و ما نپذیرفتیم چرا؟ چون این خطوط در دست آمریکا عملا ابزار فریب و زمان‌گرفتن و قابل پیش بینی کردن واکنش شماست. میزنند بعد تماس میگیرند که اشتباه شده و شما چنین و چنان کنید. دو تا دروغ برای طمعکار های شیرین عقل و دو تا تهدید برلی ترسوها میگذارند تنگ دلش (یک چیزی میشه توی مایه های برجام خودمان) علت عدم حمله آمریکا به نیروهای ما در سوریه همان هوشمندی حاج قاسم است که حتی نامه رئیس cia را نگرفت. یعنی تلافی ما در صورت هدف قرار گرفتن‌ نیروهامون توسط آمریکا قابل پیش بینی نیست

به نام حق سطوح تکوین تکنولوژی TRL: TECHNOLOGY READINESS LEVEL مقدمه فناوری همان دانش ساخت و توسعه ابزار است. فناوری جدید پیوسته با شورش بر عیوب فناوری قدیمی یا برای عبور از آن خلق میشود. ذات فناوری انقلابی و تحول آفرین هست. اما در حال حاضر چگونه یک فناوری نوظهور بوجود آمده، توسعه یافته و پذیرفته می شود؟. پاسخ به چنین سوالی بدلیل وسعت نفوذ و اشکال مختلف روش های دستیابی به آن پیچیده می نماید. با این وجود تقسیم بندی هایی کلی بر آن قابل شناسایی ست. نخست اینکه فناوری در دو سطح عمومی و خصوصی و پاسخ به نیاز های این دو شکل گرفته و توسعه میابد. سطح عمومی اشاره به دولت ها و یا نهاد های علمی وابسته به دولت که فعالیتی غیر انتفاعی یا عام المنفعه دارند(مانند ارتش ها، سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی، سازمانهای فضایی و تحقیقات زیست محیطی و ...) نسبت داده میشود و سطح خصوصی نیز اشاره به بازار و تقاضای مصرف کننده خصوصی دارد. حدود میان این دو بخش از منظر کاربرد فناوری قابل تفکیک نیست ولیکن، از منظر شیوه اخذ و توسعه فناوری و اهداف بکاری میتوان دو بخش فوق را به تجاری و دولتی باز تفکیک نمود. شیوه توسعه فناوری تجاری، ترویج و شیوع آن نتیجه فعالیت های بازاریابی شرکت های مختلف پیرامون مصرف کننده و ارضای نیاز های آن است. اما در سازمان های دولتی، فناوری در خصوص مسائلی که نیاز عمومی مردم، نظیر امنیت، جنگ، بهداشت و ... ایجاد و توسعه داده میشود به نحوی که شاید خواسته مستقیم افراد نبوده اما تقاضای اجتماعی در میان جوامع باشد. این تقاضای اجتماعی میتواند نتیجه نیاز یا رقابت ملت ها با یکدیگر در حوزه های مختلف از جنگ تا رفاه اجتماعی و حتی همکاری بین کشور ها برای حل مسائل فراگیر باشد. اما مهمترین دلیل بنیادی در توسعه فناوری همان "رقابت" است و بحث در مورد چگونگی شکل گیری رقابت در مجالی دیگر پیگیری خواهد شد. موضوع این تاپیک به شیوه توسعه فناوری در سازمان های دولتی (نهاد های عمومی) اشاره دارد. نمونه ای از نهاد های عمومی در دنیا؛ NASA و یا سازمان فضایی ایران هستند. این سازمانها از چه الگوهایی برای دستیابی به فناوری و توسعه آن استفاده میکنند؟ تا کنون این سوال برای شما بوجود آمده است که با رونمایی از تجهیزات نظامی، آنها در چه مرحله از تکامل هستند؟ سطوح آمادگی فناوری (TRL) سطح آمادگی فناوری سنجه‌ای برای ارزیابی وضعیت توسعه فنی یک فناوری جدید است. این مدل ابتدا در دهه 1980 میلادی در دفتر ملی هوافضای آمریکا (ناسا) تدوین شد، مدل اولیه این الگو شامل 7 مرحله بود و از آن پس، تعداد و تعاریف سطوح آمادگی تا اندازه‌ای تغییر کرد و به 9 مرحله افزایش یافت. از سال 2000 این الگو در اتحادیه اروپایی نیز پذیرفته شده است و در گزارش های تخصصی سطح بالای سیاستگذاری در این اتحادیه بصورت یک استاندارد بکار گرفته شد. تا اینکه در چهارچوب نگاری 2020 که از سال 2013 به یک دستورالعمل گزارش نویسی لازم الاجرا در آمده است، این شیوه از بکار گیری TRL در اتحادیه از فناوری فضایی و تسلیحاتی فراتر رفت و به همه چیز شامل فناوری نانو، فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز تعمیم یافت. در ایران نیز شرکت نفت بعنوان اولین سازمان دولتی پیشرو در بکار گیری الگوهای مختلف، این استاندارد را نیز مورد توجه قرار داده و در کنار استاندارهای دیگر مدیریت پروژه مانند PMBOK بکار می گیرد. در ادامه ، یک مدل نه­ مرحله ­ای به ترتیب زیر برای تعیین سطح آمادگی فناوری توضیح داده می‌شود: نمای کلی TRLs TRL1: مشاهده و درک اصول علمی پایه و گزارش آنها مرحله تحقیقات علمی و آغاز توسعه فناوری این مرحله نخستین سطح از سطوح فناوری است، کمی فراتر از علوم پایه که در آن یکارزیابی از آمادگی تکنولوژی انجام میشود. در این سطح، تحقیقات علمی که از مشاهدات و گزارش اصول بنیادی به دست آمده، به زبان تحقیقات کاربردی ترجمه می شود. انجام مطالعات پایه خواص مواد (استحکام کششی، ....)مثالی از TRL1 است. TRL2: مدل­سازی ایده اصلی فناوری و کاربرد آن اجزای اولیه فناوری شناسایی و تعیین می شوند. مطالعات تحلیلی مفصلی در مورد اصول علمی پایه انجام می گیرد به نحویکه این مطالعات منجر به جذب و درک اصول پایه در سازمان می شوند. آزمایشات مورد نیاز (همراه با محل یا شرایط انجام آنها) مشخص می شوند هرچند که هیچ مدرک تجربی خاص و یا تجزیه و تحلیل دقیقی برای اطمینان از کفایت آزمایشات شناسایی شده وجود ندارد. هنوز لازم است که تکنولوژی و یا مفهوم جدید به اندازه کافی توضیح داده شود و شامل جزئیات ثابتی باشد که هر فرد ماهر در آن زمینه بتواند آن را درک و سودمندی بالقوه آن را بسنجد. TRL3: اثبات عملکرد در سطح مدل ریاضیاتی و آزمایش­های اولیه • اجزای اصلی فناوری و عملکرد آنها به خوبی مشخص و تعریف شده است. • این مرحله شامل مطالعه دقیق علمی/ تحلیلی و بررسیهای آزمایشگاهی(منجمله آزمون های اعتبارسنجی فیزیکی) است تا حدی که از کفایت مطالعات علمی و تحلیلی اطمینان حاصل شود. • در این مرحله بکارگیری روشهایی همچون شبیه سازی منجر به تعمیق و درک بهتر مطالعات تحلیلی یا تجربی صورت گرفته، می شود. • TRL3 شامل هر دو رویکرد تحلیلی و تجربی برای اثبات مفاهیم علمی مرتبط با فناوری مورد نظر است. انتخاب نوع روش مناسب (تحلیل یا تجربه) به نوع فناوری بستگی دارد. ممکن است تحلیل های ساده قادر به اثبات مفاهیم نسبتا ساده باشند. با این حال، برخی فناوری ها به اعتبارسنجی فیزیکی تجربی نیاز دارند، مانند آنهایی که شامل مفاهیم بسیار پیچیده هستند و یا با پدیده های وابسته به محیط و یا اثرات مواد جدید درگیر هستند. TRL4: دستیابی به نمونه آزمایشگاهی کارآمد در محیط آزمایشگاهی • یکپارچه ساختن اجزای اصلی فناوری مدنظر است. • این یکپارچه سازی می بایست مطابق با نتایج TRL3 و کاربردهای فناوری طراحی شود. با کنار هم قرار گرفتن اجزای یک سیستم، فناوری آماده به کار شکل میگیرد. با این حال یکپارچگی در این سطح از قابلیت اطمینان بسیار پایینی نسبتبه کاربردهای نهایی فناوری برخوردار است. • در TRL4 شرح روشن و نسبتاً دقیقی از محیط کاربردی تکنولوژی و تعامل اجزای اصلی تکنولوژی در محیط عملیاتی داده می شود. شرحی از تمام مراجع مستند از نتایج تجزیه و تحلیل و مدل سازی، اثبات آزمایشگاهی انجام شده توسط دیگران گردآوری وتحلیل می شود که در آن امکان سنجی اقتصادی و فنی فناوری مورد نظر معین شده است. • نتایج حاصل از این مطالعات برای تعریف اهداف آزمایشگاهی و تدوین مسیر بالقوه پیشرفت تکنولوژی، مورد استفاده قرار می گیرد. TRL5: دستیابی به نمونه آزمایشگاهی کارآمد در محیطی که به محیط عملکرد واقعی شباهت دارد • با انجام آزمایشهای تکمیلی، سطح اطمینان بالاتری به دست میآید. • اجزای اولیه فناوری در ابعاد و دقت واقعی و غیر آزمایشگاهی تهیه شده و برای آزمون نهایی و واقعی در کنار یکدیگر قرار میگیرند. •TRL5 به اعتبارسنجی نمونه در مهم ترین جنبه های محیط مرتبط می پردازد. • در TRL5 باید اجزای اساسی تکنولوژیکی با عناصر منطقی و واقعی پشتبانی کننده یکپارچه شوند بطوری که کاربرد نهایی (در سطح اجزا، سطح زیر سیستم، و/یا در سطح سیستم) بتواند در "شبیه سازی" و یا محیط تا حدودی واقعی مورد آزمایشقرار بگیرد. • هر قسمت از یک تا چند فناوری ممکن است در اثبات نقش داشته باشند. در این مرحله، قابلیت تصدیق نمونه مورد آزمون به مراتبفراتر از سطح TRL4 است. TRL6: دستیابی به نمونه اولیه کارآمد در محیطی که به محیط عملکرد واقعی شباهت دارد • در سطح TRL6 نمونه اولیه فناوری در محیط عملیاتی تست م یشود. • ریسک فنی و اقدامات مورد نیاز برای پیشرفت به سطح بعدی TRL می بایست سنجیده شود. • در TRL6 اجزای فناوری یکپارچه شده اند. • این سطح شامل مدل نمایشی، محصول کامل نسل اول و نمونه اولیۀ خروجی سطح 5 است که آزمون محیط واقعی را با موفقیت پشت سر گذاشته اند. • مثال این سطح، محصول نسل اول معرفی شده در یک نمایشگاه است که قابلیت به کارگیری مطمئن در محیط نمایشگاهی را دارد. TRL7: اثبات عملکرد نمونه اولیه در محیط واقعی • در TRL7 محصول فناوری در یک محیط عملیاتی متفاوت با شرایط اولیه آزمون واقعی بهکار گرفته میشود. • این مرحله که سطح بلوغیافته TRL6 به حساب میآید، نیازمند وجود یک محیط و فضای عملیاتی متفاوت برای بهکارگیری سیستم کامل فناوری و اجزا در آن است. • مثال این مرحله، شامل آزمایش یک هواپیما یا خودروی جدید در محیطی متفاوت و واقعی است. TRL8: تکمیل سیستم نهایی و دستیابی به شرایط لازم برای کاربرد عملیاتی/ افزایش مقیاس تولید به سطح تولید پایلوت • فناوری آماده بهره برداری تحت وضعیت های مختلف است. • در این مرحله، ارزیابی و آزمون های نهایی به پایان رسیده و امکان اجرا و انتقال سیستم به صورت یک بسته کامل، وجود دارد. • در این سطح نمونه تولید شده با موفقیت ساخته و به طور کامل شرح داده شده است و تعامل میان تکنولوژی های مختلف در درون سیستم به خوبی درک شده است. • مسیر پیشرفت فناوری شناسایی شده است. TRL9: راه ­اندازی سیستم نهایی در محیط واقعی/ راه­ اندازی خط تولید • به طور معمول، برای این سطح از بلوغ نیاز استکه سیستم در محیط برنامه ریزی شده اصلی و با ویژگی های عملکردی که الزامات سیستم و ماموریت را برآوردن میکند عمل کند. • تمایز کلیدی بین TRL8 و 9TRL مرحله نهایی راه اندازی و عملیات است. • به کارگیری واقعی در وضعیت های شبیه بحران و عملیات کامل که باعث رفع اشکالات احتمالی فناوری شده و اطمینان 100 درصدی را در پی خواهد داشت. سطح آمادگی بازار (MRL) سطح آمادگی بازار سنجه‌ای برای درک و کمی سازی ویژگی‌های بازاری یک محصول جدید و ترجمه آنها به قابلیت‌های فنی درون شرکت توسعه‌دهنده محصول است. توجه به سطح آمادگی بازار می­تواند خطر شکست بازار را کاهش دهد. این مفهوم شکل عملیاتی‌شده و بسط‌یافته مفهوم سطح آمادگی تقاضا (DRL) است که ابتدا در سال 2007 در سازمان فضایی فرانسه (ORENA) مطرح شد. سطوح نه­ گانه آمادگی بازار به ترتیب زیر تعریف می‌شوند: MRL1: شکل­ گیری این احساس که «چیزی کم است.» MRL2: شناسایی یک نیاز بخصوص MRL3: شناسایی ویژگی­های مورد انتظارِ محصول/خدمت جدید MRL4: کمی ­سازی ویژگی­های مورد انتظارِ محصول/خدمت جدید MRL5: شناسایی توانمندی­های سیستمی مورد نیاز برای خلق راه­ حل (مانند راهبری پروژه) MRL6: ترجمه ویژگی­های مورد انتظارِ محصول/خدمت جدید به توانمندی­های فنی مورد نیاز برای خلق راه ­حل MRL7: تحلیل توانمندی­ها و منابع ضروری موجود برای ارائه راه­حل MRL8: شناسایی متخصصان دارای توانمندی MRL9: خلق راه­حل مطابق با نیاز تحلیل­ شده بازار انطباق سطوح آمادگی فناوری و بازار و نقش مدیریت فناوری سطوح آمادگی فناوری و سطح آمادگی بازار باید به هنگام برنامه ریزی برای توسعه محصول جدید و همچنین، ارزیابی طرح‌های پیشنهادی برای اخذ حمایت‌های دولتی مورد توجه قرار گیرند. تعیین سطوح آمادگی مذکور در آغاز پروژه و تلاش برای ارتقاء همزمان آنها احتمال موفقیت در تجاری­سازی نوآوری را افزایش می­دهد. نمودار تطبیقی زیر دو مفهوم سطح آمادگی فناوری و سطح آمادگی بازار را به یکدیگر مرتبط می‌سازد. چهار ناحیه در نمودار به ترتیب زیر قابل تمیز هستند: TRL پایین و MRL پایین: عدم آمادگی برای ورود به بازار TRL بالا و MRL بالا: آمادگی برای ورود به بازار MRL بالا و TRL پایین: ریسک شکست فنی در صورت ورود به بازار TRL بالا و MRL پایین: ریسک شکست بازار در صورت ورورد به بازار بهترین مسیر به هنگام توسعه محصول جدید، افزایش همزمان TRL و MRL است. چنین مسیری در نمودار زیر به صورت حرکت روی قطر نشان داده می‌شود. مدیر فناوری در سطح بنگاهی یا ملی باید چنین راهبردی را برای توسعه محصولات جدید در نظر داشته باشد و گروه‌های درگیر را در راستای آن راهبری کند. نمونه ای از بکاری گیری الگوی TRLs در گزارش مربوط به مریخ پیمای کنجکاوی: پ تشریح توسعه موتور هواپیما بر اساس TRLs برخی منابع https://en.wikipedia.org/wiki/Technology_readiness_level http://nbic.ir/page/3569 http://rnd.kwpa.ir http://kalanaft.com

نقد فیلم!: تجربه استعمار پیر در برابر سبک سری احمقانه آمریکای نوپا در شناخت علت و رویارویی با تروریسم. 2012 Shadow Dancer 2018 Sicario: Day of the Soldado

سلام علیکم در واژگان نظامی یک اصطلاحی هست با عنوان ROE یا ROLES OF ENGAGEMENT و در تعریف : "آیین‏نامه و قوانینی که مقامات ذی‌صلاح نظامی صادر می‌کنند و تعیین‌کنندۀ شرایط و محدودیت‌هایی است که نیروهای نظامی براساس آنها با نیروهای دشمن درگیر می‌شوند یا به درگیری ادامه می‌دهند" این مقررات و قوانین ، بسته به موقعیت و مکانی که یک واحد نظامی ( زمینی / هوایی و دریایی ) در ان وارد عمل می شود و همچنین زمان و شرایط رزمی ، متفاوت هست . بعنوان مثال در سال 1988 ، مقررات درگیری در خلیج پارس ایجاب کرد که شناور وینسنس با شلیک دو تیر موشک ایرباس ایرانی را سرنگون کند (این را از دید امریکایی ها عرض می کنم ) و یا مقررات درگیری ایجاب میکرد که روس ها در سال 1983 جمبوجت کره ای را سرنگون کنند و نظایر این . این تعریف خلاصه در همه زمان ها و مکان ها بعنوان یک اصل پذیرفته شده نظامی ، در حال اجراست . یعنی دستوراالعملی وجود دارد که به خدمه اجازه ورود به درگیری یا عدم ورود به ان را میدهد . حالا فرض یا ذهنیت بنده این هست ( چون اطلاعی از مقررات درگیری آمریکایی ها ندارم ) که با توجه به عدم فعالیت نیروی هوایی سوریه ( یا محدود شدن ان به نقاط خاص ) روسها ، فرانسوی ها ، iaf ، آمریکایی ها ، آلمانی ها ، بریتانیا و.... به شکلی عمل می نمایند که دو طرف ، تداخلی در ماموریتهای رزمی هم نداشته باشند ، و درصورت مشاهده ، شناسایی ، صرفا" رهگیری متعارف ( و نه رهگیری و قفل راداری و .... ) صورت گیرد . مگر به تغییر شرایط سیاسی و احیانا" تبدیل شدن دوستان امروز به دشمنان فردا که این در این زمان ، بطور قطع مقررات درگیری هم تغییر خواهد کرد . این " مواظب ترین کشور هست که حتی یک تیر شلیک نشه " دقیقا ناظر به همین مساله "مقررات درگیری " هست و نه مساله یا مفهوم دیگر . پی نوشت : تا جایی که حضور ذهن هم دارم ، این چیزی که " مرکز اطلاعات رزمی " CIC - COMBAT INFORMATION CENTER نامیده میشود ، بطور مستقیم با همه عناصر حاضر در صحنه رزم مرتبط هست که در صورت هر گونه پیشامد غیر مترقبه ، دستور درگیری یا عدم درگیری را بدهد

یکی از فرماندهان ایرانی تعریف میکرد که فرماندهان روس میگفتن شما نمیترسید بالا سر آمریکایی ها میرید یعنی نمیزنن ؟ فرمانده ایرانی هم تضمین داده بود که نمیزنن بعد از اون موقع شاهد مانور روی ناو آمریکایی و از این قبیل رهگیری ها هستیم !!! و به قول سردار آمریکا مواظب ترین کشور هست که حتی یک تیر شلیک نشه (یادم نمیاد کجا بایگانیش کردم )

جایزه اش اینقدر کم هست که اصلا ارزش وقت گذاشتن ندارد اما پیشنهاد می کنم کسی خواست طرح بزنه نیم نگاهی به باکسر داشته باشد

هشدار به شیوه روسی رهگیری جتهای رزمی رافال و سوخترسان KC-10 توسط جنگنده های نیروی هوایی روسیه مسکو: براساس یک ویدئو منتشر شده از سوی یک خلبان روسی در شبکه های مجازی ، ظاهرا نیروی هوایی روسیه ، دست به رهگیری یک گروه پروازی نیروی هوایی فرانسه برفراز آسمان سوریه زده است . در این ویدئو ، یکفروند سوخت رسان KC-10 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در حالی که مشغول سوخت رسانی به دو فروند جت فرانسوی رافال بوده توسط جتهای روسی مورد رهگیری قرار گرفت . با این حال جزییات بیشتری در خصوص تاریخ و مکان این حادثه منتشر نشده است ، اما سخنگوی پنتاگون حادث شدن وقایع مشابه را در زمان اجرای عملیات نظامی در سوریه توسط نیروی هوایی آمریکا و متحدانش تایید نموده است . علاوه براین ، ژنرال جفری . اچ . هریگن ، فرمانده شاخه هوایی سنتکام (CENTCOM) نیز حداقل رهگیری خصمانه یکروند تانکر KC-10 این نیرو در ماه مه 2017 را نیز تایید کرده بود . وی درجریان یک کنفرانس خبری ، در پاسخ به این حادثه ، معتقد بود که شیوه عمل روسها در سوریه غیر حرفه ای بوده و این موجب نگرانی نیروی هوایی آمریکا است ، هرچند با اعلام وضعیت ، جتهای روسی از ادامه رهگیری منصرف شدند . اما زمانی که روزنامه نگاران حاضر سئوالی مبنی بر نوع جت رهگیر روسی نمودند ، وی به یاد نمی آورد که جت فوق سوخو-30 یا سوخو-35 بوده باشد . این واقعه دقیقا" منطبق بر تصاویر موجود در ویدئو منتشره از سوی روس ها است ، اما جریان وقایع هنوز با ابهام روبرست . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

واکنش های مختلفی به این خبر بوده، ولی واقعیت های موجود و خصوصا مباحث جدی ای که در مورد بودجه وجود داره نهایتا منتج به این دریافت میشه که اگر همین خبر فعلی هم مبنی بر ایجاد یک خط تولید واقعی با مشخصات اعلامی خصوصا اویونیک اعلامی و موتور موج برای کوثر رخ بده و ما شاهد یک زنجیره تامین قطعات داخلی و خارجی در حد مقدورات باشیم و حتی شده با یک تیراژ بسیار پایین سالیانه چند فروند هم تولید کنیم در ابتدا، خودش قدم بزرگی است. مشروط بر اینکه یک خط تولید واقعی اولا و نه کارگاهی را شاهد باشیم، دوما به فکر ارتقای مدام خط تولید و طرح فعلی و طرح های جدید چه در حوزه تسلیحات انطباقی با پرنده تولیدی چه پرنده های جدید باشیم و در نهایت این الگو را در کلیت هم مدام مورد بررسی، تصحیح و ارتقا قرار بدیم. قطعا اگر دستمون برای دسترسی به بازارهای بین المللی، همکاری های مشترک چه در تحقیقات و چه در طراحی و تولید و همینطور بودجه باز بود نسخه ای دیگه ممکن بود ارائه بشه ولی به نظرم خیلی بهتر هست در مباحث مربوط به حوزه ایران شرایط و وضعیت موجود و نه آرزوها و اما و اگرهای سیاسی و نظامی در نظر گرفته بشه و همیشه نسخه ها، توصیه ها، پیشنهادها بر مبنای همین واقعیات موجود باشه. متخصصان امور مهندسی و نظامی کشور نه میتونند و نه باید در انتظار رخدادهای آینده بنشینند در یک صنعت ضروری و پویا بلکه هر زمان باید با مقدورات و امکانات و چالشهای همون زمان کار کنند. خلاصه در شرایط فعلی خصوصا با تاریخچه طرح های نیروی هوایی یک تصمیم متوسط از یک سردرگمی بین طرح های حتی بهتر ضروری تره. اگر ما یک شروع واقعی با یک طرح متوسط را هم داشته باشیم بهتر از اینه که مدام به دنبال یک ایده آلی باشیم که هی کار جدی تر را عقب میندازه. انشاء الله که با حرکت این چرخ وضعیت از رکود فعلی خارج میشه.

انتقال بحث از استاتوس به تاپیک: قبلا بحث کردیم که مبنای نتیجه گیری از موفقیت اجرای یک استراتژی میتواند 2 مبنا باشد : 1- موقعیت کنونی نسبت به رقبای استراتژیک 2- هزینه - نتیجه(فایده). شرکت ها معمولا از روش دوم که با سود شرکت (در گوگل سرچ کنید ROI ) محاسبه میشود، استفاده میکنند. اما اگر پیش از اجرای استراتژی در مقام انتخاب یکی از راهکارهای موجود باشیم چه روشهایی تا کنون بکار گرفته شده است؟ 1- روش های جبرانی: مفهومی بسیار ساده است، جمع فایده(ارزش یا خروجی) بدست آمده از جمع معایب بیشتر خواهد بود، معمولا فواید یا یک فایده کل معایب را جبران خواهد کرد. (گرفتن فاو و بستن تنها بندر تجاری عراق می ارزید!). 2- روشهای غیر جبرانی : الف- تعیین حداقل های مورد انتظار( در یک تصمیم گیری چند عامله، که چند متغییر موثر وجود دارند که باید مرتفع شوند).. ب- تعیین مهمترین ویژگی سوای همه معایب(مثل کسی که میخواد اپل بخره و اصلا براش کارایی و پول اهمیتی ندارد، بعبارتی هزینه و حتی فایده هم اهمیتی ندارد و به دنبال پرستیژ است). 3- روشهای پیچیده : روشهای پیچیده ابتکاری، این روشها هم چند عامله هستند، اما با ابن تفاوت، حجم متغییر های مورد محاسبه زیاد و میزان اثر گذاری آنها بر نتایج استراتژی، هم به شرایط روحی-روانی تصمیم گیرندگان وابستگی دارد و هم به شرایط فنی و محیطی. این شیوه با استفاده از مدل سازی همانند؛ طراحی معادله ساختاری، یا روشهای رتبه بندی نتایج مانند F-AHP قابل انجام است. اگر فرصتی بود، ادامه در مورد کنار آمدن با ریسک..

بله شما درست میفرمایید . نمیدونم چرا این موضوع تو ذهنم بد جا افتاده . ایشالا که موشکهای جدید (عماد و ..)این قابلیت رو دارن (خیلی دوست دارم بصورت عملیاتی از شرق کشور بر علیه داعش هم استفاده بشود ) ذهنیتم این بود که نقطه زنی در این برد 2000 کیلومتری مال کروز هست یک سوالی که در مورد موشک برام پیش آمده اینه که شاید قریب به اتفاق کشورهای که سیلوی زیر زمینی برای موشک بالستیک دارن ازش برای شلیک موشک اتمی استفاده میکنن و تحلیل میکنن که سیلوی زیرزمینی اصلا به درد موشک با کلاهک غیر هسته ای نمیخوره و توجیه ندارد . ( چرا ما با توجه به سکوهای پرتاب متعددی که داریم حتی در اول کار و موشک شهاب 3 چرا به سمت سیلوی زیرزمینی رفتیم .. شایدم من اشتباه میکنم ) برادر عزیزم والا درد یکی کردن تحلیلها خوردنی هست . داشتم یه کتابی به نام حرفه ای میخوندم (خاطرات مرحوم جواد شریفی راد که مرتضی قاضی جمع آوری کرده ) توش نوشته بود عراقی ها پین های بمبها رو نمیبستن و بمبها عمل نمیکردن خبر را به جناب ستاری میدن و ایشون تو کمسیون امنیت ملی این موضوع رو میگه و بعد چند روز یکی از عزیزان بالای منبر این موضوع رو میگه که ما در فلان پایگاه نفر داریم و ... داداش صدام هم 70 نفر رو اعدام میکنه تو اون پایگاه و .... یعنی میخوام بگم همچین اعجوبه هایی تو نیرو داریم ( حالا جدا از این که باور چنین حرفهایی سخت هست . ولی درد شنیدنش جوریه که انگار من مسئول بودم و این اطلاعات از زیر دست خودم دررفته و مسئولیتش با من هست . چرا هیچ وقت افراد در کشور من بخاطر حرفهایی که میزنن بازخواست نمیشوند ؟؟؟؟؟؟ )

فرودگاه حماه بعد از انفجارات تا هیچ قطعه ایی از موشکهای هوا پایه پیدا نشده . تمام انفجارات ناشی از انفجار اول و آتش سوزی اولیه بوده. در این انفجارات هیچ نظامی سوری کشته نشده فقط تا حالا زخمی داشتن سه یا چهار دپوی مهمات در این حادثه نابود شدن. منابع سوری دلیل حادثه رو آتش زدن علف های هرز ومزرعه موجود در فرودگاه توسط ارتش و سرایت آتش به دپوی مهمات این منطقه عنوان کردن که نیروهای ارتش سریعآ منطقه رو ترک میکنند

انفجارات حماه

بشار اسد به همراه وزرای امور خارجه و دفاع در سفر به سوچی با پوتین و وزرای دفاع و امور خارجه روس دیدار کرده و گفته اماده شروع فرآیند سیاسی برای حل بحران سوریه هست و نمایندگانی را هم برای تدوین قانون اساسی جدید بر مبنای مذاکرات ژنو تعیین کرده. با تمام شدن کار مناطق محاصره شده و همچنین ادلب که با اخرین نقطه ایجاد شده توسط ترکیه به نظر فعلا کار باهاش تمام شده میمونه مناطق جنوب که گویا به خاطر فشار اسراییل و امریکا عملیاتی صورت نمیگیره و منتظر فرایند سیاسی میمونه. باید منتظر موند و دید ایا فشار احتمالی غرب به روس ها و متقابلا روس ها به دولت سوریه میتونه ایران را از فرایند مذاکرات کمرنگ کنه و در قبال گرفتن امتیازاتی برای مذاکرات سعی در تضعیف نقش ایران داشته باشه یا خیر؟ موقعیت ایران از جمله ایجاد بحران های داخلی که هر روز به یک نقش ظاهر میشه، خروج امریکا از برجام با نقض تعهداتش، بازی دوگانه غربی ها برای امتیازگیری بیشتر، فشارهای منحصر بفرد وزارت خزانه داری امریکا که امروز اعلام کرده هر گونه شبکه مرتبط با بانک مرکزی را متلاشی میکنه حالا ممکنه به سوریه هم کشیده باشه تا در نهایت از یک یا دو مورد منفعت ببرند اگر در همشون نتونستند.

به نظر بهانه ها برای اقدامات جدید خصوصا برای منحرف کردن افکار عمومی از جنایات غزه شروع شده: جدا از حادثه مشکوک داخلی رسانه های اسراییلی لحظاتی قبل از رهگیری و انهدام یک! یا چند موشک در جولان اشغالی خبر میدند که میتونه عاملی برای حملات جدید و مظلوم نمایی این رژیم در اوضاع فعلی که به گفته سخنگوی ارتش عبری جو سنگین روانی علیهشون ایجاد کرده بشه. باید دید چه برنامه ای داره چون قطعا مقاومت با یک موشک پراکنی بهانه دست این رژیم نمیده. جدا از اینکه اینبار تصاویر مقابله و هدف قرار دادن هم گویا از قبل اماده باشند سریعا منتشر کردند. پ ن: بعضی منابع گفتند یک پرنده را سرنگون کرده و گویا سخنگوی ارتششون هم گفته اشتباهی فعال شده سامانه و موشک شلیک کرده.

با خروج آخرین اتوبوسهای مخالفین شمال حمص و جنوب شرقی حماه بعد از هفت سال از افراد مسلح تخلیه و به کنترل کامل ارتش سوریه درآمد. در شهرک های مثل رستن تلبیسه تلدو حربنفسه و حوله پرچم سوریه بر افراشته شده. دست کم ده تانک و نفربر و مقداری زیادی مهمات و تجهیزات از جمله موشکهای ضد زره و موشکهای دوش توسط مخالفین تحویل ارتش سوریه شده. در مجموع هزار دویست کیلومتر مربعپاکسازی شده در حجر الاسود هم بعد از چند روزگلوله باران و شناسایی مواضع احتمالی داعش از سه روز پیش ارتش پیشروی های نسبی خوبی داشته و تقربیا منطقه حجرالاسود پاکسازی شده و داعش به منطقه یرموک و بخشهایی از التقدم محدود شده در القلمون شرقی هم دوباره تعدادی تانک و مقادیری مهمات پیدا شده

امروز بعد از یک هفته که با این حجم آواکسها پرواز نمی کردند باز حداقل دو پرنده اسراییلی گلف استریم و آمریکایی بوئینگ کمبت سنت در حال گشت زنی هستند در منطقه.( اون هایی که تنها فرستنده عمومیشون به خواست خود فعاله ) با توجه به صحبت های سید حسن نصرالله و ولایتی بعید نیست بخوان یک زورآزمایی دیگه ای طی امشب یا فرداشب بکنند. الان بسترش هم براشون مناسب هست باز با اهداف چند گانه.

با توجه به افزایش محکومیت های رژیم صهیونیستی مبنی بر کشتار دیروزش توسط برخی کشورهای اروپایی، هیچ بعید نیست دوباره در سوریه جنجالی با یک حمله برای مظلوم نمایی و تمرکز زدایی رسانه های جهان از غزه ترتیب بده. خیلی باید مواظب بود. امروز در جلسه شورای امنیت برای جنایات دیروز غزه تریبون تا دست نیکی هیلی رسید گفت بزارید بگم که همه این ها تقصیر ایرانه و بدون ارتباط با دستور جلسه تقریبا همش در مورد ایران در یمن و هدف قرار دادن کشور مظلوم عربستان! و حمله ناجوانمردانه و تنش آمیز! و بدون دلیل!! ایران به جولان اشغالی و ... صحبت کرد. کم کم که نه یقینا میشه گفت نیکی هیلی در سازمان ملل فقط برای ایران منسوب شده! در مورد قطب هم تشکیل جلسه بده شورای امنیت بحث ایران را یک طوری پیش میکشه. شاید با نادرشاه مشکلی داره! بخشی از هندی ها واقعا از دستش شاکی هستند.

آسمان رو 2 بعدی فرض کردید؟!

کف صحبتم اینکه، سوریه بتونه حملات اسرائیل رو خاموش کنه یا کم اثر کنه و سقف صحبتم بدست گرفتن کنترل آسمان خودش هست چون روند فعلی اسرائیل تهاجم بیشتر و بیشتره حزب الله با ایجاد ترس از جنگ و زدن اهدافی در اسرائیل تونست حملات اسرائیل رو کم بکنه ( ولی هنوز آسمان لبنان در دستان اسرائیل است و با پهبادهاش در اونجا جولان میده) اما سوریه بدلیل حکومت بودن باید بتونه کنترل و امنیت آسمانش رو بدست بگیره زدن خاک جولان و حملات خمپاره ای و موشکی روی اسرائیل تاثیر میذاره ولی روی تصاحب آسمان تاثیر چندانی نمیذاره ، و فقط مثل غزه خواهد شد پس باید در آسمان درگیر شد اهداف در آسمان شامل جنگنده ها، پهبادها و هواپیماهای سنگین و شناسایی و سوخت رسان است زدن پهباد ها ارزش آنچنانی برای دفع اسرائیل ندارد اگرچه فرآیند شناسایی و حملات ناگهانی اونها رو مختل میکنه زدن جنگنده ها باتوجه به مانور بالا و حضور در آسمانی دورتر از پدافند سخت تر است و پشتبانی زیادی می خواهد( بویژه که برای زدن اون سایت اسرائیل اقدام خواهد کرد) زدن هواپیماها بویژه انواع شناسایی و سوخت رسان و آواکس اگرچه در عمق بیشتری است ولی به نسبت بقیه اهداف تاثیر بیشتر و سادگی بهتری دارد، تنها به برنامه ریزی قبلی نیاز دارد ما از برنامه سپاه در اونجا اطلاعی نداریم، پس روی فرضیات خودم بحث می کنم و زدن هواپیمای سنگین رو انتخاب می کنم داشته های موجود موشک، پهباد و رادارهای پسیو و فاصله نزدیک به اسرائیل است اولین گام مطمئنا شناسایی اهداف است و تعیین مسیرهای احتمالی اونها دومین گام انتخاب حمله است موشک های اس 200 بردی در حدود 150 تا 200 کیلومتر دارند، با مشکل بزرگی و حجم بالا در حمل و نقل، و به راحتی شناسایی می شود و ممکنه قبل از شلیک هدف قرار بگیره فاصله از سوریه تا سواحل فلسطین اشغالی بالای 100 کیلومتر است از این نظر دقت در پرتاب بسیار مهم است پس عملا شانس موشک با توجه به فاصله و پدافند اسرائیل کم است ، مگر اینکه موشکی از خودمون رو کنیم هم بحث فاصله رو بتونه پوشش بده و هم بتونه از دست پدافند مصون باشه، شبه بالستیک ولی پهباد اگر بصورت انتحاری جلو بره شانس بالاتری خواهد داشت که اونهم بحث جنگ الکترونیک و شناسایی دشمن رو داره و بتونه تقریبا مستقل پرواز کنه و هدف رو شناسایی و شکار کنه این فعلا تنها راه حل هایی است که به ذهنم میرسه

در مرحله نخست بنده خدمت دوستان اوصیکم به واقع گرایی، شاید و احتمالا و اگر و اما رو کنار بزارید براساس واقعیت های جاری صحبت بکنیم دیتا لینک تسلیحات را میشود مختل کرد و ایضا ارتباطات هواگرد های دشمن رو ولی خوب ابزاری که اخلال موثری در رادارهای هوابرد پیشرفته اسرائیل مثل EL/W-2085 ایجاد بکنه در دست نیست چند نمونه : http://www.ausairpower.net/APA-REB-Systems.html در لینک فوق جمر های پرتوان باند X و ........ روسی در نمونه های جدید را ملاحظه میکنید. البته بعید هست روس ها چنین مواردی در اختیار سوریه قرار بدهند یک نکته را شما مد نظر داشته باشید که جمر های پر توان خودشون اهداف بلقوه هستند. رادار هوابرد اسرائیلی که پیشتر اشاره کردم یکی از قابلیت هاش ESM / ELINT /CSM / COMINT هست. یک نمونه جمر توان بالای باند ایکس داخلی صاعقه هست حضور سوخت رسان الزاما به معنی سوختگیری جنگنده نیست و این سوخت رسان ها عمدتا در فضای هوایی اسرائیل پرواز میکنند پرواز این سوخت رسان ها هم برای اسرائیل اکثرا جهت سوخترسانی به رادارهای هوابرد هست علیک سلام قدرت مانور کمتری دارند اما حفاظت قابل توجهی هم دارند در فضای هوایی خودشان اس 200 و هدف قراردادن آواکس و سوخت رسان در فضای سرزمین های اشغالی رو کلا فراموش کنید. خود اس 200 یکبار شکار موشک های پدافندی اسرائیل شده صرف نظر از اینکه قابلیت های لازم را ندارد و به شدت به اخلال آسیب پذیره یک موشک ساخت ایران و فلان و بیسار را هم فراموش کنید بر هر چه که در دست هست میتوان تکیه کرد پیشتر گفتم اما و اگر و شاید و ... رو کنار بزارید. هر چه داریم میتونیم استفاده بکنیم پس سفارش موشک با کاربری خاص ندید

مقاله ای جامع با گردآوری تصاویر، شواهد و مدارک از انهدام 2226 خودروی زرهی ارتش سوریه طی 7 سال جنگ https://www.bellingcat.com/news/mena/2018/03/27/saa-vehicle-losses-2011-2017/

مدل سازي مدلسازي اشاره به فرآيند خلق يک مدل به عنوان نمايش مفهومي برخي از پديده ها و نظريه ها دارد . مدلسازي يعني فرايند ايجاد نمونه اي از يک نمود مفهومي برخي پديده ها، بطور اخص مدل صرفاً در ارتباط با برخي جوانب پديده مورد سوال است و دو مدل از يک پديده مشابه ميتواند کاملا متفاوت باشد، بدين معني که اين تفاوت چيزي بيش از يک نام گذاري مجدد صرف است. اين موضوع درنتيجه ملزومات متفاوت کاربران نهايي يک مدل يا تفاوت هاي مفهومي و زيبا شناختي مدلسازان و يا تصميماتي است که طي فرايند مدلسازي اتخاذ ميشوند. ملاحظات زيبا شناختي موثر بر ساختار يک مدل ترجيح مدلساز در شناخت کاهش يافته است. ترجيحاتي با در نظر گرفتن مدلهاي محتمل، قطعي زمان پيوسته در مقابل زمان عيني و... است. به اين دليل کاربران يک مدل لازم است هدف اصلي مدل و مفروضات معتبر آنرا درک کنند.   ساختار نکته اساسي و گاهاً ملموس در بردارنده تشخيص، مشاهده، طبيعت و پايداري الگوها و روابط موجوديت هاست. در توصيف شفاهي بچه اي از بارش برف در مقايسه با بررسي علمي مفصل ويژگيهاي ميدان هاي مغناطيسي مفهوم ساختار شالوده اساسي تمامي انواع کسب اطلاعات و مکاشفات در علم، فلسفه و هنر است.   براي مدل سازي ابتدا بايد متغيرهاي موجود در مسأله مورد نظر را شناسايي کرد، سپس بايد اثرگذاري اين متغيرها بر هم و رابطه آنها با يکديگر را به دست آورد و به دنبال الگويي رفت که بتواند اين متغيرها و رابطه آنها را به درستي نشان دهد. متغيرهاي موجود در يک تصميم را مي توان کلاً به دو دستۀ متغيرهاي قابل کنترل و غيرقابل کنترل تقسيم نمود، متغيرهاي قابل کنترل متغيرهايي هستند که مدير و تصميم گيرنده آنها را به دلخواه خود مي توانند تغيير داده و کنترل کنند، اما متغيرهاي غيرقابل کنترل را نمي توانند به دلخواه تغيير دهند. پس از شناخت متغيرها و تعيين نوع آنها بايد ارتباط بين آنها را مشخص کرد، مثلاً نشان داد که رابطه علت و معلولي بين کدام يک از متغيرها، با چه نسبت و در چه جهتي وجود دارد. پس از انجام اين مرحله بايد کوشيد تا روابط بين متغيرها را به صورت مدل خاصي نشان داد.   مشکل اصلي در مدل سازي اين است که مدل همواره گوياي واقعيات نيست و سيستم اصلي را به درستي نشان نمي دهد. در چنين حالتي نتيجه گيري و اتکا به مدل، گمراه کننده است و تصميم گيرنده را به هدف نمي رساند. شناخت مدل ساز از سيستم و نظرجويي از افراد مطلع و آگاه، مي تواند او را در ساخت مدل صحيح و نزديک به واقع ياري دهد. همچنين طراح مدل مي تواند نتايج حاصل از آن را با عملکردهاي واقعي تطبيق دهد و در مرحله آزمايش مدل از صحت و درستي و قدرت پيش بيني ميزان خطاي آن مطمئن گردد. در مدل ها گاهي برخي از متغيرها را براي سادگي و سهولت کار ثابت فرض مي کنند؛ در حالي که در عالم واقع وضع چنين نمي باشد. چشم پوشي از برخي واقعيات و کلي پنداشتن مدل ها، خصوصيتي منفي براي آنها محسوب نمي شود، زيرا يکي از هدف هاي مدل سازي، ساده ساختن روابط پيچيده و نشان داده اجزاي اصلي و مورد نظر سيستم مي باشند. عوامل اضافي و استثنايي به طور عمدي در مدل سازي کنار نهاده مي شود تا مدلي که به دست مي آيد، ضمن نشان دادن اجزاي اصلي و ارتباط بين آنها به اندازه کافي ساده باشد و به سهولت مورد استفاده قرار گيرد .   همانند واقعيت مفصل و پيچيده نيست ولي با نشان دادن روابط اصلي اجزا و آثار آنها، وسيله اي ساده و مناسب در اختيار خطي مشي گذار و تحليل گر مي باشد. پس بايد در نظر داشت که قياس در مدل، تنها حاکي از وجود برخي شباهت هاست نه همساني در همه خصايص و خواص؛ و مدل فقط فرضيه خاصي را مطرح مي کند که بايد به محک آزمون زده شود و همه فرضيه هاي ممکن را در بر نمي گيرد. در به کارگيري مدل هاي بايد مدلي انتخاب شود که مدير سريع تر، ساده تر و با هزينه کمتر و دقت بيشتر به هدف مطلوب دست يابد .   راسل ايکاف در کتاب خود با عنوان برنامه ريزي تعاملي با اشاره به اينکه اشتباه در تصميم گيري هاي مربوط به برنامه ريزي معمولاً هزينه بسيار زيادي دارد و هزينه ارزيابي مناسب راهکارها در برابر آن بسيار ناچيز است بهترين راه رويارويي با اين مشکل را طراحي مناسب يک آزمايش ذکر مي کند. وي آزمون بازار يک محصول جديد، يا آزمايش تبليغات يا قيمت گذاري در بازارهاي انتخاب شده را مثال مي زند و تصريح مي کند: « آزمايش خوب طراحي شده باعث تسريع فرايند آزمايش مي شود، هزينه را کاهش مي دهد، دقت و قابليت اطمينان نتايج به دست آمده را افزايش مي دهد و شايد مهم تر از همه، يادگيري درباره وسيله هاي آزمايش شده را حداکثر مي کند. آزمون تجربي بيش از چگونگي عملکرد وسيله را نشان مي دهد، يعني دلايل عملکرد را هم تشريح مي کند. اما ايکاف در ادامه در بخش ديگري با تأکيد بر اين نکته که در برخي موارد، آزمون ارزيابي راه کارها ممکن نيست و حتي در بعضي موارد غير عملي است، ممنوعيت قانوني آزمايش بازار محصولاتي که براي مشتريان خطرناک است را به عنوان نمونه اي از اين دست عنوان مي کند و آورد: خوشبختانه در دنياي واقعي آزمايش تنها راه ارزيابي اثربخش راه کارها نيست. راه ديگري هم وجود دارد و آن استفاده از مدل هاست.   وي در خصوص استفاده از مدل در ارزيابي وسيله ها مي نويسد: مدل نمايشي ساده از واقعيتي است که تحت شرايطي مي تواند جايگزين آن شود. مدل ها عموماً از واقعيت ساده ترند و ايجاد تغيير در آنها بسيار کم هزينه تر است تا در واقعيتي که از آن مدل سازي شده است، و از آنها مي توان براي پيش بيني و ارزيابي پيامد انتخاب وسيله ها استفاده کرد. مدل ها نمايش ساده واقعيت اند به اين معنا که آنها در اصل دست کم جنبه هاي نامربوط به موضوع بررسي را در خود ندارند. افزون بر اين هر چه که واقعيت مربوط را بهتر بشناسيم، براي نشان دادن آن به متغيرهاي کمتري نياز داريم.   براي تشريح کامل هرچيز تعداد نامحدودي متغير را بايد مورد نظر قرار داد، اما همه اين متغيرها به اندازه هم به تشريح پديده کمک نمي کنند. فرض کنيد که اين متغيرهاي مؤثر بر پديده را از مؤثرترين تا کم اثر ترين به ترتيب فهرست کنيم. معمولاً مشاهده مي شود که تعداد کمي از مهم ترين متغيرها بيش از بقيه متغيرها در مجموع مي توانند پديده را توضيح دهند. بنابراين هر چه که پديده را بهتر بشناسيم با هزينه کمتر، ساده تر و اثربخش تر مي توان آن را مدل سازي کرد. شناخت خود را نسبت به پديده مي توان از طريق پژوهش لازم براي مدل سازي آن افزايش داد.

مزاياي مدل ها: همانطور که اشاره شد، مدل ها با ساده سازي واقعيت و زدن شاخ و برگ ها ي اضافه پديده، کمک زيادي به شناخت بهتر پديده و شناسايي متغيرها و اجزاء مهم تشکيل دهنده پديده مي نمايند از طرفي مدل ها، توانايي تجزيه و تحليل، ارزيابي و شناسايي توالي و درك تاثيرات متغيرها يا اجزاء را نيز به ما مي دهند.   مدل براي شناخت مسايل و اجزاي متشکله آنها و همچنين پيش بيني نتايج راه حل ها مي تواند وسيله موثر و مفيدي در دست مدير باشد. به کمک مدل مي توان متغيرهاي موجود و رابطه بين آنها را به خوبي شناخت؛ هر راه حل را به سهولت ارزيابي کرد و از ميان راه حل ها بهترين را برگزيد. به وسيله مدل آثار تغييرات مختلف به سرعت، با دقت و با هزينه کم مورد سنجش واقع مي شود و تصميم گيرنده بدون مخاطره از نتايج آنها مطلع مي شود.     يکي از مزاياي استفاده از مدل ها اين است که مفروضات و خواسته ها و مکنونات سازندۀ مدل را به راحتي مي توان از آنها دريافت کرد. مدل مي گويد که چه عوامل و عناصري را او مي خواهد مورد بررسي قرار دهد، و چه نکاتي به گونه غير مستقيم براي طراح مدل ارزنده اند. مدل قالبي را فراهم مي کند که با آن مي توان مسأله اي را بررسي کرد حتي اگر در اشکال ابتدايي اش به پيش بيني درست منتهي نشود. مدل ممكن است خلأ هاي مهم را که در دانش ما آشکار نيستند تذکر دهد و حوزه هاي پژوهشي مورد نياز را نمايان سازد. آزمون ناموفق يک مدل مي تواند به مدل بهينه شده اي منجر شود.   استفاده از مدل هاي نظري علوم طبيعي و اجتماعي را متحد مي کند، چنان که روش علمي نيز چنين مي کند. تقريباً در تمام حوزه هاي کار علمي، براي توصيف جنبه هاي اساسي واقعيت که پژوهشگر خاصي مي خواهد بر آنها تأکيد کند، از نمادها استفاده مي شود.   فوايد متعددي بر مدل ها مترتب است که اهم آنها عبارتند از: اجازه مي دهند که به تجزيه و تحليل و نيز تجربه شرايط پيچيده که به اندازه حقيقي انجام آنها ممکن نيست، بپردازند و تا حدي مسايل ناممکن را ممکن کرد. از نظر اقتصادي باعث مي شود که صرفه جويي هاي اساسي در انجام يک طرح يا پديده به عمل آيد. زيرا با ايجاد مدل، دسته اي مشکلات خود را نشان مي دهند و چون مدل اندازۀ کوچک شده و کم هزينه طرح واقعي است، از پرداختن به هزينه هاي سنگين جلوگيري به عمل مي آيد. صرفه جويي در وقت، که يا ايجاد مدل از اتلاف وقت در انجام واقعي طرح يا پديده و اصلاح اشتباهات که خود مي تواند بسيار وقت گير باشد جلوگيري کرد. توجه اساسي مصروف نکات مهم پديده مي شود و از به هدر رفتن انرژي و توانايي ها جلوگيري خواهد شد. مدل ها مي توانند در پيش بيني نتايج تصميمات و شرايط بدون دست يازي به شرايط واقعي دسترسي پيدا کنند. با توجه به مسايل فوق بسيار گران و خطرناک است که به يکباره به توليد اندازۀ واقعي و يا به امتحان پديدۀ اصلي دست زد. به علاوه در بسياري از پديده ها و واقعيات به علت پيچيدگي بسيار زياد، انجام يکباره يا امکان پذير نيست و يا درصورت امکان، ضروري به نظر نمي رسد و تجربه واقعي و پديد آوردن نظام واقعي بسيار کند و گران است . حتي در زمان به کار گيري مدل نيز يراي درک ميزان تطابق آن با واقعيت هاي سيستم و بررسي هنجارها و ناهنجاري هاي احتمالي مدل، توصيه مي شود از آزمايش هاي مستقيم پرهيز کرد و از توانمندي هاي شبيه سازي استفاده نمود که مي تواند خود يک مدل از واقعيت سيستم مورد نظر با تمام جزئيات و خصوصيات خود باشد.   شانون‌ خاطر نشان‌ مي‌سازد كه‌ در صورت‌ وجود يك‌ يا چند شرط‌ از شرايط‌ زير، تحليلگر مي‌تواند از شبيه‌سازي‌ استفاده‌ كند: تدوين‌ رياضي‌ كاملي‌ از مسئله‌ وجود نداشته‌، يا براي‌ حل‌ مدل‌ رياضي‌ هنوز روشهاي‌ تحليل‌ به‌ وجودنيامده‌ باشد. روشهاي‌ تحليلي‌ وجود داشته‌ اما شيوه‌هاي‌ رياضي‌ آنقدر پيچيده‌ و سخت‌ باشند كه‌ شبيه‌ سازي‌، روشي‌ساده‌تر براي‌ حل‌ مسئله‌ به‌ حساب‌ آيد. راه‌حلهاي‌ رياضي‌ وجود داشته‌، يا به‌ دست‌ آوردن‌ آنها امكان‌ پذير بوده‌، اما انجام‌ آن‌ خارج‌ از توان‌ رياضي‌افراد دست‌اندر كار باشد. در اين‌ صورت‌ بايد هزينة‌ طراحي‌، آزمايش‌ و اجراي‌ شبيه‌ سازي‌، در مقابل‌ هزينه‌بدست‌ آوردن‌ كمك‌ از خارج‌ سازمان‌ ارزيابي‌ شود. علاوه‌ بر برآورد بعضي‌ از پارامترهاي‌ خاص‌، مشاهدة‌ گذشته‌ در طول‌ دوره‌اي‌ از زمان‌ مطلوب‌ باشد. ممكن‌ است‌ به‌ علت‌ مشكلات‌ موجود در انجام‌ آزمايشها و مشاهده‌ پديده‌ ها در محيط‌ واقعي‌ آنها، شبيه‌سازي‌ تنها را ه‌ ممكن‌ باشد. ايجاد يك‌ سازمان‌ جديد مثالي‌ از اين‌ حالت‌ است‌. تراكم‌ زمان‌ براي‌ سيستمها يا فرايندهايي‌ كه‌ داراي‌ چارچوب‌ زماني‌ بلند مدت‌ هستند مورد نياز باشد. درشبيه‌ سازي‌، كنترل‌ كاملي‌ روي‌ زمان‌ وجود دارد، زيرا سرعت‌ يك‌ پديده‌ را مي‌توان‌ به‌ دلخواه‌ كم‌ و زياد كرد. 

انواع مدل از نظر خصوصيت مدل ها بر اساس خصوصيات گوناگون خود قابل تقسيم بندي مي باشند. بطور مثال از نظر «هسيو» و «کليور» مدل ها به سه دسته بزرگ قابل تقسيم مي باشند که عبارتند از: الف) مدل هاي فيزيکي: که خود به دو گروه مدل هاي تمثيلي و مدل هاي ترسيميتقسيم شده اند. مدل هاي تمثيلي اندازه کوچک شده يک شيء بوده که شباهت زيادي با آن دارند. نمونه بارز آنها اسباب بازي هاي کودکان است. تصوير فني يا طرح يک شيء، مدل ترسيمي آن ناميده مي شود. نقشه يا طرح ترسيمي يک هواپيما يا يک اتومبيل بر روي کاغذ نمونه خوبي از مدل هاي ترسيمي مي باشند. نمودارهاي سازماني نيز در شمار مدل هاي ترسيمي به حساب مي آيند. ب) مدل هاي ذهني: عبارتند از تصاوير ذهني يا مفاهيمي که در ذهن انسان ها جايگزين يک پديده يا شيء مي گردند. بهترين مثال آن تصوير ذهني فرستندۀ پيام، در مورد پيام خود بر روي گيرندۀ پيام مي باشد. يا تصوير ذهني مدير در مورد بازار فروش محصول توليد شده سازمان مثال ديگري براي اين نوع از مدل هاي ذهني مي باشد. هرچند اين مدل چندان گويا نمي باشد ولي توسط اکثر مديران و دست اندرکاران ارتباطات انساني به کار گرفته مي شود. توضيحات تکميلي درباره اين دسته از مدلها در بخش مدل‌هاي ذهني و فن‌آوري آموزش ارائه گرديده است. ج) مدل هاي نمادين: اين مدل ها عمدتاً نسبت به مدل هاي ديگر مدل هايي انتزاعي و پيچيده مي باشند. اين مدل ها مفاهيم رياضي را به صورت ملخص به کار مي گيرند. مسايل واقعي زيادي را مي توان با مدل هاي نمادين توجيه نمود. مدل هاي نمادين به مدل هاي کلاميو مدل هاي رياضيتقسيم شده اند که اوّلي وضعيتي را از طريق زبان به صورت تکلم يا نوشتن بيان مي کند.  راسل ايکاف نيز سه نوع مدل بنيادي را تعريف کرده است که عبارتند از تصويري، قياسي و سمبليک. اين مدل ها را مي توان به شيوه هاي گوناگوني با هم ترکيب نمود. مدل تصويري مدلي است که در آن ويژگي مربوطۀ واقعيت توسط همان ويژگي اما معمولاً در قياس ديگر نشان داده مي شود. بنابراين، اين مدل ها شبيه واقعيت اند، آنها نقش اند، مثل عکس، رسم، نقشه، توليد آزمايشي، بازارهاي آزمايشي و مدل هواپيما، اتومبيل و کشتي. برخي مدل هاي تصويري کوچک مي شوند (مثلاً مدل منظومه شمسي)، بعضي بزرگ مي شوند (مثل مدل اتم) و تعدادي در همان اندازه واقعي (مثل مانکن) هستند. مدل هاي تصويري معمولاً نمايش چيزهاي مشخص و ملموس اند و تشخيص آنها ساده است. ليکن تغيير دادن آنها به منظور آزمايش دشوار است، مثلاً، تغيير دادن جنبه هاي اساسي مدل يک هواپيما يا کشتي ممکن است بسيار دشوار باشد. مدل قياسي مدلي است که در آن ويژگي هاي مربوط به واقعيت توسط ويژگي هاي ديگري که معمولاً تغيير دادن آنها ساده تر است نشان داده مي شود. به همين دليل تشخيص اينکه اين مدل ها نماينده چه چيز هستند دشوارتر است، اما تغيير دادن آنها ساده تر از مدل هاي تصويري است. مثلاً، بر روي نقشه ارتفاع از سطح دريا را با رنگ يا خطوط تراز نشان مي دهند. تغيير دادن اينها ساده تر از تغيير دادن ارتفاع بر روي يک نقشه سه بعدي است. مدل هاي هيدروليکي از سيستم هاي الکتريکي وجود دارد که در آنها جريان آب نمايشگر جريان برق است. نمودارها رايج ترين نوع مدل قياسي اند و تغيير در آنها به سهولت انجام مي شود. در نمودارها براي نشان دادن تنوع گسترده اي از متغيرها و روابط ميان آنها از مشخصه هاي هندسي استفاده مي شود. مدل توصيفي چگونگي تغيير همزمان ارزش متغيرهاي مختلف را شرح مي دهد، اما دربارۀ اينکه تغيير در يک متغير چه تغييري در متغير ديگر پديد مي آورد چيزي نمي گويد. برخي مدل هاي توصيفي را مي توان براي پيش بيني به کار برد. در اين مدل ها ارزش هاي برخي متغيرها در يک زمان، با ارزش متغيرهاي ديگر در زماني ديرتر وابسته اند. مدل هاي اقتصاد سنجي از اين گونه اند. نظر به اينکه پياده کردن وسيله ها مستلزم تغيير ارزش متغيرهاي کنترل شده و تعيين تأثير اين تغييرات بر نتيجه ها خواهد بود، مدل هاي توصيفي را نمي توان براي ارزيابي وسيله ها به کار برد. با اين وجود اغلب از اين مدل ها براي ارزيابي خط مشي و استراتژي هاي اقتصادي گوناگون استفاده مي کنند. تعجبي نيست که پيش بيني نتيجه بسياري از تغييراتي که در اقتصاد پديد مي آورند نادرست از آب در مي آيد. مدل تشريحي نمايانگر راهي است که يک يا تعدادي از متغيرها، بر يک يا تعداد بيشتري از متغيرهاي نتيجه تأثير مي گذارند يا آنها را توليد مي کنند. بنابراين مي توان از آنها براي ارزيابي وسيله ها استفاده کرد. مدل سمبليک مدلي است که در آن براي نشان دادن چيزهاي واقعي و روابط ميان آنها از سمبل يا نماد استفاده مي شود. مدل هاي سمبليک از ساير مدل ها عمومي تر و انتزاعي ترند و ساختن آنها دشوارتر است، ليکن تغيير دادن آنها از همه ساده تر است. براي ارزيابي وسيله هايي که همه متغيرهاي آنها معلوم است، مدل سمبليک بسيار مناسب است. البته به ندرت چنين وضعيتي وجود دارد، و لذا استفاده از مدل هاي سمبليک محدود است. وضعيت هايي که در آنها کمّي کردن متغيرها به اين شکل امکان داشته باشد بسيار کمتر از چيزي است که بيشتر متخصصان پژوهش عمليات قبول دارند، ولي در عين حال بيش از چيزي است که اکثر مديران باور دارند.