به نام خدا نیروی هوایی روسیه، مقر گروهک فیلق‌الشام رو در حوالی ادلب در حالی که در حال اجرای رژه بودند، بمباران کرده (احتمالا یاد رژه و دانشکده آموزش نظامی زهران علوش افتاده باشید) و تلفات بالایی به این گروهک وارد کرده. به گفته گروهک فیلق‌الشام ۷۸ نفر کشته و بیش از صد نفر زخمی شدن که البته احتمالا تعداد کشته‌ها بیشتر هم خواهد شد. چند روز پیش هم خبری مبنی بر حمله موشکی دقیق به تاسیسات نفتی غیرقانونی در جنوب جرابلس منتشر شد. این هم عکسی منتسب به گروه جبهه مردمی آزادی بخش فلسطین (اختصارا PFLP). اسلحه ایرانی صیاد در دست این عضو از گروه یاد شده. منابع: کانال‌‌های تلگرامی @iswnews و @syriankhabar و @partisan2015

بنام خداوند بخشنده مهربان     با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مار ماهی دریای خزر (بررسی نیروی دریائی جمهوری آذربایجان)       پیش از این و در قالب تاپیک کوسه های اقیانوس هند ، به خطرناک ترین و قدرتمندترین نیروی دریائی همسایه در آب های جنوبی کشور عزیزمان پرداختیم. در این تاپیک قصد داریم به یکی دیگر از نیروهای دریائی زهردار کشورهای همسایه بپردازیم. شاید در وهله اول ، امکانات و تجهیزات نیروی دریائی آذربایجان جدی و موثر به چشم نیاید. اما باید به این نکته اساسی توجه نمود که بخاطر بسته بودن محیط پیرامونی دریای کاسپین و عدم امکان انتقال ناوگان از آبهای آزاد به این دریا ، می بایست که توان دریائی کشورهای حاشیه این دریا بصورت ویژه و خاص مورد توجه قرار بگیرد. با توجه به صلاحدید دوستان عزیز بخش نیروی دریائی، تصمیم گرفتم که یک تاپیک تخصصی در مورد آشنائی با نیروی دریائی آذربایجان ایجاد کنم. تا در اینجا ضمن بررسی مختصر انواع تسلیحات و واحدهای گوناگون این نیروی دریائی ، از نقطه نظرات دوستان عزیز در خصوص قدرت دریائی همسایه شمالی و راهکارهای مقابله با آن بیشتر و بهتر مطلع بشویم. امیدوارم که حاصل این زحمات در نهایت مورد پسند دوستان واقع بشود.     تاریخچه : قدمت تشکیل این نیروی دریائی به 5 آگوست 1919 بر میگردد. یعنی زمانی که نیروی دریائی جمهوری دموکراتیک آذربایجان با اتکاء به میراث نیروی دریائی سلطنتی روسیه و با بهره گیری از دارائی های بخش آذربایجانی دریای طبرستان این نیرو ، توسط جمهوری دموکراتیک آذربایجان تأسیس و تشکیل گردید. این نیرو در آنزمان دارای شش کشتی و ناو جنگی بود.       پس از استقرار و تثبیت حکومت اتحاد جماهیر شوروی در خاک آذربایجان ؛ این نیروی دریائی تحت سیطره و تسلط نیروی دریائی شوروی قرار گرفت.         در سال 1991 ، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، ناوگان ارتش سرخ مستقر در آذربایجان ، مابین جمهوری آذربایجان و جمهوری فدراتیو روسیه تقسیم گردبد.   در جولای سال 1992 ، ناوگان آذربایجانی ، برای اولین بار آبهای ساحلی این کشور را تحت لوای قوانین مرتبط با استفاده از حق حاکمیتی نظیر پرچم آذربایجان و ... قرار دادند.     با توجه به فرمان حیدر علی اف ، رئیس جمهور آذربایجان ، روز 5 آگوست هر سال ، بعنوان روز نیروی دریائی آذربایجان اعلام شده است.   تا به امروز ، نیروی دریائی آذربایجان ؛ دومین نیروی دریائی دریای کاسپین پس از نیروی دریائی روسیه نامیده می شود.     در خلال سالهای 2001-2002 تغییرات ساختار نیروی دریائی آذربایجان ( Azeri Navy ) صورت پذیرفت و این نیرو به دو بخش "ناوگان دریای خزر" و "گارد ساحلی " تقسیم گردید.   با حکم رئیس جمهور آذربایجان ، آدمیرال شاهین سلطانف ، فرماندهی نیروی دریائی آذربایجان را بر عهده دارد.       نیروهای ویژه (تکاوران) نیروی دریائی آذربایجان :   نیروی دریائی جمهوری آذربایجان ، در سال 2001 ، با همکاری و کمک نیروی دریائی ترکیه ، یک واحد "نیروهای ویژه" را برای خود تأسیس نمود.       با توجه به ارتباط دائمی و آموزشی که ایجاد شده است ، به احتمال فراوان ، تکنیک های آموزشی و ساختار تشکیلاتی این نیرو ، الگو پذیرفته از نیروهای ویژه ترکیه ( Su Alti Taarruz ) و همچنین نیروهای ویژه ایالات متحده آمریکا ( United States Special Forces ) می باشد.     در سال 2004 ، یک تیم عملیاتی  نیروهای سیلز آمریکائی ( U.S. Navy SEAL ) مستقر در پایگاه آبی- خاکی ویرجینیا ، برای انجام تمرینات مشترک و برگزاری مانور مشترک با واحد 641 نیروهای ویژه تفنگداران دریائی آذربایجان ، در این کشور مستقر گردید. محل استقرار این نیرو ، پایگاه دریائی حومه باکو می باشد.       در پایان این مانور ، ارزیابی صورت پذیرفته از نیروهای ویژه آذربایجانی ، توسط سرفرماندهی نیروی دریائی آمریکا ، بعنوان "یک نیروی ویژه جدید و تأثیرگذار و قابل توجه" ارزیابی گردید.     در سال 2005 ، "بخش دریائی بلک واتر" آمریکا ( Blackwater ) قراردادی را با نیروهای ویژه آذربایجان منعقد نمود تا دوره های آموزشی ویژه برای "بازرسی دریائی" و "توقیف محموله های ممنوعه در دریا" را برای این نیرو ، برگزار نماید.         ادامه دارد ...   ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : در ادامه و اگر عمری باقی بود ، ضمن معرفی تک تک ناوگان این نیرو ، اطلاعات و تصاویر دیگری نیز از این نیروی دریائی در اخیار دوستان قرار خواهیم داد     ------------------------------ ترجمه و گردآوری : مهران 55 مالکیت معنوی : بازنشر مطالب این تاپیک فقط با ذکر Military.ir به عنوان منبع مجاز است. منبع : ویکیپدیا

چیزی که در جنگ های اخیر دیده شده اسیب پذیری سیستم های پدافند هوایی در برابر حملات پهبادی است. نابودی اس 300 ارمنی با پهبادهای اذربایجان. نابودی پانتسیرهای روسی در لیبی و سوریه با پهبادهای ترکیه. عدم واکنش پاتریوت های عربستانی در برابر حملات پهبادی به ارامکو. با این حساب نمیشه رو پدافندها در یک جنگ مدرن حساب زیادی باز کرد. کشور ما با توجه به ضعف نیروی هوایی برای دفاع از اسمان کشورمان بر روی پدافند تکیه دارد. البته میتوان فهمید زدن پدافندهای ما با پهباد راحت نیست چون ما معمولا از ترکیب رادارهای مختلف با طول موج های مختلف استفاده میکنیم که با هم شبکه هستند و پهباد راحت نمی تواند از دید انها پنهان بماند ولی به هر حال ظاهرا پدافندها خیلی اسیب پذیر شده اند. اینجا نقش داشتن نیروی هوایی قدرتمند بیشتر مشخص میشه و اینکه اگر جنگی اتفاق بیافتد این ضعف خودش را نمایان خواهد کرد. کشورها میتوانند در جنگ ها پدافند یکدیگر را با پهباد سرکوب کنند و اسمان را برای حملات گسترده جنگنده ها اماده کنند.

ما دو بحث پدافند داریم یکی در عمق که داستان کشته شدن وزیر دفاع آستاراخ رخ نده یکی هم در خط مقدم که داستان تیکه پاره شدن زرهی ارمنستان رخ نده ما در عمق میتونیم خوب عمل کنیم ولی خط مقدم با وجود تهدید های پهپادهای انتحاری و موشکهای هوشمند اسرائیلی داستان فرق میکنه به نظرم باید برای خط مقدم یک جنگال بسیار قوی برنامه ریزی کنیم در غیر این صورت بلایی که سر پیاده نظام ارمنستان و آستاراخ اومد سر ما هم میاد در درگیری نظامی آینده که فکر کنم زیاد دور نباشه

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم.   ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش اول)   فریگیت Petya-class  : این فریگیت ، بنا به اذعان ویکی پدیای انگلیسی ، ظاهرا تنها فریگیت نیروی دریائی آذربایجان است (البته فعلا). این کلاس از ناوچه 950 تنی که یکی از میراث بجا مانده از دوران شوروی سابق برای جمهوری آذربایجان هست در اواسط دهه 1950 میلادی تحت عنوان " پروژه 159 " طراحی و ساخته شده است.           این ناوچه در اسکله نظامی باکو   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناوچه وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Petya-class_frigate     لندینگ شیپ Polnocny-class : این کشتی آبی-خاکی ، در سازمان رزم نیروی دریائی اتحاد جماهیر شوروی ، بعنوان یک لندینگ شیپ متوسط رده بندی می شود. جمهوری آذربایجان جمعا 6 فروند از این ناوهای 834 تنی در اختیاردارد. ( 2 فروند مدل A و 4 فروند مدل B ).         این ناو آبی - خاکی در اسکله نظامی باکو   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناو آبی-خاکی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Polnocny-class_landing_ship     ناوچه Osa-class : ناوچه های سبک کلاس اوزا ، در واقع در رده قایق های موشک انداز (missile boat) دسته بندی می شوند. نیروی دریائی آذربایجان سه فروند ناوچه اوزا در اختیار دارد (2 فروند اورا-1 و یک فروند اوزا-2 )           ماکت این ناوچه در موزه نیروی دریائی روسیه   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناوچه وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Osa-class_missile_boat     پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت. 

ما همه دلایل ضعف های پدافند عربستان (در کنار نیروی هوایی بزرگ)و ارمنستان( با حضور سوخو۳۰)رو میدونیم و بارها تکرار شده . قیاس مناسبی با پدافند ایران نیست که بسیار گسترده تر و شبکه محورتر و با جزئیات تر است. پدافند ارمنستان و عربستان و سوریه کاملا شلخته و جزیره ای هستند. عربستان کمی متفاوت ولی خب بازم با الگوی اسمان باز چیده شده و البته هنوز درک درستی از حملات احتمالی پهپاد ها و موشک های کروز در عربستان وجود نداشت.تنوع راداری بسیار کم بود. و هزار دلیل دیگه. عربستان ارتشی داره که همه خرید هاش فاز نمایشی داره تا کاربردی! البته منکر بهتر شدن وضع پدافند با حضور نیروی هوایی نیستم اما این همع چیز نیست و اصلا مشکل ما این نیست!. ولی نظرتون رو جلب میکنم به سوخو۳۰ های در فرودگاه خوابیده ارمنستان و یا طیف انبوهی از جنگنده های عربستان سعودی! بهتر بگیم در کل هر نوع دفاعی در مقابل هجوم اسیب پذیر است. هر سپری تاب یک تعداد صربه تبر را دارد. و باید تاکتیک نظامی حمله محور باشه. بقول معروف حمله بهترین دفاع است..

به نام خدا تصاویر و ویدئوهایی که تقدیم می‌کنم مربوط به قبل از آتش‌بس به میانجیگری آمریکاست، مگر مواردی که مشخص شده. رادار و لانچر سامانه پدافندی S300 PS ارمنستان بعد از حملات پهپادی آذربایجان (مربوط به بعد از آتش‌بس) لحظه اصابت پهپاد انتحاری هاروپ به لانچر سامانه S300 PS ارتش ارمنستان (مربوط به بعد از آتش‌بس) امرپ‌های ماتادور آسیب دیده در نبرد قره‌باغ جهت تعمیرات به باکو منتقل می‌شوند. خط تولید پهپاد انتحاری iti Qovan آذربایجان. این پهپاد Orbiter 2M اسرائیلی می‌باشد که احتمالا تحت لیسانس در آذربایجان تولید می‌شود. نیروهای ویژه ارمنستانی در قره باغ وضعیت قره باغ و پیشروی‌های ارتش آذربایجان (به نقل از کانال پارتیزان) اولین مورد تلفات پهپاد TB2 بایراکتار ساخت ترکیه در جنگ قره‌باغ نقشه مناطق درگیر به نقل از تحولات جهان اسلام ویدئوها: https://aparat.com/v/3ziF1 ادامه نبرد در قره‌باغ و حملات پهپادی آذربایجان https://aparat.com/v/5CA04 حملات هوایی به مواضع ارتش ارمنستان https://aparat.com/v/nf6l4 سرنگونی یک فروند پهپاد بایراکتار توسط ارمنستان https://aparat.com/v/WDXEb حمله پهپادیِ ارتش آذربایجان https://aparat.com/v/mDQVC لحظه هدف قرار گرفتن رادار سامانه پدافندی سام سه ارتش ارمنستان https://aparat.com/v/geYZM محدودیت تردد در خطوط مرزی شمال غرب ایران https://aparat.com/v/946ov امرپ Matador نیروهای آذربایجان که با مین برخورد نموده https://aparat.com/v/wTHNg حمله به مواضع ارتش آذربایجان https://aparat.com/v/5dK4D تروریست های سوری در قره باغ https://aparat.com/v/rF76j مشاهده درگیری بین ارمنستان و آذربایجان از داخل ایران چند خبر مربوط به بعد از آتش‌بس: منابع: کانال های تلگرامی @Partisan2015 و @iswnews

آخرین وضعیت نظامی شمال غرب کشور پس از حضور دو فرمانده ارشد نیروهای مسلح (سردار پاکپور و سرتیپ حیدری) به شرح زیر است: ١) اعلام وضعیت آماده باش به تیپ هجومی - تکاوری نزاجا تبریز بعنوان پشتیبانی رزمی ٢) استقرار تیپ تکاوری نزاجا مرند به همراه تیپ پیاده جلفا نزاجا به مرز ارمنستان و باکو ٣) استقرار تیپ متحرک هجومی شمال غرب نیروی زمینی ارتش به مرزهای ارمنستان، باکو، ترکیه و عراق ۴) تقویت مواضع نیروی زمینی ارتش در مرزهای شمال غرب کشور، هم مرز با ارمنستان، آذربایجان، ترکیه و عراق از طرف ارومیه و آذربایجان غربی ۵) استقرار تیپ زرهی شبستر نیروی زمینی سپاه در در مرز خدا آفرين ۶) استقرار لشکر عملیاتی ٢۵ کربلا و اعلام وضعیت آماده باش در مرزهای شمال غربی و هم مرز با ارمنستان و باکو ٧) استقرار دهها دستگاه تانک نیروی زمینی سپاه از دو تیپ زرهی نجف اشرف و رمضان در مرزهای شمال غربی کشور (آذربایجان - باکو) بنا به دستور ستاد کل نیروهای مسلح در صورت تعرض به خاک ایران، نیروی زمینی سپاه تحت فرماندهی قرارگاه منطقه ای حمزه سید الشهداء بعنوان یگان عمل کننده، قرارگاه منطقه ای شمال غرب نیروی زمینی ارتش تحت فرماندهی سرتیپ علی حاجیلو بعنوان یگان پشتیبانی رزمی و نیروی هوایی ارتش در پایگاه شکاری تبریز بعنوان عناصر پشتیبانی هوایی وارد عمل خواهند شد. منبع:کانال آذریها

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم. ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش دوم) ناوچه گشت ساحلی Stenka-class : این کشتی جنگی کوچک 172 تنی ، یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 5 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. در این انجمن تاپیکی در مورد این کشتی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Stenka-class_patrol_boat ناوچه گشت ساحلی Svetlyak-class : این کشتی جنگی کوچک 375 تنی ، هم یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 2 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. قایق گشت ساحلی Point-class : قایق 60 تنی پوینت کلاس ، یکی دیگر از شناورهای سطحی نیروی دریائی آذربایجان است که بر خلاف شناورهای قبلی ، ساخته بزرگترین دشمن شوروی ، یعنی ایالات متحده آمریکاست. آذربایجان در سال 2003 ، یک فروند از این قایق ها در اختیار گرفت. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Point-class_cutter ناوچه گشت ساحلی AB-25-class : قایق گشت ساحلی AB-25 کلاس ( ساخت ترکیه ) هم از دیگر داشته های نیروی دریائی آذربایجان می باشد که در سال 2000 ، کشور آذربایجان 2 فروند از این قایق های 170 تنی را از کشور ترکیه خریداری نمود. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/AB-25-class_patrol_craft پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت.

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان زیر سطحی این نیرو آغاز میکنیم.   پیشگفتار و توضیح ضروری - متأسفانه یافتن عکس و مطلب مرتبط با زیردریائی (در واقع میدجت) های آذری بسیار کار طاقت فرسائی بود (از بس که مدل این زیردریائی ها عتقیه بود کمتر عکسی از اونها موجود بود :laughing:   :laughing: ) و پس از چند ساعت جستجو ، سرانجام این تصاویر رو تونستم پیدا کنم. پیشاپیش اگر یکی دو تصویر کیفیت لازم رو ندارند ، از شما عزیزان پوزش میخوام.     ناوگان زیر سطحی نیروی دریائی آذربایجان   زیردریائی Triton-1M و Triton-2M : این زیردریائی های فوق سبک (میدجت - آدم کوتوله) ، یکی از میراث بجا مانده از دوران شوروی سابق برای جمهوری آذربایجان هستند. نیروی دریائی آذربایجان دارای یک ناوگان 4 فروندی از این زیردریائی های قدیمی می باشد. آذربایجان اخیرا قراردادی با شرکت "Adria-Mar" کرواسی منعقد نموده تا این زیردریائی ها را با تجهیزات مدرن تر ، نوسازی نماید تا بتواند حضور قدرتمندانه تری در دریای کاسپین داشته باشد. تریتان 1 در یک موزه دریائی  :winking:       دو غواص و خدمه تریتان 1   فرامین کنترلی تریتان 1   و اما تصاویری از تریتان - 2 ام     تریتان 2 در رژه ارتش سرخ ، بر روی کامیون دو تصویر از تریتان 2 در موزه   مقایسه ابعاد تریتان 1 و تریتان 2 در این انجمن تاپیکی در مورد این زیردریائی های سبک وجود ندارد http://survincity.com/2010/10/longish-road-to-the-triton-how-did-the-midget/     زیردریائی Sirena-UM و Sirena-UME : این زیردریائی های فوق سبک (میدجت - آدم کوتوله) ، در واقع نسخه تغییر یافته اژدرهای زیردریائی پرتاب هستند که برای عملیاتهائی نظیر خرابکاری ، شناسائی ، کوماندوئی و ... توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده اند. فقط یک منبع به وجود این زیردریائی در ناوگان آذربایجان  اشاره نموده بود که با توجه به اینکه نیروی دریائی آذربایجان زیردریائی سنگین ندارد ( زیردریائی که دارای تیوب شلیک این اژدرها باشد) ، احتمال وجود ابن زیردریائی سبک در ناوگان این کشور کمی بعید می باشد.    2 تیپ زیردریائی مرطوب سیره نا با کاربری های متفاوت در کنار یک اژدر     سیره نا در حال آماده شدن برای باز زدن در زیردریائی    زیردریائی کاملا مرطوب سیره نا   فرامین کنترلی سره نا     و در انتها ، مقایسه ابعاد سه زیردریائی با هم :         ممنون از نظر لطف هر دو شما بزرگواران به بنده ، معرفی تجهیزات رو از همین پست شروع کردم  :winking: و ان شاء الله اگه عمری باقی باشه ، حتما ادامه اش میدم.         پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت. 

هواپیمای باربری قشم ایر با ریجستر EP-FAB عازم ونزوئلا شده. (شماره پرواز QFZ9970) https://www.foxnews.com/politics/us-threatens-to-destroy-iranian-missiles-shipped-to-venezuela این پرواز با توجه به اظهارات روز گذشته آبرامز قابل توجه می باشد. آبرامز در حال حاضر نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و ونزوئلا هست. این پرواز میتونه حامل پیام باشه همچون ارسال نفت کش ها..

کشته شدن یکی از فرماندهان مهم تکفیری در نوار مرزی ایران عادل شاهیر یکی از معروفترین فرماندهان لشگر حمزه در قراباغ کوهستانی کشته شد. یک سایت عربی گزارش داده است که این فرمانده وابسته به ترکیه در حالیکه جنگ برای قوای باکو می جنگید، با اصابت موشک کشته شده است. اکانت های مختلف عربی ، این خبر را تایید کرده اند و دوستان وی نیز در این خصوص مطالبی در شبکه های اجتماعی منشر نموده اند. محل کشته شدن عادل شاهیر که یکی از مهم ترین تروریست های سوری بود جالب توجه است: نوار مرز ایران. این در حالی است که بنیاد حسین اف سفیر باکو و الهام علی اف هفته در گفتگوهای متعددی حضور تروریست های تکفیری را در خاک خود رد کرده بودند. ظاهرا این دو شخصیت از وضعیت کشور خود خبر ندارند که از حضور تکفیری ها اظهار بی اطلاعی کردند و گر نه دنیا از این موضوع آگاه است. منبع:کانال آذریها

مجموعه استحکامات واگنر یا آتشبار واگنر ، بخشی از زنجیره یا محور دفاعی بندر چارلستون واقع در جزیره موریس ( کالیفرنیای جنوبی ) بشمارمی رفت که در جریان جنگ داخلی ایالات متحده ، بخصوص نبردهای سال 1863 به ناگهان در محور توجهات قرار گرفت و براساس آنچه که در تاریخ نظامی این کشور به ثبت رسیده ، مستحکم ترین موضع دفاعی ارتش جنوب ( اتحادیه ) در برابر حملات متعدد ارتش کنفدراسیون ( شمال ) بشمار می آمد . دژ واگنر - نمای بازسازی شده هوایی این دژ ، به یاد سرهنگ دوم کشته شده ارتش اتحادیه ، توماس. ام . واگنر نامگذاری شده بود ، با ابعاد 250 متر در 91 متر ساخته شده و در منطقه ای میان ساحل اقیانوس آتلانتیک در شرق و یک زمین باتلاقی صعب العبور در غرب قرار داشت . دیواره اصلی این دژ از جنس شن ، ماسه و خاک در ارتفاعی به اندازه 91 متر (30فوت ) از سطح دریا ساخته شده بود و با قرار گرفتن تنه درختان نخل و کیسه های شن تقویت می گردید . سرهنگ توماس . ام .واگنر این دژ در دوران اوج فعالیت خود ، 14 قبضه توپ که بزرگترین آن ، یک قبضه توپ 10 اینچی ( 250 م.م ) با قابلیت شلیک پرتابه هایی به وزن 128 پاوند ، در اختیار داشت . این دژ به گونه طراحی شد که می توانست چیزی در حدود 1700 سرباز را در خود جای دهد ، در حالی که برای 1000 نفر از این افراد ، مواضع دفاعی مستحکم شده ( پناهگاه ) دربرابر گلوله باران توپخانه زمین پایه یا شلیک ازسوی دریا را فراهم می آورد . این دژ در محیط اطراف خود ، یک خندق پر از آب ، به عرض 10 فوت ( 3 متر) و عمق 5 فوت ( 1.5 متر) بخود میدید که درون آن به میخ های تیز چوبی و همچنین مین مجهز شده بود . عقبه این دژ نیز در جزیره موریس قرار داشت که توسط آن پشتیبانی می گردید . راست : پرچم ارتش کنفدرال ( شمال ) چپ : پرچم ارتش اتحادیه (جنوب) نخستین نبردی که برای تصرف این دژ صورت گرفت ، در 11 ژوئیه 1863 رخ داد که درجریان آن 12 سرباز کنفدراسیون و 339 سرباز اتحادیه کشته شدند . نبرد دوم برای در اختیار گرفتن این استحکامات ، که نزدیک به 7 روز بعد در 18 ژوئیه 1863 درگرفت ، درتاریخ نظامی معاصر بیشتر شناخته شده بشمارمی رود ، که درآن یگان پنجاه و چهارم ماساچوست که یکی از نخستین یگانهای بزرگ ارتش کنفدراسیون ، متشکل از سربازان رنگین پوست محسوب می شد ، شرکت داشت . فرمانده این یگان ، در زمان وقوع این رویداد ، سرهنگ رابرت گولد شاو بود که درجریان حمله این دژ کشته شد. نقشه محل استقرار دژ واگنر در جزیره موریس این نبرد گرچه یک شکست تاکتیکی برای ارتش کنفدراسیون بود ، اما تبلیغات گسترده ای که برروی مشارکت رنگین پوستان ( بخصوص سیاه پوستان ) در جنگ داخلی آمریکا انجام شد ، موجب گردید تا در بازه انتهای این نبرد تا پایان جنگ ، ارتش شمال ، همواره برتری عددی را در اختیار داشته باشد . پس از حمله نخست در 11 ژوئیه ، یگانهای ارتش جنوب دست به تقویت این دژ زدند ، اما شدت حملات ارتش شمال در روزهای پس ازآن به اندازه ای بود که تا 25 اوت ، یگانهای های سبک اسلحه این ارتش تا 250 یاردی این استحکامات پیشروی نمودند ،اما این تلاش براثر آتشباری سنگین مدافعان شکست خورد . تلاش دوم یگان 54 ماساچوست ، در 26 اوت 1863 موفقیت آمیز تر بود و پس از گلوله باران شدید 60 روزه ای که توسط توپخانه ارتش شمال صورت پذیرفت ، سرانجام در شب ششم و هفتم سپتامبر 1863 این دژ تخلیه و تمامی تسلیحات قابل استفاده آن نیز به عقب برده شد . سرهنگ لاورنس .ام. کیت به اعتقاد مورخین نظامی ، علت اصلی واگذار کردن این دژ به ارتش شمال ، نگرانی فرمانده این قلعه از تشدید آتش توپخانه و حمله سراسری قریب الوقوعی که میتوانست کل سازمان رزم ارتش جنوب در این محور را برهم بزند ، بشمارمیرفت ، چنانکه در 6سپتامبر 1863 ، فرمانده وقت پادگان ، سرهنگ کیت ، به مافوق خود چنین نوشت : " پادگان باید بلافاصله پس از تاریک شدن هوا ، تخلیه شود ، در غیر اینصورت ، همه نیروها کشته یا اسیر خواهند شد . قابل انکار نیست که پرتابه های سنگین توپخانه دشمن ، بتدریج در حال مضمحل کردن دیواره دژ بوده ، برای همین باید قایقهایی برای تخلیه همه نیروها اعزام شود . همین الان ، تمامی مجروحین و نیروهای از کار افتاده ، به عقب اعزام شدند " با توجه به مندرجات این نامه و اذعان فرمانده پادگان واگنر که تنها 400 نیروی آماده رزم برای دفاع در اختیار دارد ، شورای جنگی چارلستون در تاریخ 4 سپتامبر به همین نتیجه رسید وتخلیه دژ براساس برنامه قبلی صورت پذیرفت . پس از پایان جنگ ، داستانی جدید در خصوص علت اصلی تخلیه دژ واگنر مطرح شد که براساس آن ، ادعا گردید که ارتش شمال ، بصورت عمدی ، تعدادی از اجساد یگان 54 ماساچوست را در نزدیکی دژ دفن کردند و تجزیه اجساد باعث شد تا در منابع آب شیرین مورد استفاده این موضع دفاعی ، مشکل ایجاد شود . بدین ترتیب ، آتشباری مستمر ارتش شمال ، در کنار مسدود شدن نسبی مسیر حمل مواد غذایی و آب تازه از عقبه ( چارلستون ) موجبات تخلیه آن را فراهم نمود . با این حال ، بررسی مکاتبات رسمی ارتش کنفدارسیون با این داستان ، تضادهایی را نشان میدهد . بااین وصف ، بیست سال پس از پایان جنگ داخلی ، گروهی متشکل از سه سرباز سابق درماه مه سال 1885 به این منطقه رفتند تا گزارش دقیقی را تهیه نمایند ، اما در طی این 20سال ، تمامی این موقعیت بر اثر پیشروی آب اقیانوس ، شسته و از میان رفته بود . راست : سرهنگ شاو چپ : گروهبان ویلیام کارنی اما سقوط استحکامات واگنر درزمان خود ، از اهمیت راهبردی فراوانی برخوردار می بود . با تصرف این موقعیت و اشغال دژ فورت گرگ ،جزیره موریس به طور کامل در اختیار ارتش کنفدراسیون قرار گرفت . گرچه بندر چارلستون همچنان در دست ارتش جنوب باقی ماند ، اما مسیر پشتیبانی آن قطع گردید و براساس گزارش رسمی ووزیر وقت نیروی دریایی ، تجارت این بندر بسرعت به صفر رسید و متوقف شد . هنگ پنجاه و چهارم ماساچوست ، اسطوره یا تبلیغات نظامی ؟؟ درواقع ، شهرت نبرد بر سر تصرف دژ واگنر ، بدلیل حضور نخستین یگان رنگین پوست ارتش کنفدرال در جنگ داخلی آمریکا بود . این مساله یکی از بحث برانگیز ترین اقدامات دولت شمال بشمار میرفت ، چرا که در عین اینکه برده داری بطور کامل در ایالات شمالی ملغی شده بود ، اما همچنان آفریقایی تباران با رفتار متفاوتی از سوی سفید پوستان مهاجر روبرو بودند ، چرا که درآن زمان ، این ایده که ارزش جنگی سیاه پوستان ، کمتر از واحدهای سفید پوست است بشدت رواج داشت . با این حال ، گروهبان ارتش کنفدرال ، ویلیام کارنی ، به دلیل شجاعت خود در بازگرداندن پرچم ارتش شمال به اولین رنگین پوست دریافت کننده نشان افتخار تبدیل شد . پس از پایان نبرد ، کالبد سرهنگ شاو ، در یک گور بی نام و نشان همراه با رنگین پوستان یگان تحت فرمانش به خاک سپرده شد که گرچه از سوی برخی یک اهانت بشمارمی آمد ولی خانواده وی این امر را بشدت رد می نمودند . فیلم سینمایی GLORY که درسال 1989 ، بر اساس همین واقعه تاریخی ساخته شد جزیره موریس ، بعنوان محل وقوع این جنگ ، کمتر از 1000 هکتار وسعت دارد که بدلیل همجواری با اقیانوس آتلانتیک ، تحت فرسایش شدید قرار می گیرد . اجساد تمامی کشته شدگان ، از جمله بقایای احتمالی جسد سرهنگ شاو ، به قبرستان ملی بوفورت منتقل و مجددا دفن گردید . پی نوشت : 1-بن پایه 2-بن پایه 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

عاشقان ولایت یکی از تصاویر کمتر دیده شده از دفاع مقدس

دوست دارم از زاویه دیگری به این جنگ نگاه کنم. در سال 92 و 93 میلادی در زمان ایلچی بیگ معروف ارتش آذربایجان و مجاهدان افغانی عملا در قره باغ مقابل چند چریک فلج شده بودند و پس از حمله ارتش ارمنستان در سال 94 عملا جبهه آذربایجان مانند دومینو فروریخت. این در حالی بود که از نظر نفر و تجهیزات ارتش اذربایجان برتری داشت. علاوه بر این مجهز به هواپیماهای L-39 و Mig-25 و همچنین هلیکوپترهای Mil-24 هیند بود و ارمنستان تقریبا نیروی هوایی نداشت. با اینحال از نظر ساختار و نظام ارتش ارمنستان کاملا بر ساختار نامنظم و درهم ریخته ارتش آذربایجان برتری داشت . این پیروزی ارمنیها را مغرور و به خواب طلایی برد . در همان حال آذریهای تحقیر شده شروع به بازسازی ارتش خود کردند . تجهیزات مدرن خریدند . صنایع اسلحه سازی ایجاد کردند ، و در نهایت از اسرائیلی ها و ترک ها کمک گرفتند تا ارتشی مدرن ایجاد کنند . اینکه اطاق فکر عملیات دست ترکها است . اینکه مستشاران اسرائیلی بر عملیات پهبادها نظارت دارند . این که تروریست های سوری در نقش خط شکن عمل میکنند و واحدهای آذربایجانی بدون سوریها قادر به پیشروی نیستند و ...... این مسئله را نمیتواند پنهان کند که آذریها جنگ را برده اند و ارتش ارمنستان از هم پاشیده است . 32 سال است که جنگ تحمیلی به اتمام رسیده است . مدیران کشور و حتی اکثر فرماندهای نظامی کشور هنوز در همان دوران مانده اند . این در حالی است که نبردها تغییر کرده اند . مقایسه نبردهای امروز با آن دوران همانند مقایسه جنگهای تفنگهای سرپر با تفنگهای گلوله ایست . ارمنستان مثال خوبی است . در قره باغ مشکل فقط پهباد و پدافند نیست . ارمنستان هم پهباد دارد هم پدافند . اما چون دکترین نظامیش کهنه است ، قادر به مقابله با ارتش آذربایجان که صهیونیستها و ترکها به روزش کرده اند نیست . وقتی دکترین نظامی ما به روز نباشد ، در انتخاب سخت افزار هم اشتباه عمل میکنیم . ارمنستان سوخو 30 دارد ، اما از پس پهبادها بر نمی آید . ما در معرض خطر هستیم . ارمنستان امروز رامیبینیم . سوریه را هم دیروز دیدیم. سرنوشت صدام را هم پریروز دیدیم . هر کس جای ما بود با سخت افزار نظامی منسوخ متعلق به نیم قرن قبل ، با فرماندهانی که در قالبهای اداری مربوط به عصر نوسنگی فسیل شده اند (به غیر از چند فرمانده سپاه قدس که با بذل خون و جان تجربه کسب کردند) ، با اقتصاد بیمار ، معیوب و فاسدی که همزمان زیر بیرحمانه ترین تحریمها تاریخ قرار دارد، تمام سرمایه های کشور (اعم از انسانی ، مالی ، ...) را بسیج میکرد تا تراز دفاعی خود را به حد قابل قبولی برساند (نظامی ، اقتصادی ، فرهنگی). نمیدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد که بیدار شویم.

آقا گمنام شصت و یکی داری؟ ۱۸ ساله، سومار... فیلم: https://aparat.com/v/8Qfoi تصویر شهید بهروز صبوری اطلاعات بیشتر: https://b2n.ir/302757

سلام  علیکم و رحمت ا...   ضمن تشکر از برادر عزیز جناب مهران    حقیقتاً نیروی دریایی آذربایجان را در دریاچه کاسپین باید جدی گرفت . بخصوص در سالهای اخیر که شکل آموزش پرسنل این نیرو کاملاً براساس استانداردهای ناتو و با استفاده از مربیان این پیمان ، بخصوص آمریکایی و بعضاً تیم های اعزامی از نیروی دریایی رژیم عبری صورت می گیرد و در کنار آن ، احتمال خرید شناورهای گشت دریایی sobol-class روسی  ( اطلاعی ندارم که تحویل شده یا خیر ) میزان این تهدید را بیشتر نموده است . با این وصف :      دو سال پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، ناو تیپ ستاره سرخ نیروی دریایی ارتش اتحاد شوروی در کاسپین تقسیم شد و بخش عمده ای از تجهیزات روسی در اختیار این جمهوری تازه تاسیس قرار گرفت .          بطور خلاصه نیروی دریایی آذربایجان ، از 5 ناوگروه اصلی تشکیل شده که همگی در بندر باکو مستقر هستند . پدر نیروی دریایی آذربایجان ، ناخدا یکم ویتالی پاشیتس بشمار می رود که از سال 1969 تا 1983 ، فرمانده ناو تیپ روسها در این دریاچه بود .    ضمناً زیردریایی های فوق الذکر جمعی ناوگروه پنجم ( مرکز عملیات شناسایی و خرابکاری ) به شناسه یگان 641 بشمار می روند .              پی نوشت :   1- بدلیل اینکه  جو غالب ، بر قدرت هوایی متمرکز شده ، شاید با حضور دوستان بسیار عزیزی همچون جناب کماندانت ، جناب الکترو ، جناب ایران نیوی ، می توانستیم یک برآورد جامع را از توان دریایی کشورهای حاشیه کاسپین داشته باشیم .   2- این میدجتهای روسی ، بشدت بنده را یاد شیرینی ماه مبارک رمضان ( زولبیا- بامیه ) انداخته )   :mrgreen:  :mrgreen:   

درگیری نزدیک تر از اونی هست که بگیم محل فیلمبردار خاک ایرانه! هیچ علامت مرزی هم دیده نمیشه. اگر قبول کنیم محل فیلمبردار خاک ایران بوده یعنی فاجعه! یعنی در چنین فاصله کمی تا درگیری غیرنظامیهارو تخلیه نکردن از لب مرز!؟؟

برقراری امنیت در مرزهای ایران بزرگ{سبز کم رنگ}بسیار راحت تر از ایران فعلی بود اون ایران با اون مرزها بذات پایداری بهتری داشت امان از حماقت قاجار توجه کنید چه در شرق چه در شمال چه در غرب و الخصوص جنوب بهترین سرپلها و جبهه ها و نقاط استراتژیک در اختیار ما بود کل خلیج فارس میشد یه بطری نوشابه خانواده که درپوشش دست ایرانه دریای کاسپین هم تقریبا مال ایرانه

به نام خداوند عشق و زیبایی شاید ابعاد مختلف برنامه نظامی کره شمالی بارها توسط منابع مختلف مورد بحث قرار گرفته است اما برنامه پهبادی این کشور ان گونه که باید مورد نقد قرار نگرفته است شاید دلیل این عدم توجه کافی اختلاف کیفیت این برنامه نسبت به برنامه موشکی و یا حتی زرهی این کشور میباشد. در هر صورت حتی در برنامه پهبادی این کشور برخلاف برنامه موشکی ان ردپایی پر رنگ و خاص از چین متحد نزدیک این کشور دیده نمیشود نکته جالب توجه دیگر انکه این کشور در مقایسه با کشوری نظیر ایران هم که علاوه بر برنامه موشکی به پرنده های بدون سرنشین توجه خاصی نشان داده است انگونه که باید دست به توسعه گسترده این رده از تسلیحات نزده است این عدم توسعه تا سالها دست مایه تمسخر همسایه جنوبی و دشمن شماره یک ان یعنی کره جنوبی نیز بوده است به طوری که این کشور پهباد های ساخت کره شمالی را به پرنده های کوچک ار سی قابل خرید از سایت های اینترنتی تجهیز شده به دوربین ساخت شرکت سونی توصیف کرده است. علی رغم فاصله زیاد این کشور از امکانات امروزی در زمینه پهباد اما این کشور بارها با پهبادهای قدیمی و ابتدایی خود دست به تجاوز به حریم کره جنوبی زده است حتی در مواردی تا صدها کیلومتر نیز به عمق این کشور نیز نفوذ نیز کرده است .برای مثال در سال 2014 یک پهباد سقوط کرده این کشور توانسته بود ده تصویر از کره جنوبی را تا قبل از سقوطش ثبت نماید حتی در سال 2017 نیز یکی دیگر از پهبادهای این کشور با نفوذ 270 کیلومتری در اسمان کره جنوبی توانسته بود در نزدیکی سامانه تاد امریکا نیز پرواز نماید البته اکثر این عملیات های ناموفق به دلیل نقص فنی وسقوط این پهبادها در کره جنوبی توسط مقامات سئول اشکار شده است.شاید دلیل اصلی عدم کشف این پهبادها اندازه بسیار کوچک انها و در نتیجه پنهان ماندن از رادارها و همچنین عدم انتشار حرارت تولید شده بالا در انها میباشد. در این قسمت شایسته میباشد نگاهی دقیق تر به برنامه پهبادی این کشور بیاندازیم. رونوشتی بر اساس پهباد چینی SKY-09P بر خلاف شکل ابتدایی و کوچک این پهباد باید ان را متهم بیشترین نفوذ به اسمان کره جنوبی دانست شاید همین اندازه ان سبب شده است که این پهباد لقب کمترین میزان شناسایی توسط کره جنوبی را نیز به القاب خود اضافه کند.این پهباد با مدت پرواز 3 ساعت و شعاع عملیاتی 40 کیلومتری میتواند 3 کیلوگرم از تجهیزات عکس برداری را با خود حمل نماید. عموما در این پهباد از دوربین CANON EOS 550D استفاده شده است که تصویری با کیفیت متوسط را ارائه میدهد.برحسب منابع کره حنوبی همسایه شمالی انها توانسته نسخه داخلی بهبود یافته این پهباد را تولید نماید. ساخت کره شمالی مشتق شده از پهباد چینی UV10CAM این پهباد در اصل از یک موتور ساخت کشور چک به نام ROTO 35FS برای پرواز بهره میبرد علاوه بر ان یک دوربین NICON D800 نیز برای ثبت تصویر در ان به کار گرفته شده است.این پهباد 13 کیلوگرمی قادر به پرواز پیوسته به مدت زمان 4 ساعت میباشد.این پهباد بردی برابر با 300 کیلومتری دارد وقادر است با هدایت جی پی اس و به صورت پرواز خودکار از محل خواسته شده عکس برداری نماید.کره شمالی از این پهباد برای عکس برداری از خاک کره جنوبی استفاده زیادی نموده است. این پهباد تا هم اکنون دو مرتبه در خاک کره جنوبی سقوط کرده است اخرین بار در سال 2017 و پس از بررسی پهباد سقوط کرده توسط کره جنوبی این امر مشخص شد که این پهباد نسبت به پهباد اولی سقوط کرده در سال 2014 ارتقا زیادی دریافت کرده است به دلیل حمل سوخت بیشتر برد ان به 500 کیلومتر رسیده است و دورببین جدید SONY A7R ان قادر به ثبت تصاویر با دقت بسیار بالاتری نسبت به نمونه قدیمی تر میباشد.این پهباد با وجود اندازه کوچک خود به دلیل دوربین مناسب تصاویر حاوی اطلاعات وجزئیات بالایی در اختیار کره شمالی قرار می دهد به گونه ای که با پرواز در ارتفاع 1440 متری قادر به ثبت تصاویری 1.2 * 1.8 کیلومتری با دقت 25 سانتی متر میباشد. البته برنامه پهبادی کره شمالی به سالها قبل تر برمیگردد این کشور در سال 1988 پهبادهای سری ASN-104 را از چین دریافت نمود پهبادی که با شعاع عملیاتی 60 کیلومتری خود و پس از پرتاب از منجنیق میتوانست به مدت 2 ساعت پرواز مستمر داشته باشد در حدود دو سال بعد نیز نسخه جدیدتر این پهباد توسط این کشور از چین دریافت شد پهباد ASN-105 شعاع عملیاتی100 کیلومتری داشت وقادر به پرواز تا ارتفاع 6 کیلومتری به مدت 6 ساعت نیز بود.کره شمالی درسال 1993 موفق به تولیدداخلی این پهبادها به نام panghyon-1 ,panghyon--2 نیز شد. در ادامه برنامه پرنده های بدون سرنشین این کشور گفته شده است کره شمالی در سال 1994 موفق به دریافت چند پهباد Tu-143 reys ساخت شوروی از سوریه شد این پهباد با موتور راکتی خود شعاع عملیاتی 80 کیلومتری داشت ومیتوانست با سرعت 950 کیلومتر بر ساعت به مدت 13 دقیقه پرواز نماید این پهباد به کمک چتر فرود می امد و کاربر میتوانست برای 5 مرتبه نیز از ان استفاده نماید. کره شمالی این پهباد را نیز در داخل تولید کرد همچنین در سال 2010 نیز ان را بر فراز جزیره yeongpyeong کره جنوبی نیز به پرواز دراورد که توسط کره جنوبی نیز رصد شد. در سال 1994 کره شمالی پهباد Pchela-1T را از روسیه دریافت نمود این پهباد شعاع عملیاتی 60 کیلومتری و حداکثر سرعت 180 کیلومتر بر ساعت داشت وفقط قادر به پرواز و عملیات در روز بود همین امر سبب شد مدتی بعد نسخه K ان نیز از روسیه خریداری شود نسخه ای که سرعت بالاتر و قابلیت عملیات در شب از مشخصات ان بود. بعدها کره شمالی نسخه داخلی از T این پهباد را به نام TURUMI نیز تولید نمود که یک فروند از ان نیز در سال 2014 در کره جنوبی سقوط کرد گفته شده است این پهباد بردی برابر با 350 کیلومتر دارد. در سال 2012 بعضی از منابع نظامی در کره جنوبی اعلام نمودند که همسایه شمالی انها دست به تولید پهباد هجومی زده است پهبادی که قادر به حمل بمب میباشد در همان سال و در رژه ارتش این کشور این پهباد به نمایش عموم گذاشته شد پهباد جدید در اصل نسخه ای از پهباد هدف امریکایی MQM-107 بود بر طبق گفته کره جنوبی این پهباد از یک کشور خاورمیانه ای به دست کره شمالی رسیده است از این پهباد علاوه بر نسخه هجومی نمونه های دیگر با قابلیت انتحاری و شناسایی نیز ساخته شد.این پهباد موتور جت بردی برابر 800 کیلومتر در حداکثر سرعت 400 کیلومرتر بر ساعت دارد.(احتمالا این پهباد از ایران به کره شمالی رفته است پهبادی که در ایران تحت اسم کرار تولید میشود) در یک رزمایش 3 فروند از این پهباد دیده شد که یک فروند ان از نوع انتحاری بود ویک فروند دیگر در نقش هدف به کار گرفته شد. در پایان میتوان گفت برنامه پهبادی این کشور نسبت به سایر برنامه های نظامی ان کند و توسعه نیافته میباشد این کشور از پهبادی با قدرت شناسایی لحظه ای و برخط برخوردار نمیباشد همچنین نقص فنی و سقوط همین دارایی موجود نیز بارها دیده شده است عدم وجود سلاح های موثر در پهبادهای هجومی از دیگر نکات منفی قابل ذکر میباشد. در هر صورت و بنا بر بعضی از منابع به نظر این کشور از سال 2012 نگاهی خاص به توسعه پهبادها داشته است احتمالا در سالهای اینده و با کمک فنی کشورهایی نظیر چین وایران باید در انتظار نمایش پهبادهای مدرن تر توسط این کشور باشیم. ============ https://phys.org/news/2018-03-chinese-drones-north-korean-arsenal.html https://www.popularmechanics.com/military/weapons/a19090/inside-north-koreas-unmanned-aerial-vehicle-arsenal/ https://www.encyclopedia-of-syrian-military.com/2020/04/North-Korean-drones.html

گزارش تسنیم از رزمایش پدافند هوایی ولایت 99| موشک باور در چه فاصله ای به هدف اصابت کرد؟/ رکوردزنی سامانه ایرانی پیش چشم رقیب روس در منطقه اصلی این رزمایش شلیک های متعدد و پرتعداد پنج نوع سامانه موشکی که رسانه ای شد نشان از عزم جدی برای به حداکثر رساندن توانایی عملیاتی نیروهای پدافند هوایی کشور و ارزیابی جدی آمادگی آنها دارد. این رزمایش ها با سختگیری های فرماندهان و نظارت مستقیم بالاترین رده عملیاتی کشور گام مهمی در راستای حفظ آمادگی دفاعی و رزمی کشور است که هر ساله در نیروهای مختلف صورت می پذیرد. رادار جدید و برد کوتاه کاشف-99 که با فرکانس کاری بالا و طول موج پائین کار کشف ریزپرنده ها تا 300 هدف همزمان در برد 12 کیلومتری بر عهده دارد، از جمله رادارهای مستقل حاضر در منطقه رزمایش بود. کاشف 99 در روز اول رزمایش دو سامانه سوم خرداد و طبس مجهز به آخرین گونه موشک های سوم خرداد (نسل جدید موشک های طائر) با برد اعلام شده 105 کیلومتر شلیک های خود را به سمت اهداف انجام دادند. این سامانه ها شامل خودروی پرتابگر مجهز به رادار و خودروی صرفاً پرتابگر هستند. جالب اینجا بود که یکی از سامانه های سوم خرداد حاضر در رزمایش، همان سامانه ای بود که سال گذشته در جنوب کشور موفق به سرنگونی گلوبال هاوک آمریکایی شد. سامانه سوم خرداد حاضر در رزمایش نکته مهم اینجاست که اینکار نه توسط سامانه برد بلند روسی اس-300 بلکه توسط سامانه بومی باور با موفقیت صورت پذیرفت. بر اساس اطلاعات صفحه نمایش کاربری و فیلم پخش شده در بخش خبری صدا و سیما سامانه باور-373 انهدام هدف مذکور در فاصله بین 125 تا 150 کیلومتری و به طور تخمینی در فاصله 135 کیلومتری صورت گرفته است. لینک گزارش به صورت کامل : https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/08/02/2375061/گزارش-تسنیم-از-رزمایش-پدافند-هوایی-موشک-باور-در-چه-فاصله-ای-به-هدف-اصابت-کرد-رکوردزنی-سامانه-ایرانی-پیش-چشم-رقیب-روس پ.ن: گزارش تقریبا جامعیه و بخشی از مطالبی که توی میلیتاری بحث شد رو هم داره! خوندنش خالی از لطف نیست

در پنج ماهه نخست سال یک میلیارد دلار صادرات بنزین داشتیم و همین دیروز هم دوباره فروش یک میلیارد دیگه بنزین در بورس انرژی رقم خورد. احتمالا تا انتهای سال باز هم بشه تا یک میلیارد دیگه فروش داشت. اون هم تو این شرایط سخت که این ارزها برای واردات غذا ضروری است و با کاهش صادرات امسال به خاطر کرونا و قیمت نفت میبینیم چقدر ضروری است برای ما. پ ن: الان وضع آرد هم در سوریه خیلی وخیم هست. شوربختانه خودمون وارد کننده هستیم فعلا با عدم پیگیری طرح های خودکفایی (با این بهانه که هیچ کشوری همه چیزش را خودش تهیه نمیکنه یا نمیصرفه و از این حرفها، گویی ما مثلا سوییس و یا در قلب اروپای غربی هستیم و آمریکا هم به عنوان دشمن اصلا وجود خارجی نداره) . اگر خودکفایی حاصل میشد (دانه های روغنی و نهاده های دامی هم همینطور ) الان گندم صادر میشد و معادن فسفات را به کار میگرفتیم در سوریه تا کود فسفاته در کشور نایاب نشه و مجبور نباشیم با هزینه چند برابری وارد کنیم. ( ما فقر معادن فسفات داریم در کشور )

راین متال استرالیا برجک های Lance به مجارستان صادر میکند شرکت راین متال شبعه استرالیا بیش از 150 میلیون دلار سفارش صادرات برجکهای رزمی Lance به نیروهای مسلح مجارستان را اعلام کرده است. مجله دفاع استرالیا گزارش داد که این برجکهای رزمی در مرکز خودروهای نظامی جدید این شرکت (MILVEHCOE) در جنوب شرقی کوئینزلند طراحی و ساخته خواهد شد. بخشی از پلتفرم نظامی Lynx مجارستان داری برجک Lance است که خدمه را قادر می سازد به حسگرهای محیطی ، قابلیت های پیشرفته ردیابی و هدف گیری و مدیریت جنگ یکپارچه ، دسترسی پیدا کنند. حداقل در فاز اول 30 برجک از 46 برجک اولیه Lance از استرالیا تأمین می شود. گری استوارت مدیر اجرایی وسایل نقلیه راین متال آسیا و اقیانوسیه و مدیرعامل راین متال استرالیا گفت: "ما از این قرارداد بزرگ صادراتی استقبال می کنیم و مشتاقانه منتظر سفارش های جدید برجک و بسته های دیگر هستیم که توسط سایر مشتریان اروپایی هستیم." سلاح اصلی این برجک توپ 30 م.م اتوماتیک MK30-2 / ABM ساخت راین متال است.این برجک توانایی ذخیره سازی 200 گلوله را دارد. Lance به سیستم کنترل آتش کاملاً دیجیتالی دید الکترواپتیکی، دوربین تصویربرداری حرارتی و فاصله یاب لیزری مجهز است. راین متال استرالیا علاوه بر تولید برجک های Lance سفارش مجارستان در حال تولید 211 دستگاه پلتفرم چرخدار بوکسر در نقش خودروی شناسایی/رزمی است. خودروهای شناسایی/رزمی بوکسر ارتش استرالیا نیز مجهز به برجک Lance هستند. علاوه بر این ارتش استرالیا در حال تصمیم گیری برای خرید خودرو های رزمی Lynx است. افزایش توان تولیدی شرکت راین متال شبعه استرالیا می تواند باعث شود ارتش استرالیا برای خرید خودرو های رزمی Lynx ترغیب شود. پلتفرم چرخدار بوکسر ارتش استرالیا در نقش خودروی شناسایی/رزمی مجهز به برجک Lance نمایش تحرک پذیری Lynx در رزمایش ناتو در مقابل نیروهای امریکایی تست های خودروی رزمی Lynx در مجارستان به همراه سربازن یپاده نظام این کشور مجارستان اولین کشور اروپایی است که خودروهای رزمی Lynx را خریداری کرده است. مجارستان سفارش 218 دستگاه به ارزش 2 میلیارد یورو را به راین متال داده است.

زوموالت مسلح تر میشود !!!! برنامه نیروی دریایی ارتش ایالات متحده برای تطبیق تسلیحات هایپرسونیک با شناورهای رزمی پنهانکار کلاس زوموالت براساس اعلام رسمی نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، این نیرو قصد دارد تا مجموعه ای از پتانسیل های جدید ، از جمله تطبیق جنگ افزاری با قابلیت تهاجم سریع فراصوت ( CPS) را با ناوشکن های کلاس زوموالت ، را در دستور کار خود قرار دهد ، تا جایی که درصورت نیاز و تنها 60 دقیقه پس از صدور دستور سلسله مراتب نظامی ، توانایی حمله به هرهدفی در هر نقطه ای از جهان ، وجود داشته باشد . این درحالی است که پیش از این ، ناظران براین باور بودند که برنامه تولید این ناوشکن بدلیل روبرو شدن با مشکلات متعدد در حوزه "اطمینان پذیری رزمی " و همچنین بروز نواقص فنی متعدد، یک پروژه شکست خورده محسوب میشد ، ضمن اینکه بودجه های سنگینی برای ایجاد پنهانکاری این شناور هزینه شده بود که بااعلام این برنامه ، و تعریف ماموریتهای جدید ، نگاهها در حال تغییر است . در واقع ، این شناور ، از ابتدا بعنوان یک پیکربندی رزمی مستقر در دریا ، برای حمله به اهداف زمینی ، طراحی گردید ولی بدلایل فوق الذکر ، از 32 فروند اولیه ، تا کنون فقط 3 فروند تحویل شده که بنابر گزارشهای موجود ، قیمت هر کدام از این شناروها به 7.5 میلیارد دلار بالغ می گردد . ناخدا کوین اسمیت ، مدیر برنامه ناوشکن کلاس زوموالت در جریان برگزاری سمپوزیوم سالانه نیروی دریایی با تشریح این موضوع ، اعتقاد داشت که تسلیح هرچه بیشتر این شناور ، آن را به بهترین پیکربندی موجود در سازمان رزم نیروی دریایی برای حمله متعارف به اهداف زمینی مبدل نموده است . ناخدا کوین اسمیت ، مدیر برنامه ناوشکن کلاس زوموالت با توجه به این تحلیل ، برنامه جنگ افزاری با قابلیت تهاجم سریع فراصوت (CPS) می تواند با برنامه روبه گسترش موشکهای قاره پیمای هسته ای وارد یک رقابت نفس گیر شود و ضمن محدود کردن دامنه درگیری به استفاده از تسلیحات متعارف ، بیشترین ضربه را به دشمن بدون نگرانی از پیامدهای جنگ هسته ای وارد نماید . سابقه این برنامه ، به اواسط سال 2000 میلادی باز می گردد ،اما برخی ناظران براین باورند که توجه مجدد به این برنامه ، پاسخی به افزایش تهدیدها و همچنین جبران عقب ماندگی ارتش ایالات متحده در سرمایه گذاری بر روی جنگ افزارهای فراصوت است . بطور طبیعی ، پیش بینی های موجود نشان میدهد که برد سلاح نامبرده ، از برد تمامی تسلیحات غیرهسته ای عملیاتی فعلی بیشتر خواهد بود ،اما هنوز مشخص نیست که آیا همه شناورهای کلاس زوموالت به این قابلیت مجهز می شوند یا خیر !! برخی نیز معتقدند که استفاده از این سلاح جدید ، به معنای حذف کامل سامانه های موشکی کروز پرتاب عمودی از روی این ناوشکن خواهد بود. پی نوشت : 1- ادغام تمامی پستهای مرتبط با موضوع ناوشکن کلاس زوموالت ، بیست و هشتم دیماه سال یکهزار و سیصد و نودو هشت خورشیدی 2- منبع صرفا " برای میلیتاری / مترجم : MR9

«به نام خدا» ZBD-08 خودروی رزمی پیاده نظام جدید ارتش چین است که با نام WZ502G نیز شناخته می شود. ZBD-08 نمونه بهبود یافته خودروی رزمی پیاده نظام ZBD -04 می باشد. از سال 2007 ارتش چین تصمیم گرفت ZBD-08 را به جای خودروی رزمی پیاده نظام Type 86 )Type 86 کپی BMP- 1 است) وارد یگان های خود کند. جنس زره ZBD-08 از فولاد جوش داده شده است که نسبت به مدل قدیمی تر خود ZBD -04 از زره قوی تر و ضخیم تری بهره می گیرد البته این زره باعث شده که وزن خودروی رزمیZBD-08 نیز افزایش قابل ملاحضه ای پیدا کند. افزون بر زره ای که به طور معمول بر روی ZBD-08 نصب شده است می توان از زره های مدولار نیز استفاده کرد که باعث افزایش سطح حفاظت خودروی رزمی می شود. ارتش چین ادعا می کند زره جلویی این خودروی رزمی پیاده نظام توانایی مقاومت در برابر گلوله های ضد زره 30 میلیمتری در فاصله 1000 متر ی را دارد. در طرفین نیز می تواند در برابر گلوله های ضد زره 14.5 ملیمتری و در سقف و برجک در برابر گلوله های ضد زره 7.62 ملیمتری مقاومت از خود نشان دهد. همچنین تجهیز ZBD-08 به یک سیستم لیزری حفاظت فعال که توسط خود چینی ها ساخته شده است، امکان پذیر است. برجک ZBD-08 ، مشابه برجک ZBD -04 است. هردو از روی برجک BMP-3 روسی تولید می شوند و تحت لیسانس در چین ساخته می شوند. کارایی و کیفیت برجک ها چیزی از نمونه روسی کم ندارد. لوله توپ برجک ZBD-08توانایی حرکت از - 5 تا +60 درجه در حالت عمودی را دارد. این برجک با یک توپ 100میلیمتری با برد موثر 4 کیلومتر به همراه یک توپ 30 ملیمتری با برد موثر2 کیلومتر مسلح شده است. توپ 100میلمیتری دارای یک سیستم بارگذار خودکار با نرخ آتش 10 گلوله در دقیقه است و می تواند 30 گلوله شامل 22 گلوله های شدیدالانفجار ترکش شونده (HE-FRAG)و 8 موشک هدایت شونده ضد تانک را در خود جای دهد. توپ 30 ملیمتری از یک سیستم بارگذار خودکار با نواخت آتش 355 گلوله بر دقیقه استفاده می کند که توانایی حمل 500 گلوله را دارد. برای موشک های هدایت شونده ضد تانک ارتش چین از خانواده موشک های روسی AT-10 Stabber که در خود چین مونتاژ می شوند استفاده می کند. این موشک های ضد تانک توانایی نفوذ در زره های به ضخامت 600 میلیمتر را در فاصله 2 کیلومتری دارند و توانایی آسیب رساندن به بلوک های ERA را نیز دارد. در حقیقت ZBD-08 با تسلیحاتی که به همراه دارد می تواند خطری جدی برای تانک های اصلی میدان نبرد باشد. همچنین برای ZBD -04 یک مسلسل هم راستا با کالیبر 7.62 ملیمتری در نظر گرفته شده است. به غیر از این تسلیحات دریچه های شلیک نیز برای خدمه در نظر گرفته شده است. ZBD-08 در حال تست موشک های ضد تانک به علت وزن نسبتا زیاد ZBD-08 که حدود25 تن است به احتمال قوی برای نیروی محرکه ازهمان موتور ZBD -04 که یک موتور دیزل مدل BF8M1015CP با قدرت 590 اسب بخار استفاده می شود. اما شایعه شده است که موتور ZBD-08 یک کپی از موتور BMP-3 باشد که قدرتی معادل 500 اسب بخار دارد. محل قرارگیری موتور در جلوی خودروی رزمی پیاده نظام است و خروج خدمه از قسمت عقب صورت می گیرد. گیربکس این خودروی رزمی پیاده نظام شامل یک جعبه دنده دستی، با 4 دنده برای جلو و دو دنده برای عقب می باشد. سیستم تعلیق نیز به طور کامل نمونه کپی شده از خودروی رزمی پیاده نظام BMP-3 است. ZBD-08 دارای سه خدمه است (توپچی- راننده- فرمانده) و می تواند 7 نفر دیگر را با خود حمل کند. برای خروج خدمه یک درعقب و بک دریچه در روی سقف تعبییه شده است. ZBD-08 مجهز به دو دوربین حرارتی است یکی در اختیار فرمانده و دیگری در اختیار توپچی. از دیگر امکانت کنترل آتش ZBD-08 می توان به سيستم استابلايزر و هدایت موشک های ضد تانک با پرتو لیزر اشاره کرد. همچنین فرمانده امکان نشان گیری و اجرای آتش به طور مستقل را هم دارد . ZBD-08 مجهز به 3 نارنجک انداز دودزا در هر طرف برجک است. ZBD-08 همانند ZBD -04 یک خودروی رزمی پیاده نظام دوزیست است اما ZBD -04 مجهز به جت آبی بود که این خودروی رزمی پیاده نظام را قادر می ساخت در دریا با سرعت 20 کیلومنربر ساعت به راحتی حرکت کنند اما ارتش چین در مورد ZBD-08 تصیمیم دیگری اتخاذ کرد و از قرار دادن جت آبی در آن منصرف شد. با این حال ZBD-08 می تواند بدون آماده سازی قبلی دررودخانه ها و دریاچه ها با سرعت 8 کیلومتر بر ساعت حرکت کند اما به علت حذف جتهای آبی توانایی حرکت در دریا را ندارد. ارتش چین در صدد آن است که از روی پلتفرم ZBD-08 مدل های مختلف با کاربرد های مختلف را وارد ارتش خود کند: 1-نفربر زرهی : دراین مدل برجک حذف شده است و به جای آن یک مسلسل12.7 میلیمتر قرار داده شده است. 2-سیستم خمپاره انداز خودکششی: در این مدل ZBD-08 به یک خمپاره انداز 120 ملیمتری مجهز است و مشابه خمپاره انداز روسی S31 Vena2ساخته شده است. در 2S3 Vena روسی همانند ZBD-08 از شاسی و موتور BMP-3 استفاده شده است. برد آتش این خمپاره انداز با گلوله ای معمولی حدود 9.5 کیلومتر است اما با کمک هدایت لیزری برد موثر را می توان تا 12.8 کیلومتر نیز افزایش داد. همچنین در این مدل از یک سیستم بارگذار خودکار با قابیلت نرخ آتش 8 گلوله بر دقیقه استفاده شده است. خمپاره انداز روسی S31 Vena2 3-خودرو فرماندهی: با یک مسلسل12.7 میلیمتر مسلح شده است. 4- حمل کننده موشک های هدایت شونده ضد تانک: در این مدل احتمالا از موشکی مشابه SPIKE –ER اسرائیلی استفاده می شود. وزن این موشک ها 34 کیلوگرم و برد آنها حدود 8 کیلومتر گزارش داده شده است. 5-سیستم پدافند موشکی کوتاه برد 6-خودرو شناسایی: این مدل از یک رادار AESA استفاده شده است که به احتمال قوی کپی نمونه آلمانی است. نمونه رادار آلمانی که بر روی خودرو Ding 2 نصب شده است 7-حامل رادار توپخانه 8-خودرو حمل مهمات برای نیروهای زرهی: مجهز به یک چرثقیل برای انتقال مهمات است. مشخصات کلی خودروی رزمی پیاده نظام ZBD-08 طول: 7.2 متر عرض: 3.2 متر ارتفاع: 2.5 متر وزن: 25 تن تعداد خدمه: 3 نفر(توپچی- راننده- فرمانده) تعداد سرنشینان:7 نفر تسلیحات: توپ 100 میلیمتری- توپ 30میلیمتری- مسلسل 7.62 میلیمتری- موشک های ضدتانک موتور: دیزل با قدرت 590 اسب بخار حداکثر سرعت در جاده:65 کیلومتر بر ساعت سرعت در آب: 8 کیلومتر بر ساعت محدود حرکت:500 کیلومتر عبور از شیب:60 درجه عبور از شیب جانبی:40 درجه گام عمودی:0.7 متری عبور ازگودال: 1.8 متری جا داره تا یک تشکر ویژه هم از جناب Goebbels به خاطر کمک و راهنمای هاشون بکنم مترجم و گردآورنده: Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است منابع: http://topwar.ru/129...oty-wz502g.html http://htka.hu/2012/...arcjarmucsalad/ http://www.military-.../apc/zbd_08.htm