انجمن بزرگ میلیتاری

إنّا لله وإنّا إليهِ رَاجعُون مرحوم ، امیر سرتیپ خلبان ، احمد دانشمندی ، اولین فرمانده گردان هفتادو دوم شکاری نیروی هوایی ( F-4D) شاهین های آریزونا

در حاشیه درگیری هوایی میان هند و پاکستان

سلام علیکم لیست فیشبدهای تحویلی از سوی اتحاد شوروی به به هند 30فروند ( 1977-1975) 50فروند ( 1972 ) 42 فروند ( 1966) 24 فروند( 1962) 295 فروند ( 1976) 175 فروند ( انتهای دهه هفتاد ) از این تعداد 113 فروند در حال حاضر حاضر به رزم هستند ( در مقایسه برنامه خرید تایگر برای IAF) ، منطقی این بود که به جای هزینه هنگفت خارج کردن از رده رزمی همه این هواگرد ، نو ترین سازه ها برای بروزرسانی انتخاب شود ( موتور ، رادار ، سازه ، اویونیک ، سلاح ) که همین طور هم شد ، ضمن اینکه در حین این بروزرسانی ، قطعا" انتقال فناوری هم در دستور کار قرار گرفته که برای صنعت هوایی هند مهمتر بود . وضعیت برای ما کاملا مشخص هست و در تاپیکهای مختلف ، واقعیت ماجرا بررسی شده ، ولی اسراییل ، برنامه LANCER را برای میگهای رومانی پیشنهاد داده بود در گذشته در حدود بیست و چند سال پیش ، یک بنده خدایی در مجله صنایع هوایی معتقد بود که امکان 0 کردن عمر سازه تامکت وجود دارد ، که باید بیشتر بررسی شود .

فیشبد دربرابر فالکون آیا مدعای نیروی هوایی هند مبنی بر ساقط کردن F-16 پاکستانی حقیقت دارد ؟؟ نگاهی کوتاه به قابلیتهای میگهای بروز رسانی شده هندی ( MiG-21 Bison ) بدنبال انتشار گزارشهایی مبنی بر ساقط نمودن دو فروند هواگرد هندی در 27 فوریه 2019 توسط نیروی هوایی پاکستان و به اسارت در آمدن یکی از دو خدمه هندی ، بلافاصله نیروی هوایی هند نیز مدعی شد که یکفروند جت تک موتوره فیشبد ( بیسون ) این نیرو در یک درگیری هوایی ، یکفروند جت اف-16 پاکستانی را با آتش متقابل ، منهدم نموده است . اما در حالی که مدعای نیروی هوایی هند در ابتدای امر بطور گسترده ای مورد تردید قرار گرفت ، فرمانده نیروی هوایی این کشور ، مارشال هوایی RGK Kapoor در جریان یک کنفرانس خبری تایید نمود که یکفروند جت این نیرو با موفقیت یک فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی پاکستان را برفراز خطوط کنترل مرزی ساقط نموده و بلافاصله تصاویر مشخصی از بقایای لاشه یک تیر موشک هوا به هوای دوربرد AIM-120C-5 نیزدرا ختیار رسانه ها قرار گرفت . مارشال هوایی RGK Kapoor با توجه به این مساله ، می توان چنین تحلیل کرد که تصاویر فوق الذکر ، شاهدی بر مدعای هندی هاست ، چرا که پیش از این نیروی هوایی پاکستان اعلام کرده بود که تمام ماموریتهای رزمی این نیرو با جتهای بومی JF-17 صورت می گیرد و فالکون ها ، هیچ ماموریت رزمی برفراز مرزهای دو کشور بر عهده ندارند . اما انتشار لاشه موشک اثبات میکند که اف-16 های پاکستانی حضور فعالی در عملیات رزمی بر عهده داشتند ( آمرام صرفا" بر روی فالکون ها نصب و استفاده می شود ) و بازیابی موشک فوق الذکر نیزتایید کننده این مساله است . صرف نظراز این موارد ، در حالی که سن ناوگان میگ-21 نیروی هوایی هند ( 1959 تا کنون ) یکی از مهمترین دلایل شک و تردیدهای تحلیلگران در مدعای نیروی هوایی این کشور در ساقط نمودن یک جنگنده به نسبت پیشرفته تر مسلح به مهمات دوربرد محسوب میشد ، نگاه دقیق تر به قابلیتهای این دو هواگرد رزمی نشان میدهد که ادعای هندی ها بسیار قابل تایید تر از آنی است که تصور میشود . کابین میگهای هندی قبل از ارتقاء ( سمت راست ) و بعد از ارتقاء ( سمت چپ ) ناظران نظامی معتقدند که همانند روند طراحی و توسعه جنگنده اف-16 از نزدیک به 40 سال قبل ( 1978) ، جت روسی میگ -21 نیز پس از ورود بخدمت در نیروی هوایی هند ، برنامه های متعدد ارتقاء و بروزرسانی را پشت سر گذاشته اند و به غیر از پیکربندی ظاهری ، تفاوت های عمده ای با فیشبدهای اولیه فروخته شده از سوی اتحاد شوروی به هند دارند . به این ترتیب ، به استثنای گونه های مشتق شده چینی از نمونه روسی (J-7) ، میگ-21 که در هند با شناسه BISON نیز شناخته میشوند ، شاید یکی از بروزترین جتهای رزمی در عصر کنونی بشمارمی آیند . بنابراین ، در حالی که فیشبدهای اولیه ، هم اکنون در رده جتهای منسوخ و از رده خارج قابل طبقه بندی هستند ، ناوگان میگهای هندی ، یک استثنای عجیب در این میان خواهند بود . پاد اخلاگر عبری EL/L8222 ( تصویر بالایی ) مرجع کاتالوگ شرکت سازنده براساس اطلاعات منتشر شده ، میگ-21 نیروی هوایی هند ، هم اکنون از سامانه کنترل آتش و رادار فازاترون Kopyo ، هلمتهای مجهز به سایتهای نشانه گیر ، و سامانه های پیشرفته ارتباط داده های تاکتیکی (tactical data links) استفاده می کنند که طبق استانداردهای فعلی ، همه این ویژگی ها تنها در جتهای نسل 4 قابل شناسایی هستند . مضاف براین ، میگهای هندی با بروزرسانی های متعدد ، اکنون میتوانند موشکهای هوا به هوای برد بلندی نظیر R-27 و R-77 و حتی مهمات پیشرفته تری نظیر R-27ER را برای نبردهای فامد ( فراتر از میدان دید ) و همچنین تسلیحات به روز برای داگفایت در محدوده بصری خلبان را حمل و استفاده نمایند . یکی از مهمترین شاخصه های برجسته میگهای هندی ، و شاید قدرتمندترین سامانه مورد استفاده درآن ، غلاف اخلال الکترونیک عبری EL/L8222 محسوب میشود که دریک رزم هوایی پرشدت ، مانع از شناسایی دقیق هواگرد خودی از سوی رادارهای دشمن در فواصل دور خواهد شد ، به این معنی که در صورت بروز سناریوی درگیری در برد خارج از محدوده بصری خدمه هوایی و در مقایسه با اف-16 ، این غلاف اخلاگر ، به یک مانع جدی برای موشکهای برد بلند پاکستانی ( نظیر آمرام ) تبدیل شده و و به این ترتیب به جتهای هندی اجازه می دهد تا در فواصل نزدیکتر ، وارد داگفایت با جنگنده های حریف شوند . میگهای هندی در جریان تمرینات تاکتیکی مشترک با جتهای اف-15 سی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان یک پیکربندی سنگین تر و به مراتب پیشرفته تر از اف-16 های پاکستانی ) موفقیتهای غیر قابل باوری را بدست آورده که مایه غافلگیری و تعجب افسران ارشد آمریکایی شده و این زنگ خطری جدی برای نیروی هوایی پاکستان محسوب میشود . بنابراین ، میتوان اینگونه تحلیل نمود که با توجه به بروزرسانی های متعدد میگهای هندی و استفاده آنها از سامانه های انتقال داده تاکتیکی ، موشکهای پیشرفته تر و حسگرهای مدرن نسل چهار ، دلیلی بر ایجاد شبهه در مدعای هندی ها در ساقط کردن اف-16 پاکستانی ، وجود نخواهد داشت . از سویی دیگر ، جنگنده های F-16A و F-16C نیروی هوایی پاکستان فاقد قابلیتهای پیش گفته میگهای هندی هستند و این با توجه به کاربرد گسترده غلاف عبری در نیروی هوایی هند ، باعث خواهد شد که تحلیلگران بدین نتیجه برسند که اف-16 حریف قابل ذکری برای ناوگان بیسون های نیروی هوایی هند نخواهند بود و امید اول پاکستان ، به شکل روز افزونی به ناوگان جتهای JF-17 وابسته است . این درحالی است که نام میگ-21 همواره با درگیری های هوایی ویتنام ( و اعراب و اسراییل ) پیوندی ناگسستنی دارد ، اما بیسون های هندی ، هواگردی کاملا متفاوت نسبت به اسلاف خود ( پیشرفته تر از همتایان خود در دهه هفتاد ، هشتاد و نود میلادی ) به نظر می رسد . بعنوان مثال ، در حالی که میگهای هندی به شکل گسترده ای قابلیت حمل وشلیک موشکهای R-77 را دارند ، اف-16 های نیروی هوایی پاکستان بسیار دیرهنگام توانایی حمل وشلیک آمرام را بدست آوردند و با قرار دادن پتانسیل اخلال میگهای هندی ، عملا" شرایط برای اف-16 ( حداقل برای پاکستان ) بسیار سخت به نظر میرسد . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- آنچه که واضح هست ، ناوگان بیسون های هندی ، قطعا" توانمندی های افزون تری نسبت به نمونه های قدیمی در اختیار دارند که تحلیلگران را به این نتیجه می رساند که درصورت برنامه ریزی منطقی برای ارتقاء و بروزرسانی جتهای قدیمی ، میتوان در درگیری های قرن بیست و یکم نیز به تاثیر گذاری آنها بر فضای نبرد امید داشت . 2- در خصوص روند بروزرسانی های میگهای هندی ، طبعا باید بررسی های بیشتری صورت بگیرد ، اما آنچه عیان هست و نیازی به تکرار ندارد ، اهمیت ایجاد روابط دفاعی منطقی با کشورها یا شرکتهای دارنده فناوری ( دیپلماسی دفاعی ) است که در میان مدت ، میتواند قابلیتهای تدافعی یک کشور را تقویت کندو این نیازمند توجه بیشتر تصمیم سازان دفاع کشور در سطح ارشد خواهد بود که امیدواریم بیشتر مورد توجه قرار بگیرد . 3- الحق و الانصاف قضاوت و مقایسه کنید ، تجربه رزمی نیروی هوایی هند را با تجربه 8 سال رزم فرسایشی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، یعنی عزیزان ما در ستاد کل نیروهای مسلح ، حتی توانایی تهیه کلاه های پروازی به روز شده برای نیرو را ندارند ؟!!!!!!

تصاویر منسوب به ساقط شدن جت اف-16 نیروی هوایی پاکستان نیروی هوایی ارتش هند مدعی است در جریان تنش مرزی با پاکستان ، یکفروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی پاکستان ساقط و بخشهایی از لاشه آن در نزدیکی پست فرماندهی ارتش این کشور واقع در Rajouri ( Nowshera ) ( 3 کیلومتری Lam valley ) کشف شده است . پی نوشت : 1-مشخص نشده که اف-16 پاکستانی براثر آتش دفاع هوایی یا رزم هوایی سرنگون شده ولی تصاویر منتشرشده از لاشه هواپیما ( با توجه به تصاویر منتشره از جت سرنگون شده هندی ) ، قبول ادعای هندی ها را مقداری مشکل می کند . 2- هندیها مدعی اند که میگ -21 نیروی هوایی این کشور عامل سرنگونی جت متخاصم است .

تلاش برای تشنج زدایی ؟؟!!!! چرا نیروی هوایی هند پایگاه های خط مقدم هوایی با پاکستان را صرفا" با جتهای قدیمی مجهز نموده ؟ تنش های مرزهای میان هند و پاکستان ، پس از انجام عملیات تروریستی توسط گروهکهای مستقردر خاک پاکستان ، به مرحله درگیری نظامی تبدیل شد و ظاهرا نیروی هوایی پاکستان در عین غافلگیری موفق گردید دوفروند هواگرد رزمی نیروی هوایی هند را سرنگون کند که یکی از این دو هواگرد ، یکفروند جنگنده میگ -21 هندی بشمارمی رود که توسط آتش جتهای JF-17 بلاک 2 پاکستانی منهدم گردید . براساس گزارشهایی که تاکنون منتشر شده ، یک خلبان کشته و دیگری به اسارت ارتش پاکستان درآمده ، از سویی دیگر ، نیروی هوایی هند نیز مدعی است که حداقل یک فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی پاکستان نیز براثر آتش متقابل ( احتمالا میگ -21) نیز ساقط نموده ، هر چند پاکستانی ها مدعی اند که عملیات رزمی در مرز با هند صرفا" با تاندرها صورت می گیرد و هیچ فالکونی در وضعیت رزمی قرار ندارد . شاید یکی از برجسته ترین جنبه های رزم نیروی هوایی هند ، استفاده از فناوریهای شرقی و غربی بصورت ترکیبی ، با هدف ایجاد برتری هوایی در برابر پاکستان و چین باشد . بعنوان مثال ، در صف نخست قابلیتهای تهاجمی این نیرو ،؛ جتهای تک پیشرانه توانمند میراژ-2000 فرانسوی قرار دارد که وقتی در اوایل دهه هشتاد میلادی ، وارد سازمان رزم این نیرو شد ، نوک قله فناوری هوایی برای این کشور محسوب می گردید و هنوز به صورت قابل توجهی برتر از جتهای تاندر بلاک2 مسلح به موشکهای PL-12 و فالکون های مسلح به مهمات هوا به هوای AIM-120C به نظر میرسد . در این رده ، دومین سخت افزار موجود در نیروی هوایی هند ، جتهای میگ-21 است و برخلاف تصورات اولیه و با توجه به برنامه های ارتقاء و بروزرسانی های متعدد بر روی این جنگنده در حوزه هایی نظیر حسگرهای پیشرفته ، سامانه های هدایت آتش و تسلیحاتی و از همه مهمتر زیرسیستم های جنگ الکترونیک ، قابلیتهای رزمی آن تفاوت چشمگیری با نمونه های خریداری شده در اواخر دهه پنجاه میلادی ( 1959 ) دارد ، تا جایی که گفته میشود در مانورهای مشترک با جتهای F-15C نیروی هوایی ایالات متحده ، ناظران از عملکرد این جت قدیمی شگفت زده شده بودند . سومین دارایی نیروی هوایی هند با توجه به وزن و سن ناوگان ، صرف نظراز جت بومی تجاس ، جنگنده های روسی MIG-23 این نیرو است . فلاگرهای نیروی هوایی هند ، یعنی آنچه که هنوز در خدمت رزمی قرار دارد ، از انواع دوسرنشینه است که بیشتر برای آموزش خلبانان جتهای میگ-27 مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به این موارد ، علی الظاهر ، نیروی هوایی هند ، به صورت عجیبی ، کم توان ترین بخش ناوگان رزمی خود را در برابر نیروی هوایی پاکستان ، صف آرایی کرده است . برخی ناظران نظامی براین عقیده هستند که در یک برآورد کلی ، این امکان وجود دارد که نیروی هوایی هند ، با هدف جلوگیری از تشدید تنش با پاکستان ، عمدا" بخش قدیمی تر ناوگان هوایی خود را در پایگاه های مرزی مستقر نموده ، ضمن آنکه بطور همزمان ، ناوگان جدید خود را برای جلوگیری از وارد آمدن تلفات غیرضروری ، در پایگاه های هوایی با ضریب امنیت بالاتر برای مواقع بسیار ضروری تر ، نگهداری می نماید . بعنوان مثال ، در تنش اخیر ، در حالی اولین واکنش هندی ها ، با استفاده از جتهای به نسبت قدیمی تر میگ-21 صورت پذیرفت که جتهای پیشرفته تری نظیر میگ-29 که به مهمات پیشرفته ای نظیر R-77 ( مشابه آمرام های سری سی پاکستانی و PL-12های چینی ) مسلح هستند و بلحاظ پارامترهای رزمی نظیر استفاده از سامانه های IRST ، سرعت ، ارتفاع درگیری و مانور پذیری ، در رده بالاتری از جتهای JF-17 پاکستانی قرار می گیرند ، در سازمان رزم این نیرو وجود دارند . مضاف براینکه هندی ها ، پیشرفته ترین جت رزمی جنوب آسیا (Su-30MKI) باوزنی دو برابر تاندرهای پاکستانی را بتدریج بخدمت می گیرند و این وضعیت با مسلح شدن سوخوها به موشکهای کروز هواپرتاب براهموس ، ( هر چند محدودیتهای ویژه ای برای استفاده موشکها نیز وجود دارد ) ، عملا نیروی هوایی پاکستان را در وضعیت بسیار سختی قرار خواهد داد . علرغم این وضعیت ، میتوان چنین تحلیل نمود که تنش های مرزی بین پاکستان و هند ، می تواند بصورت قابل ملاحضه ای بر راهبرد خریدهای نظامی دو کشور تاثیرگذار باشد . بعنوان مثال ، درصورتی که خبر ساقط شدن اف-16 سی پاکستانی توسط فیشبدهای هندی ، صحت پیدا کند ، به احتمال بسیار زیاد ، لاکهید در رقابت با چینی ها برای فروش تعداد بیشتری فالکون به نیروی هوایی پاکستان ، کار بسیار دشواری را در پی خواهد داشت . هر چند ، پاکستانی ها نیز چندان دست بسته نخواهند بود و در صورت افزایش درگیری های ممکن است موقعیت استقرار سامانه های دفاع هوایی HQ-16 خود را به مرزهای مشترک خود با هند در منطقه کشمیر ، نزدیکتر کنند . در نهایت اینکه ، گسترده تر شدن درگیری ، به هیچ عنوان در راستای منافع دو کشور ارزیابی نمیشود و تنها بر وخامت اوضاع خواهد افزود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

با توجه به درگیر شدن توان هوایی دو کشور ، خوب هست که یک مرور کوتاه داشته باشیم بر وضعیت استقراری پایگاه های هوایی دو کشور نکته جالبی که با یک نگاه سطحی به نقشه میشود برداشت کرد ، تاثیر شکل جغرافیایی دو کشور روی انتخاب موقعیتهای ایجاد زیرساختهای هوایی نظامی ( آمایش هوایی منطقه نبرد ) است . بطور طبیعی ، شکل نامطلوب جغرافیایی پاکستان ، موجب شده تا پایگاه های هوایی این کشور ، فشرده تر و تقریب در یک راستا ، قرار بگیرند ، در حالی که پراکندگی پایگاه های هوایی ارتش هند ، و فاصله انها از خطوط درگیری ، موجب شده تا امکان غافلگیری کمی تا قسمتی کاهش پیدا کند . پی نوشت : در خصوص مبحث " آمایش هوایی منطقه نبرد " انشا.... تمرکز بیشتری خواهد شد

نیروی هوایی ارتش هند ، تمامی واحدهای هوایی در دسترس مستقر در دوپایگاه هوایی سرینگر و آدامپور را بحالت آماده باش درآورده ، ضمن اینکه سوخو-30 ها و میگهای 29 این نیرو گشت های رزمی را برفراز کشمیر تحت کنترل هند را شروع کردند و این روند با پشتیبانی سوخت رسان ها صورت می گیرد . موقعیت مکانی پایگاه هوایی آدام پور ( سمت راست ) / پایگاه هوایی سرینگر ( چپ ) براساس اطلاعات موجود ، پایگاه هوایی آدام پور ، در 100 کیلومتری مرزهای پاکستان قرار دارد که با در اختیار داشتن یک باند پروازی به طول 9000 فوت ، حداقل 70 فروند هواپیمای رزمی ( شامل بخش مهمی از اسکادرانهای میگ-29 نیروی هوایی هند ) ، میگ-23 و میگ -21 در ان نگهداری میشوند

سلام علیکم حرف و حدیث زیاد هست ولی رادار کنترل آتش این جت چینی / پاکستانی ظاهرا KLJ-7 باند ایکس محصول موسسه تحقیقات الکترونیک چین (NRIET) را استفاده میکند برای بلوک 3 هم رادار آرایه فازی LKF601E را قصد دارند استفاده کنند

سرگرد خلبان نیروی هوایی پاکستان " حسن صدیق" ( خلبان JF-17) در مرکز تصویر که شکار فیشبد هندی به وی نسبت داده میشود . تاپیک JF-17

مهمات مورد استفاده نیروی هوایی هند برای انهدام اهداف پاکستانی مهمات هدایت دقیق SPICE ، محصولی از رافائل پی نوشت: در دو حوزه آسیای جنوبی و جنوب غربی ، هر درگیری محدود و نیمه محدودی اتفاق افتاد ، اولین نیرویی که وارد صحنه شده ، نیروی هوایی بوده ،آن هم نه جتهای دهه 50 میلادی ، بلکه هر دوطرف ، در نوک پیکان دفاع یا حمله پیشرفته ترین جتهای در دسترس را بکار گرفتند ، خواب خرگوشی دوستان در نیروهای مسلح ، همچنان ادامه دارد ......

فارغ از رقابتهای سیاسی .......... حضرات جناحین ، گل به خودی نزنیم لطفا" .............

آذرخشی برفراز دمشق گمانه زنی بر سر کاربرد جتهای پنهانکار اف-35 در حمله به پایتخت سوریه براساس گمانه زنی های تازه که گفته میشود درپی انتشار جزییات جدید از حملات IAF در ژانویه 2019 در اختیار تحلیلگران گذاشته شده ، ظاهرا" نیروی هوایی اسراییل از جتهای جدید F-35A برای اجرای این حملات استفاده نموده است . دور جدید حملاتIAF به سوریه که به شکل رسمی ، انهدام مراکز تجمع نیروهای ایرانی بیان شده ، بهانه جدید تل آویو برای از میان بردن سرپلهای درحال پایه گذاری توسط ایران جهت هدف قراردادن سرزمین های اشغالی در آینده ، بشمار می آید . بااین حال ، دمشق ، این استناد را بطور کامل رد نموده و معتقد است که این حملات ، عمدتا" برای تضعیف حاکمیت دولت و تخریب سیستماتیک زیرساختهای سوری صورت می گیرد . نیروی هوایی اسراییل ، یکی از نخستین مشتریان جتهای پنهانکار اف-35 قرار دارد و به استثنای ایالات متحده ، تا کنون بیشترین ساعات پروازی رزمی برای اف-35 درجریان حملات به عمق خاک سوریه و همچنین گروه های شبه نظامی مستقر در نوار غزه را به ثبت رسانده ، این در حالی است که دفاع هوایی سوریه ، به ادعای این نیرو ، نزدیک به 30 موشک شلیک شده از سوی جتهای عبری را هدف قرار داده و سرنگون نموده ، اما بخشی از شلیکها ، از سد پدافند سوریه عبور و به تاسیسات نظامی این کشور آسیب رسانده است . از سویی دیگر ، برخی منابع معتقدند که حداقل یک دستگاه رادار چینی JY-27 نیز براثر این حملات از رده عملیاتی خارج شده ، ضمن آنکه حداقل یکدستگاه سامانه دفاع هوایی کوتاهبرد پانسیر سوری ، بطور کامل منهدم گردید . برخی از ناظران نظامی براین اعتقادقراردارند که پس از ماجرای شلیک یک تیر موشک اس-200 و ساقط شدن یکفروند جت اف-16 این نیرو در اوایل سال 2018 ، روند حملات IAF کند تر ، اما باشدت بیشتری برنامه ریزی میشود . در همان زمان ، تحلیلگران نظامی نزدیک به دولت سوریه ، براین اعتقاد قرارداشتند که گرچه اس-200 از میانه دهه 60 میلادی وارد خدمت در ارتش سوریه شد ، اما به نظر میرسد با کمکهای کره شمالی ، این سیستم ، هم اکنون میتواند با اهداف پروازی نسل چهارعبری ، درگیر شود . به همین دلیل ، IAF در ابتدای 2018 کاربرد مهمات دورایستا را در دستور کار خود قرار داد تا تهدید علیه جتهای رزمی این نیرو ، کاهش پیدا کند . بنابراین ، با توجه به اینکه دمشق ، بدلایل مختلف ، از جمله تجهیزات از رده خارج پروازی و همچنین کاهش شدید کمیت ناوگان ، قادر به ایجاد تهدید ، در ورای برد سامانه های دفاع هوایی موجود نیست ، طبیعتا" این مساله ، تضمینی کافی برای IAF بشمارمی آید . با این حال ، براساس آخرین گزارشهای نظامی منتشر شده ، لایتینیگهای نیروی هوایی آمریکا ، هنوز از آمادگی لازم برای ورود به یک درگیری تمام عیار برخودار نیستند . علاوه براین ، جتهای عبری ، بنابربرخی شایعات، هنوز از بازتابنده های راداری لونبرگ استفاده می کنند تا سیستم های دفاع هوایی روسی مستقر در سوریه نظیر اس-400 و اس-300 وی-4 که براحتی تمامی قلمرو سوریه و سرزمین های اشغالی را تحت پوشش خود دارند ، نتوانند قابلیتهای پنهانکارنه این جنگنده را تجزیه و تحلیل کنند . ناظران نظامی معتقدند که منعکس کننده های راداری لونبرگ ، بصورت چشمگیری ، قابلیت پنهانکارنه اف-35 را کاهش میدهند و این بدان معناست که بسیار بعید خواهد بود که جتهای مجهز به این سامانه ، برای حمله به عمق دفاع هوایی سوریه مورد استفاده قرار گرفته باشند ، به این دلیل که مشخصات پروازی اف-35 بدون قابلیت پنهانکارانه ، به گونه ای است که آسیب پذیری ان در برابر دفاع هوایی ، افزایش خواهد یافت ، هر چند این احتمال وجود دارد که اف-35 های مسلح به مهمات دورایستا ، در این عملیات ، استفاده شده باشد . برخی از تحلیلگران نظامی نیز معتقدند که در میدان نبرد سوریه ، قابلیتهای پنهانکارانه ، عملا" مزیت قابل توجهی برای IAF نخواهد داشت ، اما حسگرهای موجود برروی اف-35 ، از چنان ماهیتی برخوردارند که نیروی هوایی رژیم عبری می تواند از این شرایط برای ارزیابی قابلیتهای تهاجمی خود در مقایسه با سامانه های قدیمی تر عملیاتی نظیر F-15E و F-16I نهایت استفاده را ببرد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

لطف دارید تراست اف-404 : 48.9 کیلونیوتون بدون پس سوز ، 78/7 با پس سوز تراست آر-29 : 78/4 کیلونیوتون بدون پس سوز ، 112/8 با پس سوز تراست آ.ال .31 : 74/5 کیلونیوتون بدون پس سوز ، 122/5 با پس سوز تراست اف-110 : 78/4 کیلونیوتون بطور طبیعی ، به نظرم ارتباطی به مونتاژ موتور در داخل هند ندارد ، پیشرانه اف-404 بالذات همین توان را تولید می کند

ثمره نهایی شکوفه هندی رسیدن تجاس به قابلیت کامل عملیاتی (FOC) پس از 40 سال توسعه شرکت هوا-فضای هندوستان (HAL) و وزارت دفاع این کشور ، نزدیک به 40 سال پس از مطرح شده ایده اولیه جت رزمی LCA در اوایل دهه هشتاد میلادی ، سرانجام در بیستم فوریه 2019 ، موفق شد تا تاییدیه سازمان هواپیمایی کشوری هند را برای جنگنده تک سرنشینه و تک موتوره تجاس را دریافت کند و این بدان معناست که اینک ، تجاس قابلیت کامل عملیاتی را برای ورود بخدمت رزمی ، بدست آورده است . با توجه به این امر ، برنامه تجاس به یکی از طولانی ترین برنامه های در حوزه توسعه پبکربندی های نظامی برای یک نیروی هوایی در میان کشورهای جهان ، قبل از ورود بخدمت کامل رزمی تبدیل گردید . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، تاییده سازمان هواپیمایی کشوری هند برای تجاس ، بطور طبیعی ، نشان دهنده این است که این جنگنده بومی ، توسط خلبانان این کشور تستهای مختلف پروازی را پشت سر گذاشته و اینک آماده است تا در قالب اسکادرانهای عملیاتی ، سازمان رزم نیروی هوایی هند را تقویت نماید . بدین ترتیب ، ، طبق اخبار منتشرشده ، HAL قصد دارد تا حداقل 4 فروند جت تک سرنشینه / تک موتوره تا مارس 2019 را به نیروی هوایی هند تحویل دهد و این روند تا تشکیل یک اسکادران کامل ( 16 فروند ) ادامه پیدا خواهد نمود. علیرغم اینکه تجاس در ردیف پیکربندی هوایی نسل چهارم بومی قابل طبقه بندی است ، اما در واقع ، یک مکمل سبک بسیار پیشرفته برای جنگنده های میگ-29 و سوخو-30 روسی که سالها پس از شروع برنامه جت بومی در هند ، سفارش داده شد ، بشمار می آید ، مضاف براینکه بخش مهمی از زیرسامانه های اصلی تجاس ، غیر بومی بوده و این نیز ناشی از محدودیتهای شرکتهای هوایی هندی برای توسعه فناوری پیشرفته به نظر می رسد . قلب تپنده این جت بومی ، یک دستگاه پیشرانه F404 محصول شرکت جنرال الکتریک است که برای اولین بار ، در حدود 40 سال پیش (1978) به دنیای پیشرانه های هوایی معرفی شد ودر مقایسه با پیشرانه F-110 جنگنده اف-16 و یا پیشرانه AL-31 جت سوخو ،توان کمتری را تولید می کند ، ضمن اینکه ،تراست تولید شده توسط آن در کمال شگفتی ، چیزی کمتر از 40 درصد پیشرانه R-29 روسی است که از دهه هفتاد میلادی ، بر روی پیکربندهای هوایی نسل سوم هندی در خدمت رزمی قرار دارد . از سویی دیگر ، تجاس به یک رادار چند حالته محصول شرکت اسراییلی التا EL/M-2032 مجهز شده که میتواند با پاد جنگ الکترونیک محصول همین شرکت (EL/L-8222) بصورت یکپارچه ، بکار گرفته شود . در حوزه تسلیحات محمول ، تجاس بطور کامل به مهمات روسی R-77 مسلح خواهد شد نیروی هوایی هند سابقه قابل توجه در استفاده از این موشک در اختیار دارد. علیرغم امیدواری های بسیار زیاد محافل نظامی هندی در ادامه حیات پروژه تجاس ، این برنامه همچنان بامشکلات متعددی در حال دست و پنجه نرم کردن است ، ضمن اینکه نیروی هوایی هند درصدد است تا نسخه بروزرسانی شده و بسیار پیشرفته اف-16 ( F-21) را نیز بدلیل مشابهت وزن و ماموریتهای محوله به آن ، بخدمت بگیرد. این مشکلات در حال شکل فزاینده ای بخود گرفته که پیکربندی اف-16 نزدیک به 40 سال است که بصورت کاملا عملیاتی در خدمت ارتشهای مختلفی قرار گرفته و حتی زمزمه هایی مبنی بر خارج کردن گونه های از آن به گوش میرسد ، در حالی که تجاس همچنان در مراحل تست و ارزیابی قرار دارد و این در نوع خود ، یک رکورد محسوب می شود . در مقایسه ، نیروی هوایی پاکستان ، از سال 2007 ، جت رزمی JF-17 را وارد سازمان رزم خود نمود که یک جنگنده نیمه بومی با وزن مشابه محسوب میشود و به شکل موثری ، در همان نقش مد نظر هندی ها ، مشغول خدمت است . به همین دلیل ، برنامه تجاس ، ازیک برنامه فناور محور ، به یک برنامه برای اثبات برتری هند تبدیل شده و درصورت عدم موفقیت ، مایه شرمساری شدیدی برای این کشور خواهد بود . با توجه به این مساله ، این پرسش که آیا برنامه تجاس در خط تولید انبوه قرار خواهد گفت یا اینکه گونه های مشتق شده از آن (شامل Tejas Mk 2 و STOBAR ) نیز به این مرحله نزدیک می شوند یا خیر ، باید به انتظار نشست و مشاهده نمود . پی نوشت : 1- بن پایه 2- به ثواب نزدیکتر هست که سرنوشت یک برنامه ساخت جت بومی نسل چهار ، با وجود کمکهای خارجی با چندین برنامه های موازی موجود در کشور بدون کمک خارجی و تبدیل شدن یک برنامه فناور محور که می بایست تقویت کننده نیروی هوایی یک کشور باشد به یک برنامه با هدف رقابت تبلیغاتی ، مورد بررسی بیشتر قرار گیرد . 3- در این میان شاید نیروی هوایی پاکستان ، هوشمندانه ترین مسیر را برای تقویت توان رزم خود انتخاب نموده و با پیگیری دیپلماسی فعال دفاعی ، ضمن بهره گیری از کمکهای مالی سعودی ، در کنار کمکهای فنی چینی ها ، عملا یک گام جلوتر از نیروی هوایی هند در بومی سازی توان هوایی قرار دارد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

خلاصه قابلیتهای جت رزمی F-16 V بلاک 70 ( F-21) اویونیک سلاح ، مهمات ، فریب دهنده ها ، پاد جنگ الکترونیک ،پاد هدفگیری ، پاد شناسایی رادار آرایه فازی AN/APG--83 قابلیت رادار AN-APG-83

سوپروایپر در جنوب آسیا 144 فروند جنگنده بروزرسانی شده F-21 ، پیشنهاد لاکهید مارتین به نیروی هوایی هند در بیستم فوریه سال 2019 ، شرکت لاکهید مارتین ، از مذاکرات اولیه خود برای فروش حداقل یکصد و چهل و چهارفروند جنگنده چند ماموریته F-21 (F-16V Block 70 ) در قالب یک قرارداد بزرگ 15 میلیارد دلاری به نیروی هوایی ارتش هند ، رونمایی نمود که گفته میشود قرار است تا این جنگنده ،بصورت مشترک توسط لاکهید و شرکت صنایع پیشرفته Tata هند تولید گردد . باین وصف ، در حالی که این جت رزمی ، بطور کامل یک پیکربندی جدید محسوب می شود ، اما نگاهی دقیق ، تحلیلگران را بدین نتیجه خواهد رساند که F-21 ، در واقع ، طراحی جدیدی برای خانواده جنگنده آمریکایی اف-16 است که در حدود 41 سال قبل ( 1978) وارد خدمت رزمی گردید و بصورت فزاینده ای در نیروی هوایی ارتش ایالات متحده و متحدان آن بکار گرفته شد . ازیک نظر ، علت اصلی اصرار لاکهید در اصرار بر ادامه توسعه پیکربندی اف-16 و تبدیل آن به F-21 را بتوان در انتقادات مطرح شده توسط ناظران نظامی در خصوص قدیمی شدن طراحی اف-16 و عدم تناسب آن با شرایط رزم هوایی در قرن بیست و یکم ، به مانند نقدهایی که به برادر ناتنی آن ، یعنی جت دو موتوره اف-15 و اف-18 وارد می آمد ، دانست . یک نمونه برجسته از این انتقادات را می توان در تحلیل وزیر دفاع وقت سنگاپور(Ng Eng Hen) در اوایل سال 2019 جستجو نمود که به شکل رسمی اعلام نمود که اف-16 در سال 2030 یک جنگنده منسوخ و از رده خارج خواهد بود ، ضمن اینکه ژنرال مایکل هوستیج ، فرماندهی دپارتمان رزم هوایی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نیز در اظهاراتی مشابه اعلام نمود که اف-16 و اف-15 تا سال 2024 در شمار پیکربندی های از رده خارج قرار خواهند گرفت . علیرغم جذابیت خرید اف-16 ، شاید نیروی هوایی هند بدلیل در اختیار داشتن یکی از قدرتمند ترین ناوگان رزمی دنیا ،بویژه برنامه ریزی های گسترده برای عملیاتی نمودن نزدیک به 300 فروند جنگنده سوخو-30 ، تمایل چندانی برای برای بخدمت گرفتن وایپرهای جدید نداشته باشد . با این حال ، خرید اف-16 توسط نیروی هوایی هند ، بشدت با وضعیت نیروی هوایی پاکستان مرتبط به نظر می رسد ، کما اینکه نیروی هوایی هند از ابتدای دهه هشتاد میلادی و بخصوص پس از جنگ کارگیل ، گسترش نیروی هوایی را در دستور کار خود قرار داد و بدلایل مختلف ، جنگنده سبک وزن میگ-29 را به سازمان رزم خود اضافه نمود . اما واقعیت آن بود که توانایی گشت هوایی فالکروم های هندی که با موفقیت هر چه تمام تر موجبات جلوگیری از حضور بی پروای فالکون های پاکستانی را فراهم آورد ، باعث شد تا تصورات فرماندهان ارشد هندی از اف-16 ، حتی در دهه 90 میلادی ، چندان مطلوب نباشد . به همین سبب ، لاکهید – مارتین ، یکی از پیشرفته ترین گزینه های در دسترس را به نیروی هوایی هند پیشنهاد نمود ، درواقع ، جت چند ماموریته F-21 ( و یابعبارت بهتر F-16V Block 70 ) دربسیاری از جهات ، شباهت بسیاری به گونه F-16E نیروی هوایی امارات خواهد داشت ، چرا که بطور قطع ، پیشرانه قدرتمند F-110 ،رادار آرایه فازی فعال و همچنین ترکیب بدنه با مخازن سوخت تطبیقی جدید برای دستیابی به برد بیشتر در آن مورد استفاده واقع شده ، ضمن آنکه نمایشگرهای نصب شده در این گونه جدید ، از آخرین فناوری های موجود بهره میبرد و این انتظار نیز می رود که نمونه های جدیدتر از موشکهای هوا به هوای AIM-120D بابرد 180 کیلومتر ، با آن سازگار شوند . اما بر خلاف F-16E ، گونه F-21 حداقل دو تیر موشک بیشتر را با خود حمل میکند و برای اجرای ماموریتهای دفاع از خود ، موشکهای AIM-9X را نیز در ردیف تسلیحات سازمانی خود ، خواهد دید . با توجه به این روند ، نمونه اف-21 ، به مانند F-15C سنگین تر از پیکربندی اصلی ، از آب درآمده ، هرچند ، درصد مرگباری آن در رزم هوایی ، به مراتب بیشتر از نسخه های فعلی اف-16 است . به اعتقاد ناظران نظامی ، متغییرهای متعددی برای به ثمر رسیدن تلاشهای لاکهید مارتین جهت عقد قرار داد وجود دارد و میتواند بر تصمیم طرفین ، تاثیر گذارباشد ، بدین معنا که اصرار مقامات تلاش لاکهید – مارتین ، برای به نمایش گذاشتن توانمندی های جتهای نسل++4 مسیر خوبی برای متقاعد کردن رده های ارشد تصمیم گیر برای حمایت از ایده مدرن سازی ناوگان موجود خواهد بود . به همین دلیل ، ویوک آل ، جانشین دپارتمان طراحی راهبرد و تجارت لاکهید – مارتین ، بشدت معتقد است که اف-21 ، بلحاظ سخت افزاری و نرم افزاری ، بطور کامل متفاوت از گونه های پیشین خواهد بود . این دقیقا" همان پیامی است که لاکهید- مارتین تلاش می کند تا با تغییر نام این جنگنده ، که دقیقا مشابه راهبرد روسیه در دهه 90 میلادی است ، به سایرین ارسال نماید ، چرا که صنعت جنگ افزارسازی ، به شکل فزاینده ای به صادرات متکی بود و تغییر نام سوخو-27 به سوخو-30 و سوخو-35 نیز به همین دلیل صورت می گرفت . در مجموع ، حتی درصورت علاقه هندی ها به این محصول جدید ، مشکلات متعددی نظیر تطبیق شبکه پشتیبانی فنی نیروی هوایی هند با محصولات آمریکایی ، در حالی که هندی ها گسترش ناوگان شرقی خود را در دستور کارقراردادند ،وجود خواهد داشت و این با توجه به پایین بودن هزینه عملیاتی جتهای جدید روسی و برخورداری از قابلیتهای پیشرفته ، عملا" به یک تصمیم بزرگ برای نیروی هوایی هند تبدیل شده است . پی نوشت : 1- این تاپیک ، حاصل بررسی و ادغام 25 تاپیک مشابه برای جنگنده اف-16 در انجمن وزین میلیتاری در یک بازه زمان 48 ساعته هست . 2- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم الله الرحمن الرحیم با توجه به بررسی های صورت گرفته و نظرات مشورتی مدیران و کاربران انجمن ، تصمیم بر این گرفته شد تا برای آشنایی هر چه بیشتر دوستان با روند فعالیت تحریریه و عملیاتی تر شدن آغاز به کار آن ، طرح زیر آماده گشته و ارائه گردد . امید بر این است که تمامی مشرکت کنندگان در این طرح با حسن نظر ، نسبت به اجرای آن همت گذارند .  رسالت تحریریه : " ارتقای دانش نظامی در سطح جامعه (هدف گذاری عام ) در درجه نخست و ایفای نقش مشورتی در حوزه دفاعی برای نهاد ها (هدف گذاری خاص ) در درجه دوم برای انجام این رسالت چند گام انتحاب شده به شرح زیر : گام نخست : " رشد و تثبیت تولید محتوا در انجمن " گام های بعدی بعد از تحقق گام نخست به اطلاع دوستان خواهد رسید. محورهای اعلام مشارکت از سوی کاربران علاقه مند ساختار اعضا : تحریریه از 7 محور زیر تشکیل میشه: محور : نیروی زمینی و زیرمجموعه ها محور : نیروی دریایی و زیرمجموعه ها محور : نیروی هوایی و زیرمجموعه ها محور : پدافند هوایی و زیرمجموعه ها محور : موشکی زیرمجموعه ها محور : قدرت سایبری محور : تاریخ جنگ ، دکترین و استراتژی کاربران با توجه به علاقه و حوزه تخصصی خود میتوانند در یک یا چندمحور فعالیت نمایند. روند تولید محتوا : اعضای کارگروه ها میتوانن با مراجعه به منابعی که توسط تمامی افراد انجمن معرفی میگرد از قبیل : کتاب ، مجله ، رهنماهای نظامی ، پایگاه ها (سایت های خبری نظامی ، سایتهای تحلیلی نظامی ، اندیشکده ها و... ) به صورت فردی یا گروهی به تولید محتوا مبادرت ورزند. انواع محتوا: خبر کوتاه روزانه تاپیک موضوعی تاپیک تحلیلی ======================= پی نوشت : این پست برآیند همفکری ستاد تحریریه ( SET) پس از مشارکت دوستان علاقه مند در تاپیک،محسوب میشود ، در نتیجه از این پس ، صرفا" دوستان در همین تاپیک در محورهایی که اعلام شده و با توجه به علاقه مندی ، اعلام آمادگی نمایند .

معامله شیرین هندی- روسی پیشنهاد انتقال فناوری تولید جتهای میگ-35 در ازای سفارش انبوه این جنگنده از سوی هند هند بعنوان یکی از قدیمی ترین مشتریان سخت افزارهای نظامی روسی ، باهدف تکمیل ناوگان نیروی هوایی و همچنین گزینش یک هواگرد جدید نسل ++4 بعنوان مکملی برای اسکادران های برتری هوایی سوخو-30 خود که می بایست به عدد 300 فروند برسد ، به احتمال بسیار زیاد ، تعداد قابل توجهی از جت میگ-35 را به شرکت سازنده سفارش خواهد داد . در حال حاضر ، هند بیشتراز 100 فروند از جتهای رزمی MiG-29UPG و MiG-29K را در سازمان رزمی نیروی هوایی خود مورد استفاده قرار میدهد که بلحاظ کمی ، دومین جنگنده پرتعداد در این نیرو بشمارمی آید و درصورتی که این امر ، قطعیت پیدا کند ، طبیعتا" نخستین سفارش جت نسل ++4 محصول میگ خواهد بود . از یک نظر ، میگ-35 شباهتهای مشخصی را یا جنگنده سلف خود داشته و همین امر موجب میشود تا هزینه آموزش خدمه برای ورود به تایپ جدید ، به حداقل ممکن ، کاهش یابد . این در حالی است که بطور همزمان ، ارتش این کشور یک سفارش 135 فروندی از جت رافال فرانسوی را نیز به شرکت سازنده اعلام نموده ، اما نیازمندی های گسترده این نیرو برای یک پیکربندی رزمی چند ماموریته میان وزن و سبکتر نسبت به سوخو-30 های عملیاتی و همچنین هزینه بسیاربالای انتقال فناوری رافال به شرکت صنایع هوایی هند (HAL) که موجبات بروز اختلافات گسترده در میان مقامات تصمیم گیر گردید ، باعث شد تا بتدریج ، نگاه ها بسمت محصول روسی جلب گردد . بنابراین ، در حالی که به نظر می رسد ، میگ-35 یک پیکربندی رزمی قابل قبول برای تامین نیاز هند به یک جنگنده میان وزن خواهد بود و توجه به این نکته که هندی ها برای جایگزینی جتهای فرسوده وقدیمی خود ، تعدا د قابل توجهی از ان جت را می بایست به کار گیرند ، شرکت سازنده Russia’s United Aircraft Corporation (UAC) دریک اقدام غیر منتظره ، آمادگی خود را برای انتقال فناوری همزمان با فروش این جنگنده به هند اعلام نمود . استدلال شرکت سازنده در این اعلام آمادگی ، این بود که هند بدنبال یک جنگنده جدید است و با توجه به وضعیت نیروی هوایی ، سفارشی در حدود 100 فروند و به احتمال بسیار زیاد ، تعداد بیشتری پس از اجرای مرحله اول ، در میان خواهد بود ، به همین دلیل برای UAC این یک فرصت شگفت انگیز خواهد بود ، بویژه اینکه نیروی هوایی روسیه ، محصول میگ را به نفع پیکربندی های سنگینی تری نادیده گرفته و تمام تمرکز خود را برروی جتهای سنگین تری نظیر سوخو-30 و سوخو-34 نهاده است . با توجه به این مساله که میگ-35 در مقایسه ، هزینه های مراتب کمتری را نسبت به سوخو-35 در حوزه هایی نظیر هزینه هر پرانه ( سورتی ) پرواز رزمی و تعمیر و نگهداری داشته و در عین حال ، بعنوان یک جنگنده میان وزن ، حسگرهای بسیار پیشرفته و به تبع آن ، مهمات مدرن را در اختیار کاربر خواهد گذاشت، اما ترجیح نیروی هوایی روسیه ، باعث شد تا تولید جتهای سنگین تر خانواده سوخو-35 از سال 2014 ( در حدود 100 فروند تا حال حاضر ) در دستور کار روسها قرارگیرد ، در حالی که نسبت به محصول میگ ، روش محافظه کارانه تری در پیش گرفته شد . ایلیا تاراسنکو ، جانشین UAC در این خصوص ، ایلیا تاراسنکو ، جانشین UAC در خصوص تمایل روسها برای انتقال فناوری می گوید : " ما نه تنها از آمادگی کامل برای تولید جنگنده برخورداریم ، بلکه این اراده برای انتقال فناوری و اسناد لازم برای شراکت هند در ایجاد خط تولید در خاک این کشور وجود دارد . این مساله باعث میشود تا روند ارائه خدمات ، تهیه قطعات یدکی به یک استاندارد قابل قبول رسیده و این نیز به نوبه خود ، موجبات افزایش سطح عملکرد سیستم ، افزایش اطمینان پذیری رزمی ، مطلوبیت مالکیت کامل فناوری سلاح و سخت افزار نظامی را برای مشتری در پی خواهد داشت " به اعتقاد این مقام ارشد ، میگ-35 یک گزینه مطلوب برای نیروی هوایی هند خواهد بود ، چرا که در مقایسه با پیکربندی قدیمی میگ-29 تغییرات زیادی را بخود دیده و بطور کامل با الزامات نیروی هوایی منطبق است . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، این سیگنال جدید از سوی روسها ، تنها پس از آن ارسال شد که نیروی هوایی هند از قصد خود برای خرید تعداد افزون تری از جتهای MiG-29UPG بعنوان یک راه حل موقت برای گسترس سازمان رزم جتهای میان وزن خود تا عملیاتی شدن کامل ناوگان سوخو-30 رونمایی نمود . بنابراین ، اگر تا پیش از این تاریخ ، ادامه حیات برنامه میگ-35 ، نگرانی اصلی این شرکت روسی بشمار میرفت ، اعلام آمادگی برای انتقال فناوری ، طور قطع ، افزایش فروش و همچنین بازار یابی ساده تر محصول روسی را فراهم می نماید. صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- بن پایه 2- این تاپیک ، حاصل ادغام چهار تاپیک مشابه در انجمن وزین میلیتاری است که تصاویر آن همگی بازیابی شدند . 3- دقت کنید که وقتی در ساختار یک سازمان مسلح ، ( در اینجا نیروی هوایی هند ) ، آینده نگری لازم وجود داشته باشد ، شرکتهای فروشنده ، گزینه های مطلوبی را به مشتری ارائه خواهند نمود .

عصر جدید برای جنگ افزارهای لیزری شرقی نمایش سامانه متحرک لیزری شکارچی خاموش پکن : شرکت چینی Poly Technologies پس از بررسی نیازمندی های بازار های تسلیحاتی ، از فرصت بدست آمده در جریان نمایشگاه بین المللی IDEX 2019 برای نمایش آخرین سامانه تسلیحاتی لیزری خود استفاده نمود . این سامانه جدید که در حال حاضر با شناسه شکارچی خاموش (Silent Hunter) شناخته می شود ،در ردیف fiber optic laser ها قرار می گیرد و براساس ادعای شرکت سازنده ، با توان خروجی 30 تا 100 کیلووات ، برد موثری در حدود 4 کیلومتر را در اختیار کاربر قرار میدهد . به اعتقاد ناظران نظامی ، این محصول چینی ، عمدتا" برای جستجو ، شناسایی و انهدام هواگردهای بدون سرنشین با ارتفاع پروازی پایین طراحی شده ، چرا که درجریان تستهای صورت گرفته ، لیزر فوق الذکر موفق شد تا یک هدف پروازی بدون سرنشین با بدنه فولادی به ضخامت 2 م.م را در 800 متری و همچنین یک بدنه به ضخامت 5م.م را در 1000 متری را با موفقیت منهدم کند . در مقایسه با سامانه های دفاع هوایی متعارف ، سایلنت هانتر چینی ، ویژگی های بارزی نظیر زمان واکنش بالا ، نرخ قابل توجه اهداف قابل ردگیری و قابلیت انهدام اهداف چندگانه را در اختیار دارد ، مضاف براینکه شکل طراحی این جنگ افزار به گونه ای است که می تواند تنها ظرف 6 ثانیه اولویت هدف را تغییر دهد و این به معنای صرفه جویی در هزینه ها ( 1 دلار برای هر شلیک ) است . علاوه بر این ، کل سیستم ، از حداقل قطعات لازم تولید شده تا تعمیرو نگهداری آن در شرایط رزمی ساده تر گردد . نمایندگان شرکت چینی مدعی شدند که این سیستم پدافند لیزری ، برای اولین بار در جریان اجلاس سران جی-20 که در سپتامبر 2016 در هوانگژو برگزار شد ، برای حفاظت از محل برگزاری مورد استفاده قرار گرفت پی نوشت : تفکیک شده از تاپیک اخبار نظامی صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم صبح زیبای دوشنبه ، بیست و نهم بهمن سال 1397 دوستان بخیر عطف به تحلیلهای دیروز در خصوص مصاحبه وزیر محترم امور خارجه با اشپیگل ، بخشی از مصاحبه ایشان در کنفرانس امنیتی مونیخ ، به پیوست این پست خدمت دوستان ارائه می گردد https://www.mashreghnews.ir/news/937936/فیلم-اظهارات-ظریف-درباره-برنامه-موشکی-ایران چند نکته : 1- علی علیزاده ، تحلیلگر ساکن لندن ، یک زمانی در توییتر خودش گفته بود ( نقل به مضمون ) ظریف را در طول مذاکرات با 5+1 دنبال می کردم ، علیرغم لبخندهای دیپلماتیک ، زمانی که بحث منافع نظام وسط بود ، چنان عصبانی میشد و واکنش نشان میداد که در نگاه ناظران بیرونی ، غیرقابل باور می نمود . 2- اگر چه نقد صریح و بدون تعارف به صحبتهای چند سال پیش ایشان در خصوص توان دفاعی ما همچنان به قوت خودش باقی هست و به نظرم ایشان یک عذرخواهی بابت آن مساله به ملت ایران و نیروهای مسلح بدهکار هستند ، اما اینکه در چنین کنفرانس هایی ، منطق بُرنده ایشان در یاد آوری خباثتها و نفاق طرف اروپایی در کمک به دیکتاتورهای کوتوله ای نظیر صدام حسین و تلاش برای خلق چنین ساختارهایی برای تحت فشار قراردادن جمهوری اسلامی ایران ، جای تقدیر و تشکر دارد . 3- مزیت حضور در چنین مجامعی ، در حالی که توان رسانه ای ما بدلیل سوء مدیریت و عدم وجود بسترهایی نظیر ماهواره های مخابراتی اختصاصی ، بسیار محدود هست ، نشان می دهد که در قرن بیست و یکم ، دیپلماسی عمومی ( Public diplomacy ) ، تا چه اندازه تامین کننده منافع ملی یک واحد سیاسی خواهد بود . پی نوشت : امیدوارم که این موارد ، در حمایت از یک طیف سیاسی خاص تعبیر نشود ، چون در اینجا ، بحث بر سر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران هست و نه دامن زدن به رقابتهای باندی و جناحی .

( سمت راست نمودار ، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران )

سلام علیکم غرب ، با احتمال قریب به 99/99 درصد یقین به ما جنگنده نخواهد فروخت ( حتی برای حفظ ظاهر ، پیشنهاد هم احتمالا نخواهد داد ) تحلیل بنده از صحبت وزیر محترم امور خارجه ، ارسال یک سیگنال به روسها و چینی ها است ( این مصاحبه در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ انجام شد ) که مشغول یارکشی در سطح جهانی هستند که اگر پای میز معامله نیایید ، جناح متمایل به اروپا در ساختار اجرایی جمهوری اسلامی ، بالاخره با هر کم و کیفی گلیم خودش را از آب بیرون می کشد ، حالا یکسری دوستان واقعا تصور کردند که وزیر امور خارجه اطلاع ندارد که اروپایی ها برای خلع سلاح موشکی ما دندان تیز کردند ؟؟؟

سلام علیکم https://www.mashreghnews.ir/news/937533/ظریف-حرف-های-پنس-خنده-دار-است یک نکته جالبی که امروز در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ به نظرم آمد ، این تحلیل وزیر محترم امور خارجه در مصاحبه با اشپیگل هست : خبرنگاران اشپیگل در ادامه به نگرانی طرف‌های اروپایی از برنامه موشکی ایران اشاره کردند. وزیر خارجه ایران در پاسخ گفت: «آیا ما باید در منطقه‌ای به شدت مسلح بی‌دفاع باشیم؟ اگر اروپا از اینکه ما موشک می‌سازیم شکایت دارد باید به ما جنگنده بفروشد. ما تجربه جنگی هشت ساله با عراق را داریم. ما در آن زمان هیچ چیزی برای دفاع از خود نداشتیم.» پی نوشت : اگر چه همه اطلاع داریم که بسیار بعید هست ، حتی بعد از رفع موانع برای خرید ، غربی ها ، بخصوص اروپایی ها ، برای نیروی هوایی ، سخت افزاری که به درد ما بخورد ، به ما بفروشند ، با این حال ، هر چند کمرنگ ، توپ به زمین اروپا افتاد ..

سامانه های پرواز (1) فناوری پرواز کور نشانگر افق مصنوعی به سال 1929 ، توسط المر اسپری به دنیای هوانوردی معرفی شد . این نشانگر ، زاویه حرکت هواگرد در زمان گردش و همچنین زوایای بالا یا پایین آمدن دماغه هواپیما را در مقیاس درجه نشان می دهد. نخستین پرواز کور انجام شده در این سال (1929) یک هواگرد دوباله به هدایت خلبان آزمایشگر ، جیمز دولیتل ، مجهز به ارتفاع سنجی بود که چیزی در حدود 20بار از نمونه های موجود در آن زمان دقیق تر عمل می نمود . برای جایگزینی نشانگر گردش عمودی یا افقی ، وی "افق نمای مصنوعی " را ابداع نمود که وقتی هواگرد به طرفین گردش می نمود ، یا به بالا یا پایین میرفت ، وضعیت هواپیما را برای خلبان به نمایش در می آورد .