مهمات هدایت دقیق SPICE ، محصولی از رافائل پیرو استفاده نیروی هوایی رژیم عبری از مهمات دورایستای Spice ، کارشناسان براساس اطلاعات موجود ، معتقدند که این مهمات هوشمند ، قابلیت ناوبری خودکار و به تبع آن ، انهدام اهداف مورد نظر در یک برد 60 کیلومتری را داراست . بنابرادعای شرکت سازنده ، Spice-1000 با توجه به اضافه شدن یک مجموعه بال ، به یک مهمات سُرشی هدایت دقیق تبدیل شده است که برد بیشتری را بدان میدهد . هر دو گونه تولید شده ازاین مهمات هدایت دقیق (Spice-2000 و Spice-1000 ) با انعطاف پذیری فوق العاده ای می تواند بر روی طیف گسترده ای از جتهای رزمی تک سرنشینه و دو سرنشینه مورد استفاده قرارگیرد ، بدون آنکه هواگردهای مورد نظر ، نیازی به اصلاح خاصی داشته باشند . این مهمات هدایت دقیق ، به شکل موفقیت آمیزی برروی جنگنده های اف-15 ، اف-16 و تورنادو مورد آزمایش قرارگرفته و تا کنون در دو نیرو ( اسراییل و یونان ) بصورت عملیاتی در حال خدمت است . در سال 2003 نیز ، نیروی هوایی یونان از قصد خود برای خرید حداقل 200 تیر از گونه Spice 1000 و 100 تیر از گونه Spice 2000 خبرداد . رافائل مدعی است که این مهمات جدید قابلیت شلیک در شرایط همه گونه آب و هوایی ( روز / شب ، آب و هوای نامطلوب ) را با استفاده از دو جستجوگر CCD / IIR و همچنین الگوریتم های پیشرفته تطبیق منظر ، را در اختیار کاربران خواهد گذاشت . به گفته مقامات این شرکت ، جستجوگر Spice در نزدیکترین فاصله ممکن ، هدف را شناسایی و آن را به شکل کاملا هوشمند با دیتای موجود در حافظه خود ، مطابقت داده و به همین دلیل ، خطای احتمالی ناشی از اخلال در GPS را تا حد ممکن ، کاهش دهد . فاز یکم حمله فاز دوم ، روانه سازی مهمات بدون ورود به رینگ آتشبار دفاع هوایی ( مربع سبز نقطه رها سازی مهمات ، مربع زرد ،جت حامل مهمات ) علاوه براین ، مسیر شلیک ( پرتاب) Spice با توجه به ماهیت هدف ، به گونه ای برنامه ریزی میشود که بهترین زاویه شیب با هدف وارد کردن حداکثر خسارت ، تعیین گردد . رافائل مدعی است که مهمات Spice می تواند بصورت کاملا مستقل ، نیمه خودکار و حتی بصورت دستی از طریق یک خط ارتباط داده ای امن بسوی هدف روانه گردد . در صورتی که کاربر بعلت بدی شرایط جوی و یا تراکم شدید اختلال مدافعان ، نتواند بخوبی هدف را شناسایی کند ، مهمات فوق الذکر بصورت خودکار بسمت هدف حرکت خواهد کرد . ضمن اینکه وجود حالت دستی برای این مهمات هوشمند ، این امکان را برای کاربر فراهم میکند تا مهمات مورد نظر رااز حداکثر برد خود ، به منظور کاهش ریسک برخورد با حلقه پدافند هوایی رها نماید . پی نوشت : به تصاویر رها سازی این مهمات دقت کنید ، سیالیت و انعطاف پذیری فوق العاده نیروی هوایی در وارد کردن ضربات دقیق ( به اصطلاح جراحی شده ) در اینجا بخوبی به نمایش گذاشته شده است صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

این دلیل نمیشه که سایت خبری مثل عصر ایران بیاد از یک رسانه ایی اخباری رو که درباره ماست ترجمه و نقل کنه. اگر رسانه های ما درغگو هستن قطعا طرف مقابل درغگو تر. ما توی یک جنگ رسانه ایی قرار داریم اول باید این نکته رو قبول و باور کنیم و بعد بر اساس اون تصمیم گیری کنیم همین رسانه ها با اخبارشون سوریه و لیبی حتی مصر رو به گند کشیدن آیا این کافی نیست حداقل برای ما توی این سایت مشرق فارس تسنیم هر بدی داشته باشند اوی زمین حریف عموما کار نمیکنند درباره قدرت نظامی هم همه این ادعا رو دارن خیلی بدتر از ما چیز خاصی نیست . یه سری رسانه هست که برای عموم هستش نباید انتظار زیادی ازشون داشته باشیم نباید اونها رو با سایتی مثل میلیتاری مقایسه کردو ..... در مجموع به تمام دوستان باید بگم واقعا در یک جنگ همه جانبه رسانه ایی قرار داریم حداقل ما نباید پیاده نظام اونها باشیم اونها نمیخوان سر به تن هیچ ایرانی با هر عقیده ایی باشه وظیفه ما مشخصه آگاه سازی دیگران از واقعیت نه چیزی که دیگران بیان میکنن چیزی که واقعا هست توی مسائل نظامی هم حالا ما ها ادعایی نداریم واقعا در حد توان سعی میکنیم به واقعیت نزدیک بشیم یه چیزی دیگه دنبال بی طرف بی طرفی نباشید چون نیست چرا هست ولی در حد شعار

فکر کنم اون قسمت قرمز در پیام قبلی بنده را ندید، کمااینکه فقط بحث نظامی مطرح نیست، بحث زیرساخت ها مطرح هست(بانک ها شبکه های برق و آب، بیمارستان ها و..) در کشور ما هم قرار نیست اینترنت جهانی قطع بشود بلکه شبکه اصلاح و پالایش می شود، شبکه ملی با اینترنت جهانی در ارتباط هست این مطالبتون هم هوجی گری هست و ربطی به بحث ندارد، اینجا فضای درد و دل کردن نیست اما جوابتون می دهم، بله فشارهای اقتصادی خیلی زیاد هست که بخشیش به جنگ هیبریدی امریکا علیه ما بر می گردد و بخشیش به تحول اقتصادی که دارد انجام می شود ما در کشور هم رکودی شبیه رکود امریکا را داریم و هم با تورم درگیر هستیم، در جامعه ما خطر نقدینگی زیاد هم وجود دارد و پول دست مردم زیاد هست نگاه دولت به الگوهای کشورهای پساکمونیسم هست که توضیحش مفصله اما دولت با دادن شوک به دلار،پسته ، خودرو و.. پول را از دست مردم در می آورد و بعد با زدن صفر از پول ارزش پول ملی را بالا می برد مردم هم ناچار می شن با الگوی اقتصادی جدید کنار بیان (دکترین شوک نائومی کلاین) نمونه این ار در اوکراین و لهستان هم شد (دکترین های ادام پرزروسکی) . درباره بنزین هم عملکرد جدیدی هست که تو بورس بفروش برسد، در این موضوع هم عدالت اجتماعی حاکم هست و مردم درآمد دارند و هم دولت از تعیین مستقیم قیمت بنزین جدا می شود و بازار قیمتش مشخص می کند . البته این کار خطراتی هم دارد و ممکنه با بالارفتن قیمت سوخت مردم علیه مردم بشوند . سلیقه سیاسی من این دولت نیست اما با توجه به شرایط کشور، راهکار بدک نیست توجه کنیم ما در جنگ هیبریدی و به ویژه شاخه اقتصادیش هستیم، جنگ هم درد دارد پینوشت: من خودمم مسافرکش هستم و در حاشیه تهران با خانواده پدریم مستاجرم، بی درد نیستم

دستاورد های جدید دفاعی کشور غنا آژانس خبری GraphicOnLine در غنا گزارش داد در سی وهشتمین نمایشگاه فناوری غنا شرکت دفاعی Kantanka از دو محصول جدید خود رونمایی کرده است. این دو محصول شامل یک خودرو زرهی غول پیکر و یک اسکلت خارجی برای سربازان است. البته اطلاعات کامل از این خودرو زرهی در خبر گزاری غنا ها داده نشده است اما با توجه به تصاویر منتشر شده می تواند حدس های در مورد این محصولات عنوان کرد. با توجه به ابعاد این خودور زرهی و نوع طراحی آن به نظر می رسد این خودرو یک اتوبوس زرهی 8 چرخ باشد وبرای جابه جای اشخاص مهم در مناطق پرخطر کاربرد دارد. بخش طراحی داخل خودرو (نوع صندلی های استفاده شده برای خدمه و سرنشین ها ، تهویه مطبوع و نوع رمپ عقبی ) احتمال به کارگیری این خودرو برای اشخاص مهم را بیشتر می کند. این خودرو زرهی مجهز به 5 دریچه آتش در هر طرف است و یک دریچه سقفی است. احتمالا3 دوربین (دو دوربین در عقب، یک دوربین در جلو) برای بررسی محیط اطراف خودرو و رانندگی در شب برای این خودرو تعبیه شده است. این خودرو زرهی به پرتابگرهای نارنجک دودزا به شکل 360 درجه مجهز شده است که احتمالا برای دور کردن غیر نظامیان در صورت نزدیک شدن به خودرو نیز کاربرد خواهد داشت. اسکلت خارجی جدید غنا از ویژگی های این اسکلت خارجی مجهز بودن به یک بازوی در پشت سرباز است که یک اسلحه بر روی آن قرار میگیرد و درصورت لزوم باز شده و آماده شلیک میشود. خودرو زرهی جدید غنا - با توجه به ابعاد به نظر می رسد یک اتوبوس زرهی باشد. طراحی داخل خودرو و شکل رمپ عقبی احتمال نقش این خودرو برای جا به جایی اشخاص مهم را بیشتر می کند. علاوه بر رمپ سرنشینان می تواند از دو درب عقبی خودرو برای ورود و خروج استفاده نمایند دوربین و پرتابگرهای نارنجک های دودزا محل قرار گیری و تجهیزات ارتباطی فرمانده و راننده خودرو همچنین این خدمه به تهویه مطبوع جداگانه دسترسی دارند... و در اخر بازدید مقامات لشکری و کشوری غنا از این محصول دفاعی

ببر چینی در افغانستان در طی سری حملات خونین تروریستی در شهر کابل افغانستان که در 3 دی ماه 1397 رخ داد نیروهای نظامی افغانستان در محل انفجار تروریستی حضور یافتند. در این بین تصاویر منتشر توسط خبرگزاری ها نشان می داد نیروهای مسلح افغانی مجهز به خودروهای زرهی سبک چینی تایگر ساخت شرکت خودرو سازی Shaanxi Baoji هستند. این خودرو 4x4 می تواند در زمین های ناهموار به راحتی حرکت نماید و 2 خدمه به همراه 9 سرباز به همراه تجهیزات کامل را جا به جا کند. وزن این خودرو 6500 کیلوگرم است و حداکثر سرعت این خودرو در جاده 110 کیلومتر بر ساعت است. به نظر میرسد دولت مردان چینی از خودرو زرهی ببر به عنوان یک مهره برای معاملات دیپلماتیک با شرکای تجاری آینده و تصاحب بازار فرش تسلیحات استفاده می کنند. از همین رو تعداد کمی از این خودروهای زرهی به کشورهای همچون افغانستان، باهاما، بولیوی، سومالی و تاجیکستان فرستاده شده است. یک از موارد تبلیغاتی در مورد این خودرو نمایش قابلیت ضد گلوله آن بود که توسط مدیر عامل شرکت Shaanxi Baoji به نمایش گذاشته شد. در طی این آزمایش به خودرو توسط اسلحه 7.62mm تایپ 56 شلیک شد در حالی که اقای وانگ بو هو مدیر عامل در داخل خودر نشست بود. خودروهای زرهی ببر ارتش بولیوی

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده نسل جدید تمرینات نظامی پیشرفت‌های تکنولوژیکی در واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) به این معنی است که پرسنل به معنای واقعی کلمه محیط اموزشی به وسعت یک جهان را به طور کامل در نوک انگشتان خود دارند. آخرین پیشرفت‌ها در محیط‌های آموزش مصنوعی تا کجاست ؟ "‘Si vis pacem, para bellum" ، عبارت لاتینی که توسط بسیاری از نیروهای مسلح در طول تاریخ پذیرفته شده است، از جمله نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا، به این معنی که "اگر خواهان صلحی ، برای جنگ آماده باش ". در دهه گذشته تغییرات قابل‌توجهی در نحوه آموزش پرسنل با توجه به توسعه قابلیت‌های آموزش مصنوعی و شبیه ساز ها به وجودآمده است.واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) بعنوان یک لایه‌بندی بصری روی جهان واقعی ، یک حالت پیشرفته و هیجان‌انگیز برای آموزش و تمرین تمامی مردان و زنان نیروهای مسلح را به ارمغان آورده است. دیوید ریدیک، افسر ارشد تولید در VR Vision ، ارائه دهنده راه حل های تخصصی واقعیت مجازی و افزوده کانادایی می گوید : " در گذشته ما از آن برای سرگرمی استفاده می کرده‌ایم، اما با پیشرفت تکنولوژی، ما شاهد افزایش مداوم در توسعه آن برای تقلید از محیط‌های واقعی و شبیه‌سازی بوده‌ایم." در یک دوره نسبتا کوتاه، نیروهای مسلح در سراسر جهان تکنولوژی های VR و AR را پذیرفته اند و آنها را یک بخش کلیدی از آموزش های خود می دانند. از شبیه سازی پرواز تا آموزش پزشکی، از میدان جنگ تا راه اندازی اردوگاه ، سالانه میلیاردها دلار در آموزش شبیه سازی سرمایه گذاری می شود، و این رقم در حال افزایش است. تحقیقات انجام شده توسط سامسونگ نشان می دهد که ایالات متحده به اندازه 14 میلیارد دلار در سال در توسعه VR / AR سرمایه گذاری می کند، در حالی که بریتانیا با توجه به آمار 2016 وزارت دفاع 1.1 میلیار پوند. بازار VR چین در سال گذشته به دلیل هزینه های حمایت شده از سوی دولت در توسعه ها، بیش از 8 درصد افزایش یافته است و بر اساس گزارش بلومبرگ، 8.5 میلیارد دلار ارزش دارد. نمونه یک واقعیت افزوده (Augmented reality) تکامل آموزش مجازی در انگلستان و ایالات‌متحده برای تقریبا ۲۰ سال، آزمایشگاه علوم و فن‌آوری دفاعی بریتانیا (Dstl)به دنبال اثبات این موضوع است که "تجربه غنی و همه‌جانبه "آموزش مجازی پر کننده شکاف های شناخته شده در نیروهای مسلح است . موفقیت در برنامه Exercise Enduring Sunrise (Ex ES) در سال ۲۰۱۴ راهی برای انجام آن شد. این مانور که در سراسر انگلستان برگزار شد، تایفون ها و تورنادوهای مصنوعی را در مرکز آموزش رزم هوایی ، بالگردهای مجازی را در Middle Wallop ،تایفون های پایگاه Lossiemouth RAF، و دارایی‌های نیروی دریایی در HMS Collingwood را به عنوان بخشی از بزرگ‌ترین آزمایش تحقیقاتی تمرین مصنوعی (مجازی) برای کمک به بریتانیاگرد هم آورد. در نهایت، آزمایش ثابت کرد که تمرین شبیه‌سازی شده در مکان‌های مختلف ممکن است،به این معنی که VR و AR می‌توانند به ارزش آموزشی برسند. امروزه Dstl به کار خود در توسعه فن‌آوری‌هایی ادامه می‌دهد که آموزش را به این روش تسهیل کند، این برنامه بریتانیایی بسیار شبیه به برنامه ایالات‌ متحده برای توسعه محیط آموزشی مصنوعی یعنی(STE) Synthetic Training Environment می باشد .به گفته ارتش ایالات متحده، STE طراحی شده است تا یک اموزش ذهنی، جمعی ، چندگانه و یک مأموریت تمرینی را برای حوزه های عملیاتی، سازمانی و خود توسعه فراهم کند. محیط "با پیشرفت سریع تکنولوژی ها" هماهنگ شده و به عنوان بخشی از اولویت های نوسازی (6 الویت نوسازی) ارتقا خواهد یافت و براساس هزینه سالانه وزارت دفاع آمریکا در این زمینه 14 میلیارد دلار هزینه می شود. ریدیک می گوید: "در نهایت آموزش با استفاده از VR و AR با تکنیک های متداول آموزش جایگزین می شود ، که نشان می دهد که چگونه روش یادگیری ما تغییر می یابد، . در VR و AR، شما می توانید هر کاری را بدون هیچ گونه خطری برای بدن خود انجام دهید. ما تقریبا قادر به هر کار یا ماموریتی در دنیای مجازی به کمک شبیه سازی هستیم و می توانیم برای هر حرکتی که کاربر انجام می دهد، نتایج، بازخورد و تجزیه و تحلیل های متعدد را ارائه کنیم. " آوردن واقعیت به محیط مصنوعی ریدیک اضافه کرد : "همانطور که تکنولوژی پیشرفت می‌کند، ما متوجه افزایش واقع‌گرایی و فرمت‌های تعاملی هستیم که به کاربران اجازه می‌دهد تا در زندگی واقعی تجربه داشته باشند، با این مزیت که قادر به توقف، مکث و برگرداندن تجربه آموزشی هستند.توانایی تعامل با جریان کار آموزشی، از شروع تا پایان، با توانایی راه‌اندازی مجدد آن کار در یک زمان برای کاربر بعدی یا داشتن گروهی از افراد در همان زمان و پی‌گیری تمام نتایج آن‌ها، جایی است که ارزش آموزش رایانه ای در آن قرار می‌گیرد.ما می‌توانیم هر گونه تجربه نظامی را شبیه‌سازی کنیم و با تجزیه و تحلیل و تکنولوژی ردیابی منحصر به فرد چشمی ، حتی تعیین کنیم که کاربران چگونه از لحاظ ذهنی و فیزیکی در شرایط مختلف عمل می کنند. به عنوان مثال سربازان در سناریوهای آموزشی رزمی مجازی ، با استفاده از جلیقه ضد گلوله و بسیاری از کیت هایی که در سناریو های واقعی حمل میشوند عمل میکنند، افراد با داده‌های مورد استفاده برای تغییر رویدادهایی که در اطراف آن‌ها رخ می دهند ، پی‌گیری می‌شوند. این ردیابی مسیری است که در آن تکامل بزرگ بعدی محتمل است. " ساختن آینده روی موفقیت گذشته با توجه به اینکه ایالات‌ متحده و بریتانیا در جستجوی یک محیط آموزشی کاملا پیشرفته هستند، آینده نیروهای مسلح به نظر می‌رسد که در آستانه یک انقلاب بزرگ قرار دارد. ریدیک: " پذیرش فن‌آوری برای آموزش هرگز بهتر از این نبوده است." پ.ن : در تاپیک چگونگی روند تحول در نیروی زمینی ایالات متحده اشاره شد که در افق 2028 نیروی زمینی آمریکا توجه ویژه ای روی محیط آموزشی مصنوعی دارد: تمرین ها نیاز به گسترش سریع محیط های آموزشی مصنوعی و توزیع عمیق تر قابلیتهای های شبیه سازی در سطح گروهان ها برای افزایش قابل ملاحظه مرگ آوری سربازان و تیم ها دارد. بغیر از عکس اول ، بقیه عکس ها خارج از خبر هستند. صرفاً برای میلیتاری / بن پایه : Army Technology

سلام شما که سوال رو گذاشتید ، اگر لطف دارید جوابش رو هم بگذارید تا فکر نشود که شما منظورتون فقط ایجاد شبهه با سوال بوده و جوابش براتون مهم نیست .

  با سلام   البته منظور از بکاربردن واژه "بمب " ، استعاره از سلاح هسته ای است و نه مهمات سقوط آزاد .   علاوه بر آن ، با چنین جملاتی، سوال شما ، دوتا شد   1- آیا سلاح نامتعارف برای ج.ا.ا ،بازدارندگی ایجاد می کند ؟؟ 2- آیا در صورت ساخت چنین سلاح هایی ، حامل مناسب وجود دارد ؟؟    این دو سئوال کاملا" باید از هم تفکیک شود .   در مورد سئوال نخست ، همانطور که عرض کردم ، باید ابتدا مفهوم بازدارندگی را شناخت و در مورد سئوال دوم هم ، ( در صورت اینکه  پاسخ به سئوال نخست در مورد تاثیر  ساخت سلاح هسته ای در بهبود و افزایش بازدارندگی ، مثبت باشد  ) می بایست نقاط ضعف و قوت حامل ها ( شامل ICBM ها ،MRBM ها ، IRBM ها و در نهایت SRBM ها ) ، مهمات هسته ای تاکتیکی (شامل مهمات سقوط آزاد و.... ) مورد بررسی قرار گیرد .   حالا در همین زمینه باید  دو راهکار اصلی ، یعنی تقویت نیروی هوایی برای اجرای حملات هسته ای تاکتیکی ( با افزوده شدن خانواده موشکهای کروز زمین پایه ، دریاپایه و هواپایه ، می شود به کلاهکهای نامتعارف هم فکر نمود ) و همچنین افزایش CEP موشکها برای اجرای حملات برد بلند ، مورد توجه قرار گیرد   پی نوشت :   این رشته سر دراز دارد ، در چنین حوزه ای ، اِلمان ها و کاراکترهای متعددی وجود دارد که بسرعت چنین سئوالاتی را به یک مجموعه پیچیده از  احتمالات تبدیل می کند که تفسیر و آنالیزآن ، وقت و حوصله زیادی می طلبد .

  با سلام   نکات جالبی بود .   تمام پرسش های جنابعالی در دو کلمه خلاصه می شود . البته تا حال حاضر ، هیچ کدام از فرماندهان نیروی های مسلح روی این واژه مانور نکردند . فقط  یک بار ، سردار سلامی ، 6 سال پیش این واژه را به کار بردند و تا الان ( حداقل بنده ) مشاهده نکردم که کسی، این واژه را  به کار برده باشد . این راهبرد ، کاملا" ماهیت ترکیبی دارد .   تئوری دفاع پیشگیرانه   پی نوشت :   در ارتباط با گزینه های پیش روی ما در زمان دفاع مقدس واینکه ، اگر ما سلاح شیمیایی میداشتیم ، صدام دست به حملات شیمیایی نمی زد  ، را نمی شود بصورت قاطع تایید یا رد کرد . بنده استناد می کنم به مصاحبه نخست وزیر وقت با یکی از نشریات و ادعای این مساله که چنین توانایی های در کشور موجود هست ( بعنوان مثال موسسه .... و.... و..... و...... ) . ولی هیچ مدرک مستندی  مبنی بر استفاده جمهوری اسلامی ایران از سلاح شیمیایی وجود ندارد ( تا جایی که اطلاع دارم ) ، که اگر موجود بود ، چنان حملات تبلیغاتی علیه ما ایجاد می شد که در تاریخ جنگها سابقه نداشت ( بدلایل مختلف )

  دقیقا" اطلاع ندارم ، آن زمان فرانسه به مهمات هسته ای مجهز شده بود ؟؟ 

با سلام    در حقیقت ، عنوان سئوال می بایست این باشد که آیا ، وجود سلاح هسته ای برای ایجاد بازدارندگی در مقابل دشمن ، به صرفه هست یاخیر . بعد ، باید مدل های مختلف بازدارندگی ، مو به مو مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد ، نتایج در فرمول بازدارندگی ، جاگذاری شود و در نهایت پاسخ بدست خواهد آمد .    بعنوان مثال ، دوستان موافق باید ثابت کنند ، بازدارندگی هسته ای ایالات متحده در دهه هفتاد مانع از پیشروی کمونیسم در آسیای شرقی شد ؟؟ و یا اینکه بازدارندگی هسته ای اتحاد شوروی مانع از ایجاد چالش در افغانستان  و چچن گردید ؟؟ ویا بازدارندگی هسته ای بریتانیا ، مانع از حمله آرژانتین به فالکلند ( مالویناس شد) ؟؟ یا اینکه بازدارندگی  هسته ای چین ، تایوان را به خاک اصلی چین بازگرداند ؟؟ یا استراتژی ابهام مثبت رژیم صهیونیستی ، مانع از شکستهای جدی در مقابل یک گروه کوچک نظامی ( حزب ا... ) گردید ؟؟؟ آیا بازدارندگی  هسته ای پاکستان و هند ، مانع از بروز جنگ میان دو کشور شد ؟؟    ( ظاهرا" سر فرانسه در این زمینه بی کلاه مانده / البته جایی که خاطرم هست )  icon_cheesygrin      از تمام این موارد فقط یک نتیجه می توان گرفت ، بازدارندگی هسته ای ، مختص بازه زمانی جنگ سرد بود . بر خلاف ذهنیت دوستان ، بنده موافق یا مخالف تسلیحات هسته ای نیستم ، صرفا" اتکاء براین جنگ افزارها برای ایجاد بازدارندگی را براساس نسبت هزینه- فایده بررسی می کنم . 

با سلام خدمت دوستان      نسبت شناسی طرفهای درگیر در حوزه  استراتژیک        ساختار روابط بین الملل            سه شرط برای بازدارندگی    عوامل بازدارنده باید به روشنی عزم خود را نسبت به دفاع از منافعی معین نشان دهد.   متخاصمین بالقوه باید بر این باور باشند که عوامل بازدارنده توانایی اعمال تهدیدات خود را دارند.   این اعتقاد باید در متخاصمین بالقوه وجود داشته باشد که عوامل بازدارنده با وجود هزینه هایی که در این راه باید متحمل شوند، تهدیدات خود را با قاطعیت عملی می کنند.   نکته در مورد شرط سوم كه معمولاً با مشکلاتی همراه است – کشورها به طور معمول تهدید به انجام اقداماتی می کنند که در صورت شکست بازدارندگی تمایلی به انجام آنها ندارند. بعنوان مثال ، بازدارندگی هسته ای .   در مجموع ، بازدارندگی ( متعارف یا نامتعارف ) در بازه زمانی پس از جنگ سرد ، یک  فرآیند روانی است و در نتیجه یک موازنه راهبردی نیست .

با سلام    "بمب هسته ای هیروشیما"      LITTLE BOY      1- مخروط انتهایی بمب    2- بالکهای تثبیت کننده جریان هوا    3- زوائد تثبیت کننده جریان هوا    4- لوله ورود جریان هوا    5- فشار سنج    6- حفاظ هسته اورانیومی    7- مدار الکترونیکی ماسوره بمب    8- پوشش منعکس کننده نوترون    9- پوشش اصلی بمب    10- حفاظ سربی بمب    11- ماسوره    12- حسگرهای دریافت کننده اطلاعات محیطی    13- باطری    14- ماده منفجره فعال کننده بمب    15- چاشنی اصلی    16- زوائد تثبیت کننده جریان هوا    17- چاشنی فعال شونده با فشار هوا 

با سلام    فرض بگیریم ، فرموده دوستان در مورد ساخت بمب اتمی صادق باشد ،   با کدام پشتوانه مالی ؟؟   پاکستان با پشتوانه مالی کدام کشور مهمات هسته ای خودش را تولید کرد ؟؟   کنترل سلاح هسته ای پاکستان دست چه کسی هست ؟؟؟ ( یا بعبارت بهتر چه کسی می داند که سلاح های هسته ای پاکستان را چه کسی کنترل می کند ) ( ارتش ، ISI ، و یا دیگران )    یا یک سئوال مهمتر ، امنیت ملی پاکستان شاید در سطح راهبردی ، کمی تا قسمتی تامین شده باشد ( آن هم در برابر هند )  که البته نسبی است و نه مطلق ،حالا  آیا در سطح تاکتیکی این امنیت تامین شده است ؟؟   لیست حملات و کشته های نظامی و غیر نظامی پاکستان در جریان حملات " اشتباهی " :winking: ایالات متحده ، چقدر بود ؟؟؟    آیا برخورداری پاکستان از بمب ، مانع از حملات انتحاری روزانه یا حملات ایالات متحده و یا حتی جنگ با هند شد ؟؟؟    بنابراین ، برخورداری از سلاح هسته ای  ، با چنین موضوعاتی تایید نمی شود .   بدون تعارف خدمت دوستان عرض کنم ، پاکستان از سال استقلالش (1947) دچار مشکلات غامض امنیت ملی بود و کودتاهای پی درپی موید همین مساله است . علاوه بر آن ، بلحاظ ژئوپلیتیکی و شکل کشور ( یک مسطتیل ایستاده ) جزء بدترین کشورها بشمار می رود ( طول زیاد و عرض کم) به مانند شیلی ، همین مساله این کشور را دچار یک عدم ثبات کرده که با بمب هسته ای یا چیز دیگری نه تنها حل نمی شود ، بلکه مشکلات این کشور را دو صد چندان زیاد می کند . 

  با سلام    دکترجان    1- اگر چینش واژه های پست قبلی ، به گونه ای بود که موجب جسارت خدمت جنابعالی شد ، بنده را حلال بفرمایید .    2- بدون شک پست ارزشمند شما را مطالعه کردم و منظور فرموده جنابعالی را متوجه شدم ، صرفا" هدف بنده این بود که این مساله خدمت دوستان عرض کنم که قبل از اینکه به طور مرتب ، روی حوزه سخت افزار ( تولید یا عدم تولید سلاح هسته ای ) متمرکز شوند که این شکل مباحث ، هرگز پایانی ندارد ، ابتدا شرایط محیطی ( شامل شرایط اقتصادی ، سیاسی ، نظامی ، امنیتی ،  راهبردی و...... ) در اختیار داشتن یا در اختیار نداشتن اینگونه سلاح ها ار مورد توجه قرار دهند و بعد وارد مرحله بررسی چگونگی ساخت و حتی استفاده از این سلاح ها شوند .    بدون شک ، سلاح های هسته ای ، فاجعه ای برای تاریخ بشریت هست به همین خاطر ، همان یکبار استفاده  از این سلاح ، عمق فاجعه ای را که براثر استعمال این سلاح بوجود آمد ، بشر را متوجه غیر اخلاقی بودن آن کرد . ( حالا وارد بحث اخلاقی بودن یا نبودن این سلاح نمی شویم ) ، اما اینکه تبعات ساخت یا حتی بکارگیری سلاح هسته ای توسط ما چه باشد ، شاید مورد توجه قرار نمی گیرد .    ایجاد بازدارندگی متعارف ( سخت افزاری ) و در کنار آن ، توجه و الزام نظام ، به ایجاد بازدارندگی نرم ( رضایت جامعه و مردم ) به مراتب از ایجاد و توجه به بازدارندگی هسته ای ، مهمتر و به مراتب از بازدارندگی هسته ای ، بادوام تر خواهد بود .    یادمان باشد که  برخورداری اتحاد شوروی از هزاران کلاهک هسته ای ، شاید موجب جلوگیری از یک جنگ هسته ای شد ( بازدارندگی از یک جنگ گسترده ) ، اما از شکست این کشور در یک جنگ محدود و نیمه محدود ( افغانستان یا چچن ) جلوگیری نکرد . عین همین مثال در ارتباط با ایالات متحده صادق هست . نوع تهدیدی که ما اکنون با آن مواجه هستیم ، نیاز به سلاح هسته ای ندارد .    متشکرم  :rose:  :rose:  :rose: 

با سلام    البته با احترام به نظرات دوستان ، در حوزه روابط بین الملل ، نظریه بازدارندگی را برای مقابله با چنین وضعیتی گذاشتند و بازدارندگی ، الزاما" ، بازدارندگی هسته ای نیست ، هرچند ،  بخشی از آن بشمار می رود .    سناریویی که دوستان از آن نام بردند ، بخش انتهایی ماجراست ( برخورد هسته ای ) که حتی در طول جنگ سرد ( که به مراتب حساس تر از وضعیت کنونی بود ) صورت نگرفت . تمامی برآوردهای صورت گرفته در مورد برخورد هسته ای میان دو بلوک هسته ای جنگ سرد ، عمدتا" به دو واژه " زمستان هسته ای " و " تابستان هسته ای " ختم می شد و این یعنی نابودی کامل .   حالا این را هم در نظر داشته باشند دوستان که ما در عصر جنگهای محدود و نیمه محدود به سر می بریم ، یعنی ایجاد تنش میان دو قدرت ( که اساسا " دیگر وجود خارجی ندارند) نامحتمل است ( نظریه باری بوزان 4+1) .    حوادث اوکراین ، عراق ، سوریه ، لیبی و ..... همگی در حوزه جنگهای داخلی و به اعتقاد بنده محدود دسته بندی شده و به هیچ عنوان در حوزه جنگ گسترده طبقه بندی نمی شوند .    چنین سناریوهایی ، ناشی از نوع نگاه به وقایع از دریچه وقایع جنگ سرد است ، چیزی که در زمان ما ، به مانند آن دوران ، مصداق پیدا نمی کند . البته مبحث بسیار جدی " دشمن سازی" همچنان از سوی ایالات متحده با زیرکی هرچه تمام تر اجرا می شود ( جایگزینی خطر سبز ( اسلام) و خطر زرد ( چین ) به جای  خطر سرخ ( اتحاد شوروی ) )  . اما ماهیت تهدید تغییر کرده و از شروع عقب نشینی روسها از آلمان شرقی تا فروپاشی اتحاد شوروی ، اندیشکده های غربی ، به شکل هوشمندانه ای تغییر تهدید را تشخیص داده و در حال بررسی روشهای خنثی سازی این تهدید هستند .

با سلام   -- منظور بنده این نیست که ایران در زمان فعلی چنین ظرفیتی را دارد،اما معتقدم که در صورت وجود اراده در میان مدت این امکان وجود دارد.   -بله با این فرموده شما موافقم ، ما توانایی های بسیاری بصورت بالقوه داریم ولی بحث بر سر این است که چگونه آنها را بالفعل کنیم و این مساله تبدیل بالقوه به بالفعل ، مساله اصلی مابشمار می رود و  اما و اگرهای فراوانی دارد .   -- و اینجا بحث بودجه و دکترین نظامی هم به همین اراده بستگی دارد،تغییر دکترین و افزایش بودجه نظامی مسائل جبری خارج از اختیار کشور نیستندو....   -بله با این فرموده شما هم موافقم ولی تغییر سطح دکترینال ، آن هم در حوزه نظامی چیزی نیست که یک شبه ، یا در طول یک سال تا دوسال اتفاق بیافتد . گاهی تغییر دکترین نظامی نیاز به یک نسل زمان (چیزی در حدود 30 سال ) زمان نیاز دارد و همین تغییر سطح هم به عوامل مختلف از جمله توان اقتصادی ، تغییر نگاه فرماندهان نظامی ، فناوری های مورد نیاز برای تغییر ، یعنی تغییر نگاه در 3 سطح دکترین ، راهبرد ، تاکتیک و تکنیک ، خواهد داشت .   -- کلا بحث بنده سر اطمینان صد درصدی شما نسبت به منتفی بودن توان ایران در این زمینه‌ها بود،برای همین سؤال کردم که آیا در "پکیج اطلاعاتی‌" شما موارد خاصی‌  هستند که شما را به این  قطعیت میرسانند یا خیر؟تحلیل بنده این است که در صورت اراده جدی در میان مدت چنین توانی‌ خواهد بود،البته این تحلیل بنده ناقص است و ممکن است غلط باشد.   --بطور مسلم بنده این مساله را منتفی ندانستم ، تاکید بنده یا سئوال بنده در حوزه نیازمندی یا عدم نیازمندی به تسلیحات هسته ای بود ، در حالی راه های بهتری برای تامین بازدارندگی وجود دارد که الزاما" نیاز به تسلیحات نامتعارف  ندارد و شاید بتوان گفت ، کشور ما از معدود کشورهایی است که بواسطه کد ها و توانمندی های  ژئوپلیتیکی خودش ، کمتر به در اختیار داشتن چنین تسلیحاتی نیاز خواهد داشت .   -- در ارتباط با هواپیما هم شاید منظورم را خوب نرساندم، گفتم که نیاز به تغییرات است برای استفاده از بمب هسته ای،اما نه تغییراتی که ایران قادر به انجام آنها نباشد.حتا روی ف‌‌‌ ۴ و ف‌‌‌ ۵‌ها هم میشود چنین تغییراتی اعمال کرد. همانطور که میدونید سؤ ۲۴‌های ایران هم  در ابتدا هنگام خرید از روس‌ها فاقد توان استفاده از موشک‌های هوا به زمین بودند یا حد اقل نمونه‌های دور برد تر آنها، که با تلاش‌های صورت گرفته به این توانایی‌ دست یافتند...بنده هم معتقدم که امکان حملات انبوه هوایی از طرف ایران منتفیست و متأسفانه این توان با توجه به برتری هوایی دشمن وجود ندارد و  نیروی هوایی ما بیشتر برای حملات ایذایی استفاده خواهد شد،اما ماهیت بمب اتم به گونه ایست که امکان  همان حملات ایذایی هم برای دشمن بازدارنده خواهد بود،حتا اگر درصد موفقیت آن پایین باشد.   -- توجه بفرمایید که متوسط سن  ناوگان نیری هوایی ما در بهترین حالت ، بیشتر از 40 سال است که این ناوگان ، یک جنگ فرسایشی 8 ساله را هم در کارنامه خودش دارد . آن هم یک نیروی هوایی که تازه در اواسط دهه 50 شمسی بتدریج داشت به یک نیروی هوایی مدرن تبدیل می شد که انقلاب اسلامی به وقوع پیوست ( برنامه هایی تنظیم شده در دهه 50 شمسی قرار بود در دهه 70 شمسی کامل شوند ) . اساسا" نیروی هوایی به شکل ذاتی ماموریتهای را بر عهده دارد که یگانهای موشکی به هیچ وجهی قادر به اجرای آن نیستند و در این مساله هیچ شکی وجود ندارد . اما شاید اجرای ماموریتهای ایذایی مد نظر شما بیشتر در دستور کار یگانهای موشکی باشد تا نیروی هوایی . متاسفانه یکی از اشکالات اصلی دکترین نظامی ما ، چیدن تمامی تخم مرغ ها در یک سبد ( توسعه یگان موشکی است ) که البته مزیتهای خاص خودش را دارد ، اما به هیچ عنوان ، جایگزین نیروی هوایی نخواهد شد . فانتوم ها ، تایگرها ، تامکتها ، ایرگاردها ، فالکروم ها و..... در بهترین حالت از فناوری دهه 60 ، 70 و80 استفاده می کنند و این مساله ، علیرغم تلاش های عزیزان نیروی هوایی ، برای ساختار دفاعی ما یک فاجعه بشمار می آید و تعارفی هم در این زمینه وجود ندارد . اگر روزی دکترین نظامی تغییر نمود ، اما فناوری ، دچار تغییر نشد ، بدانید که یک جای کار اشکال دارد . متاسفانه ماهیت فضای مجازی به گونه ای است که نمی توان زیاد روی این مساله مانور کرد ، ولی حرفهای زیادی در این زمینه وجود خواهد داشت .   --منظور بنده از هژمون ،در تمام موارد است اعم از سیاسی،نظامی،امنیتی، اقتصادی، فرهنگی‌ گفتمانی...مسلّماً این حالت ایده‌آل برای ایران خواهد بود...البته سیاسی امنیتی نظامی و گفتمانی را بالاتر از اقتصادی میبینم.   -- به اعتقاد بنده ، اگر اراده ای وجود داشته باشد تا بتوانیم یک مدل بومی اقتصادی که  با در نظر گرفتن توان داخلی ، بتواند با سایر مدلهای اقتصاد ارتباط برقرار کرده و صرفا" مزیتهای آنها را جذب کند قادر خواهیم بود تا  حداقل در منطقه و در حوزه اقتصادی حرفی برای گفتن داشته باشیم ، تدریجا" سایر مزیتها ، یعنی مزیتهای سیاسی ، فرهنگی ، نظامی و... هم به آن اضافه شده و تبدیل به قدرت منطقه ای خواهیم شد .   --به نظر بنده ایران هم با بحث محور مقاومت قصد دارد چنین سیستمی‌ را ایجاد کند،یعنی‌ یک ساختار نظامی امنیتی(گروه‌های مسلح وابسته به ایران مثل حزب الله و مجاهدین عراقی و سوری نقش تعیین کننده‌ای در این ساختار خواهند داشت) و یک گفتمان قالب(ضدیت  با صهیونیسم،ضّد امپریالیسم،استقلال طلبی،ضدیت با لیبلرلیسم و غیره که البته قابلیت صدور و جوینت شدن با افکار مشابه در دیگر نقاط جهان مثل آمریکای لاتین و حتا ناراضیان درون کشور‌های غربی را خواهد داشت) که البته در هم تنیدگی اقتصادی هم چاشنی‌ این ساختار خواهد بود.و معتقدم که راهبرد ایران گسترش این ساختار به آن سوئ خلیج فارس هم است،مثل بحرین و ساحل شرقی‌ شیعه نشین و نفت خیز  عربستان و همچنین قفقاز مشخصا شیعیان ذربایجان و حتا افغانستان و آسیایی مرکزی مثل تاجیکستان(البته اینجا از گفتمان مشترکات زبانی،فرهنگی‌ استفاده خواهد شد،و احیای حوزه تمدنی ایران و خراسان بزرگ...اتحادیه نوروز هم که چند سال پیش ایجاد شد گامی در این جهت بود)   -- دقت بفرمایید که اصولا" در قرن 21 ، کار نظامی جواب نمی دهد ( هرچند وجود آن ضروری است به مانند شمشیر داموکلس ) . بعنوان مثال ، فرمانده وقت سپاه در سال 1365 ، در یک برآورد کلی از ارتش عراق چنین اعتقاد داشت که اساسا" جنگ ما با عراق ، یک جنگ سیاسی بود که به فاز نظامی کشیده شد ( جزوه دفتر سیاسی سپاه ، منتشر نشده ، 1365 ) نفوذ ما هم در لبنان ، عراق ، کشورهای آسیانه میانه  و.. ، بیشتر یک نفوذ فرهنگی است تا نظامی . بنابراین باید در این زمینه دقت نمود . گسترش ساختار مد نظر شما هم ، امنیتی نیست ( که اگر بود پس هلال شیعی  عبدا... اردنی باید صحیح از آب در آید ) بلکه این گسترش بیشتر گسترش نرم خواهد بود تا سخت ( البته استثنا هم وجود دارد به مانند حزب ا... و در درجه دوم حماس )   -- اگر ایران موفق به انجام این کار شود تبدیل خواهد شد به قدرت هژمون و محور ،منطقه‌ای که از مرز‌های چین تا دریای مدیترانه امتداد می‌یابد که بیشترین منابع انرژی جهان و البته سوق الجیشی‌ترین منطقه جهان نقطه اتصال ۳ قاره آسیا،آفریقا و اروپا است.که اگر امتداد شرقی‌ این خط را ببینیم میخورد به چین تا اقیانوس آرام.اینجا چین و ایران خطی‌ طلائی را تشکیل خواهند داد که از اقیانوس آرام تا مدیترانه امتداد دارد.   --  حالا در بحث اینکه آیا اساسا"  تفکری در ایران وجود دارد که خواهان هژمون شدن ایران در منطقه است ، مقداری شبهه وجود دارد . چون حداقل واژه هژمون در ادبیات سیاسی ، بیشتر بار منفی دارد تا مثبت   هژمون : در یک تعریف به معنای تسلط یا تفوق یک کشور از طریق دیپلماسی و یا تهدید به اطاعت و یا پیروزی نظامی است و بیشتر به مفهوم مورد نظر آنتونیو گرامشی ( متفکر مارکسیست ایتالیایی ) اشاره دارد . بنابراین ، به اعتقاد بنده ، استفاده از واژه هژمون زیاد صحیح به نظر نمی رسد .     تبدیل شدن جمهوری اسلامی ایران به یک کشوری در تراز جهانی ، نیاز به وجود یکسری عوامل و پیش نیازها دارد که برخورداری از سلاح هسته ای ، شاید درصد بسیار ناچیزی از آن را تشکیل می دهد .     بخشی از پاور پوینت مرتبط با  حوزه دکترین نظامی ج.ا.ا .   همانطور که مشاهده می فرمایید ، برای یک کشور مستقل ، گزینه های دفاعی متنوعی وجود دارد که تنها یک بخش آن اتخاذ واکنش هسته ای ( بخوانید بازدارندگی هسته ای ) است .     متشکرم

با سلام خدمت دوستان   فرمودید :   حتما می‌دانید که برخی‌ منابع غربی معتقدند که ایران در این زمینه در گذشته پیشرفت‌های قابل توجهی‌ داشته است و در صورت دست یابی‌ به مواد  قابل شکافت، زمان آماده کردن کلاهک چندان هم طولانی نخواهد بود و....   خوب ،  در این باره به کدام منبع غربی استناد میکنید ؟؟ اصولا" غربی ها برای بزرگ کردن یک تهدید و بوجود آوردن یک منطق قابل پذیرش برای توسعه نظامی ، نیازدارند تا  با ترکیب اطلاعات درست و نادرست  و استفاده همزمان از دستگاه رسانه ای خود ، به راحتی رقبای خود را تبدیل به دشمن نموده ، حتی اگر کشورهای مد نظرشان ، فاقد توانایی های مورد نظر باشند . نمونه بارز این مساله در جریان جنگ سرد به وفور دیده می شود که یک نمونه آن مساله " خلاء بمب افکن ها " در مورد اتحاد شوروی بشمار می رود که بعدها مشخص شد، پدید  آمدن این تهدید ، صرفا" بدلیل عدم وجود اطلاعات صحیح از توان روسها در ساخت بمب افکن های دوربرد بوجود آمده بود .     فرمودید :     متخصصین ایران را چندان هم بیگانه با مقوله مینیتوریزه نپنداریم به ویژه اینکه این امر میتواند مستقلا از مواد هسته‌ای و در نمونه‌های مهندسی‌ دنبال شود و طبعا شامل بازرسی‌ها و محدودیت‌ها نمی‌باشد.   البته بنده قصد ندارم تلاش های محققان و مهندسین کشور را زیر سئوال ببرم و یا اینکه بدبین باشم ، اما باید در یک بررسی آکادمیک ، باید از احساسات و عواطف دوری کرد . ما علیرغم تمامی پیشرفتها در حوزه فناوری ، همچنان با محدودیتهای شدیدی در حوزه های مختلف روبه هستیم و این مساله به عینه در زندگی و وضعیت اکنون ما هویدا است . بنابراین ، باید واقعیت را مشاهده کرد و بدون تعارف ، نقاط ضعف را دید تا بتوان چاره ای برای حل آن پیدا نمود . حال این مساله یا در داخل قابل حل خواهد یا اینکه باید از دیگران کمک گرفت . این مساله ایجاب می نماید که از یکسو  به جای تبلیغات ، اصل ماجرا ،  یعنی توجه به توان داخلی مورد توجه قرار گیرد و همزمان ،  با ایجاد ارتباط با مجموعه کسانی که از سابقه بیشتری  در این زمینه برخوردارند ، از آنها استفاده نمود و این مساله بطور قطع در افزایش توان داخلی موثر خواد بود .   فرمودید :   مگر اینکه اطلاعات دقیق و خاصی‌ داشته باشید که عموم به آنها دسترسی ندارند، وگرنه نمی‌شود با استنباط صرف به این نتیجه رسید   بنده هم به مانند بسیاری دیگر ، وابستگی آنچنانی به مجموعه های ذیربط ندارم ، اما ، با کنارهم گذاشتن اطلاعات مرتبط ، یک بسته اطلاعاتی یا intelligence pack  را تهیه و براساس آن مسائل را تحلیل می کنم . این مفهومی است که به شکل عادی ، در تمامی مجموعه های مرتبط ( نظامی یا غیر نظامی ) برای تحلیل مسائل مورد استفاده قرار می گیرد .   فرمودید :   از هواپیما گفتید و لزوم پیشرفت در ناوگان هوایی جهت استفاده از سلاح هسته ای.اینجا منظور شما را متوجه نشدم.هواپیماهای حال حاضر ناوگان ایران با کمی‌ تغیرات که نیاز به فناوری چندانی هم ندارد قادر به حمل و استفاده از  این سلاح‌ها خواهند بود.اتفاقا این خیلی‌ راحت تر از مینیاتوریزه کردن سلاح اتمی‌ است و ساده‌ترین روش برای استفاده از بمب سنگین ارانیومیست...کما اینکه کشور‌های کره شمالی و پاکستان که رسما به سلاح‌های مینیاتوریزه شده دست نیافته اند(البته گویا پاکستان اخیرا دست یافته است) از چنین توانی‌ برخوردارند.و البته  در جنگ جهانی‌ دوم هم چنین توانی‌ وجود داشت اگر منظور شما کلا آماده نبودن ناوگان هوایی ایران جهت انجام عملیات در برابر کشور‌های متخاصم است،باید گفت که ماهیت سلاح هسته‌ای به گونه ایست که حتا اگر امکان بسیار کمی‌ وجود داشته باشد که هواگردی به مقصد برسد و ماموریت خود را انجام دهد،این خود باز دارندگی ایجاد خواهد کرد و فرق میکنه با اینکه ناوگان ایران بخواهد با توان متعارف سورتیهای متعدد بر علیه خاک دشمن انجام دهد که قطعاً با توجه به شرایط ناوگان هوایی بسیار نامحتمل خواهد بود.البته قطعاً این با بازدارندگی ناشی‌ از کلاهک‌های هسته‌ای و یا بمب‌های مینیاتوریزه جهت حمل توسط پهباد ها، برابر نخواهد بود   خوب ، برخلاف نظر جنابعالی ، یک پرنده برای حمل تسلیحات هسته ای ، نیاز به تغییراتی در سیستم کنترل آتش و حتی تغییر پایلون ها ( مقرهای ) حمل سلاح خواهد داشت . بعنوان مثال در جریان فروش فالکون به پاکستان ( اگر اشتباه نکرده باشم در دوران ضیاء الحق ) یکی از موارد جنجال برانگیز ، عدم تحویل تجهیزات الکترونیکی به روز به نیروی هوایی پاکستان و نبود پایلون های ویژه حمل مهمات هسته ای بود که منجر به تنش سیاسی میان دو کشور گردید . وضعیت نیروی هوایی ما هم کاملا" مشخص هست ( حداقل براساس اطلاعات موجود در منابع آشکار ) . البته درست است که مثلا" در سازمان رزم نیروی هوایی ، فنسرها می توانند ماموریتهای برد متوسط را اجرا کنند ولی تا زمانی که تعداد پرنده های موجود به حد قابل قبولی نرسد ، این شکل موارد تحلیل ، صرفا" یک  مفهوم تبلیغاتی خواهد بود . این مساله را باید مورد توجه قرار دهیم که بازدارندگی در دو حوزه بازدارندگی ذهنی و بازدارندگی عملی قابل تقسیم بندی است و اگر بازدارندگی صرفا" ذهنی و تصوری باشد ، و تبدیل به بازدارندگی عملی نشود ، عملا" فایده ای نخواهد داشت . علاوه برآن ، اجرای سورتی های متعدد بر فراز خاک دشمن ، نیازمند عوامل بسیاری است که اگر چه تا قبل از شروع جنگ در سوریه ، قابل بررسی بود ( بنا بر گزارشهای منابع اطلاعاتی غربی ) اما با شرایط موجود در سوریه ، عملا" چنین چیزی غیر ممکن خواهد بود ( به دلایل مختلف )   فرمودید :   در ارتباط با سلاح‌های شیمیایی این امکان وجود دارد و از زمان رژیم گذشته این امکانات به طور محدود فراهم شده بود،در ارتباط با تسلیحات بیولوژیک هم به همین شکل و کارشناسان غربی اجماع دارند سر اینکه ایران با رشد سریع علم و امکانات وسیع صنعت شیمی‌ و بیولوژی و نظامی،در صورت اراده قادر به ساخت و نگهداری این تسلیحات خواهد بود تا جایی‌ که بعضا نگران امکان مشاوره ایران به کشور‌های دیگر در این زمینه هستند.   این فرموده شما ، نیاز به منابع موثق خواهد داشت . اگر منظور شما ، توانایی های انستیتو رازی است ، شایعات مربوط به این مرکز سالهاست که وجود دارد  و حداقل تا جایی که اطلاع دارم ، چنین چیزی تا کنون تایید نشده است .   فرمودید :   اما اگر منظور هسته ایست باز باید مشخص شود از چه نوع.بمب‌های قدیمی‌ ارانیومی یا پلتنیومی؟؟؟در این صورت کشوری مثل کره شمالی دارد این کار را انجام میدهد و مشخص است که برای فراهم کردن  این امکانات نیازی  به فناوری‌ای نیست که ایران نتواند به کار بگیرد.اما اگر منظور کلاهک‌های هسته ایست اینجا باید گفت که قطعاً ایران به حجم برخی‌ قدرت‌ها قادر به ایجاد چنین زیرساخت‌هایی‌ نیست،اما با توجه به توانایی‌‌ها و سرمایه گذاری ها  در مقوله پدافند غیر عامل و البته تجربه ایجاد زیرساخت‌ها برای برنامه گسترده هسته‌ای متشکل از چندین مرکز شامل اکثر حوزه‌های این فناوری ،به احتمال زیاد در میان مدت خواهد توانست زیرساخت‌های لازم جهت نگهداری و مدیریت این گونه سلاح‌ها را به طور محدود ایجاد کند،کما اینکه کشور پاکستان این شرایط را فراهم کرده است البته اینجا باز اگر شما از اطلاعاتی‌ که در دسترس عموم نیست مطلع هستید،قضیه فرق خواهد کرد،اما با استدلال صرف به نظر بنده امکان ردّّ قطعی این موضوع نیست .   خوب ، همانطور که فرمودید ، باید منبع موثقی برای چنین تحلیلی وجود داشته باشد ولی یک برآورد اجمالی از وضعیت و شرایط اقتصادی ما ، و نشانه های مختلف ، از جمله وضعیت نیروهای مسلح ،   این تحلیل بوجود می  آید که بدلیل سوء مدیریت موجود و نگاه های غیر مرتبط به موضوعات تخصصی ، عملا"،  علیرغم موجود بودن توانمندی ها ، هیچ تلاشی برای افزایش توانایی ها صورت نگیرد و یا اگر تلاشی هم صورت  می گیرد ، به شکل لاکپشتی و کند بوده و هماهنگ با پیشرفتهای فناورانه روز دنیا نیست و با فاصله نسبتا" زیادی در حال حرکت هستیم .   فرمودید :   و اما سوال بنده این است که شما کدام یک از آن ۳ حالت را محتمل تر می‌دانید و کدام یک را برای ایران بهترین؟؟؟و اینکه در قسمت پایانی مطلبتان فرمودین که ایران میتواند با تقویت خود در حوزه نرم و نیمه سخت به موفقیت برسد،اینجا منظور در کدام از این ۳ حالت است و منظور از موفقیت ایران چیست؟تبدیل شدن به یکی‌ از کشور‌های تاثیر گذار منطقه؟تبدیل شدن به قدرت هژمن منطقه؟تبدیل شدن به قدرت جهانی‌؟؟؟   باتوجه به شرایط موجود ، حالت نخست یا حالت 1+4   برای کشور خودمان هم ، همه چیز بستگی به عملکرد خودمان خواهد داشت . در هر سه حالت ، این تصمیم سازی و تصمیم گیری هوشمندانه یا غیر هوشمندانه ما ، کد ژئوپلیتیکی و یا بعبارت بهتر ، جایگاه ما در نظام بین الملل را تعیین خواهد نمود .   در ارتباط با بخش انتهایی سئوال شما باید گفت ، تعریف شما از تاثیرگذاری و هژمون بودن چیست ؟؟ هژمون سیاسی / هژمون فرهنگی / هژمون نظامی / هژمون اقتصادی و یا ترکیبی از اینها .   باز هم جنابعالی را ارجاع می دهم به عملکرد خودمان . این عملکرد ماست که درصد تاثیرگذاری ما را تعیین خواهد نمود . ( حالا اگر صرفا" خودمان را درگیر منازعات بی ثمر سیاسی و حزبی بکنیم ، در همین شرایط خواهیم ماند و روز به روز پس رفت خواهیم نمود . اما اگر این مسائل ابتدایی بگذریم و به اصل ماجرا بپردازیم ، شاید روزنه امیدی وجود داشته باشد )

  با سلام   جالب شد   حالا دانش ژئوپلیتیک ( با دو زیرمجموعه ژئواکونومی و ژئواستراتژی ) که متاسفانه در ایران ناشناخته است ، درحالی که قویا" بر دانش علوم سیاسی برتری قابل ملاحضه ای دارد وارد می شود :   یکی از مهمترین نظریه پردازان در این زمینه ، باری بوزان نام دارد که نظریه 1+4 وی ، در دنیای علوم استراتژیک ، یک انقلاب بوجود آورد   باری بوزان اعتقاد دارد که جهان در دوران پس از جنگ سرد بلحاظ ژئواستراتژیک کاملا" متفاوت از دوره زمانی قبل از خود است .   وی به 2جهان اشاره دارد :   جهان نخست : جهان صلح است . شامل کشورهای آمریکای شمالی ، اروپای غربی و شرق آسیا است که هرگز علیه یکدیگر وارد جنگ نخواهند شد   جهان دوم : جهان برخورد و مناقشه است که روابط میان دولتها ، همچنان به شکل قدیمی ادامه دارد به مانند افریقا و آسیای جنوب غربی .   به اعتقاد وی :   جهان دو قطبی جنگ سرد  به شکل ساده ای می توانست  دولتها و ملتها را بسوی کنترل تسلیحات و بازدارندگی هدایت کند اما فروپاشی اتحاد شوروی ، همه چیز را عوض نمود، بدین معنی که :   الف - ایالات متحده دیگر تنها قدرت کره زمین نخواهد بود ( هرچند تنها قدرتی است که قادر خواهد بود تا در ابعاد وسیع عمل نماید درمرتبه اول  حوزه های نظامی و در مرتبه دوم اقتصادی )   ب- دومین دسته کشورهای قدرتمند چهار قدرت روسیه ، ژاپن ، اروپای غربی و چین هستند ( در میان این کشورها ، ژاپن و اروپای غربی علیرغم برخورداری از قدرت نظامی ، دیگر تمایلی به کشورگشایی و.... نخواهند داشت )   ج - قدرتهای منطقه ای نظیر برزیل ، ایران و... که در حوزه جغرافیایی خود قادرند اعمال نفوذ نمایند ( نکته جالب اینجاست که در این تقسیم بندی ، خبری از عربستان یا رژیم صهیونیستی نیست )   عدد 1 به معنای ایالات متحده   عدد 4 به معنای چهار قدرت درجه دوم ( روسها ، چینی ها ، ژاپنی ها و اتحادیه اروپا )   در این وضعی 3 حالت پیش خواهد آمد :   1- ادامه وضعیت 1+4 ( ایالات متحده بعنوان تک ابرقدرت و چهار قدرت دیگر در زیرمجموعه آن )   2- احتمال دوم :  ایالات متحده دیگر تمایل نداشته باشد که نقش ابرقدرت را ایفا نماید ( وضعیت 0+5)   3-  احتمال سوم : یکی از قدرتهای دیگر بخواهد از وضعیت فعلی خارج شود ( بطور مثال و در یک فرض با درصد وقوع پایین ، اقتصاد ایران شکوفا شده و یا تسلیحات هسته ای وارد سازمان رزم نیروی های مسلح گردد ) یا اینکه( روسها و یا چینی ها در یک رشد قابل توجه بتوانند برتری ایالات متحده را به چالش بکشند )     در حالت نخست که وضعیت فعلی روابط بین الملل در آن قرار دارد (  براساس پیش بینی ها ، حداقل تا 2050 ادامه خواهد یافت )   در حال دوم ، ایالات متحده در کنار قدرتهای درجه دوم نظیر روسیه ، چین یا اروپای غربی یا ژاپن قرار می گیرد و قدرتهای درجه سوم نظیری برزیل ، ایران و...  ( با این تبصره که سیاستهای داخلی در مسیر درستی قرار گرفته باشد و دیگر شاهد سوء مدیریت در بخشهای مختلف نباشیم ) جایگاه بالاتری در نظام بین الملل خواهند داشت و این مساله خود به خود موجب یک بازدارندگی  در برابر رقبا و دشمنان خواهد شد .   2- حالت سوم ، بطور مسلم  موجب برهم خوردن نظام فعلی بین الملل خواهد شد و این مساله به صورت دومینو وار ، موجب ایجاد فرصت ها و چالشهایی را  برای 191 کشور موجود در جغرافیای سیاسی جهان ، بوجود خواهد آورد .     بطور خلاصه  ، زمانی که یکی از این دو فرض شماره 2 یا 3  اعمال شود ، تعادل نظام جهانی برهم خواهد خورد . این برهم خوردن تعادل نظامی جهانی برای ما هم فرصتهایی را ایجاد خواهد کرد و هم ما را دچار چالشهای عمده خواهد نمود . در این زمان ، صرفا" وجود یک مدیریت هوشمند به روز خواهد توانست بازدارندگی را در حوزه های مختلف ، ازجمله حوزه سخت افزاری بوجود آورد و این مساله ارتباطی با وجود یا برخورداری از سلاح هسته ای نخواهد داشت . ( هر چند شاید تاثیر گذار باشد ولی درصد آن بسیار ناچیز محاسبه شده است )     بنابراین دوستانی که موافق ساخت سلاح هسته ای هستند ، باید منطق بسیار محکمی برای رد نمودن این تئوری داشته باشند :   اساسا" تسلیحات هسته ای ساخته و نگهداری می شوند تا استفاده نشوند .   بدین معنی که زمانی که می توانیم با تقویت بازدارندگی نرم و نیمه سخت  ( در عین تقویت توان بازدارندگی سخت متعارف  )  جغرافیای کشور را در چهار بعد موجود ( زمین / هوا/ فضا/ دریا / سایبر) ، از گزند رقبا و دشمنان ، مصون نگاه داریم ، چرا صرفا" روی توان بازدارندگی سخت ( آن هم نامتعارف) پافشاری کنیم ؟؟   در حالی که همه می دانیم ، اقتصاد ما ، کشش لازم برای تولید ونگهداری چنین سلاح هایی را ندارد و اساسا" تولید و استفاده از چنین تسلیحاتی ( حتی برای کشوری به مانند ایالات متحده ) آنقدر ساده نیست که دوستان تصور می کنند . تولید ونگهداری چنین تسلیحاتی نیاز به ساختارهایی دارد که با وضعیت فعلی ما ، صحبت کردن در مورد آن ، صرفا" یک شوخی خواهد بود .

با سلام   متاسفانه دوستان عزیز بدون اینکه به ادبیات مربوط به حوزه علوم استراتژیک و بویژه حوزه استراتژی ها توجه کنند  ، صرفا" درگیر یک مجادله بی پایان شده اند که اساسا" برای آن انتهایی وجود ندارد   اما :   در یک تقسیم بندی کلی ، استراتژی را راهبرد به دو دسته کلی استراتژی های سیاسی و استراتژی های نظامی تقسیم می شود   استراتژی نظامی نیز به 5 زیر مجموعه استراتژی زمینی ، هوایی ، دریایی ، فضایی و سایبری تقسیم می گردد. در چهارچوب این راهبردها ، عنصر " توازن و بازدارندگی "  متعارف و نامتعارف مطرح می گردد که  در اینجا بازدارندگی نامتعارف مد نظر خواهد بود .   در حوزه بازدارندگی هسته ای ( طرفداران تولید مهمات هسته ای ) نظریات متفاوتی میان حامیان نظریه سیستمی ، جزء گرایان و واقع گرایان و سنت گرایان وجود دارد ، اما میان همه آنها یک درک مشترک ایجاد شده است که اساسا" تسلیحات هسته ای ساخته و نگهداری می شوند تا استفاده نشوند .   بنابراین نخست باید مفهوم بازدارندگی هسته ای را بررسی کرده و بعد از آن ، نسبت هزینه- فایده تولید یا عدم تولید این گونه  سلاح ها را ( شیمیایی ، بیولوژیک ، هسته ای ) محاسبه کنند و بعد از آن ، بررسی کنند که آیا زرداخانه جمهوری اسلامی ایران نیاز به سلاح هسته ای دارد یا خیر .   علاوه برآن ، صرفا" بررسی  وجود این سلاح کافی نیست . بحث تولید و نگهداری اینگونه تسلیحات است که  نیاز به ایمنی و هزینه های فراوان را می طلبد که بطور مسلم با بودجه نحیف دفاعی ما ، چنین چیزی امکان ندارد .   مساله بعدی بحث فناوری است ، بدین معنی که  فناوری خاصی باید در کشور توسعه پیدا کند که بتواند حجم مهمات مورد نظر را به اندازه ای کوچک نماید که بتوان آن را بصورت کلاهک یا مهمات تاکتیکی تولید کرده  ، تا توسط هواپیماهای ویژه ای که برای این کار ارتقاء پیدا کرده  ، حمل و پرتاب شود که حداقل در حوزه نیروی هوایی ، تا زمانی که ناوگان نیروی هوایی ما بازسازی و ارتقاء پیدا نکند، فکرکردن به آن هم درست نیست . این مساله در مورد کلاهک موشک هم صادق خواهد بود .   مورد بعدی ، دکترین نظامی ما است . بدین معنی که دوستان بطور قطع باید اطلاع داشته باشند که   دکترین نظامی ما مبتنی بر آموزه های دفاعی است یا تهاجمی ( و اینکه آیا سلاح هسته ای در کدام یک از این دو دکترین قابل تولید و استفاده است )   اما چون تهدید اصلی در آسیای جنوب غربی ، از سوی رژیم صهیونیستی است ، در حوزه ژئواستراتژی ، این مساله با عنوانی با شناسه " حوزه جغرافیایی انفجار " شناخته می شود دکتر محمد حسین پاپلی یزدی ، یکی از اساتید حوزه دانش ژئوپلیتیک در این زمینه ، نظریه ای را ارائه داده است که بررسی آن وقت زیادی را طلب می کند .   مورد بعدی و مورد بعدی و مورد بعدی و مورد بعدی و مورد بعدی و............   وصدها عامل دیگر .   بنابراین ، مساله مورد نظر دوستان ، به همین سادگی ها هم قابل بررسی نیست .   این داده نما هم صرفا" جهت اطلاع :  

با سلام   ضمن احترام به نظرات دوستان ، یک نکته را در ارتباط با این نظر سنجی خدمت همه عرض کنم ، صرف ، جواب مثبت یا منفی ، به هیچ عنوان ، و بدون بررسی جوانب گوناگون مساله و بررسی جزء به جزء فواید و مضرات حرکت بسمت ساخت و نگهداری  تسلیحات نامتعارف و ایا این که اساسا" چنین توانایی ها و پتانسیل هایی در کشور ما وجود دارد یا خیر ، بیشتر برخورد احساسی و نه برخورد آکادمیک و علمی با این مفهوم خواهد بود . مقایسه ما هم با کره شمالی متاسفانه به هیچ وجه درست نیست ، چون مشکلات ما با دولتهای نظیر ایالات متحده و... بطور کل با ماهیت مشکلات کره شمالی متفاوت بشمار می آید . اینکه بگویم ساختن یا نساختن ، به نظر بنده اشتباه بشمار می آید . به قول قدما ، چون که 100 آید ، 90 هم پیش ماست . وقتی توانایی غنی سازی اورانیوم تا غنای 25 درصد را داریم ، بطور مسلم با نصب سانتریفیوژهای نسل  3 و4 ، به راحتی قادریم تا غنای 95 درصد را هم انجام دهیم ، همانطور که در حوزه تسلیحات شیمیایی ، با توجه به پتانسیل بسیار عظیم کشور ، چنین توانایی ها وجود دارد که حتی روی تسلیحات نژادی هم کار کنیم ، کاری که موسسات نظامی اسراییلی بویژه موسسات نظامی این رژیم در جنوب تل آویو،  هم اکنون در حال کار بروی آن هستند .    بطور مسلم  به مانند همه حوزه ها ،  اسلام نیز برای چنین مفاهیمی برنامه های مدون دارد ، چرا که حوزه دفاع و امنیت ، اصول کاری خود راداشته و دارد . بنابراین بنده اعتقاد دارم این نوع سئوالات هیچ ثمری در پی نخواهد داشت و صرفا" برای دشمن خوراک تبلیغاتی فراهم خواهد آورد .   توانایی های ما در سایر جنبه های دفاعی ، آنقدر هست که بدون حرکت بسمت برنامه های پرهزینه ساخت و نگهداری اینگونه سلاح ها ، بتوانیم بازدارندگی لازم را ایجاد نماییم . بنابراین دوستان ابتدا می بایست مفهوم بازدارندگی را بخوبی تجزیه و تحلیل نموده و بعد به سمت ابزارهای ایجاد بازدارندگی ( موازنه وحشت ) حرکت نمایند که یکی از آنها بحث تسلیحات غیر متعارف خواهد بود . در حقیقت خود مفهوم بازدارندگی به دو مفهوم بازدارندگی سخت افزاری و نرم  افزاری تقسیم می شود و حوزه بسیار گسترده ای است که نمی شود با یک بله یا خیر قضیه را سرهم آورد .   درضمن، دوستان توجه داشته باشند که مهمات هسته ای بیشتر در دکترین های نظامی تهاجمی یا دکترین  "ضربه نخست" کاربرد دارد و نه کشورهایی که دکترین های دفاعی را درپیش گرفته و یا حداکثر ساختار دفاعی خود را براساس دکترین " ضربه دوم " بنا نهاده اند .   توضیح اینکه تصاویر زیر بخشی از پاورپوینت های تدریس اینجانب در حوزه تاریخچه و ماهیت دکترین های نظامی است ، امیدوارم برای روشن شدن  متن فوق ، مقبول افتد :                                                                                                                                                                                                                                                              متشکرم :rose: :rose:

از اخلال‌گر لیزری چه خبر؟

به نام خدا با سلام

يك قانونگذار مخالف دولت ونزوئلا اعلام كرد، كاراكاس در حال آموزش يك ارتش چريكي به منظور مقابله با حمله احتمالي آمريكا به اين كشور است، تعداد نيروهاي اين ارتش تا سال 2013 احتمالا به يك ميليون تن مي‌رسد. به گزارش ايسنا، به نقل از خبرگزاري فرانسه، ماريا كورينا ماچادو، قانونگذار مخالف دولت ونزوئلا به روزنامه "ال يونيورسل" اين كشور گفت: اين طرح به عنوان طرح "سوكر" كه ظاهرا با مشاركت كوبا به عنوان هم‌پيمان نزديك ونزوئلا تهيه شده، جنبه‌هاي لجستيكي، حقوقي و ديگر جنبه‌هاي لازم براي تبديل يك ارتش حرفه‌اي به يك ارتش چريكي را پوشش مي‌دهد. اين مقام كه قرار بود براي انتخابات رياست جمهوري ونزوئلا كانديدا شود، اظهار داشت كه يك كپي از اين طرح را كه توسط يك موسسه وابسته به ارتش ملي اين كشور منتشر شده، به دست آورده است. ماچادو با استناد به سند اين طرح گفت: ماموريت راهبردي اين طرح ايجاد يك دكترين نظامي بوليواري جديد بوده كه قرار است ونزوئلا را براي موفقيت در يك جنگ مردمي طولاني مدت عليه امپراطوري آمريكا آماده كند. وي افزود: اين طرح يك طرح پيشنهادي با مشاوره و الهام از سوي كشور كوبا بوده است. اين طرح نظامي به تامين و تقويت اين نيروي چريكي به قيمت ارتش عادي ونزوئلا مي‌پردازد. به گفته ماچادو اين طرح خواهان تقويت شبه‌نظاميان مردمي به منظور تضمين نيروي لازم براي دفاع كشور به طور كلي بوده كه هدف آن رسيدن به سطح جذب نيروي يك ميليون تن تا سال 2013 و دو ميليون تن تا سال 2019 است. نيروهاي شبه‌نظامي ونزوئلا كه از سوي هوگو چاوز، رئيس جمهوري اين كشور به عنوان "ارتش مردم" توصيف شده در سال 2005 به منظور محافظت از اين كشور عليه آنچه كه حمله امپرياليستي عنوان شده بود، به وجود آمد. اين نيرو به عنوان جزئي از ارتش در نظر گرفته مي‌شود اما گزارش‌هاي خود را مستقيما به رئيس جمهوري ونزوئلا ارائه مي‌دهد.چاوز 58 ساله يكي از معترضان پر سر و صداي واشنگتن است؛ آمريكا و ونزوئلا سال‌ها روابطي تيره داشته‌اند و از سال 2010 تاكنون سفيري در دو كشور ندارند. چاوز اغلب آنچه را كه "امپرياليسم آمريكايي" عنوان داشته، محكوم كرده و آمريكا را متهم به تلاش براي بي‌ثبات سازي دولت خود كرده است. ماچادو، يكي از چندين كانديداي مخالفان دولت ونزوئلا قرار بود در انتخابات رياست جمهوري آتي در ماه اكتبر با چاوز رقابت كند، اما در انتخابات درون حزبي مخالفان در ماه فوريه رقابت را به "انريكه كاپريلس" واگذار كرد http://www.tabnak.ir...در-برابر-آمريكا