سلام و عرض ادب خدمت دوستان و همراهان میلیتاری پهپاد فطرس که در حجم و چینش تسلیحات رشد قابل توجهی نسبت به رزمان رونمایی اولیه نشون میده . این سلاح هوا پرتاب تیره رنگ داخل تصویر پایین چی هست ؟ داده نمای قبلی فطرس پهباد مهاجر 6 که تو بحث حجم تسلیحات رشد 2 برابری کرده . اما کرار این پهپاد سکوی پرتاب قابل توجهی داره که سادگی طراحی ، ساخت ( با پروفیل فولادی ) و حتی استفاده درونش موج میزنه . چیزی که تو تصاویر مشخصه اینه که این سکو یه سکوی زمینی و 3 پایه هست و اون پایه ها دارای جک پیچی هستن که بصورت مکانیکی و دستی تنظیم میشه . همینطور اگه به قسمت انتهایی اون دقت کنیم ، میبینیم که برای تنظیم شیب سکو دارای 2 عدد جک هیدرولیک عادی هست . برای اینکه موقع شلیک تنظیم زاویه ی تنظیم شده بههم نخوره 2 عدد لوله ی که به صورت کشویی هستن به قسمت جلویی سکو اضافه شده که به نظر توخالی هستن و در قسمت میانی اونها یک بست مانند پیچی وجود داره که قبل از تنظیم زاویه ی سکو اون رو باز و یا در اصطلاح شل میکنن و بعد از تنظیم زاویه هم ، اون رو میبندن تا سکو تو اون زاویه قفل بشه . تصویر سکو از جلو ( هر چقدر گشتم تصویر مناسبی که شخصی داخلش حضور نداشته باشه پیدا نکردم _ عذر خواهی ! ) نکته ی جالب این ماجرا ، استفاده ی همون سکوی زمینی بعنوان سکوی پرتاب متحرک بوده که روی کفی تریلی نصب شده . البته این سکوهای متحرک رو روی کشنده _ تریلی های خیلی عادی سوار میکردن تا جلب توجه هم نکنه ( احتمالا این نصب در محیط عملیاتی صورت میگرفته ) . در اینجا کشنده ی چینی خوشنام !!! هوو رو داریم و کامیون پشتیبانی باربند چوبی سری 1924 یا 2624 رو که دارای کمپرسور هوای فشرده ی چندهزار لیتری هست . البته این سکو های متحرک ( کفی تریلی ها ) از بعد تعداد پرتابگر رشد کردن و به تعداد 3 سکو رسیدن . از سادگی نصب اگه بگم ، میتونید به کفی تریلی تصویر پایینی دقت بفرمایید و ببینید که اون سکو طوری جور دراومده !!! که 2 عدد از پایه های تنظیم روی هوا موندن !!! و بدین ترتیب قسمت انتهایی سکو روی شاسی خود سکو و روی کف تریلی نشسته . پایه ی سوم رو اما روی کفی تریلی قرار دادن تا با اون زاویه ی پرتاب سکو رو بتونن راحت تنظیم کنن .و برای مهار سکو از مجموعه ی جغجغه _ سیم بکسل مهار بار کفی تریلی استفاده شده ، به شکلی که میشه دید که سیم بکسل اون مجموعه از روی شاسی سکو در قسمت جلو و عقب سکو رد شده و محکم شده . البته میتونید تو این تصویر به جک هیدرولیکی تنظیم زاویه ی سکو ، کنار سکو دقت کنید که تقریبا به لحاظ عملکرد میشه به جک هیدرولیکی خودروهای باری تشبیهش کرد . البته درون نمایشگاه پهبادی وزارت دفاع نکته ی ارزشمندی وجود داشت و اون رونمایی غیر رسمی از سکوی پهبادی اختصاصی کرار بود که دارای تعداد 3 عدد سکو بود که به نظر گردان هم هستن تا بتونن سکو رو احتمالا به صورت بارگیری شده با پهباد به منطقه ی عملیاتی منتقل کنن و همینطور دارای چادر جمع شونده با پوشش ضدآب هست تا هم محموله ی اون رو حفظ کنه و هم پوشش استتاری شبیه به کشنده های تجاری _ چادری برای اون به نمایش بگذاره . در مورد سلاح های قابل حمل توسط کرار هم بحث اس دی بی ها مطرح بود و شد . به نظر اس دی بی مورد نظر شبیه به جی بی یو 39 بویینگ هست که در نمونه ی وطنی سطوح دم به نظر یکمقداری متفاوت هست . امیدوارم همانند بمب بالابان برای " این بمب فعلا بی نام " هم نام جالب توجهی ارائه بشه . نام پیشنهادی میتواند قوش ، شاهین ( شاهین ها دارای اسامی متنوعی هستند که بالابان متعلق به یکی از آنهاست ) ، لاچین و یا ... باشه . با کمی جستجو و خلاقیت ، همینطور با توجه به کاربرد تسلیحات مورد نظر میتونیم نامهای مناسبی برای تسلیحات جدید پیدا کنیم و اختصاص بدیم . https://eafworld.com/falcon-bird/

سلام بر دوستان تو این رونمایی های اخیر به یک نکته ای برخوردم، مدلی جدید از کرار با موتور بزرگتر و کمی تغییر یافته. http://uupload.ir/files/0utw_sketch-1598383242814.jpg قرمز، بوستر راکتی بزرگتر برای احتمالاً وزن بیشتر پهپاد خاکستری، خروجی موتور جت بزرگتر سبز، بخش بالایی موتور بزرگ تر شده که احتمالاً مخزن سوخت هست. ضمن اینکه به نظر میاد بالچه های عمودی دو طرف باریک تر شدن. لازمه بگم خیلی به این عکس نگاه کردم، به نظر این حقیر اثر پرسپکتیو نیست و واقعاً بزرگتر شده مدیران اگر صلاح دونستن به گالری انتقال بدن.

چین اخیرا یک بمب سرشی سنگین به نام Tianlei 500 را با موفقیت ازمایش کرده است این بمب برای هدف قرار دادن باند فرودگاه ها و از کارانداختن انها طراحی شده است به همین منظور این بمب 500 کیلوگرمی 240 بمب شدید الانفجار را در خود جای داده است.این بمب حداکثر 60 کیلومتر برد دارد و میتواند مساحتی بالغ بر 6000 متر مربع را الوده نماید در اصل از 240 بمب کوچک ان علاوه بر نابودی تاسیسات وهواپیماهای دشمن تعداد زیادی هم به صورت عمل نکرده در محیط باقی میماند که همین امر میتواند فرودگاه رابه مدت بیشتری از حالت عملیاتی خارج نماید این بمب علاوه بر بهره بردن از هدایت داخلی از اطلاعات ماهواره ای نیز برای افزایش دقت اصابت بهره میبرد..

زنبور قاتل چینی !!! گام به گام با پروژه چنگدو- شنیانگ جی-14 بخش دوم :  در واقع ، پیشنهاد اصلی سرطراح شرکت شنیانگ ، سازه هوایی تک سرنشین با پیشرانه دو تایی ( دوقلو ) ، در قالب جنگنده ای سنگین با وزنی درحدود 15 تن و شباهت بسیار زیاد به رپتور ، اما مجهز به پیشبال ( کانارد ) بود ، با این حال ، طراحان این شرکت چینی ، قبل از رسیدن به طرح نهایی موسوم به NEW93 حداقل 4 نمونه آزمایشی را مورد بررسی قرارداده بودند . نکته جالبی که دراین میان قابل بررسی است ، فناوری پنهانکاری مورد استفاده در این جنگنده بود که سطح مقطع راداری آن را به ادعای سازندگانش به 0/5 مترمربع رسانده است . علاوه براین ، کاربرد فناوری خروجی های بردار رانش به موجب اطلاعات منتشر شده از سوی چینی ها موجب شده تا مانورپذیری جی-14 با قدرت پیشرانش 8000 کیلوگرم ، از سوخو-27 پیشی گیرد . علیرغم تمامی خوش بینی ها در خصوص روند طراحی وتولید احتمالی جی-14 ، نگاهی به سابقه شرکتهای چینی در حوزه تولید هواگردهای رزمی ، موجب میشود که این تحلیل پدید آید که جی-14 احتمالا یک چالش جدی برای نیروی هوایی چین خواهد بود . این چالشها شامل وجود پیشرفته ترین فناوریها در حوزه مواد ،پیشرانه با کارایی بالا ، الکترونیک ،نرم افزارهای کنترل پرواز و درنهایت فناوری های مربوط به پنهانکاری است . مضاف براین ، پروژه ای در این مقیاس ، نیازمند سرمایه گذاری هنگفت و دانش قابل توجه در زمینه های مدیریت برنامه های پیچیده خواهد بود . بااین وصف ، برخی اطلاعات منتشر شده موجود نشان می دهد که چین از برخی فناوریهای در دسترس تجاری با کاربرد دوگانه و همچنین منابع سنتی تامین فناوری نظیر روسیه و اسراییل نیز بخوبی بهره برداری می کند ، هر چند دو منبع فوق الذکر ، تجربه تولید نمونه عملیاتی در چنین کلاسی از جتهای رزمی را در کارنامه خود ندارند . سه سال بعد ، سرتیپ گودین .ام . نایر در مقاله ای تایید نمود که جنگنده پنهانکاری که با شناسه XXJ شناخته میشود و به تقریب آن را می توان معادل اف-22 دانست ، در سال 2015 وارد خدمت خواهد شد ، در حالی که جانشین ستاد مشترک ارتش چین ، معتقد بود که اولین جنگنده نسل پنجم برای نیروی هوایی این کشور در بازه زمانی 2019-2017 خدمت عملیاتی را تجربه می کند . به تقریب یک سال بعد ازاین دو تحلیل ( 2006 ) ، مقاله ای دریک بولتن فناوری نظامی چینی ، به سه طرح شنیانگ جی-12 و جی-14 که توسط موسسه شماره 601 و طرح جی-13 که توسط موسسه چنگدو دنبال می شد ، اشاره ای نمود که در این میان ، تصاویر متفاوتی نسبت به طراحی جنگنده پنهانکار چینی درآن چاپ شده بود و نویسنده ادعا می نمود که جی-14 بعنوان پیشنهاد اصلی شنیانگ ، در حال رقابت برای تامین نیازمندی نیروی هوایی چین با نمونه های جی-13 و جی-12 است . در واقع ، شنیانگ پیش از این مسئولیت توسعه جنگنده سنگین جی-8 و همچنین تولید تحت امتیاز سوخو-27 اس کا تحت شناسه جی-11 را بر عهده داشت و چنگدوبعنوان شرکت رقیب ( موسسه شماره 611 ) نیز پیشبرد برنامه JF-17 را در دستور کار خو داشت. پس از دوسال از انتشار تصاویر فوق ، یعنی در ژانویه 2007 ، دوشرکت فوق الذکر ، بنا بر یکسری توافقات داخلی ،برآن شدند تا بصورت مشترک و با ترکیب تجارب بدست آمده خود در تولید جنگنده های رزمی ، برنامه تولید هواگرد پنهانکار جدیدی را برای نیروی هوایی ارتش این کشور دنبال کنند تا در سال 2015 به نیروی فوق تحویل گردد . اما ، چنگدو که سابقه طراحی جی-10 را در اختیار داشت ، با استفاده از همین تجربیات مشغول توسعه نسخه نسل چهارم دوموتوره آن با شناسه جی-13 شد و هم زمان شنیانگ نیز بر روی جنگنده ای پنهانکار در کلاس نسل 5 با شناسه جی-12و با تمرکزروی طراحی اف-22 بود ، کار می نمود ، در حالی که این اعتقاد وجود داشت که ژن اصلی هر دو برنامه ، فناوری روسی را در خود دارد . علیرغم توافق نامه اولیه هم افزایی این دوشرکت و اعلام رسمی برنامه از سوی ارتش جمهوری خلق چین برای تدوین مفهوم اولیه و سپس طراحی جنگنده نسل پنجم خود را برای نیروی هوایی و سپس تصاحب بازارصادرات نظامی ، گروه صنایع هوایی چنگدو ( با نمونه جی-20) وشرکت هواپیماسازی شنیانگ ( با نمونه جی -31) در تلاش بودند تا ابر جنگنده ای را با خاصیت پنهانکاری توسعه داده و تولید کنند . بدین ترتیب ، پس از 10 سال تلاش، طرح شرکت چنگدو ( جی-20) به ثمر رسید و پیش بینی ها درآن زمان نشان می داد که این نمونه در سال 2018 به قابلیت عملیاتی اولیه نزدیک شود ، ولی اکنون در سال 2020 ، هر دونمونه طراحی شده ، بدلیل اینکه هنوز در مراحل اولیه آزمایش قرار دارند ، چندان قابل قضاوت نیستند . با این وجود ، گمانه زنی ها نشان می دهد که جی-20 یک سیستم تسلیحاتی برد بلند با توانایی پوشش تمامی گستره حوزه اقیانوس آرام غربی (براساس ادعای چینی ها ) است و وظیفه خواهد داشت تا تاثیر سامانه های کشف طرف متخاصم را به حداقل رسانده و جی-31 نیز بعنوان یک هواگرد رزمی مکمل، تاکتیکهای ضد دسترسی و منع منطقه ای (A2AD) را به اجرا گذارد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ..... 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9  3- انتخاب لقب زنبور قاتل ( killer bee ) برای مطلب ، اشاره ای است به یکی از القاب پیشنهادی برای اف-22 ( علی الحساب این هواگرد چینی معادل اف-22 شرقی محاسبه شده )

سلام یک روزی باید این مسائل گفته شود . دعا می کنم اون روز ، خیلی دیر نشده باشد

این هم پیشنهاد خوبی هست. البته این سیستم اختصارسازی هست و نه کد دهی معمول. دو تا مشکل داره: ۱- نام ها ممکنه یکتا نباشند ۲- نام ها ممکنه (با عرض معذرت) ناجور از آب دربیان!

ارتش و سپاه همینطوری نامگذاری میکنند، منتهی به نظر میاد بهشون حال نداده؛ مثلا پشتیبانی منطقه دوم نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران= پشم 2 نزاجا. و خودشون میگن پشم 2 یا پشم 3 فرماندهی آماد و پشتیبانی نیروهای مسلح= ف آ پش. سازمان تحقیقات و خودکفایی نیروی دریایی سپاه= ساتخ ندسا>ساتخ نزسا و ... تعیین کنید که کد بندی های پروژه ای، تحقیقاتی، تولیدی، عملیاتی و ... با هم فرق دارند. مثلا این طلائیه اسم پروژه موشک کروز دوربرد بود و وقتی تحویل شد ابومهدی رو گذاشتن روش. __________________________________________________ به نظرم میلیتاری اگر میخواد کد بندی مستقل ایجاد کنه، یه مسجد ضرار قشنگ بسازه لااقل. و فقط عملیاتی کد بندی کنید؛ بر این اساس: نام مورد توافق یا نام عرفی+ دریایی(ابعاد، وزن، کاربری، ماموریت،برد،ضدیت)(با/بدون سرنشین) (هدایت خودران/شونده) زمینی(ابعاد، وزن، کاربری، ماموریت،برد،ضدیت).. هوایی(ابعاد، وزن، کاربری، ماموریت،برد،ضدیت).. فضای(کاوشی، پویشی، رزمی، مخابراتی،برد،ضدیت).. الکترونیک(کاوشی، پویشی،رزمی، مخابراتی، ردگیری،برد،ضدیت).. بمب و موشک(پرتابی و هدایتی)(موقعیت پرتاب)(موقعیت هدف سطحی، زیر سطحی، هوایی)(چند منظوره) (گشت زن، کمانی،مستقیم)(برد)(خوشه ای/کوچک/بزرگ/متوسط)(ضدیت) توپخانه و تفنگ(مستقیم، کمانی،برد، وزن)(ضدیت).. +سایر کدهای سازمانی مثل شماره در واحد و بعد برای هر یک از اینهایی که در پرانتز هستند نظام عدد دهی تنظیم بشه، و بعد نظام اولویت بندی تفکیک و ترکیب و توالی تعریف کنیم؛ مثلا موشک کروز، و بالستیک(کمانی) موشک هداگشتی موشک هداکمانی مثلا هر کد باید دست کم 1 مشخصه اصلی و 3 مشخصه فرعی رو داشته باشه تا هویت پیدا کنه و یا اشکالی دیگر مثلا [موشک] (هدایت شونده) (گشت زن)ضد (کشتی) (دوربرد) [زمین پایه] (سنگین)+ابومهدی "مهگ" که این میشه مشخصه اصلی اول و دو فرعی و معادل موشک کروز هست. و میتونیم از این به بعد بجای موشک کروز بگیم مهگ مهگ زمین پایه ضد کشتی ابومهدی مهگ/ز.پ/ض.ک/ابومهدی و چون قبلا برای توالی تعاریفی داشتیم(که البته باید روش فکر بشه؛ پ و ض حذف میشوند، یعنی میدونیم که به ترتیب یکی برای پایه است و دیگری برای ضدیت مهگزک؛ ابومهدی مُوشک، هدایت شونده، گَشت زن، زمین پایه، ضِد کشتی، ابومهدی=مُهگزِک MOHGAZEC موشک، هدایت شونده، کمانی، زمین پایه، ضد تشعشع، هرمز= مهکزت هرمز 2 2-MOHCAZET موشک، هدایت شونده، کمانی، زمین پایه، ضد کشتی، هرمز= مهکزک هرمز 2 MOHCAZET و در طول بیشتر: موشک هداگشتی، ضد کشتی ابومهدی موشک هداکمانی، ضد تشعشع هرمز و جایی که کمی مشکل پیش میاد؛ برای SDB: بمب و موشک(پرتابی و هدایتی)(موقعیت پرتاب)(موقعیت هدف سطحی، زیر سطحی، هوایی)(چند منظوره)(هواسر،گشت زن، کمانی،مستقیم)(برد)(کلاهک خوشه ای/کوچک/بزرگ/متوسط)(ضدیت) (ضدیت)= زره زن، سنگر شکن، بونکرزن، نفرزن،.. بمب، هدایت شونده، هواپرتاب،(معمولا بزرگ) بهپر بمب هداپرتابی، کوچک بهپرک معادل SDB بمب هواپرتاب، متوسط، سنگر شکن بهپر، متوسط، سنگر شکن بهپرم،سنگرشکن بمب هواپرتاب، بزرگ، سنگر شکن بهپرپ،سنگرشکن بهپرک، زره زن. و ... اینا باید خیلی بیشتر از این روش فکر بشه، تا متعادل بشن. ولی این شکلی بین اسامی عربی و فارسی و ... مشکلی پیش نمیاد، بخصوص اینکه وقتی یکی میگه موشک رعد نمیفهمیم منظورش چی هست! رعد 500؟ رعد پدافندی؟ رعد ضد کشتی و. ... کد بندی باید اول بیاد و بعد مستعار سازمانی یا تولیدی

انقدر با اطلاعات در شکل های مختلف سرو کار داریم ، این اتفاقات می افتد ،بارها در همین میلیتاری برای بنده رخ داده ، بعدش خودم تصحیحش کردم

زمانی که قشری که در عمرش کار نکرده و با داستان گویی پول در آورده بر سر کار میاد ، معلومه یک جامعه رو به نابودی می ره ... سقراط می گه :« اگر سایه ی کردان کوچک بزرگ شد ، بدانید که آفتاب ان سرزمین در حال غروب کردنه » گیریم نیروی هوایی صرفه اقتصادی نداشت ، صنایع الکترونیک ، صنایع خانگی ، صنایع خودروسازی چی !!؟ .

البته یکی از دلایل اصلی حملات موشکی رژیم بعثی عراق به پایتخت (تهران) بود این حملات نقش بسزایی در قبول قطعنامه داشت. سال 66-67 تصاویر تکمیلی.. https://www.tabnak.ir/fa/news/672603/حمله-موشکی-رژیم-بعث-به-تهران-در-۲۹-سال-قبل - سرنگونی هواپیمای مسافربری - ورود امریکا و هدف قرار دادن سکوی های نفتی - سقوط فاو بنظرم این حوادث عواملی بودند که نظامیان و اللخصوص سیاسیون سوق داد که به طرف پذیرش قطعنامه پیش برن..

سرعت خروج از جو موشک رو هم دادن پس ارتفاع کم خبری نیست. این بالک ها به یک علت طراحی شده و اونم بعلت حذف نازل های خروجی این موشک که در قیام و ذوالفقار و ... وجود داشت.(TVC) در واقع اینا میخوان یک موشک خیلی ارزون سوخت جامد کنار باقی موشک ها در این برد داشته باشند. حتی بی خیال بدنه کامپوزیت شدن. احتمالا موشک دیگه ای در کنار موشک حاج قاسم وجود داره. که نقش موشک گرون تر و بهتر بازی کنه(یا موشک جدید مزرعه موشکی یا ...)

خط تولید موتور توبوجت اوج امیر خواجه فر اعلام کرد که این موتور اصلاح شده و از سیستم FADEC نیز بهره می‌برد. از مزایای FADEC راندمان بهتر سوخت، کاهش پارامترهای مورد بررسی توسط خدمه پرواز، ایمنی بیشتر موتور، بهبود در کنترل و تعمیرات و .... است.

بسم ا.. تجمیع مطالب و پستهای مربوط به پیشرانه های هوایی بومی ، سی ام مرداد سال یکهزارو سیصد و نود و نه خورشیدی

بدون شرح اضافه ....

زنبور قاتل چینی !!! گام به گام با پروژه چنگدو- شنیانگ جی-14 در میانه سال 1997 ، براساس ارزیابی های اولیه دفتراطلاعات نیروی دریایی ایالات متحده (ONI) ، زمزمه هایی مبنی بر تلاش چین برای طراحی و تولید یک هواگرد رزمی با شناسه XXJ که تصور می شد شباهتهای نزدیکی با جنگنده چند ماموریته اف-15 ایگل داشته باشد پدید آمد . لوگوی دفتراطلاعات نیروی دریایی ایالات متحده در همین راستا ، کارشناسان اطلاعاتی این ژانس براین پیش بینی قرار داشتند که این جنگنده چند ماموریته جدید چینی ، از ویژگی های پنهانکاری بیشتری نسبت به اسلاف خود بهره می برد و انتظار این است که از سال 2015 میلادی وارد سازمان رزم نیروی هوایی و دریایی چین گردد . این تحلیل ها در اواخر دهه 90 میلادی ، برروی یک محور مشترک در حال گسترش بود که چینی ها برنامه وسیعی در خصوص طراحی طیف متنوعی از جتهای پنهانکار هستند ولی در همین بازه زمانی ، میان این تحلیلگران ، اختلافات اساسی در زمینه نکات با اهمیت تری نیز ایجاد گردید که این مساله نیز به نوبه خود ، منجر به انتشار یک سلسله مقالات چاپی و آنلاین گردید که بخش مهمی ازآنها ، در قالب تحلیل های گمراه کننده ، گمان های جنجالی و اطلاعات نادرست جای می گرفت . در این میان ، دولت چین نیز با سکوت تعجب آوری که در پیش گرفته بود ، عملا"هیچ مسئولیتی را در قبال این تحلیل ها بر عهده نمی گرفت و درواقع ، انگیزه خوبی برای ایجاد سردرگمی بیشتر از خود نشان می داد . اما درمیان جنجال های رسانه ای ،دفتر اطلاعات نیروی دریایی ارتش ایالات متحده تا سال 2001 بر اساس گمانه زنی های جسته و گریخته علمی ، موفق شد تا نظرات قبلی را اصلاح و یک تحلیل واحد را در خصوص جنگنده پیشرفته چینی ارائه نماید. این برآورد تا سال 2010 ( بمدت ده سال ) دچار تغییرات زیادی شد ، بدین معنی که در نهایت این نتیجه حاصل گردید که دو شرکت اصلی شنیانگ و چنگدو ، بصورت مشترک در حال کار بروی مفهوم اولیه هواگرد پیشرفته رزمی هستند . تحلیلگران ONI معتقد بودند که هواگردی که با شناسه XXJ شناخته میشود ، احتمالا یک پیکربندی مجهز به پیش بال ( کانارد ) و مجهز به پیشرانه های بردار رانش دوتایی خواهد بود که تحت تاثیر طراحی پیکربندهای پیشرفته ای نظیر سوخو-37 و جنگنده ناکام با بالهای روبه جلوی اس-37 برکوت ، طراحی شده است . از سویی دیگر ، ارتباطات قدرتمند شرکت شنیانگ با تولیدکنندگان روسی در اوایل دهه نود ، ظن دخالت ژن روسی در جنگنده جدید چینی را به شکل خاص تقویت می نمود . درواقع ، ترکیب قرارگیری پیشبالها در جلوی هواگرد ( fore plane) ، اضافه نمودن یک یک سازه افقی روی سکان عمودی بخش دُم (tail plane) و درنهایت استفاده از فناوری بردار رانش به منظور افزایش مانورپذیری ، از جمله ویژگی هایی بود که قبلا در جتهای روسی مشاهده می شد . علاوه براین ،انتظار می رفت که این نمونه به یک نسخه جدید از پیشرانه WP-15 با نیروی رانش 26هزار پاوند ( 115 کیلونیوتون ) مجهز گردد . با توجه به تمامی این ویژگی ها ، انتظار می رفت که این هواگرد چینی ، با وزن خالی 20هزار کیلوگرم ( 44000 پاوند ) و وجود قابلیت پرواز با سیم (FBW) شبیه به آنچه که در برنامه J-8IIACT دنبال میشد ، به خدمت رزمی وارد گردد . راست : اس-37 چپ : سوخو-37 در همین اثنا ، روسیه وهند ( که در سال 2001 قرارداد توسعه و تولید مشترک یک جنگنده نسل پنجم را امضاء کرده بودند ) پیگیری برنامه سوخو تی-50 را در دستور کار خود قرار دادند که در نهایت در ژانویه 2010 نخستین پرواز خود را انجام داد .مابین توسعه همکاری روسیه و چین ، مسکو در یک بازه زمانی مشخص ، تلاش نمود تا طرح فوق را بصورت مشترک به چین و هند انتقال دهد ،اما چینی ها به این دلیل که سهم مشارکت طرف روسی در این پیشنهاد ، بیشتر بود ، چندان به این قرار دادن تمایل نشان ندادند و در نهایت نیز آن را کنار زدند . این ماجرا در آن زمان بدین معنا ارزیابی شد که ارتش چین معتقد است که می تواند بدون کمک روسها و به تنهایی یک محصول برتر را طراحی و به خط تولید برساند و با توجه به پرواز نمونه روسی در سال 2010 ، این پیش بینی وجود دارد که نسخه چینی نیز بزودی به دنیای هوانوردی نظامی معرفی گردد . طرح های مختلفی که برای جی-14 پیش بینی شده در میانه سال 2001 تا 2002 ، گزارشهای جدیدی از منابع غیر رسمی منتشر گردید که چین مشغول کار بر روی یک جت رزمی دیگری است که بخش مهمی از مفاهیم و مولفه های قبلی را نیز در خود داشت . در نهایت مجموع این تحلیل ها به این مسیر منتهی گردید که ارتش چین ، نخستین رقیب شرقی برای جتهای F/A-22 و همچنین اف-35 ( براساس اطلاعات تحلیلی موسسه جینز سال 2002 ) را در دست توسعه قرار داده است . همزمان با این وقایع ، شرکت سوخو روسیه که پیش ازاین ، امتیاز تولید مشترک جنگنده سوخو-27 اس کا را تحت عنوان جی-11 به چینی ها داده بود ، با نزدیکتر کردن ارتباطات خود با شرکت چینی شنیانگ ، همکاری های دوجانبه را برای توسعه فناوری های مربوط به جنگنده نسل بعد ( احتمالا نسل 5 ) در دستور کار قرار داد . سوخو-27 اس کا با توجه به این موارد ، گرچه روسها تا حال حاضر هنوز اطلاعات دقیقی از جنگنده رزمی پنهانکار خود منتشر نکرده اند ، اما پروژه جی-14 ممکن است در دو حوزه پیشرانه های بردار رانش و کاراکترهای پنهانکاری محصول همکاری مشترک روسها و چینی ها باشد . علاوه براین ، چین درصدد است تا شرکای بالقوه ای را در سطح جهانی از جمله اسراییل ، اروپا و در درجه بالاتر ، روسیه را برای توسعه این فناوری بخود جلب نماید. بااین وصف ، در اواخر سال 2002 ، اطلاعات جسته و گریخته ای مبنی بر در راس قرار گرفتن شرکت شنیانگ در خصوص سرپرستی برنامه تحقیق و توسعه یک جنگنده سنگین وزن جدید برای نیروی هوایی چین (PLAAF) منتشر گردید . اما انچه که درهمان زمان مورد توجه قرار گرفت این بود که توسعه پیشرانه و سامانه های فرعی نظیر سیستم جنگ افزاری نسل چهارم از مدتی قبل شروع شده بود و بخشی از آنها مرحله توسعه مفهومی را به اتمام رسانده و به مرحله نمونه مهندسی شده رسیده بودند .این موارد شامل یک بدنه جدید با دو موتور به شیوه جت آمریکایی F/A-22 ، با دهلیزهای حمل سلاح در داخل بدنه می گردید ، اما شکل بالها در مقایسه با نمونه آمریکایی ، ساده تر بود . پی نوشت : 1- ادامه دارد ..... 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9  3- انتخاب لقب زنبور قاتل ( killer bee ) برای مطلب ، اشاره ای است به یکی از القاب پیشنهادی برای اف-22 ( علی الحساب این هواگرد چینی معادل اف-22 شرقی محاسبه شده )

چند نکته در مورد این مقاله باید اشاره شود 1- بسیاری از مطالب گفته شده بر مبنای حدسیات نویسنده است. نویسنده از کجا مطلع شده که قابلیت جنگ الکترونیک این سامانه از اس 300 پایین تر است. اتفاقا قرار بوده در نهایت این سامانه از رادارهایی با باندهای مختلف بهره ببرد که باعث مقاومت بالا در برابر جنگ الکترونیک میشود. البته مشخص است که سامانه هنوز تکمیل نشده است. 2- سامانه پرتاب گرم بر خلاف نوشته مقاله مشکلی به درگیر شدن در تمام جهات را ندارد. البته ظاهرا به دنبال ساخت نمونه با پرتاب گرم نیز هستند.

سلام این موضوعی که بهش اشاره کردید قطعا جالب هست و اگر بنده درست متوجه شده باشم اکثر کشور ها در حوزه غیر نظامی پیشرفت فناوری و R&D وجود داره و نیرو های نظامی به دنبال کاربردی کردن و استفاده از فناوری ها در حوزه نظامی هست ولی در کشوری فرضا مثل آمریکا، دارپا و نیرو های نظامی و ... پیشگام فناوری های مختلف هستن که به دنبال دقیق تر شدن و کاربردی تر شدن و پیشرفت نیرو های و توانایی ها هستن حالا بخش غیر نظامی هم در کنار بخش نظامی همکاری میکنه و در نهایت این فناوری ها وارد بخش غیر نظامی میشوند برای تکمیل چرخه مثل GPS. به طور کلی اینکه فرض بگیریم پس از تجربه جنگ شهری ورماخت و آلمان به دنبال توسعه StG 44 رفت که خودش ختم شد به AK-47 و ... یعنی بر پایه نیازی که احساس میشد دست به توسعه و سرمایه گذاری هدفمند شد یا یک مثال دیگه، در طی ج.ج 2 و نبرد آتلانتیک نیروی دریایی آلمان احساس نیاز شدیدی می کرد برای توانایی ماندن در زیر آب به مدت طولانی و توانایی استفاده از موتور دیزل در زیر آب و متکی نبودن به باتری ها و... یک نیاز سبب استفاده و توسعه یک تکنولوژی ای شد که وجود داشت و تغیر ماهیت داده شد بهش. حالا مسائلی که باید بهشون توجه کرد شامل: 1- در زمینه فناوری توانمند ساز، پدافند هوایی در ماهیت خود دفاعی است و تنها یک قسمت از پازل توانایی عملیاتی ولی در کل میشه اشاره کرد که فناوری بومی که حاصلش باور 373 و ... هست حاصل از یک نیاز است، نیاز توانایی جبران ضعف نیروی هوایی ( که به طور کامل انجام شدنی نیست ) و خنثی کردن یکی از اصلی ترین نقاط قوت طرف مقابل، قدرت هوایی او و مجبور کردن او به متکی نشدن صرف به این نقطه قوت و استفاده از سایر ابزار درگیری که اگر ما برابر نباشیم در حد قدرت هوایی دشمن کاملا بدون قدرت مقابله موثر هم نیستیم و امکان گرفتن تلفات و آسیب زدن به طرف مقابل را داریم. حالا فناوری موشکی و اتمی هم فناوری های توانمند ساز هستند که اینجا مکان مناسبی برای مورد برسی قرار دادنشون نیست. 2- در رابطه با مهندسی فرایند و اینکه یک سیستم تسلیحاتی برای چه کسی ، در چه زمانی و در چه قالبی باید ایده پردازی ، طراحی و تولید بشود قطعا پیشرفت هایی صورت گرفته ولی هنوز ما در بحث R&D و ایجاد و پیشگام بودن در فناوری مشکلات فراوان داریم، هنوز به مرحله ای نرسیدیم ( بر باور من ) که احساس نیاز بشه در یک رابطه با توجه به تجربه کردن یا پیشبینی تغییر ماهیت نبرد و درگیری و سپس بیایم با توجه به نیاز خود دست به توسعه فناوری های مختلف و دقیق تر و هدفمند کردن سرمایه گذاری کنیم که حاصل آن فناوری توانمند ساز باشه که در غالب مهندسی فرایند در ابتدا تصمیم گرفته شده بود: 1- چه نیاز هایی داریم؟ 2- چه توانایی هایی داریم؟ 3- چه گزینه هایی برای رفع نیاز و پیشرفت در پیش رو داریم و 4- سیستم تسلیحاتی برای چه کسی ( که حالا خودش نیاز پیدا کنه و درخواست کنه که معمولا اینجوری هست ولی اشتباهه روند و به نظر بنده باید ابتدا برای طبق استراتژی و هدف ملی برای هر یک از نیرو ها و دارایی ها ماموریت و هدفی طرح ریزی کرد و با برنامه در قالب این هدف دست به پیشرفت بزنند و ... مثالش توسعه و استفاده خیلی گسترده از موشک های SAM و ASSM در اتحاد جماهیر شوروی با توجه به اهداف و نیاز ها و تهدید ها ) در چه زمانی ( آینده نگری و ... ) و در چه قالبی برای رسیدن به اهداف و ماموریت ها با توجه به نیاز و تهدید ها دست به ایده پردازی، طراحی، تولید و استفاده بشه. 3- در زمینه تغییر و تخصص سازی سازمان ها با توجه به ماموریت و اهداف صورت می پذیره، یکی از مثال هاش ایجاد ( Space Force ) هست که تنها امری سیاسی از طرف ترامپ نبود به نظر بنده و از اول با توجه به نیاز ها روش ها و شیوه های برای رفع اونا چاره اندیشی شده در کنار آینده نگری مختص به جنگ دانش بنیان ولی در اینجا با وجود سازمان های موازی با اهداف مشترک ( دلیلش چیز دیگری هست و بیشتر CP ... ) و رقابت های بین سازمانی فکر نکنم پیشرفتی حاصل شده باشه. در کل این مبحث جنگ دانش بنیان که جناب @MR9 اشاره کردن بهش جای بحث فراوان داره و اگر فرصتش پیش بیاد مقاله ای در این رابطه ترجمه میشه ولی هنوز به پرسش : آیا این تصمیم از طرف رهبری سیاسی گرفته شده برای جنبه های PR و Strategic Gesture یا اهداف دیگری وجود داشته که نقاط مثبت بر نقاط منفی و ریسک های این انتقال فرضی بیشتر بوده چونکه همانطور که اشاره شد هدف قطعا به صرف دستیابی به تجربه نظامی و عملیاتی نیست و دلایل دیگری وجود دارد اگر این انتقال صورت بپذیرد.

سلام علیکم و رحمت ا... فرض اگر بگیریم برای انتقال ، این ریسک را بگذارید براساس ورود نیروهای مسلح ایران به حوزه " جنگ دانش بنیان" (Knowledge-based Warfare ) . شما این جنگ را روی 3 محور باید جلو ببرید : 1- فناوری توانمند ساز ( که در اینجا حوزه پدافند را شامل می شود ) 2-مهندسی فرآیند (process engineering ) ( تعیین اینکه یک سیستم تسلیحاتی برای چه کسی ، در چه زمانی و درچه قالبی باید ایده پردازی ، طراحی و تولید بشود ) 3- تغییر سازمانی ( مهمترین جنبه جنگ دانش بنیان که درآن کارکردهای ساختاری یک سازمان دچار تغییر میشود ) برای تبیین این مساله باید گفت که در جنگ دانش بنیان ، ماهیت نبرد و درگیری موجب توسعه فناوری و دقیق ترشدن سرمایه گذاری برای تحقیق و توسعه میشود در حالی که برعکس ، الان صنعت در مفهوم عام خودش ، بدنبال کاربردهای نظامی ، فناوری می گردد . پی نوشت : حالا یک مقداری این فضای مجازی را جستجو کنید ، ببینید ، وقایع از این دریچه تا الان تحلیل شده ؟؟ در حالی که همه دنبال تحلیل پیچ و مهره سخت افزارهای نظامی هستند ، میلیتاری یک گام جلوتر ، روی مفاهیم کلان تر دارد مباحث را جلو می برد

بسم الله........ 9تیر 1399 انصارالله یمن موفق شد بعد از ده روز درگیری مدیریت ردمان در شمال استان بیضا و جنوب استان مارب را به کنترل خود دربیاورد در این درگیری 400 کیلومترمربع پاکسازی شده همچنین 350 تن از نیروهای ائتلاف کشته زخمی واسیر شدن . این پیشروی هرچه بیشتر شهر مارب مرکز این استان در تحت فشار قرار میدهد این در حالیست که در یکماه گذشته انصارالله موفق شد مناطقی که مجبور شد در اطراف پادگان ماس در مدیریت صراوح تخلیه کند تقریبا باز پس گرفته و هم اکنون نیروهای ائتلاف مجبور هستن در دو محور جنوبی وغربی مارب مشغول نبرد بشوند وضعیت محور غربی مارب

بسم الله ... ایران باید بیخیال یک طرح تک منظوره با ظاهر نسل پنج بشود و بهتر به سمت یک طرح واقع گرایانه و اثبات شده حکت کند. چون معلوم نیست این نوع از طراحی چه فشار های عملیاتی رو به سازه اصلی جنگنده وارد خواهد کرد و موفقیت این طرح در میدان نبرد چقدر است! FC1تایوانی ترکیبی از اف ۱۶و اف۱۸ و اف۵ بهترین گزینه ساخت یک جنگنده در آینده نزدیک طرحی شبیه FC1 تایوانی است که حداقل به یک جنگنده نسل ۴++ نزدیک بشیم. بزرگترین گلوگاه ساخت جنگنده برای ایران قطعا موتور هوایی است. و با توجه با تجربیات ایران در زمینه اویونیک و الکترونیک و اپتیک و باقی سنسور ها در شرکت هایی همچون صا ایران و ... بعید بنظر میرسد که دستیابی به قطعات الکترونیکی نزدیک به نمونه های خارجی ناممکن باشد! اما موتور: ظاهرا در ایران چند پروژه موتور هوایی با مداوت پروازی بالا در دست طراحی و ساخت است. که البته این مطلب نیاز به سند و مدرک بیشتری دارد. ولی خب با در نظر گرفتن ساخت موتور اوج نقطه عطف و گلوگاهی طراحی موتورهای جت هوایی پشت سر گذاشته شده است. در ادامه این مطلب صحبت های سردار دهقان وزیر وقت دفاع در هنگام رونمایی از این موتور (اوج) رو یادآوری میکنم که گفته شد: " ایران تا ۲ سال دیگر موتور توربوجت سنگین را تکمیل خواهد کرد و تا ۵ سال دیگر موتور توربفن را رونمایی خواهد کرد." با توجه به گفته ها احتمالا منظور از موتور سنگین همان موتور j79 (موتور فانتوم) و منظور از موتور توربوفن به احتمال فراوان موتور RD33( میگ۲۹) یا j90 یا نسخه توربوفن شده j79 است. موتور توربوجت اوج بسوی توربوفن جی۹۰ در رابطه با موتور اوج یا همان j85 با کمی سرچ در اینترنت به این نتیجه میرسیم که در دنیا چند مورد توربوفن شده از نسخه تجاری این موتور وجود دارد که البته قدرت نمونه تجاری را بهینه تر و مصرف سوخت را کمتر کرده است. حال با توجه به قدرتمند تر بودن نسخه نظامی این موتور انتظار میره که ایران با تغییراتی نچندان زیاد از پلتفرم این موتور(اوج) به موتور های توربوشفت و توربو پراپ و البته توربوفن اشاره شده دست پیدا خواهیم کرد و حتی موتور های توریین گازی مناسبی برای شناور های سبک خواهیم ساخت. موتور توربوفن جی۹۰ اگر اراده این مطلب وجود داشته باشد. ما با ساخت گونه های مختلف بهره برداری شده از اوج میتوانیم هم به بالگرد سنگین برسیم و هم به توربین گازی شناور های سبک و هم به یک جنگنده مشابه FC1 در فاز اولیه. که البته این در صورت بی صبر و طاقت بودن ماست. با توجه به دستیابی به موتور مشابه j79 و در ادامه نسخه های توربوفن و توربوشفت و توربوپراپ و توربین گازی (با تغییرات جزعی در پلتفرم اصلی چون همه ی این موتور هاریشه ی واحد یعنی از موتور توربوجت دارند) در دسترس خواهند بود. j79 موتور اف۴ فانتوم در دنیا موتور j7۹ به یک موتور غیر نظامی توربوفن تبدیل شده(cj805-23) که با این تغییرات از رانش ۱۱ هزار به رانش ۱۶ هزار دست پیدا کردند و مصرف سوخت هم ۰/۲ کاهش پیدا کرد. آن هم فقط با تغییرات جزعی و افزودن قطعاتی به انتهای موتور. که البته ما میتونیم طرح بهتری جهت توربوفن نظامی از این موتور داشته باشیم. که دست مارا برای ساخت جنگنده های خیلی سنگین باز خواهد گذاشت. شاید مهمترین اتفاق برای ما دستیابی به نسخه توربین گازی موتور j79 باشد‌. در این زمینه در دنیا یک موتور تغییر یافته از j 79 با نام IM 1500 وجود دارد که در حدود ۱۵هزار اسب بخار نیرو ایجاد میکند. در واقع یک عدد از این موتور یک شناور سبک موشک انداز را با قدرت و سرعت چند برابر به حرکت در می آورد و دو عدد از این موتور میتواند شناور های کلاس موج را با قدرت و سرعت بیشتر به حرکت در آورد. آیا این عالی نیست!؟ در رابطه با موتور j79 علاوه بر موتور توربین گازی و موتور توربوفن دستیابی ما به نسخه توربوپراپ این موتور نیز میتواند گذر از گلوگاه باشد. و دست مارا برای ساخت هواپیمای ترابری باز کند! ؟؟؟!!! بهترین گزینه موتور ساخت داخل البته با توجه به رانش مورد نیاز؛ rd33 است مخصوصا که ما میتوانیم کمک هایی از جانب روسیه و علی الخصوص چین هم دریافت کنیم. نسخه ی تغییر یافته این موتور(rd93) در جنگنده های تاندر به تعداد یک عدد و در جنگنده جی ۳۱ به تعداد دو عدد استفاده شده است. شاید راحت ترین گزینه در صورت همکاری پنهان و عیان ما همین موتور باشد. ولی ساخت موتور های ملی توربوفن و توربوپراپ و توربوشفت و توربین گازی بر پایه موتور های اوج و موتور قدرتمند j79 مزایای بسیار زیادی برای صنایع هوایی و دریایی ما دارد. این برنامه ها نیاز به چند سال کار فشرده دارد که احتمالا هم در جریان است. در این زمینه صنایعی همچون مپنا و ... در ایران مشغول کارند که تجربه ی ساخت موتور های گوناگون و حتی پیشران های سنگین فضایی رو کسب کرده اند. امیدوارم در مدت معلوم اشاره شده به این موتور ها دست پیدا کنیم. آن وقت ادامه راه خدا بزرگ است. پ ن: بهتر ایران جنگنده های تا نسل ۴++رو فعلا ارتقا بده و برای ساخت نسل ۵ دست به همکاری بزنه البته اگر تحریم تسلیحاتی برداشته شد. برای ساخت جنگنده نسل۴++ و یا حداقل نزدیک به آن امکانات موجود است و باید اراده آن هم باشد. با توجه به فرمایشات امیر حاتمی وزیر دفاع فعلی؛ ایران برنامه ساخت یک جنگنده سنگین را در برنامه دارد و این برنامه ده ساله است! با این اوصاف نزدیک به ۶ یا ۷ سال تا مدت اشاره شده باقی مانده است. ولی همچنان برای نیاز فوری ساخت جنگنده ای بهتر یا مثلFC1 در دسترس است که حداقل بخشی از نیازهای نیروی هوایی را هموار میسازد.

بسم الله الرحمن الرحیم  مقدمه   با توجه به اعلام پروژه هاي نيروي دريايي و برنامه ريزي هاي دقيق و هدفمندِ انجام شده ، احتمالا در اواخر دهه اينده شاهد الحاق زيردريايي و ناوهاي مدرني به اين نيرو خواهيم بود ، ان شاالله  حال سوال اينجاست نيروي هوايي در انتهاي دهه اينده چه شرايطي خواهد داشت؟؟؟ چه پروژه هايي در اين حوزه در دست اجرا قرار دارد؟؟ ايا همچنان با تغييراتي در دُم و سُمِ تايگر جتهاي جديد و ناكارامدي ساخته خواهند شد؟؟؟؟ به اعتقاد ما نه تنها اينطور نيست بلكه فناوري و توانمندي ها در اين حوزه بسيار دست كم گرفته شده و پروژه هاي بسيار بزرگي نيز در دستور كار قرار دارند !! با توجه به سياست به اصطلاح چراغ خاموش نيروي هوايي و عدم وجود اطلاعات گسترده و دقيق از پروژه هاي اصلي ، عمده مواردي كه مطرح ميكنم بر اساس خبرها، سخنراني ها ،مصاحبه فرماندهان و تصاويري است كه از گذشته موجود بوده تا بتوانيم با كنار هم قرار دادن اين موارد به صورت دست و پا شكسته حدس هايي در مورد پروژه ها بزنيم،ان شاالله.  در همه اين سالها بارها از زبان كاربران مختلف شايعاتي شنيده شده از ساخت جنگنده هايي مثل جنگنده دو موتوره نيمه سنگين جنگنده دوموتوره هم سايز ميگ ٢٩ شفق دوموتوره جنگنده اي مشابه F18 و موارد زياد اينچنيني كه مشخص نيست كدام صحت دارد و كدام ندارد. قطعا سوال همه ما اين هست كه جنگنده نيمه سنگين پنهانكار چه پروژه ايي بود؟؟؟؟؟ شفق چه شد؟؟؟ قاهر چه ميشود؟؟؟اين پروژه ها جدي هستند ،نيستند ،كنسل شده اند،چي به چيست و كي به كيست؟؟؟؟ به علت گستردگي مطالب، بحث رو به چند بخش تقسيم و در همين تاپيك قرار خواهم داد. بخش اول : پيشران ها قبل از اينكه وارد بحث اصلي بشويم چند نكته در مورد موتور cfm56 خدمت دوستان عرض ميكنم در دي ماه ٩٧ در كنفرانس فارغ التحصيلان دانشگاه شريف ، مهندس پورفرزانه مدير بخش هوايي مپنا در بخشي از صحبتهايشان اشاره ميكنند كه ناوگان هواپيماهاي مسافربري ما وابسته به موتور توربوفن CFM56 است و ما تلاش داريم اين موتور را به صورت مهندسي معكوس ساخته و خود را در اين حوزه بي نياز كنيم و بخشي از پروژه نيز انجام شده است. يك ماه بعد در بهمن ماه ٩٧ فتح الله امي رئيس پژوهشگاه هوافضا اشاره به ساخت موتور توربوفن قدرتمند باتراست ٣٤ الي ٣٥ هزار پوند ميكند كه مربوط به همين موتور cfm56 است. لينك ———— موتور CFM56 محصول شركت جنرال الكتريك و اسنكماي فرانسه است كه بر مبناي موتور جنرال الكتريك F101 توسعه يافته و سري ٥ اين موتورها از همين تراست (٣٥هزار پوند) برخوردار هست كه تا هواپيماهاي ٢٢٠ نفره نياز مارا برطرف ميكند اين تصوير پايين هم احتمالا به همين پروژه اشاره داشته باشد ——————- اما بحث اصلي همانطور كه مستحضر هستيد در مرداد ماه ٩٥ ، در روز صنعت دفاعي موتور اوج رونمايي شد  سردار دهقان در همان روز طي مصاحبه خبري: اين موتور براي پرنده هايي تا وزن ١٠ تن ساخته شده است. حركت به سمت موتورهاي سنگينتر توربوجت و بعد توربوفن در دستور كار است. در بازه زماني حداكثر سه ساله به فناوري موتور توربوجت سنگين دست پيدا خواهيم كرد. لينك ———————— توجه داشته باشيد موتورهاي توربوجت و توربوفن سنگيني كه سردار دهقان وعده ميدهد مثل موتور اوج نمونه مهندسي معكوس موتورهايي هستند كه از قبل در اختيار داشته ايم و توليد موتور با طراحي داخلي روندي است كه فعلا بايد از موتورهاي سبك اغاز بشود  ————— سورنا ستاري در روز رونمايي موتور اوج طي يك مصاحبه خبري توضيحات بهتري ارائه ميدهد : اين موتور با توان ٥ هزار پوند ساخته شده است و موتور جديد با قدرت ٢٠ هزار پوند در شركت مپنا در حال ساخت است. لينك ——————— دوستان در نظر داشته باشند ، ٥ هزار پوند معادل ٢٢ كيلو نيوتن ، برابر است با تراست موتور j85 و اوج در حالت پس سوز ، پس 20 هزار پوندِ مورد اشاره جناب ستاري مربوط به تراست موتور جديد در حالت پس سوز ميباشد كه همين يك نكته براي تشخيص موتور مورد نظر كفايت ميكند كه در ادامه اشاره خواهيم كرد. —————- خب بعد از گذشت چند سال از وعده سردار دهقان و سورنا ستاري در مورد توربوجت سنگين اظهار نظرهاي جالب توجهي در حوزه پيشران به گوش ميرسد سردار باقري مهر ٩٧ : كار ساخت موتور جنگنده كاملا ايراني بيش از ٩٨ درصد پيشرفت داشته، کارهای بسیار بزرگ‌تری نیز در حوزه هواپیماهای با سرنشین درمسیر رادارگریزی، دورپروازی و هوشمندسازی در دست انجام است لينك ———- سردار باقري مرداد ٩٨ : در حال ورود به ساخت موتورهاي هواپيما و بالگردهاي روز دنيا قرار داشته و به فضل خدا در استانه دستيابي به خود كفايي كامل در اين سامانه هاي ارزشمند هستيم لينك ———- سردار حاتمي وزير دفاع مهر ٩٨ : همه چيز براي انجام كارهاي بزرگ در حوزه هوايي فراهم است ، در اينده دستاوردهايي خواهيم داشت كه باعث بهت دشمنان خواهد شد لينك ——- اينكه همه چيز فراهم است قطعا حكايت دارد از رفع موانع و گلوگاههاي اصلي در حوزه هوايي از جمله پيشرانها ——— خب دقيقا ٣ سال بعد از وعده داده شده در روز صنعت دفاعي سال ٩٥ ،، در كليپي كه به مناسبت روز صنعت دفاعي سال ٩٨ منتشر شد يك موتور j79 را در حال تست مشاهده كرديم دوستاني براين باورند كه تصويري است از تستِ بعد از اورهالِ يكي از موتورهاي قديمي،،حالا جدا از اينكه اورهال و تست j79 چه چيزه خاصي دارد كه در كليپ صنعت دفاعي بگنجد در قديمي بودن اين موتور هم ترديد وجود دارد!! بيشتر به موتور مدل ٢٠١٧ شبيه است تا موتور مدل ١٩٦٧ !!! اينطور نيست؟؟؟!!! صرفا جهت مقايسه ——- در ثاني در موتورهاي موجود در كشور نزديك ترين تراست به ٢٠ هزار پوندِ مورد اشاره ي جناب ستاري را دو موتور توربوجت j79 و توربوفن rd33 دارا هستند كه تراست هر دو موتور در حالت پس سوز ١٨ هزار پوند است در لايه هاي پايين تر موتور ميراژ اف ١ از سري موتورهاي اسنكما با كمتر از ١٦ هزار پوند قرار دارد در لايه هاي بالاتر هم اين اختلاف چند هزار پوندي ديده ميشود به عنوان نمونه موتور توربوفن TF-30 كه در تامكت و موتور توربوجت AL-21 كه در سوخو ٢٢ و ٢٤ به گرفته شده اند در حالت پس سوز ٢٥هزار پوند توان دارند و اين اختلاف در باقي موتورهايي كه نامي از انها نبرديم نيز وجود دارد پس جداي از نمايش موتور j79 در كليپ صنعت دفاعي ،، بررسي موتورهاي موجود نيز ما را به اين نتيجه ميرساند كه موتور توربوجت مد نظر سردار دهقان و سورنا ستاري چيزي جز يك j79 بهينه شده نميتواند باشد،يعني اصلا گزينه دومي وجود ندارد كه بخواهد باشد. اين موتور در ادامه پروژه بومي سازي j85 در دستور كار قرار گرفته است. اين كامنت هم كه اواخر سال ٩٣ بعد از رونمايي جت صاعقه ٢ در سايت مشرق منتشر شد بسيار جالب توجه است. خب قبل از ادامه بحث يك مقداري به سابقه j79 در نيروي هوايي امريكا بپردازيم اين موتور در چهار پرنده امريكايي به كار گرفته شده است ——— تصاوير و مختصر مشخصات  جنگنده بمب افكن F-104 استارفايتر طول : 16.5 متر وزن خالي : 6/5 تن بيشينه وزن برخاست : 13 تن سرعت : 2400km/h تك موتوره ———— بمب افكن b-58 هاسلر طول : ٣٠ متر وزن خالي: ٢٥ تن وزن بارگيري : ٣١ تن سرعت : 2100km/h چهارموتوره ————- بمب افكن اتمي A-5 ويجيلانت طول : 23متر وزن خالي : ١٥ تن وزن بارگيري : ٢١/٥ تن بيشينه وزن برخاست : ٢٨/٥ تن سرعت : ٢١٠٠km/h دو موتوره ———- جنگنده بمب افكن F-4 فانتوم طول : ١٩ متر وزن خالي : ١٣/٥ تن وزن بارگيري : ١٩ تن بيشينه وزن برخاست: ٢٨ تن سرعت: ٢٤٠٠km/h دو موتوره   پس با دو موتور j79 ميتوان طرحهاي قابل قبولي را اجرايي كرد كه در بخشهاي بعدي به اين مسئله خواهيم پرداخت ———- ادامه بحث پيشرانها توربوفن سنگين هرچند اطلاعاتي از تراست يا ديگر مشخصات موتور توربوفن بعدي كه سردار دهقان به ان اشاره كردند وجود ندارد اما به احتمال فراوان اين موتور همان rd-33 خواهد بود ، فكر نميكنم كسي حداقل در مورد rd-33 ترديدي داشته باشد موتورهاي j79 ،،، j85 و همچنين rd33 پاي ثابت نمايشگاه هاي ما در يك دهه اخير بوده اند. همين مسئله هم كدهاي زيادي به ما ميدهد به عنوان نمونه ايا اشتباه است كه تصور كنيم قرار گرفتن موتور rd-33 در كنار تعداد زيادي موتور بومي سازي شده ، انهم در نمايشگاه دستاوردهاي وزارت دفاع، بدين معني است كه اين موتور هم بومي سازي شده و جزو دستاوردهاي وزارت دفاع است؟؟؟!!!!!!! دقت كنيد از ميني جتهاي طلوع شروع شده و در انتها به طلوع ١٠ ، طلوع ١٤ بنر موتور بومي j90 و rd33 ختم ميشوند!!! ——————- اما موتور j90 حدسي كه در مورد اين موتور زده ميشود ساخت يك نمونه توربوفن بر مبناي موتور j85 هست كه نتيجه ان موتوري با قطر ٥٥ الي ٦٠ سانت و تواني در حدود ٢٢ الي ٢٤ كيلونيوتن در حالت خشك و ٣٦ الي ٣٨ كيلونيوتن در حالت پس سوز ميباشد از نام موتور مشخص است كه شروع اين پروژه به سال ٩٠ برميگردد در همين سال ٩٠ ، مهندس منطقي در مصاحبه ايي اعلام ميكند كه در حوزه موتورهاي ميني جت كل نياز كشور را تامين ميكنيم و اخيرا هم در حوزه طراحي و ساخت موتورهاي توربوفن سبك اقداماتي را صورت داده ايم كه اين گفته در سال ٩٠، فرضيه ما درباره موتور j90 تقويت ميكند لينك يكسري موتورهاي سبكتر هم در خانواده طلوع وجود دارد كه فعلا اطلاعات زيادي از انها در اختيار نيست ———— خب اما روند توسعه اين موتورهاي سنگين ، كه بزودي شاهد به نتيجه رسيدن و رونمايي از انها خواهيم بود ، در چه سالي اغاز شده است؟؟ در سال ٨٦ و با توجه به پروژه هاي در دستور كار از جمله پروژه شفق كه با همكاري روسها جلو ميرفت ، نياز به تهيه تعدادي زيادي موتور rd33 از طريق روسيه داشتيم در سفر پوتين در سال ٨٦ به تهران بنا بوده ٥٠ موتور rd-33 خريداري شود لينك از اينكه اين قرار داد بسته شده يا نه اطلاعي در دست نيست اما به هر حال در سال ٨٧ با توجه به تحريمهاي سازمان ملل و قطع همكاري با روسيه مثل لغو پروژه شفق ، تهيه موتور از اين كشور و ديگر كشورها امكان پذير نبوده است  در سالهاي بعد يعني ٨٨ و ٨٩ با توجه به وجود پروژه هاي مختلف در حوزه هوايي (در بخشهاي اينده به اين پروژه ها خواهيم پرداخت) و بر اساس نيازهايي كه وجود داشته و همينطور بررسي موتورهاي موجود و امكان سنجي صورت گرفته ، در كنار موتور j85 كه از سالها قبل در دستور كار بوده توسعه موتورهاي j79 و rd33 نيز در دستور كار قرار ميگيرند و البته j90 در سال ٩٠ ——- به اين موارد توجه كنيد تيرماه ٨٩  همایش تخصصی و نمایشگاه جانبی موتورهای پیستونی و توربینی هوایی، با هدف هم اندیشی و بررسی و تدوین نقشه راه طراحی و ساخت و تولید موتورهای هوایی مورد نیاز کشور و تقویت ارتباطات کاری اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در این حوزه با حضور مسئولین سازمان صنایع هوایی برگزار شد لينك —— مهندس منطقي چند ماه بعد ابان ٨٩ : موتورهاي جت پايه سبك و سنگين به كمك دانشگاه ، وزارت صنايع و بخش خصوصي طراحي شده و بزودي كارش اغاز خواهد شد. لينك ——- از اين سال به بعد مهندس منطقي هر كجا كه حضور داشته و صحبتي كرده ، وعده ايي هم از موتورهاي سبك و سنگين داده است. ———- خب در همين سالهاي ٨٨ و ٨٩ كه حركت جدي ما به سمت پيشران هاي سنگين تر اغاز شده گشايشي در كار ما رخ ميدهد كه از ان غافل شديم ————- مدتي پيش خبري مبني بر دستگيري فردي بنام امين حسن زاده مهندس ايراني به جرم سرقت اسناد و اطلاعات محرمانه و ارسال انها از امريكا به ايران منتشر شد لينك اول ——- لينك دوم ترجمه متن دوم ——— اين فرد طي چند ماه بين سالهاي ٢٠١٥ و ٢٠١٦ از شركت محل فعاليت خود اسناد نقشه ها و فايلهاي محرمانه ايي سرقت و از طريق ايميل به برادر خود در ايران منتقل ميكند. اطلاعات به قدري حساس هستند كه مقامات شركت مربوطه مسئله را فاجعه بار اعلام ميكنند اما همين جريان چند سال قبل ، در ابعاد بسيار بزرگتري اتفاق افتاد. شايعات سال ٩٢ را كه در خاطر داريد شايعه سرقت موتوري فوق پيشرفته!!!!! اين شايعه توسط چند نفر از كاربران باسابقه سايت هم بطور مستقيم يا غيرمستقيم تاييد شد (رجوع كنيد به صفحه 101 الي 109 تاپيك قاهر ) به هرحال مدتي بعد از اين شايعات خبر بازداشت فردي به نام مظفر خزايي كه قصد ارسال اطلاعات جنگنده هاي f35 و f22 را به ايران داشت منتشر شد اما بدليل اعلام نشدن جزئيات قضيه، دوستان خيلي به اين قضيه نپرداختند اما بعدها با برگزاري جلسات دادگاه و جلو رفتن پرونده ،،اطلاعات بيشتري از داستان درز پيدا كرد كه با بررسي تعدادي از اين موارد در خبرگزاري ها ، بخشي را به صورت خلاصه خدمت دوستان عرض ميكنم. مظفر خزايي سال ١٩٩٤ مدرك دكتراي مكانيك را از دانشگاه نيومكزيكو دريافت و از سال ٢٠٠١ تا ٢٠١٣ يعني سالهاي ١٣٨٠ تا ١٣٩٢ در سه شركت مهم و بزرگ جنرال الكتريك ، رولز رويس و پرت اند ويتني مشغول به كار بوده است !!!!!! حالا تصور كنيد خزايي به چه افراد مهمي و چه اطلاعات مهمي و چه قطعات مهمي دسترسي داشته است . طبق بررسي ايميل هاي ايشون كه حالا يا از قبل موجود بوده يا بازيابي كرده بودند مشخص شده شروع ارتباط اين فرد با ما از سال ٢٠٠٩ اغاز شده كه خزايي در ايميلهايي به برخي دانشگاههاي فني و مراكز تحقيقاتي ما اعلام كرده تجربيات زياد و تكنيك هاي كليدي و مهم را در حوزه پيشرانها فرا گرفته و حاضر است اين دانش و تجربيات را به ما منتقل كند . دقت كردين دوستان؟؟؟ سال 2009 = ١٣٨٨ در واقع اين ارتباط و همكاري يك سال قبل از تدوين نقشه راه توسعه موتورهاي هوايي و طراحي موتورهاي سبك و سنگين اغاز ميشود!!! خزايي از سه طريق اطلاعات را به كشور انتقال داده است .  اول از طريق اينترنت و كانالهاي موجود ارتباطي(مثل امين حسن زاده) دوم طي چند سفر به ايران و انتقال اطلاعات از طريق لپ تاب و هارد و ... (اشاره شده خزايي طي سال هاي ٨٦ تا ٩٢ پنج بار به ايران سفر كرده كه قطعا بايد سه چهار سفر اخر اين فرد حين همكاري با ما صورت گرفته باشد.)  سوم از طريق ارسال كانتينرهايي تحت عنوان لوازم خانگي به يكي از كشورهاي اروپايي و سپس به ايران. نكته مهم از مظفر خزايي اطلاعات و اسناد زيادي از جمله مربوط به موتور هواپيماهاي c-130 هركولس گلوبال هاوك و بالگرد V-22 osprey كشف شده كه همه از موتورهاي رولز رويس استفاده ميكنند.  پس قطعا خزايي اطلاعات و اسناد زيادي از شركتهاي قبلي يعني رولز رويس و جنرال الكتريك در اختيار داشته كه اين اطلاعات بايد قائدتا همان اوايل ارتباط و همكاري در سالهاي ٨٨ و ٨٩ به ما منتقل شده باشد و از طرفي با جلو رفتن همكاري با پرت اند ويتني در ان چند سال اخر ، اطلاعات ، اسناد و قطعات بدست امده از اين شركت را به سه روشي كه اعلام كردم براي ما ارسال ميكند . اين روند ٥ سال ادامه دارد، قطعا حجم بسيار عظيمي از اطلاعات و اسناد به ما منتقل شده كه بررسي كامل و دقيق اين اطلاعات چندين سال زمان خواهد برد. بلاخره در اواسط سال ٩٢ شركت پرت اند ويتني تصميم به كاهش نيرو گرفته و با خزايي و تعداد زيادي از كاركنانش قطع همكاري ميكند. دو سه ماه بعد يك كانتينر حاوي اسناد و مدارك و قطعاتي از موتورهاي پرت اند ويتني كه در حال ارسال به ايران بوده توسط پليس كشف ميشود ارسال كننده كسي نيست جز مظفر خزايي خود خزايي هم مدتي بعد در فرودگاه دستگير ميشود در حالي كه ٦٠ هزار دلار پول نقد را در چمدان مخفي كرده و اطلاعاتي نيز از جنگنده هاي f22 و f35 داخل لپ تاب اين فرد وجود داشته است. خب قائدتا همين پول هاي نقد نشان ميدهد كه خزايي در حال فرار از امريكا به ايران بوده كه موفق به اين كار نميشود اما سوال ايا كانتينر كشف شده تنها كانتينر ارسالي توسط خزايي بوده است؟؟؟ به نظر بنده با توجه به شايعه ي سال ٩٢ و احتمال وجود قطعاتي از موتور هاي پرت اند ويتني در كشور احتمالا ما در ان چند سال دريافتهايي رو به اين شيوه داشته ايم و محموله اخر قطعات و اطلاعات باقي مانده بوده كه خزايي قبل از سفر ارسال ميكند و كشف اين محموله باعث لو رفتن خود خزايي و دستيگيري او در فرودگاه ميشود به هر حال هرچند دو سه سال بيشتر به پايان محكوميت خزايي باقي نمانده اما احتمال دارد در ليستي كه وزارت خارجه براي تبادل زندانيان براي امريكا ارسال كرده نام مظفر خزايي هم گنجانده شده باشد و خيلي زودتر شاهد برگشت مظفر خزايي به كشور باشيم.(البته اگر با اتفاقات اخير همچنان تبادلي صورت بگيرد) لينكي كه پايين تر قرار داده ام در وبسايت رسمي وزارت دادگستري امريكا منتشر شده كه اطلاعات كامل و معتبري از پرونده مظفر خزايي در اختيار ما قرار ميدهد اميدوارم يكي از دوستان اين متن را دقيقتر ترجمه و در تاپيك قرار دهد ، توجه داشته باشيد چندين بار در همين متن اشاره شده اطلاعات ارسال شده مربوط به هر سه شركت قبلي خزايي بوده نه فقط اخرين شركت (پرت اند ويتني) ، لذا اطمينان داشته باشيد اطلاعات زيادي از موتورهاي رولز رويس و جنرال الكتريك نيز در اختيار ما قرار گرفته است لينك لينك ترجمه متن —————— اما بخش اخر خب در بخشهاي اينده به پروژه هايي خواهيم پرداخت كه اثبات ميكنند موتورهاي مورد بحث ما پاسخگوي همه نياز ما نيستند و ما به موتورهاي ٦٥ يا ٧٥ كيلونيوتني نيز احتياج داريم سوال اينجاست چه راههايي براي رسيدن به اين موتورهاي قدرتمند پيش روي ما قرار دارد؟؟ شرقي يا غربي ؟؟؟؟ مسير اول(جنرال الكتريك) همانطور كه مستحضر هستيد ما به فناوري ساخت نمونه هاي بهينه شده موتورهاي j85 و j79 كه بهترين توربوجتهاي شركت جنرال الكتريك و از بهترين توربوجتهاي رده سبك و متوسط جهان هستند دست پيدا كرديم ، تلاش براي توسعه موتور j90 بر مبناي j85 و همچنين مهندسي معكوس CFM56 نشانه هاي ديگري از گرايش ما بسمت موتورهاي اين شركت دارند شركت جنرال الكتريك بعد از توليد موتورهاي توربوجت j79 و j85 وارد ساخت توربوفن ها شد ، كه تصاوير تعدادي از اين موتورها را قرار ميدهيم  موتور F-404 با تراست ٤٩ و ٧٩ كيلونيوتن (خشك و پس سوز) موتور F-414 با تراست ٥٨ و ٩٨ كيلو نيوتن (خشك و پس سوز) و همچنين موتور فوق العاده اين شركت يعني F-110 كه از تراستي برابر74 كيلونيوتن در حالت خشك و ١٣٠كيلونيوتن در حالت پس سوز برخوردار هست  اين موتور با توجه به مشكلاتي كه موتورهاي پرت اند ويتني TF-30 و پرت اند ويتني F-100 براي جنگنده هاي F14 و F16 ايجاد كرده بودند ، در مدل هاي بعدي اين جنگنده ها ، جايگزين موتوره انها شد در هر حال اگر به هر طريقي بتوانيم به هر كدام از اين موتورها دست پيدا كنيم با توجه به روند فعلي ما حركت بعدي كاملا مشخص هست در غير اين صورت با توجه به توربوفن سازي موتور j85 كاملا محتمل است كه اين اقدام روي برادر بزرگتر يعني j79 هم صورت بگيرد در اين صورت موتوري با قطري حدود ٢٠ سانت بيشتر و تراستي حول و حوش ٦٥ كيلونيوتن در حالت خشك و ١١٠ كيلونيوتن در حالت پس سوز خواهيم داشت اولا يك موتور بومي مناسب براي جايگزيني موتورهاي TF-30 تامكت بدست خواهيم اورد كه از همين تراست برخوردار هستند (البته اگر از نظر ابعاد نزديك به هم باشند)، ثانيا با همين موتور ميتوانيم نياز خودمان در زمينه ي جنگنده هاي سنگين را برطرف كنيم حتي اگر توان حركت به سمت موتورهاي قوي تر را نداشته باشيم اين يكي از مسيرهاي پيش روي ماست  اما مسير دوم(پرت اند ويتني) خب با توجه به اطلاعات گسترده و قطعاتي كه از اين شركت توسط خزايي بدست ما رسيده ميتوانيم براي ٦٥ و ٧٥ كيلونيوتن به سمت موتورهاي TF-30 و F-100 حركت بكنيم اولي كه موجود است دومي هم اگر كه يكي دو فروند f16 ورودي قبل انقلاب را كالبدشكافي نكرده باشيم احتمالا از طريق بازار سياه و خيلي از كشورها از جمله ونزوئلا به دست ما رسيده است اما توجه داشته باشيد كه خود امريكايي ها هم از اين موتورها رضايت كافي نداشتند مسير سوم (ساترن) ترجيح نيروي هوايي قطعا و يقينا استفاده از توربوفن هاي غربي است اما با توجه به پيچيدگي كمتر موتورهاي شرقي نسبت به نمونه هاي غربي و از طرفي دسترسي به موتور AL-31 كه احتمالا از طريق روسيه ، چين ، اكراين يا ونزوئلا صورت گرفته باشد و همچنين نيم نگاهي به كمك روسيه در حوزه موتورهاي سنگين طي يك قرار داد مالي يا يك معامله با اطلاعات rq170 ، يا اطلاعات بدست امده از طريق خزايي شايد و شايد و شايد به ناچار اين راه براي حركت به سمت موتورهاي سنگينتر انتخاب شده باشد به هر حال موتورهاي سنگين مختلفي از شركتهاي مختلفي در دسترس هست و اميدواريم مسير مناسبي در پيش گرفته شود در پايان اين بخش دعوت ميكنم كليپي از مانور زيباي يك جنگنده فانتوم نيروي هوايي را ببينيد لينك برخي با توجه به عدم خروج دود از موتورِ اين جنگنده ، موتور را بهينه شده برخي موتور را كاملا بومي و برخي ديگر با استناد و كنار هم قرار دادن چنين تصاويري  ادعا دارند روند طي شده در مورد تايگر در مورد فانتوم هم صورت گرفته و ما يك يا چند فانتوم را صفر تا صد بصورت بومي ساخته ايم و اين فانتوم سرحال ، يكي از همين هاست  در مقابل برخي دوستان مسئله عدم مشاهده دود را مربوط به فعال بودن پس سوز و شايعات در مورد اين فانتوم را بي اساس ميدانند (البته فقط درمورد همين فانتوم) قضاوت با شما يا حق

[color=#ff0000]دوستان [/color] [color=#ff0000]این یک تاپیک تاریخی است و لازمه ی بحث علمی ارائه ی مدرک دقیق هست وگرنه مشمول تحریف تاریخ خواهیم شد.[/color] [color=#ff0000]این تاپیک قفل می شود تا آقا مرتضی عزیز منبع مطالبی که بیان می کنند را دقیق اعلام کنند و برای من بفرستند.[/color] [color=#ff0000]از این به بعد در تاپیک های تاریخی روال همین هست. [/color] [color=#ff0000]بدون منبع اگر مطلبی نوشته شود منجر به قفل تاپیک است.[/color] [color=#ff0000]با تشکر[/color]

[quote name='Morteza313' timestamp='1390666792' post='361647'] نکته چهارم: خطاب به بقیه: خودتون رو گول نزنین. کاری که ما در جنگ کردیم یک دهم اون کاری که می تونستیم بکنیم نبود. هر سلاحی که ارتش صدام خرید ما هم نظیرش رو (اگر بهترش رو نه) در دسترس داشتیم و می تونستیم بخریم. منتها پولمون رو دادیم دست کسایی که تخصصش و نداشتند، خدا می دونه چقدرش حیف و میل شد و اونقدری که نشد هم رفت پای هواپیماهای ملخی و سلاحهای چرت. [/quote] با سلام خدمت همه دوستان گرامي نه هر سلاحي !!! چون دقت مي کرديم سلاح اسرائيلي نگيريم !!! و نه هر دسترسي !!! چون سيم خاردار هم به ما ندادند !!! ضمنا بد نيست خاطرات محسن رفيق دوست و ديگر دست اندر کاران خريد سلاح ايران را مرور بفرماييد !!! چنان از خريد مي فرماييد انگار پارتي پارتي قطعات جنگنده و موشک بود که وارد ايران مي شد و ظاهرا فراموش فرموديد که ما نصف اف 14 هايمان را اوراق کرديم که نصف ديگر بتوانند بپرند !!! همين حافظ اسد فقيد که امروز يقه کشور را به خاطر حمايت از پسرش ميگيريد اگر نبود که برخي خريدهاي ايران را به اسم سوريه انجام دهد که کلاهمان پس معرکه بود . برادر من انصاف هم خوب چيزي است آخر !!! ما هم در همان زماني که شما مي فرماييد زندگي مي کرديم !!! کسي مدعي نيست آنچه اتفاق افتاد بدون خطا و اشتباه و خيانت بود و نمي شد بهتر از اينها کار کرد و هرکس که سر کار بود مسئول بود آخر تخصص و تعهد بود اما به هر حال شرايط خريد تسليحاتي هم به اين گل و بلبلي نبود که شما مي فرماييد !!!

تیتر این مطلب مناسب نیست...هیچ نبردی نبرد نهایی نیست و جنگ یک فرآیند که اگه اراده مقاومت پشت اون باشه با زدن دو تا نفتکش نتیجه نهایی اش رقم نمی خوره...این یک نکته دوم: در طول جنگ خصوصا روزهای آغاز اون ملت ایران ضربه های به مراتب شدیدتری رو تحمل کردند ولی باز هم خودشون رو ترمیم کردند نمونه اش سقوط خرمشههر نکته سوم: شکست رو باید در نقشه اهداف جنگ جستجو کرد: هدف ما از جنگ با صدام حسین( ونه ملت عراق) حفظ تمامیت ارضی و انقلاب اسلامی بود که این هم محقق شد... نکته چهارم: جمهوری اسلامی ایران ذاتا یه قدرته نرمه نه سخت...یعنی به مرور زمان خودش رو آشکار میکنه.میشه گفت پیروز این جنگ ما بودیم چون الان جکومتی که در عراق هست در راستای آرمانهای رهبر انقلاب ما داره حرکت میکنه... همه این نکته ها پاسخ به تیتر گمراه کننده این متن بود که هیچ تناسبی با ذیل خود ندارد اما مطلب ذیل این تیتر مطلب قابل تامل و بررسی می باشد... به نظر من یکی از وظایف اصلی مدیران سایت بررسی و انطباق تیتر با محتوا می باشد. این سایت یه سایت تبلیغاتی نیست و محتوا و تیتر باید هماهنگ باشند.