یک نفربر بی ام پی وتانک تی62 جز غنیمت های بدست آمده است . تلفات مهاجمین 18 تا 20 کشته تخمین زده میشود فعلا از تلفات نسبی ارتش امار مستندی در دست نیست . بعد از پاتک ارتش تروریستها از مواضع اشغالی عقب نشینی کردند لشگرهای 4 و 25 ارتش در راه حلب

خوب CNN ادعا کرده اگر اطلاع رسانی قبل از آغاز حمله نبود، 30 نیروی امریکایی (خدمه بخش پهپادها) در حمله موشکی کشته میشدن خوابگاه نیروها قبل و بعد حمله

یک موضوع جانبی و جالب اینکه ما حدود 700 میلیون دادیم سامانه تور و تا به امروز یه تامکت یه فانتوم و 737-800 رو با موفقیت سرنگون کرده که اگه دیه غرامت هرچی که اسمشو بذاریم مسافران 737 و هزینه های انجام شده برای آموزش خلبانان رو حساب کنیم شاید بشه گفت حدود 1.3 میلیارد دلار از جیب رفته و عملا هیچی به دست نیومده شکست ... دوستان کسی لیستی از ناموفق ترین خرید های تاریخ میلیتاریسم داره؟ درس گرفتن هم که کلا توی کار ایرانی جماعت نیست نمیدونم این همه کتاب تاریخ رو برای کی مینویسن؟

برای اسکی رفتن یه کمی دیر اومدی برادر! بنده در پاسخ به دوستمون Dolphin عرض کردم که نقل قول ایشون از صحبت های سردار رو قبول کردم! حرفای سردار رو ما از تلوزیون شنیدیم و برداشت من اونی بود که نوشتم اما دوستمون تذکر داد که این برداشت نادرست بود. نمیخواستم این بحث رو ادامه بدم اما تو همون لینک ایرنا که برای وزارت ارشاد دولت متبوع شما هست اگر جعل خبر نشده باشه, حداقلش اینه که سانسور حقیقت انجام شده! در کجای اون لینک ایرنا به حرف حاجی زاده اشاره شده که ما درخواست پرواز ممنوع دادیم اما قبول نکردند؟ بر اساس قانون ایجاد پرواز ممنوع بر فراز حریم هوایی کشور به مصوبه هیات دولت نیاز داره! اینو نمیشه رد کرد! حتی اگر حاجی زاده برعکسش رو بگه! یعنی از پیش باید برای پرواز ممنوع مصوبه درخواست بشه! اما یک مسئله ای هست و اون اینکه اگر فرض کنیم زمان عملیات دقیقا مشخص نیست و اینکه قصد مخفی کاری وجود داره و یهو ساعت 1 یا 2 شب عملیات انجام میشه در این موقعیت که هیات دولت در دسترس نیست که مصوبه اخذ بشه! بنابراین احتمالا ماده تبصره ای وجود داشته باشه که در چنین مواردی ستادکل یا قرارگاه پدافند هوایی بتونه نوتام موقت ایجاد کنه! حالا صبر میکنیم تا با گذشت زمان اصل قضیه روشن بشه.

بعد از کشته شدن 4 نظامی ارتش ترکیه در تاریخ 19 دی ماه سال 1398 بوسیله یک خودرو بمب گذاری شده در سوریه اکنون ارتش ترکیه اقدامات جدی تری را برای شناسایی و انهدام مین ها و بمب های کناره جاده ای در سوریه انجام میدهد. در تصویر بالا بخشی از نیروهای ترکیه رامشاهده می کنید که در حال انجام عملیات پاکسازی محیط از مین و بمب ها هستند. یکی از این سربازها یک کوله به همراه دارد. این کوله در حقیقت یک اخلاگر است تا از انفجار بمب های کناره جاده ای که از راه دور فعال می شوند جلوگیری کند. سرباز دیگر یک فلزیاب در دست دارد و با کمک آن در حال جست وجوی بمب و یا مین ها است. نکته قابل تامل در مورد این تیم خنثی سازی بمب نداشتن هیچگونه لباس های مخصوص برای محافظت در برابر انفجار بمب است. به طور کلی مرسوم است فردی که در حال خنثی سازی یک شی مشکوک است از لباس و تجهیزات مخصوص استفاده کند تا در صورت اشکال در روند خنثی سازی و انفجار بمب فرد آسیب جدی نبیند. فلزیابی که نیروهای ترکیه از ان استفاده می کند توسط صنایع داخلی این کشور تولید می شود و برای عملیات پاکسازی مین و بمب به خاطر حساسیت بالا مناسب است. همچنین حمل و نقل ان بسیار راحت است و فضا ی کمی را اشغال می کند. در تصویر بالا مشاهده می کنید دو سرباز ترک در حال انجام عملیات خنثی سازی هستند. قرار گرفت یک سرباز در نزدیکی سربازی که در حال خنثی سازی بمب است بسیار خطرناک می باشد ودر صورت انفجار بمب ممکن است هردو سرباز به شدت اسیب بینند. پس بهتر است سربازی که نقشی در خنثی سازی بمب ندارد در یک فاصله ایمن از محل حنثی سازی قرار بگیرد یا از لباس های مخصوص استفاده کند. البته قرار گرفتن در فاصله ایمن فقط به نیروی انسانی ختم نمی شود بهتر است تمام تجهیزات مانند خودرو های نظامی نیز برای دور ماندن از آسیب در یک فاصله ایمن از بمب قرار بگیرند. در صورت نداشتن تجیهزات لازم برای خنثی سازی برای درامان ماندن از اثرات انفجار بمب و یا مین می توان عملیات خنثی سازی را به شکل خوابیده انجام داد.

سلام. دوست عزیزم فرضا هم درست باشد حدس شما پس چرا گزارش شلیک ثبت نشده و افسر آتشبار گزارش به مافوق نداده که دستگاه خود ب خود شلیک کرد؟ لاپوشانی میکنند؟

مقدمه راکت های هوا به سطح در میادین نبرد مهم برآورد می شوند با این حال به عنوان راکت های سطح به سطح در چندین بحران طی چندین سال گذشته در دنیا حاضر شده اند. راکت های دست ساز،در در گیری های افغانستان، ایران، عراق، نوار غزه، جنوب لبنان، یوگسلاوی سابق، گرجستان، لیبی، سوریه و اوکراین حضور برجسته ای داشته اند. مهمترین نوع راکتی که حضور پررنگی در بیشتر نبرد ها داشته است، راکت هوا به سطح S-5 ساخت شوروی است. در طول نیم قرن گذشته این راکت ها سلاح استاندارد برای اکثریت هواگردهای جنگی شوروی بوده است و بعد از آن بالگردها و هواپیماهای روسیه به حساب می آیند. با این حال ارتش شوروی شروع به تکمیل و در بعضی موارد جایگزین کردن راکت های سری S-5 با راکت انداز های 80 میلیمتری سری S-8 در دهه 1970 گرفت. راکت های سری S-5 در میان نیروهای مسلح بسیاری از کشورها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه باقی مانده است. در حال حاضر راکت های S-5 همچنان به دو روش معمول ( هوا به سطح) و پرتابگرهای دست ساز(سطح به سطح) استفاده می شوند. در بسیاری از موارد، اغلب به شیوه ای مستقل، پرتابگر ها بر اساس راکت های سطح به هوا به عنوان سیستم های راکتی چند منظوره (MLRS) استفاده می شوند. به نظر میرسد پرتابگرهای این چنینی عمدتا برای ایجاد آتش غیرمستقیم استفاده میشوند و استفاده از این سلاح های دست ساز اجازه اوج گیری در ارتفاع بالا را می دهد. در موارد دیگر، چنین سیستم های در نقش ایجاد آتش مستقیم استفاده می شوند. در این موارد این سلاح ها ممکن است برای تکمیل تسلیحات موجود وسیله نقلیه یا به صورت مستقل استفاده شوند. پرتابگرهای این چنینی اغلب به صورت نصب بر روی یک پایه، یک موقعیت ثابت و یا به شکل هم محور بر روی وسیله نقلیه سوار می شوند. حداقل یک نمونه مستند از راکت های دست ساز سری S-5 شناخته شده است که در نقش ضد بالگرد استفاده شده بود. همچنین نمونه های دیگر مانند پرتابگرهای دوتایی، پرتابگرهای ثابت، سیستم های راکتی نصب شده بر روی وسایل نقلیه کنترل از راه دور و پرتابگرهای تکی قابل حمل، از جمله مدل های راکت های دست سازی سری S-5 محسوب می شوند. آشنایی با راکت های سری S-5 و غلاف های آن تصویر1- یک راکت 57 میلیمتری KOS-5 شدیدالانفجار ترکش زا در لیبی راکت های سری S-5 راکت های هوا به سطح 57 میلی متر هستند که اولین نسخه های آن توسط ارتش شوروی در دهه 1950 به خدمت گرفته شد. این راکت ها از غلاف های ORO-57K (که می تواند تا 8 راکت را بارگیری کند)، UB-16-57 (16 راکت)، UB-32-57(32 راکت) و انواع مربوطه به آنها را شلیک شوند. مدل های مختلف راکت های S-5 توسط کشورهای مختلف با ترکیب کلاهک هاوفیوزهای مختلف برای انجام نقش های متفاوت در میدان نبرد ساخته شده اند. معروف ترین و رایج ترین انواع این راکت ها در جدول شماره 1 به طور خلاصه شرح داده شده است. جدول 1- مدلهای معروف راکت سری S-5 جدول2- ویژگی های فنی راکت سری S-5 جدول3- ویژگی های فنی فیوز سری V-5M1 جدول4- ویژگی های فنی راکت انداز UB-16 جدول5- ویژگی های فنی راکت انداز UB-32 تصویر2-یک راکت انداز UB-16 در لیبی به شکل دست ساز برای نقش سطح به سطح باز سازی شده است. تاریخچه سیستم های راکتی دست ساز و بداهه S-5 اولین سیستم های راکتی S-5 برای اهداف سطح به سطح توسط خود نیروهای شوروی ایجاد گردید. به نظر می رسد بخشی از لشکر 40ام اتحاد جماهیر شوروی مستقر در افغانستان در دهه 1980 اولین سیستم مستقل راکتی S-5 در نفش سطح به سطح را توسعه داده اند. اگر چه نیروهای شوروی مستقر در افغانستان با کمبود پشتیبانی هوایی نزدیک و توپخانه ای مواجه نبودند اما در بخش های کوهستانی این پشتیبانی ها کمتر دردسترس بود. به همین منظور بخشی از واحد های ارتش40ام شوروی برای تقویت پشتیبانی آتش خود، ادواتی مانند کامیون ها، خودرو های رزمی پیاده نظام و تانک ها را به غلاف های راکت ها مجهز کردند. غلاف راکت انداز S-5 به طور قابل توجه ای برای نصب بر روی و سایل نقلیه استفاده می شد. از دیگر نمونه های نصب راکت های S-5 بر روی خودروهای زرهی می توان به جنگ ایران و عراق اشاره کرد. در یک نمونه به نظر می رسد نیروهای عراقی چهار غلاف راکت انداز UB-32-57 را بر روی خودرو زرهی MT-LB نصب کرده اند. تصویر3- یک تانک T-62 ارتش شوروی در افغانستان در دهه 1980 با سه راکت انداز UB-32-57 نصب شده بر روی برجک تصویر4- کامیون اورال 4320N شوروی در افغانستان در دهه 1980، مجهز به برجک خودرو زرهی BRDM-2 که بر روی آن راکت اندازUB-32-57 نصب شده است. نصویر5- نفربر زرهی BTR-70 با یک راکت اندارUB-16-57 بر روی برجک تصویر6- خودرو زرهی MT-LB عراقی مجهز به 4 پرتابگر UB-32-57 در اختیار ایران با توجه به اینکه راکت های 57 میلیمتری S-5 در مقابل راکت های با کالیبر بالا تر اثر گذاری پایینی تر دارند و در هنگام شلیک از روی پرتابگرهای دست ساز دقت انها به شدت کاهش میابد. در نتیجه ارتش های منظم و کلاسیک مگر در شرایط خاص تمایل به استفاده از چنین سیستم های ندارند. اما نیروهای چریکی برای استفاده از چنین سیستم های تمایل بیشتری از خود نشان می دهند.یکی از دلایل این است که این نیروهای چریکی به هواگردهای مناسب برای شلیک راکت های هوا به سطح دسترسی ندارند در نتیجه به سمت استفاده در نقش سطح به سطح روی می اورند. در اوایل دهه 1990، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و یوگسلاوی، وضعیت این مناطق به شکل چشمگیری تغییر کرد. بیش از دو جین منطقه جدید در سرزمین های شوروی و یوگسلاوی تشکیل شد و درگیری های خونین قومی در این مناطق شکل گرفت. بعضی از این کشورهای نوظهور هواپیماهای جنگی، خلبانان و یا شبکه های پشتیبانی لجستیکی نداشتند تا بتوانند به طور موثر از قابلیت نیروی هوایی پشتیبانی کند. در عوض آنها به انبارهای بزرگ تجهیزات هواپیماهای جنگی دسترسی داشتند که در بسیاری از موارد در دوران عقب نشینی شوروی در انجا باقی مانده بود. در نتیجه، در طول جنگ های که در مناطق شوروی سابق و یوگسلاوی سابق در دهه 1990رخ داد، نیروهای نظامی وسایل نقلیه خود را به راکت های هوا به سطح هواگردهای نظامی مجهز کردند. بیشتر این راکت ها از مدل راکت های 57 میلیمتری S-5 و 80 میلیمتری S-8 بود. راکت های S-5 بر روی کامیون ها نظامی و غیر نظامی ، خودرو های رزمی پیاده نظام و تانک ها نصب شدند. تصویر7- نفربر زرهی M-60P ساخت یوگسلاوی مجهز به یک پرتابگر UB-32-57 تصویر 8و9- یک کامیون TAM-110متعلق به ارتش جمهوری صرب بوسنی در بوسنی و هرزگوین اوسط دهه 1990 دارای دو راکت انداز UB-16-57 تصویر 10-پرتابگر تکی قابل حمل راکت های 57 میلیمتری در یوگسلاوی سابق در دهه 1990- به نظر می رسد این پرتابگر از روی غلاف یک پرتابگر استاندار برداشته شده است. تصویر 11- یک کامیون TAM-110 با یک پرتابگر UB-32-57 که توسط شبه نظامیان کرجینای صربستان در جریان جنگ کرواسی در اوایل دهه 1990 ساخته شده است. تصویر 12- یک نفربر زرهی BMP-1 گرجستانی با یک پرتابگر راکت دست ساز UB-16 بر روی برجک- گفته می شود نقش این راکت برای مقابله با بالگردها می باشد. تصویر13-خودور زرهی MT-LB با راکت انداز UB-16-57 در کوتایی 1989 گرجستان یکی دیگر از نبردهای که در آن چنین راکت های استفاده می شودند جنگ داخلی افغانستان در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 بود. پس از عقب نشینی ، قطع کمک های نظامی شوروی که موجب سرنگونی دولت نجیب الله شد و شروع درگیریها داخلی بین گروه های مختلف ، دست به دست هم داد تا نیروی هوایی ملی افغانستان تقریبا به طور کامل از ببن برود. از همین رو تسلیحات هواگردها نیروی هوایی از جمله راکت های S-5 و پرتابگرهای مرتبط با آنها، برای جنگ زمینی بازسازی شد. تصویر 14 و15-سیستم های راکتی بر اساس پرتابگر های UB-16-57 در اواخر دهه 1990 یا اوایل دهه 2000 در افغانستان در طول جنگ های داخلی لیبی در سال 2011 راکت های S-5 به شکل گسترده ای در میدان نبرد استفاده شدند. نیروهای شورشی در شرق لیبی توانستند پایگاه های هوایی دولتی و انبارهای سلاح های بزرگ را به دست بگیرند اما آنها فاقد هواپیمای جنگی و خلبانان های آموزش دیده بودند. در نتیجه انبوهی از راکت های S-5 که در اویل درگیریها به غنیمت نیروهای شورشی افتاد و فرصتی را فراهم کرد تا ازاین تجهیزات استفاده نماییند. عمده استفاده نیروهای شورشی در لیبی از راکت های S-5 نصب غلاف راکت های S-5 بر روی وانت های غیر نظامی بود. با گسترش استفاده این نوع سلاح در جنگ داخلی لیبی سلاح های مشابه در درگیری های داخلی سوریه نیز دیده شد. البته به نسبت استفاده گسترده از این سلاح در لیبی راکت های S-5 در سوریه در نقش سطح به سطح بسیار نادر هستند. تصاویر و ویدئو از سوریه نشان می دهد که هر دو نیروهای طرفدار دولت و تروریست های مسلح از راکت های S-5استفاده می کنند. وجود طیف گسترده ای از سیستم های راکتی چند منظوره مانند راکت های 122میلیمتری گراد در نبرد سوریه ممکن است بخشی از عدم وجود نیاز به راکت های هوا به سطح دست ساز را توضیح دهد.همچنین قدرت هوايي قذافي توسط مداخله ائتلاف شديدا كاهش يافت، در حالي كه نيروی هوایی بشار اسد در سوريه همچنان موجود است و هواگردهای نظامی می توانند از راکت های S-5 در عمليات جنگي استفاده کنند. بخشی از نبردها در سوریه در مناظق متراکم شهری جریان داشت جایی که سر جنگی نسبتا ضعیف راکت های S-5 در مقایل راکتها با کالیبر بالا کاری از پیش نمی برند. حتی به نظر می رسد نیروی هوایی سوریه نیز تمایل به استفاده از راکت های سری S-8 و S-24 داشته باشد. تصویر 16-راکت انداز دوش پرتاب دست ساز راکت های در لیبی S-5 تصویر 17-نصب پرتابگر UB-16-57 بر روی یک وانت در لیبی سال2011 تصویر 18- نیروهای شوروشی در لیبی در حال بارگذازی یک راکت انداز UB-32-57 که روی یک کامیون سوار است- شهر إجدابيا سال 2011 تصویر 19 - یک خودرو کنترلی مجهز به 4 تیوپ راکت انداز دست ساز سری S-5 در لیبی تصویر 20-پرتابگر 16 تایی دست ساز راکت های S-5 در لیبی تصویر 21- پرتابگر UB-32-57 که بر روی یک وانت یکی از گروه های تروریستی در سوریه نصب شده است. تصویر 22-یک کامیونت هیوندای مسلح به پرتابگر UB-32-57 متعلق به ارتش عربی سوریه و یا شبه نظامیان حامی دولت سوریه تصویر 23- تروریست هادر سوریه در حال بارگذاری راکت هایS-5 در پرتابگر UB-32-57 جمع بندی راکت های S-5 در نقش سطح به سطح حداقل در هفت درگیری اصلی، از دهه 1980 تا به امروز استفاده شده اند. در نبردهای اخیر راکت های S-5 به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار گرفته اند. اثربخشی سیستم های مبتنی بر راکت های S-5 به طور معمول کم است و علت این امر سرجنگی کم و دقت پایین ان سیستم ها مخصوصا مدل های دست ساز می باشد. دقت این سلاح ها بیشتر زمانی کاهش می یابد که آنها در نقش حمایت آتش غیرمستقیم استفاده شوند. در بعضی موارد، انتخاب اشتباه فیوز های راکت ها نیز باعث کاهش کارآیی می شود. سیستم های پیشرفته که براساس راکت های سری S-5 توسعه پیدا کرده اند برای حمایت مستقیم از وسایل نقلیه پیاده و وسایل نقلیه در زمین باز موثر واقع خواهند شد. راکت های شدید النفجار ضد تانک مانند S-5K، S-5K1 یا S-5KOقادر هستند نفربر ها و خودروهای رزمی پیاده نظام سبک را منهدم کنند. البته استفاده از چنین راکت های در مناطق شهری و یا بر علیه ادوات زرهی سنگین عملکرد آنها به طرز چشمگیری کاهش میدهد. با این وجود، ذخایر بزرگ راکت های سری S-5 در کشورهای در حال توسعه در سراسر دنیا وجود دارد و احتمالا در درگیری ها آینده نیز نمونه های دست ساز آن نیز به میدان نبرد وارد بشوند. مترجم :Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است.

سلام درباره موضوع پرواز ممنوع کردن روزنامه آرمان ملی مطلبی قرار داده بود که قرار گرفتن بخشی از آن در اینجا به بحث دوستان کمک می کند : البته این روزنامه در ادامه بیان می کند احتمالا دولت از جزئیات و زمان عملیات خبر نداشته است تا اقدام به این کار کند . البته ساعات بعد از انجام عملیات فکر کنم مساله متفاوت باشد .

دوستان تو استاتوس دارن سپاه رو می کوبن . خیلی بی انصافیه و نامردی . من با سپاه کار کردم . سپاه از اون زاویه ای که شماها میگید بد نیست . شما میگید سپاه سرکش است و غیر قابل مهار . اتفاقا برعکس . زیادی حرف گوش کنه . خیلی از سوتی هایی که در میاد و می بندن به سپاه به دلیل اینه که سپاه زیادی به حرف برخی مسئولین بی تدبیر گوش میکنه و جلوشون وا نمیسته . من تو پروژه سد گتوند و خط 2 مترو مشهد اینو به عینه دیدم . عزیزان مراقب حرفاشون باشن . این مدل تهمت زدن فردای قیامت جواب داره . با اطمینان نسبت به چیزی که ازش آگاهی کامل ندارید نظر قطعی ندید .

تو ایران چنین بیانیه ها یا تحقیقاتی به این صورت هست که نتیجه ی مورد نظر رو داریم بعد باید با توجه به اون سناریوی مورد نیاز رو طراحی کنیم

من فقط یه تیکه دیدم گفته تا خودمون نگفتیم هیشکی نفهمید که با اشتباه پدافند هواپیما سرنگون شده!

* تشکر از مدیریت برای اصلاح دسترسی به تاپیک. مجددا این مصیبت و فاجعه بزرگ رو خدمت خانواده قربانیان و تمام هموطنان تسلیت عرض می کنم. اول این نکته رو بگم که این اتفاق جزو بدترین اتفاقات ممکن بود و متاسفانه دلیل این فاجعه هر چه باشد نباید فراموش کرد باعث کشته شدن انسانهای بیگناه و آسیب شدید روحی به خانواده ایشان و هموطنان گردید. باید کمک حال این عزیزان بود و تنها راه اون مسئولیت پذیری و صداقت و شفافیت است وگرنه با هیچ کاری ، نمی توان این اشتباه را جبران و یا توجیه کرد. تنها می توان به آینده امید داشت و از بروز فجایع مشابه پیشگیری نمود. دومین نکته هم این است که بعد از تمام حرفها و اقدامات لازم و فاصله گرفتن از تئوری های توطئه و انداختن تقصیر گردن دیگران ، باید یک مساله رو بصورت کامل بررسی کرد و آن این که علت این اتفاق چه بود؟ به قول بعضی دوستان خطای انسانی یا سیستمی یا هر چیز دیگر؟ چرا که اگر این مساله به درستی حل نشود متاسفانه باید گفت امکان تکرار چنین اشتباهی وجود دارد. درباره خطای سیستمی که در پست زیر بخوبی توضیح داده شد. مشخصا عامل اول در این مساله عدم درک از شرایط موجود و ناهماهنگی بین بخشهای مختلف کشوری است که باعث شد بجای پرواز ممنوع ، در شرایط جنگی به هواپیماهای مسافری اجازه پرواز داده شود. حال آنکه اگر پرواز ممنوع اعلام میشد با هر فرضی ، منجر به چنین فاجعه ای نمی گردید چرا که هواپیمایی در آسمان نبود. ولی سعی من بیشتر بررسی بر روی عامل این اتفاق (نه اپراتور بلکه خود سامانه تور به عنوان یک سیستم) هست چرا که این اولین اشتباه نبود و قبلا در شرایط مشابه اشتباه مشابهی صورت گرفته است. دلیل تاکید بر روی این سامانه هم این است که برخلاف تصور بعضی دوستان ، تنها سامانه مستقل در شبکه پدافندی کشور نمی باشد. هواپیمای مسافری اکراینی در اون مختصات در پوشش پدافندی تعداد زیادی از سامانه های دیگر از برد متوسط تا بلند قرار داشت که هر کدام از آنها می توانند بصورت مستقل نیز عمل کنند اما می بینیم که تشخیص اشتباهی از طرف آنها رخ نداده. یکپارچه بودن اجزای پدافندی در تور ام1 الزاما به این معنا نیست که مستقل از شبکه پدافندی عمل کند. اگر درباره سامانه تور ام1 کسی اطلاعات کاملی از سیستم مخابراتی و نحوه تشخیص دوست از دشمن داره لطفا ارسال کنه؟ دفعات قبل هم جنگنده های نیروی هوایی زمانی که برای رهگیری هواپیماهای آمریکایی پرواز کردند به اشتباه توسط این سامانه هدف گرفته شدند. احتمال وجود بک دور در سامانه و فروش آن (توسط شرکت سازنده روسی) یا لو رفتن اون (با جاسوسی از شرکت سازنده) و یا یک ضعف شدید امنیتی در سیستمهاش باعث میشه در محیط جنگال نتونه هدفهای خودی رو از غیر خودی تشخیص بده و این بدترین حالت برای یک سامانه پدافندی حساب میشه یعنی کلا داون و از مدار عملیات خارج بشه بهتر هست. در رابطه با سیستم اپتیک هم احتمالا برای وقتی هست که رادار از کار افتاده باشه و یعنی در اون شب با توجه به صفحه رادار تصمیم گیری شده و سراغ دید بصری نرفتند! برای رسیدن به پاسخ فعلا این سوالات به ذهنم میرسه. 1- سامانه تور از چه نوع سیستم IFF یا همان تشخیص دوست از دشمن استفاده می کند؟ سیستم روسی است یا با نمونه داخلی جایگزین شده؟ 2- پروتکل تشخیص دوست از دشمن و نوع و میزان تهدید در این سامانه چگونه است؟ طبق کاتالوگ شرکت روسی یا نسخه تغییر یافته در داخل؟ 3- آیا هماهنگی سیستم IFF این سامانه با سایر سامانه های موجود در کشور و نیز با پرنده های غیرنظامی وجود دارد؟ 4- نرم افزار مورد استفاده نسخه روسی است یا ایرانی؟ چرا که در صورت روسی بودن احتمال وجود بک دور و باگ امنیتی وجود دارد. 5- لینک ارتباطی سامانه با شبکه یکپارچه پدافندی چگونه است؟ بی سیم یا فیبر نوری؟ 6- علت اختلال در لینک ارتباطی با فرماندهی شبکه پدافند چه بود؟ مشکل نرم افزاری است یا مخابراتی یا جنگ الکترونیک؟ اگر فرض کنیم این سامانه دو لینک ارتباطی دارد ، به نظر میرسد لینک اشتراک یک طرفه اطلاعات توسط سامانه های فرماندهی که اعلام شلیک کروز کردن به این سامانه نیز ابلاغ شده و مشکل کارکرد نداشته ولی لینک ارتباطی دو طرفه دارای اشکال بود و اپراتور نتوانسته برای کسب تکلیف با واحد فرماندهی تماس بگیرد. پاورقی 1 : به جای اینکه تقصیر را گردن دیگران بیندازیم یا در ناجوانمردانه ترین حالت فقط بر روی پایین ترین عضو سیستم یعنی اپراتور سامانه ، بهتر است مساله رو از بعد فنی بررسی کنیم و اگر مشکل نرم افزاری و مربوط به پروتکل ها باشد باید گفت اگر فرد دیگری نیز در سامانه حضور داشت احتمالا این تصمیم اشتباه رو می گرفت چون بر اساس داده های نشان داده شده بر روی صفحه رادار و سایر نشانگرهای موجود تصمیم گیری میکند و هدف را بصورت چشمی نمی تواند مشاهده کند. البته این جمله به معنای توجیه تصمیم اشتباه و احساسی نمی باشد و منظور جلوگیری از انداختن اشتباه روی چند نفر و پاک کردن صورت مساله می باشد. پاورقی 2 : در نهایت پیشنهادی باید ارایه بشه که تا اطلاع ثانوی تمام سامانه های تور ام1 در صورت امکان از چرخه عملیات یا خارج شوند و مورد بازبینی نرم افزاری قرار گیرند یا حداقل از مناطق غیرنظامی فاصله گرفته و بدون هماهنگی با مرکز فرماندهی وارد درگیری نشوند. پاورقی 3 : از مسئولان محترم تقاضا می شود ، مساله را با جدیت بررسی و نتایج حاصل و واقعیت را به جامعه اعلام کنند. پنهانکاری در این شرایط بدترین کار ممکن و عامل از بین رفتن اعتماد عمومی است و صداقت و شفافیت باعث التیام و ترمیم نسبی این درد عمیق خواهد شد. با تشکر از دوستان و عزیزانی که به روشن شدن سوالات و دلایل مساله کمک می کنند.

با توجه به توجیحاتی که این روزها خوندم من اینطور به نظرم اومد که: اگر صدام به ایران حمله نمیکرد ما موشک نمیساختیم و اگر القاعده به آمریکا حمله نمیکرد، آمریکا به عراق حمله نمیکرد که سردار سلیمانی رو شهید کنه، و در نتیجه ما مجبور بشیم عراق موشک باران کنیم که یک هواپیما هم اشتباهی منهدم بشه، بنابراین مرگ بر لیبرالیسم و سلبریتی های صهیونیست. البته میدانم که شوخی خوبی نبود...

این وسط به صدا و سیما چرا گیر میدید ؟ چه انتظاری دارید ازشون ؟ شماها رو نمیدونم ولی من طی همه این مدتی که به صدا و سیما حمله میشه ، مشکل خیلی ریشه ای به این صورتی که دوستان میگن تو کارشون ندیدم . یه ارگان نیمه دولتیه دیگه . میخوای چیکار کنه ؟ برا حکومت نقش اوپوزوسیون رو بازی کنه ؟ بعد ! میگید حاجی زاده چرا سه روزه چیزی نگفته ؟!! بابا ! داستان به امنیت ملی و آبروی کشور متصل بوده ! بنده خدا از خودش اختیار نداره که هر چی شد زرتی بیاد بگه که ! گفتم نکنید ! کردید ! حالا اینجوری شد ! گیر به این و اون ندید ! همین شماها گفتید باید انتقام بگیریم ! همتون شریک جرمید ! گردن کس دیگه نندازید ! می خوای ببینی مقصر کیه ؟ پاشو برو تو آیینه نگاه کن !

من مخلص سردار حاجی زاده هستم چون به شخص میشناسمش و به جرات میگم کسی نمیتونه جاش رو پر کنه غلط و شکر اضافه خورد هر کی گفت سردار حاجی زاده مقصر هست دادگاه نظامی هست همه چی اونجا مشخص میشه ولی تا اونجایی که من خبر دار شدم پای دو تا ارتشی ، یک سپاهی و دو سه نفر دیگه بدجوری گیر شده ممکنه صداش در بیاد ممکن هم هست به خاطر ملاحضات امنیتی اسمشون بیرون نیاد و همیجوری محاکمه بشن ولی کسی با سردار حاجی زاده قابل توجه دشمنان سپاه کاری نداره زکی خیال باطل

سلام. عذرخواهی ولی استعفای ایشان را دشمنانش به گور خواهد برد. سردار سرافراز ایرانی سر جایش خواهد ماند و ما هم 6 دانگ پشت سرشیم و حمایتش میکنیم. خداوند عمر طولانی و باعزیت به امیر فدایی وطن بدهد انشالله و به گور بروند دشمنان ایشون

مرحوم محمد صالحه و همسرش زهرا حسنی سعدی از جمله دانشجویان دانشگاه شریف بودند که در سانحه هواپیمای اوکراینی جان باختند.محمد صالحه یکی از قوی‌ترین، باهوش‌ترین و نجیب‌ترین برنامه‌نویسان ایرانی بود که برای ادامه‌ی تحصیلات دکتراش به دانشگاه تورنتوی کانادا می‌رفت.

صد در صد همینطوری میشد مثل بسیاری از اتفاقات دیگر مثل آمار کشته شده ها در اعتراضات و ..صد رحمت به اتحاد جماهیر شوروی

جالبه برخی دوستان اول به عناوین مختلف و با ارجاع به مقامات داخلی و البته اضافه کردن تحلیل خودشان هر حادثه ای را در راستای نظر مسئولین توجیه می کنند و مخالفین را باعنوانین مختلف می نوازند بعد که اصل مطلب روشن شد باز راهکارهایی در حمایت از همان دروغ اولیه اما اینبار با زبان دیگر می گویند بنظر من الان هر کسی مطلبی در راستای حمایت از دروغ مسئولین در این مورد بگه به خون همون شهیدی که ایران را داغدار کرد خیانت کرده با دروغ مسئله ای حل نمیشه اگر راستی و درستی تو کار مسئولین نباشه اعتماد را در ایران و خارج از ایران از دست میدهند اونوقت نیروهای نیابتی دیگه کاری نمیتونن بکنن من ب شخصه مطمئنم اگر پرواز داخلی بود و اگر اتباع کانادا و اوکراین نبودن خبر دروغ اولیه هنوز اصل خبر بود

چند نکته به نظر من وجود دارد: 1.اگر ارتفاع ادعا شده درست باشه، بعید میدونم در شب هیچ اپراتور و سیستم دوش پرتابی بتونه در ارتفاع 7000 متری هدفی رو پیدا و سپس قفل حرارتی و به اون شلیک کنه. قاعدتا کار یک سیستم راداریست. 2.مشخص نیست فقط یک شلیک صورت گرفته باشد. اگر احتمال بدیم موشک اول باعث قطع سیستم های برقی هواپیما شده، فیلم بردار در همین زمان شروع به فیلم برداری کرده و فقط تونسته از شلیک دوم فیلم بگیره. 3.برخورد موشک به هدف موجب آسیب میشود. نوع آسیب بسته به شرایط متفاوت است و هر برخوردی لزوما موجب انفجار و از هم پاشیدگی نمی شود. اتفاقا در مورد سازه های بزرگی مثل هواپیماهای مسافربری این احتمال بیشتر است. 4.اگر پدافند شلیک نکرده باشد می توانست تا الان آن را تکذیب بکند چون شلیک موشک چیزی نیست که فرمانده یک نیرو از آن بی خبر باشد.

ولی یه مسئله ای که بسیار بسیار حتی بیشتر از احتمال اشتباه پدافند، نگران کننده هست اینه که اگر هواپیما بخاطر وجود تراشه ی آلوده یا دستکاری و خراب کاری سقوط کرده باشه، چالش جدی برای ما هست چون در اون صورت اگر فرضا در آینده درگیر جنگی هم بشیم ممکنه همین اتفاق بارها تکرار بشه و هربار با مقصر جلوه دادن پدافند فشار زیادی به کشور وارد کنن.

امروز صحنه هایی در ایران شاهد هستیم که در هیچ کجای دنیا دیده نمیشوند، حتی با تشابه بسیار کم. یکی از فرماندهان نظامی کشوری رو ترور میکنند، و جمعیت میلیونی اون کشور با نهایت عشق واشتیاق با یک عزاداری بسیار عظیم اون رو در آغوش میگیرند. بقول یکی از دوستان شاید بشود این رو با فوت امام(ره) مقایسه کرد. این بزرگترین انتقامی هست که مردم ایران نه فقط از تروریست های آمریکایی مستقر در عراق، که از تمام فرهنگ های دنیا گرفتند.

سیستم دفاع فعال آلمانی در آمریکا تست می شود ارتش آمریکا جز معدود ارتش های در دنیا است که در کارنامه خود طیف گسترده ای از سیستم های دفاع فعال در را مورد ارزیابی قرار داده است از سیستم های بومی Quick Kill و Iron Curtain تا نمونه های اسرائیلی تروفی و Iron Fist مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در جدیدترین خبر ارتش ایالات متحده آمریکا اعلام کرده است سیستم دفاع فعال شرکت آلمانی راین متال ADS ( اکنون این سیستم دفاع فعال با نام StrikeShield نامگذاری شده است) را تست خواهد کرد. ارتش آمریکا برای آزمایش ها یک قرارداد 11 میلیون دلاری با شرکت راین متال و شریک امریکایی اش UBT برای انجام تست ها بسته است. میشل دوسوزا مدیر عامل UBT گفت:" سیستم StrikeShield یک سیستم دفاع فعال بالغ در سطح جهانی است که توانایی فوق العاده ای را برای ارتش آمریکا فراهم می کند. UBT و راین متال مفتخرند که به عنوان یک تیم برای رسیدگی به الزامات ارتش در زمینه سیستم های دفاع فعال با یکدیگر همکاری می کنند. "این تست ها در اکتبر سال 2020 در مرکز ازمایش های ردستون (Redstone) ارتش آمریکا در ایالات آلاباما انجام خواهد شد. تست های پیش رو توسط دفتر "برنامه سیستم های حفاظتی وسایل نقلیه" ارتش ارزیابی خواهد شد. در حقیقت شرکت راین متال و UBT پیشنهاد نصب سیستم دفاع فعال StrikeShield را بر روی خودرو های زرهی استرایکر داده اند. تا قبل از این قرار داد، ارتش آمریکا در نظر داشت تا سیستم دفاع فعال Iron Curtain (پرده آهنین) را بر روی خودرو های زرهی استرایکر نصب نمایید. شرکت راین متال امیدوار است که این قرارداد فرصت های جدیدی را برای توسعه این سیستم دفاع فعال پیش روی این شرکت قرار دهد. استفان هاز ، رئیس بخش حفاظت فعال راین متال گفت: " ما مشتاق هستیم که وارد مرحله جدیدی از همکاری با ارتش آمریکا شده ایم که ارتش را قادر می سازد آزمایش های گسترده ای را پیرامون سیستم StrikeShield انجام دهد. ما اطمینان داریم که این سیستم در تست ها، عملکرد بسیار خوبی خواهد داشت که امکان استفاده از این فناوری را برای نصب بر روی سیستم های وسایل نقلیه ارتش فراهم می کند." این تست ها برای ارتش امریکا نیز مانند یک سرمایه گذاری بلند مدت است. آزمایش ها به ارتش ایالات متحده اجازه می دهد تا داده های مربوط به عملکرد این سیستم را جمع آوری کند در نتیجه می تواند در آینده تصمیمات کاملا آگاهانه ای برای نصب سیستم های دفاع فعال بگیرد. همچنین به ارتش آمریکا یک دید جدید خواهد داد تا بفهمد سیستم های دفاع فعال باید چه ویژگی های داشته باشند تا مناسب برای نصب بر روی خودروهای رزمی نسل بعدی باشند. کلیپ سیستم دفاع فعال StrikeShield : برای آشنایی بیشتر با برنامه سیستم دفاع فعال ADS یا StrikeShield :

رزمایش عبور از رود دانوب بخشی از رزمایش مشترک Saber Guardian 19 عبور نیروهای ناتو از رود دانوب است. رود دانوب یکی از طولانی ترین رودخانه های اروپا است. در این تمرین، ترکیبی از نیروها حضور داشتند. در حقیقت این تمرین همکاری گسترده بین نیروهای هوایی، دریایی و زمینی نیروهای آمریکایی و رومانیایی بود. در جریان این رزمایش تانک های آبرامز مجهز به تروفی شرکت داشتند که با کمک نیروهای مهندسی از رود دانوب عبور داده شدند.

سلام ممنون بابت تاپیک در ایران دو چالش روبروی پدافند هوایی ایران قرار دارد اولین بحث وسعت کشور و دومین وجود رشته کوه ها و ارتفاعات متنوع در کشور است این هم عیبه هم مزیت در دوره قبل از انقلاب برنامه این بود که نقاط حساس توسط سامانه های نقطه ای مثل هاوک پوشش داده شوند و دید کلی توسط آواکس ها و نیروی هوایی ایجاد شود به هر حال ان برنامه بصورت نیمه کاره رها شد و جنگ را تجربه کردیم تجربه کشورهای شرقی هم نشون داد که پدافند هوایی زمین پایه صرف به راحتی شکست می خورد و بویژه در چند بحث ضد رادارها، جنگ الکترونیک، بمباران های رادارهای اصلی باتوجه به تجربه جنگ عراق، کشور به سمت استقلال مراکز دفاعی و در عین حال هماهنگی کنترل رادار در کل کشور رفت برای این کار زیرساخت فیبر نوری در سطوح کشور ایجاد شد که بخش زیادی از خطرات جنگ الکترونیک رو از ما دور می کرد در گام بعد پدافندهای متنوعی برای ارتفاع های متفاوت ساختیم که یک قابلیت ویژه داشتن و اون قابلیت لینک شدن به مرکز و همدیگر بود به این صورت که دیگر پدافندها هم می توانند اطلاعات لازم رو در اختیار پدافند درگیر بذارن و احتمال موفقیت رو بالا ببرن و حتی در صورت کور شدن توسط جنگ الکترونیکی یا خاموشی رادار سایت بتواند موشک خود را شلیک کند نکته سوم متحرک سازی پدافند بود که شانس آسیب دیدن در حملات دشمن را کم و هزینه دشمن را بالا میبرد نکته چهارم شنود کامل ارتباطات دشمن است که باز کار رو برای اون سخت و محدودتر میکنه نکته پنجم استفاده از دیده بان های مستقر در سطح کشور هست که عملا چشم واقعی پدافند در همه نقاط هستن و شانس غافلگیری و حتی کور شدن رادارها رو به شدت کم می کنه با توسعه و افزایش کمیتی پدافندها بخش زیادی از امنیت دفاعی برقرار خواهد شد ولی باز این سوال پیش می آید که پدافند هواپایه که بخش تکمیلی این پدافند هست خالی مانده در استراتژی کشور زدن پایگاه های هوایی کشور و زدن آواکس ها و هواپیماهای ترابری و سوخت رسان کلید شکستن کمر نیروی هوایی دشمن مبنا گذاشته شده است ولی باز این مساله باز است و دشمن روی اون حساب ویژه باز میکنه باتوجه به اینکه تفکر ما با تفکر دشمن فرق میکنه و سلاح و ابزارمون یکی نیست باید راهکاری خلاق برای این مورد ارائه بدیم یکی از راهکار ها که در این سایت هم مطرح شد لینک شدن رادار هواپیما های گشتی به رادار زمین پایه بود ایده ای دیگر استفاده از هواپیماهای قدیمی مسافربری مثل 747 یا هواپیماهای روسی برای ساخت آواکس های بومی بود ولی شاید بهترین ایده ساخت کشتی های هوایی بود که برای کشور ممکن هست