بسم الله الرحمن الرحیم رضا کیانی موحد جیرو هُریکُشی در سال 1903 و در شهری در استان گوما به دنیا آمد. او پی از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان به دانشگاه توکیو رفت و در آزمایشگاه هوانوردی تازه تأسیس آنجا مشغول به تحصیل شد. هُریکُشی پس از پایان تحصیل به شرکت میتسوبیشی پیوست و به کارخانه ی هواپیماسازی این شرکت در ناگویا فرستاده شد. اولین کاری که به وی محول شد طراحی هواپیمای میستوبیشی 1ام.اف-10 در سال 1933 بود. این هواپیما سفارش نیروی دریایی سلطنتی ژاپن برای یک جنگنده ی ناونشین بود اما هر دو نمونه ی آزمایشی آن در طی پروازهای اولیه سقوط کردند و طرح آن به کلی کنار گذاشته شد. 1ام.اف-10 با وجود شکست خوردن در زمان خود یک طرح انقلابی برای صنایع هواپیماسازی ژاپن بود. این هواپیما اولین جنگنده ی یک باله ی ژاپن بود که بالهایش در زیر بدنه نصب شده بود. بدنه ی آن تمام فلزی بود و بالهایش اسکلت آلومینیومی داشتند که با پارچه پوشیده می شدند. 1ام.اف-10 جیرو هُریکُشی به همراه کارکنان میستوبیشی در سال 1937 به هرحال درسهایی که جیرو از این کار عملی فراگرفت سبب شد تا بتواند هواپیمای موفق آ-5.ام را طراحی کند. این هواپیما در سال 1936 به تولید انبوه رسید و غربیها آن را با نام مستعار کلود می شناختند. کلود افتخار این را داشت که اولین هواپیمای ناونشین تک باله در تاریخ هوانوردی باشد. اولین پرواز آزمایشی آن در سال 1935 انجام شد و تولید آن یک سال بعد آغاز شد و تعداد 1094 فروند از آنها ساخته شد. جیرو بسیاری از نکاتی را که در طرح 1ام.اف-10 بکارگرفته بود در کلود اجرا کرد از جمله بدنه ی تمام فلزی، بالهای نصب شده در زیر بدنه و ارابه های فرود ثابت. با درگیر شدن بیشتر ژاپن در جنگ با چین، کلودهای نیروی دریایی به چین اعزام شدند و در جنگ هوایی با پی-26های چینی اولین جنگ هوایی تاریخ بین هواپیماهای تک باله با بدنه ی تمام فلزی را رقم زدند. بزرگترین نقطه ضعف کلود مسلسلهای ضعیفش بودند. تنها سلاح های این جنگنده دو قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری نصب شده بر روی دماغه ی هواپیما بودند. هرچند که کلود تا انتهای جنگ جهانی دوم در خدمت نیروی دریایی ژاپن ماند اما آخرین نبرد هوایی آنها در طی نبرد دریایی کورال سی اتفاق افتاد. ژاپنی ها در ماه های انتهایی جنگ تعدادی از آنها را برای عملیات کامیکازه بکارگرفتند. کلود 2 سال بعد از موفقیت خیره کننده ی جیرو ،به عنوان طراح هواپیماهای جنگی، از وی و تیمش درخواست شد تا نمونه ی 12 را بسازند. نمونه ی 12 جنگنده ی جدیدی برای نیروی دریایی سلطنتی بود و قرار بود تا آنهم مانند کلود یک جنگنده ی ناونشین باشد. نیروی دریایی ،بر اساس تجربیاتش در جنگ با چین، درخواست کرد تا سرعت هواپیما به 600 کیلومتر بر ساعت و نرخ صعود آن به 3000 متر در عرض 3.5 دقیقه برسد. نمونه ی 12 باید به مخازن ذخیره ی سوخت اضافی مجهز می شد و می توانست با سرعت اقتصادی بین 6 تا 8 ساعت پرواز کند. 2 قبضه توپ 20 میلیمتری به سلاح های آن اضافه شدند و قرار شد تا جنگنده ی جدید علاوه بر داشتن بیسیم به یک سیستم ناوبری رادیویی هم برای پروازهای بلند مجهز شود. شرکت رقیب میتسوبیشی ،هواپیماسازی ناکاجیما، به سرعت خود را از رقابت کنارکشید چرا که ساخت چنین جنگنده ای را غیرممکن می دانست اما جیروهُریکُشی فکر می کرد که با سبک کردن هواپیما می تواند به مشخصات درخواست شده دست پیداکند. جیرو به سراغ یک آلیاژ جدید آلومینیوم به نام دورالومین رفت و با اضافه کردن یک لایه ی ضدخوردگی آن را در بدنه بکارگرفت. هیچ زرهی برای خلبان یا دیگر قسمتهای حساس درنظر گرفته نشد و از مخازن سوخت ضدنشتی ،که در جنگنده های آن زمان مرسوم بود، صرف نظر شد. جیرو اینبار از چرخ های جمع شونده و کابین سرپوشیده برای نمونه ی 12 استفاده کرد و این دو خصوصیت اساسی ترین تفاوت های نمونه ی 12 با کلود بودند. کار طراحی نمونه ی 12 در سال 1940 به تمام رسید و چون سال 1940 بنا بر تقویم سنتی ژاپن معادل سال 2600 بود آن را هواپیمای صفر یا زیرو نامیدند. جنگنده ی زیرو با آغاز جنگ جهانی دوم به صورت موفق ترین جنگنده ی دریایی ژاپنی ها درآمد و اگر کلود یک طرح موفق بود زیرو حقیقتا یک شاهکار به حساب می آمد. زمانی که زیرو وارد خدمت شد بهترین جنگنده ی ناونشین در تمام دنیا بود. مانورپذیری بالا، بردبلند و سلاح های خوب آن را به رقیبی مهارنشدنی تبدیل کرده بود. تا زمانی که آمریکایی ها جنگنده های جدیدشان را وارد صحنه نکرده بودند نرخ شکارهای هوایی توسط زیرو رقم باورنکردنی 12 به 1 بود. زیرو تا انتهای جنگ در خط تولید میتسوبیشی باقی ماند و تعداد 10939 فروند از آن ساخته شد. این جنگنده تا انتهای جنگ در نیروی دریایی ژاپن بکار گرفته شد. زیرو اما با وجود موفقیت زیرو اوضاع چندان هم برای ژاپن خوب پیش نمی رفت. آمریکایی ها نسل جدیدی از جنگنده های ناونشین ،مانند هلکت و کورس ایر، را وارد کارزار کردند که اگرچه از نظر قدرت مانور از زیرو پایین تر بودند اما در بقیه ی مشخصات پروازی برتر از زیروها بودند. تاکتیک های آمریکایی ها نیز سبب شد تا کار زیروها روز به روز سخت تر شود چرا که خلبانهای آمریکایی ،که از قدرت مانور جنگنده های ژاپنی آگاه بودند، به جای درگیر شدن با آنها از ارتفاع بالا به روی زیروها شیرجه می زدند و با شلیک یک رگبار کوتاه دوباره اوج می گرفتند. عدم بکارگیری زره در زیرو سبب می شد تا با این تاکتیک به راحتی آنها را شکار کنند. از سوی دیگر، آمریکایی بمب افکنهای بزرگ 4 موتوره ،مانند بی-17 یا بی-29، را وارد جنگ کردند که سقف پروازشان آنقدر بالا بود که از دسترس جنگنده های ژاپنی خارج می ماندند و به راحتی می توانستند شهرهای ژاپن و مراکز حساس آن را بمباران کنند. نیروی دریایی برای مقابله با آمریکایی ها به دنبال دو راه حل جداگانه رفت. آنها از یک طرف برای مقابله با بمب افکنهای بلندپرواز آمریکایی به یک رهگیر برای دفاع منطقه ای نیاز داشتند و از طرف دیگر برای جنگهای هوایی نیازمند جنگنده ای بودند که جای زیرو را بگیرد. موفقیت جیرو در طراحی زیرو سبب شد تا او را مسئول پیدا کردن هر دو راه حل بکنند. نیروی دریایی رهگیر بلند پرواز را رایدن و جانشین زیرو را رپّو نامید. مشخصات رایدن ،که آمریکایی ها آن را جک صدا می زدند، در سال 1939 به شرکتهای هواپیماسازی داده شد. رایدن نه یک جنگنده ی ناونشین، بلکه هواپیمایی بود که اساسا باید از فرودگاه های خشکی پرواز می کرد. قرار بود که رایدن یک رهگیر برای مقابله با بمب افکنهای زرهپوش آمریکایی باشد و به همین دلیل آن را به 4 قبضه توپ 20 میلیمتری مسلح کردند. برخلاف زیرو، در رایدن مانورپذیری فدا شد تا سرعت، نرخ صعود و تسلیحات قدرتمندتری بکار گرفته شود. اما مشکلات فنی ،به ویژه در موتور هواپیما، تولید انبوه آن را تا سال 1944 عقب انداخت. در نهایت تعداد 671 فروند از آنها ساخته شد ولی آنقدر دیر وارد عرصه ی جنگ شدند که عملا حرفی برای گفتن در برابر سیل بمب افکنهای دورپرواز آمریکایی نداشتند. رایدن همزمانی طراحی رایدن و رپّو سبب شد تا فشار کاری بر روی تیم طراحی جیروهُریکُشی آنقدر زیاد شود که پروژه ی دوم را موقتا متوقف کنند. پس از پایان طراحی رایدن ،هرچند که اشکالات آن تا انتهای جنگ رفع نشدند، طراحی رپّو دوباره در دستور کار قرار گرفت. آمریکایی ها نام مستعار سام را برای جنگنده ی جدید انتخاب کردند.اما بازهم مشکلات مختلف ،از جمله دراختیار نداشتن یک موتور قدرتمند، ساخت جنگنده ی جدید را تا سال 1944 به تأخیر انداختند. میتسوبیشی تا انتهای جنگ تنها توانست 10 فروند از آنها را تولید کند. رپّو با بسته شدن پرونده ی رایدن و رپّو کار جیروهُریکُشی ،به عنوان سازنده ی جنگنده، عملا تمام شد. باوجود اینکه صنایع سنگین میتسوبیشی یکی از ستونهای اصلی ماشین جنگی ژاپن در طی جنگ بودند جیرو از ابتدا با جنگ جهانی دوم مخالف کرده بود و آن را پوچ می دانست. در روز هفتم دسامبر 1944 زلزله ی بزرگی در منطقه ی توکای فعالیتهای هواپیماسازی میتسوبیشی را متوقف کرد و یک هفته بعد بمباران آمریکایی ها کارخانه ی تولید موتور میتسوبویشی را از بین برد. جیرو در آن زمان در توکیو در حال مذاکره با افسران نیروی دریایی بود تا درباره ی ساخت رپّو تصمیم گیری کنند. او ده روز بعد به ناگویا بازگشت و یک روز بعد بمباران مجدد آمریکایی ها سبب شد تا میتسوبیشی تصمیم بگیرد تمام تجهیزات و نفراتش را به حومه ی شرقی ناگویا منتقل کند. جیرو ،خسته از کار روزانه در بستر بیماری افتاد و تا ابتدای آوریل سال بعد در بستر ماند. در شب 9-10 توکیو توسط بمبهای ناپالم آمریکایی ها هدف قرار گرفت و یک شب بعد از آن نوبت ناگویا شد. هُریکُشی ناچار شد تا تمام بستگانش را به دهات بفرستد و با همسرش در ناگویا باقی بماند. او در ماه می آماده ی بازگشت به کار شد و به یکی از کارخانجات میتسوبیشی در ناگانو فرستاده شد اما وخامت حال وی سبب شد تا دوباره او را به خانه بازگرداندند. جیرو در روز 22 جولای به کارخانه بازگشت اما با بمباران های متوالی بی-29های آمریکایی روحیه ی کار از بین رفته بود. ژاپن در آستانه ی سقوط بود و این سقوط در روز 15 آگوست 1945 با تسلیم بی قید و شرط ژاپن فرارسید. پس از پایان جنگ جیرو به همراه هیده ماسا کیمورا به طراحی وای.اس-11 پرداختند. وای.اس-11 یک هواپیمای مسافربری موفق بود که 182 فروند از آن ساخته شد و تمامی خطوط هوایی و نیروهای مسلح ژاپن از آن استفاده کردند. این هواپیما اولین پرواز آزمایشی خود را در سال 1962 انجام داد و اولین فروند آن در سال 1965 تحویل داده شد. به غیر از نیروی دفاعی ژاپن بیش از 70 شرکت هواپیمایی دنیا وای.اس-11 را به صورت دست اول یا دست دوم به خدمت گرفتند و تا سال 2011 هنوز 5 فروند از آنها در حال پرواز بودند. اکنون 5 فروند از آنها را می توان در موزه های هوایی دنیا مشاهده کرد. پس از پایان طراحی وای.اس-11 جیرو دنیای طراحی را رها کرد و به دنیای آکادمیک بازگشت. در سال 1956 جیرو به همراه یکی از فرماندهان نیروی دریایی در زمان جنگ ، با نام ژنرال اکومیا ماساتاکه، کتابی درباره ی بزرگترین موفقیت زندگی اش نوشت: جنگنده ی زیرو. این کتاب در همان سال در آمریکا با نام زیرو: داستان جنگهای هوایی ژاپن در اقیانوس آرام منتشر شد. در دهه ی 70 او به صورت مشاور برای شرکتهای هواپیمای سازی ژاپن فعالیتی می کرد. در سال 1973 به مدال افتخار درجه سوم خورشید در حال طلوع دست یافت. خاطرات وی از ساخت زیرو در سال 1970 در ژاپن منتشر شد و انتشارات دانشگاه واشنگتن آن را در سال 1981 به زبان انگلیسی منتشر کرد. جیرو هُریکُشی در روز 11 ژانویه 1982 در بیمارستان توکیو درگذشت. علت درگذشت او بیماری ذات الریه اعلام شد. خبر مرگ او را چند روزنامه ی بزرگ دنیا ،از جمله واشنگتن پست و نیویورک تایمز، پوشش دادند. جیرو 5 فرزند داشت که هیچ یک از آنها راه پدر را ادامه ندادند. مشخصات 1ام.اف-10 کلود زیرو رایدن رپّو خدمه(نفر) 1 1 1 1 1 طول 6.92 7.55 9.06 9.7 10.99 عرض بال 10 11 12 10.8 14 ارتفاع(متر) 3.31 3.2 3.05 3.81 4.28 سطح بال(متر مربع) 17.7 17.8 22.4 20 30.86 وزن خالی 1225 1216 1680 2839 3226 حداکثر وزن در هنگام برخواستن(کیلوگرم) 1578 1705 2796 3211 4720 پیشرانه رادیال 14 سیلندر ساخت میتسوبیشی رادیال 9 سیلندر ساخت ناکاجیما رادیال 12 سیلندر ساخت ناکاجیما رادیال 14 سیلندر ساخت میتسوبیشی رادیال 18 سیلندر ساخت میتسوبیشی توان(اسب بخار) 780 785 940 1850 2200 حداکثر سرعت(کیلومتر بر ساعت) 320 440 534 596 630 برد(کیلومتر) 1200 3104 560 1240 سقف پرواز عملیاتی(متر) 9800 10000 11430 10900 تسلیحات 2 قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری 2 قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری 2 قبضه مسلسل 7.7 میلیمتری(دماغه) 2 قبضه توپ 20 میلمیتری(بر روی بال) 2 بمب 60 کیلوگرمی یا 1 بمب 250 کیلوگرمی(برای عملیات انتحاری) 4 قبضه توپ 20 میلمیتری(بر روی بال) 2 بمب 60 کیلوگرمی 2 قبضه مسلسل 13.2 میلیمتری(بر روی بال) 2 یا 4 قبضه توپ 20 میلمیتری(بر روی بال) رضا کیانی موحد منبع http://wars-and-history.mihanblog.com/post/1707

حملات سوپر فورترس ها به جزایر ژاپنی واقعا نابود کننده بود . ایده ی هواپیمای رهگیر کوتاه برد منطقه ای به عنوان پاسخ در اکثر کمپانی ها دنبال میشد . به غیر از کمپانی های اصلی مثه میتسوبیشی و کاوازاکی ، کمپانی کیوشو هم طرحی داشت به نام J7W1 Shinden که طراحی بسیار آوانگاردی داشت ولی خوب به اواخر جنگ رسید و تولید نشد . جالب بود با این که آمریکا در معرض چنین تهدیداتی نبود ولی همزمان طرحی شبیه این رو آزمایش کرد : XP-55 Ascender از کورتیس رایت . این نوع پیکر بندی ( طراحی کانارد محور ، بدنه ی بسیار کوتاه ، بالهای پس گرا با زاویه زیادو موتور pusher ) که به طور خاص در آن زمان به نظر میرسید بیشتر فاکتور مانوریبلیتی رو لحاظ کرده باشه چندان مسبوق به سابقه نبود . تنها مورد هواپیمای ایتالیایی Ambrosini SS.4 بود که طرح موفقی نبود ولی طرح ژاپنی ها طرح موفقی به نظر میرسید و قرار بود موتور جت هم روش نصب بشود که نشد .

استفاده سپاه پاسداران از تانک های غنیمتی(تصویر بالا تانک تی-72 ural تصویر پایین تایپ 69) در مناطق کوهستانی عملیات والفجر 10 تانک تی-72 احتمالا مدل ural در عملیات والفجر 10 تانک های ام-47 ام ارتش ایران در عملیات والفجر 2 تانک تی-55 سپاه پاسداران در فکه عملیات والفجر مقدماتی کهنه سرباز فلزی -تانک شرمن M4 مجهز به توپ 76 میلی متری ارتش ایران در شلمچه- منبع عکس

تصویری از F-15SA سعودی هنگام انجام تست ها در امریکا....12 موشک امرام وپادهای لنترن و اسنایپر و.....

شرمنده ی دوستان اگر طولانی است

با تشکر از جناب کیانی بابت تاپیک خوب شون انیمیشن The Wind Rises ساخته استاد میازاکی، اسطوره ی دنیای انیمیشن، در مورد زندگی همین آقای هیروکوشی ساخته شده. البته بخش هایی از داستان انیمه دراماتیزه شده و بر اساس واقعیت نیست. https://www.imdb.com/title/tt2013293/

در بازی های استراتژیک به نظرم total war: rome کامل ترین هست. چون به مساله اقتصاد، تخصیص منابع، کنترل جامعه، مذاکره با دشمنان و متحدان و تاکتیکهای نبرد از همه لحاظ می پردازه. به صورت عملیاتی آدم میبینه کنترل یه امپراطوری وسیع چه مشکلات و چالشهای جالبی داره. یادمه کل دنیا رو هم تصرف کردم انتظار داشتم اتفاق خاصی بیافته ولی نیافتاد

جنگ سوریه .... سازمانها ، گروهها و شخصیت های تاثیر گذار جنگ سوریه به مانند سایر جنگ ها دارای ویژ گی های خاصی است که یکی از این خصوصیات ظهور و حضور گروهها ،سازمانها و شخصیت های قدر تمنددر صحنه جنگ هستند که هرکدام به نوبه خود دراین جنگ فاجعه بار داری نقش و تاثیر بودند که اغلب آنها از طرف کشورها مختلف چه از نظر سیاسی-رسانه ای ومالی مورد حمایت قرار میگیرند با توجه به تاثیر گذاری همه جانبه این جنگ بر معادلات منطقه وجهان شناخت این عناصر مهم امری ضروری وبدون شناخت انها فهم وضعیت جنگ امکان پذیر نیست در نظر دارم به صورت سلسله وار به این بخش کمتر شناخته شده بپردازم. 1. المرصد السوری لحقوق الانسان رامی عبد الرحمن دیدبان حقوق بشر سوری و رامی عبدالرحمن از ان دست پدیده های اگر نگوییم بی نظیر ولی کم نظیر در جنگ سوریه است . داستان زمانی جالب می شود که رامی عبدالرحمن اسم مستعار این شخص می باشد . همان طور که خودش ادعا میکند از زمانی که 15 ساله بوده این نام رو انتخاب کرده وبه جهت مخفی کردن هویت واقعی خود وانجام فعالیت های سیاسی اقدام به چنین کاری کرده است. اما نام حقیقی این شخص" أسامة علي سليمان " معروف به الکردی از اهالی شهر بانیاس استان طرطوس ولی خانواده او اصالتا از شهر اعزاز استان حلب سوریه وسنی مذهب(وبرخی منابع علوی) هستند فاقد مدرک دانشگاهی می باشد (احتمالا زیر دیپلم) همچنین هیچ گونه مدرک ویاآموزشی در زمینه روزنامه نگاری ندیده است. . همسر او خانم " عتاب رخامية " از شهر بانیاس و خانواده همسر او داری گرایش به "اخوان المسلمین سوریه " می باشند. او در شهر بانیاس در یک سینما نزد شخصی بنام "أبو العبد الشاري" بعنوان کارگر خدمات نظافت مشغول به کار بود. یکی از برادران " أحمد علي سليمان " کارمند شرکت نفت سوریه وبرادر دیگر "محمدعلي سليمان" عضو اخوان المسمین سوریه " ودریونان زندگی میکند. در مصاحبه با رسانه ها ادعا میکند که تمامی اعضای خانواده او ارتباط با او را بدلیل ترس و یا تشکیک در نوع فعالیت او قطع کرده اند. از طریق کشور آلمان راهی انگلیس می شود و درسال2000 میلادی از انجا پناهندگی سیاسی میگیرد.سپس در شهر کاونتری انگلیس ساکن می شود و یک رستوران "شاورما (کباب ترکی)" دایر میکند . شکل گیری وظهور دیدبان حقوق بشر سوری درسال 2006 میلادی اقدام به تاسیس "دیدبان حقوق بشر سوری " مینماید که درابتدای کار چندان مورد توجه قرار نمیگیرد. ولی با شروع بحران سوریه شاهد توجه رسانه غربی وعربی به دیدبان حقوق بشر احتمالا بخاطر نقل اخبار به دو زبان عربی وانگلیسی و حضور پیاپی "رامی عبدالرحمن" در رسانه ها و پوشش اخبار از داخل مناطق درگیری سوریه بودیم او ادعا میکند این اخبار نتیجه همکاری بیش از 200 نفر فرد فعال که او انها را "جنگجویان بی سلاح حقوق بشر ( مقاتلون ليس بالسلاح وإنما بحقوق الإنسان ) و از طریق اسکایپ با انها در ارتباط است از سراسر سوریه جمع آوری میشود و می گوید برای جمع آوری خبر فقط به یک لپتاپ ویک تلفن موبایل نیازدارد نه بیشتر . مسئول رسانه ای مرکز حقوق بشر خاورمیانه و شمال افریقا "جیمز لینش" اعتراف میکند که از سال 2007 با "دیدبان حقوق بشر سوریه" در ارتباط بوده و بصورت منظم در حال تبادل اطلاعات هستند. شکل گیری وتاسیس دیدبان حقوق بشر خالی از اشکال نبود ودر ایی میان با دیگران دچار اختلافات شدیدی شد یکی از از افراد شخصی است بنام "مصعب عزاوي " می باشد که از شدید ترین منتقدین او است و رامی عبدالرحمن رو فردی فاقد مصداقیت معرفی و در نتیجه این اختلافات خود اقدام به تاسیس دیدبان حقوق بشر با نام "syriahr.org " در شهر لندن نمود اما سرچشمه اختلافات او با رامی عبد الرحمن از انجایی اغاز میشود که " مصعب عزاوی" "رامی عبدالرحمن "رو به سرقت ومصادره ی دیدبان حقو ق بشر اصلی syriahr.com از طریق تغییر رمز عبور ( username - Password ) می نماید واین اختلافات آنقدر بالا میگیرد که به رسانه ها کشیده شد. اما این همه داستان نیست دربین گروهها وشخصیت های مخالف سوری او چندان محبوب نیست وبارها از طرف آنها به حمایت وجانبداری از گروههای کرد" متهم و از نحوه فعالیت او همچنین جهت گیری خبرها مورد انتقاد قرار گرفته است . او همچنین به حمایت مالی از طرف سازمان های اطلاعاتی انگلیس ودفتر رسانه ای وزرات خارجه متهم است. حتی گفته میشود که گرفتن اقامت او در انگلیس به واسطه یک حزب کرد بنام " وحدت دمکراتیک کردی( حزب الوحدة الديمقراطي الكردي ) " انجام شده است. در سال 2013 نیویورک تایمز گزارش داد که رامی عبدالرحمن از اتحادیه اروپا و یک کشور اروپایی کمک دریافت کرده است اما درباره نجوه پوشش خبرها و درستی اخبار دیدبان حق بشر نیز با دیده شک وابهام نگریسته میشود خیلی ها اورا به جمع آوری اخبار از پیج های فیسبوک مخالفین معروف " تنسیقیه الثوره السوریه ( شبکه هماهنگی انقلاب) " و باز نشر انها از طریق دیدبان حقوق بشر میکند در نمونه دیگر "روزنامه لوموند فرانسه" به تفاوت ارقام اشاره میکند در جهت کاهش اعداد کشته شدگان (متهم به مماشات با نظام ) و همچنین درباره نحوه پوشش اخبار و تقسیم بندی گروه های مخالف حکومت سوریه به" لیبرال سکولار اسلام گرا " از او انتقاد میکند . برخی دیگر از رسانه های معارضان سوری مثل شبکه "اورینت " او را به جانبداری از حکومت سوریه از طریق تاکید زیادی او بر کشته های طرفدارن نظام و مخصوصا علوی ها متهم میکند و اینکه کمتر بر کشته های اهل سنت متمرکز میشود. یکی از شخصیات های مشهور لبنان " انیس نقاش " اذعان می نماید اخباری که تحت عنوان دیدبان حقوق بشر منتشر میشود در حقیقت نتیجه جمع اوری اطلاعات پایگاه جاسوس انگلیس در بخش یونانی "ترودوس قبرس" می باشد. و درواقع دیدبان حقوق بشر یک پوشش برای نشر این اطلاعات می باشد. ادامه دارد........................... منابع: http://www.nabilfayad.com/مقالات/549-نبيل-فياض-حقيقة-تاريخ-الحقوقي-رامي-عبد-الرحمن.html https://al-akhbar.com/Arab/64615 https://ar.wikipedia.org/wiki/المرصد_السوري_لحقوق_الإنسان https://www.skynewsarabia.com/middle-east/10660-عبدالرحمن-راصد-الحدث-السوري https://www.zamanalwsl.net/news/article/56443/ https://www.almodon.com/arabworld/2014/12/19/المرصد-السوري-لحقوق-الإنسان-ظاهرة-تستحق-التشكيك http://syrianownews.com/index.php?p=53&id=2752 https://www.nytimes.com/2013/04/10/world/middleeast/the-man-behind-the-casualty-figures-in-syria.html

اسکادران 419 شناسایی تاکتیکی رژیم صهیونیستی ، یکی از توانمند ترین نیروهای هوایی منطقه را در اختیار دارد و با برخورداری از آخرین فناوری هایی که از ایالات متحده دریافت نموده و یا در صنایع هوا-فضای خود دست به توسعه آن زده است ، از توان رزمی قابل توجهی برخوردار می باشد . با این حال ، یکی از جالب توجه ترین اسکادران های این نیرو ، اسکادران 419 شناسایی تاکتیکی ملقب به " طوطی های ویرانگر (smashing parrot) یا ( Shattering Parrot) بشمار می آید . این اسکادران در ژوییه 1967 در پایگاه هوایی اتزیون (Etzion) و در کنار آخرین اسکادران a-4 اسکای هاوک موجود در سازمان رزم این رژیم فعال گردید . این اسکادران ابتدا به نمونه E اسکای هاوک مجهز بود و بعدها به نمونه N این پرنده نیز مجهز گردید . اما از نوامبر 1980 ، این اسکادران که تحت فرماندهی سرهنگ دوم ایزراییل پارناس قرار داشت بتدریج به جنگنده های جدید کفیر سی-2 تجهیز گردید که در کنار اسکای هاوک های قدیمی دست به عملیات رزمی می زدند تا اینکه در نوامبر 1981 تمامی اسکای هاوک های موجود در این واحد بازنشسته شدند . در 4 ماه مه 1981 ، این واحد یکی از کفیرهای خود را در جریان یک تمرین مشترک رزمی با ایگل های این نیرو از دست داد و در جریان آن سرگرد یورام ایتان ، فرزند ژنرال رافائل ایتان ( رییس وقت ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی ) کشته شد . با تخلیه صحرای سینا در سال 1982 ، تمامی هواپیماها و تجهیزات این یگان به پایگاه هوایی اودا انتقال یافت و پس از تغییرات عمده در سازمان رزم این نیرو و کوچک سازی نیروی هوایی این رژیم پس از امضای پیمان صلح با مصر ، این اسکادران به پایگاه هوایی هاتزور منتقل گردید . این یگان نهایتا" با ورود فالکون های خریدار شده از ایالات متحده در سال 1991 منحل گردید و پرنده های آن در پایگاه هوایی اودا در حالت ذخیره قرار گرفت . اما نمونه شناسایی پرنده های کفیر ( درحقیقت فقط دو فروند به استاندارد C2 ارتقاء یافتند ) به یک دماغه طویل تر برای نصب دوربین های تصویر برداری مجهز بودند ، تسلیحات و بویژه توپهای جلویی حذف شده ، گیرنده های هشدار دهنده راداری (RWR) به قسمت عقب منتقل شدند و یک رادار داپلر در بخش زیرین هواپیما نصب گردید . این پرنده ها عمدتا" برای اجرای ماموریت های شناسایی تاکتیکی برد بلند مورد استفاده قرار می گرفتند . این دو هواپیما پس از انحلال اسکادران 419 ، به اسکادران 144 منتقل شدند .شماره سریال تمامی پرنده های شناسایی نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی ، با عدد 4 شروع می شوند . این پرنده ها ( که تصویر فوق نمونه شماره یک KFIR C.2 را نشان میدهد) یکی از پیشرفته ترین پرنده های شناسایی تاکتیکی این نیرو در دهه 80 میلادی بشمار می آمدند ، به یک دوربین تصویر برداری مورب (مایل) که در صنایع هوا-فضای این رژیم توسعه یافته بود مجهز بودند که قادر بود تا تصاویر بسیار واضحی از موقعیت های مورد نظر برداشت نماید . پی نوشت : با این وجود یک نکته مبهم همواره در مورد پرنده های شناسایی این نیرو بویژه نمونه های RF-4E وجود دارد . بر اساس برخی شایعات و بعضا" تصاویر منتشر شده ، فتو فانتوم های نیروی هوایی رژیم صهیونیستی توانایی حمل موشکهای هوا به هوای سایدویندر را داشتند که این ارتقاء صرفا" بر نمونه های شناسایی موجود در IAF و توسط صنایع هوا- فضای این رژیم صورت گرفته بود . تا جایی که حتی استتار بدنه و حتی رنگ دماغه ( با احتمال اینکه دماغه فتو فانتوم های نیروی هوایی این رژیم رنگ آمیزی می گردید ) به گونه ای بود که درصورت شناسایی چشمی توسط رهگیرهای دشمن ( در اینجا مرحوم نیروی هوایی سوریه ) این پرنده ها با نمونه F-4 E اشتباه گرفته شود . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

از ماجراهای جالب در تنش طولانی مدت میات ترکیه ویونان سرنگونی یک فروند جنگنده F-16D نیروی هوایی ترکیه دراکتبر 1996 توسط یک جنگنده یونانی Mirage-2000EG به وسیله شلیک یک موشک ماژیک R550 بر فراز دریای اژه بود .البته یونانی ها به دلایل روشن از جمله شدت نگرفتن تنش ها و حتی جلوگیری از شروع یک درگیری این داستان را مخفی نگه داشتند این برخورد مخفی نگه داشته در سال 2003 توسط وزیر دفاع وقت یونان اشکار شد .به نظر سرهنگ گریواس از اسکادران 331 این شکار را انجام داده است.

https://www.thedrive.com/the-war-zone/32352/photos-surface-of-the-armys-crazy-1000-mile-range-supergun-concept-heres-what-we-know

من فکر میکنم شکار هواپیما در فواصل بسیار دور مثلا بالای 200 کیلومتر برای هر سامانه ای مشکل باشه. چون اگر هواپیما به طریقی مثلا رادار و سامانه های خود هواپیما یا اواکس ها و یا رادارهای زمینی مطلع بشه که موشک بهش نزدیک میشه میتونه به سمت زمین شیرجه بزنه و به علت گرد بودن زمین و با کاهش ارتفاع از دید رادار هدایت کننده موشک خارج بشه. اگر در این مدت موشک پدافندی به فاصله ای نرسیده باشه که رادار خود موشک هواپیما رو ببینه و موشک هنوز تحت هدایت رادار زمینی باشه موشک هواپیما رو گم میکنه. اگر در خلیج فارس نبردی اتفاق بیافتد طبیعتا دشمن دارای اواکس است و این اتفاق بسیار محتمل است. من فکر میکنم بردهایی مثل 400 کیلومتر و بالاتر که در موشک اس 400 و اس 500 گزارش شده بیشتر به درد شکار موشک های بالستیک میخورد تا شکار جنگنده. شاید هم بتوان با ان هواپیمای سوخت رسان را شکار کرد و یا فضا را برای اواکس ها نا امن کرد. چون حتی اواکس هم میتواند با کاهش ارتفاع از دید رادار هادی موشک که در فاصله جند صد کیلومتری قرار دارد خارج شود. تنها راه حل این مشکل این است که یک اواکس یا رادار جنگنده با موشک و رادار زمینی ان شبکه باشد. تا اگر هواپیمای هدف به سمت زمین شیرجه رفت اواکس موشک را به سمت ان هدایت کند. تا حدی هم که من شنیدم روس ها از اواکس استفاده میکنند. ما هم میتوانیم از شبکه کردن رادار اف 14 با رادار های موشک استفاده کنیم

http://s6.picofile.com/file/8387157750/VID_20200204_221820_260.mp4.html معرفی موشک و سامانه باور ۳۷۳ در ویژه‌ برنامه دهه فجر شبکه مستند.

پروژه هرمز برنامه بلندپروازانه نیروی دریایی ایران برای توسعه ناوشکن های پنهانکار نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، در بیست و هشتم نوامبر 2019 ، از ماک-آپ مقیاس کوچک یک نمونه ناوشکن پنهانکار آینده خود که هم اکنون با شناسه " هرمز" شناخته میشود ، رونمایی نمود . برخی کارشناسان براین باورند که پروژه هرمز ، ادامه سلسله تلاش های شبکه تحقیقات دفاعی نیروهای مسلح ایران برای توسعه فناوری سخت افزارهای پنهانکار است که در گذشته با برنامه هایی نظیر قاهر313 و مجموعه متنوعی از سامانه های موشکی کروز با قابلیت شلیک از زیرسطحی و پرنده های بدون سرنشین پیوند خورده است . تایپ 052D براساس اطلاعات موجود ، این ناوشکن در کلاس 3000 تن بوده که در مقایسه می توان نمونه ایرانی را با تناژی در حدود 50 درصد ، با پیکربندی های رزمی شناور نظیر 052D چینی و همچنین شناورهای کلاس آرلی بورک نیروی دریایی ارتش ایالات متحده قرار داد . با این حال ، برخی براین اعتقاد قرار دارند که این پروژه بومی ، با توجه به تناژ اعلامی ، شاید در ردیف استاندارد موجود برای " ناوشکن" ها قرار نگیرد ، اما قابلیتهایی که از سوی کارشناسان در خصوص این برنامه ، گمانه زنی شده ، به تقریب ، فراتر از پتانسیل رزمی فعلی این نیرو قرار خواهد گرفت . سلول های شلیک عمودی مارک 41 شناور های رزمی کلاس آرلی بروک این دسته از تحلیلگران معتقدند که پروژه هرمز به احتمال زیاد ، توانایی دستیابی به سرعت 40 گره را داشته و این درکنار طراحی خاص بدنه با پتانسیل پنهانکاری و زرادخانه ای شامل 96 سلول پرتاب عمودی برای استقرار موشکهای سطح به هوا و کروز ( شامل گونه های ضد کشتی و حتی ضد اهداف زمینی . م ) درصورت تولید در کمیت مناسب، می تواند یک جهش غیر قابل تصور برای نیروی دریایی ایران برای دستییابی به قابلیتهای آفندی ، فراتر از یک نیروی دریایی ساحلی ( نیروی دریایی سبز ) بشمار رود . کلاس لیتورال ( سمت راست ) - پروژه هرمز ( سمت چپ ) بااین وصف ، در حالی که کلاس چینی 052D تنها 64 سلول و کلاس آرلی بروک ، 90 سلول را در سازه خود جای می دهد ، را میتوان بدین گونه تحلیل نمود که اندازه کوچکتر و بالتبع برد کوتاهتر موشک های کروز ایرانی ( بعنوان مثال قرار گرفتن در کلاس موشکهای DK-10A ) موجب شده تا تعداد سلول های گونه ایرانی کمیت بیشتری را به نمایش گذارد . این موشکها در هنگام قرارگیری در بخش درونی شناور ، بصورت چهارتایی دریک سلول قرار خواهند گرفت . با این وصف ، به احتمال بسیار زیاد ، قدرت آتش واقعی این شناور رزمی ، درصورت ورود بخدمت ، در حد 24 تیر موشک در ابعاد موشک استاندارد خواهد بود و این با توجه به تجربه محدود ایران در طراحی و ساخت شناورهای بزرگ رزمی ، اگر چه کم ولی به نسبت قابل توجه است . پرتابه کروز قادر (سی-802 ) ، سومین موشک از بالا سامانه دفاع نزدیک کمند به اعتقاد ناظران نظامی ، با وجود احتمال بسیار زیاد در استفاده از موشکهای دفاع هوایی بومی نظیر "باور " یا برنامه " خرداد" ، پروژه هرمز قادر خواهد بود تا موشکهای کروز ضد کشتی سی-802 که تحت امتیاز چین با شناسه "قادر" تولید می شود را نیز به کار برد . برخی ناظران نیز با توجه به تناژ 3000 تن اعلامی ، طراحی بومی ایران را با شناورهای رزمی کلاس لیتورال مقایسه می کنند . پروژه هرمز برای دفاع نزدیک دربرابر تهدیدات ضد کشتی و هواپایه ، احتمالا به گونه مشابه سامانه فالانکس یا معادل روسی آن ( با شناسه " کمند " ) ، یک رادار آرایه فازی و همچنین عرشه پرواز با قابلیت پذیرش 2 فروند بالگرد مسلح میشود . اما همچنان هزینه ساخت این شناور نامشخص به نظر میرسد ، که با توجه به کمیت بودجه دفاعی ایران ، برخی معتقدند که نمونه ایرانی ، می تواند قیمتی در حدود معادل آمریکایی آن داشته باشد . اما وضعیت بودجه دفاعی ایران و تنگناهای مالی ایجاد شده برای این کشور و وجود اولویتهای مهمتری نظیر نوسازی شبکه دفاع هوایی موجب خواهد شد این برنامه با تاخیرهای مشخصی روبرو گردد . پی نوشت :  1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  2- ادغام پستهای ارسال شده با محوریت پروژه هرمز ، دوازدهم دی ماه سال یکهزار و سیصدو نود و هشت خورشیدی برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR)

ایران وزارت دفاع ساخت و بهره برداری از سامانه برد بلند پدافند هوایی باور-۳۷۳ با موشک صیاد-۴ https://www.youtube.com/watch?v=s9I53NcfXag

اگر اشتباه نکنم سردار باقری بود که گفتند بعد از بازدید: ما در این نمایشگاه شاهد سامانه هایی در هر سه حوزه ارتفاع پست و متوسط و بلند بودیم ( که خب منظور خودشون بود و برای عموم سامانه های دیگه مشخصا به بازدید رسانه ای و عکس گذاشته نشده بود) پس وجود اجزای دیگه اصلا عجیب نیست و از طرفی یکی از مسئولان از مراحل پایانی تست سامانه عقاب گفتند شاید حتی این سامانه هم با توجه به گفته های سردار حضور داشته ( ممکنه در مکان مسقف) یک نقل دیگه بود در مورد طراحی یک سامانه مجزا ویژه موشک های بالستیک غیرتاکتیکی، که خب میتونه سامانه ای منشعب از باور باشه (برای همین بسیار شبیه به اجزای باور (همون دو کنیستری مثلا) و فعلا در حال توسعه باشه با موشک مخصوص به خود چون اونطور که به نظر میرسه همین باور نمایش داده شده قابلیت درگیری با موشکهای تاکتیکی را داره و با این نقل قول بعید هست در صدد باشیم موشک دیگه ای روی همین سامانه برای پرتابه های بالستیک غیرتاکتیکی سوار کنیم و شاید اون اجزای دیگه مربوط به اون موشک دوم در سامانه ای مجزا باشند (که هنوز بخش های رادار و فرماندهیش کار بیشتری دارند یا خود موشک) یک نقل دیگه هم در این مدت بود که اشاره شد باور طوری طراحی شده که کاملا قابلیت افزوده شدن اجزا و ارتقا به ورژن های پیشرفته تر را به اسانی داره (خوب ما احتمالا شاهد ورژن های دیگه ای هم از باور خواهیم بود در اینده) و همین مورد شاید مبنایی باشه که وزارت دفاع همچنان علاقه داره قبل تولید انبوه تا جاییکه میتونه ارتقاهای در دسترس را اعمال کنه. برای همین در شرایط ما و تهدیدات پیش روی فوری شاید بر خلاف روس ها ما (هر چند از لحاظ هزینه و نرخ تیراژ منفی است موضوع) شروع به راه اندازی خط تولید باور تنها از یک ورژن مثل روسها نکنیم بلکه در هر نمونه تولیدی (مثلا اتش بار) ارتقاهای مدنظر را هم اعمال کنیم، برای همین هر اتشبار ممکنه نسبت به قبلی ارتقا یافته تر باشه.

پیرمردهای زرهی از راست به چپ تانک M4 شرمن 76 میلیمتری ، زره کوب M36B1 و زره کوب M18 تصویر نزدیک تر از دو زره کوب M36B1 و M18 زره کوب M18 تانک M4 شرمن و زره کوب M36B1 تانک M4 شرمن پ.ن : ادوات زرهی فوق در سال 1396 به موزه دفاع مقدس شهرکرد منتقل شدند و در این مکان نگه داری می شوند. تانک M4 شرمن 76 میلیمتری ، زره کوب M36B1 و زره کوب M18 از جمله تجهیزاتی هستند که در زمان پهلوی دوم از ایالات متحده آمریکا تهیه شدند و در جریان دفاع مقدس و ایستادگی در مقابل ارتش بعث عراق مورد استفاده قرار گرفتند.

برگ برنده جدیدی از دارپا پیشرانه های هیبریدی برای رسیدن به سرعت هایپرسونیک طبق آخرین اطلاعات منتشر شده ، آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی ، "DARPA" برنامه جدیدی را با هدف طراحی و تولید یک سامانه پیشران هوایی جدید تحت شناسه برنامه "Advanced Full Range Engine "AFRE در دست اقدام دارد . براساس قرارداد منعقده ، تمرکز اصلی این برنامه ، تعریف و طراحی یک سامانه پیشران هوایی بوده که ویژگی اصلی آن ، پرواز در سرعتهای ساب سونیک و هایپر سونیک ( بیشتر از 5 ماخ ) و ارزش مالی آن ، چیزی در حدود 21.4 میلیون دلار برآورد شده است . X-15 در اکتبر 2017 ، دارپا اعلام نمود که مجموعه Aerojet Rocketdyne نیز بخشی از این قرار داد خواهد بود . در حال حاضر ، پیشرانه های توربینی متعارف ، حداکثر سرعتی برابر 2.5 ماخ را در اختیار کاربران می گذارند ، در حالی که پیشرانه های هایپرسونیک ، با عملکردی برابر با 3.5 ماخ ، حداکثر توانایی موجود را به نمایش گذارده اند . این بدان معنی است که هر سخت افزار مجهز به پیشرانه های هایپرسونیک هوا- تنفسی (air-breathing hyper sonic vehicle) برای رسیدن به آستانه حداقل سرعت می بایست از بوسترهای یکبارمصرف که امروز در دسترس قراردارند، استفاده کنند که این بلحاظ اقتصادی قابل قبول نیست . ورود برنامه AFRE موجب خواهد شد تا وزارت دفاع ایالات متحده بتواند برای برنامه های آینده خود ، بر روی یک پیشرانه هیبریدی که پایه اصلی فناوری آن چرخه ترکیبی توربینی نام گرفته ، حساب کند . این فناوری ، ترکیبی از پیشرانه های متعارف که در سرعتهای سوپرسونیک ( فراصوت ) عمل می کنند با یک پیشرانه رمجت دوگانه که پرواز را در سرعت هایپر سونیک فراهم می کند ، است . در نتیجه ، توانایی انتقال میان سرعتهای زیرصوت ، فراصوت در نهایت سرعتهای هایپرسونیک بدان معنی است که توانایی عملیاتی هواپیما انعطاف پذیرتر ، بازه زمانی پاسخ ، کوتاه تر و در بردهای بیشتر خواهد بود . این انعطاف پذیری فوق العاده ، در آینده ای نه چندان دور ، احتمالا" به شکل فزاینده ای در حوزه های تهاجمی و تدافعی ، اهمیت خواهد یافت . این ایده ، گرچه بروی کاغذ بسیار ساده به نظر می رسد ، اما ترکیب فناوری دو پیشرانه فوق نیازمند طراحی ورودی هوا (AIR INTAKE) و خروجی های متفاوتی است که می بایست هوای ورودی و خروجی در سرعتهای فوق الذکر را بخوبی مدیریت نماید. اگر چه در گذشته تلاشهایی برای ادغام فناوری پیشرانه های توربینی و هایپرسونیک صورت گرفته ، اما در ژوئن 2016 ، کریستوفرکلی ، مدیر برنامهAFRE در پاسخ به چنین سئوالی چنین اعتقاد داشت : " این برای نخستین بار نیست که مهندسان ارشد دارپا برای ترکیب این دو فناوری تلاش می کنند ، اما با پیشرفتهای صورت گرفته در ساختار و شیوه تولید ، مدل سازیها و سایر رشته ها ، معتقدیم که این دستاوردها در نهایت ممکن است ما را به مقصد رهنمون کند " صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : سئوال اصلی اینجاست " ما در کجای فرآیند توسعه چنین فناوریهایی قرار داریم ؟؟؟!!!!!!!

با سلام از قدیم گفته بودند ، میان ماه من تا ماه گردون ، تفاوت از زمین تا آسمان است این war-game board ها باید مربوط به جنگ داخلی آمریکا باشند . حالا همین وضعیت را برای جنگ اول ، دوم ، کره ، ویتنام ، اعراب و اسرائیل ، و جنگ خلیج فارس تصور کنید . پی نوشت : 1- یک عکسی هم وجود از دوره آموزشی پیاده نظام وافن اس اس در پادگان لیشتر فلده ( برلین) که برای آموزش درجه داران رده نخست ( درجات نظامی از گروهبان یکمی تا ستوانی ) دقیقاً از چنین ابزارهای کمک آموزشی برای آموزش تاکتیکهای میدانی استفاده میشود ( انشا... پیدا شد در همین پست تقدیم می کنم ). 2- حالا قضاوت کنید ( بدون اینکه نسبت به گرایش دولتهایی که این ارتشها بدانها وابسته هستند / یعنی صرفاً مقوله آموزشی مد نظر هست ) در مقایسه افسرانی که صرفاً از مواد کمک آموزشی مکتوب ( کتاب و جزوه و..) استفاده می کنند با افسرانی که علاوه براین موارد ، اصول آموزش داده شده را در یک مقیاس کوچک ، تمرین کرده و بعد در جریان رزمایش ها و میادین جنگ واقعی آنها را بکار میگیرند ، بلحاظ حرفه ای ، چه تفاوتی وجود خواهد داشت ؟؟؟؟ 3- در واقع منظور ، محدود کردن چنین مواردی به محیط بسته ( بلحاظ نظامی ) سازمان های مسلح رسمی هر کشوری نیست ، بلکه ایجاد حس علاقه برای یادگرفتن اصولی است که باید در میان جامعه وجود داشته باشد که در زمان بحران ، نیروی رزمنده داوطلب، صرفاً یک "تفنگچی ساده " نباشد ،و بتواند به گونه ای عمل نماید که از یک سرباز حرفه ای انتظار میرود . 4- البته اطلاع دارم که همه اینها صرفاً یک "ایده / تصور و نه چیزی بیشتر " ( حداقل در شرایط جاری ) برای سازمان های مسلح ماست .

نورث امریکن ایکس-۱۵ :        

X-15      

به عنوان يك فرد غير متخصص يك نظري بدم   -آلودگي برنج هاي هندي و پاكستاني چيه ؟ چيزي كه قبلا مطرح بود آلودگي به فلزات سنگينه نه ميكروبها !  بعد كه بحث توي مملكت بالا گرفت ، روزنامه ها مطلب نوشتن و هي گفتن آلوده است آلودست ، وزارت بهداشت يك اعلاميه داد گفت مرجع اعلام آلودگي منم نه بخشهاي ديگه دولت (مثل وزارت بازرگاني !  اين چيزيه كه توي ذهن منه)   - قضيه تحريم و بنزين سرطانزا ، خدا لعنتشون كنه چه اون آمريكايي كه با تحريم اين بلا را به سر ما آورده و چه اون احمقي كه سرطان را به خورد مردم داده  ! (تاپيك را به انحراف نكشيم ربطي به بحث بيولوژي نداره )   - يك مورد جدي توي كشور داشتيم ، منتهي همه يادشون رفته ، اونهم آنفولانزاي خوكي هست . اين مورد بشدت جدي گرفته شده بود. شنيده ها و ديده هام  حاكي از آموزشهاي عمومي براي مردم و دوره هاي خاص براي كادر درماني بود . حتي صحبت از واكسيناسيون كادر درمان هم بود . مردم هم مسئله را جدي گرفته بودن و بيشتر از امروز سعي در مراعات بهداشت عمومي مي كردن . واكسن آنفولانزا پيدا نمي شد ! اخباري مبني بر قرنطينه مبتلايان مشكوك در بيمارستانها وجود داشت . مسئله اصلي كه در بحثهاي محافل خصوصي مطرح مي شد اين بود كه در صورت شيوع بيماري و اپيدمي ، نظام درماني و شبكه بهداشتي ما در برابر سيل بيماراني كه به اون سرازير خواهند شد ،  توانايي تأمين نيروي انساني و داروي مورد نظر را نخواهد داشت . اگرچه گفته مي شد كه داروي مورد نياز ذخيره سازي شده ! لبته راه حلي كه از قرنها پيش در اين مورد وجد داره را هنوز مي شه بكار گرفت : قرنطينه

بخش دوم : ویژگی های یک حمله میکروبی و مقابله با آن (هشدار: حاوی تصاویر دلخراش)   ويژگي هاي عوامل ميكروبي  1- توانايي ايجاد تلفات زياد؛ در بين انواع سلاح‏هاي نوين، ميكروب‏ها و فرآورده‌هاي ميكروبي رقمي بهت آور از مرگ و مير را در پي خواهند داشت. مثلاً 2 کیلوگرم از سم توليد شده توسط باكتري كلستريديوم بوتولينوم مي‌تواند تمام مردم جهان را به كام مرگ بكشد.     فرد مسموم شده با باکتری کلستریدیوم بوتولینوم و مبتلا به بوتولیسم يا به ‏طور مثال اگر در شهري 12 ميليون نفري يك موشك اسكاد با كلاهك محتوي 300 كيلوگرم گاز اعصاب سارين منفجر شود بين 60 تا 100 هزار نفر را خواهد كشت. اگر همين كلاهك حاوي يك بمب 12 كيلوتني هسته‌اي باشد 23 تا 80 هزار نفر را از بين مي‌برد. اما اگر چنين كلاهكي با تنها 100 كيلو اسپور سياه زخم بار شود بسته به شرايط جوي بين 42 هزار نفر تا 3 ميليون نفر را خواهد كشت.       مبتلایان به سیاه زخم (آنتراکس) 2- توانايي در ايجاد بيماري و عوارض طولاني مدت و نياز به مراقبت‏هاي گسترده 3- توانايي برخي عوامل در انتشار از طريق ناقل يا فرد آلوده؛ اين امر باعث مي‌شود تا آلودگي از فردي به فرد ديگر منتقل شود و همين امر كمك مي‌كند تا با حجم اندكي از ميكروب بتوان شهري را از پاي درآورد.       بیماری طاعون توانایی انتقال از فردی به فرد دیگر را دارد 4- عدم وجود فن ‏آوري كافي و سيستم‏هاي شناسايي كارآمد؛ تقريباً اكثر كشورهاي جهان كه مورد اين تهديدات هستند از فن‏آوري نوين تشخيص بي‏ بهره‏ اند. گذشته از سطح پايين علمي اين كشورها، عدم فروش تجهيزات پيش‏رفته از سوي كشورهاي توسعه يافته باعث شده تشخيص سريع يك حمله بيوتروريستي با تأخير صورت پذيرد.  5- كاهش نقش خودامدادي و دگر امدادي و افزايش حس نااميدي در مردم. 6- وجود يك دوره نهفته بيماري كه باعث مي‌شود درمان و پيش‏گيري از انتقال بيماري با تأخير انجام شود‏؛ معمولاً در خوش بينانه ‏ترين حالت، وقتي كادر دفاعي از بروز يك تهاجم ميكروبي آگاه مي‌شوند كه يك اپيدمي رخ داده است. طبعاً در اين حالت كمك رساني و مهار بيماري بسيار دشوار و با بروز استرس‏هاي اجتماعي همراه است. 7- توانايي در ايجاد علائم عمومي و غير اختصاصي و اصولاً مشكل بودن تشخيص؛ تقريباً تمام بيماري‏هاي عفوني در شروع علائم باليني يكساني نشان مي‌دهند. مثلاً سياه زخم در آغاز علائمي همچون يك زكام عادي را بروز مي‌دهد. بعد از يك دوره يكي دو روزه كه فرد حساس بهبودي مي‌كند، ناگهان با شتابي فراوان تمام بدن را دربر مي‌گيرد و فرد را مي‌كشد. در اين‏جا مهارت كادر درماني در تشخيص افتراقي بيماري‏ها بسيار تعيين كننده خواهد بود. 8- امكان توليد ميكروب‏هاي نوپديد يا انتشار عوامل بازپديد؛ ميكروب‏هاي نوپديد به ميكروارگانيسم‏ هايي گفته مي‌شود كه در آزمايشگاه‌هاي بيوتكنولوژيك، از تغيير گونه‌هاي وحشي به‏دست مي‌آيند. با كمك مهندسي ژنتيك مي‌توان باكتري يا ويروسي را توليد نمود كه در حكم يك گونه يا زيرگونه جديد باشد. ايدز، سارس، ابولا و ... از اين دسته‏ اند. اما ميكروب‏های بازپديد به آن گروهي گفته مي‌شود كه ريشه كن شده يا تقريباً بطور كامل مهار شده‏اند ولي توسط گروه‏هايي كه به بانك‏هاي ميكروبي جهان دسترسي دارند، دوباره منتشر مي‌شوند. مثلاً آبله در جهان ريشه كن شده. با اين وجود چند كشور از جمله ايالات متحده هنوز مقداري از اين ويروس را در بانك ميكروبي خود نگهداري مي‌كند. نشت يا انتشار عمدي آن در جهاني كه نزديك به 40 سال است واكسن آبله را دريافت نكرده فاجعه بار خواهد بود.                 بیماری آبله در صورت شیوع عواقب جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت  9- موجب تخريت صنايع و تجهيزات نمي ‏شوند. پيچيدگي‌هاي برخورد با عوامل ميكروبي 1- مقادير اوليه عامل اندك است و در نتيجه در لحظات اوليه هجوم قابل رديابي نيست. اما در مدت كوتاهي ـ اگر ميكروب زنده باشد ـ تكثير مي‌شود و حوزه گسترده‌اي را خواهد پوشاند.   مقادیر کم نمونه برداری در حمله میکروبی 2- آثارشان دير ظاهر مي‌شود. معمولاً بيماري يك دوره نهفته دارد كه از لحظه آلوده شدن تا بروز علائم را شامل مي‌گردد. همين زمان، تشخيص را به تأخير انداخته و در عين حال باعث انتشار بيماري خواهد شد. طبعاً هر چه زمان كمون ( زمان نهفتگي ) بيماري بيش‏تر باشد، خطر بروز همه‏گيري بيش‏تر خواهد بود. 3- مهار آن مشكل است. افراد آلوده به‏ صورت بيمار يا ناقل بدون آن‏كه بتوان ايشان را تحت كنترل قرار داد در منطقه جابه‏ جا مي‌شوند و يا به عقب خط باز مي‌گردند. با اين كار باعث گسترش شديد عامل مي‌شوند. 4- عموماً قابل انتقال و سرايت از يك فرد به فرد ديگر هستند. 5- غير قابل تشخيص با حواس پنجگانه هستند. يعني رنگ و بو ندارند. راه‌هاي انتشار عوامل بيولوژيك در يك حمله تروريستي اين عوامل از طريق جنگ‌افزارهاي گوناگون منتشر مي‌شوند. از جمله بسته‌هاي مراسلاتي، هواپيماهاي سبك سمپاش يا بدون سرنشين مخزن‏ دار، اشيا  و وسايل مصرفي - بهداشتي و آرايشي، آفات نباتي، حشرات و جوندگان ناقل و تنقلات مانند شكلات‏ها.     خوردن حیوانات وحشی یکی از راه های انتقال ابولا است اصولاً جاسوسان و عوامل خود فروخته داخلي مي‌توانند با هر وسيله‌اي به انتشار ميكروب‏ها يا فرآورده‌هاي كشنده آن‏ها مبادرت نمايند. از اين بين مراسلات پستي، لوازم آرايشي، البسه‌هاي دست دوم، بسته بندي‏ هاي صادراتي، سيگار و تنقلات گزينه‌هاي مورد توجه هستند. مي‌توان حجم معيني از اسپور باكتري‏ هایي مانند باسيلوس آنتراسيس را در پاكت نامه‌اي ريخت و به مقصد هدف پست كرد.       جایزه 2.5 میلیون دلاری برای پیدا کردن عامل حملات سیاه زخم در آمریکا   در تركيب مواد سازنده شكلات‏ها و تنقلات مواد مضر با تأثير دراز مدت را قرار داد يا به همراه علوفه دامي، حشرات ناقل بيماري‏هاي دام و طيور را به كشوري فرستاد تا صنايع آن كشور را فلج نمايند. نشانه‌هاي يك تهاجم بيولوژيك امكان تشخيص سريع عوامل ميكروبي بسيار محدود است و در صورت وجود نيز كار با آن‏ها بسيار پيچيده و دقيق است. لذا مشاهدات كادر پزشكي و نيروهاي بهداشتي - درماني بسيار كمك كننده خواهد بود. نشانه‌هاي زير مي‌تواند دليل بر يك تهاجم بيوتروريستي باشد : ازدياد حشرات بطور غير عادي در منطقه. به‏خصوص حشراتي كه قبلاً در منطقه ديده نشده‏اند وجود اجساد حيوانات مرده به‏صورت غير عادي در منطقه يا حيوانات غير بودمي مرده و زنده در اطراف مراكز مسكوني و پادگاني احساس تغيير طعم و مزه آب و مواد غذايي خشك شدن ناگهاني گياهان مردن احشام و دام‏ها در منطقه بيمار شدن ناگهاني افراد مشاهده افراد مبتلا به بيماري با علائم مشترك و به تعداد زياد بیماری در یک جمعیت در فصول و ناحیه های جغرافیایی غیر معمول و یا یک سن خاص غیر معمول جواب ندادن درمان های معمول به یک بیماری وجود بیماری های نامعمول و بدون توضیح در یک فرد بطور همزمان   کک موش شرقی یکی از ناقلین بیماری طاعون   مديريت بحران و اصول مبارزه با بيوتروريسم مديران نظامي و انتظامي كشور بايستي در قبال تهديدات بيوتروريستي به چهار پرسش اصلي پاسخ دهند : چه كسي، چه وقت، چطور و كجا اقدام به چنين حمله‌اي مي‌كند. دانستن پاسخ اين چهار پرسش كادر دفاعي را پيشاپيش در برابر تهديدات آماده مي‌سازد و كمك مي‌كند تا منافذ ورودی بسته شوند. در اينجا اصول پنجگانه‌اي را مي‌توان براي چنين مبارزه‌اي تعريف نمود: 1- آگاهي: دانش و آگاهي از روند پديده بيوتروريسم، شناخت تهديدات، منافذ خطر و كلاً يافتن پاسخ چهار سئوال كليدي فوق گام نخست چنين مبارزه‌اي است.       زدن ماسک به عنوان یکی از آموزش های مقابله با سارس در شرق آسیا 2- آمادگي: رسيدن به سطح مطلوبي از توانايي دفاعي با تمرينات و رزمايش‏ها، دست‏يابي به علوم جديد، دست‏يابي به فن‏آوري نوين تشخيص و دفاع و درمان، تهيه لوازم و ملزومات چنين جنگ مخفي و ساكتي، دومين گام مبارزه و دفاع خواهد بود.     رزمایش مقابله با تهدیدات بیوتروریستی 3- مهارت: اعتماد به نفس، غلبه بر ترس و مهارت در هدايت بحران به سمت عادي سازي شرايط، سومين و مهم‏ترين گام چنين مبارزه‌اي است.     کمپ قرنطینه بیماران مبتلا به ابولا 4- شك: متوليان دفاعي كشوري كه همواره در پنهان و آشكار مورد تهديدات اجانب است، بايستي به هر پديده‌اي حتي پديده‌اي كه در نگاه اول طبيعي جلوه مي‌كند با نگاه شك بنگرند. چنين نگاه شك آلودي باعث مي‌شود بسياري از منافذ ورود دشمن باز شناخته شود و اصول ايمني هرچه بيش‏تر رعايت گردد. ديگر نبايد از كنار هر اپيدمي كوچك و بزرگي به سهولت گذشت. 5- كتمان و رازداري: وقتي نخستين هدف دشمن از حمله تروريستي ايجاد ترس در مردم عادي است، مهم‏ترين عمل كادر دفاعي آن خواهد بود كه از انتشار خبر حمله و شايعه‌سازي در پيرامون آن خودداري نمايند. به‏ خصوص كادر درماني كه با مصدومين چنين حمله‌اي روبرو هستند. از انتشار خبر حمله، بيان تعداد مصدومين، نوع بيماري، بزرگ‏ نمايي واقعه نزد مردم عادي و بيان تشخيص‏ ها و علائم باليني و درمان‏ها در جرايد ( در بيش‏تر موارد دشمن از طريق جرايد نتايج حمله خود را ارزيابي مي‌كند. به‏ خصوص كه خواسته باشد سلاحي جديد را بر مردم بيازمايد ) جداً بايد پرهيز نمود. بيوتروريسم با اهداف اقتصادي در اين نوع از بيوتروريسم هدف نابود كردن پايه ‏هاي اقتصادي كشور يا منطقه‏اي مي‏باشد. در بعضي از كشورهاي در حال توسعه كه غذاي اصلي مردم را محصولات كشاورزي نظير برنج تشكيل مي‏دهد ممكن است با ايده‏هاي تروريستي، به آسيب بيولوژيك غلات و از بين بردن آن‏ها بپردازند و مسبب قحطي، سوء تغذيه، كاهش ايمني و عفونت‏هاي مكرر گردند. در كشوري مانند ايران مزارع گندم و برنج به عنوان اساس تغذيه مردم مي‏تواند مورد حملات بيوتروريستي قرار گيرد. بيماري تب برفكي در جمعيت حساس كشوري كه اين بيماري را ندارد سبب ضربه سنگين اقتصادي مي شود چنان‏كه در سال‏هاي 2000 الي 2007 انگلستان مورد حمله قرار گرفت و ميلياردها دلار خسارت مالي ديد. در اين سال‏ها انگلستان براي جلوگيري از انتشار بيماري مجبور شد بيش از يك ميليون راس گاو را معدوم نمايد.     انگلستان دام های زیادی را برای مقابله با تب برفکی معدوم کرد   موارد استفاده شده احتمالی از بیوتروریسم در جهان معاصر مرگ مرموز مامور سابق ك.گ.ب. در لندن : مرگ الكساندر ليتويننكو (Alexander Litvinenko) جاسوس سابق اداره امنيت فدرال روسيه در انگليس در سال 2007، يكي از پر سر و صداترين جريان‌هاي خبري به شمار مي‌رود. الكساندر والتروويچ ليتويننكو جاسوس سابق اداره امنيت روسيه بود كه پس از 23 روز جدال با مسموميتي كه ناشي از «پلوتونيوم210» گزارش شد در گذشت. از آن‏جا كه ليتويننكو جاسوس سابق روسيه، از منتقدان صريح دولت روسيه بود، رسانه‏ هاي غربي انگشت اتهام را به سوي مقامات روسي نشانه گرفتند گرچه دولت روسيه هيچ‏گاه اين موضوع را نپذيرفت و به شدت آن‏را رد كرد. به گزارش آسوشيتدپرس، تيم پزشكي الكساندر در توجيه علت وخامت اوضاع جسماني وي اعلام كردند كه ليتويننكوي 43 ساله با حمله قلبي روبرو شد و پليس لندن نيز اعلام كرد علت مرگو ليتويننكو نامعلوم است. بر اساس اين گزارش اين جاسوس سابق شوروي اعلام كرده بود كه در تاريخ اول نوامبر حين انجام تحقيقات در خصوص مرگ 'آنا پوليتكوفسكايا' روزنامه نگار فقيد روس و از ديگر منتقدان كرملين مسموم شده بود. به گفته وي پس از اين اتفاق، موهاي سر و بدنش به تدريج شروع به ريختن كرد، گلويش متورم و سيستم اعصاب و روانش به شدت آسيب ديد. وي هم چنين در گفت‏ وگو با مجله تايمز گفت كه كرملين مستقيما در مسموميتش دست داشته است. پس از اين حادثه سرويس اطلاعات خارجي روسيه (SVR) طي بيانيه‏ اي هر گونه دست داشتن در مرگ مخالفانش را رد كرد.       الکساندر لیتویننکو در سلامتی و تخت بیمارستان  شكست هاي پي در پي CIA در ترور كاسترو : كوبا يكي از كشورهايي قاره آمريكاست كه به علت نوع ديدگاه سياسي و نزديكي جغرافيايي با آمريكا و به ويژه روابط نزديك با شوروي در دوران جنگ سرد، جايگاه ويژه‏اي پيدا كرد. ايالات متحده آمريكا نيز تمام تلاش خود را براي ساقط كردن دولت مستقل اين كشور و ترور يا سرنگوني رهبران ضدآمريكايي كوبا به كار برد تا جايي كه اين تقابل و ايستادگي در برابر زور گويي‏هاي آمريكا در دهه 1960 ميلادي، جهان را تا مرز يك جنگ هسته ‏اي و تقابل دو قطب شرق و غرب يعني آمريكا و شوروي پيش برد. يكي از عمده‏ ترين دلايل تقابل دو كشور كوبا و آمريكا را بايد در روي‏كرد منحصر به فرد و استعمارستيز 'فيدل كاسترو' بنيان‏گذار انقلاب كوبا جست‏وجو كرد. فيدل كاسترو متولد سال 1926 ميلادي است و در سال 2008 رسما خود را بازنشسته كرد و از نظر طول مدت زمامداري داراي جايگاه سوم در بين رهبران و مقامات كشورهاي جهان است. مدتي قبل اخباري جالب منتشر شد كه در آن عنوان شد؛ فيدل كاسترو تاكنون 638 بار مورد حمله تروريستي قرار گرفته و از آن جان سالم به در برده است كه البته عمده آن‏ها به وسيله سرويس اطلاعاتي آمريكا برنامه ريزي شد. در ميان روش‏هاي اتخاذ شده براي ترور كاسترو؛ سمي كردن سيگار، اعطاي سيگار و هداياي قابل انفجار، آلوده كردن لباس‏هاي شنا و جاسازي مواد منفجره در كفش، و توپ بيس بال و انداختن قرص بوتولينوم در نوشيدني وي... ديده مي شود. رويترز نوشت حتي در يكي از اين اقدامات تروريستي تلاش شد تا با استفاده از يك پودر سمي، ريش‏هاي بلند كاسترو را آلوده كنند تا با ريزش ريش‏هاي وي از مجبوبيت كاسترو در كوبا و ديگر كشورهاي جهان كاسته شود. سايت خبري رسمي كوبا 'آنسا' نيز گزارش داد كه رهبر انقلابي 85 ساله كوبا در زندگي سياسي خود يعني از سال 1959 تا سال 2006 در مجموع از 638 سوءقصد جان سالم به در برده است و به نقل از روزنامه ديلي تلگراف، بخشي از اين اقدامات تروريستي در قالب يك سريال 8 قسمتي با عنوان 'او كه بايد زندگي كند -He Who Must Live- ساخته شده است.     فیدل کاسترو رهبر انقلاب کوبا موساد، ترورهاي بيولوژيك و مرگ‏هاي آرام رهبران فلسطيني : منابع خبري اعتقاد دارند كه استفاده از سموم مرگ‌آور و خطرناك كه با تاثير منفي بر روي ارگان‌هاي مختلف بدن كه مرگي تدريجي و بي سر وصدا را به همراه دارد، در موساد و شبكه‌هاي اطلاعاتي و امنيتي رژيم صهيونيستي رواج دارد. مرگ مشكوك 'وديع حداد' بنيان‏گذار جنبش ملي‌گرايان عرب و از مهم‏ترين مبارزان فلسطيني در دهه‌هاي 70 و 80 ميلادي، 'خالد مشعل' از فرماندهان حماس و رييس دفتر سياسي اين حزب كه ناكام ماند و 'محمود المبحوح' از رهبران حماس ازجمله افرادي هستند كه گفته مي‌شود همگي قرباني ترورهاي خاموش سازمان‌هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي شده‌اند. ياسر عرفات، رهبر جنبش آزاديبخش فلسطين نيز ازجمله كساني است كه گمان مي‌رود موساد در ماجراي مرگ وي نقش داشته است.   یاسر عرفات در حال سفر نافرجام به یک پایگاه نظامی در پاریس   منابع http://www.vaja.ir/Public/Home/ShowPage.aspx?Object=NEWS&ID=706c962b-4673-4565-b017-42e8d8c21497&WebPartID=8cebf06f-026d-4d53-b2a8-69388e9ca7c4&CategoryID=ce184501-734e-4e46-ac7a-d013757757b1 http://en.wikipedia.org/wiki/2001_anthrax_attacks https://www.ebmedicine.net/topics.php?paction=showTopicSeg&topic_id=56&seg_id=1047 http://www.ebmedicine.net/topics.php?paction=showTopicSeg&topic_id=118&seg_id=2325 http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Litvinenko http://www.bccdc.ca/outbreak-emerg/bioterror/Signs_Biological_Attack.htm   انتشار با ذکر منبع www.military.ir/forums آزاد است     در جواب سوال جناب Reichsmarschall باید عرض کرد که ابتدا باید دید هدف حمله به ایران چه خواهد بود و عامل آن نیز کیست؟ در مقابل ایالات متحده که سالها بر روی عوامل بیولوژیکی کار کرده است کار بسیار مشکل خواهد بود. ولی اگر گروهی مانند داعش بتواند عامل بیولوژیک و پادتن آن را بسازد یا بدست بیاورد و هدف آن نیز ایجاد تلفات هرچه بیشتر و ترس در ایران باشد باید 5 عامل مهم در برخورد با این حملات را در ایران سنجش کرد. این عوامل شامل آگاهی و دانش در زمینه عوامل بیولوژیکی ، افزایش مهارت پرسنل از طرایقی مانند رزمایش ها ، بررسی راه های نفوذ و مقابله با آنها ، رازداری و پنهان نگه داشتن موضوع برای جلوگیری از ترس و عواقب بعدی و در نهایت سیستم مدیریت بحران در زمان حادثه خواهند بود. با بررسی موردی هر کدام از این عوامل در کشور می توان به آمادگی ایران برای مقابله با این پدیده پی برد. برای مثال بنده تاکنون رزمایش مقابله با آلودگی های میکروبی را جز در موارد معدودی در نیروهای مسلح در هیچ قسمتی مشاهده نکردم. خدمت جناب warjo نیز عرض کنم که بله جناب عالی صحیح می فرمایید. ژاپنی ها از کوزه برای انتقال کک های آلوده به طاعون استفاده کرده اند. ولی ویکی پدیا لفظ اسپری کردن را نیز استفاده کرده است. در مورد میزان آنتراکس تولیدی توسط شوروی بنده مطلبی را ندیدم ولی در مورد عراق در زمان جنگ 1991 گفته شده که دارای 10 موشک الحسین و 50 بمب R-400 حاوی آنتراکس بوده است.     با تشکر از دوست عزیز جناب desert hawk، تصاویر منتقل شد ////MR9

با آغاز جنگ جهانی دوم، ژاپن توانست با بهره گیری از جنگنده های معروف زیرو برتری هوایی خود را بر متفقین تحمیل کند. این هواپیما نسبت به رقبایش مانورپذیری بهتری داشت و مهارت خلبانان ژاپنی آن را به صورت سلاحی کشنده درآورده بود. اما در طول جنگ ژاپن از توسعه و ساخت هواپیماهای جدیدتر غفلت کرد و زمانی که نسل جدید جنگنده های آمریکایی مانند موستانگ وارد کارزار شدند زیروها در برابرشان حرفی برای گفتن نداشتند. در انتهای جنگ ژاپنی ها به خودشان آمدند و با ساختن شکاری های جدید -مانند رایدن- تصمیم گرفتند که این عقب ماندگی را جبران کنند اما دیگر برای آنها خیلی دیر شده بود. در ماه های انتهایی جنگ، بمباران های هوایی آمریکا توسط بمب افکنهای غول پیکر بی-29 عرصه را برای ژاپنی ها تنگتر کرد. این بمب افکنها -که در ارتفاعی خیلی زیاد پرواز می کردند- در آرایشهای بزرگ سرمی رسیدند و هیچ شهر یا کارخانه ای از حملاتشان مصون نمی ماند. از سوی دیگر، ژاپنی ها هواپیمایی که بتواند در آن ارتفاع به مقابله با بی-29 برخیزد در اختیار نداشتند. نیروی دریایی سلطنتی ژاپن برای مقابله با تهاجم بی-29 های آمریکایی نیاز به رهگیری بسیار پرقدرت تر از هواپیماهای موجود داشت. این رهگیر باید توانایی پروازدر ارتفاع بالا و با سرعتهای زیاد را می داشت و همچنین به توپهایی مجهز می شد که بتوانند در زره ضخیم بی-29 نفوذکنند. پروژه ساخت هواپیمای جدید در یوکوسوکا و زیر نظر ماسئوکی سورونو آغازشد. طراحان یک طرح جدید و در ،آن زمان، انقلابی ارائه دادند. بالهای این هواپیما درعقب قرارگرفته و سکان افقی آن به جلو آورده شده بود. به علاوه، موتور هواپیما -برخلاف طرح های معمول آن زمان- در انتهای بدنه نصب شده بود. هواپیمای جدید شیندن (آذرخش پرشکوه) نام گرفت. برای آزمایش این ساختار جدید تصمیم گرفته شد تا 3 فروند هواپیمای بی موتور در اندازه های اصلی بسازند تا آزمایشهای مقدماتی پرواز بر روی آنها انجام شود. اندکی بعد طرح، طراحان و نمونه های آزمایشی برای توسعه بیشتر به کیوشو فرستاده شدند. علت اصلی این انتقال آن بود که کارخانه کیوشو نسبت به دیگر کارخانه های هواپیماسازی ژاپن سفارشات کمتری داشت و پرسنل آن می توانستند وقت بیشتری را صرف طرح جدید کنند. آزمایشهای پروازی بر روی شیندن در تاریخ سوم آگوست 1945 -سه روز قبل از پرتاب بمب اتمی بر روی هیروشیما- آغازشد. تنها چند اشکال جزئی در هواپیمای جدید پیداشدند و شیندن برای تولید انبوه برگزیده شد. اما تنها 2 فروند نمونه اصلی از شیندن ساخته شد چرا که بمباران هسته ای ژاپن این کشور را مجبور به متارکه جنگ کرد. نمونه اولی اکنون در موزه هوا-فضای ملی آمریکا قرار دارد و تنها نمونه ای است که به صورت واقعی پرواز کرده است. نمونه دوم قرار بود که به موتور جت مجهز شود. نصب موتور جت بر روی شیندن از روی میز نقشه کشی فراترنرفت. چون طرح از مرحله آزمایش جلوتر نرفت متفقین اسم خاصی برای شیندن انتخاب نکردند. خوانندگان باید دقت کنند که تشابه اسمی بین این هواپیما و دیگر جنگنده ژاپنی با نام "شیدن" اسباب سردرگمی آنها نشود. اگر شیندن به تولید انبوه می رسید نه تنها یک هماورد ممتاز در برابر جنگنده های متفقین بود بلکه یکی از شاخص ترین هواپیماهای زمان خود به شمار می رفت. پس از جنگ جهانی دوم شرکت ساآب سوئد ساخت هواپیماهایی با ظاهر شیندن را ادامه داد و طرح های موفقی چون ساآب35 دراگن، ساآب37 ویگن و ساآب 39 گریپن را ارائه داد. این هواپیماها ثابت کردند که ژاپنی ها در طراحی هواپیمای جدید خود راه درستی را انتخاب کرده بودند. ‏ نویسنده رضاکیانی موحد منبع ماهنامه جنگ افزار مشخصات تولیدکننده: کیوشو هیکوکی کا.کا. موتور: 2موتور میتسوبیشی 12 سیلندرHa-43 قدرت: 2130 اسب بخار نسبت قدرت به وزن: 432 اسب بخار/تن جداکثرسرعت: 750 کیلومتر بر ساعت بردعملیاتی: 852 کیلومتر سقف پرواز عملیاتی: 12000متر نرخ صعود: 750 متر در دقیقه وزن خالی: 3645 کيلوگرم وزن بارگیری شده: 4928 کیلوگرم حداکثر وزن: 5228 کیلوگرم طول: 9.66 متر عرض: 11.11متر ارتفاع: 3.92متر مساحت بال: 20.5 متر مربع بار بال: 240 کیلوگرم/ متر مربع خدمه: 1 نفر تعداد: 2 فروند اولین پرواز: سوم آگوست 1945 تسليحات: 5 قبضه توپ 30 میلیمتری تایپ5 به همراه ؟ گلوله؛2 بمب 60 کیلوگرمی

نگاهي به تاريخچه پرنده فوق سريع X-15 [align=center] حجم (150.9 مگابايت _ flv ) http://trainbit.com/files/9432789884/[/align]