بسم الله........ 14 فروردین 1398 بعد از نزدیک دو ماه آتش بس نصف نیمه درگیر های در لیبی از سر گرفته شده است البته باز هم شاهد پیشرویهای جزیی از سوی طرفین هستیم .اما انچه بیشتر جلب توجه میکنند تجهیز هر چه بیشتر نیروهای وفاق به ادوات ارتش ترکیه است بخصوص در بخش زرهپوشها . همچنین ترکیه با نزدیک کردن ناوهای جنگی خود به ساحل طرابلس وبنغازی سعی در ایجاد یک پوشش هوایی و توپخانه ایی محدود از نیروهای وفاق و همچنین سربازان خود است . روز گذشته تصاویری از بقایای یک موشک سطح به هوا استاندارد در حومه طرابلس منتشر شد این موشک از سوی ناوچه ترکی به سمت یک هواگرد یا پهپاد نیروهای خلیفه شلیک شده .نیروهای خلیفه حفتر هم تقریبا به صورت روزانه فرودگاه معیتیقه که محل استقرار پهپادهای وسربازان ارتش ترکیه است را مورد حملات هوایی وتوپخانه ایی قرار میدهد ادوات شکار شده نیروهای وفاق + یک پهپاد BT2 ارتش ترکیه کشف بقایای موشک سطح به هوا استاندارد در حومه طرابلس + گشت زنی ناو ترکی در سواحل لیبی ادوات منهدم شده قوای حفتر پراوز پهپاد TB2 در حومه طرابلس

با توجه به توییت ترامپ و خبر درز داده شده توسط نیویورک تایمز شاید بشه یک سناریوی جدید ترسیم کرد: گفته میشه قصد ترامپ یک خودزنی اگاهانه ( حمله به مواضع امریکا با اطلاع ترامپ رخ بده) یا ناآگاهانه ( حمله به مواضع امریکا با اطلاع و عوامل تیم وزارت خارجه و بدون اطلاع ترامپ رخ بده) در عراق هست برای فرار از بحران های موجود و فعلی در موقیت کرونا، کاهش قیمت نفت و کاهش محبوبیت و انتخابات پیش رو؛ یک بحران مصنوعی در عراق برای به حاشیه بردن وضعیت فعلی درون امریکا. در ذیل این خبر عنوان میشه پنتاگون و سیا به خاطر عواقب غیرقطعی و پیش بینی ناپذیر این درگیری مخالف قضیه هستند ولی وزارت امور خاجه امریکا به شدت اصرار داره ( به نظر میرسه یک گام پیش رفته پمپئو در مجاب کردن ترامپ با توییت دیشب ترامپ و مجاب کردنش به اینکه حمله ای غریب الوقوع وجود داره در عراق به امریکایی ها، از حالا به بعد با توجه به فعالیت شدید سعودیها در حول این اخبار یک گروه وابسته به سعودی، بعثی یا حتی امریکایی از جنس شبه داعش میتونه حمله ای ترتیب بده و مثلا پاتریوتها هم دفعش کنند که هم یک اعتبار برای تمهیدات دفاعی ترامپ باشه وهم یک بهانه برای حمله به مقاومت و ایران نهایتا (در مورد ایران اگر پنتاگون بود میگفتم تهدیدات ناشی از عدم ورود ایران به ماجرا هست ولی وقتی پمپئو پاش وسط هست به نظرم از درگیری ایران استقبال هم میکنه و تهدید مستقیم متوجه ایران هست ) حالا اطلاعات دیگه را هم به وسط بیاریم، خبر نیویورک تایمز گویا به نقل از یکی از فرماندهان نظامی پنتاگون درز داده شده بود. ایا پنتاگون از قصد این اطلاعات را در برابر وزارت امور خارجه درز داده بوده؟ راه حل: مجاب کردن قوه عاقله محدود باقیمانده در اطراف ترامپ ( شاید بخشی از پنتاگون و سیا ) که فریب پمپئو و برنامه های ایدئولوژیکش را نخورند و این فقط به نحوی ممکن هست که نشون بدیم واقعا برای ما این بار درگیری به معنای یک جنگ فراگیر و واقعی است و نه چیزی که پمپئو داره به خورد ترامپ میده که یک جنگ محدود و پیروزی بخش سریع خواهد بود. راه دیگه ای نداریم. کرونا باعث شده امکان یک رزمایش در مقیاس خاص و با رونمایی تجهیزات خاص (الان وقتش نباشه کی خواهد بود؟ لااقل بخشی که برای غافلگیری نیست) هم شاید نباشه ولی باید راه حلی پیدا کرد. پ ن: مصاحبه مطبوعاتی ترامپ باز هم بسط توییتش بود. ولی یک نکته وجود داره که به نظرم اصل نقطه ای است که پمپئو ازش استفاده میکنه برای رفتارهای هیجانی ترامپ: کسی که این را در مغز ترامپ کاشته به خوبی داره ازش استفاده میکنه تا سلسله اقداماتی ترامپ انجام بده و هر بار هم بهش وعده میده دیگه این باعث میشه ایران مذاکره کنه، در گزارش ن.تایمز هم به صراحت اشاره شده بود پمپئو به ترامپ گفته یک حمله میتونه ایران را پای میز مذاکره بیاره. البته رفتار و گفتار طرف ایرانی هم در دامن زدن به این توهم ترامپ که ایران مشتاق مذاکره است هم مهمه و در این سناریو تمام مشکلات را ایجاد میکنه چه اگر صدای واحدی از همون ابتدا که عنوان شد ما با ترامپ هیچ مذاکره ای نداریم ( این حتی قبل از ماجرای ترور سردار بود ) شنیده میشد شاید این ترفند اطرافیان ترامپ روش اثر نمیزاشت و هر بار این باور درش قوی تر نمیشد. پ ن2: جالبه بعد از دو هفته تحرک و جا به جایی و اماده سازی با توییت ترامپ به نظر جنگ روانی عملی سناریوشن هم شروع شده و سلسله وار مصاحبه و منابع مطلع دارند فضاسازی میکنند که قراره اتفاقی بیفته از طرف ایران در عراق. در حالیکه اگر واقعیت داشت قبل از تمام این تحرکات این اطلاعات را علنی میرکردند برای بازدارندگی و لو دادن مثلا عملیات نه بعد از دو هفته تدارک سنگین و اقدامات تدافعی و اماده سازی تهاجمی یادشون بیفته که توضیح بدند اون هم در حالیکه رسانه ها شروع کرده بودند به افشای نیت واقعی امریکایی ها. به نظرشون حالا با قدرت رسانه ای این اطلاع رسانی برنامه حملات خودشون در عراق را هم به حاشیه بردند و حالا فضای غالب این هست که ایران قراره حمله کنه و امریکا فقط قصدش دفاعه!!

به نظر بنده سیاست و برنامه ریزی های ترامپ در برابر ایران و منطقه سیاست های بلند مدت و برنامه ریزی شده ای نبوده یا اگر بوده است موفق عمل نکرده. تیم ترامپ شامل یک گروه تند رو است که در راس انها پمپو قرار گرفته که جنگ با ایران را پیگیری می کنند. ترامپ در اصل جمهوری خواه نبود ولی در اخر در انتخابات وارد تیم جمهوری خواهان شد. مثل احمدی نژاد که اصولگرا نبود ولی با انها متحد شد و در قبال ان مجبور شد بخشی از کابینه را اصولگرا کند. ترامپ نیز مجبور شد بخشی از قدرت را به جمهوری خواهان تند رو بدهد و تا حدی از سیاست های کلی انها تبعیت کند. خود ترامپ ذاتا جنگ طلب نیست. بلکه یک تاجر است که به سود و زیان مادی و رسیدن به موفقیت هایی که جنبه نمایشی قوی داشته باشد مثل خیم شب بازی که با رئیس جمهور کره شمالی داشت علاقمند است. او با فشار و مشاوره غلطی که تیم او که در ان موقع بولتون در راس انها بود از برجام خارج شد. تصوری که او داشت که بر مبنای مشاوره غلط مشاورانش به او داده شده بود فکر میکرد که میتواند ایران را خیلی زود وادار به عقب نشینی کند. عملا این برنامه ریزی غلط در امد و بولتون تعویض شد. به نظر من اگر میدانست کار به اینجا میرسد هیچ وقت وارد این بازی نمی شد. الان موعد انتخابات نزدیک است. شواهد حاکی از این است که از رقبای خود عقب است. علت ان در وهله اول عملکرد ضعیف او در برابر کرونا و طبعات اقتصادی ان است. علت دوم شکست های او در در سیاست های خارجی است. دارد تلاش میکند حداقل در برابر ایران یک موفقیت هایی در طی 6 ماه اینده حتی در ظاهر هم شده به دست بیاورد. در کنار ان تیم پمپو مجددا تلاش میکنند اهداف خود را که ایجاد جنگ با ایران است به او دیکته کنند. ما الان با ترکیب این دو دیدگاه. یکی جنگ طلبی که یک دیدگاه بلند مدت است و دیگری منفعت طلبی و نگرانی های خود ترامپ در استانه انتخابات مواجه هستیم. در اخر من بعید میدانم ترامپ یک بار دیگر گول تیم پمپو را بخورد و خود را در این مقطع وارد مجادله جدی کند.

به نظرم دوستان در تحلیل هایی که می کنند 2 تا نکته را مد نظر داشته باشند 1:میزان مشارکت پایین تر مردم در انتخابات مجلس نسبت به سایر انتخابات ها و این خود سیگنالی است مبنی بر نارضایتی داخلی و احتمال اینکه مردم پشت حکومت را در جنگ خالی کنند . 2:چه بخواهیم و چه نخواهیم قبول کنیم ، آمریکا بابت ترور سردار سلیمانی هزینه های مادی و معنوی داده و قطعاً آمریکا بابت هر چیزی هزینه میکنه از قبلش باید 10 برابر برداشت کنه و اگر غیر از این باشه ترور سردار سلیمانی کار بیهوده ای بوده که به نظر این چنین نمیاد ، عقل ناقص بنده میگه که ترور سردار سلیمانی شروع داستان بود و باید منتظر اتفاقات تلخ تری باشیم ...

دو فرمانده بلند پایه مصری سرتیپ ستاد(لواء أركان حرب) خالد شلتوت و سرتیپ (اللواء ) شفيع عبد الحليم بر اثر بیماری کرونا جان خود را ازدست دادند. این دو فرمانده چند هفته قبل دریک جلسه هماهنگی با رئیس جمهور مصر عبد الفتاح سیسی حضور داشتند . شفيع عبد الحليم خالد شلتوت اخرین جلسه هماهنگی که این دو فرمانده حضور داشتن منبع : https://www.youm7.com/story/2020/3/23/وفاة-اللواء-شفيع-عبد-الحليم-داوود-بعد-إصابته-بفيروس-كورونا/4684103

جناب aminor تذکر دادن که این تصاویر ممکن است مربوط به مخزن سوخت جت میراژ۲۰۰۰ حالا یا مصری بودن به احتمال خیلی زیاد و یا به احتمال کمتر اماراتی که من از ایشون تشکر میکنم و از دوستان میلیتاری عذرخواهی میکنم ودر صورت امکان مدیران محترم عنوان رو ویرایش نمایند

با سلام زدن عین الاسد پاسخ ایران نبود ما اگر اینکار کردیم زیر فشار افکار عمومی این عمل شده پاسخ ما خیلی قوی تر و جامع تر هست این یک مفهوم کلی است هر کس صبر بیشتر داشته باشد موفق تر هست ‌‌‌‌‌این آمریکایی ها می دونن پس دنبال کم کمتر کردن شدت پاسخ ایران هستند . اخبار که تو فضای مجازی هست زیاد معتبر نیست این تا از یک منبع مطمئن بدست نیامده نمی شود اتکا کرد .آمریکا با شبکه گسترده که در دست دارد معمولا خبر سازی می کند در این مورد هم خبر سازی می بینیم اگر قرار بر زدن است تو عراق که مدام می زد خب الان برای چی جو و زیاد می کنه

تمام این سناریو سازی و تهدید ها برای ترس فرماندهان سپاه برای عدم سفر به مناطق و کشورهای عضو مقاومت هست، می خواهند شرایط رو طوری کنن که سهولت در ارتباطات و سفر مثل قبل ممکن نباشد و ما مجبور بشم مثل خودشان تحت تدابیر شدید سفر کنیم راه کار ترامپ زدن یک پهباد دیگه، یا نشوندن یک پهباد دیگه هست. ترس از خوردن کتک برای ترامپ تنها راهکار هست، # باید قویتر شویم

تصورم اینه که خب آمریکایی ها یک نقشه ای دارن و احتمالا به زودی مشخص میشه اهدافشان چی بوده، اما چیزی که برای من مشخص هست با توجه به استقرار پدافندها در عین الاسد، پیش بینی آنها از واکنش ایران به حرکت های جدیدشان زدن پایگاه های آنها با نهایتا دوجین موشک هستش. منظورم پایگاه های داخل عراق هست، پایگاه هایی که الان آماده شدند در بدترین سناریو (برای آنها) در مقابل تعداد کمی موشک ایستادگی کنند. خلاصه آرایش اینها به آغاز یک جنگ با ایران شبیه نیست، بیشتر شبیه اقداماتی برای ترور فرماندهان نظامی مقاومت و زدن تجهیزانه. حالا ممکنه آگاهانه یا بدون آگاهی تعدادی از فرماندهان ایرانی رو هم هدف قرار بدند که با توجه به تجربه قبلی ترور سردار، پیش بینیشون از واکنش ایران چیزی فراتر از واکنش قبلی نیست که خب پایگاه هاشون الان آماده هستند. البته ممکنه همه اینها فالس فلگ باشد.

یک بررسی داشته باشیم از رخدادهای پرسرعت این روزها: مکنزی فرمانده سنتکام چند روز پیش گفت که علاوه بر پاتریوتها، سامانه های ضد راکتی و خمپاره و شناسایی هم به تعداد کافی در خصوصا عین الاسد و پایگاه اربیل نصب شده و خب برای مقاومتی که تمرکزش فعلا حملات راکتی هست از جنبه ابهام کار سخت میشه ولی به هر حال نه مقاومت لنگ هر سری کشته شدن چند سرباز امریکایی است و نه امریکا براش قابل تحمل مدام آژیر حمله و حتی دفع کاملش. اگر قصد آزار باشه میشه ادامه داد اگر موقعیت جغرافیایی پایگاه ها اجازه بده که از دلایل مهم جا به جایی ها همین بوده. توییت امشب ترامپ هم جالب توجه بود. در دو سطح میتونه تفسیر بشه: 1. بحران کرونا هر روز در امریکا داره بیشتر رسانه ها را به سلطه میگیره، در این میون نظرسنجی های هدفمند جناح های رقیب مبنی بر کمبودها و رضایت مردمی و نارضایتی ها و .. هم مطمئنا هم تمرکز افکار امریکایی را روی ترامپ زیاد کرده و هم باعث شده که کمبودها بیشتر به چشم بیاد. خب علاوه بر دلایل متعدد دیگه که قبلا ذکر شده، برای ترامپ قهرمان نمایی در یک جبهه دیگه برای خلاصی از این تمرکز مناسب هست؛ خب در این سطح اگر خبرهای حمله امریکا به مقاومت در این راستا را تایید شده بدونیم برای حمله نیاز به بهانه ای دارند که داره براش زمینه سازی میشه، الان افکار عمومی امریکا حساس شدند، کافیه یک حمله ناشناس صورت بگیره و بهانه لازم جور بشه. 2. ترامپ خبرهای رسانه ای مبنی بر سفر سردار قاانی را مطلع شده و تیم پمپئو هم الان بهترین فرصت براش هست که به ترامپ امثال این سفرها را ( که ممکنه در راستای سیاسی و یا حتی بحث تدافعی مرتبط با تهدیدات امریکا بوده باشه ) را تهدید قلمداد کنند و به خورد ترامپ داده باشند ( رسانه های امریکایی و کنگره به صراحت اعلام کرد که سری پیش هم در مورد سردار سلیمانی یک دروغ محض بود تهدید فوری و این بهانه پمپئو و تیمش بود که ترور از پیش برنامه ریزی شده سردار را به ترامپ بقبولونند ) و در حقیقت حمله دیشب اسراییل هم برای تحریک بیشتر روانی ترامپ بوده مبنی بر افزایش تهدیدات ایران در منطقه و امادگی اسراییل برای در کنار امریکا بودن. پ ن: نکته توییت ترامپ اینه مستقیم پای ما را وسط کشیده. حالا هر درگیری ای خب در حجم فرضی سابق (عراق) قابل تصور نیست. حداقل منافع ایران در سوریه و یا سرزمین اصلی ایران هم مفروض هست حالا. اگر حداقلی فرض کنیم شاید حمله به مقاومت در عراق و سوریه برنامه اصلی هست. در وضعیت شیوع کرونا و تعلیق جا به جایی ها شاید لابی صهیونیستی الان را فرصت اخر ضربه نهایی به مقاومت در سوریه میدونند (کنارش هم با بهانه در عراق )

ما ترسو نیستیم بیش از حد مصلحت اندیش شدیم هر دفعه یه دلیلی داریم یه بار داریم مذاکره میکنیم یه بار هم داریم سیاست بازی میکنیم که تحریمارو بر دارن طرفم دستش اومده یه زمانی میزنه که سیاست خارجی ما درگیره چون یاد نگرفتیم سیاست خارجیمون با سسیاست نظامیمون با هم جلو ببریم و برای پاسخگویی بهترین کار آذربایجانه میدونیم پایگاه جاسوسی دارن و تعدادی مستشارم احتمالن دارن همونا رو به خاکو خون بکشیم کافیه هم حساب کار دست همسایه شمالیمون میاد که بر ضد ما امکانات در اختیار دشمنامون نزاره هم اسرائیل میفهمه ما هر جا و هر زمان و هر شکلی که بخوایم پاسخشونو میدیم

هدف .... ایران تمرینات محرمانه اسکادرانهای اف-35 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و IAF در جنوب سرزمین های اشغالی تل آویو : با وجود نگرانی های گسترده از شیوع رو به فزونی ویروس COVID-19 ، نیروی هوایی اسراییل و ایالات متحده با مجوز ویژه ای در حال اجرای تمرینات موسوم به " رعدو برق پایدار " با محوریت کاربرد جتهای نسل پنجم اف-35 که هم اکنون در هر دو نیرو در خدمت قرار دارد ، است. جنگنده پنهانکار اف-35 ، آخرین هواگرد رزمی امریکایی است که می بایست جانشین جتهای اف-16 در خط مقدم نبرد گردد . این هواگرد تک موتوره که در ردیف جتهای پنهانکار سبک وزن قابل طبقه بندی است ، یکی از سه جنگنده پنهانکار عملیاتی در کنار برادر سنگین تر خود ( اف-22 ) و همتای شرقی اش ، جی -20 بشمار می رود . با این وصف ، در حالی که پتانسیل تهاجمی این جت رزمی فراتر از تصورات برنامه ریزان نظامی قرار دارد ، تردیدهای زیادی در میان کارشناسان نظامی در خصوص آمادگی رزمی لایتینینگ پدید آمده و این مساله در کنار مشکلات فنی متعددی که این برنامه با آن روبروست ، موجب شده تا ارزش رزمی آن برای ورود به درگیری هایی با شدت متوسط و زیاد ، با ابهامات زیادی روبرو شود . تا کنون بیشتر از 100 فروند از این جنگنده از خط تولید خارج شده که از این تعداد ، 16 فروند در نیروی هوایی اسراییل مراحل ورود بخدمت را طی می کند . براساس بیانیه رسمی نیروی هوایی اسراییل ، تمرینات موسوم به " رعدو برق پایدار" ،شامل شناخت طیف گسترده ای از تهدیدات به منظور تقویت همکاری بین دو نیروی هوایی صورت می گیرد . این تهدیدات ، شامل مجموعه متنوعی از اهداف زمینی و هوایی بوده که در پایگاهی ناشناس در جنوب اسراییل ، مورد شبیه سازی قرار میگیرد . فرمانده این سری از تمرینات با نام مستعار "سرگرد M" در خصوص ماهیت این شبیه سازی می گوید : " این دومین باری است که در کنار اف-35 های آمریکایی قرار می گیریم و آرزومندیم که تا حد ممکن این ارتباط پایدار باشد . این تمرینات ، در واقع فرصتی است برای به اشتراک گذاری دانش و تخصص های رزم هوایی که در فضایی صمیمی در حال انجام است . یگانهای هوایی مامور به این تمرین ، در قالب 2 صورتبندی چهار فروندی ، مستقیما" به اهداف مورد نظر حمله می برند ، در حالی که تمامی ارتباطات میان جتهای رزمی حاضر دراین رزمایش ، به شکل غیر مستقیم با یکدیگر در ارتباطند " این تمرینات ، در حالی صورت می گیرد که تنش ها میان ایران و اسراییل از یکسو و ایالات متحده از سویی دیگر در حال افزایش بوده و این با تسریع روند برنامه هسته ای ایران و پیش بینی تولید اولین بمب هسته ایرانی درانتهای سال 2020 بصورت غیر محسوسی بسوی مراحل خطرناکتر پیش میرود. با این حال ، نیروهای مسلح ایران در طول سالهای اخیر ، شبکه ای پیچیده ، متراکم و چند لایه شامل سامانه های اس-200 ، اس-300 ، پانزده خرداد و همچنین سامانه های تورام-2 ( ظاهرا منظور تورام-یک هست . م ) و سوم خرداد که به شکل خاص برای مقابله یا خنثی سازی یک تهاجم هوایی غافلگیرانه به فضای هوایی ایران ، خریداری یا تولید شده را سازمان داده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، پیچیدگی و لایه لایه بودن این شبکه موجب شده تا فضای هوایی ایران برای جتهای رزمی غیر پنهانکار ، به کابوسی تبدیل گردد ، همانطوری که ساقط شدن پهپاد گلوبال هاوک در سال 2019 آن را اثبات نمود . این بدان معنی است که در جریان یک حمله احتمالی ، نوک پیکان عملیات هوایی مهاجمان را جتهای پنهانکار اف-35 ، اف-22 و بمب افکنهای بی-2 تشکیل خواهد داد . با این حال ، تحلیلگران نظامی بر این اعتقادند که آمادگی رزمی اف-35 در حال حاضر ، میزان تهدید آن را برای شبکه دفاع هوایی ایران ، حداقل برای چند سال آینده ، محدود خواهد نمود . با این وصف ، جتهای اف-22 و اف-35 به شکل همزمان به خاورمیانه اعزام شده اند و بمب افکن بی-2 نیز بدلیل برد رزمی ، قابلیت اجرای عملیات رزمی از هر نفطه کره زمین ، از جمله پایگاه های نیروی هوایی در داخل خاک ایالات متحده را دارد . اما مشکل اینجاست که جتهای رزمی اف-22 که بصورت کاملا عملیاتی در خدمت هستند ، کمیت محدودی را شامل می شوند و همین امر باعث می شود تا حملات نفوذی برای انهدام تاسیسات هسته ای ایران ، با محدودیتهای مشخصی روبرو گردد . بنابراین در مجموع ، سامانه های پنهانکار عملیاتی برای حمله به ایران ، می بایست با احتیاط مورد استفاده قرارگیرد . از سویی دیگر ، نیازمندی قابل توجه اف-35 به سوخت گیری هوایی برای دسترسی به عمق خاک ایران ، نقطه ضعف دیگری برای مهاجمان به نظر می رسد . این درحالی است که ایران به احتمال زیاد ، در کمتر از 150 روز دیگر ، قرار است قابلیتهای رزمی خود را به روز کرده و از میان گزینه های موجود و در دسترس ، سامانه هایی نظیر اس-400 و میگ-35 مورد توجه بیشتری قرار گرفته است . پی نوشت : 1- بن پایه 2- علیرغم وجود احتمال جنگ روانی ( با توجه به سابقه داشتن این موارد ) ، دقت نظری بیشتری در خصوص تحرکات مشترک ارتش ایالات متحده و ارتش عبری در منطقه باید صورت گیرد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ذبح کردن تانک به سبک چچنی ها تانکتی-80بی وی منهدم شده ارتش روسیه در طول حمله به گروزنی دسامبر 1994 جنگ چچن را باید یکی از طولانی ترین و تلخ ترین جنگ های روسیه دانست. در جریان حمله به پایتخت چچن، گروزنی در 31 دسامبر 1994، یگان های زرهی ارتش روسیه با عجله و بدون برنامه ریزی تاکتیکی و بدون آموزش لازم برای خدمه وارد شهر شدند تا ماموریت خود را انجام بدهند. نتیجه این حمله فاجعه بار بود حدود 70 درصد از 200 دستگاه تانک درگیر در این حمله نابود شدند. حداقل 17 دستگاه تانک تی-80 بی و تی-80 بی وی در جریان درگیری های اطراف گروزنی در سال های 1994-95 از بین رفتند. درآن زمان روزنامه ها و تلویزیون روسیه پر از عکس های وحشتناک تانک های نابود شده تی-72 و تی-80 روسی بودند. عموما تانک های روسیه خصوصا تانک های تی-80 بخاطر داشتن زره های واکنشی کنتاکت توانایی مقاومت در برابر حملات راکتی نیروهای چچنی از روبه رو را داشتند. به طوری که در یک مورد یک دستگاه تانک تی-80بی وی توانسته بود در مقابل 18 راکت آر پی جی-7 مقاومت کند. اما نکته قابل توجه در جنگ اول چچن تاکتیک منحصر بفرد نیروهای جدای طلب چچن برای نابودی تانک های تی-80 روسیه بود. نیروهای ضد زره چچنی در بالایی یک ساختمان نسبتا بلند مستقر میشدند. بعد از عبور تانک، آنها با راکت ضد زره مانند آر پی جی -7 از بالای ساختمان بلند به سمت بخش بالایی پیشرانه (پشت برجک) شلیک می کردند. . راکت به راحتی از زره نازک پیشرانه عبور میکرد سپس از میان دیواره بخش پیشرانه و محفظه رزمی رد میشد و به مهمات داخل بارگذار خودکار برجک می رسید و باعث منفجر شدن مهمات تانک میشد در اخر این زنجیره برجک از جا کنده و پرتاب میشد. این روش خصوصا برای تانک های سری تی-80 بسیار کارساز بود زیاد در بارگذار خودکار تانک تی-80 مهمات دور تا دور برجک قرار دارند. در نتیجه بعد از عبور راکت از محفظه پیشرانه به مهمات میرسد. این نوع حمله نیاز به مهارت ویژه ای داشت زیرا باید زاویه درست برای شلیک راکت ار پی جی انتخاب میشد تا راکت به درستی به بارگذار خودکار تانک برسد. اصلی ترین دلیل انتخاب این نوع تاکتیک اشنایی نیروهای چچنی با پاشنه آشیل تانک های تی-80 بود. بسیاری از مبارزان چچنی، سربازان شوروی سابق بودند و با ساختار تانک های روسی آشنایی کامل داشتند. شکل ساختاری بارگذار چرخ و فلکی تانک تی-80- بخشی از مهمات تانک (خرج مهمات) دور تا دور برجک قرار دارد تصویر شماتیک از نحوه انجام تاکتیک نیروهای چچنی از کنار- خط قرمز زاویه فرضی از عبور راکت است که از بخشی بالایی پیشرانه عبور میکند به بارگذار تانک (مستطیل سبز) میرسد انفجار مهمات داخل تانک نتیجه مرگباری خواهد داشت- تانک تی-80 منهدم شده در جنگ چچن

به هر حال آمریکا در طی این یک هفته عملیات ترکیبی روانی به نظر حالا هم به هدف اول خودش رسیده، یعنی جلوگیری از حملات بیشتر حشد به پایگاه هاش، فراغت بال در آرایش مجدد نیروهاش و نقل مکان ها که میتونست حساسیت زا باشه؛ استقرار پاتریوتها که در برابر مصوبه خروج یک دهن کجی هم محسوب میشه اون هم بدون هیچ حساسیتی (چون همه نگاه ها معطوف به اون عملیات به ظاهر روانی تهاجم بود )، به حاشیه بردن بحث مخالفت با نخست وزیری فردی نزدیک به امریکا و ... که البته مهمترین قسمتش همون متوقف کردن حملات نیش دار به پایگاه هاش بود. حالا حمله به حشد میتونه رخ بده یا خیر ولی طبق گفته دوستمون حمله صرف به حشد نمیتونه ارزش ریسک را داشته باشه چون به هر حال مقاومت عراق نهایتا به فاز اوایل اشغال عراق بازمیگرده مگر اینکه اهداف بزرگ تری پشت حمله به حشد وجود داشته باشه ( چیزی که قطعا برای ترامپ ترسیم میشه اینه که میتونه مثلا باب مذاکره را باز کنه ولی چیزی که شاید تیم پمپئو مدنظر داره یکسره کردن کار ایران در یک جنگ محدود هست ( بهانه برای حمله به زیرساختها همونطور که هم تیمی سناتور پمپئو گراهام بارها این تمایل معلوما بحث شده در محافلشون را در موعد ترور سردار تکرار کرد طوریکه در چند وجه هم کشور تا مدتی درگیر مشکلات شدیدتر اقتصادی بشه و اسراییل امن تر باشه و موقعیت داشته باشه در لبنان و سوریه اقداماتی کنه و در مقیاس بزرگتر شاید پروژه براندازی نتیجه بده با افزوده شدن مشکلات این تهاجم محدود به مشکلات تحریم ) نهایتا تمام این سناریوها برای این تحلیل میشه که غافلگیری رخ نده و مهم نیست چه قدر بدبینانه و نیمه خاله لیوانی هستند، مهم اینه که براشون برنامه داشته باشیم. مثلا یکی از اضلاع تحمیل این سناریو به ترامپ برای فرمان آغاز جنگ (در فرض احتمالی ) باورپذیر کردن این نکته هست که ایران با این حمله محدود مدنظر تو یعنی مذاکره را قبول میکنه، خب ( باز منظور در این فرض هست) راه مقابله در این تک سناریو این هست که پیامی قوی مبنی عدم مذاکره به هیچ ترتیبی تا برداشته شدن کامل تحریمها و شرایط بازگشت به برجام به طور یکپارچه و قوی به طرف امریکایی مخابره بشه والا سیگنالهای فاجعه بار و شل کن و سفت کنهای سیاسی که عمدتا هم هیچ دورنمای برنامه ریزی شده ای نداره و فقط اسباب بازی اروپا و بازی قدرت داخلی هست، نتیجش همون میشه که منجر به فاجعه ترور سردار شد.

بخش سوم : تاریخچه عملیاتی با آغاز تولید انبوه و تحویل این جنگنده شب پرواز به اسکادران های رهگیر لوفت وافه ، شکارهای جغد آلمانی نیز بتدریج رو به فزونی گرفت . درشب 12-11 ژوئن 1943 ، ورنر استریب با یکفروند HE-219 V.9 به پرواز درآمد و در یک بازه زمانی تقریبا" یکساعته و قبل از اینکه در جریان فرود دچار حادثه شود ، حداقل 5 فروند بمب افکن نیروی هوایی سلطنتی را ساقط نمود . در دفاتر نیروی هوایی آلمان در جنگ دوم جهانی ، چنین ثبت شده ، تنها 10 روز پس از ورود این جنگنده به خط مقدم درگیری ، سه فروند جنگنده پیش تولید شده HE-219 A.0 در مجموع 20 فروند جنگنده نیروی هوایی سلطنتی ، از جمله 6 فروند جنگنده بلند پرواز دی هاویلند ، موسکیتو که تا پیش ازاین ، یک هدف غیر قابل دسترس برای لوفت وافه بشمار می رفت را هدف قرار داده و ساقط نمودند . ورنر استریب ( آس جنگنده های شبانه لوفت وافه ) این بیلان غیرقابل تصور برای اسکادرانهای تحت فرماندهی کامهابر ، برنامه ریزان نظامی لوفت وافه را بشدت تحت تاثیر قرار داد ، به همین دلیل روند تولید با سرعت بیشتری از سر گرفته شد ، هر چند به اعتقاد مورخان نظامی جنگ جهانی دوم ، هیچ سابقه ای در خصوص وارد شدن خسارت به جنگنده های موسکیتو یا مدارک مستند از سوی خدمه آلمانی جنگنده های HE-219برای هدف قراردادن این هواگردهای رزمی بریتانیایی تا کنون در دسترس قرار نگرفته است . توپ 30 م.م MK-108 با این وصف ، اولین سری تولیدی این هواگرد رزمی HE-219 A-0 بشمارمی آمد ، اما بدلیل مشکلاتی که در سطور پیشین توضیح داده شد ، در تولید پیش نمونه ها و ثبت رجیسترهای نظامی و همچنین لغو چند گونه مشابه ، تغییرات زیادی در این روند پدید آمد . این مساله بدان معنا بود که بمباران های شدید متفقین در ماه مارس 1943 باعث گردید که گونه A-0 تا اکتبر 1943 در اختیار اسکادران های نیروی هوایی آلمان قرار نگیرد . جغد شب پرواز آلمانی مسلح به رادار SN-2 در حالت استاندارد ، گونه A-0 معمولا به دو قبضه توپ 20م.م MG-151 در ریشه های بال و چهار قبضه توپ 20 یا 30 م.م در بخش شکمی بدنه مسلح می شد ، در حالی که نمونه های اولیه اوهو ( 10-15 فروند نخستین ) به یک رادار UHF مدل FUG-212C-1 لیختن اشتاین در فرکانس 490مگاهرتزی ، مجهز شده بود . بدن ترتیب تا تابستان 1944 ، چیزی در حدود 104 فروند "اوهو" که بخش اعظمی از آنها در تاسیسات EHW یا هینکل- سود تولید شده بود ، به لوفت وافه تحویل شد . با توجه به نیازمندهای روزافزون نیروی هوایی برای خنثی نمودن حملات شبانه بمب افکن های متفقین که بتدریج بر شدت و حجم آن افزوده میشد ، اولین نسخه طراحی شده برای نیل به تولید انبوه ، مدل HE-219 A-2 محسوب میشد که در این گونه ، به منظور افزایش برد رزمی ، مخازن سوخت اضافی ، پیشرانه جدید DB-603 AA با عملکرد مطلوب تر در ارتفاعات بالا و دو قبضه توپ 30م.م MK-108 ، یک سامانه شلیک به بالا در بخش عقبی بدنه ( Schräge Musik) بدان اضافه شده بود . برای تامین نیازمندی های نیروی هوایی ، در نمونه A-2 رادار جدیدتر تلفونکن FUG-220 در پهنای باند 90 مگاهرتز ( لیختن اشتاین SN-2) که بزرگتر و کاراتر از نمونه قبلی بشمار می رفت ، استفاده شد . توپ 20م.م MG-151 به همراه مهمات مربوطه این رادار در ابتدا ، برد کمتری نسبت به نمونه قبلی خود ارائه مینمود ، اما دقت و وضوح بیشتری را در اختیار کاربر قرار میداد ، ضمن اینکه تا انتهای تابستان 1944 به گونه ای بهینه سازی شده بود که در برابر اخلال متقابل ( پخش چف ) مقاوم تر می نمود . در مجموع نزدیک به 85 فروند نمونه A-2 تا نوامبر 1944 تولید شد که اغلب انها در تاسیسات EHR هینکل در روستوک یا خط تولید هینکل در حومه این شهر صورت پذیرفت . راست : به محل قرارگیری توپهای شکمی دقت کنید چپ : تست صندلی پرتاب شونده HE-219 براساس تجربیات ثبت شده دو طرف در جنگ هوایی شبانه بر فراز آلمان ، جنگنده HE-219 یک شکاری – رهگیر فوق العاده توانمند محسوب میشد که خلبانان آن ماموریت "شکارآزاد" را در اختیار داشتند ، بدین معنی که هواگردهای متفقین ، بلافاصله پس از شناسایی ، به صورت بی رحمانه ای مورد حمله قرار گرفته و ساقط می شدند . شیوه عمل بدین صورت بود که کنترلر زمینی (GCI) اسکادران را به منطقه مناسب هدایت مینمود و پس ازآن ، خدمه هوایی با اتکاء به اطلاعات رادار VHF لیختن اشتاین خود ، بسوی بمب افکن های نگون بخت روانه می شدند . در واقع امر ، برد کشف 4 کیلومتری رادار SN-2 از فاصله استاندارد میان فرمیشن های متفقین بسیار بیشتر بود و همین امر باعث میشد تا علیرغم اینکه توان پیمایش آن چندان در سطح رضایت بخشی قرار نداشت ( تقریبا" 580 کیلومتر در ساعت ) ولی در مقایسه با سایر جنگنده های شب پرواز لوفت وافه ( مسر اشیمت ME-110G و دورنیر DO-21N) با سهولت بیشتری می توانست بمب افکن های متفقین را رهگیری و ساقط نماید . HE-219 A-7 از سویی دیگر ، مشکل نیروی هوایی آلمان برای رهگیری جنگنده های بلندپرواز موسیکتو ، همچنان برقرار بود ، به همین منظور ، برنامه ارتقاء ویژه ای برای بهبود قابلیتهای HE-219 برای خنثی نمودن تهدید موسکیتو با سبک تر کردن این جنگنده ، کلید خورد . درواقع ، برای نیل به این هدف ، طراحات شرک هینکل با حذف برخی سامانه ها نظیر سیستم های سلاح و رادیو ، موفق شدند سرعت این جنگنده را به 650 کیلومتر در ساعت برسانند . این نسخه که A-6 نام گرفت ، هرگز در خط تولید قرار نگرفت ولی پایه ای برای اجرای اقدامات مشابه برای کاهش وزن نمونه های در خدمت شد . در این میان ، آخرین نسخه تولید شده ، مدل A-7 بود که به پیشرانه های اصلاح شده DB-306E مجهز می گردید . در حالت استاندارد ، A-7 به دو قبضه توپ 20م.م MG-151 در ریشه بال ، دو قبضه توپ 20م.م در بخش شکمی بدنه و دو قبضه توپ 30م.م MK-108 دربخش عقبی بدنه مسلح میگردید . تولید این نمونه قرار بود تا در نوامبر/ دسامبر 1944 آغاز شود ولی بدلیل از میان رفتن اسناد نیروی هوایی ، مشخص نیست که چه تعداد از این مدل در اختیار لوفت وافه قرار گرفته است . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-تاپیک مرتبط قصاب پرنده لوفت وافه

منظورتان از آشوب‌های آبان، واکنش مردم به استضعاف کشیده شده و ستمدیده به افزایش غیر قانونی بهای سوخت توسط دولت حسن روحانی و لودگی های پس از آن فاجعه است؟ خودفریبی تا کی؟ آشوب یعنی کاری که دولت بی عرضه ولی امنیتی حسن روحانی یعنی کسی که ادعا می کند از انگلستان دکتری گرفته ولی قادر نیست به مدت یک دقیقه هم انگلیسی صحبت کند، انجام داد و نه مردم! بدیهی است که اینکار عواقب داخلی و خارجی خود را داشت.

اصولا از بی بی سی خوشم نمیاد خصوصا با افریقا بیاد بلایی که سر المان ها در جنگ های شمال افریقا امد می افتم در کتاب جنگ نرم 4: عملیات روانی و فریب استراتژیک از موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران بهش اشاره شد گزارش بی بی سی از انتقال تجهیزات نظامی ترکیه به لیبی https://www.aparat.com/v/wrFZH

آلمان با هر توانی به این جبهه وارد میشد نتیجه اش شکست بود، مهم استراتژی و میزان نیرو یا اشتباه افراد دخیل نبود، مهم این بود که مسیر فتح روسیه یا شوروی اشتباه بود. ناپلئون یه بار این اشتباه رو انجام داد و جبهه تقریبا متعادلشو تقریبا با از دست دادن 500 هزار الی یک میلیون نیرو تقدیم دشمن کرد و نتیجه فاجعه واترلو شد. در این نبرد هم ذهن معیوب هیتلر دو کشور رو دست کم گرفت؛ یکی اینکه در ابتدا به مانند جنگ جهانی اول پتانسیل عظیم ایالات متحده رو دست کم گرفتن و به مانند بیسمارک به سمت سیاست بی طرف کردن کشورهای ذی نفوذ و سر شاخ شدن با حریف اصلی یعنی بریتانیا نرفت . دوم سر شاخ شدن با کشوری بود که به نوبه خود حسابی گرفتار سیاست مخوف تصفیه داخلی استالین بود .هیتلر در کتاب نبرد من با صراحت زمین نبرد رو مشخص میکنه که شرق هست و ( اگه اشتباه نکنم) تولید 250 میلیون نژاد آریایی در اون و محو نژادی اسلاوها در این قلمرو. هیتلر شوروی رو به دیواره پوسیده ای تشبیه کرد که با لگدی فرو می ریزه ولی با حرکتی اشتباه پای در وادی گذاشت که مسیر اشتباه بود و طی طریق اشتباه تر! از اول این دیوانه گری معلوم بود و اگه اتفاقات آخر جنگ جهانی دوم رو مرور کنیم، ترور نافرجام هیتلر رو می بینیم که فرماندهانی شجاع برای پیشگیری از نابودی مطلق آلمان اونو انجام دادن و متاسفانه عقیم هم بود. جا داره همینجا یاد کنم از سیاست درست لنین، شوروی در جنگ جهانی اول در اواخر جنگ با ظهور انقلاب سرخ خیلی جالب پای خوشو از جنگ پس کشید و همین امر فرصتی خوب برای تاثیر گذاری غیر مستقیم بر مللی شد که شوروی دارای نفوذ بر اونها بود. سیاست هیتلر به جای نفوذ غیر مستقیم و تشکیل نحله های کارا در شوروی حمله مستقیم و کوبنده بود و این امر بهترین حربه برای متحد کردن شوروی و تبدیل فاجعه حمله به جنگی عظیم و میهنی بود! قبلا هیتلر در انگلستان هم همین وضعیت رو داشت و پتانسیل افکار نژاد پرستانه و حرکات راست گرایانه افراطی در بریتانیا و بهره وری حداکثری از اونها رو با اقدامات نسنجیده خود خشکاند.

بسم الله.............. 2 فرودین 1399 بخش چهارم و پایانی بعد از تسلیم آلمان تیم تحقیقاتی و سازنده پانزر فاست به اسارت آمریکایی ها در امده و به خاک این کشور منتقل شدن . کار بروی پانزر فاست 250 ادامه پیدا کرد با وجود تولید چند پیش نمونه اما نتایج امریکایی ها را تحت تاثیر قرار نمی داد و آنها همچنان به بازوکا دل خوش کرده بودن . اما این تحقیقات و تولید پیش نمونه ها بعدآ پایه واساس ساخت راکت انداز پانزر فاست 44 آلمان غربی در سال 1960 شد PzF_44 اما شوروی هم که در طول جنگ وجود سلاح های انفرادی ضد زره ( به غیر از بازوکا های اهدایی امریکایی ها ) ساخت خود را بشدت مورد نیاز میدانست دست بکار شد. در سال 1944 روسها با الگو برداری از پانزر فاست و صد البته با تکیه بر طرح های بومی کار بروی نمونه ایی شبیه به پانزر فاست 250 را اغاز کردن این نمونه کلاهکی با کالیبر 70 میلی متری را پرتاب میکرد طول سلاح یک مترو وقطر داخلی 30 میلی متر بود در ابتدای کار نام LPG44 را بر خود گرفت دارای بردی در حدود 75 متر طول سلاح بدون راکت 1000 میلی متر وزن خالی 1.6 کیلوگرم سرعت اولیه 45 متر بر ثانیه و توان نفوذ 150 میلی متر زره و قابلیت بارگذاری مجدد را هم داشت . طبق برنامه ریزی این سلاح که اکنون آر پی جی 1 نام گذاری شده بود قرار شد از اوایل سال 1945 وارد خط تولید شود اما با پایان جنگ هرگز به خط تولید نرسیده اما همچنان روسها کار را بروی توسعه آر پی جی 1 ادامه دادن . با دست یابی روسها به نقشهای پانزر فاست 250 انها موفق شدن برخی از مشکلات آرپی جی 1 را بر طرف کنند . ارپی جی1 دارای اصالت روسی بوده و مهندسی معکوس ویا کپی از روی پانزر فاست 250 نبود وبلکه روسها با استفاده از مدلهای پانزر فاست بخصوص 250 به بر طرف کردن ایرادات طرح خود پرداختن این تحقیق وتوسعه تا 1948 ادامه داشت که در نهایت منجر به تولد آر پی جی دو گشت . سلاحی پیشرفته وساده که با وزن خالی 2.8 کیلو گرم و وزن راکت1.85 در برابر وزن 7.5 کیلوگرمی پانزر فاست 250بسیار سبکتر بوده اما تنها 200 میلی متر توان نفوذ در زره را داشته و برد موثر 100 و حداکثر 150 متر اختلاف فاحشی با برد پانزر فاست 250 داشت (تازه بعد از 3 سال تحقیق ) آرپی جی 1 آرپی جی2 به غیر از مدلهای گفته شده آلمان ها طبق برنامه ریزی ها قرار بود چند گونه کاملا متفاوت از پانزر فاست را وارد خط تولید کنند Splitterfaust که سلاحی بر علیه نفرات پیاده دشمن بوده سرجنگی ترکش زا اما دارای یک فیوز زمانی که بروی هوا منفجر شده و منطقه وسیعی را پوشش میداد Brandfaust چون که راکتهای متعارف دربرخی مواقع تنها صدماتی به تانک وارد کرده ویا باعث کشته وزخمی شدن خدمه تانک می شود و با جایگزینی خدمه ویا تعمیر تانک دوباره زرهپوش در مدت زمان نه چندان زیاد وارد چرخه عملیاتی میشد آلمانی ها .این مدل را برای انهدام کامل تانکهای دشمن در دست تحقیق قرار دادن برند فاست دارای مواد آتش زا بود که بعد از شکافتن زره سبب مشتعل شدن داخل زرهپوش شده و عموما به انفجار مهمات وحتی مخزن سوخت منجر میشد Flammfaust دارای کلاهک آتش زا که بیشتر برای پاکسازی خانه های وسنگر و حفره ها و درگیری با خودورها وزرهپوشهای سبک دشمن طرحی شده بود Gasfaust که دارای کلاهکی مجهز به گاز اشک یا دود زا و شیمیایی همچنین با توجه به در خط تولید قرار گرفتن تانک استالین 3 ( IS3 ) المان ها بروی کاغذ طرحی را در دست داشتن برای تولید سوپر پانزر فاست 250 با کلاهکی که توان نفوذ در 400 میلی متر زره را داشت هر چند که مدل معمولی پانزر فاست 250 هم می توانست زره این تانک و نسلهای بعد تانک استالین را بشکافت پروژه Bücker Bü 181 اما اخرین شعله از نبوغ المانی ها پروژه Bücker Bü 181 بود با اماده شدن روسها برای عبور از رودخانه اودر در 60 مایلی برلین تمام راها ی غیر معمول و شگفت انگیز برای توقف این حرکت امتحان شد یکی از این اقدمات مجهز کردن هواپیمای آموزشی دو نفره بوکر 181به چهار عدد راکت انداز پانزر فاست 100 که دو عدد در بالا و پایین بال چپ و دو عدد هم به این صورت در بال راست تعبیه شده بود .برای این منظور دهها هواپیما بوکر را در محوطه کارخانه سازنده این مذل جمع اوری وسعی در نصب راکت انداز پانزر فاست کردن از این تعداد تنها 3 فروند بعد از تجهیز به پانزر فاست توان امادگی انجام عملیات را داشتن که حتی موفق شدن چندین پراوز وشلیک را بر ضد نیروهای امریکای ترتیب بدهند که در که به ازای آن دو فروند بوکر به همراه سه خدمه آن از بین رفت خدمه پروازی سومین بوکر هم در 18 آوریل 1945 وارد حریم هوایی سویس شده و در خاک این کشور فرود امده ارتش سویس هم این هواپیما را مصادره و به عنوان پرنده اموزشی وارد ناوگان خود کردن طی 21 ماه مقادیری زیادی از این سلاح ارزان قیمت اما موثر ساخته شد در سال 1943 رقم تولید 300 هزار در ماه را در نظر گرفته بودن که تنها بروی کاغذ اعتیار داشت و بیش از 9 ماه طول کشید که به این رقم دست پیدا کنند در کل در سال 1943 335300 عدد پانزر فاست تحویل ارتش آلمان شد اما یک سال بعد 5.5 ملیون پرتابگر در دستان نیروهای ارتش بود بعد از نوامبر 1944 تولید پانزر فاست به ارقام خیره کننده رسید بود به وطوری که از نوامبر تا فوریه 1945 2 میلیون 56 هزار قبضه جدید از پانزر فاست 100 تحویل واحدهای ارتش شد به طور کلی از مارس 1943 تا فوریه 1945 نزدیک به 8 میلیون قبضه پانزر فاست تولید شد ( البته برخی رقم 6.5 تا 6.7 میلیون را عنوان کردن ) که بعد از تفنگ موزر ( برنو خودمون ) به پراستفاده ترین سلاح در بین سربازان المانی تبدیل شد بعد از جنگ چندین کشور دیگر به الگو برداری از پانزر فاست پرداخت نخستین کشور آرژانتین بود این کشور چون بعد از جنگ میزبان شماری از دانشمندان وافسران سابق ارتش آلمان نازی بود به الگگوی برداری سلاح های وتاکتیکهای المانی علاقه نشان داد . یکی از این سلاح های پانزرفاست بود به علت سادگی در ساخت و همچنین حضور مهندسین آلمانی آرژانتین کار چندان سختی در کپی برداری از این سلاح نداشت ویژگی های Panzerfaust آرژانتین به شرح زیر بود: طول سلاح : 1070 میلی متر طول لوله: 850 میلی متر طول پرتابه: 475 میلی متر وزن کل اسلحه: 4.49 کیلوگرم وزن لوله: 2150 کیلوگرم وزن پرتابه: 2.1 کیلوگرم وزن خرج پرتابه : 170 گرم. وزن مواد منفجره: 900 گرم قدرت نفوذ : 207 میلی متر برد موثر: 80 متر نمونه آرژانتینی با نام PAPI کشور های لهستان وسوئد هم هر کدام به کپی برداری از این سلاح مشغول شدن لهستان این سلاح را با نام PC100 و در تعداد محدود 5 هزار عدد در در اوایل سال 1951 به کار گرفت pc100 کشور سوئد هم بعد از پایان جنگ سریعا این سلاح را با نام Pansarskott m/45 در شکور خود تولید کرد که از لحاظ ظاهری و مشخص به پانزر فاست 100 بسیار شبیه بود هر چند در مدل دیگری به نام pansarskott m/46 در یک سال بعد معرفی وتولید شد این سلاح شاهد تغییرات گوناگونی بخصوص در شکل وظاهر سرجنگی خود بود اما همچنان برد و قدرت نفوذ کمتر از پانزر فاست 150 بوده اثرگذاریی پانزر فاست در جنگ ارتش امریکا بعد از جنگ در گزارشی اعلام کرد 13 درصد کل تلفات زرهی این کشور در رویارویی با آلمان در جبهه غربی ناشی از اصابت پانزر فاست وپانزر شرک بوده . در ادامه این گزارش موفق ترین برد برای شلیک پانزر فاست را زیر 30 متر اعلام کرده که احتمال اصابت در این برد بسیار زیاد است 48 درصد از خدمه زرهپوش های که توسط پانزر فاست مورد هدف قرار گرفته اند کشته وزخمی شده اند که رقم قابل توجهی است در نبرد نرماندی تنها 6 درصد تلفات زرهی نیروهای انگلیسی بر اثر اصابت پانزر فاست بوده هر چقدر ارتش بریتانیا در عمق خاک فرانسه والمان پیشروی میکیرد این درصد بیشتر میشد . بعد از جنگ در گزارشی 34 درصد از کل تلفات زرهی بریتانیا در جبهه غربی به پانزر فاست نسبت داده شد در جبهه شرقی در 4 ماه اول سال 1944 از تعداد 8200 تانک وزرهپوش شکار شده ارتش سرخ تنها 265 عدد توسط پانزر فاست مورد اصابت قرار گرفته در همین گزارش 2000 دستگاه از شکار این تعداد تانک را به توپ های ضد زره صحرایی نظیر تو پهای 75 م م پاک40و یا توپ فلک 88 م م نسبت داده شده . اما باید این نکته خیلی مهم را در نظر گرفت که محدوده برد پانزر فاست در بهترین مدل ان زیر 100 متر بوده در واقع از تعداد 8200 دستگاه تانک شکار شده 550 دستگاه آن در محدود برد پانزر فاست بوده است که سهم این سلاح به 50 درصد از کل شکارهای ثبت شده در برد خود را شامل میشود این درصد برای سلاحی مثل پانزر شرک 17 درصد بوده در درگیریهای شهری جبهه شرقی تا 70 درصد کل تانکهای ارتش شوروی توسط پانزر فاست وپانزر شرک مورد اصابت قرار گرفته اند .در نبردبرلین 30 درصد زره پوش های شوروی در حومه شهر برلین و 45 تا 50 درصد در خود شهر توسط پانزر فاست منهدم شده اند برخی از تانکهای منهدم شده توسط پانزر فاست در درگیریهای رود راین در جبهه غربی و وردخانه اوردر و ارتفاعات سیلو و همچنین نبرد برلین پانزر فاست تعداد زیادی از ادوات زرهی متفقین را شکار کرده است سادگی و کارایی پانزر فاست به حدی بوده که متفقین هم با استفاده از آن چندین تانک ارتش آلمان را منهدم کرده اند همچنین تعداد ی از مواضع وسنگرهای تیربار آلمانی توسط پانزر فاست های غنیمتی مورد هدف قرار گرفته اند ارتش سرخ در نبردهای برلین هم در به طور متناوب از این سلاح استفاده کرده پانزر فاست های غنیمتی کشور فنلاند هم یکی از کاربران پانزر فاست بصورت مستقل در جنگ جهانی دوم بوده با نزدیک شدن ارتش سرخ به مرزهای فنلاند و نبود ضد زرههای مناسب جهت رویارویی با ستونهای زرهی ارتش شوروی این کشور تقاضای خرید دهها هزار قبضه پانزر فاست و پانزر شرک را به آلمان نازی داد . در ابتدا تنها 1700 پانزر فاست 30 و 300 پانزر شرک به همراه 3هزار راکت آن به این کشور ارسال شد نکته جالب تنها 200 سرباز ارتش فنلاند نحوه ی استفاده از پانزر فاست وشرک را فراگرفته بودن که بسرعت و با نزدیک تر شدن ارتش سرخ به میزان سلاح های ضد زره ارسالی وافراد آموزش دیده افزوده شد آلمانها برای سرعت در انتقال محموله های ضد زره از هواپیما استفاده کرده حتی ذخایر پانزر فاستهای لشگر 20 کوهستان ارتش آلمان هم در اختیار فنلاندی ها قرار گرفت. در مجموع 26 هزار پانزر فاست در مدل های 30 و 60 و 1854 راکت انداز پانزر شرک و 19 هزار راکت آن به این کشور صادر شد . فنلاندی ها برای خرید هر پانزر شرک مبلغ 100 رایشمارک و در مجموع 200 هزار رایشمارک معادل 50 تا 60 هزار دلار را پرداخت کرده . از ملبغ پرداختی برای خرید پانزر فاست گزارشی در دست نیست ولی قیمت هر پانزر فاست در المان نازی بین 13 تا 25 رایش مارک بستگی به مدل آن بوده است فنلاندی ها تنها 3900 پانزر فاست و 5 هزار راکت پانزر شرک را در طول درگیری با ارتش سرخ استفاده کرده در مجموع هم 600 تانک شووروی را منهدم کرده اند که عموما توسط پانزر فاست وشرک بوده و ما بقی هم توسط زره کوب stug وسایر سلاح های ضد زره و مینهای شکار شده اند.بعد از جنگ هم تا دهه پنجاه میلادی قرن 20 ارتش فنلاندی پانزر فاست و پانزر شرک های خود را به صورت عملیاتی در یگانهای خود مورد استفاده قرار میداد شکار ادوات زرهی ارتش سرخ به وسیله پانزرفاستهای ارتش فنلاند پانزر فاست یا مشت زرهی همانند بسیاری دیگر از محصولات نظامی آلمان نازی توجه خیلی را به خود جلب کرد. این سلاح در زمان خود علاوه بر تاثیرگذاری به علت داشتن سه ویژگی سادگی ارزانی وکارامدی محبوب هم بود وسبب الگوی برداری وتاثیرگذاری کشورهای زیادی از این سلاح شد پایان

بخش دوم علیرغم تمامی بی توجهی های وزارت هوانوردی آلمان ، ساخت نمونه اولیه در فوریه 1942 آغاز ولی با تاخیرهای پی در پی دایملر برای تحویل پیشرانه DB-603B که به موقع آماده و آزمایش نشده بود ، برنامه هینکل مجدد با مشکل روبرو گردید . برای حل این مشکل ، دایملر پیشنهاد داد که به منظور پیشبرد سریع برنامه ، پیشرانه موجود 603A با جعبه دنده و ملخ های جدید تحویل داده شود . جنگنده FW-190C به پره هایی چهارتایی با قوس داخلی متفاوت نسبت به نمونه های قبلی دقت کنید علت این انتخاب را می توان در این تجربه جستجو نمود که پیش از این ، دایملر با کمی دستکاری در پیشرانه 603C و نصب ملخ های 4 تیغه ای برای جنگنده FW-190C که می بایست در ارتفاعات بالا ، وارد داگفایت شود ، زمینه خوبی را فراهم آورده بود . با این وصف ، پیشرانه های DB-603 تا اوت 1942 وارد خدمت نشدند و نمونه اولیه هینکل تا 6 نوامبر 1942 اولین پرواز خود را به ثبت نرساند. اما کامهابر پس از مشاهده نمونه نخست پروازی هینکل-219 در 19 نوامبر 1942 ، چنان تحت تاثیر مقدورات پروازی این جنگنده قرار گرفت ، میلش را برای تولید هرچه زودتر آن تحت فشار گذاشت ، هر چند میلش که پیش از این طرح هینکل را در ژانویه گذشته رد کرده بود ، از این مساله بشدت عصبانی شد . در این میان ، هینکل-219 علیرغم کاراکترهای رزمی فوق العاده خود ، دچار مشکلات شدید پایداری در پرواز بود ولی هینکل که موقعیت خود را در برابر وزارت هوانوردی و فرمانده اسکادران های شب پرواز لوفت وافه در خطر می دید ، با تعیین یک جایزه نقدی ، مهندسین شرکت را وادار نمود تا براین مشکل نیز غلبه کنند . افسانه راست : پبشرانه BMW-801E چپ : دایملر - بنز 603 با توجه به همه مشکلات ، سرانجام نمونه نخست آماده و پس از اتمام آزمایشهای پروازی به مرحله آرایش تسلیحاتی وارد و در این مرحله نیز هینکل-219 مجدد تغییرات زیادی را بخود شاهد بود ، به گونه ای که تیربارهای دفاعی بخش انتهایی و بالایی بدنه بدلیل ناکارآمدی بطور کامل حذف ولی به جای آن ، تسلیحات نصب شده در بخش جلویی هواگرد تقویت شده و در نهایت امر دو قبضه توپ اتوماتیک ماوزر 20 م.م MG-151 درست در بخش ریشه بال برای آن در نظر گرفته شد . از سویی دیگر ، قوس داخلی ملخ های مورد استفاده نیز افزایش پیدا کرده تا نیازمندی به سامانه تطبیق با نواخت شلیک برای 4 قبضه توپ 20م.م نصب شده در بخش مرکزی بدنه ( بخش شکم هواگرد ) مرتفع گردد . با این اوصاف ، نسخه A-0 تولیدی به یک محافظ ضد گلوله در بخش جلویی کابین مجهز بود که خدمه می توانست بواسطه وجود یک شکاف در میان آن ، هدف گرفته و مبادرت به شلیک نماید . پس از تمامی این اصلاحات ، نمونه HE-219 A-0 به لوفت وافه برای تولید انبوه معرفی گردید . هر چند شدت علاقه نیروی هوایی آلمان به این جنگنده ، تا جایی بود که بسرعت نسخه های V8 ، V7 و V9 تا ژوئن 1943 به منظور تست در شرایط واقعی ، به یگانهای رزمی تحویل داده شدند . توپ اتوماتیک ماوزر 20 م.م MG-151 با نواخت تیر 680 تا 740 تیر دقیقه ، یکی از شاهکارهای شرکت معظم ماوزر محسوب میشد نمونه های اولیه تحویلی به نیروی هوایی بعنوان گونه استاندارد و پایه ، به یک پیشرانه چهارملخه DB-603 ( همزمان مورد استفاده در جنگنده FW-190C ) با لبه ضخیم ، مجهز به هاب فلزی مخروطی مجهز بودند که برای سری V این جنگنده نیز مورد استفاده قرار گرفت . بخش جلویی این هواگرد ( 5 فروند نمونه آزمایشی ) برای نصب رادار یو اچ اف لیختن اشتاین B/C یا C-1 شکافهایی را بخود می دیدند که در نمونه های بعدی ،تغییرات اندکی پیدا نمود . بدنه جنگنده HE-219 نیز ( در سری V) ، بخصوص بخش آسمانه آن ( کانوپی ) دارای سایه بان هایی بود که مانع از دید کامل خدمه به محیط اطراف میشد ، اما این نقیصه در مدل های بعدی با طراحی یک آسمانه به تقریب نیمکره شکل ، بخوبی مرتفع گردید . اما این بخش مجددا" در نمونه آزمایشی شماره 4 به یک قاب فلزی مجهز شد که می بایست وزن حاصله از نصب یک قبضه تیربار بسمت عقب را که در مراحل قبلی ، حذف شده بود ، تحمل کند . برای افزایش قدرت آتش این جنگنده ، ایده نصب سلاح در بخش شکمی و پشتی هواپیما در طراحی بدنه ای که در ماه مه 1943 می بایست به انجام برسد ، پیشنهاد گردید . هر چند این ایده در اصل برای بمب افکن HE-277 که قرار بود برای بمباران ایالات متحده مورد استفاده قرار گیرد ، در نظر گرفته شده بود . بدین معنی که درواقع قرار بود بمب افکن HE-277 مجهز به پیشرانه های BMW-801E به این سلاح های برای دفاع از خود مجهز گردد ولی همزمانی مراحل طراحی این بمب افکن با توسعه HE-219 باعث شد تا در طراحی بدنه تجدید نظر بعمل آمده و ژن بمب افکن دور پرواز هینکل در همان مکان مشابه در بخش انتهایی بدنه ، به جغد آلمانی منتقل گردد ، با این تفاوت که در در بمب افکن هینکل ، این امر برای ایجاد فضای لازم جهت قرار گیری چرخ دماغه و بخش قرارگیری بمب ، نزدیک به دو متر جابه جا شده بود . در نهایت امر ، موقعیتهایی که برای نصب سلاح در نظر گرفته شد ، عموما" بسمت عقب و بصورت یک جفت توپ 20م.م MG-151 شکل گرفت . در این میان ، میلش ، بارها و بارها سعی نمود تا برنامه HE-219 لغو شود تا جایی که این روند به اخراج کامهابر نیز منتهی شد . حتی تولید این جنگنده برای مدت محدودی نیز متوقف گردید ، اما بدلیل اینکه برنامه تولید JU-388 نیازمند مدت زمان بیشتری برای طراحی و تست بود ، با از سرگرفتن فرآیند تولید HE-219 مجددا موافقت گردید . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... 2-تاپیک مرتبط قصاب پرنده لوفت وافه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم الله........ 17 اسفند 1398 با وجود آتش بس نسبی در لیبی اما دو طرف با حملات پهپادی و توپخانه ایی مواضع همدیگر را مورد هدف قرار میدهند . در دو هفته گذشته رسانه های طرفدار خلیفه حفتر سرنگون کردن چندین پهپاد ارتش ترکیه را اعلام کردن . که تصاویر سه فروند ان توسط این رسانه هامنتشر شده است . پهپادهای احتمالا از نوعTB2 باشد . قالب پهپادهای مذکور توسط سامانه پانتسیر شکار شده هر چند یک پانتسیر هم در این حملات مغلوب شده است ( منابع سوری تنها انهدام یک سامانه پانتسیر این کشور را تایید کرده اند . به احتمال زیاد پانتسیر دیگر متعلق به لیبی باشد ) تصاویری جالب از یک توپ خودکششی Palmaria نیروهای وفاق ملی که توسط یک پهپاد چینی ارتش امارات زیر مجموعه نیروهای خلیفه حفتر شکار شده است

بسم الله................ 3 اسفند 1398 حمله راکتی به بندر طرابلس لیبی در این حملات دو کشتی دچار آتش سوزی و خسارتی های شده اند / گفته شده این کشتی ها متعلق به ترکیه بوده که تجهیزات وسلاح را به لیبی منتقل میکردن ساعاتی پیش هم منابع خبری از کشته شدن سه نظامی ارتش ترکیه در حملات هوایی نیروهای خلیفه حفتر خبر دادن تاکنون کشته شدن یک نظامی ترک تایید شده است

به گزارش [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/services/11"]گروه دفاع و امنیت مشرق[/url]، انهدام هدف به صورت دقیق خواسته اصلی از اجرای یک عملیات بمباران هوایی است. در سال های گذشته برای افزایش اطمینان از این موضوع، با چندین هواپیما به یک هدف حمله می شد که هر یک نیز چندین بمب را رها می کردند اما علاوه بر مصرف مهمات زیاد برای یک هدف، هر چه تعداد هواپیماهای درگیر در یک عملیات بیشتر شود، احتمال اصابت ضربات پدافند دشمن بیشتر شده، آمادگی برای اجرای عملیات های بیشتر در گستره وسیع تر کاهش یافته و عمر عملیاتی ناوگان نیز زودتر به پایان می رسد. همچنین هزینه انهدام یک هدف نیز بالا خواهد بود چه از نظر مهمات مصرفی و چه پشتیبانی های لازمه از هواپیماهای درگیر در عملیات که شامل موارد حمایت هوایی توسط شکاری ها، سوخت رسان ها و تعمیرات می تواند باشد. استفاده از مهمات هدایت شونده دقیق باعث شد تا ایده "یک مهمات برای یک هدف" شکل بگیرد. منظور ما از مهمات در اینجا شامل دو نوع است: بمب و موشک. روش های هدایت راداری، لیزری، اپتیکی و ماهواره ای از جمله راه های هدفگیری و هدایت دقیق هستند که در این گزارش به معرفی نمونه های هدایت لیزری ساخت کشورمان می پردازیم. روش پر استفاده در هدایت لیزری مهمات هواپرتاب به این ترتیب است که یک کاربر از طریق یک نشانه گذار، پرتو لیزر را به هدف تابانده و بازتاب این پرتو که به سمت بالا به شکل یک قیف جهت گرفته است توسط جستجوگر(seeker) موجود در سر موشک دریافت شده و بر مبنای تشخیص اختلاف زاویه این پرتو با مسیر موشک، فرامین هدایتی برای تصحیح مسیر آن ارسال می شود تا با حرکت به داخل این قیف مجازی، موشک به طور دقیق، یعنی با خطای کمتر از یک متر به هدف برخورد نماید. در این روش که هدایت نیمه فعال لیزری نامیده شده نشانه گذار باید تا لحظه برخورد موشک، روی هدف تمرکز داشته باشد. در صورتی که این عمل نشانه گذاری توسط هواپیما اجرا شود، با توجه به محدودیت های مانوری ایجاد شونده برای حفظ دقت نشانه روی، عملاً این هواپیما فلج بوده و احتمال مورد اصابت قرار گرفتن آن زیاد است. البته برای رفع این مشکل نیز راه حل های مختلفی از جمله اصلاح راهکنش(تاکتیک) مورد استفاده وجود دارد که به آن نمی پردازیم. برای اولین بار بمب های هدایت لیزری در دهه 1960 در آمریکا توسعه داده و در جنگ ویتنام به کار گرفته شد. بعدها موشک های هدایت لیزری نیز ساخته شدند تا قابلیت های این نوع هدایت دقیق با برد و سرعت بیشتر موشک ها ترکیب شود. در واقع هر چند موشک ها گرانتر از بمب ها هستند اما برد بالاتر آنها هواپیمای شلیک کننده را از خطر پدافند دشمن بیشتر مصون داشته و سرعت بالای موشک ها نیز مدت زمان مورد نیاز برای فرایند نگه داشتن پرتو لیزر روی هدف را کاهش می دهد. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196464_939.jpg[/img] [b]دقت بمب هدایت لیزری(GBU-24) در اصابت به هدف[/b][/center] در جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه کشورمان، نسل اول بمب های هدایت لیزری که پیش از انقلاب خریداری شده بودند مورد استفاده قرار گرفت. البته به دلیل تعداد نچندان زیاد این بمب ها و خطر ایجاد شونده برای هواپیمای نشانه گذار، هم در عملیات های بمباران لیزری تلفاتی بر پیکره نهاجا وارد شده و هم این مهمات نمی توانست به طور گسترده و همه جانبه به کار رود. از طرفی کارایی بالای موشک های هدایت لیزری که در اختیار دشمن بعثی قرار داشت و بعدها انهدام ناوشکن سهند و آسیب دیدن سبلان در درگیری با آمریکا توسط تسلیحات هدایت شونده لیزری نقش این مهمات در نبردهای جدید را بیش از پیش آشکار کرد. با درک نیاز به این مهمات هدایت دقیق و ارزش بیشتر موشک ها، با زحمات شهید ستاری فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش، پروژه عصر67 در این سال در نیروی هوایی ارتش آغاز شد تا نمونه هایی از موشک و بمب هدایت لیزری ساخته شود. از 4 محصول معرفی شده این برنامه 3 نمونه موشک ستار-3/2/1 بوده و یک نمونه که بیشتر شبیه بمب ها است. این موشک ها که به یاد سرلشگر شهید منصور ستاری به این نام خوانده می شوند در حالی ساخته و آزمایش شدند که پیش از آن موشک های هدایت لیزری در کشور موجود نبودند. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196463_831.jpg[/img] [b]موشک ستار-1، اولین محصول پروژه عصر67[/b][/center] موشک ستار-1 نمونه ای با برد کوتاه تا متوسط بوده، از یک بدنه استوانه ای، چهار بال ذوزنقه ای ثابت در میانه طول بدنه و چهار بالک متحرک در انتهای آن برای کنترل موشک از ناحیه دم برخوردار است. اطراف جستجوگر لیزری موجود در در دماغه آن نیز توسط بدنه پوشانده شده. محل اتصال بال ها به بدنه نیز از ضخامت بیشتری نسبت به بقیه سطح بال برخوردار است. سرعت موشک ستار-1 نامشخص است هر چند که سطح ساده بال نشان دهنده این است که احتمالاً این موشک برای سرعت های مافوق صورت در نظر گرفته نشده یا در صورت مافوق صوت بودن، طراحی بال ساده انجام شده است. پیشران این موشک نیز قاعدتاً باید از نوع سوخت جامد باشد که خروجی(نازل) آن در انتهای بدنه مشهود است. برد دوراستایی این موشک 15 تا 20 کیلومتر عنوان شده است. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196469_426.jpg[/img] [b]شلیک نمونه ای از ستار-1 از جنگنده بمب افکن اف-4ئی فانتوم نهاجا[/b][/center] در نمونه ستار-2، شاهد تغییرات مهمی در پیکربندی موشک هستیم که مهمترین آنها استفاده از بالک های کنترلی در جلوی موشک برای کنترل پیشبال(کانارد) به جای کنترل دم است. کنترل پیشبال برای کاهش نیروی مقاوم یا پسا در پرواز مافوق صوت مفید است. این روش کنترل با توجه به نیاز به گشتاور کم برای تغییر زاویه بالک و طول بازوی گشتاور تولیدی مناسب، دارای سرعت پاسخ بسیار بهتری در برابر فرامین ارسالی از کنترلر در قیاس با سطوح کنترلی دم هستند که برای یک پرتابه سریع روش مناسبی است. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196468_573.jpg[/img] [b]موشک ستار-2[/b][/center] بال های ستار-2 که نسبت به نمونه قبلی کوچکتر شده در ناحیه اتصال به بدنه، ضخامت قابل توجهی داشته و زاویه تندتری نسبت به لبه حمله(لبه جلویی) بال دارد که طرحی مشابه «ریشه بال امتداد یافته» را تداعی می کند که به نوبه خود مزیت هایی در زوایای پروازی مختلف دارد. گفتنی است کوچکتر شدن بال ها که تماماً ثابت هستند نسبت به نمونه قبل به معنی تولید نیروی برآ(لیفت) کمتر است بنابراین ستار-2 یا سبکتر از نمونه قبل بوده ویا بایستی با استفاده از پیشران قوی تر به سرعت های بالاتری برسد تا نیروی برآی کافی حاصل شود. همچنین شکل مقطع بال شباهت قابل توجهی با مقاطع بال مناسب برای سرعت های مافوق صوت دارد بنابراین اگرچه از سرعت دقیق این موشک اطلاعی در دست نیست اما از این شواهد و طرح ساده بال می توان حدس زد سرعت موشک ستار-2 مافوق صوت باشد. در اینصورت این موشک هم سریع تر و هم چابک تر از نسل قبلی خود است. اما اگر سرعت آن مادون صوت هم باشد، طرح ساده ای برای آن انتخاب شده است. در این نسل علاوه بر جستجوگر دیده شده در ستار-1، نوع تراز شده معروف به پیووی-2 نیز دیده شده است. این نوع، ساختار ساده تر و قابلیت اطمینان بیشتری دارد. در این نمونه بهبود یافته از ستار-2، از بالک های کنترلی جدید در دماغه استفاده شده که زاویه حمله لبه جلویی آنها بیشتر است. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196462_476.jpg[/img] [b]جستجوگر از نوع پیووی-2 در دماغه موشک ستار-2[/b][/center] نسل سوم از موشک های هدایت لیزری ستار، با بهسازی نسل دوم اما نه دگرگونی های ساختاری بوجود آمده است. بال های ستار-3 به طور کلی مشابه ستار-2 است با این تفاوت که یک بخش متحرک در لبه فرار و نوک بال وجود داشته و لبه حمله آن یکپارچه و بدون امتداد و زاویه متفاوت در محل نصب است. بال های این نمونه نسبت به ستار-2 جلوتر نصب شده اند و شکل آنها نیز با سرعت های مافوق صوت تطابق دارد. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196466_114.jpg[/img] [b]موشک ستار-3[/b][/center] در بیشتر نمونه های به نمایش در آمده از ستار-3، جستجوگر لیزری به کار رفته در آن از نوع پیووی-2 بوده هر چند که در مواردی هم بدون آن دیده شده است. اینطور که در تصاویر دیده می شود قطر بدنه هر سه نمونه موشک های ستار باید با هم برابر باشد اما طول ستار-3 نسبت به نمونه های قبلی تا حدودی کمتر به نظر می رسد. بر اساس گمانه زنی ها برد ستار 2و 3 نیز دست کم از 15 تا 20 کیلومتر و جرم سرجنگی آنها بالغ بر 225 کیلوگرم است. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/21/198295_345.jpg[/img] [b]ستار-3 بدون جستجوگر تراز شده[/b][/center] تا کنون در بین موشک های ستار، نسل اول و سوم بیشتر نمایش داده شده اند ولی چند سالی است یک نمونه با نام ستار که شباهت ظاهری به بمب های هدایت لیزری دارد نیز به عنوان محصول پروژه عصر67 دیده می شود. البته وجود یک خروجی(نازل) در انتهای بدنه آن این تصور را به وجود می آورد که این نمونه کوچک و سبک نیز موشک بوده و برای کاربری های خاص خود توسعه یافته است. این نمونه دارای بال های ذوزنقه ای با دهانه بزرگ در انتهای بدنه، یک سر جنگی مشهود در میانه بدنه که با سرجنگی بمب های 226.5 کیلوگرمی ام-کی-82 تطابق دارد و بالک های کنترلی در دماغه به همراه جستجوگر تراز شده(نوع پیووی-2) است. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196465_603.jpg[/img] نمونه شبیه بمب های هدایت لیزری؛ خروجی مشابه یک پیشران راکتی در انتهای بدنه دیده می شود[/center] نکته قابل توجه دیگر در زمینه این موشک های هدایت دقیق، طراحی و ساخت یک نمونه نشانه گذار لیزری نصب شونده در زیر بدنه هواپیما است. نشانه گذارهای نسل قبلی به صورت یک تفنگ بودند که در کابین عقب هواپیما قرار داشته و هدفگیری از طریق آن صورت می گرفت. محدودیت های فیزیکی در کابین خلبان، مانع از افزایش برد نشانه گذاری می شد که یکی از شرایط لازم آن بزرگتر شدن ابعاد این وسیله بود. با استفاده از نمونه جدید سامانه هدفگیری لیزری هر چند وزن بیشتری داشته و به نیروی مقاوم آیرودینامیکی تجهیزات بیرونی هواپیما می افزاید می توان از مسافت های بیشتری عمل نشانه گذاری روی هدف را به انجام رساند. [center][img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/5/17/196467_765.jpg[/img] [b]نشانه گذار لیزری جدید[/b][/center] همچنین امکان هدفگیری توسط پهپادها و ارسال اطلاعات به هواپیماهای شلیک کننده موشک نیز اقدامی مهم در جهت حفظ بیشتر هواپیما از خطرات پدافند دشمن است. به جز این نمونه های مختلف ستار، چند نمونه موشک هدایت لیزری روسی نیز در اختیار نیروی هوایی ارتش قرار دارد که بر روی بمب افکن تاکتیکی [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/42979"]سوخو-24[/url] و احتمالاً جنگنده [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/123420"]میگ-29[/url] به کار می روند. اما با توجه به محدودیت خریدهای تسلیحاتی، ساخت نمونه های بومی از این نوع موشک های هدایت شونده که توسعه و بهسازی آنها در آینده نیز ممکن است اقدامی شایسته برای ایجاد توانایی بالاتر در انهدام اهداف با مهمات کمتر و در زمان کوتاه تر بوده است. تا به امروز موشک های ستار، که به کارگیری آنها روی جنگنده های اف-4 و اف-5 نهاجا اعلام شده مکمل تسلیحات جنگنده بمب افکن های کشورمان بوده و نیاز به خرید از خارج را برطرف کرده اند. این پروژه گامی موفق در این زمینه محسوب شده و روند توسعه ای آن از نمونه اول تا آخرین نمونه از نشانه های ارزش بالای این پروژه است زیرا مطالعه و بهسازی یک سلاح برای رسیدن به کارایی مطلوب به مراتب از طراحی و ساخت اولیه آن مهمتر است. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/144173/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%AD-%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%DA%A9%D8%B3 آخر شبه ... حال و حوصله ی تبدیل عکس به لینک رو ندارم ..... اگه زنده بودم ، فردا درستش می کنم ...

این بیمارستان سیار متعلق به شرکت ایرانی صبا پالایه هست که در زمینه ساخت بیمارستان های سیار تخصص دارد. از جمله پروژه های این شرکت میتوان به بیمارستان 50 تختخوابی سنندج مجهز به تجهیزات جراحی و بیمارستان سیار عمومی ارومیه اشاره کرد. شرکت ایرانی صبا پالایه میتواند یکی از بزرگترین بیمارستان های ماژولار در دنیا مجهز به 65 تختخواب را تولید کند. بیمارستان سیار صبا پالایه از چندین کانتیر تشکیل شده است که می توانند به بوسیله کشنده ها جابه جاشود. هر کانتیر دارای چند درب مختلف بوده و به مانند راهرو امکان دسترسی به سایر کانتینرها وجود دارد. یک مجموعه بیمارستان سیار دارای بخش های درمانی و یا کلینیکی و یا بستری مختلف می باشد. همچنین این بیمارستان های صحرایی می توانند به بخشهای مختلف دیگر مانند واحد های استراحت , حمام و توالت , آشپزخانه , سالن غداخوری , دیزل ژنراتور و نیروگاه , واحد تصفیه آب , سردخانه , انبار , ذخیره آب , مدیریت بیمارستان , فرماندهی و غیره در صورت نیاز مشتری مجهز شوند. بیمارستان 50 تختخوابی سنندج نمونه کانتینر بیمارستان سیار در حال تولید در شرکت صبا پالایه برای افزایش فضا داخلی هر کانتینر آنها به شکلی ساخته میشوند که بخشیهای از ان باز میشود در نتیجه فضای داخلی بیشتری در اختیار قرار میگرد. بیمارستان سیار صبا پالایه در شهر کربلا اکتبر سال 2019

با سلام اگر آمریکا قصد حمله داشته باشد انتقال نیروهایش به یک پایگاه حماقت محض است .انتقال سفارت اگر اتفاق بیافتد فقط برای امنیت است . شاید این انتقال مقدمه خروج آمریکا از عراق است .