در ادامه همون تاپیک در پاک دیفنس یک نفر اشاره به شباهت بال با بال چنگدو اف 7 نموده است https://defence.pk/pdf/threads/iriaf-news-and-discussions.358559/page-290

بسم الله........ 2خرداد 1399 بعد از انتشار اخباری مبنی بر ارسال هواپیماهای میگ 29 سو خو 24 خریداری شده از روسیه به لیبی تصاویری ماهواره ی حضور میگ 29 در لیبی را تایید میکند . شش میگ 29 و دو سوخو 24 آماری از پرنده های جدید قوای خلیفه حفتر هستن . یکی از سخنگویان نیروهای خلیفه از تعمیر چهار فروند هواپیمایی زمینگیر شده خبر داد واعلام کرده بزودی پرواز این جنگنده ها از سر گرفته میشود . منابع مصری اعلام کردن میگ های 29 که در لیبی مشاهده شده است متعلق به این کشور نیست اما مصر هم در صورت لزوم حملاتی را بر علیه مواضع دولت وفاق ترتیب میدهد سرنگون شدن 2 پهپاد ترک در لیبی در 24 ساعت گذشته . ممکن است یکی از پهپادهای سرنگون شده از مدل اتکا و دیگری TB2 باشد تصاویری از دو سامانه پانتسیر شکار شده در مجموع پنج سامانه پانتسیر در لیبی در مدت 7 روز گذشته شکار شده اند یک سامانه آسیب دیده هم به غنیمت نیروهای وفاق در آمده است . بقایای یک کشنده بنز(شبیه کشنده های سامانه پانتسیر ) هم در زیر یک بانکر منهدم شده در فرودگاه الوطیه کشف شده .البته ترکها مدعی شکار 15 تا 17 سامانه پانتسیر هستن که مشخصه اغراقه . این در حالی ایست که اخبار تایید شده از حضور 8 سامانه فاعل پانتسیر در لیبی را گزارش میدادند انهدام دو راکت اندازگراد نیروهای وفاق توسط قوای خلیفه . ممکن است کار پهپادهای اماراتی باشد . تصویری منتسب به خدمه سامانه پانتسیر در لیبی .احتمالا مزدوران افریقایی ارتش امارات باشند .شاید یکی از دلایل شکار حداقل پنج سامانه پانتسیر در یک هفته علاوه بر ضعف ذاتی این سامانه حداقل در برابر اهداف با سرعت کم آموزش ضعیف خدمه هم باشد وضعیت لیبی در شرق ومرکز --------------------- یه چیزی درباره مصر هم اینه درسته اقتصاد قوی نداره همین الانشم بخشی از خریدهای نظامی که انجام میده با کمکهای دیگران هستش کافی مبالغ رو این دست کشورهای تقبل کنند مصر از لحاظ اقتصادی برای عملیات در لیبی مشکلی نخواد داشت .البته بدون کمک دیگران هم فکر کنم در نهایت مجبور به دخالت میشه با این روند پیشروی دولت وفاق مصر بصورت مستقیم با اخوانیهای مشکل داره . چندسالی از قلع قمع اخوانیهای توی این کشور نمی گذره

ضمانت اجرای محدودیت های هسته ای هم اجرای پروتکل الحاقی و بازرسی های گسترده هست ، پس جناب روحانی و آقای ظریف اتفاقا در این مورد هوشمندانه عمل می کنند و در برابر از بین رفتن برجام ، فقط تهدید به از بین بردن تعهداتی می کنند که ما بر اساس برجام قبول کردیم که مهمترینشون همین پروتکل الحاقی هست ... برای بازرسی های آژانس هم خیلی راحت می شه به بازرسان ویزا نداد یا با تاخیر چندماه این کار رو کرد و ده ها روش دیگه برای محدود کردنشون به کار برد . کلا تا رهبری اراده به مسلح شدن به سلاح هسته ای نکنند ، نه اون فتوا تغییر می کنه ، نه امکان خروج از NPT وجود داره و این موضوع دیگه دست دولت و جناب روحانی و ظریف نیست که بخواند بر اساسش نظر بدهند و تهدید کنند . نمی دونم ، قبلا بحثی بود که ما باید کلاهک هسته ای به تعداد داشته باشیم و سلاح هسته ایمون باید همزمان با موشک قاره پیما مون تست بشه تا به یکباره بتونیم آمریکا رو تهدید کنیم و نگذاریم آمریکا با خیال راحت به این بهانه به ما حمله کنه ... شاید مسئولین در تلاشند که این دو قابلیت رو همزمان با هم به دست بیارند . همه می دونند من یکی از افرادی هستم که از همون اول معتقد بودم که باید سلاح هسته ای داشته باشیم ولی خب ، داده ها و اطلاعات ما مسلما کمتر از تصمیم گیران کشور هست و نمی تونیم تمامی قضایا و زوایا رو بررسی کنیم ... من حتی برای موشک قاره پیما و کلاهک هسته ای که می تونه آمریکا رو بزنه هم اسم هم انتخاب کردم ... موشک قاره پیما : « قاسم » کلاهک هسته ای : « سلیمانی » اون وقت آمریکایی های الدنگ همیشه باید در ترس از « قاسم سلیمانی » باشند و روشون رو زیاد کردند تهدیدشون کنیم که با « قاسم سلیمانی » شما را با خاک یکسان می کنیم .

بسم رب الفتح مبین در فیلمی جدیدی که از تمرینات نیروی های حزب الله منتشر شده بخشی از تجهیزات جدید و تمرینات منطبق با استاندارد های جهانی نشان داده شد. با توجه به گفته ی رسانه های حزب الله این کلیپ توسط تعدادی از علاقه مندان این گروه ساخته شده است. که اشاره به این مطلب دارد که این آموزش و تجهیزات بخش عادی و کوچک این نیروست(یگان رضوان)! قصد بر این است که با قرار دادن سرنخ ها و تصاویر برای این تجهیزات ریشه یابی شود. با ذکر این نکته که تمام این تجهیزات در بازار ازاد و سیاه هم قابل تهیه است و حتی نیروهای تروریست سوریه هم بعضا به تجهیزات مشابه مجهز شده اند. نکته دوم این که در فیلم مذکور با دو نوع لباس و تجهیزات روبه رو هستیم که البته هر دوی این استاندارد ها در نمایشگاه ایپاس سال های گذشته به چشم خورده اند. تصویر از هلمت شماره یک بخشی از تجهیزات مشابه در این تمرینات در نمایشگاه ایپاس سه سال قبل در غرفه ی تیپ نوهد به نمایش در آمد. بخش بزرگی از تجهیزات این تمرین مشابه سرباز مدرن این این غرفه است. تصویر لباس کامل غرفه تیپ نوهد تیربار موجود در تصویر که به وضوح اپدیت ایرانی تیربار پی کا در نمایشگاه ایپاس است. سلاح کمری موجود به احتمال فراوان سلاح کاوه ۱۷ است( شاید زعاف) و به نقلی سلاح آگر. این سلاح کمری به وضوح در شلیک ها شخصی سازی شده است که یک نکته بسیار مثبت در میادین نبرد امروزیست. سلاح هجومی اصلی هم AK103 و در یک مورد ظاهرا کلاشنیکف AK47 بهینه سازی ایران است. در برخی از سلاح ها حتی اسکوپ مشابه با تصویر فوق دیده میشود. لباس و هلمت دوم در این تمرین و مطابقت با طرح سرباز آینده ایران در پایان باز این نکته تاکید میشود که این مطلب فقط یک ریشه یابی است و ممکن است بخشی از این تجهیزات از بازار سیاه تهیه شده باشد. بسیاری از موارد فوق که در نمایشگاه های ایران دیده شده اند ممکن است ریشه چینی داشته باشند. اما هدف یک مقایسه تصویری از امکانات موجود بوده نه بیشتر ! نکته مهم وجود این تفکر در فرماندهی این نیروست. جای امیدواری است که با ساخت تجهیزات مشابه توسط وزارت دفاع و ورود دو سلاح AK103 و مصاف به سازمان رزم نیروهای مسلح؛ شاهد تجهیز این نیرو ها(حداقل یگان های مخصوص) به این تسلیحات باشیم. پیوست: کلیپ مذکور https://www.aparat.com/v/mywQ3 میلیتاری...

دیگه انقدر مسئولان مختلف ونزوئلا از رییس جمهور گرفته تا بالاترین مقامات سیاسی و نظامی تشکر کردند و میکنند حتی چندباره و گروه های مختلف هم پیام محبت آمیز منتشر میکنند، شرمندگی ایجاد میکنه. در حالیکه قبلترها زمانی که ایران هم با مشکلات تحریم در زمان چاوز روبرو بود و با کمبود بنزین روبرو شده بود ونزوئلا هم به ایران صادرات بنزین انجام داده بود. چقدر تحریم و فشارها میتونه کشورها را مستاصل کنه که انقدر از چند تا نفت کش سوخت خوشحال بشند. در خبرها بود حتی مردم برای رساندن بیمار به بیمارستان با کمبود و نبود سوخت روبرو هستند. ولی شاید یکی از دلایل غلظت این حجم از سپاسگذاری ها به این برمیگرده که تقریبا هیچ کشوری ریسک کمک به ونزوئلا را در این مقطع به جان نخرید ( البته معلوم نیست اگر ما هم تحریم نبودیم چنین ریسکی میکردیم یا خیر ولی به هر حال قسمت مربوط به تهدیدات آمریکا با قوانی نظامی و جسارتی که ایران به خرج داد سر جای خودش باقی است. ) کاپیتان تانکر فورچون در مصاحبه ای گفته این سفر جزییاتی و ناگفته هایی داره که اگر مسئولان صلاح بدونند یک روزی فاش میکنند اون جزییات را. پ ن: ما روابط بسیار خوبی با ونزوئلا ایجاد کرده بودیم و البته تقریبا با امریکای لاتین در کل. ظرفیت خوبی هم ایجاد شده بود از نظر سیاسی و اقتصادی که متاسفانه با ماجرای برجام و نگاه تک بعدی به نظر با اعتماد به غرب همش رها شد. در طول شش سال غیبت ما ترکها برای خودشون بازار بزرگی ایجاد کردند در ونزوئلا (مثل آفریقا (که باز در دوره جدید ارتباط با کشورهای افریقایی مورد تحقیر قرار گرفت و رها شد ) و سایر نقاط جهان ) و ما کاملا رها کردیم تا تحریم های جدید. حالا میشه با کمی همت فعالتر شد و غرب را هم در کنار سایر حوزه ها نگاه کرد نه به عنوان تنها منبع موجود. تمام شواهد و قرائن نشون میده حتی با اودم یک دموکرات در کاخ سفید هم اروپا و هم آمریکا دیگه برجام قبلی را قبول نخواهند داشت و حداقل فشار خواهند آورد برای بندهای جدید. پس بهرته از حالا به فکر آینده بدون توجه به کاخ سفید! باشیم. حالا همین واردات و مشکلات روز محصولات کشاورزی را ببینیم که بخش عمده ای از ارز ما را میبلعه. محصولات خوراک دامی و دانه های روغنی و دام .... با برون سپاری و اجاره زمین های کشاورزی در مناطق پرآب تا تجارت طلا و فلزات گرانبها و مواد معدنی و ....

در تصویر فوق دو ماکت دیده میشه که به نظر میاد اف - 7 ای هست که همچون طرح سوپر - 7 که مادر JF-17 محسوب میشه، ورودی هوای موتور از دماغه جابجا شده به دو طرف هواپیما. من تو عکس زیر اونها رو با فلش مشخص کردم این هم تصویری از سوپر 7 هست : در واقع با توجه به تصاویر و طرح های موجود مهم ترین تفاوت سوپر 7 و JF-17 فرم استبلایزرهای افقی و عمودی هست که در JF-17 به سبک اف - 16 تغییر پیدا کرده و البته LEX های اضافه شده به طرح تقریبا یه چیزی بین اف - 5 و اف - 18 که شاید بشه گفت امضای نورثروپ گرومن پای این طرح هست. البته من ماکتی از سوپر 7 با نام نوشته شده بر روی اون هم دیدم که با همون پیکربندی استبلایزرهای فعلی JF-17 هست ولی شاید اوائل این طرح بوده و نام جدید براش تعیین نشده بوده و همون سوپر 7 رو روش نوشتن، تصویر زیر همون تصویر هست: در کل تجربه نشون داده که نیروی هوایی از این دست ماکت ها زیاد درست کرده و خیلی نباید اون ها رو جدی گرفت مبنی بر این که پروژه به طور جدی دنبال شده و به ساخت پروتوتایپ هم رسیده، چون خیلیاشون ظاهرا در حد همین طرح و ماکت هستن.

احتمالا بخاطر اینکه زمینه پشت امیر فرماندهی که در کادر دوربین قرار داره مزیّن بشه ماکت ها از قفسه ها به انتهای کنار پرچم منتقل شده

احتراما با تحلیل جنابعالی مخالف هستم به چند دلیل: از دیدگاه ونزوئلا : امریکا خیلی وقته ونزوئلا رو تحت تحریم های شدید خودش قرار داده و اقتصاد این کشور رو تخریب کرده و این اقتصاد داغون منجر به کاهش شدید شاخص های رفاهی در بین مردم ونزوئلا شده و این امر منجر به اعتراضات مردمی شده و به مرور با گسترش این اعتراضات و ایجاد یک رهبر برای آنها ( خوان گایدو) بستر مناسب برای اقدات تخریب زیر ساخت ها هم شروع شد ( مشکلات سوخت و انرژی ) . ((( خیلی جالبه واستون آشنا نیست این اتفاقات؟ آبان 98 حمله به پتروشیمی بندر امام و ... )))) . یکی از بحران های جدی ونزوئلا که داشت کشور رو رسما فلج میکرد سوخت بود که یهو سرو کله ایران پیدا میشه که علاوه بر انتقال سوخت میخواد زیرساخت های تولید سوخت در ونزوئلا رو بازسازی کنه . ((((این اتفاق صرف نظر از جنبه رفع بحران سوخت یه اتفاق بزرگ دیگه هم برای ونزوئلا هست که اون ایجاد امید (Hope) که میشه مقابل امریکا ایستاد میشه پیروز شد شما این حس رو با #GraciasIran و پیغام های ملت ونزوئلا می تونین متوجه شین . این امید میتونه تمام برنامه های امریکا رو در ونزوئلا بهم بریزه تازه میتونه مسری به دیگر کشور ها هم بشه ایا امریکا همچین خطر بزرگی و استراتژیکی رو به عنوان معامله با ایران به جان میخرد؟ )))) **پس حکومت گایدو بر ونزوئلا با این حجم عظیم ذخایر نفتی اولویت اساسی امریکاست و نه معامله کردن با ایران! ** از دیدگاه ایران : آمریکا ابزار فشاری داره به اسم تحریم اقتصادی که در وهله اول هر کشور مخالف با سیاست های خودش رو با این اهرم تحت فشار قرار میده ! و خیلی واسش مهمه این اهرم برای کشور ها ترسناک و در عمل موثر باشه و خیلی واسش مهم ابهت این اهرم حفظ بشه ! حالا ایرانی که خودش مورد تحریم امریکاست داره علنی جلوی چشم امریکا به ونزوئلا( مورد تحریم امریکا) صادرات سوخت میکنه ! این یعنی : 1- تحقیر امریکا از جانب ایران با ارسال سوخت به حیاط خلوت آمریکا 2- دور زدن علنی تحریم امریکا جلوی چشمان کل دنیا 3- این اتفاق به شدت موقعیت و موضع وطنفروشان داخلی و خارجی رو ضعیف میکنه و احساس عزت و اقتدار رو میان ملت افزایش میده و نتیجه ش میشه تمسخر شبکه های اونور آبی ( اینتر نشنال بی بی سی و من و تو و ...) رو این شبکه ها کلی هزینه شده که افکار مردم رو سوق دهی کنن ولی حالا که مورد تمسخر قرار بگیرن ایا باز کارایی خودشون خواهند داشت ؟ امریکا در این اتفاق یه شکست خورده واقعی هست قبلا اگر دغدغده ش تو خاورمیانه بوده الان باید بترسه از اینکه یه ایران دیگه در جنوب کشورش پا بگیره !

در مورد مطالبی که فرمودید: ۱-درسته و در واقع با حامل ها با سه نوع مختلف موشک طاءر لود شدن٬ از قدیمی ترین گونه (که قطر موشک به سمت سر جنگی کاهش پیدا میکنه) در دورترین حامل تا جدید ترین گونه در نزدیک ترین حامل با برد بیش از ۱۰۰ کیلومتر. ۲-همه پرتاب گرها همیشه مجهز به جک بودند و هستند و زمان شلیک حتما از جک استفاده میکنن مگر اینکه حامل ها شنی دار باشن پس نکته جدیدی نیست. ۳-اون کنیستر روی زمین در واقع کنیستر حمل (و نه شلیک) همین موشک طاءر هست٬ در خودرو حمل ذخیره با این کنیستر ها جابجا میشه و پای سامانه از کنیستر خارج میشه.

البته ما این متحد خوب رو بیش از 13 سال قبل پیدا کردیم. اون زمانی که بعضیا می گفتن چرا بین جهان سومی ها دنبال متحد می گردید. حتما میشناسیدشون چه کسایی رو می گم. منتها در این مدت نسبت به این متحد خوبمون کاملا بی مهر و بی تفاوت بودیم متاسفانه... امیدوارم این حرکت ضمن کمک به ثبات ونزوئلا و دولت اون کشور، باب جدیدی در همکاری های دو طرف باز کنه. بخصوص همکاری های تجاری - اقتصادی که الان هر دو طرف به شدت به اون نیاز دارند!

تصویری از یک آتشبار کامل از سامانه پدافند هوایی سوم‌خرداد ‌ تلار (پرتابگر دارای رادار) نزدیک به دوربین، مجهز به نسخه ۱۰۵ کیلومتری موشک طائر-۲ است.

رادار Protovnik-GE 59N6-TE شرکت روسی Rosboronexport که مسئولیت بازاریابی و صادرات محصولات نظامی این کشور را برعهده دارد دیروز از یک محصول جدید رونمایی کرد رادار Protovnik-GE 59N6-TE به عنوان نسخه جدید رادار 59N6E Protovnik-GE معرفی شد به نظر با اینکه این رادار از ابعاد فیزیکی کوچکتری برخوردار است اما خصوصیات ان بهبود نسبی مناسبی به خود دیده اند .این رادار با استفاده از کشنده Kamaz-6560 از قابلیت جابه جایی مناسبی برخوردار است.این رادار سه بعدی قابلیت شناسایی ورهگیری 1000 هدف مختلف اعم از موشکهای ضد رادار بمب های هدایت دقیق موشک و... به صورت همزمان را با حداکثر سرعت 8000 کیلومتر بر ساعت یا 6.53 ماخ را در حداکثر فاصله 450 کیلومتر و ارتفاع200 کیلومتر را در باند کاری L دارا میباشد.همچنین اتاق کنترل این رادار با استفاده از کابل فیبر نوری در حداکثر فاصله یک کیلومتری قابلیت استقرار دارد این عدد با استفاده از ارتباط رادیویی 15 کیلومتر میباشد.این رادار برخلاف نسخه قبلی خود از امکان تبادل اطلاعات با مراکز فرماندهی و کنترل C4I نیز بهره میبرد.

توجه دارید که صحبت از تهدید موثر در برابر بازگشت تحریم تسلیحاتی (یا مکانیسم ماشه) به عنوان اخرین بندهای حداقلی برجام هست که قراره نفعی به ایران برسونه بابت انجام تعهداتش. توقف پروتکل الحاقی و بازرسی های سرزده و ... در مقابل نابودی آخرین بند برجام و تاکید همچنان برای حفظ برجام جدای از عقب نشینی آشکار فنی، پیام کاملا غلطی را هم به دشمن ارسال میکنه. به هر حال بازرسی ها سر جاشون طبق ان پی تی قرار دارند و شما هر چه قدر هم بازی کنید ( که در شورای حکام پاسخ هماهنگی از سمت حتی چین و روسیه دریافت خواهیم کرد و یک اجماع را ضد خودمون سبب میشیم ) نهایتا مجبور به اجازه بازرسی خواهید بود ( دوربین های روتین هم که سرجاشون هستند ) و خب در اینصورت یا شما از تعهدات برجام عدول کردید ( به لحاظ عملی و فنی نه چیزی که در گام های هسته ای عنوان شد ظاهرا و در حد یک نمایش به اقدام حرکاتی انجام شد و عنصر معنوی! تعهدات را فریز کردیم ) که خب مشخصا شورای حکام یک گزارش میده که اینها از برجام (حتی با تصویب نامحدود تحریم تسلیحاتی ( چیزی که با اون عمل به قول شما هوشمندانه خودمون تحریک کردیم انجام بشه ) ) تخطی کردند و عملا برجام را با اینکه خودشون گفتند فقط پروتکل را اجرایی نمیکنیم ولی در برجام همچنان هستیم بیشتر زیر پا گذاشتند و خب مشخصه چه اتفاقی رخ میده، یک اجماع و نهایتا مکانیسم ماشه همراه با تحریم تسلیحاتی که قبلا تمدید شده و یعنی باخت با این تفاوت که یک اجماع و تفاهم ضد سرکشی و عمل نکردن به توافقات و فریب آژانس (تعلل در مجوز بازرسی ها) ایجاد کردیم ضد خودمون در حالیکه توپ نه در زمین ما که در زمین اروپا و آمریکا و حتی چین و روسیه میبود که در این فرض با امریکا در تحریم تسلیحاتی همراهی کردند. یا اینکه در بازرسی ها مشخص میشه شما عدول نکردید و چیزی که در اینصورت داریم چه مواردی است: 1.تمدید تحریم تسلیحاتی 2.فریز بودن گام های هسته ای و همچنان مثلا رعایت سقف خاصی در مواد غنی شده یا حفظ فردو به همون صورت و همچنین کار برای تغییرات برگشت ناپذیر راکتور اراک و ... در هر دو فرض اگر با تمدید تحریم تسلیحاتی ما فقط بسنده کنیم به تعلیق پروتکل الحاقی و نه خروج از برجام ( حالا ما بحث میکنیم که کدوم برای غرب سخت تره و برای ما منفعت داره تا تهدید کنیم که تسلیحات را تحریمش را تمدید نکنند ) بازنده ماییم. در مورد فتوای رهبری هم کامل در پست قبلی بحث شد که اگر دقیق مشاهده شده باشه اعلان رسمی مثلا تغییر فتوای رهبری الان یعنی اش نخورده و دهان سوخته! خروج از ان پی تی هم خاصه هیچ ارتباطی با فتوا نداره و دست دولت کاملا بازه بماند که تهدید بهش ( اصطلاحا بلوف مدمنظر ما برای عدم تحریم تسلیحاتی ) را که اصلا متوجه نمیشم چرا اصرار دارید دست دولت بسته است. نهایتا اگر نگرفت هم ( فرض میکنیم بلوف بوده ) صدها راه هست برای منت گذاری بر سر جامعه جهانی ( وقتی کار از کار گذشته ) و تنها حذف برجام. ( همه اینها در صورت تمدید تحریم تسلیحاتی است والا که مکانیسم ماشه خود به خود برجام را از بین میبره حتی اگر ما هوشمندانه! یا غیرهوشمندانه بخواهیم توش بمونیم به زور!) خلاصه زیاد اسیر پروپاگاندای دولت نشید، دولت اگر دستش بسته بود فراتر از این موارد اون همه شرط و شروط صریح رهبری و توصیه ها در رابطه با برجام و بندها و لاقل شیوه اجراش و روش مذاکره و تصویب در مجلس و بررسی در ارگان های مختلف را با انواع روشهای مستقیم و غیرمستقیم مثل آب خوردن نمیتونست دور بزنه طوریکه تقریبا حتی یکی از شرطها هم رعایت نشه و وقعی بهش گزارده نشه. با اینکه معنای شرط رهبری برای یک موضوع کاملا واضح هست که در چه دسته ای قرار میگیره ولی دولت در اون زمان درا وج غرور و قدرت ناشی از جشن های خیابانی و انتظارات ایجاد کرده برای مردم ( بهشت برین با برجام و دلار هزار تومانی و پراید 4 تومانی) در کسری از ثانیه همه را و حتی رهبری را در عمل انجام شده قرار داد و خب اگر از معادلات قدرت در جمهوری اسلامی اطلاع نداریم و فکر میکنیم واقعا رهبر دستش همه جوره بازه ( اون زمان مرحوم هاشمی هم زنده بود تازه ) و همه هم در همه طیف های سیاسی و امور کشور گوش به فرمانش هستند و به اندازه سر سوزنی از فتوا و دستور و شرط و توصیش عدول نمیکنند خب به نظر تفاوت دیدگاه داریم.

فتوا محدود کننده قطعی نیست. شاید در صنعت دفاعی بعضی ها مقلد امام خامنه ای نباشند! کما اینکه بعضی از مراجع نظر دیگری راجع به سلاح هسته ای دارند. البته سلاح هسته ای دو بعد دارد ، یکی فنی و دیگری رسانه ای. اما باید این را هم در نظر گرفته که بعد رسانه ای هم خود دو قسمت دارد، اثر گذاری بر عموم و اثرگذاری بر خواص، یعنی تصمیم گیرنده ها. در بعد اثرگذاری بر خواص، بعید میدونم تصمیم گیران در آمریکا یا حتی اروپا و حتی روسیه و چین قبول کرده باشد که ما سلاح هسته ای را حرام می دانیم و نمی خواهیم! در بعد رسانه ای هم اینقدر خود اینها تبلیغ کردند که برنامه هسته ای ایران فلان... که یک نظر سنجی باید بکنیم ببینیم تبلیغات زیادی ما در مورد فتوا بیشتر اثر داشته یا تبلیغات اونها روی برنامه خطرناک هسته ای ایران!!!

خوار شد کسی که در خانه با دشمن جنگید .... سلاح های پدافندی فقط برای زمان صلح کاربرد دارند ، کشوری همیشه پیروزه که توان ضربه زدن داشته باشه وگرنه شما 50 تا پانتسیر بگذاری ، 20 تا پهپاد با سلاح های برد بلند ، توی یک بازه ی یک هفته ای نابودشون می کنند . بزرگترین سلاح های پدافندی یک کشور ، سلاح های هجومی اون کشور هستند ... همین ایران فعلی در برابر اعراب رو فرض کنید ، بزرگترین سلاح های بازدارنده های ما ، موشک های بالستیک ما هستند که سلاح های تهاجمی محسوب می شوند .

خوش آمد گویی به کاپیتان نفت کش ایرانی با رعایت دستورالعمل های بهداشتی!

ونزوئلا کلا 42 فروند جنگنده داره که برای یک کشور نفتی با این ابعاد از ذخایر و منابع، مقدار خاصی نیست. ولی داستان این جنگنده های ونزوئلایی و نیروی هوایی این کشور بسیار مهمتر از اون چیزی هست که فکر میکنید؛ ونزوئلا اولین کشوری هست که F-16 خرید، اونم 72 فروند که بعدا بخاطر کمبود منابع مالی به 24 فروند (سال 1982) در اون زمان اف 5، OV10 و میراژ 3 و 5 هم داشتند . در همون دوران دولت طرفدار آمریکای کارلوس پرز دوبار از کودتای ارتش با استفاده از همین نیروی هوایی جان سالم بدر برد، در کودتای دوم، بیشتر پایگاه های نیروی هوایی دست شورشیان میفته ایضا آسمان این کشور موقتا به کنترلشون در میاد، ولی بخاطر نبود خلبان و ضعف در این بخش،همین F-16 ها در اختیار وفاداران به دولت باقی میمونه که کمک میکنه تا بتونند سایر پایگاه های نیروی هوایی رو برگردونند، آسمان رو مجدد به کنترل بگیرند و کودتای به رهبری چاوز رو سرکوب کنند. توی همون درگیری ها تعدادی از جنگنده های خودشون رو روی زمین و هوا از دست میدن. این سوخو های 30 در زمان چاوز خریداری شدند، اون موقع که اقتصاد ونزوئلا مشکل مالی نداشت. ونزوئلای چاوز میخواست نیروی هوایی رو بازسازی کنه، مستقل از آمریکا، اف 16 هایی که داشتند دیگه خدمات و پشتیبانی ایالات متحده رو نداشتند، اون موقع حتی سردار نجار برای بازدید و سرپا کردن و یا خریدشون رفت ونزوئلا،..

نکته های جالبی داره عکس اول اینکه موشک های پرتابگر نزدیکتر به دوربین با دو پرتابگر دیگه فرق دارن، بالک های تثبیت کننده باریک تر و کشیده تر هستن و فاصله اشون با بالک های کنترلی کمتر هست. دوم اینکه پرتابگر مجهز به جک برقی شده، احتمالاً موشک ها سنگین تر و قدرت موتور ها بیشتر شده و برای جلوگیری از عدم تعادل بعد از شلیک مجهز به جک تثبیت شده. سوم اون کنیستر های خاکی رنگ موشک کنار پرتابگر هست. چهارم رنگ آمیزی غیر متداول هست که مناسب این منطقه نیست.

میگم چقدر خوبه ادم نفت داشته باشه حتی اگه ما این تانکر های نفتمونو رایگان هدیه کرده باشیم یه متحد خوب رو پیدا کردیم کم کم داریم نزدیک خلیج خوکا میشم . ظاهرا دیگه باید بگم تامام. یا علی . با توجه به اینگه امریکا کلی خرج کرد بعد از چند سال هوس کرد انقلاب راه بندازه و ایران نزاشت خودش یه دنیا ارزش داره بقیه مسائل سیاسی که دیگه به کنار .

وقتی داستان رادار رو در مستندش می بینیم گفته میشه که لیستی از نیاز ها رو به فرماندهی میدن و میگن این تجهیزات رو باید تهیه کنید و اگرنه رادارها از کار می افتن فرماندهی هم وقتی این بی تفاوتی رو می بینه برگه رو پاره می کنه و میگه برید و نیاز خودتون رو رفع کنید و ... که جهاد خودکفایی رادارسازی رو شروع میکنه واقعیت اینه که تهیه سلاح دست نیروی هوایی باشد یا وزارت دفاع زیاد فرقی نمی کند ، تنها تفاوتش یک شاخه بیشتر و بالاتر در چارت سازمانی هست مشکل نبود مدیر دلسوز و برنامه ریز هست وقتی شما دلسوزی رو نداشته باشی هرکس مشکل رو به گردن دیگری می اندازد و کلا کار می خوابد مثل بحران ها در شرکت های دولتی که کسی حاضر به تصمیم گیری و هزینه نیست شرکت های خصوصی به دلیل داشتن بحث سود اقتصادی مدیران دلسوز دارند و همین قضیه باعث میشه در دنیا این شرکت ها خوب پا بگیرن سیستم ها از کارهای تحقیقاتی طوری حمایت می کند که شرکتی از کار تحقیقاتی ضرر نکند حال در سیستم فعلی ما اجازه رشد شرکت خصوصی داده نمیشه از طرفی مدیر دلسوز شانس رشد در سیستم رو پیدا نمی کند و مدیران نه بر اساس اقدامات مثبت کارنامه عملکردیشون بلکه بر اساس چاپلوسی و عدم توبیخ در پرونده رشد می کنند و این یعنی مدیر محافظه کار شانس بالایی برای رشد دارد، در حالی که مدیری که دلسوز است و از خود مایه میذارد علارغم پرونده پر توفیقش ، توبیخ هم زیاد دارد و شانسی برای رشد ندارد ------------ ما باید روی تربیت نیرو و شرایط رشد نیرو دوباره کار کنیم تا افراد دلسوز تو سیستم ما رشد کند یعنی رشد و گرفتن سمت مدیریت بر اساس عملکردهای مثبت و دستاوردهای مهم باشد نه بر اساس کم بودن نمرات منفی بارها تو نیروهای مسلح دیدم که ادم های فعال بدلیل یک توبیخ در پرونده از درجه خود محروم شدند در حالی که محافظه کار و بدون عملکرد درجه خود را بدون مشکل گرفته است

لیبی ... پیچیدگی های یک زمین بازی در هفته های اخیر شاهد تغییر دراماتیکی وضعیت درلیبی به نفع دولت الوفاق به ریاست فایز السراج بودیم که این تغییر موازین قوا بعد از ورود علنی و مستقیم وتاثیر گذار کشور ترکیه اتفاق افتاد البته ترکیه تنها بازیگر لیبی نیست ولی باتوجه به اتفاقات این روز ها تبدیل به یک وزنه ی بسیار موثر در آن شد که با توجه به موقعیت استراتژ یک کشور لیبی و همچنین وجود منابع نفت و گاز این تاثیر گذاری به شمال افریقا و سایر مناطق کشیده خواهد شد . اما وضعیت حاکم در لیبی و تعدد بازیگران منطقه ای و فرا منطقه ای باعث پیچیدگی بیش ازحد و گاهی گیج کننده شده است . که باتوجه به اینکه هر بازیگر به دنبال تامین حداکثری منافع خود میباشد و این مسئله باعث تضاد منافع و تنش با سایر کشورهای موثر در انجا میشودکه باتوجه به وضعیت امری طبیعی است . آن چیزی که در این چند وقت اخیر شاهد آن هستیم نتیجه دخالت ناتو و آمریکا که منجر به سر نگونی حکومت سرهنگ قذافی شد و بعد از ان لیبی در تمام این سال ها روی آرامش را به خود ندید در این مطلب سعی میشود به صورت مختصر بازیگران تاثیر گذار در لیبی و روابط انها همچنین تاثیر آن بر سایر معادلات جهانی رو در حد توان شرح دهم . ناتو- اروپا تضاد منافع و سردرگمی در سیاست ها شاید بتوان گفت نوع روابط بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ناتو پیچیدترین وضعیت موجود درلیبی میباشد . که این کشورها در دوجبه ی مقابل هم صف آرایی کردند و این کشورها شامل یونان فرانسه ایتالیا و المان و آمریکا که هر کدام به دنبال بزرگترین قطعه ی این کیک است . اما در مورد نحوه ی صف ارایی انها کشورهای فرانسه المان یونان و قبرس به شکل واضحی از خلیفه حفتر حمایت میکنند و ایتالیا از دولت الوفاق حمایت میکند اما امریکا تا حدود سیاست یکی به نعل ویکی به میخ را درپیش گرفته است از طرفی تماس تلفنی ترامپ با خلیفه حفتر و حمایت ازاو را شاهد بودیم واز طرفی دعوت به گفتگو و توقف درگیری رو از طرف وزارت خارجه امریکا را می بینیم اما رابطه ایتالیا و سرزمین عمر مختار یک رابطه قدیمی و بسیار عمیق از لحاظ تاریخی است و تاقبل از سقوط سرهنگ قذافی روابط بسیار خوب و حتی میتوان گفت سطح بلا خصوصا رابطه معمر قذافی وسیلویو برلوسکونی نخست وزیر سابق در نوع خود جالب توجه بود ولی با سقوط قذافی و حمایت نیکولا سارکوزی رئیس جمهوری اسبق فرانسه از رئیس شورای ملی انتقالی مصطفی عبدالجلیل در لیبی به نوعی جایگاه خود را ازدست داد ولی در سال های اخیر با حمایت از حکومت السراج سعی در رقابت با فرانسه از یک طرف و بازپسگیری جایگاه خود در لیبی است و این رقابت و تضاد منافع تا انجا پیش رفت که باعث تیرگی روابط بین دوکشور در ماههای اخیر شده بود البته این رقابت منحصر به لیبی نیست بلکه بیشتر در حوزه ی دریای مدیترانه و سهم خواهی برای منابع انرژی می باشد و این مسئله رو در رقابت بین دو غول نفتی جهانی شرکت انی ایتالیایی و وتوتال فرانسوی برای بدست آوردن قرادادهای استخراج و بهره برداری از منابع گاز مدیترانه وصادارت آن به اروپا در جهت کاهش وابستگی به گاز روسیه بروشنی نمایان است مصر ... وضعیت دشوار وانتخاب های دشوار تر مصر به عنوان مهمترین وتاثیر گذارترین همسایه لیبی در شرایط بسیار سختی قرار دارد از طرفی بخاطر شیوع کرونا و از دست دادن بخش بزرگی از درامد خود دچار مشکل شده واز طرف دیگر بحران مربوط به سد النهضه که بعد از یک پروسه دشوار از گفتگوهای سه جانبه مصر -سودان - اتیوپی و مشارکت آمریکا به نظر میرسد به بن بست رسیده است و با ورود ترکیه به پرونده ی لیبی و تغییر موازین قوا به نفع اخوانی ها در لیبی میتوان گفت که مصر همزمان با سه بحران بزرگ روبرو می باشد و کار به جایی رسید که با تهدید ضمنی رئیس جمهور مصر عبدالفتاح السیسی مبنی براینکه اجازه نخواهد که لیبی به مرکزی برای صدور تروریست تبدیل شود ممکن است منجر به دخالت هرچه بیشتر مصر در بحران لیبی شود که البته واضح است انتخاب آسانی نخواهد بود اگر دخالت کند و ترس آن میرود که کشور لیبی به وضعیت یمن در زمان جمال عبدالنصر تبدیل شود که مصرهای بخاطر خسارت های سنگین خاطره ی بسیار تلخی از آن دارند و شاید یکی از مهمترین دلایل شکست مصر در سال 1967 از اسرائیل همین شرکت در جنگی که ضرورتی برای آن نبود . از جهت دیگر تقویت گروه اخوان المسلمین در لیبی باعث بازیابی روحیه ازدست رفته ی اخوان مصر خواهد شد که منجر به تحرک بیشتر انها در داخل وخارج مصر خواهد شد حوادث چند وقت اخیر در صحرای سینا نشان داد که غفلت از لیبی میتواند بسادگی مصر را وارد چالش های سخت امنیتی نماید باید منتظر شد و دید در شرایط دشوار کنونی مصر برای حفظ منافع خود چه سیاستی در پیش خواهد گرفت روسیه ... درپی احیای روابط گذشته اتحاد شوروی سابق و همچنین روسیه یکی از متحدان سنتی لیبی بودند و رابطه ی خوبی با حکومت قذافی داشتند والبته قذافی هم اصطلاحا یک مشتری دست به نقد سلاح های روسی بود ولی بازهم مثل همیشه روس ها با سیاست مبهم خود از طریق عدم وتوی قطعنامه شواری امنیت در مورد لیبی که منجر به دخالت ناتو و آمریکا برای کاربرد زور از برای متوقف کردن ماشین جنگی سرهنگ قذافی که تا نزدیکی شهر بنغازی رسیده بود ودرنتیجه این دخالت حومت قذافی سرنگون شد و با کشیده شدن بحران ها به سایر کشورها از جمله سوریه باعث شد تا در سیاست های خود تجدید نظر کنند و بعد از مدت ها با حمایت از ژنرال خلیفه حفتر دوباره به صحنه لیبی بازگردند البته شرایط خاص حاکم بر لیبی فهمیدن اینکه واقعا سیاست روسها چه خواهد بود کمی دشوارمی باشد ولی میتوان گفت آنها خطر کاهش سهم نفوذ خود دربازار انرژی اروپا را درک کردند و احتمالا بدنبال نقش آفرینی در جهت مشارکت در پروژه های نفت وگاز مدیترانه هستند تا همچنان بتوانند در صحنه رقابت باقی بمانند امارات - قطر دوئل دو خر پول رقابت خصومت امیز بین دوکشور امارات و قطر همان طور که انتظار می رفت به کشور لیبی هم کشیده است البته باید در نظرداشت که این رقابت که پول های هنگفتی هم در ان خرج می شود منحصر به لیبی نبوده وتقریبا به هر نقطه ای که یکی از آنها پا بگذارد بسرعت تبدیل به یک درگیری تمام عیار خواهد میشود مصر یمن سودان صومالی تونس الجزائر عراق سوریه لبنان ترکیه و حتی امریکا چه بصورت علنی و یا پنهانی بشدت سعی در بیرون راندن یک دیگر از صحنه بازی میکنند شاید مهمترین علت این اختلاف به دو رویکرد متضاد حول حمایت از جریان اخوان المسلمین از سوی قطر و گرایش بشدت ضد اخوانی امارات متحده و بخصوص شیخ محمد بن زاید برمیگردد واین وضعیت بعد از شکل گیری محور مصر عربستان -امارات که منجر به قطع رابطه و محاصر ه ی قطر گردید به اوج خود رسید و این پایان بازی نیست حالا با تغییر موزاین به نفع اخوانی ها درلیبی باید منتظر حرکت های بعدی دو طرف باشیم . مغرب - الجزائر - تونس همسایه های موثر و غیر موثر هرکدوم از این کشورها که اصطلاحا به " کشورهای المغاربه " معروف هستند نسبت به اتفاقات لیبی سیاست های متفاوتی دارند تونس که جریان اخوانی در ان بسیار قوی میباشد به طبع با دولت الوفاق رابطه نزدیکی دارد اما الجزائر با روی کار امدن حکومت جدید به ریاست عبدالمجید تبون و نفوذ امارات در این کشور به محور مصر -امارات نزدیکتر است . در مورد مغرب امارات سعی در کشاندن پادشاه مغرب به سمت محور خود بود ولی مثل اینکه " ملک محمد السادس " روی خوشی به این مسئله نشان نداد و باعث بروز تنش های در روابط بین دو کشور شد سوریه وارد بازی شد آیا ایران.... وارد این گود بازی خواهد شد ؟ حضور فرستاده خلیفه حفتر در دمشق و همچنین بازگشت روابط دیپلماتیک بین دو کشور و پرواز هواپیماهای سوری "اجنحه الشام " به لیبی نشان میدهد که دمشق تصمیم خود را برای بازی کردن نقشی هرچند محدود گرفته است . اما جواب این پرسش در مورد ایران دشوار است البته تصور موجود از وضعیت سیاست گذاری در این مورد اینست که خود مسئولین هم احتمالا نمی دانند چه سیاستی باید پیش بگیرند . خبرهایی تایید نشده از وجود برخی حمایت های غیر علنی از دولت الوفاق وجود دارد ولی بخاطر اینکه هنوز منابع مطمئن و رسمی در این زمینه وجود ندارد نظر دادن دراین خصوص آسان نیست . اما ان چیزی که میتوان با اطمینان بالا درباره ی آن نظر داد اینست که وضعیت توازن قوای موجود در لیبی به سایر مناطق هم کشیده خواهد شد چرا ؟ جواب ساده است اگر بار دیگر نگاهی دقیق به زمین بازی و بازیکنان آن بیاندازیم بخوبی درک خواهیم کرد که اکثر انها در پرونده های عراق سوریه یمن و لبنان مشارکت فعال دارند و درسیاست امتیازاتی که دریک زمین بازی بدست آورده اید را میتوانید در سایر زمین ها هم از آن استفاده کنید اگر خوب به محور ترکیه - قطر - اخوان المسلمین نگاه کنیم متوجه شویم که شرایط تاچه اندازه میتواند تغییر کند این احتمال میرود که در سوریه وعراق با انجام تفاهماتی با سایر کشورها ما رو هر بیشتر به چالش بکشانند و با بسط نفوذ ترکیه در یمن و لبنان از طریق حمایت هرچه بیشتر از گروههای اخوانی چه بسا معادلات جدیدی را دراین کشورها ایجاد کنند که معلوم نیست ورود یک بازیگر قدرتمند مانند ترکیه چه مشکلاتی برای ما ایجاد خوهد کرد

روبات تهاجمی Whistle بلاروس ارائه طرح هایی مبتنی بر روبات های تهاجمی اخیرا در کشورهای مختلف به کرات دیده شده است بر همین اساس در بلاروس نیز یک روبات تهاجمی معرفی شده است که به ادعای طراحان ان علاوه بر سامانه الکترواپتیک برای هدایت وشناسایی اهداف از یک سامانه هوشمند برای شناسایی و معرفی اهداف احتمالی در حداکثر فاصله 3500 متری نیز برخوردار است این روبات توانایی شلیک 18 راکت 57 ملم هدایت ناپذیر S-5 نیز دارد.گفته شده است این سلاح از قابلیت خوبی برای دفع حملات الکترونیکی نیز بهره میبرد. کاربر روبات قادر به ارتباط با ان در فاصله 5000 متری در محیط باز و 500 متری در محیط های بسته میباشد.نکته جالب این روبات تجهیز ان به باتری های قدرتمندی است که در کنار موتور سوخت دیزل ان به این روبات اجازه کار در حالت سکوت و همچنین با کمترینمیزان انتشار گرما برای مخفی ماندن از تجهیزات شناسایی دشمن در شرایط خاص نیز میدهد.

وزارت دفاع اسرائیل و خرید سلاح تاکتیکی انتحاری FIREFLY SPIKE وزارت دفاع اسرائیل اخیرا سفارش خرید پهباد FIREFLY به شرکت اسرائیلی رافائل داده است.این سلاح در اصل یک پهباد انتحاری میباشد که به سربازان امکان تهاجم برعلیه اهداف در محیط های شهری و خصوصا در اماکنی که امکان درگیری مستقیم با دشمن وجود ندارد میدهد.این پهباد قابلیت حمل و عملیاتی شدن توسط یک نفر را دارد میباشد همچنین به دلیل طراحی خاص ان استفاده از ان اموزش ویژه ای را نمی طلبد.شرکت رافائل این سلاح را به عنوان عضوی جدید ازخانوده موشک های هدایت شونده اسپایک طبقه بندی کرده است.این پهباد بردی معادل 1000 متر در محیط های باز و 500 متر در محیط های بسته و خارج از دید دارد.این پهباد قابلیت پرواز به مدت 15 دقیقه را دارا میباشد که این زمان با حذف سر جنگی(350 گرم) به 30 دقیقه نیز خواهد رسید.سرعت انتقالی این پهباد 60 کیلومتر بر ساعت و سرعت صعود ان نیز 70 کیلومتر بر ساعت میباشد. برای حمل راحت تر این پهباد از یک تیوپ برای نگه داری ان استفاده میشود که باتوجه به وزن 3 کیلوگرمی برای هر پهباد و وزن 1 کیلوگرمی برای تبلت و واحد ارتباط ان به راحتی قابل حمل توسط نفر میباشد.علاوه بر روش الکترواپتیک برای هدایت این پهباد میتوان به صورت خودکار به هدف تعیین شده حمله نماید وکاربر نیز میتواند در صورت نیاز به تغییر هدف نیز اقدام نماید. این پهباد علاوه بر قابلیت عملیات در شب توانایی انجام عملیات در محیط هایی با دید کم نیز دارا میباشد.این سلاح به دلیل تولید کمترین میزان صدا توانایی غافلگیری هدف تاهنگام نابودی ان را نیز در اختیار دارد.

شاهین در برابر اژدها آیا جنگنده پنهانکار چینی پتانسیل شکست لبه فناوری نظامی نیروی هوایی ایالات متحده را دارد ؟ بخش یکم ازیک نظر ، ایالات متحده و چین ، تنها دو نیروی هوایی بشمارمی آیند که جتهای رزمی نسل پنجم را به شکل بومی توسعه داده و بخدمت گرفته اند . از یکسو ، نخستین فروند از جنگنده برتری هوایی اف-22 رپتور از دسامبر 2005 و نسخه ارزان تر این فناوری ، یعنی اف-35 در حدود 9 سال بعد ( 2014) وارد خدمت شده و از سویی دیگر ، جنگنده چینی نیز از اوایل 2017 ، پروازهای نیمه رسمی عملیاتی خود را آغازنموده است . راست : تصویر غیر رسمی از کابین جی-20 .... چپ : کابین اف-22 رپتور این درحالی است که اف-35 را می توان دریک طبقه بندی جداگانه و متفاوت ، بحساب آورد ، اما برخی معتقدند که جتهای اف-22 و جی-20 را دریک رده مشخص می بایست قرار دارد ، چرا که هر دو در رده جتهای سنگین وزن با ماموریت ایجاد برتری هوایی قرار گرفته و هر دو نیز قرار است در درگیری های احتمالی بر فراز آسیا و اقیانوس آرام نقش اصلی را ایفا نمایند ، در حالی که بطور همزمان ، رپتورهای نیروی هوایی ایالات متحده برای رویارویی با نیروی هوایی ایران و روسیه ، به پایگاه هایی در نزدیکی مرزهای این دو کشور گسیل شده و می شوند . بنابراین ، مقایسه قابلیتهای رزمی این دو جت رزمی می تواند پیامدهای حضور فراگیر این هواگردها را برای دونیروی هوایی کاربرآن ، علیرغم توجه به این موضوع که این جنگنده ها می بایست جایگزین جتهای نسل چهارم نظیر J-11B و F-15C گردد ، مورد توجه قرار دهد . ماکآپ مقیاس 1:35 ( احتمالا" ) از پیشرانه جی-20 شاید مهمترین تفاوت میان اف-22 و جی-20 را می توان درماهیت آغاز و روند فعلی آن جستجو کرد ، به شکلی که جت چینی هنوز در آغاز مسیر خود قرار داشته ، در حالی که تولید پرنده آمریکایی درسال 2009 متوقف و برنامه های پیش بینی شده برای ارتقاء آن نیز بحالت تعلیق درآمده است . این مساله به اعتقاد برخی ناظران ، کفه ترازو را در دراز مدت به نفع جی-20 تغییر خواهد داد ، چرا که با ادامه سرمایه گذاری ها و موفقیت در فروش خارجی احتمالی ، طرح جی-20 میتواند بروزرسانی ها و ارتقاءهای متنوعی را بخود دیده و با فناورهایی یکپارچه شود که رپتور قادر به برابری با آن نباشد . پیاده روی فیل ها راست : جی-20 چپ : اف-22 نمونه بارز این مساله را می توان در حوزه معماری رایانه ای رپتور جستجو کرد که متعلق به دهه نود میلادی بوده ، در حالی که متقابلا" جی -20 ازپیشرفته ترین اویونیک در دسترس بهره مند است . مضاف براین ، جی-20 به احتمال بسیار زیاد می بایست به یک سامانه distributed aperture ( بعنوان یک سامانه آگاهی موقعیتی شبیه به آنچه که در اف-35 مورد استفاده قرار گرفته . م ) مجهز شده باشد ،در حالی که بسیار بعید است که اف-22 بدان مجهزگردد . راست : جی-11 بی چپ : اف-15 سی کابین اف-15 سی از سویی دیگر ، روند تکامل جی-20 ، در یک بازه 3ساله ، مورد توجه ناظران نظامی قرار دارد. در ابتدای امر ، پیشرانه های AL-31FM2 روسی ( بعنوان قلب تپنده سوخو-34 ) در این جنگنده بکار گرفته شد ، اما بدلیل حساسیت موضوع ، چینی ها بسرعت پیشرانه بومی WS-10B و سپس WS-10C را جایگزین نمونه روسی نموده و به منظور افزایش قابلیتهای رزمی ، بر اساس برخی اخبار منتشره ، پوشش جاذب امواج راداری ، سامانه های جدید جنگ الکترونیک نیز بدان خواهند افزود . به همین دلیل ، با سرعت فعلی ، بتدریج شکاف فناورانه بین اف-22 و جی-20 تا سال 2025 ، به حد خطرناکی خواهد رسید . در حوزه مهمات هوایی ، چینی ها بسرعت موشک دوربرد PL-15 را که در اواخر 2010 معرفی شد را با این جنگنده یکپارچه نموده است . با این وصف ، طبق اطلاعات موجود ، هر دو جنگنده قرار است تا موشکهای جدیدی را به زرادخانه فعلی خود اضافه نمایند ، هر چند سرعت نیروی هوایی چین در مدرنیزه سازی جی-20 از همتای خود در نیروی هوایی ایالات متحده بیشتر ارزیابی می گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9  پی نوشت : 1- ادامه دارد .......... 2- تجمیع پستهای مرتبط با جنگنده اف-22 ، سوم اسفند سال یکهزار و سیصدو نود و هشت خورشیدی .

Ticonderoga-Class Cruiser CG-52-USS-Bunker-Hill