انجمن بزرگ میلیتاری

تمرینات نظامی محور عبری- هِلِنی گسترش همکاری های نظامی اسراییل و یونان با محوریت تمرینات مشترک هوایی تل آویو : نیروی هوایی رژیم عبری به شکل رسمی از ادامه و گسترش همکاری نظامی با ارتش یونان خبرداد . به گفته یکی از مقامات ارشد نیروی هوایی (IAF) ، سرفصل جدیدی در همکاری دوجانبه میان نیروی هوایی ارتش اسراییل با نیروی هوایی یونان بازشده و این دو نیرو در حوزه هایی نظیر شبیه سازی نبردهای هوایی ، ترابری تاکتیکی ، تمرینات گسترده تری را برنامه ریزی نموده اند . فقط در چند هفته گذشته ، جنگنده های IAF ، شامل جتهای F-16I ، تمرینات مشترکی را با واحدهای هوایی ارتش یونان برگزار نمودند که در این مورد ، رضایت خدمه هوایی IAF ( بخصوص اسکادران 201 ) را از سطح تمرینات برآورده نموده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، تاکید IAF بر بالابودن سطح تمرینات ، ناشی از وجود چالش های توپوگرافیک یونان برای خلبانان نیروی هوایی محسوب میشود و به اعتقاد طرف اسراییلی ، کمک موثری برای بهبود کیفیت عملکرد خدمه خواهد بود . به گفته یکی از اعضای این اسکادران ، همکاری و تمرینات مشترک با نیروی هوایی یونان ، مزیتهای مطلوبی را در بر خواهد داشت که یکی از آنها ، وجود فاصله جغرافیایی بین محل استقرار دو نیرو است . این فاصله به IAF اجازه می دهد تا پروازهای طولانی ، مشابه آنچه که می بایست در یک صحنه رزم واقعی صورت گیرد ، به شکل عملی تمرین کند ، چنانکه مسئول بخش اروپا/ آسیای نیروی هوایی اسراییل ، معتقد است که تمرینات مشترک با نیروی هوایی یونان ، به این نیرو فرصتی داده تا پرواز درمناطق کوهستانی را به شکل عملی تجربه نماید . مزیت مهم دیگری که در این همکاری وجود دارد ، اجرای تمرینات مداوم با یک نیروی هوایی عضو ناتو است و این فرصت کاملی بدست داده تا با آخرین متدهای رزمی ناتو آشنایی حاصل شود ، چرا که دکترین رزمی IAF تفاوت مشخص و بارزی با ناتو داشته و این فرصتی برای یادگیری متقابل است . به گفته این مقام نظامی ، تفاوت اصلی میان دو نیروی هوایی در کمیت عناصر پروازی است ، به شکلی که بطور معمول صورتبندی های هوایی ناتو در شمار بیشتری در مقایسه با صورتبندی های رزمی IAF وارد عمل میشوند . مضاف براین ، تفاوت دیگری که میان این دو دکترین رزمی وجود دارد ، در حوزه مدیریت تمرینات است . در ساختار IAF ، کل تمرین توسط یک مرکز کنترل واحد ، عمل می کند ، در حالی که در نیروی هوایی یونان ، فرمانده اسکادرانی که ماموریت بدان محوله شده ، پایش تمرینات رابر عهده دارد . به همین دلیل ، بعنوان بخشی از مراحل این تمرینات ، جتهای رزمی نیروی هوایی این کشور از پایگاه مختلف به شکل همزمان وارد فرودگاه محل تمرین شده و سپس از هرو نیرو ، دو جت رزمی تشکیل یک فرمیشن پروازی را می دهند تا تجربیات بصورت مشترک بدست آید . به اعتقاد یکی از افسران ارشد IAF ، تفاوت در تحلیل این تمرینات در دو نیروی هوایی کاملا مشخص به نظر می رسد ، بدین معنی که در جلسه توجیهی پس از پرواز (debriefing) نیروی هوایی یونان ، خدمه اغلب روی موفقیتهای بدست امده در ماموریت متمرکز میشوند ، در حالی که خدمه IAF براین عقیده اند که موفقیت در رهگیری جتهای متخاصم ، خارج از تحلیل ها است و آنچه که اهمیت دارد ، ایمنی هواپیما و خدمه و بازگشت انها به پایگاه مبداءخواهد بود . به اعتقادبرخی تحلیلگران نظامی ، شکل و کیفیت تمرینات مشترک دو نیرو در سالهای مختلف ، متفاوت بوده و بطور مستمر در حال تغییر است ، اما اجرای ماموریتهای طولانی که همراه با سوختگیریهای هوایی متعدد است ، به یک برنامه ثابت برای فرماندهان تبدیل شده و علاوه براین ، نیروی هوایی یونان ، همیشه بعنوان نیروی متخاصم ( قرمز ) در تمرینات شرکت می کند . در سال آینده میلادی نیز ، IAF در حال آماده سازی های لازم برای شرکت در تمرینات موسوم به "Iniochos" بوده و به همین منظور اسکادران 109 ( مجهز به جتهای F-16C/D) برای اجرای این تمرینات در نظر گرفته شده است . پی نوشت : به عبارات رنگی شده دقت کنید . شکل و ماهیت عمل و سیگنالهای تهدید را میشود به عینه در این وضعیت رصد کرد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

فرض کنید ( تاکید می کنم فرض کنید ) برای نقش ضد کشتی ، دو تیر از سبک ترین موشکهای ضد شناور موجود در زرادخانه نیروی های مسلح را قصد داشته باشد ، حمل کند . با توجه به اینکه اطلاعات خاص دیگری از قاهر در دست نیست ، علی الحساب با همین یک داده تحلیل کنید ،

حالا زیاد کَل کَل نکنید ، یک مقدار فکر کنید ، اگر قاهر پرواز کند ، برای تیک آف به چقدر از طول باند نیاز دارد ؟؟ یک رقم مشخص را محاسبه کنید ، لازم دارم

والا روابط ما با جمهوری های جدا شده از روسیه ، تابعی هست از روابط ما با مسکو ( بطور مثال روابط خاص ما با روسیه سفید ) ، در قضیه اوکراین هم ، طبعا" روابط ما تحت تاثیر قرار می گیرد ( چون این حوزه ها همه به اصطلاح " خارج نزدیک " روسیه محسوب میشود ) ، ضمن اینکه فعلا" در اوکراین ، چربش قدرت بسمت غربگراهاست . در بُعد داخلی قضیه هم ، مشکل قدیمی را همچنان داریم دیپلماسی دفاعی

تانک اصلی میدان نبرد پارسی آغازی بر تغییر شکل قابلیتهای زرهی نیروی های مسلح ایران در ماه مارس 2017 ، تانک اصلی میدان نبرد کرّار ( در پارسی به معنای مهاجم / بسیار حمله کننده ) بعنوان یک پیکربندی زرهی سنگین بومی با هدف کاهش وابستگی به گونه های قدیمی غربی و شرقی موجود در سازمان رزم نیروهای مسلح و همچنین کاهش فاصله فناورانه میان سخت افزارهای عملیاتی با ارتش های منطقه ، طراحی گردید . اما در حالی که نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران از ابتدای حمله عراق در اواسط سال 1980 ، پیکربندی های گوناگون شرقی و غربی ( چیفتن و ام-60 در نیروی زمینی ارتش و همچنین سخت افزارهای به غنیمت گرفته شده از سوی نیروی زمینی سپاه ) را درخدمت داشتند ، بتدریج با طولانی شدن نبرد با عراق ، فرماندهان ایرانی ، تصمیم گرفتند تا به منظور ایجاد برابری و مقابله با توان زرهی رو به گسترش زرهی ارتش عراق ، قدرت آتش خود را با خریداری توپهای جدید از کره شمالی ( نکته جالب اینجاست که از اکتبر 1917 تا حال حاضر ، مهلک ترین دشمن واحدهای تانک ، آتش توپخانه عناصر مدافع بشمار می آید . م ) تقویت نماید ، در حالی که برای دوران پس از جنگ نیز ، طرح های افزون تری برای خرید تانک از اتحاد شوروی ، برنامه ریزی گردید . با فروپاشی اتحاد شوروی و پیمان ورشو در اوایل دهه 90 میلادی ، فرصتی گرانبها برای ایران پدید آمد تا سازمان رزم بشدت تضعیف شده خود را با خرید سخت افزار از کشورهای اروپای شرقی و جمهوری های سابق اتحاد شوروی ، مجددا" بازسازی نموده و مضاف بر آن ، مدرن سازی نیروی زمینی خود را در پیش گیرد . بدین ترتیب ، با انعقاد یکسری قراردادهای نظامی ، نیروهای مسلح ایران موفق شدند تا حداقل 104 دستگاه تانک T-72M1 از لهستان و 37 دستگاه نمونه مشابه را از روسیه سفید را خریداری نمایند ، در حالی که به شکل همزمان ، نزدیک به 300 دستگاه زره پوش های قدیمی تر T-62 و T-55 نیز بتدریج در اختیار واحدهای زرهی این کشور قرار گرفتند . اما ظاهرا" این خریدها ، نمی توانست ضعف شدید موجود را برطرف نماید ، در نتیجه وزارت دفاع این کشور برای تسریع در تقویت توان رزم نیروهای مسلح ، مجوز تولید تحت امتیاز حداقل 2500 دستگاه تانک T-72S را ازروسیه دریافت نمود . با کسب این مجوز و ورود تدریجی این سخت افزارهای به یگانهای رزمی ، توانایی های رزمی یگانهای بکارگیرنده ،به شکل قابل توجهی افزایش پیدا نمود ، تا جاییکه تی-72 ، یکی از عوامل بسیار مهم بازیابی توانایی تهاجمی نیروی زمینی ارتش ( پس از انقلاب اسلامی و قطع جریان خرید سخت افزار غربی ) و ایجاد یک بنیان استوار برای واحدهای تازه تاسیس نیروی زمینی سپاه محسوب میشد . بدین سان ، در حالی که تی -72 ستون اصلی واحدهای زرهی ارتش فدرال روسیه بشمارمی آمد و بتدریج تمامی گونه های اولیه این تانک به استاندارد B.3 ارتقاء پیدا می کردند ، نمونه های فروخته شده به ایران ، شباهت بسیاری به گونه صادراتی این تانک به عراق یا کشورهای پیمان ورشو داشت و طبیعتا" قابلیت های پایین تری نسبت به نمونه های عملیاتی در ارتش روسیه را ارائه می داد . به شکل همزمان با انعقاد قرارداد با روسیه ، وزارت دفاع ایران ، موفق شد تا از ابتدای سال 1996 درجریان یک برنامه مشترک با ارتش سودان ، تانک اصلی میدان نبرد " تایپ72" که گونه مدرنیزه شده Type 59 محسوب می شد را به شکل بومی تولید کند ، اگر چه این پیکربندی ، حتی با ارتقاء های صورت گرفته بر روی آن ، بشدت منسوخ بود ، اما قابلیت های تهاجمی به نسبت مقرون به صرفه تری را در اختیار ایرانی ها قرار میداد . درادامه نیز ، با توجه به تجربیات کسب شده ، وزارت دفاع این کشور ، نمونه های بیشتر بومی شده از طرح های غربی قدیمی، نظیر ذوالفقار 1 ، 2 و3 ( که اجزاء مشترکی با تانک آمریکایی ام-60 داشت ) را به همراه برخی قابلیتهای پیشرفته تر موجود در تی-72 را رونمایی نمود . علیرغم تمامی تلاش ها ، توانمندی های رزمی این طرح ها ، حتی قابل مقایسه با گونه های پایه تی-72 نیزنبود . با این وصف ، تنها با رونمایی از یک پیکربندی کاملا" جدید در مارس 2017 بود که تحلیلگران براین باور رسیدند که ایران ، یک پیکربندی زرهی بر پایه تی-72 را در دست توسعه قرار داده است . به اعتقاد ناظران نظامی ، این محصول جدید ، شباهت بسیاری به تانک اصلی میدان نبرد تی-90 داشته که این نیز خود ، یک نمونه مشتق شده از تی-72 است . براساس اطلاعات منتشر شده ، این محصول جدید ، سامانه کنترل آتش اپتیکی ، فاصله یاب لیزری ، رایانه بالستیکی و قابلیتهای رزم شبانه را بخود می بیند که تا پیش از این و بشکل گسترده ، در نیروهای مسلح ایران ، وجود نداشت . ظاهرا ، برای ارتقاء بقاء تانک در میدان نبرد ، زره های واکنشی کامپوزیتی در ساختار بدنه استفاده شده و به اعتقاد برخی تحلیلگران ، طراحی این تانک بشدت تحت تاثیر آخرین طرح های روسی مجهز به توپ 125م.م بدون خان قرار گرفته ، هرچند ، در مقایسه ، سنگین تر از تی-90 و تی-72 با وزنی درحدود 50 تن ، به نظر میرسد . درواقع ، می توان چنین تحلیل نمود که " کرّار " درصورت تصمیم به تولید انبوه ، پس از 40 سال ، تبدیل به ستون فقرات نیروی های مسلح ایران خواهد شد و این یک تغییر سیستمی از فناوری غربی به شرقی است ، هر چند ورود بخدمت عملیاتی این تانک ، می تواند به خروج گونه های قدیمی ( نظیر تی-62) یا در حداقل شرایط ، تبدیل آنها به واحدهای ذخیره یا کاربرد در نقش آموزشی نیز منجر گردد . منبع صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR

تاپ گان روسی داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی در اوایل دهه 70 میلادی ، فرماندهی ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده را برای ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ، با انتقال یک هنگ هوایی به پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت ) تاسیس نماید . در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه "Kavkaz" " نامگذاری گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند. از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند . تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به فیشبدهای دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ، برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد . با آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که توانایی های جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه را بخود گرفته در حالی که فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند . شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد ) با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید ( پاییز 1991) اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

سیاه نمایی نیست ، شاید ادبیات یکسری دوستان مقداری تند باشد ولی سمت واقعیت موجود را بررسی می کنید ، نباید انتظار داشته باشید تا تحلیل گل و بلبل رصد شود ، ولی نقد شما در اینکه شیوه بیان نواقص یک مقدار باید تغییر کند ، درست هست هر مجموعه ای دوران فراز و نشیب دارد ، اما این تحلیل شما دقیقا" رویکرد مدیریتی حال حاضر در کشور ما را تداعی می کند ، فرض محال که اُفتی وجود دارد ، جنابعالی بعنوان یک کاربر دلسوز برای میلیتاری چه کار کردید ؟؟؟ صرفا" نشستن و نظاره کردن ، مشکلی را حل نمی کند .

بسوی جنوب انتخاب تانک اصلی میدان نبرد VT4 از سوی نیروی زمینی ارتش پاکستان اسلام آباد : براساس اخبار منتشرشده ، ظاهرا" نیروی زمینی ارتش پاکستان ، تانک اصلی میدان نبرد VT4 ( قبلا" MBT3000) محصول شرکت چینی نورینکو را به منظور تامین نیازمندی ارتش این کشور به یک سخت افزار جدید زرهی انتخاب نموده است . به اعتقاد ناظران نظامی پاکستانی ، انتخاب این محصول چینی ، عمدتا" برای افزایش کمیت سازمان رزم واحدهای تانک نیروی زمینی پاکستان در کنار روند رو به جلوی توسعه کیفی آن صورت پذیرفته است . در همین راستا ، اخباری نیز در دست است که این تانک بعنوان استخوان بندی آینده واحدهای زرهی ارتش پاکستان به تایید نهایی رسیده و همزمان ، فاز نهایی توسعه تانک الخالد-2 نیز در جریان است . تانک اصلی میدان نبرد VT4 ، سومین نسل از محصولات زرهی شرکت نورینکو بشمارمی آید که درواقع گونه توسعه یافته تانک اصلی میدان نبرد الخالد ( با شناسه چینی MBT-2000) بوده و هم اکنون در سازمان رزم ارتش پاکستان مشغول خدمت است . جنگ افزار اصلی این تانک ، یک قبضه توپ 125 م.م مجهز به یک بارگذار چرخ و فلکی است . با این وصف ، ارتش پاکستان هنوز حاضر به تایید رسمی انتخاب این تانک چینی نیست و جزییات این مناقصه هنوز در پرده ای ابهام قرار دارد ، اما گزارشهایی در دست است که نیروی زمینی پاکستان حداقل 100 دستگاه از این گونه جدید را برای جبران خلاء ناشی از کمبود سخت افزار زرهی سفارش داده است . اخبار غیررسمی نیز حاکی از آن است که ارتش پاکستان VT4 را مورد ارزیابی قرار داده ، چنانکه در ششم ژانویه 2017 ، تصاویری از پرسنل رسمی ارتش پاکستان در یک مکان نامعلوم به همراه این تانک منتشر شده بود . تانک اصلی میدان نبرد VT4 ، به یک پیشرانه دیزلی خنک شونده با آب به قدرت 1300 اسب بخار ( به اعتقادبرخی منابع 1200 اسب بخار ) مجهز شده که سرعت جاده ای 70 کیلومتر در ساعت را در یک برد 500 کیلومتری بدان می بخشد. گفته می شود که ارتش پاکستان تانک اصلی میدان نبرد اوکراینی Oplot-P را نیزارزیابی نموده ، چنانکه در آوریل 2017 ، سفیر پاکستان در اوکراین ، طی یک نشست رسمی ، از اعلام آمادگی اوکراین برای فروش 100 تانک به این کشور خبر داد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

ایده صادرات جت کوثر چه کسی آماده خرید این جت جنگنده خواهد بود ؟!! بدنبال معرفی جت دو سرنشینه آموزشی- رزمی کوثر توسط نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در اوت 2018 و انتشار اخبار مربوط به تولید انبوه این سخت افزار هوایی پس از سه ماه ، ارتش ایران ( احتمالا" منظور وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح . م ) از آمادگی خود برای صادرات پیکربندی این جت رزمی خبرداد . به گزارش خبرگزاری های داخلی ایران ، در جریان برگزاری نمایشگاه هوایی کیش که نخستین نمایش عمومی این محصول بومی محسوب می شد ، حضور کوثر نه تنها نشاندهنده توانمندی های داخلی ایران برای تولید یک جنگنده بشمار می آمد ، بلکه بستری برای اثبات این پیکربندی هوایی برای خریداران بالقوه آن نیز بود . امیر سرتیپ عبدالکریم بنی طرف ، ریاست سازمان صنایع هوایی ایران در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه هوایی ، در خصوص "کوثر" چنین اعلام نمود که : " ما قبلا" اقدامات لازم برای صادرت محصولاتی که مجاز به فروش آن هستیم را در دستور کار قرار دادیم " که بطور مشخص این مساله شامل صادرات این جنگنده نیز خواهد شد ، با این وصف ، در حالی که جت رزمی فوق الذکر چندمین نمونه از پیکربندی های هوایی رزمی تولید شده توسط ایران محسوب می شود ، اما بنا بر اخبار منتشر شده از رسانه های داخلی ایران ، کوثر ، اولین جت رزمی است که در خط تولید انبوه قرار می گیرد . این پیکربندی که یک الگوبرداری دقیق از جت رزمی F-5F به نظر میرسد ، از میانه دهه 70 میلادی در سازمان رزم نیروی هوایی ایران مشغول بخدمت بوده و بدلیل انعطاف پذیری بالا در اجرای ماموریتهای محوله ، هزینه تعمیر و نگهداری پایین ، برای تولید بومی مورد توجه قرار گرفته است . این درحالی است که گونه های پیشرفته تر و به روز شده این پیکربندی ، در گذشته توسط همپیمانان ایالات متحده نظیر سوئیس ، تایوان ، سنگاپور و تایلند مورد استفاده قرار گرفته ، بنا بر گزارشها ، کوثر صرفا" یک روگرفت بومی از نسخه اصلی محسوب میشود ( ظاهرا " بنا بر گفته های مقامات داخلی ، تقریبا تمامی زیرسیستم های این محصول ، بطور کامل دچار تغییر شده و تصاوی منتشرشده از این پیکربندی نیز شاهد مدعای این مساله است . م ) اما برخی ناظران نظامی براین اعتقاد هستند که این جنگنده ، با مجهز شدن به حسگرهای پیشرفته و اویونیک بومی و تطبیق آن با موشک هوا به هوای دوربرد فکور-90 ( یک نمونه مشتق شده از موشک هوا به هوای فینیکس ) که به تازگی توسط صنعت دفاعی ایران ، رونمایی شده ، می تواند به لبه بُرنده و مرگباری برای نیروی هوایی این کشور تبدیل گردد و این ترکیب در حوزه آسیای جنوب غربی ، به تقریب همتایی نخواهد داشت . به گفته امیر سرتیپ بنی طرف ، ایران تاکنون موافقتنامه هایی برای صادرات این محصو.ل با کشورهایی نظیر روسیه ، چین و اندونزی به امضاء رسانده ، اما در حالی که خرید این محصول از سوی کشورهایی نظیر روسیه و چین بسیار بعید به نظر می رسد ، این امکان وجود دارد که هدف ، صدور غیر مستقیم این سلاح به کشورهای ثالث باشد . از یک نظر ، شاید خرید این جت ایرانی از سوی نیروی هوایی اندونزی ، تکمیل قدرت هوایی این کشور در کنار صدور جتهای سوخو-35 تحلیل شود ، در حالی به شکل همزمان ، ناوگان اف-16 نیروی هوایی این کشور نیز با ورود کوثر ایرانی ، برای ماموریتهای مهمتری حفظ گردد . علاوه براین ، مشتریان منطقه ای این هواپیما نظیر لبنان و سوریه نیز می بایست در نظر گرفته شوند ، چرا که برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که کوثر ، احتمالا" جایگزین ارزان تری برای جتهای رزمی نظیر میگ-29 ، اف-16 ، جی-10 و جی اف-17 خواهد بود . بازاریابی و صادرات احتمالی کوثر ، درآمدهای جنبی افزونتری را برای بخش دفاعی ایران فراهم خواهد کرد و شاید مقدمه ای ( هر چند با کیفیت پایین ) برای تقویت نیروی هوایی این کشور محسوب گردد . منبع صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بنده مدیر انجمن هستم ، در نتیجه تشخیص ادامه یا عدم ادامه این بحث ، در حوزه صلاحیت بنده است دقت کنید دوست عزیز ، بنده الان نزدیک به 4 سال هست در میلیتاری مسئولیت دارم ، کاربرانی نظیر شما که از این ادبیات استفاده می کنند ، زیاد آمدند و رفتند ، در نتیجه سعی کنید حداقل مثل پیشینیان خودتان عمل نکنید . در میلیتاری نه واداده داریم و نه ضد انقلاب ، این جا جمعی هستند که سعی دارند روی یک اصول مشخصی وضعیت دفاعی جمهوری اسلامی ایران را نقد کنند ، نقاط قوت را پررنگ کنند و نقاط ضعف را در چهارچوب قوانین ، نقد کنند . اگر دانش و تجربه ای دارید ،محترمانه بیان کنید ،کسی هم مزاحم شما در اعلام نظر نمی شود ، ولی سعی نکنید که میلیتاری را تبدیل به بخش کامنتهای خبرگزاری ها کنید ....... پی نوشت : برای بقیه موارد مطرح شده هم جواب تخصصی وجود دارد . یک بخشی را دوستان دریایی ما جواب خواهند داد ، بخش دیگری را هم دوستان انجمن قضاوت و تحلیل می کنند مدیر انجمن میلیتاری MR9

وضعیت حادثه برخورد فریگیت نروژی Helge Ingstad و تانکر نفتی Sola TS صبح پنجشنبه مورخ 8 نوامبر 2018 ، اداره بررسی حوادت نروژ (AIBN) اعلام نمود که فریگیت نیروی دریایی ارتش نروژ با شناسه HNOMS Helge Ingstad و تانکر نفت ثبت شده در کشور مالت با شناسه Sola TS در محوطه بیرونی ترمینال بندر برگن با یکدیگر برخورد نموده اند . پس از اعلام این خبر ، اداره بررسی حوادت نروژ (AIBN) با واحد تحقیقات ایمنی دریایی مالت تماسی حاصل نمود تا به شکل مشترک ، فرآیند تحقیق در خصوص این حادثه که به شکل خاص توسط این مجموعه نروژی هدایت خواهد شد را آغاز نماید . این تیم بررسی ، در بعد از ظهر و شب 8 نوامبر ( کمتر از چند ساعت ) با استعداد سازمانی 14 نفر وارد برگن شدند تا تحقیقات در این زمینه صورت رسمی بخود بگیرد . به گفته سخنگوی این تیم تحقیقاتی ، تاکنون (16 نوامبر 2018) با خدمه حاضر در این دو شناور مصاحبه های متعددی صورت پذیرفته ، داده های اطلاعاتی از رادار بندر و دو شناور استخراج و چندین جلسه هماهنگی میان نیروی دریایی نروژ ، آژانس سیاست گذاری دریایی در بخش دفاعی نروژ ، پلیس دریایی صورت گرفته است ، مضاف براین ، داده های بدست آمده از پل فرماندهی فریگیت نروژی نیز بازیابی و در حال پردازش است . بدین ترتیب اداره بررسی حوادت نروژ (AIBN) فرآیند جمع آوری اطلاعات را با هدف بررسی سلسله وقایع منجر به این حادثه را در دستور کار خود قرار داده و این به تیم بررسی کمک خواهد کرد تا به فرضیات موجود در خصوص چگونگی این رویداد ، پاسخ دهند . با این حال ، ارائه یک نظر قطعی برای این حادثه ، بسیار زود بوده ، چرا که مصاحبه های بیشتری برنامه ریزی شده و تیم های میدانی در حال بررسی لاشه این فریگیت هستند . نیروی دریایی نروز نیز به اداره بررسی حوادت نروژ (AIBN) اطلاع داده که یک تحقیق درون سازمانی را در مورد این حادثه آغازخواهد نمود و پس از اتمام ، داده های بدست آمده با این تیم تحقیق به اشتراک گذاشته خواهد شد . بدلیل پوشش رسانه ای گسترده این حادثه ، سخنگوی اداره بررسی حوادت نروژ (AIBN) اعتقاد دارد که هدف از این تحقیقات ، مرور زنجیره رویدادها ، شامل تمامی عوامل موثر در بروز این حادثه است . نتایج این تحقیقات نیز در نهایت به پیشنهاداتی برای افزایش سطح ایمنی دریایی در دو حوزه نظامی و غیر نظامی منجر خواهد شد . به اعتقاد وی ، این حادثه ماهیت بسیار پیچیده ای داشته و بالتبع زمان و منابع سرمایه ای قابل توجهی را برای روشن شدن همه ابعاد ، می طلبد . به اعتقاد ناظران ، درصورتی که ظرف 12 ماه به نتیجه مشخصی منتهی نگردد ، اداره بررسی حوادت نروژ (AIBN) یک گزارش اولیه را در خصوص این حادثه درا ختیار همگان خواهد گذاشت . منبع صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9 حالا برسیم به شما .... 1- براساس اطلاعات منتشر شده ، همه 137 خدمه ناو نجات یافته اند و کسی کشته نشد . حالا برید بررسی کنید در قضیه دماوند چند پایور نیروی دریایی ارتش شهید شدند ؟؟ 2- حادثه دماوند در یک دریای بسته ( یا نیمه بسته ) اتفاق افتاده و حادثه فریگیت نروژی در یک بندر متصل به دریای آزاد ( دریای شمال که شدیدترین جریانات آب و هوایی نیم کره شمالی زمین را دارد ) 3- هر زمان در جمهوری اسلامی ، نهادهای مستقل از دولت یا نهادهای نظامی ، بررسی حوادث اینچنینی ( نظیر NTSB در حوزه حمل و نقل و یا همین مورد اخیر AIBN در نروژ ) تشکیل شد و به دور از حواشی ، موفق شد علت اصلی حادثه را اعلام کند ، بنده در خدمت شما برای پس گرفتن همه تحلیل ها در پست مورد نظر جنابعالی هستم . 4- از دست رفتن یک شناور رزمی چند میلیارد تومانی برای ما چیزی در حد یک فاجعه است ( دلایل ان هم کامل مشخص هست ) ولی برای همین کشورهای مورد نظر ، جایگزینی یک شناور ، تقریبا" و به نسبت فاجعه محسوب نمیشود ، چون زیرساختهای اقتصادی آنها ، هزینه لازم را تامین خواهد کرد ، مضاف براینکه ، نروژ از اعضای ناتو هست و تا جایگزینی ، مشکلی برای تامین امنیت خودش ندارد 4- احیانا" میلیتاری را با بخش کامنتهای مشعشع خبرگزاری های داخلی اشتباه نگرفتید ؟؟؟ 5- احیانا" کسی از دوستان اطلاع دارد که بالاخره علت اصلی حادثه کشتی " سانچی " ( با 32 شهید ) سقوط توپولف-154 در خرم آباد ( 119 شهید ) بر خورد سوخو-24 نیروی هوایی به توپولف ایران ایر تور( 119 مسافر ، 12 خدمه ،و 2 خدمه سوخو ) سقوط یاک-40 وزیر وقت راه ( مرحوم دادمان ) ( 25 شهید ) ، سقوط فالکن سپاه ( 12 شهید ) سقوط جت استار نیروی هوایی( 11 شهید ) برخورد هرکولس ارتش به شهرک توحید ( 94 شهید ) ، سقوط IL-76 سپاه در کرمان ( 45 شهید لشکر 14 ثار... کرمان ) ، حادثه قطار نیشابور و.... مشخص شده ؟؟؟؟؟ 6- به جای این کنایه زدن ها ، وقت بگذارید ، بررسی کنید که کشورهای دیگر ( فارغ مشخصات مورد نظر شما ) وقتی با یک حادثه روبرو میشوند ، چه کار می کنند تا این حوادث تکرار نشود .

ناکام !!!!!!!!! "به مناسبت هفتم آذر ، روز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در خصوص شناورهای رزمی کلاس اسپرانس ( کلاس کید / کوروش ) صحبتهای ضد و نقیض فراوانی منتشر شده ، با این حال ، جالب هست که ماجرای خرید این شناورهای بسیار پیشرفته ( در زمان خود ) را از زبان فرمانده وقت نیروی دریایی ( دریابان کمال حبیب اللهی ) هم رصد کنیم : "در مورد خرید اسلحه ، متاسفانه مواقعی پیش می آمد که کشتی یا بالگردی خریداری میشد و بعد مجبور بودیم برای این تجهیزات ، استراتژی درست کنیم . یعنی درست قضیه معکوس بود . نمونه اش شاید خرید کشتی های کلاس اسپرانس بود . این کشتی های 500 میلیون دلاری ، شاید یکی دوتا برای کنترل اقیانوس هند کافی بود ولی نه 8 فروند ، روی همین اصل مجبوریم شدم ، دوتایش را کم کنم و قیمت هر کدام را که پانصد میلیون دلار بود را با ناتو صحبت کردم ، با آلمانی ها و هلندی ها که ناوشکن های ناتو را تولید می کردند که در کلاس پایین تری از اسپرانس قرار داشتند ولی با همان سیستم ها و سلاح ها و قدرت آتش ، چیزی در حدود 55 میلیون دلار برای نیروی دریایی هزینه داشت .................... " منبع : تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد ، مصاحبه با دریابان حبیب اللهی

JF-17تندر پارسی !!!!! آیا نیروی هوایی ایران پس از 4 دهه به جت رزمی جدیدی مجهز میشود ؟؟ تهران : بر مبنای اخبار غیر محتمل منتشر شده ، ارتش ایران قصد دارد برای بازسازی سازمان رزم نیروی هوایی و جایگزینی جتهای آمریکایی اف-14 ( این اشتباه را یک مرتبه نیروی دریایی امریکا مرتکب شد ، احتمالا ما دچار این وضعیت ، البته بالاجبار نخواهیم شد . م ) و فالکروم های خریداری شده از اتحاد شوروی سابق ، جنگنده مشترک چینی – پاکستانی JF-17 را به موجودی خود اضافه کند . به اعتقاد یکی از کارشناسان نظامی ، افسران ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی !!!!!! ( ظاهرا این کارشناس هنوز قادر نیست یونیفرم نیروی دریایی ارتش را از یونیفرم سبزرنگ سپاه تمییز دهد . م ) در جریان بازدید از نمایشگاه IDEAS 2018 قراردادی را برای خرید تعداد نامشخصی جت رزمی JF-17 با این کشور به امضاء رسانده اند . این کارشناس نظامی از قول یکی از افسران ارشد سپاه ( IRGC) نقل قول نموده که این هواپیما از سال آینده بتدریج وارد ناوگان نیروی هوایی خواهد شد .( ظاهرا این تحلیلگر محترم ، مشخص نکرده که این قرارداد برای تجهیز IRIGC.AF بسته میشود یا برای نوسازی ناوگان IRIAF . م. ) تصویر بازسازی شده است ایران مدتهاست که بدنبال جایگزینی مطمئن برای جتهای فرسوده نسل سوم خود است و پس از چند دهه مشکلات عدیده فنی و مالی ، اکنون تلاش می کند تا نیروی هوایی خود را از نو سازمان داده و به فناوری جدید مسلح سازد . با این حال ، اندکی قبل !!!!! ایران شمار نامشخصی از جتهای رزمی SU-30SM را به روسیه سفارش داد ولی با اعمال نفوذ ایالات متحده و چند کشور اروپایی ، این معامله صورت نپذیرفت . به اعتقاد این تحلیلگر نظامی ، JF-17 گزینه مناسبی برای نیروی هوایی ایران محسوب میشود و احتمالا قراردادی برای فروش این نمونه در اینده به امضاء طرفین خواهد رسید . جت رزمی JF-17 یک جنگنده چند ماموریته بشمار می آید که بصورت مشترک توسط شرکت هواپیما سازی پاکستان ( PAC) و شرکت هواپیماسازی چنگدو (CAC) طراحی ودر خط تولید قراردارد . پی نوشت : حداقل برمبنای شواهد فعلی ، این تحلیل را نمیشود بر واقعیت منطبق دانست ، مگر اینکه اتفاق تازه ای در شرف وقوع باشد !!!!!!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

خبر خوبی هست http://www.military.ir/forums/topic/30166-چنگال-های-جدید-تل-آویو/?do=findComment&comment=517837

زره پوش چرخدار ضد شورش BPDM توسعه دهنده : "NGO "Boom" Tula ایده اولیه طراحی و توسعه این زره پوش چرخدار روسی ، به شکل ویژه برای محافظت از پایگاه های موشکی ثابت و همچنین اسکورت سکوهای متحرک شلیک موشکهای استراتژیک ارتش روسیه فدرال صورت پذیرفت که به شکل طبیعی ، توجه بیش از اندازه روسها در بالابردن ایمنی این سایتها را به نمایش می گذاشت . پیکربندی اصلی این سخت افزار ، از سال 1999 و براساس نفربر چرخدار BTR-80 آغاز گردید . بااین وصف بدلایل نامشخصی ، این برنامه متوقف و توسعه یک گونه پیشرفته تر با شناسه "Typhoon-M" از روی نمونه BTR-82 در یک بازه زمانی 5 ساله ( 2012-2007) در دستور کار قرار گرفت . هر چند بدلیل قابلیتهای فراتر از انتظار ، شرکت غیردولتی "Boom" از ابتدای سال 2011 بطور کامل پروژه را با شناسه BPDM دردست گرفت . در اوت سال 2013 ، وزارت دفاع روسیه به شکل رسمی اعلام نمود که نخستین نمونه عملیاتی از خودروی رزمی BPDM Typhoon-M وارد سازمان رزم لشکر موشکی گارد شده و بتدریج آموزشهای اضافی برای آشنایی پرسنل حفاظتی و همچنین واحدهای ضد خرابکاری ارائه خواهد شد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

لشکر مخلص خدا سی و نهمین سالگرد تشکیل بسیج مستضعفین ( 5 آذر 1358) ، شجره طیبه ای که بدست حضرت امام (ره) برای پاسداری از انقلاب اسلامی ایجاد شد .

تاکتیک ( 3 ) - رخنه (نفوذ ) براساس تعاریف استاندارد ، تاکتیک رخنه ( نفوذ ) ، یکی از روشهای دستیابی واحدهای تکور به عقبه دشمن بدون روبرو شدن با ساختار و شبکه دفاعی از پیش آماده آن بشمار می آید . در این تاکتیک پوششی ، واحدهای مهاجم ، با شناسایی ضعیف ترین نقطه دفاعی حریف و تمرکز بخش محدودی از عناصر رزمی موجود ، یک ضربه شدید را با هدف درهم شکستن شبکه دفاعی نیروی مدافع ، وارد نموده و با هدف قطع راه عقب نشینی ، عقبه دشمن را در اختیار می گیرند . با این وصف ، اجرای موفقیت آمیز تاکتیک رخنه ( نفوذ ) در تمام حالات ، نیازمند استفاده کامل از اصل غافلگیری ( با هدف جلوگیری از کشف سمت اصلی تهاجم ) و خودداری از هر گونه درگیری ، قبل از وارد کردن ضربه اصلی خواهد بود . با این حال ، از آنجایی که نیروی مورد استفاده برای اجرای این تاکتیک ، در مقایسه با یک تک جبهه ای ، محدود بشمارمی رود ، اجرای این تاکتیک در شرایط طبیعی ، به ندرت می تواند باعث فروپاشی کامل خط دفاعی دشمن گردد ، به همین دلیل ، فرمانده میدان می بایست از این تاکتیک در ترکیب با سایر مانورهای رزمی ، استفاده نماید . در یک برآورد جامع ، تاکتیک نفوذ ، بیشتر در زمین هایی با طبیعت خشن که موجب کاهش دید مدافع و بالتبع کاهش آتش می گردد ، با موفقیت بیشتر همراه است . پی نوشت : شاید برجسته ترین مثال استفاده از تاکتیک رخنه ، عملیات خیبر ( اسفند 1362) در جزایر مجنون جنوبی و شمالی محسوب میشود که علیرغم غافلگیری و موفقیت اولیه ، بدلایل مختلف ، به اهداف نهایی طراحی شده دست پیدا نکرد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

بازگشت جامبو به یاری خداوند متعال و با تلاش متخصصین نیروی هوایی ارتش ایران، هواپیمای 113 به وطن بازگشت. چندی پیش در رسانه های عبری خبری مبنی بر زمینگیری این هواپیما در فرودگاه دمشق بدلیل حملات جنگنده های اسرائیلی و بمباران این فرودگاه منتشر شد و برخی بازگشت این هواپیما را به کشور محال می‌دانستند! این هواپیما که به سفارش نیروی هوایی متولد شد، نخستین پرواز خود را 41 سال پیش و به عنوان 315مین از اولین 747 تولید شده، انجام داد. بازگشت این پرنده گواهیست بر توانمندی بی نظیر متخصصان در تعمیر و نگهداری هواپیماهایی که با این قدمت و شرایط تحریم، تماشای آنها در آسمان غیرممکن به نظر می‌رسد. پی نوشت : باید یک خسته نباشید جانانه به بچه های فنی نیروی هوایی گفت که این چنین ناوگان را سرپا نگه داشتند 2- به منافذ روی بدنه دقت کنید ، علی الظاهر انفجار در فاصله مشخصی صورت گرفته که این تعداد ترکش نصیب این جامبو 40 ساله شده !!!

سطح مقطع راداری با پیشرفت فناوری ، سطح مقطع راداری (RCS) یک هواگرد نظامی ، دیگر تناسبی با اندازه هواگردها نداشت . در نمودار فوق ، ابعاد هواگردهای رزمی شرقی و غربی در یک مقیاس ثابت ، به تصویر کشیده شده است ، اما همانطور که مشاهده می شود ، سطح مقطع راداری ، به شکل پیوسته ، از بمب افکن B-52 بتدریج کاهش می یابد تا به نخستین بمب افکن پنهانکار تاریخ هوانوردی برسد.

سلام علیکم طرح مفهومی گونه مشتق شده بومی ریز پهپاد پردیکس هواپایه یا زمین پایه برای محافظت از اهداف حیاتی در مناطق متراکم شهری الزامات : 1- تشخیص سمت و جهت اصلی حمله 2- وجود زیرساختهای مناسب برای حمل ریزپهپادها ( طیف متنوعی از پیکربندی ها از پرنده های باری نظیر هرکولس ، جتهای رزمی و پهپادها تا لانچرهای ثابت یا متحرک زمین پایه ) // اولویت با بخش هواپایه پی نوشت : 1- این طرح مفهومی صرفا برای مناطق شهری با تراکم بالای جمعیتی است تا تلفات غیر نظامی به حداقل ممکن برسد .( اهداف مستقر در محیط های غیر شهری نیازمند شیوه متفاوتی است ) 2- بدلیل محدودیت فضای طراحی شده ، جهت حمله موشکهای کروز از 3 سمت در نظر گرفته شده ( که در شرایط واقعی احتمال حمله بصورت 360 درجه نیز وجود دارد ) 3- پیش فرض ، ایجاد یک پوشش برای رینگ آخر دفاعی است تا احتمال اصابت به کمترین تعداد کاهش پیدا کند ( به 0 احتمالا نخواهد رسید ) 4- پیشاپیش از نقد و نظرات دوستان استقبال میشود

زبانه آتش اژدهای شرق جهش توانمندی های J-20 با اضافه شدن گزینه سوخت گیری هوایی برای وارد کردن ضربه های موثر به اهداف راهبردی در آسیای شرقی پس از نمایش پروازی اخیر جنگنده جی-20 و رصد قابلیتهای مانورهای پروازی در کنار انتشار خبر مسلح شدن این جت رزمی چینی به موشکهای PL-15 که در نمایشگاه هوایی ژوهای 2018 صورت پذیرفت ، نیروی هوایی ارتش چین در جریان یک برنامه خبری اعلام نمود که این نیرو احتمالا" قصد توسعه توانمندی های ضربتی خود را در آینده نزدیک دارد . مفسران نظامی معتقدند که نیروی هوایی این کشور برنامه ریزی گسترده ای برای تجهیزاین جت رزمی به یک میله سوخت گیری هوایی (refuelling probe) در دست اقدام دارد تا برد و پایایی رزمی جی-20را افزایش دهد . به گفته این ناظران ، این میله سوخت گیری جدید ، جمع شدنی بوده و در سمت راست کابین خلبان قرار میگیرد تا اطمینان حاصل آید بازتاب راداری هواپیما در زمان سوخت گیری ، در حداقل ممکن قرار داشته باشد . این امر به شکل قابل ملاحضه ای ماندگاری جنگنده در ماموریتهای رزمی طولانی ، که نیازمند حضور تانکرهای پرنده است را افزایش می دهد و این مساله به شکل طبیعی نقش تهاجمی جتهای جی-20 را برای اجرای ماموریتهای ضربتی ، خارج از سواحل چین پررنگ تر می نمایاند . جت چینی جی-20 ، بعنوان یک جنگنده نسل پنجم برتری هوایی ، هم اکنون در کنار همتای آمریکایی اش ( اف-22 رپتور ) ، بدلیل ظرفیت حمل سوخت داخلی قابل توجه ، یکی از چند جت برد بلند در این نسل بشمار می آید ، چنانکه گمانه زنی های نشان میدهد که به احتمال زیاد ، شعاع رزمی آن به فراتر850 کیلومتر برسد . براساس اطلاعات در دسترس ، وجود پارامترهایی نظیر ارتفاع عملیاتی بالا ، تسلیح این پرنده به موشکهای برد بلند ، مانورپذیری فوق العاده ، استفاده از حسگرهای پیشرفته و همچنین برخورداری از خصوصیات پنهانکاری ، این پیکربندی شرقی را به یک گزینه ایده آل برای ماموریتهای هوا به هوا تبدیل کرده است . بنابراین ، با توجه به شباهت بسیار زیاد به فلسفه طراحی رپتور ، جنگنده چینی نیز تواند به یک گزینه مطلوب جهت اجرای ماموریتهای ضربتی در برد بلند برای نیروی هوایی چین و کاربران احتمالی آن تبدیل گردد ، هرچند ترکیب مزیتهای برتری هوایی این جت در کنار استفاده از جتهای مشابه نظیر J-16 ، می تواند کارآمد تر به نظر برسد . اما در حالی که رپتور ، از ابتدا توانمندی راهبردی سوختگیری هوایی را دارا بود ، و این خود ، کلید اصلی نیروی هوایی ایالات متحده برای حمله به عمق دفاع چین در سراسر محیط اقیانوس آرام محسوب می گردید ، اضافه شدن این قابلیت به جنگنده چینی ، نشان می دهد که چین بطور فزاینده ای بدنبال توسعه توانمندی های تهاجمی خود بر علیه ایالات متحده ، ( بر خلاف گذشته که صرفا" توسعه توانمندی های تدافعی در دستور کار قرارداشت.م ) است . نمایش توانمندی جدید برای جی-20 ، همزمان با انتشار گزارشهایی مبنی بر عزم راسخ چین برای تقویت توانایی های تهاجمی خود در شرق آسیا ، نشان میدهد که استراتژیستهای چینی بتدریج از تمرکز شدید بر توسعه توانمندی های تدافعی خود دست کشیده و متناسب با تهدیدات جدید ، راهبرد خود را نیز تغییر داده اند . به گفته کارشناسان نظامی ، به احتمال بسیار زیاد ، این روند با گسترش ناوگان تانکرهای سوخت رسان بومی با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت و این خود به مثابه یک سرمایه گذاری اصولی برای برنامه اصلی نیروی هوایی چین که همانا ، اعزام واحدهای رزمی خود به ماوراء اقیانوس آرام است ، خواهد بود . ناوگان جتهای جنگنده چین ، پس از تغییر استراتژی ارتش این کشور ، به کوچکترین تعداد ممکن ، کاهش پیدا نمود و هم اکنون استخوان بندی آن از جتهای دو موتوره ، سنگین و برد بلندی نظیر سوخو-27 و مشتقات بومی آن ( J-11B و SU-35) تشکیل شده است . با تثبیت این جتهای روسی در سازمان رزم نیروی هوایی چین ، ورود جی-20 ، توانمندی های مشابه اما با فناوری پیشرفته تر را در اختیار این نیرو خواهد گذاشت و ترکیب این دو موجب می شود تا PLA ( نیروی هوایی چین ) در صورت پشتیبانی همه جانبه از سوی ناوگان سوخترسان ، پس از کسب برتری هوایی توسط جی-20 ، حملات عمقی موثری را با استفاده از ناوگان سوخو-27 به اجرا گذارد . در مقابل نیروی هوایی و دریایی ارتش ایالات متحده از اواسط دهه 70 میلادی برای کاهش هزینه های رزمی بتدریج با کنار گذاشتن جتهایی نظیر اف-14 تامکت ، به جتهای سبک تر با قابلیت پرواز در ارتفاع پایین و مهمات محمول بیشتر نظیر اف-35 ، اف-16 و اف-18 که بطور برد رزمی کمتری دارند ، روی آورد که این نیز به نوبه خود ، افزایش وابستگی به سوخت گیری هوایی را درپی داشت . =============== 1- خوب هست به این جمله با دقت بیشتری نگریسته شود ، بویژه زمانی که قصد داریم ناوگان دریایی را به اقیانوس آتلانتیک اعزام کنیم . به گفته کارشناسان نظامی ، به احتمال بسیار زیاد ، این روند با گسترش ناوگان تانکرهای سوخت رسان بومی با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت و این خود به مثابه یک سرمایه گذاری اصولی برای برنامه اصلی نیروی هوایی چین که همانا ، اعزام واحدهای رزمی خود به ماوراء اقیانوس آرام است ، خواهد بود " منبع با اندکی تصرف و تلخیص صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

مُشت آهنین حزب ا.... تهدید جدی برای رژیم عبری با مسلح شدن حزب ا... لبنان به موشکهای کروز P-800 ناظران و تحلیلگران نظامی براین اعتقاد هستند که واحدهای رزمی حزب ا... لبنان موفق به دریافت و عملیاتی نمودن جنگ افزارهای پیشرفته از منابع متنوعی نظیر روسیه و کره شمالی ( و به احتمال بسیار زیاد جمهوری اسلامی ایران . م ) شده اند که توانمندی های رزمی آنها را از زمان جنگ با IDF به سال 2006 بسیار افزون تر نموده و این برای یک نیروی نظامی غیر کلاسیک ، به مثابه یک جهش نامتعارف بحساب می آید . این دسته از کارشناسان نظامی معتقدند که یکی از چند سیستم تسلیحاتی که در اختیار این مجموعه قرار گرفته ، سامانه تسلیحاتی موشکی P-800 Oniks است که بعنوان یک پیکربندی نظامی محصول روسیه ، از سال 2002 وارد خدمت عملیاتی در سازمان رزم ارتش روسیه شد و یکی از قدرتمندترین موشکهای کروز حال حاضر در بازارهای تسلیحاتی بشمارمی آید . این موشک روسی که از یک پیشرانه رمجت بهره می برد ، پس از شلیک با سرعتی در حدود 2.5 برابر سرعت صوت بسوی هدف حرکت کرده و با در اختیار داشتن قابلیت مانور بالا ، به تقریب از همه فاکتورهای لازم برای ایراد خسارت های شدید و دقیق برخوردار است . بااین وصف ، بر خلاف بسیاری از موشکهای موجود که سرعت نهایی آنها در فاز ترمینال پدیدمی آید ، پی -800 در تمام مسیر پروازی خود با حداکثر سرعت عمل می کند و همین امر ، شانس رهگیری و انهدام آن را حتی با شناسایی به موقع محل شلیک یا لانچر بشدت کاهش می دهد . براساس اطلاعات موجود ، فلسفه طراحی این موشک به گونه ای بوده که می توان آن را در طیف متنوعی از برد های مورد نیاز شلیک نمود و مضاف بر آن ، بدلیل وجود قابلیت "fire and forget " ( شلیک کن / فراموش کن ) به راحتی و باحداقل آموزش می توان از آن استفاده نمود . علاوه براین ، وجود این مزیت (fire and forget) موشک نیازی به هدایت مستمر نداشته و به کاربر اجازه میدهد تا پس از شلیک بسرعت موقعیت خود را تغییر دهد . در کنار این موارد ، موشک مورد استفاده در این سیستم ، مسیر بالستیکی متفاوتی را بسته به نوع هدف می تواند طی کند تا جایی که گفته میشود پس از خروج از ریل لانچر ، تا ارتفاع 14 کیلومتری نیز اوج گرفته و یااینکه با دنبال کردن مسیر پروازی "سینه مال " ( در نزدیکی سطح آب .م) قابلیت شناسایی را برای مدافعان دشوار نماید . با این حال ، موشک پی-800 به شکل خاص برای حمله به شناورهای سطحی طراحی شده و گونه های صادراتی آن نزدیک به 300 کیلومتر برد دارد و این ویژگی ، اهداف بسیار متنوعی را فراتر از آبهای ساحلی لبنان و به شکل بالقوه ، شناورهای نیروی دریایی اسراییل که طبق روند استاندارد گذشته ، یک عنصر مهم بعد از نیروی هوایی برای پشتیبانی آتش از عملیات نیروی زمینی محسوب می شوند را در دسترس حزب ا... قرار خواهد داد و این بطور مستقیم یک کارت برنده بسیار مهم برای جبران ضعف سازمان رزم حزب ا... در دریا خواهد بود . در مجموع ، سطح بالای قابلیتهای این موشک نظیر برد زیاد ، مسیر پروازی بسیارپایین ( 1.5 متر از سطح ) به همراه وجود زیرسامانه های جنگ ضد ضد الکترونیک پیشرفته ( ECCM) موجب می شود تا معادلات نظامی در یک جنگ احتمالی بطور کامل تغییر کند . در سطح استراتژیک ، پیامدهای دستیابی احتمالی حزب ا.. به موشکهای پی-800 ، بویژه اختلافات جدید میان لبنان و رژیم عبری بر سر مالکیت ذخایر گازی زیر سطحی در سواحل مدیترانه بسیار جدی به نظر میرسد ، بدین معنی که با عملیاتی شدن این سامانه های رزمی ، عملا" چالش جدیدی برای نیروی دریایی اسراییل بوجود آمده و توانایی این نیرو برای محافظت از تاسیسات نظامی و غیر نظامی درصورت وقوع یک بحران بشدت تضعیف شده است . علاوه براین ، در حالی که سامانه های دفاعی IDF برای مقابله با موشکهای نسبتا" ابتدایی ، کم سرعت شبه نظامیان حماس نیز به چالش کشیده شده است ، طبیعتا توانمندی دفاع در برابر موشکهای کروز مافوق صوت به یک مساله جدی تبدیل خواهد شد . طبق اطلاعات موجود ، پی-800 به یک سرجنگی 300 کیلوگرمی مسلح میشود و به اندازه کافی قدرتمند است که طیف متنوعی از اهداف دریایی تا نفوذ به مقرهای فرماندهی محافظت شده و اهداف راهبردی را از میان بردارد . با توجه به اینکه طراحی این موشک عمدتا" برای مقابله با "ناوگروه های هواپیمابر" صورت گرفته ، طبیعتا" مشکلی برای انهدام شناورهای کوچکتر توسط این سیستم وجود ندارد و شلیک هر تیر از این موشک ، حداقل یک فروند از شناورهای نیروی دریایی اسراییل را از گردونه عملیات خارج خواهد نمود . از سویی دیگر، بخش قابل توجهی از توانمندی های تهاجمی نیروی دریایی اسراییل ، از زیرسطحی های دیزلی پیشرفته آلمانی تشکیل شده که اثر بخشی موشکهای فوق الذکر را به تقریب محدود خواهد کرد ، بویژه اینکه حزب ا.. تا امروز فاقد توانمندی های شناخته شده برای مقابله با زیرسطحی های عبری است . حال سئوال اینجاست که آیا این سیستم موشکی می تواند قابلیت حمله به اهداف زمینی را همانند حمله به اهداف دریایی ، به نمایش گذارد یا خیر و در صورت مثبت بودن جواب ، آیا راکتور هسته ای دیمونا می تواند به یک هدف مشخص برای موشکهای حزب ا... تبدیل شود یا خیر ...!!!!! با توجه به حضور قابل توجه حزب ا... در سوریه و نقش پراهمیت واحدهای رزمی این گروه در دفاع از دولت سوریه و افزایش تجارب نظامی ، تسلیح حزب ا... به جنگ افزارهای جدید ، خطر بالقوه دیگری را برای اسراییل بوجود خواهد آورد و این موضع IDF و متحدان فرا منطقه ای اش را بشدت تضعیف خواهد کرد. منبع : با اندکی تصرف و تلخیص P-800 Oniks in Lebanon; Hezbollah’s Deadly Russian Cruise Missiles a Major Threat to Israel صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام وقت شما بخیر علت نامگذاری این پست ها با تیتر " تجارب دیگران " همین هست که قضاوت یکطرفه ای که روی تحلیل های مربوط به توان دفاعی ما سایه انداخته ، جای خودش را به تحلیل هایی با منطق نظامی واقع بینانه تری بدهد .

جنگ روبوتیک به شیوه عبری روبات رزمی با قابلیت مانور بالا برای IDF تل آویو : وزارت دفاع رژیم عبری به شکل رسمی اعلام نمود که دپارتمان توسعه تسلیحات و زیرساختهای فناورانه این مجموعه مراحل طراحی و تکمیل سامانه روبوتیک موسوم به Sahar را به اتمام رسانده است . براساس اطلاعات منتشر شده ، سامانه جدید Sahar یک خودروی روبوتیک خودکار زمینی است که که بصورت مشترک توسط IAI و دپارتمان توسعه سلاح های وزارت دفاع قرار است در خط تولید قرار گیرد . این سامانه رزمی جدید ، قابلیت اجرای طیف متنوعی از ماموریتهای رزمی ، با تمرکز بر خنثی سازی مواد منفجره را دارد و به اعتقاد برخی کارشناسان ، یک طرح پیشرو برای بکارگیری نسل جدیدی از سیستم های بدون سرنشین زمینی محسوب می گردد . این سامانه جدید از سه بخش مجزا تشکیل شده که بخش نخست آن شامل یک پیکربندی روبوتیک 6 تنی است که قابلیت اجرای عملیات در کنار یک خودروی زرهی ( محل استقرار کاربر . م ) و یا عملیات بصورت خودکار و بدون دخالت عامل انسانی را خواهد داشت . بخش دوم ، زیرسیستم های محمول این سامانه شامل ابزارهای سنجشگر ، دوربین های هوشمند ، حسگرهای لیزری ، اسکنرها و یک رادار مینیاتوری است که بواسطه عملکرد این مولفه ها قرار است تا بر پیچیدگی ای رزم شهری غلبه نماید . مولفه سوم ، فلسفه طراحی این سیستم جدید است که توانایی ارسال هشدار موقعیت های خطرناک برای عناصر رزمی حاضر در صحنه نبرد را داراست . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، این سامانه جدید ، یکی از پیشرفته ترین سیستم های تسلیحاتی روبوتیک است که تاکنون معرفی شده و نشان دهنده تمرکز IDF برای توسعه قابلیتهای تسلیحاتی مبتنی بر سیستم های بدون سرنشین زمینی ، هوایی و دریایی است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بدون شرح !!!!!!!!!!!!!!! متن زیر ، بخشی از نریشن شهید آوینی در سری مستند "روایت فتح " ( دفتر سوم / علمدار ) هست ، دقت کنید که این مستند در اواسط دهه 70 شمسی تولید و پخش شده و پیش بینی و متن عجیبی هست .... "یادگار شهید حسین خرازی ، پسری است که پس از شهادت پدر به دنیا آمده و نامش را آنچنان که وصیت کرده بود ، "مهدی" گذاشتند ... "مهدی جان ، پیش از آنکه تو بزرگ شوی که اسلحه بدست بگیری و عَلَم پدر شهیدت را برداری ، "نجف و کربلا" آزاد شده است ، اما این قرن ، قرنی است که حق در آن به حاکمیت خواهد رسید ... آینده در انتظار توست ......................