موشکDelilah یک موشک الکترو اپتیکال می باشد که در اسرائیل و توسط صنایع نظامی این رژیم (IMI) به منظور هدف قرار دادن اهداف متحرک و غیر متحرک ساخته شده است.موشک Delilah نام سری موشک های گوناگون اسرائیل می باشد که توسط IMI ساخته شده اند.این موشک در اصل به عنوان یک تله هوایی ساخته شده بود، اما در دهه 1990 نوع تهاجمی و ضربتی از این موشک عرضه شد که توسط F-16 ها و F-4E های آپگرید شده ، که نقش جنگنده های هجومی را ایفا می کردند ، استفاده می شد.نوع ضد رادار این موشک از نوع هواپرتاب می باشد. این گونه از نیمه دهه 60 میلادی وارد خدمت شد. وظیفه این نمونه یافتن سایت های راداری در هنگامی بود که این رادار ها در حال کار بودند و با این کار آنها را یافته و نابود می کرد. Delilah-1 این گونه از نوع هواپرتاب می باشد و در رده موشک های کروز قرار می گیرد . این موشک دارای یک موتور توربو جت بود و این موتور توربوجت به آن این امکان را می داد تا با درنگ کردن درست به خوبی هدف قرار دادن اهداف متحرک ، اهداف با استتار بسیار خوب را نیز مورد هدف قرار دهد.که این ویژگی این موشک را به یک موشک ایده آل برای نابودی سایت های سام تبدیل کرده است.این موشک دارای بردی برابر 150 کیلومتر است و توانایی نابود اهداف ، چه دریایی و چه زمینی را دارد.هدایت خودکار به کار رفته درآن به خوبی سیستم های هدایتی INS/GPS می باشد که به موشک امکان انجام ماموریت های خود اتکا را می دهد.این موشک توانایی تطبیق با سرهای جنگی گوناگون را دارد و نیز می تواند توسط بسیاری از هواگرد ها حمل شود.این موشک توانایی شلیک از هواگردها ، بالگردها یا لانچر های زمینی را دارد. اندازه جمع و جور این موشک به آن این امکان را می دهد که توسط بالگردهای سیکورسکی UH-60A و SH-60B حمل شود.این موشک سر جنگی کوچک ولی موثر حمل می کند که به آن امکان هدف قرار دادن و نابودی اهداف با کمترین خطر را می دهد.این موشک نخستین بار توسط اسرائیل در جولای و آگوست 2006 ، یعنی درجنگ با لبنان، استفاده شد.این موشک در این جنگ توسط F-16D پرتاب می شد. Delilah-2 این موشک با سرمایه گزاری چین درحال توسعه و ساخت توسط اسرائیل می باشد .این موشک از موتور Bet Shemesh Sorek 4 استفاده می کند که تراستی معادل 800 پوند ایجاد می کند. این ویژگی به موشک این امکان را می دهد که برد بیشتر و سر جنگی بزرگتری داشته باشد. Delilah-GL این موشک یک موشک زمین پرتاب می باشد که در اصل نوع تغییر یافته موشک کروز Delilah است و بردی معادل 250 کیلومتر دارد که ممکن است برد واقعی آن نباشد ، یعنی امکان دارد این موشک بردی بیش از 300 کیلومتر داشته باشد . این موشک با سر انفجاری متعارف 30 کیلوگرمی مسلح می شود اما توانایی حمل انواع دیگری را نیز دارد. این موشک توسط GPS هدایت می شود و توانایی گشت در منطقه جنگی را قبل از تایید هدف دارد. مترجم :Phantom3 استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام مترجم و لینک به سایت Military.ir مجاز می باشد.

به همین راحتی نیست .میدونید که این کشور چقدر بزرگه و از هر جاییش میشه موشک شلیک کرد ! اگر این موشک و یا هر موشک دیگه ای تهدیدی بود بر علیه ایران بود توی جنوب لبنان میتونست جلوی شلیک موشک رو بگیره . با اونهمه پهباد ماهواره و ساعتها پرواز بعید میدونم 10 تا موقعیت پرتاب موشک از حزب الله رو هم زده باشند . موش شلیک میشد و فقط شلیک دیده میشد و عملا هیچ چیزی برای هدف گیری وجود نداشت . حالا این موشک رو ببین > کجاست ! ؟ به نظرت موشکی میتونه اونجا برسه ! اصلا کی میتونه بفهمه ! با ماهواره که نمیشه تمام ایران رو براحتی گشت . با پهباد هم تا نیاد بالایی سر این موشک نمیتونه ببینش ! حالا به نظرت میتونه جنگنده اش بیاد و این جا رو با جی پی اس براش علامت بزارن موشک رو از 250 کیلومتری با 10 متر خطایی حداقلی شلیک کنه با 30 کیلو کلاهک !!! این سایت فقط 20 متر جلو تر بره هیچ خاکی بهش نمیرسه . تاز ه اگر بتونند جاشو پیدا کنند .

قسمت چهارم فیات سی.آر.42 در قسمت چهارم این سلسله از مقالات به معرفی یک دوباله ی معروف از کشور ایتالیا می پردازیم. فیات سی.آر.42 (ملقب به فالکو) در طی جنگهای داخلی اسپانیا به تعداد زیادی به اسپانیا فرستاده شد تا از دیکتاتوری فرانکو در برابر جمهوری خواهان دفاع کند. اشکالی که این هواپیما داشت این بود که به عنوان هواپیمایی که در سال 1938 طراحی شده، طرحی منسوخ برای نبردهای هوایی مدرن داشت اما درعمل ثابت شد که این هواپیما هیچ گاه در برابر جنگنده های یکباله حریفی دست و پا بسته نیست. فالکو با تعداد 1819 پرتعداد ترین هواپیمای جنگی ایتالیا در طی جنگ جهانی دوم بوده است. علاوه بر اسپانیای فرانکو، تعداد اندکی از آنها به بلژیک، سوئد و مجارستان فروخته شد. اتفاقا بهترین کاربر این هواپیما مجارها بودند که در جبهه ی شرق به ازای هر فروند سی.آر-42 که از دست دادند توانستند 12 فروند از هواپیماهای روسی را شکار کنند. طراحی طرح سی.آر-42 را می توان حاصل فرگشت جنگنده ی دوباله ی سی.آر-32 دانست. نیروی هوایی موسیلنی در طی جنگهای داخلی اسپانیا سی.آر-32 را به صورتی وسیع بکارگرفت و موفقیتهای زیادی نیز با آن کسب کرد. موفقیتهای سی.آر-32 سبب شد تا کمپانی فیات تصمیم بگیرد که با اضافه کردن سوپرشارژر، یک دستگاه موتور رادیال خنک شونده با هوا و یک ملخ 3 پره طرح سی.آر-32 را به یک هواپیمای مدرنتر تبدیل کند. هرچند که سی.آر-42 یک دوباله بود اما برخلاف دوباله های جنگ جهانی اول ظاهری مدرن داشت. چارچوب و اسکلت هواپیما را با فلز ساخته بودند، موتور آن دارای پوشش فلزی بود و چرخهای ثابت هواپیما در محافظ قرارگرفته بودند. بال بالایی سی.آر-42 بزرگتر از بال پایینی آن بود(مشابه طرح موفق هنشل در همان سالها) و سطح بالها با پارچه ای که توسط آلومینیوم و فولاد تقویت شده بود پوشیده شد. در نتیجه ی این تغییرات سرعت و نرخ صعود فالکو افزایش چشمگیری یافت و چابکی آن غیرقابل تصور شد. بزرگترین نقطه ضعف سی.آر-42 فقدان بیسیم و زره بود. کمپانی فیات بلافاصله پس از اعزام سی.آر-42 به جبهه ی اسپانیا شروع کرد تا طرح آن را بهبود بدهد. فیات نمونه های شب پرواز و پشتیبانی نزدیک این هواپیما را توسعه داد و همچنین یک نمونه ی دو نفره به عنوان هواپیمای آموزشی ساخت. پیشرفت بعدی طرح سی.آر-42 استفاده از یک دستگاه موتور بنز 12 سیلندر با توان 1000 اسب بخار بود که می توانست با آن به سرعت 518 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. این طرح هم به دلیل اینکه دوران دوباله ها به سر آمده بود کنار گذاشته شد اما باید دانست که این هواپیما سریعترین هواپیمای دوباله ی تاریخ هوانوردی تا به امروز است. تعداد حقیقی سی.آر-42هایی که ساخته شدند هنوز هم به درستی معلوم نیست اما تخمین زده می شود که 1819 فروند از این هواپیما ساخته شد که 140 فروند آن به کشورهای دیگر صادرشدند. تاریخچه ی عملیاتی فیات سی.آر-42 در ماه می 1939 وارد خدمت شد. یکسال بعد که ایتالیا به جنگ جهانی دوم پیوست تعداد 300 فروند از آنها در خدمت نیروی هوایی ایتالیا بودند. این هواپیما تا روز تسلیم ایتالیا در جنگ در خط تولید بود و حتی پس از تسلیم ایتالیا نیز تعداد 63 فروند از آنها تحت نظارت نازی ها ساخته شدند. زمانی که ایتالیا به متفقین تسلیم شد تنها در حدود 60 فروند از آنها در وضعیتی بودند که بتوانند پرواز کنند. آغازجنگ با آغاز حمله ی آلمان به فرانسه تعدادی از سی.آر-42 ها برای کمک به لوفت وافه اعزام شدند و در چند نوبت فرودگاه های فرانسه را بمباران کردند یا به مسلسل بستند و تعدادی از هواپیماهای فرانسوی را بر روی زمین از بین بردند. خلبانان ایتالیایی توانستند در حدود 8 فروند هواپیمای فرانسوی را در هوا شکارکنند و البته 5 فروند هواپیماها را هم در طی نبردهای هوایی از دست دادند. در طی نبرد بریتانیا نیز سی.آر-42 ها شرکت داشتند اما تفلات زیادی به آنها وارد شد. در روزهای 11ام و 23ام نوامبر 1940 سی.آر-42ها دو حمله به بریتانیا انجام دادند. با وجود سرعت کم، کابین بدون سقف، فقدان بیسیم و حمل تنها دو قبضه مسلسل ثابت شد که ساقط کردن آنها بسیار دشوار است. آنها در برابر جنگنده های یک باله ی بریتانیایی حریف دست بسته ای نبودند و هاریکنها و اسپیتفایرها را به ستوه درمی آوردند. با وجود تیرهایی که به سی.آر-42 ها اصابت می کرد ضعف گلوله های کالیبر 0.303 بریتانیایی ها بسیاری از آنها را نجات می داد. با فرارسیدن زمستان سی.آر-42ها به مدیترانه بازگشتند. از سوی دیگر در روز سوم جولای 1940 ،و در آسمان جزیره ی مالت، فیاتها برای اولین بار با هاریکن روبرو شدند. خلبانهای بریتانیایی به زودی فهمیدند که این دوباله های به ظاهر منسوخ هنگام مانور کردند به راحتی می توانند هواپیماهای مدرنشان را ضربه فنی کنند و برای فرار از دست فیاتها باید بر سرعت هواپیماهایشان تکیه کنند. مانورپذیری و چابکی بالای سی.آر-42 سبب شد تا سرویسهای اطلاعاتی بریتانیا به خلبانان جنگنده ی این کشور اخطار بدهند تا فالکوها را چندان دست کم نگیرند. اتفاقا اولین خلبان بریتانیایی ،ستوان گیتر کیبل، در آسمان مالت توسط یکی از سی.آر-42 ها شکار شد و این شکار اولین پیروزی ثبت شده ی فیاتها بر هارکین ها است. خلبانان بریتانیایی مدافع مالت بهترین چاره را در درگیر نشدن و پرواز در ارتفاع بالاتر از سی.آر-42 ها یافتند. پروازهای شبانه با آنکه سی.آر-42 بیسیم و رادار نداشت اما به عنوان جنگده ی اصلی شب پرواز نیروی هوایی ایتالیا انتخاب شد. اولین بار در شب 13-14 آگوست 1940 سروان گئورگیو گرافر توانست یک فروند بمب افکن آرمسترانگ بریتانیایی را در طی حمله به تورین رهگیری کرده و به سمت آن شلیک کند. این بمب افکن به شدت آسیب دید و زمانی که سعی می کرد به پایگاهش بازگردد سقوط کرد. آفریقا در سال 1940 سه اسکادران از سی.آر-42 ها در مناطق اشغال شده توسط ایتالیایی ها در اتیوپی، اریتره و سومالی مستقر بودند. جنگهای هوایی در پاییز 1941 آغاز شد و اغلب فالکوها با بمب افکنها و یا هواپیماهای شناسایی بریتانیایی روبرو می شدند. جنگنده های دشمن زمانی دیده می شدند که حمله ای به فرودگاه هایشان صورت می گرفت. پرواز فالکوها در شرق آفریقا سبب شد تا لویجی بارون ، با 16 شکار، بهترین تکخال جنگ جهانی دوم با هواپیماهای دوباله بشود. آرولدو سوفریتی هم با همین هواپیما توانست در مکان دوم قرار بگیرد. فالکوها تعداد زیادی از هواپیماهای بریتانیا و نیروی هوایی آفریقای جنوبی را هم در هوا و هم بر روی زمین نابود کردند. در این دوره در حدود 6 فیات از بین رفتند و یک دوجین از آنها آسیب دیدند. در شمال آفریقا نیز ایتالیایی ها 127 فروند فالکو در اختیار داشتند. در ابتدا آنها در برابر گلاستر گلادیاتورها و هاوکر هارت ها قرار گرفتند. در روز 8 آگوست 1940 در یک نبرد سنگین 16 فروند فالکو در برابر 14 گلادیاتور قرار گرفتند. درانتها، 4 فروند فیات سقوط کردند و 4 فروند دیگر مجبور به فرودشدند. ایتالیایی ها ادعا کردند که 5 فروند ،و شاید 7 فروند، گلادیاتور را به زمین کشیده اند. این نبرد نشان داد که گلادیاتورها از فالکو ها در نبرد هوایی برتر هستند به ویژه که آنها دارای بیسیم بودند و می توانستند حملات خود را با هماهنگی بیشتری انجام بدهند. به علاوه، در ارتفاعات پایین گلادیاتورها برتر و در مانورها افقی از فالکوها سر بودند هرچند که مشخصات پروازی فالکو برتر از گلادیاتور بود. نواخت تیر مسلسلهای برونینگ نصب شده بر روی هواپیماهای بریتانیایی هم 2.5 برابر بیشتر از مسلسل برتای نصب شده بر روی فالکوها بود و می توانست خطری جدی برای هواپیمای ساخت فیات ایجاد کند. اما در انتها، در اینجا هم تجربه ی خلبانان کهنه کار ایتالیایی سبب شد تا بریتانیایی ها ،به ناچار، تاکتیکهای رزم هوایی خود را عوض کنند و به جای مبارزه ی رو در رو از ارتفاع بالا بر روی فالکوها شیرجه بزنند تا بتوانند آنها را غافلگیر کنند. با ورود هواپیمای پیشرفته تر ماچی سی-200 و مسراشمیتهای آلمانی تلفات ایتالیایی ها رو به کاهش نهاد. یونان زمانی که موسیلینی تصمیم گرفت تا با تبعیت از تاکتیک حمله ی برق آسا یونان را اشغال کاند فالکوها جنگنده ی خط مقدم ایتالیایی ها بودند. ایتالیا در این نبرد 64 فروند از 179 فروند جنگنده اش را به میدان فرستاد. برخلاف جبهه ی آفریقا، که فالکوها گلادیاتورها را از میدان به در کردند، در یونان این گلادیاتورهای نیروی هوایی یونان بودند که دست بالا را داشتند. گلادیاتورها ،علاوه بر بیسیم، کابین سرپوشیده داشتند که در هوای سرد یونان آسایش بیشتری برای خلبانانش فراهم می کرد. از سوی دیگر خلبانهای ایتالیایی که به جبهه ی یونان فرستاده شده بودند اغلب جوان و تازه کار بودند. در انتهای این نبرد ایتالیایی ها ادعا کردند که 162 فروند هواپیمای یونانی را در ازای 29 فرند فالکو شکار کرده اند. عراق در آوریل 1941 نیروهای بریتانیایی در پاسخ به کودتای رشیدعالی گیلانی وارد بصره شدند. آلمان و ایتالیا به طرفداری از کودتاچیان هواپیماهایشان را به عراق فرستادند. سی.آر-42هایی که به عراق فرستاده شدند دارای بیسیم و یک باک اضافی سوخت بودند و با آرم ارتش عراق پرواز می کردند. 11 فروند سی.آر-42 ،به همراه دو فروند بمب افکن، به عنوان جلودار در روز 23 می وارد عراق شدند. 6 روز بعد این جنگنده ها در آخرین نبرد هوا به هوای این کودتا شرکت کردند و با درگیر شدن با هواپیماهای بریتانیایی ادعا کردند که دو فروند گلادیاتور را ساقط کردند. در این نبرد یک فروند سی.آر-42 ساقط شد و 3 فروند دیگر آسیب دیدند و در عراق رها شدند. هرچند که کمکها متحدین کمکی به عراقی ها نکرد اما توجه دشمنانشان را از جبهه های دیگر به سوی خاورمیانه جلب کرد و آنها ناچار شدند تا برای کم کردن نفوذ متحدین عملا دست به اشغال سوریه و لبنان بزنند. 7 فروند سی.آر-42 باقیمانده به سختی خود را به ایتالیا رساندند. مجارستان اولین خریدار خارجی فالکو نیروی هوایی سلطنتی مجارستان بود. مجارها 52 فروند سی.آر-42 در سال 1938 سفارش دادند. آنها در نهایت تا سال 1941 72 فروند فالکو تحویل گرفتند و اولین بار آنها را در یوگوسلاوی بکارگرفتند و 2 فروند از آنها را از دست دادند. در روز 27ژوئن 1941 مجارها به روسیه اعلان جنگ دادند و فالکوهایشان را به شرق اعزام کردند و در همان روز یک فروند را با آتش ضدهوایی روسها از دست دادند. در روز یازدهم آگوست فالکوهای مجاری ،که 6 فروند بمب افکن را اسکورت می کردند، در بازگشت با جنگنده های روسی مواجه شدند و 5 فروند پولیکارپوف آی-16 را بدون هیچ تلفاتی به زیرکشیدند. مجارها از هواپیماهایشان در نقش پشتیبانی نزدیک هم استفاده می کردند و در نهایت اعلام کردند کرند که 25 فروند جنگنده ی روسی را در هوا و بر روی زمین هدف قرار داده اند در حالیکه تلفاتشان تنها 2 فروند هواپیما بوده است. بازمانده ی هواپیماها بعدتر در نقش هواپیمای آموزشی بکارگرفته شدند اما در انتهای جنگ یک اسکادران شب پرواز از آنها تشکیل شد اما هیچگاه عملیاتی نشد. بیشتر آنها در هنگام پروازهای آموزشی یا در اثر بمباران آمریکایی ها از بین رفتند و هیچ یک از جنگنده های مجاری در انتهای جنگ سالم نماند. بلژیک در سال 1939 بلژیک به خرید سی.آر-42 متمایل شد و 40 فروند از آنها را خریداری کرد. در زمانی که آلمان به بلژیک حمله کرد در حدود 24 تا 27 فروند از آنها تحویل داده شده بودند. اگرچه بلژیک خلبانهای خوبی داشت اما آنها نتوانستند در برابر مسراشمیتهای آلمانی کاری از پیش ببرند. آنها از روز اول تهاجم آلمان وارد کارزار شدند و به یک گروه از بمب افکنهای آلمانی حمله کردند و یک فروند از آنها ناچار به فرود اضطراری شد. اندکی بعد مسراشمیتها ضدحمله ی خود را برعلیه فیاتها شروع کردند اما قدرت مانوربالای آنها سبب شد تا در امنیت به پایگاهشان بازگردند. خلبانهای بلژیکی در آن روز 4 فروند شکار دیگر را ادعا کردند در حالیکه اشتوکاهای لوفت وافه دست کم 14 فروند از فالکوها را بر روی زمین هدف قراردادند. بلژیکی ها در 35 نوبت پروازی 5 تا 7 فروند هواپیمای آلمانی را ساقط کردند و تنها 2 فروند تلفات داشتند. رکورد ادعایی خود آنها 13 فروند می باشد. از سرنوشت باقیمانده ی هواپیماهای نیروی هوایی بلژیک خبری به دست نیامد. سوئد هر چند که سوئد یک کشور بی طرف در حاشیه ی اروپا بود اما با شروع جنگ آنها هم شروع کردند به تجهیز نیروی هوایی خود و 72 فروند سی.آر-42 از ایتالیا دریافت کردند. جنگنده های سوئدی دارای بیسیم، یک زره در پشت سرخلبان و اسکی های فرود بود. در انتهای سال 1942 تعداد 8 فروند از آنها در اثر سانحه از بین رفتند و یک سال بعد 17 فروند دیگر نیز به تلفات سوئدی ها اضافه شد. در مجموع نیروی هوایی سوئد بیش از 30 فروند از فالکوهایش را در اثر سوانح مختلف از دست داد. با پایان جنگ باقیمانده ی این هواپیماها به بخش خصوصی واگذارشد و بعضی هم به عنوان هدف تیراندازی بکار برده شدند. لوفت وافه پس از متراکه ی جنگ توسط موسیلینی، آلمانها بسیاری از هواپیماهای ایتالیا را ضبط کردند که در میان آنها تعدادی سی.آر-42 دیده می شد. بعضی از هواپیماهای غنیمتی به واحدهای آموزشی لوفت وافه واگذارشدند. آلمانها به فیات دستور دادند تا 200 فروند فالکو برایشان بسازد تا آنها را در پروازهای شبانه یا بر ضد پارتیزانها بکاربگیرند. در نهایت فیات توانست 150 فروند سی.آر-42 به لوفت وافه تحویل بدهد که 112 فروند از آنها عملیاتی شدند. فالکوها در فوریه 1944 بر علیه سربازان متفقین ،که در آنزیو پیاده شده بودند، بکارگرفته شدند و ثابت شد که فالکو به عنوان یک بمب افکن شب پرواز هواپیمای خوبی است. آخرین شکار دوباله در آوریل 1944 تعدادی از واحدهای آلمانی در زاگرب و کرواسی به جنگنده های فیات مجهز شدند یا واحدهایی که آنها را از قبل در اختیار داشتند به این مناطق مأمور شدند. در شب 8 فوریه 1945 قرار شد تا ده فروند از فالکوهای لوفت وافه به یک فرودگاه ،که در اختیار پارتیزان ها بود، حمله کنند. در آخرین لحظه دستور رسید تا این هواپیماها به سمت شمال غربی بروند و در آنجا مورد حمله ی پی-38 های آمریکایی قرارگرفتند. آمریکایی ها توانستند 3 فروند دوباله ی فیات را ساقط کنند ولی دو فروند از هواپیماهای خودشان نیز به پایگاهش بازنگشت. یکی از خلبانهای آلمانی ادعا کرد که یک فروند پی-38 را هدف قرار داده است. هرچند که این ادعا تأیید نشد اما می توان آن را آخرین پیروزی یک دوباله در تاریخ نبردهای هوایی محسوب کرد. خود آمریکاییها در گزارشهای خود علت سقوط این دو فروند را اصابت به زمین ذکر کرده اند. کاربران ایتالیا، اسپانیا، آلمان نازی، بریتانیا، بلژیک، جمهوری مستقل کرواسی، سوئد ،مجارستان نجات یافتگان تعداد 4 فروند از سی.آر-42 ها امروزه در موزه های هوایی باقیمانده اند. موزه هایی که صاحب این گنجینه هستند عبارتند از موزه ی نیروی هوایی سلطنتی[بریتانیا]، موزه ی نیروی هوایی سوئد، موزه ی جنگنده ها در بریتانیا، موزه ی نیروی هوایی ایتالیا مشخصات فیات سی.آر-42(فالکو) خدمه 1نفر طول 8.25متر عرض بال 9.70متر ارتفاع 3.58متر سطح بال 22.4متر مربع وزن خالی 1782 کیلوگرم حداکثر وزن 2295کیلوگرم پیشرانه 1 دستگاه موتور فیات 14 سیلندر رادیال به توان 840 اسب بخار حداکثر سرعت 441 کیلومتر/ساعت برد 780 کیلومتر سقف پرواز عملیاتی 10210 متر(33500 پا) نرخ اوج گیری 11.8متر/ثانیه تسلیحات سری اول:1 قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری سری های بعد: 2 قبضه مسلسل 12.7 میلیمتری+2 قبضه مسلسل 12.7 میلیمتری در زیربال 2 بمب 200 کیلوگرمی در زیر بال ترجمه و تحقیق رضا کیانی موحد منبع http://wars-and-history.mihanblog.com/post/1639

منبع: تحولات جهان اسلام به نظر برنامه ها برای کشورها از مدتها پیش چیده میشه. حتی اگر هدف به روشنی هم ترسیم نشده باشه ( از اونجا که عربستان متحد امریکاست و همیشه هم نگرانی داره از یمن، طی توافقی هر کدوم تقسیم کار میکنند، یکی طبق یک برنامه بلندمدت و به بهانه هایی کشور هدف را خیلی نامحسوس از توانش تهی میکنه حالا با تحریم، با وعده، با تهدید، از در دوستی و ... ( در حالیکه داره در راستای توافق کشور متحدش (اینجا عربستان) خلع سلاح تدریجی میکنه تا در آینده امکان حمله را فراهم کنه حتی اگر حمله قطعی هم نشده باشه شرایطش را مهیا کنه که هر وقت خواستند اقدام کنند، شاید بن سلمان با داشتن همین اطلاعات خبر از فتح چند روزه صنعا میداد با اعتماد به نفس ) و دیگری هم (عربستان) سعی میکنه از طریق پول و سیاسی ببینه میتونه تحت سلطه بگیره حاکیت را یا خیر؟ و اگر نشد که متحدش براش شرایط هجوم را اماده کرده در صورت لزوم. حالا این وسط نقش افراد و شاه مهره های دشمن را در اون کشور نباید فراموش کرد. به نقش “عمار محمد عبدالله صالح” (برادرزاده علی عبدالله صالح) در این خیانت بزرگ به کشورش دقت کنید به عنوان یک نفوذی. علی عبدالله صالح هرچند در ابتدا مخالفت میکنه ولی از طریق عمار محمد عبدالله صالح مجابش میکنند که تن به این خفت و خیانت بده به کشور خودش. هرچند معلوم شد درس نگرفته بوده و هرچند در ابتدا شورید بر این دست خیانت ولی باز هم از همین طریق در دامی افتاد که پایانش مرگ بود.

پدافند جدید یمنی ها رونمایی شد موشک ها R-27 وR-73 وR-77 زمین پایه

حافظه تاریخی ملت ایران اطلاع دارید این رویداد واقعی هست !!!!!! در۱۲ اردیبهشت سال ۸۰ ، رهبر معظم انقلاب که به استان گیلان سفر کرده بودند، دیداری با جوانان گیلانی داشتند . در آن جلسه دختر خانمی، نوشته‌ای را خواند و از احساساتش نسبت به جوانان حزب الله لبنان و فلسطین گفت و اینکه الگوی ما آنها هستند! رهبر انقلاب هم در صحبت‌های خود اشاره‌ای به این خانم کردند و به او گفتند آن جوان لبنانی و فلسطینی الگوی خودش را جوانان ایرانی می‌داند! و بعد خاطراتی را از لحظه شهادت حسین املاکی تعریف کردند که برای همه ما جالب و شنیدنی بود: «شهید املاکی شما؛ جانشین لشکر گیلان، که توی میدان جنگ شیمیایی زدند و خودش هم آنجا در معرض شیمیایی بود. بسیجی بغل دستش ماسک نداشت، شهید املاکی ماسک خودش را برداشت بست به صورت بسیجی همراهش! قهرمان یعنی این! البته هر دو شهید شدند. هم املاکی شهید شد و هم آن بسیجی شهید شد، اما این قهرمانی ماند اینها که از بین نمی‌روند. زنده‌اند، هم پیش خدا زنده‌اند، هم دردل ما زنده‌اند و هم در فضای زندگی و ذهنیت ما زنده‌اند.»

بهترین جنگ افزار مشهور است که گفته میشود ، بهترین سلاح ، جنگ افزاری است که هرگز استفاده نشود اما با احترام ، با این جمله مخالفم !!!! بهترین سلاح ، جنگ افزاری است که فقط یکبار استفاده گردد تونی استارک ،مردآهنی .قسمت یکم

بسمه تعالی مسیحیان اوانجلیست در آمریکا و دشمنی مذهبی آنان با ایران مقدمه: پس از دستور ترامپ برای ترور سپهبد سلیمانی در فرودگاه بغداد اخباری در رسانه های غربی منتشر شد که مایک پمپئو و میک پنس افرادی بودند که ترامپ را برای این ترور تحریک کردند. وقتی سابقه ی این افراد را مورد مطالعه قرار می دهیم متوجه می شویم که این افراد جزو مسیحیان اونجلیست در آمریکا هستند که دشمنی مذهبی با ایران دارند. این مقاله برای شناخت بهتر این گروه مذهبی خطرناک و قدرتمند در ایالات متحده است. مسیحین اوانجلیست چه کسانی هستند؟ مسیحیان اوانجلیست شاخه ای از مسیحیان پروتستان هستند که به مسیحیان صهیونیست نیز مشهور هستند امروزه حدود یک چهارم از رای دهندگان در آمریکا را تشکیل میدهند و تاثیر زیادی بر ساختار قدرت در ایالات متحده دارند. این مسیحیان معتقد هستند برای حضور مجدد حضرت مسیح در زمین باید زمینه سازی کنند و مهم ترین زمینه سازی آنها گردآوری مجدد یهودیان در فلسطین و تشکیل حکومت برای آنان و حمایت از آنان است که موجب میشود تحولات ظهور مسیح واقع شود. اهمیت بیت‌المقدس و اسرائیل برای آنها، به باورهایشان دربارۀ «معبد سوم» برمی‌گردد. از دهه ۷۰ پس از میلاد مسیح و زمانی که رومیها «معبد دوم» را در اورشلیم از بین بردند، هیچ معبدی متعلق به یهودیان در مسجدالاقصی وجود ندارد. اما بر اساس اعتقاد اوانجلیست ها، پیش گویی‌هایی که در کتابهایی مانند دانیل، متیو، کتاب آخر عهد جدید و نامه دوم به تسالونیکیان آمده است، معبد سوم «Tribulation Temple» در بیت‌المقدس ساخته خواهد شد و ساخت این معبد، آخرالزمان را به ارمغان خواهد آورد. آنها جنگ و ویرانیِ بزرگ برای رسیدن به مرحلۀ ظهور را موضوعی اجتناب ناپذیر می‌دانند و بر این اساس حتی با برخی از اقداماتی که در سطح بین‌الملل برای برقراری صلح جهانی انجام می‌شود، مخالفند. اوانجلیست ها هر کدام چندین رسانه ی دیداری و شنیداری دارند و افکار آخرالزمانی، مخالفت با کمونیست، طرفداری از اسراییل، دشمنی با اسلام را در آنها تبلیغ می کنند. چرا مسیحیان صهیونیست؟ دیدگاه آخرالزمانی این مسیحیان بدین گونه است که باید اسرائیل یهودی تشکیل شود و بعد از آن جنگ آرماگدون به رهبری حضرت مسیح و اوانجلیست ها به وقوع خواهد پیوست. خوبها و بدها در کل جهان وارد یک جنگ مرگبار جهانی شده و نهایتا نیز خوبها پیروز خواهند شد. ولی از آنجایی که در پایان این جنگ، اوانجلیسم بر جهان حاکم خواهد شد، به منظور بروز هر چه سریع تر این جنگ، اسرائیل باید بزرگ تر شود و سپس نیز مسیحیت بر کل جهان حاکم شده و قیامت بر پا خواهد شد.اینطور که به نظر میرسد، آخرالزمان اوانجلیسم با اهداف یهودیان صهیونیست ها همپوشی دارد. از اینرو به اوانجلیست ها مسیحیان صهیونیست نیز گفته میشود. نقش آنان در تحولات منطقه ی غرب آسیا: علاوه بر دولت ترامپ، دولت های ریگان و بوش از روسای جمهور سابق آمریکا نیز از مسیحیان اوانجلیست بودند و اکثر کارهایی که در دوران این دولت ها انجام شد از جمله جهانی سازی، مبارزه با کمونیزم، حمله به عراق و افغانستان و لیبی و سوریه و...، دشمنی با ایران و... را از کارهای پشت پرده ی اوانجلیست ها در ساختار کاخ سفید می دانند که به عقیده ی اوانجلیست ها زمینه را برای بازگشت حضرت مسیح آماده می کند. حضور در دولت ترامپ: این افراد جزو حامیان اصلی ترامپ در انتخابات بودند و حتی برای پیروزی ترامپ دعا برگزار میکردند!!! تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل و همچنین تصمیم به انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به این شهر و معامله ی قرن از کارهای این گروه در دولت ترامپ است. حامی اصلی تمامی دشمنی ترامپ با توافق هسته ای آمریکا با ایران و تنش هایی که دولت ترامپ با ایران در این مدت ایجاد کرد نیز بر طبق نظر تحلیل گران این مسیحیان اوانجلیست هستند. دشمنی مذهبی با ایران: چون ایران حامی بزرگ فلسطین و مخالف اسرائیل است این مسیحیان ایران را دشمن مذهبی خود دانسته و تمامی تلاش خود در زمینه های مذهبی و فیلم سازی و تبشیری و سیاسی و نظامی علیه ایران تنظیم کرده اند. از فعالیت های آنان در صنعت فیلم سازی ببرجسته نمایی داستان "استر" ست که در آن استر دشمنان یهود را در امپراطوری پارس نابود میکند. گفته می شود دو فیلم 300 که دشمنی تمدنی غرب علیه امپراطوری پازس را به تصویر می کشد نیز از فعالیت های اوانجلیست ها بوده است. گزارش vox از فعالیت های این فرقه : https://www.aparat.com/v/kyiBn نویسنده mehdipersian اقتباس یا درج مطلب تنها با ذکر نام نویسنده و آدرس سایت مجاز است. تقدیم به ساحت مقدس حضرت ولی عصر (عج) و شهید سپهبد سلیمانی. ==================== https://www.trt.net.tr/dari/brnmh-h/2018/08/09/wnjlysm-w-ylt-mthdh-mrykh-1029032 https://farsi.euronews.com/amp/2017/12/12/why-evangelists-support-trump-decision-on-jerusalem-capital-of-israel

تصاویر جدید ضد تانک لهستانی ارتش لهستان نمونه اولیه ای از خودروی ضد تانک خود که مجهز به 12 موشک بریمستون-2 را نمایش داد. خودرو ضد تانک لهستان در حاشیه برنامه "طرح نوسازی نیروهای مسلح لهستان برای سال های 2021-2035 " با حضور وزیر دفاع این کشور به نمایش در امد. این نمونه براساس شاسی زرهی زنجیردار Anders مدل 2016 تولید صنایع داخلی لهستان ساخت شده است. قبلا تر هم این نمونه از ضد تانک لهستان در طول نمایشگاه دفاعی نمایش داده شده بود. اما نمایش آن در کنار وزیر دفاع لهستان میتوان احتمال قطعی شدن این شاسی برای ضد تانک را بیشتر کند. البته این احتمال که شاسی این خودرو ضد تانک با نمونه های دیگر تویض شود هنوز وجود دارد. با یک حساب سرانگشتی میتوان متوجه شد این سیستم ضد تانک تا چه اندازه برای تمامی وسایل نقلیه زمینی خطرناک هستند. هر خودرو 12 عدد موشک حمل میکند 4 خودرو مجموعا 48 عدد موشک خواهد داشت. 48 عدد موشک با قابلیت گشتی زنی و هدف یابی خودکار که میتواند با دقت بالا 48 هدف را در یک بازه زمان کوتاه منهدم کنند. چنین ویژگی فرصتی برای پیشروی ستون های زرهی باقی نمیگذارد .تمامی این موارد را درکنار این بگذارید که خودروهای زرهی دور از محدوده خطر اقدام به شلیک میکنند و خطر زمینی آنها را تهدید نمی کند

NH-90

بسم ا... در خصوص سامانه های خاص ( غیر از جهت یابهای رادیویی مثل اشعه لورنز یا اشعه GEE) که روی جنگنده های دوباله نصب شده باشد چیزی رصد نشد ولی در بمب افکن های سبک آلمانی ، بمب افکن دورنیر DO-17Z به یک سامانه مادون قرمز مجهز بود

قسمت سوم بسم الله الرحمن الرحیم هواپیمای پی.او-2 ساخت پولیکارپوفدر سالهای نهایی دهه ی 30 به عنوان یک هواپیمای آموزشی ساخت شد ولی با تولید بیش از 20 هزار فروند تا سال 1952 در خط تولید باقی ماند و به عنوان پرتیراژترین هواپیمای دوباله ی تاریخ دست پیدا کرد. طرح و توسعه پی.او-2 طراحی شد تا جایگزین هواپیمای آموزشی یو-1 ،که خود یک کپی از آورو-504 بریتانیایی بود، بشود. این هواپیما تا سال 1944 با نام آوروشکا شناخته می شد تا در این سال پولیکارپوف فوت کرد و بر اساس سیستم نام گذاری روسها نام آن به پی.او-2 تغییر یافت. اولین پرواز آزمایشی آن در سال 1928 به خلبانی ام.ام گروموف انجام شد. تولید انبوه این هواپیما یک سال بعد آغاز شد و تولید آن در روسیه تا سال 1953 بدون وقفه ادامه یافت! خط تولید پی.او-2 در لهستان در سال 1959 بسته شد. پی.او-2 از ابتدا به عنوان هواپیمای اصلی آموزشی برای خلبانی نظامی و غیرنظامی در شوروی [سابق] انتخاب شد. قدرت پرواز پی.او-2 از باندهای کوتاه سبب شد تا به عنوان آچار فرانسه در نیروی های نظامی به خدمت گرفته شود. در سال 1941 و پس از حمله ی آلمان به روسیه برای اولین بار پی.او-2 مسلح شد. در جبهه ی شرق از آنها برای دیده بانی توپخانه، بمباران شبانه و پشتیبانی پارتیزانها در پشت خطوط دشمن استفاده می شد. نمونه ی بازسازی شده سال 1941؛ پی.او-2 آسیب دیده در اوکراین به دست آلمانها افتاده است. پی.او-2 در نقش بمب افکن سبک به جایگاه حمل بمب در زیر بالهایش مجهز شد و می توانست تا 350 کیلوگرم بمب را با خود حمل کند. پی.او-2 برای دفاع خود در برابر هواگردهای دشمن به یک مسلسل نصب شده در کابین دیده بان مسلح شد. پی.او-2 هواپیمای ارزان قیمتی بود که تأثیر روحی مخربی بر سربازان آلمانی داشت. آلمانها به دلیل صدای خاص موتور پی.او-2 آن را چرخ خیاطی می نامیدند. آنها در نیمه های شب حملات غافلگیرکننده ای را بر مواضع سربازان آلمانی اجرا می کردند و آرامش را از آنها می گرفتند. تاکتیک معمول پی.او-2 ها این بود که در ارتفاع بسیار پایین پرواز می کردند، در مرحله ی حمله اوج می گرفتند و با خاموش کردن موتور هواپیما مانند یک هواپیمای گلایدر بدون سر و صدا به روی هدف شیرجه می زدند. تنها صدایی که به گوش سربازان دشمن می رسید صدای پیچیدن باد در سیمهای بال هواپیما بود که بی شباهت به سوت نبود. خلبانهای آلمانی سرنگون کردن آنها را بسیار سخت یافتند چرا که پرواز در ارتفاع پایین در شب یافتن آنها را دشوار می کرد و سرعت آنها آنقدر پایین بود که اگر شکاری های آلمانی می خواستند در پشت سر آنها قرار بگیرند و به آنها شلیک کنند خودشان دچار واماندگی می شدند. موفقیتهای روسها سبب شد که خود آلمانها هم به صرافت تأسیس یک واحد بمب افکن شبرو مشابه بیفتند. پی.او-2 با هنگ 588ام بمب افکن شبرو معروف شد. تمامی خلبانان و خدمه ی زمینی این هنگ زن بودند. خلبانان این هنگ متوجه شدند که زن بودند آنها تأثیر روحی مخربی بر روی سربازان دشمن دارد. این واحد به هنگ ساحره های شب معروف شد و تعداد زیادی از خلبانان آن مدال شجاعت گرفتند و بعضی از آنها حتی در نبرد برلین هم شرکت کردند. اما شاهکار اصلی پی.او-2 در جنگ کره و با ساقط کردن یک فروند جت جنگنده ی آمریکایی به منصه ی ظهور رسید. در این جنگ کره ی شمالی از پی.او-2 در همان نقش بمب افکن شبرو بر علیه آمریکایی ها و متحدینش استفاده کرد. در یک موقعیت یک فروند جت اف-94 استار فایتر آمریکایی که قصد رهگیری پی.او-2 را داشت خودش دچار واماندگی شد و سقوط کرد. این سقوط تنها شکار ثبت شده ی جت جنگنده توسط یک هواپیمای دوباله در طول تاریخ محسوب می شود. آمریکایی ها ،مانند آلمانها، ساقط کردن پی.او-2 را فراتر از توانایی های خود یافتند حتی با اینکه جتهایشان به رادار مجهز شده بودند. بدنه ی چوبی پی.او-2 بازتاب راداری اندکی داشت و کشف آن را سخت کرده بود. بکارگیرندگان آلبانی(78 فروند، بعضی از آنها در سال 1985 بازنشسته شدند)، بلغارستان(10 فروند)، ارتش خلق چین، چکسلواکی، فنلاند، فرانسه، لوفت وافه، آلمان شرقی، مجارستان، لائوس، مغولستان، کره ی شمالی، لهستان، رومانی، روسیه، ترکیه، یوگوسلاوی(120 فروند) مشخصات پولیکارپوف پی.او-2 خدمه 2نفر طول 8.17متر عرض بال 11.40متر ارتفاع 3.10متر سطح بال 33.2متر مربع وزن خالی 770 کیلوگرم حداکثر وزن 1350کیلوگرم پیشرانه 1 دستگاه موتور شوتسوف 5 سیلندر رادیال به توان 125 اسب بخار حداکثر سرعت 152 کیلومتر/ساعت برد 630 کیلومتر سقف پرواز عملیاتی 3000 متر(10000 پا) نرخ اوج گیری 2.78متر/ثانیه تسلیحات 1 قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری 6 بمب 50 کیلوگرمی ترجمه و تلخیص رضا کیانی موحد منبع http://wars-and-history.mihanblog.com/post/1601

مدت ها بود که در رسانه خبری از موشک سجیل 2 نبود .. در این مدت حتی در سایت میلیتاری هم شبهه بوجود اومد که تحت همکاری با افریقای جنوبی ساخته شده و احتمالا همکاری قطع شده و .. تا اینکه بعد از این حوادث ، در مستند داستان اقتدار شبکه افق دوباره دیده شد اطلاعاتی که ازش منتشر کردن دومرحله ای سوخت جامد ( با کلاهک جداشونده - 3 مرحله ) 17.5 متر طول 125 سانتی متر قطر وزن کل 23600 کیلو گرم وزن سرجنگی 650 کیلوگرم سرعت در فاز نهایی (شایدم ورود به جو ) 4300 متر بر ثانیه 4300 متر بر ثانیه - معادل - 15480 کیلومتر در ساعت - 14.57 ماخ تراست مرحله ی اول موتور سوخت جامد 58 تن سوخت جامد مرکب بر پایه رزین های HTPB (پاتریوت پک 3 توانایی مقابله با اهدافی با سرعت 1600 متر بر ثانیه رو داره و s300 pmu2 توانایی مقابله با اهدافی با سرعت 2800 متر بر ثانیه !) چهار زایده کنار استیج دوم موشک ، احتمالا موتور پالسی هست که کار هدایت موشک در خارج از جو رو انجام میده برخی تو میلیتاری هم گفتن که موتور پالسی برای تولید تراست لحظه ای هست در زمان جدایش مرحله اول و دوم از هم که به یکدیگر برخورد نکنه تصاویر زیبا از سجیل 2 .. چندتاشو از دوست گرامی جناب crazyinventor گرفتم این هم مدل سه بعدی خودم از موشک سجیل 2

در حاشیه ساقط شدن تورنادوی نیروی هوایی سعودی

پلتفرم زرهی جدید ژاپن ارتش ژاپن از سال 1989 از خودرو رزمی میتسوبیشی تایپ 89 استفاده می کند اما به تازگی صنعت دفاعی ژاپن در حال کار بر روی یک پلتفرم زرهی زنجیر دار جدید هستند. این پلتفرم جدید زرهی ژاپن قرار است برای ساخت و توسعه نسل جدید خودروهای زرهی استفاده شود. به علت استفاده یکسان از قطعات اصلی مانند سیستم تعلیق ،پیشرانه ، گیربکس ، بخش حرکتی و ... بخش دفاعی ژاپن با هزینه کمتر میتواند خودروهای زرهی با کاربری های گوناگون (نفربر، خودرو رزمی پیاده نظام، فرماندهی، خمپاره انداز و... ) را با برای ارتش ژاپن بسازد. هنوز بخش صنعت دفاعی ژاپن اطلاعات فنی از این پلتفرم زرهی منتشر نکرده است. پلتفرم جدید زرهی ارتش ژاپن که در پشت سر آن خودرو رزمی تایپ 89 قرار دارد پ.ن 1 : ژاپن در سال های قبل از طراحی و آزمایش یک پلتفرم زرهی چرخدار 8x8 برای جایگزینی با نفربر تایپ 96 نیز خبر داده بود. پلتفرم زرهی چرخدار 8x8 جدید ژاپن پ . ن 2: ژاپن یک جزیره در اقیانوس آرام با مساحت ۳۸۷۰۰۰ کیلومتر مربع است این کشور در حال ارتقا توان بخش زرهی خود است. ایران کشوری است که از سه سمت دارای مرز زمینی است و مساحت آن ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومتر مربع می باشد. با وجود چنین وضعیت جغرافیای بخش دفاعی ایران در حال حاضر فاقد یک پلتفرم زرهی مدرن است و تاکنون به شکل رسمی برنامه ای برای معرفی یک پلتفرم زرهی ارائه نشده است.

خوب این موتور توربوفنه حدود هزار پاوند تراست تولید می‌کنه کنترل گر الکترونیکی داره مصرف سوخت ویژه حدود 0.84 lb/lbf داره کافیه رو یه موشک کروز نصب بشه همین الان باید منتظر چیزی مثل تاماهاوک عربی باشیم. هرچیزی که داشتیم و نقطه قوت بود رو دارن بهش میرسن و نقطه ضعف ماهم هنوز نقطه ضعفه سناریوهای دوستان هم درمورد حمله های پرتعداد رو که یک طرفه در نظر میگیرند رو هم از همین الان برای عربستان هم در نظر بگیرید. معلوم نیست بچه های ما این چندسال با موتور طلوع چه کار میکردن؟ یا چرا بعد از کپی برداری موتور اف۵ مشتقات توربو فن و توربو پراپ ازش ندیدیم.

جنگ جهانی اول در قاب نقشه های کارتونی پی نوشت 1 - نقشه اول برای پیش از جنگ و حدود سال های 1900 می باشد . پی نوشت 2 - اغلب این نقشه ها به عنوان ابزاری برای پروپاگاندا استفاده می شده است .

تصاویری از جنگ جهانی دوم آنتون داستلر ، ژنرال آلمانی لحظاتی پیش از اعدام به عنوان جنایتکار جنگی امتناع یک مرد تنها از ادای احترام به پیشوا نیروهای آلمانی در استالینگراد - 1942 استفاده سربازان ژاپنی از اسرای هندی به عنوان تمرین هدف زنده

تصاویر قدیمی از لبنان و جنگ های داخلی آن بستن خیایان با گونی های سیب زمینی و پیاز - سال 1975 اولین خودروی دست ساز زرهی در صفوف مقاومت لبنان - سال 1975 جنگجویان حزب فالانژ لبنان در پشت سنگر - سال 1975 دانش آموزان شیعه دبیرستانی بعد از دیدن آموزش های استفاده از اسلحه - سال 1979 سمیر جعجع در حال اهدای مدال به یکی از نیروهای شبه نظامی اش - سال 1985 تظاهرات اعضای حزب الله در مقابل سفارت مراکش - سال 1986

بدون شرح !!!!!!!!!!!!!!! متن زیر ، بخشی از نریشن شهید آوینی در سری مستند "روایت فتح " ( دفتر سوم / علمدار ) هست ، دقت کنید که این مستند در اواسط دهه 70 شمسی تولید و پخش شده و پیش بینی و متن عجیبی هست .... "یادگار شهید حسین خرازی ، پسری است که پس از شهادت پدر به دنیا آمده و نامش را آنچنان که وصیت کرده بود ، "مهدی" گذاشتند ... "مهدی جان ، پیش از آنکه تو بزرگ شوی که اسلحه بدست بگیری و عَلَم پدر شهیدت را برداری ، "نجف و کربلا" آزاد شده است ، اما این قرن ، قرنی است که حق در آن به حاکمیت خواهد رسید ... آینده در انتظار توست ......................

کم کم داریم به هفته دفاع مقدس 1397 شمسی نزدیک می شویم باور کنید ، بیشتر از دو دهه هست این تصویر را در آرشیو شخصی دارم ولی تا الان متوجه آن نشدم .... "نیروهای خودی در محاصره‌ی دشمن قرار دارند و «علیحسن» در تلاش است که آنها را از محاصره نجات دهد . «علی حسن احمدی» برای اینکه زیر رگبارهای دشمن، موضعش را رها نکند، پای خود را با سیم تلفن به پایه‌ی دوشکا بسته است" یک حقیقتی را باید اعتراف کرد ، این نسل الان کجاست !!!!!!!

با سلام      تایگرهای تبریزی    قلم و مُرکّبی وجود ندارد که توان لازم را برای تشریح کامل جانفشانی های شما در 8 سال  دفاع مقدس بر روی کاغذ بیاورد . باشد که قدردان ایثارگری ها و از خود گذشتگی های این عزیزان باشیم          آلرت پایگاه دوم شکاری - تبریز 1360 از راست بالا: شهيد غزاني -شهيد اردستاني - زماني پور - شاه بابا - بوش بيشه نشسته: بزرگي - حجازي - قوامي - شهيد حبيبي جلو: محسن باقر - حسين پور     پی نوشت :    به احترام خون این شهیدان که قطره قطره در جای جای این پهنه جغرافیایی ریخته شده ،  کاری نکنیم که موجبات خوشحالی دشمن را فراهم آوریم .

اونوقت این خبرگذاری کامرسانت نگفته که تا الان چند مورد رویارویی موشک اسکندر با سیستمهای ضدموشکی و راداری رو سراغ داره که توی این موارد نتونسته باشن رهگیریش کنن ؟؟؟؟!!!!! وقتی چنین ادعایی رو مطرح میکنه یعنی در یک زمان هایی و یک مکان هایی ، اسکندر به سمت جایی پرتاب شده که سیستم ضدموشکی اونجا بوده و اون سیستم موفق نشده و ....... خوب به همه بگن و راهنمایی کنن تا ما هم روشن بشیم. شاید فقط خودشون خبر دارن و چیزی نمیگن که ریا نشه ؟؟!! کلاً این کامرسانت یه جورایی منو ه یاد دبکافایل اسرائیل میندازه. دو تاشون پرت و پلا زیاد میگن. البته اصل خبر خریداری ممکنه کاملا صحت داشته باشه. توی این دنیا همه چیز ممکنه.

سرعت موشک رو نزده بودند ؟ و اینکه به نظر میرسه موشک نباشه بیشتر همون پهباد انتحاری آر پی وی براش مناسب تره . موشک گرانی هم باید باشه راستی من هم میتونم مشابهش رو درست کنم ! اگر کسی خواست تا براش بگم چطور تمام قطعاتش رو توی بازار تهران البته پیدا کنه .....

دهه 1950 قطعا براي ايالات متحده دهه سرعت بود چرا كه تحقيقات نيروي هوايي ايالات متحده و سازمان ناسا كه در آن زمان (NACA) يا National Advisory Committee for Aeronautics نام داشت بر روي اين پديده متمركز شده بود چرا كه سرعت را راه نفوذ به آسمان دشمن ميدانستند. هواپيماي تحقيقاتي ـX_1 در سال 1947 توانسته بود ديوار صوتي را بشكند و هواپيماي D_558-II نيروي دريايي در تاريخ 20 نوامبر سال 1953 توانسته بود به سرعت 2 ماخ برسد. به زودي هواگردهاي ديگري نيز توانستند به سرعتهاي 2.4 و 3.196 ماخ برسندكه اينها چالشي جديد براي طراحان صنايع هوايي و شركتهاي هواپيما سازي به حساب ميامدند. در حالي كه طي سالها يكي از وسايل مهم براي متخصصين آئروديناميك تونل باد بود اما آنهاهيچ گاه نميتوانستند اثر گردش هوا دور هواگرد را در اين دهه به كمك تونل باد در سرعتهاي چند برابر صوت محاسبه كنند. اين متخصصين طرح هاي تئوريكي داشتند اما آنها به جاي تاييد اين فرضها هواپيماي ميخواستند كه به طور واقعي بتواند در اين سرعت پرواز كند. در سال 52 ناسا هدفش را هواپيمايي قرار داد كه بتواند در سرعتي بين 4 تا 10 ماخ پرواز كند و بين 19 تا 20 كيلومتر از زمين ارتفع بگيرد.(اين طيف سرعت را بعدا Hyper sonic نامگذاري كردند.) در 30 سپتامبر 1955 شركت هواپيما سازي North American تحت پروژه MX-1226. به عنوان طراح و مجري طرح برگزيده شد طرحي كه بعد ها X_15 نام گرفت. X-15 بدنه اي بسيار بلند و بالهايي كوتاه به همراه دمي با شكل غير متعارف داشت. پيشرانه اين هواپيما دو موتور راكتي XLR99 ساخت شركت Reaction Motors بود كه هريك قدرت كشش 253544 نيوتون و به عبارتي 57000 پوند را داشتند. اين موتور از محلول آمونياك و اكسيژن مايع در قسمت پيشرانه و پروكسيد هيدروژن در قسمت توربو پمپ كه وظيفه پمپاژ سوخت به پيشرانه را داشت استفاده ميكرد. اين راكت (موتور راكتي) همانند يك موتور معمولي جت قابل تنظيم بود وداراي اهرم كنترل قدرت يا throttle بود و اولين از نوع خود به شمار ميامد كه خطر جاني براي كاربر خود نداشت.(بر عكس موتور هاي راكتي آلمان در جنگ جهاني دوم كه فوق العاده خطرناك بودند.) چون اين هواپيما قرار بود در ارتفاع زياد كه فشار هوا در آن بسيار كم است پرواز كند پس مكانيزم هاي معمول براي كنترل آن كافي نبودند و هواپيما براي هدايت پذيري بهتر به يك راكت كوچك در دماغه مجهز شده بود كه در زمان مانور به كمك آن مي آمد. X-15 اولين هواگردي بود كه از اين نوع سيستم كنترلي بهره ميبرد و در همان سالهاپس از اين هواپيما اين روش در بعضي هواگرد هاي ديگر مثل فضاپيماي Mercury نيز استفاده شد. عليرغم كار زيادي كه روي اين پرنده انجام گرفته بود طراحان آن بزرگترين چالش پيش روي اين هواپيما را دماي بسيار زياد پوسته بدنه هنگام برخورد با هوا در سرعتهاي چند برابر صوت پيش بيني ميكردند كه ممكن بود به نابودي آن بينجامد. دماي قسمت بالايي بدنه ممكن بود به 238 درجه سانتي گراد و دماغه به 671 و بقيه اجزا به 666 درجه برسد براي همين طراحان تصميم گرفتند كه از آلياژ دماي بالايي استفاده كنند كه Inconel X شناخته ميشد و برعكس اكثر مواد موجود در برابر دماهاي زياد از خود تغيير شكل نشان نميداد اما كار با آن بسيار سخت بود. در نهايت بالهاي اين پرنده از لايه هاي تيتانيوم ساخته شد و بر روي آن پوششي از Inconel X داده شد ولي خلاف روش معمول اين بالها روي بدنه اصلي سوار نشدند بلكه به آن قفل شدند.(با پيچ و مهره) X-15 اولين پرواز آزمايشي خود را در تاريخ 8 ژوئن 1959 به صورت گلايد ( بدون استفاده از موتور) انجام داد. براي اين كار اين پرنده از زير بال يك B-52 كه براي همين كار روي آن اصلاحاتي انجام شده بود و از آن به عنوان "mothership." ياد ميشد پرتاب شد. اين هواپيما اولين پرواز خود با موتور را در تاريخ 17 سپتامبر همان سال انجام داد به اين صورت كه وقتي از B-52 رها شد خلبان Scott Crossfield موتور راكتي را روشن كرد و پرنده را به سرعتي معادل 0.79 ماخ ميرساند و پس از قرار گرفتن در ارتفاع مطلوب با حداكثر قدرت حركت كرد تا سرعتش به چند برابر صوت رسيد. طي اولين سالهاي پرواز اين پرنده متخصصين آئروديناميك اين هواپيما را به عنوان مدل Hyper sonic تاييد كردند . اين مدل براي طراحي موشك ها و فضاپيماها مثل فضاپيماي سري Space Shuttle. بعدها مورد استفاده قرار گرفت. به خاطر تواناييش در رسيدن به سرعت و ارتفاع زياد اين پرنده سكوي آزمايشي مفيدي براي ساير تحقيقات بود. پس از تست هاي اوليه پروازي اين پرنده شروع به حمل مجموعه ريز شهاب سنگ و سپر حرارتي كرد كه براي پروژه آپولو و چند طرح ديگر مورد استفاده قرار گرفت. تقريبا براي 6 سال آخر خدمتش ديگر آن نقش هواپيما هاي سري X را بر عهده نداشت اما تمام برنامه هاي تكنولوژيكي كه براي آزمايش آنها به سرعتهاي بالا نياز بود را پشتيباني ميكرد. اين هواپيما در پيش قدم در استفاده از مواد مختلف در بدنه بود همان طور كه پيش قدم در تكنيك هاي ساخت اين مواد نيز به شمار مي آمد. موتور راكتي آن براي توسعه موتور هاي راكتي مثل موتور اصلي Space Shuttle لازم بود. آلياژ Inconel X هم براي بعضي قسمتهاي كليدي اين فضاپيماها به كار رفت. X-15 اولين هواپيمايي بود كه يك شبيه ساز براي آن در نظر گرفته شده بود. خلبان روي زمين بود و اتفاقاتي كه قرار بود در آيندهاي نزديك برايش در هوا رخ دهد را تجربه ميكرد كه در آن زمان شيوه جديدي به شمار ميرفت اما در حال حاضر به يك امر رايج تبديل شده. اين هواپيما تكنولوژي هاي وابسته به پروازهي پر سرعت را را بسيار توسعه داد به طوري كه بعدا اين تكنولوژي ها با صنايع هواپيما سازي و موشك سازي و برنامه هاي فضايي تركيب شدند. اما در طي اين مدت چه اتفاقاتي براي اين هواپيما كه فقط 3 فروند از آن ساخته شد افتاد؟ در 9 نوامبر سال 1962 نقص موتور خلبان Jack McKay را مجبور به فرود اضطراري در منطقه Mud Lake, Nevada كرد كه در هنگام اين فرود ارابه فرود( در اين هواپيما فقط چرخ جلو وجود داشت و در عقب دو اسكيت به جاي چرخ وجود داشتند.) متلاشي شده و باعث كنده شدن هواپيما از زمين ميشود. خلبان زنده ميماند اما به خاطر جراحات وارده از پرواز بازنشسته ميشود. پس از اين حادثه كه براي شماره 1 اتفاق افتاد شماره 2 هم براي يك سري تعميرات اساسي و تغييرات راهي كارخانه ميشود كه در فبريه سال 1964 هنگام بازگشت به پايگاه داراي بدنه اي بلندتر و تانكر هاي سوخت خارجي بود. در آخرين پرواز اين هواپيما به خلباني سروان William Knight اين پرنده 6.7 ماخ سرعت گرفت و ركوردي جهاني را به ثبت رساند. اما هواپيماي شماره 3 به خلبانيMichael J. Adams حين پرواز در ارتفاع 186000 فوتي اقدام به شيرجه كرد كه هنگامي كه فشار به 15G رسيد سازه ديگر قادر به مقاومت نبود و اين هواپيما متلاشي شد و خلبانش نيز جان سپرد. اما در ميان اين 3 فروند شماره 2 سريع ترين با 6.7 ماخ سرعت و شماره 3 بلند پرواز ترين با پروازي معادل 354200 فوت به شمار مي آمدند. اين هواپيما در 24 اكتبر سال 1968 رسما بازنشسته شد و از بين دو فروند باقي مانده شماره يك در موزه ملي هوا و فضا در واشينگتون و شماره 2 در موزه نيروي هوايي در ديتون آيداهو نگهداري ميشود. مشخصات فني( شماره 1 ) نقش: هواپيماي تحقيقاتي شركت سازنده:North American پيشرانه: دو موتور راكتي XLR-99 ساخت Reaction Motors طول:50 ft. 3 in. عرض بالها: 22 ft. 4 in. ارتفاع: 11 ft 7 in. حداكثر وزن برخاست: 31,275 lb سرعت:4,104 mph سقف پرواز:354,200 ft (براي شماره 3) شماره 2 (پس از اعمال تغييرات) : طول: 52 ft. 4.5 in. عرض بالها: 22 ft. 3 in. ارتفاع:12 ft. 1 in حداكثر وزن برخاست:56,132 lb سرعت: 4,520 mph سقف پرواز: 314,750 ft http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G1.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G2.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G3.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G4.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G5.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G6.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G7.jpg http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G9.jpg شبيه ساز:http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G10.jpg شماره 1 بعد از سانحه:http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28G8.jpg http://cdn.globalaircraft.org/media/img/planes/lowres/x-15_5.jpg http://cdn.globalaircraft.org/media/img/planes/lowres/x-15_1.jpg http://cdn.globalaircraft.org/media/img/planes/lowres/x-15_2.jpg http://cdn.globalaircraft.org/media/img/planes/lowres/x-15_8.jpg http://cdn.globalaircraft.org/media/img/planes/lowres/x-15_7.jpg اين هم يك كليپ از اين هواپيما:http://www.dailymotion.com/video/x3zdkn_x15_tech به نقل از: http://www.centennialofflight.gov/essay/Evolution_of_Technology/X-15/Tech28.htm و http://www.globalaircraft.org/planes/x-15_hyper.pl مترجم: Blaze استفاده از مطالب فوق با درج لينك سايت ميليتاري و نام مترجم بلا مانع است.