ماشین تولید علم و سلاح آلمان، اسطوره ای که در مدت فقط یک قرن سه بار از خاکستر بلند شد و جهان رو تقریباً تسخیر کرد. غیر از اینکه هوش و استعداد بالا و فرهنگ سخت کوشی یک ملت باعث تولید یک چنین نیرویی بشه به نظرم چیز دیگری توانشو نداره

#برای ثبت در تاریخ روز 13 ابان 1399 با روز 17 ربیع الاول 1442 ولادت پیامبر اسلام و 3 نوامبر 2020 روز انتخابات ریاست جمهوری امریکا در یک روز تلاقی پیدا کردند عجب روزی است ان روز سه اتفاق تاریخ ساز در یک روز شگفتی 2020 همچنان ادامه دارد ........

سپاسگذارم از پاسخ شما ( دقیقاً مثل پازل فکر کنم پاسخ تون مسئله رو برام حل کرد ) پس اگه برداشتم از راهنمایی هاتون درست باشه . میشه گفت وقتی میگن محدودیت برد عملاً منجر میشه به محدودیت در وزن محموله و اثر گذاری اون . و به تبع اون نوع کلاهک های حجیم تر و کاربردی تر هم پشت بندش محدود میشه . همزمان توسعه فناوری موتور ( قطعا موتورهایی با فناوری بالا ممکنه حجیم تر و سنگین تر باشن ) هم محدود میشه . وقتی اینها محدود بشه عملاً تحقیق و توسعه و دستیابی به تکنولوژی فضایی که بیس اون توسعه موشکی هست هم محدود میشه و باز به تبع اون سیستم های هدایت جنگ افزارهای آینده ما ( چه موشکی ، چه غیر موشکی و حتی در حد اشراف اطلاعاتی) هم محدود میشه بدون اینکه قطعنامه ای مثلاً آورده باشند که شما نمیتونی ماهواره مستقل داشته باشی و یا از خدمات ماهواره ای نظامی و غیرنظامی امن استفاده کنی ولی خود به خود از اون هم محروم میشی . در برجام ایران پذیرفت که تاسیسات غنی سازی رو در فردو برای چند سال جمع کنه . فقط نطنز باشه آشکارا عنوان کردند که میخواهیم خیالمون راحت باشه در جنگی احتمالی بتونیم نابودش کنیم . و ماهم پذیرفتیم ! خوب چرا حالا در موشکی نگویند که سیلو و لانچرهای زیرزمینی ممنوع بشه ؟! شما که اعتماد سازی کردی این هم روش قبول کن دیگه ! (از دید طرف مقابل) میشه گفت با یک درخواست به ظاهر ساده نتیجه کار این میشه که ایران عملاً امکان تقابل موثر در مقابل هیچگونه تهاجمی رو نخواهد داشت . شیری بی یال و دم و اشکم که صدای غرشش فقط از تریبون ها بیاد و بس ! ایران جزء محدود کشورهای هست که اگر چه در دسته ابرقدرتهای جهانی نیست ولی مجبوره که گستره حوزه دید نظامیش ( چه دفاعی ، چه تهاجمی ، و به تبع اینها رصد اطلاعاتیش ) رو بسیار بزرگ در نظر بگیره شاید نیمی از کره زمین ( داستان نفت کش ها در ونزوئلا شاید به ما یاد آوری کرد که لازمه همین حوزه رو باید تمام کره زمین در نظر بگیریم ) . لذا برای این چنین کشوری با این طیف و گستره وسیع جغرافیایی و ماهیتی تهدیدات اعمال محدودیت چه معنی میده ؟ در واقع مانند همون مثاله : کشیدن دندان و چنگال های شیری که نیت کردی بری تو قفسش ! در حالی که کسانی که همین درخواست های کوچک ! رو از ما دارن با یک بار سوخت گیری جنگنده هاشون چند هزار کیلومتر رو در چند ساعت پیموده و مهمان ما خواهند شد .

منفک شده از تاپیک جامع نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران 1399/10/23 خورشیدی ================= پروژه ناو بندر کار بسیار داره و در آینده نزدیک نباید انتظار رونمایی داشته باشیم. این پروژه تغییر اساسی و تبدیل یک ابر تانکر نفتکش به یک ناوبندر نظامی با قابلیت ها و امکانات فراوان هست. یک نفتکش دارای مخازن بسیار بزرگ ذخیره نفت هست که باید به کلی تغییر کنه و دارای بخش های متعدد نگهداری و انبار داری و اسکان و غیره خواهد شد. از طرفی کار بخش اضافه کردن روسازه جدید جهت آشیانه های بالگرد و بخش های وابسته که همین الان هم بخشیش مشخصه اجرا شده. بخش تسلیحات و رادارها و دیگر سامانه های مخابراتی و غیره هم زمان بسیار بالایی خواهد گرفت. با وجود سرعت بسیار پایین ساخت فریگیت های کلاس موج و همچنین اعلام زمانهای به آب اندازی و عملیاتی کردن این شناورها که بارها به عقب افتاده بسیار بعید هست که این شناور عظیم به این زودی ها حتی جهت تست به آب انداخته بشه ، مگر اینکه نیرو به شدت روی این پروژه تمدکز هزینه و انرژی بزاره تا زودتر به نتیجه برسه. البته با روند مشاهده شده به نظر میاد که اینگونه باشه و فرماندهان نیرو خواهان الحاق سریع یک شناور بزرگ و دوربرد جهت پشتیبانی همه جانبه ناوگروه های اعزامی به مناطق دوردست هستند و روند فعلاً با سرعت خوبی دارد پیش میرود.

مقدمه (قسمت اول) پس از پایان جنگ سرد، ارتش فرانسه اولویت پایین تری به نیروی زمینی داد. تغییر چالش های امنیتی بعد از جنگ سرد مانند فروپاشی شوروی از طرفی و تغییر ماهیت دخالت فرانسه در افریقا و خاورمیانه موجب شده بود اهمیت نیروی زمینی برای فرانسه کم رنگ تر شود به طوری که سهم بودجه دفاعی به بخش های هوایی و دریایی هدایت شد. حضور نظامی فرانسه در سال های بعد از جنگ سرد محدود و سهم نیروی زمینی در این زمان حتی بسیار کم تر بوده است. اما به نظر میرسد معادلات منطقه ای و فرامنطقه ای برای کشورهای اروپایی خصوصا فرانسه در حال تغییر است. از زمان الحاق کریمه به روسیه در سال 2014 و برنامه های نوسازی نظامی این کشور از سال 2017، زنگ هشدار را برای کشورهای اروپایی به صدا در آورده است. قدرت گرفتن شبه نظامیان و گروه های مسلح مسلمان در خاورمیانه و آفریقا، جایی که به شکل سنتی منطقه استعماری فرانسه بوده است، موجب شده است فرانسه دخالت های نظامی خود را در این مناطق افزایش دهد (حضور نظامی در مالی، عراق، افغانستان، لبنان و لیبی). در سال های اخیر نیز دوری ایالات متحده از ناتو اتفاق افتاده است، به طوری که دونالد ترامپ رئیس جمهورآمریکا در دوره ریاست جمهوری خود چندین بار کشورهای عضو ناتو را تهدید به خروج از این پیمان کرده است، بنابراین نیاز به ساختار دفاعی مستقل تر در اروپا آشکار شده است. در پاسخ به این تغییرات در منطقه اروپا و جهان، کشورهای اروپایی تصمیم گرفته اند توانایی های نظامی خود را ارتقا دهند. برنامه Scorpion (عقرب) فرانسه نیز، یک طرح نوسازی نظامی، با هدف ارتقاء ظرفیت رزمی خودروهای ارتش است. اکنون چند سالی است که فرانسه در حال ارتقاء توانایی های موتوری و نظامی خود است. ژنرال پیر دو ویلیرز، رئیس سابق ستاد دفاع، در این باره توضیح می دهد: "برنامه عقرب، تنها یک خودرو رزمی نیست، بلکه یک رویکرد کلی را شامل می شود که شامل تسلیحات مدرن، قطعات پیشرفته، سیستم های اطلاعاتی یکپارچه و آموزش نوین خدمه است. مگر می توانیم به خودمان اجازه دهیم که سربازهایمان را با ادوات رزمی 35 ساله به جنگ بفرستیم، با این میزان فرسودگی و سطح حفاظت؟ من می گویم ، نه". حضور تانک های لکلر ارتش فرانسه در قالب نیروهای حافظ صلح در جنوب لبنان (سمت راست) هویتزرهای خودکششی سزار ارتش فرانسه در عراق (سمت چپ) کمیسیون بین وزارتخانه ای شروع مرحله تحقیق و توسعه برنامه عقرب را در سال 2010 و متعاقباً در سال 2014 تصویب کرد. وزیر دفاع وقت فرانسه، ژان ایو لریان، فاز 1 برنامه عقرب را در راستای قانون برنامه ریزی بودجه دفاعی 2014-2019 موسوم به "LPM" قرار داد. سرانجام، در سال 2016، دولت فرانسه متعهد شد 6/8 میلیارد دلار در طول 11 سال به برنامه Scorpion ارتش اختصاص دهد. برنامه عقرب به عنوان بلند پروازانه ترین برنامه نظامی نیروی زمینی فرانسه در سال های اخیر تلقی می شود. این برنامه شامل نوسازی 6/8 میلیارد دلاری با هدف جایگزینی تمام وسایل نقلیه رزمی فرانسه و با تمرکز بر سیستم عامل بهبود یافته مرتبط با سیستم ارتباطات جدید و یکپارچه و مدیریت میدان جنگ است. مدیریت میدان نبرد توسط مفهوم "نبرد مشارکتی" که به دنبال اتصال جوخه ها، وسایل نقلیه، گروه های رزمی و تیپ ها در یک شبکه واحد است، پشتیبانی می شود. این برنامه برای ارتش فرانسه ضروری است، زیرا به این کشور اجازه می دهد گردان های تاکتیک مشترک خود را مدرنیزه کند. همچنین به ارتش اجازه می دهد اقدامات و تخصص هر شاخه از نیروهای زمینی را تحت فرماندهی یک هنگ مرکزی هماهنگ کند. این گردان های جدید می توانند برای رسیدن به اهداف تاکتیکی تعیین شده در طی یک عملیات نظامی، اقدامات هماهنگی را انجام دهند. گردان های تاکتیکی مشترک به دلیل انعطاف پذیری سازمانی قوی، کارآیی خود را در طول مداخله فرانسه در افغانستان در سال 2001 به اثبات رسانده اند. تکامل خودروهای رزمی ارتش فرانسه اولین قدم برای "نبرد مشارکتی " ردیابی نیروی خودی در تمام واحدهای خودی و امکان تبادل سریع گزارشات و وضعیت میدان نبرد است. در نهایت هدف از "نبرد مشارکتی " تسریع در روند عملیات از طریق کاهش زمان بین تشخیص تهدید و نابودی آن است. به زبان ساده اولیت ارتش فرانسه در برنامه عقرب کاهش زمان واکنش نیروهای زمینی به تهدیدات است. یعنی کل سیستم رزمی تقریباً بلافاصله به تهدید واکنش نشان دهند. بنابراین، کل نیروی های زمینی مانند یک سیستم واحد عمل می کند، گویی که "نبرد مشارکتی" یک موجود زنده واحد است که هر وسیله نقلیه در آن نقش اندام حسی و حرکتی را بازی می کند. این برنامه گامی فراتر از کاری است که در حال حاضر نیروی زمینی فرانسه انجام می دهد. به این دلیل که همه خودروهای رزمی جدید برنامه عقرب به یک شبکه بلادرنگ (real time) مجهزند، تمام اطلاعات دیجیتالی و تصمیم گیری ها بسیار سریع تر انجام می شوند. فرانسه برای یکپارچه کردن واحدهای نیروی زمینی از سیستم مدیریت میدان نبرد بومی خود با نام SICS (سیستم اطلاعات نبرد عقرب) استفاده خواهد کرد. سیستم مدیریت میدان نبرد SICS از طریق انتقال، به اشتراک گذاری فوری اطلاعات و شبکه کردن سیستم های ارتباطی، موجب یکپارچگی نیروها و سیستم های تسلیحاتی می شود. از سوی دیگر فرانسه با همکاری آلمان در حال کار بر روی پروژه MGCS (سیستم اصلی مبارزه زمینی) و به کارگیری آن در سال 2035 هستند. با توجه به حضور شرکت فرانسوی نکستر (Nexter) در این پروژه به نظر می رسد خودروهای زرهی MGCS با معماری سیستم مدیریت میدان نبرد Scorpion نیز هماهنگ باشند. به طور کلی ، اهداف برنامه عقرب شامل به کارگیری خودروهای زرهی زیر است: 1872 دستگاه خودروی زرهی چند منظوره Griffon 978 دستگاه خودروی زرهی SERVAL 300 دستگاه خودروی شناسایی رزمی JAGUAR 200 دستگاه نسخه بروز رسانی شده تانک لکلر XLR 625 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام VBCI جدید معماری نیروی زمینی ارتش فرانسه در سال 2025 ایجاد شبکه ای یکپارچه از سیستم های مختلف دارای یک اثر نظامی تاکتیکی در میدان نبرد هستند. در حقیقت برنامه عقرب با همکاری صنایع داخلی فرانسه توسعه پیدا می کند که می تواند باعث رشد و ارتقا صنایع دفاعی این کشور نیز شود. خودروهای زرهی چند منظوره و خودروهای رزمی/شناسایی جدید ارتش فرانسه با مشارکت صنایع نکستر (Nexter)، تالس (Thales) و بخش دفاعی رنو (Renault) طراحی و تولید می شوند. از طرف دیگر برنامه عقرب می تواند ابزاری اساسی برای ساخت ارتش اروپایی باشد. در سال 2018، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه ایده ایجاد ارتش اروپایی را در سایه هراس از خروج ایالات متحده از ناتو مطرح کرد. تکیه بر ارتش اروپایی می تواند فرانسه را تبدیل به رهبر جدید اروپای متحد کند. رهبری که نه تنها می تواند کشورهای اروپایی را در دفاع از قاره سبز یکپارچه سازد، بلکه با استفاده از ظرفیت کشورهای اروپایی برای اثر گذاری در بیرون از مرزهای قاره ای وارد عمل شوند. در واقع برنامه عقرب، می تواند ارتش فرانسه را به الگویی برای کشورهای دیگر اروپایی تبدیل نماید، زیرا برخی از کشورهای اروپایی مشتاق اجرای آن هستند. در سال 2017، وزیر دفاع بلژیک، استیون واندپوت، و همتای فرانسوی وی، فلورانس پارلی، در مورد همکاری بین دو کشور در زمینه نیروی زمینی به توافق رسیدند. به همین منظور بلژیک 60 دستگاه خودروی رزمی/شناسایی JAGUAR را به ارزش 1/6 میلیارد یورو و 382 دستگاه خودروی زرهی چند منظوره Griffon را سفارش داد. این کشور همچنین مایل به همکاری در زمینه پشتیبانی (آموزش، پشتیبانی لجستیکی و تعمیر و نگهداری) و ارتقاءهای مشترک با فرانسه می باشد. این همکاری نشان می دهد که بلژیک مایل است همان نظریه فرانسه را در زمینه نبرد زمینی اجرا نماید. این همکاری دو جانبه مسیر احتمالی به سمت دفاع و همکاری های بیشتر کشورهای اروپایی با یکدیگر را نشان می دهد. به عنوان مثال، بلژیک با پیوستن به برنامه عقرب، مفهوم "نبرد مشارکتی" مد نظر فرانسه را نیز می پذیرد. بنابراین نزدیکی استراتژیک و عملیاتی عمیق بین دو کشور برای انجام عملیات های نظامی شکل خواهد گرفت. علاوه بر این، به صنایع بلژیک و فرانسه این امکان را می دهد تا به منظور تقویت توانایی های دفاعی و صنعتی اروپا همکاری کنند. سناریو فرضی از عملکرد "نبرد مشترک": 1- خودروی زرهی چند منظوره Griffon دشمن را رویت می کند و حسگرهای صوتی به خدمه اخطار می دهند و پرده ای از دود برای مخفی شدن ایجاد می شود. 2- هم زمان، این ردیابی در سایر سیستم حاضر در میدان نبرد به اشتراک گذاشته می شود. واحدهایی که در نزدیکی دشمن هستند هشدار تهدید دریافت می کنند. اجرای آتش به سمت هدف به شکل مشترک انجام می شود. 3- تصویر مناسب از وضعیت پیشروی بین واحدها امکان تصمیم گیری بهتر و سریعتر را فراهم می کند و زمان پاسخ دهی را کاهش می دهد. 4- یک الگوریتم، بهترین محل برای موضع گیری برای درگیری دشمن را مشخص می کند و به وسیله سیستم ارتباطی یکپارچه، سلاح ها و حسگرهای این خودرو به طور خودکار به سمت هدف نشانه می روند. انسان برای تصمیم نهایی شلیک در حلقه آخر باقی می ماند. طرح مفهومی از برد حسگرها و سلاح های برنامه عقرب ( آبی حسگرها، قرمز تسلیحات زمین به زمین و سبز تسلیحات زمین به هوا) این تصویر میتواند درک بهتری از چکونگی همپوشانی و هماهنگی واحدهای رزمی در نبرد مشترک را نمایش دهد. scorpion.pdf تصویر با کیفیت تر از این تصویر با این حال، برخی از مسائل هنوز هم در مورد برنامه عقرب و زمینه سازی ارتش اروپایی حل نشده باقی مانده است. با وجود همکاری عمیق دفاعی فرانسه و بلژیک، آنها و دیگر کشورهای اروپایی هنوز در زمینه هوا وفضا وابسته به شرکای آمریکایی هستند. زیرا بزرگترین شرکت های موجود در این زمینه هنوز اکثراً آمریکایی می باشند (به عنوان مثال جنگنده F-35 توسط لاکهید مارتین، جنگنده F-16 توسط بوئینگ و ...). این نشان می دهد که صنعت دفاعی اروپا در برخی زمینه ها نسبت به همتایان آمریکای خود هنوز عقب مانده هستند، که می تواند مانعی برای همکاری بیشتر کشورهای اروپایی با بکدیگر باشد. جدا شدن انگلیس از اتحادیه اروپا با اجرای برگزیت نیز یک چالش اساسی برای کشورهای اروپایی در زمینه دفاعی است. دفاع اروپایی بر سه ستون انگلیس، فرانسه و آلمان استوار بود و حذف انگلیس از آن می تواند ضربه بدی به دفاع اروپایی بزند. علاوه بر این بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران نظامی فرانسوی زمان بندی پیش بینی شده برای پروژه عقرب را بلند پروازانه و دور از دسترس می دانند. هرچند مطالعات تحقیقاتی اولیه پروژه عقرب از سال 2010 آغاز شده اند اما زمان ساخت نمونه اولیه تا تحویل نمونه های سفارش داده شده طی 4 تا 6 سال در نظر گرفته شده است که زمان بسیار محدودی است و می تواند پیمانکاران فرانسوی را تحت فشار قرار دهد. مشکل بعدی که می تواند برنامه عقرب را به بن بست بکشاند، بودجه اختصاص داده شده توسط دولت است. تأمین بودجه 6 میلیارد دلاری تا 2033 فقط برای خودروهای رزمی، می تواند یک چالش اساسی برای دولت باشد. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که وزارت دفاع فرانسه برای پیش برد برنامه عقرب از دولت بوجه ای بیشتر درخواست کنند که می تواند بحث تامین مالی را پیچیده تر کند. بیان این نکته مهم است که جدول زمانی برنامه های دفاعی، قبل از شیوع ویروس Covid-19 تهیه شده اند. مانند سایر مناطق اروپا، فرانسه اقتصاد خود را تعطیل کرده است و هزینه های دولت در مبارزه با بیماری کرونا به طرز قابل توجه ای افزایش یافته است، در حالی که درآمد حاصل از مالیات کاهش یافته است. اینکه چه مدت طول می کشد تا اقتصاد فرانسه بهبود یابد، تعیین کننده اصلی میزان بودجه ای است که می تواند برای تأمین بودجه برنامه های دفاعی در دسترس باشد. همین مشکل در تامین بوجه نظامی در سال 2017 با کاهش 850 میلیون یورویی بخش دفاعی باعث شد رئیس سابق ستاد دفاع از سمت خود استعفا دهد. انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 فرانسه نیز باید به عنوان یک متغییر اصلی و اثرگذار بر هزینه های دفاع در نظر گرفته شود. زیرا رییس جمهوری بعدی فرانسه برای جبران کسری بوجه ممکن است باز هم بوجه دفاعی را کاهش دهد. با وجود تمام چالش های پیش روی برنامه عقرب، تا به امروز دولت فرانسه نشان داده برای عملی کردن این برنامه جدی است و روند این برنامه مثبت ارزیابی می شود. سرمایه گذاری قابل توجه دولت فرانسه، حمایت از صنایع دفاعی و همکاری های دو جانبه می تواند باعث جذب دیگر کشورهای اروپایی شود و موجی از نوسازی نظامی را در اروپا به رهبری فرانسه آغاز نماید. همکاری دفاعی بلژیک و فرانسه میتواند اولین گام برای پیشبرد برنامه عقرب در سطح کشورهای اروپایی باشد رئیس سابق ستاد دفاع، ژنرال پیر دو ویلیرز در سال 2017 به علت کاهش بودجه دفاعی و به خطر افتادن برنامه عقرب از سمت خود استعفا داد ================================================================== ادامه دارد... در قسمت بعدی خودروهای زرهی که در برنامه عقرب حضور دارند معرفی میشوند. منابع قسمت اول: 1 2 3 4 نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

یکی از کارهایی که رسانه‌ها (بعضی خواسته و گاهی ناخواسته- به دلیل تقلید از روی رسانه‌‌هایی که آگاهانه این کارو می‌کنن) جا انداختن الگوهای پیش‌داوری هست. یعنی یک فرد، یا طبقه یا گروه رو طوری در ذهن مخاطب جا می‌اندازن که هر وقت مخاطب با اون‌ها مواجه شد، ناخواسته ذهنش قضاوت کنه و این باعث می‌شه حتی منطقی‌ترین حرف‌های این افراد هم دیگه ارزشی نخواهند داشت. مهم‌ترین تکنیک که برای تخریب افراد و جا انداختن چهره انسان‌های بی‌عقل و یا شیرین‌عقل در ذهن ما استفاده می‌شه (و خیلی هم استفاده می‌شه!) تمسخر هست. حتما کلیپ‌هایی از تمسخر افراد یا فرد خاصی دیدید. البته این تکنیک خیلی وقته استفاده می‌شده و حتی در قرآن هم اومده (مرتبا در قرآن به مسخره شدن انبیاء اشاره شده). اما امروزه با ابزارهای جدید (مثل پخش کلیپ در شبکه‌های اجتماعی) انجام می‌شه. یکی از انواعی که در خاطرم هست جوک‌های زیادی بود که حول محمود احمدی‌نژاد ساخته می‌شد؛ از روزهای اولی که انتخاب شده بود و بسیار هم بین مردم محبوب بود. حالا هم هر از گاهی کلیپ‌ها و گیف‌ها و جوک‌ها و ... درباره این فرد به چشم می‌خوره. به این شکل افرادی که مخاطب این نوع بمباران اطلاعات هستند، هر وقت با اقدامات و حرف‌های احمدی‌نژاد مواجه می‌شن، پیش خودشون و ناخودآگاه می‌گن که این همون فردی هست که چنین بود و چنان و اصلا حرف‌ها و اعمالش ارزش توجه نداره (ذهن در اینجا شرطی شده). به نمونه‌های دیگه هم می‌شه اشاره کرد: آیت‌الله جنتی، بچه هیئتی‌ها، افراد شرکت کننده در راهپیمایی‌ها. این نوع تفکر که بسیار هم سمی هست فاصله‌ها رو بیشتر می‌کنه و امکان گفتگوی منطقی و عاقلانه رو از بین می‌بره. و این همون چیزی هست که بدخواه‌هان ما که طرف مقابل ما هستن، با حدت دنبالشند. خب راهکار چی هست؟ راهکار اصلی اینه که رسانه‌ها باید این مورد رو رعایت کنند. اما فضای رسانه‌ای کشور ما بسیار ولنگارانه و بی‌ در و پیکره. بنابراین بهتره بپرسیم ما باید چه کار کنیم؟ فکر می‌کنم به کار بردن منطق در این موارد پادزهر خوبی هست. وقتی این نوع بمباران اطلاعاتی رو حول یک گروه خاص از افراد می‌بینیم، به این توجه کنیم که در هر دسته‌ای هر نوع آدم می‌تونه وجود داشته باشه و تعمیم این چند نفر معدود به کل اون گروه یک نوع مغالطه هست. اگر این نوع عملیات روی یک فرد اجرا شد باید در نظر داشته باشیم که باز هم با دیدن یک رفتار خاص نمی‌شه انسان‌ها رو قضاوت کرد. انسان‌ها مجموعه‌ای از رفتارهای مختلف و بعضا متضادند. باید کلیه رفتارهای اون فرد رو (تا جایی که دیدیم و یا می‌دونیم) در نظر گرفت تا به شمایی از شخصیت اون فرد برسیم.

در بحث تولید دو مسیر برای رسیدن به هدف یعنی خودکفایی شرکت و تولید درآمد وجود دارد یکی مسیر از مهندسی پایه به سمت تولید محصول نهایی و در آمد زایی هست که بیشتر در فناوری های جدید که برای اولین بار ساخته می شوند کاربرد دارد 1- طراحی مقدماتی 2- طراحی تفصیلی 3- ساخت پیش نمونه 4- نهایی سازی نمونه 5- فروش در بازار 6- بازخورد بازار و ارتقا محصول 7- سرویس و تعمیرات - طراحی مقدماتی شامل مسیر راه، نیازمندی ها و بازار هدف - طراحی تفصیلی شامل جزئیات مورد نظر مشتری و مباحث ریز علمی - فنی این مورد رو در ناسا و دارپا مشاهده می کنیم دوم مسیر ورود به بازار و صنعت محصول ساخته شده و موجود در بازار است و شامل بیشتر شرکت ها می شود که با مهندسی معکوس خود را به طراحی می رسانند، مثل خودروسازی های کره 1- فروش در بازار 2- سرویس و تعمیرات 3- مونتاژ و دمونتاژ 4- قطعه سازی 5- مهندسی معکوس کل سیستم 6- ارتقا و بهبود بخشی 7- تولید محصول جدید (در کنار تولید علم و فناوری) اگر دقت کنید دو مسیر کاملا مشابه ولی خلاف جهت هم هستند، ولی مسیر دوم چه از نظر فنی و چه از نظر مالی بهینه تر بوده و طرفدارهای بیشتری دارد و علت این علاقه را در ضرب المثل " معما چون حل گشت آسان شود" باید جست خودروسازی و صنایع موشکی ما هر دو متعلق به دسته دوم هستند خودروسازی کره و ایران هر دو در این مسیر بودند ولی ایران در میانه راه تنبلی و سستی کرد و شد ایران خودرو و سایپا و خودروسازی کره ادامه داد و الان به برندهای مثل کیا و هیوندا رسیده است در مورد صنایع موشکی هم این مسیر صدق می کند چه برای ایران و چه برای امریکا و شوروی ولی موشک سازی ایران به خاطر رقابت نظامی و تحریم اجازه نیافت تنبلی کند و مسیر را ادامه داد تنها صنایع موشکی المان نازی است که مسیر اول را طی کرده است و بقیه مهندس معکوس موشک وی 2 هستند نکته جالبی که در مسیر دوم وجود دارد توامانی درآمد با تولید علم و فناوری است از این نظر هم از نظر اقتصادی این روش مطلوب بوده و هم احتمال خطا بسیار کمتر از حالت اول است این نکته آنقدر مهم است که در مسیر اول نیز تلاش می شود شبیه به مسیر دوم رفتار شود تا طرح از نظر فنی و اقتصادی بهینه شود تقسیم پروژه به چند فاز درآمدی مشخص ترین اقدام برای عملی کردن این ایده، تقسیم پروژه به چند فاز درآمدی است به گونه ای که با اجرای فاز اول با حجم 10 الی 25 درصد حجم کل پروژه، فاز اول به بهره برداری رسیده و با درآمدزایی کل پروژه را جلو می اندازد. در ادامه با افتتاح فاز دوم و افزایش درآمد به بالای 60 درصد هدف، هزینه فازهای باقی مانده با درآمد فازهای قبلی تامین شود. برای مثال در ساخت یک پتروشیمی یا بهره برداری نفتی اولین فاز بخش های کوچک ولی درآمدزا ساخته و افتتاح می شود و با درآمد بدست آمده باقی پروژه ساخته می شود. یا در ساخت نیروگاه سیکل ترکیبی با هزینه اولیه 35 درصد، در کمتر از یک سال توربین های گازی خریده و نصب می شود و با تولید برق و درآمد، بخش بخار با درآمد بخش توربین گازی ساخته و توسعه داده می شود. این در حالی است که پیشتر کل فازهای یک کارخانه معطل فاز نهایی مانده و پروژه با از دست دادن زمان طلایی از توجیه اقتصادی خارج می شد. این نکته در اکثر پروژه های ایران بویژه بخش دولتی نادیده گرفته شده و باعث می شود پروژه ها با از دست دادن زمان طلایی به مرز غیرقابل توجیه و حیثیتی برسند در حالی که با اجرای درست برنامه زمان بندی بازگشت سرمایه در چند ماه می تواند رخ دهد.

بسمه تعالی اندیشکده ی استراتفور اندیشکده ی استراتفور Stratfor یکی از اندیشکده های آمریکایی با رویکرد تخصصی امنیت و سیاست های امنیتی و دفاعی است . رویکرد اولیه ی این اندیشکده بر آورد و نشر اطلاعات ژئوپلیتیکی بود و در سال 1996 در آستین ، تگزاس ، توسط جورج فریدمن ، رئیس این شرکت تأسیس شد ولی پس از آن مرتبا به سمت اطلاعات و تحلیل های امنیتی گرایش پیدا کرد تا هم اکنون که یکی از شاخص ترین اندیشکده های امنیتی آمریکا به شمار میرود . حتی در لوگوی قبلی این اندیشکده نیز عبارت global intelligence به معنی اطلاعات ( جاسوسی ) جهانی کار شده بود. (1) برخی از نویسندگان از عبارت "سازمان سیا ی خصوصی " ( private-cia ) برای معرفی این اندیشکده استفاده کرده اند . (2) عبارت فوق به این معنی است که استراتفور نه تنها در جهت پردازش اطلاعات بلکه در جهت کسب اطلاعات نیز به سختی فعالیت میکند . این مرکز یکی از اندیشکده هایی است که بسیار در محیط مجازی وسایبر فعالیت دارد و یک برنامه ی جامع به نام Stratfor Worldview را به عنوان یک بستر اطلاعات ژئوپلیتیکی در محیط اینترنت اداره میکند و از اشتراك های شخصی و سازمانی از انتشار آنلاین نتایج تحقیقات برنامه ی " جهان بینی استراتفور" ، و همچنین از مشاوره های سفارشی برای مشتریان سازمانی درآمد کسب میکند . این موسسه مانند دیگر موسسات که تنها به انتشار گاه به گاه گزارش های راهبردی و یا چاپ کتاب دست میزنند نبوده و از زمان آغاز به کار در سال 1996 یک خبرنامه اطلاعاتی روزانه منتشر میکند . این خبرنامه با پوشش و انتشار اخبار بحران کوزوو در جریان حمله هوایی ناتو در سال 1999 به کوزوو ، که منجر به تبلیغ اندیشکده در مجله تایم ، ماهنامه تگزاس و سایر مجلات شد نقش مهمی در معروفیت اندیشکده ی استراتفور داشت . با این حال ، قبل از پایان سال 1999 ،این مرکز یک سرویس اشتراکی را ارائه کرد که از طریق آن اکثر تحلیل های خود را ارائه می داد. در زمان حملات 11 سپتامبر 2001 ، استراتفور ، سر خط های مهم خبری خود را به این ماجرا اختصاص داد ، و همچنین برخی از تجزیه و تحلیل ها و پیش بینی هایش از اقدامات احتمالی توسط القاعده و بوش که به واقعیت تبدیل شد موجب معروفیت بیشتر این اندیشکده شد . شرکت استراتفور به دلیل ماهیت امنیتی خدماتش ، هیچ‌گاه فهرستی از مشتریان‌اش را اعلام نکرده ولی در روز دوشنبه 27 فوریه 2012 ، که ویکی لیکس انتشار پرونده های اطلاعات جهانی از بیش از پنج میلیون نامه الکترونیکی از استراتفور را آغاز کرد معلوم شد که این موسسه به بسیاری از شرکت های بزرگ دیگر خدمات اطلاعاتی میدهد . تاریخ نامه های الکترونیکی بین ژوئیه 2004 و اواخر دسامبر 2011 است. این نامه ها خدمات اطلاعاتی محرمانه ای را برای شرکت های بزرگ از جمله شرکت باهوپال داو شیمیایی ، لاکهید مارتین ، نورثروپ گرومن ، ریتون و سازمان های دولتی ، از جمله وزارت امنیت داخلی ایالات متحده ، تفنگداران دریایی ایالات متحده و آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده نشان میدهند . محتوای ایمیل ها شامل شبکه ی خبر چین های استراتفور ، ساختار پرداخت های شرکت ، روش های پولشویی پرداخت و روش های روانشناختی برای کسب اطلاعات است . (3) دفتر مرکزی شرکت پیش‌بینی‌های راهبردی استراتفور در شهر آستین ایالت تگزاس، ایالات متحده آمریکا واقع شده است.(4) ................................................................................................... 1. en.wikipedia.org/wiki/Stratfor 2.http://english.al-akhbar.com/content/stratfor-inside-world-private-cia 3.https://wikileaks.org/gifiles/docs/19/1982347_stratfor-logo-.html 4.https://www.stratfor.com/

به نام خداوند بخشنده مهربان که هرچه داریم از لطف اوست امیدواریم لطفش رو در تدوین این تاپیک شامل همه ما بکنه با سلام ضعف های اساسی در کشور ما شامل سه دسته می شود که در تلاشم با کمک دوستان در سه تاپیک نگاهی مختصر ولی کاربردی تدوین کنیم 1- رسانه و تبلیغات ---------------------- تاپیک نبرد "رسانه ای و الگوی تبلیغات" 2- مدیریت منابع و نیروها ------------ تاپیک فعلی "مدیریت منابع و نیروها در صنایع نظامی" 3- الگوی آموزش و انتقال تجربه ---- تاپیک آینده " آموزش و مستندیازی کلید توسعه منابع انسانی" درگیری های روزانه سبب کندی روند تولید مطالب شد ولی انشالله کلنگ اول این تاپیک رو با هدف نگرشی کاربردی بر مدیریت منابع و نیروها می زنیم مدیریت منابع و صنایع نظامی بهترین تعریف برای مدیریت عبارت از استفاده بهینه از منابع انسانی، مالی و تجهیزات موجود برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده است. متاسفانه تعریف درستی از مدیریت در تفکر ما وجود ندارد، مدیریت درست کلمه عام هست و از نگاه مردم یک مدیریت درست مشابه مدیریت رضاخانی و استبداد است و باوری به مدیریت برنامه ریز وجود ندارد. در شکل زیر، کیفیت مدیریت منابع در بین سیستم های نظامی متفاوت به خوبی نشان داده شده است و ثابت می کند که فناوری و تجهیزات نوین الزاما به معنای کیفیت استفاده خوب از آن نیست. در این تصویر امریکا دارای بالاترین سطح فناوری و مدیریت منابع است در حالی که ایران هنوز به بهره وری و استفاده خوبی از زیرساخت ها و فناوری خود نرسیده است. نکته ای که این نمودار را مهم می کند، بهره وری بالا در گروه های نظامی چون حزب الله، حماس و داعش است که علارغم سطح فناوری پایین به حداکثر بهره وری و استفاده از منابع خود رسیده اند. این موضوع در نبردهای داعش و تجهیزاتی که با خلاقیت ساخته شده اند یا موشک های ساده حماس در شرایط تحریم و محاصره نمود خوبی دارد. تجهیزاتی که توسط این گروه ها و بر مبنای خلاقیت ساخته شدند به تدریج در سیستم های رسمی نظامی استفاده و تقلید شد که نشان می دهد بهره وری لزوما منوط به داشتن فناوری سطح بالا نیست و در هر سطحی ممکن است. دیدگاه های متفاوتی برای مدیریت و استفاده بهینه از منابع وجود دارد. در این بین چندین چشمه مولد و مخرب برای هر مدیریتی وجود دارد که دقیقا در مقابل هم قرار می گیرند. چشمه های اصلی مولد و مخرب در مدیریت عبارت اند از: · شفافیت – فساد و پنهان کاری · آموزش – جهل مدرک گرایی · ثبت تجارب و مستندسازی – عبرت شدن · شایسته سالاری – گروه سالاری · برنامه ریزی – شعار محوری · تحقیق و توسعه – درجا زدن · بازاریابی – انحصار و رانت در اولین توضیح : فساد و چشمه های مخرب را می توان به شیر آب ورودی به تاسیسات خراب نامید که با تداومش شرایط را هر لحظه بدتر می کند در حالی که با حذف آن شرایط پایدار و مدیریت تسهیل تر می شود. آموزش کلید اصلی توسعه منابع انسانی بوده و عملکرد بهینه نیروها را تضمین می کند. ثبت مستندات که پایه تغذیه کننده روش ها، روندها و تکنولوژی ها است و در استاندارد ایزو با این شعار شناخته می شود که یک اشتباه نباید دوبار تکرار شود. در حقیقت تدوین تجارب و نظرات اولین گام یادگیری و پیشرفت بشر بوده است. در مجموع عدم مدیریت منابع منجر به اتلاف منابع و از دست رفتن فرصت ها می شود. از این نظر معضل مدیریت به "فقر بر روی منابع غنی" تعبیر می شوند. چرا که در تلاش برای بدست آوردن فرصت و منابعی هستند که خود دارند. حال باید نگاه خود را اصلاح کنیم و از میان گل های مشکلات و چالش ها ، طلای فرصت را استخراج کنیم ادامه دارد....

سوالهای خیلی خوبی هست دوتا از مسئله های مهم فناوری در موشک، یکی موتور و سوخت هست و یکی دیگر هدایت محدودیت برد بحث موتور و سوخت رو محدود میکنه. و پیشرفت فناوری در اون حوزه رو هم محدود میکنه. علاوه بر بحثی که شما گفتید در مورد رسیدن موشکها به نقاط مد نظر، بحث وزن قابل انتقال توسط سرجنگی هم هست. مثلا یک موشکی که 4000 کیلومتر برد دارد با سر جنگی 1 تن، می توان در برد 1000 کیلومتر با سرجنگی 3 تن مثلا استفاده کرد. این امر برای کشوری که سلاح کشتار جمعی نداره مثل ایران خیلی مهم هست چرا که اقتصادی بودن استفاده از موشکهای بالستیک تا حد زیادی به این قضیه بستگی داره. و اگر پیشرفت فناوری موتور و سوخت محدود بشه معنیش اینه که صرفه اقتصادی موشکهای بالستیک هم محدود شده. البته خیلی خلاصه و فشرده توضیح دادم پوزش از دوستان. اگر بحث باز شد و نیاز بود بیشتر توضیح میدم.

اصولا باید توجه بشه وقتی صحبت از عدم تغییر مرزهای بین الملل میشه این برای ایران قطعا یک "حق" هست و یک مسئله خارجی محسوب نمیشه. به اندازه همون حق آزاد سازی اراضی اشغالی برای هر کشور دیگه ای. گرفتن دسترسی مرزی یک کشور و محدود کردن مرزهاش مثلا از 16 مرز به 15 مرز گرفتن "حق" یک کشور هست که کاملا مشروع حق برخورد داره. خصوصا توسط کشور ثالثی که مرز مشترک نداره و اتفاقا قصدش کاستن از مرزهای ما و افزودن به مرزهای خودش هست. اردوغان میتونه به ما پیشنهاد بازگشت کوه آرارت و مناطق مجاور مرزهای ارمنستان به ترکیه را بده و اونوقت ما هم فکر کنیم ببینیم اجازه دسترسی مرزی از طریق قطع مرزهای ما (در داخل خاک ارمنستان نه ما البته) به ارمنستان را میشه بهش داد یا خیر؟! چشم در برابر چشم. دسترسی مرزی ترکیه به ارمنستان قطع بشه و به ما داده بشه ما هم از این سمت اجازه تعرض* مثلا بدیم (از خاک خود ارمنستان برند میتونند بگیرند) - البته چون یک مرز به مرزهاشون اضافه میشه (آذربایجان) ما کل مرز ارمنستان را ازشون میخواهیم که یک مرز هم کم بشه ازشون و تغییری در موزانه ژئوپلوتیکی دو کشور هم رخ نده!! *قطعا که این یک مثل هست و ما در جایگاهی نیستیم که اجازه تعرض به هیچ کشوری را صادر کنیم. منظور همون بی طرف نشستن در ماجرا هست فرضا. قطعا فکر تعرض این شکلی اردوغان به حقوق یک کشور هم باورکردنی نیست که چطور بخ خودش جرات میده ( هر چه قدر میخواهی خوش بین باشی یکی انقدر احمق نیست و انقدر پررو و وقیح و متجاوز هم نیست که اینچنین به حقوق یک کشور لااقل سرپا (سوریه را که خودش ویران کرد و عراق هم امریکا و ناتو و سرپا نیستند بندگان خدا) ادعا داشته باشه و بخواد تعرض کنه ولی سوریه و عراق و اشغال بخشی از خاکشون به کنار خصوصا سوریه و تعرضات جنایتکارانه ترکیه بهش، همین چند وقت پیش یادمون نمیره وزیر کشورشون چطور وقیحانه آذربایجان غربی ایران را هم به تعرض و حمله تهدید کرده بود. اصولا رژیمی که هیچ اصالتی نداشته باشه و از امپراطوری تاریخی تنها یک پوسته ظاهری به ارث برده باشه که اون هم توسط فشار برای شبیه شدن به غرب دچار ناخالصی و خدشه دار شدن اصالتش شده باشه میشه ترکیه امروزی که به پشتوانه یک قرارداد نظامی/سیاسی و چند بگو و بخند با قدرتها و چند موقعیت مناسب منطقه ای بواسطه همین ارتباطات برای خودنمایی و یک اقتصاد تازه برخواسته؛ هوا برش میداره که غوره نشده مویز شده. خطرات چنین کشورهای به اصطلاح تازه به دوران رسیده ای از کشورهایی که جایگاه خودشون را میدونند ولو در موقعیت یک قدرت بزرگ خطرناک تر هستند.

سلام ، اگر این عکس مربوط به زمان حاضر باشد حداقل 3 ماه دیگر طول خواهد کشید که رنگ جداره بیرونی تمام شود . اون هم با یک عدد جرثقیل و ایرلس که باید این حجم از سطح رو تمام کنند ! فکر نمی کنم تا آذر 1399 تست شناوری آن انجام بشود چه برسد به رونمایی ! لازم به ذکر هست که استاندارد ها فرق می کند ولی حداقل ترینش 5 لایه رنگ هست که اولین مرحله اش زنگار زدایی با مسباره و لایه اولیه رنگ آستر هست و 4 تا لایه پوششی دیگر باید زده شود و حتماً هم بین هر لایه زمانی مطابق با استاندارد رنگ به کار گرفته شده باید بگذرد که لایه بعد روی قبلی کار شود. نکته دیگر اینکه که نمی شود تمام سطح رو زنگار زدایی کرد و بعد برگشت و رنگ آستر را کار کرد . چون به علت رطوبت و شرجی بالای منطقه بعد از چند روز و حتی چند ساعت دوباره سطح بیرونی فلز اکسیده می شود . شاید با چشم هم دیده نشود (در حد چند میکرون) ولی باعث بلند شدن رنگ و خوردگی فلز در آینده خواهد شد . معمولا از صبح تا ظهر با مسباره یک مساحت مشخص زنگار زدایی می شود و بعدازظهر لایه آستر کار می شود و فاصله زمانی کمتر از چند ساعت بین شان هست . محاسبه آن زیاد سخت نخواهد بود که متوجه بشویم تنها با یک نازل و جرثقیل بالابر چقدر زمان بیشتری تلف خواهد شد. در قرارداد های واگذاری این چنین کارهایی به پیمانکاران دست دوم ، کارفرما به متر مربع دستمزد پرداخت خواهد کرد ، و در پایان کار مثلاً باید به 1 نفر کارگر که آن مساحت را زده و 6 ماه کار کرده مبلغ مشخص شده را بدهد و در حالت دیگر همان مبلغ را به 6 کارگر که در مدت یک ماه کار را تمام کرده اند پرداخت نماید . زیان های کارفرما در کند شدن روند اجرا فوق العاده زیاد است و در بخش های خصوصی به هیچ عنوان از آن به سادگی عبور نخواهند کرد و اکثراً زمانی که بخش دولتی خود مجری طرح است ، با ساختار مشخص خود یک پروژه را با چندین برابر هزینه کارشناسی اولیه و در مدت زمان چندین برابر تحویل سفارش دهنده خواهد کرد ! در واقع نه تنها پروژه بیشتر طول خواهد کشید بلکه با طولانی شدن پروسه و در نظر گرفتن نرخ تورم هزینه های مثل : افزایش قیمت متریال ، افزایش دستمزد کارگران ، عدم رضایت سفارش دهنده و به تبع آن پروژه از اولویت خارج و خط اعتباری آن راکد خواهد شد و همچنین عدم انسجام فنی و از هم گسیختگی تمرکز پرسنل فنی و اجرایی را سبب خواهد شد . اگه خدا عمری به بنده حقیر داد و از این موج کووید 19 جان سالم به در بردیم با راهنمایی ها دوستان با سابقه تر مطالبی در مورد نحوه اجرای استراکچر یک بلوک واحد و شل گذاریهای بدنه رو و چگونگی یک اجرای باکیفیت و انواع تست های مکانیکال اون را خدمت دوستان میلیتاری عرض خواهم کرد .

لینک زیر مربوط به تحلیلیه که توی سایت تحولات درباره قدرت موشکی ایران و رونمایی جدید قرار داده شده و البته نظر نویسنده شه و به اون کاری ندارم! هرچند بعضی جاهاشو قبول ندارم! بیشتر به خاطر ویدئوهایی که توش داشت برام جالب بود و دیدنش خالی از لطف نیست https://iswnews.com/38568/نظری-به-قدرت-موشکی-ایران/

زحمت پنهان یک عکس تصاویری از مانور هواپیماها در ارتفاع ولی با فاصله ای نزدیک از دوربین مشاهده می کنیم ولی از خود نمی پرسیم این عکس چگونه خلق شده است عادی از کنارش می گذریم بدون اینکه اندکی درنگ کنیم که چه برنامه ریزی و زحمتی پشت عکس نهفته است اما در پس این تصاویر عکاسانی هستن که تنها نگاهشان دیده می شود نه خودشان در حالی که کارگردانی، آماده سازی حین عکس نهایی و چاپ عکس بر دوششان است و این یک حرفه تخصصی است لینک فیلم در توییتر میلیتاری از تصویر برداری از هواپیماها https://twitter.com/MilitaryIr/status/1311719285883113473

ضمنا بهشون تذكر لساني (با پشتوانه قوه قهريه ) هم داده شد كه از قصد و نيت پنهاني تصرف دالان مرزي 40 كيلومتري ايران و ارمنستان صرفنظر كنند!

حرکتی مثبت در تصویربرداری از رزمایش حریم ولایت خدا رو شکر تصاویر مناسبی رو از این رزمایش مشاهده میشه و به نظر میاد تصاویر توسط یک مجموعه گرفته و بین خبرگزاری ها توزیع شده است و آن یک نفر هم اصول اولیه رو خوب اجرا کرده است - تصاویر از نمای خوب و زیبا - تقارن و تکرار خوب - رعایت اصول حفاظتی و پنهان کردن تصویر نیروها امیدواریم این روند تکرار بشه و شاهد درنظر گرفتن اصول پایه در این زمینه باشیم و از حالت دفاعی به حالت تهاجمی در رسانه ها برسیم فارس نیوز https://www.farsnews.ir/photo/13990812000713/-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%AF%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA فرارو https://fararu.com/fa/news/460738/%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%81%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA باتشکر از جناب @Navard بابت اشاره به تصاویر رزمایش --------------- نکته امیدوار کننده در این تصاویر تصاویر مربوط به رعایت اصول حفاظتی و پنهان کردن تصویر نیروها نشون میده که این تاپیک و نگرانی های دوستان در خارج این سایت اثر گذار است بویژه اگر از حالت غر زدن به محتوای انتقادی و جذاب تبدیل شود از مقاله خبر رسانی صحیح منافاتی با رعایت حفاظت اطلاعات ندارد جناب @bds110 رعایت اصول حفاظتی تصویر خلبانان نیروی هوایی صهیونیست ها رعایت اصول حفاظتی تصویر خلبانان نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران

نظرات دوستان در مورد مقاله انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟ - ایا موشک هم شبیه پراید وارد یک بازار با رقبای دیگه شده که کیفیتش بررسی بشه؟ @Overdose - مقایسه یک صنعت تجاری(خودرو سازی) با صنعتی که هیچ توجیه اقتصادی نداره(موشکی) مقایسه درستی هست؟ @Crash - تطابق صد درصد نداره ولی اشتراکاتی رو داره - جنگنده های اسراییلی ساخت‌امریکاست در کدوم کشور توتستیم مثلا بجای اف۱۵ بهشون فاتح و قائم و خرمشهر بفروشیم؟؟ و اینکه‌اونا راضی باشن!! این‌معنیش رقابته اون چیزی که شما‌میگید رویارویی هست و جنگ - مثلا خط تولید موشک A حتی برفرض زیانده بودن تولید میشه اما اگه خط تولید یک ماشین زیانده باشه خودرو ساز مجبوره اون رو جمع کنه - تا وقتی خودروسازی خصوصی نشه و واردات خوردو مثل سایر کالاها آزاد نشه فساد و عقب ماندگی و مافیا در این بخش ادامه پیدا میکنه - اولا مقایسه ی جنگنده و موشک اشتباه هست.........دوما کشوری که بتونه اف15 بخره اجازهی خرید سلاح ایرانی نداره یعنی اربابش بهش اجازه نمیده........سوما تحریم تسلیحاتی تازه رفع شده - کی میدونه موشکی چندین تستش فیل میشه و نمی تونه ماهواره ۵۰ کیلویی را تو جوا مورد نظر قرار بده واقعا در مقابل رقبا چه کیفیتی داره؟ چون مصرف کننده حفاظت اطلاعات داره و‌هرگونه انتقاد را‌هم‌منکوب میکنه - تفکیک علم - فناوری - خط تولید، اگر متن رو بخونید می بینید تو صنایع خودروسازی ما اصلا بخشی به نام علم و فناوری نداریم د ( در عمل) و فقط خط تولید است، اون هم خط تولید با سربار شدید و بی هدف ولی این بخش ها برای موشکی به واسطه مسدود بودن ایجاد شده است، نکته ای که شما باید به من بگید اینه که اگه تحریم های موشکی برداشته شود آیا صنایع موشکی ما باز پیشرفت می کند ، من می گویم نه چون تفکر هنوز بر آماده خوری هست - شرکتهای خودرو سازی rnd دارن و طرح هایی خوبی هم دارن ولی بودجه نمیدن اجرایی بشه !! بودجه را دادن برای استخدام خیل عظیم مدیران نجومی بگیر تحریمی - مشکل اینجاست که پرامتر "پول " در تحلیل ها در نظر گرفته نمیشه از زمانی بخشی به نام علم و فناوری نیازمند پول هست ! - اگر مقایسه کنیم می بینیم شرکت هایی مثل هیوندا و کیا و ... کلی هزینه کردن ولی نسبت هزینه ها و توزیعش تو بخش های علمی، فناوری و تولید چطور بوده،؟ بیایید اول رو این سه بخش علم ، فناوری و تولید بحث کنیم، وقتی تایید کردید می بینید چرخه این سه بخش هزینه سودآور میشه - اصولا مقایسه صنعتی که برپایه تجارت ساخته شده با صنعتی که فقط باید امنیت رو تامین کنه به هر قیمتی دو راه جدا از هم هستن - یه شرکت مثل bmw مقدار80% از سود خالصش هزینه توسعه و پیشرویی و پرچم داریش میشه مثل ایران نمیره خانه و ویلا بسازن و یا اینکه به اندازه کارگراشون مدیر استخدام کنن!!! و چشمشون به قطعات سازاست‌که کیفیت ووقیمت‌مرتب بهبود پیدا کنه - من کلا قیاس این دوتا صنعت رو باهم نمی تونم متوجه بشم... چون اهدافشون باهم متفاوته راه های جداگانه ای هم دارن طی میکنن ----------------------- - مثلا میشه صنعت خودروسازی آلمان رو با موشک سازی کشورمون مقایسه کنیم ؟ - دو بحث داریم رسیدن به کیفیت ساخت، و ایجاد بخش علمی، فناوری و تولید، و بخش دوم اقتصادی کردن طرح - میشه این دو تا در کیفیت ساخت، و ایجاد بخش علمی، فناوری و تولید مقایسه کنید تا من بیتشر متوجه بشم - وجود سه بخش مولد علمی، مولد فناوری و خط تولید چابک، وجه مشترک بین خودروسازی آلمان و موشکی ایران هست، بخش تولید علم رو هر دو با کمک دانشگاه ها در میارن، بخش فناوری رو یا میرن میخرن، یا مهندسی معکوس می کنن یا خودشون تولید می کنن ، و خط تولید هم چابکی، سرعت و ارزان بودن - گفتم مقایسه... نه نقاط مشترک - منظورت از مقایسه پارامتر خاصی هست؟ - نه تمام پرامترها موجود که موجب تولید مثلا یک سندان در آلمان و یک موشک در ایران میشه - منظورم این هست بله میشه صنعت خودرو سازی داخلی رو با نمونه های غربی و اسیایی مقایسه کرد چون اهداف شون برای تولید یک محصول یکسان اما هدف تولید موشک در ایران بسیار متفاوته - صنعت و تولید کننده اینه مخصولاتش را ببین!! https://www.instagram.com/p/CAC9mWol1yh/?igshid=y943g0u5l5wo - هدف در شرکت های ماشین سازی سود هست !! اما موشک سازی قوی شدن به هر قیمتی هست - وقتی شرکت خودرو سازی داخلی میبینه با تولید پراید داره سود میکنه پس داره به هدفش میرسیه - اما موشک سازی داخلی می بینه اگه همون اسکاد قبل رو بسازه ضرر کرده پس میره سراغ موشک بهتر حتی گرون تر - شرکت لامبورگینی ایتالیا رو دیگه همه میشناسن کارش ساخت خودروهای سوپر اسپرت هست مدلی مثل گالاردو نمونه ای قدیمی از قدرت لامبورگینی هست اما چند سالی هست که لامبورگینی نمونه suv خودشون رو معرفی کرده شرکتی که کارش ساخت سوپر اسپرت هاست یکدفعه شیف میکنه روی ساخت suv این جهش علتش چیه؟؟؟ غیر از اینکه لامبورگینی میخواد بخش بیشتری از بازار رو تصاحب کنه در حقیقت جهش در صنایع غیر نظامی رسیدن به سود بیشتر هست - مشکل اصلی ایران در همه زمینه ها چه سیاسی چه نظامی و چه اقتصادی مدیریت ضعیف و سفارشی هست...ایران از نظر منابع و پول و نیروی انسانی غنی هست ولی توان استفاده از این مزیتها رو نداریم...اگه اولویت پیشرفت کشور باشه تو 15 سال میتونیم خودمونو به سطح مالزی و ترکیه برسونیم @ariya0912 - حرف شما صحیح ولی باید پرسید این مدیریت ضعیف کع از مدیران ضعیف سرچشمه میگیره چگونه بوجود اومده. جواب سادست. گزینش های غلط و امتیاز بندی.. @Navard - اتفاقا سودی که خودرو ساز میبره کمه !! این فکر اشتباهه خودرو ساز سود نمیکنه و توان توسعه نداره!! یسری نیروی غیر متخصص بهش تحمیل شده که تصمیمات اشتباه هم میگیرن!! و باید بودجه و هزینه خیلی از جاها را تامین کنه! - حرفو درست بخون " وقتی شرکت خودرو سازی داخلی میبینه با تولید پراید داره سود میکنه پس داره به هدفش میرسیه" - خودروسازهای خارجی برای سود بیشتر مجبور هستن مدلهای جدید با اپشنهای بروز بسازن تا از رقیبها عقب نیفتن - اما خودرو سازی داخل با پراید داره سود میبره نیاز به تغییر نداره - اگه میخواید به شدت انحصار در بازار خودروی داخلی پی ببرید مستند اختاپوس رو ببینید @islfk - خوب کی خط مشی تعیین میکنه که بدون‌ارتقا تکنولوژی سود ببره کی مشخص میکنه واردات ممنوع بشه تا سود بیشتر ببرن خوب اون‌سود قطعا تو‌جیب خود صنعت خودرو نمیره چون در هر صورتی باید خیلی پیشرفت میکرد نه این‌زیان‌انباشته بالا بیاره !! سود باید خرج یسری نهادها و چیزایی دیگه بشه - دو خواسته مهم از مجلس باید یکی شفافیت باشه یکی واردات خودرو دست دوم خارجی - صحبتهای شما کاملا صحیحه..وقتی رقابتی نباشه خودروساز حتی با تولید پراید هم به سود میرسه و نیازی به توسعه نداره..تنها حمایتی که دولت باید از تولید داخل انجام بده کاهش هزینه اهای انرژی و حمل و نقل هست اگه شرکت داخلی تونست تولیدات قابل رقابت با محصولات وارداتی داشته باشه ادامه میده در غیر اینصورت باید مدیریتش رو اصلاح کنه..مثالهای زیادی از صایع کوچک وجود داره که شرکتهای داخلی با وجود واردات مزیتشونو حفظ کردن و بازار کشور رو در اختیار دارن.. - شما به شخصه حقوق بالایی دارید ولی نه خونه دارید نه ماشین و نه رفاه مناشب پس این‌پولها چی شده؟؟ شما برده یک مدیریت اشتباه و یا اشخاص دیگه بودید که پول شمارا به میل خود برای خودشون هزینه کردن و فقط شما برده بودید!! (فرضی بود از خودرو سازی) خیلی عجیبه که هنوز فعالن - قیمت ۲۰۶ در بازار به رقم ۲۵۰ میلیون رسیده ولی کارخانه با قیمت‌۹۰ میلیون تکمیل وجه میکنه کی این سود را میخوره کی اینطوری دستوری کرده نرخ را!! - حالا شاید بپرسین چرا دست دوم و نه خودرو نو ؟؟ خودرو تو خارج از کشور عمر مفیدش حدود ۵ ساله و بعد از اون تبدیل به ماشین دست دوم میشه یعنی خودروی ۲۰۱۵ الان احتمالا خودرو دست دوم خارج باشه که قیمتش خیلی از نمونه های جدید پایین تره - اقایان مدیر به صنایع خودرو سازی شبیه چاه نفت نگاه میکنن وقتی حفر شد فقط استخراج و در امد !! دیگه هیچ هزینه و سرمایه گزاری مجددی لازم نیست!! این‌میشه نتیجش کار دست متخصص هم نیست - والا من یه پراید 84 دارم از اول هم دست خودمون بوده..تازه رفتم رودری و رو صندلیشو عوض کردم که یه 30 سال دیگه سوار شم..5 سال کجا بود؟ - به نظرم تو موشکی هم بهتر از خودرو سازی نیستیم .....فوش نخوریم صلوات - تو صنعت حدود ۳ درصد سود سالیانه مربوط به بخش r&d هست که مربوط به تحقیق و توسعه هست که در خودرو های خارجی نمونش دیده میشه ما تحقیق و توسعه موشکی مون خیلی از تحقیق و توسعه خودرویی جلوتره - این تو داخل کشوره که شما میتونی خودرو دهه ۵۰ هم پیدا کنی خارج عمر مفید ۵ ساله - هزینه های سربار تولید را تو ایران ندارن مثلا من لیستی دیدم از قیمت تمام شده مراید که خیلی پایین بود ولی چندین مدل مالیات و یا بودجه به نهایتهای مختلف بهش اضاف شده بود

انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟ اول باید به یک سوال مهم جواب دهیم، سوال مهمی که همه از خود می پرسند ولی جواب درستی داده نمی شود. چرا می توانیم موشک تولید کنیم ولی خودرو سازی ما منجر به پراید می شود؟ با تفکیک بخش های علمی، فناوری و تولید صنعتی بهتر می توان مشکلات را متوجه شد. واحد علمی در شرکت بصورت مشخص روی اطلاعات پایه علمی مثل ضریب درگ، آیرودینامیک و ... کار می کند و بیشتر با همکاری با دانشگاه ها و موسسات علمی اقدام به مستند سازی و تولید مدارک علمی فنی می کند. این مدارک با واحد فناوری تبادل شده و سعی در تامین نیازها و ایجاد افق علمی برای تولید و طراحی فناوری دارد. کار مشترک مابین خودروسازی و دانشگاه های ما در ایران بسیار محدود و فاقد برنامه جامع بوده و در عمل بخش فناوری را مجبور به طراحی و مهندسی تقریبی می نماید که پرهزینه و پرخطا است. ذکر این نکته ضروری است که واحد علمی به سوالات واحد فناوری پاسخ می دهد و درصدد است با بسط این سوالات چشم انداز بزرگتر از جواب آری یا خیر ایجاد کند. در یک شرکت با توجه به هزینه و راهبرد خدمات بخشی از کارها بصورت درون سازمانی و بخشی بصورت برون سپاری انجام می شود. گاهی یک فناوری از یک شرکت یا مخترع خریده و توسعه داده می شود. تبدیل علم به فناوری واحد فناوری و طراحی در خودروسازی قوه محرکه محسوب می شود. این واحد هر خودرو را بر بخش های کوچک و مختلف تقسیم کرده و هر بخش را در واحد مستقل خود طراحی و بهینه می کند. بخش ها معمولا شامل بدنه، سیستم محرکه، انتقال قدرت، سیستم تعلیق، برق و سیستم جانبی بوده که بر روی بهبود آن ها و فناوری های نوین مربوط کار میشود. بهبود فناوری باعث کاهش مشکلات خودرو در طول عمر کاری می شود و خط تولید را ارتقا می بخشد. همچنین با توسعه فناوری در ایده ها و طرح های جدید پیش نمونه هایی ساخته می شود که در خودروهای نسل بعد قابل استفاده خواهد بود. مواردی که در فناوری و طراحی مدنظر قرار می گیرد شامل کوچکی، سادگی ،ارزانی، کارایی، مصرف کم، بقا و ماندگاری، ایمنی و قابلیت حل یک مشکل است. در خودرو سازی ایران واحد فناوری بها داده نشده و در عمل خروجی مناسبی از آن دیده نمی شود. خلا واحد فناوری می بایست سبب بررسی نقاط ضعف و حل مشکل تولید فناوری شود ولی در عمل بدلیل وجود منبعی به نام تولید تحت لیسانس و درآمد زایی بدون زحمت، این بخش بدون برنامه و بدون بودجه هدفمند رها می شود و به طور قطع هیچ پرسشی از واحد علمی نخواهد داشت. همین مساله سبب می شود تمامی تغییر آپشن ها در ماشین های ایرانی شامل بدنه، چراغ و استفاده از موتور دیگر وسیله باشد. در حقیقت شرکت های خودروسازی معتاد و وابسته به شرکت های خارجی شده و واحد فناوری را به عنوان قوه محرکه خود رها کرده اند. در مورد خط تولید باید دانست که این بخش در حقیقت یک خط مونتاژ کار است که بدون فکر باید از بخش فناوری و طراحی تغذیه شود تا یک کار سری و ثابت را انجام دهد و تولید کند. در حقیقت چابکی کلید موفقیت خط تولید است در حالی که خط تولید خودرو در ایران بسیار سنگین و پر هزینه است. نیروی مازاد در خط تولید باعث ایجاد هزینه اضافه و کاهش سود دهی می شود. بویژه که این نیروها بیشتر سفارشی و فاقد انگیزه، خروجی و مهارت کافی هستند. تلفات بالا قطعات در خط تولید از دیگر عوامل افزایش هزینه خط بوده که ناشی از کیفیت نامناسب قطعات مصرفی است. لازمه رفع این معضل ردیابی مشکل توسط بخش کنترل کیفی است که باید آمار درستی از مشکلات ارائه داده و راهکار حل آن را ارائه دهد. البته مدیریت شرکت نیز پیگیری کرده و منابع نامناسب را اصلاح یا تغییر دهد. متاسفانه در این بخش شاهد کاهش عمدی کیفیت و افزایش تلفات را شاهد هستیم. عدم وجود منابع متنوع و مطمئن باعث می شود که به خاطر تنها یک قطعه به راحتی خط تولید دچار توقف و ضرر شود که در این شرایط انبارداری مواد مصرفی و داشتن چند منبع متفاوت بسیار مهم است. نکته دیگری که در صنایع خودروسازی ما مشهود است، بحث خدمات پس از فروش و فروش قطعات یدکی است که به عنوان یک بازار سودآور شناخته می شود در حالیکه در خودروسازی های خارجی تلاش برای کاهش نیاز خودرو به خدمات تعمیراتی به عنوان یک نکته سودآور در فروش شناخته می شود و خودروها پس از طی یک عمر ده ساله اوراق و جایگزین می شوند و قطعات یدکی برای حوادث جاده ای بیشتر مطرح می گردد تا فرسودگی خودرو در حالیکه در ایران فرآیند تعویض قطعات از ماه اول تولید شروع می شود. تمامی موارد بالا در صنایع موشکی ما بدلیل تحریم، فشار حملات اسرائیل و بازرسی های خارجی و تلاش برا حفظ و تداوم خط تولید به سطوح قابل قبول رسیده اند. صنایع موشکی ما هیچ راه حل ساده ای برای فرار از تلاش ندارند و مجبورند که بخش فناوری خود را تقویت کنند و در غیر این صورت شکست هایشان سبب زیرسوال رفتن صندلیشان می شود. باید مطمئن بود که اگر فروش موشک به ایران مجاز بود هرگز شاهد پیشرفت موشکی نبودیم. چیزی که سردار حاجی زاده در یک مصاحبه تلویزیونی در مورد خرید موشک های اسکاد بلوک شرق به آن اشاره کرد. مخالفت رهبر انقلاب با خرید موشک به روایت فرمانده هوافضای سپاه این تصویر ساخت چرخ از نو نیست، بلکه مهندسی معکوس و تلاش برای کسب دانشی است که نمی دهند و جز با خواستن بدست نمی آید این موضوع بیان متفاوت از جمله معروف "نیاز مادر اختراع است" می باشد که در نبرد ها به شکل افزایش میزان تلاش برای پیروزی با قطع امید نیروها از کمک و عدم امکان تسلیم و عقب نشینی دیده می شود. این موضوع در عرصه موشکی بواسطه تحریم ها ایجاد شده است. نکته: در مورد قیمت و عدم رقابت قیمتی باید گفت که این صحبت ما تا زمانی که هزینه تحقیقات رو از هزینه تولید جدا نکنیم قابل انجام نیست چون بعد از تثبیت تکنولوژی ما در غزه لبنان و یمن با حداقل وسایل موشک های موفقی ساختیم و نشون دادیم که تونستیم هزینه ها رو کاهش بدیم

خودکفایی و امنیت تولید همیشه بین تولید بومی و همکاری تجاری تقابلی بزرگ مطرح است که نه مبتنی بر راهبرد تجاری بلکه ناشی از نگاه تک بعدی به تولید است. در تعیین راهبرد تولید چندین معیار از جمله قیمت، دسترسی به کالا، زیرساخت تولید، حجم درگیری، تنوع منابع و ... مطرح می گردد. همپوشانی های جالبی که در عرصه تولید وجود دارد سبب می شود که گاهی تولید یک تجهیز علیرغم قیمت بالایش توجیه داشته باشد و گاهی با وجود سود ترجیح به برون سپاری باشد. • برای مثال معیار تولید در خصوص کالایی که به وفور در بازار هست در قیاس با کالایی که کاربری خاص دارد و دسترسی به آن محدودیت دارد کاملا متفاوت است. چرا که در این حالت کالای خاص به عنوان نقطه بحرانی تولید معرفی می شود. • در مثالی دیگر، وجود پتانسیلی در کارخانه که موجب هزینه جاری می شود و تبدیل آن به تولید است. در نگاه اول درآمد کمتر از هزینه است ولی با در نظر گرفتن هزینه جاری می توان به این نتیجه رسید که بکارگیری این توان موجب کاهش ضرر کل شده اگرچه صفر نشده است. این وضعیت در کارخانه های دولتی که نیروی انباشته زیادی دارد یا شرکت های در حال ورشکستگی قابل اجرا هست. • هزینه های پنهان اجتماعی دیگر نکته ای هست که تولید را تحت تاثیر قرار می دهد. این مثال مشابه شرایط قبل است ولی نگاه بزرگ یک اجتماع در آن درگیر است. یک کارخانه ضرر ده با تکنولوژی قدیمی حفظ می شود تا کارکنان ان اخراج نشوند و از بحران اجتماعی جلوگیری شود. این شرایط در کارخانه های هند و پاکستان و اکنون در ایران دیده می شود و این انتخاب راه حلی موقت است تا مدیریت تغییر بتواند زیرساخت لازم برای تغییر شرایط را فراهم نماید. • تمرکز بر کار تخصصی دلیل دیگری هست که باعث می شود شرکت ها برای پرهیز از هزینه مدیریت منابع خاص، بخش های غیر راهبردی تولید را علی رغم سود به دیگر منابع برون سپاری کنند. این قضیه در خصوص تولید مواد خام دیده می شود و از هزینه زمانی و مشغولیت در خصوص آن بخش آزاد شده و بر تخصص خود تمرکز می کنند. برای مثال شرکت BAE System با برون سپاری بسیاری از کارها، خود را از مشغولیت مدیریتی آنها ازاد کرده است. در ایران، هنگام تاسیس سازمان انرژی اتمی با ریاست دکتر علی اکبراعتماد این سیاست پیگیری شد و انسجام و پویایی بالایی به این سازمان تازه تاسیس داد و توانست به سرعت برنامه های خود را وسعت ببخشد. • مثال مدیریت تنوع منابع یکی از نکاتی هست که شرکت های انگلیسی و اسرائیل به آن پایبند هستند. همیشه خرید عمده از یک منبع باعث کاهش هزینه می شود ولی امنیت تامین کالا بویژه برای کالاهایی با درجه راهبردی بالا حکم می کند که یک نوع کالا حداقل از دو یا سه منبع متفاوت تهیه شود تا در صورت اشکال برای یک منبع، تولید و محصول مورد نیاز با مشکل مواجه نشود. مزیت دیگر این اقدام امکان افزایش درخواست کالا بصورت ناگهانی بوده که تنها با داشتن چند منبع ممکن هست. شرکت Rotork انگلستان به عنوان نمونه ای صنعتی قطعات مورد نیاز خود را در طی مناقصاتی با حداقل دو یا سه شرکت برنده تامین می کند. رتبه اول 55 درصد کالا، رتبه دوم 35 درصد از کالا و تامین کننده سوم 10 درصد از درخواست را تامین می نماید. در چند شرکت خاص 5 الی10 درصد اخر بصورت تولید بومی تامین می شود. اسرائیل گندم خود را علاوه بر تولید داخلی از 6 منبع متفاوت خریداری می کند. • از دید هدف و افق تولیدی، وزارت دفاع آمریکا، مابین تولید علم، تولید فناوری و تولید صنعتی فرق قائل می شود. این تفکیک باعث می شود که توجیه بودجه بسیار دقیق تر و متناسب با هدف صورت گیرد چرا که شکل هزینه مصرفی در تولید علم و تولید صنعتی بسیار متفاوت است. با این وجود در تولید علم به عنوان سرشاخه نیاز، برون سپاری صورت می گیرد و مجموعه هایی همچون ناسا یا دارپا متولی تولید علم و بخشی از فناوری هستند و از شرکت های تحقیقاتی یا دانشگاه ها برای برون سپاری ریزپروژه ها استفاده می کنند. • نکته جالب دیگر در خصوص تجارت، نگاه فروشنده به خریدار است. اگر فروشنده بداند خریدار قابلیت تولید و شناخت کامل از محصول دارد رفتارش به شدت متفاوت خواهد بود و این مساله در خصوص تفاوت شکل فروش جنگنده به اسرائیل و امارات و عربستان دیده می شود. اسرائیل بعد از جنگ با اعراب بر اساس نقشه های فرانسوی ها، آمریکایی ها و چند جنگنده دیگر، اقدام به ساخت جنگنده هایی چون کفیر و لاوی کرد و با ادعای دفاع از خود قوانین مالکیت را زیرپا گذاشت. با تکمیل جنگنده سازنده های جنگنده در مقابل کسی قرار گرفته بودند که جنگنده ای ارزان و همتراز تولید کرده بود و در حال اشغال بازار آنها بود از این رو پیشنهاد های فروشی به اسرائیل شد تا توسعه جنگنده را به عنوان سازنده کنار بگذارد. اما اسرائیل در قبال این امتیازها، فقط طراحی موتور و بدنه را کنار گذاشت و تکنولوژی حساس موشک، رادار و جنگ الترونیک را توسعه داد و امروز قابلیت های خود را بر سوریه و روسیه به رخ می کشد. • مثال جالب دیگری که در خرید هواپیمای جنگی توسط اسرائیل می توان گفت، خرید قالب و مکانیک هواپیما و اصلاح رادار، سیستم آتش و ارتباطی جنگنده در خود اسرائیل هست. از این طریق هزینه خرید رادار و سیستم اتش از جنگنده حذف یا کم می شود و از سوی دیگر بخش حساس جنگنده که در نبرد چالش بر انگیز می شود در دستان صنایع دفاعی اسرائیل باقی خواهد ماند. یعنی بخش بدنه، موتور و بخشی از موشک ها به عنوان تکنولوژی غیرحساس ولی دست و پاگیر وارد می شود و بخش مربوط به تکنولوژی بالا در خود اسرائیل توسعه داده می شود. این نگاه در خصوص جنگنده های اسرائیل باعث می شود که آمریکا به عنوان سازنده قابلیت چندانی در شناخت و جاسوسی از جنگنده را نداشته باشد و جنگنده نیز مطابق با نیازهای خود خریدار رفتار کند. همچنین تکنولوژی رادار و جنگ الکترونیک قابل توسعه و استفاده در دیگر جنگنده ها به عنوان ارتقا خواهد بود. در فروش جنگنده اف 35 شاهد تغییر کدها و برنامه ریزی های جنگنده های ارسالی توسط اسرائیل بودیم چیزی که اف 35 را به یک جنگنده نیمه بومی تبدیل می کند. این نکته به قدری جالب است که در بحث خرید تجهیزات از کشور خارجی به عنوان الزام مهم باید توسط ایران رعایت شود. همه این موارد نشان می دهد که خریدار باید درک صحیح و کاملی از هدف خود داشته باشد و کیفیت خرید را متناسب با واقعیت و نیاز تطابق دهد. چرا که گاهی ابزاری به شما فروخته می شود که هرگز از ان استفاده نخواهید کرد و تنها هزینه اجباری پرداخت می کنید، برای مثال در تلویزیون های جدید قابلیت هایی هست که فروشنده با آنها شما را وسوسه به خرید جنس گرانتر می کند مانند توانایی ساپورت گیم و کیفیت بالای تصویر، در حالی که شما از این تکنولوژی استفاده نخواهید کرد. یا فروش مانیتور متخصصین گرافیک با قابلیت تفکیک بسیار ریز رنگ برای یک کار اداری یک کارمند ساده دولتی نکته ای که بعد از امنیت مسیر تامین کالای خام، در تولید بسیار اهمیت پیدا می کند، در نظر گرفتن نیاز ثابت و نیاز شناور است که تنوع منابع تامین در این راستا بسیار راهگشا است. نقطه نظرهای دیگری نیز وجود دارد که می توان به این بحث اضافه کرد. ولی در یک نگاه ساده جدول فوق را به عنوان تقابل ارزش هزینه تولید و ارزش راهبردی کالا معرفی می شود. ادامه دارد ... ممنون میشم اگر نکته ای به ذهنتون میرسه اضافه کنید

اون رادار ها اگه کاملا ساخت خودمون می بود هم بعد از هشت سال جنگیدن هیچ نقطه پنهانی برای دشمن نداشت شما روی شش سال جنگ با پشتیبانی تمام قد نیروی هوایی چشم می بندین بعد به یک یا دو سال آخر دفاع مقدس اشاره میکنین که نیرو هوایی نفسش بریده بود؟در طول اون سال ها همون نیروی هوایی با رادار های سوخته(به قول شما) چند بار نیروی هوایی عراق رو کوبید که مجبور شدن از نو بسازن؟چند درصد جنگنده های ما در دو سال آخر عملیاتی بودن؟ آمریکا و ناتو هم از طرق اوکراین (یا حتی هند) با کلکسیونی از جنگنده های شرقی تمرین میکنه! اصلا فلسفه این همه تمرین و رزمایش مشترک که انجام میشه همینه که جلوی غافلگیر شدن رو بگیره که به نقاط قوت و ضعف تکنولوژی های مختلف مسلط بشه

جنگنده سوخو 35 برای اولین بار موشک هوا به هوای برد بلند R-37M را آزمایش کرد. این موشک 300 کیلومتر برد و 5 ماخ سرعت دارد و برای هدف قراردادن آواکس ها و سوخت رسان ها ساخته شده است. خبر مال مشرق نیوزه، ممکنه عکسش درست نباشه لینک خبر : https://www.mashreghnews.ir/photo/1125738/عکس-آزمایش-موشک-جدید-برای-سوخو-35

عالی در همه زمینه ها ، خیر معدل 14 به نظرم مناسب باشد . بله ، ولی الزاماً همیشه این طور نیست ، دشمن مداوم دارد نرم افزار ها و باگهای خودش را برطرف می کند ( روند سیستماتیک ) و از اشتباه های خودش درس می گیرد و لبه تهاجمی اش همیشه تیز هست ولی ما دائم درحالت تدافعی قرار داریم ( بدلایل مختلف ) و بنا بر یک اصل نظامی : " نیروی مدافع ، همیشه باید به انتظار باخت ، بنشیند " حالا چرا ، چون ما در 4 دهه گذشته ، اسباب و لوازم لازم رابرای گرفتن ارایش تهاجمی فراهم نکردیم ( غفلت ، سهل انگاری ، و دلایل مشابه ) و این بر خلاف نظریه پورتر هست ( که برادر بزرگوار بنده جناب واریور ) ان را در برورسانی بخوبی تشریح کردند . (که دران نیروی مدافع ، کنترل را در دست داشته و ابتکار عمل را در دست دارد ) پی نوشت : پیشنهاد می کنم برادر عزیز ، جناب واریور ، درصورتی که این تحلیل بنده اشتباه هست ، محبت کنند و ان را اصلاح کرده و توضیحات لازم را بدهند .

  در توسعه این فناوری مهم بستر پرنده اش نیست، مهمتر هوش مصنوعی و تعامل بین اینهاست. بعدا میشه حتی بین SDBها (بمبهای کم قطر با برد 100 کیلومتر) این فناوری رو استفاده کرد و مثلا با یک b2 صدها بمب رو برای نابودی یک شبکه A2/AD منطقه ای شلیک کرد، یا با استفاده از یک پوند ماده منفجره قوی همه آنتنهای یک منطقه را نابود کرد، خصوصا با توانایی گشت زنی این وسیله ها، و ...   شبیه این فناوری روی راکتهای Logir یا نسخه های دیگر هیدرا های هدایت شونده در دست توسعه بود که بتوانند قایقهای تندرو را خودشان شناسایی و تقسیم کار بین خودشان بکنند و با هم تعامل داشته باشند.

میشه تعریفتون از «نسل» رو بیان کنید؟ میدونید فرق هواپیمای نسل چهارم با نسل سوم چیه؟ در کل صنعت هوانوردی نظامی از برادران رایت تا حالا، پنج نسل به وجود آمده، اونوقت شما یک هواگرد که برای جانشینی نسل پنج های فعلی در حال توسعه است را سه تا پنج نسل عقب تر از یک هواگرد عملیاتی فعلی می دانید. احساس نمی کنید که اغراقهای شما، کل دستاورد با ارزشی که در قضیه RQ-170 به دست آمد را زیر سوال می بره؟ آخه برادر من این حرفه که شما توی یک فروم نظامی می زنید؟ به احترام تازه ورود بودن شما ادامه نمی دهم ... خوش آمدی.

به عنوان یک سیستم پر کننده خلا خوب است ولی کامل نیست البته ایرادی که برای قرارگیری لوله های بصورت غیر متمرکز وارد است می تواند حسن نیز باشد چرا که وسعت را افزایش می دهد و خطا ردگیری اپتیکی یا راداری را بشدت کم می نماید