صرف" برای ثبت در حافظه میلیتاری https://www.mashreghnews.ir/news/969225/ایران-یک-آمریکا-هیچ-بلوف-های-نورثروپ-گرومن-سازنده-پهپاد متاسفم ............. بعد از نزدیک به 6-5 سال فعالیت مستمر در میلیتاری و میلیون ها واژه ترجمه شده و اصرار براستفاده از مطالب دیگران که با زحمت آن را به پارسی برگردان کردند با ذکر دقیق ماخذ و منبع ، باید ایستاد و نظاره کرد که یک وب سایت خبری مدعی اصول گرایی ، بدون حتی اشاره کوچک به مرجع اصلی تولید کننده محتوا ، با خیالی آسوده مطالبی که برای برگردان آن پارسی ، وقت ارزشمندی صرف و به رایگان برای استفاده همه مخاطبان ارائه شده ، را استفاده می کنند . بطور قطع این مساله شاید در دنیای حاضر ، بدلیل استفاده این مراجع از رانت های متنوع قابل پیگیری نباشد ولی این نوید به افرادی در هر مقام و درجه و جایگاه که چنین رفتارهای مذموم و ناپسندی را به نمایش می گذارند داده خواهد شد که روز حسابی وجود دارد ..... پی نوشت : 1- این شیوه مورد استفاده توسط وب سایت خبری فوق ، برای اولین بار نیست که رخ داده ، و آخرین بار هم نخواهد بود ولی حداقل انتظار از سردبیر این وب سایت این هست که بر عملکرد زیر مجموعه خودش نظارت بیشتری داشه باشد . 2- علیرغم پیگیری های مستمر برای راه اندازی مجدد صفحه اول انجمن برای حفظ حداقلی حقوق معنوی کاربرانی که بدون چشمداشت ، آن هم در شرایطی که رقابت جدی میان اولین انجمن نظامی وب پارسی با رسانه های جدید التاسیس وجود دارد ، برای میلیتاری محتوای جدید تولید می کنند ، هنوز این مساله انجام نشده و این شاید تنها نقدی باشد که به مدیریت محترم ارشد انجمن وارد هست .

با سلام خدمت دوستان عزیز میلیتاریست ، و با پوزش بخاطر وقفه ای که در تاپیک پیش اومد. تاپیک بررسی عملیات نظامی چنگال عقاب رو به اتفاق هم ادامه می دهیم : بخش ششم سناریوی عملیات برابر طرح تدوین شده و برنامه تعیین شده ، قرار بر این بود که عملیات نجات گروگان ها ، به شرح زیر به مورد اجرا گذارده شود : 1- 93 نفر از نیروهای دلتا ، در تاریخ 30 آپریل ، از پایگاه خود در آمریکا به وسیله هواپیما به شهر فرانکفورت در آلمان پرواز نمایند و از آنجا به وسیله هواپیمای به پایگاه کنا ( که یک پایگاه هوائی و متعلق به کشور مصر است ) عزیمت نمایند. 2- 64 نفر از کوماندوهای نیروی زمینی ( رنجرها ) نیز به همین ترتیب به مصر بروند. 3- این افراد ( دلتاها و رنجرها ) ، پس از توجیه درباره مأموریت ، به وسیله یک هواپیمای C-141 نیروی هوائی آمریکا به فرودگاه المصیره ( یا بقول آمریکائی ها مضیره ) پرواز نمایند و در همان تاریخ (24 آپریل) به وسیله هواپیماهای C-130 که در روی زمین منتظر آنها هستند به سمت طبس پرواز نمایند. این هواپیماها ، قبل از رسیدن به قلمرو فضائی ایران و در آب های اقیانوس هند ، سوخت گیری هوائی می نمایند تا در صورتی که عملیات به مانعی برخورد نمود ؛ بتوانند که با بنزین کافی به پایگاه اولیه ( عمان) مراجعت نمایند. 4- اولین هواپیمائی که در طبس فرود می آید ، حامل فرمانده دلتا فورس ، تعدادی از نفرات و تعدادی از کوماندوهای یک تیم کنترل رزمی و دو ژنرال ایرانی خواهند بود. ( این دو ژنرال ایرانی نقش مترجم همراه تیم را داشتند. ). کوماندوها مسئول کنترل جاده ای که از مجاورت فرودگاه می گذرد خواهند بود و کلیه خودروهای عبوری از این جاده را باید متوقف نموده ، مسافرین را اسیر و تا خاتمه عملیات آن ها را با هواپیمای C-130 به مصر خواهند برد. پس از خروج گروگان ها و تیم نجات از ایران ، ترتیب مراجعت آن ها به ایران داده خواهد شود. تیم کنترل رزمی باید نشست و برخواست هواپیماها و هلی کوپترها را کنترل نموده ، دو سمت باند را با 4 الی 6 چراغ قوه کم نور علامتگذاری کنند تا هواپیماها بتوانند بدون استفاده از چراغ در فرودگاه طبس فرود آیند. در مورد هواپیمای اول ، خلبانان با استفاده از عینک های مخصوص سمت باند را تشخیص داده و به زمین خواهند نشست. 5- هنگامی که فرودگاه آماده شد ، دو فروند هواپیمای C-130 بقیه تیم دلتا و رنجرها را به طبس برده و پس از تخلیه سرنشینان به پرواز درآمده به پایگاه خود در عمان مراجعت می نمایند. 6- با پرواز این دو فروند هواپیما ، 4 فروند هواپیمای حامل سوخت برای هلیکوپترها به زمین خواهند نشست (نسخه سوخت رسان C-130) و منتظر آمدن هلیکوپترها خواهند شد. 7- هلی کوپترها که از ناو هواپیمابر نیمیتز بلند شده اند ، پس از نشستن سوخت رسان ها ، در طبس فرود آمده ، عمل سوخت گیری را انجام و تمامی نفرات تیم دلتا و 13 نفر از کوماندوهای نیروی زمینی را به اضافه راننده ها و کمک راننده ها به وسیله هلیکوپتر به مخفیگاه Deserts 2 ( یا همان صحرای دوم ) که در شمال گرمسار و دامنه کوه های البرز قرار دارد می برند. در صحرای دوم ، نفرات با استفاده از تور استتار هلیکوپترها را از دید هوائی مخفی نموده و نفرات نیز در همین نقطه باقی می مانند. این افراد در حدود 18 تا 20 ساعت بعد را باید در این محل مخفی بمانند و شب بعد برابر برنامه به سفارت و وزارت خارجه حمله کنند. در خلال این مدت ، اگر روستائی چوپان ، شکارچی و یا اهالی ده های اطراف به وجود آنان پی بردند ، باید آنها را دستگیر نموده و در بند نگه دارند و پس از خاتمه عملیات آن ها را رها سازند. 8- راننده ها و کمک راننده ها در اول روشنائی صبح در گرمسار ، سوار یک خودرو از نوع " ون " می شوند تا به گاراژ خودرو ها بروند. راننده این خودرو ون ( که وظیفه انتقال راننده ها و کمک راننده ها از صحرای دوم به گاراژ را بعهده دارد ) یک سرگرد بازنشسته نیروی مخصوص است که به عنوان عامل خبر به ایران نفوذ کرده ، مسئولیت خرید خودروها و مخفی کردن آنها را بر عهده دارد . پس از تحویل گرفتن خودروها ، راننده ها در تاریکی شب خود را به گرمسار می رسانند تا نفرات تیم دلتا و کوماندوها را به سفارت و وزارت خارجه ببرند. 9- نفرات دلتا در صورت موفقیت و خلع سلاح کردن نگهبانان و یا کشتن آنها و آزاد کردن گروگان ها به هلیکوپترها (که روشن و در گرمسار منتظر بودند) خبر ببرند و هلیکوپترها برابر زمان تعیین شده ، یکایک در محل فرود هلیکوپتر در سفارت نشسته ، گروگان ها و نفرات تیم دلتا را سوار کرده به فرودگاه کوشک نصرت در منظریه قم می برد تا از آنجا به وسیله هواپیمای C-141 که روی زمین بود ، ایران را ترک نمایند. 10- یکی از هلیکوپترها باید در ساختمان وزارت خارجه فرود آمده ، کماندوها و 2 گروگان زندانی در وزارت خارجه ایران را سوار کرده به منظریه قم خواهد برد. 11- اگر هلی کوپترها به هر دلیلی نتوانستند که در محوطه سفارت و وزارت خارجه فرود بیایند ، نیروهای دلتا و کوماندوها می بایست بوسیله اتومبیل خود و گروگان ها را به استادیوم امجدیه برسانند تا در آنجا سوار هلی کوپتر ها شده و به سمت قم پرواز نمایند. ( پلن B ) 12- پس از پرواز آخرین هلی کوپتر از طبس ( حرکت تیم دلتا از صحرای اول به صحرای دوم ) ، نفرات باقی مانده ؛ سوار هواپیمای C-130 شده ، طبس را تخلیه می نمایند. 50 نفر از کوماندوها ( رنجرها) در تاریکی شب بعد ، در فرودگاه کوشک نصرت قم فرود آمده ، نگهبانان را دستگیر و ارتباط آنها را قطع می نمایند و در زمان تعیین شده ( که قبل از آزادی گروگان ها می باشد ) هواپیمای C-141 برای تخلیه نیروها ، گروگان ها و اسرای ایرانی احتمالی در باند آسفالت آنجا فرود می آید. 13- نفرات تیم دلتا ، پس از نشستن در فرودگاه کوشک نصرت و لحظه قبل از بلند شدن C-141 ، می بایست هر شش هلیکوپتر استالیون را منهدم نمایند تا بدست ایرانی ها نیوفتند. 14- به نفرات دلتا و کوماندوها ، دستور داده شده بود ، در صورتی که عملیات دچار اشکال شد ، نامبردگان باید با وسائل زمینی به ترکیه بروند. به آنها نقشه مسیر ، پول ایرانی ، قطب نما و چراغ قوه های STROBE داده شده بود. این چراغ ها ، از نوع چراغی است که روی بدنه هواپیماهای مسافربری نصب شده است می باشد و با نور قوی چشمک می زند و از مسافت های دور به خوبی مشخص است. ضمنا به آنها دستور داده شد ، در مسیری که عزیمت می کنند با سنگ یا شاخه درختان حروف الفبای قراردادی را بر روی زمین بگذارند تا ماهواره های اکتشافی بتوانند موقعیت آنها را مشخص نمایند. 15- برابر درخواست فرمانده گروه دلتا ، قرار بود که همزمان با رسیدن گروه دلتا از گرمسار به تهران ، دو فروند هواپیمای مسلح C-130 (گان شیپ) ، یکی روی سفارت و دیگری روی فرودگاه مهرآباد ؛ پرواز نمایند تا در صورتی که جماعتی از مردم بخواهند به کمک نگهبانان بروند ، آنها را از بین ببرند. یا اگر هواپیمای شکاری بخواهد از مهرآباد پرواز کند ، او را بر روی باند منهدم نمایند. این قسمت از طرح که مورد توجه موسسه تحقیقاتی و تیم حقیقت یاب کنگره قرار نگرفته است از نقاط مهلک ضعف طرح ریزی بوده است: نخست اینکه دفاع هوائی نیروی هوائی ایران در تمام مدت 24 ساعت قادر است که هواپیماهای آماده باش را ظرف یک دقیقه از کلیه پایگاه ها پرواز دهد. در صورتی که چنین وضعی در مهرآباد به وجود می آمد بدون شک هواپیماهای آماده ( آلرت) پایگاه همدان ، می توانستند در کمتر از 8 دقیقه روی تهران باشند و به طور قطع گان شیپ های C-130 نمیتوانستند از چنگ فانتوم ها جان سالم بدر ببرند. مسئله دیگر موضوع کشتار مردم است. اگر قرار بود این هواپیما به سوی مردمی که به سمت سفارت می آمدند ، تیراندازی نماید ؛ رقم کشته شدگان به چندین هزار نفر می رسید و این عمل آمریکا ، واکنش بدی در سراسر دنیا داشت. ادامه دارد ... منابع مورد استفاده در انتهای تاپیک معرفی می شوند. ===================================================== پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : بخاطر کثرت منابع مورد بررسی ؛ حجم بالائی از دیتا و اطلاعات گرداوردی شده است که پرداختن به همه آنها در یک پست میسر نیست. لذا از صبر و تحملی که دوستان عزیز به خرج میدهند تا مطالب دنباله دار تاپیک به سرانجام برسد. پیشاپیش سپاسگذارم.

بنام خداوند بخشنده مهربان با سلام خدمت دوستان عزیز میلیتاریست ، در ادامه تاپیک های بررسی عملیات های نظامی و پس از مروری بر عملیات تمرکز ، اینبار به سراغ یکی از معروفترین عملیات های نظامی آمریکا در ایران می رویم تا ضمن بررسی اجمالی این عملیات به برخی از شبهه های مطرح شده در خصوص این عملیات هم بپردازیم. چنگال عقاب مقدمه - عملیات چنگال عقاب (Operation Eagle Claw) ، عملیاتی بود که طبق فرمان رئیس جمهور وقت آمریکا ؛ جیمی کارتر ، و با نیت رهائی کارمندان سفارت آمریکا در تهران طرح ریزی شده بود. این کارمندان ( که از این به بعد با لفظ عمومی دیپلمات های آمریکائی از آنها نام می بریم ) پس از تصرف سفارتخانه آمریکا در تهران ، توسط گروهی از دانشجویان که با عنوان دانشجویان پیرو خط امام شناخته می شدند ، به گروگان گرفته شده بودند. این اقدام یعنی گروگانگیری کارکنان آمریکائی حاضر در سفارت آمریکا در تهران - ( که برخی از آنها دیپلمات های آمریکائی بودند و برخی دیگر از پرسنل نظامی نیروی دریائی و همچنین نیروهای دفتر تهران سازمان سیا ) یکی از پرحاشیه ترین اقدامات صورت پذیرفته پس از انقلاب می باشد که موافقان و مخالفان بسیاری داشته است که هر یک از منظر خود به آن پرداخته اند. متأثر از پر حاشیه بودن این اقدام ، عملیات رهائی گروگان ها ( که به شکست انجامید) هم بسیار پر حاشیه شده و حرف و حدیث های بسیاری در خصوص آن مطرح گردیده است. لذا بر آن شدیم که این عملیات را از منظر چندین منبع مختلف ( و گاها متضاد) بررسی کنیم تا شاید بتوان تحلیل نسبتا جامعی در خصوص این عملیات ، پدید آورد. لذا اگر گاها در طول تاپیک با نظرات گاها متضادی روبرو می شویم ، بخاطر دیدگاه های نویسندگان مختلف است که نظرات متفاوتی ارائه نموده اند. تذکر بسیار مهم - مدتی بود که منابع مختلف را برای ایجاد این تاپیک فراهم کرده بودم. اما یک نگرانی بزرگ باعث تأخیر در ارسال این تاپیک شده بود. نگرانی بنده این بود که این موضوع ، پتانسیل زیادی برای بحث های سیاسی و به بیراهه رفتن تاپیک دارد. لذا از دوستان عاجزانه خواهش میکنم که از پرداختن به حاشیه ها در این تاپیک خودداری کنند تا بتوانیم به اتفاق هم عملیات پنجه عقاب را صرفا از بعد میلیتاریستی و نظامی بررسی کنیم و از انحراف و خدای نکرده قفل شدن تاپیک جلوگیری کنیم. عملیات چنگال عقاب (بخش اول : بحران گروگان گیری) جستار گشائی - تنها 3 روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 57 ، یعنی در صبح روز 25 بهمن ماه 1357 ، اعضا و چریک های یک گروه مسلح مارکسیست ( احتمالا سازمان موسوم به چریک های فدائی خلق - م) به سفارت آمریکا در تهران یورش بردند و پس از زد و خورد و تبادل گلوله و گاز اشک آور با تفنگداران دریائی محافظ سفارت آمریکا و پس از تهدید به آتش زدن سفارت و کشتن کارکنان محبوس شده در آن ، درگیری خاتمه یافت و همگی کارکنان سفارت تسلیم شدند. اما با امتناع رهبر انقلاب ایران ، آیت الله روح الله خمینی ، در حمایت از این اقدام ، وزیر خارجه دولت موقت با پشتیبانی نیروهای کمیته های انقلاب اسلامی ، به سفارت وارد شدند و پس از درگیری با چریک های مارکسیست ، آنان را وادار به ترک سفارت نمودند و کارکنان زندانی سفارت آمریکا را آزاد نمایند. حمله چریک های چپ گرا به سفارت آمریکا در بهمن 57 مدتی بعد یعنی در تاریخ 13 آبان 1358 ، با حمله گروهی از دانشجویان دانشگاه های تهران ( که بعدها با عنوان دانشجویان پیرو خط امام نامیده شدند) به سفارت آمریکا در تهران و به گروگان گرفته شدن 66 دیپلمات آمریکائی ، مجددا این واقعه تکرار گردید. اما این بار و با توجه به اتفاقات به وقوع پیوسته در خاک آمریکا ، رهبر انقلاب ، این حرکت دانشجویان را تائید نمودند و از این واقعه با عنوان انقلاب دوم یاد کردند. برخی تحلیل گران آمریکائی دو عامل مهم را دلیل حمایت نظام ایران از این اقدام بر می شمارند. دلیل اول ، تصویب قطعنامه ای در اردیبهشت 1358 در سنای آمریکا بود که اعدام مقامات حکومت سابق ایران توسط انقلابیون را محکوم می نمود.( پیش نویس این قطعنامه توسط دو سناتور نزدیک به شاه سابق ایران تهیه شده بود.) دانشجویان ، جریانات مکتبی ( حزب الله ) و همچنین جریانات چپ گرا در آن زمان متفق القول این اقدام آمریکا را دخالت در امور داخلی ایران دانسته و آنرا محکوم کردند. و اما عامل دوم ، سرنوشت شاه سابق ایران بود. دولت کارتر ( تحت تأثیر و فشارهای ایجاد شده توسط برژینسکی مشاور امنیت ملی دولت ) و علی رغم مخالفت صریح وزارت خارجه آمریکا ، با ورود شاه سابق ایران به کشور آمریکا موافقت نمود. پذیرش شاه و سفر وی به آمریکا ، موجب یادآوری خاطرات تلخ کودتای آمریکائی 28 مرداد و بازگرداندن مجدد شاه ایران به عرصه سلطنت گردید. دانشجویان مسلمان که از نقش سفارت آمریکا در عملیات آژاکس و کودتای 28 مرداد بخوبی آگاهی داشتند ، تصمیم گرفتند تا ضمن اشغال سفارت آمریکا ، هم لانه جاسوسی و کودتای آمریکا را تصرف کنند و مانع وقوع کودتا و یا توطئه ای مجدد بر علیه انقلاب مردمی بشوند و هم از بازتاب بین المللی این کار ، فرصتی برای ابراز انزجار از پذیرش شاه در آمریکا برای خود خلق کنند . خواهر مری ( معصومه ابتکار) در حال مصاحبه با خبرنگاران خارجی کودتای آمریکائی 28 مرداد که توسط سفارت آمریکا در تهران هدایت شد سرانجام بحران گروگان گیری در 30 دی ماه 1359 ، با پذیرش قرارداد الجزایر از سوی دولت های ایران و آمریکا پایان یافت و 52 دیپلمات باقی مانده آزاد شده و به آمریکا بازگشتند. ( 14 دیپلمات زن و سیاه پوست پیش از آن توسط دانشجویان و بخاطر نشان دادن حسن نیت آزاد شده بودند) در خلال این بحران و ضمن برگزاری مذاکرات دیپلماتیک بین دو کشور ، رئیس جمهور وقت آمریکا ، جیمی کارتر ، دستور طراحی یک عملیات نظامی برای رهائی 52 گروگان آمریکائی را صادر نمود. عملیاتی که موضوع این تاپیک می باشد. خوب با این مقدمه نسبتا طولانی به سراغ بحث اصلی تاپیک یعنی عملیات چنگال عقاب می رویم. عملیات چنگال عقاب (Operation Eagle Claw) شناخت فرودگاه طبس : طبس شهر کوچکی در شمال شرقی یزد و غرب بیرجند است. این شهر دارای یک فرودگاه خاکی موقت است که سال ها قبل از انقلاب و به هنگام وقوع زلزله طبس ، توسط نیروی هوائی ایران و برای کمک به زلزله زدگان ساخته شد. شهر طبس پس از زلزله نیروی هوائی با ایجاد یک سیستم ارتباطی ، بین فرودگاه مذکور و مرکز عملیات نیروی هوائی ، روزانه بوسیله 10 الی 12 فروند هواپیمای C-130 ، نیازمندی های داروئی و غذائی زلزله زدگان را به فرودگاه مزبور حمل و در مراجعت ، مجروحین را به بیمارستان های تهران و سایر شهرستان ها تخلیه می نمود. پس از خاتمه عملیات کمک رسانی ، چون اداره هواپیمائی کشوری نیاز به این فرودگاه نداشت و از طرفی مسئولیت حفاظت فرودگاه را قبول نکرد ؛ نیروی هوائی با ایجاد چند کانال در فواصل مختلف باند پروازی را غیر قابل استفاده نمود. ولی طرحی وجود داشت تا در صورت نیاز ، مجددا آن را عملیاتی و قابل استفاده نماید. فرودگاه مزبور در زلزله بعدی که مقارن با دوران انقلاب بود ، مجددا عملیاتی گردید. ولی از اینکه آنرا مجددا غیر عملیاتی کرده باشند اطلاعی در دست نیست و ظاهرا این بار فرودگاه همان طور ، به حال خود رها شده است. این که چرا نام طبس و آن فرودگاه موقت ، بر سر زبان ها افتاد ؛ به علت سانحه ای است که پرنده های نظامی آمریکائی ، در عملیات نافرجام برای نجات گروگان های آمریکائی ، دچار آن شدند و هشت نظامی آمریکائی و یک ایرانی که سمت مترجم را داشت ، جان خود را از دست دادند و کشته شدند. ادامه دارد ... منابع مورد استفاده در انتهای تاپیک معرفی می شوند. ===================================================== پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : بخاطر کثرت منابع مورد بررسی ؛ حجم بالائی از دیتا و اطلاعات گرداوردی شده است که پرداختن به همه آنها در یک پست میسر نیست. لذا از صبر و تحملی که دوستان عزیز به خرج میدهند تا مطالب دنباله دار تاپیک به سرانجام برسد. پیشاپیش سپاسگذارم.

بقایای پهپاد RQ-4A هرمزگان ، سوم تیر 1398 این هم KILL MARK گلوبال هاوک روی سینه سوم خرداد البته امیدواریم که دوستان در پدافند نیروی هوا-فضای سپاه ، این ایده را به واقعیت تبدیل کنند =============== ویرایش شده در 30 شهریور 1398 ثبت کیل مارک گلوبال هاوک بر روی بدنه سامانه سوم خرداد

گفتیم آقا، اصولا رعایت حق مولف ارتباطی با مشرق و فارس و تسنیم نداره، به نون بدون شبه ای ربط داره که اون تیم خبری باس در بیاره. ... بر خلاف میل شخصی: از این به بعد قرار دادن خبر از سایت مشرق نیوز ممنوع.

رزمایش عبور از رود دانوب بخشی از رزمایش مشترک Saber Guardian 19 عبور نیروهای ناتو از رود دانوب است. رود دانوب یکی از طولانی ترین رودخانه های اروپا است. در این تمرین، ترکیبی از نیروها حضور داشتند. در حقیقت این تمرین همکاری گسترده بین نیروهای هوایی، دریایی و زمینی نیروهای آمریکایی و رومانیایی بود. در جریان این رزمایش تانک های آبرامز مجهز به تروفی شرکت داشتند که با کمک نیروهای مهندسی از رود دانوب عبور داده شدند.

نورثروپ- گرومن ، عامل تحریک کننده بیشتر از یک دهه قبل از ساقط شدن پهپاد جاسوسی/ تجسسی RQ-4 گلوبال هاوک در بیستم ژوئن 2019 ، وزارت دفاع آمریکا ، براین قصد قرار داشت تا با فرض شروع یک درگیری با جمهوری اسلامی ایران ، ناوگان پهپادی RQ-4 خود را گسترش دهد . در جریان بحث و بررسی های متعددی که در این زمینه به تاریخ فوریه 2008 میلادی در دپارتمان تحلیل نورثروپ- گرومن ایجاد شد ، کارشناسان این شرکت با تحلیل محیط امنیتی آینده ، چگونگی عملکرد پرنده بدون سرنشین گلوبال هاوک را مورد بررسی قراردادند ، در حالی که پیش فرض اصلی این تحلیل ، وقوع جنگ با ایران بشمار می آمد و همین امر نیز بشدت بر میزان فروش این سخت افزار تاثیر نهاد. پیکربندی های هوایی حامل حسگرهای ISR و قابلیت های در دسترس در بخشی از این گزارش ، تحلیلی وجود دارد که معتقد است " اجرای عملیات محاصره سازی و درصورت لزوم ایجاد آمادگی برای ورود به یک درگیری در شکل و ماهیت کلاسیک ، همچنان از اولویتهای مهم برای فرماندهان رده بالای ارتش ایالات متحده باقی مانده است ، چنانکه یک مناقشه فرضی در بازه زمانی 2015 تا 2020 محوریت مباحث و گفتگوهای کارشناسان را تشکیل میداد . سمت راست : پوشش اطلاعاتی ترکیبی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135 و گلوبال هاوک ) سمت چپ : پوشش اطلاعاتی انفرادی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135) سند مورد بحث که توسط مرکز تحلیل و بررسی نورثروپ- گرومن تهیه شده ، در واقع یک "خود- تشریحی " از مخزن فکر این شرکت تسلیحاتی است . بررسی این اسناد و مدارک نشاندهنده آن است که نورثروپ – گرومن برنامه بسیار وسیعی را برای توسعه تسلیحات ویژه از جنگ افزارهای لیزری تا نمونه های پنهانکار تدارک دیده است . در حدود 11 سال پیش ، این اسناد موارد کاربرد اصلی پهپاد گلوبال هاوک را در حوزه عملیات دریایی و تامین امنیت مرزی مورد بررسی قرار داده ، ضمن اینکه در نهایت ،کارشناسان نورثروپ-گرومن براین اعتقاد قرار داشتند که پنتاگون برای اجرایی نمودن این برنامه ، به تقریب ، نزدیک به 157 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت . سمت چپ : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی هواگردهای J-STARS سمت راست : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی ترکیبی ( J-STARS و گلوبال هاوک ) بدین ترتیب ، تا سال 2015 ، نزدیک به 42 فروندازاین پرنده های بدون سرنشین که تا 220 میلیون دلار هزینه تولید آنهاست ، وارد خدمت شده ، در حالی که برای تطبیق این سخت افزارها با نیازمندی های جدید ارتش ، یک برنامه ارتقاء با قیمت 15.3 میلیون دلار برای تبدیل گونه های موجود به نمونه های روزآمد شده نیز به امضاء طرفین رسید که در مجموع ، هزینه های صرف شده برای این پهپاد ، از آنچه که درسال 1999 پیش بینی شده بود ، به مراتب بیشتر گردید. هدف ، پوشش اطلاعاتی / نظارتی کامل بر محدوده سرزمینی ایران با این وصف ، طبق برآوردهای نورثروپ- گرومن از ماهیت درگیری با ایران ، این شرکت تخمین زده بود که بین 7 تا 8 فروند پهپاد گلوبال هاوک برای ایجاد پوشش لازم و مورد نیاز برفراز این کشور مورد نیاز ارتش ایالات متحده است . حتی دریک برآورد گسترده تر ، تحلیلگران این شرکت ، معتقد بودند که ارتش برای تکمیل پازل اطلاعاتی خود در مورد ایران ، در نهایت به 16 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت تا قابلیت نظارت دقیق بر فعالیت موشکهای بالستیک ایران و یا توسعه برنامه سلاح های کشتار جمعی ( این صرفا" نظر نویسنده متن هست و تنها برای رعایت امانت ، کامل برگردان شد . م ) و همچنین برنامه ریزی و پیش بینی برای اجرای عملیات محدود یا گسترده ، فراهم گردد . نمونه تصویری از حسگرهای الکترواپتیک گلوبال هاوک از فاصله 115 مایلی شفافیت پایین پس از عکس العمل ایران نسبت به تحرکات گلوبال هاوک در سواحل جنوب این کشور و شلیک مستقیم به این پهپاد ، تهران مدعی شد که این پرنده در حال اجرای ماموریت اطلاعاتی / جاسوسی درون مرز هوایی ایران بوده در حالی که متقابلا واشنگتن نیز مدعی شد که این حمله غافلگیرانه ، در فضای هوایی بین المللی رخ داده است . این رویداد ، در واقع مرحله جدیدی از تنش میان دوطرف پس از خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق هسته ای (2015 ) است که در آن ، تهران به ازای لغو بخشی از تحریم ها و بازگشت شرایط بحالت عادی ، بخشی از برنامه هسته ای خود را که مشکوک به داشتن جنبه تسلیحاتی بود ، متوقف نماید . پیش از این نیز، ایالات متحده، تهران را به دست داشتن در حمله به شناورهای تجاری متهم نمود و متقابلا" ، تهران نیز هرگونه دخالت در این حملات را بشدت رد نمود ، در حالی که مسئولیت کامل شلیک به پهپاد آمریکایی ، سریعا" پذیرفته شد . پی نوشت : صرف نظر از پاتک غافلگیرانه جمهوری اسلامی به رصد اطلاعاتی ایالات متحده ، سلسله رویدادهای حادث شده اثبات میکند که در طول دهه آینده ، تهدید اصلی بر علیه جمهوری اسلامی ، در جنبه سخت افزاری ، تهدید هواپایه باشد . این مساله بطور طبیعی می بایست اذهان تصمیم سازان نظامی کشور بخود بیش از گذشته ، جلب نماید . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

پیشنهاد میکنم به فرمانده ای که دستور زدن پهپاد داده طی مراسمی مدال افتخار اعطا شود ..

دیوانگی این چیزی که شما میگید دقیقا دیوانگی ما و آمریکا در جنگ گرم نیسیتم اگر ما شروع کنیم به حمله به تجهیزات نظامی اونا دقیقا وارد جنگ میشیم هر چقدرم امریکا در این جنگ از دست بده ما صد برابر میبازیم فقط پارس جنوبی با یک حمله مارو به صد سال عقب میبره باید اینو در نظر گرفت قبل از انجام هر کاری

بسم الله.......... 31 خرداد 1398 اوضاع و احوال این روزهای یمن عملیات وپیشرویهای رزمندگان انصارالله در نوار مرزی با عربستان کلیپ های مربوطه https://www.aparat.com/v/pVnub https://www.aparat.com/v/tj6go https://www.aparat.com/v/H85kt شلیک آرپی جی به شیوه ی یمنی کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/tAJ4F

شکار عقاب جهانی پهپاد گلوبال هاوک دیروز قرار بود این مطلب را بنویسم اما به دلیل پیگیری اخبار و اتفاقات حادثه پنج شنبه نشد که نوشته ام را تکمیل کنم. بامداد پنج شنبه نیروی هوافضای سپاه اعلام کرد یک فروند پهپاد آمریکایی MQ-4C را هدف قرار داده است. چندین ساعت بعد یک مقام آمریکایی خبر را تایید کرد اما مدعی بود این پهپاد بر فراز آسمان آبهای بین المللی هدف قرار گرفته است. با توجه به اتفاقات روزهای گذشته در دریای عمان، آمریکایی‌ها پروازهای شناسایی خود را بر فراز تنگه هرمز انجام می‌دادند. طبق گفته مقامات ایرانی، در طی این پروازها، آمریکا چندین مرتبه حریم هوایی ایران را نقض کرده بود که این حودث با هشدار رئیس شورای عالی امنیت ملی ایران دریادار شمخانی روبرو شد وی بدون نام بردن از طرف خاصی اعلام کرد: "اف‌ای‌آر" (مرز هوایی) ما خط قرمز است و فرقی ندارد که هواپیمای کدام کشور از آن عبور کرده است به متجاوز همواره پاسخ سخت داده و خواهیم داد. پروازهای شناسایی آمریکایی‌ها توسط هواگردهای پی 8، پهپادهای ام کیو9، آرکیو 4 و ... انجام می‌گرفت. آمریکایی‌ها در سال 2018 یک فروند پهپاد RQ-4 BAMS-D در پایگاه هوایی الظفره امارات مستقر کرد. این نسخه از گلوبال هاوک با شماره سریال 166510 بستری برای آزمایش حسگرهای به کار رفته در پهپاد MQ-4C است. MQ-4C قرار است جایگزین P-8 poseidon گردد. آمریکا با توجه به توانایی مشابه این نسخه از گلوبال هاوک تصمیم گرفت که از پی-8 نیز در کنار RQ-4 برای شناسایی استفاده کند. RQ-4 را هم می‌توان توسط اتاق کنترل زمینی هدایت کرد هم توسط هواگرد پی-8. حسگرهای به کار رفته در RQ-4 BAMS-D توانایی شناسایی امواج راداری ضعیف را نیز دارند و می‌توانند این امواج را دریافت کرده و به تحلیل آن بپردازند با توجه به این قابلیت، گلوبال هاوک قادر است رادارهای مختلف را بر اساس امواج ارسالی شناسایی کرده نوع آن را تشخیص دهد و موقعیت آن‌ها را به دست آورد و یک تصویر واضح از چینش شبکه راداری و پدافندی منطقه تحت نظارت خود ارائه دهد. مسیر پرواز پهپاد RQ-4A BMAS-D در نزدیکی آب‌های جنوبی ایران در شب حادثه با توجه به نقض مکرر حریم هوایی ایران، به نظر می‌آید این هواگرد در پی یافتن نقاط کور راداری و مناطق فاقد پوشش راداری و سامانه‌های پدافندی کشورمان بوده است. پس از چند روز انجام عملیات‌های شناسایی نزدیک مرزهای هوایی ایران و نیز داخل این مرزها و شناسایی نقاط تحت پوشش پدافند ایران در مرزهای آبی جنوب کشور، آمریکا تصمیم گرفته است که حد فاصل سایت پدافندی بندرعباس و بندر جاسک را برای نفوذ انتخاب کند. به همین منظور آمریکا نزدیک ساعت 12 پنج شنبه شب RQ-4 را به پرواز درآورده است تا در کنار P-8 عملیات خود را آغاز کند. بدین منظور گلوبال هاوک با عبور از تنگه هرمز وارد دریای عمان شده و سپس در راه برگشت وارد حریم هوایی شده است قبل از وارد شدن به آسمان ایران سیستم موقعیت‌یاب خود را خاموش کرده است و به سمت منطقه کوه مبارک مسیر خود را طی کرده می‌کند احتمالا در این زمان هواگرد توسط هواپیمای P-8 که در آن شب همراه با گلوبال هاوک در نزدیکی مرزهای ایران پرواز می کرده است -فرمانده هوافضای سپاه پاسداران گفته است P-8 نیز حریم هوایی ایران را نقض کرده است اما نخواستیم آن را سرنگون کنیم- کنترل می‌شده است و اطلاعات به صورت ارسالی گلوبال هاوک به صورت مستقیم توسط کادر پروازی پوسایدون رصد و تحیل می شده است. تصویری از سامانه پدافندی سوم خرداد قرارگاه خاتم الانبیا از همان ابتدای پرواز، بر پهپاد اشراف داشته است. اما پهپاد با توجه به اطلاعات قبلی به دست آمده از شناسایی شبکه پدافند ایران اقدام به ورود به حریم هوایی ایران از منطقه کوه مبارک کرده است. اما بی خبر از اینکه یک آتش‌بار سوم خرداد قبلا در آن مکان مستقر شده است. با توجه احتمالا تنها یک خودروی حامل موشک سامانه خرداد مجهز به موشک های جدید طائر 2 به نام "سوم خرداد" در منطقه حضور داشته است و نیاز به حضور خودروی TELAR سوم خرداد نبوده است چرا که پدافند توانایی هدایت موشک را تا نزدیکی هدف توسط رادارهای مناطق دیگر دارد و این عمل موجب عدم شناسایی سامانه‌های پدافندی مستقر در آن منطقه می‌شود. پدافند اجازه داده است پهپاد به میزان کافی پیشروی کرده تا در صورت انهدام لاشه آن قابل دسترسی باشد پس از رسیدن به "کوه مبارک" قفل راداری انجام شده است و سیستم‌های هشداردهنده هواگرد، آن را به اپراتور اطلاع داده‌اند اپراتور نیز اقدام به خروج RQ-4 از آسمان ایران کرده‌اند اما موشک شلیک شده است و پهپاد در آب‌های ایران و نزدیک مرز آبی منهدم می‌شود. تیم سپاه برای بازیابی لاشه پهپاد اقدام می‌کنند و قسمت‌هایی از این لاشه را پیدا می‌کنند. پی‌نوشت: این نوشته تنها یک تحلیل بر اساس اخبار موجود است و خالی از اشکال نمی‌باشد.

مسیر پروازی پهپاد ساقط شده آمریکایی ، // 15 ژوئن 2019 ادعایی وجود دارد که رجیستر این پهپاد BAMS-D بوده .... اسکرین شات از ویدئوی سنتکام ظاهرا مدعی هستند که نسخه RQ-4A هدف قرار گرفته .... مختصات ارائه شده توسط وزیر محترم امور خارجه و فاصله ان تا نزدیکترین نقطه ساحلی 25°59'43"N 57°02'25"E https://www.aparat.com/v/c8FYf

فیلمی که پنتاگون از لحظه انهدام گلوبال هاوک منتشر کرده، جالب توجه هست. یا پهپادشون رو در تمام مسیر تحت نظر داشتند، و یا احتمالا پس از روشن شدن تمام سیستم های هشدار پهپاد به قصد حفاظت پدافندی از گلوبال هاوک وارد عمل شدند. و البته خیلی دیر شده بود.

متشکرم https://www.aparat.com/v/j5lJI

ادعای ائتلاف سعودی: حوثی ها نیروگاه آب شیرین کن را هدف قرار دادند بر پایه گزارش شبکه خبری " العربیه" سعودی به نقل از مقامات رسمی این کشور، ائتلاف متجاوز سعودی اماراتی این ادعا را پس از آن مطرح کرد که روز چهارشنبه منابع یمنی اعلام کردند "نیروگاه برق" الشقیق در استان جیزان را هدف قرار داده اند. این حمله با موشک کروز انجام شد. یگان موشکی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن، ۲۲ خردادماه نیز فرودگاه " أبها" را با موشک کروز هدف قرار داده بود که به اعتراف منابع سعودی موجب تعطیلی آن شد. عربستان اعلام کرده است که در حمله به تأسیسات آب شیرین کن الشقیق به هیچکس آسیب جانی وارد نشده، اما در عین حال مقامات این کشور در خصوص خسارت‌های مالی این حمله جزئیاتی را اعلام نکرده اند. در ادامه این بیانیه ادعا شده است: حملات موشکی اخیر یمن به عربستان که با موشک‌های کروز انجام شده، نشان می‌دهد ایران با این گروه یمنی ارتباط دارد. انصارالله یمن هم پیشتر اعلام کرده بود: بانک اهدافی را برای خود تعیین کرده اند و هر روز غافلگیری‌های جدیدی در انتظار ائتلاف متجاوز به یمن خواهد بود. در تداوم حملات دفاعی ارتش و کمیته‌های یمنی که در پاسخ به تجاوز مکرر ائتلاف عربی به یمن صورت می‌گیرد، " ضیف الله الشامی" وزیر اطلاع رسانی دولت نجات ملی (وابسته به انصارالله) به صراحت اعلام کرده بود: در صورتی که عربستان و امارات بخواهند به تجاوزگری خود ادامه دهند، ما نیز حمله به اهداف در اراضی آنان را تشدید خواهیم کرد. عربستان و امارات از ششم فروردین سال ۹۴ در قالب ائتلافی از چند کشور عربی و با کمک آمریکا، حملات گسترده‌ای را علیه یمن فقیرترین کشور عربی آغاز کردند تا به بهانه بازگرداندن «عبدربه منصور هادی» رئیس جمهوری مستعفی و فراری این کشور به قدرت به اهداف سیاسی خود جامه عمل بپوشانند. در تجاوز نظامی سعودی و متحدانش به فقیرترین کشور عربی تاکنون بیش از ۱۰۰ هزار یمنی از جمله ۸۵ هزار کودک جان خود را از دست داده اند که بیشتر این کودکان براثر گرسنگی و قحطی ناشی از این جنگ تحمیلی از سوی ائتلاف جان باخته اند. جنگ علیه یمن همچنین میلیون‌ها یمنی را با بحران شدید گرسنگی و قحطی روبه رو کرده است، به گونه‌ای که سازمان ملل متحد در گزارشی، قحطی در این کشور را بزرگ‌ترین فاجعه انسانی نامید.

پیرو انهدام گلوبال هاوک توسط پدافند: شاید برخی تصور کنند که اتفاق خاصی نیافته و چیزی در حد یک بالن ارتفاع بالا رو زدیم: مجموعه حفاظتی این پهپاد AN/ALR-89 آخرین تکنولوژی ریتون بوده که هم سیستم هشدار لیزری AN/AVR-3 و راداریAN/APR-49 رو در اختیار داشته که هماهنگ با زیرسیستم های دیگر جمینگ و کشنده دیکوی(An ALE-50 towed decoy) هست. که این مجموعه در عمل آخرین نسل از تمام سامانه هایی هست که بر روی سایر هواپیمای این کشور نصب هست. بعبارتی پدافند مانع کارسازی از نظر اخلال و دیکوی نداشته، و اگر بعد از این توسط آمریکا بروز رسانی نشوند، کل جنگنده های آمریکا و ناتو که از سامانه های مذکور استفاده میکنند، فاقد هر گونه ایمنی در برابر پدافند ج آآ هستند،...

زدن فرودگاه ابها از این جهت مهم و استراتژیک محسوب میشه که نزدیک ترین فرودگاه به یمن هست، بعبارتی هر جنگنده تنها با یکبار گرفتن سوخت در ابها بر روی زمین قادر خواهد بود بر روی صنعا عملیات پشتیبانی هوایی در یک سورتی پرواز 750 کیلومتری انجام دهد در حالی که اگر بخواد از تائف این کار رو بکنه باید مسافت 1500 کیلومتری رو طی کنه. دستیابی به چنین هدفی نه تنها مصرف سوخت و هزینه ها رو بالا میبره، استهلاک جنگنده ها رو هم زیاد میکنه، شانس دستیابی سریع و اقدام به موقع به تحرکات زمینی انصارالله رو هم کمتر میکنه.

با تشکر از شما بابت ارائه این نقشه و کمک به ارتقای سطح تاپیک؛ البته نقشه ای که ارائه فرمودید، براساس تاریخی که اشاره فرمودید (اندکی پس از ترور دونگ ژو) قدری با مغایرت روبرست. به این دایره ها توجه بفرمایید : بطور مثال می بینیم که سائو سائو، لویانگ را گرفته است. ایضاً گوا سی، لی جوئه و دونگ ژو!!! در چانگ آن هستند (بیضی سبز رنگ). طبیعتاً بعد از ترور که دونگ ژو نمی توانسته زنده باشد. می دانیم که وی در سال 192 میلادی کشته شد. پس فرض می کنیم این نقشه، برای همان زمان فتح چانگ آن توسط سپاه شیلیانگ باشد. یعنی همان سال 192 میلادی. اما خوب. باز هم به مشکل برمی خوریم. چون می بینیم که سائو سائو تا لویانگ را فتح کرده است (دایره قرمز) که داستان فتح آن را در قسمت سیزدهم با هم خواندیم. می دانیم که این نبرد، در سال 197 میلادی رخ داده است. پس منطقاً نقشه به آن دوره باز نمی گردد و البته اگر سال 197 هم باشد، گوا سی زنده نیست. از طرف دیگر می دانیم که تائو چیان در سال 194 میلادی مرد و لیو بی حاکم ایالات شو شد. با توجه به اینکه وقایعی که در قسمت چهاردهم خواهید خواند، جای لیو بی و لو بو در سال 197 میلادی برعکس می شود. یعنی لو بو می شود حاکم ایالت شو و لیو بی به شیائو پی (دایره قهوه ای) می رود (یعنی مطابق نقشه). پس طبیعتاً نقشه تا 197 میلادی نیست. همچنین محدوده ای که سون سه (Sun Ce) در اختیار دارد (دایره آبی پر رنگ)، به سال 198 میلادی برمی گردد. می دانیم که اولین بازی که سون سه سرزمینی را در اختیار می گیرد، به سال 195 میلادی باز می گردد. اما اگر بپذیریم که نقشه به سال 198 میلادی باز می گردد، اینبار با مشکلی به نام گونگسون زان مواجه می شویم (دایره آبی کمرنگ). چرا که محدوده ای که متعلق به وی است، بسیار بزرگتر بود و می دانیم که گونگسون زان در سال 199 میلادی در نبرد ییجینگ و در تقابل با یوآن شائو کشته می شود. البته شاید هم بتوان گفت که این نقشه، زمان نبردهای یوآن شائو و گونگسون زان را به تصویر می کشد. یعنی اواسط سال 198 میلادی. ولی در آن صورت با قلمرو یوآن شو (دایره قهوه ای) مواجه می شویم که بسیار کوچکتر از این حجم بوده است. چرا که سون سه عمده قلمرو وی را فتح نموده است. بنابراین این نقشه، به دوران پس از کشته شدن دونگ ژو تعلق ندارد و در بهترین حالت و کم تناقض ترین آن، به اواخر سال 198 میلادی برمی گردد؛ چون در 199 میلادی، هم تکلیف یو و گونگسون زان مشخص شده و هم تکلیف یوآن شو و هر دو کشته شده اند. همچنین ژانگ یانگ در نبرد با سائو سائو کشته شده و هنی به قلمرو سائو سائو اضافه شده است و ژانگ شیو نیز قلمرو خود را به سائو سائو واگذار نموده است. لو بو هم که ... (این را بهتر است در ادامه بخوانید. هرچند به نظر همه سرنوشت وی را می دانند.)! شاید این موردی که بنده اشاره کردم، از نظر دوستان کم ارزش به نظر برسد. چرا که شش سال در تاریخ، معمولاً زمان زیادی نیست. اما کافیست در نظر بگیرید که اینهمه تغییر و حذف و رویش و زایش جنگ سالاران، در طی کمتر از شش سال رخ داده است. در عصر منتهی به سه پادشاهی، روزها و ماهها، باعث تغییرات نقشه می شد؛ چه برسد به بازه ای طولانی مانند 6 سال! در پایان از این که به گشایش بیشتر بحث و مباحثی که در داستان فرصت کافی برای پرداختن به آن نیست، کمک فرمودید از شما سپاسگزارم. به امید مشارکت بیشتر شما، @Deepblue عزیز و دیگر دوستان گرامی در تاپیک و بهره مندی بیشتر از نقطه نظرات ارزشمند تمامی دوستان گرامی.

خوب در چین قدیم (و ایضاً امروز) چیزی که زیاد وجود داشت، آدمیزاد بود! البته درخصوص آمار و ارقام نبردهای قدیم در تاریخ امروز حرف و حدیث های متعددی هست. ولی نکته این هست که با حتی تعدیلات آماری تاریخ جدید، آمار نبردهای چینی ها عجیب و غریب بود از لحاظ بکار بردن نیرو و تجهیزات. من هم به متون تاریخی وفادار مونده ام. اما درخصوص سوال شما، سپاهی که فقط خود سائو سائو در این نبرد هدایت می کرد، به گفته خودش 200 هزار نفره بود. درخصوص «همه اش جنگیدن» هم باید عرض شود که خوب طبیعتاً سربازها با نبرد، درآمدزایی می کردند. در آن زمان هم تجارت به سان امروز که نبود. نظام ارباب و رعیتی بود و رعایا بر روی زمین ارباب ها کار می کردند یا برایشان جنگ می کردند و از این طریق ارتزاق می کردند. خیلی با مفاهیم امروزی پول و درآمد، نباید قیاس کرد شرایط آن عصر را. من باب قیاس، این عصر تقریباً معاصر با اواخر عمر دوره اشکانی در ایران است. طبیعتاً در گذشته، امپراطورها در اکثر کشورها، مقدس و فرزند خدایان نامیده می شدند و طبیعتاً عوام نظر مساعدی روی ایشان داشتند و خواص هم که خود این داستان ها را سر هم می کردند، طبیعتاً اهمیتی بدان نمی دادند. در متون تاریخی گذشته، به وفور دو واژه «خون سلطنتی» و «فرزند آسمان» در درخصوص پادشاهان و امپراطورها در کشورهای مختلف دیده می شود. اما در این ماجرا، علت اصلی این بوده که کشته شدن امپراطور بدون داشتن وارثی معین، به هرج و مرج بیشتر منجر می شد. چون هرکس ادعای امپراطوری می کرد. به همین دلیل مادامی که مدعی امپراطوری چندانی وجود نداشت، معمولاً با شخص امپراطور کاری نداشتند و بیشتر آلت دست مقامات می شد. بطور مثال همین امپراطور شیان (لیو شیه - Liu Xie)، در شرایطی در کودکی به امپراطوری رسید که قبل از آن لیو شیان (برادر وی که پنج سال از او بزرگتر بود)، چند ماهی امپراطوری را تجربه کرده بود و پس از به قدرت رسیدن دونگ ژو، توسط وی مسموم شده و به قتل می رسد و به جای وی، برادرش بر تخت سلطنت می نشیند. در نقطه مقابل می بینید که هنگامی که سائو پی، امپراطور شیان را مجبور به واگذاری حکومت نموده و در ادامه، خود اعلام امپراطوری می کند، از آن طرف لیو بی و چند سال بعد سون چوان (Sun Quan) هم اعلام امپراطوری می کنند و رسماً کشور تبدیل به سه «امپراطوری» می شود! همان عصر «سه پادشاهی» معروف! پس در نظر گرفتن اهمیت امپراطور برای حفظ وحدت حاکمیت در چین بسیار مهم بوده است. بویژه وقتی در نظر بگیریم اولین امپراطوری که چین را متحد نمود، چین شی خوان (Qin Shi Huang)، امپراطور مخوف و بنیانگزار سلسله چین (Qin Dynasty) بود که پس از هفتصد سال آشوب و جنگ بین ایالت های مختلف چین چند پارچه (در دو عصر «بهار و پاییز» - Spring and Autumn و «دولت های جنگ طلب» - Warring States)، این کشور را متحد نمود و با مرگ وی، دوباره آشوب و چند دستگی در کشور حکمفرما بود تا زمان پیروزی لیو بانگ بر شیان یو (Xiang Yu) و برپایی سلسله هان که 400 سالی دوام داشت (منهای دوره ای کوتاه در میانه آن). بعد از هان هم که تا 100 سال دوباره همین آشوب را شاهد بودیم تا اینکه جین، کشور را متحد نمود. باز هم دوباره چند تکه ای بودن را در اعصار مختلف تجربه نمودند تا قرن ها بعد. پس اساساً چین به خودی خود مستعد تجزیه شدن و آشوب بود. پس طبیعی بود حاکمان عاقل ترجیح می دادند که حداقل اهرم های نگاه داشتن وحدت، در جامعه حفظ شوند. ولی در زمان نیاز، ابای چندانی از امپراطور کشی نداشتند. کما اینکه آشوب بوجود آمده در عصر شیان یو و لیو بانگ هم با کشته شدن پادشاه هوای (king Huai - پادشاه چو) به دستور شیان یو آغاز شد و لیو بانگ از فرصت استفاده کرد و به خونخواهی هوای درآمد و کشور را علیه شیان یو متحد کرده و او را در نبرد گایشیا شکست داد. در آخر، بد نیست این گیف را بار دیگر تماشا کنیم تا ببینیم چین در اعصار مختلف چه مساحت و حاکمیت هایی را تجربه نموده است :

سوال خوبی است. در حد خود پاسخگو هستم. اگرچه که مدیران ارشد بهتر می توانند این سوال را پاسخ دهد. اول اینکه این تاپیک، یک «داستان قدیمی چینی» نیست. بلکه بخشی از تاریخ چین است. شاید بفرمایید منظور همان است. بخشی از تاریخ چین چه ربطی به انجمن نظامی دارد. اما مجدداً می بایست عرض نمایم که این «بخشی از تاریخ چین»، نه از لحاظ فرهنگی، ادبی، هنری و ...، که از لحاظ نظامی مورد بررسی قرار گرفته است. به عبارتی یک برهه صد ساله که مملو از جنگ های تاریخی، استراتژی های نظامی مختلف، جنگ سالاران، ژنرال ها و استراتژیست های نظامی قابل تاریخ در آن حضور دارند و خود، اثرگذار بر روی تاریخ نظامی چین بوده است. دوم اینکه اگر دقت بفرمایید، این تاپیک در بخش «جنگ و تاریخ»، در مجموعه «مباحث جامع نظامی» و در مبحث «جنگ های باستان» ایجاد شده است که همانطور که از اسمش پیداست، در این مبحث تاریخ جنگ های باستان مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. پس به نظر نمی رسد تاپیک، در محدوده مباحثی که سایت پیش بینی کرده است قرار نگیرد. چرا که حداقل علناً ذکر نشده است که جنگ های باستان مثلاً روم یا یونان یا ایران می تواند مورد مداقه قرار گیرد، ولی چین خیر. کما اینکه تاپیک های دیگری در همین مبحث درخصوص جنگ های باستان کشورهای مختلف، از ژاپن و چین گرفته تا دیگر کشورها، ایجاد شده است و به نظر نمی رسد که تنها این تاپیک به این مباحث پرداخته باشد. سومین مطلب این است که احتمالاً منظور شما این بوده است که تاپیک، کمتر محتویات نظامی داشته و بیشتر به داستان سرایی پرداخته است. بنده این ایراد شما را وارد دانسته و آن را بر ضعف قلم خویش می پندارم و بلاشک عذرخواهی می کنم. اما این، سبک نگارش و ادبیات حقیر است که تاریخ را نه به شکل مرسوم آن در ایران که مملو از اسم و تاریخ است و بسیار خشک مطرح می شود، که به شکل داستان تعریف می کنم که در مخاطب، احساس نزدیکی و فهم و همذات پنداری تاریخی بهتری نسبت به آن برهه را پدید آورده و به نوعی به آشتی بیشتر مخاطبین با تاریخ بپردازم. قطعاً اگر به این هدف نرسیده ام، ایراد از ضعف کلام و نگارش بنده بوده است که ان شاءالله با توصیه ها و راهنمایی های شما و دیگر دوستان، این ایراد تا حد توان مرتفع گردد. اما در پایان؛ اگر تصمیم مدیران سایت بر این باشد که این تاپیک، برخلاف موازنین، قوانین و سیاستگزاری های سایت میلیتاری است، به این تصمیم احترام می گذارم.

به گزارش ارتقاهای انجام شده روی این نوع هلیکوپتر، علت نفوذ شن به سیستم هیدرولیک بوده که کنترل رو از بین برده این ایراد سال بعد برطرف شد و در یک تست در مصر به تایید رسید

در این مورد ، با توجه به ضعف روز افزون کشور و از بین رفتن ذخایر ارزی کشور ( 180 میلیارد دلار برجام که هنوز معلوم نشده چه شدند ) عمرا روس ها حاضر به فروش این جنگنده ها در تعداد بیش از 24 تا به ایران بشوند ، چه برسه به تولید مشترک ... صحبتم رو کوتاه کنم ... شاید روس ها حاضر بشوند روزی به ایران سوخو 30 یا 35 بفروشند ولی مطمئن باش این اتفاق فقط زمانی می افته که اکثر همسایه های ما به جنگنده های نسل 5 مجهز شده باشند ... از نظر من روس ها تا پیش از سال 2030 حاضر نمی شوند به ایران جنگنده ای بفروشند .... نهایت چیزی که ما بتونیم ازشون بگیرم ، همون میگ 35 هست که حالا که فکرش رو می کنم می بینم که روس ها اگه خیلی می خواستن به ایران حال بدهند ، می اومدن همون پروژه ی شفق رو ادامه می دادن تا ما حداقل چیزی در حدا یاک 131 داشته باشیم ولی ... هم کاغذ می شود تولید کرد ، هم صنایع MDF و هم خیلی کارهای دیگه .... نکته ی جالبش اینه که فناوری تولید کاغذ از ضایعات نیشکر در خود خوزستان هست ولی بنا به دلایلی ، اجازه ی این کار به شرکت های نیشکر داده نمی شه .... http://www.iribnews.ir/fa/news/2221537/تولید-کاغذ-از-ضایعات-نیشکر https://www.isna.ir/news/94062415305/تولید-ارزان-کاغذ-استاندارد-از-باگاس-نیشکر-با-روش-جایگزین-محققان اینم در مورد بحران کاغذ ... https://www.isna.ir/news/97090100275/از-بحران-کاغذ-خارج-شدیم می تونم قسم بخورم اگه مافیا و انحصار نباشه ، ایران در اکثر زمینه ها نیازی به واردات محصول نداره و حتی می تونه صادر کننده هم باشه ولی خب .......

با سلام خدمت دوستان عزیز میلیتاریست ، و با پوزش بخاطر وقفه ای که در تاپیک پیش اومد. بقول حضرت مولانا : مدتی این مثنوی تأخیر شد / مهلتی بایست تا خون شیر شد تاپیک بررسی عملیات نظامی چنگال عقاب رو به اتفاق هم ادامه می دهیم : بخش چهارم فرماندهی و تهیه طرح اجرائی هنگامی که تصمیم پرزیدنت کارتر مبنی بر انجام نجات گروگان ها قطعیت یافت ، فرماندهان واحدهای شرکت کننده به شرح زیر انتخاب شدند : الف - سرلشکر نیروی زمینی وا (Vaught) : فرمان وی در 12 نوامبر 1979 ابلاغ گردید. نامبرده فرماندهی کل نیروهای شرکت کننده در عملیات را به عهده داشت و ستاد فرماندهی خود را در پایگاه هوائی قِنا (Qena) در مصر تشکیل داد و سیستم ارتباطی مطمئن بین ستاد او و پنتاگون و یگان های شرکت کننده در عملیات برقرار شد. ژنرال وا ، گروهی برجسته از متخصصین جنگ های نامنظم را برای تهیه طرح اجرائی انتخاب نمود. سپهبد گست (Gast) رئیس [پیشین] مستشاری در ایران در دوران [پس از] انقلاب ، معاون سرلشکر وا و مسئول آموزش خلبانان هلی کوپتر [در آمریکا] گردید. هنگام انتخاب گست ، درجه او سرلشکر بود و بعدها سپهبد شد. ب - سرهنگ بک ویث (Beckwith) فرمانده نیروی دلتا فورس سرهنگ بک ویث فرماندهی کوماندوها و هدایت عملیات در یورش به سفارت آمریکا را بر عهده گرفت. افسر مزبور پایه گذار این واحد جدید در نیروی زمینی آمریکا بود. وی همچنین اولین فرمانده این واحد نیز بود. بک ویث سه سال در ویتنام جزء نیروهای مخصوص کلاه سبزها جنگیده بود. زخم خطرناکی در سینه داشت که او را تا دم مرگ کشاند ، ولی نجات پیدا کرد. وی به عنوان بهترین جنگنده در واحد نیروهای مخصوص شناخته می شد. یکی از روزنامه نگاران که در دفتر وی با او مصاحبه کرده بود ، در مقاله خود نوشت که وی در آرم مخصوصی که روی سینه خود گذارده بود ، نوشته بود : KILL`EM ALL. LET GOD SORT`M OUT یعنی همه را بکش. اگر خدا خواست کسی زنده بماند ؛ خودش انتخاب کند. واحد او در ویتنام برجسته ترین واحد بود. روحیه سربازان او در سطح بالائی قرار داشت. چندین بار سربازان زخمی خود را روی دوش حمل کرده بود و نفرات وی معتقد بودند او هیچگاه آنها را رها نخواهد کرد. بالاترین نشان جنگی آمریکا روی سینه او نصب بود. پ- سرهنگ کیل (Kyle) فرماندهی هواپیماهای عمل کننده در عملیات به سرهنگ نیروی هوائی کلنل کیل سپرده شد. ت - سرهنگ پیتمن (Pitman) فرماندهی عملیات هلی کوپترها به سرهنگ تفنگداران دریائی پیتمن سپرده شد. ث - سرهنگ دوم سی فرت (Seiffert) لیدر دسته پروازی هلی کوپترها هم در زمان عملیات به سرهنگ دوم تفنگدار دریائی سی فرت سپرده شد. بخش پنجم فرماندهی و تهیه طرح اجرائی فرمانده عملیات برای اجرای مأموریت باید در کوتاه مدت اقداماتی را به شرح زیر انجام می داد : الف - نقطه پرت و دور افتاده ای را در ایران انتخاب نماید تا هلی کوپترهای شرکت کننده در عملیات پس از پرواز به ایران ، در آن نقطه فرود آمده از هواپیمای C-130 سوخت گیری نموده ، نفرات را به به نقطه بعدی ببرند. برای این منظور فرودگاه طبس مناسب ترین محل تشخیص داده شد. ولی اطلاعاتی در مورد مقاومت باند و ظرفیت آن برای پذیرش شش فروند C-130 را نداشتند و برای آگاهی از این اطلاعات یک هواپیمای CIA در محل فرود آمد و اطلاعات را در اختیار فرمانده عملیات قرار داد که این اطلاعات کامل نبود و یکی از عوامل ایجاد سانحه ، کمبود اطلاعات درباره فرودگاه طبس بود. فرودگاه طبس در طرح عملیات " صحرای اول " (Desert One) نامگذاری گردید. ب - عناصری را به داخل ایران نفوذ دهد که وسیله ارتباطی آنها را تأمین نماید تا بتوانند اطلاعات و گزارش پیشرفت عملیات را به واشنگتن ارسال نمایند. هاوارد هارت (Howard Hart) افسر رابط CIA در این عملیات پ - پناهگاه امنی را در فاصله دو ساعت رانندگی از تهران انتخاب نماید تا کوماندوها و نیروی دلتا به وسیله هلی کوپتر به آن محل رفته ، تمام روز بعد را در آنجا مخفی شوند. برای هلی کوپترها هم تورهای استتار همرنگ زمین پیش بینی شده بود . این محل نیز در شمال گرمسار و بین کوه ها بود و در عملیات به نام " صحرای دوم " (Desert Tow) نامگذاری شد. ت - یک فرودگاه مناسب برای سوختگیری هواپیماهای C-130 در رفت و برگشت از مأموریت در یک کشور دوست مجاور ایران انتخاب شود. برای این منظور هم فرودگاه مناسبی در جزیره مَصیره (Mazireh = Masirah) که در شرق کشور عمان ( و در اقیانوس هند) قرار دارد ، انتخاب شد. ث - محل دقیق گروگان ها را در داخل سفارت باید به دست آورد که این اطلاعات تا آخرین ساعات قبل از اجرای طرح به دست فرمانده عملیات نرسید. ولی آشپز سفارت که یک پاکستانی بود ، هنگامی که در یک هواپیمای تجاری از ایران به پاکستان می رفت ، در صندلی مجاور یک عامل سیا نشسته بود و بر حسب تصادف به او خبر داد که گروگان ها ، در عمارت کنسولگری نگهداری می شوند. ولی سرهنگ بک ویث نتوانست با قبول صحت این اطلاعات ، عملیات را دچار خطر نماید. ج - فرماندهی عالی عملیات ، باید هلی کوپترها را از آمریکا به ناو هواپیمابر Nimitz در اقیانوس هند انتقال دهد. تعداد هلی کوپترهای مورد نیاز 6 فروند بود که با دو فروند رزرو جمعا هشت فروند می شد. نوع هلی کوپترها سیکورسکی RH-53D Sea Stallion انتخاب شد.زیرا هلی کوپتر مزبور دارای قدرت زیاد و مخازن سوخت اضافی است که می تواند مسافت های طولانی را طی نماید. بعلاوه این هلی کوپتر ، وقتی بر روی ناو هواپیابر نشست ، می توانستند آنها را به سطح زیرین ناو ببرند تا از دید ماهواره هایی جاسوسی شوروی پنهان بمانند. هلی کوپترهای مزبور به وسیله هواپیمای C-5 به جزیره دیگو گارسیا (Diego Garcia) در جنوب اقیانوس هند فرستاده شد و از آنجا پس از اینکه وسائل مین یابی آنها را پیاده کردند ؛ باک های اضافی روی آن نصب شد و بعد از انجام تغییرات به ناو هواپیمابر نیمیتز فرستاده شدند. ادامه دارد ... منابع مورد استفاده در انتهای تاپیک معرفی می شوند. ===================================================== پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : بخاطر کثرت منابع مورد بررسی ؛ حجم بالائی از دیتا و اطلاعات گرداوردی شده است که پرداختن به همه آنها در یک پست میسر نیست. لذا از صبر و تحملی که دوستان عزیز به خرج میدهند تا مطالب دنباله دار تاپیک به سرانجام برسد. پیشاپیش سپاسگذارم.

با سلام خدمت دوستان عزیز میلیتاریست و با پوزش بخاطر وقفه ای که در این تاپیک پیش آمد ( بدلیل درگیر شدن بنده در تاپیک نمایشگاه اقتدار 40 ) ، تاپیک بررسی عملیات نظامی چنگال عقاب رو به اتفاق هم ادامه می دهیم : بخش دوم واکنش آمریکا به بحران گروگان گیری دولت آمریکا ، به دنبال شکایت به سازمان های بین المللی ؛ حساب های بانکی ایران در آمریکا را بست و ایران را تهدید به تحریم اقتصادی نمود.(ظاهرا این تاکتیک قدیمی دموکراتها بوده که از دولت کارتر شروع شده و در دولتهای کلینتون و اوباما هم ادامه پیدا کرده - مترجم ) برژینسکی در جلسه مشورتی با باراک اوباما در تاریخ 16 نوامبر سال 979 ، برژینسکی (مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا) ، از قول پرزیدنت کارتر به وزیر دفاع وقت آمریکا هارولد براون ابلاغ نمود که از رئیس ستاد مشترک آمریکا ، خواسته شود تا طرحی را برای آزادی و نجات گروگان ها تهیه نماید. برژینسکی - کارتر این تصمیم ، در اثر فشارهای مداوم برژینسکی بود که همان طور که در کتاب خود نوشته : وی معتقد بود که نجات گروگان ها ، آبروی رفته کشور آمریکا را بازگردانده و باعث تقویت روحیه گروگان ها خواهد شد. (ظاهرا تشابهاتی بین تأثیرگذاری برژینسکی بر کارتر و تأثیر جان بولتن بر ترامپ مشاهده میشه . البته بولتون تا بدینجا نشون داده که به هیچ وجه نبوغ دیپلماتیک برژینسکی رو نداره - مترجم) پرزیدنت کارتر که اصولا تجربه نظامی نداشت ، بدون اینکه تصور کند اجرای چنین عملی ممکن است ، سلامت گروگان ها را به خطر بیاندازد ، دستور تهیه طرح را داد. البته سایروس ونس ، وزیر امور خارجه ایالات متحده ، بشدت در مقابل فشارهای برژینسکی برای اقدامات نظامی برای رهائی گروگان ها مخالفت می کرد. اما ونس که با بیماری نقرس مبارزه می کرد ، روز پنج شنبه 10 آوریل ؛ برای تعطیلات آخر هفته ای عازم فلوریدا شد . روز جمعه 11 آوریل و در غیاب ونس ، برژینسکی ، جلسه ای در واحد برنامه ریزی شورای امنیت ملی برگزار کرد که در آن جلسه کارتر ، برگزاری عملیات نظامی را مجاز دانست. معاون وزیر خارجه آمریکا ، وارن کریستوفر که در جلسه حاضر بود ، نتیجه جلسه را به توصیه برژینسکی به موقع به سایروس ونس اطلاع نداد. وارن کریستوفر بعدها در دولت کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا گردید. ونس پس از اطلاع از تصویب اقدام نظامی ، شدیدا خشمگین می شود و استعفای خود را تسلیم رئیس جمهور می کند. وی در گفتگوی تلفنی با کارتر و همچنین در متن استعفاء خود ؛ از برژینسکی با لقب ابلیس (Evil) یاد می کند که نظر خود را بر کابینه امنیت ملی آمریکا تحمیل کرده است. سایروس ونس و برژینسکی بخش سوم طرح ریزی عملیات طراحان اولیه طرح نجات عبارت بودند از : هارولد براون ( وزیر دفاع آمریکا) ، آدمیرال ترنر ( رئیس وقت سازمان سیا) ، ژنرال جونز ( رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا) ، سپهبد پاستاکس (مشاور ژنرال جونز) و برژینسکی ( مشاور امنیت ملی کاخ سفید) که به دستور رئیس جمهور در جلسه طرح ریزی حمله شرکت می کرد. البته حضور یک غیر نظامی (برژینسکی) که تخصصی هم در عملیات های نظامی اینچنینی ندارد ، در چنین جلسه ای غیر عادی بود. ژنرال جونز ؛ رئیس وقت ستاد مشترک ایالات متحده یگان های شرکت کننده کمیته بررسی کننده طرح اولیه نجات گروگان ها ، ترکیب سلاح ها و نیروهای شرکت کننده در عملیات را به شرح ذیل انتخاب نمود. ( البته تعداد اصلی سلاح ها و تعداد دقیق نفرات را فرمانده عملیات هنگام طرح اجرائی تعیین می نمود. ) الف - یک واحد از رزمندگان دلتا فورس (Delta force) - نفرات این یگان ها اعضاء ممتاز و برجسته کلاه سبزها یا نیروهای مخصوص آمریکائی می باشند که برای عملیات های خاص ( مبارزه با تروریسم و عملیات پنهانی) آموزش داده می شوند. این یگان در سال 1977 ( دو سال قبل از گروگان گیری ) در ارتش آمریکا به وجود آمد. ب - یک واحد از کوماندوهای نیروی زمینی یا رنجرها (RANGERs) که برای مأموریت های خاص برون مرزی (نظیر کسب خبر و خرابکاری) در منطقه دشمن نفوذ می کنند. انهدام تأسیسات هوائی و زمینی و خطوط مواصلاتی دشمن ، از تخصص های این یگان می باشد. پ - تعدادی هواپیمای سوخت رسان C-130 که وظیفه حمل سوخت برای هلی کوپترها را بر عهده دارند. ت - دو فروند هواپیمای C-130 از نوع گان شیپ (Gun ship) که وظیفه تأمین پوشش بر روی سفارت و فرودگاه مهرآباد را بر عهده خواهند داشت. این هواپیماها مجهز به مسلسل های پر قدرتی هستند که در داخل هواپیما و نزدیک درب های خروجی طرفین نصب شده و از همین مکان ها تیراندازی انجام می شود. قدرت آتش این هواپیماها ، به مراتب از هواپیماهای شکاری برای پشتیبانی نیروهای عملبیاتی روی زمین بیشتر است. ث - تعدادی هلی کوپتر که نوع و تعداد آنرا ، فرمانده واحد اجرائی تعیین خواهد نمود. ج - یک فروند هواپیمای غول پیکر جت C-141 برای خارج کردن گروگان ها و نفرات شرکت کننده در عملیات از تهران چ - به تعداد مورد نیاز ، خودرو ون. قرار شد که این خودرو ها توسط عوامل سیا در محل ( ایران) تهیه شود. ادامه دارد ... منابع مورد استفاده در انتهای تاپیک معرفی می شوند. ===================================================== پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : بخاطر کثرت منابع مورد بررسی ؛ حجم بالائی از دیتا و اطلاعات گرداوردی شده است که پرداختن به همه آنها در یک پست میسر نیست. لذا از صبر و تحملی که دوستان عزیز به خرج میدهند تا مطالب دنباله دار تاپیک به سرانجام برسد. پیشاپیش سپاسگذارم.

به شخصه اعتقاد دارم عامل شکست این عملیات شوروی بود و شاید بمباران ارتفاع بالای میگ 25 در سایه خاموش شدن رادارهای ایران تا امداد غیبی و این حرفهای کودکانه