انجمن بزرگ میلیتاری

1- در جنگهای انگلیس با بوئر ها یه نیروی مخصوص برای انجام عملیات در پشت خطوط دشمن به وجودآمد که بهش می گفتند کماندو. 2- در جنگ جهانی دوم آمریکا یه سری از سربازهای خوبش رو برای انجام اموزش به انگلستان فرستاد که برای اینکه با کماندوهای انگلیسی فرق داشته باشند بهشون گفتند رنجر. رنگ کلاهشون رو هم سبز انتخاب کردند که بارنگ قرمز کماندوهای انگلیسی قاطی نشه. 3- ژاپنی ها یه روش رزمی دارند به نام کیای دو (با آی کی دو اشتباه نگیرید) این روش با تمرکز فریاد شخص بر روی حریف انجام می شه و گفته شده که موجب فلج موقت یا حتی مرگ می شه. راست و دروغش به گردن اونی که گفته.

پهپاد هجومی اسکت یکی از دو پهپاد هجومی است که به دستور وزارت دفاع روسیه و توسط دفتر طراحی شرکت میگویان طراحی شده است. شرکت سوخو رقیب میگویان در این پروژه می باشد. این پهپاد از طرحی نهانکار و رادار گریز استفاده می کند و دارای دو جایگاه در درون بدنه برای حمل مهمات می باشد. این جایگاه ها برای حمل موشکهایی در اندازه موشک کا.اچ-31 کفایت می کند. اسکت از یک دستگاه موتور توربوفن آر.دی-5000بی ساخت شرکت کلیموف استفاده می کند. این موتور نمونه پیشرفته ای از موتور آر.دی-33 می باشد. طرح موفقیت آمیز آر.دی-33 در دهه هفتاد میلادی برای نصب بر روی میگ-29 ساخته شد و تا کنون نمونه های زیادی از آن طراحی و در هواپیماهای گوناگونی نصب شده است. اسکت احتمالا به منظور سرکوب دفاع ضدهوایی حریف طراحی شده است. قرار است که نمونه اولیه اسکت به صورت سرنشین دار پرواز کند تا آیین نامه های هوایی روسیه را از سربگذراند. حداکثر وزن اسکت 10 تن در هنگام برخواستن از باند بوده می در ارتفاع پایین می تواند با سرعت 800 کیلومتر بر ساعت پرواز کند. اسکت می تواند 2 تن محموله جنگی را تا شعاع 2000 کیلومتر حمل کند. شرکت میگویان اولین ماکت در اندازه واقعی از این پهپاد را در ماه آگوست 2007 به نمایش عموم گذاشت. میگ اسکت مشخصات طول: 10.25متر عرض: 11.5متر پیشرانه:1 دستگاه موتور توربوفن آر.دی-5000بی ساخت کلیموف کشش موتور:5040کیلوگرم؟ حداکثر سرعت:800 کیلومتر بر ساعت برد:2000 کیلومتر مهمات:حداکثر 2 تن سقف پرواز:12000متر نویسنده:رضاکیانی موحد منبع ماهنامه جنگ افزار شماره 73 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/300px-Russian_UCAV_MiG_%25C2%25ABScat%25C2%25BB%7E0.jpg[/img] اسکت به همراه دو تیر موشک کا.اچ-31. این موشکها 110 کیلومتر برد دارند و سرعت آنها به 3.5 ماخ بالغ می شود. گونه های مختلف کا.اچ-31 به صورت ضدرادار، ضدکشتی و ضدآواکس ساخته شده اند. [img]http:/operatorchan.org/v/src/v42319_skat%20mig.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Scat_f.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/5e2a85a4-f63f-4640-a92a-f4fcb87161e3_Large.jpg[/img] تصویری که از اسکت در نمایشگاه هوایی 2007 روسیه برداشته شده است. بر روی دریچه جایگاه بمب اسکت نام و لوگوی شرکتهایی که در این پروژه شرکت داشته اند نقش شده است.

من هم با نظر شما کاملا موافق هستم. صحبت من درباره سلاح سازمانی بود که به صورت گسترده استفاده می شه. ولی برای موارد خاص مثله اون که شما اشاره کردی باید که تجهیزات خاص و مناسب و در صورت لزوم پیشرفته داشته باشیم. در مورد جلیقه ضدگلوله من معتقدم که همه سرباز ها و نیروی انتظامی باید داشته باشند چه در مرز خدمت کنند یا نه. این سلاح های گتلینگ رو نمی دونم که در لب مرز به درد می خورند یا نه(خودتون می دونید که تخصص من نیست) ولی اگر به درد می خوره باید حتما حتما داشته باشیم. و همین طور دروبینهای دید در شب ، پهپادهای کوچک مجهز به دوربین مادون قرمز و دوربین معمولی و کلی تجهیزات ارتباطی ماهواره از لوازم واجب برای گروه های مرزبانی هستند. در کل هر گروه نظامی با وظایف خاص باید سلاح خاص خودش رو داشته باشه. یادمه که گروه دلتا وقتی که تشکیل شد داد تا براش یه اسنایپر مخصوص درست کردند.(یادش به خیر چه روزهایی با چارلی بکویث داشتم)

1- دوستان انقدر تند نروید. متن رو مهر نیوز داده ولی معلوم نیست که این نوشته رو از کجا آورده. آیا منبع این نوشته یه سند رسمی دولتی آمریکا بوده؟ مثلا مثله اسنادی که ویکی لیکس منتشر کرده؟ آیا این نوشته از یه فروم آمریکایی (مثه همین فروم میلیتاری خودمان برداشته شده)؟ آیا این مقاله از یه روزنامه درپیتی دست سوم گرفته شده یا شاید هم از یه روزنامه درست و حسابی مثله وال استریت ژورنال. 2- تا معلوم نشه که منبع اصلی این مقاله کی و کجا بوده و ترجمه اون تا چند درصد دقیقه اصلا نباید درموردش بحث کرد. من فکر می کنم که نویسنده این مقاله داشته توی اینترنت سرچ می کرده و به این لغت خورده . بعد رفته درباره اش تحقیق کرده و وقتی فهمیده چیه پیش خودش گفته اگر کشورهایی مثله ایران و کره شمالی از اینها داشته باشند چی می شه؟ بعدش هم رفته توی کار تخیل و... ادامه داستان 3- اما خود ای.ام.پی: دوستان توجه داشته باشند که هر انفجار هسته ای می تونه سبب ایجاد ای ام پی بشه مخصوصا اگر در ارتفاع بالا (مثلا بیست کیلومتری) انجام بشه. در حقیقت اولین بار ای ام پی بعد از انفجار اولین بمب هیدروژنی امریکا در اقیانوس ارام کشف شد. در جزایر هوایی که در کیلومترها با محل انفجار فاصله داشت دزدگیرها به صدا در امد و برق بعضی جاها قطع شد و..... 4- تکنولوژی ای ام پی انقدر ها هم پیچیده نیست. اگر فیلم 11 مرد اوشن رو دیده باشید(اگر ندیدید حتما ببینید) دزدهای اون کازوینو برق کل شهر و کازینو رو با یه تولید کننده ای ام پی که از دانشگاه شهرشون دزدیده بودند قطع کردند. 5- در کل برای قطع برق یه کشور یا قسمتی از یه کشور راه های خیلی خیلی ساده تر و ارزان تری از ئی ام پی وجود داره. اگر کسی علاقه داشت پی ام بده تا براش شرح بدم. 6- اگر ایران بر روی این سلاح سرمایه گذاری کنه من یکی که خیلی خیلی موافقم. سلاح خیلی خوبی مخصوصا در برابر کشورهای پیشرفته که تجهیزاتشون الکترونیکی است. البته تجهیزان نظامی به صورت استاندارد سعی می شه که در برابر این گونه امواج مخرب شیلد بشن ولی خوب در خط مقدم که طرف دوربین دید در شب داره من فکر نکنم که دوربینش رو خیلی خیلی شیلد کرده باشند.

حملات تروریستی بوده و خواهد بود و همیشه قسمتی از تمدن حساب میشه و هیچ وقت از این نظر بشر روی آرامش رو نخواهد دید ولی فکر کنم بعضی از دوستان فیلم تخیلی زیاد نگاه می کنند.

شاید از نظر دقت گتلینگها بهتر باشند ولی فقط مسئله دقت نیست . خودتان خیلی بهتر از من می دونید که برای انتخاب یه سلاح باید مسائلی مثله وزن، قابلیت تعمیر در شرایط نبرد، مقدار آموزش لازم برای پرسنل، حجم مهمات محمول و کلی فاکتورهای جانبی رو در نظر گرفت. اینه که شاید گتلینگ به خاطر مسائل تعمیرات و نگهداری و پیچیده بودنش برای بعضی از ارتشها مناسب نباشه و برای بعضی ها مناسب باشه. کلا من خودم شخصه طرفدار سلاح های ساده هستم . هر چی سلاح پیچیده تر می شه در شرایط نبرد بیشتر دست آدم رو توی حنا می ذاره. نمونه اش همین استارک. (یو اس اس استارک)

اگر قرار باشه هر کمینشون به همین نتیجه ختم بشه که خیلی باحاله.

متاسفانه تاپیک تکراری هست. از مدیران محترم سایت تقاضا می شود کامنتها را ادغام کنند: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=8346

همین امروز بهشون زنگ می زنم می گم بیان پیش شما آموزش ببینند.

کلمه انگلیسی ازیموت در حقیقت همون کلمه عربی السموت است به معنی جمع "سمت" یا سمتها. در اصطلاح نظامی متداول در ایران همون کلمه سمت رو به جای ازیمت استفاده می کنند یعنی مقدار زاویه ای که سلاح یا توپ می تونه در جهت افقی گردش کنه. به جای rate of fire هم کلمه نرخ آتش در سرویسهای نظامی ایران (ارتش سپاه یا...) جا افتاده و متداول است.

دوستان انقدر حرص و جوش نخورید. این سیستم رو خیلی خیلی راحت می شه فقط با یه ئی.ام.پی از کار انداخت. راحت

زره اندک سبب شده تا به فکر جایگزین کردنش بیافتند. کلا چیز به درد بخوری نیست . فقط خوبیش اینه که می شه یه کله بندازیش توی آب. فلیمش رو دیدم که از روی دک شیرجه می زنه توی دل دریا. نفر بر رو می گم

جناب سردار حافظه ضعیفی دارند: اگر واقعا این جوریه و قطعنامه توسط ایران تحمیل شده پس چرا برای قبول کردنش از طرف ایران یک سال دست دست کردند؟ دروغ به این واضحی؟؟! متن قطعنامه رو قبلا آقا سعید روی سایت قرار دادند. بخونید ببینید کجاش توسط ایران تحمیل شده و خواسته های سیاسی ایران در کدوم بندش گنجونده شده؟ سردار صحیح می فرمایند آمریکا با موشک کرم ابریشم به تاسیسات نفتی و نفتکشهای کویت و عربستان حمله کرد!!! و از همون وقت جنگ به دریا کشیده شد ولی سردار چون دچار ضعف حافظه شده اند فراموش کردند بفرمایند کدوم جنگ به دریا کشیده شد . جنگ ایران-عراق یا رو کم کنی فرماندهان سپاه از آمریکایی ها و سعی در پوزه خاک مالی کردن ناوگان آمریکا؟ و چون آمریکا حامی اصلی عراق بود خر کلشونو گاز گرفته بود که کلی موشک تاو و هاوک به ایران وسط جنگ فروختند(جریان مک فارلین) که ایران عملیات والفجر-8 رو انجام بده و دهن عراق رو پرچ کنه. عجب حمایتی کردند از متحدشون؟!! خوبه دشمن عراق نبود و گرنه به ایران حتما حتما 4 تا بمب هیدروژنی می دادند. سردار البته بازهم استدلال می فرمایند: بععععله! بمباران خارک رو هم پس آمریکایی ها کرده بودند و ما خبر نداشتیم. خوب شد حافظه سردار سرجاش آمد و بالاخره ایشان مقر اومد. ما تا حالا فکر می کردیم که عراق خارک رو زده نگو که آمریکا با بمب افکنهای اف-117 حمله کرده بود و زده بود خارک رو داغون کرده. البته ایشان و استادشان جناب حاج محسن رضایی بیکار نمی نشیند و خودتون بخونید: البته چون بیشتر از اینها از ایشون انتظار نمی ره فرق بین هلیکوپتر کبرا و آپاچی رو نمی دونه و البته اشاره نمی کنه که برای زدن همون یه دونه آپاچی (منظورشون کبراس) چند تا از بچه های خالص سپاه رو به کشتن دادند و ذکر نکردند که روز قبل از اون واقعه قرار بوده با 200-300 تا قایق تندرو به بندر خفجی عربستان حمله کنند. البته احتمالا چون عربستان اون زمان جزو ایالات آمریکا محسوب می شده می خواستند بریزند سرش. ناو جنگی اون کشور(منظور آمریکاس و اسم ناو هو یو اس اس ساوئل رابرتز) است در نزدیکی بحرین هدف اصابت یه مین ایرانی قرار می گیره و آمریکا هم در عوض اون به دو تا سکوی نفتی ایرانی حمله می کنه ولی ظاهرا سردار ترجیح می دهند داستان رو از ته به سر تعریف کنند یعنی اول هدف قرار دادن سکوها رو تعریف کردند و بعدشم که حتما دفاع قانونی ایران یعنی مین ریزی آبهای بین المللی و داغون شدن ناوشکن آمریکایی. این قسمتش رو خداوکیلی راست گفته. بندگان خدا متحیر شده بودند که یه کشور مگه چقدر رزمنده داره که به خاطر هیچی به کشتن بدتشون؟ یکی نیست از این سردارها بپرسه که خوب عملیات کربلای 5 رو کردید. به سلامتی! چقدر تلفات دادیم؟ 2560 تا اسیر رو با چند تا کشته عوض کردیم؟ بدن پاک چند تا دیگه از جوونای کشور هنوز در شلمچه است و باید توی میدون مین دنبال شون گشت؟ کجا رو گرفتیم؟از دید استراتژی چه مزیتهایی کسب کردیم؟ و هزاران سوال نپرسیده و بی جواب و .... البته هنوز کری خوندن بعضی ها بی پایانه تا خون های ناحقی که ریخته شد کی گریبان اون بعضی ها رو بگیره....

این دفعه دیگه فقط کف کردم. برادر کماندوی عزیز! اونهایی که منو توی این سایت می شناسند می دونند که بی دلیل و مدرک حرف نمی زنم. حالا شما می گی ما نمی دونم چی چی اف-14 رو خودمون می سازیم و اینها... خوب خود دانید.

برادر سمندون من شنیدم که تایگرهای ایران رو هم خود چینی ها دارن آپگرید می کنند. حالا شما می فرمایید که هواپیما مثه دسته گل رو بدن که ما آپ گرید کنیم؟ به به چه اعتماد به نفسی دارید؟؟!!!! در ضمن این سایت میلتاری پاکستان می گه که چینی ها یه بمب افکن رادارگریز تو مایه های بی-2 ساخته اند و عکسهاش رو هم گذاشته: [img]http://www.globbs.com/Article/UploadFiles/200904/20090413101148395.jpg[/img] [img]http://www.chuanwen.com.cn/picture/1002079/16765/20080724151007540.gif[/img] راست و دروغش به گردن خودشون مشخصات فنی: وزن خالی بین 47800 تا 52912 کیلوگرم طول 24.03متر ارتفاع:4.51 متر عرض بالها:62.27متر و.زن بمب ها:25254 کیلوگرم سرعت کروز:1.1 ماخ برد عملیاتی:13328 سطح مقطع راداری کمتر از .2 متر مربع بعله دیگه وزن دقیق تا 912 کیلو رو هم حساب کردن. حتما چشماشون باسکول سرخوده

بیچاره صدام سر اون جریان ترور تیر خورد به پاش و زخمی شد .کاشکی خورده بود توی مخش تا نه ملت مظلوم عراق اینقدر آسیب ببینند و نه همسایه های عراق. دوستان به نکات زیادی اشاره کردند که تقریبا همه اش درسته ولی یه نکته. بیشتر کمینهای کردها، چچنها و افغانها در نقاط کوهستانی هست که اصلا خوراک کمین کردن هستند. سوال من اینه که این برادران می تونند در محیطهای بدون پوشش مثله دشت یا کویر هم به همین راحتی کمین بزنند و بعد از درگیری جون سالم به در ببرند؟

[quote]در ضمن هليکوپتر به هيچ وجه قدرت مانور هواپيما رو نداره پس براحتي طعمه راکت ها ميشه ! [/quote] فیلمهایی که از کبراهای هوانیروز در زمان جنگ با عراق در تلویزیون نشون می دهند چیز دیگه ای رو میگن. اتفاقا خیلی هم قدرت مانورشون بالاس.

حالا که قضیه آموزشیه یه چندتا ضدکمین اساسی هم لطف کنید در سایت بذارید که اطلاعاتمون تکمیل بشه.

هند الان بیشتر از بیست ساله در این زمینه فعالیت می کنه و سالها از ایران جلوتره. همین

دوستان! کل این قضیه دید و بازدید مثله دید و بازدید عید می مونه. هم میشه فقط به صورت یه عرف یا مراسم برگذارش کرد هم میشه ازش استفاده کرد برای بالا بردن بار علمی قضیه. من یه داستانی رو از یه سرهنگ زمان شاه بایک واسطه براتون تعریف می کنم. (داییم برای من تعریف کرده من برای شما) زمانی که رابطه ایران با مصر خوب بود یه هیئت مصری برای بازدید میان ایران. یکی از سرهنگهای ارتش(سرهنگ اون موقع) که بچه مسلمون هم بوده و از اسرائیل دل خوشی نداشته از یکی از اعضای هیئت مصری می پرسه شما چرا با این همه تجهیزات و برنامه ریزی نتونستید اسرائیل رو در جنگ 1973 شکست بدید. عنصر غافلگیری که با شما بود خط دشمن رو هم که شکستید؟ طرف می گه روسیه پلهای متحرکی برای رد شدن از کانال سوئز به ما فروخته بود که خودشون جلوی ما در عرض مثلا نیم ساعت باز و اماده اش می کردند اما یکی از این پلها 10-12 ساعت طول کشید تا توی عملیات بتونیم نصبش کنیم(حالا یا تجربه مصری ها کم بوده یا روسها باز هم سر این بندگان خدا بازی درآورده بودند و .....) منظورم این بود که در درجه اول باید به فکر کسب تجربه باشیم بعدش سلام و شیرینی و انشالله بحث مهریه و.... برای کسب تجربه هم باید به سمت کشورهای اسم و رسم دار بریم. به امید خدا

دست آورد نظامی اش چی بوده؟ آیا به تجربه پرسنلی که اعزام شده اند چیزی افزوده شده یا فقط رفتند واسه خرید تلویزییون ال.ئی دی؟ این دوتا سواله که مهمه اگه فایده ای آموزشی داشته این سفر پس سفر پرباری بوده وگرنه که به قول دوستان کار روانیه و هیج فایده ای نداره. اگر واقعا قراره همچین ملاقاتهایی بین شناورهای ما و دیگران صورت بگیره بهتر بود که برنامه ریزی می کردیم برای دیدار از پاکستان و هندوستان و... کشورهای دیگه ای که نیروی دریایی اونها حرفی برای گفتن داره. مخصوصا هندوستان که در اقیانوس هند وجنوب آسیا نیروی دریایی اش بدون رقیب هست و از زیردریایی تا ناوهواپیمابر همه جور شناور داره.

وی-1 دارای یه نمونه سرنشین دار بود که ارنستو رومل بهش اشاره کرد و قرار بود که در حملات انتحاری استفاده بشه. ظاهرا این نمونه مشکلات زیادی داشته و خیلی کشته روی دست خلبانهای آزمایشی آلمان گذاشته. همین طرح بعدها به ژاپن ارسال شد(ظاهرا توسط زیردریایی) و ژاپنی ها برای حملات کامیکازه نمونه های جالبی از روی طرح وی-1 درست کردند.نمونه اول رو اسمش رو گذاشتند بایکا که عملیاتی نشد. نمونه پیشرفته تر رو گذاشتند اوکا. اینجا عکسش رو زیر بمب افکن مشهور بتی و در حال پرتاب از بتی می تونید ببینید. اینجا درباره بایکا نوشته: http://en.wikipedia.org/wiki/Kawanishi_Baika اینم یه عکس دیگه از اوکا: اینم عکسش توی کارخانه که به دست آمریکایی ها افتاده اینهم توضیحات درباره اوکا http://en.wikipedia.org/wiki/Ohka یکی از دلایل سرمایه گذاری هیتلر روی وی-1 و وی-2 این بود که لوفت وافه دیگه توان بمباران استراتژیک لندن رو نداشت. اول جنگ حملات بمب افکنهای هیتلر پوست مردم انگلیس رو کنده بود ولی بعد از نبردهوایی بریتانیا دیگه آلمان نمی تونست حملات هوایی دقیقی بر روی لندن انجام بده. واسه همین رفتند به سمت حملات شبانه که اون هم توسط رادارهای زنجیره ای انگلیس در جنوب این کشور کشف می شد. دست اخر جنگ در روسیه و شمال افریقا و بعدتر بالکان و ایتالیا لوفت وافه رو جوری به انفعال کشونده بود که دیگه برای دفاع از آلمان هم کم آورده بودند. در یک عملیات بمباران متفقین تونستند کل شهر درسن رو با بمب ناپالم از روی نقشه محو کنند جوری که بازسازی اون شهر تقریبا 10 سال طول کشید و نزدیک 100 تا 150 نفر مردم توی درسن زنده زنده جزغاله شدند. هیتلر نیاز به سلاحی داشت که بتونه جنگ رو به خونه حریف بکشونه و انتقام این بمبارانهای وحشتناک روزانه و شبانه رو بگیره. چون لوفت وافه توان درگیری با جنگنده های جدید متفقین مثله موستانگ و تمپست رو نداشت بهترین راه حل همین موشکها بودند. دقیق نبودند ولی وحشت زیادی ایجاد می کردند و انگلیسی ها خیلی به در و دیوار زدند تا از طریق مقاومت فرانسه و بلژیک محل ساخت و انبار اونها رو پیدا کنند وبمباران کنند. عراق هم در جنگ شهرها همین استراتژی رو داشت. اسکادها کلا دقیق نیستن با دستکاری هایی هم که روشون شده بود دقتشون بدتر هم شده بود ولی اگه دوستان مسن تر یادشون باشه تونستند تهران رو خالی از سکنه کنند. (کاری که شاید بعضی ها هم بعدا خواستند بکنند ولی نتونستند.)

مطلب خوب و قابل تقدیریه ولی چند تا اشکال کوچولو داره اول اینکه مقاله منبعش معرفی نشده. دوم اینکه وی-1 را شبیه کروزهای امروزی دانسته که غیر از کروز بدون هیچ شباهتی باهم ندارند. سوم نوشته که پدافند انگلیس دربرابر وی-1 کم اورده بود که شاید درباره توپهای ضدهوایی درست باشه ولی درباره هواپیماها درست نیست. اواخر جنگ بود که انگلیس جت متئور و جنگنده تمپست رو روانه میدان نبرد کرد. هر دوتاشون سرعت بالایی داشتند و می تونستند وی-1 رو روی هوابگیرند. من خودم فیلم منفجر شدن وی-1 توسط جنگنده رو دیدم. تمپست جنگنده خیلی خوبی بود که مثل اسپیت فایر و هاریکن معروف نشد ولی در حد و اندازه موستانگ یا فوکه ولف 190 بود. به امید کامل شدن مقاله منتظر باقیش هستیم

خدا پدرت رو بیامرزه سعید جان زدی توی خال. این چند تا جمله ای که گفتی (تایپ کردی) باید طلا بگیرند بزنند سردر وزارت امور خارجه. در خیلی از موارد که درجایی اختلاف هست به دلیل سیاستها و بینشهای غلط این عزیزان ما روی اسب برنده شرط بندی کردیم یا حتی اگه اسبه ما برنده شده بعد از برنده شدن سوارش رو پرت کرده پایین. این برادر برهان الدین ربانی وقتی پس از سقوط حکومت ژنرال نجیب در افغانستان به حکومت رسید حتی حاضر نشد درباره آب رود هیرمند و سهم ایران از آب اون رود با ایران مذاکره کنه درحالیکه هرچی داشت از صدقه سری حمایتهای ایران بود.

نویسنده: رضاکیانی موحد منبع ماهنامه جنگ افزار شماره 71 اغلب در آمارهایی که به بیان حقایق جنگها می پردازند، به تعداد تجهیزات و سلاح های ساخته شده پرداخته می شود. گاه بد نیست که به انواع مدلهای ساخته نیز نگاهی انداخته شود. در مجالی کوتاه با یکدیگر به چند آمار ابتدایی نگاهی می اندازیم. اولین آماری که آن را بررسی می کنیم آمار انواع بمب افکنهای ساخته شده توسط دولتهای رقیب در طی جنگ جهانی دوم است. آمار زیر انواع بمب افکنهای سبک، متوسط، سنگین، بمب افکن شیرجه رو، اژدرافکن و هواپیماهای ضدزیردریایی و ضدکشتی را شامل می شود. استرالیا:1مدل آلمان:30مدل آمریکا:36مدل ایتالیا:18مدل بریتانیا:20مدل روسیه شوروی:16 مدل ژاپن:20مدل سوئد:2مدل فرانسه:9مدل لهستان:4مدل هلند:2مدل روشن است که این آمار بهترین بمب افکن جنگ جهانی را معرفی نمی کند یا با استفاده از این آمار نمی توان به ظرفیت یا تعداد بمب افکنهای هر کشور پی برد. اما با نگاهی به نتایج جنگ همین آمار ساده می توان مسائلی چون توان هوایی، ظرفیت صنایع هوایی یا میزان توجه زمامداران هر کشور را به نیروی هوایی کشورشان را فهمید. کشور چین ،که اصلا صنعت هواپیماسازی نداشت، اگر به خاطر کمکهای آمریکا و شوروی نبود همچنان در اشغال ژاپن باقی می ماند. کشورهای فرانسه، لهستان وهلند که کمترین بمب افکنها را ساخته بودند در کمترین مدت توسط آلمان اشغال شدند. ایتالیا چندسالی در برابر متفقین مقاومت کرد و آمریکا، شوروی، بریتانیا، آلمان و ژاپن که بیشترین انواع بمب افکن را ساخته بودند توانستند جنگ را تا آخر ادامه دهند، پیروز یا شکست خورده. حال به آماری دیگر می پردازیم. این بار به سراغ انواع جنگنده های ساخته شده توسط دولتهای درگیر در جنگ جهانی دوم می رویم. استرالیا:1مدل آلمان:10مدل آمریکا:19مدل ایتالیا: 8مدل بریتانیا:8مدل چکسلواکی:1مدل روسیه شوروی:12 مدل رومانی:1مدل ژاپن:8مدل سوئد:1مدل فرانسه:5مدل فنلاند:1 مدل لهستان:3مدل هلند:2مدل یوگوسلاوی:1مدل بازهم می بینیم که کشورهایی توانستند به پایان جنگ برسند که بیشترین انواع جنگنده را ساخته و روانه میدان جنگ کرده بودند. کشورهایی چون یوگوسلاوی، لهستان، هلند، رومانی و چکسلواکی یا خیلی زود نتیجه جنگ را واگذارکردند یا قبل از آغازجنگ به اقمار آلمان تبدیل شده بودند. آمار فوق نشان می دهد که در طی 6سال جنگ جهانی دوم در حدود 80 مدل هواپیمای جنگنده ساخته شد. اما بد نیست بدانیم که در فاصله بین 2 جنگ جهانی ،یعنی ظرف20 سال، در تمامی جهان تنها 23 مدل جنگنده ساخته شد. قبل از آغاز جنگ جهانی دوم روسیه شوروی 1مدل، آمریکا3 مدل و بریتانیا 4 مدل هواپیمای جنگنده در زرادخانه های خود داشتند. جالبتر اینکه کشورهای آمریکا، روسیه، عثمانی، اتریش-مجارستان و ژاپن در طی جنگ جهانی اول حتی یک مدل هواپیما هم طراحی نکرده بودند. تنها کشوری که در فاصله دو جنگ جهانی 9 مدل جنگنده ساخته بود ژاپن بود. شاید علت توجه ژاپنی ها به ساخت انواع جنگنده تجربیات عملیاتی این کشور در جنگ با چین و درگیری های مرزی با روسیه در طی دهه 30 بود. ژاپن سالها قبل از آغاز جنگ جهانی دوم وارد یک جنگ غیررسمی با چین شده بود و قسمتهای زیادی از این کشور را در اشغال داشت. هر چند که چین هیچ کارخانه هواپیماسازی نداشت اما کمونیستهای چینی با کمک روسها و ملی گرایان چنین با کمک آمریکایی ها توانسته بودند یک نیروی هوایی نیم بند تاسیس کنند. همین درگیریها توانسته بود تجربه ژاپنی ها را در ساخت جنگنده های مدرن افزایش دهد. تاکتیکهای نظامی مدرنی که در جنگ جهانی دوم به منصه ظهور رسیدند تأکید زیادی بر عنصر هوایی داشتند و همین امر سبب شد تا تمامی کشورهای درگیر در جنگ مجبور به توسعه صنایع هوایی خود شوند. اروین رومل در جایی گفته بود که دیگر پیروزشدن در جنگهای زمینی بدون داشتن برتری هوایی را فقط می توان در جنگهای باستانی یافت. البته مقایسه آمار اول با دوم خود نیز خالی از لطف نیست. همانطور که دیده می شود در این مقایسه معلوم می شود که کشورهای درگیر در جنگ توجه زیادی به ساخت بمب افکن داشته اند. ایتالیا که تنها 8 مدل جنگنده تولید کرده بود به ساخت 18 مدل بمب افکن پرداخت و آلمان و آمریکا هر کدام بیش از 30 مدل بمب افکن تولید کردند. کشورهایی که از صحنه نبرد فاصله زیادی داشتند ،بریتانیا و ژاپن، هر یک 20 مدل بمب افکن ساختند. شاید یکی از علتهای این توجه به ساخت بمب افکن نیاز به بمباران نقاط حساس و حیاتی دشمن بوده است. با توجه به اینکه هنوز موشکهای بالستیک و کروز دقیقی در آن دوران ساخته نشده بود تا بتوان به صورت دقیق پایگاه ها، بنادر، کارخانجات و مراکز استراتژیک دشمن را هدف قرارداد برای طرحان نظامی چاره ای جز استخدام بمب افکن و آنهم در تعداد زیاد نبود. هر چه جبهه های نبرد گسترده تر می شد بمب افکنهای جدید سنگین تر و دورپروازتر می شدند. 4مدل از 36مدل بمب افکن آمریکا بمب افکنهای سنگین بودند و آلمان نیز 4 مدل بمب افکن سنگین ساخته بود. در انتهای جنگ نیز یکی از همین بمب افکنها بود که با پرتاب بمب اتمی سرنوشت جنگ را مهروموم کرد. یکی دیگر از علتهای تمرکز کشورهای شرکت کننده درجنگ بر ساخت هواپیماهای بمب افکن تئوریهای جدید بود که در فاصله بین دو جنگ جهانی رشد کردند. ژنرال ایتالیایی ،گیلو دوهه، تاثیرگذارترین نظریه پرداز این دوره بود. او بیان کرد که جنگ بعدی با تعداد زیادی بمب افکنهای سنگین که شهرهای دشمن را نابود می کنند و به همراه خود مدافعینی دارند که مداخله را غیر ممکن می کنند به پیروزی می رسد. او نظریاتش را بر اساس تجربه ناشی از اواخر جنگ جهانی اول پایه گذاشت، زمانیکه بمب افکنهای آلمان در وضعیتی بودند که می توانستند بدون مجازات بریتانیا را بمباران کنند چرا که طرف مقابل هیچ سیستمی برای کشف آنها نداشت. این نظریه شرح می دهد که چرا بریتانیا دردوره قبل از جنگ و در طی جنگ بیشتر تاکید خود را بر روی توسعه بمب افکنهای استراتژیک گذاشته بود. البته آمارهای منتشرشده پس از جنگ نشان داد که بمباران های گسترده استراتژیک آن تأثیری را که مورد نظر طراحان این گونه بمباران ها داشته ندارد و بیشتر برای تضعیف روحیه طرف مقابل کاربرد دارد تا ضربه زدن به صنایع حیاتی او. اما در انتهای بحث گامی جلوتر می نهیم و نگاهی به آمار انواع جنگنده های نسل 4، 4.5 و 5 می اندازیم: اروپا:1مدل آمریکا: 9مدل بریتانیا:1مدل تایوان:1مدل چین:5مدل روسیه:13 مدل(1 مدل مشترک با چین) ژاپن:1مدل سوئد:1مدل فرانسه:2مدل کره جنوبی:1مدل هند:2مدل(1مدل مشترک با روسیه) هرچند که نسبت به جنگ جهانی دوم از انواع مدلهای جنگنده کاسته شده اما باز هم می بینیم که کشورهایی که در هوانوردی سرآمد دیگران هستند بیشترین انواع جنگنده مدرن را ساخته اند. در 20 سال اخیر آمریکا 9 و روسیه 13 مدل جنگنده مدرن ساخته اند و دیگر کشورهایی که به توانایی های نظامی خود می اندیشند آنها را دنبال می کنند. همانگونه که ذکر شد آمارهای ذکر شده کیفیت و تعداد هواپیماهای ساخته شده توسط کشورهای دارای صنعت هوانوردی را نشان نمی دهد. اما همین آمارهای ابتدایی نیز می تواند چون عقربه قطب نما جهتگیری و سیاستگذاریهای صنعتی کشورهایی که قصد دارند در زمینه هوانوردی سرآمد دیگران شوند را نشان می دهد.