تولید انبوه کوثر !!!!! نقطه عطف برای نیروی هوایی ایران؟؟؟!!! پس از معرفی جت "کوثر" در 22 اوت 2018 ، ارتش ایران ( احتمالا" منظور وزیر دفاع . م ) اعلام نمود که قرار است این هواگرد رزمی در خط تولید انبوه قرار گیرد که به اعتقاد برخی ناظران ، نقطه عطفی قابل توجه در توسعه فناوری جتهای نظامی در این کشور بشمار می آید . این در حالی است که ایران ، در گذشته ، از تعداد مشخصی طرح های بومی برای ساخت یک جنگنده بومی پرده برداری نموده ( نظیر صاعقه ) که بلحاظ پیکربندی و ویژگی های اعلام شده ، وجوه اشتراک زیادی با طرح اخیر ( کوثر) داشته اند و تنها تفاوت آنها را می توان بازگشت به پیکربندی متعارف " تک سکان عمودی " به جای نمونه های تولید شده با دو سکان دانست . با این وصف ، این تعدد طرح ها ممکن است در ابتدا ، چندان جالب به نظر نرسد ، اما درصورتی که جنبه مثبت روند را مد نظر قرار دهیم ، اعتماد به نفس دفاتر طراحی دولتی در ایران برای طراحی پیکربندی های نظامی و برنامه ریزی برای شروع تولید در مقیاس انبوه آن ، در جای خود ، قابل تامل خواهد بود . در صورتی که این طرح ، درنهایت به سرانجام برسد ، سخت افزارهای جدیدی برای ناوگان فرسوده نیروی هوایی ایران فراهم خواهد کرد که در طول 40 سال گذشته ، بدلایل مختلف موفق نشده تا جتهای رزمی جدید ( به غیر از خریدهای محدود اوایل دهه 90 میلادی ، از جمله تعداد مشخصی جتهای میگ-29 از اتحاد شوروی ) را به سازمان رزم خود اضافه نماید . امیر سرتیپ حاتمی ، وزیر دفاع ایران در مراسم افتتاحیه تولید انبوه کوثر چنین اظهار داشت که : " بزودی تعداد قابل توجهی از این نمونه برای نیروی هوایی تولید و در اختیار یگانهای رزمی قرار خواهد گرفت " . علیرغم این اظهارات ، کارشناسان نظامی معتقدند که تعداد جتهای رزمی تولید و تحویلی به نیروی هوایی ایران نامعلوم است ، اما در صورتی که توانایی تولید صنایع هوایی ایران مطابق با ادعاهای موجود باشد ، تولید بیش از 100 فروند قابل پیش بینی است ( البته این رقم بسیار اغراق آمیز هست . م ) به گفته برخی ناظران ، همزمانی اعلام تولید انبوه جت کوثر با دور جدید تحریم های ایالات متحده بر ضد جمهوری اسلامی ایران ، به تقریب ، نشانه ای تازه از افزایش سطح مخاصمه و تنش میان تهران – واشنگتن و در مقیاس عام ، میان جمهوری اسلامی و بلوک غرب بشمار می آید . نیروی هوایی ایران در دهه 60و 70 میلادی ، تعداد قابل توجهی جتهای رزمی اف-5 در نسخه های تک کابینه و دو کابینه تحویل گرفت که نقش بسیار پراهمیتی در جنگ فرسایشی باعراق ( 1988-1980) بر عهده داشتند جت کوثر که در ظاهر امر ، یک کُپی (روگرفت ) دقیق از جت F-5F محسوب میشود ، پیشینه ای بسیار قدیمی در نیروی هوایی ایران را در کارنامه خود به ثبت رسانده ، چرا که چند صد فروند از این جنگنده ها ، در دوره زمامداری پهلوی دوم برای نیروی هوایی ایران خریداری شد و در کنار جتهای سنگین تر F-4 و رهگیرهای F-14 کارنامه ای درخشان را از خود برجای نهاد . سابقه تطبیق پذیری پیکربندی تایگر با نیازمندی های رزمی در قرن بیست و یکم تقریبا" از میانه دهه 90 میلادی آغاز گردید و حداقل 5 کشور ( تایوان ، سنگاپور ، سوئیس ، تایلند و کره جنوبی ) علیرغم مسلح شدن به جتهای پیشرفته تر ، ارتقاء این پیکربندی سبک که هزینه های تعمیر و نگهداری و پرواز بسیار کمتری را بردوش ارتشهای فوق الذکر می نهاد را در دستور کار خود قرار دادند . بعنوان مثال ، نیروی هوایی سوئیس بدلیل هزینه های بسیار پایین پروازی ترجیح داد تا به جای خرید جتهای F-16 ، تایگرهای موجود را بروزرسانی نماید ( البته بروزرسانی آنها با شیوه ای که ما در پیش گرفتیم ، تفاوت ماهوی دارد . م ) مجموعه صنایع هوایی ایران که گونه مشتق شده اف-5 را بعنوان یک پیکربندی استاندارد برای تامین نیاز مندی های فوری خود انتخاب نموده ، به احتمال زیاد درصدد تطبیق فناوری های مشتق شده از جتهای اف-14 و میگ-29 موجود در سازمان رزم نیروی هوایی ایران با محصول بومی خود است تا این سخت افزار در صورت تولید در تعداد قابل توجه ، نقش اصلی را در توسعه توان هوایی بر عهده گیرد . از سویی دیگر ، افزایش علاقه مندی نیروی هوایی ایران برای خرید تعداد قابل توجهی از جتهای برتری هوایی سوخو-30 از روسیه ، ایرانی ها را قادر می سازد تا " کوثر " را به یک هواگرد آموزشی ( با ماموریت ثانویه رزمی ) سبک جهت آموزش خدمه هوایی تبدیل نماید . منبع : Milestone for Iranian Military Aviation? Implications of the Kowsar Fourth Generation Fighter’s Entry Into Mass Production صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

اوایل دهه هفتاد شمسی بازدید فرماندهی محترم کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوایی

بسم الله................ اصابت یک راکت بدر پی1 به محل تجمع نیروهای ائتلاف در نزدیکی ساحل حدیده راکت بدر شباهت زیادی به راکتهای خانواده فجر بخصوص فجر 4 دارد نیروهای ائتلاف چندین کاروان جدید را به سمت شهر الحدیده ارسال کردن . از دو روز گذشته چندین حمله رو ترتیب دادن .احتمالش هست حملات گسترده تری در آینده شاهد باشیم

سلام علیکم- صبح شما بخیر در تعریف CIC ، آمده که مرکزی هست برای تجزیه و تحلیل اطلاعات درنزدیکی فضای نبرد ( BATTLE SPACE) و مستقیم با یگانهای خودی . استنباط بنده از چنین تعریفی این هست که این مرکز صرفا" با واحدهای رزمی خودی در ارتباط هست و نه واحدهای متخاصم . مرکز اطلاعات رزمی یو اس اس کارل وینسون این موردی که فرمودید خارج از حیطه وظایف و ماموریتهای چنین مرکزی هست . و منطقی این هست که برای ایجاد یک HOT LINE ، رده بالاتر مسئولیت ان را داشته باشد . دلیلش هم مشخص بوده ، چرا که قدرت مانور رده بالاتر برای تصمیم گیری در چنین شرایطی قطعا" بالاتر هست ( این رده بالاتر هم شاید فرماندهی سنتکام باشد ) ========== پی نوشت : نظر شخصی بنده این هست . برای داشتن یک برآورد درست از دشمن ، به جای القاء مداوم و مستمر ترسو بودن آن ، رویه مثبت این روند هست که نقاط قوت و ضعف ان را همزمان بررسی کنیم .

یه توضیح رو این تصویر بدید مریوط به بحث دوستان درمورد نوع راداره؟

این تحلیل در مورد رفتار جمهوری اسلامی و ترکیه در سوریه هست، وقت کردید مطالعه کنید http://irdiplomacy.ir/fa/news/1979930/بازی-ترکیه-و-ایران-در-پرونده-سوریه

دستاورد سی ساله ، جنگنده ای بدون هشدار دهنده راداری و حرارتی ، سامانه های اقدام الکترونیکی ، موتور توربوفن و ...

اغاز رزمایش مشترک مدافعان آسمان ولایت به مدت دو روز از فردا جالب است در میان بحث‌های داغ دوستان درباره نمایش مضحک دیروز و پشت سر هم چینی سازه های نو و کهنه هواپیمای اف ۵ که از زمان مصطفی محمد نجار در شاهین شهر نگهداری می شوند خبری در رسانه ها انتشار‌ یافت که از دیده ها پنهان ماند. یحتمل سیستم باور را می خواهند تست کنند. گویا همزمان با آغاز تحریم‌ها، فرهنگ احمدی نژادی مبتنی بر شکست استکبار در رسانه های داخلی جان تازه ای گرفته است: http://www.mizanonline.com/fa/news/465113/رزمایش-مشترک-مدافعان-آسمان-ولایت-۹۷-از-فردا-آغاز-می‌شود

تجربه دیگران (1) بخشی از تمرینات موسوم به ردفلاگ ( red flag ) خدمه هوایی کشور های شرکت کننده در این تمرینات بعنوان بخشی از فرایند آموزشی به شکل چشمی با ادوات زمین پایه خودی و دشمن آشنایی پیدا می کنند . درا ین مجموعه بخوبی ، سخت افزارهای پدافند هوایی و زرهی متخاصم قابل شناسایی است .

شما مودبانه و در قالب یک پست مفید(کوتاه یا بلند ) که جنبه آموزشی هم داشته باشد حرفتون رو بزنید ( لطفا جنبه های مثبت رو هم به همراه جنبه های منفی مورد برسی قرار بدید ) اگر پست شما مخفی شد . بنده حرف های شما رو در مورد موضوعات ( نبود دموکراسی در سایت و ... ) را چشم بسته قبول میکنم

صبح همگی بخیر ... عکس های با کیفیت بالاتر مراسم رونمایی از خط تولید جت بومی کوثر از خبرگزاری ایرنا : سایر تصاویر در این آدرس: http://www.irna.ir/fa/Photo/3654526 اگه واقعا اراده بر اینه که این جت به تعداد زیاد ساخته بشه، امیدوارم در گام بعدی به منظور افزایش مداومت پروازی همانند F-5EM Tiger II های برزیلی حتما توانایی سوختگیری هوایی به نسخه وطنی افزوده بشود ! حالا سامانه های IRST ، توسعه پاد هدفگیری دوربرد و سایر مواردی که میشه به عنوان ارتقا در نظر گرفت بماند .... همینکه بتونه دوتا بمب هدایت لیزری GBU-12 (نسخه بومی ش البته) حمل کنه و بندازه رو سر هدف برای من یکی کافیه تا خوشحال باشم

به بهانه افتتاح خط تولید کوثر: اف-۲۰ مسلح به دو موشک فامد اسپارو و دو موشک سایدویندر اف-۵ برزیلی مسلح به دو موشک فامد دربی و دو موشک پیتون جهت دفاع نقطه ای در آسمان های سرزمینی اهمیت شعاع ( رفت و برگشت به مبدا) عملیاتی نسبت به حداکثر برد و همینطور برد به نسبت عملیات فرا سرزمینی میتونه کاهش پیدا کنه و مخصوصا اگه بتونیم تدابیری ببینیم که بتونیم در فرودگاه های غیر نظامی کوچک تر در شهر های کوچک تر هم سرویس های اضطراری به جنگنده هامون بدیم و نیازمند این نباشیم که جنگنده بعد از عملیات حتما به پایگاه نظامی مبدا برگرده. البته در صورتیکه سناریوهای درگیری منجر به داگفایت بشه، برد عملیاتی محدود تر خواهد شد، نسبت به زمانی که قرار باشه از فاصله ای فراتر از میدان دید اقدام به درگیری صورت بگیره. در هر صورت کوثر هنوز گام‌ اول هست، رادار و سامانه اپتیکالی جستجو و رهگیری، شبکه های ارتباطی امن و سریع و امکانات پردازشی مربوطه، و موشک فامد سبک در حوزه درگیری؛ ارتقای موتور به لحاظ کاهش مصرف ( با توجه به اینکه موتور فعلی توربوجت هست و مصرف بیشتری و راندمان کمتری نسبت به توربوفن داره) و افزایش توان، کاهش وزن و بررسی امکان نصب مخازن سوخت تطبیقی در حوزه افزایش برد و توان حمل محموله میتونه از مهمترین گام ها و چالش های بعدی باشه. والبته تمامی گام های فوق میتونه در پلتفرمی تواناتر در زمان کافی تر مورد استفاده قرار بگیره، امیدوارم عزم مسولین جهت توجه و سرمایه گذاری جدی در نیروی هوایی جدی و عمیق باشه. اهمیت کوثر نه به خودشه که به نقطه شروع یک حرکت جهت دستیابی به مقاصد و اهداف بعدی هست.

یه جریان سومی هم از : 3- افرادی که بمب اتمی میخوان تا کلا در صنعت دفاعی رو تخته کنند، بگن خوب دیگه بمب اتم داریم کسی دیگه جرات نمیکنه، اصلا هواپیما و زیردریایی و پدافند و ... واسه چی مون هست؟ اگر صنعت دفاعی ما در بمب اتم خلاصه بشه مثل موشک! با همین تحریم ها و منازعات اقتصادی براحتی خلاء سلاح خواهیم شد. همونطور که سانتریفیوژ ها رو موقت گذاشتیم زمین چون زیرساخت اقتصاد مهیا نبود،...

عکسای مربوط به دوران جنگ سرد هم که ساختگیه منتظر تضمین سردار ما بودن فقط

ببینید کشوری مثل ما اگه بره به سمت انتخاب پلتفرم اف-۵ به جهت دفاع هوایی از روی ناچاری هست و میشه گفت ساده ترین و ارزانترین و شاید تنها راه ممکن هست براش. اما همین الان اف-۵ های سنگاپوری یا تایوانی یا تایلندی رو ببینید که به رادارهای به روز مجهز شدن و توانایی تجهیز به موشک هایی مثل AIM-120 دوربردترین موشک عملیاتی هوابه هوای فعلی آمریکا و یا Sky Sword II تایوانی با برد نقل شده بیش از ۱۰۰ کیلومتر رو دارند. این کشورها، هم جنگنده های توانا تری در اختیار دارن هم ارتباطشون با دنیا به شکلی هست که دستشون برای خرید جدید یا حتی توسعه مشترک و انتقال فناوری باز هست ( چیزی که ما فاقدش هستیم)، ولی با این حال قطعا در ارزیابی های فنی و اقتصادیشون این گزینه هم مثمر ثمر نشون داده که به این سمت رفتن. ۵۰ سال پیش اف-۲۰ به راداری مجهز شد که اون رو قبل از اف-۱۶ به توانایی BVR مجهز می کرد و توانایی حمل ۴ موشک اسپارو رو هم داشت. شکی نیست که توسعه صنایع هوایی بسیار هزینه بر هست به طوری که غول های اقتصادی و نظامی دنیا هم در این حوزه به سمت سرمایه‌گذاری مشترک رفتن، ولی در هر صورت داشتن نیروی هوایی مجهز نیاز به‌ هزینه بالا داره، حتی خریدش و اتفاقا یکی از مزیت های پلتفرم اف-۵ کاهش هزینه ها هست. به هر حال برای کشوری مثل ما ارتباط مناسبی با بقیه دنیا نداریم و تو بزنگاه ها تنها هستیم چاره ای نیست باید این هزینه ها برای توسعه بومی بشه چرا که در غیر اینصورت مجبور خواهیم بود هزینه های غیر قابل جبران بیشتری رو پرداخت کنیم. موشکی مثل فکور به درد این جنگنده نخواهد خورد چرا که هم وزن و ابعاد بزرگی داره هم معتقدم نسبت به موشک های مدرن امروزی توانایی کمتری داره، باید به سمت موشک سبکتر مثل R-77 یا AIM-120 رفت، حداقل تو این زمینه فکر می کنم تا امکان توسعه بومی، خرید خارجیش امکان پذیرتر و سریع الوصولتر باشه نسبت به خود جنگنده یا برخی اقلام مثل موتور. پلتفرم جدید مبتنی بر اف-۵ اگه بتونه 4 تیر موشک هوابه هوای فامد و دو تیر موشک کوتاهبرد حمل کنه کفایت میکنه که هیچ ایده آل هم هست، اتفاقا در نقش دفاع هوایی نیاز به لحاظ وزنی نیاز به حمل مهمات کمتری خواهد داشت نسبت به تهاجمی ضربتی یا پشتیبانی هوایی. حالا حتی در صورت استفاده از دو موتور اوج اگه امکان توسعه توربو فن اون هم وجود داشته باشه و بتوان حتی ۲۵ درصد هم توان اونرو افزایش و مصرف رو به نسبت کاهش داد باز بسیار مطلوب خواهد بود خصوصا اگر که امکان توسعه مخازن سوخت تطبیق پذیر هم برای این پلتفرم مهیا بشه، یادمون هست که همین J-85 فعلی بارها ارتقا داده شد که به اینجا رسید و حتی نمونه توربوفن اون برای مصارف غیر نظامی ( که به دلیل های پس بودن مناسب مصارف نظامی نیست)، پس احتمالا این موتور هنوز پتانسیل برای ارتقا داشته باشه. بماند که زمانی که برای اولین بار صحبت از تولید موتور توربین گازی برای صنایع هوایی شد همزمان از موتور سبک و متوسط صحبت شد، پس این احتمال هم وجود داره که درکنار اوج پروژه دیگری جهت توسعه موتور سنگین تر در جریان باشه. همه صحبت های فوق اگرهاییست که شاید بارها طی این سال ها صحبتشون شده، و هنوز هم در مورد کوثر هم به جهت چوپان دروغگو شدن مسولین مربوطه به واقع برای خود من مسجل نشده تا چه حد به سمت دستیابی به تولید انبوه فناوری های کلیدی مثل موتور و امثالهم حرکت کردیم... اما غرض این بود که یکبار دیگه یادآوری بشه این پلتفرم پتانسیل این رو داره که تبدیل به محصولی با توانایی دفاع هوایی و با هزینه نسبی کمتر در مقابل دیگر گزینه های پیش رو باشه، خصوصا یادمون نره در حال حاضر در درجه اول نیاز به پرنده ای جهت دفاع از آسمان سرزمینی خودمون داریم که این یک سری معایب رو برای این پلتفرم کمرنگ تر میکنه. به طور خلاصه دو تا مزیت اصلی در این انتخاب یعنی پلتفرم اف-۵ هست که در شرایط فعلی، ما رو ترغیب می کنه با این پلتفرم شروع کنیم: 1- کاهش هزینه ۲-سرعت پروژه یا کاهش زمان تکمیل پروژه

درود به دوستان گرامی تحلیل گران داخلی نقص بزرگ مشتقات F-5 را ضعف موتور و ظرفیت کم حمل سوخت در عین مصرف بالا می دانند. منتقدین خارجی هم فقط نقش آموزش را برای آن در نظر گرفته اند و آن را تلاشی از سمت نیروی هوایی ایران برای فرار از مرگ می دانند. (به ویژه پس از عدم پذیرش تقاضای ایران در خرید 24 فروند یاک 130 توسط روسها) https://www.edrmagazine.eu/maks-2017 از نظر برخی از این تحلیلگران کاربری جنگنده کوثر چیزی در حد کایتها و گلایدرهایی که بین سالهای 1934 تا 1936 آلمانی ها از آنها برای آموزش خلبانهایشان استفاده می کردند هست. https://nationalinterest.org/blog/buzz/irans-air-force-dying-30017 اما یک فروند جنگنده مشتق از اف-5 تک سرنشین با اویونیک جدید می تواند با مجموعه ای از یک تیر موشک فکور، یک پاد جنگ الکترونیک و سامانه اپتیکی، سامانه فلیر و دیکوی ضد رادار، دو قبضه موشک فاطر و یک مخزن سوخت تجهیز بشود و به عنوان شکاری آلرت و اسکرامبل مورد استفاده قرار بگیرد. فرانسوی ها یک ضرب المثلی دارند که می گوید "اگر خواستی کسی را بشناسی از روی کفشش او را بشناس" در مورد هواپیمای جنگی هم شاید این موتور باشد که نقش کفش را بازی می کند. هر چند منابع غربی توان مالی ایران در ساخت و تولید موتور توربوجت ملی اوج به تعداد کافی را زیر سئوال می برند و موتورهای نمایش داده شده را بازیابی موتورهای کهنه می دانند اما اولین موتور انتخاب شده در ایران برای اقتباس و تولید مشابه یعنی J85 موتور پر افتخاری است. در ابتدا GE این موتور را به عنوان پیشران برای پهپادهایی که باید نقش دیکوی را برای B-52 ها بازی می کردند تا از موشکهای زمین به هوای روسی در امان باشند، توسعه داد. بعدها نورث روپ برای نصب روی F-5 و T-38 تالون از این موتور استفاده کرد. حتی امروز نیز نیروی هوایی آمریکا برای برخی کاربردها از این موتور استفاده می کند و قصد دارد آنها را تا 2040 در خدمت نگاه بدارد. آزمایشگاه سامانه های پیشرانه ناسا که در سال 2009 تخریب شد، تستهای وسیع و پر هزینه ای روی موتورهای F100، TF30، FY-401 و J85 انجام داده بود. https://www.nasa.gov/pdf/696956main_PursuitPower-ebook.pdf این موتورهای قدیمی دارای سامانه هیدرولیکی-مکانیکی و الکترومکانیکی کنترل سوخت بودند که مستقیم توسط خلبان کنترل می شد که نسبت به نسل اولیه موتورهای جت آلمانی تفاوت اصولی خاصی نداشت. با وجود چنین موتوری طبیعتا مداومت پروازی مشتقات اف-5 هم کم خواهد بود. موتورهای قدیمی دارای مشکلات زیر بودند: هزینه نگهداری بالا، مصرف سوخت زیاد، ارتعاش و صدای زیاد، آلایندگی بالا، نداشتن حفاظت در مقابل استفاده نادرست، نداشتن افزونگی در کنترل به هنگام بروز نقص فنی در سامانه کنترل، بروز استال در کمپرسور به دلیل تغییر ناگهانی در تراتل گاز موتور، راه اندازی موتورها تقریبا نیمه دستی بود، موتور و بقیه اویونیک یکپارچگی نداشت، سامانه تشخیص عیب خودکار و مانیتورینگ سلامت موتور و ارتعاشات وجود نداشت، ذهن خلبان درگیر پارامترهای زیادی از موتور بود به ویژه در تامکت، سامانه فاقد قابلیت تحمل خطا بود و سامانه های کنترل سوخت وزن زیادی داشتند. آمار سوانح نشان می داد که در اکثر موارد اشتباه خلبان و سرعت واکنش ناکافی خلبان در کنترل موتور های پیچیده باعث بروز خسارات جانی و مالی شده است به همین دلیل گرفتن کنترل موتور از خلبان توجیه عملیاتی یافت. از این رو در 1976 طی قرار دادی بین نیروی دریایی آمریکا و پرات اند ویتنی تصمیم گرفته شد که سامانه کنترل و مانیتورینگ خودکار برای موتورهای توربوفن به ویژه برای موتور TF30 که استالهای آن خلبانها را آزار می داد ایجاد گردد. http://proceedings.asmedigitalcollection.asme.org/data/Conferences/ASMEP/83880/V002T02A022-83-GT-234.pdf تنها حذف نیاز به تنظیم موتور برای 300 فروند تامکت سالیانه 1 میلیون دلار صرفه جویی در سوخت و 500 هزار دلار صرفه جویی در نفر ساعت به همراه داشت. در کنار سبک سازی سازه اف-5 با استفاد از مواد جدید و حذف پرچ ها با استفاده از جوش های پیشرفته لیزری و کاهش چند ده کیلویی وزن با جایگزینی سیستم تولید توان بر اساس ترانسفورمر هسته آهن با سیستم بر اساس ترانسفورمر هسته فریت و خنک سازی و چگالش هوای اطراف پایگاه های هوایی با گسترش استاندارد فضای سبز برای افزایش بازده موتورهای جت هنگام تیکاف، سامانه خودمختار کنترل دیجیتال یا FADEC می تواند پاسخی برای مشکل برد عملیاتی و مداومت پروازی مشتقات اف-5 با کاهش اساسی مصرف سوخت (به طور متوسط 15%) به ویژه در پرواز کروز باشد. همانطور که در صنعت خودرو با ظهور ECU ها مصرف سوخت و آلایندگی کاهش یافت و عمر کاری موتور بهبود داده شد و قابلیت تشخیص خطای خیلی بهتری برای موتور ها بدست آمد، در صنعت هوانوردی هم همینطور است و کم کم به سمت استفاده از Digital-electronic-control-unit رفتند. http://uupload.ir/files/vk2_fadec_fig1.png که FADEC نوعی از این سامانه کنترل دیجیتال است. ساخت سخت افزار یک سامانه FADEC کار چندان مشکلی نیست اما ساخت نرم افزار آن برای کشوری مثل آمریکا دست کم 6 سال به طول انجامید و نیازمند مهندسی الزامات دقیق و پیاده سازی توسط افراد با تجربه و خبره است. در شکل زیر یک سامانه FADEC برای موتور پیستونی را مشاهده می کنید. شرکتهای خودرویی اولین توسعه دهندگان این سامانه برای موتورهای پیستونی بودند. http://uupload.ir/files/4u7b_fadec_img_1035_1000_01.gif در شکل زیر یک سامانه FADEC برای موتور توربوفن ساخت BAE-systems را مشاهده می کنید http://uupload.ir/files/s04w_fadec-electron-boeing-777.jpg سامانه های کنترل خود مختار دیجیتال موتورهای جت مشکلاتی هم دارند که عبارتند از: از دست رفتن کنترل در صورت قطع شدن برق ژنراتور یا خالی کردن باتری(که کم سابقه هم نیست) از دست رفتن کارایی موتور و کاهش آن به حداقلی که فقط برای فرود ایمن کافی باشد در صورت بروز اشکال برای سامانه های الکترونیک به نحوی که خلبان دیگر هیچگونه امکان دستی برای دوباره روشن کردن موتور، کم و زیاد کردن قدرت خروجی موتور و ... نخواهد داشت. در صورت بیرون زدن عیب طراحی، افزونگی دوگانه FADEC کمکی نخواهد کرد در حالیکه این افزونگی در صورت بروز خطای اتفاقی نقطه ای بر روی یکی از سامانه های FADEC کاملا قابلیت تحمل دارد و اصولا FADEC برای چنین وضعیتی طراحی شده است بنابراین اجرای آنالیز مدار در بدترین شرایط ممکن و مقادیر تلرانس قطعات و خطای مونتاژ و ... باید حتما در عمیق ترین شکل ممکن انجام بشود. Sneak-Circuit-Analysis هم باید انجام بشود. در مقایسه با سیستمهای هیدرومکانیکی، آنالوگ یا دستی، FADEC پیچیدگی بیشتری دارد. پیچیدگی هم برابر است با باگ. به دلیل پیچیدگی، هزینه-زمان توسعه و اعتبار سنجی بیشتری دارند. در لحظات بحرانی و حساس مثلا برخورد قریب الوقوع با زمین، FADEC از وارد کردن فشار خارج از ماکزیمم نامی به موتور توسط خلبان جلوگیری می کند که می تواند برعکس عمل کرده و به جای حفاظت از موتور باعث نابودی کامل موتور و خلبان و کل هواپیما گردد. علی رغم تلاشهایی که روی موتور TF30 شد اولین جنگنده ای که رسما از تکنولوژی FADEC استفاده کرد یک فروند شکاری اف-15 در 1981 بود. مرکز تحقیقات پرواز Dryden وابسته به ناسا که اولین جایی بود که توانست سامانه هدایت هیدرولیک را حذف کند و یک هواپیما را با روش پرواز با سیم به پرواز درآورد، یک فروند شکاری F-15A را تصاحب کرد و روی موتور F100 آن با موفقیت سامانه FADEC خود را نصب نمود و تست های پروازی را انجام داد. موفقیت این پروژه بود که باعث شد نیروی هوایی ارتش آمریکا برای همه شکاری های خود این سامانه را سفارش بدهد. استفاده از FADEC ها در موتورهای توربوفن روسی هم باب شده است به طوری که نسلهایی از RD-33 و نسلهایی از AL-31 به FADEC تجهیز شده اند. ساختار FADEC: http://uupload.ir/files/qzs9_fadec.png وظیفه این سامانه به صورت خلاصه عبارت است از: کنترل هوای ورودی به کمپرسور (که برای پرنده ای مثل قاهر ضروری به نظر می رسد)، کنترل سامانه سوخت در همه حالتها به ویژه پس سوز،کنترل ارتعاشات، کنترل قدرت خروجی موتور، کنترل فرایند استارت و جرقه زنی، کنترل روانکاری و ... . ورودی سامانه FADEC از هواپیما: دمای محیط، ارتفاع، سرعت بر حسب ماخ، زاویه حمله، فشار ضربه، وضعیت ارابه فرود، سیگنالهای مربوط به پرتاب موشک و راکت و ... . ورودی سامانه FADEC از موتور هواپیما: وضعیت اهرم تراتل، دور موتور در دقیقه، دمای گاز خروجی توربین، مساحت نازل خروجی، وضعیت فلاپهای داکت فن، دمای یاتاقان، ارتعاش موتور، فشارهای مختلف درون موتور و ... . بکارگیری سامانه FADEC در تمام موتورهای جدید و این حقیقت که برای هر موتور یک سامانه جداگانه توسعه داده شده است که هزینه های بسیار لجستیکی و تحقیق و توسعه در بر دارد باعث شد که دکتر علیرضا ر بهبهانی به عنوان متخصص نیروی هوایی ارتش آمریکا پروژه های تحقیقاتی در این زمینه انجام داده و گزارشاتی به چاپ برساند. ایشان پیشنهاد یک پلتفرم هوشمند ژنریک برای بکارگیری در طیف وسیعی از هواگردها را داده است. برخی مقالات ایشان: https://pdfs.semanticscholar.org/presentation/38fe/56dfa1e4fbb6744eead224c545687cea144c.pdf https://pdfs.semanticscholar.org/f3f9/821170be0c5ba1db0531f5d423b940508f5f.pdf http://www.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/a478472.pdf هر چند مطابق آنچه در کتاب پروفسور سعید فرخی استاد دانشکده هوا فضای دانشگاه کانزاس آمده http://libgen.io/book/index.php?md5=D80A0BE074683D4288B37A29E898FA00 سامانه هایی اینچنین باعث کاهش مصرف سوخت به میزان 12 تا 20 درصد، افزایش توان موتور هنگام تیکاف به میزان تقریبی 5%، پرواز نرم تر با ارتعاش و صدای کمتر، راحتی استفاده (نیاز به تنها یک اهرم تراتل دارد) و ریستارت ساده موتور حین پرواز و قادر به استارت داغ موتور روی زمین است اما تجربه به کارگیری ECU های ناپایدار اوکراینی در موتور هواپیمای ایران-140 برای ما تجربه ایمنی نبود. ساخت سامانه کنترل الکترونیک در ایران زمانی شروع شد که به یکباره شرکتهای اروپایی از دادن ECU موتور با استاندارد یورو 2 به ایران با هدف فلج کردن کشور خود داری کردند که در زمان کوتاهی دست کم 3 شرکت فعال در صنعت خودرو اقدام به نمونه سازی سخت افزار با استانداردهای اروپایی نموده و کم کم با صرف هزینه-زمان زیاد و مرارت فراوان اقدام به بدست آوردن دانش فنی نرم افزار کنترل موتور خودروهای موجود کردند و از فلج شدن صنعت خودرو جلوگیری گردید. (بعد از برجام اروپایی های دوباره به بازار باز گشته متعجب از ECU های ساخت داخل نمونه پیشرفته تری از ECU را به بازار داخلی عرضه کردند با قیمتی پایین تر تا اینکه دوباره رفتند) تلاش بر روی توسعه سامانه های کنترل موتور دیجیتال همچنان برای رسیدن به کیفیت های بالاتر ادامه دارد و بستر بسیار خوبی است برای انتقال فناوری به سازنده موتور اوج تا موتور مربوط به قرن گذشته با فناوری روز بهبود داده شود. بسیاری از کشورها قادر به ساخت سخت افزار موتور در صنعت خودرو هستند اما آنچه که یک موتور را به استاندارد یورو 5 یا 6 می رساند در واقع نرم افزار انحصاری پیشرفته درون سامانه کنترل و سامانه پالایشگاه دود است که گلوگاه خودرو محسوب شده و معدودی از کشورها قادر به ساخت آن با کیفیت مناسب هستند. به همین ترتیب ساخت سامانه FADEC برای موتورهای جت کاری ساده نیست و نیازمند سرمایه گذاری مناسب است اما نیاز به شروع از صفر نیست و سابقه خوبی در کشور وجود دارد.

  ضمن تشکر از شما بابت مشارکت در بحث؛   دوست بزرگوارم. مباحث و مفاهیم اقتصادی و اجتماعی، چیزی بیش از شعار است و نیازمند مستندات، محاسبات و مستدلات است. آگاهی بالای علمی در هیچ جامعه ای به تنهایی باعث توسعه ی اقتصادی آن نمی شود. کما اینکه اگر اینطور بود ایران پس از اسلام هم می بایست به همان پیشرفتگی ایران پیش از اسلام می بود. چون ایرانیان دانش لازم را داشتند. یا حتی ایران پس از حمله ی مغول می بایست به همان پیشرفتگی ایران پیش از حمله ی مغول باشند. یا هر تمدنی که نابود شد.   در هیچ یک از این موارد، انقراض و قتل عام تمام مردم انجام نپذیرفت. دانش براساس یک امر بدیهی بدل به پیشرفت می شود : «دانش در پرتو زیرساخت هاست که کاربرد پیدا می کند!»   پس اجازه بدهید با آمار و ارقام و مستندات بحث را به پیش ببریم. بنده عرایضم را مستند به تاریخ و وقایع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آن عصر خدمت شما عرض می کنم و متقابلاً شما نیز مستندات خود را در رد آن ارائه فرمایید.   -------------------------------------------------------------------------------   آلمان در جنگ جهانی اول کمتز از 2 میلیون نفر کشته داد. یک میلیون نفر اسیر و یا مفقود و نزدیک به 4 میلیون نفر نیز مجروح شدند. شهرها و صنایع آلمان تقریباً سالم ماند و زیرساخت های آن تخریب نشد. ترکیب جمعیت آن قبل و بعد جنگ خیلی دستخوش تغییرات قرار نگرفت. دانش اقتصادی و صنعتی آلمان ها هم در همان عصر زبانزد خاص و عام بود و جامعه ی آلمان از این دانش بهره ی کافی برده بود.   تنها بلایی که سر آن آمد، ضبط ذخیره ی طلای آلمان (که آن زمان طلا به عنوان پشتوانه ی پول محسوب می گردید و برابری اسکناس ها با طلا بود) توسط فرانسه و انگلستان بود.   با همین کار کوچک، جمهوری وایمار (که در پی انحلال امپراطوری آلمان تشکیل شده بود)، نه تورم، که ابرتورم را تجربه کرد.   تنها نگاهی ساده به این لینک بسیاری از مسائل را خدمتتان توضیح می دهد.   در آن برهه ایالات متحده کمک اقتصادی بسیاری به آلمان نمود و آلمان مجدداً سرپا ایستاد و صنایع آن شروع به حرکت نمودند. با این وجود به قدری شکننده بودند که در پی بحران اقتصادی ایالات متحده و به تبع آن جهان و بازپس گیری کمک های خود، اقتصاد آلمان با چنان سقوط آزادی مواجه شد که به نرخ بیکاری 30 درصد و رشد تولید ناخالص منفی و تورم بسیار بالا و بسیاری موارد دیگر دچار شد.   همان طور که عرض شد، این تازه در شرایطی بود که صنایع و زیرساخت های اقتصادی آلمان دست نخورده و سالم باقی مانده بود. یعنی اگر ثبات اقتصادی حاصل می شد، منابع و سرمایه ها تأمین می شد، کارخانه ها مجدداً با تمام ظرفیت شروع به فعالیت می کردند و اوضاع اقتصادی آلمان به روزهای خوب خود بازمی گشت، می شد از ظرفیت دانش آن استفاده نمود. این اتفاق تا قبل از به قدرت رسیدن هیتلر خیلی رخ نداد.   اقتصاد آلمان مدیون یالمار شاخت و برنامه های اقتصادی آن و ایضاً برنامه های اقتصادی - نظامی هیتلر بود (که البته تبعات اقتصادی بدی در آینده می توانست داشته باشد که البته کار به آنجا نکشید!) که روی پای خود ایستاد و توانست به شکوفایی برسد.   -------------------------------------------------------------------------------   اما ببینیم در جنگ جهانی دوم اوضاع به چه ترتیب بود! شما تنها این شرایط را با شرایط جنگ جهانی اول قیاس بفرمایید، خود خواهید فهمید که چقدر عرضی که در بالا مطرح شد، شدنی بود.   در این جنگ، بیش از آمار تمامی کشته ها، زخمی ها، مفقودین و اسرای آلمانی در جنگ جهانی اول، آلمان کشته داد. یعنی رقمی بین 7 تا 9 میلیون نفر (طبق منابع مختلف). بیش از 7 میلیون نفر نیز در این جنگ مجروح شدند.   تقریباً تمامی صنایع آلمان مورد هجوم بمب افکن های سنگین امریکایی و انگلیسی قرار گرفت و نابود شد. تقریباً تمامی زیرساخت های المان نابود و یا بشدت آسیب دید. شهرهای المان؛ بالاخص شهرهای صنعتی آلمان با حجم وسیعی از تخریب مواجه گردید.   نسبت جمعیت جوان مرد به زن در جامعه 1 به 8 شد. بسیاری از دانشمندان آلمانی که جان سالم به در برده بودند جذب ایالات متحده، انگلستان، اتحاد جماهیر شوروی و یا کشورهای امریکای لاتین نظیر آرژانتین شدند. اسرای آلمانی به کار اجباری در کشورهای مختلف گماشته شدند و توصیه می شود این لینک را نیز بخوانید.   ذخیره ی طلای آلمان هم که به دست متفقین افتاد و بدیهی بود اگر قرار بود آن را به عنوان غرامت جنگی از آلمان بگیرند (به مانند جنگ جهانی اول)، چه چیزی در انتظار ایشان بود. اگرجه غرب این لطف را در حق آلمان کرد و از ذخایر طلای آن برنداشت، ولی با وجود این آلمان تورم 30 درصدی را تجربه می کرد (و باور بفرمایید این تورم تنها برای کشورهایی نظیر ایران، سوریه و زیمباوه است که قابل تحمل است و کمر اقتصاد هر کشوری را می شکند).   20 درصد کل ساختمان های آلمان تخریب شده بودند. مردم عملاً رو به کشاورزی آورده و نیازهای خود را به سان قرن ها قبل، بر روی زمین می کاشتند و در آلمان مبادله ی کالا به کالا صورت می پذیرفت! تولید سرانه غذا نسبت به قبل از جنگ به کمتر از 51 درصد رسیده بود! تولیدات صنعتی نسبت به قبل از جنگ به یک سوم کاهش یافته بود!   یعنی نه تنها آن دانش و سطح بالای آگاهی علمی کمتر کمکی به آلمان نکرده بود، بلکه اگر به حال خود رها شده بود دقیقاً همان ایده ی افراطیون در ایالات متحده که می خواستند آلمان به عصر کشاورزی بازگردد، محقق می شد. شکر خدا در این زمینه مستندات تاریخی نیز به قدر کفایت وجود دارد و با کمی جستجو می توانید آن را بیابید.   اگر حوصله ی تحقیق هم ندارید، خواندن این مقاله ی فارسی می تواند مفید واقع شود.   -------------------------------------------------------------------------------   امری که اقتصاد آلمان را نجات داد، نه شعارهایی از جنس مواردی که شما فرمودید، که موضوعی بود که از آن به عنوان  Wirtschaftswunder یا همان «معجزه اقتصادی آلمان» یاد می شود. توصیه می کنم حتماً این لینک را مورد مطالعه ی دقیق قرار دهید. البته این لینک بسیار مختصر است و برای فهم حقیقی معجزه اقتصادی آلمان و آگاهی از اینکه چطور آلمانی که به این سطح ویران شده بود که می توانست تا قرن ها در تاریخ مدفون بماند، طی چند دهه تبدیل به ابرقدرت اقتصادی جهان شد، توصیه می شود واژه ی مذکور را مورد جستجوی بیشتری قرار دهید تا دهها مقاله ی ناب علمی و اقتصادی که به جزئیات این طرح را توضیح داده است، پیش رویتان ظاهر شود.   آنگاه خواهید فهمید که برای توسعه ی اقتصادی، چیزی بیشتر از ادعا مورد نیاز است.   کما اینکه ایران عزیز هم دانش و آگاهی بسیاری داشت و بسیاری از زیرساخت های آن دست نخورده و سالم باقی ماند و کمتر از نیم میلین نفر شهید و کمتر از یک میلیون مجروح در جنگ تحمیلی داشت و بسیاری از شهرهای آن سالم ماند و ترکیب جمعیتی آن نیز تقریباً ثابت ماند، اما پس از سه دهه هنوز هم نتوانسته است بسیاری از مشکلات اقتصادی ناشی از جنگ را ترمیم نماید و اگر نبود برنامه ی اقتصادی جسورانه ی دولت پنجم و ششم (که البته تبعات خود را هم داشت) و کمک های بین المللی اقتصادی و پولی و تکنولوژیکی، شاید حتی همین اقتصاد نیمه آباد امروزی نیز وجود نداشت و کشور تا دهه ها با مصائب اقتصادی جنگ ویرانگر دست و پنجه نرم می کرد.   البته ایران در اینجا یک مثال بود برای فهم بهتر اینکه یک جنگ چطور می تواند آینده ی اقتصادی یک کشور را تحت الشعاع قرار دهد؛ حتی با وجود آگاهی و دانش جامعه.   -------------------------------------------------------------------------------   در پایان، باید عرض شود که :   بحث ترمیم اقتصادی آلمان پس از جنگ ویرانگر دوم جهانی و البته ترمیم اقتصادی ژاپن، بحث های بسیار مهمی است که حتی می تواند در تاپیکی مستقل بدان پرداخته شود. لکن به نظر می رسد خیلی با سیاست های سایت همراستا نباشد و مباحث صرف اقتصادی چندان با مباحث میلیتاری همخوانی نداشته باشد؛ اگرچه در راستای وقایع میلیتاری حادث شده باشد. ولی اندک آشنایی با این مباحث به نظر می رسد مفید باشد.   پس توصیه ی حقیر به دوستان این است که با کمی جستجو، مقالات خوبی (که از قضا مقالات فارسی هم کم در این زمینه نگاشته نشده است) که در این خصوص وجود دارد را مطالعه نمایند.

اگه مثال در شان رو بزنم و مسئولین سایت پاکش نکنند ، احتمالا بعدش هم خودشون و هم خودم به جایی می ریم که « عرب نی انداخت » بگذریم ... فعلا کمی با واقعیت کنار بیاید .... هند گفته پول نفت ایران رو پس از کسر مالیات به « روپیه » پرداخت می کنه ... چین ، ترکیه و سایرین هم به همین صورت .... اصولا با چنین وضعیتی شما نباید انتظار « رشد اقتصادی » داشته باشی که منجر به بهبود ساختارها بشه .... ترکیه هم که بنزین به هواپیماهای ما نداده ، در حالی که ما داریم نفت رو زیر قیمت به « لیره » ترکیه بهشون می دهیم .... حتی قاجاریه هم به اون درجه نرسیده که اینجوری به عثمانی هایی که سلطان سلیمشون گسترش دهنده ی « کشتن 7 شیعه باعث رفتن به بهشت می شه » ، سواری بده ... روزی رو می بینم که این نئوعثمانی ها با این حاتم بخشی های ما سلاح بسازند و بر سرمون خالیش کنند و بخشی از خاک ما رو اشغال کنند .... محض اطلاع ، برید و تایپیک تحولات عراق رو بخونید که این نئو عثمانی ها داشتن موقع کشتار 1700 عراقی به جرم شیعه بودن چه بشکنی می زدند ... آمریکا بد ، اسرائیل هم بد ، خب ، درسته ولی دیگه چرا به جاش به هندوی بت پرست و چین کمونیست و نئوعثمانی داریم سواری می دهیم !؟ پوشک مولفیکس 12000 تومنی حالا شده 27500 تومان در حالی که درآمد من ثابت مونده ... حالا شما از عزیزانی که عرضه ی مدیریت پوشک و شیر خشک رو ندارند ، چه توقعی داری !؟ توقع داری که پوز شیطان بزرگ رو به خاک بمالونند !؟ از قدیم گفتن که « سنگ بزرگ ، نشانه ی نزدنه . » من امیدی برای یک کار اصولی و تخصصی در نیروهای نظامی ندارم ، بنابراین می گم « بمب اتم » تا شاید به صورت جزیره ای به چیزی دست پیدا کردیم ... التبه داشتن بمب اتم کشور رو مجبور می کنه در حد و استانداردهای یک کشور اتمی رفتار کنه که شامل این موارد می شه : 1- هر ننه قمری از پشت هر تریبونی دهنش رو باز نکنه و در مورد سیاست خارجی کشور اعلانیه نده 2- مسئولین فرزندانشون رو به دیار شیطان بزرگ و روباه پیر نفرستن ... 3-طرف نگه «آمریکا با یک بمب تمام ارتش ما رو نابود می کنه » و ...

و ما نپذیرفتیم چرا؟ چون این خطوط در دست آمریکا عملا ابزار فریب و زمان‌گرفتن و قابل پیش بینی کردن واکنش شماست. میزنند بعد تماس میگیرند که اشتباه شده و شما چنین و چنان کنید. دو تا دروغ برای طمعکار های شیرین عقل و دو تا تهدید برلی ترسوها میگذارند تنگ دلش (یک چیزی میشه توی مایه های برجام خودمان) علت عدم حمله آمریکا به نیروهای ما در سوریه همان هوشمندی حاج قاسم است که حتی نامه رئیس cia را نگرفت. یعنی تلافی ما در صورت هدف قرار گرفتن‌ نیروهامون توسط آمریکا قابل پیش بینی نیست

البته « آب در هاون » می کوبم وگرنه حکومتی که دنبال « تضمین برای خرید نفتش » هست ، عرضه ی اتمی شدن نداره ... حالا نمی گذارند مثال در شان بزنم وگرنه براتون این قضیه رو به واضح ترین صورت مشخص می کردم ...

باید چیزی باشه که بشه تستش کرد ... وقتی نیست ، چی رو تست کنند !؟ بعدش هم اگه غلاف لیزری و بینایی هم در واقعیت وجود داشته باشه ( در صورت ادعای وجود و تحویل انبوه به نیرو ، حداقل 2 تا ویدئو از تست آزمایشش بیارید ) باید بروند و این غلاف لیزری ادعایی رو با سیستم برق و کامپیوتر هدف گیری اف 5 سازگار کنند ، بعد بروند پاد براش بسازند و حداقل دو یا 3 بار تستش کنند .... مسلم هست که درست کردن یک نمایش با این سازه ی زنگ زده آسان تر هست .... http://www.iribnews.ir/files/fa/news/1397/8/12/2800263_957.jpg نکردن لااقل یک سند بلاست بهش بزنند ... تازه عکس Full HD هم ازش گرفتن ... اگه دقت کنید ، جای وصله پینه ها رو هم مشاهده می کنید ... در این تصویر هم عزیزان ژست اسپایدرمن گرفتند و بدون هیچ تجهیزات ایمنی روی بدنه ی خسته ی این اف 5 ها نشستند که مثلا کار فنی کنند .... کار فنی که همه ش نگران افتادن باشی به درد لای جرز دیوار می خوره ....

یعنی این نمایش ها از 30 سال قبل بودن ولی خب ، دستاوردی نداشته اند و هنوز اف 5 ها ما دارند با تجهیزان 1960 می پرند .... https://defence.pk/pdf/proxy.php?image=http%3A%2F%2Fsohanews.sohacdn.com%2Fk%3Athumb_w%2F640%2F2015%2F1-1439782487743%2Flich-su-hinh-thanh-va-phat-trien-cua-ong-bap-cay-fa18.jpg&hash=55dfa864caac24ad8e1ba2f05d69c863

سامانه وندور یعنی چی؟

عکس بنر هنگام رونمایی کوثر عکس بنر هنگام تولید انبوه! وراه اندازی خط تولید کوثر! به درصدها دقت کنید یعنی چقدر تاثیر داره این دوماه که اون سی سال نداشته! اندازه یک دهه تلاش کردن عزیزان