سایت تسنیم گزارش خوبی درباره رزمایش اخیر پهپادی ارتش منتشر کرده اولین‌های رزمایش پهپادی ارتش با تنوع ۳۰ مدل و برد ۲۰ تا ۲هزار کیلومتر بخشی از گزارش که توجه منو جلب کرد، این دو تصویر خاص بود اصابت موشک به هدف از دید دوربین روی پهپاد شلیک‌کننده و پهپاد هدف در رزمایش اخیر موشک جدیدتر آذرخش که از پیکربندی موشک مشهور هوا به هوای AIM-9 سایدویندر استفاده می‌کند و قابلیت استفاده دوگانه هوا به هوا و هوا به زمین دارد در مأموریت رهگیری هدف هوایی با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت. هدف پرنده با سطح مقطع راداری بسیار پایین که یک پهپاد با جنس کامپوزیت است از دید جست‌وجوگر موشک آذرخش با توجه به ماهیت رزمی این موشک در نقش هوا به هوا، قابلیت درگیری با انواع پرنده‌های دشمن را دارد درحالی که به‌واسطه نصب روی پهپاد، قابلیت شروع مأموریت از هر نقطه‌ای به‌صورت غافلگیرانه را نیز خواهد داشتدر مجموع قابلیت اجرای عملیات رهگیری علیه اهداف پروازی دشمن خصوصاً پهپادها با در نظر داشتن میزان تأثیر عملیاتی این وسائل که در جنگ اخیر قره‌باغ هم مشاهده شد، قابلیتی راهبردی است که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را یک گام جلوتر از دشمنان قرار می‌دهد و حالا با دقت در تصاویر زیر که مربوط به انهدام پهپادهای ائتلاف سعودی توی یمن هست میشه شباهت هایی رو مشاهده تصاویری از لحظه ساقط کردن پهپاد جاسوسی کارایل ائتلاف سعودی در آسمان منطقه الصلیف شهر الحدیده توسط موشک زمین به هوای انصارالله به نظر میاد که یمنی ها هم از نوع زمینی این سامانه برای انهدام پهپادها استفاده میکنن یا حداقل زیر سامانه هدف گیری یکسانی استفاده میکنن! منبع و لینک گزارش کامل سایت تسنیم : https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/10/20/2428623/گزارش-تسنیم-اولین-های-رزمایش-پهپادی-ارتش-با-تنوع-30-مدل-و-برد-20-تا-2هزار-کیلومتر

آخرین تصویر منتشر شده از دنا

این جدولی که قرار دادید درست هست اما تحلیلتون اشتباه. سطح مقطع راداری در باندهای مختلف، متفاوت هست. این گونه نیست که سطح مقطع یک هواگرد یا موشک در تمام باندها یکسان باشد. تمام سطح مقطعهای اعلام شده برای هواگردها مربوط به باند ایکس هست. به طور مثال وقتی اعلام میشود سطح مقطع اف 35 لایتنینگ 0.001 متر مربع است (گرچه نمیشود به این اعداد اعلامی، اعتماد کرد) ، این عدد مربوط به باند ایکس هست. علاوه بر اینکه سطح مقطع راداری حتی در یک باند راداری، یکسان نیست. عموما سطح مقطع راداری در قسمت جلو و عقب کمتر هست و در طرفین هواگرد سطح مقطع راداری افزایش پیدا میکند. علاوه بر این، سطح مقطع به زاویه تابش رادار به هواگرد نیز وابستگی دارد و در زوایه های مختلف، سطح مقطع نیز متفاوت خواهد بود. اما چرا از باند VHF برای شناسایی هواگردهای رادارگریز استفاده میشود؟ به ضعف ذاتی هواگردهای رادارگریز در برابر طول موجهای بلند برمی گردد. اصولا هیچ هواگردی در باند VHF قابلیت پنهانکاری ندارد. سطح مقطع راداری در باند VHF نسبت به باند ایکس، 10 دسی‌بل یا حتی بیشتر، افزایش پیدا میکند. به طور مثال اگر سطح مقطع راداری جنگنده اف35 در باند ایکس، 0.005 متر مربع است، همین جنگنده در باند VHF دارای سطح مقطع راداری 0.01 متر مربع خواهد بود. پنهانگاری جنگنده اف 35 در باندهای راداری مختلف/ در باند VHF هیچگونه پنهانکاری وجود ندارد پس رادار نبو از فاصله 90 کیلومتری اف 35 رو کشف خواهد کرد نه 40 کیلومتری. البته در ایران هم رادارهای توانمندی برای اینکار ساخته شده است مثل رادار مطلع الفجر3 یا رادار نبوی ایرانی. مطلع الفجر می تواند اف 35 را از فاصله حداقل 125 کیلومتری کشف کند -البته به طول موج رادار هم بستگی دارد، که با توجه به طول موج مطلع الفجر تا 190 کیلومتر هم برد کشف این رادار در برابر اف 35 محاسبه شده است- یا رادار نبوی ایرانی با توان کشف سطح مقطع راداری 2 متر مربع از فاصله 600 کیلومتری، در بدترین حالت می تواند اف 35 را از فاصله 135 کیلومتری کشف کند (احتمالا این برد به 250 کیلومتر هم برسد.) رادار L-ASR4 یک رادار برد بلند است که توانایی کشف هواگردهایی با سطح مقطع 2 متر مربع را از فاصله 600 کیلومتری دارد

بمب افکن اچ-20 ، واقعیت یا آرزو برای نیروی هوایی چین نیروی هوایی ارتش آزادیبخش چین ، در جریان انتشار یک ویدئوی تبلیغاتی برای جذب نیرو که در 5 ژانویه 2021 در معرض دید همگان قرار گرفت ، از نمونه مفهومی بمب افکن استراتژیک نسل بعد خود که هم اکنون با شناسه H-20 شناخته می شود رونمایی نمود . درواقع ، ثانیه های آخر این ویدئو ، تصویری رایانه ای از آنچه که به نظر می رسد یک بمب افکن پنهانکار بزرگ است ، را نشان می دهد که در پوشش پارچه ای سفید قرار دارد و تنها بخش جلویی آن قابل مشاهده است . پس از آن ، با کنار رفتن این پوشش پارچه ای ، تصویر بر روی کلاه خلبان بازتاب از نمای جانبی پیدا می کند . درصورتی که این ویدئو ، مبنای تحلیل قرار گیرد ، بمب افکن بعدی نیروی هوایی چین ، بصورت یک بال پرنده ، در ابعادی بسیار بزرگتر ، شباهت بسیار زیادی به پرنده بدون سرنشین GJ-11 خواهد داشت که هم اکنون در خدمت ارتش این کشور قرار دارد. کارشناسان نظامی براین باورند که برنامه فناوری پنهاکاری چین ، هم اکنون به موازات فناوری شرکتهای آمریکایی ، به جلو در حال حرکت است و در حالی که نیروی هوایی آمریکا ، برنامه B-21 را دنبال می کند ، نیروی هوایی ارتش چین نیز قدم های نخستین را برای تولید چنین بمب افکن برداشته است . بدین ترتیب ، بمب افکن احتمالی اچ-20 به نخستین هواگرد رزمی با برد بین قاره ای تبدیل خواهد شد و پیش بینی میشود که این بمب افکن تا قبل از پایان سال 2022 ، به نمایش درآید ، هر چند ظاهر فیزیکی آن ، تا این لحظه (ژانویه 2021) همچنان پنهان مانده است . در حال حاضر ، نیروی هوایی ارتش روسیه و ایالات متحده ، تنها سازمان های مسلحی هستند که بمب افکن های هسته ای با برد بین قاره ای را بصورت عملیاتی در اختیار دارند ، اگر چه اوکراین نیز در دهه نودمیلادی بمدت بسیار کوتاه ، چنین زرادخانه ای را در اختیار داشت و حتی خبرهایی مبنی بر خرید انها توسط چین منتشر شده بود که با مخالفت غرب ، به سرانجامی نرسید . با این وجود ، نیروی هوایی چین ، هم اکنون بیشتر از 270 فروند بمب افکن اچ-6 را بصورت عملیاتی در اختیار دارد که در کلاس بمب افکن های میانبرد قابل طبقه بندی بوده و برد بین قاره ای ندارند . در هرحال ، هنوز مشخص نیست که آیا اچ-20 برای مقاصدی فراتر از بازدارندگی استفاده خواهد شد یا اینکه نقش های افزون تری نظیر تانکر سوخت رسان یا نظارتی و جنگ الکترونیک را هم بر عهده خواهد گرفت ؟!! این احتمال وجود دارد که نیروی هوایی این کشور ، با تعریف ماموریتهای تاکتیکی برای اچ-20 ، این بمب افکنها را به موشکهای کروز ضد کشتی مسلح نماید .اما با توجه به اینکه ممکن است بمب افکن جدید ، از نسخه اچ-6 بزرگتر باشد ، احتمالا جایگزین نمونه های قدیمی نخواهد شد و به جای آن ، نقش مکمل را بازی خواهد نمود که درست مشابه راهبرد نیروی هوایی روسیه ، در بکارگیری همزمان بمب افکن دوربرد توپولف-160 در کنار نسخه های مدرنیزه شده توپولف-22 ام است . مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری پی نوشت : 1- بن پایه 2- همه تصاویر به جز سومین و آخرین عکس ، کانسپت آرت هایی هستند از بمب افکن اچ -20 . آخرین تصویر از ویدئوی جذب نیروی نیروی هوایی ارتش چین اقتباس شده است

صحنه عراق الان لااقل در سطح نخست وزیری و برخی و وزرا و اطرافیان و مشاوران مشخص هست به چه شکل هست. اگر موقعیت را مناسب ببینند اقدامات خیلی واضح تری با نسبت مستقیم به ایران ( نمایش یکجور ضدیت با ایران و تمایل به ایالات متحده و غرب در تقابل با ایران) را هم به نمایش خواهند گذاشت همانطور که نسبت به حشد ( با اینکه حشد یک سازمان کامل دولتی و در ذیل نخست وزیری تعریف میشه ولی انگار الان بچه هوو است! ) دارند عقده ها و عصبیت هاشون را نشون میدند و در این چند وقت اخیر همه از این درون خشم آلودشون نسبت به حشد آگاه شدند. برای ما وقتی حتی در مقابل اعتراض هم پیمانانمون در عراق رضایت به نخست وزیری فردی چون کاظمی دادیم قطعا چنین رویدادهایی قابل پیش بینی بود ولی اون مقطع پس از تظاهرات هدایت شده اکتبر عراق که پیش زمینه تررور سرداران مقاومت شد و بعد هم ناگهان جمع شد (الان اوضاع اقتصادی و معیشتی به مراتب بدتر از اون موقع هست ولی هیچ خبری از اعتراض و تجمع جدی نیست) و در مقطع ترور سردار و خلا رخ داده در عراق و هدایت برنامه های دیگه تصمیمی گرفته شد و حالا هم در مقابل کظامی مدارا میشه تا تثبیت اوضاع. ایران قبلا هم با جوگیری نخست وزیران عراق در مقاطعی روبرو بوده ( به سبب جلب رضایت غرب برای بقا در قدرت یا جلب نظر مخالفان عراقی در چند گروه (حزب بعث، برخی سنی ها، برخی شیعیان مخالف مقاومت، برخی ملی گراهای تند و تیز از همه اقوام و ...) ولی همیشه در عراق سعی کرده آرام و با طمانینه اقدام کنه چون میدونه حتی از بین شیعیان هستند کسانیکه زبانشون روی آمریکا کوتاه هست و با وجود ارتباط با ایران روی ایران همیشه دراز. نکته جالب اینجاست ضدیت و دشمنی ای که با حشد به عنوان یک سازمان رسمی عراقی دارند با نیروهای اشغالگر مثلا ترک ندارند نخست ویزری و مشاوران و برخی وزرا و حتی وزارت امور خارجشون. سفیر ترکیه لباس شخصی روی قایق توی دریاچه ها و تالابهای عراق در حین اشغال عراق تور گردشگری میزاره و برخی مردم هم براش دست تکون میدند و برخی مسئولانشون دم! ولی همزمان حمله نظامی و سیاسی و رسانه ای به حشد و تحریم رییسش را پس از مدتها فشار اون هم از داخل یک بیانیه خنثی میدند. در عراق هم دشمن را باید خوب شناخت و هم دوست را. ولی همزمان باید با هر دو یکسان برخورد کرد در سطح ظاهری ماجرا. مثل ترکیه. قطعا با برخی طرفها دشمن هست در عراق به خاطر نزدیکی با ایران ولی ظاهر را حفظ میکنه.

رژه نظامی ارتش عراق به مناسبت صدمین سالگرد تاسیس ارتش 17 دی ماه سال 1399، ارتش عراق رژه نظامی برگزار کرد تا صدمین سالگرد تاسیس ارتش را جشن بگیرند. نخست وزیر عراق و فرمانده کل نیروهای مسلح با سایر مقامات دولتی ، هیئت های دیپلماتیک و فرماندهان ارتش در این مراسم شرکت کردند. ارتش عراق در سال 1921 تاسیس شد ، زمانی که عراق هنوز تحت سلطه انگلیس بود و مقاومت در برابر استعمار در همه جا آغاز شد. تانک T-90S تانک های T-72M1 خودرو رزمی پیاده نظام BMP-1 خودرو رزمی پیاده نظام BMP-3 سامانه راکت انداز TOS-1A تانک ابرامز M1A1 هویتزر خودکششی M109A5 هویتزر کششی M198 نیروهای ویژه و ضد تروریسم ارتش عراق

از اونجایی که زدن دیگو گارسیا از نظر فنی یعنی زدن بخش اعظمی از اروپا، ایران حساسیتی ایجاد نمیکنه که البته بی معنی هست. و البته این اشتباه بسیار بزرگی بوده که قبل از برجام برد موشک ها رو به 5500 نرسوندیم. میتونستیم با این کار اروپا متعهد جدی نگهداریم. و الان هم لازمه که اگر مذاکره ای بخواد صورت بگیره ابتدا به لحاظ فنی این توانایی زدن اروپا با کروز و بالستیک اثبات بشه و ICBM هم دست کم رونمایی بشه و بعد مذاکره صورت بگیره. مذاکره بدون اینها یعنی شکست مجدد. ولی چون مذاکره با موشک میانبرد 5.5k میتونه ایران رو در رنج اروپا نگه داره برای آمریکا مفید هست که ایران جلوتر نره، و از طرفی برای ایران هم وسیله ای میشه برای متعهد نگاه داشتن اروپایی ها. در غیر این صورت باید سر 300 کیلومتر مذاکره کنیم/. در ضمن، برای زدن اروپا بهترین کار نصب پرتابه هایپرسونیک روی موجودی فعلی هست.

خوب مکان این تاسیسات ظاهرا شناسایی شد روستای نجم اباد نزدیکی شیراز 29°34'30.1"N 52°22'14.8"E کار ساخت ساز این تاسیسات اواخر 2016 شروع شد منبع اسراییلی ها بخوبی از اوسینت استفاده می کند تاثیر گذاری بسیار خوبی توانستن بگذارند اکثر اخبار کانالیزه شده توسط اینها و خودشون شدن منبع خبر و تحلیل البته نزدیک دانشگاه زرهی شیراز یک سایت موشکیه 29.68°N, 52.57°E https://www.nti.org/analysis/articles/middle-east-missile-mania-its-not-just-iran/ پی نوشت : به لطف هموطنان همیشه در صحنه ظاهرا اسم ان منطقه نظامی پدافند هوایی سپاه-گروه چهارم کُمِیل

بسم ا... بنده در شرایط فعلی این را عرض کردم (بعنوان فوری ترین مسیر ) ، والا همه اطلاع داریم که بک گراند یک سازمان مسلح قدرتمند در همه ابعادش ، یک اقتصاد قوی و مدیریتی هست که حواسش به بخش امنیت نرم افزاری و سخت افزاری توامان باشد این مساله جدیدی نیست ، اینکه چرا روی این مساله دست گذاشتم ، فرموده برادر عزیز ما جناب @alala بود . َمتوجه شدم ولی ما الان بیشتر از 4 دهه ( اگر دفاع مقدس را فاکتور بگیریم ) ، سه دهه معطل کردیم برای این امور .. پیش نیازها را باید اول طی کنیم ، با سرعت معقول ، بعد سراغ مسائل در مقیاس بزرگتر بریم . چون به هر ترتیب ، شما برای پایگاه زدن ، پرسنل خودتون را باید ببرید که درست در کنار پرسنل مثلا ارتش ترکیه و روسیه قرار می گیرد. با این وضعیت فعلی ، وقتی این نیروها کنار هم قرار می گیرند ، ما با تجهیزات 40 سال پیش باید با سامانه های جدید ترک و روسی هم ردیف بشویم و این یک ضد تبلیغ برای ما هست . در حوزه روانی ، وقتی تصاویر نیروهای رسمی را در فرضا سوریه در مقیاس جهانی منتشر بشود ، یک حداقل آبرویی بعنوان پرتجربه ترین ارتش منطقه ( بدلیل حضور در یک جنگ 8 ساله) کسب کنیم .

سلام متوجه نقدها هستم ولی معتقدم برخی امور را نباید حتما معطل اصلاح برخی امور دیگه کرد. به هر حال عقب ماندگی ها حتما باید اصلاح بشند ولی در کنارش حوزه های متفاوتی وجود داره که هم وزن و هم موضوع نیستند. نقدها سر جای خود محترم و آسیب شناسی ها هم همینطور. فی المثل برای پیش برد هر دو امور یگان های منتخب ارسالی میتونند به عنوان یگان های نمونه همین اصلاحات اساسی هم براشون در نظر گرفته بشه در قدم اول که هم از تجربیات سوریه استفاده شده باشه و هم هزینه ها کم کم انجام بگیره و هم نقص ها اصلاح بشند.

بسم ا... این ها همه مراحل بعدی هستند .. اول "غرور نظامی " را به نیروهای مسلح برگردونید ، یونیفرم ، تجهیزات ، کیفیت آموزش ، وضعیت رفاهی و..... یک سازمان مسلح را با اینها می شناسند ، بعدش پایگاه زدن و برگزاری رزمایش و ... نمود و عینیت پیدا می کند . نیروی مسلحی که نتوند اینها را برآورده کند ، در زمان جنگ هم عملکرد بهینه خودش را ندارد .

نیرو زمینی ارتش ما رو دور ننداز ما انقدرام بدرد نخور نیستیم

اتفاقات شگرفی در حال وقوع هست در عرصه تجاری فضا اگر جمهوری اسلامی نجنبد از قافله بسیار عقب خواهند ماند هرچند حفظ غافلگیری و فریب دشمن بسیار سخت خواهد شد برای نیروهای مسلح ایران بخشی کوچکی از اتفاقات اول از همه شرکت پلنت لب که اخیرا ۶ ماهواره منظومه اسکای ست اضافه کرد که بطور متوسط ۷ بار در روز یا ۱۲ بار از یک نقطه خاص در روز با دقت ۵۰ سانتی متر تصویر برداری می نمایید تصویر از توئیتر ویل مارشال بنیانگدار و مدیرعامل پلنت لب استارت اپ اروپایی iceye که در زمینه تصویر برداری راداری فعالیت میکنه اخیرا هم افزایش سرمایه داشتند و به بازار امریکا هم ورود کردند ماهواره های سار این شرکت حدود ۱۰۰ کیلوگرم وزن دارند و تصاویری بادقتی بین ۲۵ تا ۵۰ سانتی متر ارائه می دهند بندر فجیره امارات . حیفا نیویورک لکه نفتی که توسط نفتکش ایرانی سابیتی پس از حمله موشکی به ان در دریا سرخ ایجاد کرد استارات اپ امریکایی capellaspace که یک ایرانی مدیرعاملش است اولین ماهواره تصویر برداری راداری از منظومه ۳۶ تایی شو پرتاب کرد به اسم سکویا کانال پاناما و جزیره نخل دوبی البته چینی ها هم با منظومه جیلان خودشون به اهسته دارند به صحنه می ایند البته از همه جالبتر این استارت اپ HawkEye 360 که در حوزه جمع اوری سیگنال رادیویی مشغول هستند چه در زمین چه دریا سیگنال aisکشتی ها چه حتی در بحث اسپوفینگ و جمینگ قادر به مکانیابی منبع سیگنال هستند این شرکت اشتباه نکنم در حال حاضر ۳ ماهواره ۱۵ کیلویی در مدار دارد که دنبال افزایش ان به ۷ ماهواره و بیشتر میباشد در سالهای اینده https://www.he360.com/ دیدن این دوتا ویدئو خالی از لطف نیست https://m.youtube.com/watch?v=hsxHk7kK-9U https://m.youtube.com/watch?v=x1SXPp2cnp0 البته در بخش ساخت ماهواره بر توسط استارت اپ فضایی بشدت داره دنبال میشه همین چند روز پیش یک شرکت خصوصی از چین توانست یک ماهواره ۵۰ کیلویی در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین قرار بده و دومین شرکت خصوصی چینی باشد در این حوزه البته شرکت زیادی برای ساخت ماهواره بر در چین و امریکا انگلیس استرالیا تایوان و ترکیه و... دارند گام بر میدارند خصوصا فناوری مثل پرینت ۳ بعدی کامل ماهواره ب گرفته تا پمپ الکتریکی و بدنه فیبر کربن تا قابلیت بازیابی استفاده مجدد و سوخت هیبریدی لیست از استارپ در حوزه ماهواره بر سبک مشغول هستند http://www.b14643.de/Spacerockets_3/index.htm لیست استارت اپ های چینی http://www.b14643.de/Spacerockets_4/index.htm این تصویر رو یکی از کانال های تلگرامی قرار داد مرکز دریافت تله متری ماهواره یا موشک هاله مبهم این قرار داد ها البته قرار بود ماهواره در ۲۰۱۸ و ۱۹ پرتاب بشوند وضع ایران چندان تعریفی نداره بغیر ایران ارمنستان بقیه کشورهای در گیر در قره باغ ماهواره داشتند

نظام حاکم بر کشور ما یک نظام قوم گرا نیست ولی یک نظام شیعه گرا است. مشکل کردها بلوچ ها و ترکمن ها این است. زنگنه وزیر نفت کرد کرمانشاه است و شیعه است. اگر همین ادم کرد سنی بود امکان نداشت بذارن وزیر بشه اون هم به این مدت طولانی. سیستان و بلوچستان هم همین داستان است. سیستانی ها که شیعه هستند بیشتر قدرت در استان در دست انها است درصورتیکه نسبت به بلوج ها در اقلیت هستند. در ترکمن صحرا معمولا اجازه داده نمیشه یک ترکمن نماینده مجلس بشه. این روند غلط و ظالمانه است. کردها بلوچ ها و ترکمن ها هم وطنان ما هستند. نباید چون سنی هستند مورد تبعیض باشند. قرار بود روحانی یک وزیر سنی هم داشته باشد که به قولش عمل نکرد. باید به مناطق سنی نشین مانند جاهای دیگر رسید و انها را در قدرت سهیم کرد. چرا ما وزیر سنی نداریم. یا پست های بالا کمتر به سنیان میرسد. اهانت به خلفای راشیدین عمر عثمان و ابوبکر برخلاف سیره امیرالمومنین است و باعث دلشکستگی هموطنان سنی میشود. امام علی سه پسر به نام های ابوبکر عمر و عثمان داشت. قطعا اسم انها را به احترام این سه خلیفه گذاشته. این سه تن جزو شهدای کربلا هستند و دوشادوش ابوالفضل(ع) جنگیده اند. باید علما به مراکز مذهبی وتکیه ها و مداح ها بسپارند هیچگونه اهانتی و یا بی احترامی به مقدسات اهل تسنن نشود. کردها و بلوچ ها هر دو ایرانیان بسیار اصیل هستند. زبان کردی و بلوچی هر دو شبیه به زبان اوستاتی هستند و نشان میدهد که درواقع زبان قدیمی ایرانیان است. شباهت زبان کردی به زبان پارسی باستان بیش از شباهت فارسی امروز به پارسی باستان است!!! در یک بررسی که خود من انجام دادم قسمتی از کتیبه داریوش را برای یک کرد خواندیم و حدود 30% انرا متوجه شد. یعنی کردها از ما فارس ترن!!!! اینها رو کی رفته روش کار کنه. دانشگاه های زبان شناسی ما چی کار می کنن. تاریخ باستان در کنار مذهب میتونه عامل اتحاد ملی باشه. همین واقعه زلزله کرمانشاه کلی باعث نزدیکی کردها به بقیه ایرانیان شد. کردها مردمان شریفی هستند. اگر مشکلی باشه. اشکال در ما بوده.

ویدیو مفصل تر درباره توپ جدید راین متال و آینده پلتفرم های زرهی به خصوص در اروپا با توجه به قدرت آتش این توپ که توانایی ضربتی این تانک رو به شکل قابل چشمگیری افزایش میده و حفاظت فوق العاده عالی تانک های اروپایی مثل چلنجر و لئوپارد میشه به جرات گفت که قدم خیلی بزرگی در عرصه زرهی برداشته شد به خصوص در زمینه همکاری های نظامی،اقتصادی، سیاسی اروپا، میتوان اروپا را یک پیشگام و ابر قدرت در این زمینه معرفی کرد...

با توجه به گستردگی میادین نبرد ، استفاده از موشک های کروز به دلیل قیمت بالای آن ها توجیه نظامی ندارد ، برای مثال نمی شود در ازای یک تانک یک تیر موشک کروز استفاده کرد ، در حالی که سالهاست بر روی موشک های ضد زره کار شده ، در این نوع نبرد ها استفاده از پهپاد هایی مثل شاهد بیشتر پیشنهاد میشود که توان رصد لحظه ای میدان و ارسال تصاویر و تحولات و شلیک به مواضع دشمن را دارد

مطلب زیر از کتاب خط مقدم برداشت شده است : حسن آقا رویش را برگرداند سمت پنجره . ابرهای ضخیم مثل لحاف پنبه ای زیر هواپیما پهن شده بودند . منظره ای برای دیدن وجود نداشت .احتمالا نزدیکی تبریز بودند . همان جا که دفعه پیش با شفیع زاده اوج گرفتن فانتوم ها را تماشا کرده بودند . آن روز به فکر گرفتن توپ های اتریشی و اضافه کردن چند کیلومتر ناقابل به برد توپ های موجود بود . تمام تلاششان این بود که بتواند با توپخانه به داد جنگ برسد و از فشار دشمن کم کند . هیچ فکرش را نمی کرد که کمتر از سه ماه دیگر سلاحی با برد سیصد کیلومتر ذهنش را به خود مشغول خواهد کرد و برای یادگیری استفاده از آن دوباره از مرز ایران خواهد گذشت . اوایل سال 60 که برای اولین بار وارد آبادان شد ، کارهای زیادی می توانست بکند . هم از تخریب چیزهایی می دانست هم کار با اسلحه و جنگ شهری را در جبهه غرب یاد گرفته بود . اما مستقیما رفت سراغ خمپاره . می گفت : ما از تو سوراخ کوچیک این ژ3 هیچ وقت نمی توانیم پیروز شویم . آن روزها خمپاره مهم ترین سلاحی بود که سپاه داشت .آن هم نه به وفور ! در کل آبادان در حال محاصره ، شاید سه تیم خمپاره بیشتر نبود . یکی بچه های تبریز که مهدی باکری و حسن شفیع زاده و چند نفر دیگر بودند و خمپاره 120 میلی متری داشتند . یکی بچه های اصفهان بودند و یکی هم بچه های آقای سرخیلی در شرق بهمنشیر . گلوله اش را هم به طور سهمیه ای از ارتش می گرفتند . روزی یک عدد! حسن آقا رفته بود توی گروه تبریزی ها . آن روزها شفیع زاده دست تنها بود . هیچ وقت فراموش نمی کرد که شفیع زاده با چه وسواسی آن یک گلوله سهمیه روزانه را پرتاب می کرد . برای یک گلوله یک روز تمام از این سر خط تا آن سر خط می رفت می آمد . از دیدگاه های مختلف دیده بانی می کرد تا عاقبت بتواند یک هدف مشخص و مهم را پیدا کند و مطمئن باشد که 100 درصد قرار است نابودش کند . در آن شرایط نه تنها خود حسن آقا که هیچ کدام از مسئولان سپاه هم تصور نمی کردند که روزی سپاه توپ و توپخانه و در کل سلاح سنگین داشته باشد . ولی حالا بعد از سه سال و نیم که از آن روزها می گذشت ، حسن آقا بچه هایش را می برد تا طرز کار سلاحی را یاد بگیرند که سیصد کیلومتر آن طرف تر را هدف می گرفت ... پ ن - فکر کنید اگر در آن زمان شبکه های مجازی (توئیتر ، اینستاگرام و ...) وجود داشت در این مورد چه مطالبی در آنها قرار می گرفت !؟

اسپارو AIM-7 E.2 در ایران در اوایل دهه 40 شمسی ، با عملیاتی شده فانتوم ها در نیروی هوایی ایران و افزایش تهدیدها از سوی عراق و اتحاد شوروی ، ارتش ایران بر این تصمیم قرار گرفت تا توانمندی های خود را در حوزه رزم هوایی با خرید موشکهای میان برد AIM-7 اسپارو ، افزایش دهد . به همین علت ، پس از مطالعات و بررسی های صورت گرفته و بر اساس تجربه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ویتنام ، نیروی هوایی برای خرید اسپارو اعلام آمادگی نمود . با امضاء قرار داد میان ایران و شرکت سازنده ( ریتئون ) به سال 1968 ( 1345 شمسی ) نخست در حدود 300 تیر موشک برای جتهای فانتوم سری دی که به تازگی نیز تحویل داده شده بودند ، به قیمت هر تیر 57000 دلار خریداری شد . سه سال بعد ، یعنی در سال 1971 ( 1350 شمسی ) ، چیزی درحدود 400 تیر موشک AIM-7.E.2 مجددا برای نیروی هوایی سفارش داده شد که قیمت هر تیر موشک با کمی افزایش به 68000 دلار رسیده بود . دو سال بعد ، ( 1973 / 1352 شمسی ) ایران سفارشی بزرگتر ، در حدود 500 تیر موشک AIM-7 E.3 و پس از یکسال ( 1974/ 1353 ) ، سفارشی برای 60 تیر موشک ( به قیمت هر تیر 75000 دلار ) را به ریتئون ارائه نمود . باورود تامکتها در میانه های دهه 50 شمسی ، اینبار یک سفارش بسیار بزرگ ، چیزی در حدود 800 تیر موشک AIM-7 E.4 در بازه زمانی سال 1354 تا 1356 به نیروی هوایی با قیمت هر تیر 86000 دلار تحویل شد . علیرغم این تعداد انبوه ، برنامه ریزان نظامی ارتش به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای تحویلی از کیفیت چندانی برخوردار نیستند ، درنتیجه طبق یک برنامه از پیش تعیین شده ، چیزی در حدود 250 تیر موشک اسپارو از مدلهای تحویلی اولیه به ایالات متحده ارسال شد تا به استاندارد AIM-7 E.3 ارتقاء یابند که هزینه این ارتقاء برای هر تیر 23000 دلار تعیین شده بود . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم به مناسبت سوم خرداد 1361 شبحی بر فراز اروند نقش بی بدیل نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در جریان دفاع مقدس ، اکنون بر هیچ محقق منصفی ، پوشیده نیست . این نیرو از آزمون بسیار سخت سالهای بحرانی ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی سربلند بیرون آمد و ماموریتهای محوله خود را با سرسختی هر چه تمام تر پس ازتجاوز عراق به خاک جمهوری اسلامی ایران به سرانجام رساند . با این حال ، یکی از نقاط اوج عملکرد این نیرو ، در جریان عملیات الی بیت المقدس بوقوع پیوست ، جایی که فانتوم های نیروی هوایی ، با اجرای ماموریتهای بمباران در عقبه واحدهای متجاوز عراقی ، درسی فراموش ناشدنی به ارتشی دادند که رویای فتح شش روزه را در سر می پروراند. حماسه گردان همیشه جاوید 11 شناسایی سیزدهم اردیبهشت 1361 ، یکفروند فتو فانتوم نیروی هوایی(کابین جلو جناب مهرداد بیضایی "تصویر سمت چپ " و کابین عقب مرحوم داود دلفانی ) از پل لجستیکی ارتش عراق بر روی اروند عکسبرداری می کند هفتم خرداد 1361 اسطوره فراموش ناشدنی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مرحوم ، سرهنگ دوم خلبان محمود اسکندری ( تصویر بالا ، ایستاده از راست نفر سوم ) و جناب اکبر زمانی ( نشسته از راست ، نفر دوم ) ، با مهارت مثال زدنی پل ارتش عراق منهدم می کنند ، تا جایی که همزمان در شبکه بی سیم واحدهای درگیر این پیام شنیده می شود : از دژ به ستاد فرماندهی : پل زده شد پیام کوتاه بود ولی نه به اندازه انهدام کامل سازمان رزم لشکر یازدهم پیاده ارتش متجاوز بعث پی نوشت : 36 سال پس از حماسه سوم خرداد 1361 ، یاد و نام شهدای این عملیات ، همیشه جاوید و ماندگار

                                     بسم الله الرحمن الرحیم                 در سال 2011 کمپانی بوئینگ از طرحی ابتکاری و بی سابقه در عرصه سلاح های زمین پایه رونمایی کرد. GLSDB . این طرح بر پایه استفاده از بمب کم قطر به عنوان جایگزین سرجنگی راکت های M26 در سامانه MLRS استوار بود. کانسپت بسیار ساده ای که به طرز غیر قابل باوری تاکنون و در تاریخ به کارگیری مهمات توپخانه ای و راکتی ، هیچ تلاشی برای توسعه چنین مهماتی صورت نگرفته بود و یا حداقل انگیزه ای برای این کار وجود نداشت.   ماجرا از آنجایی آغاز میشه که آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگه در سال 2008 به معاهده سلاح های خوشه ای می پیوندند. بر اساس این معاهده بین المللی ، هر گونه ساخت ، نگهداری و استفاده از مهمات خوشه ای که مستقیم یا غیر مستقیم به منظور کشتن و یا آسیب رساندن به نیروهای پیاده ساخته شده باشند ، غیر قانونی و غیرمجاز قلمداد میشود.   http://www.clusterconvention.org/files/2011/01/Convention-ENG.pdf http://en.wikipedia.org/wiki/Convention_on_Cluster_Munitions   با پذیرش این پیمان نامه ، کشورهای عضو 10 سال فرصت دارند تا موجودی مهمات خوشه ای خودشون رو نابود کنند و یا اونا رو به انواع غیر خوشه ای و متعارف که سازگار با مفاد پیمان هست تغییر و تطبیق بدهند.   در زرادخانه آمریکا و کشورهای هم پیمان مقایر بسیار زیادی راکت های M26 وجود داره که عمر زیادی هم از ساخت اونا میگذره. با توجه به اینکه همین موجودی قدیمی بدون کمترین میزان اصلاح و بهسازی ، سال های زیادی میتونه در انبارها نگهداری بشه و به خدمت عملیاتی خودش در ارتش های کشورهای دارنده اون ادامه بده ، وزارت دفاع آمریکا از لاکهید مارتین یعنی پیمانکار اصلی سازنده راکت های M26 تا M30 در سامانه MLRS ، درخواست میکنه تا سرجنگی جایگزین برای سرجنگی خوشه ای موجود ، توسعه بده.   برای این منظور لاکهید مارتین هم به سراغ کمپانی ATK میره و سفارش رو به اون میده و نتیجه کار تحت نام ALTERNATIVE WARHEAD میشه یک سرجنگی با هزاران دارت از جنس تنگستن که ریسک خسارت جانبی و به جای ماندن بمبلت های منفجر نشده رو به صفر میرسونه.   این طرح در نوع خودش بسیار جالبه و موضوع تاپیکی هست که به زودی ایجاد میکنم. ولی مشکلش اینه که هیچ نوآوری خاصی در زمینه ماهیت سلاح یعنی راکت با مسیر شناخته شده بالستیک ، ارائه نمیکنه.   از همین جای ماجراست که بوئینگ میبینه اگر بخواد کمی دیر بجنبه ، توی این بازار بزرگ پر پول و سود و منفعت ، سرش بی کلاه میمونه و چیزی عایدش نمیشه. بنا بر این پول پرستی همیشگی صاحبان این کمپانی اونارو بر آن داشت تا فکر چاره ای کنند.   بوئینگ به سراغ نبوغ و خلاقیت طراحان بخش نظامی خودش میره و با مشاوره کارشناسان بخش بازاریابی و فروش خودش به این نتیجه میرسه که ، بهترین راه برای تبدیل کردن یک راکت معمولی یگان توپخانه به یک ابر سلاح واقعی رو همین الان ، خودشون به طرز کاملا اتفاقی در حال تولیدش هستند. و به قول معروف یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم.   بله این جوری شد بمبی که از پایه و اساس برای حمل توسط هواپیماهای جنگنده طراحی و ساخته شده بود ، به شکلی بسیار مناسب با محموله سرجنگی راکت M26 قابل انطباق از آب دراومد. بدون کوچک ترین تغییر و یا اصلاح بر روی بمب و یا راکت. جوری که آدم شک میکنه که انگار این بمب اصلا از ابتدا برای سوار شدن روی این راکت طراحی شده باشه.   برای مقاصد صرفا تبلیغاتی و همچنین بازاریابی در نقاط دیگر دنیا از جمله مشتریان اروپایی ، بوئینگ به کمپانی بزرگ تسلیحاتی و نظامی سوئدی ساب SAAB ، پیشنهاد همکاری میده .  (دقیقا همون کاری که کمپانی ریثیان در مورد گلوله توپ اکسکالیبور انجام میده ) ساب به عنوان پیمانکار فرعی و دست دوم ، وظیفه تطبیق دادن بوستر راکت با بمب SDB  رو بر عهده داره و همچنین برای این سلاح بازاریابی میکنه.   راکت M26 اولین نمونه از راکت های ساخته شده برای MLRS هست که در اوایل دهه 80 توسعه داده شد. بردی بالغ بر 32 کیلومتر داره و با وزن 306 کیلوگرم که از این وزن حدود 120 کیلوگرم برای بخش جلویی راکت است که 90 کیلوگرم از آن رو به طور خالص بمبلت های خوشه ای تشکیل میدن.   یک فایل PDF خیلی خوب در مورد این خانواده راکتی: http://www.ausaredstone.org/files/2011/COL%20Rice%20PFRMS%20Revised%20with%20Public%20Release%20Stmt.pdf   با برداشتن این قسمت و جایگزینی اون با یک عدد بمب SDB با وزن 129 کیلوگرم به اضافه یک غلاف رینگی تطبیق دهنده ، تنها اندکی به وزن سر این راکت افزوده شده.   در ماه مارس سال 2015 بوئینگ به همراه ساب در میدان آزمایشات مهمات ویدسل در سوئد اقدام به اولین آزمایش این راکت-بمب پرنده میکنند و با 3 پرتاب متوالی موفق برگی از تاریخ رو رقم میزنند.     همون طور که میدونید بمب های SDB با هدایت جی پی اس به هدف خودشون برخورد میکنند و بوئینگ آخرین نسل از سیستم هدایت جی پی اس با مقاومت بالا در برابر اخلال و گمراه کردن رو، روی بمب های تولیدی بعد از سال 2012 ، نصب کرده. قائم مقام بخش سامانه های تسلیحاتی و موشکی بوئینگ در توصیف این سلاح جدید ، اصطلاح " حمله همه جانبه-همه زاویه " رو به کار برده و این به خاطر ماهیت عملکردی این سلاح هست.   به این ترتیب که پس از پرتاب راکت از داخل لانچر ، بوستر سوخت جامد ( که در این سلسله آزمایشات اخیر توسط کمپانی بزرگ نروژی NAMMO ساخته شده بود ) به مدت زمان 20 ثانیه روشن میشه و به سوزش و تولید نیروی پیشران ادامه میده و راکت رو به سرعت و ارتفاع مناسب میرسونه ، سپس مکانیزم جدایش بمب از بوستر فعال میشه . به نوع و ماهیت مکانیزم جدایش در گزارشات اشاره ای نشده بود. پس از جدایش بمب ، همه چیز مثل شرایطی دنبال میشه که این بمب برای اون شرایط طراحی شده . یعنی درست مانند پروفایل پروازی عادی و  پرتاب از هواپیمای حامل ، بمب بال های خودش رو باز میکنه و با مانورهای مورد نیاز برای رسیدن به هدف مورد نظر در بهترین زاویه و مسیر برخورد ، نقشه راه خودش رو ترسیم میکنه.   تمامی این محاسبات و تصمیم گیری ها بر عهده سیستم IMU و کامپیوتر پرواز هست که از الگوریتم های پیچیده بهره میگیره. داده های حرکتی با سیستم جی پی اس اصلاح میشه تا در نهایت به هدف برسه.   بدیهی است که موقعیت دقیق هدف ، لحظاتی پیش از پرتاب درون سامانه کنترل بمب ذخیره میشه.   نکته بسیار جالب توجه و انقلابی در زمینه عملکرد این سلاح همان توانایی 360 درجه و " حمله به همه زوایا " هست. یعنی شما با این سلاح در یک محیط کوهستانی و متراکم میتونید اهدافی در پشت کوه ها یعنی زوایایی که عملا خارج از دید هستند رو نابود کنید.   ماموریتی که هرگز با سیستم های راکتی و توپخانه ای حتی در هوشمندترین انواع آنها ، قادر به انجام نیستید. حتی در بسیاری موارد حمله هوایی به چنین اهدافی به عنوان مثال غارهای موجود در شیب بسیار تند کوهستانی یا پایگاه های مستقر در دره های کم عرض و عمیق ، بسیار دشوار و پر هزینه هستند.   و نکته دوم انقلابی درباره این سلاح ، توانایی نابودی اهداف در پشت سر جهت پرتاب راکت هست. یعنی پس از جدایش بمب از راکت ، بمب چرخش 180 درجه انجام میده و به اهداف پشت سر خودروی لانچر حمله میکنه.   این قابلیت حتی در مخیله خوش بین ترین طراحان سیستم های راکتی جهان هم نمی گنجید ولی امروز با ظهور این سلاح ، کاملا به آسانی انجام پذیر شده.   به گفته مقامات بوئینگ ، در صورت درگیر شدن با اهداف پیش رو ، این سلاح دارای برد 150 کیلومتر و در صورت درگیری با اهداف پشت سر ، دارای برد 70 کیلومتر هست. یعنی شما از یک راکت با عمر بیش از 30 سال و برد 32 کیلومتر ، سلاحی با این برد و با این سطح از هوشمندی و انعطاف ماموریتی خلق کرده اید. و این یعنی معجزه فناوری به اضافه چاشنی فرصت طلبی و چیره شدن بر بازار.   به گفته برخی کارشناسان ، پس از عملیاتی شدن این سیستم به دست مشتریان ، احتمال به کارگیری بمب های SDB II ساخت ریثیان که از سیستم هدایت سه گانه راداری فعال موج میلیمتری ، تصویرساز فروسرخ ، نیمه فعال لیزری به همراه GPS و INS استفاده میکنه، وجود دارد و با به کارگیری یک غلاف مخروطی محافظ و جداشونده بر روی قسمت سر بمب ، میتوان رفتار آیرودینامیک آن را بهبود داد و به احتمال زیاد هیچ مشکلی برای جایگزینی این بمب با بمب SDB ساخت بوئینگ ، وجود نخواهد داشت.   در آن صورت توانایی این سلاح حتی بسیار بیشتر هم خواهد شد. و توانایی نابود کردن اهداف متحرک هم به قابلیت های این سلاح افزوده میشود.   پرتابگر استاندارد این سلاح بدون هیچ تغییر یا بهسازی همان سامانه MLRS با گنجایش 12 عدد راکت ، و یا HIMARS با گنجایش 6 عدد راکت هست. این لانچرها موبایل هستند و با تحرک بسیار بالا ، توانایی آتش و فرار بسیاری خوبی رو برای یگان های توپخانه ای زمینی فراهم میکنند.   مسئولان این پروژه ، زمان تحویل دادن این سامانه از زمان بستن قرارداد تا رسیدن به سطح کامل عملیاتی رو ، حدود 18 تا 24 ماه عنوان کرده اند و انتظار دارند تا سال 2018 یعنی پایان مهلت خارج کردن راکتهای M26 خوشه ای از خدمت، این سلاح را به مشتریان خود تحویل بدهند.   یکی دیگر از نکاتی که تاکید بسیاری بر روی آن از سوی مدیران این پروژه صورت میگیره ، قیمت بسیار پایین ، نرخ تولید بسیار بالا و موجود بودن و در دسترس بودن تمامی اجزای این سامانه هست. یعنی هیچ نیازی به اعمال هزینه های جانبی تحقیق و توسعه جدید وجود ندارد. 10 کشور مشتری بالقوه این سلاح هستند و تازه این بدون در نظر گرفتن سفارشات به طور معمول عظیم و گسترده نیروی زمینی آمریکاست.     دو عدد ویدیو از آزمایشات این سلاح به همراه منابع جمع آوری: http://bcove.me/by1hwcsp http://www.military.com:80/video/guided-missiles/multipurpose-missiles/ground-launched-small-diameter-bomb-test/4129690395001/ http://www.defensenews.com/story/defense/land/weapons/2015/03/10/boeing-saab-small-diameter-bomber-ground-launch/24705183/ http://saab.com/land/weapon-systems/surface-tosurface-missile-systems/ground-launched-small-diameter-bomb/ http://www.army-technology.com/news/newsboeing-and-saab-conduct-first-test-firing-of-glsdb-4529518   در پایان از همه استادان و مدیران خواهشمندم هر گونه تغییر، اصلاح و دخل و تصرفی که مورد نیاز هست رو در جهت بهتر شدن مقاله متقبل بشوند. با سپاس.   تمام حقوق متعلق به میلیتاری میباشد

با تشکر فراوان   یک ایده،   اگر مهمات هوشمند بصیر رو توسعه بدیم تا به جای تعقیب لیزر، با اطلاعات GPS یا INS خودش رو هدایت کنه، جایگزین ارزانتری برای همین قضیه نخواهیم داشت؟ در نظر داشته باشیم که مشخصاتی مانند قدرت حمله به سمت عقب، در جنگ واقعی چندان به درد نخواهند خورد

  بله گلوله های هدایت پذیر توپ و خمپاره هم که از ده ها سال پیش در خدمت هستند فشارهای ده ها هزار جی رو تحمل می کنند.   اما یک بمب هواپرتاب قاعدتا نباید با چنان الکترونیکی طراحی شده باشد. مگر اینکه بگوییم الکترونیک بمب SDB رو برای پرتاب از زمین دوباره طراحی و نصب کرده باشند.

بسیار عالی بود ممنون اتفاقا اخیرا داشتم به چیزی شبیه همین فکر می کردم.   فقط یک سوال برای من پیش اومده   الکترونیک بمب کم قطر برای رها شدن از هواپیما طراحی شده. این یعنی اینکه فشار جی اندکی رو لازمه تحمل بکنه اما در شلیک به وسیله راکت از زمین این میزان شتاب مورد تحمل به چندین هزار جی میرسه. اینجاش رو چیکار کردن؟ شاید مهمترین مانع استفاده از انواع بمبهای هدایت پذیر ( چه لیزری و چه جی پی اس و ...) بر روی راکتها همین مسئله بوده باشد.

                           بسم الله الرحمن الرحیم     یه چند تا نکته رو هم فراموش کردم که توی مقاله اصلی بگم ، الان بهشون مختصر اشاره میکنم.   یه نکته خیلی خیلی مهم این سلاح که ممکنه در ابتدا کسی بهش توجه نکنه ، عنوان نکردن حداقل برد هست. یعنی در تمامی انواع مهمات زمین پایه تهاجمی مانند خمپاره ها و یا یگان توپخانه شامل توپ ها و راکت ها و موشک های بالستیک تاکتیکی ، همیشه ما یک حداقل برد داریم که یعنی نمیتوان با هدفی که از این حداقل برد به ما نزدیک تر است ، درگیر شویم.   ولی این سامانه به علت اینکه از یک بمب پرنده هواسر یا گلاید بامب استفاده میکند قادر است حتی نقطه ای در فاصله بسیار نزدیک از پرتاب خودش رو هم هدف قرار بده . یعنی بعد از جدایش راکت چرخش کنه و حتی خود پرتابگر رو ( به عنوان مثال وگرنه در واقعیت دلیلی برای این کار وجود ندارد ) منهدم کنه. و این نداشتن حداقل برد ، ویژگی انقلابی دیگر این سامانه است.   نکته بعدی اینه که فعلا و در حال حاضر مسئولان این پروژه در بوئینگ ، بر روی به کارگیری راکت M26 برای این سامانه متمرکز شده اند و دلیل آن هم در مقاله ذکر شد، یعنی تبدیل هر چه سریعتر سرجنگی خوشه ای به یک سلاح متعارف با دقت و هوشمندی بسیار بالا. بعد از این مرحله ، یعنی استفاده از راکت های M26 ، میتوان به سراغ نوع جدید تر و پیشرفته تر راکت سیستم MLRS یعنی راکت M30 رفت . در راکت M30 اندازه و ابعاد بوستر تغییر نکرده و فقط از نوع بهتر و گران تری از پیشرانه استفاده شده که اولا زمان سوزش بیشتری دارد و ثانیا ضربه ویژه بالاتری تولید میکند و نیروی تراست بیشتری دارد در نتیجه ، تغییرات سرعت یا همان شتاب گیری راکت بهبود داده شده و در زمان کوتاه تری به سرعت بیشتری دست پیدا میکند که در نهایت به افزایش برد قابل توجه این راکت منجر شده.   برد این راکت که در سیستم GMLRS یا نوع با هدایت GPS  و INS استفاده میشود ، 70 کیلومتر است. http://www.lockheedmartin.com/content/dam/lockheed/data/mfc/pc/guided-unitary-mlrs-rocket/mfc-gu-mlrs-rocket-pc.pdf   حالا در صورت استفاده از این راکت با برد بیشتر ، با یک محاسبه ساده میتوان برد نهایی GLSDB را محاسبه کرد که در حدود 190 کیلومتر در حالت حمله به روبرو میشود. البته به کارگیری راکت M30 در این سامانه ، بستگی مستقیم به موجودی انبار کشور مشتری دارد. که با توجه به افزایش خیره کننده توانایی تهاجمی ، بعید به نظر میرسد که کشورهای استفاده کننده از سیستم MLRS ، تغییر راکت های خود به این سامانه را خواستار نباشند.   این سامانه برای کشورهایی با بودجه نظامی کم که نیروی هوایی قدرتمند نداشته و یا امکان تهاجم هوایی به شکل موثر در محیط های مشخصی را ندارند ، یک گزینه بسیار کم هزینه و شدیدا موثر خواهد بود. به عنوان مثال کشورهای اروپای شرقی و هم مرز با روسیه ، توان آفند هوایی بسیار ضعیفی در تقابل با نیروی هوایی روسیه و سیستم های پدافندی زمین پایه برد بلند دارند. مقدار وسیعی از فضای آسمان این کشورها در پوشش کامل سامانه هایی مثل اس-300 قرار دارد و حمله با هواپیماهای جنگنده به اهدافی داخل خاک روسیه با ریسک بالا و هزینه بالایی برای هر ساعت پرواز همراه است.   سامانه GLSDB یک راهکار بسیار مناسب برای محیط هایی این چنین با ویژگی ANTI ACCESS/AREA DENIAL میباشد و به طور جدی توانایی های طرف مقابل رو که چنین عدم دسترسی ایجاد کرده به چالش میکشد. مثال های از این دست در نقاط دیگر هم به وفور یافت میشود.   همچنین در برخی اوقات که شرایط آب و هوایی اجازه عملیات نیروی هوایی در منطقه ای را نمیدهد ، این سیستم به راحتی در سخت ترین طوفان ها و تندبادها قادر به انجام ماموریت خود است بدون این که خللی در پرواز SDB رخ دهد و این به خاطر آزمایشات طولانی مدت و بسیار سخت گیرانه بوئینگ در فرایند طراحی این بمب پرنده است. به گفته مقامات بوئینگ ، 2 سال از زمان طراحی این بمب فقط در تونل باد سپری شده و انواع حالات گوناگون جوی شامل سخت ترین طوفان ها و بارندگی ، بر روی کیفیت پرواز این بمب آزمایش و ارزیابی شده و کار بزرگ و سنگینی بر روی نرم افزار کنترل و پایداری این بمب در شرایط سخت پروازی انجام شده.   با یک عدد لانچر سیستم MLRS میتوان 12 عدد SDB را با دقتی بالا بر علیه اهدافی در محیطی وسیع استفاده کرد ، ماموریتی که یک جنگنده مانند استرایک ایگل با از دست دادن بخش بزرگی از جایگاه های حمل تسلیحات خود و با کاهش توانایی درگیری هوا به هوا ، قادر به انجام آن و تازه در مدت زمانی طولانی تر خواهد بود.و این در حالیست که خطر از دست رفتن خود هواپیمای مهاجم هم در محیط های مورد مثال بالا وجود دارد.   فهرست کشورهای دارنده سیستم MLRS : آمریکا - برتانیا - آلمان - فرانسه - ایتالیا - اسرائیل - ژاپن - کره جنوبی - فنلاند - ترکیه - یونان - مصر - بحرین  هلند - دانمارک - نروژ ( موجودی راکت های قدیمی در انبار )    فهرست کشورهای دارنده سیستم HIMARS : آمریکا - امارات متحده عربی - سنگاپور - اردن مشتریان آینده : کانادا - لهستان - اسپانیا - قطر   http://www.army-technology.com/projects/mlrs/ http://www.military-today.com/artillery/m270_mlrs.htm   البته بحث محدودیت های صادراتی تسلیحات هم مطرح هست و بر طبق قانون آمریکا صادرات تسلیحات با توانایی بالا ، حتما باید به تایید کنگره برسه . بر اساس مدارک رسمی که در رسانه های همگانی منتشر شده است ، در حال حاضر به غیر از خود آمریکا تنها 2 کشور ایتالیا و اسرائیل دارنده بمب SDB هستند ولی در این مورد به دلیل زمین پایه بودن SDB ، احتمالا با سختگیری های کمتری برای صادرات آن از سوی کنگره مواجه خواهند بود.   نکته ای هم برای خودمون . طراحی و ساخت یک بمب پرنده میتونه به کشورهایی مثل ما خیلی کمک بکنه تا توان تهاجمی رو افزایش بدیم. بحث اصلی همون طراحی بمب پرنده هست . با توجه به اینکه نمونه های این انواع بمب بسیار انگشت شمار و محدود هست ، این خودش بیانگر دشواری بی اندازه طراحی سیستم های هدایت و کنترل چنین بمب هایی هست.( به دلیل نداشتن نیروی پیشران و اتکای 100% به نیروی هواسرش ) الان ریثیان و بوئینگ در این حوزه در جهان بی رقیب هستند و البته رافائل هم در اسپایس کار خوبی انجام داده.   بررسی دقیق سیستم GLSDB میتونه برای شناخت محیط های رزم زمینی آینده ، به ما و کشورهایی مثل ما خیلی کمک کنه.   با سپاس از توجه شما . و من الله توفیق