انجمن بزرگ میلیتاری

بازگشت شبح پنهانکار واشنگتن : علیرغم اینکه هواگردهای ضربتی پنهانکار اف-117 نایت هاوک به شکل رسمی در سال 2008 بازنشست شدند ، اما نشانه های مشخصی ، براین گواه هست که نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در حال عملیاتی نمودن مجدد نخستین جت خفاکار عملیاتی تاریخ هوانوردی نظامی است . این هواگرد استثنایی ، علیرغم رونق سرمایه گذاری در اوایل دهه هشتاد میلادی و در اوج جنگ سرد ، تنها در مقیاس 59 فروند تولید شد وبدلیل هزینه های زیاد تعمیر و نگهداری و اجرای عملیات ، بطور گسترده وارد خدمت نگردید و تنها پس از 25 سال خدمت (از زمان ورود بخدمت درسال 1983 ) بازنشسته گردید .بخش عمده ای از صاحب نظران براین باورند که نیروی هوایی بدلیل عدم تناسب میان هزینه های عملیاتی نگاه داشتن این جنگنده و ماموریتهای محوله به آن ( فروپاشی شوروی و از میان رفتن تهدید شبکه پدافند متراکم ارتش سرخ ) بتدریج منسوخ شده و با ورود ارتش آمریکا به حوزه جنگ با تروریزم ، این هواگرد علت وجودی خود را بتدریج از دست داد ، بخصوص اینکه در آن زمان ، هیچ رقیب هم سطحی نیز برای ان بوجود نیامد . با این وصف ، سیزده سال پس از آخرین پرواز نایت هاوک ، با تغییر تمرکز ارتش آمریکا بسمت مقابله با شبکه های پیچیده دفاع هوایی متخاصم ( روسیه ،چین ، کره شمالی ، ایران ) مجدداً تمایلات آشکاری برای عملیاتی نمودن این هواگرد دیده می شود ، هر چند قابلیتهای اف-117 برای دهه دوم قرن بیست ویکم ، تاحدودی قدیمی است ، اما برای قرار گرفتن بعنوان یک نیروی ذخیره برای جتهای خفاکار خط مقدم ، احتمالا نقش بسیار مهمی ایفا خواهد نمود . این هواگرد با در اختیار داشتن سطح مقطع راداری نزدیک به اف-35 (بعنوان تنها جنگنده خفاکار غربی در خط تولید ) گرچه بدلیل سرعت پایین تر ، الکترونیک پروازی ، حسگرها و عملکرد کلی پروازی ، قابل مقایسه با لایتینیگ نمیباشد ، اما بدلیل اهمیت روزافزون مقابله با شبکه های دفاع هوایی ، پس از طی یک بروزرسانی مشخص ، می تواند مجددا اهمیت خود را بازیابد . به همین منظور ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده دستور رسمی برای تمرین سوخت رسانی توسط هواگردهای سوخت رسان kc-135 به نایت هاوکها را صادر نموده که این مساله اثبات می کند که این رزمنده هوایی کهنه کار ، درسالهای آینده ، حضور مجددی را در صحنه های نبرد خواهد داشت .به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، این تصور وجود دارد که در ابتدا ، اف-117 در مرحله نخست ، بعنوان بستر آزمایش برای توسعه اقدامات متقابل در برابر هواگردهای پنهانکار استفاده خواهد شد ، بدین معنی که به خدمه جتهای نیروی هوایی این امکان داده می شود تا با قرار گرفتن در برابر یک هواگرد پنهانکار واقعی و شبیه سازی شیوه رزم دشمن ، آموزش را در شرایط واقعی دریافت نمایند . از یکسو ، طرح هایی نظیر FC-31 ، J-20 و GJ-11 در کنار بمب افکن راهبردی H-20 موجبات نگرانی ایالات متحده را فراهم آورده و از سویی دیگر ، ایران بتدریج نشانه هایی از آرایش خصمانه پهپادی را به نمایش می گذارد ، در نتیجه ، نیروی هوایی ایالات متحده با استقرار این هواگردها در خاورمیانه ، یک ذخیره قابل توجه را برای روز نبرد برای خود فراهم خواهد آورد . این مساله در کنار انتشار اطلاعات جدید در خصوص عدم آمادگی اف-35 برای شرکت در درگیری های با شدت بالا موجب گردیده تا اف-117 بعنوان بستری ایده ال برای توسعه فناوری های جدید و همچنین ذخیره رزمی قابل اتکاء مجددا مورد توجه قرار گیرد . اما آنچه که دراین میان می بایست در نظر گرفته شود ، این است که نایت هاوک ، یک هواگرد رزمی تک سرنشینه بوده و قابلیت استقرار افسر سامانه های تسلیحاتی (RIO/ WSO) را ندارد ، به همین دلیل برای اجرای ماموریتهای رزمی ، می بایست اصلاحات جدیدی بر روی آن صورت گیرد . با این حال ، هنوز مشخص نیست که چند فروند از هواگردهای اف-117 در حال حاضر بصورت عملیاتی درآمده اند و اینکه ارتش در آینده چگونه از آنها استفاده می کند ،اما صدور دستور تمرینات مربوط به سوخت گیری هوایی ، نشاندهنده بازآماد این بمب افکن کهنه کار و برنامه های قابل تامل نیروی هوایی برای آن است . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه 2- تجمیع تاپیکهای موازی با محوریت نایت هاوک ، دوازدهم بهمن سال 1399 خورشیدی

نمایش مراحل تولید سوخو-57 https://www.aparat.com/v/8LyDZ

حالا این فرموده شما را از یک زاویه جدید در خصوص ماهیت جنگ ببینید .. به نظرم خوب هست که این گوشه ذهن شما برای تحلیل این مطالب باشد لینک را بررسی بفرمایید اگر چه مطالب مطرح شده در صنعت سینما را نمی توان چندان جدی گرفت ، اما نکات جالبی در خصوص ارتش ایالات متحده وجود دارد که می شود روی آن فکر کرد

بسم ا... ویدئوی تست صندلی پرتاب شونده صفر-صفر هواگرد آموزشی یاسین https://www.aparat.com/v/m05jy

لایتینینگ .. یک قطعه گ....... !!!! چرا آخرین وزیر دفاع دولت ترامپ از اف-35 متنفر بود !!! دوره کار دانالد ترامپ ، سرشار از وقایع عجیب بود که به هر ترتیب ، به اتمام رسید ، اما در آخرین روزهای این دولت ، اظهار نظر عجیبی از وزیر وقت دفاع این کشور ، کریستوفر.سی .میلر در خصوص برنامه اف-35 منتشر گردید که بازتاب بسیار زیادی را در رسانه ها در پی داشت . میلر بعنوان افسر سابق نیروهای ویژه ارتش ایالات متحده در 9 نوامبر 2020 به سمت وزیر دفاع این کشور برگزیده شد ، در مورد اف-35 چنین اظهار داشت : " من بیشتر علاقه دارم که وارد فرآیند خرید شده و در مورد آن صحبت کنم ،هرچند می دانید که در مورد چه مشکلی داریم صحبت می کنیم ... من قصد داشتم یک مطالعه موردی را در خصوص اف-35 انجام بدهم .... گرچه باید به شما بگویم که دیروز با یک خلبان ، سرهنگ یا سرهنگ دوم صحبت می کردم ، گفتم که با چه چیزی پرواز می کنی ؟!! گفت :اف-35 که یک تکّه گ.... یا شبیه به یک تکه گ.... هست ، بعدش خندید و گفت " جدی نگفتم ... قبلا با اف-16 پرواز می کردم ولی الان اف-35 یک هواگرد باورنکردنی ، هر چند قرار نیست هرگز از آن استفاده کنیم و....... الان این هواپیما ، نسل پنجم هست که به نظرم کار خنده داری دارد انجام می گیرد ولی ما باید در نسل ششم سرمایه گذاری کنیم .. ما الان یک هیولا خلق کردیم ولی می دونید که اف-35 یک تکّه گ..... !!! هست"" کریستوفر.سی .میلر وزیر دفاع البته جمله اش را به اتمام نرساند ،اما ظاهرا این اظهار نظر ، بازتابی است از عقب بودن برنامه اف-35 از روندی که برای آن طرح ریزی شده بود و بنا بر اعتقاد بخشی از ناظران نظامی ، بیشتر به حوزه بودجه ای مرتبط دانسته میشود ، به همین دلیل زمزمه های جدی شدن توسعه جنگنده رزمی نسل شش بتدریج در حال جدی شدن است. پیش ازاین نیز برنامه اف-35 توسط مقامات سیاسی و نظامی مورد انتقاد قرار گرفته ، چرا که به اعتقاد برخی ناظران ، قابلیت اطمینان غیر رضایت بخش ، هزینه های تعمیر و نگهداری بالا از جمله مواردی است که میتوان اف-35 را هنوز در مراحل ابتدایی دوره خدمت خود دانست . اگر چه سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده از سال 2015 مدعی است که نمونه اف-35 بی را بصورت عملیاتی بخدمت گرفته ، اما این جنگنده پنهانکار برای ورود به خدمت واقعی هنوز مسیر قابل توجهی را پیش روی خود دارد . سناتور جان مک کین ( فوت شده ) در گذشته ، از اف-35 بعنوان نمونه ای از یک کتاب درسی ناموفق برای ارتش آمریکا یاد نموده است . به همین ترتیب ، طیف وسیعی از اندیشکده های نظامی آمریکایی نظیر NSN ، RAND تا سازمان هایی نظیر POGO( پروژه نظارت بر دولت ) و افرادی نظیر مایکل گیلمور ، عملکرد این محصول را به باد انتقاد گرفته و حتی پنتاگون نیز معترف است که هزینه های عملیاتی بالا و قابلیت اطمینان ضعیف اف-35 (به نسبت تعداد خریداری شده ) موجبات بروز مشکلاتی را فراهم نموده است . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه 2- در این فرآیند ، صرف نظر از چالشهای برنامه اف-35 ، چند نکته جالب ، قابل توجه هست . نخست وجود تعداد قابل توجهی از اندیشکده های نظامی که برنامه های نظامی یک کشور را بطور دقیق زیر نظر دارند و بدون دنبال کردن روند تهوع آور تعریف و تمجید های تکراری ، نقاط ضعف را شناسایی و بدون پرده پوشی آن را در معرض رصد افکار عمومی قرار میدهند . این مساله بصورت خودکار ، مسیر پیشرفت را در حوزه های مختلف از مدیریت سازمان نظامی تا فناوری ، تولید ، ایده پردازی و ... هموار می کند . دوم ، صراحت کلام یک مقام سیاسی (با پیشینه نظامی مشخص ) در خصوص مشکلات یک برنامه نظامی است که این به معنای ارزش گذاری برای افکار عمومی و همچنین کارشناسان نظامی و قبول وجود مشکل ، ضعف ، عقب ماندگی و ... بشمار می رود . 3- صرف نظر از مشکلات دیرینه ما با آمریکایی ها ، یک مقداری از دشمن خودمون یاد بگیریم روند و مسیر "خود-کاوی" را ....

ساخت مدل مهندسی کپسول زیستی در ایران مرتضی براری، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و رئیس سازمان فضایی ایران در توئیتی نوشت: پژوهشگاه هوافضا در راستای اجرای سند جامع توسعه هوافضای کشور، موفق به ساخت مدل مهندسی کپسول زیستی شده‌اند که تا آخر بهمن ماه تحویل سازمان فضایی و نمونه پروازی آن نیز تا خرداد سال آینده برای پرتاب زیرمداری آماده خواهد شد.

دوست گرامی قبل از ارسال هر گونه مطلب ، لطفاً چهارچوب ارسال را مطالعه و رعایت بفرمایید ... این مطالب بعدها باید در مجله میلیتاری منتشر بشود http://www.military.ir/forums/topic/29841-قوانین-تدوین-و-ارسال-موضوعات/

بسم ا... حالا شما را نمی دونم ولی وقتی نگاه اشتباه به روند و وضعیت ، با توجیه غیرقابل باور "نوکری برای ایالات متحده" قرار هست ماست مالی بشود ، چه انتظاری دارید که روند بسمت بهبود پیش برود ؟ ما غیر از رژیم عبری ، 191 کشور در دنیا داریم و این با کمی تخفیف به معنای 191 نیروی هوایی در مقیاس و کمیت های مختلف هست .. حالا سئوال این هست ، کره شمالی که دارد بسمت نوسازی نیروی هوایی می رود ، نوکر آمریکاست ؟؟ چین که از دهه نود به این سمت همزمان با توسعه بالستیک و پهپادی خودش ، ابتدا با خرید و بعد برقراری ارتباط درست و همکاری مشترک ، بسمت تولید جتهای نسل 5 واقعی ( و نه روی کاغذ ) حرکت کرده ، نوکر آمریکاست ؟؟ روسیه که با جهت دادن درست به میراث شوروی ، بتدریج دارد وضعیت خودش را بهبود می دهد نوکر آمریکاست ؟؟ چرا سعی میشود که وضعیت نابهنجار را با عبارتهای شاذ ، شاخدار و دست گذاشتن روی مخاصمه فعلی میان ایران و ایالات متحده و تحریک احساسات یک طیف خاص ، تا حد کوچه و بازار نزول بدیم ؟!!! نمونه هایی از این دست ... نیروی هوایی کره شمالی بدنبال خرید سوخو-35 آیا کره شمالی بدنبال تقویت نیروی هوایی به منظور مقابله با جنگنده های پنهانکار نیروی هوایی ایالات متحده است ؟! افزایش قابلیتهای رزم دریایی اژدهای سرخ تسلیح جتهای دریاپایه J-15 به موشکهای کروز YJ-91 کوسه های الکتریکی برای اژدهای دریایی رونمایی از جتهای ویژه جنگ الکترونیک J-15D/J-17 پی نوشت : 1- قبل از این که با دست گذاشتن روی احساسات مخاطب با استفاده از کلماتی مثل "آمریکای تروریست " و "نوکری " که میشود این را عیناً برای چین تروریست بیولوژیک و ارباب روسیه یا کره شمالی ( که بخشی از همین فناوری موشکی در ابتدا از همین کره شمالی اخذ شده ) برای طیف مقابل استفاده کرد ( بدلیل ارتباط به نسبت خوب فعلی با شرق ) معترف باشید که بخشی از مسیری که امدید اشتباه بوده و باید تغییر کند . 2- حساب بخش سیاسی ماجرا بین ما و آمریکایی ها ،از حوزه فنی جداست . این دوتا را با هم اشتباه نگیرید.

بامبکت خسته نیروی هوایی

نقش حاج قاسم سلیمانی از آزادسازی خرمشهر تا مبارزه با رژیم صهیونیستی اسرائیل https://www.aparat.com/v/xv1Lj

بسم الله الرحمن الرحیم چند روز پیش مطلبی در تاپیک "ایران و کره شمالی ، موشکهای بالستیک و همکاری هسته ای " به یکی از دوستان پاسخی بدین مضمون ارائه کردم : "برادر عزیز به نکته بسیار جالبی اشاره فرمودید - مساله ای بارها بنده در مواقع و مناسبتهای مختلف چه در این انجمن و چه در کلاسهای خودم مطرح کرده ام این است که ما در کشور خودمون ( ممکن بعضی خوششون بیاد و بعضی هم ناراحت شوند ) چیزی به اسم تینک تانک های (think tank) هایی که بشینند و 20 ، 30 ، 50 و یا 100 سال آینده را بررسی کنند، نداریم . با تمام احترامی که برای مسئولین قائلم اما تمام زور ما ایجاد یک برنامه ریزی 20 ساله است . تازه همین برنامه هم دستخوش باند بازی های سیاسی و اعمال سلیقه دولتهای مختلف می شه و عملا" چیزی از آن برای اجرا باقی نمونه . من تمایلی ندارم که فقط نیمه خالی لیوان را ببینم ولی متاسفانه ( هرچند بکاربردن واژه متاسفانه در کارهای پژوهشی درست نیست ) چنین چیزی به معنی واقعی کلمه در کشور ما وجود ندارد . مثلا" نویسنده مشهور آلوین تافلر ( که سه گانه مشهورش جنگ و ضد جنگ ، شوک آینده و موج سوم) یک فیوچرلوژیست ( آینده شناس) و برخلاف افواه عمومی که معتقدند ایشان یک جامعه شناس بشمار می رود . من توصیه می کنم شما و دوستان حتما" کتاب جنگ و ضد جنگ ایشان را که در دهه 80 یا 90 نوشته شده را بخوانید و آن را با شرایط الان مقایسه کنید . من خودم بیشتر از 15 بار این کتاب رو خوندم و هرمرتبه که می خونمش چیز بیشتری یاد می گیرم . در حالی که تینک تانک های که در حوزه تمدنی غرب وجود دارند مثل ( رند ، چتم هاوس ، بروکینز و .... ) کارشون صرفا" برای 150 سال آینده است . شاید اگر عمری باقی موند در این زمینه یک تاپیک جامع بزنم ."   بنابراین تصمیم گرفتم که به تدریج اگر خدا خواست اندیشکده های مهم حوزه تمدنی غرب را خدمت عزیزان معرفی کنم ، امیدوارم برای اعضای محترم مفید به فایده واقع گردد و دریچه ای باشد برای اینکه ما در حوزه تمدنی اسلام با الگو برداری و دوری از تقلید ناشیانه و کورکورانه و با بومی سازی چنین مراکزی ، گام بسوی طرح ریزی های راهبردی برای آینده برداریم ، انشا ا... . در ضمن عزیزانی که این مطالب را پی گیری می نمایند حتما" نظرات خود را (مثبت یا منفی ) اعلام کنند - باتشکر     ============================================================================================================= بخش یکم : اندیشکده بروکینگز         مؤسسه بروکینگز یک اندیشکده آمریکایی است که مقر آن در واشنگتن است. مؤسسه بروکینگز که یکی از قدیمی‌ترین اندیشکده‌های واشنگتن است در امر تحقیقات و آموزش علوم اجتماعی، اصول اقتصاد، سیاست‌گذاری شهری، مدیریت دولتی، سیاست خارجی، اقتصاد جهانی و توسعه، فعالیت دارد. این اندیشکده در گزارش برترین اندیشکده‌های جهان در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ که از سوی دانشگاه پنسیلوانیا منتشر شده، به عنوان بانفوذترین اندیشکده جهان معرفی شد. رسالت عنوان شده این مؤسسه “فراهم ساختن نظریه‌ها و توصیه‌های جدید و عملی است که سه هدف را پیش می‌برند: تقویت دموکراسی از نوع آمریکایی؛ پدید آوردن رفاه اقتصادی – اجتماعی، امنیت و فرصت‌های مختلف برای تمام آمریکایی‌ها؛ ایجاد نظام بین‌المللی بازتر، امن‌تر و مرفه‌تر، همراه با همکاری‌های بیشتر. مؤسسه بروکینگز می‌گوید اندیشمندان و اعضایش “دیدگاه‌های مختلفی” دارند و خود را یک مؤسسه غیرحزبی می‌داند، اما رسانه‌ها اغلب این مؤسسه را ” لیبرالی متمایل به میانه‌روها ” یا “میانه‌رو” توصیف می‌کنند. در یک تحلیل دانشگاهی که بر سوابق کنگره بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ انجام شد، مشخص شد که سیاستمداران محافظه‌کار تقریباً به اندازه سیاستمداران لیبرال به بروکینگز مراجعه داشته‌اند، و این مؤسسه در مقیاس ۱۰۰-۱ که در آن ۱۰۰ به معنای لیبرال‌ترین امتیاز است، امتیاز ۵۳ را کسب کرده است. در همین بررسی مشخص شد بروکینگز اندیشکده‌ای است که سیاستمداران و رسانه‌های آمریکا بیشترین نقل قول را از آن دارند. - موضع سیاسی بروکینگز به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی خود را یک مؤسسه مستقل و غیرحزبی می‌داند. بررسی‌ای که در سال ۲۰۱۱ در مورد مبالغ اهدایی کارمندان این مؤسسه بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ انجام شد نشان داد ۶/۹۷% مبالغ اهدایی سیاسی کارمندان بروکینگز به دموکرات‌ها داده‌شده‌اند و بنابراین بروکینگز را به عنوان مؤسسه‌ای لیبرال توصیف کرد. اما در یک پژوهش دانشگاهی که در سال ۲۰۰۵ انجام شد نتیجه‌گیری شد این مؤسسه میانه‌رو است چون در سوابق کنگره از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ سیاستمداران لیبرال و محافظه‌کار تقریباً به یک اندازه به عنوان یک مرجع موثق به بروکینگز رجوع داشته‌اند. روزنامه واشنگتن‌پست مؤسسه بروکینگز را میانه‌رو و لیبرال توصیف کرده است. لس‌آنجلس تایمز قبل از این‌که اعلام کند به نظرش چنین برچسب‌هایی اهمیت ندارند بروکینگز را متمایل به لیبرال‌ها و میانه‌رو توصیف می‌کرد. در سال ۱۹۷۷ مجله تایم، بروکینگز را با عنوان “اندیشکده ممتاز لیبرال کشور” توصیف کرد. نیوزویک این اندیشکده را میانه‌رو می‌داند اما پولتیکو از عبارت میانه‌رو-چپ‌گرا استفاده کرده است. به علاوه گروه جناح چپی ناظر رسانه‌ها به نام بی‌طرفی و صحت گزارش، این مؤسسه را محافظه‌کار می‌داند. اما بعضی لیبرال‌ها استدلال می‌کنند علیرغم این‌که این مؤسسه به میانه‌روی متمایل به چپ بودن شهرت دارد، اندیشمندان سیاست خارجی بروکینگز بیش از حد از سیاست‌های دولت بوش در خارج از آمریکا حمایت می‌کردند. متیو ایگلسیاس به عنوان یک وبلاگ‌نویس لیبرال عنوان کرده است مایکل اوهانلون که از اندیشمندان بروکینگز است اغلب با اندیشمندان سازمان‌های محافظه‌کار مانند انجمن امریکن انترپرایز، ویکلی استاندارد و پروژه‌ای برای قرن جدید آمریکایی موافق است. به‌همین صورت، بنجامین ویتس مدیر تحقیقات بروکینگز عضو کارگروه حقوق و امنیت ملی انستیتو هوور محافظه‌کار است. اندیشمندان بروکینگز از جمله مک کلیلان مارک، رون هاسکینز و مارتین ایندیک در دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه خدمت کرده‌اند. اعضای هیئت‌امنای بروکینگز اغلب دموکرات‌های سرشناسی مانند لورا تیسون مشاور ارشد اقتصادی کاخ سفید در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون هستند اما چند جمهوری‌خواه میانه‌رو مانند کنت دوبرستین رئیس سابق امور ستادی در دوره رونالد ریگان نیز عضو این هیئت می‌باشند. تاریخچه ۱۹۷۹-۱۹۱۶ بروکینگز در سال ۱۹۱۶ با عنوان مؤسسه تحقیقات دولتی (IGR) تأسیس شد و رسالت آنعبارت بود از “تبدیل شدن به اولین سازمان خصوصی ویژه تحلیل موضوعات سیاست عمومی در سطح ملی”. رابرت اس بروکینگز (۱۹۳۲-۱۸۵۰) که فردی بشردوست بود این مؤسسه را تأسیس کرد. او در ابتدا منابع مالی شکل‌گیری سه سازمان را تأمین می‌کرد: مؤسسه تحقیقات دولتی، مؤسسه اقتصاد، و دفتر آموزش فارغ‌التحصیلان رابرت بروکینگز که وابسته دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس بود. این سه مؤسسه در ۸ دسامبر ۱۹۲۷ ادغام شدند و مؤسسه بروکینگز شکل گرفت. در دوران بحران بزرگ، اقتصاددانان بروکینگز پژوهش گسترده‌ای را با مأموریت یافتن از فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور وقت انجام دادند تا علل ریشه‌ای رکود را پیدا کنند. هارولد مولتون اولین رئیس بروکینگز و دیگر اندیشمندان بروکینگز بعدها رهبری مخالفت با سیاست جدید (برنامه توسعه اقتصادی فرانکلین روزولت پس از سال‌های بعد از بحران بزرگ در امریکا که در آن کمک به کشاورزی، بازنشستگی و بیمه بیکاری و غیره گنجانیده شده است) را به عهده گرفتند چون فکر می‌کردند چنین اقداماتی مانع بهبود اقتصادی می‌شوند. با ورود به جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۱، محققان بروکینگز با مجموعه‌ای از تحقیقات در مورد تجهیزات قوا توجه خود را به کمک به دولت معطوف کردند. در سال ۱۹۴۸ از بروکینگز خواسته شد طرحی برای مدیریت برنامه بهبود اروپا ارائه کند. طرح سازمان‌دهی حاصل تضمین می‌کرد طرح مارشال به دقت و بر مبنایی منظم و عملی اجرا شود. در سال ۱۹۵۲ رابرت کالکینز به عنوان رئیس مؤسسه بروکینگز جانشین مولتون شد. او کمک‌های مالی از بنیادهای راکفلر و فورد دریافت کرد که باعث تقویت بنیه مالی مؤسسه شدند. او سازمان را حول مطالعات اقتصادی، مطالعات مدیریت دولتی و برنامه‌های سیاست خارجی سازمان‌دهی کرد. در سال ۱۹۵۷ این مؤسسه از خیابان جکسون به یک مرکز تحقیقات جدید در نزدیکی دوپونت سیرکل در واشنگتن انتقال پیدا کرد. کرمیت گوردون در سال ۱۹۶۷ به ریاست بروکینگز رسید. او از بررسی گزینه‌های برنامه بودجه فدرال را در سال ۱۹۶۹ با عنوان “تعیین اولویت‌های ملی” شروع کرد. او برنامه مطالعات سیاست خارجی را نیز توسعه داد تا تحقیقات در حوزه دفاع و امنیت ملی را دربربگیرد. پس از انتخاب ریچارد نیکسون به ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۶۸، رابطه بین مؤسسه بروکینگز و کاخ سفید بدتر شد؛ چاراز کولسون مشاور ارشد نیکسون زمانی پیشنهاد سوزاندن و از بین بردن این مؤسسه را مطرح کرد. اما در تمام دهه ۱۹۷۰ به بروکینگز قراردادهای تحقیقات فدرالی بیشتر از حد توان مؤسسه پیشنهاد می‌شد. 2009-1980 در دهه ۱۹۸۰، این مؤسسه با محیط رقابتی و از نظر ایدئولوژیکی پرباری مواجه شد. نیاز به کاهش کسری بودجه فدرال و نیز بررسی مشکلات ناکارآمدی دولت و امنیت ملی موضوع تحقیق بسیار مهمی شدند.بروس مک لاری چهارمین رئیس بروکینگز، مرکز آموزش سیاست عمومی را نیز برای برگزاری کنفرانس‌های کارگاهی و گردهمائی‌های عمومی به منظور توسعه مخاطبین برنامه‌های تحقیقاتی تأسیس کرد. در سال ۱۹۹۵، مایکل آرماکوست پنجمین رئیس‌جمهور مؤسسه بروکینگز شد و هدایت تلاش برای متمرکز ساختن رسالت مؤسسه در آستانه قرن بیست و یکم را به عهده گرفت. بروکینگز با هدایت آرماکوست چند مرکز تحقیقات بین‌رشته‌ای را ایجاد کرد، مانند مرکز سیاست شهری و کلان‌شهری (که در حال حاضر نام آن برنامه سیاست کلان‌شهری به ریاست بروس جی. کاتز است) که مشکلات شهرها و کلان‌شهرها را مورد توجه قرار می‌داد، و مرکز مطالعات سیاست شمال شرقی آسیا که متخصصان را از کشورهای مختلف آسیایی برای بررسی مسائل منطقه‌ای گردهم آورد. استروب تالبوت در سال ۲۰۰۲ رئیس بروکینگز شد. مدت کوتاهی پس از آن، بروکینگز مرکز سیاست خاورمیانه سابان و مرکز جان آل. تورنتون چین را راه انداخت. در اکتبر ۲۰۰۶، بروکینگز تأسیس مرکز بروکینگز-تسینگهوا در پکن را اعلام کرد. در جولای ۲۰۰۷، این مؤسسه ایجاد مرکز اصلاحات خدمات درمانی انگلبرگ به رهبری مارک مک کللان (McClellan) و در اکتبر ۲۰۰۷ ایجاد مرکز بروکینگز دوحه در قطر به رهبری هادی امیر را اعلام کرد. - انتشارات بروکینگز به عنوان یک مؤسسه، گزارشی سالانه منتشر می‌کند. انتشارات مؤسسه بروکینگز کتاب‌ها و مجله‌هایی را از تحقیقات خود مؤسسه و از نویسندگان خارج مؤسسه منتشر می‌کند. کتاب‌ها و مجله‌هایی که توسط بروکینگز منتشر می‌شوند عبارت‌اند از مقالات فعالیت اقتصادی بروکینگز، آمریکای رها: انقلاب بوش در سیاست خارجی، جهان‌هراسی: مقابله با ترس از تجارت آزاد، هند: قدرت نوظهور، از چشم‌های آن‌ها، تسخیر شاه‌راه، توده‌ها در پرواز و بن‌بست از جمله این نشریات هستند. به علاوه کتاب‌ها، مقالات، گزارشات، یادداشت‌های سیاسی و شرح عقاید توسط برنامه‌های تحقیقاتی، مراکز، پروژه‌ها و عمدتاً توسط متخصصان بروکینگز تهیه می‌شوند. - نفوذ سیاسی تاریخچه بروکینگز به سال ۱۹۱۶ برمی‌گردد و از آن زمان به ایجاد سازمان ملل متحد، طرح مارشال، و اداره بودجه کنگره کمک کرده و بر سیاست‌های قانون‌زدایی، اصلاحات گسترده مالیاتی، اصلاحات رفاهی، و کمک‌های خارجی تأثیر داشته است. در رده‌بندی سالانه اندیشکده‌ها که توسط فارن پالیسی منتشر می‌شود بروکینگز اولین اندیشکده آمریکا است و در رده‌بندی جهانی اندیشکده‌ها نیز اولین رتبه را دارد. از بین ۲۰۰ اندیشکده برتر آمریکا، تحقیقات مؤسسه بروکینگز به بیشترین میزان در رسانه‌ها عنوان می‌شوند. در یک ارزیابی که در سال ۱۹۹۷ بین اعضای کنگره انجام شد، بروکینگز بین ۲۷ اندیشکده رتبه دوم تأثیرگذاری و رتبه اول اعتبار را به دست آورد. علاوه بر این، بروکینگز و محققان آن در کار خود خیلی به تأثیرگذاری بر جهت ایدئولوژیکی ملت توجه ندارند بلکه مایل‌اند محققانی با صلاحیت مستحکم دانشگاهی داشته باشند. بروکینگز به همراه شورای روابط خارجی و موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی، معمولاً یکی از صاحب‌نفوذترین نهادهای سیاسی در آمریکا در نظر گرفته می‌شود. - مرکز سیاست خاورمیانه سابان در سال ۲۰۰۲ مؤسسه بروکینگز، مرکز سیاست خاورمیانه سابان را برای ترویج درک بهتر گزینه‌های سیاسی مقابل تصمیم‌گیرندگان آمریکایی در خاورمیانه تأسیس کرد. مدیریت این مرکز را تامارا کافمن ویتس به عهده دارد. - مرکز بروکینگز دوحه مرکز بروکینگز دوحه که در قطر واقع است تحقیقات مستقل سیاست‌محور را در مورد موضوعات اجتماعی-اقتصادی و ژئوپلیتیکی که کشورها و جوامع غالباً مسلمان‌نشین با آن‌ها مواجه هستند انجام می‌دهد؛ از جمله این موضوعات رابطه با آمریکا است. این مرکز به طور رسمی توسط شیخ حامد بن جاسم بن جبر آل‌ثانی، نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه قطر در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ افتتاح شد. مدیر این مرکز سلمان شیخ است. مرکز بروکینگز دوحه در راستای رسالت خود تحقیقات و برنامه‌ریزی‌هایی را انجام می‌دهد که عناصر کلیدی تجارت، مدیریت دولتی، جامعه مدنی، رسانه‌ها و دانشگاهیان را در موضوعات مهم سیاست عمومی در حوزه‌های اصلی زیر درگیر می‌کنند: (i) دموکراتیک کردن، اصلاحات سیاسی و سیاست عمومی؛ (ii) قدرت‌های نوظهور در خاورمیانه؛ (iii) مناقشات و فرایندهای صلح در منطقه. ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم هدف ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم (۲۱CDI) ایجاد تحقیقات، تحلیل و توسعه‌ای است که به سه موضوع اصلی می‌پردازند: آینده جنگ، آینده نیازها و اولویت‌های دفاعی آمریکا، و آینده سیستم دفاعی آمریکا. ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم از اطلاعات حاصل از مراکز منطقه، از جمله مرکز آمریکا و اروپا، مرکز مطالعات سیاست شمال شرقی آسیا، مرکز تورنتون چین، و مرکز سیاست خاورمیانه سابان استفاده می‌کند و این کار ادغام اطلاعات منطقه را امکان‌پذیر ساخته است. پی. دبلیو. سینگر نویسنده کتاب سیم‌کشی برای جنگ به عنوان مدیر ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم، و مایکل ای. اوهانلون به عنوان مدیر تحقیقات کار می‌کنند. استفان پی. کوهن محقق ارشد و وندا فلبا-براون نیز با ۲۱CDI همکاری دارند. - آموزش اجرایی بروکینگز در دوران ریاست بروس مک‌لاری بر بروکینگز در دهه ۱۹۸۰، مرکز آموزش سیاست عمومی (CPPE) برای برگزاری کنفرانس‌های کارگاهی و گردهمائی‌های عمومی به منظور گسترش مخاطبین برنامه‌های تحقیقاتی ایجاد شد. در سال ۲۰۰۵، نام این مرکز به مرکز آموزش اجرایی بروکینگز (BCEE) تغییر داده شد و با شروع به کار دانشکده کسب‌وکار الین در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، این نام کوتاه شده و به آموزش اجرایی بروکینگز (BEE) تغییر پیدا کرد. - تأمین‌کنندگان مالی در پایان سال ۲۰۰۴ مؤسسه بروکینگز دارائی‌هایی به ارزش ۲۵۸ میلیون دلار داشت و ۷/۳۹ میلیون دلار هزینه می‌کرد. بودجه این مؤسسه در سال ۲۰۰۹ به بیش از ۸۰ میلیون دلار افزایش پیدا کرده بود. بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان مالی آن عبارت‌اند از بنیاد فورد، بنیاد گیتس، سناتور دیان فینشتاین و همسرش ریچارد سی. بلوم، بانک آمریکا، اکسون موبیل، تراست خیریه پیو، بنیاد مک‌آرتور، شرکت کارنگی، و دولت‌های آمریکا، انگلیس، ژاپن، قطر، جمهوری خلق چین و کلمبیا. - ساختمان‌ها ساختمان اصلی این مؤسسه در سال ۱۹۵۹ در خیابان ۱۷۷۵ ماساچوست ساخته شد. در سال ۲۰۰۹، بروکینگز ساختمانی را در آن طرف خیابان خرید؛ این ساختمان یک خانه مجلل بود که در سال ۱۹۲۲ توسط خانواده اینگالس براساس طراحی جول هنری دسیبور ساخته شده بود. این ساختمان در حال حاضر دفتر رئیس مؤسسه بروکینگز را در خود جای داده است. پایان منبع :http://www.eshraf.ir/1522/

بحث در بروزرسانی انجمن 5/11 / 1399 GHIAM امروز 10:40 AM @worior پدافند سعودی‌ها هنوز کلی سوراخ داره GHIAM امروز 10:41 AM @Brave_Heart پاتریوت برای زدن بالستیکهای انصارالله تا ۵ شلیک برای یک هدف رو هم داشته Amirali123 امروز 10:42 AM @MR9 سلام _ طبق فرمایش شما در اجام بی سر و صدا تر عملیات های (سیگنت / الینت) بهتر نیست ما این قابلیت رو بر روی پلتفرم های سیویل پیاده کنیم یا اینکه اون رو به صورت پاد هایی توسعه بدیم تا کمترین جلب توجه رو داشته باشه؟ امروز 10:42 AM @GHIAM بسم ا... برای کسی که پول دارد ، برای زدن هر بالستیک ، 10 شلیک هم زیاد مهم نیست .... MR9 امروز 10:43 AM @Amirali123 سلام علیکم- این کار با "پاد" قابل انجام نیست ... نیازمند یک پرنده تخصصی هستید GHIAM امروز 10:45 AM @MR9 أعوذ بالله... سلام عليكم. اینجا مسئله پول نیست بلکه تعداد موشکه. عربستان تقریبا نصف ذخایر پاتریوتشو مصرف کرده، کار به جایی رسید که یونان پاتریوت بیاره عربستان MR9 امروز 10:46 AM @Amirali123 اگر قرار بود با "پاد" این کار را انجام بدیم ، توسعه و کاربرد گسترده پرنده هایی مثل rc-135 یا il-20 اصلا معنایی نداشت . گستره خدمات قابل توجه این پرنده ها ، انقدر هست که جنگ بدون انها (یعنی بدون اطلاعات ) در قرن 21 اصلا امکان پذیر نیست MR9 امروز 10:47 AM @GHIAM چرا .. برای سعودی اصلا مهم نیست که چقدر موشک شلیک کند ، وقتی شما پول دارید ، شرکت سازنده هم آماده است که بفروشد ( عرضه و تقاضا ) کل مساله قابل حل هست MR9 امروز 10:48 AM @GHIAM سپر صحرا : بررسی شبکه دفاع هوایی ارتش عربستان سعودی http://www.military.ir/forums...%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF%DB%8C/ GHIAM امروز 10:50 AM @MR9 شرکت سازنده محدودیت تولید داره. شما هم در جنگ نمیتونی تمام ذخایرتو مصرف کنی. شانس عربستان گرفته که یمن هم مرز ما نیست. اگر ایران ۵ سال قبل از جنگ یمن به فکر تجهیز موشکی انصارالله میفتاد، امروز میدید که لانچرهای خالی پاتریوت یک گوشه پارک شدن و موشکهای ورودی رو نظاره میکنن Amirali123 امروز 10:50 AM @MR9 قطعا توانایی یک پاد با یک هواپیمای تخصصی یکسان نیست اما با توجه به اینکه کد ریجستر این هواپیمای تخصصی شناسایی میشود و ممکن است در انجام عملیات هایش اخلال ایجاد کنند Amirali123 امروز 10:51 AM در حالی که حمل پاد توسط یک هواپیمای ترابری انچنان جلب توجه نمی کند MR9 امروز 10:51 AM @GHIAM خوب ، این اشتباه را یاماموتو هم کرد و خودش هم متوجه شد که دست کم گرفتن توان تولید صنعتی ایالات متحده چقدر ممکن هست خطرناک باشد ... ضمن اینکه تا جایی که اطلاع دارم ، آمریکایی ها در سراسر دنیا دپوهای تسلیحاتی دارند و بسرعت می تونند از ذخیره خودشون استفاده کنند MR9 امروز 10:55 AM @Amirali123 مشکل ما همین هست ... وقتی ناوگان ترابری شما کفاف نیاز داخل را نمیدهد و حتی به انتهای عمرش خودش رسیده ، چه شکلی قرار هست پاد الینت/ سیگنت تعریف کنید ، بسازید و بخرید و ان را در فاصله 2000 کیلومتری خاک اصلی استفاده کنید ISLFK امروز 10:55 AM به نظر بنده هواپیما های جمع اوری اطلاعات برای کشوری مثل ما توانایی پایش ۲۴ ساعته ندارن ولی رادار زمینی چنین محدودیتی نداره ولی خب ریسکش بالاست Amirali123 امروز 10:56 AM @MR9 حال ناوگان ما اینقدر هاهم بد نیست، il76 انچنان پیر نیستند MR9 امروز 10:57 AM @Amirali123 اطلاعات در صحنه نبرد یعنی برتری .... برای کسب این برتری هم باید برنامه داشته باشید ، پول خرج کنید و مهم تر از همه ، نگاه را به قدرت هوایی اصلاح کنید Amirali123 امروز 10:58 AM @MR9 بعد کشور های کمی دست به توسعه این گونه هواگردهای تخصصی زدند، پس بهتره اول در توسعه این دست پاد ها سرمایه گذاری بشه و بعد بریم برای هواگرد تخصصی MR9 امروز 10:58 AM @Amirali123 اولین سی-130 سال 1962 ... الان 2021 یعنی 59 سال ضمن پشت سر گذاشتن یک جنگ فرسایشی شدید MR9 امروز 10:58 AM @Amirali123 همین الان شما 707 تخصصی این کار را دارید .... ان را توسعه دادید و بروزرسانی کردید ؟ Amirali123 امروز 10:59 AM @MR9 تمامی این ابزار ها ، چرخ دنده های یک استراتژی رو میچخونند پس ما اول باید استرتژی رو ایجاد و بعد اون رو اجزای اون رو بسازیم و سرهم کنیم Amirali123 امروز 10:59 AM @MR9 هیچ اطلاع ندارم MR9 امروز 11:00 AM @Amirali123 نه ، استراتژی مرحله بعد هست ..... نگاه شما اول باید تغییر کند Amirali123 امروز 11:01 AM @Amirali123 اما اون نسخه ویژه c130 گویا حالش خوب است_چند وقت پیش کسی در انجمن تعدادی عکس ازش ارسال کرد MR9 امروز 11:02 AM @Amirali123 وقتی تنها خفاش ما را همه اطلاع دارند که کدوم رجیستری هست یعنی حال حفاظت اطلاعات ما اصلا خوب نیست GHIAM امروز 11:02 AM @MR9در بازه تقریبا ۲۰ ساله، آمریکا ۲۰۲۵ موشک پک۳ رو تا الان تولید کرده، این تعداد در بهترین حالت پاسخگوی ۱۰۰۰ موشک بالستیک هست. البته همین ۲۰۰۰ موشک هم در سرتاسر دنیا پخش شده Amirali123 امروز 11:04 AM @MR9 پس شد همان حرف بنده که [اینکه کد ریجستر این هواپیمای تخصصی شناسایی میشود و ممکن است .. ] امروز 11:04 AM @GHIAM این را بدونید وقتی که قرار هست کاری را انجام بدند ، سرعت تولید را هم تغییر می دند .. سال 1989 تولید موشک ضد رادار آلارم در پایین ترین سطح خودش بود و حتی قرار شد که خط تولیدش را خاتمه بدند ولی بعد از قضیه عراق ، تنها در عرض 2 ماه ، روزانه 300 تیر موشک تولید کردند Amirali123 امروز 11:06 AM @GHIAM @MR9 اگر اشتباه نکنم همین GBU-28 هم در مدت بسیار کوتاهی توسعه یافت و تولید شد(در حد چند ماه فقط) MR9 امروز 11:06 AM @Amirali123 ما باید عادت بد سرو صدا کردن را از سر خودمون بندازیم بیرون ..... این کار یک شیوه استاندارد شده ای دارد و درنهایت خفاکاری باید جلو برود MR9 امروز 11:06 AM @Amirali123 امریکایی ها دشمن ما هستند ولی اینکه توان صنعتی انها را دست کم بگیریم ، متاسفانه عقلانی نیست Amirali123 امروز 11:08 AM @MR9 پس چرا پیشنهاد شد در غالب [پلتفرم های سیویل ] , [به صورت پاد هایی توسعه بدیم] MR9 امروز 11:10 AM @Amirali123 قوانین ایکائو .. GHIAM امروز 11:10 AM @MR9 قرار نیست دوباره جنگهای طولانی مدت مثل دفاع مقدس اتفاق بیفته. به لطف تسلیحات هدایت دقیق،در ماه‌های ابتدایی جنگ، زیرساخت‌های طرفین از بین میره، پس چندان فایده ای نداره بعد از اون خطوط تولید روزانه صدها فروند تولید کنن. عربستان باید قبل از جنگ ذخایر موشکی پدافندی خودشو چند برابر میکرد تا وسط جنگ به مشکل برنمیخورد. البته داستان آمریکا جداست Amirali123 امروز 11:12 AM @MR9 الان به نظر شما ما سلاح ارسال میکردیم سوریه قوانین ایکائو رو رعایت میکردیم؟ بعد قرار نیست هواپیمایی با 300 مسافر که این پاد هارو حمل کنند، همین ترابری هایی که در خدمت نیروهای مسلح هست MR9 امروز 11:13 AM @GHIAM خیر - فعلا سعودی محل تست هست .. دارند شیوه های مختلف عملیاتی ما را بررسی می کنند به هزینه ارتش سعودی ... وقتی قرار به جنگ همه جانبه باشد ، همه ذخایر موجود آماده میشوند به لطف وجود ناوگان ترابری استراتژیک برای ارسال به منطقه و همزمان ، دادن سفارش برای تولید موشکهای بیشتر MR9 امروز 11:14 AM @Amirali123 همین ترابری نیروهای مسلح شما در چه وضعیتی قرار دارد ؟؟؟ چند سال هست که بازسازی نشده وچقدر آمادگی دارد مثل سال 59 ؟ MR9 امروز 11:15 AM @Amirali123 هواگردهای 707 و 747 چقدر آماده هستند تا فشار چنین عملیاتهای مستمری را تحمل کنند ؟ Amirali123 امروز 11:16 AM @MR9 پایین تر ذکر شد [il76 انچنان پیر نیستند] ، حس میکنم داخل یک چرخه تکرار هستیم MR9 امروز 11:16 AM @Amirali123 چند تا il-76 داریم و سن ناوگانش چقدره هست ؟ Amirali123 امروز 11:21 AM @MR9 گویا 25 فروند ، از جنگ اول خلیج فارس تا حدود چند سال بعد تر وارد خدمت شدند Amirali123 امروز 11:26 AM @MR9 باید بیشترشان عملیاتی باشند و باید دید سالی چند ساعت پرواز انجام داده اند_البته این هواپیما مانند بیشتر تسلیحات روسی، بسیار پوست کلفت هستش mehran55 امروز 11:29 AM @MR9 سلام علیکم. بوئینگ های نیروی هوائی که فکر کنم یک یا دو فروندشون نهایتا قابلیت پرواز داشته باشند. بقیه نقش ملکه آشیانه رو بازی می کنند احتمالا و تأمین قطعات برای اون یکی دو فروند MR9 امروز 11:30 AM @Amirali123 نشد ... وقتی قرار هست تحلیل کنیم وضعیت را باید با اطلاعات این کار انجام بشود .. وقتی سن ناوگان برود بالا ( به هر تعداد ) هزینه های تعمیر و نگهداری و مدت زمین گیر بودنش زیاد میشود ، این یعنی تعداد هواگردهای فعال در هرزمان مشخص ، کمتر از حد استاندارد هست ... این بگذارید در کنار این مساله که کسب اطلاعات یک فرایند مستمر هست و نیازمند یک ناوگان سرحال ..... نیروی هوایی امریکا چند سال پیش پیشرانه های همه rc-135 های خودش را عوض کرد و بدنه و سامانه های الکترونیک اش هم ارتقاء .. MR9 امروز 11:32 AM @mehran55 سلام علیکم- یادم هست ، آذربرزین بشدت مخالف خرید تعداد زیاد 747 و 707 برای نیروی هوایی بود ولی تاثیر این ناوگان ، بعد از 50 سال ، هنوز دارد لمس میشود MR9 امروز 11:33 AM @mehran55 همین بوئینگها چقدر در سوریه کمک حال ما بود ؟؟ انصافا" اگر نبودند ، ما توانایی پشتیبانی از نیروهای خودمون را در سوریه داشتیم ؟؟ Amirali123 امروز 11:34 AM @MR9 عزیز اطاعات دقیق میخواهی این شخص باید داشته باشد _ و اینکه چطور امریکا دارد از همین ناوگان بزرگی که بر پایه بوئینگ 707 هست پشتیبانی میکنه برای منم سواله mehran55 امروز 11:34 AM @MR9 کلا آذربرزین با خرید همه چیز مخالف بوده تو مصاحبه با دهباشی میگه که با خرید تامکت ها هم مخالف بوده و نظرش بر روی خرید ایگل بوده MR9 امروز 11:35 AM @Amirali123 می دونید قطعات همین il;-76 های ما از کجا تامین میشود ؟؟ دیسکهای ترمز ، پره های کمپرسور ، سامانه های ناوبری و ..... زیاد دلخوش به این مصاحبه ها نباشید .. Amirali123 امروز 11:36 AM @MR9 کاربران زیادی دارد این (کاندید) اما به هر صورت سرحال ترین هواگرد ترابری سنگین ماست MR9 امروز 11:37 AM @Amirali123 در مقایسه با ناوگان 707 و 747 البته .. نه با نیازهای روزافزون ما Overdose امروز 11:37 AM @Amirali123 تو بازار شرکتهایی هست که برای شما حتی ایونیک کنترل پرواز اف۱۶ را هم تهیه میکنن mehran55 امروز 11:38 AM @MR9 حالا که می خوایم "فانوس خیال" رو به گردش در بیاریم ، بهتره بگیم که اگر هر چهارتا با هم میشد چی میشد تامکت، ایگل ، فالکون و هورنت Amirali123 امروز 11:38 AM @MR9 من هم بر اساس داشته ها دارم پیشنهاد میدم نه ارزوها MR9 امروز 11:39 AM @mehran55 این فقط در رویاهای دور دست ما امکان پذیر شده ..... ولی به همین سوخو-30 اس ام هم راضی هستیم mehran55 امروز 11:40 AM @MR9 اگر بتونیم این توربو کوماندرها رو دوباره از زمین بلندشون کنیم ( ظاهرا همگی زمینگیر هستند ) اونوقت میشد ازشون هواپیماهای الینت خوبی ساخت MR9 امروز 11:41 AM @Amirali123 یک تعادلی باید بین نیازهای شما و داشته ها وجود داشته باشد .. الان این وضعیت ، در حال عدم تعادل هست .... بنابراین باید این وضعیت را بحالت تعادل در بیارید ( یعنی اجباری هست و نه انتخابی ) mehran55 امروز 11:43 AM @MR9 نه امکان پذیر هست ( حداقل اونقدر دور و دراز نیست این آرزو ) ، فقط نیاز به کمی تغییر دیدگاه داره که... برای حفظ سلامت انجمن بهتره بهش ورود نکنیم. MR9 امروز 11:43 AM @Overdose توی نیروی هوایی اسراییل ، اف-15 اهمیتش خیلی بیشتر از اف-16 هست ( این را خودشون گفتند ) برای همین برگ برنده اشون را گذاشتند برای مواقع ضروری و اف-16 ها مثل گوشت قربونی دم دست هستند ... ولی از حق نگذریم ، خود این اف-16 ها هم برای خودشون دنیایی دارند MR9 امروز 11:44 AM @mehran55 مشکل توربوکماندرها ، مداومت پروازی ، حجم پایین بار قابل حمل و .. هست MR9 امروز 11:44 AM @mehran55 حداقل سعی نکردیم ناوگان اوریون های خودمون را به یک استاندارد ارتقاء بدیم mehran55 امروز 11:45 AM @MR9 یعنی این همه ادعا در مورد جنگنده نسل پنج و نیم و خط تولید بهتر از یوروفایتر و ... رو بگذارید کنار زمیم گیر شدن توربوکاماندر ها. نتایج جالبی بدست میاد. MR9 امروز 11:46 AM @mehran55 همون دیگه .... مشکل ما این هست که خودمون را داریم فریب می دیم ... نمی شود یک نیرو را حذف کنیم ، بعدش مدعی ساخت نسل 5 باشیم ... ستون فقرات بنده از این نسل 5 به لرزه در آمد mehran55 امروز 11:47 AM @MR9 توربو کوماندرها اتفاقا توی سوریه میتونستند خیلی نقش خوبی بازی کنند برامون. زدن امثال زهران علوش و ... با اطلاعاتی که نسخه تبدیل یافته اینها بهمون می دادند مثل آب خوردن میشد. MR9 امروز 11:47 AM @mehran55 نوع نگاه ، نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ،نگاه ، باید تغییر کند و تا تغییر نکند ، همین بساط را داریم mehran55 امروز 11:47 AM @MR9 بابک تقوائی می گفت که الان فقط یکی از اوریون ها پرواز میکنه و اون هم اژدر نداره و فقط نقش رادار دریائی رو بازی میکنه. MR9 امروز 11:51 AM @mehran55 توی دهه 70 یک شرکتی بود در کرج ، اینها را مونتاژ می کرد برای مصارف کشاورزی .... کارش خوب بود .. ولی اطلاع ندارم که چه بلایی سرش آوردند ... اگر نگاه درستی بود ، همین را با تسلیحات داخلی مسلح می کردیم ، در نقش ضد شورش ... امروز 11:51 AM @MR9 شوربختانه حتی توان ساخت هواپیمائی مثل سوپر توکانو و PC-7 و ... رو هم نداریم. بعد ادعای ساخت جنگنده نسل 5 می کنیم. این صحبت ها رو که می شنوم هواپیماها که هیچ ، به تولیدات موشکی و پدافندی هم به شدت شک میکنم @GHIA امروز 11:52 AM @mehran55 حالا خوشبختانه توی موشکی وضع خوب هست ولی کافی نیست یعنی ساختار دچار شکاف شده ... این شکاف را باید پر کنند و....این بحث همچنان ادامه دارد .................

بسم ا... نکات خوبی را ذکر فرمودید ولی چند نکته در این جا قابل ذکر هست 1- برتری هوایی با به اصطلاح Air supremacy به هیچ عنوان یک مفهوم مطلق نیست . از ابتدای پیدایش قدرت هوایی تا به امروز ( از 1916 تا 24 ژانویه 2021) هیچ نیروی هوایی (به استثنای 2 دوره که یکی چند ماه آخر جنگ دوم جهانی و دومی نبرد بر سر دره بقاع ) مدعی کسب برتری هوایی مطلق نبوده ، حتی نیروی هوایی ایالات متحده با وارد کردن نیروی استراتژیک بمباران خودش در ویتنام که منجر به تلفات دهشتناک می شد ، بازهم موفق نشد تا شبکه پدافند هوایی ویتنام شمالی را که از مستشاران روسی استفاده می کرد و مرتب تقویت می شد ، را بطور کامل از رده عملیاتی خارج کند و طبق تعاریف خودشون ، چیزی به اسم برتری هوایی در معنای مطلقی که مد نظر شماست دست نیافتی هست به دلایل مختلف ... حتی برای نیروی هوایی ایالات متحده ... 2- در سوریه هم بطور دقیق همین مساله قابل بررسی هست . نیروی هوایی سوریه از ابتدای جنگ حضور موثری را به نمایش نگذاشت و شبکه پدافند زمینی اش که مبتنی بر چینش به شیوه روسی بود ( یعنی توان هوایی اش روی ساختار و بستر پدافند زمین پایه قرار می گرفت ) یا بدلیل فرار پرسنل اش و یا عملیات نظامی گروه های شورشی بسرعت دچار فروپاشی شد و تا همین الان که صحبت می کنیم ، حتی با وجود تحویل اس-300 موفق نشده دوباره کمر راست کند ، به همین دلیل فضای آسمان این کشور دربست ، در اختیار کشورهای حاضر درآن قرار گرفت .. یعنی از شمال ترکها ، از جنوب اسراییل ، از غرب و به موازات ساحل مدیترانه ناتو و از شرق روسها ) . بطور طبیعی ، کشوری که نتواند فضای هوایی خودش را در حداقل شرایط حفظ کند ، عملاً فشل و از کار افتاده است و بطور متقابل ، وقتی از روسها خواسته شد که وارد سوریه شوند ، منطق نظامی حکم می کرد که اول توان هوایی وارد بشود تا بعد از کسب اطمینان از پدید آمدن شرایط حداقلی در حوزه امنیت آسمان منطقه نبرد ، نیروی زمینی وارد عمل بشود که این امر هم اتفاق افتاد و مستند هم هست روند فوق الذکر . به دلایل مختلفی بنده فعلا ( و نه درآینده ) با این مساله مخالفم . امروز که داریم با شما صحبت می کنیم ، دو تا واژه جدید در ادبیات نظامی دنیا وارد شد که به ترتیب حملات شبکه ای (network attack ) و جنگ غیر جنبشی ( non-kinetic warfare) روی ان اسم گذاشتند و به شکل خلاصه ، تلاش برای شکست دادن یا ازکار انداختن یگانهای نظامی دشمن بواسطه اقدامات الکترونیک قابل بررسی هست . بطور طبیعی ، منطق نظامی حکم می کند که در میدان عمل دشمن مسلح به قابلیتهایی فراتر از توان رزمی خودمون با احتیاط بیشتری عمل کنیم تا درصورت وارد آمدن تلفات احتمالی ، خسارت روانی حاصل از آن در حداقل وضعیت قرار داشته باشد روی این فرموده شما ، نقد قابل توجهی وجود دارد . ما خیلی دوست داریم با سر وصدا و تبلیغات و ... یک کاری را انجام بدیم ، در حالی که حضور پرنده های سرنشیندار سیگنت / الینت ، نیازی به سرو صدا کردن و پرچم تکون دادن و اینکه آی ملت ما اینجا هستیم و داریم کسب خبر می کنیم ، ندارد ،در حالی که وقتی شما یک رادار با حجم بزرگ را به سوریه می برید ، با علم به اینکه می دونید حریف هیچ خطر قرمزی در حمله به زیرساختهای شما ندارد ( مثال بارزش صدها حمله اسراییل به ما در سوریه و تعداد مشخصی شهید اعلام شده و اعلام نشده هست ) ، مسیر را در درجه نخست برای شناسایی کامل قابلیتهای خودی و در درجه دوم شکستن قُبح حمله به واحدهای نظامی رسمی ایرانی ( و نه مستشاری ) را هموار خواهید کرد ... در حالی که برای هواگردهای سرنشین دار که ویژگی بارز انها ، تحرک هست ( برخلاف رادارها زمین پایه ) این مساله مصداق پیدا نمی کند ، کما اینکه حریف سالهاست از این حربه دارد بر علیه ما استفاده می کند و حداقل در افکار عمومی ( تحلیلگران نظامی وب فارسی ) این مساله چندان مورد توجه قرار نگرفته است . بعنوان مثال ، در سپتامبر 2007 نیروی هوایی عبری یک مجموعه ساختمانی را در 400 کیلومتری شمال شرقی دمشق ، بمباران کرد ( 5 سال قبل از شروع جنگ داخلی ) . اولین کاری هم که قبل از این حمله انجام داد ، زدن و از کار انداختن شبکه دفاع هوایی سوریه در تل ابیض بود . خوب ، بطور طبیعی ، ما به تنهایی و بدون پشتیبانی ( که به معنای حضور رسمی در سوریه هست و ان هم تبعات سیاسی و همچنین هزینه های مالی بیشتری را می طلبد ) چه شکلی فقط رادار را به سوریه می برید و ان را تبدیل به سیبل ثابت برای iaf می کنید ؟؟ بنده اصولا هیچ اعتقادی به ارسال نیروی هوایی به هرتعداد و به هر کیفیتی به سوریه ندارم ، به دلایل مختلف ، ولی وقتی شما روزانه ده ها پرواز به اصطلاح تجاری به سوریه دارید از دالان های هوایی مشخص ، درصورت وجود چنین هواگردهایی که بدون علائم مشخصه ویژه ( به معنای اینکه داد نزنیم ، ایهالناس ما در سوریه حضور این شکلی داریم ) و درسکوت کامل و پنهانکاری محض اطلاعاتی ( مشخصه اصلی عملیات الینت و سیگنت ) مبادرت به کسب اطلاعات از تحرکات دشمن کنیم ( کاری که همه طرفهای درگیری دارند ان را انجام می دهند ) پی نوشت : غرض از این متن به نسبت مفصل ، این هست که انصاف را در تحلیل شرایط قائل بشیم ( البته منظور جنابعالی نیست و کلی عرض کردم ) . حریف ، بدون تعارف ، محدوده قدرت مشخصی را دارد به نمایش می گذارد و دست کم گرفت این قدرت ، زیبنده نیروی مسلحی که قرار هست با اینها دست به یقه بشود ، نیست ... تجربه بیشتر از 300 سال تاریخ نظامی مدون شده تا جایی که اطلاع دارم ، این را به ما یاد میدهد . ما قادر نیستیم و نخواهیم بود که قدرت هوایی را در ابعاد مختلف خودش ، نادیده بگیریم .

بسم ا... یکی از مشکلات ما این هست که قصد نداریم قبول کنیم که وجود قدرت هوایی ، چقدر ممکن هست در زمان صلح برای کسب آمادگی برای زمان جنگ ، موثر و مفید باشد و اینکه حوزه قدرت هوایی تنها به جنگنده های رزمی و مهمات محمول انها محدود نشده و نمی شود و اینکه رادارهای زمین پایه ، هر قدر قدرتمند ، باز هم بدلیل انحنای کره زمین و وجود پستی و بلندی ، محدودیتهای مشخص را در مدلهای مختلف دارند . با این مقدمه ، و علم به اینکه نیروی هوایی ایران ، یکی از نیروهای پیشکسوت در کاربرد پرنده های جاسوسی الکترونیک در منطقه هست ( نسخه های 707 و سی-130 ) که حداقل یکبار ، اپراتورهای مستقر در این هواپیماها ، دستور اجرای حمله هوایی را به نیروی هوایی عراق برفراز منطقه عمومی عملیات والفجر8 دادند ( به قصد به دام انداختن جتهای عراقی در دام شبکه پدافند / هرچند طرف عراقی متوجه این مساله شد و دستور را لغو کرد ) نقشه ذیل تنها یک ایده ذهنی هست برای مسیر حرکت هواگردهای شناسایی / الینت ما برای ایجاد اشراف اطلاعاتی معتقدم که منطقه سفید رنگ برای ما یک "دلتای اطلاعاتی " هست که اگر پرنده های مناسب ( پهپادهای ما فعلا قابلیت حمل سامانه ها و مداومت پروازی لازم را دراین زمینه ، ندارند ) سرنشین دار وجود داشت قادر بودیم بصورت مداوم ان را پایش کنیم ، نه تنها میزان غافلگیری ما در یک عملیات آفندی از سمت دشمن پایین می آمد ، بلکه حداقل اشراف اطلاعاتی را روی عملیات نظامی ترکها ، سعودی و اسراییل داشته باشیم . بدلایل مختلف از جمله توافق کشور تحویل دهنده اس-300 با تل آویو ، هیچ تحرکی بر ضد اسراییل با استفاده از این سامانه صورت نمی گیرد ( حداقل تا حالا ) پس اتکاء روی اس-300 که هنوز در کنترل عملیاتی روسهاست ، منطقی نیست شبکه دفاع هوایی سوریه ، چالش جدید یا ادامه روند گذشته تا زمانی که فضای هوایی سوریه ، بطور کامل دست حریف هست ( ماشا... همه کشورها از ترکیه و اسراییل و آمریکا و فرانسه و بریتانیا و آلمان و ... حضور دارند ) ارسال رادارهای منتسب به ما توجیه نظامی ندارد و به نظرم بیشتر شبیه به گوشت دم توپ برای نیروی هوایی عبری هست . ضمن اینکه برای ایالات متحده بهترین فرصت هست که در خارج از محدوده سرزمینی ایران ، با اطمینان بیشتری دست به عمل بزند . پی نوشت : قدرت هوایی ، هیچ جایگزینی ندارد ....

بازدید وزیر دفاع از مراحل ساخت فروند دوم جت آموزشی یاسین امیر سرتیپ حاتمی در بازدید از مراکز طراحی، ساخت، آزمون سازه و سامانه‌های اصلی هواپیمای یاسین و گفتگو با طراحان و سازندگان آن، از نزدیک در جریان پیشرفت‌های صورت گرفته در روند ساخت فروند دوم هواپیمای یاسین قرار گرفت.

ارتش فرعون ... پیش بسوی مدرنیزه سازی !!!! نگاهی به برنامه نوسازی نیروی هوایی ارتش مصر با سرنگونی دولت متمایل به جناح اسلامگرای محمد مُرسی و روی کار آمدن دولت نظامی همسو با غرب ژنرال السیسی ، نیروهای مسلح مصر ، پس از چند دهه تقویت روابط نظامی با ایالات متحده ، بتدریج همکاری های نظامی خود را با روسیه افزایش میدهد . اگر چه ، خرید سامانه های پدافند هوایی پیشرفته روسی نظیر اس-400 وی 4 و بوک –ام2 چندان باعث تعجب ناظران نظامی نشد ، چرا که کشورهای غربی به تقریب هیچ سامانه دفاع هوایی موثری را به مصر ارائه نداد ، اما خرید جتهای نسل چهارم میگ-29 ام بطور کامل از سوی تحلیلگران غربی یک تحول غیر قابل پیش بینی برای ارتش مصر ارزیابی گردید . به اعتقاد این دسته از ناظران ، فالکروم های مصری در رده ای بالاتر از نسخه سی جنگنده اف-16 عملیاتی موجود نیروی هوایی این کشور قرار می گرفتند . با این وصف ، دسته دیگری از ناظران براین باورند که فالکروم های خریداری شده توسط مصر ، هیچ توانایی جدیدی در قیاس با فالکون های آمریکاییدر حوزه تسلیحاتی ارائه نداده ،جز اینکه سریعتر ، مانورپذیرتر به نظر می رسد ، در حالی که اضافه شدن آن به نیروی هوایی مصر مشکلات تعمیر و نگهداری افزون تری را پدید می آورد . بدین ترتیب ، این سئوال ایجاد شد که چرا مصر مشتاق خرید میگ-29 ام شد ،در حالی که پیش از این ، ناوگان بزرگی از جتهای هم نسل را با قابلیتهای مشابه در اختیار داشت . در این ارتباط ، تحلیلگران نظامی براین عقیده اند با ارزیابی دقیق تر شرایط خرید میگ-29 ام ، میتوان دلایل مشخصی را برای این رویداد فراهم آورد . از میانه دهه هفتاد میلادی ، زمانی که مصر به مشارکت و همکاری نزدیک خود با اتحاد شوروی پایان داد و بسوی غرب متمایل شد ، تصور می نمود که دسترسی اش به سامانه های تسلیحاتی پیشرفته ای نظیر اف-15 و حتی اف-14 براحتی امکان پذیر خواهد شد . درواقع ، شرکای سطح بالاتر ایالات متحده در منطقه نظیر ایران ، ژاپن ، سعودی و اسراییل ، همگی جنگنده های پیشرفته زمان خود را دریافت نموده بودند و عدم تحقق این مساله ، موجب شده بود تا مصر به شکل غیر قابل جبرانی دچار آسیب پذیری گردد . علاوه براین ، حتی با موافقت فروش جتهای اف-16 ، تحویل موشکهای AIM-120 به نیروی هوایی این کشور ممنوع گردید که این امر موجب شد تا ناوگان فالکون های مصری که تنها به مهمات AIM-7 مسلح می شدند ، به تقریب حرفی دربرابر رقبای خود در نیروی هوایی رژیم عبری نداشته باشند . ضمن اینکه بدلیل عدم وجود زیرساختهای تعمیر و نگهداری ، در صورت قطع کمک های لجستیکی ، ( که تا سال 2013 تا حدودی جنبه واقعی بخود گرفت ) توان هوایی مصر تا حدودی تضعیف می گردید .از سویی دیگر ، فالکروم های روسی در زمان گفتگو برای خرید توسط مصر ، چندان بلحاظ روزآمد سازی در شرایط خوبی قرار نداشتند و می شد انها را تنها یک جنگنده در ابعاد بزرگتر از اف-16 سی قرار داد ، اما خرید این جتهای روسی ، دسترسی نیروی هوایی ارتش مصر را به فناوری موشکهای R-27ER و R-77 ممکن می ساخت تا برای اولین بار پس از دهه هفتاد میلادی ، قابلیتهای رزم فامد ( فراتر از میدان دید ) در این نیرو پدید آید که بلحاظ نظامی ، یک امر حیاتی بشمار می رفت . علاوه براین ، برخلاف کشورهای منطقه نظیر سوریه ، لیبی و سودان که نمونه های روزآمد شده دوران اتحاد شوروی را دریافت نموده بودند ، نسخه تحویلی به مصر ، آخرین نسخه به روز شده فالکروم بشمار می رفت و ضمن کاربرد گسترده مواد مرکب در بدنه که موجبات سبکترشدن آن را فراهم می آورد ، با افزایش میزان حمل سوخت ، پیشرانه های قدرتمندتر و مجموعه ای از حسگرهای پیشرفته ، یک نسخه بی همتا از میگ-29 را به نمایش می گذاشت .بدین ترتیب ، خرید میگ-29 ام بطور سیستماتیک ، زمینه و بستر لازم برای خرید جنگنده های پیشرفته تر روسی در آینده را فراهم آورد بویژه جت رزمی میگ-35 که یک هواگرد نسل ++4 که در واقع همان زیرساختهای تعمیرو نگهداری میگ-29 ام را نیاز داشت . در همین راستا ، نیروی هوایی مصر در سال 2018 جتهای برتری هوایی سوخو-35 را به روسیه سفارش داد که به تقریب از همان مهمات استاندارد میگ-29 ام استفاده می نمود تا بتواندهمان نیازی که قرار بود با خرید اف-15 در دهه هفتاد رفع شود را برای ارتش مصر برآورده سازد. بدین معنی که سوخو-35 ضمن صرفه جویی در هزینه های تعمیر و نگهداری (در مقایسه با اف-15 ) همان توانمندی ها را بعنوان یک جنگنده ++4 برتری هوایی در اختیار مصری ها قرار می داد . با توجه به این مساله ، با ورود سوخو-35 ها ، میگ-29ام بطور طبیعی در رده دوم قرار خواهد گرفت و در کنار هم ، قدرت هوایی مصر را از دهه شصت مجددا احیاء خواهد نمود . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1-بن پایه

بسم ... برای آرشیو میلیتاری حداقل متوجه شدیم که برای نبردهای هوا به هوا شش تیر موشک را ( مشخص نیست در چه بُردی ؟!! ) را میتوند حمل کند !!! http://shabestan.ir/detail/News/722863

بسم ا... پرسش تامل برانگیز مستند ساز محترم ، جناب طالب زاده در خصوص خدمت سربازی https://www.aparat.com/v/PJ2YO ادغام تمامی تاپیکهای موازی با محوریت خدمت سربازی ..... سوم بهمن سال 1399 خورشیدی

F/A-18 F

سلام علیکم ببینید.. وقتی عرض میشود دیگران کار می کنند ، ما فقط حرف می زنیم و مدعی هستیم ولی وقت عمل که می رسد ، بیلان قابل دفاعی برای عرضه نداریم ، همین هست... آنتونوف/ایران -140 گان شیپ حالا انصافاً اگر یک توازنی در بخش تصمیم سازی و تصمیم گیری دفاعی ما وجود داشت و تک بُعدی جلو نمیرفتیم در سه دهه اخیر ، از سال 89 تا امروز نه در بخش غیر نظامی ، حداقل در بخش نظامی که نیاز به این هواگردها بشدت احساس میشود ، قادر نبودیم که این شکاف را با نمونه های ذیل پُر کنیم ؟؟ حالا بقیه طیف ها از نمونه های گشت دریایی ، مینی ای وکس ، جنگ الکترونیک ، ترابری تاکتیکی سبک و... هم نام نمی برم ، چون وعده تولید اینها قبلاً داده شده

بسم ا... برای یادآوری و ثبت در حافظه تاریخی میلیتاری مصاحبه برای سال 1389 خورشیدی هست اعتماد کنید، بزودی هواپیما می‌سازیم ه، اما شما توجه داشته باشید تجربه‌ای که ما در صنعت هواپیماسازی در سال‌های گذشته داشتیم، تجربه کاملا ناموفقی بوده است. ما یک هواپیمای آنتونف 140 یا ایران 140 داریم که با همکاری اکراین تولید شده، اما حتی شرکت‌های داخلی هم که تحت حمایت دولتند، هنوز حاضر نیستند از آن در پروازهایشان استفاده کنند. در زمینه‌های هلی‌کوپترسازی هم همین‌طور. وقتی ما در مونتاژ یک هواپیمای نه‌چندان پیشرفته ناموفق بودیم، چطور می‌خواهیم برویم به سوی تولید هواپیمای پهن‌پیکری چون ایرباس و بوئینگ آن هم با آن فناوری پیشرفته و پیچیده، کمی غریب به نظر می‌رسد. بر این مبنا شالوده‌های صنعت هوایی را ایجاد می‌کنند. بنابراین انتخاب ایران 140 با این هدف که پایه‌های صنعت هوایی‌مان را شکل دهیم کار درستی بوده است. گام بعدی این که سراغ یک هواپیمای 100 تا 120 نفره برویم و گام سوم این است که به سمت تولید هواپیمای پهن‌پیکر حرکت کنیم. پس این از بحث اول که انتخاب ایران 140 انتخاب درستی بوده است؛ اما این‌که چرا خطوط ما نمی‌آیند از ایران 140 استفاده کنند، یک مقدارش بحث‌های روانی است و یک مقدار هم این که خود مجموعه‌ای که روی این هواپیما کار کرده مقدمات اولیه برای آشنایی و فرهنگ‌سازی را فراهم نکرده است. بنابراین اگر شما می‌خواهید وارد این صنعت شوید و موفق باشید، اولین کاری که باید بکنید این که توان ریسک را در کسانی که اول از همه می‌خواهند از هواپیماهای شما استفاده کنند و کسانی که به عنوان مسافر از آنها استفاده می‌کنند بالا ببرید. اما متاسفانه ما کاملا عکس این ضرورت‌ها عمل کردیم. من با اعداد و ارقام می‌توانم اثبات کنم که اگر شما یک سفر هوایی 2000 کیلومتری را با ایران ـ 140 انجام دهید، در مقایسه با خودرو، احتمال حادثه در خودرو خیلی بالاتر است. پس بخشی از مشکل بخش فرهنگی بوده و اصولا در کلیت کار خطای زیادی صورت گرفته است. اما بحث بعدی این است که معمولا هر هواپیمایی که ساخته می‌شود 2 گروه کار باید رویش انجام شود؛ یکی کارهای فنی است که ایران کارش را درباره ایران ـ 140 عالی انجام داده و کار دیگر این است که باید آن را تجاری‌سازی کنیم. هواپیما اول برای این که تجاری شود باید استانداردهای سازمان هواپیمایی کشوری را بگیرد که خوشبختانه درباره ایران ـ 140 این کار انجام شده و دومین کار که باید انجام شود این که آموزش به عنوان عضو کلیدی وارد شود. به عنوان مثال اگر به آسمان بروید و هواپیمای سری ATA را نگاه کنید، مثل ایران ـ 140 است؛ از نظر کیفیتی هم می‌توان گفت در یک کلاس قرار دارند و کلی هم پرواز ایمن انجام داده است. توجه داشته باشید ایران ـ 140 تا حال حدود 20 هزار ساعت پرواز داشته است. ساعت پروازی برای سنجش کیفیت و ایمنی هواپیما بسیار مهم است. این هواپیما حدود 20 هزار نفر را هم جابه‌جا کرده است، اما ما این واقعیات را کنار می‌گذاریم و می‌پردازیم به حوادثی که اتفاق افتاده و آن را بزرگ می‌کنیم. فکر می‌کنید اگر همین محصول در پاکستان تولید می‌شد، این گونه با آن برخورد می‌کردند؟ یا در اندونزی؟ زمانی که آقای حبیبی، نخست‌وزیر اندونزی بود حدود 5ـ4 میلیارد دلار در اندونزی برای ساخت هواپیما سرمایه‌گذاری کرد و اولین هواپیمایی هم که تولید شد، هواپیمایی در همین کلاس بود. الان ببینید اندونزی چگونه به صنعت هوایی‌اش افتخار می‌کند و ما چگونه با صنعت هوایی‌مان برخورد می‌کنیم. مرحله بعد که ان‌شاءالله همین امسال آغاز می‌‌شود، این است که بتوانیم در هواپیمای 100 نفره یک کلاس هواپیما تعریف کنیم. الان 3 هواپیما در این زمینه انتخاب شده‌اند.+ پی نوشت : از زمان انجام این مصاحبه تا تاریخ بازخوانی آن ( 1399 ) نزدیک به 10 سال گذشته و نه تنها هواپیمای ایران-140 برای مصارف غیر نظامی بصورت انبوه تولید نشده ، بلکه وعده های مربوط به نمونه های نظامی هم محقق نگردید . حال باید دید که مسئولین امر چه پاسخی برای این هزینه کرد خواهند داشت ؟!!!

بسم ا... هندی ها از F-24 ماروت ، شروع کردند . برنامه اش از 1961 کلید خورد ، 1967 اولین پروازش بود ، 1990 هم بازنشسته شد .. 150 فروند هم نهایتا تولید شد .. هندی ها اولش رفتند سراع مونتاژ فیشبد ، بعد اورهال ، رسیدند به ماروت و الان تجاس .

مهمات توپخانه ایی و هدایت شونده لیزری بصیر /کراسنوپل https://www.aparat.com/v/otecU

بسم ا... حالا از جنبه نظامی ، متنوع سازی منابع رزمی برای مقابله با همکاری چین- پاکستان و پیش بینی صحنه نبرد آینده در حوزه هوایی ، جایی که ممکن هست رافال/ میراژهای فرانسوی به هر دلیل از کارایی لازم برخوردار نباشند ( بلحاظ دریافت قطعات یدکی و ... ) این متنوع سازی با توجه به بازار گسترده هند برای نیروی هوایی خودش ، عملا یک خوان نعمت گسترده است ،چه برای شرکتهای خارجی روسی / فرانسوی / امریکایی و چه برای شرکتهای دفاعی خصوصی داخلی ...

گنجشک به جای قناری !!!!!!چگونه نیروی هوایی چین از جتهای جی-10سی برای شبیه سازی قابلیتهای رزمی جنگنده های رافال به منظور آموزش خدمه پاکستانی استفاده نمود ؟ پیش نمونه KF-X در خط تولید بال گشایی پنجمین جنگنده نسل پنجم پنهانکارتاریخ هوانوردی رزمایش شاهین-9نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پاکستان / نیروی هوایی ارتش خلق چین