چگونه یک جنگنده برتری هوایی به یک جنگنده/ بمب افکن ضربتی دوربرد تبدیل شد  بخش دوم و پایانی بنابراین ، برنامه ارتقاء ایگل به گونه E و تسلیح آن به مهمات هوا به زمین و همچنین سامانه های هدف یابی و شلیک ، در کنار ویژگی ذاتی ایگل در حمل مهمات هوا به هوا ، بدان اجازه می داد تا بدون اسکورت اضافی ، ماموریتهای محوله را با ضریب اطمینان پذیری بیشتر ، اجرا نماید . رادار APG-70 در این خصوص ، گل سرسبد این ارتقاء ، مجهز نمودن ایگل به رادار APG-70 محسوب میشد که به خدمه اجازه میداد تا اهداف زمینی را در فواصل طولانی ردگیری و شناسایی نماید ، در عین اینکه گونه E یک جت رزمی دو سرنشینه نیز بود و با اضافه شدن افسر تسلیحات ، بار کاری خلبان و فرمانده هواپیما ، برای تمرکز برروی هدایت هواپیما ، کاهش پیدا میکرد ، ضمن اینکه بر خلاف گونه های قدیمی تر جتهای دوسرنشینه آمریکایی که خدمه کابین دوم ، از تجهیزات لازم برای هدایت هواپیما برخوردار نمی بود ، هر دو خدمه F-15E با در اختیار داشتن اهرم قدرت و همچنین سکان اصلی ، می توانستند ، در موقع لزوم ، هدایت ایگل را بدست گیرند . از سویی دیگر ، ایگل ارتقاء یافته ، برای اجرای حملات هوا به زمین در ارتفاع پایین با مهمات متعارف و همچنین جنگ افزارهای هدایت شونده ، به غلاف لانتیرن (low-altitude navigation and targeting infrared for night - LANTIRN) مسلح می شد که به خدمه اجازه می داد تا در همه گونه شرایط آب و هوایی و حتی در شب ، اهداف را با دقت بالایی مورد اصابت قرار دهد . علاوه براین ، یکی از ارزشمند ترین زیرسیستم های مورد استفاده در ایگل بروزرسانی شده ، رادار تعقیب عوارض زمین تطبیق یافته با خلبان خودکار بود که به این جت رزمی اجازه میداد تا در کمترین ارتفاع ممکن با هدف پنهان شدن از دید رادارهای دفاع هوایی و سامانه های موشکی زمین به هوا به عمق قلمرو دشمن وارد شده و با کمترین ریسک ممکن ، ماموریت محوله را به انجام رساند . مجموعه این دو ویژگی ، در کنار استفاده از دو پیشرانه قدرتمند و توانایی حمل مهمات قابل توجه ، ایگل را به یک پیکربندی ضربتی قدرتمند تبدیل نمود که همچنان ( البته بصورت محدودتر ) توانمندی های رزم هوایی خود را حفظ نموده است . شکار اسکاد دهه نود میلادی ، برای اسکادران های ایگل ، موقعیت استثنایی محسوب میشد ، چرا که برای اولین بار ، نسخه های بهبود یافته F-15 برای انهدام سکوهای شلیک متحرک Scud-B عراق و همچنین از کارانداختن فرودگاه های راهبردی نیروی هوایی ( البته پس از سرکوب کامل شبکه دفاع هوایی این کشور . م ) مورد استفاده قرار گرفتند . مضاف براینکه گزارشهایی در دست است که نشان می دهد ، دسته های پروازی ایگل ، برای انهدام ستون های زرهی نیروی زمینی ارتش عراق و همچنین موقعیتهای مشکوک به حضور صدام ، نیزوارد عمل شده اند . با توجه به موفقیتهای بدست آمده در این جنگ ( علیرغم تلفات ثبت شده برای این جت رزمی .م ) ، بتدریج ، گردان های ایگل نیروی هوایی ، به یک دارایی ارزشمند برای ارتش تبدیل و حتی سایر کشورها نیز برای ارتقاء ایگل های موجود یا خرید تعداد بیشتری از این هواگرد رزمی ، اظهار علاقه نمودند تا جایی که گفته میشود نیروی هوایی اسراییل ، در ازای عدم واکنش به شلیک موشکهای اسکاد از سوی عراق ، حداقل 25 فروند گونه Strike Eagles را دریافت نمود . نیروی هوایی عربستان سعودی نیز ناوگان قابل توجهی از ایگلهای بهبود یافته را در اختیار دارد که برخی معتقدند توانمندی های مشابه گونه های فروخته شده به IAF را بخود می بیند و تا کنون به شکل عملیاتی در یمن وارد عمل شده است . درشرق آسیا ، نیروی هوایی کره جنوبی نزدیک به 60 فروند از گونه F-15K Slam Eagle را در حالی بخدمت گرفته که برخی معتقدند 40 درصد از اجزاء این هواگرد رزمی در صنایع سنگین این کشور تولید شده ، ضمن آنکه سنگاپور و قطر نیز درخواست خود را برای سفارش گونه های پیشرفته تر F-15SG و F-15QA به شرکت سازنده ارائه نموده اند . راست ( F-15SG ) و چپ ( F-15QA ) علیرغم تمامی این موارد ، هنوز انواع اولیه ایگل ، در خدمت نیروی هوایی ارتش ایالات متحده قرار دارد و این بدلیل کمبود هواگردهای برتری هوایی در سازمان رزم نیروی هوایی از ابتدای دهه 70 میلادی در مقایسه با جتهای ضربتی است. علت این امر را می توان در این تحلیل جستجو نمود که نیروی هوایی ارتش ایالات متحده از پایان جنگ ویتنام تا کنون در حوزه برتری هوایی ، با هماورد قابل توجهی مواجه نشده ، در حالی که در تمامی این سالها ، ماهیت مداخله نظامی این کشور، نیاز به جتهای ضربتی هوا به زمین را همواره پیش روی افسران مستقر در پنتاگون قرار داده است . FB-22 STRIK RAPTOR در مجموع ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، اولین نیرویی بشمارمی آید که یک پیکربندی ویژه برتری هوایی را به یک جنگنده تهاجمی تبدیل نمود و موفقیت در این برنامه ، بطور قطع عامل انگیزشی بسیار قدرتمندی برای سایر کشورها جهت دنبال نمودن پروژه های مشابه تحلیل میشود . بعنوان مثال ، برنامه FB-22 STRIK RAPTOR یک گونه متمایز از جت برتری هوایی اف-22 محسوب میشد که بدلیل هزینه های بسیار بالا هرگز دنبال نگردید ، هرچند به نوعی در ادامه برنامه F-15E قرارداشت . در عین حال ، نیروی هوایی روسیه نیز با معرفی جت Su-34 ، که نمونه تهاجمی سوخو-27 بشمارمی آید ، و همچنین چین با معرفی گونه J-16 که گونه با قابلیتهای تهاجم زمینی J-11 است ، به نوعی دنباله رو فلسفه نیروی هوایی ایالات متحده بودند . طبیعی است که با توجه به اینکه سه کشورفوق ، تنها تولید کنندگان جتهای برتری هوایی در معنای خاص خود ، محسوب میشوند ، سرمایه گذاری برای تبدیل سخت افزارهای نامبرده به جتهای ضربتی بردبلند ، نشان دهنده موفقیت آمیز بودن این فلسفه دارد ، چنانکه اثبات شده که هزینه توسعه این برنامه ها ، به مراتب کمتر از هزینه طراحی یک سامانه جدید است . در نهایت ، موفقیت F-15E در صحنه عملیات رزمی ، جریانی را پدید آورد که امکان گسترش آن به نسل پنجم و ششم جتهای رزمی را فراهم آورده است . برخی از ناظران نظامی معتقدند که گرچه برنامه FB-22 لغو گردید ، اما روسها درصدند تا در دهه آینده ، براساس پیکربندی سوخو-57 ، یک هواگرد تهاجمی با شناسه 'Su-64 یا با نامی مشابه را به دنیای هواگردهای رزمی معرفی نمایند ، همانطور که انتظار می رود تا چینی ها نیز توسعه گونه تهاجمی j-20 را در دستور کارخود قراردهند . بن پایه صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

باتوجه به صحبت های حسن نصرالله و جواب نتانیاهو، میشه این برداشت رو کرد که حملات اسرائیل بیشتر جهت نمایش انتخاباتی دارد تا یک برنامه هدفمند و از این رو این فرض تقویت می شود که ایران در سوریه در حال اجرای یک پلن بزرگ است که تا نهایی شدن نمی خواهد از آن رونمایی کند فقط با توجه به رفتار های اسرائیل امکان دارد بخش هایی از آن زودتر از موعد رونمایی شود

یک نکته ای هست که توجه به تحلیل درست و تصمیم بر مبنای اون چقدر مهمه! سید حسن نصرالله دیشب گفت که امریکا به روسها اطلاع میدند که ایران اگر از سوریه خارج بشه ما تا اخرین نفر را بیرون میکشیم، روس ها به ایران و ایران به حزب الله انتقال میده. ولی سید حسن میگه تحلیل ما اون زمان این بود که ترامپ هرطور شده میخواد از سوریه خارج بشه ولی در این مرحله با خودش حساب کرده که چه خوب میشه با این برگ بازی کنم و یک برگ برنده هم همراهش داشته باشم و به عنوان یک دستاورد رونمایی کنم ازش. حزب الله اطلاع میده که خیر، ایران هم همچنین و خب بعد چند ماه ترامپ تصمیمش را عملی میکنه ولی بدون داشتن اون برگ برنده که به عنوان تیری در تاریکی پرتابش کرده بود. خلاصه تحلیل و تصمیم درست و به زمان مناسب بسیار مهمه. در مورد ونزوئلا هم ما نباید با تحلیل غلط منفعل باشیم در میدان.

سلام علیکم توضیحات مشرق نیوز در مورد برخی از تسلیحات و ادوات جدید رونمایی شده در نمایشگاه دستاوردهای جدید نیروهای مسلح در مصلای امام خمینی . https://www.mashreghnews.ir/news/932973/دستاوردهای-جدید-نیروهای-مسلح-در-نمایشگاه-اقتدار۴۰-کمان-جدیدترین

شاید هم فقط این دوتا سرجنگی ندارند و برای نمایش هستند و باقی عملیاتی برای نمایش همین دو تا را هر جایی می‌برند

دوستان، با توجه به اینکه ظاهرا صاعقه ۲ در تعداد تولید شده به نظرتون موتور جت استفاده شده چیه؟

ایگل ضربتی چگونه یک جنگنده برتری هوایی به یک جنگنده/ بمب افکن ضربتی دوربرد تبدیل شد بخش نخست جت رزمی دو موتوره اف-15 ایگل ( عقاب) که نخستین پرواز خود را در سال 1976 تجربه نمود ، دومین جنگنده نسل چهار ، در کنار جت برتری هوایی اف-14 محسوب می شد که بطور دقیق ، 24 ماه پس از ورود بخدمت تامکت به خدمت رزمی در نیروی دریایی ، پروازهای عملیاتی خود را برای نیروی هوایی آغاز کرد . مورخان تاریخ هوانوردی معتقدند که ارتش آمریکا پس از عدم محقق شدن انتظارات نیروی دریایی و هوایی از جنگنده اف-4 در برابر جتهای نسل اول و دوم روسی نظیر میگ-17 ، 19 و 21 در جریان جنگ ویتنام ، در کنار انتشار گزارشهایی مبنی بر تلاش اتحاد جماهیر شوروی سابق در خصوص توسعه نسل جدیدی از جتهای برتری هوایی که بعدها در قالب میگ-23 و 25 نمود پیدا نمود ، درصدد برآمد تا یک پیکربندی رزمی جدید را که تضمین کننده برتری نظامی این کشور در برابر نیروی هوایی اتحاد شوروی بوده و در عین حال بتواند تهدیدات آینده را نیز خنثی سازد ، توسعه دهد . ازسوی دیگر ، بررسی توان رزمی جت افسانه ای میگ-25 فاکس بت که درآن زمان با سرعت غیر قابل تصور خود ( چیزی در حدود 3 ماخ ) عملیات شناسایی برفراز شبه جزیره سینا و همچنین قلمرو اسراییل را به اجرا می گذاشت و توجه به این واقعیت که تلاشهای مکرر IAF برای رهگیری این جت روسی بارها ناکام مانده بود ، باعث گردید تا تصمیم گیران پنتاگون ، بیش از گذشته ، نسبت به توانایی های روزافزون نیروی هوایی ارتش سرخ دچار نگرانی شده و همین امر منجر به تولد پیکربندی اف-15 گردید . طبیعتا" فلسفه طراحی ایگل در درجه نخست ، ایجاد پتانسیل لازم در ارتش ایالات متحده برای کسب برتری کامل هوایی و کنترل فضای نبرد در آسمان تعریف شد و این از جمله مشهوری که توسط طراحان ایگل دائما" تکرار می گردید (not a pound for the ground) کاملا عیان بود . بدین ترتیب ، اسکلت هوایی (بدنه هواپیما ) به گونه ای چیدمان شد که صرفا" برای رزم هوایی مناسب بود و به تقریب در ابتدای امر ، هیچ سامانه تخصصی برای اجرای حملات هوا به زمین بر روی ایگل نصب نشده بود . با توجه به موارد فوق ، اف-15 بعنوان یک جنگنده تخصصی برتری هوایی ، پس از ورود بخدمت ، کارنامه قابل قبولی را به نمایش گذاشت و علیرغم اینکه حضور آن در ویتنام ، بدلیل طولانی شدن اتمام برنامه و تولید آن ، میسر نشد ، اما نقطه اوج عملیات رزمی آن در ابتدای دهه هشتاد میلادی و در سازمان رزم نیروی هوایی اسراییل (IAF) رقم خورد . این مساله را می توان در رویارویی این جنگنده ( عملیات Mole Cricket 19 ) با جتهای نسل دوم و سوم روسی نیروی هوایی سوریه ( شامل میگ-23 و 23 ) بخوبی مشاهده نمود . واضح بود که ایگل به گونه ای طراحی و مسلح گردید که بتواند جتهای قدیمی روسی را بطور قاطع ، وارد چالش جدی نماید و این درگیری ها ( علیرغم ثبت گزارشهایی مبنی بر آسیب دیدن ایگلها در رزم هوایی ) نیز به عینه ، این مساله را به اثبات رساند . با این حال ، ایگل تا زمان معرفی ابررهگیر میگ-31 بعنوان نخستین جت نسل چهار روسی به سال 1981 ، سلطان بدون رقیب رزم هوایی بشمار می آمد ، اما با انتشار اخباری مبنی بر تمایل روسها برای صادرات گونه های خاصی از جتهای میگ-31 ( که هرگز صورت نگرفت . م ) و همچنین سوخو-27 که رقبای سرسختی برای اف-15 در رزم هوایی محسوب میشدند ، مزیت ایگل ، بتدریج رو به افول نهاد . با توجه به این وضعیت ، ارتش ایالات متحده که پس از جنگ ویتنام ، به شکل فزاینده ای به یک پیکربندی هوایی انعطاف پذیر رزمی برای اجرای حملات دوربرد هوا به زمین نیازمند شده بود ، بتدریج به ارتقاء و تغییر ماموریت ایگل علاقه مند شد . با این وصف ، مسیر برای تطبیق این نیازمندی ارتش با ویژگی های ذاتی اف-15 چندان هموار به نظر نمی رسید ، مضاف براینکه ، برخی براین اعتقاد قرارداشتند که هر چند اف-16 قابلیت اجرای حملات هوا به زمین را از ابتدای ورود بخدمت ، در خود می دید ، اما توانایی حمل مهمات کافی در بردهای طولانی را نداشت و این برای نیروی هوایی به یک معضل تبدیل شده بود . به همین منظور ، مک دانل داگلاس ، بعنوان شرکت توسعه دهنده ایده ایگل ، ماموریت پیدا کرد تا با توسعه نمونه اولیه اف-15 به گونه E ، قابلیت اجرای حملات دوربرد هوا به زمین را به این پیکربندی اضافه کند ، که این برنامه ، طرح اولیه ایگل را بطور کامل دچار تغییرات عمده نمود . ادامه دارد .................... پی نوشت : 1- تصاویر پستهای قدیمی این تاپیک بطور کامل بازیابی شد صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

منبع؟!!!

جالبه، من این را نمی دونستم. معمولا دیگه غرب و غربگراها نهایتا بهانه می کردند که تقلب شده و هیچ سندی هم ارائه نمی کردند و در نهایت چماق پس چرا نزاشتید نظارت خارجی (با اینکه به شدت مخالف استقلال یک کشور هست چنین دخالتهایی و نمایش های اینچنینی در برخی کشورهای غربی در حقیقت نمایشهای درون سازمانی بین کشورهای با منافع مشترک و یا در نهایت قدرت تحمیل اراده است) باشهرا بلند می کردند ولی اینجا نماینده ونزوئلا اشاره میکنه که غربی ها تصمیمشون را قبلا گرفته بودند. اینکه مادورو نباشه به هر قیمتی، مشروعیت زدایی، تحریم و تحمیل و تهدید و در نهایت توسل به سوق دادن یک کشور به جنگ داخلی. جالبه مثلا در یمن اسم این عمل با اون همه جمعیت تظاهر کننده میشه شورش!! و در ونزوئلا انقلاب. پرداخت غرب و غربگراها در جهان و کشورها و اروپا به دو ماجرا هم جالبه.

Chengdu/PAC JF-17B - از زمان به خدمت گرفته شدن Chengdu/PAC JF-17 توسط نیروی هوایی پاکستان و بعدتر تعریف پروژه های بروزرسانی (بلاک2 و 3) و جدی شدن مسأله‌ی بازاریابی و فروش، یکی از دغدغه‌های پاکستان نبود یک نسخه‌ی دو سرنشينه آموزشی بود به همین منظور ارتباطات با شریک چینی(چنگدو‌) آغاز شد و برای اولین بار ماکت نسخه‌ی دو سرنشينه‌ی JF-17 در ایرشوی پاریس‌‌2013 به نمایش درآمد و کار ساخت اولین پیش‌نمونه در سال 2014 آغاز و دو سال بعد در دسامبر‌2016 ساخت آن به پایان رسید یک سال بعد در 21 آوریل 2017 اولین پیش‌نمونه به ریجستر BC0001 نخستین تست تاکسی روی باند در فرودگاه کمپانی چنگدو انجام شد و در 27 آوریل اولین پرواز آن نیز به ثبت رسید این پیش‌نمونه بعدتر جهت تست تحویل پاکستانیها شد و همکنون در حال گذراندن تست در این کشور میباشد، دومین و سومین پیش‌نمونه هم ساخته شده و در حال تست در کمپانی چنگدو میباشند. - در نسخه‌ی دو سرنشينه با توجه اضافه شدن کابین دوم و افزایش وزن کلی جنگنده؛ با استفاده هر بیشتر از مواد کامپوزیت سعی شده وزن جنگنده تا حد قابل قبول پایین نگه داشته شود، همچنین در پشت کاکپیت برای جایگذاری تجهیزات الکترونیکی در این قسمت و باز شدن فضای برای حمل سوخت بیشتر (در واقع سوختی که جای مخازن آن توسط کابین دوم اشغال شده) یک سازه‌ی معکب مستطیلی سرتاسری تا سکان عمودی کشیده شده است، و برای کم شدن درگ سکان عمودی زاویه بیشتری داده شده است و احتمالا در آینده‌ی نزدیک یک میله سوختگیری هوایی نیز روی آن نصب خواهد شد؛ در بحث اویونیک نسخه‌ی دو سرنشينه مشابه با بلاک دوم JF-17 (لینک داده برخط با آواکس ZDK-03، سیستم جنگ الکترونیک جدید و دیگر تغییرات در اویونیک، گستره‌ی سلاح‌های قابل حمل بیشتر و...) است و بنا بر نقل قول‌های مختلف همان رادار پالس داپلر KLJ-7V2 (بیشینه برد 110km برعلیه هدفی با سطح مقطع 3 متر مربع، کشف ده هدف و درگیری به دو هدف همزمان) روی نسخه‌ی دو سرنشينه نصب و به عنوان مهمترین مشخصه این جنگنده از یک سیستم پرواز با سیم دیجیتال سه کاناله بهره می‌برد. -براساس آنچه در ابتدا ذکر شد پاکستان اولین خریدار JF-17B خواهد بود و براساس خبرهای منابع پاکستانی موافقت نامه‌های اولیه هم به امضای طرفین رسیده است، اما در موضوع بازار بین‌المللی هم با نگاهی به خبرهای منتشر شده (در خصوص شایعات بی‌پایه و اساس مربوط به خرید این جنگنده توسط ایران صحبت نمیکنم و مقصود کشورهایی نظیر آذربایجان که در مراحل پایانی انعقاد قرارداد هستند و یا نسبت به خرید ابراز علاقه نموده و یا در حال ارزیابی هستند نظیر سودان، مصر، مالزی، بولیوی و....) JF-17B هم شانس فروش در کنار نسخه‌ی تک سرنشین خواهد داشت. - به عنوان جمع‌بندی، محصول پروژه‌ی مشترک Chengdu/PAC با عنوان JF-17 شاید در رده‌ی محصولات استخوان خرد کردهای آمریکایی، اروپایی و حتی روسی نباشد و در مقام قیاس در رده‌ی پایین‌تری قرار بگیرد اما (حداقل در ظاهر) نمود عینی یک همکاری مشترک موفق در حوزه‌ی ساخت هواگرد میباشد و این نکته را هم فراموش نکنیم که پاکستان محدودیت‌های بودجه‌ای فراوانی دارد و از ابتدا هم توان سرمایه‌گذاری سنگین روی این پروژه نداشت ولی خروجی کار برای کشوری مثل پاکستان به شدت رضایت بخش بوده و می‌بینیم که در حوزه‌ی صادرات هم در حال کسب موفقیت‌هایی (هر چند کوچک) میباشد.

تقویت پدافند بوموسی سامانه سوم خرداد در پشت سر سرلشکر باقری در جریان بازدید امروز سرلشکر باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح کشورمان، تصویری از پدافند سوم خرداد در جزیره بوموسی نشان داده شد که نشان از تقویت پدافند این جزیره استراتژیک دارد. در گذشته پدافند این جزیره تنها شامل توپ‌های پدافندی و سامانه مرصاد بود که با اضافه شدن سامانه متحرک سوم خرداد، توان پدافندی این نقطه حساس چندین برابر افزایش پیدا کرده است. با توجه به مجهز شدن این سامانه به موشک‌های جدیدتر و افزایش برد آن تا 105 کیلومتر، سوم خرداد قادر است تا بخشی از فضای هوایی کشور امارات را پوشش دهد و همچنین بخش قابل توجهی از محیط حساس خلیج فارس را مورد حمایت قرار دهد. منطقه تحت پوشش سامانه سوم خرداد به مرکزیت جزیره بوموسی نکته قابل توجه این است این سامانه می تواند در نقطه‌ی انتهایی برد فعلی خود پایگاه هوایی المنهاد امارات را پوشش دهد. این پایگاه هوایی میزبان نیروهای هوایی کشورهای انگلیس، ایتالیا، هلند، نیوزیلند، استرالیا، آمریکا و کانادا بوده است. گرچه با توجه به قرارگیری این پایگاه هوایی در آخرین نقطه‌ی پوشش سامانه سوم خرداد، خطر کمی پروازهای این پایگاه هوایی را تهدید می کند اما در آینده و با به کارگیری موشک‌های جدیدتر در سوم خرداد و افزایش برد این سامانه این پایگاه به صورت کامل در برد سوم خرداد قرار خواهد گرفت و حتی پایگاه هوایی الظفره نیز در صورت رسیدن برد سوم خرداد به 200 کیلومتر (هدف گذاری سپاه برای سوم خرداد رسیدن به برد 200 کیلومتر است) کاملا در چتر پدافندی سوم خرداد واقع خواهند شد و یک خطر بزرگ برای جنگنده‌های این دو پایگاه خواهد بود خصوصا آواکس ها، هواپیمای حمل و نقل نیرو و تانکرهای سوخت رسان به هدفی دندانگیر برای این سامانه تبدیل خواهد شد. پایگاه هوایی المنهاد امارات مختصات پایگاه هوایی المنهاد: 25°01′37″N 055°21′58″E پی‌نوشت: هر گردان سوم خرداد از 4 آتشبار تشکیل شده است و هر آتشبار توانایی هدف قرار دادن 4 هدف با 8 موشک را داراست یعنی یک گردان سوم خرداد توانایی هدف قرار دادن 16 هدف را دارد.

راه حل بخش مالی کشور با درست کردن زیر ساخت ها و تجدید حیات تولید ممکن هست برجام یک مسکن و آرام کننده بود متاسفانه مسئولان با خوردن مسکن یادشون رفت علت درد کجاست و پی درمان نرفتن حالا درد برگشته و شدیدتر برگشته من خودم به عنوان کسی که نظر مثبت روی برجام داشت، از به هم خوردن برجام زیاد ناراحت نشدم چون وضع به جایی رسیده که مسئولان مجبورن سیستم اقتصادی رو درست کنن متاسفانه تا فشار بالا سر سیستم نباشه سمت اصلاح نمیره این فرصت به مسئولان داده شد که زیر سایه برجام کارهایی پایه ای انجام بدهند ولی استفاده نکردند و اکنون باید کم کاری خودشون و گذشته رو ببینند

یک خبر قدیمی خواندنش خالی از لطف نیست مشرق: فانتوم‌های ایرانی مجهز به رادارهای اف 16 و JF-17 می‌شوند . آدرس: . https://www.mashreghnews.ir/news/471519/فانتوم-های-ایرانی-مجهز-به-رادارهای-اف-16-و-JF-17-می-شوند-عکس

هم مطالعاتش انجام شده هم مذاکراتی صورت گرفته برای 2 هواپیمای جی 10 و جی اف 17 و همچنین هواپیما های باری نظامی

سلام پرنده تندر پاکستان به نظرم تا حد بالایی از نظر پلتفورم به پروژه IAR-95 کشور رومانی شباهت دارد . . تندر تقریبا همزمان با شفق در ایران ساخته شد شفق رادارگریز بود و چه بسا از تندر بهتر بود پروژه دیگر ایران شبیه به تندر با پیشران احتمالی rd-33 شاید صاعقه بود . . صاعقه تک موتور و با این استتار مشکی که احتمالا قصد بوده از مواد ضد رادار استفاده بشود اگر به مطلب آقا رضا(اسکای هاوک) درباره انتقال پروژه شفق به قاهر و همینطور بحث خرید فناوری تندر از پاکستان و چین با توجه به سفرهای متقابل مقامات نظامی توجه داشته باشیم احتمالا شاهد استفاده این فناوری ها(اویونیک و پیشران و..) در پروژه های ایران مثل قاهر باشیم یا حداقل صاعقه به عنوان نسل 4 در دو مدل ساخته بشود . . ترند گذاری صاعقه در نسخه تک موتوره شبیه تندر بود . اما صاعقه حاشیه دیگری هم دارد و ظاهرا هدف نهایی رسیدن به پرنده ای در حد هورنت هست . . کمااینکه در پاکستان هم بحث ساخت تندر 2 موتوره جریان دارد چه بسا در آینده نظر به همکاری ایران با چین، پاکستان و روسیه شاهد ساخت نسخه ارتقا یافته صاعقه هم باشیم پرنده ای دو موتره با اونویک و موتور قوی تر (بحث ساخت موتور rd-33 در مپنا هم توجه بشود خوب هست) .

JF-17 های بیشتر برای نیروی هوایی میانمار قابلیتها و مزیتهای جنگنده مشترک چینی- پاکستانی براساس گزارشهای منتشر شده ، نیروی هوایی میانمار در حال دریافت گروه جدیدی از جنگنده های جدید تک موتوره JF-17 تاندر ، محصول مشترک چین – پاکستان است که به شکل قابل توجهی ، توانایی های رزمی این نیرو را در جنوب آسیا ارتقاء خواهد داد . در حالی که به شکل همزمان ، کشورهای غربی تحریم های سختی را برای علیه دولت رانگون وضع کرده و بشدت از فروش سلاح توسط طرف سوم به این کشور آسیایی جلوگیری بعمل می آورند ، چین ، پاکستان و روسیه ، در حالی ایجاد پیوستگی دفاعی نظام مندی با این کشور هستند. در همین راستا ، امضاء قرارداد خرید جتهای JF-17 مدت کوتاهی پس از سفارش یک مجموعه شش فروندی از جنگنده های سوخو-30 به روسیه صورت پذیرفت که در حقیقت تکمیل کننده اقدامات جامع دو کشور مبنی بر تقویت روابط دوجانبه دفاعی میان مسکو و رانگون محسوب می شد . گفته می شود که سوخو-30 با اضافه شدن JF-17 به یک ترکیب مرگبار رزمی برای نیروی هوایی میانمار تبدیل خواهد شد . در حال حاضر ستون فقرات اصلی نیروی هوایی میانمار ، شامل گونه های قدیمی جنگنده سبک اف-7 و جتهای میان وزن میگ-29 است که سالهای طولانی در خدمت این نیرو قرار دارد . بااین وصف ، نمونه فروخته شده به میانمار شامل JF-17 Block IIاست که اگر چه براساس الگوی J-7 طراحی شده ، اما به مراتب و درمقایسه به گونه های قبلی ، پیشرفته تر بوده و می تواند جایگزین شایسته ای برای جتهای فرسوده نیروی هوایی میانمار باشد ، در حالی که به نظر می رسد شانس ناوگان فالکروم های این نیرو برای ادامه خدمت افزون تر می گردد . به اعتقاد برخی تحلیگران نظامی ، جت مشترک چینی-پاکستانی ، توانایی حمل مهماتی را دارد که تا پیش ازاین مشابهی برای آن در میانمار وجود نداشت . بعنوان مثال موشکهای هوا به هوای PL-12 با بردی نزدیک به 100 کیلومتر ، در شمار جدیدترین سلاح جنگنده های میانمار قرار می گیرند که در گذشته در سازمان رزم آن قرار نداشت . از سویی دیگر ، با ورود جتهای جدید ، نیروی هوایی این کشور به موشکهای ضد کشتی YJ-12 با بردی نزدیک به 400 ناتیکال مایل وسرعتی در حدود 4 ماخ مسلح می شوند که تهدید بسیار خطرناکی برای شناورهای متخاصم در بردهای قابل توجه خواهد بود . ناظران نظامی براین باورند که با توجه به ارتفاع عملیاتی این جنگنده ( نزدیک به 17 کیلومتر ) که بالاتر از رقبای پیشرفته تری نظیر اف-35 و اف-16 قرار می گیرد ، در کنار قابلیت حمل و شلیک بیشتر از 15 گونه متفاوت از موشکهای هوا به هوا ، هوا به زمین و ضد کشتی ، عملا" نیروی هوایی میانمار به یک وزنه قابل توجه در این حوزه جغرافیایی تبدیل می گردد . مضاف براین ، هزینه های پایین تعمیر و نگهداری و مهمتر از آن هزینه عملیاتی بسیار ارزان ، JF-17 را به یک گزینه ایده آل برای کشورهایی با بودجه های دفاعی کمتر تبدیل می کند ، ضمن اینکه به خدمه هوایی اجازه میدهد تا زمان بیشتری را برای تمرین های مداوم در هوا صرف کنند که این مساله در خصوص جتهای رزمی سنگین تر چندان مصداق ندارد . در حال حاضر ، نیروی هوایی میانمار یکی از دو مشتری تایید شده JF-17 بشمار می آید ، اما مشتریان دیگری نظیر جمهوری آذربایجان ، مصر و سریلانکا برای خرید این جت رزمی ابراز علاقه کرده اند . علیرغم اینکه قرار است نمونه بلاک-2 این جنگنده تحویل میانمار گردد ، اما به نظر می رسد که نیروی هوایی این کشور به خرید بلوک-3 جت چینی – پاکستانی علاقه مند شده ، هر چند این نمونه در حال حاضر در دست توسعه قرار دارد ولی به احتمال زیاد به یک رادار AESA و پیشرانه های جدید مجهز شده که سرعتی فراتر از 2 ماخ را بدان خواهد داد که بدلیل استفاده افزون تر از مواد مرکب در ساختار بدنه است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

یکی از نقاط ضعف های تانک کرار بی حفاظ ماندن بخش حلقه برجک است. نحوه چینش زره های واکنشی بر روی برجک تانک با وجود نقاط قوتی مانند پوشش کامل برجک یک نقطه ضعف قابل توجه دارد. شکل چینش زره های واکنشی موجب می شود حلقه برجک بی دفاع بماند و در صورت اصابت پرتابه های ضد زره به این بخش از تانک احتمال نابودی تانک وجود دارد. البته راهکارهای برای بهبود حفاظت این بخش از تانک نیز در دسترس است. ارتش روسیه در نظر دارد تا بسته های بروز رسانی جدیدی برای تانک های تی-90 آ تولید نمایید. این بسته های ارتقا با نام های تی-90 ام شناخته می شود. نکته قابل توجه در این بسته ارتقا استفاده از زره های واکنشی رلیکت است تا سطح حفاظت تانک افزایش یابد. نحوه چینش زره های واکنشی رلیکت در تانک تی -90 همانند تانک کرار باعث می شود. حلقه برجک بی دفاع بماند. روسها با دانستن این مسئله در نمونه اولیه تانک تی-90 ام با اضافه کردن زره های قفسی سعی در رفع این نقص دارند. در نمونه ی بعدی تانک تی-90 ام یک توری ضد راکت برای حفاظت از حلقه برجک تانک نصب شد. پس می توان از ایده روسها در بهبود تانک کرار استفاده کرد. نمونه اولیه تانک تی-90 ام - برای حفاظت از حلقه برجک از زره های قفسی استفاده شده است نمونه بعدی تانک تی -90 ام که به شکل غیر رسمی به نمایش در امده است - برای حفاظت هر چه بیشتر از حلقه برجک از توری ضد راکت استفاده شده است نصب توری ضد راکت به شکل سراسری در اطراف برجک روس ها برای حفاظت از حلقه برجک، این بخش حیاتی تصمیم به نصب توری های ضد راکت گرقته اند. البته فقط روسها به فکر حفاظت از حلقه برجک نبوده اند. در این بین می توان به مواردی مانند استفاده از ورقه های لاستیکی توسط اوکراین و زره های گوی وزنجیر در بسته بروز رسانی پی تی -16 لهستان اشاره کرد. تی-72-120 اوکراینی مجهز به زره های واکنشی به همراه ورقه های لاستیکی در برجک - ورقه های لاستیکی می تواند در برابر راکت های ضد زره برای حفاظت از حلقه برجک موثر باشد

خواندن خاطرات رزمندگان هم مایه فخر است و هم حسرت... به قول حافظ: ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش/ بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش/ از بس که دست می گزم و آه می کشم/ آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش [quote name='senaps' timestamp='1381942969' post='344322'] و واقعا هم فکر میکنم جنگ کردستان وحشتناک تر هم بوده.... چون متاسفانه ظاهرا اون زمان کردا زیاد با انقلاب نبودن... ‌( البته شهید کم ندادیم توی جنگ ولی خوب اینورش هم هست که برخی استان ها مثل کردستان دیگه اون زمان بدجوری شورش رو در اورده بودن ) جنگ در اونجا و امن کردن کردستان باید به تمام کسانی که جنگیدن دست مریزاد گفت و یه حمایت اساسی ازشون کرد... ولی خوب اینجوریه دیگه... [/quote] حزب دموکرات و کومله تبلیغات شدیدی در کردستان به راه انداخته بودن...اما مدتی پس از اومدن سپاه پاسداران به تدریج نظر اذهان عمومی برگشت. شرح مفصلش در کتاب «نورالدین، پسر ایران» هست.

[quote] متاسفانه کشور ما بیماره [/quote] تشکر از تاپیکی که زدین و موضوعی که مطرح کردین جسارت نشه به دوستان اما متاسفانه اکثر ما بیماریم!!! زمانیکه بعضی خدمات به خانواده شهدا جانبازان رزمندگان و غیره داده میشد [مثل سهمیه کنکور خارج از درست یا غلط بودنش]، خود ما انتقاد میکردیم که چرا اینقدر به این افراد رسیدگی میشه و چه خبره و دیگه بسه و پس ما چی و... و به این بهانه مستقیم و غیرمستقیم اهانتهای زیادی به این افراد میشد بعدها -اشاره به دوره خاصی نیست- که بعضی از این خدمات گرفته شد و این خانواده ها از اون چیزی که لایقش بودن محروم شدن و جبهه ندیده ها طلبکار رزمندگان، صدای ما دراومده که چرا به اینها رسیدگی نمیشه!! هیچوقت میانه روی نمیکنیم

متاسفانه کشور ما بیماره

داداش اون ایثارگری هم حتی بدرد ما نخورد اونم کشکه فقط بگم زمانی که بابام جبهه بود مامانم حتی 5 ریال نداشت بزاره کنار اون پنج ریالی دیگش و یه قرص نون بخره و شکم من و داداشم که گشنه بودیم سیر کنه!!! الانم زیر دست همونیه که اون موقع نرفته بود

چهره ی مزخرف و زشت جنگ هم همینه... و واقعا هم فکر میکنم جنگ کردستان وحشتناک تر هم بوده.... چون متاسفانه ظاهرا اون زمان کردا زیاد با انقلاب نبودن... ‌( البته شهید کم ندادیم توی جنگ ولی خوب اینورش هم هست که برخی استان ها مثل کردستان دیگه اون زمان بدجوری شورش رو در اورده بودن ) جنگ در اونجا و امن کردن کردستان باید به تمام کسانی که جنگیدن دست مریزاد گفت و یه حمایت اساسی ازشون کرد... ولی خوب اینجوریه دیگه... این افراد که در جنگ شرکت کردن ولی شانس! شهادت یا جانبازی یا اسارت رو نداشتن، بعد از جنگ اکثرا همینجوری اومدن خونه هاشون!!! یکیش پدر خود بنده... اونوقت الان بعد از 20 و خورده‌ای سال و همین تعداد سال فوت خودش، ماها که خونواده‌اش باشیم فشار اقتصادی بلایی به سرمون اورده که داریم دنباله کارهای ایثارگریش رو میگریم که طرح‌هایی هستن که تازه اومدن (کسانی که تو جنگ شرکت کردن و اسیب! ندیدن!!!!) توی دانشگاه و اینا تخفیف بگیرن یا وامی چیزی داشته باشیم... خودم وقتی دارم کارا رو پیگیری میکنم خجالت میکشم بگم بابام جنگیده و الان میخوام بابتش از دولت امتیاز بگیرم... ولی لازمه... چارتا مثل من میاد جلو، یه کسی مثل این سرور و این بزرگ‌مرد مجبور میشه بشینه و دستشویی بشوره یا مثل این برادر بزرگوارمون بشینه یه کناری و بعد از عمری بیارن مسخره‌اش بکنن...)...

کدوم مسئول واقعا مسئول بوده؟

درود به شرف تمامی از جان گذشتگان راه وطن و با تشکر از شما دوست عزیز بابت ارسال این مطلب به انجمن میلیتاری .....

اره واقعا خاطرات این بزرگوار رو خوندم تو ارتشی اعصابم داغون شد... متاسفانه شرایط اینجوریه و همه‌ی افرادی که توی جنگ شرکت کردن به اون شکلی که باید ازشون حمایت نشد