ناوگروه ناوهواپیمابر Carrier Strike Group قدرت نیروی دریایی آمریکا برای اعمال سیاست های اقتصادی و امنیتی و سیاسی

دستاوردهای آبراهام لینکولن:

در موضوع کره شمالی تازه بحث بسیار مهم «اسراییل» در میان نیست. چیزی که میتونه مذاکرات در مریخ! را هم بسته به منافع و مضراتش نسبت به این رژیم تحت تاثیر قرار بده حتی.

بسم ا... ویدئوی تبلیغاتی تانک اصلی میدان نبرد T-72AMT ( محصول اوکراین ) https://www.aparat.com/v/QBNUJ

سلام ما هم معتقد به این هستیم که باید برای این موضوع گریه کرد . اینکه انسانی وجود دارد که آنقدر برای هدف ، عقیده و وظیفه اش آنقدر اهمیت قائل است که حاضر می شود تمام هستی و دارایی اش را در این مسیر به کار گیرد اشک شوق دارد که این مساله در کنار بعضی از رفتار های داخلی ها دو چندان می گردد . نتیجه اینگونه عمل کردن هم دیده شد و دمشقی را که از نظر نظامی و امنیتی باید سقوط کرده فرض میشد نجات داد که اگر به تفکر امثال شما بود پیشاپیش دست ها بالا بود . مشکل شما و امثالهم سطحی و جزئی نگری و عدم توجه به شرایط است . حضرت علی (علیه السلام) در سقیفه ، جمل ، نهروان و صفین به یک شکل عمل نکردند . نهروانی که حضرت را به جنگ کشاندند و صفینی که در نهایت سطحی نگران با طعنه گفتند که علی که از مرگ نمی هراسید پس چرا وقتی شمشیر را زیر گلوی خود دید جنگ برده را رها کرد و آن را به باخت مبدل ساخت . می جنگید یا کشته میشد و به آروزیش می رسید و یا کار معاویه را یکسره می کرد . روند حکومت حضرت به گونه ای بود که اگر ادامه می یافت کربلا در زمان ایشان رقم می خورد و البته الله اعلم . موفق باشید

قبلا یه عکس اینفوگرافیک از ناوگروه دیده بودم که علاوه بر کشتی های بالا شامل کشتی لجستیک پشتیبانی شامل سوخت و آذوقه، کشتی های کشف مین و زیرسطحی‌های تهاجمی هم هست.

با سلام در مورد نیروهای خبرچین وجاسوس ، یکی از دوستان تعریف میکرد که در سوریه در گروهی از برادران فاطمیون حضور داشته و از قضا یکی از نیروهای فاطمیون که دستش زخمی شده بود ، تا مدت ها در عملیات ها به بهانه زخمی شدن شرکت نمیکرد و در طی اون عملیات ها تمام نیروها در کمین تکفیری ها قرار میگرفتند و تلفات میدادند . این قضیه اینقدر تکرار میشه که یکی از نیروهای مستشاری سپاه به اون شک میکنه و اون فرد رو زیر نظر میگیرند و متوجه میشن که با موبایل بصورت اینترنتی با فردی ارتباط دائم داره . از قضا در یکی از عملیات ها یک نیروی تکفیری به اسارت در میاد و اسامی همرزمانش رو لو میده که یکی از اون ها هم نام با این نیروی فاطمیون بوده . از طریق حفاظت بررسی به عمل میاد و متوجه میشن که این ها با هم برادرند ! یکی در جبهه تکفیری و دیگری در تیپ فاطمیون ! وقتی نیروهای فاطمیون متوجه جاسوس بودن همرزمشون میشن ، بصورت خود سر ، در سنگر ، اون فرد رو به رگبار میبندند و متاسفانه با این کار جلو اعتراف گیری فنی از اون فرد هم گرفته میشه !

این تفکر اگرچه مسخره ولی چندین بار در طول تاریخ جواب داده است مشهور است که فرماندهان پل های پشت سر خود را خراب می کردند و راهی برای عقب نشینی نمی گذاشتند تا نیروهایشان برای نجات خودشان هم که شده نبرد را تا اخر و با تمام قدرت انجام دهند و چه نبردهای نا متوازنی اینگونه پیروزی ازشان بیرون آمده است. این روش زمانی معنی دارد که نیروها انگیزه ندارند و فرمانده انها باید اثبات کند که تا اخر پای کار است مثال غیرنظامی اش عبور مهندسان المانی با خانواده از روی پل ورسک برای افتتاح (البته اجبار رضا خان بود ولی معنی اش مشخص بود)

این به جای افتخار کردن ، گریه داره ... حالا آیا این عزیز فکر کرده بود که اگه تکفیری ها اینها رو اسیر می کردند چه ضربه ی شدیدی به اعتبار ملی ایران می خورد !؟ اصلا مگه امام علی در جنگ صفین و جنگ جمل و جنگ نهروان زن و بچه برده بود !؟ چرا به امام علی (ع) و شیوه های جنگیش فکر نمی کنند که حداقل 5 سال حکومت کرد و همه ش دنبال راه انداختن کربلای دیگر هستند !؟

بستگی کامل به ماموریت و محل استقرار داره، برای مثال در خلیج فارس کشتی های سوخت هواپیما ضروری نیست و از خود منطقه سوخت دریافت میشه ولی در دریایی بالتیک مهم هست و برعکس کشتی کشف مین در خلیج فارس پر تعداد است ولی در اقیانوس اطلس نیست همیشه قبل از اعزام اعضای ناو گروه به نسبت ماموریت مشخص میشن و در طول زمان کم یا زیاد میشه

در زمینه مقایسه بین نیروهای دو کشور همسایه باید چند نکته رو در نظر گرفت اول سلاح های موجود و آماده بهره برداری ( مهم نیست ساخت کجا باشد ولی در جنگ علیه طرف مقابل استفاده می شود و وزنه محسوب می شود برای مثال هرچه بگوییم عربستان سازنده سلاح نیست باعث نمی شود ناوگان اف 15 انها بی اثر شود) دوم آموزش و تخصص استفاده از سلاح و نیروها ( نیروهایی که اموزش دیده و با انگیزه باشن همیشه دردسر خواهند بود چیزی که ما در یمن علیه عربستان دیدیم که آموزش و خلاقیت از طرف یمنی ها و عدم آموزش خوب از سمت عربستانی ها چه شرایطی رو ایجاد کرده است) سوم توسعه یافتگی صنایع نظامی ( توانی که باعث حفظ و تداوم و یا جهش توان نظامی یک کشور می شود که این امر با خودکفایی در امور حیاتی و همکاری بین المللی در ابزار غیر حیاتی به اوج خود می رسد) چهارم بحث وسعت کشور، اولویت ها و بودجه ( این بخشی هست که نوع نگاه به اون خیلی تاثیر گذار است از یک سمت وسعت باعث عمق استراتژیک میشه و از یک سمت باعث افزایش هزینه امنیت از مرز ها میشود) با این موارد می شود مقایسه ای درست از دو کشور داشت - مرزهای ترکیه بسیار محدود تر نسبت به ایران هست و هزینه نگهداری از مرزش بسیار پایین هست (هزینه کمتر) - امکان خرید تسلیحات هوایی و قطعات اروپایی عملا بخش زیادی از بار و هزینه رو از روی توان صنایع نظامی اش برداشته و حتی باعث تجارت سلاح با اروپا و دیگر کشور ها شده است ( درامدبالاتر و هزینه بهینه تر) - عدم تهدید بزرگ بر کشور ترکیه (چیزی مثل امریکا و اسرائیل برای ایران) که باعث می شود بدون فشار و حساسیت روی اولویت بتواند روی توسعه متوازن متمرکز کند (بهینه تر شدن هزینه) - درآمد بالا از راه تجارت و توریست ( چیزی که در ایران بدلیل تحریم تقریبا کم رنگ است) - ترکیه درتبلیغات بسیار خوب عمل کرده است ( توسعه بازارها و درآمد زایی) ولی -ترکیه عمق استراتژیک ندارد و در یک جنگ به راحتی تمامی عقبه اش هدف قرار می گیرد - درصورت چالش با امریکا به راحتی فلج می شود و اکثر تهدید ها از طرف گروه های کوچک چریکی بوده است، برای همین امکان تقابلی با حریف بزرگ را نداشته و ندارد - علارغم شباهت رشد جمعیت در دو کشور، بازار داخلی ترکیه به وسعت ایران نیست و بدون بازار خارجی فلج می شود ( می گویند حیوانی که کم غذایی را تجربه نکرده است به راحتی در یک موج قحطی خواهد مرد) اگر خوب بنگریم تمام آیتم هایی که مطرح شد دولبه هستند و این بستگی به کشور دارد که با چه دیدی به آنها بنگرد می شود وسعت مرز را هزینه دانست و هم می شود عمق استراتژیک دانست اینجاست که مدیریت منابع و اولویت ها معنی پیدا می کند شبیه یک ارکست که متفاوت ولی در یک مسیر می نوازند

کسی در مورد « حق » صحبت نکرد ... عثمانی ها موقعیت اعمال نفوذ بر این مناطق رو دو باره به دست آوردند و دارند همین کار رو می کنند ... اینم به خاطر سیاست و اقتصادشون هست که پشتوانه ی نیروی نظامیشون شده و حالا دارند با راهبرد سه جانبه ی فرهنگی ، نظامی ، اقتصادی مناطق شمال سوریه رو به خاک خودشون وصل می کنند و همین کار رو هم با عراق خواهند کرد ... برای شمال غرب ایران هم نقشه دارند ... این حقیقت روی زمینه ... حالا چه ما خوشمان بیاید و چه نیاید .... البته مسلما ج.ا که نفوذی ها و فاسدین و خائنین تا بالاترین سطوحش ( قوه ی قضائیه ، سپاه ) نفوذ کردند ، در برابر عثمانی ها حرفی برای گفتن نداره ؛ همونجوری که قاجاریه حرفی برای گفتن نداشت .

تمام ایتالیایی کوچک اما توانا! تصویری از کوروت 600 تنی کلاس Laksamana نیروی دریایی ارتش مالزی که با وجود طراحی نسبتا قدیمی خود اما از توان اتش بسیار خوبی برخوردار است این کلاس در اصل سفارش 4 فروندی ارتش بعثی عراق به ایتالیا در سال 1981 بود که با وجود تکمیل به دلیل اشغال کویت توسط عراق و تحریم جهانی این کشور هرگز به این کشور تحویل داده نشد و در نهایت سال ها بعد هر چهار فروند به مالزی فروخته شدند.عراقی ها این شناور را اسد نامیده بودند . با وجود تناژ نسبی پایین این شناورها اما تجهیزات خوبی چه از لحاظ کمی وکیفی بر روی انها نصب شده بود این کوروت ها به 12 موشک پدافند هوایی نیمه فعال ایتالیایی Aspide با برد 25 کیلومتر و همچنین 6 موشک ضد کشتی ایتالیایی اتومات با حداکثر برد 180 کیلومتر و یک توپ 76 ملم اوتو ملارا و یک توپ 40 ملم تجهیز شده بودندو همچنین دو تیوپ اژدر برای شلیک اژدر ایتالیایی A244-S بر روی انها نصب شده است.

مصاحبه ۲ قسمتی حسین پور فرزانه مشاور مپنا https://turbina.ir/1399/01/مصاحبه-گفت‌گوی-ویژه/مصاحبه-با-دکتر-حسین-پورفرزانه،-مشاور-م/ https://turbina.ir/1399/01/مصاحبه-گفت‌گوی-ویژه/مصاحبه-با-دکتر-حسین-پورفرزانه،-مشاور-م-2/

حالا که دوستان این تاپیک قدیمی رو بالا آوردن خدمت شون عرض می کنم که شرکت توربین ماشین خاورمیانه با تکیه بر جوانان تحصیل کرده ی ایرانی تونسته بسیاری از قطعات حساس توربینهای جت صنعتی رو مهندسی معکوس کنه و حتا یک توربین صنعتی رو از صفر تاصد مهندسی معکوس کرده و ساخته... من افتخار این رو داشتم که یک بازدید یک ساعته از کارخانه شون داشته باشم... کاملا تحت تاثیر قرار گرفتم و مجددا مطمئن شدم که تزی که همیشه تبلیغ ش رو می کردم درسته: اگر امکانات، مدیریت، سرمایه و نیروی انسانی موجود رو درست جمع و جور و هدایت کنیم در حوزه صنایع هیچ غیرممکنی برای ما وجود نداره. مطمئن باشید اگر به این مجموعه های صنعتی اجازه ی ورود به ساخت تجهیزات نظامی بدیم (همون کاری که بیشتر کشورهای غربی می کنند) در حوزه ی ساخت و طراحی تجهیزات نظامی خیلی زودتر به خودکفایی می رسیم تا بخواهیم در پشت درهای بسته کارها رو پیش ببریم....

ماکتی از طرح Korshun اکراین شباهت خوبی با قدس یک و یاعلی دارد برد500 تا 700 کیلومتر موشک کروز یاعلی از tj 100 داخل بدنه خودش استفاده می کند منبع

UAV kent 2.0 concept: عملیات تن ماهی تاپیک پیش رو حاصل جمع آوری اطلاعات از منابع اوپن سورس و تحلیل های شخصی بر اساس آن می باشد بخش اول: روزی روزگاری در یمن اخیرا شاهد حمله ای بهت آور به پالایشگاه بزرگ بقیق در عربستان با ظرفیت پالایش 6.8 میلیون بشکه نفت در روز و تعدادی دیگر از تاسیسات نفتی مرتبط با آن بودیم که قیمت جهانی نفت را با شوکی 20 درصدی مواجه کرد، در پی این حمله حدود نیمی از تولید نفت عربستان و 5 درصد از کل تولید نفت جهان مختل شد. ساعاتی پس از این حمله جماعت انصار الله یمن مسئولیت این حمله را بر عهده گرفتند. گرچه حوثی ها این حمله به این پالایشگاه که در منطقه شمال شرق عربستان در نزدیکی سواحل خلیج فارس، جنوب شرق راس تنوره و غرب بحرین قرار دارد را از نوع پهپادی اعلام کردند، ولی برخی شواهد از حمله و مهمتر از همه تصاویری که از یکی از موشک های به ظاهر فیل شده در مسیر منتشر شد، حاکی از آن بود که دست کم بار اصلی این حملات بر عهده ی موشک های کروز بوده است. این حمله را می توان موفق ترین و خسارت بار ترین و یکی از دوربرد ترین حمله حوثی ها به عمق خاک عربستان دانست که در آن تعداد قابل توجهی موشک کروز شلیک شده بود. از دیگر ویژگی های شاخص این حمله آنچنان که در تصاویر مشخص است دقت بالای اصابت ها در برخورد به تاسیسات حیاتی پالایشگاه است که قطعا ناشی از وجود نوعی سیکر فاز ترمینال برای برخورد دقیق با اهداف از قبل برنامه ریزی شده است. این حمله گرچه پرتعداد ترین حمله ی با موشک کروز توسط حوثی ها بود که در بحث برد و تعداد شلیک در نوع خود در بین تمامی قدرت های نظامی خاور میانه بی رقیب بود، اما اولین حمله با موشک کروز توسط یمنی ها نبود. بخشی از بقایای موشک های ظاهرا فیل شده در این حمله (گفته می شود 3 موشک از میان 7 موشک کروز شلیک شده قبل از رسیدن به محدوده ی هدف سقوط کرده است): اما در طی چند ماه قبل هم در دست کم 2 حمله به فرودگاه های ابها و جیزان اثراتی از بکار گیری موشک کروز اما در شلیک های تکی یا کم تعداد دیده می شد. حمله به فرودگاه جیزان به صورت ترکیبی با پهپاد های انتحاری و ظاهرا تعداد اندک یا حتی تنها 1 موشک کروز استفاده شده بود، در تصاویر مربوط به حمله تعدادی اثرات برخورد که با اثرات تخریبی پهپاد های انتحاری مطابقت دارد دیده می شد که دارای دقت بالایی نبودند و نیز نابودی کامل یک سیلوی بزرگ، در صورتی که نابودی آن سیلو در اثر برخورد موشک کروز باشد، تنها شدت انفجاری کلاهکی حتی 500 کیلوگرمی آن حجم از تخریب را توجیه نمی کند، به نظر می رسد انفجار ثانویه ای مربوط به مواد یا تجهیزات انبار شده در آن سیلو (مانند مهمات) آن حجم از تخریب را به بار آورده باشد. در حمله به فرودگاه ابها، موشکی به سقف سالن فرودگاه برخورد کرد و پس از عبور از سقف قسمتی از انرژی انفجار درون قسمت سالن فرودگاه تخلیه شد که به زخمی شدن 26 تن انجامید. از نکات این برخورد با توجه به فیلم ها و تصاویر مربوط به حادثه، شدت انفجار می باشد که با موشک های کروز بزرگی که عموما حدود 500 کیلوگرم سرجنگی دارند مطابقت ندارد و به نظر دارای اثری به مراتب ضعیف تر است. این مساله نظریه ی استفاده انصار الله از موشک های کروز ایرانی مشتق شده از موشک KH-55 را با تردید جدی مواجه می کرد. از سوی دیگر سعودی ها نیز بر اساس برخی قطعات باقی مانده از آن موشک از جمله بخش هایی مطعلق به موتور که موتوری از نوع مینی توربوجت با اصالت ساخت در جمهوری چک با عنوان TJ-100 عنوان کردند که ایران موشک کروز دیگری به نام "یا علی" که در رسانه های حکومتی داخلی تنها معدود تصاویری از مراحل تست و توسعه آن منتشر شده است و ظاهرا موشکی کوچکتر از سومار است که برد 700 کیلومتری برای آن عنوان شده است، را برای این حمله در اختیار حوثی ها قرار داده است. اما از میان تصاویری که خود عربستان از بقایای این موشک منتشر کردند شواهد غیر قابل انکاری به دست امده بود که این فرضیه را کاملا رد می کرد، قطعه ی مورد نظر آنچنان که پیشتر برادر عزیز seyedmohammad نیز اشاره کرده بودند کاملا با سازه ی موشک یا علی متفاوت است و در برابر بسیار شبیه قطعه ای در قسمت دم موشک سومار است. در اینجا پارادوکسی وجود داشت، در یک سوی قطعات برجای مانده از موشک کاملا متفاوت با کروز کوچک یاعلی و کاملا مشابه سومار بود، از طرف دیگر اثر انفجار با سرجنگی حدود 500 کیلوگرمی اساسا مطابقت نداشت و نیز موتور TJ-100 با توان تولید حدود 1.3 کیلونیوتن تراست در برابر موتور MS400 مورد استفاده در خا-55 که حدود 4 کیلونیوتن تراست تولید می کند، کاملا فاقد توانایی لازم برای به پرواز دراوردن موشکی همچون سومار بود. تصاویر مربوط به حمله به فرودگاه ابها: بقایای مربوط به موشک کروز مورد استفاده انصار الله : اندک زمانی بعد انصار الله در نمایشگاهی از تسلیحات جدید خود رونمایی کرد که دارای 2 عضو شاخص بود، پهپاد انتحاری جدیدی معروف به شاهد X و یک موشک کروز به نام قدس. این موشک شباهت غیر قابل انکاری به موشک هویزه داشت با این تفاوت که کوچکتر بود و البته به نظر می رسید که وارونه بر روی استند قرار گرفته است. از تفاوت های این موشک با هویزه به غیر از ابعاد کوچکتر آن استفاده از بال ثابت به جای بال جمع شونده درون بدنه بود که می توان آن را به یکی از 2 دلیل زیر نسبت داد: اول آنکه این کار به دلیل ساده تر کردن ساخت و منتاژ موشک با توجه به امکانات محدود انصار الله و کاهش هزینه های مربوطه صورت گرفته است، کما اینکه نصب موتور به صورت خارجی (خورجینی) به مانند هویزه بر خلاف خا-55 که پیشران ابتدا در داخل بدنه قرار دارد و در فاز کروز به بیرون آن منتقل می شود نیز با همین رویکرد و کاستن از پیچیدگی های مکانیکی صورت گرفته است. البته در برابر این رویه در مورد موتور در هویزه و قدس در بال، قرار دادن این موشک ها در لانچر های چندتایی را دشوار یا اساسا نشدنی می سازد. دلیل دوم را می توان به آن نسبت داد که نسخه ی نمایش داده شده در واقع تنها یک ماکت است و در نسخه ی واقعی بال ها جمع شونده هستند. موشک قدس نمایش این موشک هم مساله تشابه قطعه قسمت دم با خا-55 و موشک های مشتق شده از آن را توجیه می کرد، هم قدرت تخریب کمتر آن و نیز قطعات مربوط به پیشران را. اما اینکه ایران به عنوان منشا مفروض این تسلیحات چرا در موازات موشک یا علی، موشک کروز کوچک دیگری را توسعه داده است، این موشک چه تفاوت های عملکردی با یا علی دارد، و اساسا دارای چه قابلیت ها و بردی ست کماکان در حاله ای ابهام قرار داشت. از انجایی که فرودگاه های ابها و جیزان در فاصله ی کمی نسبت به مرز های یمن قرار داشتند برخی منابع بردی نهایتا چندصد کیلومتری را برای این موشک تخمین می زدند، اما با حمله ی اخیر به بقیق و یا مفروض دانستن یمن به عنوان مبدا شلیک، شاهد بردی در حدود 1000 کیلومتر هستیم! سوالات زیادی در مورد این موشک کماکان بی پاسخ باقی ماندند ... موتور TJ-100 و اطلاعات مربوط به آن، برخی منابع اذعان داشته اند که نسخه ی بومی این موتور در ایران به نام طلوع-10 تولید می شود: بخش دوم: در اعماق سوراخ خرگوش پاول نومنکو دانشمند اوکراینی متولد 9 سپتامیر 1965 در کیو است، که عضو آکادمی مهندسی دانشگاه ملی هوا فضای اوکراین-موسسه ی هوانوردی خارکیف[1] می باشد. نومنکو در سال 2003 عنوان بهترین کارفرما را به عنوان مدیر عمومی از سوی کمپانی هواپیما سازی دولتی خارکیف (KSAMC) را دریافت کرد. وی توانست از سوی مجله تخصصی هوانوردی آمریکایی "Aviation Week and Space Technology" نشان Laureate را برای موفقیت در پیشبرد پروژه ی [2]An-140 که اولین هواپیمای مسافربری بود که در دوران استقلال اوکراین پس از فروپاشی شوروی طراحی و ساخته شده بود را دریافت کند. وی نویسنده ی طرح های پژوهیشی متعدد آکادمیک و نیز دارای ابتکاراتی در حوزه ی توسعه و تولید هواپیماهای با سرنشین و بی سرنشین است، و توانسته پتنت هایی را در کشور های اوکراین، روسیه، آمریکا، اتحادیه اروپا و نیز ایران ! ثبت کند. از ایشان در ایران دست کم 8 پتنت رسمی به شرح زیر ثبت شده است: قفسه چمدان هواپیما کابین مسافری هواپیمای AN-140 قفل سریع قفل کابین برای AN-74 پوشش دریچه اضطراری برای AN-74 بلوک مسافر انفرادی برای AN-74 عنصر قفسه چمدان برای AN-74 روش ساخت عناصر هواپیما دستگاه محافظ پنجره هواپیما بخشی از زندگی نامه: وی در سال 1982 از کلوزکی لیسوم واقع در کیف فارق التحصیل شد و پس از آن راهی دانشگاه ملی هواوفضا – مؤسسه هوانوردی خارکیف شد، و توانست در سال 1988 با رتبه ممتاز به عنوان مهندس مکانیک از این دانشگاه فارق التحصیل شود. نومنکو کار خود را به عنوان استاد در سایت تولیدی کارگاه منتاژ نهایی کارخانه هواپیما سازی خارکیف شروع کرد. در این زمان KSAMC تولید انبوه هواپیمای An-72 را در دست اقدام داشت. آنتونوف-72 به دلیل ویژگی های پروازی منحصر به فرد اش، سادگی تعمییر و نگه داری و توانایی نشست و برخاست اش بر روی باند های نیمه آماده، تبدیل به بستری برای خانواده ای کاملا جدید از هواپیماهای چند منظوره ی An-72 / 74 ملقب به " SUV پرنده" شد. An-72 InterAMI در اگوست 1990، در شب فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نومنکو کمپانی KSAMC را ترک کرد تا شرکت خصوصی خودش را با نام InterAMI تاسیس کند. معروف ترین پروژه این شرکت تولید مشترک تلویزیون های آمیترون با همکاری سامسونگ در سال های 1992 تا 1995 و تولید پلیمر بر اساس فناوری کمپانی آلمانی ADM Isobloc در سال های 1994 تا 2004 بود. این شرکت در سال 1996 با کمپانی KSAMC وارد همکاری شد که حاصل آن شرکت تخصصی "KSAMC Trading House" بود که به بازاریابی تخصصی انواع مختلف هواپیمای An-74 در بازار های بین المللی اختصاص داشت، فعالیت های این شرکت در دورانی که اوکراین در میانه ی بحران اقتصادی غوطه ور بود به فروش 12 فروند An-74 به ایران منتج شد. InterAMI در سال 1999 دپارتمان مهندسی خود را تحت عنوان InterAMI-Interior راه اندازی کرد که وظیفه ی آن طراحی و توسعه بخش های داخلی هواپیما و بالگرد به ویژه برای هواپیما های An-74 و An-140 بود. InterAMI-Interior توانست تغییرات اساسی را در طراحی های قدیمی شوروی سابق در بخش های داخلی هواپیما بر اساس فناوری های جدید غربی که در بازار رقابت پذیرتر بودند، ایجاد کند. پروژه ی بعدی پاول نومنکو به عنوان مدیر InterAMI تاسیس ایرلاین جدید Aeromist-Kharkiv در سال 2002 بود. این ایرلاین تبدیل به یکی از اولین شرکت هایی شد که در پرواز های داخلی و بین المللی به کشور های عوض اتحادیه اروپا، ارمنستان، آذربایجان و روسیه از هواپیمای An-140 استفاده کرد و این استفاده تا سال 2007 ادامه داشت. ایرلاین Aeromist-Kharkiv توانست از کمپانی KSAMC مجوز نمایش عمومی An-140 را در نمایشگاه های هوایی بین المللی بدست آورد. An-140 هوافضا از اواخر دهه ی 90 پاول نومنکو نقش مستقیمی را در پروسه تولید انبوه هواپیما های An-140 و An-74TK-300 که توسط مجتمع فنی علمی هوانوردی آنتونوف طراحی شده بود، ایفا کرد. در طی سال های 2002 تا 2007، نومنکو فرایند تولید هواپیما های: هواپیمای منطقه ای An-140-100 (2004)، هواپیمای تجاری An-74TK-300D (2004)، هواپیمای چند منظوره ی An-74T-200A (2004–2005)، هواپیمای تجاری An-140 VIP (2004)، را در کمپانی KSAMC رهبری می کرد. در پی ابتکار وزارت حمل و نقل اوکراین، به اولین هواپیمای An-74TK-300D شماره ی رجیستری مخصوصی داده شد که حاکی از آن بود که رئیس جمهور اوکراین از هواپیمایی ساخت اوکراین استفاده می کند. پس از انتقال مالکیت این هواپیما به دولت اوکراین در سال 2004، کد رجیستری UR-LDK (L.D. Kuchma) به آن اعطا شد و ملقب به نام UR-YVA (اختصار نام ویکتور یوشچنکو) گردید. نام این هواپیما در سال 2012 به نام بی طرفانه ی UR-AWB تغییر کرد. اولین پرواز آزمایشی An-74T-200A – دسامبر 2004 خارکیف هواپیمای An-74TK-300D در مرحله ی منتاژ نهایی- خارکیف 2003 نسخه ای از هواپیمای An-74 به نام An-74T-200A که در آن حرف A سرواژه عبارت "Arabic" بود در سال 2003 از سوی کمپانی KSAMC در مناقصه ای برای نیروی هوایی مصر با هواپیماهای C-27J Spartan (لاکهید مارتین)، هواپیمایی از شرکت ایتالیایی Alenia Aeronautica، هواپیمای CASA C-295 از سوی کمپانی EADS وارد رقابت شد که در نهایت با پیروزی کمپانی اوکراینی همراه بود که در پی آن نیروی هوایی مصر در ابتدا 3 فروند و نهایتا در مجموع 6 فروند از این هواپیما سفارش داد. از سال 2012 پاول نومنکو برای تعدادی از کمپانی های اروپایی در پروژه های هواپیما های سرنشین دار و بی سرنشین در حوزه ی استفاده از سامانه های پرواز با سیم[3] پرواز با فیبر نوری[4] در کنار سیستم های کنترل کامل موتور دیجیتال (FADEC) ، به عنوان مشاور همکاری می کند. القصه ... ایشان دارای وبسایتی شخصی به نشانی naumenko.info می باشد که در آن به ارائه ی توضیحاتی در مورد پروژه های کاری، مقالات اکادمیک، طراحی ها و سایر موارد مرتبط با صنعت هوانوردی می پردازد که در میان آنها برخی طرح ها و پروژه های مرتبط با حوزه ی نظامی و جنگ افزاری نیز وجود دارد. در پستی منتشر شده در 12 فوریه ی 2015 در مورد طرحی مفهومی از سوی ایشان این چنین آمده است: مهندسین شوروی موشک کروز X-55 (Kh-55) “Kent” [5] را در پاسخی به موشک آمریکایی BGM-109 Tomahawk ساختند. موشک و همچنین اصلاحاتی که بر روی آن اجرا شد از رقیت آن سوی اتلانتیکی اش از جهت راه حل های طراحی و نیز مشخصات فنی برتر بود (نظر نویسنده متن اصلی). این مساله انتقال خط تولید موشک X-55 را از کمپانی هواپیما سازی دولتی خارکیف در اوکراین را به صنایع ماشین سازی Vyatka در کیروف واقع در روسیه در سال 1986، چند سال قبل از فروپاشی شوروی در سال 91 را توضیح می دهد. بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های روسی تولید این موشک کماکان در صنایع مستقر در کیروف ادامه دارد. ایده ی فنی موشک X-55 را می توان به عنوان پهپادی که پس از اجرای ماموریت به پایگاه خود باز می گردد توسعه داد، که می تواند جایگاه مناسبی را در بازار پهپاد های چند منظوره ی پر سرعت که می تواند به سرعت 800 کیلومتر بر ساعت برسد، بدست آورد. با استفاده از یک هواپیمای در حال پرواز به عنوان بستر لانچ هواپایه و همچنین قابلیت برگشت به هواپیمای مادر پس از اجرای ماموریت، این جنگ افزار می تواند ماموریت های نظارتی، ارسال محموله تا وزن 100 کیلوگرم به محدوده ی هدف و نیز ماموریت های رزمی را به شیوه ای امن، سریع و ارزان انجام دهد. اصلی ترین تفاوت میان پهپاد (سلاح گشت زننده) با X-55 استفاده از متریال کامپوزیتی پایه کربنی مدرن، موتور مینی توربوجت TJ-100 ساخت جمهوری چک، و سامانه ی FADEC[6] و طول عمر 3600 ساعت پرواز ، همچنین مجهز بودن به سیکر گردان الکترواپتیکال در نوک موشک است. مقایسه ی طرح کنت2 با موشک خا-55 همانطور که مشاهده می کنید، ابعاد و استایل طراحی، نوع موتور مورد استفاده، توان رسیدن به برد های بلند، وزن محموله ی قابل حمل به عنوان سرجنگی و متناسب بودن آن با اثر تخریبی موشک های کروز انصار الله، و نیز پیش بینی شدن سیکر یا سنسور الکترو اپتیکی در دماغه این موشک گشت زننده یا پهپاد قابل استفاده مجدد (بر حسب نوع ماموریت) که دقت بالای اصابت موشک های کروز به تاسیسات پالایشگاه بقیق آنچنان که در تصاویر آمده ست را، توجیه می کند، کاملا با موشک قدس، طراحی آن و مشخصات و اجزا و عملکرد آن از هر نظر تطابق دارد. هرچند در تصاویری که انصارالله از موشک قدس منتشر کرد هیچ تصویر واضحی از دماغه موشک منتشر نشد، ولی با زوم کردن در برخی تصاویر می توان اثری از قطعه ای محدب با رنگ متفاوت در نوک موشک را دید که می تواند پوشش سرامیکی سیکر الکترو اپتیکال باشد، البته از آنجا که نحوه استفاده از این موشک نه به عنوان پهپادی با ماموریت نظارتی، شناسایی با امکان استفاده مجدد، بلکه به عنوان سلاحی دوربرد با جثه کوچک و لجستیک ساده تر و متناسب جنگ های نا متقارن، و نیز بسیار ارزان تر از موشکی چون خا-55 می باشد، از سنسور با قابلیت چرخش به طرفین در دماغه استفاده نشده است و تنها توانایی جلونگری را داراست. در ادامه توضیحات این پروژه این چنین آمده است: نوآوری ها: هواپیمای آنتونوف 74 به دلیل ویژگی های پروازی خوب آن و تاریخچه عملیاتی طولانی و موفق اش، از جمله در نقش نظامی به عنوان هواپیمای مادر و بستر لانچ در نظر گرفته شده است. قرار گیری موتور ها بر روی بال فضای مناسبی را برای حمل این هواگرد در زیر بال ها فراهم می آورد. Kent 2.0 می تواند به سیستم کنترلی غیر ماهواره ای مجهز شود که از طریق اپراتوری درون هواپیمای مادر کنترل و هدایت شود. نمای برش خورده و مشخصات این موشک: به واسطه ی چنین سیستمی می توان تا تعداد 8 موشک/پهپاد را از هواپیمای مادر تا شعاع 100 کیلومتری به صورت مستقل کنترل کرد. با استفاده از ایستگاه های بین راهی با مختصات جی پی اس این پرنده می توند پرواز طولانی تری را به مدت 2 ساعت و تا برد 1500 کیلومتر به انجام برساند. همچنین این پهپاد/موشک قادر است تا در ارتفاع پروازی کمتر از 50 متر و با سرعت 0.7 ماخ به انجام ماموریت پبردازد و در زمانی که به شعاع 100 کیلومتری هواپیمای مادر برسد می تواند اطلاعات جمع آوری شده توسط سنسور های الکترواپتیکی خود (یا سایر سنسور ها) را به هواپیمای مادر مخابره کند. قیمت تولیدی هر فروند Kent 2.0 رقمی ما بین 400 تا 500 هزار دلار تخمین زده می شود که به میزان قابل توجهی از قیمت 1.59 میلیون دلاری موشک تاماهاوک که قابلیت استفاده مجدد را ندارد نیز ارزان تر است. البته گرچه اطلاعات مربوط به قیمت X-55 در سطح عمومی منتشر نشده است ولی ظاهرا نسباتا در سطح قیمت همتای آمریکایی اش است. پاول نومنکو در کنار موتور TJ-100 در جریان تست این موتور در کیف در تاریخ 13 فوریه ی 2015 ====================================================================================================================== با توجه به سابقه طولانی همکاری های فنی پاول نومنکو با ایران از جمله در پروژه های خرید و به روز رسانی هواپیماهای آنتونوف-74، پروژه ی ایران 140، و نیز پتنت هایی که خصوصا در ایران به ثبت رسانیده است، فعالیت وی در شرکتی که سابقا تولید کننده ی موشک خا-55 بوده، دسترسی احتمالی وی به این موشک و اجزای آن در اوکراین، دسترسی قطعی وی به نمونه اصلی موتور TJ-100، توان و دانش فنی او و شرکت اش در تولید زیر سیستم های مورد نیاز برای این موشک ها از جمله در مورد سیستم های کنترل موتور، و طراحی های او حول پروژه های نظامی، خصوصا مورد یاد شده مربوط به 4 سال قبل، به نظر شواهد و احتمالات قابل توجه و به سختی! قابل انکاری در مورد نقش او در انتقال برخی قطعات، فناوری ها، و سامانه ها به ایران و نیز همکاری های فنی مستمر او با بخش نظامی ایران وجود دارد. و دست کم در مورد موشک قدس، به شکل غیر قابل کتمانی موشک قدس را می توان نسخه تولیدی با تغییرات جزئی از طرح Kent 2.0 دانست. ======================================= 7mmt کلیه ی حقوق محفوظ است شادی ارواح طیبه ی شهدای گمنام صلوات [1] دانشگاه ملی هواوفضا – مؤسسه هوانوردی خارکیف در سال ۱۹۳۰ تأسیس گردید و یکی از معروف‌ترین دانشگاه‌های اوکراین در شهر خارکیف است. [2] آنتونوف 140 که در ایران به هواپیمای ایران 140 در هنگام پرواز و همان آنتونوف 140 در هنگام سقوط معروف است. [3] Fly-by-Wire [4] Fly-by-Optics control system [5] AS-15 'Kent' نام گذاری ناتو برای موشک خا-55 بود [6] full authority digital engine control

ردپای "قدس 1" در تهران بیش از یک هفته از حملات به تاسیسات آرامکو در ابقیق و خریص می‌گذرد. گرچه ابهامات بسیار زیادی در مورد این حمله وجود دارد، اکنون اطلاعات بیشتری در مورد تسلیحات بکار رفته در حمله حوثی ها موجود است. عربستان سعودی در یک کنفرانس خبری بقایای 18 فروند پهپاد و هفت موشک کروز را که به سمت این دو تاسیسات نفتی شلیک شده بود به نمایش گذاشت. با وجود اینکه عربستان هنوز این موشک‌های کروز را به عنوان موشک‌های کروز ایرانی "یاعلی" معرفی می‌کند اما بقایای بدنه و موتورهای TJ100 ساخت کشور چک، نشان می‌دهد نوع موشک به کارگرفته شده شباهت زیادی با موشک "قدس1" حوثی‌ها دارد. رمز و رازهایی در مورد قدس1 وجود دارد. طراحی کلی آن، پیشران و زمینه سیاسی، همه‌ی آن‌ها به ایران به عنوان منشا این موشک اشاره دارند اما هنوز هیچ اثری از آن را در ایران ندیده‌ایم یا حداقل این طور به نظر می‌رسد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فوریه 2018 در دانشگاه امام حسین (ع) نمایشگاهی از دستاوردهای صنعتی دفاعی خود برگزار کرد که توسط اعضای این دانشگاه ساخته بود. در بخشی از این نمایشگاه، تلوزیون ایران چندین مدل تونل باد را نشان داد این مدل‌ها عبارت بودند از: سیستم های موشکی صیاد، موشک بالستیک ذوالفقار، یک کروز ضد کشتی و یک موشک کروز که یادآور موشک کروز "یاعلی" است. و در آخر مدل تونل باد کروزی دیگر که شباهت چشمگیری به "قدس 1" دارد. از آنجا که سومار و قدس1 در طراحی کلی کاملا شبیه هم هستند (گرچه از نظر اندازه بسیار متفاوت هستند) می توان فرض کرد که صرفا شبیه به موشک معروف سومار ساخته شده است. با این حال نگاه دقیق‌تر به برخی از ویژگی‌های مدل تونل باد نشان می‌دهد که این موشک شباهت بیشتری به قدس 1 دارد. اولین نکته‌ای که باید در نظر گرفت موقعیت بال است. سومار از بال‌های میانی تاشونده استفاده می‌کند اما قدس1 درای بالهای‌ ثابتی است که در پایین بدنه موشک قرار داد. (ظاهرا حوثی‌ها موشک را به صورت وارونه به نمایش گذاشته‌اند.) این ویژگی که در دنیای موشک‌های کروز بسیار نادر است در مدل تونل باید نیز قابل مشاهده است. یکی دیگر از تفاوت‌های بسیار مهم بین سومار و قدس در شکل انتهایی بدنه دو موشک است. قسمت عقب بدنه سومار گرد است اما انتهای موشک قدس1 شبیه به تیوبی است که به یک مخروط کوتاه منتهی می‌شود. باز هم مدل تونل باد به قدس 1 نزدیکتر است تا سومار. حتی اگر انتهای آن کمی پهن تر از موشک حوثی‌ها به نظر برسد. دماغه دو موشک نیز از لحاظ شکل متفاوت هستند سومار دارای دماغه کاملا گرد است اما قدس 1 از دماغه ای تیز برخوردار است. . به دلیل وضوح پایین فیلم‌های موجود از مدل تونل باد نمی‌توان با اطمینان بالا قضاوت کرد اما به نظر می‌رسد دماغه مدل تونل باد به قدس1 نزدیکتر است نسبت به سومار. این شباهت‌های گسترده نشان‌دهنده‌ی این است قدس 1 یکی از کروزهای زمین به زمین سپاه پاسداران است که حوثی‌ها آن را ساخت یمنی معرفی کرده‌اند. با توجه به نبودن تصاویر کامل قدس 1 از روبرو و بدون داشتن زاویه، اجبارا دو عکس را که از زاویه روبرو و تقریبا بدون هیچ زاویه‌ای گرفته شده بود در هم ادغام کردم تا طول موشک به دست آید. با توجه به قطر 34 سانتی متری قدس 1 برای طول آن، عدد 440 سانتی متر به دست ‌آمد که این عدد بسیار نزدیک به UAV Kent 2.0 با اندازه 436 سانتی متر می‌باشد. البته این اختلاف 4 سانتی متری قابل چشم پوشی است. تفاوت اصلی بین قدس 1 و UAV Kent 2.0 همان اختلاف در محل نصب بالهاست. که در بالا در حین بررسی تفاوتها بین سومار و قدس 1 ذکر شد. با تشکر از جناب bds110 بابت ارائه منبع

درکلیپی که به مناسبت روز صنعت دفاعی پخش شد ظاهرا یک عدد موتور J79 در حال تست نشان میداد در حالی که بدنه ان تقریبا نو به نظر می رسید با توجه سردار باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح از صنایع هوافضای وزارت دفاع و سخنان وزیر دفاع سابق در هنگام رونمایی موتور توربو جت اوج امکان مهندسی معکوس وجود دارد حال نمی شود گزینه تعمیر اساسی موتور توربو جت J79 هم صرف نظر کرده انتقال موتور تعمیر شده engine test cell وزارت جهت ازمایشات وزیر دفاع با اشاره به طراحی و ساخت موتور ملی اوج گفت: گام بعدی در این زمینه طراحی و ساخت موتورهای سنگین توربوجت و توربوفن است که انتظار داریم ظرف 2 سال آینده به نتیجه برسد. ویدئو روز صنعت دفاعی https://aparat.com/v/mpNVo نکته دوم ازمایشات پروازی این موتور و موتور توربو جت اوج می باشد بغیر از هواپیما بستر ازمایش ارمیتا که برای تست پرتابگر صندلی پران ساخت داخل بود هواپیما یی در داخل داریم که بتوانیم به عنوان بستر تست برای انجام ازمایشات پروازی این موتور ها استفاده کنیم بستر تست پروازی شرکت هانی ول https://www.aparat.com/v/vlZUK بستر تست شرکت پرت اند ویتنی https://aparat.com/v/lGEPT ایلوشین 76 برای تست موتور توربو پراپ Klimov TV7-117 https://aparat.com/v/MZtvI

درود به دوستان گرامی از ابتدای تنش سایت میلیتاری واچ 15 مقاله چاپ کرده و بر طبل تنش کوبیده است. در 12 ژوئن 1560 ایماگاوا یوشیموتو با ارتشی 25000 نفری به ایالت اواری حمله کرد. شوگان جوان این ایالت در حین اجرای مراسم کابوکی بود که خبر ورود ایماگاوا به مرز رسید. طولی نکشید که خبر سقوط دومین قلعه هم رسید ولی شوگان جوان به مراسم کابوکی ادامه می داد. همه قطع امید کرده بودند. به شوگان جوان خبر رسید که ارتش ایماگاوا در "اوکه هازاما" اردو زده است. شوگان مراسم را به سمت آن محل ترک کرد در حالیکه نیروی کوچکی به همراه او بود. ایماگاوا غافلگیر و کشته شد و سپاهش منهزم گردید. شوگان جوان یک شبه به شهرت رسید. او کسی نبود جز اودا نوبوناگا. در این طرف بازار به هم می ریزد، همه خبرگزاری ها شلوغ کردند و می کنند، فرماندهان یک به یک پیام می دهند، صحبت از روی 500 حمله با موشک کروز می شود، قارون های منطقه پایکوبی می کنند فرمانده کل قوای ما مراسم شب شعر برگزار می کند و مردم را به حفاظت از زبان فارسی فرا می خواند. پمپو دوباره تهدید می کند که مسئول مستقیم هر حمله نیابتی را هم ایران می دانند اما فرمانده ما دیدار با دانشجویان برگزار می کند. البته اصلا قصد مقایسه ندارم اما این همه شلوغی در یک طرف و این همه آرامش در طرف دیگر من را یاد داستان نبرد اوکه هازاما انداخت. چند مورد در مورد تامکت و تاب آوری آن در مقابل تهدیدات مدرن می خواستم عرض کنم. یک سری دوستان مرتب مقایسه می کنند که فلان هوا گرد نسل 5 هست و رادار دیجیتال دارد و تامکت هیچ شانسی ندارد و ... . قبلا هم گفته ام. ما در دفاع خیلی سوابق عجیب و غریب داریم. یک جا مثل سورنا و بهرام عمل می کنیم و دشمنی صد برابر قویتر را ذلیل می کنیم یک جا هم یک سری مفلوک تیفوسی از بصره تا تهران را دو روزه طی می کنند. بستگی دارد که ما الان در کدام وضعیت هستیم. در همه دوران همواره افرادی بوده اند که می توانستند دشمن ایران را منهدم بکنند اما گاهی از آنها استفاده شده است گاهی نشده است. ببینید همه چیز بستگی به اراده دو طرف دارد. درست مثل این هست که من یک ساعت سوئیسی دارم که متعلق به 50 سال پیش است و یک نفر بیاید بگوید که ساعت دیجیتال فوق مدرن 2019 من که تولید بازار مشترک است زمان را نشان می دهد ولی مال تو نمی تواند نشان بدهد. این هم در نظر داشته باشید که کسی که مجبور است در خاک خودش دفاع بکند هر چقدر هم مجهز باشد صدمه خواهد دید. نمونش اسرائیل و بادبادک های آتش زای فلسطینی ها. در نیرد سوریه فیتر نیروی هوایی سوریه توانست به راحتی موشک AIM-9X شکاری اف-18 آمریکایی را با استفاده از فلیر های روسی منحرف بکند ولی شکار موشک آمرام راداری آن شد چون دیکوی مناسبی نداشت یعنی اتفاقی افتاد کاملا برعکس انتظار ما از نبرد هوایی یک هواپیمای کهنه با خلبان کم/بد آموزش در مقابل یک هواپیمای مدرن با خلبان درجه یک در داگ فایت مغلوب نشد!!!!!! بنابراین در نبرد نزدیک اگر بخواهیم و اراده نبرد داشته باشیم به اندازه کافی شانس برای هواگرد ایرانی هم وجود دارد به ویژه اگر به فلیر روسی مجهز باشد. در نبرد برد متوسط و دور هم اگر بخواهیم می توانیم هواگرد ها را به دیکوی های ضد رادار وطنی مجهز بکنیم و آمرام های ایشان را منحرف کرده و ارزش رزمی آنها را صفر بکنیم همانطور که آنها می توانند فکور های ما را منحرف بکنند اگر فقط متکی به رادار فعال باشند. این را هم در نظر بگیرید که اینجا ایران است وقتی می گویند موشک فکور تولید انبوه شده معنی آن این نیست که الان می توانیم مثل مهمات 23 میلی متری از آن استفاده بکنیم و برای ما زدن هواگرد دشمن با فکور شاید از نظر اقتصادی کمر شکن باشد. باید کاری کنیم که از نیروی خودشان بر علیه خودشان استفاده بکنیم. خوب اف-15 آورده اند که ریشه باقیمانده تامکتها را خشک بکنند و روی کاغذ هم حساب و کتابشان درست است. خیلی خوب هم می دانیم که اینها ابتدا با مثلا موشک کروز آشیانه های ما را می زنند و سپس با پرواز پر تعداد بر فراز منطقه تلاش می کنند که برتری هوایی کامل ایجاد بکنند. حالا چه می شود اگر نتوانند که برتری هوایی ایجاد بکنند و موشکها هم به اهداف نرسند؟ پاسخش خیلی ساده است یک واسطه می تراشند و آتش بس می کنند و بقیه عملیات را فراموش می کنند. حالا چکار بکنیم که نتوانند برتری هوایی ایجاد بکنند؟ پاسخ: با روش خودمان از تامکت استفاده می کنیم نه آنچه در دانشگاه های نظامی آنها تدریس شده است. برای نبرد با نیروی هوایی نوچه های منطقه ای تامکت بلند نمی کنیم چون در حد ما نیستند برای اربابشان هم به طرز ویژه عمل می کنیم! بالاخره باید به پیشکسوت احترام گذاشت. برای کروزها که راه حل زیاده ولی یک راه حل پخش کردن هدف های تقلبی در پایگاه و شکاری های اصلی در بونکرهایی است که دست نخورده باقی بمانند. صرف نظر از اینکه منبعی که در حال پرتاب موشک کروز است ممکن است بد طوری تنبیه بشود همانطور که فرودگاه که از آن اف-15 بلند بشود برای ایران ممکن است توسط نیرو های مختلفی هدف قرار گرفته و از کارکرد خارج بشود. برای رادار های پرتابل VHF و رادارهای بدون انتشار مستقیم پسیو و سامانه های اپتیکی که اصولا هواپیمای نامرئی خیلی مفهومی ندارد. پس ما آنها را همیشه می بینیم حتی زیر سنگینترین بمبارانها. کافی است تعدادی پهپاد کرار را به دو موشک میثاق-3 ، یک سامانه ارزان قیمت RWR و یک رفلکتور و یک ترانسپوندر که فرکانس تامکت را شبیه سازی بکند و چند تا دیکوی وطنی مجهز بکنیم. به محض اینکه پرواز غیر عادی جنگنده های آنها گزارش شد کرار ها از هر گوشه امنی با بوستر سوخت جامد به پرواز در می آیند. آواکسها یک مرتبه روی مانیتورهای کوچکشان تعداد زیادی بلیپ با لیبل تامکت می بینند که صفحه رادارشان را شلوغ می کند و مجبور می شوند که جزئیات را کم بکنند. مشابه همین اتفاق در سال 1367 روی دو مانیتور 27 اینچ ناو وینسنس افتاد و اینها ده ها ترانسپوندر روشن را در محدوده تنگه هرمز می دیدند که روی هم افتاده بودند و بنا به ادعای اینها لیبل ترنسپوندر یک تامکت که روی باند بندر عباس بوده روی لیبل پرواز 655 در حال عبور از روی جزیره سیری افتاده بوده به دلیل باگ واسط کاربری نرم افزار اسکوپ رادار اینها و این دلیل را برای توجیه جنایتشان آورده اند و در دانشگاه ها هم تدریس می کنند. دو حالت دارد یا کلا عملیات را متوقف می کنند یا اینکه خلبانهای آمریکایی تشنه شهرت شکار هوایی با هدایت آواکسها خودشان را به آب و آتش می اندازند تا تامکتهای بیشتری را هدف قرار بدهند. اینجا است که همه تلاش های آنها بیهوده است. زیرا اگر نزدیک بشوند که بعید نیست خودشان هدف قرار بگیرند یا با میثاق یا با پدافند زمینی. از دور هم هر چه تلاش بکنند در نهایت یک کرار یک بار مصرف را زده اند و ما در ازای آن چند تا دیگر بلند می کنیم. کرار با مداومت پروازی خوبی که دارد و با ریختن چف و دیکوی و فلیر و حتی رها کردن رفلکتور می تواند در مقابل آمرام ها بسیار مقاومت بکند و حسابی خلبانهای دشمن را آزار بدهد. خوب که سوخت مصرف کردند و به خاطر غرور و احساس قدرت حسابی که به درون ایران که نفوذ کردند تازه یک تامکت ممکن است از دور در کمین باشد یا نباشد که خودش می تواند توسط RIO یک یا چند پهپاد را در ارتفاع بالا در کنترل داشته باشد و تصاویر بدست آمده از آنها در کابین عقب تجمیع بشود. ضمن اینکه هم میثاق دارند و هم پیشاهنگ هستند و هم به عنوان دیکوی می توانند برای منحرف کردن موشکهای یانکی ها بکار بروند. پرنده های هدف دیگری هم داریم که می توانیم آنها را نیز به رفلکتور و ترانسپوندر تامکت یا فانتوم مجهز بکنیم و در ارتفاع حتی بالاتر از کرار هم به پرواز در آوریم که خوب خوب دیده بشوند و مستقیم بزنند وسط دسته های پروازی آنها و به سمت آواکسهایشان بروند. اگر هم بخواهند با جنگنده های سریعشان با توپ زیر دماغه بیایند به جنگ پهپاد های کند، احتمال اینکه نا خواسته جلوی پهپاد ما قرار بگیرند و میثاق نوش جان بفرمایند کم نیست. با همین روش ساده درگیری ارزان قیمت بعلاوه چند کار جنبی دیگر می شود آسمان را برای اینها در اکثر ارتفاعات نا امن کرد خیلی آبروریزی می شود که آواکس بسیار حفاظت شده اینها با یک موشک حرارتی یک پهپاد یا برخورد مستقیم خود پهپاد سقوط بکند. گفته اند که تامکت را نمی توان به رادار باند L مجهز کرد باید بگویم که در صورت نیاز تامکت را می توان به رادار باند L دارای پرش فرکانسی که از ترانزیستور های گالیوم نیترید موجود در بازار به جای لامپ خلا استفاده می کند مجهز کرد هم به لحاظ اندازه و هم به لحاظ وزن و هم به لحاظ توان مصرفی مورد نیاز برایش جای مناسب وجود دارد. محل مناسب برای نصب آنتن رادار باند L با توان کم ولی پردازش سنگین که قبلا در پستی در همین تاپیک آورده بودم جهت یادآوری: http://uupload.ir/files/j4dl_haynes-h6100-page-5.jpg

حالا در سوریه همه چیز بطوری سیاه و نابود شده که همین بشار اسد فعلا برای جمع کردن اوضاع گزینه مناسبی ولی برای فردا سوریه چه؟ برای دخالت دادن همه مرام ها و قومیت ها در کیک مشارکت و قدرت چه؟ در سوریه طوری با مخالفین برخورد شد که گروه های کمتر خطرناک محو شدند و در مقابل داعش چندان آسیبی ندید تا به مسئله اصلی تبدیل شده و همین امر باعث بالا رفتن شانس ماندن بشار اسد شود ( این فاکتور موردی بجز تلاش های ایران و روسیه برای حفظ بشار اسد بود) ولی واقعا این سیاست درست است یعنی یک کاسه کردن مخالف و معاند و تروریست و این امر بسیار آسیب رساندن بود. بشار اسد در انتخاباتی شرکت میکرد بدون رقیب جدی و 99% آرا را هم به دست می آورد. این حالت مطلوب است؟ به نظرم نه. ما در سال 88 چیزی به دست نیاوردیم که سرلوحه آینده ما باشد بجز اینکه گره ای که با دست باز میشد را با دندان باز کردیم، میل به تعامل و گفتگو نداشتیم و همه را دشمن و خود فروخته و نفوذی و ... دیدیم و بشدت هزینه را برای ایران بالا بردیم در صورتی تساهل و تعامل می توانست این امر را که اگر دردناک بود به تدریج حل کند ولی راه حل ارائه شده پاک کردن مسئله بود و نه حل آن و این از جانب هر شخصی بوده باشد به نظر بنده اشتباست. هر نیرویی که به راس قدرت قدرت و مشارکت نزدیک می شود سالها برای پرورش و ایفای نقش او هزینه شده و ما به راحتی این نیروها را از قطار خدمت پیاده کردیم بدون اینکه بدانیم اول از همه ایران آسیب می بیند بخاطر کنار رفتن نیرو و ایده های مختلف. هنوز این وضعیت ایجاد دو قطبی برای حل مسائل وجود دارد و کلا خاورمیانه غرق این مسئله است ولی نباید اشتباهات را تکرار کرد. باید به سمت تحمل و تساهل رفت و از این نظر الگویی در خاورمیانه باشیم و فردا که کشوری به مشکل برخورد از ما برای حل مسال داخلی اش مشاوره فرهنگی - مدنی طلب کند نه مالی - تجهیزاتی - مستشاری.

اگه قرار بود اوباما تمامی فعالیت هاش به نفع ما بشه که باید رئیس جمهور ایران میشد نه ایالات متحده. وقتی در جایی رئیس جمهور شدی یعنی باید بر اساس اون ساختار پیش بری و این یعنی کلیات جمهوریخواه و دموکرات ها شبیه همه. ولی اینکه چقدر اوباما شبیه ترامپه مسلما که این دو رجل سیاسی 180 درجه با هم فرق دارن به ویژه منطق و متانت اوباما. در مورد تحریم ها هم بسیاری بلاها که بر سر ما اومد به خاطر رفتار تهاجمی احمدی نژاد بود که مردمان ایالات متحده بعدها مشابهشو تجربه کردند. موارد بی معنی همچون زیر سوال بردن کشتار یهودیان که بجای هیتلر ما هزینشو دادیم یا هل مبارز طلبیدن در تکنولوژی هسته ای یا ادعای بی نتیجه بودن تحریم ها که بعد زیرش زد فرادی دیگر نظیر لاریجانی و میل مذاکرات به سمت تبادل نظر فلسفی و عقیدتی که جلیلی اون رو انجام می داد، جلوگیری از مذاکرات ا سرمایه گذاری بی نتیجه در آفریقا و کشورهایی نظیر ونزوئلا، کم نکردن سهم نفت و فراورده های نفتی در بودجه، استفاده نکردن از سرمایه های فراوان که در عمل به جز تورم و بیکاری و گسترش فقر بر جای نگذاشت. گر حسن روحانی قریبا به طور یکطرفه در برجام کوتاه اومد نتیجه خیره سری 8 ساله احمدی نژاد بود و حال ما باید اوباما رو زیر سوال ببریم. باید دولتمردان خودی رو چه در زمان احمدی و چه در زمان های دیگر من جمله روحانی و... سرزنش کنیم که اصولا دیپلماسی و رقابت رو بلد نیستند و یا از طریق افراط وا میدن و یا تفریط.

این نفوذ که گفتید همین معنی رو میرسونه و بنده مخالفم. ترکیه در خیلی کشورها دخالت و شورش یا انقلاب را سبب شد دیر نباشه این موج به کشور خودش برگرده. یک سوم جمعیت ترکیه مردمان کردن و با سیاست های اردوغان یا قبلش ملی گرایی افراطی چیللر یا اجویت زمینه مدتهاست برای جدایی این مردمان برداشته شده. خاورمیانه گرفتار حکومت های خودکامه است و دلیلی نداره ترکیه و اردوغانی که فرهنگش رو کلا باخته و یا اقتصادش از فلان راه تامین میشه فرقی با دیگر کشورها داشته باشن.

سخن بر سر هژمونی در منطقه و ترکیب ساختار جمعیتیه. ربطی به واقعیت سر کوچه نداره هرچیزی لوازمی میخواد و ترکیه همچین پتانسیل نداره و خودش به خیزش سرهنگی بنده که اگه روی کار بیاد کل این رویاهای اخوانی /عدالت و توسعه ای بر باد میره ترکیه بین کشورهای خاورمیانه متحد قوی نداره و کشورهای عرب زبان هم رابطه خوبی باهاش ندارن بخاطر خاطرات ناخوش دوران عثمانی و...

با این روندی که دولت ملکه ی انگلیس و دستگاه های دولتی آمریکا فرزندان مسئولین رو جدب می کنند و با این انتقال سرمایه ای که از ایران در قالب اختلاس و ... به این کشورها شده و با این سودی که ج.ا بهشون رسونده و با این ضربه ای که ج.ا به تشیع در ایران زده و کار رو به جایی رسونده که جوانان ایرانی حتی توان ازدواج هم ندارند ، من دارم شک می کنم که وجود خود ج.ا یک انتقام از ملت ایران بوده ... شما بخوای داخل یک اداره ی دولتی ج.ا به عنوان آبدارچی قراردادی کار کنی ، حراست تا فیها خالدونت رو بررسی می کنه ولی ...