بازگشت غول روسی بازسازی سامانه توپخانه سنگین با قابلیت شلیک مهمات هسته ای 2S7M برای خطوط مقدم درگیری نیروی زمینی ارتش شوروی و سپس روسیه ، یکی از سازمان های مشهور به کاربرد گسترده سامانه های توپخانه ای سنگین است که در این زمینه ، یکی از مشهورترین گونه های معرفی شده ، توپ خودکششی 2اس7 پایون بشمار می رود که از سال 1976 وارد خدمت رزمی گردید و چیزی در حدود 15 سال در خطوط تولید باقی ماند . این سامانه با کالیبر 203 م.م ، در حالی که سیستم های هم عصرش عموما با کالیبر 155 م.م تولید ویا نظیر توپهای 170 م.م کوکسان کره شمالی در اختیار مشتریان قرار می گرفت ، در نوع خود ، سخت افزارهای نامتعارفی بشمار می آمدند . با این حال ، چهل و چهار سال پس از معرفی نخستین نمونه پایون ، نیروی زمینی روسیه ، بتدریج در حال مدرنیزه سازی این توپهای قدیمی براساس نمونه های معرفی شده در دهه هشتاد که در حوزه هایی نظیر سرعت شلیک ، دقت مهمات بهبود یافته بودند ، است . در واقع ، نمونه بهینه سازی شده پایون در دهه هشتاد ، با شناسه 2S7M مالکا نامگذاری گردید و یک سری ارتقاء های پراهمیتی نظیر تغییر جعبه دنده ، ارتباطات داخلی خدمه ، سامانه های مخابراتی بر روی آن صورت پذیرفت و تمامی قطعاتی که سازنده آنها ، اوکراین بود ، از رده عملیاتی خارج گردید . سامانه توپخانه ای مالکا ، بر روی شاسی تانک اصلی میدان نبرد تی-80 (سنگین ترین تانک اتحاد جماهیر شوروی ) قرار گرفته است و با توجه به بهینه سازی های انجام شده ، اکنون نیروی زمینی روسیه می تواند بطور کامل این توپها را به روز نموده و عملیاتی نماید . این سامانه های توپخانه ای ، تا پیش از این ، در انبارهای ارتش روسیه بصورت ذخیره نگهداری می شدند و تصمیم جدید برای بازگرداندن این توپها به خدمت عملیاتی را می بایست ناشی از افزایش تنش ها میان روسیه و ناتو ارزیابی نمود . اگر چه چگونگی نگهداری این توپها در آمادگاه های ارتش مشخص نیست ، اما به احتمال بسیار زیاد ، تمامی سامانه های پیشران ، هدایت این تجهیزات می بایست بطور کامل تغییر نماید . به اعتقاد ناظران نظامی ، گرچه نواخت تیر و برد مالکا نسبت به رقبای جوان ترش ، کمتر به نظر می رسد ، اما بدلیل سنگین تر بودن پرتابه های این توپ ( 100 کیلوگرم وزن کلی پرتابه و 17.8 کیلوگرم مواد منفجره ) و قابلیت ایجاد یک گودال با شعاع 5 متر در محل اصابت ، در کنار اضافه شدن مهمات موشکی هدایت دقیق در سالهای اخیر ، باعث شده تا روسها مجددا این سیستم توپخانه ای را مورد توجه قرار دهند . https://www.aparat.com/v/bUVlQ علاوه براین ، این سری توپها ، با قابلیت شلیک مهمات هسته ای ، توانمندی جدیدی را در اختیار ارتش روسیه در یک جنگ احتمالی به منظور جبران ضعف کمیتی ارتش فوق بر روی زمین ، در اختیار آن قرار خواهد داد . با این وصف ، برد 50 کیلومتری این توپ در مقایسه با سایر گونه های در حال خدمت نظیر Koalitsiya-SV و کوکسان ( با برد 70 کیلومتر ) و نمونه های تایپ05 چینی ( با برد 100 کیلومتر ) چندان جالب به نظر نمی رسد . با توجه به این مساله ، اطمینانی در اینکه روسها برای این توپ ، مهمات جدیدی را در نظر گیرند تا ضمن افزایش برد ، توانمندی آن به سامانه های جدیدتر نزدیک شود ، وجود ندارد . پی نوشت : بن پایه

توری مرغی ! در جنگ جهانی اول با ظهور تانک های سنگین انگلیسی Mark 1 مسلئه تامین حفاظت در برابر تهدیدات مختلف برای انگلیسیها مهم بود. از جمله تهدیداتی که میتوانست به تانک ها آسیب وارد نماید نارنجک های دستی بود که میتوانست به وسیله سربازان آلمانی/اتریشی بر روی سقف تانک ها پرتاب شود و به تانک و خدمه داخل آن صدمه بزند. به همین منظور انگلیسی ها برای افزایش حفاظت تانک ها یک چارچوب چوبی به همراه توری سیمی را بر روی سقف تانک ها نصب کردند (سربازان آمریکایی به آن توری مرغی میگفتند). این چارچوب علاوه بر اینکه به شکل فاصله دار بر روی برجک نصب میشود به شکل شیب دارنصب بودکه موجب سر خوردن نارجنک های دستی نیز می شد در نتیجه اثرگذاری نارنجک های دستی را کاهش میداد. در ابتدا فقط گروهان تانک های C به این چهارچوب مجهز شدند و برخی از تانک های گروهان D در هنگام ورود به فرانسه این چهارچوب را دریافت کردند. یکی از مشکل این چهارچوب ها این بود که مانع درسترسی خدمه به دریچه های سقفی میشد و خروج خدمه در شرایط اضطرار را با مشکل مواجه میکرد.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست. نحوه خرید موشک استینگر در زمان جنگ تحمیلی حجه الاسلام و المسلمین روح الله حسینیان با وجود مشغله های فراوان و مسئولیت های قضائی و امنیتی گسترده در دهه 60 ؛ در مقاطع مختلف ، در جبهه های جنگ هم حضور می یافت. مرحوم حسینیان بعد از شهادت برادرش (شهید محمدعلی حسینیان) در عملیات بستان ؛ بارها در میان رزمندگان اسلام حاضر شد و خاطرات جالبی نیز از حضور در جبهه ها نقل می نمود. ایشان علاوه بر حضور در عملیات ها ، در پشتیبانی جنگ نیز تا آنجا که می توانست ایفای نقش می کرد. که یکی از این خاطرات را به اتفاق هم مرور می کنیم : وی می گوید « زمانی که دادستان سیستان و بلوچستان بودم ، روزی به آقای [محسن] رفیق دوست زنگ زدم و گفتم : موشک استینگر نیاز دارید؟ او گفت : یعنی چه ؟ گفتم : چند فروند داریم ، چند نفر را بفرست تا اصالت موشک را تصدیق کنند. پس از آن گروهی اعزام شدند و بر درستی آن صحه گذاشتند. ما این موشک ها را از یک گروه از برادران افغانی [افغان] خریده بودیم. وقتی آقای رفیق دوست به تهران رفت ، باز هم به او زنگ زدم و گفتم باز هم موشک نیاز دارید؟ گفت چگونه ؟ گفتم : من تهیه می کنم و تهیه هم کردم . پس از آن یک سوخو عراقی را در جزیره مینو با این موشک ها زدیم و پس از مدتی هم یک هلیکوپتر آمریکائی را در خلیج فارس با همین موشک ها سرنگون کردیم. بلافاصله وزیر دفاع وقت آمریکا در رادیوی آمریکا اعلام کرد این [یعنی سرنگونی هلیکوپتر آمریکائی با موشک اهدائی آمریکا] فاجعه است. » منبع پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

بسم ا... شاهین ترازو

مقایسه رادار گریزی پکفا و سوخو 34 تو تصاویر ماهواره ای که به کمک تکنولوژی sar گرفته شده به خوبی تفاوت بدنه سوخو 57 و سوخو 34 در شناسایی توسط رادار دیده شده در یک مورد پکفا فقط ار زوی بازتاب امواج منعکس شده از موتور و کابین شناسیایی شده و بدنه تقریبا مخفی شده عکس اول نشون میده روسها تونستن پوشش جاذب رادار بسازن پکفا دیگه که واضح تر دیده شده احتمالا پوشش ضد رادار را نداره اگر معافیت های به روسیه داده شده در برجام خرید پکفا برای ما و روسیه عالی هست

سلام برای تفهیم مرتجعین خلیج فارس لازم است یک نقطه در یمن یا سومالی به بهانه ای آماج حمله موشکی قرار گیرد که خط سیر موشک از فراز حاشیه جنوبی خلیج فارس و پایگاههای دشمن عبور کند تا هنگام عبور به آنها بگوید افهم ! ( مثل آن پهبادی که از روی کاخ امیر کویت عبور کرد و بوق هم زد )

خب بعد ده سال چشممون به جمالش روشن شد انگار! اگر خودش باشه همون قانون رونمایی بعد ده سال بکارگیری انگار در ایران هم اجرا میشه! جالب بود تصویر منتصب به بازدید رهبر معظم انقلاب از نمایشگاه توانمندی های دفاعی در سال ۹۰ هست! اژدر ساحره! جسته گریخته از این اژدر در پیام رسانهای مختلف شنیده بودم و البته در صحبتهای سردار حاجی زاده هم اشاره ای بهش شده بود! سردار حاجی زاده در یکی از برنامه های تلویزیونی قریب به مضمون گفته بودند: " آمریکایی ها در خلیج فارس چیزهایی در سیستم هاشون میبینند و بعد فکر میکنند که اشتباه کردند و سیستم هاشون دچار اشکال شده! ولی اشتبه نکرده اند!" با شنیدن این صحبت ایشون که الان منبعشو هم ندارم بیشتر به وجود و عملیاتی بودن این سلاح مطمئن شده بودم. سلاحی بسیار مرموز تاثیر گذار است اسم "ساحره" هم اگر تغییر ندادن دقیقاً متناسب با عملکردش انتخاب کردن.

بیرقدار در اوکراین کارایی چندانی نشان نداده (مثل جنگ آذربایجان و ارمنستان) جمعا فکر کنم 5 تا فیلم شکار ازش بیرون اومده حالا چقدر تلفات داشته مشخص نیست حتما هم شکار ها در مناطقیبوده که احساس کردند پدافند فعال نیست

غرفه پاکستان در نمایشگاه World Defense Show ۲۰۲۲ در نمایشگاه نظامی World Defense Show ۲۰۲۲ شرکت های دفاعی دولتی پاکستان مانند صنایع مهمات سازی پاکستان (POF) ، صنایع صنایع سنگین تاکسیلا و صنایع GIDS حضور داشتند ماکت پهپاد شاهپرII ( لینک)- قابلیت حمل دو موشک BURQ در بخش مهمات هواپایه کیت های هدایت لیزری برای بمبها و موشک های هوا به زمین در غرفه پاکستان نمایش داده شد کیت های هدایت لیزری بمب Al-Battaar موشک هدایت شونده هوا به زمین BURQ کروز ضد کشتی HARBAH راکت انداز فتح-1 پاکستان در زمینه تولید انواع مهمات زمین پایه مستقل است و زیرساخت های لازم برای برطرف کردن نیاز های مسلح خود را دارد ( لینک) ماکت تانک الخالد تولید صنایع سنگین تاکسیلا

پهپادهای سعودی در نمایشگاه World Defense Show ۲۰۲۲ در نمایشگاه دفاعی سعودی ها World Defense Show بخش قابل توجه ای تولیدات و برنامه مشترک( خصوصا همکاری با چین) شامل پهپادهای رزمی بود. سه مورد قابل توجه از پهپادهای سعودی در این نمایشگاه: پهپاد SAMOOM ماکت ۱:۲ پهپاد SAMOOM مهمات دور ایستا هوا پرتاب شلفا-۱ و شلفا-۲ از جمله مهمات احتمالی پهپاد SAMOOM پهپاد عقاب-۱ پهپاد skyguard کنسول کاربری این پهپاد

سفر اردوغان به امارات بدنبال احیا روابط با عربستان سعودی هم هستن.. مهمترین تحول پیش رو برنامه ریزی برای سفر رئیس جمهور سرزمین های اشغالی به ترکیه در اواسط ماه مارس (حدود 2-3هفته دیگر) البته قبل از تهاجم روسیه به اوکراین این دیدار برنامه ریزی شده باید دید چه پیش می‌آید. ۲۲ بهمن ۱۴۰۰ https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/11/22/2660842/سفر-مخفیانه-مقام-وزارت-خارجه-رژیم-صهیونیستی-به-ترکیه

سلام البته شما استاد ما هستید ولی در روسیه KGB حاکم است و پوتین فقط ماسک چهره این سازمان است و اگر پوتین چنین چیزی به زبان آورده حتما جمله به جمله تحلیل شده و نقشه مفصل و طولانی در پشت پرده در جریان است به نظر می رسد روسیه به کریمه و مناطق روس تبار اوکراین راضی نیست و همه را یک جا میخواهد

سلام و وقت بخیر ظاهرا لولول زدن....قطعات بمب ریتارد یا همون اسنک ای هست انگار دمشون گرم

IRIAF MIG-29 UB

توپ خودکشش 203 میلیمتری 2S7 PION کشور سازنده : شوروری ( روسیه ) سال ورود به خدمت : 1979 پرسنل : 7 + 7 وزن : 46 تن طول : 13.1 متر عرض : 3.38 متر ارتفاع : 3 متر کالیبر : 203 م م نوع توپ : 2A44 203.2-mm گردش به چپ و راست : 30 درجه حرکت عمودی لوله توپ : 0 تا 60 درجه سرعت شلیک : 8 گلوله در 5 دقیقه 15 گلوله در 10 دقیقه 24 گلوله در 20 دقیقه 30 گلوله در 30 دقیقه 40 گلوله در 1 ساعت تعداد خان : 4 دور وزن گلوله با خرج : 110 کیلوگرم سرعت گلوله دردهانه لوله : 960 متر بر ثانیه برد : 47.5 کیلومتر قدرت موتور : 750 اسب بخار حداکثر سرعت : 51 کیلومتر بر ساعت برد با یک سوخت گیری : 500 کیلومتر قابلیت عبور از اب : 1.2 متر کشورهای دارنده : روسیه چک بلاروس اوکراین

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست. مجمع عقلای مجلس ؛ از طلوع تا غروب تصویری از دوره دوم مجلس شورای اسلامی زمان جنگ ، گروه اندکی از نمایندگان مجلس جلساتی جهت بررسی روند جنگ تشکیل می دهند که نتیجه آن ، بررسی توان و نیروی لازم برای خاتمه دادن به جنگ بود. در همین حین گزارشی به امام درباره این مجمع می رسد که نهایتا منجر به تعطیلی آن جلسات می شود. اما "جلسه عقلا" چیست و چه کسانی عضو آن بوده اند ؟ حجه الاسلام روحانی در مجلس شورای اسلامی / مرداد 1392 / جلسه معرفی اعضای کابینه رئیس جمهور روحانی در سال 1392 و در نطق خود در دفاع از کلیت کابینه و معرفی تک تک وزیران ، وقتی به عبدالرضا رحمانی فضلی رسید در دفاع از وی گفت : "درباره آقای رحمانی فضلی همین بس که ایشان جزء جلسه عقلا بوده است. هر کس جزء جلسه عقلا بوده یک دلیل بر اعتدال و اعتقاد به مشورت و صاحب نظری او است" . وی در عین حال در دفاع از وزیر پیشنهادی اطلاعات هم گفت : "از اعضای جلسه عقلا بودن از سوابق آقای علوی است و هرکس که عضو جلسه عقلا بوده ویژگی بارزش اعتدال است. اشاره رئیس جمهور به یک موضوع کمتر مورد توجه واقع شده اما بسیار مهم تاریخ انقلاب اسلامی در دهه ابتدائی حیات آن است. جلسه عقلا نامی آشنا میان علاقمندان به تاریخ انقلاب اسلامی و موضوع پر بحث و جنجالی پایان جنگ و قطعنامه 598 است. حجه الاسلام حسن روحانی ، ماه ها پیش از انتخابات ریاست جمهوری خرداد 92 ، در گفتگو با ماهنامه نسیم بیداری درباره جلسه عقلا می گوید : "ما از مجلس دوم تا پنجم ، جمعی با عنوان "عقلای مجلس" داشتیم. تعداد اعضا حدود 30 و چند نفر بود. اما خیلی خطی و جناحی نبود و هر دو جناح در آن عضو بودند. ما می گفتیم هرکس صاحب نظر، فکر و اندیشه، سابقه و آشنائی با مسائل است و تأثیر دارد، عضو آن جمع باشد. ابتدا هم در مجلس دوم به دلیل بررسی موضوع جنگ این جمع تشکیل شد. در ابتدا به طور مثال آقای کروبی عضو جلسه بود، آقای یزدی هم بود. آقای بیات زنجانی عضو بود ، آقای موحدی کرمانی هم حضور داشت و ... که این جلسات تا دوره پنجم ادامه داشت". جلسه عقلا درباره جنگ رسول منتجب نیا / رئیس کمیسیون دفاع در مجلس سوم حجه الاسلام منتجب نیا ، نماینده سه دوره اول مجلس شورای اسلامی و رئیس کمیسیون دفاع مجلس سوم در گفتاری درباره جلسه عقلا می گوید: "جلساتی با مدیریت آقای دکتر حسن روحانی در منازل نمایندگان ساکن در اطراف مجلس (قدیم) و با عضویت بین 15 تا 20 تن از نمایندگان خواص ، که آن را جلسه عقلا نامگذاری کرده بودند . در آن جلسه چهره های شاخص جناح راست چون آقایان یزدی و موحدی کرمانی و جناح چپ چون آقایان بیات و هاشمیان و ..... شرکت فعال داشتند و جهت گیری آن جلسات کاملا روشن بود که ادامه جنگ را ناممکن و یا ناصحیح و توقف جنگ را ضروری می دانست ، هر چند بطور صریح در جلسات اعلام نمی گردید و حتی در جلسه نهائی که با رئیس وقت مجلس ( آقای هاشمی رفسنجانی ) و فرمانده جنگ داشتیم ، صرفا ضرورت ارائه پیشنهاد کتبی به امام مطرح شد و شنیده شد که حضرت امام با اطلاع از تشکیل این جلسات ، با آن مخالفت کردند و لذا آن جلسات تعطیل شد" حجه الاسلام منتجب نیا در گفتگویی دیگر با سایت خبری خبرآنلاین در مهرماه 1389 می گوید: جریان دیگری هم شکل گرفته بود که فراتر از جریان فرماندهان بود و آن مسئولین جنگ بودند. آنها جلساتی را برگزار می‌کردند تحت عنوان بررسی مسائل جنگ که گاهی من هم در جلساتشان شرکت می‌کردم. بعد از یک فرایندی در بررسی مسائل جنگ به اینجا رسیدند که چاره‌ای نیست جز اینکه برویم و با امام (ره) صحبت کنیم. آنها اسم این جمع را «جمع عقلا» گذاشته بودند. این بحث‌ها تقریباً یک سال قبل از خاتمه جنگ بود. امام (ره) وقتی شنیدند که این جلسه عقلا هم تشکیل می‌شود باز گفتند این چه کاری است که می‌کنید" . آیت الله هاشمی هم در گفتگویی که در صفحه 62 کتاب روند پایان جنگ آمده است می گوید: «دو عامل اساسی وجود داشت كه تصمیم مناسبی برای پایان دادن به جنگ گرفته نشد. یكی سپاه بود كه طرح پایان دادن به جنگ از نظر سپاه چیزی شبیه كفر بود. مسئله بعدی امام بود كه لحظه ای اجازه نمی داد درباره ختم جنگ بحث كنیم. در مجلس هم عده ای بودند به نام « مجمع عقلا» و آقای حسن روحانی (كه برای پایان دادن به جنگ فعالیت می كردند) ، كه امام آنها را سر جایشان نشاند». ردپای تاریخی دیگری از جلسه عقلا را می توان در کتاب خاطرات سال 1365 مرحوم هاشمی پیدا کرد. آقای هاشمی در یادداشت مورخ 10 خرداد در صفحه 113 کتاب اوج دفاع می گوید: «امام فرمودند طبق گزارش فرمانده سپاه، در جلسه ای جمعی از نمایندگان ، صحبت از مشكلات جنگ كرده و ختم جنگ را مطرح نموده اند. از من خواستند كه به آنها بگویم ما باید تا آخرین فرد با صدام بجنگیم و صحبت از صلح نكنند.» ======================= جلسه عقلا و نقش آن در مدیریت جنگ و فرآیند پایان آن و پذیرش قطعنامه از موضوعاتی است که علی رغم اهمیت تاریخی آن کمتر مورد توجه رسانه ها قرار گرفته است. در این سه کلیپ ؛ هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس وقت) ، حسن روحانی (از اصلی ترین افراد آن جلسات) و محسن رضایی (فرمانده وقت سپاه پاسداران) هر یک از منظر خود روایتی از ماجرای مجمع عقلاء را بیان می کنند: پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

درود به دوست گرامی استاندارد IEC 61508 پدر بزرگ استانداردهای ایمنی است اما به صورت کلی برای همه کاربردهای ایمنی است از شکاری تا آسانسور. در سال 2011 خودرو سازها به دلیل تیراژ بالا و خرابی وحشتناک و در نتیجه recall های ورشکست کننده آمدند و 3 استاندارد نظامی آمریکایی Do-254 و DO-178B/C و Arp4754 را با هم مخلوط کردند (که به ترتیب استاندارد سخت افزار و نرم افزار هوا فضا و سیستم هستند) و استاندارد بسیار سخت گیرانه ISO26262 را بوجود آوردند. بنابراین در حال حاضر این جدید ترین استاندارد ایمنی است که ما برای نرم افزار Embedded داریم.   در مورد زبان ADA باید بگویم که این یک زبان بسیار قدیمی است که مرتب به روز آوری شده است و نسخه های Imperative آن سالها است که در صنایع نظامی آمریکایی استفاده می شود و یک جورایی زبان رسمی برنامه سازی DOD است برای همین VHDL هم که توسط DOD سفارش داده شد خیلی به syntax این زبان شباهت دارد. البته ADA نسخه OOP  هم دارد. راستش را بخواهید من هم شخصا با سرباری که OOP تحمیل می کند و بسیار سخت شدن رسیدن از object به code بعد از کامپایل و در نتیجه عدم توانایی در تحقیق کارکرد کامپایلر مشکل دارم و دوست ندارم که برنامه OOP بسازم برای سخت افزار های Embedded اما این موضوع در حال همه گیر شدن است!!! حتی MISRA C نسخه جدیدش به موارد اجباری برای رعایت در برنامه OOP اشاره دارد. فعلا من در پروژه هایم OOP کار نمی کنم اما کارفرما ها خیلی علاقه دارند که از UML مستقیم به Firmware برسند و معتقدند که هزینه نگهداری Firmware اینها کاهش می یابد. استاندارد های معماری برخی صنایع مثل automotive هم بسیار به OOP نزدیک هستند متاسفانه. می بینید که صنعت کارهای ناجور هم زیاد انجام می دهد. بنابراین دلیل اینکه به سمت ADA نرفته اند فقط این بوده که دوست نداشته اند یا بلد نبوده اند که با SPARK که زیر مجموعه ای امن از ADA ویژه کاربرد های Safety-critical هست کار بکنند یا اینکه ابزارش را نداشته اند.   قطعا فالتها در سیستم های هیدرولیکی خیلی کمتر است و شما می توانید با MTBF که کارخانه داده معیار خوبی داشته باشید که قبل از نشت روغن تعویض ها را انجام بدهید اما در مورد نرم افزار باید تست های بسیار پر هزینه انجام داد. در مورد نرم افزار هم ما روشهای محاسبه MTBF داریم که من اصلا با آنها احساس خوبی ندارم و خیلی با سخت افزار فرق دارد. در ضمن شما نیازمند actuator هایی هستید که در هر شرایط دمایی سوتی به بار نیاورند که باز شما مشکلات مکانیکی را 100 درصد حذف نکرده اید فقط سامانه را برای تولید انبوه ارزانتر کرده اید. البته طبیعی است که اگر از دیدگاه یک gamer به شکاری نگاه بکنیم به عنوان انسانی که خیلی سریعتر از انسانهای معمولی است (خلبانهای شکاری هم همینگونه هستند) سامانه کنترل با سیم خیلی زمان پاسخ بهتری دارد. اما طبیعتا در مقابل این کارایی بهتر قابلیت اطمینان کمتری را هم به سیستم تحمیل می کند حداقل در سیستم های اروپایی و ژاپنی و در کشوری که خلبانها باید خیلی مراقب باشند که به بدنه هواپیما فشار نیاورند تا هواپیما 60 سال کار بکند باز این سامانه های کنترل با سیم مشکل زا هستند!!!   در جواب جناب اسپهبد هم باید بگویم که اگر سازه این جنگنده ناپایدار طراحی شده که دیگر بحثی در باره سامانه کنترل با سیم نباید بکنم و باید به خاطر کیفیت نرم افزار کامپیوتر پرواز هم شدید نگران باشیم.   از کل این بحثها و اتلاف وقت دوستان می خواستم که این بینش را که یک شکاری اگر نسل 5 باشد بهتر است را به چالش بکشم. هزینه هر خط یک نرم افزار ایمن چیزی در حدود هزار دلار است. حالا حساب بکنید ببینید وقتی که در اف 35 بیش از 6 میلیون خط برنامه استفاده شده است چقدر هزینه برای نرم افزار آن شده است و آیا چنین هزینه هایی از اروپایی ها بر می آید یا خیر.

تمام بحث ها در مورد سیستم کنترل با سیم به کنار (البته سیستم های کنترل با سیم روسی هم کم باعث سانحه نشدن)، نبود این سیستم به گفته ی خیلی از خلبان ها باعث "تنبلی" هواپیما میشه. این تنبلی به این معنی نیست که هواپیما مانورپذیریشو از دست میده. بلکه به این معنیه که دیرتر فرمان خلبان رو اجرا می کنه.این رو یکی از خلبان های آمریکایی که با اف-16، اف-15 و میگ 29 پرواز کرده. می گفت که میگ 29 هواپیمایی نیست که کم مانور پذیر باشه (بین اف-15 و اف-16 طبقه بندیش می کرد)، اما بر خلاف اون دو تای دیگه سریع به تغییرات ورودی از خلبان جواب نمیده که خیلی میتونه تو نبرد های هوایی کنونی خطرناک باشه این. جدای این که هواپیمایی مثل سوخوی 30 به طور ذاتی ناپایدار هست و بدون سیستم های کنترل پرواز با سیم اصلا نمیتونه پرواز کنه.

  از توضیحات ارزشمند شما دوست گرامی بسی استفاده نمودیم. من حیث المجموع به شخصه معتقدم سیستم فلای بای وایر با ایجاد فرصت نقش آفرینی واقعی برای سیستم های خلبان اتوماتیک پیشرفته و هوش مصنوعی که حداقل برای پرنده های بدون سرنشین در حال توسعه هستند آیده را در اختیار دارد. همچنین این سیستم در حال دگرگونی و تلاش برای جهش جهت خلاصی از مشکلات می باشد. ایده استفاده از فیبر نوری به جای سیم جهت حل مشکل میدان های مغناطیسی موید تکامل روز افزون این سیستم است.

اصولا هدف اساسی کدنویسی مکانیزه کردن یک روند خاص هست ، و خطا دقیقا بر اساس شرایط غیر قابل پیش بینی رخ می دهد .... اینجاست که برای واکنش و مدیریت خطا باید برنامه های جانبی و سیستم های جانبی رو قرار داد که خودش پیچیدگی و عدم اطمینان رو به همراه میاره ...   اگه کسی برنامه نویسی کرده باشه ، می دونه یکی از مزخرفترین مباحث بحث مدیریت استثناء هاست و نوشتن این کدها از خود کار اصلی بیشتر زمان می بره و در آخر هم نمی شه همه چیز رو مدیریت کرد ...

درود از اطلاعات ارزشمند و آموزنده که دادید خیلی سپاسگذارم اما چند نکته. تا این لحظه هیچ سیستم اروپایی fly-by-wire ایمنی وجود ندارد. نمونه های آمریکایی از جمله همین اف 16 در مقابل تنها 70 ولت بر متر میدان ناشی از آنتن پخش رادیو در خاک آمریکا سرنگون شدند زیرا هنگام پرواز در ارتفاع پایین دچار اخلال فرامین شدند و قبل از اینکه شکاری کنترل شود به زمین خورده بود. مطابق آمار DOD هر 1000 خط برنامه به زبان  ADA می تواند تا 15 فالت نهفته داشته باشد. این عدد برای کاربرد های بسیار ایمن به 3 کاهش می یابد. بنابراین وقتی شما یک firmware یک میلیون خطی دارید حساب بکنید خطرات نهفته را در برنامه ای که با هزینه پایین اروپایی تولید شده باشد. تنها سامانه های fly-by-wire آمریکایی به دلیل سابقه زیاد و آموختن فراوان از این سوانح امروز به حاشیه امنیت نزدیک هستند. حالا برویم به سراغ سامانه های اروپایی که عموما با زبان C توسعه داده شده اند که تایپ سیف نیست و 100 برابر از ADA نا امن تر است. با توجه به این حقیقت که تا این لحظه تست کامل نرم افزار غیر ممکن است بنابراین شما در سامانه کنترل با سیم دارای ده ها مشکل نهفته هستید که نمی دانید چه موقع چه بلایی سر شما می آورند هر چقدر که این سامانه ها نو باشند. نمونه اش همین تویوتا که 100 میلیون ساعت تست در طول 11 سال فالتهای مرگبارش را نشان نداده بود. در مورد شکاری اف 4 هم اگر موتور برود این شکاری بال بسته مثل سنگ سقوط می کند و دیگر فرامین کاربرد خاصی ندارد که حالا ما به فکر هیدرولیک باشیم که داریم یا نداریم. اما این اتفاق برای شکاری سر حال نمی افتد. این اتفاق برای شکاری می افتد که بد نگهداری شده یا اینکه خیلی کهنه باشد. اما برای نو ترین شکاری یوروفایتر با هزاران فالت نهفته یک ثانیه دیگر قابل پیش بینی نیست. با توجه به تست های پیشرفته استاتیک و دینامیک که روی محصولات آمریکایی می شود در حال حاضر این محصولات امن ترین در نوع خود هستند اما اینکه ما جان خلبان را بدهیم دست چند تا برنامه نویس که به دلیل کمبود بودجه برنامه های نا ایمن نوشته اند یا اساسا از ایمنی نرم افزار دانشی ندارند این را جایز نمی دانم. هنوز یادمان نرفته که ECU موتور اوکراینی به دلیل مشکل نرم افزاری بنزین را به موتور قطع کرد.   شما یک سرچ در اینترنت بکنید و در آن دنبال killer firmware  بگردید در همان صفحه اول به نام شخیص تویوتا می رسید. سیستم ترمز و گاز تویوتا 2014 در تمام مدلها دقیقا چیزی شبیه به سیستم fly-by-wire اروپایی است. با یک نگاه به کارت اینها که از pattern 2 of 2 استفاده کرده (این قسمت تنها تفاوت با سامانه fly by wire است) می بینید که مدار چاپی اشتباه ساخته شده و در حد شرکتهای کوچک خصوصی داخلی خودمان است!!! جلوتر که می روید می بینید که اینها مشکل stack over flow در برنامه اشان داشته اند!!!! و برنامه بازگشتی نوشته بودند بر خلاف همه استانداردهای برنامه خودرویی. شما کافی بوده است که یک ترمز بکنید تا از شانس شما خطای اتفاقی سیستم روی task کنترل تراتل بیافتد!!! اگر این اتفاق بیافتد ماشین شما ته گاز می خورد!!!!! و تا نابود کردن راکب خودرو به این ته گاز ادامه می دهد. 89 نفر به صورت اثبات شده توسط این firmware بالای 470 هزار خطی کشته شدند و تعداد دیگری هم موردشان مشکوک است زیرا تویوتا ادعا کرده اینها خودشان به جای ترمز گاز را فشار داده اند. تویوتا مشکل مالی تست نداشته اما دانش فنی درستی را بکار نگرفته بوده است!!!!! تویوتا 11 میلیون مایل در خودرو های مختلفش که مجهز به ابزار اندازه گیری بوده اند این برنامه را تست کرده بوده است اما در تستهای اینها متوجه مشکل stack نشده بودند. مواردی که در ایرباس های 330 و 340 در سالهای 2008 تاکنون ایجاد شده کماکان بدون بررسی باقی مانده و تنها به اعلام مشکل data-spike بر روی باس arinc اشاره شده زیرا اینها سورس کدشان را در اختیار گروه های حرفه ای تست firmware نگذاشتند ولی دادگاه آمریکا تویوتا را مجبور به این کار کرد و سوتی های اینها را مشاوران دادگستری آمریکا در آوردند و اعلام کردند. مخالف سامانه پرواز با سیم از بیخ نیستم اما مخالف سامانه های کم تست شده هستم و اشتباه تست شده مثل سامانه های تویوتا هستم.   در مورد نگهداری ساده تر هم باید یک نکته را به عرض برسانم که وقتی که یک برنامه دارای Metric خوبی نیست مثل برنامه تویوتا و ایرباس و ... و این برنامه ها توسط کمپانی برایشان patch صادر می شود باز باید ترسید زیرا به ازای هر patch همه تستها باید دوباره انجام بشود زیرا هر رفع عیبی می تواند عیبهای ناشناخته جدیدی را ایجاد بکند که شما در سامانه هیدرولیک با چنین پدیده ناجوری از نظر ایمنی روبرو نیستید.

سلام خدمت جناب EMP   بنده نمیتونم صحبت شما رو در مورد سیستم پرواز با سیم یا همون FLY BY Wire قبول کنم . نمیشه با چند تا مورد محدود سانحه ناشی از عدم هماهنگی انسان و ماشین قانع شد که این سیستم به کلی ایراد داره و  باید برگردیم به همون  سیستم هیدرولیک سابق   مثال خودتون در مورد فانتوم رو فرض بگیریم : خوب فانتوم قدرت هیدرولیکش رو از موتور هاش میگیره و سیستم هیدرولیک توی اکثر سیستم های حساس هواپیما نقش داره اگر هر مشکلی برای موتور پیش بیاد یا قسمتی از سیستم دچار نشستی روغن هیدرولیک بشه کل این سیستم ها و هواپیما تحت تاثیرش قرار میگیرن که موارد زیادی خود ما توی کشورمون دیدیم که توی سانحه های هوایی دچار مشکل Hydraulic failure شده بودن   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10359/2-17-2016_1-29-30_PM.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10359/2-17-2016_1-26-50_PM.jpg][/url]   سیستم پرواز باسیم هم بی عیب نیست ولی اگه منصف باشیم واقعا نسبت به سیستم هیدرولیک امن تر ، ارزون تره و کار تعمیراتی و نگهداری کمتری نیاز داره . سیستم هیدرولیک حذف نشده و هنوز هم کارایی داره ولی جاهایی که یه سیستم جایگزین کنارش هست یا مواردی که توسط سیستم اکترونیک کنترل میشه نمونه اش هم جنگنده اف 16   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10359/2-17-2016_1-32-35_PM.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10359/2-17-2016_1-31-29_PM.jpg][/url]

درود به دوستان گرامی اگر روسها به ما شکاری دادند و آمریکایی ها و اروپایی ها و اسرائیل و متفقین عربش اجازه دادند و قطعنامه اجازه داد و سازمان ملل اجازه داد و جیبوتی و ماریشس و ... و جزایر مارشال به شورای امنیت شکایت نکردند به دلیل این خریدها و ..... امیدوارم بر خلاف آرزوی دوستان این سوخوی 30 برخی از ویژگی نسلهای 4.5 و 5 را نداشته باشد. به ویژه امیدوارم مثل جنگنده های اروپایی که جدیدا عربستان خریده مجهز به سیستم fly-by-wire نباشد!!! روسها با سیستم هیدرولیک به دقت سامانه های fly-by-wire خیلی نزدیک بودند و حیف است که تکنولوژی هیدرولیک آنها به ما منتقل نشود به بهانه نسل 4 یا 3 بودن. این نسل بازی ها بیشتر کاربرد تجاری دارد تا کاربرد واقعی. در یک شکاری مهمترین مسئله جان خلبان است که باید حفظ بشود نه مثل اف 22 که از کمپرسور سرد هوای داخل کابین را تامین می کند و به ریه خلبانها صدمه می زد. مثلا خبر کار می کنند که اگر ایران تجهیزات پیشرفته دریافت بکند تعادل منطقه به هم می خورد. در حالیکه اگر ناوگان فرسوده فعلی بهینه سازی و باز سازی هم بشود باز یوروفایترها بازنده خواهند شد و نیازی به خرید نیست مگر کاهش فشار به بازمانده شکاری های موجود. برای مثال آلمانها به تازگی اف4 ها را بازنشست کردند و خیلی خوب می شد که ما چند تا سر حالش را یک طوری بدست می آوردیم. هنوز یک اف 4 بهینه شکاری خطر ناکی است برای دشمن ما و به همین دلیل هم حسابی مراقب هستند که به ما نرسد.   این سیستمهای fly-by-wire که به بهانه ایمنی و کاهش وزن و .... آمدند هیچ شاهکاری نکردند و تا به حال کلی سقوط داشته ایم از یوروفایتر بگیر تا اف-22 و طبیعتا هر چه سازنده در این زمینه تازه کارتر بوده سانحه هم بیشتر بوده. بد نیست بدانید که سامانه هدایت ایرباس 330 و 340 هم که مشابهت زیادی به یکدیگر دارند تا به جال چند بار به دلیل از کار افتادن همه کامپیوترها دچار اسپین شده اند که در سال 2008 , 2009 ایر باس 330 به هیمن دلیل سانحه داد ولی کسی همه ایرباسها را گراند نکرد!! ایرباس 330 دارای ایمنی بسیار پایین نرم افزاری در مقابل بوئینگ هست و سامانه های نظامی اینها هم از این حقیقت مثتثنی که نیست هیچ سطح پایین تری از امنیت را هم حتما دارند. گزارش های تحقیق در مورد سوانح 330 هیچ نتیجه دقیقی ارائه نمی کند و فقط به طیفی از سوتی های سازنده ایرباس اشاره دارد!!!! سال 2007 یک دسته 7 فروندی اف 22 در راه ژاپن به دلیل یک فالت نرم افزاری و عدم استفاده از الگوی diverse programming در این شکاری هنگام عبور از خط ساعت شب و روز دچار از دست دادن همه کامپیوتر ها شدند و اگر تانکر سوخت رسان همراه آنها نبود با فرامین محدود شده قادر به رساندن خود به نزدیکترین پایگاه هم نبودند و باید با سیستم دستی ایجکت می کردند. حالا ایمنی این پرنده را مقایسه بکنید با تامکت دهه 70 که این سیستمهای پیچیده نرم افزاری وجود نداشتند. در یک نبرد واقعی با کارکرد انواع اخلال گرهای پر قدرت، این سامانه های بی مورد پیچیده شده قطعا جواب خوبی نخواهند داد. فقط با 100 ولت بر متر میدان می شود باعث سقوط این پرنده ها شد. در خودرو سازی هم سیستم تراتل برقی، ABS و ... کارنامه پر فاجعه ای دارد. تویوتا که امروز پر فروشترین شرکت خودرو سازی جهان است و اسبهای داعشی ها را هم تامین می کند به تنهایی در مدلهای مختلف بین سالهای 2000 تا 2013 موفق به کشتن 89 نفر آمریکایی شده است با خودروهای لوکسش مثل lexus و ... . از دیدگاه من هر چه یک جنگنده نرم افزار و سخت افزار ایمن تری داشته باشد بهتر است. با توجه به توانایی مالی پایین روسها و اروپایی ها در زمینه هزینه کرد برای طراحی اویونیک دیجیتال ایمن و تستهای موثر من ترجیح می دهم که سخت افزارها و نرم افزارهای این پرنده زیر نظر روسها اما توسط مهندسان خودمان طراحی و تولید و به ویژه تست بشود. البته مطابق استانداردها تست باید توسط شرکتهای تخصصی تست انجام بشود نه خود توسعه دهندگان. همین سال 2015 تویوتا 625000 خودروی هایبرید خود را جمع کرد به این دلیل که خود به خود وسط جاده خاموش می شد. پژو فرانسوی هم موارد خاموش شدن داشته و .... . فقط در سال 2015 پنجاه و یک میلیون خودرو به دلیل مشکلات عموما نرم افزاری یا مرتبط با افزودنی هایی مثل airbag از بازار جمع شدند.   به نظرم ما می توانیم سیستمهای پردازش این جنگنده را ارتقاء هم بدهیم تا برد رادارش بیشتر هم بشود. در کل حرکت خوبی است. امیدوارم هر چه زودتر خط تولید قسمتهایی از قطعات و سپس کل شکاری در ایران راه اندازی بشود و پایه ای بشود برای شکاری های پیشرفته داخلی.امیدوارم که همانطور که انتقال تکنولوژی ساخت شبیه ساز یک هواپیما به ایران توسط روسها باعث شد که ما امروزه بتوانیم برای همه هواپیماها شبیه ساز بسازیم، این حرکت باعث شکوفایی صنعت هوایی ما بشود. آرزو که عیب نیست.

با سلام     به شکل جالبی این پرسش شما ، به شکل نسبی و نه مطلق ، با وضعیت حال حاضر ما مطابقت دارد .   ارتش عراق در سالهای میانی تا پایانی جنگ بیشتر از 18000 تیر موشک سام-2 برای پدافند برد بلند و طیف وسیعی از پدافند های میانبرد و برد کوتاه شرقی و غربی را در اختیار گرفت و علاوه برآن با کمک فرانسوی ها ، یک شبکه یکپارچه پدافند هوایی (QARI) را که شامل مجموعه متنوعی از رادارهای دفاع هوایی می شد را بنیانگذاری کرد . این شبکه راداری به همراه تجهیزات رزمی پیش گفته ، در برابر حملات هوایی ما بخوبی مقاومت کرد و تلفات قابل بررسی را هم وارد آورد ، ولی همین شبکه در برابر راهبردها و رهکنش های  ائتلاف (1991) نه تنها کاری از پیش نبرد ، بلکه تقریباً تمامی زیرساختهای C&C آن از بین رفت و اگرچه بعدها به کمک چینی ها و یوگسلاوها ، بخشی از آن بازسازی شد ولی به هیچ عنوان به وضعیت سابق خودش بازنگشت .   به صورت طبیعی ، کشوری که  قادر نباشد تا ارتفاع 80000 پا از فضای هوایی خودش را کنترل کند ، عملاً فاقد  بخشی  از آنچه که در حوزه  ادبیات حوزه علوم استراتژیک ، " امنیت ملی" خوانده می شود ، خواهد بود و کشورعراق به شکل عام و ارتش عراق به شکل خاص ، از مارس 1991 تا حال حاضر دچار چنین وضعیتی شده است. کشوری فاقد توانایی بالفعل دفاع هوایی در دو حوزه دفاع هوایی زمین پایه و هواپایه که کشورهای همسایه  یا کشورهای فرامنطقه ای عهده دار تامین امنیت آن هستند .         یک نکته تاریخی :   شبکه پدافند هوایی ارتش سابق اتحاد شوروی ، در یکم ماه مه 1960 ، پرنده شناسایی بلندپرواز یو-2 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده را سرنگون کرد ولی آنچه که در این میان فراموش شده ، این است که یو-2 های این ارتش ، 4 سال ، بدون هیچ مزاحمتی ، با جسارت تمام ودر جلوی چشم روسها ، اقدام به پروازهای شناسایی نموده و پدافند هوایی ارتش شوروی علیرغم همه تلاش ها قادر نبود به این تجاوز آشکار هوایی پاسخ دهد و درخفا اعتراضهای مکرری را تسلیم دولت آمریکا می نمود که همگی توسط این دولت رّد  و اجرای چنین پروازهایی بشدت تکذیب می شد . در نتیجه ، روسها زمانی موفق شدند که این پروازها را  موقتاً، متوقف کنند که سامانه موشکی سام-2 وارد خدمت شد ( تاثیر فناوری بر حوزه سیاست ) . سیر نزولی عملکرد یو-2 از همین جا شروع شد و بعدها، ارتش چین ( یو-2 های تایوانی ) / ارتش کوبا(یو-2 های آمریکایی ) را سرنگون کردند و این به دلیل حضور همین سامانه بود .   نبود یا اختلاف بالای سطح فناوری میان دو طرف درگیر ، به موقع ،  جبهه مدافع یا مهاجم را دچار مشکلاتی در سطح راهبردی خواهد کرد که جبران آن شاید غیر ممکن باشد .   تا زمانی که اهمیت حوزه پدافند هوایی و شاخه های آن به شکل پیوسته  (زمین پایه / هواپایه / دریاپایه ) به شکل یکسان مورد توجه قرار گرفته و سرمایه گذاری ها درست و براساس نیاز ها دیده شود ، آن وقت هست به تامین امنیت ملی با درصد بالا ، (حداقل در این بخش) امیدوار خواهیم شد .

  Cannon fodder یا به فارسی گوشت دم توپ واژه ای است برای نامیدن افراد و سربازان بی ارزش که در صف نخست حمله در جنگ ها استفاده  و بنوعی به عنوان سرباز یک بار مصرف و شناخته میشدند. در این روش سربازان بی ارزش تر و کم تجربه تر که خرج کمتری برای آموزش آنها نسبت به سربازان حرفه ای شده است آگاهانه توسط فرمانده هان خود در صف اول حمله قرار میگیرند، با قبول شانس اینکه تلفات زیادی متحمل خواهند شد تا آتش و انرژی دشمن را مصروف خویش سازند تا زمانی که سربازان حرفه ای تر و با ارزش تر از راه برسند و دشمن خسته را از پای درآورند.   پیاده نظام انگلیسی     واژه Cannon fodder یا گوشت دم توپ گاهی برای نامیدن سربازان پیاده، بطور کلی بکار میرود چرا که سربازان پیاده با توجه به جنگ در خط مقدم بیشتر از افراد نیروی هوایی یا دریایی متحمل تلفات میشوند.    واژه Cannon fodder از دو واژه Cannon  به معنای توپ و fodder به معنای خوراک دام تشکیل یافته. در واقع سربازان (به معنی خوراک دامی هستند) که به مصرف حیوان (در اینجا توپ)  میرسند.     در فارسی معادل آن واژه "گوشت دم توپ" میباشد.     واژه Cannon fodder مربوط به زمان ورود اسلحه های گرم به میدان جنگ و چند صد سال اخیر میباشد. منتها پیش از ورود سلاح های گرم به صحنه نبرد نیز این واژه را میتوان در خصوص طیف گسترده ای از سربازان در میدان جنگ بکار بود.     در جنگ های باستان و پیش از ورود اسلحه های گرم و تشکیل ارتش های منظم جدید در بیشتر نقاط جهان سربازان پیاده معمولا به عنوان سربازانی یکبار مصرف شناخته میشدند. سربازان پیاده معمولا رعایا و کشاورزانی بودند که به دو طریق وارد اردوی نظامی میشدند: نخست قسمت کوچکتر که اینان داوطلبان بودند که برای گرفتن حقوق و غنائم به سپاه میپیوستند، گروه دوم که بیشتر بودند و کشاورزان و رعایایی بودند که به امر ارباب و مالکین زمین خود به جنگ می آمدند.   بطور مثال به جنگ رفتن رعآیا برای ارباب های خود وظیفه ای بود که بر عهد کشاورزان بود. سرباز پیاده به این صورت خرج چندانی نداشت و تهیه لباس و حتی سلاح بر عهده خود سرباز بود. کشاورزان با سلاح های خود که عموما همان وسایل کشاورزی مثل داس و پتک و غیره به جنگ می آمدند و حقوق چندانی دریافت نمیکرد و از همه مهتر آموزش نظامی خاصی نمیدیدند. در نیتجه این گروه از سربازان بسیار ارزان برای سران سپاه تمام میشدند در حالی که آموزش یک سرباز حرفه ای و قیمت سلاح و زره برای یک سوار زره  پوش بسیار گران تمام میشد. طبیعی بود که در هنگام نبرد فرماندهان این سربازان غیر حرفه ای و ارزان را در خط مقدم جنگ در جلوی تیر و آتش دشمن قرار دهند که در صورت وارد آمدن تلفات گسترده صدمه مالی و نظامی قابل توجهی به سپاه خودی نرسد.       کشاورزان و رعایا بدنه اصلی سربازان پیاده را تشکیل میدادند.   کشاورزان عموما به وسایل کشاورزی خود نظیر بیل و داس مهجز بودند.     در تاریخ ایران میتوان به طور مشخص از پیاده نظام ساسانی نام برد. در حالی که سواره نظام مجهز ساسانی قویترین واحد سواره نظام سنگین جهان در ان زمان بود و مورد وحشت رومی ها، پیاده نظام ایرانی از کشاورزان ساده و بدون دیدن آموزش نظامی چندانی تشکیل میشد که دقیقا میتوان نقش گوشت دم توپ یا بهتر است در اینجا واژه "سیاهی لشگر" را برای ان بکار ببریم. برخلاف پیاده نظام روم رقیب ایران که از سربازان آموزش دیده و مجهز تشکیل میشد، پیاده نظام ایران نقش خاصی رو در میدان بازی نمیکرد و حتی به سلاح و زره مناسب نیز مجهز نبود و بگفته یک فرمانده رومی پیاده نظام ایرانی تنها بدرد چال کردن در پای دیوار های دژ ها میخورد که احتمالا اشاره به همین یکبار مصرف بودن این سربازان دارد. البته باید در نظر داشت همان طور که گفتیم که این جریان تنها مربوط به ایران نمیشد و از ژاپن تا اروپا را در بر میگرفت.           سربازان پیاده ساسانی مجهز به سلاح ابتدایی و سپر های حصیری       شاید بطور خاص بتوان از لشگر مغول در این باره نام برد. مغولان در مورد شهرهایی که در برابر سپاه ایشان مقاومت و یا نافرمانی میکردند عده ای از افراد را اسیر مینمودند و ایشان رو در خطوط مقدم خود در هنگام جنگ و فتح دژ ها بکار میگرفتند به این گروه "حَشَر" گفته میشد و اینان در جلوی سپاه حرکت داده میشدند و هدف تیرها و سنگهای دشمن قرارمیگرفتند.   مغولان در محاصره و فتح دژ ها از اسیران "حشرها" در صف مقدم استفاده مینمودند.     با ورود سلاح های گرم به میدان نبرد صحنه جنگ ها تغییر کرد و تلفات جنگ ها به طور قابل توجهی افزایش یافت.   نخستین جایی که به واژه ای مشابه بر میخوریم را میتوان در نمایشنامه  Henry IV اثر ویلیام شکسپیر در قرن شانزدهم میلادی پیدا نمود که اشاره به وضعیت اسفناک عده ای از سربازان دارد که در ان John Falstaff به "شاهزاده هنری" در مورد باروت و افکندن سربازان به گورهای دسته جمعی میگوید که سربازان وی تنها برای پر کردن قبر ها و "خوراک باروت" شدن مناسب هستند، آنها چاله ها (قبرها) را پر میکنند...   نخستین زمانی که این واژه یعنی Cannon fodder بکار میرود توسط یک نویسنده فرانسوی بنام  François-René de Chateaubriand  در سال ۱۸۱۴ و در نقد جنگ های ناپلئونی بکار رفت. " وضعیت کنونی ما را بجایی رسانده است که سربازان وظیفه را مواد خام و خوراک برای توپ ها "the cannon fodder" مینامیم. واژه انگلیسی از سال ۱۸۹۳ باب شد و در جنگ جهانی اول عمومیت پیدا کرد.     شیوه جنگ از قرن هجدهم میلادی، سربازان در آرایش  Line infantry به سوی آتش دشمن فرستاده میشدند. سربازان پیاده بی ارزش ترین دارایی در صحنه جنگ بودند. http://www.aparat.com/v/7cQed [aparat]7cQed[/aparat] نبرد بین پیاده نظام انگلیسی و فرانسوی در جنگ های ۷ ساله، قرن ۱۸ میلادی.         جنگ داخلی امریکا     سربازان گوشت دم توپ، قسمت اصلی استراتژی حملات موج انسانی هستند. حملاتی که بر اساس هجوم گسترده سربازانی با تجهیزات کم و ناکافی و بدون آموزش نظامی کافی بطور گسترده جلوی خط آتش دشمن به منظور غلبه بر مدافعین انجام میشود و در واقع در نبود استراتژی و تجهیزات مناسب با استفاده از تاکتیک حمله موج انسانی و قبول تلفات گسترده در میان نیروهای خودی بتوان بر دشمن فایق آمد.     از نمونه های برجسته استفاده از موج انسانی در حملات  میتوان به جنگ های ناپلئونی، جنگ اول جهانی، جنگ شوروی و فنلاند، جنگ دوم جهانی و جبهه شرق، حملات موج انسانی ژاپنی ها در جنگ دوم جهانی، جنگ کره، ویتنام، جنگ افغانستان و جنگ ایران و عراق... نام برد.   از نمونه های اخیر میتوان به جنگ داخلی سوریه اشاره کرد که طرفین درگیر با استفاده از عاملین انتحاری ارزان  در یک سمت و در سمت دیگر با سربازگیری اجباری و یا آموزش سربازان با آموزش کم و تهجیزات ناکافی در جنگ سعی در پیروزی دارند.   پیاده نظام فرانسوی جنگ اول جهانی       بطور کلی میتوان در حال حاضر سربازانی که فاقد آموزش و تجهیزات کافی هستند و فقط به کمک تعداد بیشتر و به دلیل ارزانی به میادین نبرد فرستاده میشوند را گوشت دم توپ یا Cannon fodder یا سرباز یکبار مصرف نامید.       منابع: ۱ و ۲   کپی با ذکر فروم میلیتاری   Stuka