطعات یدکی و تجهیزات حیاتی مورد نیاز خود را دریافت می کردند که در این میان ، بخش مهمی از این معامله ، به تجهیزات ناوگان گرانقیمت و ارزشمند تامکت اختصاص داشت . شاید یکی از مهمترین استنادات ، این بود که غلافهای مورد استفاده در تامکتهای ایرانی برای حمل مهمات سقوط آزاد شباهت بسیار زیادی به نمونه های آمریکایی ( راک های BRU-34 و BRU-42 ) داشت که نیروی دریایی ارتش ایالات متحده از اواسط دهه هشتاد میلادی ، انها را وارد خدمت کرده و به شکل نیمه گسترده برروی تامکتهای مستقر در ناوهای هواپیمابر استفاده می نمود . اما این احتمال نیز وجود دارد که ایرانی موف شده بودند تا این راکهای حمل بمب را از بازار سیاه جنگ افزار تهیه نمایند ، چرا پس از تیره شدن روابط با غرب پس از انقلاب سال 1979 ، بازار غیررسمی تسلیحات ، به کلیدی ترین منبع برای تامین نیازمندی های تهران تبدیل شده بود . F-15 E حال ، چه خوشایند باشد و چه نباشد ، ایرانی ها موفق شده بودند که این تجهیزات رابه موجودی خود اضافه کنند و پس از مطالعات مقدماتی و بهبود سیم کشی تامکتهای موجود برای حمل بمب ، اینک نیروی هوایی ایران می توانست ادعا کند که پیش از کشور سازنده اصلی ، تامکتهای خود را به مهمات هوا به زمین مسلح نموده است . به اعتقاد این تحلیلگران نظامی ، تغییراتی که بخش فنی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بر روی تامکتهای موجود خود اعمال نموده بود را می توان با برنامه ارتقاء نسخه برتری هوایی سنگین F-15 به نسخه تهاجمی F-15E مقایسه نمود . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، اولین ماموریت ضربتی هوا به زمین تامکتها ، توسط امیر سرتیپ شهرام رستمی ( افسری که موفق شده بود در سال 1985 حداقل یکفروند فاکس بت مهاجم عراقی را با چنگال قدرتمند AIM-54 فونیکس به زیر کشد ) صورت پذیرفت . طبق اسناد منتشر شده ، این ماموریت هوا به زمین ، ازمبداء پایگاه پنجم شکاری صورت گرفت و هدف ، مقر سرفرماندهی لشکر های نیروی زمینی عراق بود که در عقبه واحدهای مهاجم قرار داشت . در حالی که این جت ، بدون تهدید جدی رهگیرهای عراقی به محل مورد نظر رسید ، خدمه بدلیل بی تجربگی در اجرای حملات هوا به زمین موفق نشدند مهمات سنگین محمول خود را روی هدف خالی کنند و بالطبع ماموریت ناکام ماند . بااین حال ، ناکامی فوق الذکر باعث نشد تا فرآیند بهبود و ارتقاء تامکتها متوقف گردد . اسکادران VF-2 سی و یکم ماه مه 2003 ، بیشتر از 100 ماموریت رزمی که شامل 49 ماموریت رزمی با استفاده از مهمات هدایت نیز می گردید با توجه به فشار جنگ و تقویت نیروی هوایی عراق ، بخصوص با ورود میراژهای مسلح به مهمات هدایت دقیق لیزری ، نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا مهمات سنگین تری را برای تامکتهای خود تهیه کند ، چرا که در آن زمان فرماندهان مسئول براین نظربودند که کاربرد این جنگ افزار ، می تواند تاثیر مخربی بر روحیه رزمی ارتش عراق داشته باشد ، به همین دلیل ، بخش اردنانس نیروی هوایی پس از مطالعات اولیه ، موفق شد تا یک مهمات هوا به زمین سقوط آزاد به وزن 3200 کیلوگرم را به فهرست موجودی خود اضافه کند که پس از چند تست ، این مهمات در خط تولید قرار گرفت و به شکل انبوه وارد سازمان رزم نیروی هوایی شد . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، پتانسیل تخریب این جنگ افزار جدید ، بیشتر از کلاهک جنگی 3 تیر موشک اسکاد- بی بود و نیروی هوایی ایران قصد داشت تا از این سلاح جدید برای تغییر جریان بازی و برعلیه خطوط مواصلاتی ارتش عراق که پدافند نسبتا" ضعیفی را بخود می دید ، استفاده کند واین به شکل مستقیم روحیه رزمی نیروی زمینی ارتش عراق را هدف قرار میداد . مهمات 1000 پاوندی هدایت دقیق GBU-16 که براساس مهمات سقوط آزاد مارک-83 توسعه پیدا نمود ( عکس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده ) به همین دلیل ، سرهنگ ( سرلشکر شهید ) عباس بابایی برای مشاهده مستقیم تاثیر این مهمات جدید ، به میدان نبرد اعزام شد . با اجرای تست در شرایط واقعی ، ابتدا تصور براین بود که بمب منفجر نشده ولی انفجار سرجنگی این مهمات در فاصله دوری از هدف صورت گرفت . مهمات هدایت دقیق 500 پاوندی JDAM ( سال 2005 ، ناو هواپیمابر تئودرو روزولت ) پی نوشت : 1- وقتی یک برنامه طبق استاندارد به جلو برود ، قطعا" شاهد هدر رفت منابع محدود نخواهیم بود 2- سطرسطر این پاراگرافها ، شاهد مستندی است بر اهمیت قدرت هوایی و یگانه بودن در نبردهای قرن بیستم و بیست و یکم 3- ادامه دارد .................................... صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم الله............. استان مارب منطقه صرواح سایر نقاط دیکو های انصارالله ادوات منهدم شده حوثی ها غالبا در حملات هوایی انصار الله با پخش تصاویری اعلام کرده در تاریخ29 جولای <مرداد ماه> سال 2107 حملاتی را بر علیه کشتی ها پهلو گرفته در بندر مخا ترتیب داده در همان تاریخ هم المسیره با انتشار بیانیه ایی از طرف نیروی دریایی یمن این خبر رو اعلام کرده http://www.almrasel.net/?p=22063 بخشی از متن خبر نیروی دریایی یمن در روز شنبه اعلام کرد که یک کشتی جنگی اماراتی را در سواحل غربی در بندر مخا نابود کرده است.این در حالی ایست که نیروهای ائتلاف اعلام کردن بندر مخا توسط یک قایق انتحاری مورد هدف قرار گرفته است و خساراتی به این بندر وارد شده است

بسیار هم عالی!! تفکر فرمانده کل یک نیرو این باشه خدا رحم کنه به کل این نیرو! باز خدا پدر فرمانده هان قبلی ارتش رو بیامرزه فکر کنم امثال ایشون در نیروی زمینی و فرمانده کل ارتش و نیروی هوایی و پدافند با این تفکرات جایگزین شده اند! والا داعش هم تا حدود زیادی به سابقه رزمی ودانش نظامی توجه داره! جالب تر اینکه 8 سال جنگیدیم وتا حدود بسیار زیادی چوب این جور حرکات رو هم اون 8 سال خوردیم کاش این جور حرکت هارو به همون بسیج و سپاه محدود میکردن اما باز ....

قضیه ساده تر از این حرفهاست ، عزیزان برای گرفتن پست و مقام بالاتر ، دارند چاپلوسی می کنند ... تقوا و تعهد دینی رو نمی شه اندازه گیری کرد ولی تخصص فنی رو می شه سنجید .... عزیزانی که تخصص ندارند ، دم از تعهد دینی که قابل اندازه گیری نیست می زنند تا بتونند از این طریق پست ها و مقام ها و منافع این مقام ها رو تصاحب کنند .... دین و کشور هم براشون پشیزی ارزش نداره .... بنابراین نه تنها تخصصی در کار نیست ، بلکه تعهدی هم در کار نیست ... مثال : مسلما یک لادین با سواد بهتر می تونه حروف الفبا رو به بچه های 7 ساله یاد بده تا یک مومن بی سواد ... .

بسم الله ......... از حدود یکماه پیش اکراد در کرانه شرقی رود فرات سلسه عملیات های پراکنده ومحدود رو برای پاکسازی این مناطق ازداعش انجام شروع کردن . این عملیات در محدوده ابوکمال شروع شد .از دو هفته پیش تقریبا بعد از حملات موشکی سپاه به داعش در هجین و چند نقطه دیگه اکراد با همکاری نیروهای مخصوص آمریکایی محور عملیات رو به این منطقه منتقل کردن از زمان شروع عملیات پیشروی خاصی صورت نگرفت تا اینکه در هفته گذشته منطقه شاهد وقوع یک طوفان شن بود .با شروع طوفان ضد حمله سنگین داعش هم اغاز شد البته این ضد حمله سنگین بیشتر برای انهدام و دور کردن مهاجمین از هجین صورت گرفته درگیریهای شدید همچنان ادامه داره دو طرف تلفات بالایی متحمل شدن طبق اخبار رسیده نزدیک 120 خانواده هم توسط داعش به گروگان گرفته شدن . شدت حملات به حدی هستش که امریکا مجبور شده بمب افکن های سنگین لنسر خودش رو وارد میدان کنه پشتیبا نی آمریکایی ها هدیه 800 دستگاه ترانسفورماتور برق از سوی دولت چین به سوریه سوخو 22 سوری و سوخو 30 روسی در نیمچه قاب / در حوالی پایگاه ضمیر رهگیری بمب افکن بی 52 توسط سامانه اپتیکی جنگنده های روسی

بزرگترین دزد دنیا کسی هست که بدون اطلاعات بر کرسی تکیه کنه و توانایی کافی برای اداره اون رو نداشته باشه .. هرچند که داشتن بصیرت دینی هیچ منافاتی با داشتن تخصص نداره ولی گزینه ها رو بسیار محدود میکنه ( شما فرض کن مثل سهمیه ای که در کنکور برای ایثارگران و .... قایل میشن ) . خدا رحم کنه . این جور آدمها یک جمله احمقانه هم دارن که میگن ما به وظیفه مون عمل میکنیم و برامون نتیجه مهم نیست . البته مسلم هست که این حرف رو بخاطر نداشتن توانایی کافی و توجیه شکست و پر پر شدن جوانها و گوشت دم توپ کردنشون و ... میگن ( که تو خیلی از عملیاتهای دفاع مقدس هم دیدیم ) . هیچ شرافتی در این جور حرفها و این جور شکستها نیست انشاالله که منظورشون چیز دیگری بوده و اشتباه منعکس شده و یا ما بد برداشت میکنیم . ( در هر حال باید دید در عمل هم اینگونه منتصب میکنند یا این حرفها فقط برای خوراک داخلی و ..... هست . )

بامبکت پارسی تسلیح گربه های ایرانی به مهمات 3 تُنی نیروی هوایی ارتش ایران ( IIAF) در دهه هفتاد میلادی ، هفتاد و نه فروند جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت را از ایالات متحده دریافت نمود که در واقع ، سری نخست جتهای رزمی نسل چهارم محسوب میشد که بعنوان یک پیکربندی فوق پیشرفته در زمان خود ، برای تامین نیازمندی های ارتش ایران جهت مقابله با جتهای سریع و پرتعداد همسایگان متخاصم خود ( اتحاد شوروی و جمهوری سوسیالیستی عراق ) وارد خدمت شد و درجریان نبردهای فرسایشی هوایی مابین سالهای 1988-1980 ارزش رزمی انکار ناپذیر خود را به نمایش گذاشت . از یک نظر ، می توان چنین تحلیل نمود که ناوگان تامکت عملیاتی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) آنچنان از خود نمایش هیجان انگیزی به نمایش گذاشت که نیروی هوایی ارتش عراق بالاجبار ، هزینه های هنگفتی را برای به چالش کشیدن این برتری غیر قابل تصور صرف نمود . این وضعیت بخصوص در شرایطی بوقوع پیوست که نیروی هوایی ارتش بدلیل فقدان پشتیبانی مستقیم شرکت سازنده که نتیجه تحریم های غیر قابل اندازه گیری بلوک غرب پس از سرنگونی دودمان پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 بود ، عملا" با یک چالش بزرگ برای استفاده از این جت رزمی پیشرفته مواجه گردید . علیرغم این شرایط ناگوار ، نیروی هوایی عراق تا قبل از آغاز سال 1982 ( ورود میراژ های فرانسوی ) به جتهای رزمی درجه 2 و3 روسی مجهز بود و بدلیل ساختار فرماندهی نامناسب ، عملا" حرفی برای گفتن در برابر تامکتهای عملیاتی ایرانی نداشت . بدین سان ، در حالی که فقط ده سال یا بیشتر از ورود تامکت به سازمان رزم نیروی هوایی می گذشت ، و جنگ نیز همچنان باشدت درجریان داشت ، دفاتر ثبت تلفات رزمی در نیروی هوایی ایران ، رقم 160 فروند شکار موفق و تایید شده را برای ناوگان اف-14 تایید می کدند ، درحالی که تا آن زمان ، فقط 3 فروند تلفات برای تامکتهای نیروی هوایی ( که ظاهرا" دو فقره بدلیل نقص فنی ساقط شدند ) به ثبت رسیده بود . میگ -25 آر.بی نیروی هوایی ارتش بعث عراق گرچه ناوگان محدود تامکتهای ایرانی در نقش ایجاد برتری هوایی ، موفقیت قابل توجهی را کسب نمودند ، اما توان هوایی طرفهای درگیر در این جنگ ، روی حملات هوا به زمین متمرکز بود و بیشتر نقشی شبیه به صحنه های جنگ اول جهانی در بمباران خطوط دفاعی یا عقبه واحدهای رزمی را بر عهده داشت . در این حوزه ، یکی از دارایی های ارزشمند ارتش عراق ، موشک های بالستیک زمین به زمین SCUB B در کنار ناوگان جت مشهور میگ-25 فاکس بت بود که این دومی اگر چه بصورت یک پیکربندی رزمی هوا به هوا معرفی شده بود ، اما در نیروی هوایی عراق بیشتر در نقش جت بمب افکن / شناسایی برد بلند مورد استفاده قرار می گرفت . در جریان تبدیل گربه های رهگیر نیروی هوایی به گونه بامکت ، جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، با استفاده از قطعات از رده خارج موشک پدافند هوایی MIM-23B و مهمات هوا به زمین M-117 نوعی موشک هوا به زمین غیر هدایت شونده را در اختیار گردانهای تامکت قرار داد ( راکت یاسر ) تا توسط بامکتهای ایرانی جهت اجرای ماموریتهای هوا به زمین استفاده گردد . با این وصف ، اطلاعات چندانی از این پروژه در دست نیست . این جت رزمی که هنوزدر ردیف سریعترین جنگنده عملیاتی جهان قرار دارد ، در صورتی که در بالاترین سقف پروازی خود وارد عمل می شد ، تقریبا" شکست ناپذیر می نمود و این مساله بویژه در نبردهای خاورمیانه از شبه جزیره سینا تا جنوب آسیا به اثبات رسیده بود . جنگ ایران و عراق نیز یکی از صحنه های عملیاتی فاکس بت محسوب میشد و تامکتها ، تنها دارایی موثر ایران در برای رهگیریاین جتهای بلند پرواز محسوب می گردید . اما عراقی ها با تغییر دستورالعمل های رزمی و کمک مستشاران نظامی روسی ، گونه های جدید تر فاکس بت شامل مدل های RB را به آسمان ایران اعزام می کردند و این جتها در حالی که از ارتفاع 21 کیلومتری وارد فضای هوایی ایران میشدند ، اقدام به اجرای بمباران می نمودند که اثرروانی قابل توجهی را برجای می گذاشت . بامبکت نیروی دریایی ایالات متحده ، به فضای میان دوپیشرانه تامکت دقت کنید با ادامه جنگ فرسایشی و پیش بینی تسلیح بیشتر عراق ، ایران نیز تقویت سازمان رزم خود را که از ابتدای انقلاب بدلیل قطع کامل روابط با غرب ، بطور کامل متوقف شده بود را در دستور کار خود قرار داد و این کشور بشدت برای خرید سخت افزارهای تهاجمی از شرق بویژه کره شمالی سرمایه گذاری نمود ، چنانکه در این دوره ، جنگ افزارهای سنگین توپخانه ای نظیر توپهای کالیبر 170 م.م کوکسان و موشکهای هواسونگ-5 به سازمان رزم نیروهای ایرانی افزوده گشت ، در حالی به شکل همزمان ، نیروی هوایی ایران بتدریج ، بخشی از ناوگان تامکت خود را برای ایفای نقش هوا به زمین اصلاح می نمود . بامبکتهای نیروی دریایی ارتش ایالات متحده اما این مساله در شرایطی صورت می گرفت که اگر چه تامکتها فاقدبرخی قابلیتهای تخصصی اف-4 بودند ، اما بدلیل سرعت بیشتر و قابلیت حمل مهمات افزون تر ، گزینه مناسبی برای تقویت توان رزمی نیروی هوایی بشمارمی آمدند . غلافهای حمل مهمات هوا به زمین BRU-34 و BRU-42 مهمتراز قابلیتهای رزمی ،ترس نهادینه شده نیروی هوایی عراق از تامکتها ، که صرفا" حضور آنها در منطقه درگیری ، موجب توقف عملیات های رزمی از سوی عراق می گردید ، به پیشبرد سریعتر این برنامه کمک می نمود . مضاف براین ، فانتوم های نیروی هوایی که ستون فقرات حملات هوا به زمین ایرانی ها بشمارمی آمدند ، در آن زمان ، فاقد مهمات پیشرفته هدایت لیزری و یا رایانه های پیشرفته کنترل آتش بوده که این امر ، دقت مورد نیاز نیروی هوایی را برای حملات اینچنینی ، برآورده نمی نمود ، اما رایانه ای مورداستفاده در تامکتهای نیروی هوایی ، با انعطاف پذیری بیشتری می توانستند خود را با الگوریتم پرتاب مهمات هوا به زمین تطبیق دهند . علاوه براین ، پیکربندی تامکت، بخصوص فضای زیرین بخش مرکزی بدنه ، محل مناسبی برای کاهش اثرات پسا حاصله از حمل مهمات حجیم محسوب می شد . نتیجتا"در حالی که بمب افکنهای MIG-25RB به شکل دائم با خطر سرنگونی مواجه بودند ، تامکتها با یک سری اصلاحات مختصر ، می توانستند بخوبی نقش یک بمب افکن را ایفا نمایند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : ادامه دارد ..............................................................

تاکتیک (1) مانور احاطه ای در یک تعریف ، مانور احاطه ای ، یک گونه استاندارد از مانورهای رزمی در هر دکترین نظامی بشمارمی آید که بدنبال استفاده از نقاط ضعف دشمن در جبهه و تحت فشار گذاشتن وی است . در این شکل از مانورهای استاندارد رزمی ، عناصر تکور خودی ، از تماس مستقیم با مدافعان ، یعنی محورهایی که بیشترین حفاظت از آنها صورت می گیرد و واحدهای پشتیبانی آتش دشمن تمرکز بیشتری روی آنها دارند ، بشدت خودداری می کنند . به جای آن ، در حالی که مدافعان براین تلاش هستند که مواضع دفاعی خود را تثبیت نموده و یا با تلاش های مستمر درصدد هستند تا حملات احتمالی مهاجمان را منحرف کنند ، عناصر تکور سعی خواهند نمود نا تمرکز اصلی خودرا در دور زدن دفاع اصلی و یا اجرای حملات سریع به جناحین محور مورد نظر گذارند . حمله به جناحین ، درواقع گونه ای مشتق شده از مانور احاطه ای است که در آن واحدهای رزمی خودی تلاش می کنند تا در عین پیشروی به جلو ، به جناحین و عقبه دشمن دسترسی پیدا نمایند ، در حالی که مانور احاطه ای تکی ، صرفا" به شکل مستقیم جناحین مدافعان را هدف قرار میدهد . بنابراین ، اگر مهاجمان بتوانند خطوط ارتباطی و لجستیکی ( LOC) را قطع کنند ، از تقویت مستمر خط دفاعی اصلی و یا عقب نشینی عناصر مدافع جلوگیری بعمل خواهند آورد و در هر دو حالت ، این مانور منجربه محاصره و قیچی شدن دشمن می گردد . با این حال ، اجرای موفقیت آمیز مانور احاطه ای ، نیازمند شناسایی دقیق جناحین قابل دسترسی دشمن خواهد بود ، چرا که در زمان اجرای ضد حملات یا درگیریهای مستقیم ، جناحین دشمن بطور مرتب در حال تغییر است . در شرایطی که میدان نبرد سیالیت کمتری دارد ، احتمال وجود نقطه ضعف در ساختار دفاعی دشمن ، به مراتب بیشتر است و طبیعتا" مدافعان می توانند این نقاط ضعف را با اجرای آتشباری متعارف و حتی نامتعارف پوشش داده و برطرف کنند . مانور احاطه ای ، در مقایسه با سایر انواع مانورهای رزمی ، نیازمند قدرت رزمی مشخصی است ، چرا که واحدهای استفاده کننده از این مانورها ، نیازمند اعمال فشار سنگین به مانند اجرای تک های جبهه ای ( تک مستقیم به خطوط دفاعی دشمن : مترجم ) ندارند . با این وصف ، اجرای مانور احاطه ای ، نیازمند استفاده از یگان های رزمی چابک است ، چرا که موفقیت اجرای این مانورها ، صرفا" در دسترسی به عقبه دشمن ، قبل از آنکه مدافعان توانایی تقویت خط دفاعی یا عقب نشینی را داشته باشند ، خواهد بود. صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

والا فرموده بودند ، ولی سود در این هست که این موارد دیده نشود (اسفند 95) یا اینکه شیوه تبلیغات دفاعی ما آنقدر نامطلوب هست که فرماندهان ارشد ، برای یکی کردن تحلیل ها ، هنوز توجیه نیستند http://www.mizanonline.com/fa/news/283216/ما-از-صفر-شروع-کرده-و-به-موشک-های-2000-کیلومتری-نقطه-زن-رسیدم-عدم-وجود-روحیه-جهادی-عامل-ضعف-صنایع-خودرویی ما توانستیم از صفر شروع کرده و به موشک های دور بُرد 2000 کیلومتری نقطه زن دست پیدا کنیم که تکنولوژی بسیار پیچیده و پیشرفته ای دارد.

طبق گفته برخی منابع توئیتری کشتی که دورش دایره قرمز کشیده شده شکارچی مین بوده از کلاس Frankenthal متعلق به امارات . کشتی غرق شده ولی مثل اینکه بعدا دوباره شناور شده . امارات دو فروند از این نوع کشتی در اختیار داره که در تصاویر ماهواره ای 30 اگوست 2017 حضور یک فروند در بندر ابوظبی و یک فروند در بندر عصب در اریتره ثبت شده .

بسم الله......... سقوط دو جنگنده اف ۷ نیروی هوایی میانمار http://www.irna.ir/fa/News/83067722 ........ سقوط جت هاوک عربستانی https://www.mashreghnews.ir/news/902767/ریاض-سقوط-جنگنده-سعودی-را-تایید-کرد ...... ماه گذشته هم دو جنگنده اف ۷ نیروی هوایی نیجریه در یک ساعت سقوط کردن. این جنگنده ها برای مراسم روز استقلال در حال تمرین بودن

در همین ابتدا باید عرض کنم که ما تحلیلگر موضوعات نظامی هستیم و باید در همین چهارچوب فعالیت کنیم،شخصا موضوعات متفرقه(مثل قیمت و کیفیت پراید)رو در تحلیل ها دخالت نمیدم چون ربطی بهم ندارند. در خصوص ایراداتی که گرفتید جواب مشخصه! الان با وجود فراگیری اینترنت ‌4G همه مردم به یک نوعی به خبرنگار و گزارشگر تبدیل شدند و نمودش رو ما در گزارش های متعدد از شلیک های موشک ها در عملیات لیلة القدر دیدیم که از جهات مختلف مردم فیلم گرفته بودند که در نوع خودش خیلی جالب و بدیع بود! همچنین در عملیات حمله به گروه حدکا. حالا بگیم در حمله اخیر شب بوده و عزیزان گزارشگر نتونستند صحنه سقوط موشک رو ثبت کنن، در مورد حمله به حدکا و ادعای انحراف و سقوط موشک در حوالی آذرشهر چه توجیهی دارید؟ اونجا که صبح بود و قطعا با شناختی که از مردم داریم موبایل های زیادی به سمت محل سقوط موشک و آتش سوزی روانه میشدند و قبل هشدار مامورین فیلم ها تو اینستا و تلگرام آپلود میشد و حتی عده ای برای کانال های معاند هم میفرستادنش. اما چرا هیچ اطلاعاتی درز نکرد؟ آیا احتمال نداره که موشکی که مسیر دیگری طی کرد به سمت استان های شمال شرقی عراق(مثل اربیل)شلیک شده باشه؟ همه نقاط رو باید در اختیار رسانه ها قرار بدن تا شما راضی بشی؟ آیا ممکن نیست که موشک ذوالفقار پس از اختلال موقت در پیشران به مسیرش ادامه داده باشه؟ خصوصا اینکه موشک در حداکثر بردش استفاده نشده و احتمالا سرجنگیش هم(برای کاهش تخریب ناخواسته)کاهش پیدا کرده. در فیلم زیر که اینطور دیدیده میشه. فیلم : http://s9.picofile.com/file/8339097034/4_5876250997415739449.mp4.html http://gallery.military.ir/albums/userpics/10299/4_5876250997415739449.zip پیشران راکتی در صورت وقوع اشکال جدی یا منفجر میشه و یا اینکه مسیر موشک رو کج میکنه اما اینجا در سوزش سوخت یک مقدار مشکل ایجاد شده و احتمالا بخشی از سوخت جدا شده و یکجا مصرف شده اما هیچ انحرافی در کار نیست! ما ادعا نکردیم که موشک فیل شده و اصولا اثباتش بر عهده مدعی هست اما تا اینجا میشه گفت که هیچ شواهدی وجود نداره تا ثابت کنه که موشک فیل شده یا اینکه عملکرد موفق داشته!در کل برای نظر قطعی شواهد کافی وجود نداره! الان با رصد سه عملیات موشکی سپاه و حواشی بعدش میشه پیش بینی کرد که این ادعاها در خصوص عملیات های جدید هم دیده خواهند شد و جا داره که تحلیلگران نسبت به این مسئله توجه داشته باشند. برای مثال در تاریخ هوانوردی نظامی هواگردهای متعددی مورد اصابت گلوله توپ و موشک قرار گرفتند و تونستن محل رو ترک کنند، در یکی از موارد جنگنده اف ۱۵ عربستان سعودی توسط سیستم ابداعی یمنی ها مورد اصابت قرار گرفت و تونست محل رو ترک کنه و بعدش مشخص نشد که جنگنده تونست به سلامت فرود بیاد و یا اینکه در یک مکان خالی از سکنه(تو بیابانهای عربستان)بی سر و صدا اجکت کرد! خب الان بدون شواهد و مستندات کافی میشه این جنگنده رو منهدم شده عنوان کرد و به عنوان یک شکار موفق(کامل)محسوبش کرد؟ دیشب پست قبل رو ویرایش کردم چون احتمال سوبرداشت وجود داشت اما با این وجود بازهم شما این انتقادات رو به خودتون گرفتید که جای تعجب داره! به هر حال این شبهات در فضاهای دیگری تولید و در میلیتاری بازنشر میشن و مخاطب پست قبل، منشاء تولید اینگونه محتواهاست و هرگز کاربران سایت مد نظر نیستند و صرفا جهت آگاه سازی و مقابله اون مطالب نگاشته شده اند.

مسائل رو پیچیده نفرمایید. فکر نمیکنم بتوانیم با یک دل نوشته در فضای مجازی برای مردم تعیین تکلیف کنیم که میتوانند سوال بپرسند که در وجوه نظامی این مملکت چه خبر است یا نه. به هر حال انسان در هر شرایطی بر خود و اطرافش آگاه است، و سعی میکند آگاهی کسب کند، و هیچ کس قادر نیست افراد را وادار کند که در این موارد حتی در ذهنشان هم سوالی مطرح نشود!، خواه نا خواه این سوال در ذهن افراد مطرح میشود و همین که در ذهنشان مطرح شد، بر ما و شما بهتر است که پاسخی برایش بیابند، نه اینکه فضای مجازی و حقیقی را بدون پاسخ های شایسته خالی بگذاریم و اجازه بدهیم رقیب یا دشمن آنرا پر کند.

چی باعث شده که تصور کنید نتیجه آزمون کنکور ملاک نخبه بودن افراده؟! فرضآ فکر می کنی رتبه دهم کنکور چند تا تست درست بیشتر از نفر هزارم زده؟ (اون هم تو چه دروسی؟ عربی، زبان، ادبیات و...) خیال کردی این دستاوردهای بزرگ نظامی و هسته ای نتیجه تلاش اون دانشجوییه که از ترم اول دانشگاه فانتزی دانشکده های امریکایی و کانادایی تو ذهنش غلت میزنه؟! در ضمن کجای دنیا میان سیر تا پیاز یک عملیات نظامی رو برای مردم عادی تشریح کنند؟ چه لزومی داره اصلآ؟ من شهروند برام چه فرقی میکنه که بدونم موشکی که شلیک کردند کلاهک ترموباریک داشته یا سیمانی؟ HMX بوده یا TNT ؟ چرا باید تمام جزئیات رو در اختیار دشمن بگذاریم تا بتونه نقاط ضعفشو ترمیم کنه؟! خود امریکایی یه حمله موشکی کردند به سوریه 10 تا روایت مختلف از تعداد موشک های شلیک شده و اثابت کرده وجود داره چرا نیومدن با سند و مدرک شایعه هارو باطل کنند؟ کشوری که یک ناوگروه رو با ده هزار تفنگدار دریایی 15000 کیلومتر حرکت میده تا در یک نقطه مستقر بشند و بدون هیچ اقدامی دوباره منطقه رو ترک می کنند تنها به خاطر قدرت نمایی حالا در اینجا میاد و روزه سکوت میگیره و از حیثیت ارتشش دفاع نمیکنه! صدو خورده ای کروز برای 2-3 تا هدفی که تنها یک عکس ماهواره ای برای اثباتش منتشر کردند؟ اگه موشک های اینا دقیق ، بی نقص، مرگ آور و ... است چه نیازیه که برای هر هدف که کل مساحتش از محوطه یک ساختمون تجاوز نمیکنه حداقل 25 تا کروز زده باشند؟! اگر هم نه خب پس بقیه کروزها کجا خوردند؟! کو عکسو فیلمش؟ به قول خودتون اونی که ادعا کرده صدتا کروز زده و همه شون هم با موفقیت اهداف رو نابود کردند باید سند ارائه کنه نه ما که داریم نقدشون می کنیم و طبق شواهد امر 70 درصد موشک ها یا به خطا رفتند (جنگال و ...) یا اینکه سرنگون شدند. پی نوشت: به نظر شما مردم عادی کوچه و خیابان صلاحیت و دانش کافی برای اظهار نظر در مورد فیل شدن یک موشک رو دارند؟!

شک نکن همین داستان وجود داره- اصن شما نگا شبکه های خبری انگلیسی کنی هر بار خبری از حملات موشکی ایران میگن در جا بعدش بحث دقت موشک و فیل شدن موشک ها رو می کنن! این شبکه ها که دم از اعتبار خبریشون می دن همیشه حرف از منبع موثق برای خبر هاشون می دن میان از چندتا پیام توی گروه های تلگرامی یا اینستاگرام به عنوان منبع حرف میزنن !!!! با توجه به حمله موشکی به تروریست های و فیلم های مخابره از این حملات دودی که از اصابت هر موشک بلند میشه خیلی بزرگه ! با این اوصاف موشکی فیل بشه به راحتی قابل مشاهده هست ! دوستانی هم که از میزان تخریب ها شاکی هستن اینو بدونن اقا جان شما می خوای یه ساختمان رو وسط یک شهر مسکونی بزنی میای موشکی میزنی با قدرت تخریب 200 متر ؟؟؟؟ اینجور اره میزنی با خاک یکسان می کنی و خوراک برای کفتارا درست میکنی بچه ها شون خاکی میکنن میارن جلو تلویزیون بی بی سی و سازمان حقوق بشار و .... سپاه الحق و انصاف داره شاهکار می کنه با این دقت و قدرت عمل کردن کار هر کشوری نیست ! حمله پهپادی موشکی بیخ گوش پایگاه آمریکایی بدون اینکه غلطی بکنن یعنی چی ؟ یعنی اگر هدف پایگاه آمریکایی بود بنظرتون چی می شد؟ اینا واضح داره خط میده به آ مریکا غلط زیادی یعنی به باد رفتن پایگاه هات تو منطقه !!! کشور ما با این حمله خط نشونش رو واسه آمریکا کشیده نه عربستان - عربستان عددی نیست دیگه

در خصوص عملیات حمله به گروه تروریستی حدکا و عملیات ضربت محرم یک مسئله وجود داره در هر دوی این عملیات ها شایعه فیل شدن و انهدام تعدادی از موشک ها مطرح شد اما هیچ سندی برای این ادعاها ارائه نشده! تنها فیلم سوزش مشکل دار در یکی از موشک ها دیده میشه و بعدش هم موشک به راهش ادامه میده. در صورتی که در عملیات لیلة القدر بخش پیشران جدا شده از کلاهک ها و چاله های کوچک ایجاد شده در عراق پیدا شد و به اشتباه گفتند که موشک ها فیل شدن. حالا چطور میشه که تصویر انهدام موشک ها و آتش سوزی و چاله های چند متری رسانه ای نشده؟حتی تصویری از فاصله زیاد هم وجود نداره! چطوره که در کردستان عراق مردم از دود ناشی از انفجارها عکس و فیلم میگیرند اما اینجا هیچ اثری از انفجار موشک پر از سوخت وجود نداره! با وجود اینهمه موبایل و فراگیر شدن اینترنت پذیرفتنیه؟ حتی الانم باید اثرات انفجارها در منطقه وجود داشته باشه. به نظر میرسه که گروهی در فضای مجازی(تلگرام،توئیتر،اینستا و امثالهم)ماموریت دارند تا در هر عملیات، موفقیت و میزان موفقیت ها رو زیر سوال برده و تشکیک کنند!

یکی از کانال های تلگرام با استناد به این تصویر مدعی شده که صدای پیشران ملخی مربوط به شاهد۱۲۳/۱۳۳ هست @defender_iran این پهپاد به دلیل فاصله زیاد احتمالا برای رله ارتباطی استفاده شده. ----- همچنین این بخش از صحبت های سردار حاجی زاده بیانگر این نکته هست که پهپادهای مورد استفاده قابلیت پنهانکاری دارند. «سردار سرتیپ پاسدار امیرعلی حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در گفتگویی در خصوص انتشار این تصاویر اظهار کرد:منطقه شرق فرات و مقرتروریست‌های داعشی تحت حمایت کامل امریکا بوده و دارای موقعیت خاصی می باشد ؛این منطقه از غرب بواسطه رود فرات پدافند طبیعی دارد ، از طریق هوا نیز منطقه ممنوعه پروازی و تحت حفاظت هواپیما های ائتلاف است. وی همچنین در خصوص عدم فیلم برداری هوایی از لحظات اصابت موشک ها به اهداف اظهار کرد: بکارگیری هواپیماهای بدون سرنشین همچون شاهد ۱۲۹ به منظور تصویربرداری از لحظه اصابت ، عملاً موجب لو رفتن عملیات و اطلاع رسانی توسط ائتلاف امریکا و تخلیه مقر از گروه‌های تروریستی می گردید.» -------- پهپاد شاهد(احتمالا از نوع ۱۲۹)با آنتن های متعدد و بسیار بلند رزمایش مدافعان حریم ولایت-هوافضای سپاه-۱۳۹۵

اینها موشک های تاکتیکال و به قول معروف دم دستی یگان موشکی سپاه هست و بسته به نوع هدف (شکل سازه، متریال و ..) و همینطور اهداف ماموریت ، سرجنگی مخصوص بارگزاری میشه اگه هدف گرفتن تلفات سنگین و ویرانی گسترده و همینطور ایجاد رعب و وحشت عمومی باشه تاج موشکی ایران یعنی سجیل ها وارد کارزار خواهند شد.2.5 تن سر جنگی شدیدالانفجار با 14 ماخ سرعت در لحظه اثابت برای نمونه های اولیه توانی بیش از اندازه نیاز برای نابودی هر نوع هدف تاکتیکی هست! فلسفه ساخت این موشک ویرانی شهرهاست!

دوست عزیز الان 2 یا 3 سالی میشه که از مواد منفجره بسیار قوی «اکتوژن» ( البته HMX نیز نام دیگر این ماده است و قویترین ماده منفجره جامدی هست که در آمریکا بصورت صنعتی ساخته میشه ) استفاده میکنیم و کلاهکهای جدیدمون همگی از این ماده ساخته شده و قدرت انفجارش وحشتناک هست . دلیل اینکه تخریب کم هست رو نمیدونم چیه واقعا ولی احتمال میدم بخاطر کم شدن تلفات غیر نظامی باشه ( چون خیلی ها منتظرند که تو بوق و کرنا بکننش ) . هیچ جایی حرف خاصی از شعاع تخریب زده نشده ولی با یکی از دوستان که در وزارت دفاع بود صحبت میکردم گفت کلاهک سنگین شهاب 3 حدود 200 متر شعاع تخریب داره

شاید اصلا تخریبها تنها ناشی از خسارات انرژی جنبشی برخورد موشکها بوده ( با توجه به شکل تخریبها ) و اصلا بنا به دلایل خاص و موقعیت خاص و حساسیت برانگیز حمله ترجیح داده شده از سر جنگی دارای مواد انفجاری استفاده نشه. به هر حال این هم یک احتمال هست خصوصا در کنار حمله ترکیبی با پهپادها که احتمالا برای گرفتن تلفات انسانی به شکل کم خطرتر میتونه مطرح باشه بعد حمله اولیه. چند مورد هم میتونه مورد نظر قرار بگیره: هدف این حمله احتمالا خسارات گسترده به داعش اون هم در حالیکه در حال جنگ با ائتلاف هستند بخشیشون نبوده. چون تصویربرداری همزمان وجود نداشته شما نیاز به موج انفجار در تصاویر برای به هر حال نمایش موثر لحظه حمله به مردم عادی نداشتید. ما قبلا در تستها لحظه برخورد و انفجارهای قوی ایجاد شده توسط موشکها را دیدیم پس امکانش قطعا در صورت خواست! وجود داره.

درود به دوستان گرامی واضح است که غرب از ایران به عنوان وسیله ای برای تداوم تامین بودجه های افسانه ای که در جنگ سرد داشتند استفاده می کند و اهداف fund-riding دارد. اما در این امر کامل موفق نبوده زیرا در دوره اوباما بودجه ها به قدری به فنا رفت که ترامپ با بودجه بالای 700 میلیاردی که تصویب کرد حداقل یک سال زمان نیاز دارد تا ارتش خود را بازیابی بکند هر چند همین میزان باقیمانده قدرت آن هم کم نیست. با تبلیغات فراوان اعلام می کنند که با کمک چین (!!!) تامکت های ایران ارتقاء یافته اند و .... و باید F-35 ها را بفرستیم که از متحدین ما حفاظت بکنند و قبلا هم F-22 را در امارات مستقر کرده بودند. اما آنچه رسما دولت ایران رونمایی کرده تنها یک نمونه تامکت احتمالا به شدت صدمه دیده بوده که بازیابی شده و رنگ آمیزی متفاوتی شده است (F-14AM). این درست است که تامکت پلتفرمی جا دار و در صورت ارتقاء ایده آل برای ماموریت های برتری هوایی است اما اینکه اراده ای (==بودجه) اصولا وجود داشته باشد که نیروی هوایی ارتش ایران از حالت یک نیروی زمینی خارج بشود و یا نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مطابق تعریفش به جنگنده های با قابلیت پرواز در ارتفاع بالای 80 هزار پا و مهمات خاص این ارتفاع تجهیز شوند برای من اثبات نشده است و فقط طی 30 سال بعد از جنگ حرفش زده شده است. حتی اگر امروز روسیه به ما 200 فروند سوخوی 35 را مجانی هدیه بدهد معلوم نیست که به اندازه کافی برایشان امکانات زمینی داشته باشیم. ساخت شیلتر و تونلهای ارتباطی زیر زمینی و انبارهای حفاظت شده و هنگر و پارکینگ که دیگر تکنولوژی خاصی نمی خواست که در کشور من نباشد. عینا برای هوانوردی تجاری هم همین است. همه نقشه های فرودگاه امام (آریامهر سابق که قرار بود کپی فرودگاه عظیم جان اف کندی باشد) از 45 سال پیش آماده و موجود است اما فرودگاه تکمیل نشد تا ما از یک درآمد 20 میلیارد دلاری محروم شویم و جاده ابریشم هوایی از امارات عبور بکند بطوری که اگر 400 فروند هواپیمای برجامی به ایران می رسید قادر به پارک کردن آنها در فضای باز هم نبودیم و بدطوری آبرو ریزی می شد. همین الان سر جای پارک دعوا است و چندین مورد تصادف روی زمین بین هواپیما ها رخ داده است. 40 سال است که توسعه زیر ساخت هوانوردی کلا متوقف و منحصر به ساخت فرودگاه های کوچک بدون مشتری در نقاط مناسب برای فرود تکاور و نه مسافر شد. اول انقلاب می گفتند که اینها بلند پروازی طاغوت است و تجمل و امروز هم .... همانطوری که در گزارش گیلمور دیدید خلبان F-35 دچار مشکل انفجار اطلاعات است و اگر مثل تامکت یک افسر RIO به این هواپیما افزوده می شد بسیاری از مشکلات اینچنین کاهش می یافت. از نظر علمی سرعت تغییر و بهبود تکنولوژی های ضد رادار گریزی بسیار بیشتر از سرعت تغییر و بهبود در پلتفرم های رادار گریز هست و بنابراین حتی برای کشوری مثل ایران (با بودجه تحقیقات صفر یا کمتر از 0) امروز تکنولوژی سیستم مخابراتی کوانتومی در فاصله 100 متری موجود است و دور نیست که در زمان خدمتی این رادار گریز ها به رادارهای کوانتیک هم دست پیدا بکند. هر چند که همین الان هم لیدارها و رادارهای باند L و ... می توانند این جنگنده های رادار گریز را ردیابی بکنند. در مورد اینکه دوستان فرموده بودند که تامکت و موشک فکور آن قادر به رهگیری F-35 از فاصله مناسب نیستند باید به عرض برسانم که در پست قبلی در همین تاپیک به امکان استفاده از رادارهای باند L در تامکت اشاره کرده بودم تصویرش را هم گذاشته بودم. باید بگویم این رادار ها بر روی موشک فکور هم قابل پیاده سازی است و تنها فرقش این هست که از رادار باند ایکس ارزانتر هستند. با یک کارت پردازشی خوب درون موشک و یکی هم درون هواپیما امکان رهگیری وجود دارد. اگر اراده ای برای ارتقاء وجود داشته باشد. درون بدنه تامکت جای کافی برای نصب چند رادار باند L که از هزینه و تکنولوژی به مراتب ساده تری نسبت به باند X موجود برخوردارند وجود دارد و اگر علاقه ای به دستکاری درون تامکت به دلیل اینرسی کاربران وجود ندارد، می توان به سادگی دو پاد باند L ارزان قیمت و دو تیر فکور را به تامکت لود کرد. رادارهای باند موج بلند درون پادها می توانند جنگنده پنهان کار برای باند موج کوتاه دشمن (مثلا F-22) را در یک Resolution-Cell خوب رهگیری کنند و با استفاده از دیتالینک موشک فکور را به نزدیکی هدف ارسال کنند. اینجا است که خود موشک می تواند از انواع سیکر جدید استفاده بکند تا با دقت مناسبی به هدف برسد. موشک فکور به کل ساخت داخل است و خیلی راحت می شود یک سیکر اپتیکی مبتنی بر پردازش تصویر و یا رادار ساده ارزان باند L را به آن افزود تا فکور خود را به نزدیکی پنهانکار رسانده و ... . بر خلاف پلتفرمهای بر پایه اسپارو مثل آمرام روی پوسته بدنه و بالکهای فکور می شود آنتنهای مناسبی پیاده کرد تا بهترین گین را برای باند موج بلند داشته باشند. تنها فرقش با فکور اصلی این هست که ارزانتر خواهد بود. البته حامل فکورها می تواند هواپیمای دیگری باشد مثلا یک فطرس تا مداومت پروازی تامکت بیشتر گردد. حتی اگر قرار باشد که نبرد هوایی هم نداشته باشیم یا موشک فکور اینقدر گران باشد که نیروی هوایی نتواند با صرفه جویی در بودجه محدود خود آن را بخرد. وجود یک پاد رادار باند L می تواند فاصله F-35 تا تامکت را به خوبی مشخص بکند و دست کم از هدف قرار گرفتن تامکت به صورت غافلگیری توسط F-35 ها جلوگیری کرده و با اقدامات تاکتیکی کاری کرد که پنهان کارها یا به اهداف خود نرسند یا به پایگاه خود.

با تشکر از جناب EMP به نظر من مهمترین فایده ای که پروژه اف 35 برای آمریکا دارد، کسب تجربه به کار بردن تکنولوژی های مختلف به صورت یکجا در یک پرنده، و همین طور دستیابی به تکنولوژی های جدیدتر در حین ساخت چنین پرنده ای است.این موضوع باعث میشود صرف نظر از هزینه هایی که چنین پروژه ای دارد، از نظر قابلیت رزمی در این حوزه، آمریکا از بقیه کشورها برای چند سال ( بسته به تلاش طرف های مقابل شاید بشود 2 سال شاید،شاید بشود 20 سال) جلورتر باشد. البته بحث هزینه در مقابل بهره وری خیلی مهم است و حتی در خود آمریکا هم پروژه های فراوانی بوده اند که از نظر تکنولوژیک دستاورد بسیار بزرگی داشته اند، اما به دلیل عدم بازدهی کافی در مقابل هزینه کنسل شده اند. اما پروژه اف 35 به هر نحوی که بوده، از این موضوع جان سالم به در برده و الان دیگر حتی اگر کلا تولید اف 35 را متوقف کنند و اصلا اف 35 های موجود را هم به انبار بفرستند، آمریکا دستاورد تکنولوژیک این پروژه را در اختیار دارد و در صورت لزوم میتواند آن را در زمینه های لازم اعمال کند. از طرف دیگر در عرصه نظامی و کلا در همه عرصه ها، چیزی که اهمیت دارد نتیجه است.تنها چیزی که در این میان برای کشور ایران و نیروی هوایی و تامکت های ما اهمیت دارد این است که توانایی مقابله با اف 35 و از آن بدتر اف 22 به طور موثر وجود ندارد.اف 14 ها در حال حاضر یکی از دوربرد ترین موشک های هوا به هوا را در دنیا در اختیار دارند.اما نکته اینجاست که این دوربرد بودن در مقابل جنگنده های غیر پنهان کار است.اگر دشمن فقط اف 15 و اف 18 در اختیار داشت، آن موقع میتوانستیم بگوییم در نبرد هوایی میتوانیم امیدوار باشیم (فعلا تعداد جنگنده خودی و دشمن را در نظر نگیریم).اما مسئله اینجاست که زمانی که اف 35 و اف 22 را وارد معادله میکنیم، در مقابل این جنگنده ها، تامکت ها به دوربردترین موشک مجهز نیستند و در عمل، برد موشک دشمن بیشتر است و میتواند زودتر شلیک کند.این موضوعی است که باید فکری به حال آن کرد. برای هر مشکلی هم راه حل های مختلفی وجود دارد.شاید بگوییم باید ما هم جنگنده پنهان کار بسازیم.شاید بتوان تسلیحاتی برای تامکت ساخت که بتواند واقعا از فاصله دور با پرنده های پنهانکار درگیر شود (که در این حالت دیگر به آنها نمیتوان گفت پنهانکار) و شاید راه حل کلا در زمینه دیگری باشد ولی چیزی که مشخص است این است که باید راه حلی پیدا کرد.

به نام خدا سلام استاد گرامی جناب EMP مطلبی در سطح تکنولوژی بیان فرمودند با اجازه دوستان بنده هم یک تحلیل سطح بالاتر ارائه می دهم : می گویند یکی از دلایل فروپاشی شوروی وارد شدن به مسابقه تسلیحاتی با آمریکا می باشد . صرف نظر از مقدار تاثیر این موضوع در به وجود آمدن آن اتفاق ، به نظر می رسد که کشور آمریکا در دهه های پیشرو با مشکلی مشابه البته از نوع وارونش مواجه خواهد بود . در حدود 25 سال گذشته تغییرات گسترده ای در شرایط جهانی به وجود آمده که به طبع آن رویکردها ، دکترین ها و استراتژی های نوینی پا به عرصه وجود گذارده اند . در زمان کنونی پیشرفت صرف تکنولوژیک جای خود را به تقابل های هوشمندانه تری می دهند و المان های رایج جنگ (MOSSCOMES) با مفاهیم جدید و بلکه متفاوت تری در حال پیدایش و تکوین هستند . این امر باعث شده که وجود صنایع گسترده نظامی به تدریج جای خود را به صنایع کوچک تر اما چابک تر و بهینه تر بدهند و اینجا دقیقا جایی است که اقتصاد نظامی گری آمریکا در حال وارد شدن به چالش های نوینی می باشد . همانگونه که می دانید بخش قابل توجهی از تولید ثروت و همچنین علوم مختلف در آمریکا وابسته به صنایع به شدت گسترده نظامی آن است و این امر تاثیرات اجتماعی کلانی هم بر روی جامعه آمریکا گذاشته است . حال سوال این است که اگر آمریکایی ها مجبور شوند که این ساختار را محدود تر کنند چگونه تاثیرات اجتماعی ، اقتصادی و ... آن را مدیریت خواهند کرد ؟ وقتی این سوال ، در کنار تغییرات موازنه در بخش های مختلفی از نظام بین الملل گذاشته می شود به نظر می رسد که رویای آمریکایی با بزرگترین چالش اش مواجه خواهد شد . البته درستی تحلیلی که ارائه کردم با گذر زمان مشخص می شود ، اما توجه به این نکته داشته باشید که اگر بخش هایی از این تحلیل درست باشد آمریکایی ها برای خریدن زمان و اصلاح روند های خودشان بیش از گذشته نیازمند بحران آفرینی در جهان خواهند بود و این آینده گان هستند که جواب معماهای عصر ما را به درستی پاسخ خواهند داد و همچنین آنان که بتوانند آینده را به درستی پیش بینی نمایند برندگان این بازی هستند . پی نوشت 1 – در اینجا جناب EMP درباره هزینه های F35 مطلب گذاشته اند اما با مطالعه در بقیه صنایع نظامی آمریکا متوجه می شویم که تمام این صنایع با گذر زمان دچار ایجاد سر ریز های غیر ضرور بیشتری شده اند که البته اصلاح این روند بر خلاف تصورعده ای سهل نمی باشد . پی نوشت 2 – در یکی از مطالبی که چند ماه پیش درباره اقتصاد نظامی گری آمریکا قرار دادم گفتم که اگر با آن هوشمندانه برخورد نشود باعث تقویت آن خواهد شد . این هوشمندی در کشور های مختلف در حال شکل گیری می باشد . پی نوشت 3 – جدول عملیات های تاثیر محوری که گاها جناب MR9 قرار می دهند و توجه به نقاط ثقل دشمن در کنار آن ، نکاتی کلیدی در تقابل های پیش رو هستند . موفق و سربلند باشید

درود به دوستان گرامی وبگاه میلیتاری واچ اعتقاد داشت که در صورتی که تامکت ها با فناوری جدید در ایران ارتقاء یافته و آماده عملیات باشند برای حفظ تعادل نظامی در منطقه باید از شکاری هایی مانند F-35 استفاده کرد. چندی بعد تعدادی F-35 در یکی از مستعمرات آمریکا در نزدیکی تنگه هرمز مستقر شدند. به این بهانه متن زیر تهیه شده است باشد که برای دوست داران گربه و صنعت هوایی و نظامیان آموزنده باشد. میراث رابرت مک نامارا رابرت مک نامارا وزیر دفاع آمریکا و از دید خیلی از آمریکایی ها مسئول افتضاح ویتنام آرزو داشت که نیروی دریایی و نیروی هوایی به جای استفاده از ده ها نوع هواپیمای مختلف از چند نوع هواپیمای مشترک استفاده کرده و به اینگونه هزینه های لجستیکی ارتش عظیم ایالات متحده آمریکا کاهش بیابد. F-111B برای نیروی دریایی و F-111A برای نیروی هوایی در نظر گرفته شد. طرح اف-111 بسیار بزرگتر و سنگین تر از آن بود که روی ناوها به راحتی مورد استفاده قرار بگیرد به همین دلیل نیروی دریایی به دنبال جنگنده ای رفت که سبکتر و کوچکتر باشد اما همان توانایی ها را داشته باشد. عکس1 عکس2 عکس3 نیروی هوایی هم بیکار ننشسته بود و از درون الزامات پروژه FX طرح f-15 را بیرون کشید. این بار مک نامارا دوباره از هر دو نیروی دریایی و هوایی خواست که سازش کرده و گونه دریایی f-15 با بال تا شونده و ارابه فرود مستحکمتر برای نیروی دریایی توسعه داده بشود که تلاش های سه نفر با نامهای کوچک تام باعث شد که F-15N عملی نشود. اقدامات دریاسالار توماس کانلی و دریابان توماس مورر و حمایت مک نامارا منجر به تولید جنگنده ای شد که بعدها به دلیل اینکه جنگنده های نیروی دریایی Bearcat, Hellcat, Cougar, Panther, Tiger و ... همگی یک جورایی نام گربه داشتند و دو ژنرال و یک غیر نظامی ارشد مدافع آن همگی نام "تام" داشتند، تامکت نامیده شد. گرومن شرکتی بود با تجربه دریایی آشنا به نیازهای نیروی دریایی و خوشنام برای آن نیرو. گرومن طرحی مشابه F-111 را ارائه داد. سکان عمودی این جنگنده برای جا شدن در هنگرها کاهش ارتفاع داده شد و برای حفظ کارایی آن از یک سکان به دو سکان تبدیل شد و 9 درجه هم زاویه یافت که بازهم کوتاه ترش کرد. موتور این جنگنده به صورت موقت همان موتور اف-111 یعنی TF30 انتخاب شد که اولین موتور توربوفنی بود که در جنگنده ها بکار رفته بود و مصرف سوخت کمتری نسبت به نمونه های توربوجت داشت. بعدها این موتور به F110-GE-400 ارتقاء یافت. اگر چه قرار بود وزن این هواپیما حداکثر 55000 پوند و خیلی سبکتر از f-111 هشتاد و دو هزار پوندی باشد اما دست آخر وزنی بین 65000 تا 75000 پوند یافت بسته به نوع محموله. عکس4 عکس5 برای اینکه موتور F110 در داکت طویل موتور تامکت جاداده شود و بالانس وزنی هم صورت بگیرد یک قسمت اضافی به طبقه پس سوز موتور F110 اضافه شد که پسوند GE400 مربوط به همین مورد است. بعد از نصب موتور قدرتمند تر بود که تامکت به شکاری که برای آن طراحی شده بود نزدیک شد و حین پرواز با پس سوز مشاهده پدیده shock diamonds (شوک الماسها) روی این هواپیما معمول شد. تصویر پدیده شوک الماسها شوک الماسها یک پدیده ایروداینامیک هست که در سرعتهای بالا هنگام استفاده از پس سوز هوای داغ خروجی در برخورد با هوای سرد بیرون موتور به درون تیوپ فرضی پس زده می شود و با جریان گاز خروجی برخورد می کند و حلقه ای روشن تولید می کند و دوباره این پدیده اینقدر تکرار می شود که دمای گاز خروجی به میزانی کاهش یابد که برای ایجاد پدیده مناسب نباشد. تصویر دیگری از پدیده شوک الماسها با وجود تقویت موتور کمتر دیده شد که تامکتها با مهمات کامل لود بشوند زیرا که این جنگنده مانند همه جنگنده های دیگر و حتی هواپیما های مسافر بری برای فرود ایمن محدودیت وزنی برای بازگردادن مهمات و سوخت داشت (به همین دلیل است که مسافر بر ها به هنگام فرود اضطراری سوخت خود را تخلیه می کنند تا هم آتش نگیرد و هم به وزن مجاز برای فرود زود هنگام برسند.) و نباید بیشتر از چهار موشک فینیکس را برای بازگشت به پایگاه با خود حمل می کرد در غیر این صورت ضربه فرود از عمر شکاری می کاست و ایمنی فرود را کاهش می داد. علاوه بر 6500 کیلوگرم مهماتی که تامکت قادر به حمل بود توپ زیر دماغه تامکتها به 672 تیر کالیبر 20 میلیمیتر مجهز بود که نواخت تیر 6000 در دقیقه داشت. دست آخر تامکتها را به دلیل اینکه زمان خدمتی آنها به بیش از 32 سال رسید و قطعات آن از دسترس ایران خارج بشود کنار گذاشتند و به boneyard یا گورستان شکاری ها فرستادند. برخی قسمتهای تامکت از آنچنان آلیاژ محکمی از تیتانیوم ساخته شده بود که تخریب آن با ماشین آلات سنگین هم به سختی ممکن بود. تامکت نه فقط یک جهش تکنولوژی بود بلکه در برخی سوانح مانند این انفجار تامکت حین شکستن دیوار صوتی در ارتفاع پایین (که اخیرا در سایت yjc.ir هم بازتاب داده شده بود) با رجیستری 161146 جمعی اسکادران شیرهای سیاه VF-213 که در اقیانوس آرام و 800 مایلی غرب گوام رخ داد هر دو خلبان به سلامت ایجکت کردند و توسط کشتی پاول جونز از آب گرفته و به ناوهواپیمابر ابراهام لینکلن تحویل داده شدند. فیلم شکستن دیوار صوتی در ارتفاع پایین و سپس انفجار خود تامکت در بین خلبانان معروف بود که این پرنده با وجود دیدن صدمه شدید مطابق رسم جنگنده های دریایی موفق در جنگ دوم جهانی همواره شانس نجات بالایی برای پرسنلش دارد و آنها را به خانه باز میگرداند. در29 ژوئن 1991 دو فروند جنگنده جمعی یگان شیرهای سیاه VF-213 مستقر در ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن در یک پرواز ارتفاع متوسط با یکدیگر تصادم کردند که خدمه یکی به سلامت ایجکت کردند و دیگری که بالش صدمه دیده بود توانست در سنگاپور به زمین بنشیند. در سانحه دیگری یک فروند F-14A در 13 نوامبر 1993 با رجیستری 161433 جمعی اسکادران شبه سواران VF-142 مامور به ناو آیزنهاور در خلیج فارس رادوم خود را از دست می دهد بطوری که برخورد رادوم با کانوپی آن را تخریب کرده و خلبان را مجروح می کند اما خلبان با مهارت به ناو باز می گردد. در نبرد مرصاد هم که یک فروند تامکت با دسته چندین فروندی پشتیبانی هوایی عراقی ها بر روی منطقه غرب درگیر شد، یکی از ده ها موشکی که به سمت تامکت پرتاب شد بدون اینکه عمل بکند از نوز تامکت عبور کرد اما خلبان بقیه هواپیما را به پایگاه سالم بازگرداند. در این تصویر هم شما تامکت جمعی اسکادران کیش و مات VF-211 مامور به ناو اینترپرایز را می بینید که به دلیل سانحه یکی از سکانهایش را از دست داده ولی موفق شده است که به سلامت به ناو بازگردد. در ثانیه 21 این فیلم هم نبود یکی از استبیلایزرها دیده می شود. لیست برخی سوانح تامکت. هزینه های نگهداری تامکت زیاد بود و قرار بود که با نمونه دریایی اف-22 تعویض گردد اما (به دلیل عدم توانایی آمریکا در تراشیدن دشمنی که مردم را به اندازه کافی به وحشت بیاندازد تا بودجه کافی پنتاگون تصویب شود و قطع بودجه های نیروی دریایی. م.) به ساخت نمونه دریایی جنگنده سبک و کم خرج تر اف-18 موقتا رضایت دادند تا جنگنده جدید و بودجه آن و بقیه مقدمات آماده بشود. اینگونه بود که F-35 به عنوان گران ترین برنامه تسلیحاتی تاریخ در گونه های هوایی(F-35A)، تفنگداران دریایی (F-35B)و ناو نشین (F-35C) به تولید نمونه مهندسی رسید. (ژاپنی ها یک روشی دارند به نام Design-Review-Based_on_Failure-Mode در این روش که برخاسته از مدیریت کایزن است شما هرگز نباید در تولید محصول جدید تغییرات بزرگی نسبت به محصول قبلی داشته باشید و تغییر را منبع بروز خطا می دانند. در این روش هر کاری که در شرکت انجام می دهید باید فقط در راستای دادن ارزش افزوده به مشتری باشد. البته این روش برای کشورهای توسعه یافته می تواند در مواردی خوب باشد اما همین مدیریت باعث شد که حداقل در محصولاتی مثل گوشی همراه ژاپنی ها از رقبایی مانند کره حتی عقب هم بیافتند. روشی که آمریکایی ها در برنامه F-35 در پیش گرفتند نقطه مقابل DRBFM بود و طبیعتا بدون ریسک نبود.م.) آخرین گزارش رسمی (به قلم مایکل گیلمور مدیر بازنشسته اداره ارزیابی و تست عملیاتی(DOT&E)) در مورد برنامه های مالی وزارت دفاع آمریکا در سال 2016 که قسمتی از آن به این هواپیما اختصاص دارد به نحوی است که منتقدین برنامه F-35 آن را یک فاجعه ملی 1400 میلیارد دلاری می دانند. هر چند طرفداران این هواپیما دلایلی می آورند اما ملاک این گزارش حال حاضر این هواپیما است نه 10 سال دیگر اگر بودجه های کافی برای رفع عیوب آن تامین بشود و رفع عیبها به نحوی باشد که عیبهای جدید بروز نکند. (خواندن این گزارش و تفاسیر آن از آنجایی که ما هم برنامه ی مشابهی داریم (قاهر و جنگنده سنگین و نیمه سنگین) برای تکرار نکردن تجربه آمریکایی ها مناسب است و یک درس چند هزار میلیارد دلاری است. م.) گزارش رسمی از لینک زیر قابل دانلود است و به جناب MR9 و بقیه دوستان تقدیم می شود. https://github.com/mwookawa/misc/blob/master/2016f35jsf.pdf این هم لینک برخط آن هست https://www.documentcloud.org/documents/3262653-FY-2017-DOT-amp-E-JSF-Report.html#document/p26/a338061 دن گرازیر در مقاله ای طولانی با استناد به گزارش بالا به نقد شدید F-35 پرداخته است و معتقد است که در کوتاه مدت باید تعدادی جنگنده از boneyard بازیابی بشوند تا امنیت ملی صدمه نبیند. ریشه نقد دن گرازیر علاوه بر نقدهایی که به همه رادار گریزها وارد است (بدنه و موتور و قدرت مانور ضعیف و برد عملیاتی کم و ...)، بر می گردد به این نقص ساختاری صنعت هوانوردی نظامی آمریکا که قبل از اینکه مهمات مناسبی تولید بشود، پلتفرم جدید تولید می گردد که مجبور است از مهمات قدیمی با مشکلات بسیار زیاد استفاده بکند و کارایی چندانی هم نداشته باشد برای مدتها هر چند هزینه بسیار بیشتری نسبت به پلتفرم قبلی دارد. این حقیقت که جنگنده های موجود که با آمدن F-35 باید به boneyard بروند برتری های فراوانی نسبت به جنگنده جدید دارند نیز مزید بر علت شده است. قسمت زیادی از نقدها باز می گردد به سامانه ALIS که رژیم ساخته بانکدارهای آلمانی یهودی تنها کشوری است که از نصب آن معاف شده است و در واقع F-35 اسرائیلی فقط موتور و بدنه و رادار و توپش آمریکایی است و بقیه توسط خود این رژیم نصب شده است. در F-35 از الکترونیک به عنوان کاهش دهنده هزینه ها استفاده شده نه برای افزایش توانایی ها. این هواپیما حجم عظیمی از داده ها را توسط سنسورهایش تولید می کند اما به جایی که مزیت باشد کامپیوتر مرکزی آن گاها دوچار دوبینی و چند بینی است و یک هدف را بیشتر از یکی اعلام می کند. سامانه الکترواپتیکال آن هم ضعیف تر از هواپیماهایی است که قرار است جانشین آن بشود! به نحوی که مطابق گزارش گیلمور اف-35 ابتدا باید به هدف بسیار نزدیک شده آن را تشخیص دهد و سپس از آن دور بشود تا بتواند از مهمات دور ایستای خود استفاده بکند که به این ترتیب شانس غافلگیری ناشی از رادار گریزی را از دست می دهد. سامانه Distributed Aperture System (DAS) نصب شده بر روی هلمنت چند صد هزار دلاری این شکاری نیز حکایتی است. این سامانه تصاویر 360 درجه از یک کره به مرکز شکاری را به خلبان می دهد و علاوه بر آن همه اطلاعات مورد نیاز برای ناوبری و هدف گیری و ... . اما نمایش تصاویر پرش دار به ویژه در سرعتهای نزدیک به صوت و اهداف غیر واقعی ناشی از دو بینی کامپیوتر مرکزی و تعداد بیشمار علائم دیگر روی این هلمنت در فضایی نسبتا کوچک آنچنان فشاری به خلبان وارد می کند که معمولا خلبانها بیشتر امکانات آن را از کار می اندازند تا بتوانند پرواز بکنند بدون اینکه روان پریش بشوند. در یک تست هدف گیری با استفاده از AIM-9X خلبانها گزارش دادند که آنقدر نشانه های مختلف روی نمایشگر نشان داده می شد که دیگر قادر به دیدن هدف نبودند و هنگام رهگیری اهداف نشانه ها ناپایدار هستند. این پدیده خیلی بدتر می شود وقتی که تعداد زیادی F-35 در حال پرواز باشند و اهداف را از طریق شبکه ویژه اشان (Multifunction Advanced Data Link (MADL)) به اشتراک گذاشته باشند که از برتری های F-35 نسبت به جنگنده های قدیمی است.(در واقع پدیده سنسور فیوژن و اصول ارگونومی طراحی صنعتی در این طرح رعایت نشده است. این همان باگی است که در ناو وینسنس به دلیل استفاده از تنها دو مانیتور کوچک برای نمایش داده های عظیم تولید شده توسط رادار و ابرکامپیوتر آن باعث مخلوط شدن نشانه تامکت روی باند بندرعباس با نشانه پرواز 655 ایران ایر عبوری از روی جزیره سیری در کانال هوایی A54 شد و ترکیب این پدیده با تجاوز این ناو به آبهای ایران در جزیره سیری و بی کفایتی و وحشت و توحش پرسنل ناو فاجعه ای آفرید که امروزه تحت نام باگ واسط کاربر در دانشگاه هایشان تدریس می شود. م.) ناکارامد بودن به عنوان شکاری برتری هوایی در یک نبرد هوایی در سال 2015، F-35 مغلوب یک فروند F-16 شد که با افزودن بار اضافی و مخزن اکسترنال سوخت و موارد دیگر قابلیت مانور آن اف-16 را عامدا به شدت کاهش داده بودند. گزارش گیلمور کماکان بر وجود این ضعف تاکید دارد. هر چند طرفداران اف-35 داگفایت را مربوط به دوران گذشته می دانند اما در بسیاری از موارد از جمله خطا رفتن موشکها اجتناب ناپذیر است و اگر به این صورت داگفایت دیگر معنا نداشت نیروی هوایی بر نصب توپ زیر دماغه روی F-35A اصرار نمی کرد. (یک ماموریت گشت هوایی یا اسکرامبل را تصور کنید. مطابق پروتکل در زمان صلح F-35 باید به هواگرد هدف نزدیک شده و به آن دستور دهد که مسیرش را تغییر دهد و اگر نداد با یک چرخش مهماتش را نشان بدهد تا بفهمند که مسلح است و .... اگر جنگنده مفروض یک سوخوی 27 باشد اف-35 مجبور است که در صورت عدم تمکین وارد داگفایت با آن بشود که خوب اینجا دیگر رادار گریزی معنا ندارد و نتیجه برای F-35 فاجعه بار خواهد بود. پس این هواپیما یا اف-22 نمی تواند جانشین یک اف-16 یا اف-15 گشت هوایی بشود. اف-16 می تواند در هر ثانیه 360 درجه حول محور خود چرخش بکند و این چرخش برای تامکت 90 درجه است در هر ثانیه م.) اکثر نبردهای هوایی در سرعتهای نزدیک به سرعت صوت (سرعت صوت برابر است با 667 نات) مثلا 640 نات رخ می دهد که در این سرعتها پدیده های گذرای ایرودینامیک روی بدنه هواپیما آثار مخربی در کیفیت کار و عمر آن و سنسورهایش دارند. چرخش های سریع در این سرعت می تواند باعث پدیده wing-drop در F-35 و نتیجتا پدیده اسپین و سقوط گردد. پیمان کار سازنده به جای اینکه ایراد ایرودینامیک در قابلیت مانور را رفع بکند اقدام به ایجاد پیچیدگی بیشتر در نرم افزار کنترل کرده که همین باعث وجود یک لختی در پاسخ به فرامین خلبان توسط هواپیما شده است. ظرفیت نبرد هوایی این جنگنده چندان زیاد نیست زیرا در حال حاضر حداکثر از دو تیر آمرام می تواند استفاده بکند و در آینده حداکثر قادر خواهد بود که از 4 تیر آمرام استفاده کند. به این ترتیب هر نبرد هوایی که این جنگنده قرار است در آن درگیر بشود بهتر است که بسیار کوتاه باشد افزون بر این موشکهای آمرام برای نبرد نزدیک چندان بهینه نیستند. توپ زیر دماغه این جنگنده هم چندان قابل استفاده نیست زیرا افزون بر اینکه نرم افزار آن هنوز تکمیل نشده است، هنگام شلیک دریچه توپ (در F-35A به دلیل رادار گریزی توپ پشت دریچه مخفی شده است.م.) باز شده و فشار هوای ناشی از ایرودینامیک به ویژه در پرواز نزدیک به صوت هواپیما را دچار تغییر جهت می کند که نتیجه آن خطا رفتن گلوله های با ارزش است. بدتر اینکه این هواپیما تنها حدود 4 برست قادر به شلیک است قبل از اینکه مهماتش تمام بشود. مهندسان در حال تغییرات نرم افزاری برای اصلاح خطای توپ زیر دماغه هستند. در گونه های B و C از توپ زیر دماغه استفاده نشده و از توپ در پاد بیرونی استفاده شده است که عدم دقت احتمالا غیر قابل تصحیح خاص خودش را دارد. ناکارآمد به عنوان بمب افکن! دلایل فراوانی وجود دارد که F-35 را نمی توان به عنوان بمب افکن با یک F-16 مقایسه کرد. به دلیل نقص نرم افزاری و نبود مهمات مناسب تا 2021 فعلا این هواپیما از یک نوع بمب هدایت شونده 500 پوندی استفاده می کند که سنگر شکن هم نیست و دارای موتور و پیشرانه هم نیست. در نتیجه F-35 باید به هدف بسیار نزدیک بشود. طراحی پنهان کار باعث شده که برد عملیاتی این هواپیما از F-16 بسیار کمتر باشد پس چگونه می تواند به اهدافی درعمق روسیه یا چین نزدیک بشود؟ کشورهای اروپایی، روسیه، چین و حتی ایران انواع سامانه های پسیو و اکتیو ارزان قیمت را توسعه داده اند که همه انواع پنهان کارها را می توانند ردیابی بکنند. در جنگ با یوگوسلاوی با استفاده از سامانه های قدیمی از رده خارج سام-3 و رادارهای موج بلند (باند L) و spotter ها یک فروند F-117 سرنگون شد و یک فروند دیگر طوری صدمه دید که از عملیات خارج گردید. به ویژه سامانه های الینت و Passive-Detection-System قادرند هر گونه استفاده از دیتا لینک (که مزیت این جنگنده است) را تعیین موقعیت بکنند. f-35 برای رفتن به عملیات نیازمند یک فایل Mission-data-load (MDL) است که کلیه جزئیات هدف و مسیر، بازتابهای راداری و آثار مادون قرمز اهداف و ... را درون خود دارد. بدون این فایل سامانه های کامپیوتری این هواپیما قادر به انجام سنسور فیوژن نیستند و عملا اجرای عملیات غیر ممکن است! تهیه این فایل در یک آزمایشگاه مرکزی انجام می شود و ماه ها به طول می انجامد تا برای عملیات F-35 در یک منطقه خاص آماده بشود. بدیهی است که تغییرات دوره ای و غیر منتظره در آرایش پدافندی دشمن می تواند به روز بودن این فایل را به شدت به خطر اندازد. گزارش گیلمور صراحت دارد که تا قبل از 2020، MDL های ساخته شده برای F-35 ها تکمیل و تست نخواهند شد. ناکارآمد در پشتیبانی نزدیک به دلیل ضعف در پشتیبانی نزدیک بازنشست شدن A-10 ها تا سال 2021 به تعویق افتاد. به دلیل دقتی که توپ زیر دماغه A-10 داشت (شعاع کمتر از 6 متر) و اهمیت توپ در هدف قرار ندادن نیروی خودی در پشتیبانی نزدیک، شکاری که توپ آن دقت نداشته باشد برای این کاربرد مفید نیست. هر چند طرفداران F-35 مدعی هستند که روش قدیمی پشتیبانی نزدیک به تاریخ پیوسته و F-35 از ارتفاع بالا بمبلت های مینیاتوری را با دقت سانتی متر بر روی دشمن فرو خواهد ریخت اما چنین مهماتی هنوز ساخته نشده و معلوم هم نیست که کی ساخته بشود و با سامانه نرم افزاری F-35 تطبیق داده بشود. همچنین فرماندهان زمینی همواره استفاده از توپ را بر بمبهای نقطه زن ترجیح می دهند به دلیل تلفات کمتری که به نیروی خودی وارد می کند. در حالیکه A-10 حامل 1100 گلوله ضد زره 30 میلیمتری بود و می توانست 10 تا 20 حمله را صورت بدهد F-35A دارای 182 گلوله و نمونه های Bو C دارای 220 گلوله 25 میلیمتری هستند که تنها 2 تا 4 حمله را می توانند انجام بدهند. صرف نظر از خطای ناشی از مشکلات ایرودینامیک توپها در تست ها نشان داده شد که سامانه هدفگیری نصب شده روی کلاه خلبان مشکل جدی با توپ دارد و خطای تیر اندازی وحشتناکی تولید می کند که تصحیح این نرم افزار دست کم 3 سال وقت نیاز دارد. کانوپی F-35 از مواد اکریلیک ضخیم همراه با پوشش نانو ذرات طلا ساخته شده تا بازتاب راداری کلاه خلبان را ناچیز بکند اما همین کانوپی ضخیم و پوشش آن دید بیرونی خلبان را محدود و همراه با خطا کرده و خلبان مجبور به استفاده از سامانه DAS است که هنوز مشکلات فراوانی دارد. مشکل دیگر F-35 در پشتیبانی نزدیک این هست که نمی تواند با سرعت کم در ارتفاع کم پرواز بکند و بدنه آن تحمل برخورد گلوله های کالیبر سبک نیروهای زمینی را ندارد. به عبارت دیگر به دلیل ایرودینامیک و بالهای کوچکی که فشار زیادی را باید تحمل بکنند حداقل سرعتی که این هواپیما می تواند با ایمنی پرواز بکند بالا است که برای پشتیبانی نزدیک و تشخیص دقیق اهداف در ارتفاع پایین مناسب نیست. مطابق جداول تخمین منطقه خطر برای مهمات 500 پوندی شعاعی به اندازه 250 متر است. که به این معنی است که دشمن می تواند در این فاصله از نیروی خودی با خیال راحت مانور انجام بدهد. البته بمبهای قطر کم 250 پوندی در حال تولید آزمایشی نرخ پایین هستند که برای F-15E در نظر گرفته شده اند که حتی اینها هم برای پشتیبانی نزدیک خیلی بزرگ هستند. پشتیبانی نزدیک فقط بمباران نیروی زمینی دشمن نیست و نیازمند ارتباط نزدیک با نفرات روی زمین است. (در جنگ با عراق خلبانها به همراه پرسنل مخابرات نیروی هوایی به خط مقدم فرستاده می شدند برای این کار. م.) چنین ارتباطی نیازمند سامانه های مخابراتی دقیق و ایمن است اما در مورد این هواپیما مواردی از ارسال و دریافت داده با فرمت اشتباه و پیغام های جا افتاده مشاهده شده که در این سطح از فناوری مایه شرمندگی است. از طرفی مدافعین F-35 تقویت پدافند پرتابل در خطوط تماس با دشمن را علت نیاز به F-35 در پشتیبانی نزدیک می دانند اما سرهنگ مایک پیتروچا نظر خودش را دارد. F-35C برای عملیات روی ناو مناسب نیست! پرواز عمودی این هواپیما ضمن مصرف سوخت زیاد و اشغال فضای داخلی زیاد در نمونه ای که این قابلیت را دارد، دمای زیادی را به باند پروازی اعمال می کند که کل ناو را به خطر می اندازد و پرواز افقی آن به کمک فلاخنها هم تلاطم ناجوری به جنگنده می دهد که باعث صدمه دیدن گردن خلبانهایی که وزن کمتر از 136 پوند دارند می شود که مشهور به مشکل چرخ ارابه است gearing problem است. در این پرتاب با فلاخنها شکاری در ظرف 2 ثانیه در طولی کمتر از 100 متر از سرعت صفر به 280 کیلومتر در ساعت می رسد که شتابهای منفی و مثبت نا متعارفی که به بدن خلبان در حین استفاده از فلاخن می آید باعث می شود که یکی از موارد برتری F-35 یعنی هلمنت 5.1 پوندی، به گردن خلبانها صدمه بزند. افزون بر آن ضرباتی که ماسک اکسیژن به دهان خلبان می زند و خارج شدن هلمنت از تراز باعث می شود که تمرکز خلبان در حساس ترین لحظات پرواز از داده های پروازی و تصاویر نمایش داده شده درون هلمنت دور بشود که ریسک بالایی دارد. لینک مرتبط1 لینک مرتبط2 به این ترتیب تلاشهایی شروع شده که وزن این هلمنت را از 5.1 پوند به کمتر از 4.8 کاهش بدهند. خلبانها برای رهایی از این مشکل کمربند های ایمنی خود را خیلی محکم می بندند و خودشان را به صندلی می چسبانند اما این خودش مشکل دیگری را ایجاد می کند که در صورت بروز سانحه حین تیکاف دسترسی آنها به دستگیره ها برای انجام ایجکشن و پریدن بیرون از هواپیما خیلی سخت می شود و البته جریان خون را هم در بدن آنها خیلی غیر طبیعی تر از قبل می کند. سرتیپ کریستوفر بوگدان مدیر پروژه F-35 مدعی است که این مشکل را با سرعت رفع خواهد کرد اما در واقع تعویض کل سامانه چرخ جلو دست کم تا آخر سال 2019 بطول خواهد انجامید اگر بودجه ای وجود داشته باشد. F-35 در فرود بر روی ناوها هم مشکل دارد. فرود یک جنگنده بر روی ناو در واقع یک سقوط کنترل شده است. بالهای کوچک این هواپیما سرعت فرود را افزایش داده و شدت ضربه برخورد را هم همچنین که عمر بدنه هواپیما را کاهش می دهد. نقطه اتصال هوک به شکاری بعد از هر 5 بار فرود بقدری فرسوده می شود که کلا باید تعویض گردد در صورتی که این در طراحی الزامات 15 بار دیده شده بوده است بنابراین باید به کل با موادی جدید یا سازه ای جدید دوباره طراحی بشود. ایجاد بال تاشو برای نمونه ناو نشین f-35 منجر به کاهش استحکام بال در مانورهای سنگین و فرود روی ناو شد بطوریکه ژنرال کریستوفر بوگدان مجبور به در خواست طراحی دوباره بال برای نمونه دریایی گردید. برای نیروی دریایی بر خاستن و نشستن شکاری یک حرف هست و نگهداری آن در ماموریت دراز مدت دریایی یک حرف دیگر. معمولا مانوری انجام می دهند به نام R&I که در این مانور موتور هواپیما را در هنگر ناو هواپیمابر، باز و دوباره می بندند. در مانوری که برای F-35 انجام شد، در حالی که کل هنگر به یک فروند F-35 اختصاص داشت، 55 ساعت به طول کشید. این درحالی است که این زمان برای F-18 بین شش تا هشت ساعت در جایی تنگ است. مشکل تعویض موتورF-35 فقط زمان نیست. باید قسمتهای زیادی از بدنه با دقت باز بشود بطوریکه صدمه به آنها وارد نشود و این نیازمند فضای زیادی است که در یک ناو در حال ماموریت معمولا به اندازه کافی وجود ندارد. مشکل دیگر پهنای باند محدود و گاها قطع اتصال ناو هواپیمابر به شبکه جهانی به دلیل ماموریتهایی همراه با سکوت رادیویی است. F-35 نیازمند انتقال حجیم داده هایی که سنسورهایش تولید می کنند به آزمایشگاه مرکزی است. این داده ها در سامانه محلی و جهانی ALIS که مخفف Automatic-Logistic-Information-System است برای عیب یابی، طراحی عملیات تهاجمی، سفارش خودکار قطعات، زمان بندی فعالیتهای تعمیرات و نگهداری و ... کاربرد دارد. عملیات اسکادرانهای F-35 نیازمند حجم عظیمی از انتقال داده ها بین ناو و آزمایشگاه مرکزی است که با محدودیتهای ارتباطی یک ناوگروه همخوانی ندارد به طوری که در مانوری که برای تست ALIS انجام شد انتقال 200 مگابایت در این سامانه 2 روز به طول انجامید!!! در حالیکه تفنگداران دریایی قصد خرید 340 فروند F-35B و 80 فروند F35C دارند، نیروی دریایی قصد خرید 260 فروند F-35C و نیروی هوایی قصد جایگزینی ایگلها (بیش از 2700 فروند) با 1763 فروند F-35A بدون قابلیت عمود پروازی را دارند. برخی رهبران پنتاگون گونه دریایی را تنها مشکل می دانند و جیمز ماتیس دستور بازنگری برنامه نمونه دریایی و مقایسه مجدد آن با F-18 سوپر هورنت را داده است. این نشان می دهد که پنتاگون ممکن است به دنبال برنامه قابل اعتمادتری نسبت به F-35C باشد. تنها موردی که در F-35 واقعا استیلث است قیمت تمام شده واقعی آن است. قیمت تمام شده هر فروند تاکنون رقمی بین 150 تا 350 میلیون دلار اعلام شده و قرار دادهایی که در مورد این شکاری بسته شده است با قوانین لازم الاجرای کنترات های دولتی آمریکا در تضاد است. پیش بینی ها در صورتی که هزینه ها بالاتر از این که هست نرود این است که برای تعمیر و نگهداری در یک دوره 30 ساله خدمت F-35 ها هزینه ای برابر با هزار میلیارد دلار خواهند داشت و برای خرید جنگنده مورد نیاز هم دست کم باید 1400 میلیارد دلار پرداخت بشود. هزینه 258 ساعت پرواز یک F-16 در سال 2016 ساعتی 20398 دلار بود همین هزینه برای 358 ساعت پرواز A-10 برابر با ساعتی 17227 دلار بوده است و در مقابل F-35 به دلیل پیچیدگی فراوان در ازای تنها 163 ساعت پرواز هزینه ساعتی 44026 دلار داشته است. به عبارت دیگر نگهداری این جنگنده دو برابر گرانتر از جنگنده هایی است که قرار است آنها را به گورستان بفرستد. آمادگی رزمی خلبانها کافی نیست! به دلیل اینکه زمان گراند بودن F-35 ها به نسبت طولانی است و availability یا قابلیت در دسترس بودن به صورت جنگنده کاملا عملیاتی پایینی دارند، خلبانها نمی توانند حداقل 30 ساعت پرواز را در ماه با این جنگنده پر بکنند و در نتیجه آمادگی آنها در شرایط رزمی به اندازه دیگر اسکادرانها نخواهد بود کار به جایی رسیده که در برخی اسکادرانها برای حفظ آمادگی پروازی خلبانها شاید بهتر باشد با جنگنده های دیگری پرواز بکنند. قابلیت بودن در زمان مناسب در جای مناسب در این جنگنده زیر سئوال است بهره برداران شکاری معتقد هستند که سامانه ALIS به قدری دست و پا گیر است که هنگامی که می خواهند عملیاتی با بیش از یک فروند F-35 داشته باشند زمان تهیه طرح پرواز به قدری طولانی می شود که ممکن است انجام عملیات دیگر مفید نباشد. در هر مکانی که اسکادران F-35 مستقر بشود باید شبکه نسبتا سنگین محلی کامپیوتری ALIS و اتصال آن به شبکه جهانی ALIS برقرار بشود تا این شکاری بتواند عملیاتش را انجام بدهد. پیچیدگی این کار به نحوی است که برای رفع برخی مشکلات در مناطق عملیاتی سطوح ایمنی دسترسی را کاهش دادند تا خدمه تعمیر و نگهداری بتوانند وظایفشان را انجام بدهند موردی که بر خلاف الزامات طراحی بود و نتایج خاص خودش را دارد. به هر روی لختی ناشی از زمان زیاد مورد نیاز برای بارگذاری فایلها به درون F-35 ها باعث می شود که آنها روی زمین باشند هنگامی که نیاز هست در آسمان باشند و شکاری روی زمین دارایی نیست بلکه هدف است. هنگامی که یک هواپیمای جدید به اسکادران پروازی اضافه می شود دست کم 24 ساعت زمان لازم است که با سامانه محلی ALIS تطبیق داده بشود و این زمان برای کل اسکادران حدود 2 هفته است. مشکلات ناشی از قابلیت اطمینان F-35 یک اسکادران کلاسیک نسل 4 و 4++ در صورتیکه از پشتیبانی فنی و یدکی مناسبی برخوردار باشد دارای ضریب دسترس پذیری 80 درصد است که در جنگ 1991 شکاری های آمریکایی نیز دسترس پذیری در این حد داشتند اما در مورد اسکادران های F-35 این عدد همواره زیر 60% بوده است. اثر این میزان دسترس پذیری آنگونه بود که در سال 2016 هر F-35 تنها هفته ای دو پرواز می توانست انجام بدهد درحالیکه هر اف-16 هفته ای 3 پرواز و هر A-10 هفته ای 4 پرواز می توانست انجام بدهد. (البته همه این عدم آمادگی مربوط به پیچیدگی F-35 و تجربه کم نگاهداری پرسنل و خلبانان آن نیست بلکه سیستمهای تشخیص عیب این هواپیما بسیاری از عیوب را که در شکاری های دیگر قابل رویت نیست آشکار می کند و طبیعتا شکاری تا رفع عیب گراند می شود در حالیکه شکاری های نسل 3 و 4 با عیبهای فراوان پرواز می کردند و خیلی وقت ها هم با خوش اقبالی سالم به پایگاه باز می گشتند. م.) زنجیره پشتیبانی از F-35 هم رضایت بخش نبوده است در حالیکه الزامات قرار داد قطعه برداری از جنگنده های گراند شده را یک بار در ازای هر 100 سورتی پرواز اعلام کرده برای F-35 موجود این یک بار برای هر 10 سورتی پرواز است و زمان باز آمد جنگنده های قطعه برداری شده در ازای هر قطعه برداری مقدار فراوانی افزایش می یابد. تعمیر بدنه های رادار گریز نیز یک مورد زمان گیر است بطوریکه برخی از چسبهایی که مورد استفاده قرار می گیرد دست کم 168 ساعت نیاز دارند تا کامل خشک بشوند و خاصیت رادار گریزی برای باند ایکس حفظ گردد. از بین 276 عیب بحرانی کشف شده در F-35 هفتاد و دو عیب مستقیما با عملیات این جنگنده در ارتباط هستند و اولویت یکم برای رفع شدن را دارند. برای مثال در 2010 معلوم شد بوشینگی که برای اتصال سکان عمودی به شکاری استفاده شده استحکام کافی ندارد. در بین 2010 تا 2016 تغییراتی در طراحی این قسمت از بدنه انجام گرفت که در گزارش ارزیابها در 2016 کماکان نشان می دهد که اتصال ضعیف است و بعد از 250 ساعت تست سکان عمودی از دست رفته است در حالیکه این بوشینگ باید مطابق قرار داد 8000 ساعت دوام می آورده است.(نفوذ خدمات و قطعات و پیمان کاران ارزان چینی در چنین پروژه هایی.م.) (اینجا باید دید که کشورهایی مانند ترکیه و ایتالیا و اسپانیا که بنیه مالی خیلی قدرتمندی ندارند چگونه می خواهند از چنین شکاری پر خرج و کم بازده ای بهره برداری بکنند. جایی که بهره برداری از 3 اسکادران 12 فروندی F-35 برای آنها دست کم 250 میلیارد دلار هزینه دارد و سامانه ALIS می تواند شکاری ها را فقط در صورتی قابل پرواز بکند که آمریکایی ها با پرواز آنها موافق باشند. اعتقاد من این است که جنگنده های رادار گریز نباید جایگزین جنگنده های دیگر بشوند. اگر جنگنده ها را به شمشیر زنها تشبیه بکنیم، اف-18 سوپر هورنت یک سامورایی است اما اف-35 یک نینجا. نینجا ها جایزه بگیرانی نامرئی هستند که فقط زمانی موفق هستند که عملیات نا منظم در بین باشد و برای نبرد کلاسیک و منظم مفید نیستند. بنابراین وجود جنگنده های رادار گریز الزامی است اما نه با این تصور که جای آنهایی که رادار گریز نیستند را بخواهند بگیرند و این تصمیم آمریکا یک اشتباه راهبردی دیگر است که دست کم باعث نصف شدن تعداد جنگنده های آنها و همچنین کاهش قدرت آتش چشمگیرهر کدام از آنها به دو سوم خواهد شد در حالیکه میزان دسترس پذیری آنها هم دست کم دو سوم جنگنده های نسل قبل است و در نهایت آمریکا به سطح قدرت پایین تری حدودا یک سوم نسبت به قبل نزول خواهد کرد که البته کماکان قدرت بسیار بزرگی است. م.)

البته بد نیست کمی هم در همین فضای مجازی رشد کنیم و از لجبازیهای بچه گانه دست برداریم. فیلم فیل و سقوط موشکها را که با چشم می بینیم رها کنیم و تفاسیر شما را باور کنیم؟ چرا باید اینکار را بکنیم؟ چون شما اینجوری دوست دارید؟ “شایعه” فیل شدن؟” بعدش هم موشک به راهش ادامه می دهد”؟ سندی برای این “ادعاها “ ارائه نشده؟ شما به چیزی سند می گویید؟ به چه چیز شایعه می گویید؟ به آنچه خودتان دوست دارید از دیگران بشنوید و به تفاسیر خودتان می گویید سند؟ مگر مردم عادی که تصاویر را ضبط کرده اند خبر داشته اند که قرار بوده فیلی انجام شود تا بروند در محل سقوط برای شما مدرک جمع کنند؟ شما به عنوان یک فرد عادی پس از فیل موشک و انهدام آن - حتی اگر نزدیک محل سکونت شما باشد - در آن وقت شب می کوبی می روی سند جمع کنی؟ اصلا” چند درصد مردم جرات نزدیک شدن به محل لاشه یک موشک را دارند؟ اصلا” چرا اینکار را بکنند؟ مگر بیکارند که برای خوشایند شما و یک طرز فکر خاص، زندگی خود و خانواده هایشان را به زحمت و خطر بیاندازند؟ مگر مقامات نظامی و انتظامی اجازه نزدیک شدن و فیلمبرداری از مکانهای مورد نظر شما را به مردم و خبرنگاران می دهند؟ بیش‌تر از آنچه با موبایل های خود ضبط کرده و شما به چشم خود می بیند چه سندی می خواهید؟ واقعا” نمی دادید کسی که ادعایی می کند باید سند بیاورد نه کسی که آن ادعا را نقد می کند؟ آیا سال گذشته سندی برای برخورد هفت موشک به هدف منتشر شد؟ آیا خرابه‌های حمله اخیر کوچکترین شباهتی به انهدام توسط کلاهکهای ۵۰۰ کیلوگرمی شش موشک دارد؟ آیا در حمله به کردستان بیش از چهار ستون دود مشاهده شد و تصویر برداری شد؟ دلیل اینکه در حمله به کردستان دو موشک دیگر چند دقیقه پس از تازش نخست مجددا” شلیک شد چه بود؟ لطفا” نگویید قتل عام امدادرسانان در محل انفجارهای تازش نخست! از هفت موشک پارسال تنها تصاویر انفجار دو هدف ضبط و موجود است و وقتی مردم می پرسند بقیه کجاست و قطعات متلاشی شده موشک در عراق کشف می شود میگویید موشک دو مرحله ای بوده است! نه خیر، فقط سر جنگی جدا شونده داشته که آنهم در مرحله پایانی جدا می شود نه در نیمه مسیر پرواز! موشکهایی که فیل می شود را بصورت کنترل از راه دور منفجر می کنند تا احتمالا” به اهداف غیر نظامی برخورد نکند و از بروز یک فاجعه انسانی جلوگیری کند! به همین سادگی! مردم این سو از شمار موشکهای پرتابی و فیل برخی از این موشکها فیلمبرداری کرده اند و مردم آن سو از شمار برخوردها که کمتر از شمار پرتابها بوده است! به همین سادگی! حالا این واضحات را رها کنیم و به تفاسیر بی پایه و اساس یک طرز فکر خاص گوش فرا دهیم؟ دوباره می پرسم چرا باید اینکار را بکنیم؟ چیزی که بنده متوجه نمی شوم این است که منظور شما و دوستان از اینگونه پستها چیست؟ جنگ روانی؟ با چه کسی؟ با کاربران این انجمن؟ مگر ما کاره ای هستیم یا با پیشرفت کشور خود مشکل داریم؟ چرا فکر می کنید صنعت دفاعی ما تار جدا بافته ای از بقیه صنایع کشور است؟ چرا خودروی نو از نمایندگی تحویل می گیریم همان روز تحویل دچار اشکال می شود (چون تجربه دارم میگویم) ولی وقتی موشک فیل می شود با جنگ روانی شروع به داستان سرایی و تکذیب می کنیم؟ چند درصد نخبه ها و رتبه های بالای رشته ریاضی فیزیک به جای شریف و پلی تکنیک، دانشگاه‌ مالک اشتر و امام حسین را اولویت انتخاب رشته خود قرار می دهند تا انتظار کیفیت متفاوتی از صنعت دفاعی در مقایسه با سایر صنایع داشته باشیم؟ آیا بهتر نیست تاپیکی برای بررسی چرایی پایین بودن کیفیت محصولات صنعتی تولیدی کشورمان داشته باشیم؟ چگونه است با وجود گرانتر بودن بهای فروش بسیاری از محصولات صنعتی تولیدی کشور با وجود کیفیت پایینتر از نمونه های خارجی، دریافتی کارگر و مهندس ایرانی ۱۰ برابر کمتر از آن کشورها است؟