واقعا مقابله با این پرنده خیلی سخت هست! طراحی آن طوری است که با سرعت فراصوت و بدون پس سوز از پدافندهای مستحکم دشمن عبور کرده و هدف خود را بزند. رادارهای کلاسیک در برابر آن چندان کارایی نداشته و فاصله شناسایی آنها به شدت کم میشود. بطور مثال اف22 میتواند در ارتفاع 50000 پایی بدون ترس از شناسایی شدن پرواز کند.

به این دلیل میگم که تو هر سطر فقط یه عکس بزاری که باعث به هم خوردن قالب سایت در رزولوشنهای پائین نشود. *** درباره نیروهای هوابرد سایر کشورها منتظر بودم تا شما پیدا بشی و بحث را ادامه دهیم. من نیروهای سه کشور آمریکا ، روسیه و چین را تقریبا بصورت کامل بررسی کردم. با توجه به ساختار و تجهیزات نیروهای این سه کشور من لشکر زیر را برای خودمان پیشنهاد میکنم. استعداد: 20 هزار نفر در قالب 4 تیپ هر تیپ شامل واحدهای 3 هنگ هوابرد 1 گردان توپخانه صحرایی 1 گردان مهندسی و پشتیبانی 1 گردان نیروهای ویژه 1 گردان مکانیزه این لشکر دارای چهار منطقه عملیاتی و یک منطقه فرماندهی در تهران خواهد بود. از این چهار منطقه بهتر است دو منطقه در جنوب غرب ، یک منطقه شمال غرب و یک منطقه در شمال شرق کشور باشد. تجهیزات تیپهای مستقر در مناطق مختلف بسته به جغرافیای منطقه اندکی متفاوت خواهد بود. تجهیزات هر تیپ: سلاحهای انفرادی مسلسل دستی با کالیبر 5.56*45 تیربار نیم سنگین با کالیبر 7.62*54 تفنگ تک تیرانداز با کالیبر 7.62*51 تفنگ تک تیرانداز ضدتانک با کالیبر 12.7 توپخانه سبک و کوهستانی نارنجک انداز اتوماتیک 40 میلیمتری خمپاره انداز 60 میلیمتری خمپاره انداز 81 میلیمتری توپخانه صحرایی توپهای 105 میلیمتری توپهای 130 میلیمتری خودروهای زرهی نفربر BMD-3 به تعداد 50 دستگاه نفربر BMP-3 به تعداد 15 دستگاه (ضد تانک) یک نوع خودروی تاکتیکی سبک با قابلیت نصب توپ 105 میلیمتری (مثل همین جیپهای کنونی ارتش) تجهیزات ضدهوایی توپهای 23 میلیمتری توپهای 35 میلیمتری موشک اندازهای دوش پرتاب ایگلا سیستم پانتسیر برای واحدهای مکانیزه واحدهای تور و هاوک برای پادگانها واحدهای هوایی باید در یک سورتی پرواز قادر به جابجای سه گردان هوابرد و نیروهای ویژه و یک گروه مکانیزه و توپخانه باشیم که برای این منظور هواگردهای زیر لازم است. بالگرد میل17 به تعداد 30 فروند برای واحدهای هوابرد (سه گردان هوابرد) بالگرد میل26 به تعداد 5 فروند (دو گردان هوابرد یا 10 دستگاه نفربر یا 15 دستگاه خودروی توپدار) هواپیمای سی130 به تعداد 6 فروند (یک گردان هوابرد با 4 دستگاه نفربر و 12 دستگاه خودروی توپدار) هواپیمای آنتونف74 به تعداد 18 فروند (دو گردان هوابرد یا حداقل 36 دستگاه خودروی توپدار) *** یکمی بیش از حد شد ولی اگر بخواهیم این لشکر اولین نیروی واکنش سریع ما در برابر هرگونه تهاجم بیگانه باشد باید چنین هزینه ای را متقبل شویم. :!:

توپ 70 میلیمتری رو چطوری تحمل میکنه؟ یعنی مقاومت بدنش اونقدر زیاده که فشار ناشی از شلیک گلوله های 70 میلیمتری رو تحمل میکنه؟! وزن پهپاد کمه و این توپ باعث انحراف بردار پروازیش میشه و در نتیجه دقت توپ کاهش خواهد یافت.

نمیشه گفت چون برد تور ام1 کم است پس به درد نمیخوره و اس300 چون بردش بیشتری مناسبتره! پدافندهای ضدهوایی موشکی از نظر برد به چهار دسته تقسیم میشوند. کوتاه برد ، کمتر از 10 کیلومتر کوتاه و میانبرد ، 10 الی 20 کیلومتر میانبرد ، 20 الی 100 کیلومتر دوربرد ، بیشتر از 100 کیلومتر دو نوع پدافند دیگر هم داریم که عبارتند از موشکهای دوش پرتاب ضدهوایی و توپهای ضدهوایی که برد درگیری آنها در حدود 5 کیلومتر است. برای اینکه از یک سیستم پدافندی کامل و بدون نقص برخوردار باشیم میبایست در تمام بردهای مذکور سیستم پدافندی داشته باشیم. البته فقط برای مناطق استراتژیک از پدافند کامل استفاده شده و برای مناطق تاکتیکی بسته به موقعیت و ارزش نظامی از توپهای ضدهوایی و موشکهای دوش پرتاب گرفته تا پدافندهای میانبرد استفاده میشود.

خبر جالبی بود. به زودی باید منتظر استقرار حداقل 2 اسکادران اف22 در منطقه باشیم. با ورود این هواپیما عملا ما شانس چندانی در نبردهای هوایی نخواهیم داشت. تنها راه تقویت سیستمهای پدافندی و خرید رادارهای جدید میباشد که قادر به شناسایی این هواپیما هستند. البته هزینه تقویت شبکه راداری و پدافندی کشور تا سطحی که مانع نفوذ اف22 شود برایمان خیلی گران تمام خواهد شد! متاسفانه!

karkas, هزینه هایی رو که نوشتم ضربدر 2 کن تا هزینه نگهداری سوخو35 دستت بیاد. قیمتش هم 70 میلیون دلار است و حتی با خرید انبوه از 50 میلیون دلار کمتر نخواهد شد. این هزینه گزاف آیا واقعا لازم است؟ فکر میکنید در برابر نیروی هوایی آمریکا حتی با 100 فروند سوخو35 میتوان کاری انجام داد؟ نه که نتونیم کاری انجام بدیم ولی کار زیادی نمیتوان انجام داد. بهتره در حال حاضر و تا زمانی که به یک اقتصاد چند تریلیون دلاری نرسیده ایم فکر توازن هوایی با آمریکا را از سر بیرون کنیم. بهترین راه خرید تعداد اندکی میگ29 به همراه سوخو27 و تقویت شبکه راداری و ضدهوایی است. ما 35 سال قبل یک اشتباه بزرگ انجام داده و بجای سرمایه گذاری برای ساخت یک هواپیمای بومی رفتیم و با قیمت چند برابر قویترین شکاری آن روزگار را خریداری کردیم با هزار کلک و رشوه و ... الان 35 سال از آن زمان گذشته است و ما تازه به فناوری ساخت اف5 که میتوانستیم در آن سالها دست یابیم دست یافته ایم. اگر اکنون نیز چنین اشتباهی مرتکب شویم به تمام دوستان قول میدهم که 30 سال دیگر همچنان در اول راه خواهیم بود! وقتی کشوری مثل روسیه برای جنگنده نسل پنجم خود در حدود 1 میلیارد دلار بودجه تحقیقاتی اختصاص داده است این یعنی که ما هم میتوانیم. حالا قرار نیست جنگنده نسل پنجم بسازیم ولی دانش فنی لازم برای طراحی یک جنگنده نسل چهارم رو داریم. باور کنید با این میلیاردها دلار اگر بر روی صنایع متالوژی ، الکترونیک ، مکانیک ، پتروشیمی و ... سرمایه گذاری شود تا 20 سال آینده بهترین جنگنده جهان را خود ما خواهیم ساخت. من مخالف خرید هرگونه جنگنده گران قیمتی بوده و هستم. اگر تعداد میگ29های خود را طبق قرارداد با شوروی و مونتاژ داخل به 140 فروند برسانیم هم توان رزمی نیروی هوایی حداقل 3 برابر افزایش یافته و هم تجربیات بسیار گرانبهایی در مونتاژ 100 فروند جنگنده بدست خواهیم آورد و از نظر تجربه چند پله جلوتر پرتاب میشویم.

در تاپیک خرید و تولیدات مورد نیاز نیروی هوایی درباره هزینه میگ29 توضیح دادم که در اینجا هم ارسال میکنم. البته بهتر بود بجای این تاپیک بحث را در همان تاپیک ادامه میدادیم. ذکر این نکته ضروری است که هزینه هر ساعت پرواز سوخو35 تا دو برابر میگ29 خواهد بود. *** درباره میزان بودجه و تعداد خرید هم مثالی میزنم. در سال 1997 قیمت هر فروند میگ29 با خرید 10 الی 25 فروند 24 الی 31 میلیون دلار بود. این در حالی است که قیمت هر فروند با خرید 25 الی 100 فروند 15.5 میلیون دلار بود. این یعنی شکست قیمتها در خرید انبوه و صرفه جویی ارزی قابل ملاحضه. الان قیمتها گرانتر شده است ولی میتوان هر میگ29 را به قیمت 25 میلیون دلار خریداری کرد. یک سفارش 100 فروندی با احتساب هزینه آموزش خلبان و پرسنل فنی و قطعات یدکی و تسلیحات بالغ بر 3 میلیارد دلار خواهد شد. البته به روسها اعتمادی نیست و نمیشه گفت معادله فوق در مورد ایران صدق کنه؟! این نکته را هم یادآوری کنم که به هزینه نگهداری هر هواپیما هم توجه کنید. هزینه هر ساعت پرواز جنگنده میگ29 در حدود 5500 دلار است که این رقم با احتساب هزینه نگهداری به ازای هر ساعت پرواز حداقل 50% افزایش یافته و به رقم تقریبی 8000 دلار به ازای هر ساعت پرواز خواهد رسید. در استاندارد ناتو هر فروند هواپیمای جنگنده باید در سال 200 ساعت پرواز داشته باشد. این یعنی هر میگ29 فقط 1.6 میلیون دلار در سال هزینه پرواز داشته و با سایر هزینه ها مانند تسلیحات تمرینی و حقوق خلبان و پرسنل فنی و ... به 2 میلیون دلار خواهد رسید. این رقم ضربدر 100 فروند میشود 200 میلیون دلار در سال. با احتساب عمر خدمتی 30 سال این 100 فروند جنگنده هزینه ای 6 میلیارد دلاری و با در نظر گرفتن 6 بار اورهال در حدود 6.5 الی 7 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. پس در کل 100 فروند میگ29 در حالت خرید در مدت 30 سال خدمت 10 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. به نظر من اگر مجددا اشتباه شاه را مرتکب شده و با نگاه به درآمد نفتی بگوئیم 10 میلیارد دلار تو 30 سال که چیزی نیست! بعد از سپری شدن این مدت خواهیم دید که همچنان در اول راه هستیم! بهتر است یک دهم این مبلغ را برای ساخت یک هواپیمای کاملا بومی سرمایه گذاری کنیم و با بقیه بودجه هواپیمای بومی خود را به تولید برسانیم.

برای جستجو مطالب به لینک زیر بروید که در منوی انجمن موجود است. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=search روش جستجوی اینکه آیا مطلب مورد نظر قبلا ارسال شده یا نه؟ چند تا کلمه از عنوان + چند تا کلمه کلیدی از متن مثلا اینطوری سوخو47 AND عقاب AND هواپیما از "یا" هم میتونید استفاده کنید. سوخو47 OR Su-47 AND هواپیما AND عقاب اگر هم مطلب شما کاملتر از مطلب قبلی بود آنرا در همان تاپیک ارسال کنید.

storm, تور ام2 مشابه مدل ام1 بوده و فقط سامانه های رهگیری و شناسایی آن بهبود یافته که در نتیجه آن بردش از 12 به 20 کیلومتر افزایش یافته است. هنوز این سیستم به کشوری صادر نشده و حتی در خود روسیه مورد بهره برداری قرار نگرفته است. حرفهای نامربوط هم نزیند لطفا. سر کیسه رو شل کنه یعنی چی؟ امکان ارسال عکس از کامپیوتر به سایت وجود ندارد. فقط مجاز به استفاده از سایت ایمیج کیو هستید. http://www.imagecave.com sensa, معمولا از سیستمهای فوق دقیقی مانند تور برای دفاع نقطه ای از مناطق استراتژیک استفاده شده و قرار نیست این سیستمها اولین خط پدافندی باشند! از این سیستم بیشتر از اینکه برای زدن هواپیماها استفاده شود میتوان برای رهگیری موشکهای کروز و بمبهای هدایت شونده بهره برد. هر گردان تور بین 15 الی 20 دستگاه بوده که به 3 الی 5 گروهان تقسیم میشود. هر گروهان حداقل 3 دستگاه تور در اختیار داشته و برای دفاع از یک نقطه بکار میرود. بطور مثال یک گروهان (3 دستگاه) از این سیستم توانایی رهگیری همزمان 6 فروند موشک کروز یا 3 هواپیما را دارد. البته میتوان همزمان 6 هواپیما را هم رهگیری کرد ولی چون یک هدف آیرودینامیک محسوب میشود بهتر است که دو موشک به سمت آن شلیک گردد. به عنوان آخرین پدافند موشکی توان درگیری قابل قبولی است.

storm, دوست من قبل از ارسال مطلب جستجو کن که تکراری نباشد. این مطالبی که ارسال کردی تکراری هستن! در ضمن مطلب بدون منبع ارسال نکن و مطالب باید با ذکر منبع اصلی و نام نویسنده باشد.

storm, روسیه یا هر کشور دیگری هیچگاه سلاح استراتژیک به دشمن بالقوه خود نخواهد داد. آمریکائیها بعد از فروپاشی شوروی از طریق آلمان شرقی به فناوری بکار رفته در سیستمهای S-300P دست یافتند. این مدل متعلق به 25 سال قبل بوده و دانستن یا ندانستن فناوری آن کمکی به آمریکا نخواهد کرد.

پس من منتظرم هر موقع عکسها رو پیدا کردی خبر بده. موفق باشی

بله صحیح است و این عملیات مقدمه ای بر چند عملیات مهم بعدی بود. اصولا تا اواسط جنگ عملیاتهای ما مکمل هم بوده و یک عملیات برای عملیات بعدی انجام میشد. اما بعد از تجهیز بی سابقه ارتش عراق و تضعیف نیروهای ایرانی به نوعی با مشکل طراحی عملیات روبرو شدیم. در سالهای آخر جنگ ارتش عراق این توانایی را داشت که در طول یک شبانه روز 5 برابر نیروهای مهاجم ایرانی نیروی مدافع وارد میدان کند. تنها دلیل این توان کمکهای تسلیحاتی شوروی و فرانسه و افزایش خطوط مواصلاتی عراق بود. در عملیاتی مثل بدر ضربه خیلی بدی از نیروی هوایی عراق خوردیم و طبق گزارش فرماندهان در سالهای پایانی جنگ نیروی هوایی عراق توان یک ماه بمباران سنگین مانند عملیات بدر را داشت.

شبیه ماوریک هست ولی ماوریک نیست! این موشک در عمل دقت فوق العاده پائینی داشته و تعداد هواپیماهای ویتنامی که با این موشک سرنگون شد بسیار اندک است. ضعفهای متعدد و حل ناشدنی این موشک باعث سفارش موشک جدیدی از سوی نیروی هوایی آمریکا شد که در آن دو طرح AIM-6 و AIM-7 به رقابت پرداخته و در نهایت موشک AIM-7 برنده مناقصه شد. برخلاف فالکون جانشین آن یعنی اسپارو موفقیتهای فراوانی کسب کرد و هنوز هم جزو موشکهای قابل اعتماد محسوب میشود. جالب است بدانید که در برخی موارد موشک مدرن و هدایت خودکار آمرام به هدف نمیخورد ولی اسپارو چنین مشکلی ندارد و در برابر اقدامات دفاعی دشمن منحرف نمیشود.

حداقل خوبی رزمایش اینه که دشمن میبینه ما آماده دفاع از کشور هستیم. حالا حتی اگر ارتش ما یک هزارم طرف مقابل قدرت داشته باشد ولی چون آمادگی نبرد را داریم هزینه جنگ برای طرف مقابل بسیار خواهد بود. اگر ارتش سرخ استالین در سال 1941 یک رزمایش گسترده ترتیب میداد هرگز در ماه ژوئن توسط آلمان به این کشور حمله نمیشد. عدم آمادگی بزرگترین ارتش آن زمان باعث از دست رفتن 200 لشکر تنها در طول چند ماه شد! ولی به نسبت شوروی میتوان گفت کشور لهستان مقاومت بیشتری کرد چون آماده جنگ بود.

رضا جان واقعا دستت درد نکند. اگر اجازه دهی این مطالب را در قالب فایل pdf در صفحه اول سایت قرار دهیم؟

karkas, این که نمیشه با خرید یک هواپیما تمام هواپیماها را از رده خارج کرد! با ورود یک هواپیمای جدید فقط هواپیماهای قدیمی هم کلاس آن بازنشسته میشوند. سوخو35 ربطی به اف5 و اف7 و حتی اف4 نداشته و جایگزین آنها نیست. این جنگنده در کلاس F-14D بوده و میتوان جایگزین اف14های قدیمی کرد. برای جایگزینی اف4ها نیاز به یک جنگنده ای داریم که تاکید زیادی بر روی توانمدیهای هوا به هوای آن نشده باشد وگرنه بودجه به هدر میرود. جنگنده ای مانند سوخو30 برای این منظور مناسب است. برای جایگزینی اف5ها هم بهتر است خودمان یک هواپیما بسازیم چون این کلاس نیاز به دانش فنی و توان صنعتی کمتری از کلاس سنگین دارد. در ضمن اون عکس مال کاکپیت F-14D هست و به حد کافی پیشرفته میباشد. درباره میزان بودجه و تعداد خرید هم مثالی میزنم. در سال 1997 قیمت هر فروند میگ29 با خرید 10 الی 25 فروند 24 الی 31 میلیون دلار بود. این در حالی است که قیمت هر فروند با خرید 25 الی 100 فروند 15.5 میلیون دلار بود. این یعنی شکست قیمتها در خرید انبوه و صرفه جویی ارزی قابل ملاحضه. الان قیمتها گرانتر شده است ولی میتوان هر میگ29 را به قیمت 25 میلیون دلار خریداری کرد. یک سفارش 100 فروندی با احتساب هزینه آموزش خلبان و پرسنل فنی و قطعات یدکی و تسلیحات بالغ بر 3 میلیارد دلار خواهد شد. البته به روسها اعتمادی نیست و نمیشه گفت معادله فوق در مورد ایران صدق کنه؟! این نکته را هم یادآوری کنم که به هزینه نگهداری هر هواپیما هم توجه کنید. هزینه هر ساعت پرواز جنگنده میگ29 در حدود 5500 دلار است که این رقم با احتساب هزینه نگهداری به ازای هر ساعت پرواز حداقل 50% افزایش یافته و به رقم تقریبی 8000 دلار به ازای هر ساعت پرواز خواهد رسید. در استاندارد ناتو هر فروند هواپیمای جنگنده باید در سال 200 ساعت پرواز داشته باشد. این یعنی هر میگ29 فقط 1.6 میلیون دلار در سال هزینه پرواز داشته و با سایر هزینه ها مانند تسلیحات تمرینی و حقوق خلبان و پرسنل فنی و ... به 2 میلیون دلار خواهد رسید. این رقم ضربدر 100 فروند میشود 200 میلیون دلار در سال. با احتساب عمر خدمتی 30 سال این 100 فروند جنگنده هزینه ای 6 میلیارد دلاری و با در نظر گرفتن 6 بار اورهال در حدود 6.5 الی 7 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. پس در کل 100 فروند میگ29 در حالت خرید در مدت 30 سال خدمت 10 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. به نظر من اگر مجددا اشتباه شاه را مرتکب شده و با نگاه به درآمد نفتی بگوئیم 10 میلیارد دلار تو 30 سال که چیزی نیست! بعد از سپری شدن این مدت خواهیم دید که همچنان در اول راه هستیم! بهتر است یک دهم این مبلغ را برای ساخت یک هواپیمای کاملا بومی سرمایه گذاری کنیم و با بقیه بودجه هواپیمای بومی خود را به تولید برسانیم.

برای مقابله با موشکهای ضد رادار دو راه وجود دارد. اول رهگیری هواپیمای حامل و جلوگیری از شلیک موشک. دوم رهگیری و انهدام موشک ضد رادار. مسلما پیشگیری بهتر از درمان است و رهگیری یک هواپیما ساده تر از یک موشک کوچک چند متری خواهد بود. همین سیستم تور ام1 توانایی رهگیری موشکهای هوا به زمین را داشته و میتواند تا حدودی از خود دفاع کند. برای رهگیری هواپیمای حامل با توجه به برد کنونی موشکهای ضد رادار آمریکا که 48 کیلومتر است ما حداقل به سیستمی با برد مفید 50 کیلومتر نیازمندیم. بهترین گزینه سیستم سام12 با برد 75 کیلومتر است که قادر به درگیری با هواپیماها و موشکهای کروز و بالستیک است.

اشکالی نداره اطلاعات ناقصمون رو با کمک دوستان مطلعی مثل شما کامل میکنیم.

ولی جدای شوخی این عربستان داره زیرآبی میره و میخاد آمریکا رو دور بزنه! الکی بعضی از استراتژیستهای آمریکا مخالف حکومت عربستان و طرفدار سرنگونی آن نیستند.

storm, قبل از ارسال در پی ام عکسها رو بده ببینم تا احیانا مشکلی نداشته باشن؟ :!:

[align=center]توان رزم غيركلاسيك[/align] اشاره: نكته قوت و مسئله اي كه ضربت ذوالفقار را از ديگر رزمايش هاي مشابه، متمايز كرد، آزمون «رزم غيركلاسيك» از سوي نيروهاي ارتش جمهوري اسلامي ايران بود يا به عبارت ديگر توان تبديل واحدهاي زميني و دريايي ارتش به يك نيروي «عظيم واكنش سريع» و بازگشت به حالت اوليه يك تجربه نظامي بسيار باارزش و نادر در طول تاريخ ارتش ايران است. سابقه ايجاد ارتش منظم در مفهوم «مدرن» آن در ايران به دوره صفويه بعني حدود 200سال قبل بازمي گردد، در اين دوران بود كه ارتش ايران با سازماندهي نظامي انگليسي ها شكل گرفت، مقابله پيروزمندانه ارتش ايران در دوران صفوي با استعمارگران پرتغالي و هلندي در پهنه آبهاي خليج فارس و اخراج آنها از جزاير جنوبي كشورمان، يكي از نقاط «اوج» در تاريخ نظامي كشورمان محسوب مي شود. بي شك گستردگي پهنه حاكميتي صفويه بر ايران و پيوند محكم «مذهب و حكومت» در اين دوران به خصوص «حاكميت مذهب تشيع به عنوان مذهب رسمي كشور» زمينه و بستر مناسبي براي بسط و نهادينه شدن مفهوم «ارتش ملي» ايجاد كرده بود اما دريغ كه اين دوران دوام نيافت و فساد دربار صفوي و اضمحلال تدريجي صفويه را به فراموشخانه تاريخ سپرد. با انقراض صفويه و حمله افغانها به كشورمان، مفهوم نوپاي «ارتش ملي» در ايران دچار آسيب ها و لطمات زيادي شد، چون بعد از صفويه مجدداً حاكميت ايلي بر ايران تجديد شد و درگيري هاي داخلي ميان طوائف و اقوام مختلف ايراني اين نهاد را به محاق فراموشي فروبرد. شايد بتوان گفت تا دوران «نادرشاه افشار» (فتوحات نادر در شرق) اين سير نزولي ادامه يافت ولي مجدداً با اضمحلال افشاريه و روي كارآمدن «قاجار» اين ضعف تاريخي در ارتش ايران باقي ماند، چراكه «ارتش ملي»نه تنها بسط نيافت و مفهومي فراگير پيدا نكرد بلكه عملاً درخدمت طائفه و ايل حاكم بر كشور- قاجار- درآمد. آخرين تلاش ها در خصوص ارتش ملي در هنگام جنگهاي اول ايران و روس، با همت وليعهد ناكام «عباس ميرزا»- كه از حمايت علماء نيز برخوردار بود- انجام شد ولي به دليل فقدان عزم و اراده از سوي حكومت قاجار و توطئه بيگانگان كه ايران قدرتمند و ارتش ملي براي ايرانيان را نمي پسنديدند اين تلاشها نيز ره به جايي نبرد. البته نبايد ازنظر دور داشت چون حكومتهاي استبدادي همواره از ارتش و قواي قهريه براي سركوب مردم استفاده مي كردند، اين مسئله خود نيز باعث تشديد فاصله تاريخي بين مردم و ارتش در طول دوران مختلف مي شد. در دوران پهلوي (1304-1357) به دليل آنكه خاستگاه شاهان اين سلسله طبقه «نظاميان» بودند؛ نقش و كاركرد ارتش جلوه اي خاص يافت؛ نوسازي و گسترش و تجديد سازمان عظيم نيروهاي سه گانه ارتش ايران به دليل نزديكي و وابستگي رژيم پهلوي به بيگانگان و به خصوص آمريكايي ها به سرعت صورت گرفت. پوشالي بودن اين هيمنه و فاصله اين ارتش از مردم و سنت هاي ايراني وقتي اثبات شد كه ارتش رضاخاني در شهريور 1320 به چشم برهم زدني فروپاشيد و امراي ارتش رضاشاه،سربازان را در خيابانها رها كردند و اعلام ترك مخاصمه كردند و كشورمان نيز توسط نيروهاي متفقين به سرعت از شمال و جنوب اشغال شد. در دوره پهلوي دوم، مسئله مهم اين بود كه ارتش ايران در كنار منابع مالي عربستان سعودي دو بال دكترين خاورميانه اي آمريكايي هابود و البته آمريكايي ها هم از هيچ كمكي براي تقويت و تسليح ارتش ايران كوتاهي نمي كردند، راه اندازي مدرن ترين سيستم هاي نظامي آمريكايي در ارتش ايران به خصوص تجهيز بي سابقه نيروي هوايي ايران ازجمله پيامدهاي اين دوران بود. ¤ ¤ ¤ ايرن روند فاصله تا پيروزي انقلاب اسلامي به طول انجاميد، اما پيروزي انقلاب اسلامي باعث شد مفهوم «ارتش» نيز مانند بسياري از مفاهيم مدرن و امروزي با مردم آشتي كند و فاصله تاريخي بين مردم و ارتش ازميان برود، پيوستن ارتش شاهنشاهي به مردم و عدم اطاعت بدنه ارتش از فرماندهان طاغوتي و درنتيجه خنثي شدن طرح هاي متعدد كودتا توسط رده هاي مختلف ارتش و... ازجمله نشانه هاي اين آشتي بود، تحولات ماههاي اول انقلاب و نقش ارتش در كنترل حركات تجزيه طلبانه در گوشه و كنار كشور و حمايت گسترده مردم از ارتش در اين دوران، نشان داد تحول صورت گرفته در رابطه مردم و ارتش؛ عميق تر از آني است كه تصور مي شد. حقيقت اين است كه «ارتش» در دوران استقرار جمهوري اسلامي موقعيتي نوين يافت. ارتش با پيوند با مردم و نهادهاي انقلابي نظام جمهوري اسلامي تجربه اي كم نظير يافت، تجربه هشت سال حضور در دفاع مقدس و ايستادگي در برابر ارتش بعث عراق كه از سوي همه ابرقدرتهاي جهان تجهيز و حمايت مي شد از ارتش جمهوري اسلامي يك ماشين جنگي آبديده و پرتجربه ساخت. ارتش به مفهوم مدرن آن به شكل «كلاسيك» (به تعبير بهتر كلاسيك با قرائت نيمه اول قرن بيستم) در دوره پهلوي در ايران نهادينه شد و تا پايان دوره پهلوي، اين خاصيت «كلاسيك» بودن را حفظ كرد و در زمان پهلوي دوم، ارتش ايران درگيري نظامي گسترده و قابل تأملي را تجربه نكرد- جز جنگ محدود توپخانه ها در پاسگاههاي مرزي ايران و عراق وجنگ ظفار در عمان. اين ساختار كلاسيك و عدم استفاده از ظرفيت هاي بومي نيروهاي مسلح، پيامدهاي درازمدتي را برارتش ايران گذاشت. شايد بتوان مهمترين پيامد ساختار كلاسيك و وارداتي ارتش را عدم توان براي «تحرك لازم» و «واكنش سريع» در هنگامه شرايط بحراني دانست. اصطلاح جنگ «برق آسا» و توان يك سازمان رزمي براي انتقال سريع نيروهايش به نقاط مختلف و حتي پشت خطوط دشمن و پشتيباني از نيروهاي خود، از سالهاي بعد ازجنگ جهاني دوم وارد ادبيات نظامي جهان شد، پيشروي سريع ارتش آلمان نازي در اروپا و آفريقا در آغاز جنگ جهاني دوم، با استفاده از استراتژي «جنگ برق آسا» كه سقوط 26 روزه فرانسه وانهدام مستحكم ترين خط دفاعي كلاسيك آن روز جهان يعني «ماژينو» و انهدام وسيع نيروهاي متفقين و شكست هاي سنگين ارتش سرخ شوروي را به دنبال داشت، معادلات كلاسيك را از مفهوم جنگ تغيير داد. بعد از پايان جنگ جهاني دوم، اين مفهوم جديد وارد آموزش هاي نظامي كشورهاي پيشرفته جهان شد اما همانگونه كه گفته شد چون ارتش ايران در زمان پهلوي ها، قرار بود صرفاً يك نيروي دست نشانده با كاركردهاي سطحي و محدود باشد، اين آموزه مهم در ساختار ارتش ايران به كار گرفته نشد و به شهادت بسياري از كارشناسان نظامي، ساختار ارتش ايران در زمان محمدرضا ازبهره گيري از اين امتياز محروم ماند. به گزارش مهر، در دوره جنگ تحميلي هشت ساله صدام عليه كشورمان- كه يكي از طولاني ترين جنگ قرن بيستم است- شاهد بوديم كه در اواخر جنگ (يعني از سال 64 به بعد) يعني زماني كه هر دو ابرقدرت موجود جهان، آمريكا و شوروي به سياست واحدي در مورد جنگ ايران و عراق رسيدند و تصميم بر پايان جنگ گرفتند، ارتش بعث عراق به مدد كارشناسان و مشاوران متعدد غربي و شرقي توانست همين «آموزه مهم نظامي» را به كار گيرد و با استراتژي «دفاع متحرك» عملاً موازنه قوا را به نفع خود تغيير دهد و با كسب توان انتقال سريع نيروها و بالابردن تحرك لشگرهاي مختلف زرهي و مكانيزه خود بتواند در مقابل حملات نيروهاي مسلح ايران مقاومت كرده و در موقع لزوم ضدحملات مؤثري هم انجام دهد. ¤ ¤ ¤ برگزار ي منظم و مداوم رزمايش يكي از ابزارهاي مؤثر ارتش ها و سازمانهاي رزمي همه كشورهاي جهان براي كسب آمادگي و ارتقاي توان عملياتي خود است، رزمايش عظيم ضربت ذوالفقار كه طي هفته هاي اخير توسط يگانهاي زميني، دريايي و هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران برگزار شد، به اذعان كارشناسان داخلي و خارجي يكي از كم نظيرترين رزمايش هاي ارتش جمهوري اسلامي ايران در سالهاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي بود. اين رزمايش همچنين فرصتي مناسب براي آزمايش سلاح هاي جديد ازجمله «جنگنده شكاري صاعقه، بمب رعد، آزمايش انواع موشك آفندي و پدافندي، بهينه سازي سامانه موشك «هاگ»، موشكهاي سطحي و زيرسطحي، زيردريايي هاي طارق، نهنگ، بهينه سازي سيستم هاي راداري، استفاده از بمب هاي هوشمند ليزري «نقطه زن»، نام برد كه نشان از توان بالاي صنايع داخلي نظامي در تأمين تجهيزات دفاعي كشور است كه جمهوري اسلامي ايران را در زمره كشورهاي توليدكننده سلاح هاي پيشرفته قرار مي دهد. اما نكته قوت و مسئله اي كه اين مانور را از ديگر رزمايش هاي مشابه، جدا مي كرد، آزمودن «رزم غيركلاسيك» در رزمايش ضربت ذوالفقار ازسوي نيروهاي ارتش جمهوري اسلامي ايران بود، يعني جبران آن نقطه ضعف تاريخي نيروهاي مسلح در ايران، به عبارت بهتر: توان تبديل واحدهاي زميني ودريايي ارتش به يك نيروي «واكنش سريع عظيم» و بازگشت به حالت اوليه يك تجربه نظامي بسيار باارزش ونادر در طول تاريخ ارتش ايران است. يكي از بخش هاي مهم بخش دريايي رزمايش ضربت ذوالفقار، تشكيل فوري 1400 تيم عمليات ويژه در سراسر خط ساحلي جنوب بود، نيروهايي كه با فرض از كار افتادن سامانه هاي مخابراتي، توان «كنترل و فرماندهي» دارند. خصوصيت ديگر رزم غيركلاسيك كه در رزمايش ضربت ذوالفقار آزموده شد، اين است كه مستلزم بومي شدن و استفاده از ظرفيت هاي بومي و محلي كشور است و اين نيز باعث مي شود، اين رزمايش از ديگر رزمايش هاي انجام شده، متمايز شود. اهميت اين موضوع وقتي معلوم مي شود كه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، ديگر بازوي نظامي ايران اسلامي هم، استراتژي رزم نامتقارن كه شباهت هاي زيادي با استراتژي رزم غيركلاسيك دارد را از مدتها قبل در دستور كار خود قرار داده است، حضور و هماهنگي اين دو سازمان رزم عظيم در كنار هم، فكر هرگونه تجاوز به آب و خاك ايران عزيز را از ذهن دشمنان مي ربايد و بي شك اين بهترين نوع بازدارندگي- كه از وظايف مهم نيروهاي مسلح است- را براي كشور به ارمغان مي آورد. از اين رو بي جهت نيست اگر رزمايش ضربت ذوالفقار در زمان برگزاري خود درصدر اخبار خبرگزاري ها و محافل خبري و رسانه اي جهان قرار گرفت، از اين رو شايسته است رسانه هاي داخلي هرچه بيشتر درجهت شناساندن توانمندي هاي دفاعي جديد نيروهاي مسلح كشورمان به مردم و افكار عمومي داخلي بكوشند. منبع: خبرگزاري مهر دلیل ارسال این مطلب اطلاعات مفید و جالب آن بود که هر چند در سایه رزمایش ضربت ذوالفقار توسط خبرگزاری مهر تهیه شده ولی بصورت کلی نکات مفیدی دارد. :!:

چی هست؟ ساخت کدوم کشوره؟ اسمش انگلیسیش چیه؟

babi_492, آخه من به شما چی بگم؟ اصلا قوانین سایت رو مطالعه کردی؟ اسم اون بدبختهایی رو که بردی اگر به سرنوشت زیر دچار شدن خونش پای خودته.