T-72BME بلاروسی بروزسانی T-72BME یک بسته ارتقاء برای تانک های سری T-72A است که توسط کارخانه تعمیر تانک 140 ام بلاروس طراحی شده است. این نسخه ارتقاء تانک T-72A برای مشتریان داخلی و خارجی طراحی شده است. عمده این بسته بروزسانی شامل بهبود سیستم کنترل آتش و قابلیت شلیک موشک های ضد زره، اضافه کردن واحد قدرت کمکی خارجی و زره های واکنشی است. زره کامپوزیت این بسته 830 میلی متر ضخامت دارد. این تانک همچنین دارای زره واکنشگر انفجاری Kontakt-1 است. زره قفسی در بخش پست شاسی و پشت برجک نصب و زره قفسی پشت برجک با زره واکنشی پوشیده شده است. سلاح اصلی این تانک همان توپ 125 میلیمتری با قابلیت ذخیره سازی 44 گلوله در داخل تانک است. سلاح ثانویه مسلسل هم محور 7.62 میلی متری PKT با 2000 گلوله و یک مسلسل سنگین NSVT بر روی برجک با 300 گلوله می باشد. این تانک به یک دید چند کاناله ESSA-72U برای توپچی مجهز است که اجازه میدهد موشک های ضد زره را شلیک نماید. همچنین T-72BME به سنسور هواشناسی و کامپیوتر بالستیک جدید نصب شده است. این تانک می تواند اهدافی را در فاصله ای 5000 متری در روز و تا 3500 متری در شب شناسایی و منهدم کند. نارنجک های دودزا شامل 8 عدد است که در یک طرف برجک نصب شده است. تانک T-72BME به یک پیشرانه V-84MS با قدرت 840 اسب بخار مجهز است.واحد قدرت کمکی خارجی در بخش عقب تانک نصب شده است. عمده این بسته بروزسانی شامل بهبود سیستم کنترل آتش ، اضافه کردن واحد قدرت کمکی خارجی و زره های واکنشی است. دید چند کاناله ESSA-72U و کامپیوتر بالستیک جدید زره واکنشیKontakt-1 به شکل دولایه در بخش کناره شاسی ترکیب زره های واکنشی و زره های قفسی در بخش پشت برجک پ ن : شاید این بروزرسانی در برخی جهات خصوصا استفاده از زره های واکنشی Kontakt-1 در سطح مطلوبی قرار نداشته باشد اما کشوری مانند قزاقستان نسبت به تهیه بسته بروزرسانی T-72BME ابراز علاقه کرده است. یکی از دلایل قزاقستان به خرید این بسته بروزرسانی، هزینه نصب، تعمیر و نگهداری مناسب آن نیروی مسلح این کشور است که می تواند نیازهای قزاقستان را در بحث بروزرسانی تانک های تی-72 برطرف سازد.

بسم الله......... جاسوس گم شده روز چهارشنبه 13 فوریه 2019 مصادف با 24 بهمن 1397 دولت آمریکا ادعا کرد یکی از افسران سابق اطلاعاتی نیروی هوایی ارتش این کشور در حال جاسوس سایبری برای ایران بوده است . عمده فعالیت این فرد بروی همکاران سابق خود متمرکز بوده. وزارت خزانه داریی آمریکا به این بهانه دو شرکت و 9 فرد ایرانی را رو فهرست تحریمهای خود قرار داد . مونیکا ویت 39 ساله از سال 1997 تا 2008 در واحد اطلاعات نیروهای هوایی بوده و بعد از ان هم دوسال به عنوان یک پیمانکار فعالیت خود را ادامه میدهد . این فرد به اطلاعات با طبقه بندی بالا دسترسی داشته و زبان فارسی را در مدرسه زبان ارتش آمریکا آموخته . مقامات آمریکایی اعتقاد دارند این شخص بعد از حضور در دو کنفرانس شرکت چشم انداز جدید در ایران جذب سرویسهای امنیتی این کشور شده . بنا بر اعلام برخی از منابع احتمالا مونیکا ویت به ایران پناهنده شده است منبع https://www.reuters.com/article/us-usa-iran-spy/u-s-charges-former-air-force-officer-with-spying-for-iran-idUSKCN1Q2228

حفاظت هیبریدی راین متال راین متال یک ماژول حفاظت هیبریدی که ترکیبی از فناوری های حفاظت غیر فعال و فعال می باشد را برای محافظت از وسایل نقلیه زرهی در برابر تهدیدات ضد تانک و پرتابه های بالستیک مانند سلاح های کالیبر کوچک و ترکشها را ساخته است. راین متال این ماژول زرهی را در نمایشگاه IDEX 2019 در ابوظبی به طور کامل معرفی خواهد کرد. در این ماژول جدید سیستم دفاع فعال ADS در داخل یک پوشش ساندویچی زرهی برای حفاظت غیر فعال قرار دارد. در حقیقت این زره هیبریدی دولایه است که زره بیرونی به عنوان حفاظ اجزا سامانه ADS در برابر سلاح های کوچک کالیبر و ترکشها محسوب می شود. بخش اقدام متقابل سامانه ADS در قسمت بیرونی این صفحه محافظ قرار می گیرد. سنسورهای ADS نیز در فضای بین صفحات جلو و پایه ماژول هیبردی قرار دارند. ماژول زرهی هیبریدی حفاظت بالستیک را در حالت مستقل فراهم می کند، اما اثر کامل آن به عنوان زره های افزودنی خواهد بود، که موجب ارائه حفاظت بالستیک اضافی خواهد شد و به طور قابل توجهی افزایش حفاظت خودروهای زرهی را به دنبال خواهد داشت. اندازه کاشی هر ماژول حفاظت هیبریدی حدود 18 × 15 سانتی متر است در نتیجه وزن و اندازه جمع و جور آن این امکان را فراهم می کند که این ماژول را بر روی وسایل نقلیه تاکتیکی نیز نصب کرد. ماژول های حفاظتی هیبریدی می توانند را در تمام جهات با واحدهای اقدام متقابل چندگانه سامانه دفاع فعال حفاظت موثری را ارائه کند.

یک حفره بزرگ امنیتی برای امریکا محسوب میشه و از بین رفتن خیلی از تلاش های انجام شده سطح دسترسی به قدری بالا بوده که میشه اون رو با گرفتن ارکیو مقایسه کرد

        نبرد غولها و نیمچه غولها ، راند نخست " آسال اوتار"    نبرد آسال اوتار( در زبان پنجابی یا هندی ، به معنای نبرد قطعی یا پاسخ دندان شکن ) ، که بطور همزمان با نبرد فیلورا بوقوع پیوست ، درحقیقت ، دومین نبرد زرهی گسترده میان هند و پاکستان در جنگ 1965  بشمار می رود . این نبرد که دریک محدوده زمانی 48 ساعته (8 تا10 سپتامبر 1965) میان دوطرف رخ داد ، زمانی آغاز شد که یگانهای ارتش پاکستان شامل واحدهای پیاده – زرهی مرزهای بین المللی را نقض کرده ، وارد خاک هند شدند و شهر مرزی "خم کاران " را درعمق 5 کیلومتری خاک هند ، به تصرف در آوردند .        موقعیت "خم کاران" ، در عمق 5 کیلومتری خاک هند    متقابلا" ، واحدهای  ارتش هند که در منطقه حضور داشتند ، با هدف سد کردن پیشروی واحدهای پاکستانی بداخل خاک هند ، دست به یک ضد حمله شدید علیه یگانهای مهاجم زده که پس از 3 روز جنگ شدید ، موفق شدند تا پیشروی  نیروهای پاکستانی را در نزدیکی آسال اوتار متوقف  نمایند  .  به اعتقاد کارشناسان نظامی ، دوعامل بسیار مهم ، یعنی اتخاذ استراتژی مناسب و پس از آن به کار گیری تاکتیکهای برتر و انعطاف پذیر ، موجب گردید تا واحدهای ارتش هند با موفقیت ، اهداف مد نظر خود را محقق نمایند .       در ارتباط با این دو مفهوم ، دکتر فیلیپ تاول (مورخ نظامی ) ، براین اعتقاد است که  مقاومت اولیه واحدهای موجود ارتش هند در خم کاران ، در زمان حمله ارتش پاکستان ، یکی از نقاط عطف  جنگ و شاید کلید اصلی موفقیت فرماندهان هندی برای سنگین نمودن کفه جنگ بسود خود ، بشمار می آمد . پیتر ویلسون نیز معتقد است که شکست سنگین ارتش پاکستان در نبرد آسال اوتار یکی از دردناکترین و در عین حال بزرگترین شکست این ارتش در جنگ 1965 بشمار می رود وفرماندهان پاکستانی ، هنوز از یاد آوری این شکست ، خودداری می کنند .     موقعیت وقوع نبرد : تارن تاران صاحیب (پنجاب، هند )   یگان های رزمی مورداستفاده طرفین درگیر در جریان نبرد آسال آوتار     آغاز مخاصمه : در 8 سپتامبر 1965، یگان های تکور ارتش پاکستان ، متشکل از لشکر یکم زرهی و لشکر یازدهم پیاده ، با عبور از مرزهای بین المللی ، شهر خم کاران ، که نزدیک ترین شهر مهم به مرز بشمار می آمد را تصرف نمودند .     سنتوریون مارک7 نیروی زمینی ارتش هند در نبرد با پاکستان    در چنین شرایطی ، افسر مسئول منطقه (GOC) که در آن زمان ، فرمانده لشکر چهارم کوهستانی ارتش هند ( سر لشکر گورباکش سینگ ) مسئولیت آن رابر عهده داشت ، بلافاصله دستور داد تا واحدهای باقی مانده دست به یک عقب نشینی تاکتیکی زده و کمی عقب تر ، یک  خط دفاعی را که نقطه کانونی آن ، موقعیت آسال اوتار محسوب می شد ، ایجاد نمایند .      ام-47 نیروی زمینی ارتش پاکستان در نبرد با ارتش هند    با فرارسیدن تاریکی شب ، فرمانده منطقه به یگانهای مهندسی – رزمی دستور داد تا با هدایت آب رودخانه ، تمامی مزارع نیشکر موجود در منطقه را به زیر آب برده و طبیعتا" اجرای این دستور موجب می شد تا کل منطقه نبرد به زیر آب رفته و تبدیل به یک باتلاق بزرگ گردد و در نتیجه  ، زمانی که واحدهای لشکر یکم زرهی پاکستان که در آن زمان به تانکهای ام-47 و ام-48 مجهز بودند ، با پیشروی بسمت خطوط دفاعی هندی ها ،وارد  باتلاق های حاصل از رها سازی حجم زیادی از آب می شدند که موجب فرورفتن بسیاری از تانکها و در نهایت موجبات کند شدن و توقف پیشروی پاکستانی ها را فراهم می آورد .      یکدستگاه تانک ام-48 ارتش پاکستان در نبرد آسال اوتار         ادامه دارد .....     پی نوشت :   1- انشا.... چهارنبرد زرهی هند و پاکستان مورد بررسی قرار خواهد گرفت .   2- پلان رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و صرفاً برداشت مترجم از سازمان رزم طرفین نبرد است .      این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم : MR9      :rose:

رادیو پاکستان از توافق مقامات ارشد ایرانی برای تشکیل نیروی ویژه نظامی خبر داد. به گزارش فارس، رادیو پاکستان امروز در گزارشی از توافق بین مقامات ارشد ایران و پاکستان به‌منظور ایجاد و راه اندازی نیروی ویژه نظامی خبر داد. در گزارش رادیو پاکستان آمده است، «چودهری‌نثار‌علی‌خان» وزیر کشور پاکستان در ملاقات با «عبد الرضا رحمانی فضلی» همتای ایرانی خود برای تشکیل نیروی نظامی ویژه بین دو کشور به توافق رسید. بر اساس این گزارش وزیر کشور پاکستان در ادامه ملاقات خود با وزیر کشور ایران برای تبادل اطلاعات محرمانه، برقراری نظم و هماهنگی بیشتر برای کنترل امور مرزی،جلوگیری از فعالیت‌های غیر قانونی در دو طرف مرز مشترک و جلوگیری از قاچاق انسان و مواد مخدر به توافق رسیدند. این گزارش می‌افزاید نیروهای نظامی ویژه توسط وزرای کشور پاکستان و ایران مدیریت خواهد شد. تنش‌های مرزی قابل توجهی در مرزهای مشترک ایران و پاکستان وجود دارد و گروه‌های تندرو مستقر در پاکستان نیروهای امنیتی ایران را هدف می‌گیرند؛ از سوی دیگر رقابت عربستان و ایران در کنار این تنش‌ها به اختلافات فرقه‌ای دامن زده است. در سال‌های اخیر نیز حمله‌های متعددی علیه اقلیت شیعه در پاکستان انجام شده که مسئولیت این حملات با گروه های شبه‌نظامی تندرو بوده است.   گزارش تصویری/ دیدار با فرمانده کل ارتش پاکستان و دیگر فرماندهان عالی رتبه آن کشور

بله اتفاقا یکی از راه هایی که میشه بدنه تحریریه و انجمن رو با افراد دارای سطح علمی بالا افزایش داد همین ارتباط با دانشگاه خواهد بود ...اگر دانشگاهیان حالا چه دانشجو چه هیئت علمی بداند از بستر سازی ما (کانال ما) میتواند اون اثرگذاری رو در حوزه نظامی و امنیتی داشته باشد بیشتر راغب خواهد شد برای همکاری و دنبال کردن موضوعات

وقتی بخواهیم به هدف نهایی برسیم حتما باید اهداف ابتدایی و میانی را هم مشخص کنیم . تمرکز بر قشر دانشگاهی به کار هویت و اعتبار می دهد . یعنی منطقا هیچ نهادی در حالت عادی نباید تحت تاثیر کار ما قرار بگیرد اما وقتی به تدریج قشر های دانشگاهی به شما اطمینان کردند ، این اطمینان می تواند سنگ محکی باشد که مراکز مهم تر هم به شما توجه کنند . اگر یادت باشه توی PM گفتم کسانی که در تحریریه هستند حتما از نام خودشان یا یک نام مستعار استفاده کنند تا اولین قدم های اطمینان بخشی برداشته شود (یکی از مشکلات شماره های ابتدایی ماهنامه و البته همین انجمن) . منظورم این است که باید تا آنجایی که می شود کار را رسمی تر کرد . رسمیت یافتن کار ، خودش می تواند انگیزه ایجاد کند .

بله متاسفانه..... البته موقع عکس گرفتن چون ریز ریز بارون می اومد کسی از عزیزان مسئول اون اطراف نبود که در این رابطه سوالی بپرسم. به طور مشخص اولیه ترین کار برای ارتقاء تانک که قابل رویت هم باشه بهبود زره است که متعاقبا با افزایش وزن همراه خواهد بود و اونوقت برای حفظ مولفه تحرک نیاز به پیشران قوی تری هم خواهیم داشت... علاوه بر این ، صفحات حفاظتی طرفین شاسی هم بنظر صرفا نمایشی بودند....در طراحی این تانک ،حتی با در نظر گرفتن پروتوتایپ بودن و اینکه با یک پروژه تحقیقاتی روبرو هستیم، ایرادات و اشکالات کاملا بدیهی قابل رویت هستند.

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم پهباد شاهد ۱۹۱ توضیحات را قبلا دوستان ارائه کردند ، نکاتی هم به نظر حقیر آمد که عرض میکنم. * در کلیپ به نمایش درآمده در نمایشگاه مهرآباد ، این پهباد با اسکی های کوچک خود بر روی باند نشست . * موتور مورد استفاده به نظر تجاری و قابل تهیه بود . * آن قطعه ی آلومینیومی که جلوی ورودی هوای این پهباد ، در نمایشگاه مصلا بود به نظر " هیت سینک " ( خنک کن آلومینیومی ) مربوط به سامانه ی االکترو اپتیکال زیر آن میباشد . سعی شد برای دوستان از تمامی زوایا تصویر ارائه شود. http://s8.picofile.com/file/8352207042/ش۱۳.JPG http://s9.picofile.com/file/8352207092/ش۱.JPG http://s9.picofile.com/file/8352207192/ش۲.JPG http://s9.picofile.com/file/8352207234/ش۱۲.JPG http://s8.picofile.com/file/8352207292/ش۹.jpg http://s9.picofile.com/file/8352207350/ش۱۱.jpg http://s8.picofile.com/file/8352207442/ش۱۰.jpg http://s8.picofile.com/file/8352207450/ش۴.jpg http://s8.picofile.com/file/8352207518/ش۵.jpg http://s9.picofile.com/file/8352207534/ش۷.jpg http://s9.picofile.com/file/8352207550/ش۳.jpg http://s8.picofile.com/file/8352207634/ش۸.jpg http://s9.picofile.com/file/8352207500/ش۶.jpg ذوالفقار ۳ اولین نکته ای که در مواجه شدن با ذوالفقار جلب توجه میکند ، هیبت بزرگتر ( طول ، ارتفاع و احتمالا عرض ) آن نسبت به دیگر تانک های موجود و بالاخص T72 است . طبق گفتگوهای شکل گرفته ، همانطور که جناب نوریخانی قبلا توضیح داده بودند از سیستم بارگزار" چرخی فلکی " در آن استفاده شده . برد موثر توپ را اگر اشتباه نکنم ۱۸۰۰ متر و برد نهایی را ۳۰۰۰ متر عنوان کردند . طبق لمسیات حقیر ، برجک از فولاد ( به نظر تختال ) ، کاملا ضخیم و مستحکم به روش جوشکاری ساخته شده ، اما زره اضافی که روبروی راننده بود و تا پیشانی تانک ادامه داشت صرفا" نمایشی ( توخالی ) بود . در مورد زره اضافی قابل نصب روی پرده ی شنی هم دوستان سوال کردند که عزیزان احتمال استفاده از آن را دادند. در مورد تعداد ساخته شده و تحویل به نیرو سوال شد که عزیزان از تحقیقاتی بودن نمونه ( زمینه ی فعالیت ایشان همین بود ) صحبت کردند و درمورد سوال طرح شده اظهار بی اطلاعی کردند . http://s9.picofile.com/file/8352207684/ذ_۱.jpg http://s8.picofile.com/file/8352207734/ذ۷.jpg http://s9.picofile.com/file/8352207750/ذ۶.jpg http://s9.picofile.com/file/8352207800/ذ۵.jpg http://s8.picofile.com/file/8352207826/ذ۴.jpg http://s8.picofile.com/file/8352209584/ذ۳.jpg http://s9.picofile.com/file/8352209650/ذ_۲.jpg http://s9.picofile.com/file/8352209700/ذ۸.jpg http://s8.picofile.com/file/8352209734/ذ۹.jpg http://s8.picofile.com/file/8352209750/ذ۱۰.jpg http://s9.picofile.com/file/8352210018/ذ۱۱.jpg تمامی نکات ارائه شده در این پست طبق گفتگوهای محیطی شکل گرفته و ابدا" قابل ارجاع یا استناد نیست . پ ن این مطلب با صرف زمان ، اختصاصا برای (( سایت وزین میلیتاری )) تهیه شده و بازنشر آن منوط به درج نام میلیتاری میباشد. مدیران محترم ، درصورتی که تصاویر ارزش انتقال به گالری سایت را دارا میباشد ، منتقل بفرمایید . متشکرم.

در مور اون معاهدات که فرمایش کردید یکی از موارد تحریم تسلیحاتی ایران برای پیشگیری از دستیابی ایران به تسلیحاتی تهاجمی من جمله مثلا جنگنده سوخو 30 یا 35 است. حتما این موارد برای طرف مذاکره اینقدر حائز اهمیت بوده که در برجام بر اون تاکید و در توافق اون مورد رو گنجوندند. در مورد اف 14 ، هایپ کردن این جنگنده وجهی نداره. جدای از نیروی ایمان و خلاقیت نیروی هوایی در جنگ تحمیلی برتری تکنولوژی باعث چیرگی یک طرفه اف 14 در آسمان در مقابل جنگنده هایی مثل میگ 21، میگ 23، سوخو 17، سوخو 20، سوخو 22 ، سوپر اتاندارد، میگ 25 و میراژ حتی با حمایت ویژه و بروزسانی گاه و بیگاه جنگنده های سوخو و یا میراژ شد. چند عملیات موفق ارزش این رو نداشت که نیروی هوایی عراق این چنین در مقابله با اف 14 تحقیر بشه و تا این جنگنده رویت شد دسته پروازی شون ماموریت خودشون رو لغو و فرار رو بر قرار ترجیح بدن. اگه در جنگ هوایی و برتری تکنولوژیک اف 14 نسبت به جنگنده های عراقی و همچنین میگ 25 نسبت به فانتوم وجود داشت در حال حاضر و با گسترده و به صرفه تر بودن استفاده از هواپیماهای مولتی رول که هم در بمباران هوایی و سرکوب پدافند دشمن و هم نبرد هوایی قابلیت بالایی داشته باشند، این امر بیشتر حائز اهمیته. به این مورد رو با باید نبود پشتیبانی قوی برای نیروی هوایی ایران اشاره کرد چون در منازعه با طرف خارجی ما شرایط عراق رو از نظر حمایت شدن از اتحاد جماهیر شوروی و فرانسه نداریم پس بهتره به سمت گزینه ای بریم که هم بتونه در دفاع هوایی مثمر ثمر باشه و هم توان تهاجمی مارو به مقدار قابل توجهی بالا می بره و نیاز هم نباشه مثل عراق چندمرتبه نیروی هوایی خودمون رو بازسازی کنیم، چون در جنگ امروزه مثل قضیه جنگ یوگسلاوی و یا عملیات طوفان صحرا که یک طرف شکستی همه جانبه رو تجربه کرد، در صورت رفع نکردن این نقیصه فرصت این بازسازی و پاسخ دوباره رو نداریم. اگه تهدید گروهک هایی مثل داعش باشند ممکنه جنگنده هایی مثل کوثر 1 و یا سوخو 22 مفید باشه ولی در حال حاضر حتی تامکت هم در این موازنه نمی تونه نقش چندانی داشته باشه ( مگر در صورت مولتی رول شدن و ارتقا در حد جنگنده های نسل 4.5). اگه سوخو 22 در مقابل تامکت در 30-40 سال پیش شانسی نداشت در حال حاضر در مقابل پدافند چند لایه و جنگنده هایی مهیب مثل رافال، تایفون، اف 15 و... چه شانسی می تونه داشته باشه. اگرچه تلاش نیروی هایی ارتش و سپاه در تجهیز کوثر یک و یا سوخو 22 در نقش یک جنگنده که کارایی اون پشتیبانی نزدیکه ستودنیه ولی در حال حاضر نقطه ضعف ما نبود یک جنگنده مولتی رول تمام عیاره. ضعفی که نه تولید 15 فروند کوثر یک اونهم در سه سال اون رو می پوشونه و رنگ آمیزی دوباره سوخو 22! فرصت سی ساله برای طراحی و یا تولید تحت لیسانس جنگنده کارا و قدرتمند وجود داشت که به تدریج مارو به سمت استقلال در این زمینه ببره ( مثل دستاوردهای موشکی و یا پدافندی و...) ولی متاسفانه دولتمردان ما با فرصت سوزی و...

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم پروژه ی شهید پروینی ۱ پروژه ی مسلح سازی بالگرد بل ۲۱۴ هوانیروز به لانچرهای ۷ تایی و ۱۹ تایی راکت انداز بومی هایدرا با استفاده از پایه ی ( طراحی و ساخته شده برای آن . بنا به گفته ی عزیزان این پروژه به منظور ایجاد توانایی دفاع از خود برای این بالگرد اجرا شده است . تصویر از داخل کابین هم تهیه شده بود که متاسفانه پیدا نشد ، البته بروزرسانی ای داخل آن تصویر به چشم نمیخورد . پروژه ی شهید پروینی ۲ از اهداف پروژه علاوه بر توانایی یافتن بالگرد برای دفاع از خود ، امکان یافتن پرواز در شب و آتشباری موثر با استفاده از لانچر ۱۹ تایی راکت هایدرا + استفاده از توپ ( فوق العاده ی ) گتلینگ و ۲۰ میلیمتری اختصاصی بالگرد کبرا در پاد خارجی است . در گفتگوی شکل گرفته خشاب این توپ را با خشاب کبرا یکی و مشترک معرفی کردند. در ضمن با توجه به گفته ی عزیزان اینطور که از شواهد امر پیداست این توپ ثابت نبوده و در جهات بالا و پایین امکان تحرک دارد . با توجه به پایه ی راکت انداز ( در سمت دیگر بالگرد ) ، امکان تحرک لانچر راکت ( برای دقت بیشتر شلیک ) نیز دور از ذهن نیست . کبرای حامل ضد زره شفق ( معرف حضور دوستان هست ) کبرای نان تاو مجهز ( نام پروژه نامشخص ) بنا به گفته ی عزیزان توانایی پرواز درشب ( توانایی شلیک راکت و توپ از گذشته ) و در آینده ی نزدیک توانایی شلیک موشک هدایت شونده برای آن در برنامه دیده شده است . همینطور فرمودند که در آینده تعداد بیشتری بالگرد به این استاندارد ارتقاء خواهد یافت . البته با توجه به تصاویر امکان موقعیت یابی و.. براساس GPS نیز برای آن تدارک دیده شده است. http://s8.picofile.com/file/8352124542/تصویر_۱۸.JPG http://s9.picofile.com/file/8352124692/تصویر۲۱.jpg http://s9.picofile.com/file/8352124784/تصویر۲۳.jpg نکته : شاید مدل پروژکتور های ( مادون قرمز و.. ) مورد استفاده و نوع نصب یا سیم کشی آن برای دوستان سوال برانگیز شده باشد . طبق فرمایش عزیزان ، این پروژه ( ها ) با طی کردن روند توسعه و در آینده با پروژکتور های اختصاصی و آیرودینامیک تر جایگزین خواهند شد . در پایان از عزیزان (( هوانیروز قهرمان )) ارتش جمهوری اسلامی ایران به خاطر " برخورد بسیار عالی " با تمامی بازدیدکنندگان ، " اخلاق نیکو " ، " پاسخگویی اصولی " ( واقعی ) و همکاری با هموطنان عزیزمان تا حد امکان ، تشکر و قدردانی میکنم . بدون اغراق حقیر شاهد بهترین ، مردم داران ترین و زیباترین برخوردی بودم که تاکنون از سوی مجموعه ای ارائه شده بود. انشاا... خداوند به همه ی این عزیزان عمر با عزت و زندگی توام با آرامش هدیه کند . پ ن این مطلب اختصاصا" برای (( سایت وزین میلیتاری )) تهیه شده و بازنشر آن منوط به درج نام میلیتاری میباشد. مدیران محترم در صورتی که تصاویر ارزش انتقال به گالری سایت را دارا میباشد ، منتقل بفرمایید . متشکرم

بسم الله الرحمن الرحیم بلاروس در انتظار تحویل جنگنده های برتری هوایی Su-30SM در چند ماه آینده ، برای تکمیل ساخت شبکه دفاع هوایی روسیه نیروی هوایی بلاروس برای تحویل گرفتن جنگنده های برتری هوایی Su-30SM ( نسل 4+) در سال 2019 برنامه ریزی کرده است. Su-30SM یک نسخه طراحی و توسعه یافته بر مبنای Su-27 فلانکر می باشد که مجهز به به روزترین آیونیک ، حسگر ها و سیستم های جنگ الکترونیک می باشد که بسیاری از این سیستم ها از سیستم های توسعه داده شده برای Su-35 نیروی هوایی روسیه ناشی شده اند که به جهت طراحی یک جنگنده برتری هوایی در سال 2014 وارد خدمت شده است. اگرچه Su-30 فاقد سیستم بردار رانش سه بعدی همانند Su-35 می باشد ، اما مجهز به سیستم بردار رانش دو بعدی است که توانایی مانور فوق العاده ای برای تقویت بقاپذیری در تمامی شرایط را به این جنگنده می دهد. مطابق گزارشات این جنگنده ها به همراه موشک های R-27ER و موشک هوا به هوای برد بلند R-77 تحویل خواهند شد که توانایی بالایی در رویارویی هوایی برد بلند را به نیروی هوایی بلاروس می دهد . دوازده فروند از این جنگنده تحویل نیروی هوایی بلاروس خواهد شد. جنگنده برتری هوایی Su-30 جنگنده Su-30 برای نیروی هوایی روسیه طراحی شده بود و صادرات آن به بلاروس تا حدودی منحصر به فرد است زیرا انواع صادراتی Su-30MKK و MK2 معمولا به مشتریان خارجی فروخته می شود. محدوده همکاری نزدیک دفاعی بین دو کشور جدا شده از شوری سابق ، موجب تسهیل در زمینه فروش 6 فروند انواع Su-30SM به قزاقستان نیز شده است. نیروی هوایی روسیه 60 فروند جنگنده Su-30SM از سال 2012 تا 2016 دریافت کرده است و در حال بروزرسانی این ناوگان هوایی تا کنون می باشد. این جنگنده های مسلماً جایگزین مقرون به صرفه تری نسبت به جنگنده های خیلی پیشرفته و گران قیمت Su-35 می باشند . Su-30SM اولین بار در یک میدان عملیاتی در صحنه سوریه دیده شده است ، که در کنار تعداد اندکی از جت های Su-35 مسلح به موشک های هوا به هوا به عنوان مکمل سیستم دفاع هوایی پیشرفته S-400 و S-300V4 با هدف جلوگیری از حملات احتمالی هواپیماهای غربی یا عرب علیه اهداف روسی در سوریه مستقر شده بود. جنگنده های برتری هوایی Su-27 نیروی هوایی بلاروس نیروی هوایی بلاروس قبلا جت های پیشرفته سنگین رزمی را که برای رویارویی ها هوایی طراحی شده بودند به کار می گرفت که شامل جنگنده رهگیر MiG-25 Foxbat در طی جنگ سرد و جنگنده برتری هوایی Su-27 Flanker می باشند. طبق گزارشات Su-27 شدیدا مورد استفاده در نیروی هوایی بلاروس بوده و بلاروس تنها و اولین کشوری که در سال 2012 بعد از 27 سال اقدام به بازنشستگی این جنگنده ها از خط اول خدمت نموده است . ناوگان جنگنده این کشور در حال حاضر متشکل از حدود 40 فروند انواع پیشرفته جنگنده MiG-29 در حال خدمت می باشند. این جنگنده به عنوان مکمل سبک تر Su-27 و Su-30 طراحی شده بود که فاقد شعاع عملیاتی ، حمل مهمات یا ارتفاع عملیاتی جنگنده های برتری هوایی و پیچیدگی های Su-30SM می باشد. با این اوصاف این جنگنده ها نقش مکمل موثر پلاتفرم های دفاع هوایی S-400 ، S-300 ، BuK-M2 و Tor را بازی می کنند. هنوز مشخص نیست بلاروس توانایی استفاده از Su-30SM را خواهد داشت زیرا هزینه 1 ساعت پرواز آن به طور قابل ملاحظه ای بیشتر MiG-29 است . با اینکه بلاروس بارها درخواست روسیه برای احداث پایگاه هوایی در خاکش را نپذیرفته است اما همچنان روسیه علاقه به تقویت توانایی نیروی های مسلح بلاروس برای دفاع از حریم هوایی و جلوگیری از حمله بلوک غرب از طریق سرزمین بلاروس در هر جنگی را دارد. مترجم : bigbang - فقط برای میلیتاری منبع : https://militarywatchmagazine.com

سلام قصد ادامه مطلب نداشتم اما این مطلب رو اضافه میکنم جهت روشن شدن مبحث قبلی که مطرح شد قبلا هم گفتم که پنهان کردن چنین سازه هایی تقریبا غیر ممکنه به صحبت مدیر عامل تسلا اشاره کردید که درست هم هست ، اما مشخصاتی که گفته شده برای تونل های حفر شده با دست و قطر کمتر از ۱ متر و ارتفاع تقریبا ۱.۵ متر و طول محدود (حجم حفاری حداکثر ۱۰۰ -۲۰۰ مترمکعب) که در زمین های نرم حفاری میشه مقایسه کنید با تصاویر منتشر شده از سیلو های موشکی، سازه های پیچیده به عرض و ارتفاع بیش از ده متر و طول نامشخص (بیش از چندصدمتر طول) ، داریم در مورد هزاران و شاید میلیون ها متر مکعب حفاری در زمین های سخت صحبت میکنیم که با دست قابل انجام نیست و نیاز به ماشین آلات خاص حفاری (۱) داره انتقال این حجم نخاله نیاز به تعداد قابل ملاحظه ای ماشین آلات انتقال (۲) و دپو داره بعلاوه مقدار قابل توجهی عناصر سازه ای و بتن ریزی و آماده سازی (۳) این سیلو ها در محلهای دور و ناشناخته ساخته میشن ، تصور کنید این حجم تردد در محلهایی که کمتر انتظار تردد داریم چقدر جلب توجه خواهد کرد بجز کاربران و جریان در بخش های ۱و۲ و ۳ در بخش دیگر افراد شاغل در مجموعه هستند که بهر دلیل ممکنه باعث نشت بشن (خود کم بینی ، نیاز به توجه و ...) به همه این ها اضافه کنید عواملی مثل نفوذ و سایر موارد که نشون داده ایم خیلی هم از این موضوع در امان نبوده و نیستیم جهت تقریب ذهنی شما به مساله ، یک خبرنگار با دسترسی به عکس های ماهواره ای عمومی محل یکی از سایتهای موشکی جنوب کشور که به خلیج پارس ، دریای عمان و کشور های جنوبی اون ها مسلط هست رو در میان کوهها جانمایی کرده که براحتی قابل مشاهده است

EM: I think there's no real length limit. You could dig as much as you want. I think if you were to do something like a DC-to-New York Hyperloop, I think you'd probably want to go underground the entire way because it's a high-density area. You're going under a lot of buildings and houses, and if you go deep enough, you cannot detect the tunnel. Sometimes people think, well, it's going to be pretty annoying to have a tunnel dug under my house. Like, if that tunnel is dug more than about three or four tunnel diameters beneath your house, you will not be able to detect it being dug at all. In fact, if you're able to detect the tunnel being dug, whatever device you are using, you can get a lot of money for that device from the Israeli military, who is trying to detect tunnels from Hamas, and from the US Customs and Border patrol that try and detect drug tunnels. So the reality is that earth is incredibly good at absorbing vibrations, and once the tunnel depth is below a certain level, it is undetectable. Maybe if you have a very sensitive seismic instrument, you might be able to detect it. ایلان ماسک در مورد بحث تونل و حفاری اون در زیر زمین به این نکته اشاره کرده که وقتی از عمق مشخصی پایین تر برید، روی سطح زمین حتی نمیشه متوجه حفاری کردن اون تونل شد.و استدلالی هم که برای این موضوع میاره اینه که اگه شما بتونید دستگاهی درست کنید که بتونه تونل رو پیدا کنه مشتری اولش اسرائیل هست برای پیدا کردن تونل های حماس و آمریکا برای پیدا کردن تونل های قاچاقچی های مواد مخدر در مرز مکزیک. و میگه اگر تجهیزات حساس لرزه نگاری داشته باشید شاید بتونید پیدا کنید تونل رو.که تازه این ماله زمانی هست که شما روی سطح اون محل هستید که باز هم اما و اگر دخیل هست. در این جا صحبت روی تونل هست.ولی نکته اصلی بحث قابلیت بالای زمین در جذب ارتعاشات هست که باعث میشه فعالیت در زیر زمین از روی زمین قبل تشخیص نباشه.با توجه به اشاره ای که به تونل های غزه و مرز مکزیک شده به نظر میاد بحث ماهواره در کشف تاسیسات زیر زمینی منتفی باشه. منبع:

داداش شوخی میکنی دیگه نظنز ی که همه ی دنیا میدونن کجاس و چند متر زیر زمینه رو داری میگی اگه راست میگی برو از این سایتای معتبر پیدا کن که بعد از چندین سالی که بازرسای اژانس به اونجا رفت وامد دارن اونجا تغییر کاربری داده یانه عزیزم ................ داداشم گلم من اینی رو که دارم میگم دیدم ما الان حتی روی ساخت بتن های با ویژگی های منحصر به فرد داریم کار میکنیم بعد میگی با ماهواره های تجاری اگه این چیزی که میگین درسته فقط برای کشور ما صدق میکنه اگه اینطوریه روسیه که دارای بزرگترین سیلو های موشکی جهانه پس عملا هیچ کاری نمیتونه بکنه دیگه درسته ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بعد شما داری از جایی حرف میزنی که هزاران دفعه توسط بازراسان اژانس مورد بررسی قرار گرفته مثال تخیلی میزنید هر وقت یه دونه از سایت های معتبر ما تونست با ماهواره یک شهر موشکی تاکید میکنم شهر نه سیلو های موشکی ما رو تشخیص بده من میگم حرف شما راست و متین هست فقط همین بس که جاسوسای امریکایی توی سمنان دنبال پلنگ بودن اره دنبال پلنگ ایرانی بودن تا شکارش کنن چون سمنان حالا نمیدونم کجاش یکی از مراکز اصلی موشکی ایران به حساب میاد داداش با این فناوری هایی که شما به امریکا میدین اون ها اصلا نیازی نیست با هواپیما کاری کنن با موشک هاشون از طریق دریا میتونن کار موشکی ما رو یکسره کنن دیگه .. در اربطه با تخیل ماهواره ای شما مثال ساده تری رو بزنم اضن یه سوال بپرسم پس چرا اسراییل نمیتونست با ماهواره تونل های حزب الله پیدا کنه فقط نگین که امریکا به اونا این فناوری رو نداده که خندم میگیره چرا واقعا چرا نمستونست پیدا کنه چرا باید از جاسوس هاش استفاده میکرد بگین دیگه شمایی که منابع تخیلی غربی رو میارین (همه ی منابع غربی نه ) سوال دوم بنده این هست جاسوسای امریکایی توی سمنان دنبال عکس گرفتن از پلنگ بودن یا با هلی شات کلی کوفت وزهر مار دیگه داشتن روی زمینای اونجا ازمایش میکردن چرا حضورشون اونقدر طولانی شده بود چرا جا جای اون منطقه رو دوربین حرارتی یا به اصطلاح ترمال یا سرمال گذاشته بودن جوابی دارین بگین : فقط قصد جسارت ندارم فقط میخاستم ببینم شمایی که این قدر اطلاعات بالایی از ماهواره ها دارین و از سینمای امریکا میتونید جواب بنده رو بدین . یا علی

عرض شد که ایموجی نشانه احساس گوینده در اون لحظه است و اما در مورد اینکه ما تنها کشوری هستیم که از موشک بالستیک استفاده متعارف میکنیم یا نه؟ چین اولین کشوری بوده که موشک بالستیک ضدکشتی رو ابداع کرده همین طور روسیه در این مورد از ما جلوتر بوده با ساخت موشک های بالستیک ضدرادار و سرکوب پدافند در مورد باور دشمن هم اتفاقا همین که تصور کنن تنها هدف ما مراکز جمعیتیشونه برای منظور بازدارندگی خیلی بهتره اتفاقا آلمان هم از همه چی محروم نشد بلکه محدود شد مثلا نیروی دریاییش رو از نظر تعداد شناور و تناژ محدود کردن. اما در مورد محدود کردن موشک روی زمین منهای هوا و دریا !!! فک میکنم تصور شما نسبت به مکانیزم معاهدات منع اشاعه موشکی فانتزی های جالبی باشه پس عارضم به حضورتون که تو همچین معاهده هایی ساخت خود موشک ها ممنوع میشه نه پلتفرم پرتاب شون و در نهایت در مورد عامل محدودیت و حساسیت روی ما !!! پس شما هم از همون تیپ افرادی هستید که بعد به عینه دیدن فرجام برجام هنوزم معتقدید علت حساسیت و فشار روی ما برند سانتریفیوژ و درصد غنی سازی و میزان ذخیره کیک زرد و نوک تیز موشک سجیل و ایناست و اگه هیچکدوم اینا رو نداشته باشیم دلار میشه هفت تومن

اولا اگه ایموجی مناسب مباحث این انجمن نبود مدیریت محترم انجمن این قابلیت رو حذف میکرد پس وقتی امکان استفاده ازش تدارک دیده شده به کار بردنش هیچ ایراد و اشکلی نداره و مانور دادن روش هم سفسطه مناسب و تیزهوشانه ای محسوب نمیشه ضمن اینکه کاربرد اصلی ایموجی انتقال احساسات نویسنده است که بیانش در غالب کلمات نمیگنجه حالا اگه شما از ایموجی برای مضحکه و تمسخر استفاده میکنید قیاس به نفس درین موارد چندان صواب نیست دوما من نه اهمیت نیروی هوایی رو انکار کردم، نه غیرقابل جایگزین بودن ماموریت های اختصاصیش رو و نه ضعف توان هوایی فعلی مون رو بحث بازدارندگی بود و من هم گفتم در مقام مقایسه تو این کارکرد خاص توان موشکی به نسبت بی نهایت بر توان هوایی برتری داره و برای کشوری با شرایط و جنس تهدیدات ایران اولویت دادن به موشک بهترین و عاقلانه ترین راهبرد ممکنه براشم دلایل محکمی دارم سوما و اما درباره معاهدات محدود کننده؛ اینکه نیروی دریایی و هوایی قابل محدود شدن در قالب معاهده هست یا نیست ارجاع تون میدم به بخش خلع سلاح آلمان تو معاهده ورسای اصولا تنظیم معاهده معدود کننده که کاری نداره هیچ موضوعی هم مستثنا نیست فقط کاغذ و قلم و دیپلماتی که دست به امضاش خوب باشه میخواد این منطق تون هم که اگر قابلیتی بالاتر و خطرناک تر باشه دیگه به محدود کردنش فکر نمیکنن واقعا جالب بود مرزهای تحلیل استراتژیک رو فرسنگ ها جا به جا کردی برادر

در مورد قسمت اولیه فرمایشاتتون و اینکه برای ایجاد بازدارندگی کشور تحت تحریم و گرفتار محدودیت منابعی مثل ایران توسعه موشکی در اولویته یا هوایی چون بارها خیلی مفصل بحث شده از تکرار مکررات صرف نظر و فقط به یه نکته اشاره میکنم: همه ما میدونیم که توی دنیا معاهدات فراوان دوجانبه و چندجانبه ای برای تحدید و کنترل و عدم اشاعه موشک های بالستیک وضع شده از جمله همین معاهده اخیر آمریکا و روسیه که ترامپ ازش خارج شد؛ حالا سوال من اینه که در مورد نیروی هوایی و تایپ های مختلف جنگنده ها هم معاهدات مشابهی وجود داره؟؟؟ و یا تو محاسبات استراتژیک نظامی اصولا ایر فورس رو تو این قد و قواره ها نمیدونن که بشینن براش معاهده عدم اشاعه تدوین کنن و اما در مورد قسمت دوم فرمایشات تون و این داستان قدیمی و ترحم برانگیز هایپ کردن اف-14 محض اطلاع تون تقریبا مشابه همون واهمه ای که فیترها و فلاگرهای عراقی از تامکت و فونیکس داشتن رو فانتوم های ما از فاکسبت و آکرید داشتن چون با اون سقف پرواز و سرعت مخوفش قبل اینکه حتی استاد خلبان های بی همتایی مثل شهید خلعتبری هم بتونن تشخیص بدن کی اومد و از کجا زد شکارش رو کرده بود و برگشته بود و اصولا کسی که حتی با الفبا و بدیهیات اولیه رزم هوایی آشنایی داشته باشه کارایی یه بمب افکن نسل سومی رو از روی گریزش از درگیر شدن با شکاری نسل چهارمی تعیین نمیکنه از روی تعداد سایت های راداری و لانچرهای هاوک و راپیر و سام-6 و اچ کیو-2 ای که منهدم کرده محاسبه میکنه

      در جریان جنگ هند و پاکستان به سال 1965 ، حداقل دو نبرد زرهی در مقیاس وسیع رخ داد ، که نبرد فیلورا ، نخستین مصاف زرهی میان دو کشور در منطقه سیالکوت بشمار می آید وعلاوه برآن ، با یک فاصله زمانی اندک با نبرد"آسال اوتار " بوقوع پیوست .          موقعیت مکانی وقوع نبرد فیلورا     شروع نبرد :   در 10 سپتامبر 1965 ، واحدهای ارتش هند دست به اجرای یک تک گسترده علیه خطوط دفاعی ارتش پاکستان زدند تا منطقه فوق را از کنترل این کشور خارج کنند . در جریان این عملیات ،  یگانهای عمل کننده هندی ، به استعداد رزمی 1 لشکر زرهی ( شامل 4 هنگ تانک ) به این منطقه یورش بردند ، اما  این تهاجم با مقاومت شدید و غیر منتظره مدافعان پاکستانی ، بویژه لشکر ششم زرهی این کشور روبرو گردید .   با این وجود ، شدت حملات واحدهای زرهی هندی به اندازه ای بود که سرفرماندهی ارتش پاکستان به پشتیبانی هوایی نیاز پیدا نمود ، اما بدلیل مهارت پایین خلبانان پاکستانی در اجرای ماموریت های پشتیبانی نزدیک (CAS) ، ستون های زرهی ، پشتیبانی و پیاده ارتش هند ، تلفات کمی را متحمل شده و بر خلاف انتظارات ، به پیشروی خود ادامه دادند . از سویی دیگر ، پیش بینی  فرماندهان هندی مبنی بر پیشروی سریع  نیز محقق نشد ، چرا که مقاومت ارتش پاکستان ، برای 48 ساعت دیگر هم ادامه یافت و وفقط زمانی که تلفات این واحدها افزایش یافته و بالتبع ، توان رزمی آنها کاهش یافت ، دست به یک عقب نشینی تاکتیکی به سمت " چاویندا " زدند . در جریان این زد و خوردها ، ارتش هند مدعی شد که 67 دستگاه تانک پاکستانی را منهدم نموده است  .     تو رفتگی شاکارگاره ، روستای فیلورا ، بهاگوال   یگان های رزمی و سازمان رزم  مورداستفاده طرفین درگیر در جریان نبرد فیلورا         سرگرد سابق (بازنشسته ) ارتش پاکستان و مورخ نظامی ، آ.چ. امین ، علل شکست ارتش پاکستان در نبرد فیلورا را بدینگونه تشریح می نماید :   " ........ ، در نخستین ساعات آغاز حملات ارتش هند ، به یگانهای مستقر در منطقه ، یعنی لشکر ششم زرهی ، یگان دهم سواره نظام ، یگان چهاردهم گارد مرزی ، دستور داده شد تا در ساعت 30/11 صبح روز 11 سپتامبر 1965 ، از سمت راست محور "بهاگوال- بهچرشاه" ، به واحدهای ارتش هند که از محور " لیبه – چاهر" دست به پیشروی زده بودند ، حمله نموده و سد راه پیشروی آنان شوند . هدف اصلی این ضدحمله گسترده ، از میان بردن و یا کاهش فشار حملات ارتش هند بر روی یگان یازدهم سواره نظام که در آن زمان سرعت پیشروی هندی ها را در محور فوق کم نموده بودند ، بشمار می آمد . بنابراین ، با آغاز این پاتک ، هنگ شانزدهم سواره نظام ، جمعی لشکر ششم زرهی ، تمام توان رزمی خود را برای اجرای این ماموریت ، وارد صحنه عملیات رزمی نمود ، اما بدلایل مختلف ، از جمله شدت حملات ارتش هند و در کنار آن ، حساسیت منطقه نبرد برای دو  طرف ، این یگان متحمل تلفات زیادی شد و اگر چه تا آخرین لحظات ، موفق شده بود تا تعدادزیادی از تانک های ارتش هند را از کار انداخته یا منهدم نماید ، اما متقابلا" ، سازمان رزم واحد فوق از هم پاشیده شد ، بسیاری از تجهیزات و امکاناتش را از دست داد و مجبور به عقب نشینی گردید و علاوه بر آن موفق نشد تا فشار ارتش هند بر روی واحدهای یگان یازدهم سواره نظام راکاهش دهد .  در نتیجه ، با شدت یافتن فشار حملات هندی ها ، سرانجام در ساعت 30/15 دقیقه 11 سپتامبر 1965 ، موقعیت فیلورا سقوط نمود و به تصرف ارتش هند در آمد "       با این وصف ، افسران ، درجه داران و سربازان یگان یازدهم  سواره نظام با تمام توان خود مبارزه کرده بودند ، تا جایی که حتی پس از گذشت 24 ساعت از تصرف این موقعیت ، تانک های جدا افتاده پاکستانی ، به مقاومت خود ادامه می دادند ، اما در نهایت ،باقی مانده این واحد با کاهش توان رزمی ، بسرعت  عقب نشینی نموده و ارتش پاکستان نیز  با از دست دادن یک هنگ کامل زرهی ، بطور کامل از این موقعیت عقب نشست.      یکدستگاه تانک ام-47 ارتش پاکستان که به غنیمت ارتش هند در آمده است   سرگرد " امین " بر این اعتقاد است که علیرغم اینکه فرماندهی ارتش هند ، با هوشمندی ، واحدهای تحت امر خود را گسترش داد ، نیروهایش راکه با کیفیت بالایی آموزش دیده بودند، بخوبی فرماندهی نمود ، اما هندی نتوانستند از فرصت استراتژیک بدست آمده  در جریان تصرف فیلورا به درستی استفاده نموده و با قبول قطعنامه ، عملا" به جنگ پایان دادند .   این در حالی بود که  شرایط به گونه ای پیش رفته بود که هندی ها قادر بودند تا با جایگزینی تلفات و ترمیم تلفات واحدهای تک ور و اصلاح طرح های نظامی در رده" تیپ – لشکر" و همچنین ایجاد یک زمان بندی دقیق ، با آسودگی هرچه تمامتر ، به واحدهای در حال عقب نشینی پاکستانی حمله نموده و منطقه را بطورکامل پاکسازی و به سود خود تثبیت نمایند .     اما به هر ترتیب ، نبرد میان دو طرف در 12 سپتامبر 1965 ، با یک پیروزی قاطع و تعیین کننده برای ارتش هند به پایان رسید و فرماندهی ارتش پاکستان با بهره گیری از غفلت فرماندهان هندی ، توانست با هدف استقرار در یک موقعیت دفاعی مناسب ، به چاویندا عقب نشینی نموده و تجدید قوا نمایند .   با این وجود ، سیر جنگ بسود ارتش پاکستان نبود ، چرا که 24 ساعت قبل نیز ، ارتش هند پیروزی با ارزش دیگری را  در " آسال اوتار" بدست آورده و تک گسترده ارتش پاکستان به " خم کاران" را با موفقیت هرچه تمام تر دفع نموده بود .         فرماندهان ارتش هند که اینک در اوج موفقیت قرار داشتند ، به مانند همه جنگهای پیش از این ، دچار خطای راهبردی شده ، توان دفاعی ارتش پاکستان را نادیده گرفته و بدون پیش بینی های لازم ، دست به پیشروی بداخل خاک پاکستان زدند . در نتیجه ، اینک نوبت فرماندهان پاکستانی بود که ضرب شصتی نشان دهند و این رویداد در نبرد "چاویندا" بوقوع پیوست .  ارتش هند ، سرمست از پیروزی ها خود ، ناگهان با مقاومت دور از انتظار ارتش پاکستان روبرو شده و متوقف گردید .   با پایان یافتن این نبرد و پس از چند روزجنگ فرسایشی ، سرانجام در 22 سپتامبر 1965، با امضای موافقنامه آتش بس ، عملیات نظامی در تمامی جبهه ها متوقف گشت .     تلفات :   هند : 14 دستگاه سنتوریون پاکستان : 66 دستگاه تانک منهدم شده که 31 دستگاه آن تایید گردید .    منابع :    1- Battle_of_Phillora   2- وبگاه ارتش هند    پی نوشت :    1- برای اطلاعات بیشتر  : نبرد غولها و نیمچه غولها ، راند نخست ، آسال اوتار   2- براین عقیده بودم و هستم که حضور عزیزانی نظیر جناب گوبلز و جناب سیاوش می توانست بر غنای این مطلب بیافزاید، چرا که پیشنهاد  مطلب ، از سوی جناب گوبلز صورت گرفته بود .   3-  پلان رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و صرفاً برداشت مترجم از سازمان رزم طرفین نبرد است . 

  نقل قول مشهور کلنل پسیان   مرا اگر بکشند قطرات خونم کلمه ایران را ترسیم خواهد کرد و اگر بسوزانند خاکسترم نام وطن را تشکیل خواهد داد     اولین هوانورد ایران   محمدتقی پسیان نه تنها صاحب قلم و دارای قریحه هنری و ذوق ادبی بود بلکه نخستین هوانورد ایرانی است که در کشور آلمان ۳۳ بار به هوانوردی پرداخته و می‌خواست این هنر را در ایران به جوانان آموزش دهد. سیدعلی آذری در فصلی از کتابش زیر عنوان «اولین هوانورد ایرانی در آسمان آلمان» می‌نویسد:     در آن دورانی که از آثار و اختراعات حیرت انگیز و شگفت آور اروپا فقط معدودی اتومبیل در کشور ما راه یافته بود و در آن موقع که از تعمیرات جزئی آن هم عاجز بودیم، کلنل محمدتقی خان پسیان فرزند لایق ایران که نبوغ در سیمای آن پدیدار است، در صفوف لشکریان آلمان با طی ادوار صنوف مختلف، کار زمین را تا حد ممکن ساخت و با عظمت روحی به کار آسمان پرداخت...     ... در تمام پروازهایش نگاهش را به سوی آسمان ایران معطوف ساخته و آرزو داشت مکانیسم هوانوردی را که خود طی کرده بود در کشور خود آموزش داده و هنر هواپیمابری را در آسمان کشور خویش نمایان سازد و جوانان وطن را در این کار آموزش و پرورش دهد. خود کلنل در این زمینه می‌نویسد:     ... برای این که هیچ دخالتی در کارها نداشته باشم و ضمناً وقت خود را بی‌خود نگذرانده باشم، با اینکه ضعف اعصاب و چشم و کلیتا علت مزاج مانع از قبول در خدمت هوانوردی بود به تصور حصول مقصود داخل خدمت شدم (دهم شعبان ۱۳۳۶) لیکن پس از ختم شناسایی مکانیکی و ۳۳ مرتبه طیران، سخت مریض شده و نتوانستم تعقیب نمایم. هم چنین تندیس از ماکت هواپیما و پیکره محمدتقی خان پسیان به عنوان اولین خلبان ایرانی توسط شهرداری تبریز در سال ۱۳۸۷ در سه راهی فرودگاه بین‌المللی تبریز رونمایی شد.      آرامگاه محمدتقی پسیان در باغ آرامگاه نادرشاه افشار   http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%AA%D9%82%DB%8C_%D9%BE%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86

به نام حق فیوز چند کاره M734 نمایش داده شده در ( تصویر 1 ) سیستم فاصله یابی و شناسایی سطح برخورد (سطح یابی) به منظور استفاده در خمپاره های کالیبر 60 و 81 و120 میلیمتر جهت تایین ارتفاع انفجار پیش از برخورد در مجاورت هدف (اصطلاحا هوا سوزش) می باشد ، این فیوز در مجموع قادر خواهد بود 4 نوع نیاز جنگی را برآورده سازد . · مسافت یاب الکترونیکی نمایش داده شده در ( تصویر 2) یک رادار داپلر موج پیوسته می باشد که می تواند دو گونه انتخاب هواسوز را برای کاربر ایجاد نماید ، نخست انفجار در نزدیکی سطح زمین برعلیه اهداف جنگی مستقر و گونه دوم انفجار درون لانه ، یا کانال . · بخش سطح یابی این فیوز شامل دو دستگاه مکانیکی می باشد که یکی دستگاه پاسخ سریع الکترونیکی (سوییچ اینرسیایی) به جهت انفجار چاشنی خمپاره حین اصابت به هدف و دیگری پاسخ دیرهنگام یا تاخیری برای زدن چاشنی با تاخیر میباشد تا خمپاره پیش از انفجار به درون هدف نفوذ کرده باشد . در انتخاب اول انفجار زودهنگام چاشنی میتواند بر علیه اهدافی نظیر خودرو ها یا افراد در سطح موثر واقع گردد اما لازم است برای حالت هایی مانند جنگل و یا سنگرها از فرم تاخیری استفاده کرد . این ترکیب دو گانه در یک فیوز مسائل لجستیک و هزینه ها در حمایت از خدمه خمپاره انداز در میدان جنگ بر طرف میکند ، بدین سبب که نیازی به استفاده از چند فیوز و نصب و تعویض هر یک نیست و به اندازه هر خمپاره یک فیوز جوابگو خواهد بود . تصویر 1 تصویر 2 تنظیمات ؛ بطور معمول در هنگام شلیک خمپاره ، سرگروه اقدام به انتخاب اهداف و دادن درخواست برای یکی از چهار حالت برای تنظیم فیوز میکند . خمپاره چی تنظیم خمپاره انداز به سمت هدف را انجام میدهد و مهمات چی عمل فیوز گذاری . کمک خمپاره چی مهمات را بر اساس فرمان سرگروه درون لوله به منظور شلیک قرار میدهد . برای تنظیم فیوز ابزار خاصی وجود ندارد و این عمل به سادگی با چرخاندن بوسطه دست و یا حتی با دستکش های زمخت در جهت ساعت گرد امکان پذیر است و برای هر یک از تنظیمات خطی به عنوان شاخص وجود دارد . 4 خط حکاکی شده در اطراف قسمت فلزی فیوز دارای معانی زیر در تعریف ارتفاع ترکیدن چاشنی هستند ؛ 1. PRX = Proximity air burst between 3 and 13 feet به معنای مجاورتی هوا سوزشی در ارتفاعی بین 3 تا 13 فوت 2. NSB = Near surface burst between 0 and 3 feet نزدیک به سطح زمین از ارتفاع 0 تا 3 فوت 3. IMP = Impact burst on contact. ( In the event an IMP setting fails, detonation is 1/2 seconds after impact. ) اصابتی یا انفجار در اثر برخورد مستقیم (در صورتی که تنظیمات اصابتی به درستی کار نکنذد چاشنی در یک دوم ثانیه پس از برخورد منفجر خواهد شد ) 4. DLY = Delay after impact of 0.05 seconds in the fuze explosive train before the shell detonates. پس از برخورد به سطح بعد از گذشت 5 صدم ثانیه از شروع به حرکت مکانیزم انفجاری قبل از انفجار خمپاره . درتمام این تنظیمات 4 گانه ، خرج اصلی موجود در خمپاره توسط چاشنی ای منفجر میشود که بصورت آبشاری با پشت سر هم قرار گرفتن قطاری جهت بدست آوردن قدرت بیشتر شکل یافته است . ، در حالت DLY چاشنی تاخیری دیگری همردیف با چاشنی میکرودت قرار دارد که به موازات آن به خرج راهبر متصل است .(مطابق با تصویر 3) ؛ - در حالت PRX , NSB و IMP تنظیمات فیوز ، جریان آتش ابتدا ولتاژی به چاشنی الکتریکی میکرودت میدهد تا انفجار آن صورت گیردد سپس انفجار به کانال خرج راهبر منتقل و پس از آن به آتش زدن خرج تقویت که باعث ترکیدن خرج اصلی خمپاره خواهد شد منجر خواهد شد . - - در حالت DLY خرج راهبر بجای اینکه بواسطه چاشنی میکرودت فعال شود توسط سرهم بندی دیگری با عنوان Delay Primer Assembly یا خرج تاخیری منفجر خواهد شد که مطابق روال انفجار به سمت خرج تقویت هدایت میشود حتی در زمانی که منبع تحریک الکتریکی آن دچار خطا یا قطع شود . - اطمینان پذیری چنین سیستمی بر علیه خطاهای امکان پذیر در مکانیزم های آن به این واسطه افزایش میابد که اگر خرج اولیه میکرودت که باید در سه حالت اولیه فعال شود به هر نحوی دچار اشکال شود و فعال نشود خرج تاخیری بالاخره خمپاره را منفجر خواهد کرد. - این امکانات تعبیه شده ، شاخص های ایمنی را در طراحی فیوز نشان میدهد به نحوی که اگر گلوله های خمپاره به هر شکل دچار خطا شد ، بعد از برخورد با زمین ، گلوله در زمین باقی نماند تا خطرات بعدی برای غیر نظامیان ایجاد کند ، یا تبدیل به مهماتی برای فعالیت های تروریستی شود . تصویر 3 ایمنی فیوزی که بوسیله تولید کنندگان در ابتدا تنظیم میشود ، در حالت PRX قرار دارد و بصورت آماده بر روی گلوله های خمپاره نصب شده تا فورا استفاده شود . در این حالت فیوز ایمنی کامل را داراست ، چرا که هر دو چاشنی اصلی (خرج تاخیری و میکرودت) در حالت غیر مسلح و مسلح قرار دارد و باید برای مسلح شدن 180 درجه از مکان خود جابجا شود تا بر روی خرج راهبر قرار گیرد (مطابق تصویر 3) .با این حال حتی چرخیدن و قرار گرفتن فیوز در حالت مسلح این امکان را که بطور اتفاقی یا عمدی فیوز منفجر شود را فراهم نمی آورد چرا که هیچ گونه منبع انرژی الکتریکی مستقلی که به تحریک چاشنی ها بپردازد وجود ندارد و برای اینکه یکی از سه حالت اولیه فعال شود باید به سرعت اعمال زیر صورت گیرد ؛ 1- نخست اینکه ضربه شتاب محوری آن باید مشابه و هم اندازه ضربه ای باید که در لوله خمپاره انداز به خمپاره وارد میشود 2- جریان هوای ورودی و خروجی از دماقه مخروطی فیوز نیز میبایست مطابق آنچه که در پرواز رخ میدهد باشد 3- حرکتی که به مطابق با خط سیر پرواز خمپاره شکل میگیرد باید رخ دهد ( در نمونه های پیشرفته تر M734A1) شتاب محوری و نیروی جریان هوای ورودی به داخل فیوز باعث مسلح شدن آن در فاصله 100 متر یا بیشتر پس از خارج شدن فیوز از مجرای خمپاره اندازمیشوند . این مسلح سازی مکانیکی بواسطه یک فنر چرخان که چاشنی ها را بر روی خرج راهبر قرار میدهد انجام میشود که در نتیجه آن باعث رفع قفل و رها شدن دستگاه عقب نشینی زیگزاگی شکل میشود ، همچنین جریان باید مطابق با تصویر 4 باعث پیچ خورد پیچی به سمت خارج میشود که در این لحظه عمل قفل شدن و ماندن بر روی حالت مسلح تثبیت میشود . این تاخیر مکانیکی در مسلح شدن به دو روش مستقل باعث فراهم شدن نیازهای مبنایی در ایمنی فیوز میشود که به آن اصطلاحا " "dual-safing یا ایمن شدن دوگانه گرفته شود . و نوع بی سابقه سومی از ایمنی در این گونه مهمات نیز وجود دارد که به فیوز های پیشرفته M734A1 اختصاص داشته که مربوط به مسلح سازی تاخیری الکتریکی در حالتROX, NSB, و IMPبعد از 100 مترپس از پرتاب به نقطه اوج پرواز خمپاره مربوط میشود و اصطلاحا apex نامیده میشود . - میدانیم که چاشنی میکرودت موجود در فیوز برای حالت های سه گانه مورد نظر الکتریکی است و باید بوسیله یک شارژ الکتریکی فعال شود - زمانی که حالت apex برای هر یک از این سه حالت فعال باشد ، زاویه پرتاب و میزان خرج پیشران در اختیار ریزپردازنده ای درون خمپاره قرار میگیرد تا به محاسبه کمان بالستیک پرتابه و زمان باقی مانده در مسیر سیر شده بپردازد وبداند چه میزان از آن طی شده است . این فعالیت با مونیتور کردن همزمان رادار داپلر و توربین بادی موجود فیوز (که منبع انرژی الکتریکی آن را تامین میکند) با داده های موجود در حافظه رخ میدهد . تصویر 4 منبع انرژی در حین پرواز ، جریان باد قدرت مورد نیاز برای تامین انرژی اجزای مکانیکی که برای مسلح شدن S&A فیوز لازم است را فراهم می آورد همچنین از همین جریان برای تامین انرژی الکتریکی برای قطعات الکترونیک موجود در فیوز نیز استفاده میشود . مطابق با تصویر 5 همانگونه که مشاهده میکنید اجزای بکار رفته در فیوز از هوای ورودی به آن استفاده کرده تا نیروی باد وارده را به انرژی مکانیکی و سپس الکتریکی تبدیل کند . - در این سیستم ، ورودی هوا جریان باد را مستقیم به سمت یک مجرای همگرا- واگرا (Venturi) هدایت میکند تا میزان حجم هوای وارده محدود شود (جریان فشرده شود) . - محور جریان فشرده شده روی یک پروانه تخت قرار دارد تا به آن فشار آورد (تصویر 6) و از شعاع میان پره ها به بیرون هدایت شود . انحنای موجود در پره ها فشار جریان عبوری را جذب میکند و در محور اصلی پروانه باعث تولید گشتاور شده که در نتیجه شفت متصل به آن به چرخش در خواهد آمد . - محور شفت محرک یک جنراتور برق متناوب بوده و به آن همیشه متصل است ، این جنراتور + پروانه و شفت در واقع حکم یک توربین بادی تولید برق را ایفا خواهد که در حالت شتاب 20،000 g قادر به تولید 20 ولت برق خواهد بود . - محور شفت محرک در مکانیزم مسلح سازی مکانیکی فیوز در ابتدای پرتاب دخالت میکند (تصویر4) ولیکن بعد از طی مسافتی و پیچش به میزان مشخصی ، از تداخل با مکانیزم مسلح سازی خارج میشود . - این مکانیزم درواقع یک جک پیچی را از حالت بسته به باز تغییر وضعیت میدهد که این باز شدن جک اجازه خواهد داد قطاره چاشنی های انفجاری پشت سرهم و بر روی یکدیگر قرار گیرد تا انفجار چاشنی اصلی امکان پذیر شود . از آنجایی که نیاز است مسلح سازی حین پرواز و 100 متر دور تر از محل پرتاب صورت گیرد ، برای پرتاب سه نوع خمپاره رنج متفاوتی از شتاب پرتاب بوجود خواهد آمد ، متعاقبا دورانی که باعث آزاد سازی جک پیچی میشود کند تر یا تند تر خواهد بود بنابراین لازم است حین وقوع شتاب های پایین تر سرعت باز شدن این در نسبت مستقیمی با شتاب های بیشتر تغییر کند . بنابراین همیشه توربین با سرعتی بیش از مقادیر لازم دوران را ایجاد خواهد کرد تا با کمک سه مهار کننده ای (گاورنر) که به جهت کاهش دوران محور توربین تعبیه شده اند ، این چرخش تنظیم شود ؛ - اول ، لازم است تا ، تعداد ، سایز و انحنای پره های توربین برای جریان استاندارد ورودی خود متناسب برای دستیابی به برد 100 متر یا بیشتر در کمترین شتاب اولیه 45 متر بر ثانیه طراحی شوند . - دوم ، لازم است تا مجرای (ونتوری) ورودی هوا که برای فشرده سازی جریان استفاده میشود ، نیاز لازم برای حرکت توربین در این پارامتر های پیش فرض تامین کند - سوم ، نوع پره های توربین از قسمتی کفی خود به فاصله ای جدا شده است تا انعطاف پذیری لازم را حین پذیرا شدن اثر گریز ازمرکز وارد شده بر آن داشته باشد و به میزان مشخصی مطابق با (تصویر 7 ) خم شود . که این امر سبب میشود تا اثر انحنای پره ها کمتر شود و سطح فشار موثره از جریان ورودی هوا کاهش یابد ، بنابراین توربین نیز با سرعت کمتری خواهد چرخید . با فاصله گذاری مناسب در محل اتصال پره ها به کفی ، چرخش به میزانی کافی کاهش همیشگی خواهد یافت به نحوی که در همه شتابهای موجود برای پرتاب دستیابی به هدف بیشتر از 100 متر کفایت کند . زمانی که جریان هوای ورودی به مجرای توربین فیوز به سمت خروجی هدایت میشود ، خروجی بصورت مورب و زاویه ای تنظیم شده نسبت به جریان باید بیرونی تنظیم شده است تا ضمن کاهش جریانهای نامنظم (تروبلانس)دقت پرواز در مسیر رسیدن به هدف تامین شود ، البته خروجی بصورت مستقیم عمودی به سمت بالک های فلزی (فین) ای که جریان داخلی را به سمت جریان باد بیرونی هدایت میکند تنظیم شده است . این نکته ناگفته نماند که کارایی توربین تولید کننده انرژی اثری از جریان های تند و حتی طوفان و باران موجود در مسیر هدف نخواهد پذیرفت . تصویر 5 تصویر 6 تصویر 7 تاریخچه فیوز M734 در آزمایشگاه هری دایموند HDL برای خمپاره های 60 میلیمتری سبک قابل حمل توسط نفر طراحی و توسعه یافته بود (بخشی از سازمان استاندارد و نظارت ملی مهمات) ، که هم اکنون در مدیریت مرکز مهندسی تحقیقات و توسعه مهمات واحد فیوز قرار دارد( Armament Research, Development and Engineering Center (ARDEC)) . این بخش برای کاربرد های مناسب نیروی زمینی در جولای 1977 بر اساس طبقه بندی استاندارد خود ایجاد شده بود تا به آزمایش و آماده سازی محصولات به منظور تولید انبوه مهمات و مواد شیمیایی بپردازد (AMCCOM), ARDEC/HDL . HDL در سال 1978/79 سه قرارداد مناقصه را پیروز شد و پیمانکاری را به شرکت های ؛ Eastman Kodak (Rochester, NY) برای مونتاژ فیوز و ایجاد تاسیسات آن ، Motorola (Scottsdale, AZ) برای آمپلی فایر و تاسیسات مونتاژ و Alinabal (Milford, CT.) برای ساخت و مونتاژ توربین . از اولین سند رسمی ساخت و تولید آن ،آزمایشات پذیرش، انتقال آن به نیرو در سال 1983 نهایی شد . نیروی زمینی برنامه نمایش و استفاده گسترده از فیوز M734 را برای خمپاره های 60 ،81 و 120 میلیمتری در سال 1985 آغاز کرد (تصویر8و9و 10) توسعه اطمینان پذیری فیوز و کیفیت و کارایی آن به محصول ارتقا یافته آن با عنوان M734A1 منجر شد که توسط شرکت L-3 FOS (Formerly KDI) این محصول تولید میشود . تصویر 8 تصویر 9 --------------------------- تصویر10 استفاده از مطلب تنها با ذکر آدرس سایت و لینک ارجاع به این صفحه مجاز است worior@Military.ir Copyright تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است سایر تصاویر پایان پیرو بحثی که اینجاداشتیم و اینکه چرا قیمت 100 دلاری رو محاسبه کردم ؛ جدول قیمت فیوز M-734

ای کاش انتقادها و حرفامون رو بدون ایموجی که شایسته یک بحث جدی نیست و بیشتر در خور حرفای پیش پا افتادس میزدیم . این که ما ضعف نیروی هوایی رو با چنین حرفایی کم اهمیت جلوه بدیم فقط و فقط گل به خودی هست من شما رو به عملیات فوکوس در جنگ اسرائیل و اعراب راهنمایی می کنم ،که نیروی هوایی ورق یک جنگو برگردوند و اسرائیل رو از نابودی صد در صد نجات داد و سوالم اینه آیا قدرت موشکی چنین توانایی داره ؟؟ قدرت موشکی مخصوصا موشکای بالستیک بدون داشتن کلاهک هسته ای و تا میزان کم کلاهک شیمیایی بی ارزش هست . درباره معاهدات هم چنین معاهدات دو جانبه ای درباره نیروی دریایی هم نیست نکنه شما فکر می کنید نیروی دریایی هم در حد موشک نیست ؟؟ همین معاهده بین آمریکا و روسیه که از بین رفت، وجود موشک کروز زمین پایه رو ممنوع کرد اما همون موشک ها از ناوگان دریایی پرتاب می شد و ممنوع نشدن می دونید چرا ؟؟ جواب سادس چون نیروی دریایی و هوایی چنان گستردگی عملی دارن که بر خلاف توان زمینی قابل محدودیت نیستن . بهتره ضعف هامون رو پنهان نکنیم بلکه راه حل براشون ارائه بدیم

فکر می کنم نوع ایموجی که شما استفاده می کنید نشون دهنده به سخره گرفتن طرف مقابلتونه و نیاز به هوش بالایی نداره .. دوما بازدارندگی ؟؟ ایا موشک های بالستیک بدون کلاهک های نامتعارف ارزش داره ؟؟ ما تنها کشوری در جهان هستیم که چنین ادعایی داریم که موشک های بالستیک رو برای کاربردی غیر از هدف قرار دادن جمعیت غیر نظامی مورد استفاده قرار میدیم . من کاری به ملیت من و شما ندارم اینجا بحث علمیه و سوالم اینه شما خودت این حرفو باور میکنی که رقیب ها و دشمنان ما باور کنن ؟؟.. سوما درباره معاهدات ما داریم درباره قبول شرایط صحبت می کنیم نه محدودیت کلی ، آلمان از داشتن همه چیز محروم شد نه یک پیمان . شما می تونید خیلی راحت موشک ها رو در زمین محدود کنین اما در دریا و هوا نه چرا که گستردگی زیادی داره و اینقدرها هم راحت نیست جان من . بله هر چه یک نیرو انعطاف پذیری بیشتری داشته باشه محدود کردنش سختره و من هیچ وقت نگفتم هر چیزی که خطرناکتر باشه به محدودیتش فکر نمی کنن من گفتم هر چیزی که انعطاف پذیر تر باشه سختره محدود کردنش ایا این دو یکی!!! منطق شما منو شگفت زده کرد!!! . در کل این همه حساسیت و این همه محدودیت که موشک بالستیک برای ما به ارمغان اورد به نظر من ارزششو نداشت با یک برنامه خوب میشد نیروی هوایی قدرتمند و موشک های کروز با کارایی بالاتر از بالستیک رو به خدمت گرفت اگر هدف کلاهک متعارف باشه !!!!

شاید این منم که منظورمو درست بیان نمی کنم و بحث طولانی کردم . اولا درباره موشک های بالستیک ما درباره بحث تاکتیکی این موشک ها حرف نمیزنیم وگرنه این بحث که اصلا حساسیت برانگیز نیست شما موشک های ضد شناور یا ضد رادر یا حتی موشکای ضد کشتی ما با مسیر نیمه بالستیک رو با موشکی مثل سجیل و قیام یکی میدونید؟؟؟ نه عزیز من نه جان من اون رقیب ها و دشمنان ما احمق نیستن اینا موشک های تاکتیکی نیستن . موشکی مثل سجیل مستقیما برای استفاده علیه شهرها طراحی شد و این چیز طبیعی یک موشک با بردی بالای 2 هزار کیلومتر نمی تونه دقت تاکتیکی بودنو داشته باشه بلکه نیاز به کلاهک نامتعارف داره خوب ، پس میرسیم به فرمایش دوم شما که بزار دشمنانمون باور کنن . خوب جان من اگر دشمنامون باور کنن بعد سوالشون اینه که کدوم کلاهک ؟؟ ایا ایران میلیون ها دلار خرج کرده که حتی با درصد موفقیت بالا حتی با کمترین درصد شکسن بر اثر سامانه دفاع موشکی یک موشکو با یک کلاهک متعارف به شهر ها ما بکوبه ؟؟ ایا این کار با تسلیحات بهتری انجام نمیشه ؟؟ بحث من اینه ما سلاح هسته ای می خوایم یا نه ؟؟ اگر فرمایش رهبر بزرگ انقلاب رو در نظر بگیریم پس حرامه و تولید و تاکید بر ساخت چنین سلاح با این حساسیت جهانی عاقلانه نیست ولی اما اگر قصدشو داریم موضوع چیز دیگه ای . امیدوارم منظورم کامل رسونده باشم تا باز با موشک های ضد رادار قاطی نشه!!!! دوما نمی دونم چرا شما متوجه فرق یک معاهده که دو نفر با قدرت برابر میشینن و توافق می کنن و وضعیت آلمان نمیشید ؟؟ یعنی شما معاهده شوروی و آمریکا با معاهده که آلمان قبول کرد یکی میدونید ؟؟!! عزیز من این دو از هیچ نظر یکی نیستن و هنوزم بحثم درباره انعطاف یک نیرو پا برجاس و روسیه و آمریکا موشک هایی رو در زمین نابود کردن که در دریا هنوز تولید میشن نمونش تاماهاک که الانم امریکا به راحتی می تونه برشون گردونه پس میبینیم که تفاوت چیه زمین کاملا قابل کنترول اما هوا و دریا نه این نیروها قابل تغییر با شرایط هستن. با همین وجود محدودیت، شما میبینید که پیشرفت های موشکی همین معاهده هم زیر سوال برد سوما استفاده ار برجام و فرجام نشون دهنده افکار مشرقی شماس وگرنه یکم با مطالعه برجام می تونید ببینید چقدر به سود این کشور بود و. شرایطی که باعث این وضعیت شد بگذریم . اما در کل حرف من درباره نوع کابرد موشک های بالستیک عوض نشده و اگر هدف کلاهک متعارفه ما داریم پولمونو دور میریزیم اگر!!!!