هجمه رسانه ای و استیصال روانی سوم: ارائه راه حل برای عدم تکرار در چنین شرایطی در قسمت اول گفته شد که و در قسمت دوم تفکیک مشکلات و لایه های تهدید بیان شد حال سوال این هست چطور؟؟؟ چطور باید ارائه ای داد تا افراد دستورالعملی ذهنی در تفکرشان پدید بیاید و بتونن در این هجمه واقعیت را از دست ندهند و مسیر رو گم نکنند؟؟ این سناریو کوتاه تمام اصل راه حل هست تو زندگی همه ما دچار هجمه هایی از طرف اطرافیان خود شده ایم ولی اگر یک بار بنشینیم و همه نگرانی ها و حرف های دل و حرف های دیگران را بنویسیم بعد دسته بندی کنیم و و مشکلاتی یکسان با اسم های متفاوت را کنار هم گرد آوریم، در نهایت مشکلات در حدود 6 دسته خلاصه خواهد شد برای هر دسته راه حل در آوریم و مسیر راه تعریف کنیم این کار ذهن را آرام و فکر را ساده و خطی می کند که آرامش بخش است بویژه که راه حل و مشکلات جلوی چشمان ما هست و ما احاطه کامل روی قضیه داریم از اون به بعد هر وقت دچار هجمه شدیم، حرف ها رو می تونیم تشخیص بدیم و همون لحظه به خاطر بیاریم کدام مشکل چقدر مرتفع شده یا چه مانعی دارد و دیگر به خودمان جواب سربالا یا کلی نمی دهیم بلکه دقیق می دانیم جریان از چه قرار است و ضعف و قوت کجاست دقیقا شبیه عملکرد فهرست راهنما و خلاصه نکات مهم در یک کتاب قطور ولی باز لحظاتی پیش می آید که هجمه به قدری بالا هست که ادم از سخن گفتن باز می مونه و تنها می تونم بگم که این لحظات سخت هم باعث بهتر شدن بیان و دفاعیات ما می شود و با حرف دیگران به راحتی تغییر مسیر نمی دهیم و اگر بدهیم نکته جذابی در کار هست همه اینها به مرور زمان و تمرین بدست می آید ولی چطور این مطلب رو میشه انتقال داد که تاثیر بذاره و تغییر ایجاد کنه این روش رو بصورت کامل تر رسم نقشه ذهنی می گویند الگوهای کلی و شاخه ای هم برای این روش وجود دارد ولی شاید ساده ترین ابزار تمرین فیلم های انگیزه بخشی باشد که انسان را در مقابل هجمه قوی تر می کند مثال از راکی سیلوستر استالونه https://www.aparat.com/v/g4CtK **** نکته مهم ***** همه این ها برای آرامش و فکر کردن درست در مورد مشکلات و پیدا کردن مسیر حل و پیمودن آن است نه به عنوان ابزاری برای فراموشی و فرار یا توجیه مشکلات برای مثال همه این حرف ها فشار مشکلات اقتصادی رو از بین نمی بره فقط فشار روانی مشکل رو از بین می بره تا انرژی بیشتری فقط برای روان و فشار روانی از دست ندهیم و تمرکز بیشتری رو اصل داستان داشته باشیم پس بیاییم خودمان به خودمان تیکه نزنیم و خودمان را تحقیر بی خود نکنیم - یک جمله را سعی کردم از واقعیت بگم بدون خود تحقیری: ** در نهایت این سه گزارش رو امیدوارم به اینفوگرافی و کلیپ تبدیل کنیم تا تاثیرش بیشتر بشه تشکر از دوست خوبمان @HRA بابت نکات خوبشان که در این گزارش استفاده شد تقدیم به دوست عزیز @MA5 که فشار مشکلات زود احساساتیش میکنه

صندلی پرتاب خلبان ( قسمت آخر، شرکت شرکت مارتین بیکر طراح) شرکت آثار هواپیمایی مارتین توسط جیمز مارتین در سال 1934 به عنوان طراح هواپیما شروع به کار کرد. اما در یکی از آزمایش های پروازی خلبان تست دچار سانحه و کشته شد این اتفاق باعث شد جیمز تمرکز خود را بر نجات جان خلبان متمرکز کند. پس از مطالعات و تحقیقات خروج اجباری خلبان همراه با صندلی بهترین و جذاب ترین راه برای خروج از هواپیما هست و این آغاز تولد صندلی پرتاب خلبان بود. در حال حاضر 10 درصد سهم بازار صندلی های نجات متعلق به این شرکت هست. تاریخچه شرکت مارتین بیکر و ادغام با سافران https://www.safran-martin-baker.com/smbf_web/UK/history.awp سایت معرفی صندلی های مشترک شرکت سافران و مارتین بیکر https://www.safran-martin-baker.com/smbf_web/UK/ejection-seat-MK10.awp بروشور تبلیغاتی در مورد تولیدات شرکت مارتین بیکر طراح و سازنده صندلی پرتاب خلبان https://www.tara-aerospace.com/pdf/Aircraft_Products_Martin_Baker.pdf توضیحات در مورد شرکت مارتین بیکر طراح و سازنده صندلی پرتاب خلبان https://www.faaaa.asn.au/wp-content/uploads/2016/09/MartinBakerDevelopment.pdf کتابچه فنی صندلی پرتاب خلبان مدل FM-55-43 طراحی شرکت مارتین بیکر https://www.bits.de/NRANEU/others/amd-us-archive/FM55-43%2882%29.pdf کتابچه فنی صندلی پرتاب خلبان مدل TM-55-1680-308-24 طراحی شرکت مارتین بیکر https://www.liberatedmanuals.com/TM-55-1680-308-24.pdf

بسمه تعالی به مناسبت سالروز شکار پهپاد آمریکایی گلوبال هاوک توسط سامانه سوم خرداد، ویدیویی از پدافند هوایی سپاه و سامانه سوم خرداد منتشر شد که حاوی تصاویر جدید و نکات جالبی بود. یکی از مهمترین این تصاویر حضور یک تلار سامانه سوم خرداد بر روی یک کشتی در حال حرکت و شلیک این سامانه بود. این تصاویر اولین اطلاعات منتشر شده از تست این سامانه در شرایط دریا، و نیز اولین تصویر شلیک در حال حرکت تلار آن بود. اما نکته دیگری که کمتر مورد توجه قرار گرفت نیز در تصاویر مربوط به تست دریایی سوم خرداد وجود داشت. در بخشی از تصاویر تلار این سامانه مجهز به 3 موشک دیده می شود که 2 موشک از نسل جدید موشک طائر که در شکار گلوبال هاوک نیز بکار رفت هستند که 105 کیلومتر برد دارند و از سیکر راداری بهره می برند، موشک وسطی اما موشکی ست با سیکر کاملا متفاوت که برای اولین بار تصویری از آن دیده شد. موشک مذکور بر خلاف موشک های میان برد ایرانی دیگر که عموما دارای سیکر آشیانه یاب هستند، دارای یک سیکر الکترواپتیکال است که طراحی کاملا به خصوصی دارد. در مورد استفاده از سیکر الکترواپتیک یا حرارتی در موشک های پدافندی به خصوص در ارتفاعات پایین محدودیت های جدی وجود دارد؛ چنانچه سرعت موشک از حدی فراتر رود به دلیل ایجاد استکاک شدید با هوا و ایجاد حرارت که بیشترین میزان آن در نوک موشک متمرکز است، عملکرد سیکر های حرارتی دچار اخلال جدی می شود، به همین جهت موشک های پدافندی با سیکر حرارتی یا تصویر ساز فروسرخ عموما دارای سرعت هایی کمتر از 3 ماخ هستند. در مورد موشک های برد متوسطی چون طائر و صیاد-2 (این 2 موشک از نظر ابعادی و طراحی ظاهری بسیار شبیه به یکدیگر بوده به نحوی که تنها از اندک تفاوت هایی در بالک های میانی و بالک های هدایت گر انتهایی از یکدیگر قابل تمیز هستند که با توجه به زاویه تصویر تشخیص دقیق اینکه این موشک نوعی از صیاد-2 است یا طائر ممکن نیست، اما به جهت آنکه پدافند سپاه کاربر موشک طائر است و نیز 2 موشک لود شده دیگر نیز از نوع طائر است، احتمال بیشتری داده می شود که موشک مورد بحث نیز نسخه ای از موشک طائر باشد.) عموما شاهد سرعت هایی بیشتر از 4 ماخ هستیم. برای غلبه بر این مشکل طراحان ایرانی دست به ابتکار جالبی زده اند که البته استفاده از آن سابقه نیز داشته است و خصوصا پیشتر آمریکایی ها در طراحی سیکر موشک ضد بالستیک تاد از آن بهره برده اند. اول آنکه محل قرار گیری لنز سیکر از دماغه موشک به زیر رادوم که از مواد شفاف، احتمالا نوعی سرامیک، ساخته شده منتقل شده است تا از نقطه تمرکز استکاک و تنش حرارتی به دور باشد. در مرحله دوم به جهت دور کردن هرچه بیشتر تنش حرارتی از جداره شفاف سیکر، در طراحی دماغه به جای نوک تیز از نوک پخ استفاده شده است که گرچه به لحاظ ایرودینامیکی دارا بودن نوک تیز برای سرعت های مافوق صوت بهتر است، اما این نوک پخ باعث می شود تا تنش های حرارتی از اطراف دریچه سیکر تا حد امکان دور شود. علاوه بر این، بخش نوک دماغه موشک که روی رادوم شفاف قرار گرفته از ماده سیاه رنگ ماتی ساخته شده است که به نظر می رسد از مواد فدا شونده کامپوزیتی ساخته شده باشد. این مواد به ویژه در صنایع هوافضا جهت ایجاد سپر حرارتی بکار گرفته می شوند. کاربرد این مواد به این گونه است که در محل هایی که مورد شوک یا تنش حرارتی قرار می گیرند بکار گرفته می شود، این مواد قابلیت جذب حرارت بالایی داشته در عین حال ضریب انتقال حرارت بسیار پایینی دارند که موجب می شود بتوانند میزان حرارت خیلی زیادی را جذب کنند که منجر به سوختن و یا تصعید آنها می شود و از سوی دیگر حرارت بسیار ناچیزی را به قسمت های مجاور سازه وسیله هوا-فضایی انتقال می دهند. مساله دیگر حائز اهمیت در این پیکرده بندی آن است که به جهت محل قرار گیری سیکر، می توان از سیکر های بزرگتر با دهانه دیافراگم وسیع تری استفاده کرد که از یک سو پیچیدگی و هزینه های ساخت سیکر را کاهش می دهد، از سوی دیگر باعث می شود میدان و برد دید بیشتری توسط سیکر کسب شود.

اشنایی با 11 هواپیما انگل تاریخ ! زندگی انگلی و افرینش این گونه از هواپیما ها شاید تاریخی به درازای تاریخ هوانوردی داشته باشد. بهترین تعریف برای این پرنده را باید در توصیف ویژگی اصلی انگل ها در طبیعت یافت. پرنده های انگلی به رده ای از هواپیماها گفته میشود که برای پرواز خود نیازمند به یک هواپیما دیگر میباشند ! این پرنده ها اما بر خلاف انگل ها به شدت مفید میباشند و برای اهداف چون تحقیق واموزش و یا اهدافی کاملا در راستای خدمت به بشریت از هواپیما میزبان بزرگتری و در دل اسمان به پرواز در می ایند.در این نوشته سعی به بررسی 11 پرنده درخشان تاریخ که که این وجه تمایز خاص را داشته اند شده است. 11- Porte Baby بریتانیایی در تقابل با زپلین های المان ! این طرح با وجود ظاهری نسبتا ساده اما یک انقلاب در دنیا هوانوردی در زمان خود محسوب میشد.ایده طرح استفاده از یک قایق پرنده بزرگ به نام Porte Baby طراحی شده توسط جان سیرل پورت و حمل یک هواپیما مهاجم بریتانیایی به نام بریستول اسکوت توسط ان برای حمله برعلیه کشتی های هوایی هلیومی زپلین المانی در جنگ جهانی اول بود.Porte Baby در اصل یک قایق پرنده بزرگ بود که برای گشت دریایی در خدمت نیروی هوایی بریتانیا قرار گرفته شده بود. این قایق پرنده بزرگ مانند سایر پرنده های ان دوره از سه جز اصلی ساخته شده بود چوب و پارچه و همچنین نصب 3 موتور رولزرویس 260 اسب بخاری بر روی ان و نقش افرینی 2 خلبان و 3 مسئول تیربار این قایق پرنده را به عنصری موثر در نیروی هوایی بریتانیا تبدیل کرده بود.با اینکه از اولین پرواز Porte Baby در سال 1915 تا اتش بس سال 1918 یازده فروند از این پرنده شناور ساخته و به خدمت گرفته شده بود اما جدا از نقش اصلی ان تهدیدی چون زپلین های المانی در تهاجم به خاک بریتانیا جان سیرل پورت را به فکری عمیق در راستای دفع این تهدید انداخته بود .همانطور که ذکر شد این طرح پیشنهادی برای مقابله با تهدیدات زپلین ، سوار کردن یک هواپیمای جنگنده کوچک بریستول اسکوت بر روی Porte Baby بود این ترکیب پس از پرواز به گشت زنی در دریای شمال ، شرق جزایر بریتانیا می پرداخت. واگر در ان هنگام با یک زپلین روبرو می شد ، این جنگنده آزاد می شد تا یک رهگیری را انجام دهد و پس از نابودی هدف بر روی زمین فرود اید. برای عملیاتی کردن این طرح تستی نیز انجام گرفت ابتدا یک Porte Baby برای کسب توانایی انجام نقش میزبان اصلاح شد همچنین مسئولیت پرواز این میزبان توسط خود جان سیرل پورت پذیرفته شد سپس یک فروند بریستول به شماره 3028 موفق به جدایش از ان و پرواز در ارتفاع 1000 پایی بالاتر از ان نیز شد. با وجود کسب این پیروزی اما این طرح از سوی فرماندهان به دلایلی چون ریسک بسیار بالا وهمچنین توسعه هواپیماهایی رهگیر قدرتمند متوقف شد. اما ایده اصلی به عنوان پیشگام اجرای طرح های بزرگتری در اینده در تاریخ ماندگار شد. 10- X-15 و بوئینگ NB-52 عاشقانه ای میان میزبان و انگل! بیشتر هواپیماهای سری X زندگی انگلی داشتند.برای بررسی دقیق تر ابتدا باید به سالها قبل تر و به سال 1947 بازگشت درست زمانیکه چاک ایگر X-1 خود را با سرعتی فراتر از سرعت صوت و درست میان صفحات کتاب های تاریخ هوانوردی فرود اورد.چاک در ان زمان این امکان را داشت که در کمال ارامش در هواپیما میزبان بی-29 بنشیند و هنگامیکه هواپیما میزبان به سرعت و ارتفاع مورد نظر رسید درب X-1 خود را باز نموده و با نشستن در ان و کمی صبر و گذشت زمان اندکی با سرعتی دلهره اور قلب اسمان ابی را بشکافد.این ویژگی مطلوب به دلیل ابعاد بزرگ بدنه X-15 و برای کسب سرعت های بسیار بالاتر قابل تکرار نبود خلبان X-15 مجبور بود قبل از پرواز NB-52 میزبان درون X-15 خود که درست در زیر بال هواپیماNB-52 قرار گرفته شده بود بنشیند. پروازهای X-15 ممکن است بیش از پنجاه سال پیش انجام شده باشند اما هنوز هم باورنکردنی هستند. در 199 پرواز طی کمتر از ده سال ، بارها و بارها از رکورد های قبلی فراتر رفتند X-15 را بایدسریعترین هواپیمای سرنشین دار تاریخ دانست 6.7 ماخ ( 7274 کیلومتر در ساعت یا بیش از 2 کیلومتر در ثانیه). در این ازمایش ها در دو نوبت از خط کارمن ، یا همان 100 کیلومتر بالاتر از سطح دریا فراتر رفتند ، و به طور کلی تصور می شود که وارد فضای بیرونی جو نیز شده اند. NB-52 میزبان در حقیقت تغییر یافته یک فروند RB-52 شناسایی بود که توسط ناسا در سال 1959 مجهز وتغییر یافته بود.از مهمترین تغییرات اعمال شده نصب یک پایلون میان بدنه و موتور برای اتصال X-15 و سایر احجام مورد ازمایش مانند موشک های پگاسوس و یا طرح هایی چون X-24 نیز بود.NB-52 در سال 2004 بازنشسته شد. چه کسی در تصویر دیده میشود؟ نیل امسترانگ با رکورد پرواز 12 دقیقه با X-15 وی درباره این پرنده افزوده است X-15 یگ گام بزرگ برای بشریت بوده است X-15 هرچند موفقیت های زیادی برای ناسا در توسعه فناوری به همراه داشت اما مانند بسیاری از تحقیقات هوانوردی حوادث زیادی نیز به دنبال خود داشت که درمهمترین ان یه دلیل نقص فنی سیستم کنترل پرواز و فرود وحشتناک ناشی از ان خلبان مایکل ادامز کشته شد. این حادثه و دیگر اتفاقات تلخ و همچنین مسائل مالی باعث شد اخرین پرواز X-15 افسانه ای در سال 1968 انجام شود وبرای همیشه پرونده این پرنده پیشگام در تاریخ هوانوردی بسته شود. تصویری یک NB-52 قبل از رها کردن X-15 به تکه های یخ روی مخزن اکسیژن مایع X-15 توجه کنید ادامه دارد...

جالب است (البته مایه شرم) که دکتر سورنا ستاری هم گفت موتور اوج قرار بود که بیست سال پیش به تولید انبوه برسد. این بیست سال دقیقا” همان دو دهه ای است که ما را از امارات و ترکیه و ... عقب انداخت. ننگ و نفرین ابدی بر حرام خواران و پرستو بازانی که در آن دو دهه کشور خود و آینده آن را به ثروت حرام اندوزی و شهوت رانی در برج‌های شمال تهران و ویلاهای سواحل ترکیه و ... فروختند.

خرج گود صنعتی خرج انفجار مقدار مواد منفجره ای است که هنگام منفجر شدن ، کار مکانیکی انجام می دهد. انرژی مواد منفجره برای انفجار در صنایع معدنی و شهر سازی ، برای سوراخ کردن و جوشکاری فلزات ، برش و تخریب سازه های مختلف و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. - خرج انفجاری متمرکز ، - خرج انفجاری خطی و - خرج های شکل یافته (خرج گود) خرج های شکل گرفته به دلیل امکان تمرکز انرژی آزاد شده از انفجار با سایر خرج ها متفاوت است. یک سیلندر مواد منفجره با یک حفره توخالی در یک انتها و یک دتوناتور ماده منفجره در انتهای آن به عنوان یک بار توخالی (تهی شده) شناخته می شود. در صورتی که حفره توخالی با یک لایه نازک از فلز ، پلاستیک ، سرامیک یا مواد مشابه روکش شده باشد ، آستر راتشکیل می دهد و هنگامی که بار انفجاری منفجر شود تشکیل جت می دهد. افزایش عمق نفوذ خرج های شکل یافته با حرکت دادن بار در فاصله مشخصی از هدف (فاصله stand off) حاصل می شود. عملکرد بارهای شکل یافته و تأثیر فاصله standoff و آستردر بصورت شماتیک در شکل نشان داده شده است. خرج های شکل یافته با توجه به شکل و میزان تمرکز انرژی تراک می تواند به دسته های زیر تقسیم شود: - شارژ های مخروطی شکل یا سوراخ کننده ها و - شارژ های خطی یا برشی. از شارژ های مخروطی شکل یا سوراخ کننده ها برای سوراخ کردن هدف استفاده می شود. آستر از نوع مخروطی است و انرژی انفجار بر روی نقطه تزریق متمرکز است. از شارژ های شکل خطی برای برش مواد مورد نظر استفاده می شود. آستر از نوع منشور است و انرژی انفجار در امتداد محور طولی متمرکز شده است. عملکرد شارژ های شکل مخروطی با عمق سوراخ ایجاد شده ارزیابی می شود ، در حالی که عملکرد خرج خطی با حداکثر ضخامت ماده ای که قابل برش است تعریف می شود منابع در انتها ذکر خواهد شد. انشاالله ادامه خواهد داشت.

سلام یکی از مسائل مهم که باید در این زمینه بررسی شود تبلیغات القائی می باشد . با اینگونه تبلیغات ذهنیت و حافظه تاریخی افراد بازنویسی شده و ذهنیت جدیدی به آنها القاء می شود . این گونه تبلیغات دارای 3 بخش اصلی است : محور القاء : هدف اصلی تبلیغات است که می خواهید در ذهن مخاطب به وقوع بپیوندد . محمل القاء : آن مواردی است که به وسیله آن محور القاء را توجیه می نمایید . سوژه القاء : اتفاقات و وقایعی است که شما تبلیغات را در بستر محمل القاء آغاز می کنید (حتی می توانند واقعی نباشند) . نکته مهم این است که در اینگونه تبلیغات به گونه ای عمل می شود که محور مورد نظر برنامه ریز آشکار نشود و به صورت آهسته در ذهن خود مخاطب ایجاد گردد . یک مورد دیگر هم اینگونه تبلیغات دارند با عنوان ضریب القاء که میزان تکرار تبلیغات القائی را نشان می دهد . در واقع اصل ضروری در اینگونه تبلیغات تکرار مداوم مفهوم محور القاء در سوژه ها است . مثلا اگر یکی از محور های القائی درباره ما القاء ویران شدن کشور در زیر نظام حاضر باشد ، یکی از محمل های القاء می تواند حوادث طبیعی و غیرطبیعی انتخاب گردد و سوژه های آن هم که بسیار زیاد هستند . پ ن – یافتن محور های این مدل نیازمند جمع آوری اطلاعات و کار دقیق آماری است که می تواند زمان زیادی را به خود اختصاص دهد .

صندلی پرتاب خلبان ( قسمت دوم، بررسی رقیب) همیشه حوادث سخت بد نیست و ممکن است سبب یادگیری از دشمن شود که یکی از نکات شرکت های موفق بوده است. بعد از حادثه برای میگ 29 در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1989 و پرش تاثیرگذار خلبان در ارتفاع پایین، مطالعه روی این صندلی پرتاب جنگنده روسی انجام شد. آزمایشگاه آرمسترانگ روی صندلی پرتاب k36D ساخت شوروی ( صندلی پرتاب میگ 29) مطالعاتش را شروع کرد و نتایج را در گزارشی ارائه نمود که در ارتقا صندلی های نجات خلبان غربی بسیار موثر بود. مطالعه آزمایشگاه آرمسترانگ روی صندلی پرتاب k36D ساخت شوروی ( صندلی پرتاب میگ 29) https://pdfs.semanticscholar.org/22f7/7e5b42ca1fb811c9074bfdb8c82b4f1d8805.pdf گزارش بازرسی دپارتمان دفاعی آمریکا در مورد ارتقا صندلی های ایجکت خلبان https://media.defense.gov/2015/Mar/09/2001713475/-1/-1/1/DODIG-2015-090.pdf اینفوگرافی در مورد چتر نجات کا 36 دی

هجمه رسانه ای و استیصال روانی قسمت دوم: تفکیک لایه های دردها و احساسات و تفکیک ریشه های هر مشکل وقتی مشکلات پیچیده است دنبال یک راه فرار گشتن و پاک کردن صورت مساله اشتباه ترین کار هست بلکه باید ایستاد و مشکل رو حل کرد هرچند انرژی نداشته باشیم و به استیصال رسیده باشیم اولین گام درک این نکته که کسی مشکلات ما را حل نمی کند و معجزه ای جز ما مشکل را حل نخواهد کرد و همیشه هستند افرادی که مسخره می کنند و طعنه می زنند ولی اقدام درست را باید خودمان درک کنیم و به آن باور داشته باشیم دومین گام تفکیک مشکلات هست وقتی می خواهیم این مشکل رو حل باید اون رو به قسمت های ساده تر تفکیک کرده و راه حل های ساده برای اون انتخاب کنیم و اگرنه حل ما غیر ممکن و نشد می گردد سومین گام دسته بندی و مستندسازی راه حل ها برای مرور در آینده نزدیک و دور است تا دوباره مجبور به دوباره کاری نشویم و وقتی هجمه به ما برخورد کرد با نیم نگاهی به راه حل خودمان را باز یابیم و اسیر احساس نشویم و اگر در این هجمه ها نکته جدیدی گفته شد آن را سریع دریابیم و راه حل های خود را ارتقا دهیم ( که راه حل ها بسته به زمان، تجربه و مکان نیاز به ارتقا دارند) در سیستم های آتش نشانی و اورژانس همیشه دستور العمل های اماده هست تا در اوج گیجی و هیجان درست ترین کار صورت گیرد با کمترین اشتباه این دستور العمل ها را در نیروهای نظامی می بینیم بویژه خلبانان حالا وضعیت ایران و تحلیل لایه های درد به بخش های ساده - فشار اقتصادی و فاصله طبقاتی و فساد - تهدید نظامی و بهم خوردن موازنه - مقایسه پیشرفت نظامی و غیرنظامی کشور با کشورهای اطراف - ضعف شدید رسانه ای - نبود یک پلن و مسیر آینده امیدبخش - ریا ، ادعا و بی عملی مسئول نماها در مقابل مشکلات و تهدیدها و تکرار اشتباهات - فشار به متحدین مقاومت و نگرانی از نابودی آنها - و مواردی که دوستان باید اضافه کنند و ترس ها، نگرانی ها و دردهایشان را که در دل همین احساساتشان می چرخد را لیست کرده و بدون نتیجه گیری اعلام کنند این مسائلی که گفته شد با هم درگیرند ولی راه حل های متفاوت و جواب های متمایز دارند که اگر هرکدام جداگانه تحلیل و حل شود، استیصال از بین رفته و تصویر واضحی از واقعیت بدست خواهد آمد این بحث علارغم قرار گیری در جنگ رسانه شامل بحث نبرد هیبریدی هم می شود این راه حل ها کلی هست ولی با یکم جزئ نگری کامل تر و آرامش بخش تر می شوند در بحث اقتصادی راه حل مبارزه با فساد، ایجاد شفاف سازی، کمک شبه کوپنی به اقشار ضعیف در بحث موازنه نظامی راه حل ایجاد سناریو برخورد، بویژه در مرزهای طرف مقابل و زدن آرکیو و یا شار تیم های جاسوسی در خاک همسایگان در بحث مقایسه با دیگران راه حل همین تاپیک این مطلب را ارائه داده است، شیوه رسانه ای باید اصلاح شود و سواد رسانه ای بالا رود در بحث ضعف رسانه راه حل همین تاپیک این مطلب را ارائه داده است، شیوه رسانه ای باید اصلاح شود و سواد رسانه ای بالا رود در نبود یک مسیر امید بخش راه حل برنامه ها و مسیر اهداف کلی و عمل به اونها و نشون دادن آینده (پوستر مسیر آینده یک نمونه هست) در بحث مسئول نماها راه حل اجبار به عذر خواهی، استعفا و محاکمه این افراد در بحث فشار به مقاومت راه حل بازنگری به همه فرود و فراز ها در تجربه یمن، لبنان و سوریه و اشغال افغانستان و عراق این موارد رو مطالعه کنید تا راه حل ها و بحث ها را از دل اصل تاپیک ها ببینید دیر وقت است، امیدوارم دوستان نگران یا امیدوار لیست دردها و راه حل ها را کامل تر کنند و به جای اه و افسوس تحلیل واقع بینانه و مهندسی بدهند که مسیر درست چیست یادمان باشد همه چیز را قاطی کردن می شود آش با یه من روغن

صندلی پرتاب خلبان ( قسمت اول، معرفی فرآیند خروج) با ورود هواپیما به نبرد در جنگ جهانی، تلفات آگاهانه پرنده ها بسیار زیاد شد و نجات جان خلبان ها به یک هدف مهم تبدیل شد فرآیند نجات خلبان از جنگ جهانی اول تا بعد از جنگ جهانی دوم بصورت دستی بوده و خلبان با خروج از کابین اقدام به پرش و باز کردن چتر نجات می نمود ولی با ورود به عصر جت دیگر این روش ممکن نبود و فرآیند نجات خلبانان بصورت خودکار انجام شد سرفصل های آموزشی دوره صندلی پرتاب (جهت استاد) https://www.raeng.org.uk/RAE/media/Publications/Curriculum%20resources/RAF100/4-Ejection-Seat-Teacher.pdf دوره تجهیزات ایمنی خلبان (شامل صندلی پرتاب) http://navybmr.com/study%20material/14218A.pdf معرفی تجهیزات و الگوی مونتاژ صندلی پرتاب خلبان http://www.gbairspares.co.uk/reference/2ca.pdf دوره آموزشی تجهیزات مکانیکی پرواز (شامل صندلی پرتاب) https://www.militarynewbie.com/wp-content/uploads/2013/11/US-Navy-course-Aviation-Structural-Mechanic-E-NAVEDTRA-14327.pdf صندلی نجات اف 18 دی : مدل Mk14 Ejection Seat - Martin-Baker http://martin-baker.com/products/mk14-ejection-seat/ مراحل پرتاب خلبان در ارتفاع پایین :

انشااله کسی باشه که به توصیه های عزیزان عمل کنه .

نكته دقيقا همين جاست، اطلاعات در هم ريخته از نداشتن اطلاعات بدتر هست اينترنت در نگاه اول كلي اطلاعات و نظر ها به ارمغان اورد ولي حجم بالاي اطلاعات از توان ذهني ما بيشتر است و در موقع موفقيت موجب نديدن ضعف ها و اعتماد كاذب و در مشكلات باعث نااميدي و استيصال مي شود راهكار ايجاد يك دسته بندي و راهنماهاي ساده و كاربردي هست كه فرد در مقابل اين حجم اطلاعات تسليم نشود اگر بخواهيم مقايسه خوب داشته باشيم، هجمه اطلاعات و رسانه شبيه يك باران سيل اسا هست كه يا بايد با سد ابي كنترلش كني و يا با سازه اي توزيع اب و اگرنه سيل مي شود و خرابكارى سد يعني سانسور يا صداي بلند رسانه اي يا اعتماد عمومي كه عملا نداريم توزيع هوشمندانه يعني اماده سازي ذهن و صحبت در مورد مشكلات و مسير رفع مشكلات كه ذهن به هنگام موج رسانه هر مشكل را به كانال خود بفرستيد

پرتاب ماهواره تصویربرداری الکترواپتیکی افق ۱۶ توسط ماهواره بر شاویت از پایگاه پلاخیم اسراییل واحد ۹۹۰۰ مسئول بهره برداری از این ماهواره می باشد بر خلاف مسئولین عشق دوربین ما اسراییل عواقب مانور زیاد رو موشکی و فضایی رو میدانند نگارش خبر و اظهارات مسولین اسراییل ببنید علیه ایران https://m.jpost.com/breaking-news/ofek-16-observation-satellite-launched-into-space-by-defense-ministry-634007/amp من باب اشنایی سهم البیت سیستمز در طراحی دوربین و رافائل در موتور مراحل فوقانی ماهواره بر شاویت البته اطلاعات بیشتر میتوانید از وب سایت ها شون دانلود کنید البته این ماهواره سری افق در خدمت ارتش اسراییل است و با ماهواره های تجاری شرکت ایمج ست وابسته به صنایع هوافضا فرق دارد البته شرکت ایمج ست بخشی از اطلاعات ارتش اسراییل نیز تامین میکند سوال بزرگ اینه چرا ازمایشگاه های این شرکت ها مورد هدف قرار نگرفتند توسط جماس یا جهاد اسلامی https://www.aparat.com/v/m8O9W/Space_IMINT_Solutio https://www.aparat.com/v/j1mBa/RAFAEL_SPACE_PROPULSION_(1)2019 https://www.aparat.com/v/i5VuR/RAFAEL_Space_Propulsio پی نوشت: ویدئو پرتاب افق ۱۶ https://www.youtube.com/watch?v=lMUMERLjLAs

یک موضوعی که من به شخصه در اغلب پست هام در این رابطه بهش اشاره می کنم بحث واقع بینی است. یعنی شاید بخشی از این استیصال شکل گیری یک ذهنیت غیرواقعی در تناسب امکانات و موقعیت هاست. بین ما و دشمن. حتی سطحی هم تاملی کنیم در ماجرا از دید یک ناظر بیرونی توان و وسعت جبهه دو طرف در تمام حوزه ها شبیه به یک شوخی است ( اقتصاد، حمایت سیاسی و بین المللی، کشورهای متحد، قوای نظامی، رسانه ای، فنی و تکنولوژیک، مالی، حمایتهای مستقیم و در نتیجه موقعیت های جغرافیایی و فضایی و اجتماعی و مداخله گر در همون قدرت غیرقابل مقایسه طرف دیگر و ...) از این منظر وقتی بیرون از ذهنیت لحظه ای خودمون ( که برای همه ما وجود داره، کم یا زیاد، احساساتی یا منطقی افراطی و ...) به ماجراها نگاه کنیم و جامع به مسائل ورود کنیم شاید این استیصال جاش را به درک واقعیت های موجود بده و در این شرایط هم خطاها و کمبودها و کاستی ها و غلط ها بهتر ( و واقعی تر نه آلوده به توهمات و موهومات ساخته شده در ذهن ها که باعث توقعات و حجابهای غیرواقعی شده) دیده میشه و هم توانایی های دشمن. نهایتا شرط اول تحلیل در این موضوعات، پذیرفتن واقعیت موجود هست. پذیرفتن واقعیتی کهالبته این انتخاب را هرچند آگاهانه پذیرفته ولی به حکم از پیش باخته واردش نشده و پس مشکلات و کاستی ها و ضعف ها را میپذیره در عین اینکه واقف هست وارد چه میدان نابرابری شده.

تصاویر شلیک سامانه ی سوم خرداد از کشتی:

ماموریت به غرب اقیانوس اطلس بعد از اعزام ناوهای ایران برای مقابله با دزدان دریایی، انگیزه ها برای حضور در دریاها دورتر زنده و قوی تر شد این اقدام با رفتن به اقیانوس آرام و سواحل چین جدی شد ولی هدف بزرگ رسیدن به سواحل آمریکا بود که با روابط خوب با ونزوئلا این هدف جدی تر پیگیری شد اولین اقدام چند سال پیش بود که ناو ایرانی در نزدیکی جنوب آفریقا دچار مشکل شد و بعد از مدتی تعمیر در کشور ساحلی ان منطقه به ایران بازگشت ولی با تحریم های جدید آمریکا علیه ونزوئلا و ارسال نفت کش ها این هدف دوباره در ذهن ها پیگیری و تکرار شد صحبت ها و اقدامات نشون میده در آینده نزدیک شاهد چنین اتفاق بزرگی برای نیروی دریایی ایران خواهیم بود گامی بزرگ برای ناوگان ما و گامی بسیار بزرگتر در تحقق خواسته های بزرگتر

رونمایی از سامانه موشکی جدید سپاه پاسداران https://www.google.com/amp/s/www.hamshahrionline.ir/amp/527258/

بسم ا... هورنت در برابر استرلا همیشه این سئوال وجود داشت که سامانه های پدافندی به چه شکلی بر علیه اهداف هوایی وارد عمل می شوند ، در این میان ، ویدئوهای ثبت شده دراین زمینه یا اصولا وجود ندارند و یا اینکه بسیار نایاب هستند ، اما دنیای سینما ، تا حدودی این فرآیند را به شکل خاص خود ، به تصویر کشیده است . در این میان ، سکانس برتری که وجود دارد ، مربوط به فیلم "پشت خطوط دشمن " ( Behind Enemy Lines ) محصول 2001 ، روایت جذابی از تعقیب و گریز میان جنگنده اف-18 هورنت و سامانه دفاع هوایی کوتاه برد سام-13 را به تصویر کشیده است https://www.aparat.com/v/9GSeE

فرمانده نیروی دریایی سپاه گفت: به دنبال ایجاد پایگاه دائمی در اقیانوس هند نیز هستیم و این مهم را تا پایان امسال عملیاتی خواهیم کرد. این خبر جالب ولی قابل تامل هست اگرچه خبرگزاری فارس اون رو حذف کرده است https://www.farsnews.ir/news/13990402000385/%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3-%D9%87%D9%86%D8%AF-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87 ولی بقیه اون رو به شدت بازتاب دادن https://defapress.ir/fa/news/402427/%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3-%D9%87%D9%86%D8%AF-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%A6%D9%85%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF https://ir.sputniknews.com/iran/202006226614956-%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%87-%D8%A8%D8%AF%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D9%BE%D8%B1%D8%B1%D9%86%DA%AF-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B3-%D9%87%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/ ولی چگونه؟ اول : سپاه برای حضور در اقیانوس هند ابتدا باید پایگاه پشتیبانی داشته باشد که این یعنی محلی جدید در چابهار به عنوان پایگاه لجستیک دوم : در کجای اقیانوس هند؟ در کدام خشکی؟ به نظر می آید برای این منظور سه احتمال قابل مطرح باشد - گشت های دریایی با کمک ناوهای جدید ویا ناوهای شبه تجاری - گرفتن یک جزیره از یک کشور دوست - ایجاد تاسیسات دریایی در دل اقیانوس به عنوان پایگاه دریایی (شبیه سکوهای دریایی) فرم سکو فرم گسترده تر و باند مانند سوم: تامین نیرودریایی برای اقیانوس چگونه؟ ایجاد یک پایگاه در اقیانوس یعنی امکان حضور نیروهای دریایی سپاه با کمک یک نقطه تدارکاتی و پشتیبانی در وسط اقیانوس پس بسیاری از تجهیزات کار خواهند بود ولی نیروی اصلی با ناوهای قدرتمند باید تامین شود تنها راه احتمالی شناورهای چندمنظوره و شبه تجاری هست که میتونه این خلا رو پر کنه پدافند این نیروها هم بسیار مهم هست ولی تست پدافند سوم خرداد بر روی دریا این احتمال رو که ما در حال احداث یک پایگاه در اقیانوس هستیم رو تقویت می کند

انشالله ادامه خواهد داشت...

بسم الله الرحمن الحریم اگرچه فناوری نظامی و سخت افزاری آمریکا با فاصله قابل توجه از دیگر کشور ها پیش بوده و عملیات های نظامی ارتش آن کشور معمولا دارای سطح بالاتری نسبت به کشور های دیگر هستند، اما فاصله آن عملیات ها را صرفا نمی توان با فاصله سخت افزاری آمریکا با دیگر کشور ها چون روسیه توجیه کرد. اتفاق دیگری که در این امر دخیل است توان قابل توجه ISR و اکتساب هدف ایالات متحده است که عملیات های نظامی و توان سخت افزاری ارتش آن کشور را هدایت می کند که اثرات آن را به خوبی از عملیات طوفان صحرا در جنگ اول خلیج فارس بدین سو دید. در 2 دهه گذشته یکی از پرنمود ترین این توانایی در حوزه ISRTar آمریکایی ها را می توان در کمیت و کیفیت عملیات های پهپادی آنها دید که مساله و مظاهر اعمال قدرت را دست خوش تغییر اساسی کرده است. در حوزه پهپادی ایران در یک دهه گذشته تبدیل به یکی از کشور های پیشرو شده است و توان پهپادی قابل توجهی فراهم آورده است. طیف متنوعی از پهپاد ها از نمونه های کوچک دست پرتاب تا پهپاد های کلاس MALE همچون شاهد-129 و حتی نسخه های جت بال پرنده چون شاهد-191 در صنایع نظامی ایران طراحی و تولید شده است. در نیرو های مسلح ایران در مواردی چون گشت های مراقبتی، عملیات های پایش مرزها، عملیات های ضد تروریسم و نظامی استفاده گسترده ای از این پهپاد ها می شود و بار ها تصاویری از حضور و اجرای عملیات آنها منتشر شده است. اما آنچه در عمل میان توان سخت افزاری و توان عملیاتی ایران با کشوری چون آمریکا (و اخیرا ترکیه) فاصله می انداخت عدم وجود شبکه های گسترده و پیوسته ISR ، دیتا لینک ها و قابلیت های مدرن رزم شبکه محور به نحوی که درخور میادین نبرد مدرن و آینده باشد بود. این مورد اما ضعفی نبود که از دید فرماندهان ایرانی به دور مانده باشد و در سال های اخیر نشانه هایی از تلاش های جدی در این حوزه دیده شد که در خرداد ماه امسال شاهد نقطه اوج آن بودیم. اولین اقدام چشم گیر در این حوزه را می توان مشارکت پهپاد های ایرانی در عملیات شناسایی و به هلاکت رساندن زهران علوش رهبر گروه تروریستی خطرناک جیش الاسلام در جنگ سوریه دانست. زهران علوش رهبر گروه تکفیری تروریستی جیش الاسلام بود که تصاویر جنایات، به قتل رساندن ها، سر بریدن ها و تکه تکه کردن های غیر نظامیان توسط وی و گروه تحت امرش از شمار خارج است. وی و گروه تحت امرش عمدتا در مناطق جنوبی سوریه و حومه دمشق حضور داشتند. حضور در میان بافت مسکونی و در میان غیر نظامیان کار شناسایی و رهگیری او را بسیار دشوار ساخته بود؛ در عین حال درگیری تمام عیار در میان بافت شهری برای نابودی تمام افراد این گروه تروریستی با توجه به بافت شهری متراکم تلفات نظامی و غیر نظامی زیادی را به همراه می داشت. اما در دسامبر سال 2015 خبری منتشر شد که یکی از تاثیر گذارترین حوادث جنگ سوریه بود و قطعا تاثیر بسزایی در سرنوشت جنگ و نابودی گروه های ترویستی منطقه داشت. زهران علوش در عملیات مشترک نیرو های ایرانی و نیروی هوایی روسیه به هلاکت رسید. در حالی که پهپاد های ایرانی کار شناسایی وی و محل اختفای آن را بر عهده داشتند و بر صحنه عملیات نظارت آنلاین داشتند، جنگنده های روسی ساختمان محل اختفای وی و تعدادی دیگر از اعضای گروه تروریستی تحت امرش را بمباران و به جنایت های اون خاتمه دادند. اما از آنجا که این عملیات مشترکا توسط نیروهای ایرانی و نیروی هوایی روسیه انجام شد، تمام دست آورد های آن را نمی توان به پای قابلیت های عملیاتی نیرو های ایرانی گذاشت. برای قضاوت در مورد قابلیت ISR پهپاد های ایرانی نیاز به نمونه های دیگری بود. در تیر ماه سال 98 گروه های تروریستی مستقر در کردستان عراق دست به عملیات های خرابکارانه و ایجاد نا امنی در مرز های غربی ایران زدند. در پاسخ به این اقدامات سپاه پاسداران دست به عملیاتی زد که در نوع خود وجود توان عملیاتی جدیدی را در نیروهای مسلح ایران به اثبات رساند. در این عملیات پهپاد های ایرانی با ایجاد شبکه نظارتی و شناسایی بر فراز مناطق حضور این گروه های تروریستی، با استفاده از سنسور های راداری و الکترواپتیکال دست به شناسایی مواضع و مخفی گاه های پنهان شده آنها می زدند و اطلاعات مربوطه را به صورت انلاین به اتاق فرماندهی مخابره می کردند. در ادامه پهپاد ها کار اکتساب هدف را نیز بر عده می گرفتند و با نشانه گذاری لیزری گلوله های توپ هدایت شونده توپخانه سپاه را راهی مخفیگاه های تروریست ها می کردند که حاصل آن اصابت های دقیق، یک گلوله برای یک هدف، و تلفات و خسارات شدید برای تروریست ها بود. اگرچه این عملیات قابلیت عملیاتی چشم گیری را در نزد نیرو های مسلح ایرانی به نمایش می گذاشت، اما هنوز این سبک عملیات ها با توان شناسایی دقیق اهداف استراتژیک و محل اختفای فرماندهان دشمن با اجرای عملیاتی های شناسایی، اطلاعاتی، شنود و رهگیری سیگنال (SigInt) در عمق منطقه درگیری، و پیدا کردن یک هدف به خصوص و با اهمیت ویژه در میان ده ها و صد ها هدف با درجه اهمیت بسیار کمتر، فاصله قابل توجهی داشت. اما در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد 99 بود که اخباری منتشر شد که حاکی از افزایش توان قابل ملاحظه نیرو های مسلح ایران داشت. اولین خبر به هلاکت رساندن یکی از توانا ترین و مشهور ترین اپراتور های موشک های هدایت شونده (ATGM) در میان گروه های تروریستی در سوریه بود. در تاریخ 18 آوریل 2020 اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه ماهر کوجاک در حالی که خودرو شخصی خود در منطقه سهل الغاب در استان ادلب در حال حرکت بوده است توسط یک فروند پهپاد مسلح ایرانی (UCAV) شناسایی شده و پهپاد پس از شناسایی دقیق هدف خود با استفاده از تسلیحات هدایت شونده ای که حمل می کرده خودروی حامل وی را منهدم کرده و وی را به هلاکت رسانده است. وی یکی از ماهر ترین و باتجربه ترین اپراتور های موشک های هدایت شونده ضد زره در میان گروه های تروریستی بود و آمار شکار های موفق وی را حتی بیش از 150 مورد ذکر کرده اند. شناسایی، رهگیری و به هلاکت رساندن وی آن هم در یک منطقه وسیع موردی بود که نسبت به عملیات ضد گروه های تروریستی مستقر در اقلیم کردستان عراق کاملا در سطح و کلاس بالاتری قرار می گرفت. اندکی بعد این خبر را خبر مهمتری تکمیل کرد و توان خیره کننده ی پهپاد های ایرانی در اجرای عملیات های جراحی گونه در عمق منطقه دشمن را برای همه اثبات کرد. در 5 خرداد ماه 99 ، هشام ابواحمد فرمانده تیپ یکم گروه تروریستی جبه تحریر در حالی که سوار بر خودروی شخصی در منطقه جبل الزاویه در ادلب در حال حرکت بود توسط پهپاد های ایرانی مورد شناسایی قرار گرفت و به هلاکت رسید. با توجه به تصاویر و اطلاعات موجود از حضور نیرو های ایرانی در منطقه، کارشناسان این عملیات را کارپهپاد های مهاجر۶ ایرانی که در فرودگاه حماه مستقر هستند می دانند. در سوی دیگر میدان، ترکیه نیز که در حمایت از گروه های تروریستی مستقر در ادلب وارد جنگ سوریه شده است و به صورت غیر قانونی مناطقی از شمال سوریه را نیز اشغال کرده است در ماه های اخیر علاوه بر سوریه در لیبی دست به عملیات های پهپادی چشم گیری زده است و جنبه جدیدی از توان اعمال قدرت خود را به نمایش گذاشت. مهمترین دست آورد عملیات پهپادی ترکیه را می توان سرکوب گسترده سامانه های پدافند کوتاه برد پنتسیر روسی دانست به نحوی که کاملا این سامانه روسی را که تبلیغات زیادی بر روی آن شده بود کاملا بی اعتبار ساخت. با توجه به اخبار منتشر شده از شمال سوریه، تحرکات نظامی و نقض آتشبس های مکرری که به ویژه از سوی گروه های تروریستی تحت حمایت ترکیه صورت می گیرد، به نظر می رسد در آینده نزدیک آتش درگیری در این منطقه مجددا روشن خواهد شد. در این میان تقابل غیر مستقیم ایران و ترکیه در عرصه عملیات های پهپادی که هر یک توان عملیاتی قابل توجهی را از خود به نمایش گذاشته اند می تواند به یکی از مهمترین نقاط تمرکز کارشناسان امور نظامی و امنیتی دنیا بدل شود.

انواع پرتابه ها EFP میله بلند تا شده از عقب میله بلند تا شده از جلو توپی چین خورده بنا به سرعت قسمت های مختلف آستر وضخامت آن حالت های مختلف رخ می دهد که در صورت نیاز توضیح مفصل ارائه خواهد شد. پی نوشت: اگر اشتباهی وجود دارد کمک کنید. منابع در پایان مطلب خواهد امد انشاالله ادامه خواهد داشت...

اثر مونرو و جزئیات بیشتر از EFP ها در صورتیکه درون قطعه ماده منفجره که در تماس با سطح فلز در تست ها (احتمالا تست دندانه) قرار میگیرد یک حفره وجود داشته باشد (این حفره بعد ها در طراحی خرج گود استفاده شد) میزان تخریب فلز نسبت به حالتی که سطح ماده منفجره صاف باشد (علی رقم وجود جرم ماده منفجره کمتر)، بیشتر خواهد بود و این پدیده به عنوان اثر مونرو شناخته می شود. در صورتی که از یک لایه فلز بر روی سطح حفره قطعه ماده منفجره استفاده شود به دلیل ایجاد جت فلزی میزان نفوذ بیشتر می شود و اگر همین مجموعه از سطح فلز فاصله بیشتری داشته باشد (محدوده مشخصی وجود دارد) میزان عمق نفوذ بیشتر می شود. تفاوت نحوه ایجاد جت در دو نوع حفره در تصویر زیر دیده می شود که شکل مخروطی بیشتر در سلاح های معمول خرج گود (RPG7) استفاده می شود و شکل مقعر معمولا در EFP ها استفاده می شود. تفاوت مراحل شکل گیری جت در خرج گود های معمولی و خرج گود های EFP در تصاویر زیر مشخص هست. از دیگر عواملی که روی شکل جت و در پی آن میزان نفوذ جت تاثیر می گذارد زاویه حفره درون قطعه مواد منفجره ایت که در تصویر زیر مشخص می باشد. مقدار بهینه برای زاویه داخلی خرج گود تعریف شده است و در ادامه به آن اشاره خواهد شد. انواع پرتابه های EFP به لحاظ شکل ظاهری شامل موارد زیر هسند که در بخش های بعدی اطلاهات کامل تری ارائه خواهد شد. 1- توپ فشرده توپ فشرده خود شامل دونوع پرتابه است که در ذیل امده است. W -چین خورده : استر به شکل W جمع شده و پین می خورد توپی: آستر به شکل یک توپ فشرده می شود 2- میله بلند در این حالت پرتابه به دو شکل فشرده می شود میله بلند تا شده از جلو میله بلند تاشده از عقب تصاویر مربوط به طرح های بالا با جرئیات بیشتر در بخش های بعدی خواهد آمد پی نوشت: انشاالله ادامه دارد اگر نکته ای و یا اشتباه فنی هست لطفا بیان کنید. منبع در پایان این مبحث ارائه خواهد شد...

شمشیر جدید سامورایی ها امروزه اهمیت استفاده از تسلیحات هایپرسونیک به عنوان یک سلاح تغییر دهنده موازنه قوا در بین کشورهای صاحب فناوری بیش از گذشته نمایان میشود پس از معرفی این تسلیحات توسط روسیه و اعلام اغاز برنامه های مختلف توسط کشورهای غربی وزارت دفاع ژاپن نیز از طرح این کشور برای ساخت موشک کروز هایپرسونیک رونمایی کرد ابن برنامه احتمالا پاسخی به چین برای توسعه این گونه از تسلیحات میباشد.البته با توجه به گسترش روز افزون نیروی دریایی چین تمرکز ژاپنی ها برای این سلاح هایپرسونیک بیشتر بر ساخت موشکی ضد کشتی بوده است و جالب تر انکه این موشک به عنوان سلاحی با قابلیت شلیک از ساحل نیز معرفی شده است . این برنامه به مدیریت موسسه تحقیقات فناوری این کشور ATLA و با همکاری شرکت صنایع سنگین میتسوبیشی این کشور در سال 2019 اغاز و به نظر تا سال 2030 با ارائه نسخه نهایی سلاح به اتمام خواهد رسید.به نظر این شرکت ژاپنی وظیفه طراحی یک موتور دوحالته رمجت و اسکرمجت را برعهده دارد.هدف این پروژه طراحی سلاحی برای تهاجم بر علیه اهداف سطحی و همچنین نسخه ضد کشتی ان میباشد که لازمه ان طراحی موتور اسکرمجت جدید برای رساندن سرعت این موشک به 5 ماخ وبالاتر میباشد.پیشبینی میشود موتور اسکرمجت جدید توانایی رساندن این موشک به سرعتی در بازه 5 تا 15 ماخ را دار ا میباشد البته برای رسیدن به چنین سرعتی رساندن موشک به سرعت سوپر سونیک بین 3 تا 5 ماخ حیاتی میباشد شرکت ATLA به همین منظور طراحی یک موتور رمجت را مد نظر قرار داده است البته این امر باعث افزایش طول موشک خواهد شد. علاوه بر موارد یاد شده همچنین این موشک باید قادر به پرواز در ارتفاع بالاتری نسبت به سیستم های ضد موشکی و همچنین پرواز در ارتفاع پایین تری نسبت به گونه های دیگر سامانه های پدافند هوایی باشد که همین امر یعنی قدرت مانور در این بازه متغیر پیش بینی نقطه رهگیری این موشک را برای هر دشمنی غیر ممکن میسازد شاید به همین دلیل این موشک را باید یک تغییر دهنده قواعد بازی نامید. این موشک همچنین باید قادر به فعالیت در تمام شرایط هوایی و رسیدن به سرعت هایپرسونیک در ارتفاع بالا واستمرار ان به مدت طولانی باشد.بر طبق اسناد منتشرشده این موشک علاوه بر سامانه ناوبری داخلی از قابلیت هدایت ماهواره ای و همچنین یک سیکر رادیویی تصویر بردار برای شناسایی اهدف برخوردار است. همچنین نسخه ضد کشتی ان نیز باید سر انفجاری قدرتمندی برای انهدام شناورهای سنگین با خود حمل نماید علاوه بر ان به نظر سر جنگی از فناوری EFP یا سر جنگی چگالی بالا نفوذ کننده برای شکافتن شناورهای رزمی دشمن بهره میبرد.

اثربخشی سامانه‌های پدافندی در درگیری‌های گذشته بخش آخر: خاورمیانه و صربستان سامانه پدافندی استراتژیک اس 400 به عنوان یکی از برترین سامانه‌های پدافندی ساخته شده تا کنون با استفاده از 3 موشک در برد‌های مختلف قابلیت درگیری با انواع اهداف را در ارتفاع پایین، متوسط و بالا و همچنین تا برد 400 کیلومتر دارد به غیر از عملیات طوفان صحرا در مورد سایر جنگ‌های خاورمیانه اطلاعات بسیار ناقصی وجود دارد که غالبا به دلیل عدم تمایل اسرائیلی‌ها، سوری‌ها و مصری‌ها به افشای کامل خسارات جنگی، این اطلاعات آمیخته با دروغ است. عمده درگیری‌ها منجر به استفاده از سامانه‌های پدافندی شوروی شدند عبارتند از: جنگ اسرائیل - مصر، جنگ یوم کپور در سال 1973 و حمله به لبنان در سال 1982. اولین سامانه‌های اتحاد جماهیر شوروی در منطقه را 15 تا 25 باتری SA-2 تشکیل می‌داد که در اواخر دهه 1960 تحویل داده شد ، اما به طور ویژه‌ای مؤثر نبودند. این سامانه‌ها توسط مصریان و با استفاده از مربیان شوروی تبار به خدمت گرفته شدند که تعدادی از آنها نیز در جریان پیشروی‌های صحرای سینا در سال 1967 به غنمیت گرفته شد. پدافند سوریه نیز در این دوره 18 باتری سام2 را مستقر کرد و در ادامه با استفاده از 16 باتری سام3 شبکه پدافندی خود را تکمیل کرد. در اوایل سال 1970، اتحاد جماهیر شوری عملیات قفقاز را آغاز نمود و بخش بزرگی از نیروهای پدافندی خود را مستقر کرد که مشتمل بر 18 گردان در قالب سه تیپ توسط ژنرال اسمیرنوف رهبری می‌شد و از واحدهای پدافندی در دنیپروپترووسک ، مسکو، لنینگراد و بلاروس انتخاب شده بودند. هر گردان شامل چهار باتری سام3، یک ستون ZSU-23-4 و تیم‌های پشتیبانی مجهز به دوشپرتاب‌های سام7 بود. ظاهرا این واحدها مربیان روسی بودند اما لباس نیروهای نظامی مصری را می‌پوشیدند و خدمه کاملی را برای سامانه‌های پدافندی تشکیل می‌دادند. از اوایل سال 1970 واحد‌های پدافندی شوروری در امتداد کانال سوئز مستقر شدند. دکترین عملیاتی شبیه به دکترین ویتنام شمالی بود باتری‌ها به طور مکرر جابجا می‌شدند و با استفاده از چندین باتری پشتیبانِ یکدیگر برای هواگرد‌های اسرائیلی کمین می‌کردند. S-125 / SA-3 شوروی در درجه اول برای تامین دفاع نقطه‌ای از مناطقی با اهداف ثابت در برابر هواپیماهای حمله کننده در ارتفاع کم تا متوسط طراحی شده بود. موشک توسط لینک داده هدایت می‌شد و از یک پیشران سوخت جامد استفاده می‌کرد، رادار درگیری ایکس باند SNR-125 با عمکلرد قابل قبول کلاتر در ارتفاع پایین و رادار کشف هدف P-15 باند یو اچ اف که عملکرد قابل قبولی در برابر ناهمواری‌ها در ارتفاع پایین را داشت شامل می‌شد. چند ساعت زمان برای راه‌اندازی دوباره باتری سام 3 نیاز بود البته بر خلاف سام 2 که به مهارت خدمه و جابجایی سایر اجزا که در قالب یک کاروان بزرگ بود بستگی داشت. در درگیری‌های بعدی بر ضد اسرائیل، شوروی اعلام کرد با استفاده از سام 3 توانسته 5 جنگنده اسرائیلی را منهدم کند و در این حین 22 سام2، سام3 و توپ‌های پدافندی را از دست داده است. مصریان برای جبران خسارات 1967 عملیاتی را در سال 1973 با پشتیبانی 3 تیپ سام 6 که مشتمل بر 18 باتری آغاز کردند. بر خلاف سامانه‌های شوروری که از رادار برد بلند هشدار دهنده 1S12 استفاده می‌کرد باتری‌های سام6 مصری غالبا از ردارهای نیمه متحرک P-15 و P-15M در باند یو اچ اف بهره می‌بردند. همچنین سوریه مدعی بود دو تیپ سام6 را به دست آورده است. رادار پی 15 یک رادار هشدار زودهنگام در باند کاری VHF است نیروهای زمینی و اهداف استراتژیک مصر که از کانال سوئز عبور کردند و سوری ها که به ارتفاعات جولان حمله کردند، توسط واحدهای سامانه‌های پدافندی و توپ‌های ضد هوایی محافظت می‌شدند. به طور گسترده ای اذعان شده است هواپیماهای اسرائیلی در هنگام جنگ سال 1973 متحمل تلفات سنگین شدند. مستنداتی کمی وجود دارد که دقیقا چه تعداد از این هواگردها توسط سامانه‌های پدافندی از دست رفته و اینکه توسط کدام نوع از این سامانه‌ها بوده است. ادعاهای عمومی حاکی از آن است 303 هواپیما در جنگ از دست رفته است، منابع دیگر 40 فروند از آنها را ناشی از اصابت سامانه‌های موشکی و 4-12 فروند را مربوط به آتش جنگنده‌های عربی می‌دانند. بنابراین بیشترین تلفات اسرائیلی‌ها نتیجه آتش توپ‌های ضد هوایی ارتفاع پایین است در اینجا هم الگویی که در به کارگیری سامانه‌های زمین به هوا دیده می‌شود همان منع استفاده از ارتفاع متوسط و بالا برای جنگنده‌ها است تا آنها مجبور شوند در پاکت توپ‌های پر تعداد ضد هوایی قرار گیرند. اتحاد جماهیر شوروی در اوایل سال 1976 از مصر خارج شد پس از آن پیمان صلح سادات با اسرائیل مجوز کناره گیری از درگیری با غرب را به مصر داد. در نتیجه پیمانکاران چینی و غربی پشتیبانی از سیستم‌های پدافندی شوروی را به دست گرفتند. نبرد بزرگ بعدی که به کارگیری سامانه‌های زمین به هوا در آن مشاهده شد حمله اسرائیل به لبنان در سال 1982 با نام عملیات "صلح برای جلیل" بود که تلاش داشت سازمان آزادی‌ بخش فلسطین را از لبنان بیرون کند. این عملیات برنامه ریزی شده و مطالعه شده یک شکست کامل برای کمربند سامانه‌های پدافندی سوری مستقر در دره بقاع لبنان بود. در اولین حمله که در روز 9 ژوئن 1982 انجام گرفت، 17 باتری از 19 باتری SAM سوریه نابود شد، اسرائیلی‌ها به طور گسترده‌ای از جمرهای هوایی استفاده کردند که توسط سیستم‌های مکان یابی امواج پشتیبانی می‌شد که با شلیک تعداد زیادی موشک ضد رادار ای جی ام 45 شرایک و ای جی ام 78 استاندارد همراه بود، علاوه بر این اسرائیل موشک‌های شرایک مجهز به بوستر راکتی را مانند راکت‌های کاتیوشا از کامیون‌هایی به سمت سامانه‌های پدافندی سوری پرتاب کرد و در نهایت باتری‌های پدافندی ناتوان و بی‌دفاع توسط بمب‌های سقوط آزاد نابود شدند. موشک ضد رادار شرایک به جای شلیک از جنگنده، مجهز به بوستر راکتی(سمت چپ) شده بود و توسط سامانه KERES (سمت راست) علیه سامانه‌های پدافندی سوری در نبرد بقاع شلیک شد سوری‌ها دکترین اتحاد جماهیر شوروی مبنی بر حملات کمین، تحرک سامانه‌های زمین به هوا، استفاده هوشمندانه از انتشار سامانه‌ها و دیکوی‌ها، استتار سایت‌های پدافندی و استفاده از دارایی‌های پشتیبانی جنگ الکترونیک به طور کامل نادیده گرفته بودند. خلاصه هارلی در مورد رفتار سوریه در شماره زمستان 1989 در مجله نیروی هوایی شاید بهترین خلاصه باشد: " همچنین کاربران سامانه‌های پدافندی سوریه فاجعه را به دست خود رقم زدند. تجهیزات ساخت شوری آنها بسیار خوب تلقی می‌شد اما نحوه استفاده سوریه از آن وحشتناک بود." همانطور که جنرال لئونارد پروتس ، مدیر آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده گفته است: خنده‌دار است سوری‌هایی که در گذشته به دلیل پایبندی شدید به دکترین شوروی مورد انقاد قرار گرفته بودند اما این بار تصمیم گرفتند دکترین مقاوم شوروی را که بر سودمندی مانور و استتار تاکید می‌کند نادیده بگیرند. طبق مقاله‌ای در سال 1981 در بررسی نظامی شوروی: جابجایی مواضع آتش، کمین‌های دفاعی، تغییر منظم مکان‌های سامانه‌های پدافندی متحرک برای سردرگمی اطلاعات دشمن و نصب سایت‌های پدافندی تقلبی از ملاحظات اساسی برای استقرار موثر و بقای پدافند هوایی است. رادار SNR-125 منهدم شده در نبرد دره بقاع فاجعه دره بقاع در سال 1982 در مقیاسی بسیار بزرگتر در ژانویه 1991 با حمله نیروی هوایی ائتلاف به رهبری آمریکا و با نابودی سامانه‌های پدافندی صدام در چند ساعت اول جنگ تکرار شد. این عملیات به طور کامل در جاهای دیگر و با جزئیات مستندسازی شده است، مانند جنگ سال 1982 از موشک‌های ضد رادار، پشتیبانی جمینگ و سلاح‌های دقیق درمقیاس گسترده استفاده شده است. الگوی استقرار نیروهای صدام کمی متفاوت است که سعی شده بود از تحرک باتری‌ها معدود متحرک استفاده شود و البته استقرارهای غالبا بی نظم اجازه مکان‌یابی آسان آنها، هدفگیری و حمله به این سامانه‌ها را می‌داد. سامانه‌های پدافندی صدام تقریبا همان سامانه‌های سام2، سام3، سام6، سام،8 و سام9 بود که سپس توسط بعضی سامانه‌های مدرن رولند فرانسوی و رادارهای جدید سری تایگر تکمیل شد. داستان مشهور سامانه‌های پدافندی اخیر خاورمیانه که در برابر کمپین‌های هوایی جریان دارد بسیار روشن است- استفاده از فناوری قدیمی و غالبا منسوخ سامانه‌های موشکی و فناوری راداری و نادیده انگاری دکترین سابق شوروی در مورد تحرک سیستم‌های هوا به زمین، پنهانکاری، فریب و پشتیبانی متقابل. بسیاری از رادارهای کنترل آتش و جستجوی مورد استفاده در معرض خطر قرار گرفتند و اقدامات متقابل الکترونیکی، بسیار موثر واقع شدند. موضوع دیگری وجود دارد که یافتن آن از طریق منابع منتشر شده دشوار است یعنی آموزش، تمرین، مهارت و شایستگی خدمه باتری‌های سامانه‌های پدافندی عراقی و سوری در طی این دوره است. جنگنده F-18 مهمترین حامل موشک‌های هارم در جنگ 1991 بود بررسی اطلاعات مفصل فنی موجود از سیستم‌های سام2، سام3، سام5، سام8 شوروی و بحث و گفتگو با اپراتورهای موشک‌های پیمان ورشو اشاره به این دارد که اثربخشی کامل و کارایی بالقوه نسل اول و دوم سامانه‌های پدافندی شوروی نیاز به کادری بسیار باهوش و دارای آموزش فنی بالا دارد که از مهارت بالا و تمرینات سطح عالی برخوردار باشند. کار تیمی سخت درون اتاق کنترل بسیار ضروری بود زیرا خدمه مجبور بودند داده‌های چندین سنسور را که در نمایشگرهای آنالوگ ابتدایی نمایش داده می‌شد ادغام و تفسیر کنند. وظایف حیاتی مانند کسب هدف اولیه، و رهگیری آن غالبا به صورت دستی انجام می‌شد و اپراتور مجبور بود چند خروجی نمایش داده شده را به طور همزمان تجزیه و تحلیل کند. همچنین اقدامات ضد ضد جنگ الکترونیکی موجود به یک اپراتور هوشمند برای تفسیر و درک نوع اختلال دشمن برای انتخاب دستی فرکانس‌ها و مودها نیاز داشت. سمت راست اتاق کنترل رادار SNR-125 سامانه سام3- سمت چپ نمایگشرهای رادار SNR-125 این موضوع به موازات نیازهای چالش برانگیز پرسنل فنی پیش رفت، خصوصا در استقرار و برچیدن باتری‌های سام2 و سام3، که خدمه بسیار ماهر می‌توانند در عرض 6 ساعت سامانه‌ها را دوباره جابجا و راه‌اندازی کنند. پرتابگر‌ها و کامیون‌ها باید مستقر شوند، همه چیزهایی که با کابل وصل شده‌اند باید مهار شوند همچنین آنتن‌ها باید تنظیم شوند و در آخر سیستم قبل از شروع به کار باید آزمایش شود. اما در حالی‌که سام6 و سام8 برای شلیک و فرار (بزن دررو) طراحی شده‌ بودند تعمیر و نگهداری از سیستم‌های پیچیده آن نیز چالش برانگیز نبود و به حجم بالای تست تجهیزات نیاز نداشت. آموزش همه این سیستم‌ها به یک کامیون پر از تجهیزات نیاز دارد تا ورودی‌های شبیه‌ سازی را برای سیستم کنترل سامانه پدافندی فراهم کند. عدم موفقیت اپراتورهای موشکی سوری و عراقی در پیروی از دکترین عملیاتی شوروی، تاکتیک‌ها و شیوه استقرار حاکی از آن است که دلیل اصلی عدم کارایی این پدافند در جنگ به دلیل: 1-آموزش ناقص اپراتورهای موشکی 2-ابتکار عمل 3-پرسنل پشتیبان بود. اثربخشی همان سامانه‌های پدافندی که چه در خاورمیانه و چه در جنوب شرق آسیا توسط اتحاد جماهیر شوروی، ورشو و پدافند ویتنام شمالی استفاده می شد بسیار بهتر بود. بمباران صربستان در سال 1999 کارزاری است که این زنجیره ناکارآمدی را قطع می‌کند. در حالی‌که باتری‌های سام2، سام3 و سام6 صربستان به دلیل استفاده از جمینگ، موشک‌های ضد رادار و جنگنده‌های پنهانکار بسیار ناکارآمد بودند اما به دلیل استفاده هوشمندانه از تحرک، استتار و کنترل استقرار، انهدام آنها بسیار دشوارتر بود. یک باتری سام3 با فرماندهی دنی زولتان یک اف117 را منهدم کرد و به یک فروند اف16 سی و یک فروند اف 117 دیگر آسیب وارد کرد. دنی خدمه خود را به مدت چند هفته در شبیه سازی تمرین و مهارت و کار تیمی را ارتقا می‌داد. وی در حین درگیری باتری خود را در نزدیکترین زمان ممکن جابجا کرد و و کنترل دقیق استقرار را انجام داد. باتری تحت رهبری او دوام آورد و شرم‌آورترین خسارت جنگی آمریکا را در طول ده‌ها سال به ایالات متحده وارد کرد. خدمه باتری سام6 صربستان، با پیروی از همان دکترین اختفاء، آتش و ترک محل، عمدتا از جنگ جان سالم به در بردند. بیشتر سامانه‌ها و رادارهای صربستان از همان گونه‌ها و خانواده‌ای بودند که توسط عراقی‌ها و سوری‌ها مورد استفاده قرار گرفت. این واقعیت که نیروهای ناتو نتوانستند باتری‌های پدافند هوایی صربستان را به سرعت نابود کنند آنها را وادار کرد سورتی‌ پروازهای خود را با پشتیبانی جمینگ و سرکوب دفاع هوایی توسعه و ادامه دهند که باعث افزایش چند برابری هزینه هر بمباران می‌شد. نیروهای ناتو 743 موشک ضد رادار ای جی ام 88 هارم را شلیک کردند که تاثیر اندکی داشت، این عدد یک سوم تعداد موشک‌هایی است که برای سرکوب پدافند هوایی بسیار بزرگتر عراق در سال 1991 استفاده شده بود. بمب افکن رادارگریز اف 117 که توسط سامانه سام3 در جنگ 1999 منهدم شد اگر عملیات طوفان صحرا را با عملیات نیروی متفقین در سال 1999 مقایسه کنیم می‌بینیم که سامانه‌های پدافندی تا حد زیادی یکسان بودند. اما در عوض ناتو سیستم‌های جنگ الکترونیک بهتر، سیستم‌های تعیین مکان بسیار بیشتر و تعداد زیادی مهمات هوشمند جدید از جمله موشک‌های ضد رادار جدیدتر و بهتری در اختیار داشت. تفاوت اساسی در پرسنل سامانه‌های پدافندی بود که آموزش بهتر، تمرین بهتر و انگیزه بالایی داشتند. نتیجه بررسی اثربخشی سامانه‌های پدافندی در نبردهای هوایی بین دهه 1960 تا دهه گذشته تقریبا نیم قرن است، اما در هر یک از این کمپین‌ها اغلب سامانه‌های پدافندی طرح‌های شوروی بودند که در دهه‌های 1950-1960 توسعه یافته بودند. به ویژه S-75 / SA-2، S-125 / SA-3، SA-6 با استفاده پراکنده از S-200VE / SA-5 و 9K33 / SA-8. در مقایسه با سامانه‌های پدافندی موجود در بازارهای جهانی که توسط تولیدکنندگان روسی و چینی (و ایرانی در آینده) ارائه می‌شود این سیستم‌های قدیمی از بسیاری از جهات در سطح پایین‌تری قرار دارند: رادارهای مدرن کشف اهداف و درگیری سامانه‌های پدافندی از ابتدا به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا در برابر جمینگ مقاوم باشند و معمولا از قدرت انتشار بالاتری برخوردارند تا اهداف با امضای راداری پایین را بتوانند رهگیری کنند. ادعا می‌شود برخی از رادارهای درگیری مدرن سامانه‌های پدافندی از قابلیت LPI (احتمال پایین رهگیری) برخوردارند و تشخیص و ردیابی آنها دشوار است. تقریبا تمام سیستم‌های پدافندی مدرن و رادارهای پشتیبان آن از تحرک بسیار بالایی برخوردارند که از همان ابتدا برای اختفاء، شلیک و ترک محل طراحی شده‌اند. سامانه‌های پدافندی مدرن نسبت به سامانه‌های جنگ سرد به دلیل برخورداری از فناوری موشکی پیشرفته‌تر و هدایت دیجیتال، محدوده درگیری بیشتری دارند و عملکرد بهتری در مانورپذیری پایانی دارند. سامانه‌های پدافندی مدرن کنونی اس 300 پی ام یو2، باور373، اس400، اچ کیو9/اف دی 2000 دارای رادهای بسیار مقاوم در اخلال هستند و چنانچه ادعای چینی‌ها صحیح باشد رادارهای آنان از قابلیت احتمال رهگیری پایین برخوردارند که مکان‌یابی، اخلال بر روی‌ آنها و هدایت موشک‌های ضد رادار به سمت آنها دشوار است. یکی دیگر از موارد مهم اینکه آنها دارای سیستمهای کنترل خودکار آتش دیجیتال بسیار مدرن هستند. نیازهای مهارتی و درک فنی عملکرد برای پرسنل که در سامانه‌های پدافندی اولیه جنگ سرد وجود داشت دیگر مورد نیاز نیست: اپراتورها از نمایشگر‌های ال سی دی پیشرفته با ارائه ترکیبی داده‌ها استفاده می‌کنند. این سامانه‌ها از اتوماسیون بسیار بالایی در هنگام استقرار برخوردارند و از جک‌های هیدرولیک برای بالابردن و باز کردن اجزای کلیدی استفاده می‌کنند بنابراین مهارت کافی برای تنظیم یا جابجایی باتری لازم نیست. بیشتر این سامانه‌ها می‌توانند در مدت پنج دقیقه شلیک کرده و محل را ترک کنند. دشواری‌های ناشی از تکامل فناوری سامانه‌های پدافندی بردبلند یا پدافند منطقه‌ای با تحول در دکترین عملیاتی مرتبط افزایش یافته است که در نتیجه اکنون شاهد استقرار تجهیزات تخصصی برای دفاع از باتری‌های پدافندی در برابر حملات ضد آنها هستیم که عبارتند از: توسعه و استقرار سامانه‌های پدافندی نقطه‌ای و سامانه‌های خودکششی توپخانه‌ای/موشکی جهت رهگیری و انهدام مهمات هدایت شونده پرتاب شده ضد سایت‌های پدافندی. توسعه و استقرار اهداف کاذب منتشر کننده امواج راداری برای شکست دادن گیرنده‌های جغرافیایی و سیکرهای مهمات هدایت شونده. توسعه و استقرار اقدامات متقابل فعال و غیرفعال الکترونیک، اپتیکال و مادون قرمز برای شکست سیکرهای مهمات هدایت شونده. توسعه و استقرار قابلیت درگیری اشتراکیسامانه‌های پایشگر رزمی با قابلیت درگیری مشترک برای شکست جنگ الکترونیک و پنهانکاری. سامانه تور ام2 با قابلیت شلیک در حین حرکت یکی از برترین سامانه‌های پدافندی کوتاه برد برای رهگیری موشک‌های کروز و مهمات هواپرتاب است. در نتیجه شکست شبکه مدرن یکپارچه پدافند هوایی که با سامانه‌های روسی، چینی (و ایرانی) تجهیز شده‌اند با اقدامات فیزیکی و غیر فیزیکی یا تکنیک‌های کشنده بسیار سخت است. بخش بزرگی از مهمات هدایت شونده پرتاب شده یا منهدم خواهند شد و یا سیستم هدایتی آن از کار میفتد. در خاتمه ، تصور اینکه سیستم های SAM معاصر روسی و چینی (وایرانی)می توانند به آسانی سیستم های سوریه و عراق در سال 1982 و 1991 شکست بخورند چیزی غیر از تفکرات رویاپردازنه نیست که ناشی از عدم موفقیت کامل در مطالعه و فهمیدن دلیل و چگونگی موفقیت یا عدم موفقیت سامانه‌های پدافندی در درگیریهای گذشته است. ترجمه شده توسط GHIAM / منبع