به نام خداوند بخشنده مهربان شکست یا موفق آمیزترین شکست! جنگ سرد و تقابل دو ابر قدرت آن زمان در اوج خود قرار دارد. بخشی از این تقابل مربوط به رقابت ها و اکتشافات فضایی است. روس ها با فرستادن اولین انسان به فضا پیشتاز هستند. آمریکایی ها با سرخوردگی در تلاشند که یک قدم پیش بگذارند و در نهایت این اتفاق توسط پرواز آپولو ۱۱ و بوسیله دو فضانورد با نام های نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ به وقوع می پیوندد و یک فضاپیمای آمریکایی بر روی کره ماه فرود می آید. این اولین باری بود که انسان بر روی یک کره ی دیگر، ورای مرزهای زمین قدم می گذاشت. اما شاید جالب باشد در رابطه با یکی از اعجاب انگیز ترین شکست های سفر فضایی که البته این بار هم در رابطه با قدم گذاشتن بر روی ماه است صحبت کنیم. آپولو 13 سومین ماموریت ناسا برای فرود آمدن بر روی کره ماه بود که البته با شکست همراه شد. با این حال این شکست در کارنامه ناسا بعنوان موفق آمیز ترین شکست در پروژه های فضایی بود و بسیار شباهت به فیلم سینمایی مریخی با بازی مت دیمون داشت! در این ماموریت با اتخاذ برنامه مناسب جان فضانوردان حفظ شد و نهایت با بازگشت به زمین این شکست (پیروزی) جشن گرفته شد. فضانوردان آپولو ۱۳ شامل «جیم لاول»، فرمانده فضاپیما «فرد هیز»، خلبان ماژول ماه نشین و «جان سویگرت»، خلبان ماژول فرماندهی که در ۱۱ اپریل ۱۹۷۰ از پایگاه «کیپ کندی» و سوار بر راکت غول پیکر ساترن ۵ روانه فضا شدند. فضا پیمای ساترن تشکیل شده بود از مدارگرد ادیسه و ماه نشین اکواریس که قرار بود فضانوردان را ابتدا در مدار ماه و سپس به سطح ماه انتقال دهد. اما در فاصله ۲۰۰ هزار مایلی زمین متوجه سیگنال هشدار مبنی بر کاهش فشار در مخزن اکسیژن ادیسه شدند.این هشدار زمانی رخ می دهد که مشکلی در اکسیژن رسانی و یا ته نشینی آن رخ دهد. این اتفاقات حاصل اتصال یک سیم لخت در محفظه اکسیژن بود که در نتیجه آن انفجار مخربی رخ داد و با کمبود اکسیژن که موتور هم به آن وابسته بود با کاهش انرژی رو به رو شده و بسیاری از مدارات و سیستم ها از کار افتادند یا ضعیف تر از حالت معمول به فعالیت خود ادامه دادند. تصویر از راکت غول پیکر ساترن ۵ سویگرت که گمان می کرد گاز در حال ته نشین شدن است با چرخاندن یک سوییچ فرایند حرارت دهی را کلید زد اما لحظه ای بعد تمام فضاپیما به لرزه درآمد. با سقوط سطح اکسیژن و قطع برق تمام چراغ های هشدار در ادیسه و مرکز کنترل روشن شد و اینجا بود که سویگرت با گفتن جمله ای ماندگار مرکز کنترل را در جریان قرار داد: «هیوستون، ما یک مشکل داریم». این اتفاقات حاصل اتصال یک سیم لخت در محفظه اکسیژن بود که در نتیجه آن انفجار مخربی رخ داد و با کمبود اکسیژن که موتور هم به آن وابسته بود با کاهش انرژی رو به رو شده و بسیاری از مدارات و سیستم ها از کار افتادند یا ضعیف تر از حالت معمول به فعالیت خود ادامه دادند. بخشی از آسیب های فضاپیما انفجار در بهترین زمان ممکن برای آنها رخ داده بود چرا که اگر زودتر رخ می داد انرژی کافی برای دور زدن ماه و اسلینگ شات به سمت زمین را نداشتند. از طرف دیگر اگر انفجار دیرتر و حین گردش به دور ماه یا بعدتر از آن زمانی روی سطح ماه بودند رخ می داد، هیچکدام جان سالم به در نمی بردند. حال دیگر قدم گذاشتن بر روی ماه اهمیت نداشت. کل دنیا خواهان بازگشت فضانوردان به زمین بودند. دولت آمریکا تحت فشار رسانه ها قرار داشت. برآورد ها در ناسا شانس50-50 را برای نجات فضانوردان متصور بود. ولی حقیقتا این اتفاق دور از ذهن بنظر می رسید. کار تا آنجا پیش رفت که حتی روس ها دشمنی را کنار گذاشتند و شوروی چند ناو جنگی خود را برای کمک به همتای آمریکایی به محل فرود احتمالی ارسال کرد. شرایط برای فضانوردان لحظه به لحظه سخت تر میشد. بعلت مشکل اکسیژن کارکرد تمامی سخت افزار ها از جمله موتور ها و سیستم با مشکل رو به رو شده بود. بعلت کمبود آب مصرفش جیره بندی شده بود. این درحالی بود که کاهش دما شدید خواب را غیر ممکن و مواد غذایی را غیر قابل استفاده کرده بود. تنگی جا و افزایش سطح دی اکسید کربن بخش دیگری از مشکلات بی پایان فضانوردان آپولو13 بود و البته هیز هم دچار عفونت کلیه گردید. مسیر طی شده توسط تیم فضانوردی آپلو13 عملیات نجات این گونه بود که فضاپیما به قرار گرفتن در یکی از مدارات ماه سرعت کافی را بدست می آورد. در نتیجه با حرکت به سمت زمین خود را نجات می داد. با تمام تفاسیر سفر به خانه برای فضانوردان مثل عبور از هفت خان رستم بود. این فرایند صورت گرفت و در 17 اوریل فضانوردان وارد جو زمین شدند. سیستم ارتباطی برای دقایقی قطع بود و در آن لحظات دقایقی تصور بر نابودی کپسول بازگشت فضاپیما گردید تا اینکه سه چتر بزرگ در افق اقیانوس دیده شد. لاول می گوید: "تازه اینجا فهمیدیم که جان سالم از مهلکه به در برده ایم". بعد از یک هفته تیتر اول خبر بودن این سه فضانورد مورد استقبال ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا قرار گرفتند. پیوست: 1- هیز بعدها بعنوان خلبان آپولو 19 انتخاب شد که نهایتا لغو شد. 2- سویگرت با این شهرت بعنوان نماینده کنگره انتخاب شد ولی قبل از آن بعلت سرطان درگذشت. 3- لاول هم بعدها کتاب «ماه گمشده: سفر پرمخاطره آپولو ۱۳» نوشت که البته بر اساس آن فیلمی با نام آپولو13 با نقش آفرینی تام هنکس ساخته شد. تصویری از فیلم آپولو 13 با نقش آفرینی تام هنکس منبع: https://idat.ir/@digi/64131_آپولو_۱۳؛_موفق_ترین_شکست_ناسا_برای_تسخیر_ماه https://en.wikipedia.org/wiki/Apollo_13

جناب حیدری احتمالا خبر دارند ما زیر تحریم های سازمان ملل هستیم و کشورهای دیگه اجازه ی فروش سلاح تهاجمی ( از جمله تانک ) رو به ما ندارند ، اونوقت می خواهند تی 90 ( تانک روسی ) رو تحویل بدهند !؟ می دونند در صورت بودن قراردادی بین ایران و روسیه ، با این کارشون کل قرار داد رو به خطر می اندازند !؟ حالا اگر این ادعا راست باشه ، همون روز تحویل مثلا 5 دستگاه اول ، خبر رو اعلان کنند ، چی می شه !؟ از اولین چیزهایی که از نظامی ها انتظار می ره ، حفظ اسرار هست .

دیروز در لیبی و پیدا شدن بقایا یک پهباد انتحاری در محور ابوقرین ... این پهباد ساخت کشور لهستان میباشد و WARMATE نام دارد که بردی برابر یا 15 کیلومتر نیز دارد که توسط شرکت اماراتی توازن در این کشور ساخته میشود و امارات در اقدامی جالب ان را بر روی امرپ نمر خود نصب و قابل حمل نموده است...البته پهبادی که روی امرپ نمر نصب شده است نسخه جدیدترWarmate 2 و با برد 20 کیلومتر میباشد.( در تصویر انواع سر جنگی را میتوان دید که به صورت کپسولی و در رنگهای مختلف تولید شده است) اینهم سایت شرکت لهستانی که محصولات انتحاری جالبی دارد https://www.wbgroup.pl/en/produkt/warmate-2-loitering-munitions-2/

شاید عنوانی که میشد به جای دنیا در آستانه ی یک جنگ جهانی باستانی به کار برد خیزش ققنوس از خاکستر آشور ها بود. آشورها نمادی از دنیا و تفکری قدیمی هستند، تفکری که در آن مخالف و دشمن را دندان لقی می بینند که باید آنرا برکند و دور انداخت. در این تفکر چیزی به نام تسامح و تعامل و همزیستی وجود ندارد. از این رو است که امپراطوری آشور که دارای نژادی سامی بودند و از نظر فرهنگ و داشتن منابع فرهنگی از جمله کتابخانه های عظیم در کنار تمدن درخشان عیلام در سطح خوبی قرار داشتند، با میل روز افزون به کشتار مردمان همسایه های خود از جمله مصر باستانی هیت، میتانی، اورارتو، عیلام، کلده، مادها و حکومت های اولیه آریایی ها راه تشکیل امپراطوری بزرگ را هموار کردند. در دوره های آشور نفوذی کمتر از عیلام داشت ولی وجود پادشاهان مقتدر و البته بی رحمی نظیر آشور نصیرپال، آشور بنی پال، سنا خریب، سارگن و... این امپراطوری را به قدرتی برتر در میان رودان و البته خاورمیانه تبدیل کرد. قدرتی که همانند گرگی گرسنه گلوی تمام همسایگان خود را درید ولی همین بی رحمی باعث شد آشوریان متحد یا متحدینی تمام قد و قدر ر منطقه نداشته باشند و تنها با زور و حکومت جنگل و نه تدبیر و سیاست و تسامح به حکومت خود ادامه دهند. قابل پیش بینی بود گه گرگ آشور وقتی به خواب رفت دیگر گرگان به او حمله کرده و به این امپراطوری عظیم رحمی نکنند. مضاف بر این آشور مشابه ضعفی را داشت که رایش سوم داشت یعنی اگر حکومتی تنها با ابزار قدرت و حمله بخواهد دنیا را مسخر کند باید جمعیت، نیروی نظامی و پشتوانه مالی عظیمی را داشته باشد چیزی که مثلا ما در رایش سوم ندیدیم و در امپراطوری آشوریان هم همین ضعف وجود داشت. حاکمان فکوری مثل خشثریته این مشکل را رصد کرده و با تربیت ارتشی منظم و کمک متحدین تصمیم به نابودی آشوریان از طریق محاصره نینوا گرفتند. هجوم نا به هنگام قوم جنگجوی سکاها موقتا این تدبیر را به تاخیر انداخت ولی دگر بار در زمان هوخشتره متحدین نینوا را چون نگینی در میان گرفتند، نینوا فتح و در هم کوبیده شد، تمامی امارات و تمدن آشوری محو و از نینوا جز بیابانی بر جای نماند. فرجام سفاکی بی نظیر آشوریان را باید در سرانجام آخرین شاه آنها یعنی سین شار ایشکون دید، چه او برای اینکه به دست دشمنان نیفتد آتشی عظیم را برپا کرد و خود و خانواده اش را در آن افکند. این نتیجه سالها کشتار و ویرانی بود و جهان به تدبیری تازه نیاز داشت و کم کم شرایط برای ظهور کوروش بزرگ مهیا میشد. به یاد این شعر افتادم که: مسافری را ملاقات کردم از سرزمینی باستانی که می گفت: دو پای عظیم و بی تنه سنگی در بیابان ایستاده اند نزدیک آنها , روی شن های بیابان چهره درهم شکسته ی نیمه غرق شده ای , در ماسه زار آرمیده است چهره ای که اخم و لبهای درهم کشیده اش و استهزائ فرمان سرد و بی اثرش حاکی از آن است که پیکر تراش , به خوبی احساسات فرمانروا را درک کرده است دست پیکرتراشی که آن احساسات را به تصویر کشیده و قلبی که آنها را پرورانده و بر پایه مجسمه این کلمات نقش بسته است : “نام من رامسس است , شاه شاهان ای توانمندان , آثار مرا بنگرید و نومید شوید “ چیزی باقی نمانده گرداگرد تکه پاره های آن پیکره عظیم و (جز) انزوای بی کران و عریان شنهایی روان , که تا دوردست ها گسترده اند. پرسی بیشی شلی

خرداد 1394 هندی ها از F-24 ماروت ، شروع کردند . برنامه اش از 1961 کلید خورد ، 1967 اولین پروازش بود ، 1990 هم بازنشسته شد .. 150 فروند هم نهایتا تولید شد .. هندی ها اولش رفتند سراع مونتاژ فیشبد ، بعد اورهال ، رسیدند به ماروت و الان تجاس تولید جنگنده بومی یک روند هست که در طول زمان رخ می دهد ، ما قصد داریم تجربه 40 ساله هند را بصورت فشرده پیاده کنیم ، به نظرم این مساله اگر غیر ممکن نباشد ، بسیار سخت هست و همون طور که در پستهای قبلی عرض شد ، نیاز ما درزمان حال هست و این نوع تصمیم گیری را حساس می کند بهمن 1397 ... پاکستان هم بعد از قضیه اف-16 ها در دوران ضیاء الحق ( اگر درست بخاطر داشته باشم ) تقریبا مسیر هندی ها را دنبال کردند با تفاوت های ماهوی ...

بسم الله........ 26 فروردین 1399 یه تازگی تصاویری از انتقال یک فروند سوخو 25 عراقی به ایران جهت تعمیرات منتشر شده است . این هواگرد توسط موشک دوش پرتاب داعشی مورد اصابت قرار گرفته است .تاریخ دقیق این انتقال مشخص نیست اما احتمالا این جت سوخو 25 در سال 1394 مورد هدف قرار گرفته باشد . به نظر میرسد از سوخو های خریدهای شده از روسیه است .جمهوری اسلامی ایران با شروع حملات داعش به عراق در سال 1393 ابتدا با استفاده از جنگنده های اف 5 / سوخو24 و 25 و اف 4 به پشتیبانی از نیروهای عراقی پرداخت ودر ادامه جنگندهای سوخو 25 خود را به عراق فروخت . این درحالی بود که کشورهای غربی که در آن زمان عمده تامین کننده تسلیحاتی عراق بودن از کمک های فوری به عراق خود داری کردن به رسم امانت منبع اولیه تصاویر https://twitter.com/Iran_Military

ارتش ایالات متحده آمریکا در برنامه ای که در پیشرو دارد می خواهد كه تا سال 2021 طرح های خودروهای رزمی رباتیک مختلف را مورد ارزیابی قرار دهد و در سال 2026 بهترین آنها را به خدمت بگیرد. در نتیجه به نظر می رسد در ماه های آینده و تا پایان سال 2021 شرکت های صنایع نظامی طرحی های مختلفی را برای شرکت در این رقابت ارائه خواهند کرد. 3 شرکت، صنایع دفاعی Textron، شرکت FLIR سیستم که در زمینه تولید دورین های حرارتی تخصص دارد و Howe & Howe Tech نسل بعدی خودروهای رزمی رباتیک را طراحی و توسعه داده اند. وسیله نقلیه جدید که به نام Ripsaw M5 شناخته می شود در طول نمایشگاه AUSA 2019 رونمایی شد. اساس طرحی Ripsaw M5 ساخت یک خودرو رزمی بدون سرنشین دارای سرعت و تحرک بالا در ناهموارترین زمین ها و بدترین شرایط آب وهوایی است. پلتفرم طراحی شده این خودرو رزمی می تواند انواع ماموریت های محول شده را انجام دهد. Ripsaw M5 می تواند به راحتی به انواع مختلف سیستم های آگاهی موقعیتی و جایگاه تسلیحات کنترل از راه دور مجهز شود. وزن این خودرو زرمی بدون سرنشین 10 تن است اما توانایی آن را دارد که با افزودن تجیهزات دیگر وزن آن به 20 تن نیز برسد. در حقیقت اولین نمونه Ripsaw که در سال 2000 توسط برداران جف و مایک هاو تولید شد الهام دهند توسعه Ripsaw M5 است. نمونه های قبلی Ripsaw طی سالهای گذشته توسط ارتش امریکا جهت بررسی خودرر های نیمه خودمختار تست شد اند. اما نمونه ی ارائه شد در نمایشگاه AUSA 2019 به طور ویژه ای تکامل پیدا کرده است. نمونه ارائه شده در نمایشگاه به یک ماژول رزمی مشابه پلتفرم استرایکر Dragoon مجهز است . این نمونه Ripsaw M5 همانند استرایکر دراگون دارای توپ 30 میلیمتری XM813 بوش مستر است. برجک رزمی M5 علاوه بر یک سامانه دید دیجیتالی، به سامانه دید TacFLIR 280-HD ساخت FLIR سیستم مجهز است. این سامانه به مجموعه ای از دوربین های الکترو نوری و مادون قرمز مجهز است. در صورت نیاز و در خواست مشتری به خاطر ماژلاور بودن طراحی Ripsaw M5 می تواند تسلیحات مختلف با آرایش گوناگون را بر روی آن نصب کرد. حداکثر سرعت این خودرو رزمی بدون سرنشین 64 کیلومتر بر ساعت است. به گفته طراحان Ripsaw M5 بسیار کم سر وصدا است و می تواند به بدون جلب توجه به اهداف خود نزدیک شود. یکی از نمونه های خودرورزمی که در این Ripsaw مدل به شکل بدون سرنشین تغییر پیدا کرده است خودرو رزمی پیاده نظام استرایکر دراگون دید نظارتی TacFLIR 280-HD از دیگر ویژگی های منحصر بفرد Ripsaw M5 مجهز بودن آن به وسایل نقلیه هوایی و زمینی بدون سرنشین كوچك است. یک کوادکوپتر کوچک R80D Skyraider ( ساخت FLIR سیستم) می تواند از روی Ripsaw M5 بلند شود و بعد از انجام ماموریت به سمت خودرو M5 بازگردد و فرود آید. پهپاد R80D به هوش مصنوعی مجهز است و با پردازش پیشرفته امکان تشخیص و طبقه بندی اهداف را دارد و همچنین از توانایی پرواز نیمه خودمختار نیز بهره می برد. همچنین در جلو بدنه M5 یک دهلیز داخلی تعبیه شده است که در داخل آن خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV ( ساخت FLIR سیستم) قرار دارد. FLIR SUGV می تواند به کمک سطح شبیه داری تعبیه شده از داخل دهلیز M5 خارج شود. خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV به وزن 13 کیلوگرم می تواند به کمک بازوی تعبیه شده بر روی آن اشیاء به وزن 10 کیلوگرم را جا به جا کند در نتیحه علاوه شناسایی محیط پیرامونی می تواند در خنثی سازی بمب ها و مین ها یاری دهنده Ripsaw M5 باشد. کوادکوپتر کوچک قابلیت هماهنگ شدن با خودرو بدون سرنشین R80D Skyraider را داردRipsaw M5 خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV دهلیز خودرو بدون سرنشین M5 که در داخل آن FLIR SUGV قرار دارد خودرو های بدون سرنشین Ripsaw M5 می توانند با مجهز بودن به سیستم های مدیریت میدان نبرد باعث سرعت بخشیدن و برورزسانی سریع تر اطلاعات میدان نبرد به سایر نیروهای خودی شوند. در نتیجه به نیروهای خودی درک کلی بهتری از میدان نبرد اطرافشان می دهند. این نوع آگاهی موقعیتی در مناطقی کاملاً متراکم شهری کاملاً ضروری است. در صورت به خدمت گرفته شدن Ripsaw M5 انتظار می ورد این خودرو بدون سرنشین به عنوان نیرو شناسایی و یا محافظت از نیروهای نظامی نقش پررنگی ایفا کند.

به نام خداوند بخشنده مهربان سلسله نبرد های آشور و عیلام مقدمه: تاریخ تمدن عیلام و آشور هر دو بدین جهت که بخشی از تاریخ فلات ایران را تشکیل داده اند دارای اهمیت فراوان است. با این توصیفات تاکنون نگاه اندکی به این دوره مهم تاریخی شده است. دوره ای که نهایت به پیدایش ایران عزیزمان انجامیدو چه بسا اگر تهاجامات دائمی و سفاکی های پادشاهی آشور نبود هیچگاه اتحادی در قالب آریایی نژاد ها رخ نمی داد. و اندیشه تشکیل موطن واحد در نیای باستانی مان تنیده نمی شد. اطلاعات از این دوره بابت گذر هزاره ها بسیار اندک است. دررابطه با عیلامیان، مدت ها در تاریخ نامی ازآن ها در خاطر نبود. و آشوریان به علت نابودی تمام ساخته هایشان مدت ها فقط ردی کم فروغ در تاریخ از خود بجا گذاشته بودند که آنهم مدیون تاریخ نگاران دشمنان خود بودند. اما پس از کشفیات جدید هزاران لوح گلی از زیر خاک این سرزمین بیرون آمد که تا کمی تاریخ این تمدن بزرگ واضح تر گردد. سال705 پیش از­میلاد خاورمیانه در آتش جنگ می سوزد. آشوریان بی محابا به پیش می تازند. بارها دنیا متحد شده تا علیه آشور برخیزد، که نتیجه ای جز سقوط و زوال هیتی و عیلام و سوریه واسرائیل نداشته است. باقی ملل نیز همچون بابل و ماد مطیع و خراج گذار آن شده اند. جایی نبوده که از گزند آشوریان به دور افتاده باشد. آنها از شرق گذرشان به کوه دماوند هم می رسد. و حتی پایتخت افسانه ای مصر باستان در غرب این پادشاهی؛ یعنی شهر تبس نیز از این ویرانی دور نمی ماند. فرمانروایی وحشت آن ها دنیا را به لرزه انداخته است و کسی یارای مقاومت در برابر آنان را ندارد. سارگن دوم پادشاه قدرتمند آشوریان، تمام شورش ها را در بدو شکل گیری نابود می کند. دنیا رو به تاریکی است این در حالی است که عصر طلایی آشور شروع شده! در دوره سارگن دوم نزاع بین آشور و عیلام آغاز میگردد. تمام موانع این نزاع برداشته شده و دو کشور دیگر فاصله ای از هم ندارند. عیلامیان با بابل که دشمن سنتی آشوریان است، متحد می شوند. سارگن که خبراین اتحاد را میشنود قبل از رسیدن کمک بابلیان به آنها حمله میکند. در این زمان آشور بر ایلام برتری داشت. آشوریان ارتشی بسیار منظم و سازمان یافته در اختیار داشتند که در سفاکی بی مانند بود. ارابه های دو اسب آشوری آشوریان برتری چشمگیری در زمینه سواره نظام داشتند که از سواران کماندار و سواران سنگین اسلحه و همچنین ارابه های بی نظیر جنگی تشکیل شده بود.یکی از رموز کامیابی ارتش آشور، استفاده مؤثر از ارابه‌های جنگی بود. این سلاح جنگی متحرک در طی سده‌های سیزدهم و دوازدهم ق.م در دشت‌های شمالی بین النهرین به کار گرفته می شد و سپس با استفاده از اسب‌های چابک تر که برای کار با این ارابه پروش می یافتند، وبهبود سازه ی ارابه ها توسعه یافت.ارابه‌های قرن نهم گاه با چهار اسب کشیده می شد،اما عدم چابکی و آسیب‌پذیری اسب‌ها باعث شد که دیگر از آن‌ها به عنوان وسیله جنگی استفاده نشود.تغییرات در فناوری آهنگری برای طراحی وسیله نقلیه سبک تر با یک قالب چوبی که بر روی یک وسیله فرود فلزی کار گذاشته می شد همراه با حرکت محور چرخ به عقب از مرکز،این را به را بهبود بخشید.نتیجه کار،قابل مانور بودن بیشتر ارابه در اثر اصطحکاک کمتر چرخ بود. ارابه ران خودرا در جلوی حفاظ محکم نگاه می داشت ضمن آن که مال بند را، که در آغاز بیضی شکل و سپس مستقیم شد،محکم به دست می گرفت و بدین ترتیب کنترل دو یوغ اسب آسان تر می شد.شکل ارابه مستطیلی تر شد تا استفاده از زره و خدمه را راحت کند. با نزدیک شدن زمان نبرد یک اسب اضافی یا یدکی نیز به عقب آن بسته می شد.ارابه سبک معمولاً دو خدمه داشت،یکی راننده و دیگری کماندار یا نیزه افکن،اما پس آن فرد سومی نیز با یک یا دو سپر برای تقویت عقب ارابه افزوده شد.این ارابه‌ها تکان و شوک شدیدی در مرکز حمله ایجاد می‌کرد، تاکتیکی که ارزش حمله پیاده نظامی در نبرد باز را کاهش می داد،یا در جناحین در مانورهای محاصره هماهنگ با سواره نظام به کار می رفت. سوار نظام سنگین اسلحه آشوری سوار تیرانداز آشوری آشوریان یدی بلند در فنون دژ گیری داشتند. مهندسان آشوری انواع گسترده ای از دژه کوب ها و نردبان های متحرک را می ساختند که در آن دوران بی مانند بود. نبوغ آشوریان در قلعه گیری و هر گونه مانعی آنچان بالا بود که اکثر حاکمین محلی فرار از قلعه هایشان را به قرار ترجیح می دادند. مواردی هم از استفاده ی پوست در نقش نگه دارنده هوا جهت گذر از رودها گزارش شده است. پیاده نظام آشوری بخش اصلی ارتش آنها را تشکیل می داد که متشکل از دستجات دو تا سه نفری بود که در پناه یک سپر بزرگ بسوی دشمن تیراندازی می کردند. یه سرباز سنگین اسلحه نیز وظیفه ی دفاع از این دسته را بر عهده داشت. تیر اندازان و جنگاوران آشوری زبان زد خاص و عام بودند. پیادگان آشوری با استفاده از تاکتیک خاص گروهی خود با دشمنان می جنگیدند. بخشی از تجهیزات و سلاح های مورد استفاده آشوریان اما در طرف مقابل عیلامیان یک ارتش ملوک الطوایفی داشتند که بویی از نظم نبرده است. هرگاه که جنگ می شد به خواست پادشاه هر طایفه نیروهای خود را در اختیار ارتش قرار می داد که البته تقسیم بندی در آن بر خلاف آشور نه از نوع ساز و برگ، بلکه بر اساس توان عشیرتی بود. با این وجود با مقاومت عیلامی ها و پافشاری آن ها در نهایت آشوریان در جنگی که "دوری­لو" خوانده می شود شکست خورده و بی نتیجه عقب می نشینند. این جنگ آغازگر هفت ستیز ویرانگر این دو پادشاهی است. سیناخریب جانشین سارگن دوم بر تخت سلطنت آشور می نشیند. از بخت بد عیلامیان کالودش پادشاه آن زمان عیلام در پی یک محاصره کشته می شود. سیناخریب موقعیت را غنیمت می شمارد و از سوی جنوب عیلام( سواحل خلیج فارس) وارد جلگه ی شوش می گردد و 34 قلعه و برج را تخریب و اهالی را به اسارت به آشور میبرد. رویداد جالب در بازه ی جنگ این است که عیلامی ها فرمانروایی با نام "کودور­ناخونتی" بر تخت می نشانند. اما وی با ترس و واهمه به کوهستان پناه می برد و هیچ تصمیم دفاعی در قبال حمله ی آشوریان نمی گیرد. آشوریان وی را تعقیب می کنند و در نهایت بعلت فصل سرما و مسدود بودن مسیر های کوهستانی به آشور باز می گردند. مردم عیلام هم وی را بعلت بی قیدی که نشان داده بود معدوم می کنند و در سال کشته شدن وی یعنی 692 پیش از میلاد "اومان میناتو" به تخت سلطنت نشانده می شود. این پادشاه نظم جدید به ارتش عیلام می دهد. او قشون چشمگیر و نیرومندی از مردمان دیگر فلات ایران که در این زمان آریاییان نیز جزو آنان بودند، مهیا کرد و آن را مسلح می کند. کار تا آنجا پیش می رود که بابلیان با مشاهده یک پارچگی و قدرت یابی عیلام پیش قدم شده و علیه آشور دست اتحاد بلند می کنند. و از ارسال سلاح تا وجوه به عیلام دریغ نمی کند. جنگ خونینی در میگیرد که از جزئیات آن اطلاعاتی در دست نیست اما سردار عیلامی در آن کشته می شود. عیلامی ها با اینکه سردارشان کشته شده واز اینکه با عقوبت دشمنان آشور آشنا هستند، چاره ای جز دفاع جانانه نمی بینند. درنهایت آشور به نتیجه مطلوب دست نمی یابد و ارتش آن ها به خانه مراجعت می نماید. دور جدیدی از جنگ ها بعد مرگ سیناخریب و جانشین آن یعنی آشورحیدون بوقوع می پیوندد. آشوریان در جنگ ها و شورش های دیگر مشغول و درگیرند. در فرصت پیش آمده این بار عیلامی ها بودند که پیش دستی میکنند. دراین دوره که مصادف با 674 پیش از میلاد است "خومبان خالداش دوم" فرمانروای عیلام در ممالک بابل و برخی نواحی خراج گذار آشور پیشروی می کند و ضربات بی سابقه به دولت آشور وارد می شود. عیلام هم اکنون شکست ناپذیری آشوریان را درهم شکسته است. وی با غنائم به شوش باز می گردد. با تمام این اتفاقات دوره ی فرمانروایی آشورحیدون مصادف می شود با درجه اعلی قدرت آشوریان! به غیر از عیلام در آسیای غربی دیگر دولتی نمانده است که تابع آشور نباشد. تمام این اتفاقات خبر از یک آینده شوم در انتظار عیلامیان مقاوم را می دهد. مخصوصا حالا که یک رقیب سنتی برای آشوریان شده اند. حال آشور یک دشمن جدی دارد و آن عیلام است. در این دوره مصر مورد تاخت و تازه آشوریان قرار میگیرد و شهرهای دلتای نیل من جمله ممفیس یکی پس از دیگری مورد تاراج آشورحیدون قرار میگیرد. سکاها بعنوان یک مهاجم همیشگی شکست سنگینی را از آشوریان متحمل می شوند و فرمانروای بعدی شان دست نشانده ی آشوریان است که این اتفاق در دوره باستان منجر به آغاز یک جنگ عالم گیر در فاصله زمانی نچندان دور می گردد. تصویر یکی از دسته جات پیاده آشوریان بعد مرگ آشورحیدون در 669 پیش از میلاد؛ پسرش آشوربانیپال به قدرت می رسد در حالی که شورش بزرگ مصر در­جریان است. تمام تمرکز آشوربانیپال معطوف به سرکوب این شورش است. عیلامی ها از فرصت پیش آمده بهره برده وبا رهبری "اورتاکو" به سرزمین های بابلی تحت سلطه ی آشور یورش میبرند و غنائمی از آنجا به شوش می آورند. دشمنی آشور و عیلام به حد اعلای خود رسیده است. پس از این پیروزی طولی نکشید که اورتاکو درگذشت و "تواوم مان" جانشین وی می گردد. این تغییر برای عیلام بسیار گران تمام می شود. تو­اوم­مان قصد می کند که تمام جانشین های احتمالی خود را بکشد. این اقدام سبب میشود که تعدادی از شاهزادگان عیلامی به دربار آشور پناهنده شوند و پادشاه آشور با آغوش باز آنها را می پذیرد. با این مقصود که از آنها برای یک جنگ داخلی استفاده کند که نتیجه ای جز ضعیف شدن دوچندان عیلام به همراه نداشته که این ضعف راه را برای جنگ بعدی هموار می کند. تو­اوم­مان در این زمان از آشوربانیپال می خواهد که پناهندگان را برگرداند که با پاسخ منفی آشوربانیپال، دور دیگری از جنگ ها آغاز می شود که به جنگ "توللیز" معروفند. همانطور که پیش تر گفته شد ارتش عیلام یک نیروی ملوک الطوایفی بود و زمان می برد که در یک جا جمع گردد. در نتیجه عیلامیان تا شوش عقب نشینی کردند و پیکی را جهت مذاکرات صلح نزد سردار آشوری فرستادند. سردار آشوری بی درنگ پیک را می کشد. پس از این اتفاق جنگ شدیدی بین دو سپاه واقع می شود. برای عیلامیان این جنگ یک نبرد مرگ و زندگی بود و پایتخت چند هزار ساله آنها در آستانه نابودی قرارداشت. در نهایت بعد از یک جنگ طولانی آشوریان در کنار رود کارون سپاه عیلامی را در هم کوبیده و آن ها را به آب می ریزند. تو­اوم­مان خود در میدان نبرد می جنگید و به نقل تاریخ آنقدر جنگید تا آنکه زخم برداشت و آنگاه که قصد خروج از میدان نبرد را کرد بواسطه سانحه ای به چنگ آشوریان گرفتار می شود و آنها نیز بی درنگ سر از تنش جدا می کنند. سر وی به نینوا پایتخت آشور فرستاده می شود. شکست عیلامی ها باعث جشن های زیادی در آشور شد زیرا عیلامی ها یگانه دشمن آشور و دشمن موروثی آنها بودند. از این به بعد عیلام وارد دوران انحطاط می شود. از پادشاهان دست نشانده گرفته تا جنگ قدرت داخلی و نزاع های گاه­ وبی­گاه با آشوریان عیلام را به شدت در موضع ضعف قرار داده است و دیگر تصور انقراض عیلام دور از ذهن نیست. انقراض عیلام: بعد از جنگ توللیز برادر آشور بانی پال که در بابل پادشاه بود، بر او یاغی گردید. در ابتدا پادشاه عیلام که دست نشاندهٔ آشور بود، بی‌طرف ماند، ولی پادشاه آشور خواست عیلامیان تندیس نانای را مسترد دارند، پادشاه عیلام با وضعیت ناگواری روبه رو شد، چون این مجسمه قرن‌ها در شوش بود و مورد پرستش بسیاری از مردم عیلام قرار داشت، رد کردن آن با منافع پادشاهی عیلام مباینت داشت. در این احوال بابل به پادشاه عیلام باز وجهی از خزانه به بابلی‌ها داد و از جهت موقعیت سخت و بدی که داشت، مجبور شد با بابل متحد شود. در نتیجه آشوریان یک جنگ داخلی طولانی را در عیلام براه انداختند که در طی آن سه پادشاه در این کشور به قدرت رسیده و سرنگون شدند. سنگ نگاره ای از آشور بانیپال در حال نبرد با شیر ، وی یکی از بزرگترین پادشاهان آشور است. در 645 ق.م. آشوربانیپال که از نتایج جنگ های قبلی ناراضی است در پی آغاز یک جنگ دیگر با عیلام میشود. "خوم­بان­کالداش" آخرین پادشاه عیلامیان با توجه به نزدیک دیدن جنگ کمک بابلی ها را دریافت می کند. آشوری ها که در پی بهانه بودند فرستاده ای را به شوش می فرستند تا با خوم­بان­کالداش مذاکره کرده و هدایا و کمک های بابلیان را به آن ها پس دهد. قبول کردن یا نکردن این خواسته هر دو یک معنا داشت و آن هم چیزی نبود جز مرگ و نابودی! سایه جنگ و مرگ بر بالین عیلام قرار داشت و گریزی از آن نبود. در­نتیجه فرمانروای عیلامی ترجیح داد که مقاومت را برگزیند. این جنگ پایانی جز شکست مهیب عیلامیان به همراه نداشت. تمام خزانه های عیلامیان به دست آشوریان گشوده شد. و هر چه در آبادی ها بود مورد غارت قرار گرفت. آشوری ها به این حد اکتفا نکردند و استخوان های پادشاهان عیلام و افراد نامی را بیرون آوردند و به نینوا فرستادند. حزقیال نبی (ع) از پیامبران بنی اسرائیل در رابطه به این کشتار می گوید: "این مملکت را از کثرت کشتار و غایت خرابی مانند قبرستان است" آشوریان اسرای فراوانی رو به نینوا منتقل کردند و خوم­بان­کالداش واپسین پادشاه عیلام که مدتی فراری بود نهایت دستگیر و به نینوا فرستاده می شود. آشوربانیپال وی را به عرابه خود می بندد و او را تا معابد آشور و ایشتار می کشد.در یکی از کتیبه هایی که از آشوربانیپال باقی مانده است وی نتیجه پیروزی خود را این گونه توصیف می کند: "خاک شهر شوشان و شهر ماداکتو و شهرهای دیگر را تماما به آشور کشیدم و در مدت یک ماه و یک روز کشور عیلام را به تمام عرض آن جاروب کردم. من این مملکت را از عبور حشم و گوسفند و نیر از نغمات موسیقی بی نصیب نمودم و به درندگان و مارها و جانوران کویر و غزال اجازه دادم که آنرا فروگیرند." نتیجه: نابودی که آشور برای عیلامیان به ارمغان آوردن باعث شد به کل نام این تمدن شکوفا تا قرن ها فراموش شود. حتی مورخین یونان باستان نیز مطلبی از آن ذکر نکنند. و استرابون جغرافی دان عصر قدیم به اشتباه می گوید: که کورش پایتخت خود را شوش قرار داد، زیرا مردمان آن همیشه مطیع و فرمان بردار ملل دیگر بودند وهیچ گاه اقدام مهمی ننموده اند! نویسنده: Navard " این مطلب صرفاً برای انجمن میلیتاری است. و هر گونه برداشت از آن با ذکر نام نویسنده و این انجمن بلامانع است " منابع: 1-کتاب ایران پیش از اسلام (حسن پیرنیا) 2- کتاب ایران باستان جلد اول (حسن پیرنیا) 3-کتاب تاریخ تمدن ایران و جهان(مولف محمود کریمی) 4- کتاب صد جنگ بزرگ تاریخی ( علی غفوری) 5- https://fa.wikipedia.org/wiki/آشوربانی‌پال 6-https://fa.wikipedia.org/wiki/جنگ‌های_ایلام_و_آشور 7- https://en.wikipedia.org/wiki/Assyrian_people

من می دانم که آسمان (فضا) محدوده مجاز ما نیست. زیرا رد و پاهایی بر روی ماه وجود دارد؛ و من تعدادی از آن ها را ساختم. "باز آلدرین فضانورد" ردپای باز آلدرین بر روی قمر اول زمین"ماه" پیوست: باز آلدرین، دومین انسانی است که طی مأموریت آپولو ۱۱ در ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹ بر کره ماه گام نهاد. وی پس از نیل آرمسترانگ بر ماه قدم گذاشت و امروزه اکثرا نیل آرمسترانگ را میشناسند و کمتر کسی پیدا میشود که سرهنگ باز آلدرین را بشناسد! نفر سوم ماموریت مایکل کالینز، به تنهایی در مدار ماه باقی‌ماند تا ۱۵ ساعت دیگر دو فضانورد دیگر به او ملحق شوند‌. پس از ۸ روز زندگی در فضای بیرونی، هر سه فضانورد به زمین بازگشتند.

تصاویر سیستم تعلیق تانک تی 55   سیستم تعلیق تانک تی 55 از نوع میله پیچیشی (Torsion bar)است. از وپژگی های سیستم تعلیق تانک تی 55 فاصله زیاد بین چرخ های اول و دوم  باهم هست. توضیحات بیشتر هم در مورد عملکرد سیستم تعلیق میله پیچیشی هم برعهده سیاوش که خودش زحمت این تاپیک عالی رو کشیده.   فاصله بین چرخ های اول و دوم مشهود است  

بسم الله الرحمن الرحیم   سلاح مصاف / MASAF     با سلام خدمت تمامی اساتید و دوستان میلیتاریست  توی نمایشگاه ایپاس 2016 ، سلاح کاربین جدیدی رونمایی شد توسط غرفه ی وزارت دفاع که نظر من رو به شدت به خودش جلب کرد و به محض دیدنش تنها چیزی که به ذهنم اومد اسم و تصویر HK 416 بود. با توجه به صحبت هایی طولانی که با سر طراح سلاح داشتیم ، خوشبختانه این امکان برای تیم میلیتاری فراهم شد تا از نزدیک به صورت دقیق نگاهی به اسلحه بندازیم. نکات خوبی در مورد سلاح توسط طراح عزیز و بسیار با سواد مصاف بیان شد که در ادامه به همراه تصاویر و نظر شخصی خودم در اختیار شما دوستان قرار میدم.     پلتفرم اسلحه ی مصاف بر اساس پلتفرم AR و کالیبر 45*5.56 طراحی شده پلتفرم AR به دلیل طراحی اصولی و ارگونومیک کاربری بسیار راحتی رو برای سربازان  به ارمغان میاره ، اما به دلیل ضعف ذاتی خودش یعنی بقاع پذیری پایین و ضعف در مقابل عوامل خارجی و استفاده از سیستم فشار مستقیم گاز ( تزریق مستقیم گاز به درون رسیور و کثیف کاری بیش از حد ) از این نظر نتیجه ی خوبی رو از خودش در شرایط عملی و جنگی به نمایش نگذاشت. در سلاح تک 224 این ویژگی منفی شناسایی شد و با توجه به تجارب کمپانی آلمانی HK در استفاده از پیستون کورس کوتاه در پلتفرم AR و کاربردی بودن این سیستم در شرایط مختلف که اکثر ضعف های وارده به این پلتفرم رو جبران کرده ، تیم طراحی مصاف نیز به این نتیجه رسید تا از سیستم مشابه در سلاح مصاف استفاده کنه ، در نتیجه این سلاح بر پایه مکانیزم پیستون کورس کوتاه گاز طراحی و ساخته شد . البته پیستون نمونه ایرانی تفاوت هایی در ظاهر با نمونه ی آلمانی داره. رسیور پایینی سلاح بدون تغییر نسبت به نمونه ی قبلی خودش ( تک 224 ) در سلاح مصاف نیز مورد استفاده قرار گرفته که شامل ناظم برگه ی آتش سه وظعیتی ( ضامن ، تک تیر ، رگبار ) و forward assist ای با شکل و شمال اولیه و همچنین گارد ماشه ی صاف هست اما رسیور بالایی در قسمت ریل همانند HK 416 دچار افزایش ارتفاع شده. همچنین یکی از ویژگی های خیلی خوب این سلاح استفاده از گلنگدن ambidextrous ( قابل استفاده توسط هر دو دست ) هست که عمل مسلح کردن رو خیلی راحت تر کرده.   سایت نشانه روی  سلاح از سایت نشانه روی جداشونده/تاشونده استفاده می کنه که به نظر کیفیت مناسبی داشت و در صورت وارد شدن ضربات جزئی ، دقت خودش رو از دست نمیداد.   قنداق مصاف از یک قنداق تلسکوپی با ظاهر شبیه به قنداق سلاح M4 بهرمند هست که متاسفانه در این نمونه قسمت پلیمری به خوبی به تیوب چفت نشده بود و اصطلاحا لق میزد اما با این حال از وزن کم و راحتی خیلی بالایی برخوردار بود.  همچنین قنداق از یک cheek riser ( بالشتک قابل تنظیم برای گونه ) برخوردار بود که به صورت دستی به قنداق پیچ شده بود . با توجه به صحبت هایی که با طراح داشتیم ، نمونه ی مورد استفاده ی ما بیشتر برای نشان دادن در نمایشگاه در نظر گرفته شده بود و قبل از این تست هایی رو پشت سر گذاشته بود که به همین دلیل قنداق ظاهر خسته ای داشت ... و این اطمینانُ داد که در نمونه های دیگه قنداق دارای چنین ضعف هایی نیست.   قبضه   مشخصا مصاف از قبضه ی استاندارد و با ظاهری شبیه به قبضه ی M16/M4 با تغییرات بسیار جزئی به دلیل تولید داخل بودن استفاده می کنه که طبق تجربه ی شخصی خوش دستی رو برای سلاح فراهم کرده ، البته این نکته رو ذکر کنم که در مواقعی که سلاح رو با یک دست میگرفتم قسمت آخر گارد ماشه که با قبضه در تماس هست هست کمی انگشتم رو اذیت می کرد ... البته ممکنه به خاطر اشتباه شخصی خودم در قبضه کردن قبضه بوده باشه !   خشاب    استفاده از خشاب استاندارد استانگ در مصاف که متاسفانه بقاپذیری پایینی داره ...  نمونه ی ایرانی هم کمی متفاوت هست در قطعات که میتونین مشاهده کنین تستی هم که در ریلیز خشاب انجام دادم متاسفانه خشاب دچار رها سازی آزاد نشد ! کاری که براش طراحی شده یعنی با فشار دادن ضامن بدونی دخالت دست دوم خشاب از رسیور خارج شه و به زمین بیوفته  دلیلی هم که طراح آوردن نو بودن خشاب بود که به گفته ی ایشون سطح اصطحکاک رو افزایش میداد که بنده قبول ندارم این حرفُ ... کما این که خشاب های مورد استفاده توسط ارتش آمریکا یا مردم هم علی رقم نو بودن قابلیت رها سازی آزاد رو دارن ، پس این موضوع بر میگرده به کیفیت خشاب یا تنگ بودن رسیور   خشاب مربوط به مصاف  خشاب های مربوط به کشور ها و کمپانی های خارجی        روپوش لوله     بالاخره در ایران شاهد طراحی کاملا کاربردی و استاندارد روپوش بودیم  روپوش آلمینیومی با کیفیت این سلاح که از سیستم quad rail بهره میبره قابلیت شخصی سازی فراوانی داره و کاربر میتونه با جدا سازی ریل های ساعت 3 و 9 ( چپ و راست ) اونا رو به دلخواه در نقاط مختلف روپوش که در نظر گرفته شده متصل کنه .همچنین روپوش طوری طراحی شده تا کاملا با ریل رسیور بالایی سلاح مچ بشه و یک ریل سراسری رو برای سلاح به ارمغان بیاره ... این روپوش به وسیله ی دو پیچ به barrel nut متصل و در جای خودش قرص و محکم میشه ...   لوله   لوله ی سلاح از نوع hammer forged کروم اندود بوده و استاندارد Mil-Spec را دارا می باشد ( قند توی دلم آب شد  :mrgreen: ) ، طول لوله 14.5 اینچه که در دهانه ی خودش پذیرای یک شعله پوش نوع vortex هست ، همچنین لوله قابلیت نصب انواع و اقسام muzzle device ها رو دارا میباشه و مشکلی از بابت استفاده از شعله پوش ، ترمز دهانه و... نداره طبق صحبت ها ، تا تست 8000 گلوله رو این لوله پشت سر گذاشته و همچنان دقت مناسب خودش رو حفظ کرده ( شخصا اعتقاد دارم تا 10000 شلیک رو با کمی افت دقت و باز شدن گروپ پشت سر بزاره کاملا کیفیت راضی کننده ای رو دارا هست ) لازم به ذکر هست طول لوله ی مختلف برای سلاح در نظر گرفته شده و لوله به راحتی قابل تعویض هست ... barrel nut ایی که ( پیچ چفت کننده ی لوله ) براش در نظر گرفتن این قابلیت رو داره که خیلی سریع لوله رو از بدنه جدا کنه و اونقدری محکم بسته بشه که به راحتی باز یا شل نشه در ضمن نوعی دیگه از لوله هم برای این اسلحه در نظر گرفته شده که از نوع شیار دار هست و سطح تماس لوله با هوا رو افزایش میده و قابلیت خنک شوندگی بالاتری داره   در مجموع سلاح از لوله با ویژگی های خوبی بهرمند هست         باز بست کردن و مشاهده ی درون سلاح ( متاسفانه هیچ فیلم و عکسی از این قسمت گرفته نشده ) در همون حالی که طراح سلاح داشتن توضیحاتی رو بیان می کرد کمی دچار کنجکاوی شدم و اسلحه رو باز کردم تا قطعات داخلیُ بررسی کنم ، به راحتی با فشار دادن پین از سمت چپ میتونین اونُ از سمت راست خارج کنین تا سلاح باز شه بولت کریِر و بولت اصلی هیچگونه خوردگی یا دفرمگی ای نداشتن و فقط دچار کمی رنگ پریدگی به دلیل سایش شدن که کاملا طبیعیه . همچنین بولت کریر دچار تغییر برای پذیرفتن پیستون کورس کوتاه شده بود . سیستم چکاننده و چکش یا چخماق هم ظاهر خوبی داشت ، جان لوله کاملا سالم بود اما کثیف  کنجکاوی من به همینجا خلاصه نشد و بعد از بستن سلاح ، به سراغ باز کردن پیستون هم رفتم ، پیستون به راحتی با فشار دادن ضامن و چرخاندن ساعت گرد از جای خودش در میاد و میتونین اونُ تمیز یا در صورت نیاز تعویض کنین    صحبت آخر اسلحه ی مصاف واقعا کار تمیزی بود توسط وزارت دفاع ، جا داره از سر طراح و تیمش کمال تشکر و قدر دانی رو به عمل بیاریم و خسته نباشید بگیم بهشون  :rose:  جوابگوی تمامی نیاز های یک نیروی ویژه هست ، و قابلیت تبدیل شدن به یک سلاح سازمانی برای کل نیروهای مسلح رو داره  طبق گفته ی سر طراح ، در حال توسعه دادن کالیبر 51*7.62 برای این سلاح مثل HK 417 هستن که ان شاء الله تا سال دیگه کارش تموم میشه  ستاد کل نیرو های مسلح اعلام نیاز کرده بود برای همچین سلاحی و به احتمال خیلی زیاد طی بازه ی زمانی 10 ساله قراره کاملا جایگزین بشه    فیلم مربوط به اولین کار کردنم با اسلحه [aparat]bAXaf?[/aparat]   http://www.aparat.com/v/bAXaf   ویدیو کامل تر در مورد عملکرد سلاح  [aparat]3TEjK?[/aparat]   http://www.aparat.com/v/3TEjK     تصاویر بیشتر و ویدیو کامل در پست بعدی قرار داده میشه   این تاپیک به صورت اختصاصی برای میلیتاری می باشد نویسنده : محمد سالم اسرمی تیم بازدید کننده : Salem , Senaps , VenomSnake , 7mmt , yazdan1 , Stuka , shahabe3 , siavash75 , reza_2250

امیر حیدری: اولین سری تانک های تی ۹۰ (احتمالا منظور کرار هست) تولید داخل مهرماه تحویل نزاجا می شود در طرح لبیک 2 که از امسال آغاز می شود تجهیزات جدیدی متناسب با ساختار جدید نزاجا بکار گیری می کنیم. وی افزود: از جمله این تجهیزات سه نوع تیربار جدید ساخت وزارت دفاع است که بهترین آنها سلاح شاهر با نواخت تیر بالا است که جایگزین تیربار های موجود می شود. همچنین در نظر داریم تا سلاح ژ 3 را به تدریج از چرخه خارج کرده و سلاحی دیگری را که شاخت وزارت دفاع است را وارد کنیم. در حوزه زرهی مشغول کار روی تانک تی 90 هستم که چند سر و گردن از تانک ذوالفقار بالاتر است این تانک با کمک نیروهای مسلح و وزارت دفاع ساخته شده است و ما در حال انجام تست های تحویلگری این تانک هستیم. در زیرگرو‌ه این تانک انواع نفربرها هم تعریف شده است. فرمانده نیروی زمینی ارتش تصریح کرد: همچنین ما هفت آپشن جدید شامل استابلایزر جدید و همچنین سامانه های دفاع شیمیایی هم روی این تانک نصب کرده ایم و آن را تبدیل به سلاح نبرد آینده کرده ایم. انشا الله اولین سری از این تانک را در مهرماه تحویل می گیریم .

به پیشنهاد دوست گرامی جناب @ghiam خرداد 1395 خورشیدی ...

"عصبه الثائرین " یک گروه نامرئی عراقی که منافع آمریکا را هدف قرار می دهد بدون وقفه ، عواقب ترور فرمانده سپاه پاسداران ایران ، قاسم سلیمانی و ابو مهدی المهندس ، معاون رئیس الحشد الشعبی ، در جاده فرودگاه بغداد ، بر اثر حمله پهپاد آمریكایی ها ، که در ژانویه صورت گرفت ادامه دارد و گهگاه با موشك های كاتیوشا مراکز حضور آمریكا در عراق را مورد هدف قرار می گیرد ، و در مقابل آمریکا هم با هدف قرار دادن مواضع جناح های مسلح پاسخ میدهد پس از آن چند روز اوضاع آرام می شود و دوباره حملات از نو آغاز می گردد که این حملات از طرف گروه های مسلح مورد تایید ،و توسط الحشد الشعبی انکار ، و ازسوی دولت عراق محکوم میشود علیرغم واکنش ایران به ترور سلیمانی که با موشک محل تمرکز نیروهای آمریکایی را در پایگاه های نظامی درعراق هدف قرار داد و همچنین در مجلس عراق قانونی تصویب شده است ، که دولت را موظف می کند تا از واشنگتن تقاضا کند نیروهای خود را از کشور خارج کند.اما همچنان تهدید گروه های مسلح عراقی علیه حضور نیروی نظامی امریکا ادامه دارد تا اینکه یک گروه نو ظهور جنگ خود علیه حضور امریکا را اعلام نمود بر خلاف عرف جناح های مسلح عراق ، گروه "عصبة الثائرين" خود را با یک ویدئو از تأسیسات سفارت آمریکا در بغداد و پایگاه عین الاسد که یکی از مراکز حضور نیروهای آمریکایی در استان انبار است ، معرفی کرد. این گروه در بیانیه ای که از طرف ان منتشر و توسط الجزیره نت دیده شده ، آمده است: "ای مردم مقاوم وانقلابی عراق ، این سفارت شر است که تحت نظر ، و در تیراس موشک های ما است ، و اگر اراده کنیم به تلی از خاک تبدیل خواهد شد ، و شما قدرت و دقت ضربات ما را تجربه کرده اید." هیچ یک از جناح های شناخته شده در عراق و نزدیک به ایران مسئولیت گروه جدید را نپذیرفته اند ، اما اعضای جناح های مسلح می دانند چه کسی آن را ایجاد کرده و چرا. یکی از اعضای "کتائب حزب الله" در مصاحبه با الجزیره نت گفت که رهبران حزب الله بدلیل عدم تداوم قطع رابطه خود با دولت عراق و جلوگیری از پاسخ نظامی آمریکا ، تصمیم به تشکیل "عصبه الثائرین" گرفتند. این شخص - که به شرط ناشناس ماندن صحبت کرده است - افزود کتائب حزب الله یکه از با برنامه ترین جناح ها می باشد و جناح های درگیر با آمریکایی ها ، به ویژه جنبش النجبا و عصائب اهل حق و دیگران ، طرفدار ایده ایجاد گروه جدید برای پوشاندن عملیات خود علیه آمریکایی ها بودند و نشان می دهد که "کتائب حزب الله قصد متوقف کردن حملات علیه منافع واشنگتن و نیروهای آن در عراق را ندارد و گروه جدید برای جلوگیری از واکنش دولت به وجود آمده است. وی افزود: کشاندن آمریکایی ها برای پاسخگویی به حملات ، تله ای خواهد بود که عصبانیت عمومی را نسبت به حضور ایالات متحده در عراق افزایش می دهد و توده ها را تحت فشار قرار می دهد تا خواستار توقف بمباران مواضع جناح ها شوند که توپ را در زمین "عصبه الثائرین " ، برای گمراه کردن آمریکایی ها در مورد واکنش احتمالی ،و همچنین مجبور کردن امریکایی ها به جستجو اهداف متعلق به عصبه الثائرین باشند و نه دیگر گروه ها . یک عضو الحشد الشعبی به الجزیره نت توضیح داد که رهبران الحشد خیلی خوب می دانند چه کسی در پشت گروه جدید "عصبه الثائرین" قرار دارد و جناح های مقاومت برای خلاص کردن الحشد الشعبی از عواقب هدف قرار دادن نیروهای آمریکایی و جلوگیری از تفرقه بیشتر این تصمیم اتخاذ شده است و با وجود انکه در موضع رسمی دولت والحشد الشعبی این حملات را محکوم می کنند هشام الهاشمی ، کارشناس عراقی ، می گوید:گروه "عصبه الثائرین" مجدداً از شیوه ی گروه های که در سال 2007 ، به اسم "جوخه های مرگ" معروف بودن استفاده می کند ، که شامل مجموعه ای از گرو ه های تندرو می شد که به اعتقاد آنها راه حل مبارزه با نیروهای آمریکایی از طریق مقاومت مسلحانه و با استفاده از جنگ ترکیبی یا جنگ چریکی یا درگیری های خیابانی می باشد . هاشمی به الجزیره نت افزود: استفاده از موشک به گروه "اعصبه الثائرین" کمک می کند تا بصورت مخفیانه ، مسئولیت خودبرای هدف قرار دادن پایگاههای آمریکایی ، را بپذیرد و از سایر جناح ها در برابر واکنش آمریکایی ها محافظت نماید. وی خاطرنشان کرد: تجزیه و تحلیل آرم عصبه الثائرین آمیزه ای از شعار کتائب حزب الله ، حرکه النجباء و سید الشهداء را نشان می دهد و استفاده نکردن آنها از رنگ زرد ، شاید برای مخفی کاری باشد. این کارشناس استراتژیک افزود: نیروهای آمریکایی می خواهند از واکنش نظامی که نارضایتی مردم عراق را افزایش می دهد ، دوری کنند و ممکن است به عملیات های پنهانی که به اطراف ناشناس منتسب می شوند روی اورند ، و به استفاده از تاکتیک حمله با هواپیماهای بدون سرنشین متوسل شوند. منبع : https://www.aljazeera.net/news/politics/2020/4/16/العراق-عصبة-الثائرين-أهداف-أميركا

این ادعا قطعا کذب هست فکور درواقع همون ادامه پروژه سجیل هست. نسخه های وطنی و به روز شده موشک هاوک تحت نام شلمچه در این پروژه استفاده شده. البته مشکلی که در پروژه سجیل وجود داشت این بود که وینگ اسپن هاوک این اجازه رو نمی داد که در جایگاه های میانی حمل بشه، لذا حمل اون تنها به 2 پایلون ریشه بال محدود میشد. برای رفع این مشکل اومدن طراحی بالک های کنترلی و استابلایزر ها رو عوض کردن و مشابه فینیکس کردن. در واقع به غیر از همین شباعت بالک ها فکور هیچ ربطی با فینیکس نداره. حتی ابعاد و وزنش هم مطابقت کامل نداره مشابه همین کار با تفاوت هایی در نسل جدید سامانه مرصاد صورت گرفت. بالک های موشک با بالک های مشابه موشک استاندارد تعویض شد تا امکان حمل در کنیستر پیدا بکنه. البته این تغییرات نیازمند تطبیق کامپیوتر کنترل پرواز موشک هم بوده. موشک بر خلاف فینیکس نیمه فعال هست و گرچه بردش نسبت به نسخه های اولیه هاوک و سجیل بیشتره ولی کماکان از فینکس کمتره. بردی تو محدوده 80 تا نهایتا 100 کیلومتر برای این موشک براورد میشه. برخی ادعاهای مطرح شده در نسخه اصلی متن که زحمت ترجمه اش کشیده شده هم ارزشی بیشتر از پروپاگاندا نداره متاسفانه

ببینید ، بنده که به اطلاعات و آمار نیروهای مسلح دسترسی ندارم که بازه دقیق را عرض کنم ، روند بازسازی ، بدلیل ماهیت پیچیده ای که دارد ، از شیوه کنترل و فرماندهی بگیرید تا دستور العمل های فنی و رده های لجستیکی و بحث آموزش و تغییر ساختار پایگاه های هوایی ، نوع نگاه ستاد کل به تهدیدات جاری و اینده ، و صدها عامل دیگر ، نیازمند یک تحلیل دقیق هست با صدها ساعت کار مطالعاتی ، بطور طبیعی عدد و رقم قابل ارائه نیست ولی یک حساب سرانگشتی ،به شرط اینکه مدیریت این حوزه ثبات داشته باشد ( این غیر از انتخاب یک مدیر منعطف و به روز هست که از مزیت " گوش دادن" بهره ببرد ) و دچار کش و قوسهای مختلف نشود و منبع ثابتی از سرمایه به این کار اختصاص داده بشود ، شاید و احتمالا" با خرید خارجی ، نزدیک به یک دهه طول می کشد تا از ریشه همه چیز روی استاندارد خودش قرار بگیرد و تازه به این بخش از ارتش ، بشود گفت نیروی هوایی که : حوزه رهگیر ، پشتیبانی نزدیک ، ترابری تاکتیکی ، سوخت رسان ، پیش اخطار هوابرد ، گشت دریایی ، ناوگان بالگردی ، جاسوسی الکترونیک ، و.... حداقل برای 40 سال پیش نباشد و تهدید کلاسیک را در اندازه خودش ( بطور مثال کشورهای منطقه ای مثل عراق ، ترکیه ، سعودی و حاشیه نشین های جنوب خلیج فارس ) جواب بدهد . البته این اول کار هست ، چون به موازات نیروی هوایی ، حوزه پدافند هم باید رشد کند و بلحاظ کمی و کیفی گسترش پیدا کند و حالا اگر هم رفتند دنبال پیکربندی های نظارت فضا پایه و .... که آخر مطلوبیت برای ماست

سلام علیکم- خواهش می کنم پست جنابعالی را به تاپیک مرتبط منتقل کردم برای گفتگوی بیشتر ببینید ، بنده هیچ مخالفت یا تحلیلی که ضدیت با بومی سازی پتانسیل تولید هواگرد رزمی در داخل باشد ، ندارم و اتفاقا" باعث افتخار هست ولی یک نکته ای که این وسط باید مورد توجه قرار بگیرید و در بیشتر موارد نادیده گرفته میشود این هست که : 1- نیروی هوایی الزاما" نباید وارد تولید هواپیما بشود ، چون ماموریتهای تعریف شده برای نیروی هوایی مشخص هست 2- نباید به بهانه بومی سازی ، پروژه های موازی تعریف کنند. و بر عکس : 1- بایستی ارتباط را با کشورهای دارنده فناوری ایجاد و تقویت کرد . 2- مدیریت منابع را بشکلی انجام داد که از هدر رفت سرمایه محدود جلوگیری بشود . در مجموع ترکیب گزینه "خرید/ بومی سازی " به نظرم بهترین مسیری هست که باید دنبال بشود برای تقویت توان هوایی

ترامپ تهدید کرده است که کنگره را به حالت تعلیق درآورد رئیس جمهور آمریكا دونالد ترامپ شامگاه چهارشنبه تهدید كرد كه کنگره را به حالت تعلیق در می آورد ، زیرا سنا هنوز لوایح مربوط به انتصاب اعضای جدید را كه برای انها ارسال شده هنوز تصویب نكرده اند ، وی همچنین گفت كه قانون اساسی به وی اجازه می دهد كه كار قوه مقننه را به حالت تعلیق درآورد و خود این انتصاب ها را تأیید كند ، کاری كه هیچ رئیس جمهور در تاریخ ایالات متحده تاكنون انجام نداده است. . ترامپ در جریان کنفرانس مطبوعاتی روزانه خود در کاخ سفید درباره تحولات ویروس جدید کورونا در این کشور گفت: "من تمان اختیارات قانون اساسی خود را به کار می بندم تا کار هر دو مجلس کنگره را به حالت تعلیق درآورم." اما ترجیح می دهم از این اختیارات استفاده نکنم. " رئیس جمهوراظهار داشت که در نهایت حرف آخر را در این موضوع دستگاه قضایی خواهدزد وی گفت: "ما به احتمال زیاد در دادگاه باهم روبرو خواهیم شد و خواهیم دید که چه کسی برنده خواهد شد." در ایالات متحده ، انتصابات انجام شده توسط رئیس جمهور در سمتهای اصلی در این کشور ، مانند وزرای کابینه ، سفیران ، قاضی دادگاه عالی و دادگاههای فدرال ، باید در مجلس سنا تصویب شود تا این امر عملی شود. اما سنا که تحت کنترل متحدین جمهوری خواه ترامپ است ، تمام جلسات عمومی خود را به دلیل بیماری همه گیر Covid-19 تا 4 ماه مه به تعویق انداخته است و در حال حاضر فقط جلسات "اجرائی" برگزار می شود که تعداد کمی از اعضای آن در آن شرکت می کنند. این جلسات به سنا امکان فعالیت می دهند ، اما هر تصمیمی که توسط آن صادر شود باید به اتفاق آرا انجام شود ، نه با اکثریت ، به این معنی که بستگی به تصویب اقلیت دموکراتیک دارد. رئیس جمهور جمهوری خواه "این جلسات اجرائی ساختگی" را محکوم کرد و آنها را "نقض وظیفه" قانون گذاران نسبت به رای دهنگان خود دانست که نمی توانند در جریان این بحران چنین مسئله های را تحمل کنند. ترامپ از میچ مک کانل ، رهبر اکثریت سنای آمریکا خواست تا تمام جلسات سنا را به حالت تعلیق درآورد تا رئیس جمهور بتواند انتصابات خود را تصویب کند. در ایالات متحده ، رئیس جمهور می تواند بدون نیاز به مجلس سنا برای تأیید قرارهای خود در صورت عدم برگزاری جلسات كنگره ، جای خالی مراكز اصلی كشور را پر كند ، كه هم اكنون با وجود جلسات اجرائی مانع از این کار می شود. ترامپ با تهدید مخالفان دموکراتیک خود که کنترل مجلس نمایندگان را دارند ، گفت: "اگر آنها با این تعلیق موافق نباشند ، من حق قانونی خود را برای تعلیق کنگره در هر دومجلس ان خواهم کرد." وی افزود: "قانون اساسی مکانیسمی را فراهم می کند که رئیس جمهور بتواند در چنین شرایطی قرارها را تصویب کند. مجلس سنا باید وظایف خود را انجام داده و به کاندیداها رأی دهد ، در غیر این صورت او باید بطور رسمی" همه جلسات خود از جمله "جلسات اجرایی را به حالت تعلیق درآورد تا من بتوانم این انتصاب ها را انجام دهم. مایکل پیچلوس ، مورخ ، متخصص تاریخ ریاست جمهوری آمریكا ، با توئیتی در توییتر به سرعت درباره اظهارات ترامپ اظهار نظر كرد: "هیچ رئیس جمهور در تاریخ ایالات متحده هرگز از قدرت قانون اساسی برای تعلیق كنگره استفاده نکرده است." اما ترامپ پیش از این با انتقاد از منتقدین خود گفت: "شاید این قبلاً هرگز این اتفاق رخ نداده است ، اما ما این کار را خواهیم کرد." رئیس جمهور آمریكا تأكید كرد كه انتصابات تعلیق شده در سنا بر مدیریت بحران اپیدمی تاثیر منفی خواهد گذاشت. وی گفت: "ما به این افراد در اینجا نیاز داریم. ما به اشخاص در این بحران نیاز داریم و نمی خواهیم بازی های سیاسی بیشتری انجام دهیم." بند سوم ماده دو قانون اساسی آمریكا به رئیس جمهور این كشور اختیار می دهد كه در صورت عدم توافق بین کنگره وسنا برای برگزاری جلسات ، مجلس و سنا را به حالت تعلیق درآورد. منبع : https://www.afp.com/ar/news/1276/doc-1qm65e-copy6

من سازه جدیدی نمیبینم اگه منظور اونی که تو حوضچه خشکه زیر دریایی کلاس کیلومونه داره تعمیر اساسی میشه سر پوشیده کردن خیلی وقته اونجاست

بمباران استراتژیک به شیوه سامورایی در سالهای پایانی جنگ جهانی دوم و زمانی که ارتش امپراتوری ژاپن ، بسرعت در حال عقب نشینی به سرزمین اصلی ژاپن بود و میزان سوخت جهت استفاده در بمب افکن ها به شکل محسوسی کاهش می یافت و از طرفی ، نیروی هوایی ایالات متحده ، بتدریج برتری هوایی و دریایی را بدست می گرفت ، یک گروه تحقیقاتی ژاپنی به سرپرستی ژنرال سویکی کوسابا، ایده جالب توجهی با شناسه فوگو (FU-GO) را تکمیل و اجرایی نمودند . در این طرح ، تعداد زیادی بالن از جنس ساقه برنج که می توانست یک تیر بمب آتش زا را از عرض اقیانوس آرام عبور داده و در شرق آمریکا رها نماید مورد استفاده قرار گرفت . البته ، این طرح ، سرانجام خوبی نداشت و به غیر از چند مورد به آتش کشیدن انبارهای علوفه ، آسیب دیگری وارد نیاورد و بقیه بالن ها بدلیل جریانهای شدید هوایی ، منحرف شده ، سقوط نموده و تعدادی نیز توسط جنگنده های آمریکایی سرنگون شدند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

این تایپیک رو هم مطالعه کنید بد نیست .... اولین پست سال 1385 چه امید هایی داشتیم 14 سال گذشت و هنوز حتی از 14 سال پیش هم عقب تر هستیم . اونموقع حداقل اف 35 وارد سازمان رزم آمریکا نشده بود !! با توجه به تایپیک زیر خاکی فوق و مطالعه ش باید بگم زمانی که خبرهایی به جزء حوزه ی موشکی شنیدید که چندین سلاح در یک کاربرد مشخص با نام های مختلف همزمان در حال تست هستند و به زودی تولید انبوه می شوند ، بدونید که حرف مفته و هیچ خبری نیست . این پست هم جالبه ... این پرویز اون زمان از پیرمردهای سایت بود ، خدا حفظش کنه یادم نبود سال های 1385 و 1386 باز بحث خرید سوخوها مطرح شده بود اون در تعداد بالا ... پس به صورت خلاصه ، جمع کنید برید ، نه تحریمی برداشته می شه ، و نه اگه تحریمی هم برداشته بشه ، ج.ا حاضر به خرج کردن پول برای نیروی هوایی می شه ... من توصیه می کنم سطح توقعاتمون رو تا حد تندر پاکستانی بیاریم پائین ولی حقیقت اینه که دستمون به تولید مشترک همون هم نمی رسه .

ای کاش فرماندهان و تصمیم گیران کشور رو مجبور می کردند چندتا بازی ویدئویی در سبک استراتژی رو انجام بدهند ، اصولا بنده اگه کاره ای بودم ، انجام مداوم این بازی های ساختارمند که نیاز به سطوحی از تصمیم گیری ، پیش بینی و عاقبت سنجی داره رو برای تمام مدیران میانی و ارشد کشور ، اجباری می کردم . غرض از این صحبت اینه که در یک بازی ویدئویی شما زمانی که بازی رو شروع می کنی ، معمولا سرمایه کم و تهدیدات فوری داری که برای رفعشون نیاز به ایجاد منابع کافی و توسعه ی تکنولوژی داری ؛ از لحاظ نظامی هم دو راه داری : 1- واحد های نظامی نخبه و گران که زمان آماده سازی زیادی را دارند در تعداد کم به کار ببری ( اگه سطوح تکنولوژی کافی رو داشته باشی ) 2- در ابتدا سعی کنی با واحدهای نظامی ارزان تر که در کوتاه مدت تر تولید می شوند ، بازدارندگی کنی . معمولا روند طبیعی و توصیه شده اینه که با گزینه ی 2 شروع کنی و بعد که خطرات اولیه رفع شدند و تونستی واحدهای نظامی رو ارتقاء بدی و بعد به سراغ واحدهای نظامی نخبه بری تا هزینه ی لجستیک اونها کاهش پیدا کنه . اگه در وضعیت دهه ی 80 قرار داشتیم ، من به شخصه به زیر سوخو 30 و پاکفا رضایت نداشتم ولی با این وضعیت بحرانی و نیروی هوایی که حتی بلند کردن جنگنده هاش خطرناکه ، فعلا باید به صورت فوری این نیرو به روز رسانی بشه و ما نیازهای تدافعی رو برطرف کنیم . پیشنهاد بنده خرید جنگنده های ارزان قیمت تری مثل جی 10 سی و سرمایه گذاری کردن روی تسلیحات دور ایستای تهاجمی به صورت بومی در طی 1- 5 سال آینده هست . البته فاکتورهای این تصمیم گیری هم این موارد هست : 1- نتایج سیاسی خرید تسلیحاتی و فشارهای سیاسی 2- توان مالی کشور 3- راه های انتقال پول 4- توان نیروی هوایی برای به پرواز در آوردن جنگنده ها و بودجه ای که داره 5- سطح تهدیدات 6- وضعیت موجود نیروی هوای و ...

یکی از نکات این چند روز سکون در آسمان کشورها و از جمله عراق یک پرواز مشکوک هست: ایلوشین کارگوی شرکت زتاویا اکراینی. یکی اینکه مبدا پروازش در عراق مشخص نیست ولی جایی از نزدیک عین الاسد اوج میگیره که میشه تقریبا اطمینان داشت از اونجا بلند میشه. دوم پرواز های روزهای اخیرش هست؟ کجاها؟ کویت عمدتا، اردن و اسراییل حالا کارگوی اکراینی در عین الاسد چه میکنه و پرواز به کویت و اسراییل برای چی هست شاید ربطی به پاتریوتها داشته باشه از دو منظر: 1. عنوان میشه پاتریوتها از کویت به عراق منتقل شدند 2.گمانه زنی میشه پاتریوتها به نحوی در نقش محافظ موشکی از اسراییل هم در مجموعه دفاع موشکی یکپارچه ایفای نقش خواهند کرد. ایران باید یک پلن بزرگ را که قدم به قدم تکه هاش داره اطرافش چیده میشه را به دقت در نظر داشته باشه و پیش بینی های لازم و قدم های متناسب را برنامه ریزی کنه. درسته مشکلات زیاد هست و قابل درک هست چقدر فشار رومون هست ولی باید توان را چند برابر کرد.

حالا در این حوزه هم جنابعالی را به مصاحبه استاد خلبان تامکت ، جناب "جراح" دعوت می کنم ، ایشان مفصل شیوه های بهره گیری از بال متحرک تامکت را توضیح دادند که در جای خودش بسیار آموزنده هست .

حالا بر خلاف نظر جنابعالی که ارزشمند هم هست ، معتقدم اصولا تمام کار ما باید متناسب با تهدید باشد ( که همین فقره اف-14 هم پاسخ به تهدید مشخصی بود ) این طراحی برنامه بدون توجه به تهدید ، وضعیت الان را برای ما ر قم زده ضمن اینکه بحث خرید به هیچ عنوان ایجاد توازن قوا با ایالات متحده ( بعنوان یک تهدید غیر همتراز ) نیست ، بحث تهدیدات منطقه ای کلاسیک مثل عراق ، پاکستان ، کشورهای حاشیه خلیج فارس و ... هست . برای همین برای پر کردن شکاف بین ما و اینها سریعترین راه ، ورود به حوزه خرید و همزمان جلو بردن طرح های بومی با همکاری طرف دوم هست البته دقت بفرمایید که الزام نیروی هوایی (اف-15 ) با الزامات نیروی دریایی تفاوت داشت . اف-15 باید با تهدید هوایی مقابله می کرد ( جنگنده برتری هوایی ) ولی تامکت با هدف خنثی سازی موشکهای کروز روسی و دفاع از ناوگان طراحی و تولید شد . به همین دلیل شما این تفاوت را می بینید