انجمن بزرگ میلیتاری

نمایش شلیک سلاح انفرادی "مصاف" هفدهم اسفند سال 1399 خورشیدی https://www.aparat.com/v/ICWwX

بسم ا...

در باب مسلح سازی در دنیای بی قانون آل کاپون همیشه می‌گفت : "مؤدبانه درخواست کردن با یه اسلحه توی دست، بهتر از مؤدبانه درخواست کردن با دستِ خالیه..."

بسم ا... پیرو بحث چند روز پیش در بروزرسانی در خصوص جت تی-33 و کاربری ان در ایران

بسم ا... 11 اسفند سی و هفتمین سالگرد شهادت شهید عبدالرسول زرین 1362-1399 https://www.aparat.com/v/oyp2N پی نوشت : تا پیش از این تاریخ ، انجمن میلیتاری فاقد تاپیک مستقل برای شهید زرین بود . تجمیع تمامی پستهای مرتبط با تاپیک ، 11 اسفند سال 1399 خورشیدی

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ ماموریت انجام شد ..... باقی مانده پیکر پاک سرگرد (سرهنگ ) خلبان بیرجند بیک محمدی ، پس از 32 سال به خاک وطن بازگشت . سرگرد بیک محمدی در تاریخ 6 خرداد 1367 برای اجرای ماموریت پشتیبانی نزدیک به پرواز درآمد ولی به پایگاه مبداء بازنگشت

بسم ا... مراسم تحویل دهی انواع هواپیما و بالگردهای بازآمد شده به نیروهای مسلح پی نوشت : 1-تحقیقاً و تقریباً همون هواگردهای قبلی .. نه ارتقاء خاصی ، نه پوشش استتار جدیدی و .... 2- و همچنان فرماندهان محترم می فرمایند قوی ترین ناوگان هوایی خاورمیانه هستیم !!!

بسم ا... با تشکر از جناب @shirazz برای تقطیع بخش مربوط به عین الاسد از برنامه شصت دقیقه

بسم ا... جنگ افزاری به اسم "اسباب بازی " این قسمت ... "لِگو" https://www.aparat.com/v/WBTFX

گفتار پندآموز روباه صحرا تفاوت بین دو نیرو ، یکی دارای نیروی هوایی و دیگری فاقد این نیرو ، به مانند نبرد میان یک ارتش مدرن و قبایل صحرا نشین است . بنابراین در نبردهای امروزی یک واژه دائما" می بایست مورد توجه قرار گیرد " برتری هوایی ".. پی نوشت : شرح عکس : اروین رومل و هانس یواخیم مارسیل (دارنده 109 پیروزی هوایی در جنگ دوم جهانی )

بخش سوم : پانتر . دی با این وصف ، گرچه کیفیت تولید و همچنین آموزش خدمه آلمانی واحدهای مسلح به پانتر در سطح کاملا قبولی قرار داشت ، اما در مقایسه با خطوط تولید انبوه تانکهای روسی ، به مثابه یک قطره آب در برابر یک سطل محسوب می شدند . به همین دلیل ، سرفرماندهی ارتش تصمیم گرفت تا به منظور کاهش این فاصله ، نسخه پانتر.2 را روانه میادین نبرد کند. اما با شروع برنامه توسعه نسخه D بعنوان گونه مسلح ترشده از پانتر ، برنامه پانتر 2 دچار یک دگرگیسی عمده گردید و تبدیل به نسخه ای سبکتر از تایگر شد . این نمونه در ابتدا با وزنی در حدود 50 تن ، قرار بود در سپتامبر 1943 وارد خدمت گردد ،اما بدلیل مشکلات مربوط به نسخه سلفش و روند آزمایشهای میدانی کوتاه تر ، مقداری با تاخیر عملیاتی گردید . راست : پانزر-6 چپ : پانزر-6 بی همین مساله نیز در خصوص سایر ماموتهای زرهی ورماخت نیز قابل انطابق به نظر می رسد . بعنوان مثال ، تاریخچه ایده پردازی و طراحی پانزر6 ( کینگ تایگر/ رویال تایگر) را می توان تا بهار سال 1941 به عقب برد و بررسی کرد در حالی که نمونه های اولیه این تانک در سال 1943 به نمایش درآمد و نخستین مدلهای تولیدی نیز درژانویه 1944 بخدمت وارد شد . با این وجود ، تنها نمونه پانزر-6 بی ( VIB) با برجک دوباره طراحی شده ویک برآمدگی دیده بانی جدید برای فرماندهی تانک بود که بعنوان بهینه ترین نسخه تولیدی مورد شناسایی قرار می گیرد . مضاف براین ، مهمترین ویژگی این نسخه ، توپ 88 م.م ال-71 ( با طول لوله 19 فوت ) بشمارمی آمد که قابلیت انهدام هر تانک متفقین در بردی غیرقابل تصور درآن زمان را در اختیار خدمه قرار میداد . ضخامت زره بخش جلویی این تانک که به 7 اینچ نیز می رسید ، تاب آوری قابل توجهی را از خودبرجای می گذاشت، تا جایی که هرگز گزارشی مبنی بر نفوذ پرتابه های شلیک شده از تانک یا جنگ افزارهای ضد زره از بخش جلویی این تانک ثبت نگردید . پیشرانه 700 اسب بخاری میباخ با سرعت قابل توجه 24 مایل برساعت ، قدرت تحرک معقولی را بدان میداد ، اما به مانند همیشه تاریخ ، کینگ تایگر ، گرچه در رودخانه استیکس غوطه ور شد(کنایه از ضد ضربه بودن به مانند کاراکتر افسانه ای آشیل ) ، اما نقطه ضعفی نیز داشت ، چنانکه وزن زیادش ، موجبات کاهش تحرک لازم در میدان نبرد را برای آن به ارمغان آورد ، بطوریکه تنها پل های اصلی درمیدان نبرد قابلیت تحمل وزن این تانک را داشتند ، مصرف سوخت کینگ تایگر ، درست درزمانی که تامین آن برای ورماخت مشکل شده بود ، بسیار زیاد بود و در صورتی که سامانه هدایت آن ، بیش از حد تحت فشار قرار میگرفت ، مستمر دچار خرابی می گردید . شدت این نواقص و ناتوانی صنعت نظامی آلمان در رفع موانع ، موجب گردید تا مارس 1944 فقط 5 دستگاه از این تانک تولید شود . چنین وضعیتی برای سایر طرح های زرهی در پایان جنگ نیز صادق بود . یاگدتایگر ( نمای اصلی ، موقعیت قرارگیری خدمه و نمای گرافیکی ) بعنوان مثال یاگدتایگر (Jagdtiger) بعنوان گونه زره کوب مشتق شده از پانزر-6 به یک توپ 128 م.م مسلح می شد که نه تنها سنگین ترین توپ نصب شده روی شاسی زرهی در آلمان بود ، بلکه طراحی فوق العاده ای را نیز یدک می کشید . با این وجود ، بدلیل وزن 70 تنی و محدود شدن زاویه عمودی گردش توپ به 20 درجه ، فقط برای اهدافی که تنها از جلوی این زره کوب عبور می کردند ، واقعه ناخوشایندی محسوب می شد . با این حال ، نمونه ای مشتق شده از پانتر ، در قالب یک زره کوب ، طرح بسیار امیدوارکننده تری از آب درآمد بدین معنی که بهترین سخت افزار زرهی در گونه خود در طول جنگ دوم جهانی بشمارمی رفت . یاگدپانتر ( نمای اصلی ، موقعیت قرارگیری خدمه و نمای گرافیکی ) این زره کوب ، با مسلح شدن به یک توپ 88 م.م ال-71 ، مجهز به زره های شیبدار و قابلیت حرکت در مناطق خارج جاده ای که روی یک شاسی 45 تنی قرار می گرفت و به یاگدپانتر (Jagdpanther) مشهورشد ، برای ورماخت به یک مهره شطرنج اصلی که می توانست در هر نقطه ای ظاهر شود ، تبدیل گردید ، در حالی که بصورت قابل پیش بینی ، مشکلات مربوط به پیش تولید موجب گردید تا ظرفیت تولید انبوه آن محدود گردد . با وجود ظهور همه این طرح ها ، از پانتر تا تایگر و نمونه های برگرفته از آنها ، ستون فقرات و استخوان بندی یگانهای پانزر ورماخت تا سال 1945 ، همچنان برروی پانزر-4 قرار داشت . نسخه نهایی این تانک تفاوت های اندکی با نمونه اولیه که درسال 1940 معرفی گردید و به " ته سیگار" نیز مشهور شد ، داشت ، هر چند مدل H که بطور رسمی در مارس 1942 به خدمت رزمی وارد گردید ، نمونه استاندارد ورماخت بود . این تانک به یکسری پنلهای محافظ زرهی در طرفین خود با ضخامت حداکثر 302 اینچ مجهز می شد که علیرغم افزایش بقاء در میدان نبرد ، بدلیل افزودن وزن تانک به 25 تن ، سرعت جاده ای آن را به کمی بیشتر از 20 مایل در ساعت کاهش می داد . نسخه بهینه تر پانزر4 (J) نیز تغییرات جزیی تر را بخود می دید که شامل شنی های عریض تر و صفحات جانبی مشبک سیمی برای افزایش مقاومت زره اصلی در برابر راکتهای ضد زره پیاده نظام می گردید . پانزر-4 نسخه اچ و جی این نسخه در ارتش آلمان به "ته سیگار" مشهور شد که کنایه از آخرین حد ارتقاء و بروزرسانی و همچنین ته مانده استخوان بندی زرهی ورماخت بود . به شکل خاص ، گودریان پس از انتصاب به سمت بازرس کل واحدهای پانزر ، این اعتقاد را در سرفرماندهی ارتش جا انداخت که استفاده از یک سامانه زرهی کاملا آزمایش شده ، پاسخی عملی به مشکل کمبودهای مربوط به حضور مزمن و روبه کاهش واحدهای تانک در جبهه شرقی خواهد بود . از این نظر ، فرآیند تعمیرو نگهداری پانزر-4 به نسبت آسان بود و به محض آسیب در میدان رزم ، به مشکلات کمتری بازیابی و به دپوهای تعمیر و نگهداری منتقل میشد . با توجه به این مختصات ، بیشتر از 3000 دستگاه از این تانک در سال 1943 تولید و به سامانه استاندارد زرهی لشکرهای ورماخت تبدیل شد ، در حالی که این لشکرها ، حداقل یک گردان ترکیبی زرهی شامل نسبت مشخصی از پانزر-4 و پانتر را نیز در اختیار داشتند . از سویی دیگر ، مخالفتهای آشکار گودریان با تولید توپهای تهاجمی ، اینک بطور قابل ملاحضه و پس از بررسی صحنه رزمی در جبهه شرقی رو به کاهش گذاشته بود و کاربرد آن در خطوط تماس با روسها نه تنها قابل بحث نبود ، بلکه اصرار عجیبی بر افزایش سرعت و تعداد تولیدی توسط شرکتهایی که تجربه بیشتری در تولید برجک داشتند ، وجود داشت. بدین ترتیب ، گودریان با آغاز خطوط تولید این جنگ افزارها ، احیای مجدد گردان سوم در هنگهای پانزر ( در یک بازه زمانی هر هنگ پانزر فقط 2 گردان بعنوان سازمان رزم استاندارد در اختیار داشت .م ) و تحویل توپهای تهاجمی به انها ، را در دستور کار خود قرار داد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ................. 2- در قسمت چهارم و پایانی ، روند جذاب تری را در خصوص چرایی تولید برخی نمونه های زره کوب در آلمان خواهید خواند ................. 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بسم ا... سی وچهارمین سالگرد شهادت حاج حسین خرازی 1399- 1365 پی نوشت : تجمیع مطالب مربوط به شهید خرازی - هشتم اسفند سال 1399 خورشیدی

بسم ا... درواقع قاعده قابل پذیرش در این هست که هیچکدام از این دو و یا بعبارت بهتر ، هیچ رسته ای در نبردهای امروز قابل حذف نیست . حذف هرکدوم از این رسته ها ، شکست در معنای مطلق خودش هست

در پاسخ به سئوال جناب @GAHERRRR مراحل شلیک خسارات از دید دوربین منافقین

بسم ا... سئوال : کدام ارتش کلاسیک هست که سازمان رزم خودش را با محیط رزم شبکه محور ، تطبیق نداده باشد ؟؟؟؟؟ اگر ترس از دستبرد و اخلال وجود داشته باشد ، این نگرانی از ابتدای ظهور سامانه های مخابراتی با سیم و بی سیم وجود داشته ولی از توسعه این ابزارها جلوگیری کرده ؟؟ قطعاً خیر . جنگ روسیه و اوکراین دی سال 1395 رزم سایبری به شیوه روسی.... استفاده ارتش روسیه از رباتهای سایبری برای هدف قرار دادن توپخانه ارتش اوکراین برای همین باید سعی کنید تا سازمان نظامی شما برای ورود به صحنه رزم قرن 21 این شش ویژگی را برای خودش بصورت بومی توسعه بدهد 1- استحکام ( robustness ) 2- برگشت پذیری ( resilience) 3- واکنش پذیری ( responsiveness) 4- انعطاف پذیری ( flexibility ) 5- نوآوری ( innovation) 6- وفق پذیری ( adaptation)

رونمایی از کمان-99 ششم اسفند 1399

بسم ا... پادکار "شاهین " ؟!!!

بسم ا... ششم اسفند 1362 - ششم اسفند 1399 سی و هفتمین سالگرد شهادت سردار رشید و بی نشان سپاه اسلام ، شهید حمید باکری پی نوشت : تجمیع تاپیکهای پراکنده برادران شهید باکری ، ششم اسفند سال 1399 خورشیدی

بسم ا.. ویدئویی از رزمایش پیامبر اعظم 16 نزسا https://www.aparat.com/v/aMY0r

بسم ا... ویدئوی موشک باران پادگان های منافقین در خاک عراق عملیات رضوان https://www.aparat.com/v/xOhfd پی نوشت : تجمیع سه تاپیک مشابه عملیات رضوان و مطالب مرتبط با موشکباران مقرهای منافقین ، پنجم اسفند سال 1399 خورشیدی

میگ-29 اس ام تی

تی-72 بی-3 چگونه یک تانک اصلی میدان نبرد با طراحی 45 ساله می تواند قابلیت همخوانی با صحنه رزم جدید را بدست آورد ؟!! زمانی که تانک اصلی میدان نبرد تی-72 برای اولین بار در سال 1973 بخدمت ارتش شوروی سابق و سپس متحدانش درآمد ، فصل جدیدی را در تاریخ رزم زرهی گشود ، به همین دلیل ، پیکربندی این تانک از این دهه تا به امروز ، چند دوره بهسازی و ارتقاء را بخود دیده و ده ها نمونه از آن توسط اتحاد شوروی سابق و سپس روسیه و اقمارش تولید به بازارصادرات سلاح روانه شده است . تی-72بی علیرغم این مساله ، معرفی و سپس ورود تانکهای پیشرفته تر روسی نظیر تی-80 و تی -90 (به ترتیب در سالهای 1976 و 1993) و نسل جدید زره پوشهای این کشور (تی-14 آرماتا ) این تانک نیازمند تغییرات و ارتقاء های گسترده ای بود که باعث گردید تا نیاز به بروزرسانی های گسترده تر برای نسخه تی-72 برای جلوگیری از خارج شدن این تانک از صحنه رزمی احساس شود . به همین دلیل نمونه T-72B3 که از سال 2010 و نمونه جدیدتر آن یعنی T-72B3M که از سال 2017 به نیروهای مسلح ارتش روسیه معرفی و تحویل داده شد . درواقع امر ، نسخه تی-72بی3 نمونه بهینه سازی شده طرح تی-72 بی بشمار می رود که برای اولین بار در سال 1985 با قابلیتهای رزمی بالاتری نسبه به سلف خود ، معرفی گردید . این بهسازی ها شامل اضافه شدن سامانه کنترل آتش 1A40-1 ، زره ضخیم تر ، ازجمله اضافه شدن یک زره کامپوزیتی به ضخامت 20م.م در جلوی بدنه و همچنین سایتهای هدفگیری بهبود یافته و در نهایت قابلیت شلیک پرتابه های موشکی هدایت لیزری می گردید . در میانه دهه نود میلادی ، این نمونه مجدداً مورد بهسازی قرار گرفت و اینبار زره های واکنشی و پیشرانه جدید تر V-92S2 بدان اضافه شد که این امر موجب گردید تا تا حدودی فاصله و شکاف میان نسخه تی-72بی و نمونه های جدیدتر تانکهای اصلی میدان نبرد معرفی شده کاهش پیدا نماید . با این وجود ، روسها هنوز رضایت کاملی از این نمونه نداشتند ، به همین دلیل سرمایه گذاری برای تولید نسخه بی-3 بصورت مرحله ای برنامه ریزی شد تا قابلیتی در حد تانکهای پیشرفته تری نظیر تی-80 و تی-90 و یا حتی فراتر از آن ، برای آن فراهم آید. تی72 بی-3 ام بدین ترتیب ، تی-72 بی-3 به پیشرانه های قدرتمندتری مجهز شد تا جبران بخشی از مازاد وزن حاصله از اضافه شدن زره و سامانه های جدید شده و تحرک بهتری را نسبت به نسخه اصلی تی -72 بدان دهد . این نمونه ، ارتقاء های بیشتری نظیر سامانه هدایت جدیدتر ، شنی های دوقلو ، سامانه های مهار آتش ، رادیو جدید را بخود می دید . اما ان چیزی که نمونه بی-3 را نسبت به اسلافش متمایز می ساخت ، قدرت آتش و سامانه های کنترل آتش آن بود . سامانه 1A40-4 در واقع ، مجهز شدن این نسخه به سامانه کنترل آتش Kalina ، یک صفحه کنترل جدید برای برجک ، سایت های اپتیکی ، حسگرهای چند طیفی PNM Sosna-U ، مسافت سنج های لیزری و ماژولهای هدایت جدید تر برای سازگاری با موشکهای 9M119M باعث شده بود تا نمونه بی3 به یک تانک کاملاً جدید تبدیل گردد . در عین حال ، توپ جدید کالیبر125م.م 2A45M5 نیز با قابلیت شلیک طیف متنوعی از پرتابه های مرگ آور باعث شده بود تا این تانک به یک مدل جدید تبدیل گردد . علاوه براین ، نسخه بی-3 از زره های ریلیکت نیز سود می برد که بطور مشابه در تی-90 و تی-80 نیز مورد استفاده قرار می گرفت . تی-72 های اولیه پس از معرفی در بازارسلاح ، بعنوان یک تانک اصلی میدان نبرد به صرفه ، مورد توجه قرار گرفت ، تا جایی که انواع صادراتی این تانک گرچه کیفیت نمونه های بهسازی شده را نداشتند ولی در چند جنگ ، از جمله جنگ ایران و عراق مزیت قابل توجهی را در برابر تانکهای بریتانیایی و آمریکایی ارتش ایران ( چیفتن و ام-60) به نمایش گذاشتند ، تا جایی که ارتش عراق با وارد کردن تعداد قابل توجهی از این تانکها به میدان نبرد ، اغلب با زمین گیر کردن واحدهای متکی به پیاده نظام ایرانی ، تلفات و خسارات قابل توجه به یگانهای زرهی ارتش ایران ، وارد مینمودند . پیشرانه V-92S2F علاوه براین ، تی-72 در جنگ داخلی لبنان در برابر ام-60 ها و مرکاواهای ارتش عبری قرار گرفت و به اعتقاد سوری ها ، عملکرد قابل قبولی داشت . این روند گرچه در جنگ دوم خلیج فارس و درگیری های پس از آن بصورت معکوس پیش رفت ، اما برای روسیه پایه محکمی ایجاد نمود تا روند بهسازی این تانک را همچنان ادامه دهد و با معرفی بی-3 نشان داد که تا چه حدی میتوان یک تانک قدیمی را فراتر از حدود تصور مورد بهسازی و ارتقاء قرار داد تا در صحنه رزم جدید همپای نمونه های جدیدتر وارد عمل شود . با توجه به این روند ، در حال حاضر ، ارتش روسیه با در اختیار داشتن 1300 دستگاه تی -72بی3 ، بزرگترین کاربر این تانک بشمار می آید و از آنجا که این بروزرسانی ها به نسبت ساده هستندو متقابلاً بیشتر از 7000 دستگاه تی-72 بحالت ذخیره وجود دارد ، امکان افزایش تعداد این نمونه درصورت بروز یک جنگ گسترده وجود دارد . در کنار روسیه ، بلاروس نیز از نسخه بی3 بعنوان تانک اصلی میدان نبرد خود استفاده می کند و بخشی از نمونه های موجود خود را درسال 2016 بعنوان کمک نظامی در اختیار ارتش سوریه به منظور سازماندهی سپاه 5 خود جهت مبارزه با شورشیان مسلح قرار داده از سویی دیگر ، بسته ارتقاء مشخصی نیز از سوی روسیه برای بهسازی تی-72 های قدیمی ارتش نیکاراگوئه ارائه شده است . به اعتقاد برخی کارشناسان نظامی ، توجه روسها به نسخه بی-3 از آنجا ناشی میشود که ارتش این کشور به منظور جلوگیری از محاصره کالینینگراد توسط ارتشهای ناتو (بعنوان یک سرزمین جداافتاده از خاک اصلی روسیه ) بطور کامل متکی به این تانک است ولی صادرات آن میتواند از گزینه های اصلی صنعت دفاعی این کشور درسالهای آینده باشد . بدین ترتیب ، ارتش روسیه در کنار وارد خدمت نمودن تی-14 و تی -90ام ، قابلیت کاربرد گسترده تر این نمونه را نیز پیدا خواهد کرد . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه

بسم ا... این حمله هوایی با سوخو-24 ها باید مستند بشود ، ولی در مقاله ای که حدود 10-15 سال پیش در یکی از مجلات هوانوردی نوشته شده بود ، اسکادرانهای سوخو-24 عراقی تا شب حمله نیروی هوایی ائتلاف (یا چند روز پیش از آن ) ، صرفاً مشغول اجرای تمرینات پرواز در ارتفاع پایین زیر نظر مربیان روس بودند و حداقل تا قبل از ارائه مستندات ، امکان حمله فنسرها به اسراییل بعید هست . قضیه دیمونا همون ماجرای شلیک موشکهای اسکاد با کلاهکهای سیمانی هست که داستانش به شکل اشتباه در رسانه های داخلی باب شده . عراقیها موشکهای اسکادی که با کلاهکهای سیمانی را با شناسه "الحجره" نامگذاری کرده بودند آنچه که درمیان عموم در آن زمان رایج شد ، این تحلیل بشمار می آمد که صدام برای وادار کردن رژیم صهیونیستی به عکس العمل و تبدیل کردن جنگ به یک نبرد تمام عیار و منحرف کردن اذهان از مساله اشغال کویت ، مبادرت به صدور چنین دستوری نموده است ، اما ، پس از اشغال عراق در سال 2003 ، اطلاعات جدیدی در این زمینه منتشر گردید . به اعتقاد برخی کارشناسان ، آزمایشهای قبل از جنگ نشان می داد ، موشکهای " الحجره" با مسلح شدن به کلاهکهای سیمانی ، پس از شلیک ، در زمان ورود مجدد به جوّ ، به سرعتی در حدود 6 ماخ دست می یافتند و این کلاهک غیر انفجاری ، با استفاده از انرژی جنبشی بدست آمده ، در زمان برخورد به سطح زمین ، گودالی به عمق 25 متر و قطری در حدود 40 متر ایجاد می نمود . در طول جنگ هم حداقل 5 تیر الحجره بسمت دیمونا شلیک شد که نه عکس و نه خبری عجالتا برای ارزیابی خسارت وارده منتشر نشده ...