بسم الله........ 7 اسفند 1397 چند روز پیش در تاریخ 23 فوریه 2019 در یک نمایش رسانه ایی پس از ورود گوایدو به کلمبیا مخالفین مادرو قصد داشتن 4 کامیون حامل کمکهای غیر دوستانه آمریکا رو وارد خاک ونزوئلا کنند با ممانعت پلیس مرزی ونزئلا دو کامیون اتش میگیرد . اما چیزی که مورد توجه رسانه ا قرارن گرفت این بود عامل اتش زدن کامیونها چی کسانی بودن . پلیس مرزی ونزوئلا مجهز به گاز اشک اور وتفنگهای ساچمه ایی بود که این وسایل به خودی خود سبب اتش سوزی نمیشودن اما برخی از مخالفین به صورت گسترده از بمب های اتش زا استفاده کردن که درپی برخورد این بمبهای به کامیونهای اتش سوزی شروع میشود . ساخت بمبهای آتش زا و فعلا نمیشه گفت حداقل شروع اتش سوزی به صورت عمدی بوده و ولی هرچی بود موج سواری شدید رسانه ایی وپخش گسترده شایعات نکته جالب حضور تعداد کمی از مخالفین مادرو در درگیرها و تلاش برای عبور کامیون ها بود . حالا مگیم مرز رو بستن کشور کلمبیا هم پذیرا تعداد اندکی از اتباع ونزوئلا هستش داخل ونزوئلا چی . صحبت سر دو طرف هستش کلا اکثر مردم کاری به این اتفاقا ندارن وسرشون توی زندگی خودشون هست نکته بعدی هم منطق حضرات هستش تا کم میران میگن تقلب شده یا طرف دیونه وجنایتکاره برای مجلس که مخالف مادرو بود تقلب نبود و انتخابات آزاد هستش ولی برای مادرو وانتخابات ریاست جمهوری خیر اوضاع اقتصادی ونزئلا مشخص هستش ولی حتی اگر مخالفین مادرو بتونند به این روش حکومت قانونی رو سرنگون کنند همین بلا سرخودشون میاد .هرچی راه وروش خودش رو داره درباره شایعات فرار فرماندهان نظامی هم هر ساعته این اخبار منتشر میشه ولی تا حالا بجز چندین نیروی پلیس و چند نظامی چیزی نبوده نکته خیلی مهم فارغ از این صحبتها وجود تجربیات درباره سوریه عراق لیبی یمن مصرو از همه مهمتر ایران خودمون هستش که یکسری رسانه با شروع پاره ایی از اقدامات موج سواری میکنند ماها نباید حداقل گول این اقدامات رو بخوریم سرنوشت ونزوئلا در دست مردم این کشور هستش ================ این دو تا تا کلیپ هم یادم رفت اضافه کنم https://www.aparat.com/v/A5P8F https://www.aparat.com/v/ZMX6o

شما واقعا مجبوری؟! نخست اینکه کشور هایی که شما رو تهدید میکنند، قدرتهای اقتصادی دارای بمب اتمی هستند همگی ابر قدرتند نه اقمار وابسته. دوم، آوانگارد که هیچ، با فرض اینکه دشمن شما دارای قدرت اتمی باشد و پدافند موشکی هم نداشته باشد و در رنج همین شهاب 1 هم باشه، جرات میکنی این موشک رو علیه اش استفاده کنی؟! یه نیم کیلوتن میخوابونه بغل تهران تا دیگه از این غلطا نکنی، بدون هیچ نگرانی از عواقبش، حالا تصور کن بخوای موشک چند ده میلیون دلاری آوانگارد رو با یک کلاهک 500 کیلوگرمی معمولی بکوبی در کشوری که بیش از 500 بمب اتمی رو جهت آزمایش در خودش منفجر کرده! و بیش از 200هزار از مردمش هم رادیو اکتیو این بمب ها رو نوش جان کردند،... داشتن تسلیحات متعارف در برابر یک قدرت اتمی هیچ موازنه ای ایجاد نخواهد کرد بلکه همش هزینه های گزافی خواهد بود که سرپا نگهداشتنش در میان مدت کمر اقتصاد شما رو خواهد شکست. در بعد نظامی، سوای مسائل اقتصادی و سیاسی پیش تر گفته؛ تسلیحات هسته ای پشتیبان تسلیحات متعارف هست، و با تسلیحات معمولی نمیشود در برابر این تجهیزات موازنه ایجاد کرد.

با سلام گزارش مراتی بهم تلنگر زد که این دستاورد خیلی با ارزشتر از اونه که به تبریک خالی بسنده کرد.واقعا دست مریزاد و خدا قوت. داشتم با خودم فکر میکردم چند نفر از ملت این کلیپ اقتدار آفرین رو میببنن و به این دستاورد مهم افتخار میکنند؟ عدم اطلاع رسانی که همیشه بوده باعث میشه ارج و قرب این دست دستاوردها و عزیزیان باعث و بانی کار، در حد شان و منزلت مورد تقدیر قرار نمیگیرن

تلاش برای تشنج زدایی ؟؟!!!! چرا نیروی هوایی هند پایگاه های خط مقدم هوایی با پاکستان را صرفا" با جتهای قدیمی مجهز نموده ؟ تنش های مرزهای میان هند و پاکستان ، پس از انجام عملیات تروریستی توسط گروهکهای مستقردر خاک پاکستان ، به مرحله درگیری نظامی تبدیل شد و ظاهرا نیروی هوایی پاکستان در عین غافلگیری موفق گردید دوفروند هواگرد رزمی نیروی هوایی هند را سرنگون کند که یکی از این دو هواگرد ، یکفروند جنگنده میگ -21 هندی بشمارمی رود که توسط آتش جتهای JF-17 بلاک 2 پاکستانی منهدم گردید . براساس گزارشهایی که تاکنون منتشر شده ، یک خلبان کشته و دیگری به اسارت ارتش پاکستان درآمده ، از سویی دیگر ، نیروی هوایی هند نیز مدعی است که حداقل یک فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی پاکستان نیز براثر آتش متقابل ( احتمالا میگ -21) نیز ساقط نموده ، هر چند پاکستانی ها مدعی اند که عملیات رزمی در مرز با هند صرفا" با تاندرها صورت می گیرد و هیچ فالکونی در وضعیت رزمی قرار ندارد . شاید یکی از برجسته ترین جنبه های رزم نیروی هوایی هند ، استفاده از فناوریهای شرقی و غربی بصورت ترکیبی ، با هدف ایجاد برتری هوایی در برابر پاکستان و چین باشد . بعنوان مثال ، در صف نخست قابلیتهای تهاجمی این نیرو ،؛ جتهای تک پیشرانه توانمند میراژ-2000 فرانسوی قرار دارد که وقتی در اوایل دهه هشتاد میلادی ، وارد سازمان رزم این نیرو شد ، نوک قله فناوری هوایی برای این کشور محسوب می گردید و هنوز به صورت قابل توجهی برتر از جتهای تاندر بلاک2 مسلح به موشکهای PL-12 و فالکون های مسلح به مهمات هوا به هوای AIM-120C به نظر میرسد . در این رده ، دومین سخت افزار موجود در نیروی هوایی هند ، جتهای میگ-21 است و برخلاف تصورات اولیه و با توجه به برنامه های ارتقاء و بروزرسانی های متعدد بر روی این جنگنده در حوزه هایی نظیر حسگرهای پیشرفته ، سامانه های هدایت آتش و تسلیحاتی و از همه مهمتر زیرسیستم های جنگ الکترونیک ، قابلیتهای رزمی آن تفاوت چشمگیری با نمونه های خریداری شده در اواخر دهه پنجاه میلادی ( 1959 ) دارد ، تا جایی که گفته میشود در مانورهای مشترک با جتهای F-15C نیروی هوایی ایالات متحده ، ناظران از عملکرد این جت قدیمی شگفت زده شده بودند . سومین دارایی نیروی هوایی هند با توجه به وزن و سن ناوگان ، صرف نظراز جت بومی تجاس ، جنگنده های روسی MIG-23 این نیرو است . فلاگرهای نیروی هوایی هند ، یعنی آنچه که هنوز در خدمت رزمی قرار دارد ، از انواع دوسرنشینه است که بیشتر برای آموزش خلبانان جتهای میگ-27 مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به این موارد ، علی الظاهر ، نیروی هوایی هند ، به صورت عجیبی ، کم توان ترین بخش ناوگان رزمی خود را در برابر نیروی هوایی پاکستان ، صف آرایی کرده است . برخی ناظران نظامی براین عقیده هستند که در یک برآورد کلی ، این امکان وجود دارد که نیروی هوایی هند ، با هدف جلوگیری از تشدید تنش با پاکستان ، عمدا" بخش قدیمی تر ناوگان هوایی خود را در پایگاه های مرزی مستقر نموده ، ضمن آنکه بطور همزمان ، ناوگان جدید خود را برای جلوگیری از وارد آمدن تلفات غیرضروری ، در پایگاه های هوایی با ضریب امنیت بالاتر برای مواقع بسیار ضروری تر ، نگهداری می نماید . بعنوان مثال ، در تنش اخیر ، در حالی اولین واکنش هندی ها ، با استفاده از جتهای به نسبت قدیمی تر میگ-21 صورت پذیرفت که جتهای پیشرفته تری نظیر میگ-29 که به مهمات پیشرفته ای نظیر R-77 ( مشابه آمرام های سری سی پاکستانی و PL-12های چینی ) مسلح هستند و بلحاظ پارامترهای رزمی نظیر استفاده از سامانه های IRST ، سرعت ، ارتفاع درگیری و مانور پذیری ، در رده بالاتری از جتهای JF-17 پاکستانی قرار می گیرند ، در سازمان رزم این نیرو وجود دارند . مضاف براینکه هندی ها ، پیشرفته ترین جت رزمی جنوب آسیا (Su-30MKI) باوزنی دو برابر تاندرهای پاکستانی را بتدریج بخدمت می گیرند و این وضعیت با مسلح شدن سوخوها به موشکهای کروز هواپرتاب براهموس ، ( هر چند محدودیتهای ویژه ای برای استفاده موشکها نیز وجود دارد ) ، عملا نیروی هوایی پاکستان را در وضعیت بسیار سختی قرار خواهد داد . علرغم این وضعیت ، میتوان چنین تحلیل نمود که تنش های مرزی بین پاکستان و هند ، می تواند بصورت قابل ملاحضه ای بر راهبرد خریدهای نظامی دو کشور تاثیرگذار باشد . بعنوان مثال ، درصورتی که خبر ساقط شدن اف-16 سی پاکستانی توسط فیشبدهای هندی ، صحت پیدا کند ، به احتمال بسیار زیاد ، لاکهید در رقابت با چینی ها برای فروش تعداد بیشتری فالکون به نیروی هوایی پاکستان ، کار بسیار دشواری را در پی خواهد داشت . هر چند ، پاکستانی ها نیز چندان دست بسته نخواهند بود و در صورت افزایش درگیری های ممکن است موقعیت استقرار سامانه های دفاع هوایی HQ-16 خود را به مرزهای مشترک خود با هند در منطقه کشمیر ، نزدیکتر کنند . در نهایت اینکه ، گسترده تر شدن درگیری ، به هیچ عنوان در راستای منافع دو کشور ارزیابی نمیشود و تنها بر وخامت اوضاع خواهد افزود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

نگاهی به رفتارهای هند و پاکستان در دو روز گذشته پاکستان و هندوستان در طی سال‌ها بر سر منطقه مورد مناقشه کشمیر با وخیم ترین نوع تنش مواجه هستند و اسلام‌آباد می‌گوید که در روز چهارشنبه دو هواپیمای جنگنده هندی را هدف قرار داده و دو خلبان را دستگیر کرده است . پاکستان فورا حریم هوایی غیرنظامی خود را در واکنش به این مساله بست . در پی این اتفاق پاکستانی ها ، فیلمی از خلبان هندی منتشر کرده اند که در آن این فرد از رفتار خوب و مهمان نوازی پاکستانی ها تشکر می کند . مقامات هند این عمل را در راستای عملیات روانی پاکستانی ها تلقی کرده و از مردم هند خواسته اند تا از به اشتراک گذاشتن اینگونه فیلم ها در شبکه های اجتماعی اجتناب کنند . همچنین هندی ها بیان داشته اند که پاکستانی ها تنها یک خلبان هندی را در اختیار دارند . نخست وزیر پاکستان هم از هندی ها خواست که مسائل را از طریق گفتگو حل نمایند . مقایسه اجمالی وضعیت نظامی هند و پاکستان : هند، که دارای 1.3 میلیارد نفر جمعیت است، دارای یک ارتش متعارف با حدود 1.4 میلیون نفر سرباز می باشد . پاکستان با جمعیتی بیش از 200 میلیون نفر، حدود 650،000 نفر سرباز دارد. هر دو کشور میلیاردها دلار برای تولید سلاح های متعارف صرف کرده اند. سال گذشته پاکستان حدود 11 میلیارد دلار یا حدود 3.6 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای بودجه دفاعی خود هزینه کرده و به گفته موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک ، هند در حدود 58 میلیارد دلار یا 2.1 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای بودجه دفاعی قرار داده است. به گفته IISS، افزایش هزینه های نظامی هند، این کشور را از نظر اختصاص منابع مالی ، به پنجمین کشور جهان تبدیل کرده که بودجه آن از بریتانیا پیشی گرفته است. واکنش های پاکستان : پاکستان که دارای سابقه کودتای نظامی و و نقش پر رنگ آن بخشی از ارتش خود که با سرویس های اطلاعاتی آن کشور ارتباط نزدیکی دارند می باشد که تا حد زیادی به این مناقشه از طریق دولت غیرنظامی خود واکنش نشان داده‌ است . شاه محمود قریشی، وزیر امور خارجه، حملۀ هوایی را محکوم کرد و بدون بیان جزئیات واکنش دردناکی برای هند متصور شد . قریشی همچنین نخست‌وزیر هند ، نارندرا مودی را به بازی با ثبات منطقه‌ای برای گرفتن رای در انتخابات آتی ملی متهم نمود . عمران خان، نخست‌وزیرپاکستان ، خواهان نشست مشترک مجالس پاکستان شده‌ است . انتقاد عمومی از هند در سراسر رسانه‌های پاکستان به اوج رسیده و اعتراضات پراکنده‌ ای بر علیه دهلی‌ نو در سراسر این کشور آغاز گشته است . واکنش های هند : مقامات دولتی هند حمله هوایی روز سه‌شنبه را یک عملیات ضد تروریستی براساس اطلاعات موثق خوانده و بیان داشته اند که حمله دیگری بر ضد هند حتمی بوده است. این تنش‌ها ممکن است یک موهبت برای مودی باشد که حزب هندو ناسیونالیست او، Bharatiya Janata قصد دارد تا قدرت را در انتخابات ماه مه دوباره به دست بگیرد . این حمله هوایی ظاهرا دولت مودی را از انتقاد در مورد عدم موفقیت در ایجاد فرصت‌های بسیاری که در انتخابات ۲۰۱۴ قول داده بود ، رها کرده‌ است. رهبران احزاب مخالف برای حمایت از نیروی هوایی هندوستان واکنش هایی نشان داده‌اند. در همین حال، مودی نظر مثبت گروه قدرتمند اجتماعی ملی گرای هندو، Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) را کسب کرده ‌است. رئیس RSS، روز سه‌شنبه گفت : " حقیقت و عدم خشونت خوب است، اما جهان زبان قدرت را درک می‌کند." اما با این حال ممکن است ادامه اتفاقات به ضرر مودی و حزب او تمام شود . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : Dunya News - IndiaToday.in - Associated Press of Pakistan - FreePressJournal.in

فیلم بسیار کامل از زیر دریایی فاتح با گزارش مرآتی https://www.aparat.com/v/edt3p انقدر کامله که دقیقایق - 3:39- 2:52 تصویر پروانه فاتح رو هم داریم که از موارد بسیار محرمانه هست

با توجه به عمق عملیاتی فاتح و عمق خلیج فارس اگر فاتح در این منطقه استفاده شود باعث محدودیت در توانایی های این زیردریایی میشود. بهترین منطقه ماموریتی برای فاتح همان خلیج عمان و ورودی تنگه هرمز هست. هنوز ابهاماتی در مورد اژدرهای ساخت ایران وجود داره. مثلا عمق عملیاتی اژدر والفجر کمتر از 20 متر تخمین زده شده. این باعث میشه فاتح برای پرتاب والفجر از عمق 200 متری بیاد به 20 متری که خطر کشف این زیردریایی رو افزایش خواهد داد. اگر بتونیم اژدرهای تایپ 53 کیلو رو با بهینه سازی یا نسخه ای مبتنی بر تکنولوژی تایپ53 برای فاتح توسعه بدیم اطمینان پذیری عملیاتی فاتح ضد شناورهای سطحی افزایش چشمگیری پیدا میکنه- نه تنها برد اژدر چند کیلومتر بیشتر میشود بلکه اژدر جدید را میتوان از عمق بیشتری (همون 200-250 متر) به سمت ناوگان دشمن شلیک کرد. زیردیایی سبک روسی پیرانها پروژه 865 ام طبق برخی اخبار توانایی پرتاب موشک های کالیبر رو داره. حال اگه بتونیم برای فاتح همچین گزینه ای تدارک ببینیم -نه موشک برد بلند بلکه نسخه های ضد اهداف زمینی از قدیر یا قادر) این گزینه میتونه ما رو به دیگو گارسیا برسونه. هدفی حیاتی که هنوز نتونستیم با نیروی هوایی به شکل اطمینان پذیر به اون برسیم.

این تاپیک بسیار قدیمی و با ارزش هست امیدوارم دوستمون جناب مصطفی اون رو ادامه بدن

(نمیدونم ربطی به تاپیک داره یا نه) کمپانی SEGA تا چند روز دیگه عنوان جدید استراتژی Total War رو با نام Three kingdoms و با محوریت داستان سائو سائو و سه پادشاهی منتشر می کنه داستان بازی از زمان فروپاشی سلسله ی هان در سال 190 میلادی (حدودا) شروع میشه تنوع محیط ها و تاکتیک ها در نوع خودش بی سابقه است (از زمان نسخه ی شوگان 2 و جنگ های آسیای شرقی) آدرس رسمی دو تصویر نه چندان با کیفیت از گیم پلی (باقی تصاویر و ویدئو ها تو صفحه ی اصلی در لینک بالا هست )

تولدت مبارک !!!!!!!!!!! امروز بیست و یکم دسامبر 2018 ، چهل و هشتمین سالگرد نخستین پرواز جنگنده برتری هوایی اف-14

پیش از استقرار اف35 اف 22 در منطقه مستقر بوده، عملیات هایی رو هم بصورت روتین در افغانستان و خلیج فارس انجام میده، این جنگنده رو در حالت مانور و تمرین در آسمان افغانستان با دیگر جنگنده های ائتلاف شناسایی و حتی رهگیری کرده ایم. مواجهات و اخطارهایی هم در خلیج فارس نه فقط به اف 22 که به انواع پرنده های رادارگریز آمریکا داده شده. منتهی در شرایط عملیاتی اوضاع متفاوت هست. - نخست اینکه ایرادات هزینه ای اف 35 اصلا اهمیتی برای این کشور ندارد، اصلا مشکل مالی و بودجه ندارند. هر چقدر هزینه ها بیشتر باید به طبع اشتغال بیشتر و جریان نقدی بیشتر هم در صنعت گردش پیدا کنه. که خیلی هم براشون خوب هست! - دوم اینکه، علت نگارش مقاله فوق، تقاضاهای بسیار اعراب برای در اختیار گرفتن آخرین تکنولوژی های غربی ست. بنابراین مشکلات بیشتر، قیمت های نامعلوم، آخ و ناله های تعمیر و نگهداری رو با هدف توجیح هزینه بیشتر در نظر باید گرفت. - در مورد قیمت جنگنده این نکته رو باید اضافه کرد، که قیمت بر اساس صرفه جویی به مقیاس بصورت شناور تعیین میشه. تجهیزات نظامی هیچ گاه نرخ ثابت و دقیقی نخواهند داشت. - اما ضریب دسترسی و ایمنی خلبان؛ * این مسائل تا زمانی که عمده کشورهای رقیب به تکنولوژی های مشابه بصورت بالفعل دست پیدا نکرده اند اهمیتی ندارد. چراکه فرصت های برتری که این جنگنده ها تولید میکنند بقدری موثر هست که در تعداد پرواز بسیار کمتر، دستیابی به هدف بیستر با دقت بالاتر رو تضمین میکنند. مثلا با یک تهاجم گسترده 200 فروندی از نوع رادارگریز، کل پدافند و نیروی هوایی هر کشوری زمینگیر خواهد شد تا زمینه برای وارد شدن ب 52 و فرش کردن پادگان ها و تجهیزات آن کشور فراهم شود. * اما در زمانی که کشورهای رقیب بتوانند به چنین فناوری و اقدام مشابه دسترسی داشته باشند، در آن زمان کیفیت، دوام و حل پیچیدگی های ثانویه معنا خواهد داشت. که البته خود را در قالب یک تحول تکنولوژیک دیگر نشان خواهد داد. مثلا گذر به نسل 6 و 7 که تمام اهداف بواسطه A.I. تامین خواهند شد.

لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر نبرد نورفولک نبرد نورفولک یک درگیری تانک ها بود که در تاریخ 27 فوریه 1991 در طول جنگ خلیج فارس بین ایالات متحده امریکا و انگلستان از یک سو و نیروهای گارد ریاست جمهوری بعثی عراق در سوی دیگر روی داد. نیروهای اولیه درگیر در این نبرد لشکر 2 زرهی امریکا، لشکر یکم پیاده (مکانیزه) و تیپ 18 مکانیزه و تیپ 9 زرهی از نیروهای گارد ریاست جمهوری عراق و واحد های دیگری از لشکرهای عراقی بودند. از انجا که یکی از تیپ های لشکر 1 مستقر نشده بود، لشکر 2 زرهی به لشکر 1 پیاده امریکا ملحق شده بود. لشکر 1 زرهی بریتانیا ماموریت داشت تا از جناح راست نیروهای VII (یکی از دو ارتش اصلی اروپایی امریکا در طول جنگ سرد) محافظت کند. رقیب اصلی لشکر 1 بریتانیا در این زمان لشکر 52 زرهی عراق و لشکرهای چندگانه پیاده عراقی بودند. این نبرد، اخرین نبرد در جنگ بود که بعد از ان اتش بس همه جانبه ایجاد شد. بعد از اتش بس دو نبرد دیگر در نزدیکی چاه های نفت الرمیله روی دادند. براساس برخی منابع، نبرد نورفولک دومین نبرد بزرگ تانک ها در طول تاریخ امریکا و بزرگترین نبرد تانک ها در جنگ اول خلیج فارس است. بیشتر از 12 لشکر همراه با چنیدن تیپ و واحدهای جداگانه در نبرد نورفولک شرکت داشتند. نیروهای امریکایی و بریتانیایی حدود 750 دستگاه تانک و صدها نوع دیگر از خودروهای عراقی را نابود کردند. البته این حجم از نابودی ارتش عراق، جدای از نابودی دو لشکر گارد ریاست جمهوری عراق توسط لشکر 3 زرهی در Objective Dorset در تاریخ 28 فوریه 1991 است. در طول این عملیات، لشکر 3 زرهی توانست 250 دستگاه خودروی دشمن را منهدم کرده و 2.500 سرباز عراقی را اسیر کند. بیش از یک دهه از این نبرد گذشت تا کیفیت و چگونگی منابع در مورد اغلب نبردهای جنگ اول خلیج فارس روشن شود. بسیاری از نبردهای زمینی در طول عملیات طوفان صحرا از بسیاری از نبردهایی که در اروپای جنوبی و غربی در طول جنگ جهانی دوم روی داد-حداقل از نظر تعداد تجهیزات به کار گرفته شده در ان- بزرگتر بودند. نمای کلی عملیات این نبرد حدودا در 60 مایلی شرقی و به فاصله 18 ساعت از نبرد البصیه (Battle of Al Busayyah- نبرد تانکی که در 26 فوریه 1991 بین ارتش عراق و نیروهای امریکایی روی داد. این نبرد به نام شهر البصیه که شاهراهی مهم و یکی از دژهای دفاعی عراق بود نام گرفته است)، و چند کیلومتر دورتر از نبرد 73 شرقی روی داد. نبرد نورفولک به نام منطقه نورفولک، منطقه ای که خطوط لوله نفت IPSA و چندین خط اهن و انبار تجهیزات عراقی که ارتش از ان دفاع می کرد را در خود جای داده بود، نام گرفته است. منطقه نورفولک در غرب خط مبدا حرکت جنگی کیوی، شرق خط مبدا حرکت جنگی اسمش، و شمال خط مبدا حرکت جنگی گریپ قرار داشت. خطوط مبدا حرکت جنگی (phase line) مرجع های نقشه ای هستند که هر چند کیلومتر یک بار بر روی نقشه برای اندازه گیری پیشروی یک عملیات نظامی مورد استفاده قرار می گیرند. نیروهای درگیر نیروهای درگیر در این این نبرد شامل لشکر 1 پیاده، تیپ سوم از لشکر 2 زرهی امریکا، و تیپ های 18 مکانیزه و 9 زرهی گارد ریاست جمهوری عراق و واحدهایی دیگر از 11 لشکر عراقی همچون لشکرهای 26، 48، 31 و 25 زرهی عراق می شدند. لشکرهای 10 و 12 زرهی عراق نیز حضور داشتند. عراقی ها دو تیپ مستقل زرهی نیز در منطقه داشتند که شامل تیپ های 50 و 29 زرهی می شد. لشکر 3 زرهی امریکا مسئولیت نبرد در منطقه دورست را بر عهده داشت. عملیات ضد شناسایی نیروی ویژه 1-41 پیاده، واحدی سنگین از لشکر 2 زرهی بود. در ابتدا این واحد شامل گردان یکم، هنگ 41 پیاده، گردان سوم، هنگ 66 زرهی، گردان چهارم و هنگ سوم توپخانه می شد. نیروی ویژه 1-41 اولین گروه ائتلافی بود که در تاریخ 17 فوریه 199 به مرز عربستان صعودی نفوذ کرد و و عملیات های زمینی در خاک عراق با نیروهای بعثی در تاریخ 17 فوریه صورت داد. به فاصله کوتاهی بعد از رسیدن، نیروی ویژه 1-41 همراه با اسکادران اول و هنگ چهارم سواره نظام ماموریت ضد شناسایی را دریافت کرد. این نیروی مشترک و کار گروهی انها به نام نیروی ویژه اهنین (Task Force Iron ) شهرت یافت. عملیات ضد شناسایی عموما شامل نابودی و عقب راندن واحد های شناسایی دشمن و عدم اجازه به نظارت بر نیروی های خودی اطلاق می شود. در 15 فوریه 1991، گردان چهارم از هنگ سوم توپخانه بر روی یک کاروان عراقی و چند کامیون همراه که مشغول شناسایی و نظارت نیروهای امریکایی بودند اتش گشود. در 16 فوریه 1991 به نظر می رسید که چندین خودروی عراقی در حال شناسایی و مراقبت نیروی ویژه هستند و با اتش امریکایی ها عقب رانده شدند. گزارش شد که یک دسته نظامی دیگر عراقی در شمال شرقی نیروی ویژه موضع گرفته اند. انها نیز با اتش توپخانه عقب رانده شدند. غروب همان روز گروه دیگری از خودروهای عراقی شناسایی شدند که به سمت مرکز نیروی ویژه حرکت می کردند. به نظر می رسید که این خودروها از نو ع BTR و تانک های ساخت شوروری باشند.ساعتی بعد نیروی ویژه با واحد های شناسایی عراقی درگیر شد. امریکایی های با شلیک موشک تاو یک تانک را نابود کردند. بقیه گروه شناسایی عراقی یا با اتش توپخانه نابود شدند و یا عقب نشینی کردند. در 17 فوریه 1991 عراقی ها با اتش خمپاره به نیروی ویژه حمله کردند و بعد از ان موفق به فرار شدند. غروب همین روز عراقی ها با اتش توپخانه به نیروی ویژه حمله کردند اما صدمه ای به نیرو وارد نشد. حمله و نفوذ قبل از حمله، برای کاستن از مقاومت عراقی ها، گردان های چهرام از هنگ سوم توپخانه و هنگ 210 توپخانه شروع به اتش بر روی مواضع عراقی ها کردند. حدود 300 توپ از چندین کشور مخنلف در حمله شرکت داشتند. بیش از 14.000 دور شلیک توپخانه و بیش تر از 4.900 موشک از سامانه راکت انداز چند گانه MLRS بر روی مواضع عراقی ها در این نوبت از حمله شلیک شد.در مراحل اولیه از این اتش ها، عراق حدود 22 گردان توپخانه خود را از دست داد. این میزان تخریب شامل نابودی حدود 396 قبضه توپ عراق نیز می شود. در پایان این حملات، تجهیزات نیروی توپخانه عراق دیگر وجود نداشت. یکی از واحد های عراقی که در طول اماده سازی کاملا منهدم شده بود، گروه توپخانه 48 پیاده نظام بود. فرمانده این گروه اعلام کرد که واحد وی 83 قبضه از 100 قبضه توپ خود را حین اماده سازی از دست داد. مکمل این حملات زمینی، حملات هوایی بمب افکن های B-52 و AC-130 های نیروی هوایی بودند. پیاده نظام نیروی ویژه 1-41 ماموریت یافت تا به مواضع اولیه دفاعی در مرز عربستان صعودی-عراق نفوذ کند. بار دیگر اسکادران اول و هنگ چهارم سواره نظام به کمک انها امدند. زمانی که انها وارد خاک عراق شدند با مواضع و سنگرهای بتونی چندگانه عراقی ها مواجه شدند. این مواضع دفاعی توسط واحدی به بزرگی تیپ محافظت می شدند. واحد های امریکایی اماده درگیری با سربازانی که در این مواضع و سنگرهای بتونی تقویت شده موضع گرفته بودند شدند. شش ساعت طول کشید تا نیروی ویژه بتواند این سنگرهای بتونی پیچیده را پاکسازی کند. عراقی ها با اتش سلاح های کوچکی همچون ار پی جی ها، خمپاره ها و انچه که از تجهیزات توپخانه برایشان باقی مانده بود با نیروی ویژه درگیر شدند. مجموعه ای از درگیری هایی که روی داد باعث تلفات سنگین و عقب رانده شدن عراقی ها از مواضعشان شد. تعداد بسیاری نیز به اسارت در امدند، تعدای فرار کردند و کشته شدند یا توسط دیگر واحد های ائتلاف دستگیر شدند. در طول پاکسازی سنگرهای بتونی، نیروی ویژه دو پست فرماندهی تیپ و پست فرماندهی لشکر 26 پیاده عراقی را اشغال کرد. نیروی ویژه یک فرمانده تیپ، چندین فرمانده گردان، فرماندهین همراه و افسران ستاد عراقی را دستگیر کرد. همان طور که درگیری ادامه می یافت، نیروی های پیاده نیروی ویژه از فاصله نزدیک با تانک هایی که در دخل گودال پنهان شده بودند و کمین کرده بودند درگیر شدند. برای چند ساعت، تیم های فرعی ضد تانک عراقی مسلح به RPG، تانک های تی 55، و نیروهای پیاده عراقی به خودروهای در حال عبور امریکایی اتش گشودند، و تنها توسط دیگر تانک های امریکایی و خودروهای رزمی که به دنبال نیروهای جلودار می امدند، نابود شدند. نیروی ویژه 1-41 به خاطر این اقدامات، نشان افتخار UAV را دریافت کرد. نبرد اغاز می شود نبرد نورفولک به نوعی ادامه درگیری بود که با نبرد 73 شرقی در روز قبل از ان اغاز شد. نبرد نورفولک در ساعت 30 بامداد روز 27 فوریه اغاز شد. دو تیپ حمله کننده لشکر یکم پیاده امریکا، شامل تیپ سوم از لشکر دوم زرهی، در خطوط مبدا حرکت جنگی 75 شرقی، 2.000 متر بالاتر از خطوط 73 شرقی مستقر بودند. تیپ های امریکایی با لشکر توکلنا علی الله (Tawakalna Division ) از گارد ریاست جمهوری و تیپ 73 از لشکر 12 زرهی عراق درگیر شدند. لشکر توکلنای گارد ریاست جمهوری عراق، قوی ترین لشکر عراق بود که 220 تانک T72 و 278 IFV (خودروی زره پوش چرخ دار یا شنی دار) در اختیار داشت. در طول این درگیری لشکر 12 زرهی عراق نابود شد. حدود 40 تانک عراقی و تعدا مشابهی خودروی زرهی عراقی نابود شدند. با حمایت هوایی از طرف گردان دوم، حملات بالگردهای هوانیروز و اتش پشتیبانی گردان چهارم از هنگ سوم و هنگ 210 توپخانه، که مانع حملات توپخانه ای عراق می شدند، لشکر 1 پیاده توانست راهی از بین خطوط دوم عراقی ها باز کند. سه ساعت بعد از این رویداد، لشکر یکم 6.2 مایل از منطقه نورفولک عبور کرد و در بین مه غلیظ توانست تانک ها، کامیون ها و پیاده نظام عراقی را نابود کند. لشکر 2 زرهی 60 تانک عراقی و 35 خودروی زره پوش جنگی (AFV) و خطوط انتقال نفت IPSA را نابود کرد. در بحبحه و سردرگمی عملیات، واحد های امریکایی با نیروهای عراقی در بیابان قاطی شدند. این سردرگمی باعث چند شلیک به نیروهای خودی شد. اسکادران اول و هنگ چهارم زرهی سواره نظام، حمله لشکر 1 پیاده در عراق و کویت را رهبری و هدایت کردند، و راه فرار ارتش عراق در کنار شهر کویت و بزرگراه بصره را بستند. اسکادران پیشروی سریع خود را ادامه داد و در اوج کار خود توانست فرودگاه صفوان در عراق را تصرف کند. اسکادران اول، هنگ چهارم زرهی سواره نظام توانستند 65 تانک، 66 نفربر زره پوش ( APC)، 66 کامیون، 91 سنگر بتونی را نابود کرده و 3.010 سرباز دشمن را اسیر کند. با طلوع خورشید، لشکر 1 پیاده توانست کنترل منطقه نورفولک را به دست گیرد و لشکر پیاده مکانیزه توکلنا نیز به عنوان یک نیروی رزمی دیگر وجود خارجی نداشت. در مجموع 11 لشکر عراقی نابود شدند. تمامی تلفات امریکایی 6 کشته (یک نفر بر اثر اتش نیروی های خودی) و 25 مجروح بود. نیروی ویژه 1-41 چند خودروی زرهی و چند تاک ابرامز خود را از دست داده بود. لشکر 2 زرهی و لشکر 1 پیاده 550 تانک عراقی و 480 نوع از دیگر خودروهای عراقی را در طول نبرد نابود کردند. حضور بریتانیا لشکر 1 زرهی بریتانیا مامور محافظت از جناح راست نیروهای VII بود. طراحان عملیات نیروی ویژه چنین تصور کرده بودند که زمانی که حمله نیروهای VII به داخل مواضع عراق مشخص شود، لشکر 52 زرهی عراق ضد حمله را اغاز خواهد کرد. لشکر 1 زرهی بریتانیا دو تیپ (چهارم و هفتم) در اختیار داشت که در عملیات گرانبی (Operation Granby) شرکت کردند، عملیات گرانبی نامی بود که به عملیات های نظامی ارتش بریتانیا در طول جنگ اول خلیج فارس اطلاق شد.لشکر 1 به تانک های چلنجر 1 به عنوان تانک اصلی میدان نبرد مسلح بود. این تانک ها به توپ های 120م خان دار، دوربین های حرارتی، و زره های کامپوزیتی چوبام (از معروف ترین زره های کامپوزیتی) مسلح بودند و تنها رقیب انها در میدان نبرد تانک امریکایی M1A1 ابرامز بود. سربازان پیاده بریتانیایی با خودروهای زرهی سری Warrior (یک سری از خوردوهای زرهی انگلیسی که برای جایگزینی با سری قدیمی FV430 ساخته شدند) به میدان نبرد اعزام می شدند. وریر های حفاظت زرهی بسیار خوبی داشتند و به یک توپ 30 م مجهز بودند.مدل های اصلاح شده از این خودرو شامل نمونه خمپاره انداز، موشک های ضد تانک میلان، و خودروی فرماندهی و کنترل نبرد بودند: علاوه بر این بریتانیایی ها طیف متنوع و عالی از خودروهای زرهی سبک بر پایه شاسی FV101 Scorpion را در اختیار داشتند. توپخانه انگلیسی ها عمدتا شامل هویتزرهای M109، M110 و سامانه راکت انداز چند گانه MLRS می شد که با سیتم های امریکایی هماهنگی داشتند. پشتیبانی هوایی انها نیز شامل بالگردهای غزال –که برای شناسایی به کار برده می شدند-و بالگردهای Lynx می شد که معدل بالگرد AH-1 کبرا بود. انگلیسی ها واحدهای پزشکی، لجستیکی و مهندسی لازم را نیز در اختیار داشتند. این واحد کوچک اما قدرتمند توسط سرلشکر 47 ساله رابرت اسمیت فرماندهی می شد. وی عضو واحد چتربازان بریتانیا و کارشناس زرهی و تاکتیک های تانک شوروی بود. لشکر وی دو تیپ در اختیار داشت. تیپ چهارم با مهندسان و توپخانه بیشتر تقویت شده بود. تیپ چهارم برای ماموریت های شکست محاصره ناگهانی و پاکسازی زمین در زمان نفوذ در نظر گرفته شده بود. تیپ هفتم سنگین زرهی نیز برای درگیری های تانک با تانک در نظر گرفته شده بود. در 26 فوریه 1991، توپخانه انگلیسی ها برای یک ساعت بر مواضع عراقی ها اتش گشود. این اتش سنگین ترین اتش از زمان جنگ جهانی دوم بود. همان شب، تیپ هفتم انگلیسی وارد یک نبرد شبانه تانک با گردان تانکی از لشکر 52 زرهی عراق شد. بعد از 90 دقیقه درگیری، بیش از 50 تانک عراقی و خدمه ان نابود شدند. همان شب، تیپ 4 انگلیسی یک ستاد و محل توپخانه تیپ 807 لشکر 48 پیاده را نابود کرد. نیروهای پیاده انگلیسی مواضع دفاعی عراقی را که تیپ 803 پیاده از ان دفاع می کرد را پکسازی کردند. بعد از 48 ساعت درگیری، لشکر 1 زرهی بریتانیا توانست چهار لشکر پیاده عراقی (لشکرهای 26، 48، 31 و 25) را نابود کند و با چندین درگیری سریع مواضع لشکر 52 زرهی را اشغال کند. تا نیمه شب هیچ گونه مقاومت سازمان یافته ای از سوی عراق بین لشکر 1 زرهی انگلیسی تا خلیج فارس وجود نداشت. در این روز، یک تانک چلنجر انگلیسسی توانست دوربردترین شکار تانک ثبت شده را با استفاده از مهمات زره شکاف کفکش دار تثبیت شده با بالک (APFSDS-یک نوع مهمات نفوذگر انرژی جنبشی که برای هدف قرار ددادن خودروهای مدرن طراحی شده است) از فاصله 4.700 متری ( 2.9 مایلی) به دست اورد که دوربرد ترین شکار تانک به تانک ثبت شده است. در 27 فوریه 1991، لشکر 1 زرهی بریتانیا توانست مناطق نهایی در بزرگراه بصره در شمال رشته کوه مولتا (Multa ) را تصرف و امن کند. لشکر 1 زرهی بریتانیا 217 مایل را ظرف 97 ساعت طی کرده بود. لشکر 1 زرهی 200 تانک عراقی را نابود کرده و یا به غنیمت گرفته بود و تعدا بسیار بیشتری از خودروهای زرهی، کامیون ها، خودروهای شناسایی و....را نیز نابود کرده بود. منطقه دورست در 28 فوریه، لشکر 3 زرهی امریکا بعد از مقاومت شدید عراقی ها و نابودی بیش از 250 خودروی دشمن منطقه دورست را پاکسازی کرد. تیپ 3 و لشکر 3 زرهی نیز 2.500 سرباز دشمن را اسیر کردند. نبردها و اقدامات لشکر 3 و تیپ 3 باعث نابودی دو لشکر گارد ریاست جمهوری عراق شد. در ظرف تقریبا 24 ساعت نبرد مداوم، تیپ 3 توانست 547 خودروی دشمن از جمله 102 تانک، 81خودروی زرهی، 34 قبضه توپ و 15 توپ ضد هوایی را نابود کرده و یا غنیمت بگیرد. صد ها تن پشتیبانی و تدارکات و 528 اسر نیز غنیمت این مرحله از عملیات بود. در طول عملیات، تنها 3 تانک M1A1 ابرامز لشکر سه زرهی اسیب دید. پانزده سرباز لشکر سوم بین دسامبر 1990 و اواخر فوریه 1991 کشته شدند. در اوج نبرد، لشکر 3 زرهی شامل 32 گردان و 20.533 نفر پرسنل بود. این نیرو بزرگترین ائتلاف در جنگ خلیج فارس و بزرگترین لشکر زرهی در تاریخ بود. نیروی زرهی ان نیز شامل 360 تانک ابرامز، 340 خودروی زرهی برادلی، 128 هویتزر خودکششی 155 م، 27 بالگرد تهاجمی اپاچی، 9 سامانه راکت انداز چند گانه MLRS و.......بود. زمان: 27 فوریه 1991 مکان درگیری : استان المثتی عراق نتیجه: پیروزی قاطع نیروهای ائنلاف نیروهای درگیر رژیم بعثی عراق ایالات متحده- انگلستان واحدهای درگیر عراق لشگرهای توکلنا علی الله گارد ریاست جمهوری لشکر 10 زرهی لشکر 12 زرهی لشگر 52 زرهی لشگر 25 پیاده لشگر 26 لشگر 31 پیاده لشگر 48 پیاده تیپ 9 زرهی تیپ 18 مکانیزه تیپ 50 زرهی تیپ 29 زرهی امریکاو انگلیس لشکر 2 زرهی امریکا (نیروی مهاجم) لشگر 1 پیاده لشگر 3 پیاده لشگر 1 سواره نظام لشگر 1 زرهی بریتانیا تیپ 210 توپخانه اسکادران اول، هنگ چهارم سواره نظام (امریکا) تلفات و خسارات نیروهای بعثی (در مواجهه با نیروهای امریکایی) تلفات سنگین 937 سرباز اسیر 550 تانک نابود شده 480 نوع دیگر خودروهای نابود شده 396 قبضه توپ نابود شده منطقه دورست تلفات سنگین 250 تانک نابود شده 2.500 سرباز اسیر بخش انگلیسی ها تلفات سنگین 200 تانک نابود شده تلفات سنگین بر خودروهای زرهی امریکا 6 سرباز شکته شده 25 مجروح 5 تانک نابود شده 4تا 5 خودروی زرهی نابود شده منطقه دورست 15 سرباز کشته شده 3 تانک اسیب دیده بریتانیا تعدای مجروح و زخمی مترجم: محمد رجبعلی منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Norfolk توجه: این مطلب قبلا توسط حقیر در سایت jangavaran.ir منتشر شده است. شادی ارواح طیبه امام، شهدا، شهدای مدافع حرم، شهدای آتش نشان سلامتی و تعجیل در فرج آقا، مولا و صاحب اختیارمون مهدی قائم (عج) سلامتی و طول عمر با عزت برای نائب بر حق ایشان امام خامنه ای (مد ظله العال ) سلامتی و پیروزی رزمندگان جبهه مقاومت 5 صلوات محمدی عنایت کنید

معرفی موشک ضد رادار  AARGM-ER ;  برتری دوباره پیشران جامد بر رمجت       به تازگی تصاویری از از گونه پیشرفته موشک ضد رادار AARGM توسط کمپانی اُربیتال اِی تی کِی منتشر شده . این تصاویر برای نخستین بار توسط ماهنامه " اَوییِیشِن ویک " و از گردهمایی سالانه نوآوری های دفاعی انجمن صنعتی آمریکا بازتاب داده شد .   شکل ظاهری این موشک در مقایسه با نسل قبلی خود بسیار متفاوت است و هیچ شباهتی به طرح های احتمالی پیش بینی شده از سوی کارشناسان نظامی ندارد .   کارشناسان احتمال میدانند که این موشک از پیشرانه راکت-رَمجت استفاده کند در حالی که سازندگان این موشک با رونمایی از طرح خود به همه کارشناسان ثابت کردند که سخت در اشتباهند .    موتور سوخت جامد این موشک نسبت به گونه قبلی از قطر بیشتری برخوردار است و به اندازه 29 سانتیمتر رسیده و به گفته مقامات کمپانی سازنده به بُردی معادل 2 برابر نسل قبلی  یعنی حدود 300 کیلومتر دست میابد و سرعت آن نیز افزایش یافته .   همچنین بالک های میانیِ بزرگ و جاگیر موشک حذف شده و به جای آن دو بالچه کم عرض در سراسر طول موشک ( از پشت دماغه تا انتها ) به دو طرف بدنه اضافه شده . بالک های انتهایی نیز کوچکتر شده .    این ویژگی به طور اختصاصی برای کوچک و کم حجم شدن فضای مورد نیاز بارگیری در نظر گرفته شده و سبب میشود تا به آسانی در محفظه درونی سلاح جنگنده هایی مانند F-22 و F-35 بارگذاری و پرتاب شود .     هفته گذشته در روز صنعت سامانه های پیشرانش به این موشک پرداخته شد و جوانب مختلف توسعه ای بررسی گردید . این موشک قرار است تا سال 2020 وارد خدمت در نیروی دریایی ، هوایی و سپاه تفنگنداران شود .                      https://govtribe.com/project/advanced-anti-radiation-guided-missile-extended-range-aargm-er-propulsion-system-industry-day-announcement    

با سلام    دشمن پشت دروازه ها !!!!!!!!       من "نیکیتا سرگیوویچ خروشچف " در اینجا هستم تا چیزهایی را به شما یادآوری کنم  !!!   این شهر کورسک نیست !! کیف نیست !!!!!! مینسک نیست !!!!! اینجا استالینگراد هست    استالینگراد !!!!   بیشتر از یک شهر ، یک نماد هست !!!   اگر دشمن این شهر را اشغال کند ، همه کشور سقوط می کند !!!!   ما اکنون از پسران خود می خواهیم تا سرشان بالا بگیرند و بجنگند    این وظیفه شماست    \\\\\\\\/////////   کمیسر سیاسی  ارتش شوروی :   اینجا مردان ما دو انتخاب دارند ، یا گلوله های آلمانی ها یا گلوله های ما !!!!   البته یک راه دیگر هم وجود دارد و آن " شجاعت " هست.   ما باید به  آنها " امید " و " افتخار" دهیم .      پی نوشت :    1-ماهیت برخی دیالوگها ، چقدر شبیه به دنیای واقعی انسان ها هستند !!!!   2- ایران امروز ، ایران دهه 20 شمسی نیست ، ایران دهه 30 شمسی نیست ، ایران دهه 40 شمسی نیست ، حتی ایران دهه 50 ، 60 ، 70 و 80 شمسی نیست . جمهوری اسلامی ایران ، بیشتر از یک کشور ، اکنون یک نماد هست . مردمان این سرزمین اینک بین برخی سوء استفاده کنندگان داخلی  و دشمنان خارجی قرار دارند و تنها مسیری که پیش روی آنها قرار دارد ، " امید به آینده " است و این امید با نقد درست و تلاش برای بهبود وضعیت  بوجود می آید . جشن تولد 38 سالگی انقلاب  مبارک  :applause: 

واما پاسخ مبهمترین و گنگ ترین معمای جنگ هشت ساله: بدون شک جنگ هشت ساله معما ها و مسایل مبهم زیادی دارد اما مهمترن و مبهمترین معمای جواب داده نشده جنگ( دسته کم در نظر فرماندهان ارتش چون از نظر فرماندهان سپاه اطلاعی ندارم) ”عدم حرکت عراق برای اشغال دزفول و اندیمشک پس از رسیدن به کرخه در تاریخ ۷ مهر ۱۳۵۹” بود. در ادامه میکوشیم به بررسی تحلیلی این ابهام بزرگ بپردازیم: در تاریخ سی و یکم شهریور پنجاه ونه ارتش عراق با دولشگر۱۰ زرهی (تیپهای ۱۰ و ۲۴) و ۱ مکانیزه( تیپهای ۱ و ۳۴)که در دو منطقه مقابل عین خوش و دوسلک مستقر شده بودند از محور عمومی ربوط، عین خوش، علی گره زد، پای پل کرخه و محور فکه، دوسلک، ابوصلیبی خات ، پای پل کرخه تهاجم سراسریشونو به خاک ایران آغاز کردن در این تهاجم لشگر ۹ زرهی(تیپهای۱۴ و ۴۳) و تیپ ۳۶ از ل ۲ پیاده عناصری از ل ۱۲مکانیزه و دو تیپ گارد مرزی ارتش عراق ماموریت پشتیبانی دو لشگر تک ور رو بعنوان نیروی احتیاط داشتن که عملاً قوی ترین محور تهاجم به ایران رو شکل میداد درمقابل ارتش ایران پدافند در این منطقه را به تیپ ۲زرهی دزفول از لشگر ۹۲زرهی سپرده بود، باتوجه به اینکه در محورهای مفروضه تهاجم دشمن به خوزستان، این محور مهم ترین، حیاتی ترین و استراتیژیک ترین محور بشمار میرفت بیشترین نیروی کمکی نیز به این محور اختصاص یافته بود! استعداد طرفین در آغاز درگیری در این منطقه و در خط مقدم گسترش یافته بودند به شرح زیر بود: (توضیحات : اصطلاحات استاندارد خلاصه واژگان نظامی ”گد” یعنی گردان، ”گر ” یعنی گروهان، ”تی” یعنی تیپ و ”ل ” یعنی لشگر) عراق ۱- منطقه علی غربی ربوط: گد ۱ مکانیزه تی ۱ ل ۱ مکانیزه ( که میشه: گردان یک تانک از تیپ یک لشگر یک مکانیزه) گد۲ مکانیزه تی ۱ ل ۱مکانیزه گد۳ مکانیزه تی ۱ ل ۱ مکانیزه گد ۱۳ تانک تی ۱ ل ۱ مکانیزه گد ؟ تانک تی ۱۴ ل ۹ زرهی گد۲ مکانیزه تی ۱۴ ل ۹ زرهی گد ۱ توپخانه ل ۱ مکانیزه گد ؟ توپخانه ل ۹ زرهی آتشبار ۱ گد ۴ ضد تانک ل ۱ مکانیزه یک آتشبار سبک از ل ۹ زرهی ۲- منطقه حلفائیه فکه: گد ۱ تانک تی ۴۳ ل ۹ زرهی گد ۲ تانک تی ۴۳ ل ۹ زرهی گد ۳ تانک تی ۴۳ ل ۹ زرهی گد ۹ مکانیزه تی ۴۳ ل ۹ زرهی گد ۳۰ توپخانه ل ۱ مکانیزه گد ؟ توپخانه لشگر ۹ زرهی آتشبار ۲ ضدتانک گد ۴ ل ۱ مکانیزه یک آتشبار سبک از ل ۱ مکانیزه ۳- منطقه غرب سیمده: گد تانک قرناطه تی ۳۴ ل ۱ مکانیزه گد تانک قرطبه تی ۳۴ ل ۱ مکانیزه گد تانک اشبلیه تی ۳۴ ل ۱ مکانیزه گد ۸ مکانیزه تی ۳۴ ل ۱ مکانیزه گد ۱ مکانیزه تی ۱۴ ل ۹ مکانیزه گد ۲۸ توپخانه ل ۱ مکانیزه گد ؟ توپخانه ل ۹ زرهی آتشبار ۳ ضدتانک گد ۴ ل ۱ مکانیزه یک آتشبار سبک ل ۱ مکانیزه ۴- یگانهای احتیاط: تی ۱۰ زرهی ل ۱۰ زرهی(با تیپ مستقل ۱۰ زرهی اشتباه نشود) تی ۳۶ پیاده ل ۲ پیاده تیپ ؟ ل ۱۲ مکانیزه تی ۳ گارد مرزی تی ۴ گارد مرزی گد ۲ تی ۲۴ ل ۱۰زرهی گد ۱۹ توپخانه ل ۱۰ زرهی گد ۵۱ توپخانه ل ۱۰ زرهی گد ۱۴ توپخانه ل ۱۲ مکانیزه گد ۵۴ ضد هوایی نیروی هوایی آتشبار ۳۵ سام ۶ تی ۱۴۵ ایران ۱- تی۲ ل ۹۲ زرهی گد ۱۰۵ مکانیزه( منهای یک گروهان) گد ۲۵۶ تانک گد ۲۰۷ تانک گد ۳۲۰ توپخانه خودکششی ۱۵۵ م م ل ۹۲ زرهی گر ۲ گد ۴۲۹ مهندسی ل ۹۲ زرهی گر ۲ گد ۵۰۷ تعمیرونگهداری ل ۹۲ زرهی گر ۲ گد ۵۰۸ بهداری ل ۹۲ زرهی ۲- گد ۲۸۳ سوار زرهی ل ۹۲ زرهی ۳- گروه رزمی ۱۳۸( شامل گد ۱۳۸ پیاده ل ۲۱ تقویت شده با یک گروهان تانک!) ۴- گروه رزمی ۱۴۱(شامل گد ۱۴۱ پیاده ل ۲۱ تقویت شده با یک گروهان تانک!، این گروه بعد از آغاز درگیریها به منطقه رسید) ۵- گروه رزمی ۳۷ (شامل یک گروهان تانک، یک گروهان پیاده و یک آتشبار توپخانه ۱۰۵ م م از تی ۳۷ زرهی مرکز زرهی) لازم به ذکر است هیچکدام از گردانهای تی ۲ دارای استعداد سازمانی کامل نبوده و مدتها بدون تمرین و آموزش رها شده بودن بدینترتیب ارتش عراق از برتری کمی و عددی بیش از شش به یک بر روی کاغذ و بصورت اسمی، اما با درنظر گرفتن کمبودهای استعداد سازمانی یگانهای ایرانی عملاً از برتری حدود ۱۰ به ۱ سود میبرد حال آنکه برمبنای اصول کلاسیک جنگ برای پیروز شدن در یک نبرد کلاسیک با شرایط دشت باز شبیه منطقه نبرد مورد بحث، برتری ۳ به یک کفایت میکند. ادامه دارد انشا الله

    با سلام مجدد آخر جنگ زمانی که جبهه جنوب به بن بست رسیده بود تازه فرماندهان به این عرض بنده رسیدن و سعی در کشوندن جبهه به شمال داشتن. اما اگر این کار اول جنگ انجام شده بود ما شاهد جنگی کوتاه تر با خسارات بسیار کمتر بودیم. حالا نکته اینجاست که چرا اول جنگ این کار رو نکردیم؟! به عقیده ی بنده اگر ما همون اول زرهی رو در جنوب بکار می بردیم و با بالگرد های هجومی و پشتیبانی هوایی و ضد هوایی یک استراتژی دفاع انعطاف پذیر رو به نمایش میذاشتیم، نیروی دریایی عراق رو محاصره ی دریایی می کرد و دروازه های صادرات عراق رو می بست،  حملات رو متمرکز در جبهه ی شمال می کردیم جنگ خیلی زودتر از اینا به پایان می رسید.

با سلام     در حقیقت تا زمانی که آن طرف جبهه را مطالعه نکنیم ، تکیه بر آمار و منابع داخلی، ما را به همین نتیجه شما می رساند ، صرفاً بعنوان نمونه ، عملیات خیبر را مثال می زنم تا زهر چشم هوانیروز عراق را با استفاده از پرنده های سبک PC-7 ، بالگردهای گازل علیه بالگردهای ترابری ما مثل 214 ، شینوک و سی کینگ را بیشتر مورد توجه قرار دهیم .   هر چند از آن طرف ، 209 های هوانیروز ارتش ، حسابی از خجالت عراقی ها در آمدند ( یادداشتهای جناب انصاری  بعنوان یکی ازخلبانان ساقط شده شینوک و جناب جلالی در همین عملیات ، موید امر هست )   حالا اگر از عملیات بالگردهای سوپر فریلون مسلح به اگزوست در شمال خلیج پارس بگذریم       بله ، جنگ برای دو طرف سخت بود ولی ارتش عراق ، تجربه بیشتری نسبت به ما داشت (براثر سالها درگیری با اکراد در شمال عراق ) .

سلام علیکم   به هیچ عنوان این شکلی نبود - بعنوان مثال هوانیروز ارتش عراق در اوایل سال 1367 ، یک گردان کامل پیاده  جمعی لشکر 21 حمزه را در ارتفاعات سومار ، با هلی بورن ، قیچی کرد و همه نفرات از جمله یکی از منسوبین را به اسارت گرفت . نفرات این گردان تا سه سال مفقود الاثر بودند و تازه بعد ازاین مدت ، توسط صلیب سرخ ثبت نام شدند .   علاوه بر آن ، به گفته برخی از افسران سابق ارتش عراق ( سرتیپ رعد حمدانی ) در جریان بازپس گیری جزایر مجنون ، واحدهای کماندویی ارتش عراق ، 30 کیلومتر پشت خطوط ما هلی بورن شدند تا عقبه نیروها را ببندند ( در این روایت شک و تردیدهایی هم وجود دارد )     ژنرال براک عبدالله الحاج هنتا    فرمانده وقت تیپ 66 نیروی ویژه ارتش عراق در جنگ با ایران   این شخص ، احتمالاً فرمانده این عملیات بود . با بالگرد پشت این افسر ارشد دقت کنید       این فرموده شما هم زیاد با واقعیت انطباق ندارد ، ارتش عراق ، یک نوار به عرض 20 کیلومتر از مرز ایران را بعنوان یک نوار امنیتی فرض کرده بود و تمام جمعیت ساکن را از آنجا بیرون نمود تا امکان هر گونه عملیات چریکی را منتفی کند ( ارتش عراق در این بخش ، آتش به اختیار بود و به هر جنبنده ای شلیک می کرد ) . علاوه بر آن ، به غیر از روستاهای دورافتاده در جبهه شمالی ، ( تا جایی که اطلاع دارم ) ، جو امنیتی چنان بود که کسی امکان فعالیتهای ضد بعثی را نداشت .   پی نوشت :   متاسفانه جو عمومی در کشور ما این شکلی هست که قدرت فرماندهی رزمی و برنامه ریزی ارتش بعث را بسیار ضعیف قلمداد می کنند ، اما به نظرم وضعیت به گونه دیگری بود .

بخش اول:موشک های بالستیک موشک الحسین موشک الحسین یک موشک بالستیک کوتاه برد سوخت مایع است که در ابتدا تصور می شد موشکی جدید است ولی اکنون ثابت شده است که یکی از مدل های توسعه یافته موشک اسکاد بی روسی است. الحسین برای حمله به اهداف استراتژیک طراحی شده با کلاهکی 500 کیلوگرمی و بردی معادل 600 کیلومتر.کلاهک این موشک را می توان با مواد منفجره متعارف،شیمیایی و یا میکربی مجهز نمود.نوع هدایت این موشک اینرسیایی بوده که این نوع هدایت بدوی و ابتدایی دقت بین 1000 تا 3000 متر به این موشک داده است.این موشک توسط کشنده ی استاندارد موشک اسکاد (MAZ) و نوعی کامیون آلمانی ساخت شرکت MAN به سوی هدف پرتاب می شده است.الحسین طولی 12.46 متری و قطری 0.88 متری داشته و وزن پرتاب آن 6400 کیلوگرم بوده است.الحسین از موتوری سوخت مایع یک مرحله ای استفاده می کرده است. دقت الحسین به گونه ای بوده است که تنها در مقابل اهداف گسترده موثر بوده،دلیل این امر میتواند دوری محل پرتاب تا هدف بوده باشد(CEP هر موشک برابر با 5% از برد آن است)به همین دلیل بهترین اهداف برایش شهر های پر جمعیت،مناطق عملیاتی،پالایشگاه های نفت و ... باشد.متحرک بودن لانچر این موشک به حفظ بقای آن کمک بسیاری می کند،همانطور که در جنگ خلیج فارس دیدیم. عقیده بر این است که آغاز تولید این موشک به اوایل دهه ی 1980 بر میگردد و اولین گزارش تست پرتاب آن در سال 1987 منتشر شده است.عراق قادر به خرید بسیاری از اجزای این موشک و کمک های بسیاری از کشور های غربی بود منجمله:آلمان شرقی،آلمان غربی،اتریش،برزیل،انگلیس،فرانسه،چین،مصر و حتی آمریکا بود.اولین استفاده الحسین در جنگ ایران و عراق بود که به وسیله آن حملات گسترده ای به تهران و حوزه های نفتی ایران صورت می گرفت،گزارش شده است که تا ماه های اولیه سال 1988 بیش از 190 موشک به طرف ایران شلیک شده است. در طول جنگ خلیج فارس در سال 1991 به جز 8 موشکی که قبل از پرتاب بر روی زمین منهدم شدند عراق 43 موشک علیه اهداف استراتژیک در عربستان و 39 موشک علیه اسرائیل شلیک کرد،هدف از این پرتاب ها این بود تا جهاد اسلامی را علیه اسرائیل و آمریکا تحریک بکند.در طول این مدت پیشنهاد ساخت موشک الهجره داده شد که نوعی از موشک الحسین بود،این پروژه لغو شد. پس از جنگ خلیج فارس بازرسانی از سوی سازمان ملل متحد در عراق به بازرسی از کارخانه های تولید تسلیحات گمارده شدند و از تولید موشک هایی با برد بالاتر از 150 کیلومتر ممانعت به عمل می آوردند که پس از خروج آنان در سال 1998 دوباره ساخت این موشک آغاز شد و ادامه یافت به طوری که تعداد دقیق و محل پنهان سازی الحسین ها نامعلوم است،پس از تغییر دولت عراق در سال 2003 خطر کمتری در زمینه ادامه تولید الحسین وجود دارد،با این حال غیر ممکن است تمام موشک های الحسین کشف شده باشد،این موشک را می توان به راحتی پنهان و یا منتقل ساخت،تخمین زده می شود بین 15 الی 50 موشک الحسین هنوز هم پنهان مانده باشد،گزارش های تایید نشده ای وجود دارد که نشان می دهد این موشک ها به سودان و یمن منتقل شده باشد.با وجود اشغال عراق پس از سال 2003 و جستجوی فشرده توسط آمریکا و متحدانش،همچنان تهدید وجود این موشک ها توسط کشور های همسایه و گروه های مسلمان مسلح حس می شود. قبل از جنگ خلیج فارس عراق حداقل 25 موشک الحسین مجهز به کلاهک شیمیایی به صورت آماده داشته است که اگر بغداد را با بمب های اتمی مورد حمله قرار می گرفت تمام آن ها را به مناطق حساس شلیک میکرد.عراق حدود 80 کلاهک نا متعارف داشت که عبارتند از:50 کلاهک شیمیایی،5 کلاهک آزمایشی شیمیایی و 25 کلاهک میکربی. موتور موشک های الحسین و العباس: مکانی که مورد اثابت موشک الحسین قرار گرفته است: موشک العباس العباس یک موشک بالستیک کوتاه برد سوخت مایع است.عراق ادعا می کرد که آن را به صورت کاملا بومی طراحی کرده است،با این حال اعتقاد بر این است که این موشک بر پایه اسکاد بی طراحی شده است. العباس برای اولین بار در سال 1988 مورد آزمایش قرار گرفت،این موشک یک سلاح استراتژیک طراحی شده برای حمله به ایران در طول جنگ ایران و عراق بود و شاید اسرائیل،در جنگی که شاید در آینده اتفاق می افتاد.برد بالای این موشک اجازه ی سرعتی بسیار زیاد در فاز ترمینال به العباس می داد تا به وسیله ی آن بتواند از دست سیستم های دفاع موشکی پاتریوت و آررو-1 اسرائیل فرار کند.علاوه بر این دارای لانچر متحرک بود که آن را از خطر نابودی قبل از پرتاب ایمن می ساخت.با این حال دقت موشک بسیار پایین بود در حدی که می توانست در برابر اهداف بسیار گسترده کارا باشد،احتمالا در روشی مشابه علیه چاه های نفت و مراکز پر جمعیت استفاده میشد. العباس طوری طراحی شده بود که دارای بردی 950 کیلومتری و کلاهک 225 کیلوگرمی بود،میتوانست این کلاهک منفجره ی متعارف باشد و یا شیمیایی،احتمالا برنامه ساخت کلاهک میکربی لغو شده باشد.دقت کلاهک با سیستم هدایت اینرسیایی 3000 متر اعلام شده بود.لانچر آن همان لانچر موشک الحسین بوده است.طول العباس 13.75 و قطر آن 0.88 متر بوده و وزن پرتاب آن 7870 کیلوگرم بوده است. برنامه العباس در سال 1990 به دلیل عملکرد ضعیف و بی ثباتی موشک لغو شد.هیچ مدرکی وجود ندارد که این موشک در جنگ ایران و عراق و خلیج فارس شلیک شده باشد،طرح های جایگزین این موشک به دنبال بهبود برد و کلاهک موشک الحسین بودند.احتمال می رود فن آوری های توسعه ی این موشک به کشور های دیگر ارسال شده باشد. موشک العابد العابد موشکی بالستیک،سوخت مایع و میانبرد است که اواخر دهه ی 1980 توسط عراق توسعه یافت.العابد قرار بود حامل ماهواره ای 50 کیلوگرمی و ماهواره بر باشد،ضمن اینکه بعد ها مسئولان عراقی نوع نظامی آن را نیز با نام تموز معرفی کردند گرچه هیچگاه تصویری از تموز(که نوع نظامی العباد بود)نشان داده نشد.العباد از 6 موشک الحسین تشکیل شده بود که دارای 3 مرحله بود:مرحله اول 5 موشک الحسین،مرحله دوم یک موشک الحسین و مرحله سوم موشکی بومی عراق با موتور موشک ضد هوایی سام -2.اعتقاد بر این است که این پروژه بعد از سال 1991 لغو شده است. العباد به احتمال زیاد برای حمل و بکارگیری یک کلاهک هسته ای طراحی شده بود که این کار با توجه به بی دقتی اساسی موشک های عراقی کمک شایانی به حل این مشکل میکرد.این موشک به احتمال زیاد برای تهدید به حمله ی هسته ای به کشور های کوچکتر و تسلیم کردن آن ها و یا جلوگیری از مداخله ی قوای نظامی خارجی،با توجه به اینکه شرق اروپا را به خوبی پوشش میداده استفاده می شده.با این حال العباد از چند نقطه ضعف اساسی بزرگ رنج می برده و آن ها عبارتند از:ایستگاه پرتاب ثابت است که آن را در مقابل حملات بی دفاع میسازد،هر سه مرحله ی این موشک از سوخت مایع استفاده میکردند که منجر به یک دوره طولانی سوخت رسانی به تانکر های موشک می شود و در این مدت به راحتی توسط حملات هوایی دشمن نابود می شود و پرتاب ناموفق میشود. العباد دارای بردی 2000 کیلومتری و کلاهکی 750 کیلوگرمی بوده که توانایی حمل مواد منفجره و شیمیایی بوده،به احتمال زیاد به خاطر عمر بسیار کوتاهش نگذاشته است که تحقیقاتی بر روی کلاهک میکربی صورت بگیرد.این موشک از هدایت اینرسیایی بهره می برده که دقت آن را بسیار پایین می آورده است،دقت آن چیزی در حدود چند کیلومتر بوده است.طول العباد 23 متر،قطر2.3 متر و وزن پرتاب 48 تن داشته است. اولین شلیک این موشک در تاریخ 5 دسامبر 1989 رخ داد که موشک پس از 45 ثانیه در هوا منفجر شد با این حال اعلام خبر پرتاب این موشک غرب را در بهتی عجیب فرو برد و آمریکا در یک جستجوی سریع یک روز بعد در تاریخ 6 دسامبر محل پرتاب را در 230 کیلومتری جنوب بغداد پیدا کرد.پس از شکست عراق از آمریکا در سال 1991 سازمان ملل بسیاری از وسایلی که برای تکمیل پروژه العباد لازم بود را نابود کرد،سازمان ملل نیز بعد از جنگ خلیج فارس اجازه ساخت موشکی با برد بیش از 150 کیلومتر را به عراق نمیداد و شروع دوباری این پروژه نیز هزینه ی زیادی می خواست تمام این اتفاقات دست به دست یکدیگر دادند تا پروژه العباد در آغاز کار شکست بخورد و کنار گذاشته شود. چینش موشک های مرحله اول: موشک مرحله سوم با موتور موشک سام-2: ویدئو پرتاب موشک العابد موشک های الفهد300/500 - j-1 - البرق تمام این طرح ها بر پایه تبدیل موشک ضد هوایی سام-2 به موشک زمین به زمین استوار بود که تمام این طرح ها به شکست منتهی شدند زیرا بردشان بسیار کمتر از آن مقداری بود که انتظار می رفت برد مورد نظر بسیار بیشتر از 150 کیلومتر ثبت شده در 8 آزمایشی بود که تا قبل از سال 2000 توسط عراقی ها انجام شد.البته تجربه خوبی برای ساخت موشک الصمود به عراق داد. موشک ابابیل-100 - الفتح ابابیل-100 یکی از چندین پروژه موشکی عراق است که پس از سال 1991 آغاز شد،اطلاعات چندانی از این موشک در دست نیست که ممکن است چند دلیل داشته باشد منجمله:عراق پس از شکست در جنگ خلیج فارس پروژه های موشکی خود را دور از دید سازمان ملل توسعه میداد و دلیل دیگر میتوند این باشد که عراق پس از سال 1991 بسیاری از کارخانه های تولید موشک خود را از دست داد و پس از آن توانایی تولید موشک خود را به طور چشمگیری از دست داد. ابابیل-100 نام اولیه نام اولیه این موشک بود که بعد ها با انجام بهینه سازی هایی بر روی آن منجمله بالچه هایی بر روی کلاهک خود به الفتح تغییر نام داد.این موشک از سال 2000 در خدمت ارتش عراق بود،برد رسمی این موشک 150 کیلومتر بود(گرچه در جنگ سال 2003 برد 180 کیلومتری توسط این موشک ثبت شد)و تنها دارای یک کلاهک خوشه ای بود،کلاهکی با وزن 300 کیلو گرم و حاوی 170 کیلوگرم مواد منفجره که هنگام انفجار 600 متر را تحت پوشش خود قرار می داد.این کلاهک دارای یک چاشنی الکتریکی بود که قبل از اثابت به زمین منفجر می شد و حداکثر ضربه را به هدف وارد می ساخت.الفتح دارای دقتی 750 متری بود همچنین دارای وزنی حدود 1200 کیلوگرم و طولی حدود 6.7 متر و قطری 0.5 متری بود.لانچر این موشک همان لانچر موشک سام-2 و متحرک بود.در جنگ سال 2003 حدودا 16 موشک الفتح شلیک شد،بقیه موشک های الفتح پس از اشغال عراق توسط آمریکا نابود شد. موشک ابابیل-100: موشک الفتح: کلاهک خوشه ای موشک ابابیل-100: نازل موشک ابابیل-100: بدنه موشک بدون نازل: فیوز موشک ابابیل-100: موشک الصمود الصمود یک موشک بالستیک سوخت مایع است که بر پایه موشک سام-2 و اسکاد روسی طراحی شده است.الصمود بردی معادل 200 کیلومتر دارد هرچند در ابتدا 140 کیلومتر برد داشت،احتمال می رود اعلام این برد 140 کیلومتری به خاطر دور زدن قانون منع برد بالای 150 کیلومتری سازمان ملل برای عراق باشد. موتور این موشک از طرح موشک سام-2 الهام گرفته شده است و دارای یک لانچر متحرک به مانند لانچر موشک الندا می باشد،در طول ساخت این موشک کشور های روسیه،لهستان و بلاروس کمک هایی به عراق کردند.کلاهک موشک الصمود معمولی بود اما قرار بود کلاهکی خوشه ای مانند کلاهک ابابیل برای آن طراحی شود.دقت این موشک حدود 500 الی 1000 متر بود. در سال 1996 تست استاتیک این موشک صورت گرفت و در سال 1997 تولید انبوه آن آغاز شد و تا سال 2000 هشت آزمایش پرتاب برای الصمود صورت گرفت. الصمود دارای دو مدل بود که مدل دوم دارای قطری بزرگتر و ژیروسکوپ های موشک کروز کرم ابریشم بود.در تاریخ 27 مارس 2003 تعدادی موشک الصمود-2 به سمت ستاد ائتلاف در دوحه پرتاب شد که چند موشک با موفقیت به ساختمان ستاد برخورد کردند اما بقیه موشک ها اینقدر خوش شانس نبودند و تعدادی در بیابان فرود آمدند و تعدادی نیز توسط دفاع ضد موشکی نابود شدند.در تاریخ 7 آوریل نیز یک موشک الصمود-2 به مقر تیپ 3 آمریکا اثابت کرد.در دیگر اثابت ها نیز سه سرباز و 2 خبر نگار کشته شدند و 14 سرباز مجروح و 22 خودرو هاموی نابود و یا آسیب دیدند.هنوز سرنوشت تمام موشک های الصمود مشخص نیست و این امکان وجود دارد که این موشک ها به دست گروه های تندرو مسلمان افتاده باشد. مقایسه اندازه الصمود-1 و الصمود-2: الصمود-1: الصمود-2: موتور موشک الصمود(همان موتور سام-2): تست استاتیک موتور: محل قرارگیری ژیروسکوپ ها(ژیروسکوپ های موشک کرم ابریشم): محل اثابت موشک: پایان قسمت اول نویسنده و مترجم:عرفان صادقی فقط برای میلیتاری ادامه دارد...

[center]حالا که بحث شیرین چتربازی هست گفتم شاید بد نباشد با نشانهای واحدهای چتربازی دنیا آشنا شویم.[/center] [center][color=#0000ff][size=2]××توضیح: شرح و تصاویر، از راست به چپ هستند.××[/size][/color] [/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/01.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_01.gif[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Fallschirmschutzenabzeichen_der_Luftwaffe.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Fallschirmschutzenabzeichen_der_Luftwaffe.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/03.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_03.jpg[/img][/url][/center] [center]تیپ چهارم چترباز ارتش آرژانتین ، لشکر چترباز نیروی هوایی آلمان هیتلری ، یکی از واحدهای چترباز لژیون خارجی فرانسه [/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/04.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_04.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/05.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_05.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/06.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_06.jpg[/img][/url] یکی دیگر از واحدهای چترباز لژیون خارجی فرانسه ، بازهم لژیون خارجی فرانسه ، تیپ چترباز ارتش اسرائیل[/center] [center] ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/07.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_07.gif[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/08.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_08.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/09.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_09.png[/img][/url] هنگ چهلم چترباز آلمان شرقی سابق ، (هنگ)سرویس ویژه هوابرد بریتانیا ، تیپ هوابرد ایتالیا ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/10.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_10.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/11.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_11.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/12.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_12.jpg[/img][/url][/center] [center]نیروی هوابرد روسیه (ظاهرا یک نیروی مستقل در کنار نیروی زمینی و هوایی و دریایی) ، گردان یکم چترباز آفریقای جنوبی ، هنگ هوابرد ارتش بریتانیا[/center] [center] ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/13.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_13.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/14.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_14.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/15.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_15.png[/img][/url][/center] [center]هنگ نیروی هوایی سلطنتی ، لشکر 82 ام هوابرد ارتش امریکا ، سپاه هجدهم هوابرد ارتش امریکا ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/16.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_16.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/17.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_17.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/19.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_19.gif[/img][/url] لشکر 101 ام هوبرد ارتش امریکا ، تیپ 11 چترباز ارتش فرانسه ، تیپ چترباز ارتش برزیل ----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center] [color=#ff0000][b][size=8]××[/size][/b][/color][color=#ffffff][b][size=8]××[/size][/b][/color][b][color=#008000][size=8]×× [/size][/color][/b] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/18.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/18.png[/img][/url] [color=#008000][b][size=8]××[/size][/b][/color][color=#ffffff][b][size=8]××[/size][/b][/color][b][size=8]××[/size][/b][/center] [center][b][color=#0000cd][size=5]تیپ 65 نوهد ارتش جمهوری اسلامی ایران[/size][/color][/b] ----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/20.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_20.gif[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/21.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_21.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/22.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_22.gif[/img][/url] هنگ نیروی مخصوص فنلاند ، نیروهای ویژه ارتش اتریش ، تیپ نیروی مخصوص ارتش فرانسه ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/23.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_23.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/24.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_24.png[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/25.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_25.png[/img][/url] تیپ 26 هوابرد ارتش آلمان ، لشکر متحرک هوابرد ارتش آلمان ، هنگ اول متحرک هوابرد ارتش آلمان ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/26.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_26.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/27.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_27.jpg[/img][/url] [size=7]،[/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Indian_Paratroops_Symbol.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Indian_Paratroops_Symbol.jpg[/img][/url] تیپ چترباز ارتش یونان ، تیپ 71 متحرک هوابرد ارتش یونان ، تیپ چترباز ارتش هندوستان[/center] [center] ---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/28.jpg"]گروه واکنش سریع ژاندارمری ایتالیا[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/29.png"]گردان اول هوابرد ارتش ژاپن[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/30.png"]هنگ هوابرد ارتش کانادا[/url] ---------------------------------------------------------------------------------------- [/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/31.png"]گارد سنگاپور[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/32.png"]تیپ 16 تهاجم هوایی ارتش بریتانیا[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/33.png"]هنگ چهارم چترباز آلپی ارتش ایتالیا[/url][/center] [center]---------------------------------------------------------------------------------------- [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/34.jpg"]تیپ 11 متحرک هوابرد ارتش هلند[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/35.gif"]نیروهای ویژه ی ارتش نروژ[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/36.JPG"]نیروهای ویژه ی نیروی دریایی نروژ[/url][/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/37.jpg"]سپاه هانشتنمن ارتش دانمارک[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/38.jpg"]تیپ یکم مستقل هوابرد لهستان(جنگ جهانی دوم)[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/39.png"]لشکر 76 گارد هوایی ارتش روسیه[/url][/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/40.gif"]هنگ 45 شناسایی عمیق ارتش روسیه[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/41.png"]لشکر هفتم گارد هوابرد ارتش روسیه[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/42.png"]لشکر 98 ام گارد هوابرد ارتش روسیه[/url][/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/43.png"]لشکر 106 ام گارد هوابرد ارتش روسیه[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/44.png"]تیپ 31 گارد هوابرد ارتش روسیه[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/45.png"]گردان 63 ام هوابرد ارتش صربستان[/url][/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/46.png"]تیپ چترباز ارتش اسپانیا[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/47.jpg"]سپاه چتربازان رنجر ارتش سوئد[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/48.png"]نیروهای ویژه ارتش سوئد[/url][/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/49.jpg"]تیپ 25 هوابرد ارتش اوکراین[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/50.jpg"]اسکادران دوم هنگ نیروی هوایی بریتانیا[/url] ، [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/51.jpg"]وینگ 93 ام عملیات هوا-زمینی نیروی هوایی آمریکا[/url][/center] [center]----------------------------------------------------------------------------------------[/center] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/52.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/thumb_52.png[/img][/url] گروه 18 ام پشتیبانی هوایی نیروی هوایی آمریکا[/center] [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/660"]منبع[/url] [color=#008080][size=2]----------------------[/size][/color] [color=#008080][size=2]ویرایش شد[/size][/color] [color=#008080][size=2]PersianKing[/size][/color]

نقشه های عملیاتی المان برای حمله ی تابستانی المان سال 1942 به طور باورنکردنی نه روز قبل از تهاجم به دست روسها افتاد. اما روسها به جای تقویت جبهه در ان قسمتها اجازه ی حمل سربازان را از ان ناحیه داد. علت اینکه روسها این فرصت طلایی برای جلوگیری از تهاجم المانها را از دست دادند این بود که استالین اصلا حاظر نبود به ژنرالهایش باور کند. سرهنگ هسه (Hesse) از تیپ بیست و سوم تیپ زرهی المان پس از شنیدن مکالمه ی زیر قرمز و زرد میشود و در گوشی تلفن داد مزند. او با خودش چه چیزی داشت؟ نقشه ها؟ چی؟ نقشه ها با اسناد؟ چطور او توانسته است با چنین چیزهایی با واحد شناسایی پرواز کند؟ شب نوزدهم ژوئن 1942 بود که ژنرال جورج استومه (Georg Stumme) از سپاه چهلم موتوری المان , افسران ارشد خود را به یک مهمانی شام در یک ویلا در خارکف دعوت کرده بود . یکی از مهمانها انها سرهنگ هسه بود. ژنرال استومه جنگ در مرزهای شرقی در سال دوم قرار داشت . ارتش المان خساراتی که از شکست در تهاجم زمستانی به روسیه خورده بود را جبران کرده بود. هیتلر با یک نیروی نظامی توانمند و گسترده در صدد گسترش جبهه ی شرقی خود با نام عملیات ابی( Unternehmen Blau یا operation blue) بود. عملیات ابی قرار بود در تاریخ بیست و هشتم ژوئن 1942 اغاز شود و در این شبها ژنرال استامه میخواست از این فرصت برای استراحت با برخی از افسران همکار خود استفاده نمیاد و پس از ان زمان زیادی برای استراحت و تفریح نبود. شامپاینهای سفارشی از کریمه (منطقه ای خودمختار در جنوب اوکراین). استامه فکر میکرد که مردان او لایق این را دارد. سپاه چهلم موتوری ژنرال استومه که بخشی از ارتش ششم المان نازی به فرماندهی ژنرال وون پاولوس (von Paulus) قرار بود در این تهاجم بزرگ نقش مهمی را ایفا کند . تهاجمی که هیتلر امیدوار بود در نهایت به شکست اتحاد جماهیر شوروی منجر شود. وقتی که همه چیز به اوج خود رسید , یک تماس تلفنی بد اقبال از طرف سپاه زرهی بیست و سوم انجام شد. مسئول عملیات سپاه زرهی بیست و سوم سرگرد ریچل (Major Reichel) در یک پرواز نزدیک مرز مفقود شده بود. ساعت دو بعد از ظهر سرگرد ریچل به یک هواپیمای شناسای مدل Fieseler Storch سوار شده بود . خلبان سرهنگ هرمان دوکانت (Hermann Dochant) از بخش شناسایی ششم پرواز را با فرمان رساندن سرگرد به مرکز فرماندهی سپاه اغاز کرد.اما زمانی که ساعت ده شب شد هیچ چیز از افراد حاظر در هواپیما به گوش نرسید . بدترین قسمت از این ماجرا این بود که سرگرد ریچل نقشه های تهاجم و تمام طرحهای حمله ی سپاه چهلم در عملیات ابی را با خود برداشته بود. اگر این اطلاعات به دست شوروی میرسید و در صورت شروع عملیات این امر میتوانست یک فاجعه برای المانیها باشد. هواپیمایی که سرگرد ریچل به ان سوار شد از نوع Fieseler Storch بود. افسران جمع شده سعی میکردند با فرض کردن اینکه شرائط میتواند به این حادی نباشد , گول بزنند. شاید هواپیما اشکالی در هواپیما پیدا کرده است و یا در جایی مناسب و در مرز طرف درست از مرز فرود اضطراری کرده است. اما یک گزارش از جبهه تمام امیدها را خاک کرد. دقیقا بعد از ساعت سه بعد از ظهر سربازان لشگر 336(سیصد و سی و شش ) صدای موتور بر بالای سر خود در اسمان را شنیدند که در حال حرکت به سوی ناحیه ی تحت کنترل روسیه از مرز بود.پس از همه ی قضاوتها خلبان با توجه به هوای بارانی دچار اشتباه در محاسبه ی گراها شده است. مدت کوتاهی پس از ان سربازان دیدند که چطور سربازان شوروی به طرف هواپیما که به اهستگی در حال حرکت بود شروع به گشودن اتش کردند و بلافاصله هواپیما به طرف پایین کشیده و از دید خارج شد. پس از ان چیز دیگری دیده نشد. با این اتفاقات وحشتی که بر سپاه چهلم سایه افکنده بود , سپاه چهلم دستور داد تا یک گردان پشتیبانی به دهکده ی Nezjegol محلی که هواپیما سقوط کرده بود اعزام شود.تقریبا در سی کیلومتری شهربلگرود( Bjelgorod.). افراد در این گردان هواپیما را در بالای بیشه ی جنگلی در حالی پیدا کردند که مخزن سوخت به وسیله ی گلوله سوراخ و به حال خود رها شده بود. دو قبر تازه کنده شده سرنوشت سرگرد ریچل و سرهنگ دوکانت را روشن ساخت اما هیچ رد پایی از اسناد به دست نیامد. بنابراین روسها اسناد را به راحتی به دست اورده اند و اکنون نیز در حال حمل به طرف کرملین بودند. فرماندهان المانی مستقر بین خارکف و بایرن جایی که هیتلر بود از خشم نزدیک به انفجار بودند( اصطلاح بهتری پیدا نکردم). ژنرال استومه تیپ بیست و سوم زرهی را به خاطر اینکه به سرگرد اجازه داده بود با اسناد مهم پرواز کند سرزنش کرد. و سپس به فرمانده ی عمومی ارتش ششم المان ژنرال ارتور اشمیت(Arthur Schmidt) اطلاع داد و سپس ژنرال اشمیت در حالی که از این وضع خشمگین بود اجازه داد این گزارش به دست فرمانده اش ژنرال وون پاولوس برسد. ژنرال فیلد مارشال فدور وون بوک (Fedor von Bock) , فرمانده ی سابق گرو ارتش جنوب به سختی به گوشهای خود باور کرد زمانی که اخبار را شنید. اما هیچکس به اندازه ی هیتلر از این وقعایع خشمگین نشد زمانی که او هنگام وقوع حادثه در ویلای خود در Berghof بود. او تصمیم خود را گرفته بود و اکنون برای تغییر طرح اصلی تهاجم بسیار دیر بود. ژنرال استومه و فرمانده ی تیپ بیست و سوم زرهی المان ژنرال ارشد هانس فریهر (Hans Freiherr von Boineburg-Lengsfeld) از مقامهای خود محروم شدند و در دادگاه جنگی دادگاهی شد. دادگاه برای ژنرال استومه پنج سال و برای ژنرال هانس فریهر دو سال حکم زندان صادر کرد. اینکه از این بدتر اتفاق نیافتاد و یا سرهای بیشتر بر روی زمین نیافتاد میتواند دلیلش این باشد که روسها هرگز متوجه دستاورد خود از طرح حمله ی المانها نشدند.(فرضیه ) ژنرال هاسن اما چه اتفاقی در طرف دیگر یعنی شوروی افتاد؟ اسناد مهم و سری المانها بلافاصله به دست ژنرال فیلیپ گولیکوف بریانسک فرونت (Filipp Golikovs Brjanskfront) در مرکز فرماندهی رسید. گولیکوف متوجه شد همانطور که اسناد نشان میداد سپاه چهلم موتوری , برای پیشروی از Voltjansk که جزئی از تهاجم به Voronezj میباشد ,نقشه ای را طراحی کرده است و این چیزی نمیتواند باشد به جز بخشی از یک حمله ی بزرگ از طرف المان.او بلافاصله هواپیمای شناسایی را برای بررسی پیشروی فرستاد و داده های به دست امده از پرواز یک دسته ی بزرگ نیروهای زرهی را نشان داد که در منطقه ی کورسک (Kursk) متمرکز شده بودند. اما استالین حاظر به باور چنین چیزی نبود. او به طور محکمی عقیده داشت که المانها فکر حمله به مسکو را دارد و این اتفاقات و اسناد فقط یک رد گم کنی هستند. زمانی که گولیکوف برای پشتیبانی و نیروهای تقویتی برای مقابله با حمله ی المانها اسرار ورزید , به او دستور داده شد تا خود را در مقابل دیکتاتور (استالین) در کرملین حاظر کند. او در حالی استالین را ملاقات کرد که او عصبانی بود و نقشه های ریچل بر روی میز او بود . <

پوستر های متفقین - بخش اول ادامه دارد

نتایج نبرد خالخین گول نبرد خالخین گول ، پیروزی قاطع ارتش سرخ بر ژاپن بود. از آنجایی که این نبرد و این پیروزی مقارن با آغاز جنگ جهانی دوم بود ، کارشناسان نظامی در جهان کمتر به این نبرد پرداخته اند. اما اثرات این نبرد بر سرنوشت جنگ جهانی دوم تاثیر به سزایی گذاشت. ژاپن تا پیش از سال 1930 در بیشتر جنگ ها که مابین این کشور و شوروی اتفاق می افتاد ، فاتح میدان بود. ولی از سال 1930 به بعد که ارتش سرخ در حال بازیابی توان نظامی پیشین خود بود ، کم کم عرصه میادین نبرد بر روی ارتش ژاپن تنگتر و تنگتر می گردید. از سال 1930 که قدرت نظامی شوروی رو به فزونی گذاشت ، درصد شکست های ارتش ژاپن نیز بیشتر و بیشتر می شد. در سال 1937 ارتش ژاپن در برابر ارتش سرخ شکست سنگینی را متحمل شد. ولی از آنجایی که ژاپنی ها روحیه جنگجویانه ای دارند ، با این شکست روحیه خود را از دست ندادند و حملات خود را مجددا به سمت بخش های شمالی و غربی منچوری ادامه دادند. در سال 1938 برای دومین بار شکست سنگینی را از ارتش سرخ شوروی متحمل شدند. ولی باز هم به حملات خود ادامه دادند. در سال 1939 نیز جنگ خالخین گول رخ داد و برای سومین بار ژاپنی ها در برابر ارتش سرخ به سختی شکست خوردند. شکست فاحش ارتش قدرتمند ژاپن و پیروزی قاطع ارتش سرخ شوروی ، سران ژاپن را متقاعد کرد که ارتش سرخ شوروی توان سابق خویش را باز یافته است و غلبه بر این ارتش همانند گذشته به آسانی ممکن نخواهد بود. ارتش ژاپن دریافت که توان مقابله با ارتش سرخ شوروی را ندارد. از این رو از جنگ خالخین گول به بعد ، ارتش ژاپن هیچ گاه دوباره به فکر حمله مجدد به خاک شوروی و منچوری را در سر نداشت. ژاپن با شکست در خالخین گول برای مدتی کوتاه سیاست های تجاوز به همسایگان خود را مورد تعلیق در آورد و مشغول بازسازی و تجدید قوا در ارتش خود شد. مدتی بعد مجددا حملات سلطه طلبانه ژاپنی ها آغاز شد. اما این بار نه به سمت شوروی و منچوری ، بلکه به سمت جزایر جنوبی اقیانوس آرام. و سرانجام در 7 دسامبر 1941 ارتش ژاپن به صورتی کاملا غافلگیرانه به بندر پرل هاربور ، که مرکز اصلی نیروهای آمریکایی در شرق آسیا و غرب اقیانوس آرام بود ، حمله کردند و تلفات سنگینی را بر آمریکاییان وارد آوردند. اما در مقابل سران شوروی که از سرسخت بودن حریف خود به خوبی اطلاع داشتند و می دانستند که اگر باز هم شرایط ژاپن مساعد باشد ، خاک شوروی را مورد تاخت و تاز قرار خواهند داد ، از این رو دست به تغییراتی در نیروهای نظامی خود در شرق شوروی زدند. شوروی پس از پایان جنگ خالخین گول ، یک قرار داد دوستی با مغولستان منعقد کرد و شروع به بازسازی ارتش این کشور کرد و نیروهای نظامی مغولستان را مطابق استانداردهای خود درآورد و با تجهیزات ساخت خودش نیروهای نظامی این کشور را مسلح کرد. همچنین ساختار ارتش سرخ را در شرق این کشور مورد بازبینی و اصلاح قرار داد و ساختار آنرا به منظور مقابله با حملات احتمالی ژاپنی ها مورد تغییر قرار داد. زمانی که ژاپن در حال بازسازی ارتش خود بود ، سران شوروی نزد خود می پنداشتند که این تجدید قوا برای حمله مجدد به خاک شوروی در حال انجام است. چرا که ژاپن نیز دست اتحاد به سمت آلمان نازی دراز کرده بود. سران شوروی همیشه از حمله ناگهانی ارتش ژاپن به خاک شوروی در هراس بودند. زمانی که خاک شوروی آماج حملات ورماخت قرار گرفته بود و سربازان هیتلر به سمت مسکو در حال حرکت بودند ، سران شوروی نیروی نظامی عظیمی را در قالب لشکر های پیاده و زرهی در سیبری در حالت رزرو قرار داده بودند و هیچ کس از ترکیب این نیروها اطلاع نداشت. سران شوروی در این اندیشه بودند که آلمان از سمت غرب شوروی در حال حمله به این کشور است و ژاپن نیز که از متحدان اصلی آلمان به شمار می رود ، سرانجام از مناطق شرقی شوروی به سمت مرکز این کشور پیشروی خواهد کرد. این بود که نیروهای نظامی قابل توجهی را در سیبری به منظور مقابله با حمله احتمالی ژاپنی ها گردآوری کرده بودند. شاید در تواریخی که درباره جنگ جهانی دوم نوشته شده است ، نام ریچارد سورج کمتر شنیده شده باشد. ریچارد سورج را می بایست تاثیر گذار ترین جاسوس قرن بیستم بدانیم. چرا که جاسوسی دقیق و اصولی و حرفه ای او سبب شد که سرنوشت جنگ تغییر کند. ریچارد سورج یک آلمانی کمونیست بود و در قالب یک روزنامه نگار در توکیو فعالیت می کرد. نامبرده توانست با نفوذ به ارکان اطلاعاتی و سیاسی ژاپن اطلاعات حیاتی ژاپن را به دست آورد و این اطلاعات را به طور کامل در اختیار سران شوروی قرار دهد. همان طور که گفتیم ، ارتش سرخ نیروی نظامی قابل توجهی را به منظور دفع حمله احتمالی ارتش ژاپن به شرق شوروی را در منطقه سیبری گردآوری کرده بود. اما ریچارد سورج با رخنه کردن به ارکان حکومت ژاپن توانست از تصمیم استراتژیک ژاپن مطلع شود. سران ژاپن تصمیم داشتند به جای حمله به شوروی ، حملات خود را به شرق چین و مناطق تحت سلطه آمریکایی ها ادامه دهند و آمریکا را با مشغول کردن در شرق آسیا از کمک به متفقین باز دارند. چرا که ژاپنی ها ، آمریکایی ها را ضعیف تر از روس ها می پنداشتند. ریچارد سورج از این تصمیم سران ژاپن اطلاع یافت و این خبر را به اطلاع سران شوروی رساند. سران شوروی نیز پس از آنکه از جانب دشمن شرقی خود آسوده خاطر شدند ، نیروهایی را که در سیبری به منظور مقابله با حملات احتمالی ژاپن ذخیره کرده بودند ، به سمت جبهه های غربی گسیل داشتند و ظرف چند ماه چهره جنگ در مناطق شرقی اروپا دگرگون شد. ورماخت که تا آن تاریخ یکه تاز اروپای شرقی بود ، ناگهان با نیروی عظیم و تازه نفسی رودررو شد. این نیروها توانستند ورماخت را از حالت هجومی به حالت دفاعی بکشانند. پس بنابراین نبرد خالخین گول نقطه عطفی بود که سران ژاپن را از ادامه حملات خود به خاک شوروی منصرف کرد. با انصراف ژاپن از حملات مجدد به خاک شوروی ، ارتش سرخ مجددا مجال یافت تا مجددا با آلمان نازی رودررو شود. امروزه اکثر کارشناسان نظامی اعتقاد دارند که اگر ژاپن در جنگ خالخین گول شوروی را شکست می داد ، سقوط شوروی توسط متحدین قطعی بود. چرا که در آن صورت مانعی برای پیشروی ورماخت به سمت مسکو وجود نداشت. ارتش سرخ نیز در این نبرد به ارزش واقعی تانک هایش پی برد و از آن تاریخ به بعد تحول اساسی در تانک های خود ایجاد کرد. نمونه بارز آن نیز اعمال تغییراتی بر روی موتور تانک های جدید تی 34 می باشد. کتابی که توسط ولادیمیر کوتلینکوف درباره نبرد خالخین گول نگاشته شده است. ریچارد سورج ، تاثیر گذارترین جاسوس قرن بیستم نویسنده : سرگرد گوردون (علی محمدی) کلیه حقوق مقاله مختص سایت میلیتاری است هر گونه استفاده از این مقاله تنها با ذکر نام سایت میلیتاری و نام نویسنده آن امکان پذیر است ---------------------------- منتظر نظرات دوستان هستم

نيروي هوايي ارتش خلق كره نيروي هوايي ارتش خلق كره يا ‌KPAF (Korean People's Army Air Force) دومين نيروي بزرگ از لحاظ تعداد پرسنل در ارتش خلق كره شمالي ميباشد.تعداد پرسنل اين نيرو چيزي بالغ بر 110000 نفر براورد ميشود.و تعداد هواپيماهاي اين نيرو نيز در حدود 1600 تا 1700 فروند از انواع گوناگون تخمين زده شده است.كه بيشتر انها هواپيماهاي ساخت اتحاد جماهير شوروي و تعدادي نيز ساخت جمهوري خلق چين ميباشند.وظيفه اصلي ‌KPFA دفاع از حريم هوايي كشور كره شمالي در برار تجاوز و تهديدات دمشن ميباشد. تاريخ تشكيل KPAF بر ميگردد به زمانيكه ارتش خلق كره تشكيل و سپس در تاريخ 20 اگوست سال 1947 KPAF نيز بعنوان شاخه هوايي ارتش خلق كره اعلام موجوديت نمود. کیم ایل سونگ پايگاههاي نيروي هوايي را در شهرهاي پيونگ يانگ،Sinuiju و برخي شهرهاي ديگر به محض ازاد سازي كشور كره ايجاد نمود.و در سال 1945 همه ان پايگاههاي هوايي را تحت عنوان نيروي هوايي با يكديگر ادغام نمود. همچنين كره شمالي در سالهاي 91-1990 چهار پايگاه هوايي جديد را در نزديكي مرز مشترك دو كره ايجاد نموده است. KPAF از همان ابتداي تشكيلش تاكتيكهاي مورد استفاده در نيروي هوايي ارتش اتحاد جماهير شوروي را در نبرد هايش بكار ميبرد بخصوص در زمانيكه درگيري با نيروهاي سازمان ملل را تجربه مينمود. بر اساس تجربياتي كه كره شمالي در خلال جنگ كره و بمبارانهاي شديد مواضعش توسط بمب افكنهاي نيروهاي سازمان ملل كسب نمود امروزه هدف اساسي و تاكتيك اصلي KPAF بر دفاع همه جانبه از حريم هوايي ان كشور با تكيه بر هواپيماهاي جنگنده و موشكهاي سطح به هوا(sam) و توپهاي ضد هوايي (aaa) تعيين گشته است. با توجه به پير و كهنه بودن اكثر هواپيماهاي ساخت اتحاد جماهير شوروي و جمهوري خلق چين متعلق به KPAF و نزديك بودن سن بازنشستگي بسياري از انها هدف اصلي نيروي هوايي در سالهاي اخير تنها به پشتيباني از نيروهاي زميني و همچنين تهديد همسايه جنوبي به حملات به مناطق شهري و حمله به اهداف نظامي تغيير يافته است و بيش از اين نيز انتظاري از ان نميرود. و از اين طريق كره شمالي با استفاده از تهديدات هميشگي به حملات نيروي هوايي اش به مناطق مسكوني و مراكز نظامي همسايه جنوبي اش سعي در حفظ توازان قوا با كره جنوبي مي نمايد همانند همان استفاده اي كه از تهديد بوسيله موشكهاي بالستيكش ميكند و خلا ناشي از وجود تكلونو‍ژي مدرن در ارتشش را با استفاده از اين تهديد ها پر مينمايد. و اين تهديدات با انتقال 120 فروند هواگرد شامل هواپيماهاي جنگنده و بمب افكن و هواپيماي ترابري به منطقه مرزي دو كره در سالهاي اخير شكلي جدي تر يافته اند در حاليكه تا بيش از اين نيز كره شمالي حدود 440 فروند از انواع هواپيماهاي نظامي را در ان منطقه مستقر نموده بود. و با در نظر دكترين نظامي كره شمالي در توليد انبوه و ذخيره مقادير زيادي از سلاحهاي شيميايي و ميكروبي توسط اين كشور و همچنين داشتن سلاح اتمي اين حجم از نقل و انتقال نيرو ميتواند بسيار در خور توجه قرار گيرد. پرسنل و اموزش تعداد پرسنل در حال خدمت در KPAF حدود 110000 نفر تخمين زده شده است كه اين تعداد نيرو از نيروهاي داوطلب،نيروهاي وظيفه و همچنين ساير نظامياني كه از ساير يگانهاي ارتش خلق كره به نيروي هوايي فرستاده شده اند تشكيل شده است. افسران و كارمندان نيروي هوايي ارتش كره شمالي معمولا بين 20 تا 30 سال سن داردند.و حقوق ماهيانه انان بر اساس درجه نظامي و همچنين محل خدمت انان تعيين ميگردد.و حقوق خلبانان نيز بر اساس ساعات پرواز انان و نيز شرايط پروازي انان در هواي نا مساعد و يا پرواز در شب يا روز متفاوت ميباشد.و عليرغم رخ دادن بحران غذا و قحطي در كره شمالي در اوايل دهه نود،خلبانان نيروي هوايي ارتش با وجود اينكه مقرري كامل خود را دريافت نمينمودند اما همچنان بهترين جيره غذايي را در ميان واحدهاي مختلف ارتش كره شمالي دريافت ميكردند. غذاي خلبانان ارتش كره شمالي در سال 2000 شامل 850 واحد كالري در هر روز بوده است و اين مقدار كالري در زمان انجام تمرينات پروازي به 950 واحد در روز افزايش ميابد.همچنين انان در تعطيلات ملي نيز يك جيره غذاي اضافي كه شامل گندم سياه و مقداري گوشت گاو ميباشد دريافت ميكنند.مصرف الكل و سيگار براي خلبانان ممنوع بوده و خاطيان به شدت تنبيه ميگردند.همچنين خلبانان و خانواده شان از مزايي همچون داشتن اتوموبيل شخصي،تلويزيون،يخچال و ساير امكانات رفاهي مناسب برخوردارند. از سال 1978 تا 1995 ژنرال Jo Myong-rok فرماندهي نيروي هوايي ارتش خلق كره يا KPAF بر عهده داشته است كه وي در سال 1995 با ترفيع درجه از اين سمت كنار رفت و بجاي او سرهنگ Oh Gum-chol به فرماندهي ‌KPFA گمارده شد. ساعات پرواز ساليانه خلبانان كره شمالي از مواردي است كه در مقدار ان ابهام زيادي وجود دارد.البته بنظر ميرسد تمرينات خلبانان نيروي هوايي نيز همانند تمرينات ساير يگانهاي ارتش كره شمالي بسيار سخت و شديد باشد اما منابع بسياري نيز در اين مورد موجود هستند كه حاكي از ان هستند كه ساعات پرواز ساليانه براي خلبانان در سالهاي اخير از كم به خيلي كم در حال كاهش است و اين فقط به دليل فرسوده بودن جنگنده هاي انان ميباشد كه از پس تمرينات سخت و دشوار ساليانه بر نمي ايند. ساعات پرواز ساليانه خلبانان هر ارتش معيار بسيار مهمي ميتواند باشد براي تخمين زدن ميزان امادگي و چالاكي نيروي هوايي ان ارتش و همچنين ميزان و توانايي پاسخگويي انان به حملات دشمنان خارجي. اكثر منابع خارجي ساعات پرواز ساليانه خلبانان كره شمالي را تنها بين 7 تا 25 ساعت براي هر خلبان ذكر كرده اند كه اين ميزان ساعت پرواز تقريبا برابر است با ساعات پرواز خلبانان اتحاد جماهير شوروي در سال 1990.قابل ذكر است كه خلبانان جنگنده هاي ناتو هر كدام در طول سال حداقل 150 ساعت پرواز با جنگنده هايشان انجام ميدهند. ليستي از موجودي KPAF گردآوری ، تدوین و ترجمه :hexman مختص سايت ميليتاري