سلام و عرض ادب خدمت دوستان تصاویر اولیه از مجموعه ی کاربری فرمانده ی ی تانک کرار نمونه ی احتمالی نصب شده در داخل برجک اشاره به ( توانایی ) ساخت قطعات دیجیتال برای ادوات امید است در زمان ایده پردازی ، طراحی و ... این مجموعه ، توانایی ارزشمند شکارچی _ قاتل ( توان استفاده ی سریع فرمانده از مجموعه ی توپ اصلی _ در مواقع اضطراری ) در نظر گرفته شده باشد . مجموعه ی دیده بانی _ سلاح متصل به مجموعه ی کاربری فرمانده ی تانک کرار نکته ی ارزشمند اگر به صفحه ی نمایشگر فرمانده ی تانک کرار دقت کنیم ، میشود به وضوح مشاهده کرد که اطلاعات مورد نیاز به زبان پارسی _ فارسی به نمایش درآمده است . این نکته ی ارزشمند در زمانی که خدمه ی ایرانی مشغول گذراندن دوره ی آموزشی مربوطه با ادوات هستند ، کمک به آموزش و یادگیری سریعتر مطلب کرده و نیاز به دانستن و یا اشراف به زبانی غیر از زبان مادری ( یا زبان رسمی کشور) را رفع میکند. خصوصا بعضی اوقات کلمه و یا کلمات مربوطه ی تجهیزات و ادوات موجود که به زبان بیگانه هستند تبدیل به حروف اختصاری نامفهوم میشود ، تا یادگیری و اشراف کامل آن ، فرد تعلیم گیرنده بایستی این کلمات اختصاری را به شکل عامی آن در اصطلاح حفظ کند . در میدان نبرد احتمال از دست رفتن خدمه وجود دارد . در شرایط اضطرار که نیازمند جایگزینی فرد مجروح با یکی از عوامل میدانی هستیم ، موجود بودن اطلاعات و علائم به زبان مادری ( یا رسمی ) نعمتی است بی پایان .... فراموش نکنیم که کاربران تجهیزات و ادوات تولید شده ی داخلی که به شکل اختصاصی برای مجموعه های داخلی تولید میشوند به زبان مادری و یا زبان رسمی کشور ( پارسی _ فارسی ) مسلط هستند و نه به زبان بیگانه ( خصوصا" با نگاه به مسئله ی استفاده از سرباز در شرایط و موارد مورد نیاز کم اهمیت تر ، که مشخصا ایشان دارای سطوح مختلف تحصیلاتی و یا مطالعاتی هستند ). در صورت امکان سعی شود تا با انتخاب زبان صحیح برای این دست موارد هم در آموزش و هم در به کارگیری تجهیزات و ادوات یک رویه ی مشخص شکل بگیرد . ذکر این نکته واجب است ، عموم افراد نظامی حرفه ایی یک حداقلی را با زبان انگلیسی آشنایی دارند ، خصوصا دشمنان اصلی و منطقه ایی کشورمان ، بنابراین اگر یک زمانی این تجهیزات به شکل غنیمت به دست ایشان برسد و نیازمند استفاده از آن علیه خودمان بشوند ، خصوصا در مورد تجهیزاتی که پیچیده تر هستند و یا مشابهش را کمتر میتوان یافت ، استفاده از زبان پارسی _فارسی میتواند در به کارگیری این ادوات توسط دشمن خللی هرچند کوتاه ایجاد کند . البته در مورد تجهیزات صادراتی میتوان به زبان بین المللی و یا زبان کشور سفارش دهنده این اطلاعات را نمایش داد . ابرقدرت و یا قدرت همیشه در تبلیغات نظامی داخلی ، کشورمان از این بعد ، همپای ابرقدرت ها و یا قدرتها معرفی میشود ، خب اگر به تجهیزات و نمایشگرهای نظامی این قدرتهای مادی دقت کنیم ، میشود به وضوح مشاهده کرد که همه ی آنها قریب به اتفاق به زبان رسمی کشورشان اطلاعات را را به کاربران داخلی خود منتقل میکنند ، مگر اینکه تجهیزات و یا ادوات صادراتی باشد که در مورد آن بالاتر اشاره شد . مجموعه ی کاربری راکت انداز فلق به نظر یک رسم نانوشته و نادرستی هم در زمان رونمایی از ادوات شکل گرفته ، بدین شکل که در زمان رونمایی از تجهیزات که حالتی نمایشی دارد ، در نمونه ی جلوی دوربین نوشته ها و اطلاعات موجود و مورد نیاز ان به زبان پارسی _فارسی موجود بوده و هست اما در زمان تولید و تحویل به مجموعه ی مربوطه ، تمامی آن اطلاعات کاربری به زبان دیگری ( بیگانه ) وجود دارد . نکته ی پایانی اینکه ، برخی از کلمات غربی و شرقی مصطلح و مورد استفاده از گذشته ، جایگزین پارسی _ فارسی ندارند و یا آن واژه ی جایگزین معنی و مفهوم مورد نظر را نمیرساند . در این موارد میتوان آن واژه ی بیگانه را را به زبان پارسی _ فارسی نوشت و یا صبر کرد تا واژه ی جایگزین مناسبی برای آن پیدا شود . نمونه ی دم دستی ، مانند واژه ی " Helicopter " که در ابتدا همان واژه به فارسی " هلیکوپتر " نوشته میشد ، سپس برای آن واژه ی به نسبت ضعیف " چرخبال " ارائه شد و در نهایت با واژه ی مناسب " بالگرد " جایگزین شد.

رونمایی از هواپیماها در رونمایی از پرنده ها چند نکته ضروری هست، جنگنده های نیروی هوایی بالاترین میزان غرور ملی را با خود حمل می کنند در نتیجه لحاظ کردن این ایتم در این نوع رونمایی بیش از جاهای دیگر مهم است. روند رونمایی ها بصورت چند مرحله ای هست: - نمونه مفهومی و ماک آپ - نمونه اولیه جهت تست زمینی و تاکسی و در نهایت اولین پرواز تست - نمونه نهایی - خط تولید - پرواز چند فروندی - پرواز نمایشی ( مانورهای خاص و رکورد زدن) ما هم در این دایره و مسیر قرار می گیریم، در نتیجه هرگونه ادعای خارج سطحش تنها موجب نمایش مضحک خواهد شد نمونه ماک آپ در نمایش نمونه ماک آپ ادعای بالاتر مطرح شد که تنها به زیر سوال رفتن کل طرح انجامید و ضربه بدی به غرور ملی شد تصویر زیر خیلی مورد سواستفاده شد (پاهای خلبان) چون با ادعاهای پروازی و تولید بسیار فاصله داشت در حالی که تایوان هم نمونه ماک آپ داشت و با آب و تاب کمتر نتیجه تبلیغاتی بهتری گرفت با تاخیر بسیار نمونه ها آماده شدند و تست های تاکسی وضع اینجا بهتر بود و ادعا ها کمتر تایوان هم کارهایی انجام داد تا بعد از تست نهایی و جشن رونمایی اولین نمونه تایید شده (اینجا فکر کنم دوستان بتونن جمله من رو اصلاح کنن) در مورد جنگنده کوثر، صاعقه و ... همین داستان ها هم بود که فقط به مثال ها اولیه بسنده می کنم تصویر فوق یک نمای بسیار زیبا ولی رنگ اولیه متناسب رونمایی و تبلیغ اینگونه نبود، (مخاطب عام رنگ نهایی را می فهمد و چند بار شنیدم که گفتن چقدر بد بود و قضاوت هایی از روی ظاهر) در این عکس گویی جنگنده پوسیده است عکس خوب با زمینه و رنگ بدنه خوب ، اگر چه که برچسب جنگنده نسل 3 را می خورد ولی با اینفوگرافی می شود بحث ارتقا و بهبود سیستم ها رو برایش دید و کار را ارزشمند کرد این تصویر نیز خوب نیست ، زوایا و شکل تصویر جالب نیست در حالی که عکس زیر بسیار بهتر و یک ارائه خوب را نشان می دهد تصویر یک جنگنده با سلاح هایش که قالب و کادر عکس خوب هست ولی نور و رنگ تسلیحات اصلا قابل قبول نیست تصویر استاندارد با نور خوب این تصاویر بعدا ابزار کار اینفوگرافی می شوند کاتالوگ هایی که برای تبلیغات همین پرنده تولید شده است یک تصویر دیگر و تولید بروشوری دیگر یک طرح استاندارد در عکاسی نیروی هوایی عجیب است که ما عکس های زیادی از نیروی هوایی خودمان داریم که استاندارد و عالی بوده است ولی دیگر خبری از ان نوع عکاسی نیست جای تامل دارد این عکس ها متعلق به نیروی هوایی ایران هست و جز عکس های فوق العاده هوایی در جهان تعمیرات در نیروی هوایی، این دوعکس کلی حرف هست و از آن تیپ عکس هایی که باید الگو شود

پیش نمونه دوم از جت آموزشی و پشتیبانی نزدیک یاسین

پرش از آسمان - عملیات نیروهای ویژه دریایی اسمشان نیروی دریایی هست ولی به عنوان بازوی اجرای سیاست های آمریکا در تمامی مناطق دست به عملیات می زنند اگرچه که نیروی دلتا به عنوان نیروی مخصوص شناخته می شود ولی نیروهای ویژه دریایی بیشتر از دیگر نیروها با مناطق درگیری در ارتباط هستند شروع عملیات با پرش از آسمان، غواصی، هلی برد و ... شروع می شود و به انهدام هدف، ازادی گروگان یا ربودن هدف منتهی می شود شاید بد نباشد نیم نگاهی به تفاوت نیروهای دلتا و ویژه دریایی بیندازیم ولی اکنون وقت پریدن هست

به نام خدا وضعیت فعلی ناوگان و تحلیلی مختصر درباره تنش های و تحولات اخیر در منطقه INDO-PAC تمامی ناوگان رزمی : 299 --------------------------------- تفکیک کشتی های عملیاتی کشتی های اعزامی کشتی های غیر اعزامی تمام کشتی های عملیاتی ------------------------ ------------------------------ --------------------------------- 69 21 90 تفکیک کشتی های عملیاتی با ناوگان نیروهای ناوگان ناوگان 3ام ناوگان 4ام ناوگان 5ام ناوگان 6ام ناوگان 7ام مجموع -------------------- --------------- -------------- -------------- -------------- -------------- ----------- 1 6 6 24 12 58 107 در ژاپن : ناو هجومی آبی-خاکی (USS America (LHA-6 در بندر در ساسیبو(U.S. Fleet Activities Sasebo) است. در اقیانوس آرام غربی ( WEST-PAC ): در اقیانوس آرام پس سه گروه ضربتی هواپیمابر اعزامی در حال همگرایی و انجام تمرینات مختلف هستند و این اتفاق نادر ( مراجعه به بخش تحلیل ) امکان به انجام رساندن رزمایش ها و عملیات های چند هواپیمابری را میدهد. آرایش نبرد: ناوگان 7ام --------------- گروه 5ام ضربتی هواپیمابر ناو هواپیمابر رونالد ریگان CVN-76 تیپ هوایی 5ام هواپیمابر " Carrier Air Wing 5" CAW 5 ام با 9 اسکادران خود بر روی ناو ریگان مستقر شده The “Royal Maces” of Strike Fighter Squadron (VFA) 27 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Diamondbacks” of VFA-102 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Eagles” of VFA-115 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Dambusters” of VFA-195 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Shadowhawks” of Electronic Attack Squadron (VAQ) 141 Marine Corps Air Station Iwakuni The “Tigertails” of Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) 125 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Providers” of Fleet Logistics Support Squadron (VRC) 30 Det 5 from Marine Corps Air Station Iwakuni The “Golden Falcons” of Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) 5 from Naval Station Atsugi, Japan The “Saberhawks” of Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) 77 from Naval Air Station Atsugi اسکادران 15ام ناوشکن درسون 15 مستقر شده در یوکوسوکا,ژاپن به عنوان اسکورت همراهی کننده گروه 5ام ضربتی و ناو هواپیمابر ریگان مشخص شده است گروه 9ام ضربتی هواپیمابر ناو هواپیمابر: تئودور روزولت, CVN-71 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ هوایی هواپیمابر 11ام: The “Tomcatters” of VFA-31 – Strike Fighter Squadron (VFA) – from Naval Air Station Oceana, Va. The “Golden Warriors” of VFA-87 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Blue Diamonds” of VFA-146 from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Black Knights” of VFA-154 from Naval Air Station Lemoore – Calif. The “Gray Wolves” of VAQ-142 – Electronic Attack Squadron (VAQ) – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Liberty Bells” of VAW-115 – Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) – from Naval Air Station Point Mugu, Calif. The “Providers” of VRC-30 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Eight Ballers” of HSC-8 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Wolf Pack” of HSM-75 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) – from Naval Air Station North Island, Calif. ناو ( Cruiser ): بانکر هیل, CG-52 اسکادران 15ام ناوشکن: USS Russell (DDG-59), homeported in San Diego, Calif. USS Paul Hamilton (DDG-60), homeported in San Diego, Calif. USS Pinckney (DDG-91), homeported in San Diego, Calif. USS Rafael Peralta (DDG-115), homeported in San Diego, Calif. گروه ضربتی 11ام هواپیمابر ( CSG 11 ) ناو هواپیمابر: نیمیتز, CVN-68 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ 17ام هوایی هواپیمابر: The “Redcocks” of VFA 22 – Strike Fighter Squadron (VFA) F/A-18F Super Hornet – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Kestrels” of VFA137 F/A-18 E – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Mighty Shrike” of VFA 94 F/A-18F – from Naval Air Station Lemoore, Calif. The “Death Rattlers” of VMFA-323 F/A-18C – from Marine Corps Air Station Miramar San Diego, Calif. The “Cougars” of VAQ-139 – Electronic Attack Squadron (VAQ) EA-18G Growlers – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Sun Kings” of VAW-116 –Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) E2C Hawkeye – from Naval Air Station Point Mugu, Calif. The “Providers” of VRC-30 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) C-2 – from Naval Air Station North Island, Calif. The “Screamin’ Indians” of HSC-6 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) MH-60S– from Naval Air Station North Island, Calif. The “Battlecats” of HSM-73 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) MH-60R – from Naval Air Station North Island, Calif. ناو: پرینستون, CG-59 اسکادران 9ام ناوشکن: USS John Paul Jones (DDG-53), homeported in Pearl Harbor, Hawaii USS Sterett (DDG-104), homeported in San Diego, Calif. USS Ralph Johnson (DDG-114) homeported in Everett, Wash. در دریای سرخ: گروه آماده آبی-خاکی باتان (َARG) همراه با یگان 26ام اعزامی تفنگداران در شمال دریای سرخ است و احتمال ( هرچند کم ) مستقر شدن آن در منطقه عملیاتی ناوگان 6ام ( مدیترانه ) هست ولی پس از تنش ها با ایران و ارسال آن به خلیج فارس به احتمالا زیاد در حال حرکت به سوی بندر خانگی خود در نورفولک برای R&R باشد. در دریای عمان: گروه ضربتی هواپیمابر 10 در کنار ناو هواپیمابر آیزنهاور CVN-69 برای صد روز متوالی است که در دریای عمان و منطقه عملیاتی اقیانوس هند ( IO ) و دریای عمان و خلیج فارس مشغول گشت زنی است و این گروه ضربتی برای مدت نسبتا طولانی عملیاتی بوده است با توجه به بحران ویروس کرونا و دستور محدودیت حرکت از طرف پنتاگون و تنش ها با ایران پیش بینی میشود که نهایتا تا 5 ماه آینده برای ( R&R ( Rest & Refit از منطقه عملیاتی سنتکام خارج شود و به نورفولک باز گردد. گروه ضربتی 10ام هواپیمابر: ناو هواپیمابر: آیزنهاور, CVN-69 گروه هوایی ناو هواپیمابر - تیپ 3ام هوایی هواپیمابر The “Gunslingers” of VFA-105 – Strike Fighter Squadron (VFA) – from Naval Air Station Oceana, Va. The “Wildcats” of VFA-131 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Swordsmen” of VFA-32 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Rampagers” of VFA-83 from Naval Air Station Oceana, Va. The “Zappers” of VAQ-130 – Electronic Attack Squadron (VAQ) – from Naval Air Station Whidbey Island – Wash. The “Screwtops” of VAW-123 – Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Rawhides” of VRC-40 – Detachment – Fleet Logistics Support Squadron (VRC) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Dusty Dogs” of HSC-7 – Helicopter Sea Combat Squadron (HSC) – from Naval Station Norfolk, Va. The “Swamp Foxes” of HSM-74 – Helicopter Maritime Strike Squadron (HSM) – from Naval Air Station Jacksonville, Fla. ناو: USS Vella Gulf (CG-72), homeported in Norfolk, Va. USS San Jacinto (CG-56), homeported in Norfolk, Va. اسکادران 26ام ناوشکن: USS Stout (DDG-55), homeported in Mayport, Fla. USS James E. Williams (DDG-95), homeported in Mayport, Fla. USS Truxtun (DDG-103), homeported in Norfolk, Va نکته جالب درباره این گروه ضربتی : همانطور که قبلا توسط سایر دوستان ساختار گروه های ضربتی هواپیمابر برسی شد, این آرایش همیشه یکسان نیست و با توجه به شرایط منطقه عملیاتی تغییر پیدا میکند, فرضا این گروه ضربتی با داشتن 3 ناوشکن معمولی محسوب میشود اما همراه داشتن 2 ناو نشان دهنده خطر هوایی- موشکی در منطقه عملیاتی است و در کنار این بستگی به نوع و ستاپ VLS ها میتوان تشخیص داد که مقابله با تهدید هوایی مهمتر احساس شده یا داشتن قدرت ضربتی با موشک های کروز و ضد کشتی و ... معمولا ناو ها بیشتر موشک های ضد هوایی حمل می کنند و ناوشکن ها موشک های کروز و ضد کشتس, ( توجه, بیشتر به معنی آن نیست که فرصا یک ناوشکن موشک های SM, ضد هوایی حمل نکند و برعکس) همچنین با توجه به طولانی بودن مدت اعزام و عملیاتی بودن احتمالا کشتی های پشتیبانی از بین گروه اعزامی و بندر های دوست در حال حرکت و انتقال دادن مرسولات, تجهیزات , تسلیحات, تدارکات و... هستند, تمرکز بر تسلیحات یا سوخت و ... بستگی به منطقه عملیاتی دارد و ... در اقیانوس اطلس: ناو هواپیمابر هری. اس ترومن CVN-75 پس از تقریبا 9 ماه در حال بازگشت به نورفولک برای R&R است, تیپ 1ام هوایی هواپیمابر و اسکادران های آن قبلا به پایگاه های خود بازگشته اند و کشتی های گروه ضربتی که شامل ناو نرماندی CG-60 و اسکادران ناوشکن 28 نیز به بندر بازگشته اند. کشتی آبی- خاکی واسپ LHD-1 نیز در منطقه عملیاتی دماغه های ویرجینیا است. توجه: تنها به یگان و کشتی های عملیاتی مهم مد نظر قرار گرفتن و به کشتی های مستقل اعزامی, زیردریایی ها و... اشاره ای نشده. تحلیل : همانطور که اشاره شد باتان احتمالا به سوی بندر خانگی خود در نورفولک در حال حرکت است و احتمالا استقرار آن در مدیترانه و منطقه عملیاتی ناوگان 6ام هست, هر چند کم. گروه ضربتی آیزنهاور و بازگشت آن بستگی به تنش های در منطقه دارد و اینکه نیروی دریایی در چه زمانی میتواند یک گروه ضربتی هواپیمابر را جایگزین آن کند در دریای عمان. احتمال اعزام شدن واسپ به دریای عمان و سپس اقیانوس آرام است اما احتمال قوی ای نیست, ترومن هم برای استراحت و تعمیر در نورفولک خواهد بود حداقل برای 6 ماه آینده پس تاثیر آنچنانی در معادلات کوتاه مدت نخواهد داشت. نکته قابل توجه حضور همزمان 3 گروه ضربتی هواپیمابر روزولت,ریگان و نیمیتز است در کنار کشتی آبی- خاکی آمریکا, این قسمت قابل توجه و اعظمی از قدرت هوادریایی نیروی دریای آمریکا است که عملیاتی است و این نکته که همزمان 3 ناو هواپیمابر در منطقه INDO-PAC متمرکز شده اند قابل توجه است به دلایل مختلف: 1. با توجه به دوره ها و سایکل های مختلف گروه های ضربتی و ناو های هواپیمابر, 1. اعزام, 2. تعمیر و تمرین 3. سوخت گیری بلند مدت و ... ( پیشنهاد جهت مطالعه ) نیروی دریایی و فرماندهی ها " سنتکام به طور مثال " در هر دوره زمانی خاص یک تعداد محدودی ناو هواپیمابر عملیاتی در اختیار دارند و با درخواست های و وظیفه ها گوناگون از انسان دوستانه در کارائیب تا Power projection در دریای چین جنوبی باید انتخاب درستی داشته باشند در زمان و مکان فرستادن یک گروه عملیاتی و یا ذخیره نگه داشتن کشتی در آمریکای شمالی برای اعزام به مناطق عملیاتی. حال میتوان گفت اگر نیروی دریای میخواهد در مناطق مختلف جهان حضور داشته باشد با ناوهای هواپیمابر خود باید این بالانس رو به خوبی حفظ کند و نکته جالب درباره این حرکت اخیر و فرستادن 3 ناوگروه ضربتی همزمان همین است که ممکن است خلا نسبی در اقیانوس اطلس - دریای مدیترانه و دریای عمان ایجاد شود ( تنها ناو های هواپیمابر, یک ناوشکن مستقل فرضا در بالتیک مد نظر نیست ) معمولا در طی سالیان گذشته 60% قدرت رزمی نیروی دریایی در ناوگان اقیانوس آرام متمرکز بوده و تحولات و تنش های اخیر میتواند بیانگر این باشد که این تمرکز از قبل هرچه بیشتر خواهد شد فرضا یکی از این تحولات بازگشت نیروی دریای آمریکا به پایگاه خود در خلیج سوبیک است در دریای چین جنوبی. در کل باید دید آیا ایالات متحده از نقطه زنیت خود استفاده خواهد کرد و جلوی پیشرفت کوتاه ولی پیوسته جمهوری خلق چین به خصوص در زمینه قدرت دریایی را خواهد گرفت یا خیر؟ به خصوص با توجه به تنش های هند- چین تظاهرات در هنگ کنگ و آمریکا و مشکلات مالی بلند مدت و جلو زدن چین از آمریکا در زمینه بودجه و صنعت نظامی در بلند مدت, 2030+ و ما باید این تحولات و شیفت توجه آمریکا از خاورمیانه به اقیانوس آرام را به نزدیکی دنبال کنیم... زمان مشخص خواهد کرد نتیجه را... با تشکر بن پایه نقل با ذکر نام انجمن میلیتاری بلامانع است بازآفرینی و ترجمه : AM4

حالا که بحث به اینجا کشید یک نکته رو کوتاه عرض کنم. یک عکس اصولا 3 لایه داره. برای اینکه عکس خوبی دربیاد باید به هر سه لایه توجه کرد. این سه لایه که بر اساس عمق میدان ایجاد می شوند عبارتند از «پیش زمینه» «سوژه اصلی» و «پس زمینه». یک عکس خوب باید هر 3 اینها را داشته باشد. ( مگر به دلیلی خاص و ویژه. ) بررسی نمونه هایی که جناب حیدری به عنوان عکس خوب گذاشتند این رو مشخص می کنه : در اینجا پیش زمینه شنهای کف جاده است که به خوبی محو شده اند. برای آزمایش این که پیشزمینه خوب چقدر برای یک عکس خوب مهم است، سعی کنید این قسمت رو از عکس حذف کنید تا ببینید چقدر از کیفیت کار کم می کنه. سوژه اصلی ( یا میان زمینه هم گفته شده) حتما باید وجود داشته باشد و چیزی باشد که چشم را جذب کند. مثلا شاید خیلی از ما عکسهایی از طبیعت زیبا گرفته باشیم که وقتی خروجی را می بینیم رضایت بخش نیست، معمولا علت این است که یک چشم انداز وسیع بدون سوژه اصلی را ثبت کرده ایم. پس زمینه هم اینجا کوه ها است که به نحو مناسبی محو ( اصطلاحا بوکه) شده است و نشان دهنده این است که از لنز مناسب و فاصله متناسب با سوژه اصلی استفاده شده است. جدا شدن سوژه اصلی از پس زمینه نکته مهمی است که اینجا به خوبی اتفاق افتاده. حالا یک مثال ضعیف را بررسی کنیم : کی میتونه اشکالات این عکس رو بر اساس 3 لایه ذکر شده بیان کنه؟

بسم الله الرحمن الحریم اگرچه فناوری نظامی و سخت افزاری آمریکا با فاصله قابل توجه از دیگر کشور ها پیش بوده و عملیات های نظامی ارتش آن کشور معمولا دارای سطح بالاتری نسبت به کشور های دیگر هستند، اما فاصله آن عملیات ها را صرفا نمی توان با فاصله سخت افزاری آمریکا با دیگر کشور ها چون روسیه توجیه کرد. اتفاق دیگری که در این امر دخیل است توان قابل توجه ISR و اکتساب هدف ایالات متحده است که عملیات های نظامی و توان سخت افزاری ارتش آن کشور را هدایت می کند که اثرات آن را به خوبی از عملیات طوفان صحرا در جنگ اول خلیج فارس بدین سو دید. در 2 دهه گذشته یکی از پرنمود ترین این توانایی در حوزه ISRTar آمریکایی ها را می توان در کمیت و کیفیت عملیات های پهپادی آنها دید که مساله و مظاهر اعمال قدرت را دست خوش تغییر اساسی کرده است. در حوزه پهپادی ایران در یک دهه گذشته تبدیل به یکی از کشور های پیشرو شده است و توان پهپادی قابل توجهی فراهم آورده است. طیف متنوعی از پهپاد ها از نمونه های کوچک دست پرتاب تا پهپاد های کلاس MALE همچون شاهد-129 و حتی نسخه های جت بال پرنده چون شاهد-191 در صنایع نظامی ایران طراحی و تولید شده است. در نیرو های مسلح ایران در مواردی چون گشت های مراقبتی، عملیات های پایش مرزها، عملیات های ضد تروریسم و نظامی استفاده گسترده ای از این پهپاد ها می شود و بار ها تصاویری از حضور و اجرای عملیات آنها منتشر شده است. اما آنچه در عمل میان توان سخت افزاری و توان عملیاتی ایران با کشوری چون آمریکا (و اخیرا ترکیه) فاصله می انداخت عدم وجود شبکه های گسترده و پیوسته ISR ، دیتا لینک ها و قابلیت های مدرن رزم شبکه محور به نحوی که درخور میادین نبرد مدرن و آینده باشد بود. این مورد اما ضعفی نبود که از دید فرماندهان ایرانی به دور مانده باشد و در سال های اخیر نشانه هایی از تلاش های جدی در این حوزه دیده شد که در خرداد ماه امسال شاهد نقطه اوج آن بودیم. اولین اقدام چشم گیر در این حوزه را می توان مشارکت پهپاد های ایرانی در عملیات شناسایی و به هلاکت رساندن زهران علوش رهبر گروه تروریستی خطرناک جیش الاسلام در جنگ سوریه دانست. زهران علوش رهبر گروه تکفیری تروریستی جیش الاسلام بود که تصاویر جنایات، به قتل رساندن ها، سر بریدن ها و تکه تکه کردن های غیر نظامیان توسط وی و گروه تحت امرش از شمار خارج است. وی و گروه تحت امرش عمدتا در مناطق جنوبی سوریه و حومه دمشق حضور داشتند. حضور در میان بافت مسکونی و در میان غیر نظامیان کار شناسایی و رهگیری او را بسیار دشوار ساخته بود؛ در عین حال درگیری تمام عیار در میان بافت شهری برای نابودی تمام افراد این گروه تروریستی با توجه به بافت شهری متراکم تلفات نظامی و غیر نظامی زیادی را به همراه می داشت. اما در دسامبر سال 2015 خبری منتشر شد که یکی از تاثیر گذارترین حوادث جنگ سوریه بود و قطعا تاثیر بسزایی در سرنوشت جنگ و نابودی گروه های ترویستی منطقه داشت. زهران علوش در عملیات مشترک نیرو های ایرانی و نیروی هوایی روسیه به هلاکت رسید. در حالی که پهپاد های ایرانی کار شناسایی وی و محل اختفای آن را بر عهده داشتند و بر صحنه عملیات نظارت آنلاین داشتند، جنگنده های روسی ساختمان محل اختفای وی و تعدادی دیگر از اعضای گروه تروریستی تحت امرش را بمباران و به جنایت های اون خاتمه دادند. اما از آنجا که این عملیات مشترکا توسط نیروهای ایرانی و نیروی هوایی روسیه انجام شد، تمام دست آورد های آن را نمی توان به پای قابلیت های عملیاتی نیرو های ایرانی گذاشت. برای قضاوت در مورد قابلیت ISR پهپاد های ایرانی نیاز به نمونه های دیگری بود. در تیر ماه سال 98 گروه های تروریستی مستقر در کردستان عراق دست به عملیات های خرابکارانه و ایجاد نا امنی در مرز های غربی ایران زدند. در پاسخ به این اقدامات سپاه پاسداران دست به عملیاتی زد که در نوع خود وجود توان عملیاتی جدیدی را در نیروهای مسلح ایران به اثبات رساند. در این عملیات پهپاد های ایرانی با ایجاد شبکه نظارتی و شناسایی بر فراز مناطق حضور این گروه های تروریستی، با استفاده از سنسور های راداری و الکترواپتیکال دست به شناسایی مواضع و مخفی گاه های پنهان شده آنها می زدند و اطلاعات مربوطه را به صورت انلاین به اتاق فرماندهی مخابره می کردند. در ادامه پهپاد ها کار اکتساب هدف را نیز بر عده می گرفتند و با نشانه گذاری لیزری گلوله های توپ هدایت شونده توپخانه سپاه را راهی مخفیگاه های تروریست ها می کردند که حاصل آن اصابت های دقیق، یک گلوله برای یک هدف، و تلفات و خسارات شدید برای تروریست ها بود. اگرچه این عملیات قابلیت عملیاتی چشم گیری را در نزد نیرو های مسلح ایرانی به نمایش می گذاشت، اما هنوز این سبک عملیات ها با توان شناسایی دقیق اهداف استراتژیک و محل اختفای فرماندهان دشمن با اجرای عملیاتی های شناسایی، اطلاعاتی، شنود و رهگیری سیگنال (SigInt) در عمق منطقه درگیری، و پیدا کردن یک هدف به خصوص و با اهمیت ویژه در میان ده ها و صد ها هدف با درجه اهمیت بسیار کمتر، فاصله قابل توجهی داشت. اما در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد 99 بود که اخباری منتشر شد که حاکی از افزایش توان قابل ملاحظه نیرو های مسلح ایران داشت. اولین خبر به هلاکت رساندن یکی از توانا ترین و مشهور ترین اپراتور های موشک های هدایت شونده (ATGM) در میان گروه های تروریستی در سوریه بود. در تاریخ 18 آوریل 2020 اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه ماهر کوجاک در حالی که خودرو شخصی خود در منطقه سهل الغاب در استان ادلب در حال حرکت بوده است توسط یک فروند پهپاد مسلح ایرانی (UCAV) شناسایی شده و پهپاد پس از شناسایی دقیق هدف خود با استفاده از تسلیحات هدایت شونده ای که حمل می کرده خودروی حامل وی را منهدم کرده و وی را به هلاکت رسانده است. وی یکی از ماهر ترین و باتجربه ترین اپراتور های موشک های هدایت شونده ضد زره در میان گروه های تروریستی بود و آمار شکار های موفق وی را حتی بیش از 150 مورد ذکر کرده اند. شناسایی، رهگیری و به هلاکت رساندن وی آن هم در یک منطقه وسیع موردی بود که نسبت به عملیات ضد گروه های تروریستی مستقر در اقلیم کردستان عراق کاملا در سطح و کلاس بالاتری قرار می گرفت. اندکی بعد این خبر را خبر مهمتری تکمیل کرد و توان خیره کننده ی پهپاد های ایرانی در اجرای عملیات های جراحی گونه در عمق منطقه دشمن را برای همه اثبات کرد. در 5 خرداد ماه 99 ، هشام ابواحمد فرمانده تیپ یکم گروه تروریستی جبه تحریر در حالی که سوار بر خودروی شخصی در منطقه جبل الزاویه در ادلب در حال حرکت بود توسط پهپاد های ایرانی مورد شناسایی قرار گرفت و به هلاکت رسید. با توجه به تصاویر و اطلاعات موجود از حضور نیرو های ایرانی در منطقه، کارشناسان این عملیات را کارپهپاد های مهاجر۶ ایرانی که در فرودگاه حماه مستقر هستند می دانند. در سوی دیگر میدان، ترکیه نیز که در حمایت از گروه های تروریستی مستقر در ادلب وارد جنگ سوریه شده است و به صورت غیر قانونی مناطقی از شمال سوریه را نیز اشغال کرده است در ماه های اخیر علاوه بر سوریه در لیبی دست به عملیات های پهپادی چشم گیری زده است و جنبه جدیدی از توان اعمال قدرت خود را به نمایش گذاشت. مهمترین دست آورد عملیات پهپادی ترکیه را می توان سرکوب گسترده سامانه های پدافند کوتاه برد پنتسیر روسی دانست به نحوی که کاملا این سامانه روسی را که تبلیغات زیادی بر روی آن شده بود کاملا بی اعتبار ساخت. با توجه به اخبار منتشر شده از شمال سوریه، تحرکات نظامی و نقض آتشبس های مکرری که به ویژه از سوی گروه های تروریستی تحت حمایت ترکیه صورت می گیرد، به نظر می رسد در آینده نزدیک آتش درگیری در این منطقه مجددا روشن خواهد شد. در این میان تقابل غیر مستقیم ایران و ترکیه در عرصه عملیات های پهپادی که هر یک توان عملیاتی قابل توجهی را از خود به نمایش گذاشته اند می تواند به یکی از مهمترین نقاط تمرکز کارشناسان امور نظامی و امنیتی دنیا بدل شود.

تانک مرکاوا 4 تانکی در نسل 1 برای خودکفایی ایجاد شد و در نسل های بعد و بهبود قابلیت ها و طراحی به رقابت با تانک های روز دنیا پرداخت و به این سطح رسید نگاه و مسیری که این تانک طی کرد در مورد تانک ذوالفقار اگر طی میشد الان وضع زرهی ما بهتر بود چیزی که برای تانک مرکاوا 4 خیلی مهم است تجربه جنگ 33 روزه هست که ضعف های تانک مرکاوا در مقابل موشک های ضدزره خودش را نشان داد و همین شکست باعث ابداع روش دفاع فعال و ارتقا این تانک گردید، یعنی تبدیل شکست به پیروزی با تشکر از برادر عزیز جناب @MR9 مشخصات مرکاوا مارک 1

آموزش نیروهای ویژه دریایی آمریکا ملقب به سیلز United States Navy SEAL selection and training معرفی دوره بصورت عمومی مشخصا دوره های دریایی و غواصی اش بصورت آزاد آموزش داده می شود، ولی به عنوان بهترین دوره غواصی شناخته نمی شود تنها هدف آزار فرد و افزایش استقامت ذهنی در برابر مشکلات است در مورد تسلیحات و به کارگیری بحث تمرین و استاد راهنما حین کار بسیار موثر است بویژه در افزایش مهارت و دقت در مورد تاکتیک تمرین تیمی، یک مهارت بسیار مهم است که جز با تکرار و تمرین و شناخت ذهنی افراد بدست نمی آید و با تمرین ذهن ها به یک استاندارد نزدیک می شود ولی چیزی که در این میان جا ماند روحیه هست و هدف، برای چه می جنگیم؟؟؟ تقدیم به دوست و برادر عزیز جناب @MR9 به امید تولید، بهبود و تکمیل جزوات آموزشی نظامی و افزایش سواد نظامی بصورت عمومی و تخصصی و فوق تخصصی

اگر این جنگنده آموزشی قالبی بشه برای توسعه ، به کار گیری ، تست و تولید تسلیحات و آویونیک و رادار و موتور پیشرفته و سپس یه طراحی خوب برای جنگنده های چند منظوره بسیار ایده خوب و حساب شده ای است .

اگه به نقطه شروع صحبتمون و همینطور پست های من توجه کافی کرده باشید، این که هوانیروز هواپیمای توربوپراپ اینچنینی نمی خواد، نظر من نیست و اصلا موضوع بحث ما هم نیاز یا عدم نیاز هوانیروز به این هواپیما نیست. بحثمون اینه که هوانیروزی با این پس زمینه و این شرایط وقتی فرمانده نیرو زمینی از تی 90 صحبت می کنه، از نظر من از یک میلیون احتمال یکیش میتونه هواپیمای تی 90 باشه و بقیش تانک تی 90.

ممنون بیان همین نکات در عکاسی نظامی و تبلیغاتی خیلی مهم هست و نشون میده ، این کار یک کار حرفه ای هست و تیم حرفه ای نیاز داره در مورد عکس پس زمینه اضافه و افراد متفرقه زیاد داره کف و زیر وسیله اصلا خوب نیست پشت و انتهای وسیله بریده شده است در مورد خود سوژه اصلی رو اساتید باید نظر بدن

عزیز دلم ، شما ذهن خلاقی نداری و نمی دونی دشمن رو چه جوری نابود کنی که توان بلند شدن رو نداشته باشه ... قضیه ساده هست ، ایالات جنوبی آمریکا کشاورزی محور بودن ، و بزرگترین منبع درآمد سرمایه داران جنوبی زمین ، آب و برده ها بودند . حالا ایالات شمالی با سرمایه داری صنعت و تجارت محور می خواد کل ایالات متحده رو بگیره و تحت سلطه ی یک دولت به مرکزیت واشنگتن قرار بده ، ولی باید مطمئن بشوند که سرمایه داران جنوبی هیچوقت نتونند قدرت سابقشون رو به دست بیاورند ، آب و زمین رو نمی تونند مصادره کنند ولی به جاش می تونند نیروی کار تقریبا مفت ایشان رو علیه شون بشورونند و عملا یکی از سه ضلع تولید ثروتشون رو از دستشون بگیرند تا همیشه بالانس قدرت و ثروت به سمت ایالات شمالی و شمال شرقی بچرخه و دیگه نتونند مشکلات جدی براشون درست کنند ... حالا جنگ رو به بهانه ی حقوق انسانی و آزادی بردگان شروع می کنی در حالی که هدفت به دست آوردن و تحت حاکمیت قرار دادن ایالات جنوبی هست ... کافیه ذهنت رو پرورش بدی و با خودت فکر کنی چطور می تونی توانایی خصمت رو با کمترین هزینه و به صورت بلند مدت از بین ببری و سلطه ت رو برشون اعمال کنی .

خود آبراهام لینکلن معتقد به برتری سفیدپوستان بر سیاه پوستان بود همچنین مثل جفرسون برنامه اش برای برده ها آزاد کردن آنها و سپس با اردنگی از کشور بیرون کردنشان به آفریقا و جاهای دیگه (به صورت نایس دیپورت کردنشان) بود، رئیس جمهوری ترامپ یوتوپیای آبراهام لینکلن است.

موسوی مجد خائن دستگیر شده در سوریه سکونت داشته و متاسفانه با توجه به سکونت خانوادش هم در سوریه یعنی تسلط زیادی روی فعالیتهای سپاه قدس داشته در سوریه احتمالا. حالا میشه برخی ترورها و حملات اسراییل به نقاط خاص در سوریه را بهتر درک کرد. ارتباطی هم که باهاش گرفته شده توسط موساد یا در خود سوریه بوده که سیستم اطلاعات درش ضعف داره (از لحاظ زیرساخت خود کشور ) و یا در یک کشور واسط یا در ایران. نشون میده بخش ضداطلاعات سپاه قدس چقدر باید فعالتر باشه و بشه و چقدر حساس هست سطح دسترسی ها در منطقه عملیاتی و خصوصا جایی مثل سوریه. بی شرف تر (واژ ه ها وقتی به ناسزا تبدیل میشند در معنا تقلیل پیدا میکنند ولی این جا منظور ناسزا نیست که در شان انجمن نیست بلکه معنای عینی کلمه است ) از این فرد یکی هم خودشه که در سوریه جلوی چشمانش پرپر شدن اون همه ایرانی را میدیده و با این همه با دشمن خونی هم همکاری میکرده. واقعا اعدام برای چنین افرادی کم هست. واقعا کم هست.

دستاوردهای آبراهام لینکولن:

ترامپ داره دستاوردهای روسای جمهور قبلش من جمله آبراهام لینکلن رو به باد میده و کم کم باعث دو دستگی و چند دستگی در ایالات متحده میشه. کسی هم نیست این ادبیاتشو کنترل کنه.

بسم الله........ 22 خرداد 1399 وضعیت لیبی و حومه سرت حداقل فاصله نیروهای دولت وفاق با شهر سرت در حدود 25 کیلومتر است . نیروهای وفاق چند روز پیش به خیال اینکه در سرت هم پیروزی اسانی را کسب خواهند کرد با در پیش گرفتن نوار ساحلی وارد حومه شهر شده که به ناگاه نیروهای خلیفه از جناحین حملات را آغاز کردن در درگیری چند روز گذشته نزدیک به 100 تن از سربازان و دولت وفاق کشته شدن به نظر میرسد قوای خلیفه با پشتیبانی روسیه ومصر و امارات قصد دفاع سخت از شهر سرت را دارد . اردوغان اعلام کرده است نبرد در لیبی تا تصرف این شهر ادامه خواهد داشت . روسها اعلام کرده اند این شهر خط قرمز آنهاست چندین کشور از طرح اتش بس مصر استقبال کرده اند طرحی که در آن بر ضرورت تشکیل شورای رهبری منتخب و از همه مهمتر خارج شدن تمام طرفهای خارجی از لیبی تاکید میکنند یک کاروان نظامی دیگر مصر به سمت مرز با لیبی روانه شده است . السیسی چندین جلسه را با فرماندهان نظامی این کشور برای ارزیابی اوضاع لیبی بر گزار کرده به نظر شما در کدام کشورها میتوان همچنین شاهکارهای را قم زد؟؟؟؟!!! یک میل 35 که در اطراف فرودگاه طرابلس به غنیمت در امده بود بعد از تبدیل شده به دفتر یادگاری شبه نظامیان وحتی تخریب بخشهای ازآن.در حین انتقال به خود شهر طرابلس به علت عدم رعایت ارتفاع مجاز در حمل نقل به پل برخورد کرده اولین تصاویر از پرواز میگ 29 روسی در آسمان سرت . تا کنون هیچ منبعی این تصاویر را تکذیب نکرده است در پنچ روز گذشته قوای خلیفه مدعی سرنگون کردن چند پهپاد TB2 ترک بر فراز آسمان سرت سرنگون شدن . که تصاویر دو فرودن از این پهپادها به نمایش گذشته شده است همچنین در درگیریها اطراف ترهونه در مجموع چهار پهپاد توسط قوای خلیفه سرنگون شدن که دو عدد از انان خودی بوده خلیفه حفتر فرمانده ارتش ملی لیبی بعد از دیدار با عبدالفتاح السیسی با اسکورت جنگنده های مصری وارد خاک لیبی شد (البته از دور شبیه جتهای اف 15 هستن که مصر نداره وشاید م میراژ 2000)

نگاهی گذرا بر آینده نیروهای زمینی نیروهای زمینی برخلاف دیگر نیروهای هوایی و دریایی، از پراکندگی و سطوح ماموریت بسیار بالایی برخورد دار هستند که از این نظر هرگونه ارتقا و مدرن سازی و تولیدات جدید نیروها با بحث مالی و مدیریت منابع درگیر است. این سطوح عبارت اند از: - نیروی های گارد ملی و مرزبانی - نیروهای زمینی - نیروهای هوابرد - نیروهای زرهی سبک و سنگین - توپخانه - لجستیک - نیروی هوانیروز * گزارشات آینده نگرانه در خصوص نیروی زمینی FUTURE LAND OPERATING CONCEPT 2035 Unmanned Systems Integrated Roadmap FY2011-2036 Face The Future: Concepts On Force Design http://www.army.mil.nz/downloads/pdf/public-docs/2017/20170626-future-land-operating-concept-2035.pdf http://nzdf.mil.nz/downloads/pdf/public-docs/2018/Face_the_Future_Concepts_of_Force_Design.pdf https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/643061/concepts_uk_future_force_concept_jcn_1_17.pdf https://fas.org/irp/program/collect/usroadmap2011.pdf نیروهایی مثل آمریکا در وهله اول همیشه اقدام به مدرن سازی تجهیزات می کنند تا تجهیزات در مقابل پیشرفت فناوری به روز و پاسخگو باشند. اما مسیر مدرن سازی هرگز نباید با پیشرفت و تجهیز تجهیزات جدید مغایرت کند. این نکته بار مالی سنگینی بر هر نیرویی وارد می کند که آمریکا برای پرهیز از این مشکل اقدام به واگذاری یا فروش تجهیزات بعد از بروزرسانی به کشورهای متحد خود می نماید. بیشتر این واگذاری ها به کشورهایی با بنیه ضعیف مالی صورت می گیرد که توان خرید تجهیزات جدید را ندارند. برای مثال در عراق و افغانستان تانک ها و تجهیزات مورد استفاده آمریکا در جنگ بصورت کمک های نظامی به آن کشورها واگذار گردید. این اقدام دو مزیت داشت اول بازگشت هزینه این تجهیزات با کمک بندهای تعمیرات سالیانه که بصورت پنهان به کشورها اعمال می گردد و دوم اشغال بازار نظامی کشور مذکور و ایجاد زیرساخت و نیروی علاقه مند برای عقد قرارداد تجهیزات به روزتر در سال های آینده که بازار یابی برای آینده تلقی می شود. با توضیحات داده شده آینده نیروهای زمینی به دو بخش بروزرسانی و جایگزینی با تجهیزات به روز قابل تقسیم است. مسیر و نگاه به آینده در هر دو بخش بر مبنای ارتقای چابکی، کیفیت آتش، کار تیمی، دوام در میدان نبرد و هزینه است. برای این تحقق این خواسته ها، ایده هابیشتر بر استفاده از شبه پروتزها، بدون سرنشین ها، هوش مصنوعی، شبکه سازی متمرکز شده است. که نگاهی گذرا بر آینده نیروهای زمینی چنین تجهیزاتی را به رخ می کشد. 1- سربازانی با اسکلت های تقویت کننده فلزی و چشمان تیز بین و لباس هایی با قابلیت اندازه گیری علائم حیاتی 2- روبات های حمل بار و جنگجو 3- سلاح ها و گلوله هایی هوشمند با بردبلندتر و دقت بیشتر ( شناسایی هدف و تفکیک و اولویت بندی اهداف) 4- زره پوشانی تماما هوشمند با چابکی و زره بهتر (آرماتا و سیستم دفاع فعال گام های اولیه در مسیر این هدف است) 5- پهبادهایی دست پرتاب با قابلیت شناسایی و شکار 6- توپخانه هایی بردبلند با گلوله های هدایت پذیر ( بالای 500 کیلومتر برد) 7- واحدهای نظارت بر میدان با قابلیت شبکه سازی و تصمیم های بهینه با همکاری هوش انسانی و مصنوعی 8- اتاق های جراحی و درمان مجروحین کاملا اتوماتیک با قابلیت عمل از راه دور

حقیقتش یک مقداری نقد کردن به وضعیت و روند فعلی ، تبدیل شده به یک دور تکرار از گفتگوها و تحلیل ها ، عملا دوستان ما سعی می کنند وضعیت را فعال نشون بدند ولی خوب متاسفانه این طور نیست ( برحسب ان چیزی که در این زمان ، اردیبهشت 99 ) می بینیم ، صحبت کردن در این زمینه هم متاسفانه کام مخاطب را فقط تلخ می کند ، و صد البته علتش هم مشخص هست ، نبود یک مرکز / مجموعه که تخصصی ، دوستان را به چالش بکشد ، روند موجود هم نشان داده آنهایی هم که نقد می نویسند ، یا بعد از مدتی ناامید از تغییر ، کلا چپ می افتند و زبانشان تند می شود ، یا وضعیت را رها می کنند و در نهایت گروه سومی که در اقلیت هستند و معتقدند که اگر گوش شنوایی هم نباشد ، باید به یک طریقی و در حداقل شرایط خودش ، صدا را رسوند . علی الحساب این شکلی داریم جلو می ریم تا ببینیم چه میشود ...

بسم ا... والا بنده هر چیزی که الان خدمت شما عرض بکنم ، تکرار حرفهای قبلی هست و به نظرم چندان جذابیتی ندارد ولی معتقدم که حتی زیرساخت را داریم ولی این عرض همیشگی بنده هست تا زمانی که وضعیت تغییر کند ، """نوع نگاه به حوزه صنعت هوانوردی به شکل عام و هوانوردی نظامی به شکل خاص باید تغییر کند .""" فرضا" شما یک خط تولید در اصفهان راه انداختید برای ایران 140 ، اگر قرار و اراده به ایجاد یک خط تولید واقعی برای یاسین یا مشتقات استاندارد شده اف-5 باشد ، تاسیساتش آماده است . البته قطعا بنده متخصص نیستم ولی به نظرم مختصر تغییری در این تاسیسات ، می تواند پذیرای تولید انبوه واقعی مشتقات اف-5 یا همین یاسین باشد ( شاید هم در کنار هم و بصورت موازی ) و نه آن چیزی که چند وقت پیش رونمایی شد راست : تصویر خط تولید ایران-140( سال 1378 ) چپ : به اصطلاح خط تولید گونه مشتق شده اف-5 برای مقایسه سالن خط تولید اف-5 تایگر-2

سلام ببینید دوست گرامی صِرف وجود مشکلاتی که نام بردید (و درست هم هستند) دلیل نمیشه که به الزامات متوقف مانده ی هوانیروز بی توجهی بشود. یگان بال ثابت هوانیروز برخلاف اینکه معمولا اسمی ازش نبوده و نیست، اما از مهمترین بخشهای هوانیروز بوده و هست. و اینکه در سالهای اخیر به هواپیمای جدیدی مجهز نشده دلیل نمی شود که تا ابد هم همینطور باقی بماند. شما به عنوان یک فرد مطلع در حوزه مسائل نظامی، بهتر از من شاید بدونید که از همون دهه ی 60 که پی سی 7 ها وارد ایران شدند؛ بلافاصله ساخت برخی قطعات پر مصرف اونها در ایران شروع شد، در سال 68 هم با اسمبل حدود 10 فروند پی سی 7 با قطعات وارد شده و تولید شده، پروژه S.68 شکل گرفت. طبیعتا پیشرفتهای تکنولوژیک از سال 68 تا 98 در زمینه مهندسی مواد و روشهای تولید اعم از ریخته گری و CNC و ... باعث شده که دست کشور در تولید این هواپیما بالاتر بره. باز هم تاکید میکنم وجود نیازهای دیگر در نیروی زمینی (اعم از زرهی و خودرویی و .....) باعث بی توجهی به این حوزه مهم نمیشه. اونم حوزه ای که سالها بدلیل اهمیت بیشتر حوزه هواپیماهای توربوپراپ آموزشی در نهاجا، متاسفانه مغفول مانده. پس نباید دچار خلط مبحث بشیم. در نیروی زمینی بالگرد جای خود، زرهی جای خود، تجهیزات پیشرفته جای خود، هواپیمای بال ثابت هم جای خود. هیچیک جای دیگری را نمیگیره، خصوصا حوزه ای که سالها بدلایل مخلتف (مالی، دسترسی، عدم توجه و . . . ) مغفول مونده. به عنوان هواپیمای پشتیبانی نزدیک شاید خیر، ولی به عنوان نقش آموزشی-شناسایی قطعا بله.

فقط توضیحی بدم که سوبرداشت نشه، بنده مخالف تجهیز هوانیروز به اینچنین هواپیمایی نبوده و نیستم، فقط روشن کردن این موضوع بود که اگر فرمانده نیروی زمینی صحبت از تی 90 می کنه، بعید ترین فرضیه اینه که تصور کنیم راجع به نمونه ای از پی سی 7 داره صحبت می کنه. همونطور که پیش از این هم شاید در تاپیک هایی گهگاه راجع به این موضوع صحبت کردیم و احتمالا از نگاه من اطلاع دارین، به شخصه خیلی طرفدار این موضوع بوده و هستم که به این هواپیما حالا در قالب هر نیرویی بسیار نیاز داریم و اصولا ای کاش ورودمون رو به صنعت هوایی نظامی سرنشین دار با تمرکز بر توسعه و تولید انبوه همچین هواپیمایی آغاز می کردیم.

محمد گرامی نظر شما رو به عنوان یک پاسخ صرف به سوال من برام قابل قبوله ولی از نظر یک شخص تحلیلگر نظامی آشنا به شرایط این کشور خیر در بستر گفتوی مربوط به این تاپیک خیر. بله اگه مستقل از هر گونه شرایطی بخوایم صحبت کنیم نیروی زمینی هم می تونه مجهز به همچین هوایی بشه برای کارکردی که شما فرمودین. اما وقتی داریم راجع به فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1399 صحبت می کنیم، بعید ترین فرضیه ای هست که قابل قبول هست. کشوری که تا الان نیروی هواییش بوده که به اینچنین هواپیمایی مجهز بوده، باز کشوری که سالهاست هواپیمای جدیدی برای نیروی هواییش نتونسته تهیه کنه. اتفاقا نیروی هوایی که قطعا برای نیاز های آموزشی هم با توجه به فرسوده بودن هواپیماهای موجود قطعا به این هواپیما نیاز داره و بنابراین در اولویت خواهد بود. جایی که اگه کارهایی در جهت توسعه هواپیمای نظامی انجام شده یا توسط نیروی هوایی بوده یا وزارت دفاع در ارتباط مستقیم با نیروی هوایی. جایی که علی رغم تلاش و تمایل بیش از 30 سال هنوز امکان تولید انبوه هیچ گونه هواپیمای نظامی حالا چه آموزشی چه رزمی میسر نشده. نیروی زمینی که در حال حاضر در حوزه تجهیزات اساسی بسیار ساده تر نیاز به بروزرسانی و تقویت داره، از تجهیزات انفرادی بگیرید تا خود تانک یا خودروهای زرهی که به نوعی شاخصه ویترین نیروی زمینی هست، و بنابراین یک همچین هواپیمایی یک تجهیز سوپرلاکچری براشون حساب میشه. هوانیروزی که در تاریخ نزدیک به نیم قرنیش تا الان به اینچنین هواپیمایی مجهز نبوده و اگه اشتباه نکنم اصلا تا کنون فاقد هر گونه هواپیمای نظامی بوده. مضاف بر اینکه خود ناوگان بالگردی این نیرو هم با توجه به سن بالایی که داره احتمالا نیاز به بروزرسانی و شاید جایگزینی داره، در حوزه بروزرسانی ها رو خود ناوگان موجود هم اونچه که به نظر میاد اینه که اون طرح های ارتقایی هم که تا الان گهگاه معرفی شده به نظر در کمیت بالا پیاده سازی نشده. با در نظر داشتن همه این مسائل، اگر زمانی هواپیمای تی 90 ای توسعه داده بشه و به تولید انبوه برسه، اول اونکه اونقدر اتفاق بزرگی در صنایع هوایی هست که من به خودم می تونم این اجازه رو بدم که اون رو یک نقطه عطف در صنعت هوایی بدونم بنابراین این اتفاق با پوشش تبلیغاتی فراوان خواهد بود و قطعا اگر هواپیمای تی 90 ای به عنوان کپی پی سی 7 به تولید انبوه برسه اولویت با نیروی هوایی هست ما خبرش رو از اون نیرو باید بشنویم ، به قولی ابتدا نیروهای مرتبط تر اونقدر اشباع بشن از این تجهیز که سرریز بشه به سمت نیروهایی مثل نیروی زمینی. و اگر قرار باشه هوانیروز به اینچنین هواپیمایی هم مجهز بشه یک تحول در تفکر رزم این نیرو خواهد بود و قبل از معرفی و خبر از ابزار این تغییر تفکر سازمان رزم، خود این تغییر و تحول معرفی خواهد شد. و بر مبنای اونچیزی که تا الان شناخته شده بوده برای نیروی زمینی و هوانیروز ، این تجهیز جزو ابزارهای تعریف شده این نیرو نیست.