پنتاگون می آموزد .....!!! درسهای ارتش ایالات متحده از دوسال جنگ در اوکراین آیا محاسبات رزمی از صحنه نبرد باید تغییر کند ؟!     سر درب جبهه پادگان فورت ایروین ارتش ایالات متحده که بعنوان مرکز آموزش ملی (NTC) هم مورد استفاده قرار می گیرد    پادگان فورت ایروین -کالیفرنیا ژنرال ارتش ایالات متحده در حالی که اتاق توجیه عملیات را بالا و پائین می کرد ، تکه از یک فناوری  مرگبار را به سایر افسران حاضر نشان می داد و جزئیات تلفات ناشی از کاربرد آن را یادآوری می نمود . سرتیپ کرتیس تیلور به هم قطارانش توضیح می داد که تقریبا 90 سرباز روسی در جریان یک حمله توپخانه ای در سال 2022 کشته شدند ، زمانی که ارتش اوکراین  با استفاده از سامانه هیمارس ، محل انتشار سیگنال های مخابراتی را هدف قرار داده بودند. وی در حالی که به نقشه رزمایش ارتش در صحرای موجاوه ، یعنی جایی که  نیروهای آمریکایی در حال شبیه سازی صحنه رزم مشابهی بودند اشاره می نمود ، هشدار داد که ممکن است این اتفاق برای یگانهای آمریکایی نیز رخ دهد . وی "تلفن همراه " خود را بالا گرفت و گفت که این فناوری ، قرار است تلفات زیادی را به ارتش وارد کند.     سلاح هجومی ام-4      ارتش ایالات متحده در حال بازنگری جامعی در نگاه خود به صحنه رزم آینده است . اهمیت این بازنگری تا بدانجاست که آئین نامه های ضدشورش که نشانه بارز عملیات جنگی در صحنه هایی نظیر افغانستان و عراق بوده ، به کناری گذاشته شده تا سازمان رزم نیروهای مسلح آمریکا برای درگیری با دشمنان پیچیده تری نظیر چین و روسیه آماده شود. درواقع ، آنچه که در اوکراین رخ میدهد و اکنون وارد سومین سال خود شده است و پایانی نیز برآن قابل مشاهده نیست ، پنتاگون را وادار نموده که به این مساله فکر کند که  محاسبات میدان نبرد درسالهای اخیر به شکل کامل تغییر کرده و جنگ با حضور تعداد زیادی سامانه های تسلیحاتی هدایت دقیق ، ناوگان انبوه  بی سرنشین های هوا ، دریا و زمین پایه و همچنین سامانه های نظارت رقومی می تواند جنگ را به مناطقی فراتر از خطوط مقدم کشانده و نیروهای رزمی را در نقطه از میدان نبرد که باشند تهدید کند.افسران ارشد ایالات متحده مدعی هستند که جنگ دراوکراین همچنان یک آزمایشگاه تحقیقاتی فعال و واقعی برای برنامه ریزان نظامی این کشور است .     در همین رابطه ، یکی از مقامات ارشد دفاعی که خواست نام اش فاش نشود ، مدعی است که این افسران بطور کامل در این درگیری غوطه ور شده اند و تمامی اطلاعات لازم در اختیار آنها قرار می گیرد تا ارتش مطمئن شود همه پیامدها و تجربیات رزمی مستند شود.یکی دیگراز مقامات پنتاگون نیز مدعی است که مولفه های جنگ در حال تغییر است و اوکراین یکی از منابع پایدار شناخت این تغییرات بشمار می رود . درواقع ،جنگ اوکراین بسیاری از مفروضات اصلی در آئین نامه های نظامی را به چالش کشیده ، چنانکه فرسایشی شدن عملیات نظامی و تلاش دوطرف درگیر برای وادار کردن یکدیگر به تُهی کردن ذخایر خود به یک الگوی غیرقابل پیش بینی برای عملیات جنگی تبدیل شده که پیش از این دیده نشده بود. به گفته این مقام ارشد ، جنگ اوکراین ، این باوردیرینه در پنتاگون که تسلیحات دقیق گران قیمت عامل اصلی در موفقیتهای ارتش آمریکا هستند را تغییر داده چرا که بعنوان مثال ، مهمات هدیات هدایت دقیق غربی مبتنی بر سامانه های ناوبری GPS بشدت دربرابر اختلال دشمن آسیب پذیر نشان داده  و درمقابل ، روسها موفق شده اند تا با تطبیق مهمات غیرهوشمند قدیمی با سامانه های جدید و البته ارزان شناسایی ، دقت آنها را با کمترین هزینه ممکن ، افزایش دهند که این بشدت موجب غافلگیر شدن فرماندهان آمریکایی شده است.     آموزش نیروهای پیاده نظام ارتش    پادگان فورت جانسون - آموزش رزم خندقی برای واحدهای ارتش ایالات متحده       سوراخ روباه جدید برای ارتش به گفته مقامات ارشد پنتاگون ، جنگ اوکراین بخوبی نشان داده که تمام ماموریتهای محوله به ارتش از برنامه ریزی جهت اجرای عملیات رزمی تا فناوری های مورد استفاده باید  مورد بازنگری کامل قرار بگیرد . در همین راستا پادگان فورت اروین که مرکز آموزش ملی (NTC) نیز محسوب میشود ، درتلاش است تا با استفاده از تجربیات جنگ در اوکراین ، تاکتیکهای ارتش را اصلاح کرده و پس از مستندسازی آنها را در اختیار یگانهای عملیاتی قرار دهد . درسالهای گذشته ، این تاسیسات برای آنچه که قرار بود نیروهای آمریکایی در عراق و افغانستان با آن مواجه شوند آماده شده بود ولی اکنون خطوط سنگرهای به شکل زیگزاگ طراحی شده اند تا فضای نبرد در اوکراین را شبیه سازی کنند. در زمستان سال 2023 این پادگان شاهد حضور لشکر یکم زرهی ارتش بود که در آن سربازان آموزش می دیدند تا برای چنین شرایطی آماده شوند ولی نکته اینجا بود که حتی ژنرال تیلور را نیز وادار به واکنش کرد . وی در یکی از اسلاید های توجیهی به شکل رسمی اعتراف کرد که توپخانه ارتش روسیه اجرای مانور را دشوار و پستهای فرماندهای را با خطر انهدام مواجه می کند.     شبیه سازی یک دهکده در خاورمیانه  پادگان فورت ایروین      عناصر پیاده نظام لشکر یکم زرهی ارتش ایالات متحده در کنار خودروهای تاکتیکی سازمانی پادگان فورت ایروین    درواقع ، قابلیت بقاء قرارگاه های فرماندهی برای ارتش ایالات متحده بسیار حیاتی است و فرماندهان بارها در خصوص استفاده از سامانه های مخابراتی غیرنظامی هشدار داده اند .             راست : خودروهای تاکتیکی هنگ دوم جمعی لشکر یکم سوار-زرهی ارتش ایالات متحده /پادگان فورت ایروین چپ : ژنرال رندی.آ. جورج ( نفر وسط مسئول مرکز آموزش ملی / پادگان فورت ایروین )    بدین ترتیب بدون استفاده از سامانه های نظامی ، مسیر حرکت و پرواز بالگرد آپاچی مزبور برای دشمن شبیه سازی شده مشخص شد . به همین دلیل تیلور بر حذف چنین رفتارهایی از سوی سربازان تاکید ویژه ای دارد . وی خطر استفاده از تلفن همراه در میدان های نبرد قرن 21 را به خطر ناشی از کشیدن سیگار در خطوط مقدم در جنگ جهانی اول تشبیه می کند ، زمانی که تک تیراندازان یا دیده بان های توپخانه دشمن ، شبها بدنبال سوسو زدن های نارنجی رنگ برای ثبت تیر روی خطوط حریف بودند.     وجود تلفن های همراه هوشمند در جنگ اوکراین گرچه پدیده سرباز- خبرنگار را بوجود آورده ولی  افزایش پراکنش سیگنالی ناشی از استفاده چنین سامانه هایی باعث تلفات قابل توجه میان دو ارتش درگیر شده است    ژنرال تیلور معتقد است که اعتیاد سربازان به استفاده از تلفن همراه به همان اندازه مصرف سیگاردر خطوط مقدم ، یک تهدید جدی بشمار می رود .     از سویی دیگر ، سامانه های مخابراتی ، بدون سرنشین ها و خودروهای نظامی مقادیر قابل توجهی تشعشعات الکترومغناطیسی دارند که براحتی قابل شناسایی است برای همین به منظور فریب دشمن به سربازان آموزش داده می شود تا میزان تششعات مذکور را با روش های ویژه ای کاهش دهند . از سویی دیگر محدود کردن ابعاد قرارگاه های فرماندهی به یک میزتاشوی کوچک که توسط 4 دستگاه هاموی احاطه شده و روی آن نیز با تور استتار قابل پوشاندن است می تواند تا حد زیادی به کاهش امضاء الکترونیکی و حرارتی کمک کند . این قرارگاه ها به جز آنتن استارلینک سفید رنگ که دربیرون از محوطه قرار می گرفت امکان شناسایی از هوا را نداشتند. در همین زمینه یکی از سربازان شرکت کننده درخصوص روش های کاهش سیگنال های مخابراتی مدعی شده بود که می توان با گذاشتن پتو روی سامانه ها تا حدودی از کشف آن جلوگیری نمود.     در جریان تمرینات ارتش در فورت ایروین ، واحدهایی که بعنوان شبیه سازی ارتش روسیه عمل می کردند  با سامانه های استاندارد دفاع هوایی موفق به رهگیری بالگردهای آپاچی نشدند ولی رهگیری سیگنالهای تلفن های همراه خلبانان ها با استفاده از سامانه های هوشمند تجاری بخوبی مسیر پروازآنها را در میدان نبرد مشخص می نمود    تهدید از بالا ارتش های  روسیه و اوکراین اکنون از طیف بسیار متنوعی از پهپادهای شناسایی و انتحاری ارزان قیمت استفاده می کنند و اثرگذاری این ابزار جدید آنچنان بود که رهبران نظامی ایالات متحده را وادار کرده تا نقاط ضعف خود را در این خصوص مورد بررسی قرار دهند. این مساله درست برخلاف روند گذشته بود که درآن ایالات متحده پهپادهای بزرگ و گران قیمتی را برای ماموریتهای رزمی استفاده می کرد ولی جنگ اوکراین نشان داد که وجود قابلیتهای نظارتی و تهاجمی در اختیار سربازان به درجه ای از اهمیت رسیده که باید آن را مورد توجه قرار داد و اکنون ارتش آمریکا در تلاش است تا این روش را تقلید کند.   آموزش رزم خندقی برای واحدهای ارتش ایالات متحده https://aparat.com/v/HnMdB   بدین ترتیب گسترش این فناوری پنتاگون را وادار نمود تا به فوریت ، استراتژی جدید خود را به منظور توسعه و بکارگیری سامانه های ضد پهپاد طراحی کند . این مساله با حمله به پایگاه نظامی این کشور در اردن که منجر به کشته شدن سه سرباز آمریکایی گردید اکنون تشدید شده است . ارتش ایالات متحده با شناخت تهدید های موجود از سوی پهپادهای انتحاری ، آزمایش های اولیه پرتاب مهمات از بدون سرنشین های کوچک را آغاز کرده که پیش از این توسط داعش استفاده می شد و اکنون به  لبه تیز حملات پرتلفات توسط دوطرف درگیر در اوکراین تبدیل شده است . علاوه براین ، برنامه هایی برای خروج از خدمت پهپادهایی نظیر Shadow و Raven  نیز وجود دارد که حاکی از ناتوانی آنها برای پاسخ گویی به نیازهای جنگ مدرن است.     پرنده های بدون سرنشین اول شخص ، ستاره بلامنازع جنگ اوکراین بشمار می آیند   ژنرال جورج رندی ، رئیس ستاد ارتش در پاسخ به سئوالی درخصوص توصیف صحنه نبرد در قرن 21 چنین معتقد است که  ارتش ایالات متحده از صحنه نبرد اوکراین یاد گرفته که حوزه شناسایی هوایی از اساس دچار یک تغییر جدی شده است. ژنرال جیمز.بی.هکر رئیس دپارتمان عملیات نیروی هوایی ارتش در آفریقا و اروپا با ستایش از تاکتیک های ارتش اوکراین مدعی شده که دونفر از سربازان اوکراینی ، با جمع آوری هزاران دستگاه گوشی هوشمند و اتصال آنها به یکسری میکروفون ها و تشکیل یک شبکه  شنود ، موفق شده اند تا صدای خاص پهپادهای شاهد131/136 را از ده ها کیلومتر دورتر کشف کرده و داده های بدست آمده را به پدافند هوایی اوکراین منتقل کنند.       ارتش ایالات متحده در حال بازنگری آئین نامه های رزمی خود براساس جنگ اوکراین است  در نمونه های ویرایش شده ، پیاده نظام مهارتهای بیشتری را برای استفاده از هنر استتار می آموزد   این مساله درست همزمان با حملات هوایی و موشکی یمن به کشتی های تجاری و نظامی مستقر در دریای سرخ در حال وقوع است و برخی در پنتاگون که مسئولیت رصد قابلیتهای چین را برعهده دارند معتقدند که  آنچه که حوثی ها در دریای سرخ یا روسها در اوکراین مشغول انجام آن هستند در مقایسه با صحنه نبردی  که قراراست در اقیانوس آرام رخ دهد ، اصولا بحساب نمی آید .     سر درب جبهه پادگان فورت جانسون ارتش ایالات متحده سرعت بالای تغییرات ارتش ایالات متحده به اقداماتی که در فورت ایروین انجام می شود قانع نبوده و در پادگان فورت جانسون که یک زیرساخت نظامی در غرب لوئیزیانا است به واحدهای خود آموزش می دهد که چگونه در راهروهای پیچیده خندق مانند وارد نبرد شده یا برای محافظت از خود دربرابر آتش توپخانه دشمن ، دست به حفاری بزنند تا جایی که شعار واحدهای آمریکایی اکنون بصورت " حفاری کُن یا بمیر" درآمده است .  نیروهایی که در این پادگان آموزش می بینند ، باید شیوه درست احداث مواضع دفاعی تعجیلی یا با فرصت را فراگیرند تا دربرابر آتش توپخانه یا پهپادهای انتحاری دشمن از خود محافظت کنند . این مساله آنچنان برای ارتش اهمیت دارد که به این نیروها یاد داد می شود تا با استفاده از هرچیزی که در محیط قابل استفاده است ، سوراخ روباه خود را استتار کنند و این نیازمند ساعتها کار با ابزار حفاری نظیر بیل و گلنگ است .       بوچا / آوریل 2022  ستون زرهی شبیخون خورده ارتش روسیه    در جبهه مقابل ، نیروهایی که نقش واحدهای روسی را بازی می کنند ، تلاش دارند با استفاده از هوش مصنوعی و پهپادهای ارزان قیمت  ، عناصر رزمی متقابل را شناسایی و بصورت نمادین مورد هدف قرار دادند تا پس از اتمام تمرین ، بدانها یادآوری کنند که چه اشتباهاتی را مرتکب شده اند . با این حال هر اندازه واحدهای رزمی در استتار فیزیکی بهتر می شوند ، ردپای دیجیتالی آنها همچنان پاشنه آشیل عناصر رزمی بحساب می آید . در همین رابطه یکی از افسران آموزشی به نگارنده گفت که  پهپاد های مهاجم در پادگان فورت جانسون ، امکان تشخیص سیگنال های WI-FI را دارند و براحتی می توانند استتارشده ترین قرارگاه های فرماندهی را کشف و منهدم کنند.     پهپاد  FPV ارتش روسیه مسلح به یک کلاهک غیرمعمول  جنوب اوکراین    در حالی که جنگ در اوکراین با نوآوری های بیشتری همراه شده است ، برخی ناظران نظامی معتقدند که  پنتاگون بدون دخالت افسران محافظه کار ارشد ، با سرعت بیشتری خود را با تهدیدات جدید منطبق خواهد کرد. درواقع نشانه های آشکاری وجود دارد که میراثی که ارتش پس از 11 سپتامبر 2001 از خود برجای گذاشت هنوز در ذهن فرماندهان و سیاست گذاران قرار دارد و ارتش آمریکا همچنان خود رابا تهدیدات مشابهی در خاورمیانه روبرو می بیند .       سربازان از چوب و برگ برای پنهان کردن موقعیت جنگی خود  در مرکز آموزش مشترک استفاده می کنند. جنگ در اوکراین بر اهمیت استتار برای سربازان روی زمین تأکید کرده است       یک عنصر پیاده نظامی در یک پست فرماندهی ، برنامه‌ای را بر روی تلفن هوشمند نشان می‌دهد که به نیروها کمک می‌کند به شکل ثابت با قرارگاه های  فرماندهی ارتباط امن داشته باشند    این امر تا بدانجا جدی است که در پادگان فورت جانسون ، سه ساعت جداگانه روی دیوارها قرار دارد که به ترتیب زمان محلی ،  به وقت افغانستان و عراق تنظیم شده است . اما به نظرمی رسد که برخی از رهبران نظامی ایالات متحده بتدریج براین باور قرار می گیرند که   هنوز چیزهایی زیادی برای یادگیری وجود دارد ، هر چند برخی دیگر نیز تغییرات بوجود آمده را دست کم گرفته و براین فرض مخاطره آمیز تاکید می کنند که ارتش به سادگی هرچه تمام تر در شرایط مشابه بهتر عمل خواهد کرد .   پی نوشت : منبع1 منبع2 3-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند    

بسم ا...     اساسا شرحی نمی شود نوشت .... به این دلیل که هر شرحی بنویسید ماهیت شوخی پیدا می کند  ولی از قدیم می گفتند .. بالاخره یک روزی گُذر پوست به دباغ خانه می افتد .. آبرامز            یدک کشیدن آبرامز غنیمتی برای نمایش در مسکو - آوریل 2024     https://www.aparat.com/v/0HGVu      

اگر در ارتفاعات مشرف به پایگاه سامانه های راداری و پدافندی مستقر بشه هم می تونه کل پایگاه و هم سایر نقاط اطراف رو پایش کنه و خودش یک مزیت می تونه باشه.وجود آغل گوسفند و چوپان و ... می تونه برای نیروهای گشتی و اطلاعاتی و ...یک جور پوشش باشه

205 روز مقاومت  آخرین خسارات حملات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به غزه از زبان آمار و ارقام/تخریب کامل 86،000 واحد مسکونی العالم - فلسطین اشغالی دفتر اطلاع رسانی دولتی فلسطین امروز (یکشنبه) اعلام کرد: ارتش رژیم اشغالگر از ابتدای حمله به غزه بیش از 3000 مورد جنایت فجیع در غزه مرتکب شده است که در نتیجه آنها، 41 هزار نفر به شهادت رسیده یا ناپدید شده اند. رژیم صهیونیستی از ابتدای حمله به غزه در 7 اکتبر 2023 ، 75 هزار تن بمب و موشک و سایر مواد منفجره بر سر غزه فرو ریخته است. دفتر اطلاع رسانی دولتی فلسطین در تازه ترین آمار خود از نتایج حمله به غزه و نسل کشی در این منطقه ظرف 205 روز گذشته خاطرنشان کرد که این رژیم 86 هزار منزل مسکونی را ویران کرده است. طبق آمار، نتایج تلفات و خسارات جنگ وحشیانه علیه غزه از این قرار است: 205 روز ارتکاب فجیع ترین جنایات در غزه 3،053 مورد جنایت فجیع توسط ارتش رژیم صهیونیستی 41،454 شهید و مفقود الاثر 34،454 شهیدی که به بیمارستان منتقل شده اند 14،873 کودک شهید 30 کودک شهید بر اثر گرسنگی 9،801 شهید زن 491 شهید از کادر درمان 67 شهید از نیروهای دفاع مدنی 141 شهید خبرنگار 9 گور جمعی که رژیم صهیونیستی در داخل بیمارستان ایجاد کرده بود 454 مورد نبش قبر شهدا از شش گور جمعی در داخل بیمارستان ها 7000 مفقود الاثر 77،575 مجروح 72درصد قربانیان زن و کودک هستند 17،000 کودک که پدر و مادر یا یکی از والدین خود را از دست داده اند 11،000 مجروح که برای درمان عمل جراحی باید به خارج سفر کنند 10،000 بیمار سرطانی که با مرگ دست و پنجه نرم می کنند و نیازمند درمان فوری هستند 1،094،000 مبتلا به بیمارهای واگیردار به علت کوچ اجباری 9،000 مورد ابتلا به بیماری های ویروسی به دلیل کوچ اجباری 60،000 بانوی باردار که به دلیل فقدان مراقبت های پزشکی در معرض خطر هستند 350،000 مبتلا به بیماری مزمن که به دلیل ممانعت (رژیم صهیونیستی ) از ورود دارو به غزه در معرض خطر هستند 310 مورد بازداشت کادر درمان 20 مورد بازداشت خبرنگارانی که شناسایی شده اند 2 میلیون آواره در داخل غزه 181 ساختمان دولتی که توسط رژیم صهیونیستی تخریب شده اند 103 مدرسه و دانشگاه که توسط رژیم صهیونیستی به طور کامل ویران شده اند 243 مسجد که به طور کامل توسط رژیم اشغالگر تخریب شده اند 321 مسجد که خسارت های جزئی دیده اند 3 کلیسا که در حمله نظامیان صهیونیستی ویران شده اند 86،000 واحد مسکونی که به طور کامل از سوی نظامیان صهیونیستی تخرییب شده اند 294،000 واحد مسکونی که در حملات نظامیان صهیونیستی خسارت های جزئی دیده اند 75،000 تن مواد منفجره که از سوی رژیم صهیونیستی در غزه فروریخته شده است 32 بیمارستان در حمله رژیم صهیونیستی از چرخه خدمت خارج شده اند 53 مرکز بهداشت در حمله نظامیان صهیونیستی از چرخه خدمت خارج شده اند 160 مرکز بهداشت مورد حمله نظامیان صهیونیست قرار گرفته اند 126 آمبولانس که در حمله رژیم صهیونیستی خسارت دیده اند 206 اثر باستانی و تاریخی که بر اثر حملات رژیم صهیونیستی تخریب شده اند 30 میلیارد دلار خسارت های اولیه مستقیم ناشی از حمله ویرانگر به باریکه غزه و جهان در سکوت شیطانی  https://fa.alalam.ir/news/6854928/آخرین-خسارات-حملات-جنایتکارانه-رژیم-صهیونیستی-به-غزه-از-زبان-آمار

با سلام خدمت کاربران محترم انجمن میلیتاری   نقاط قوت و ضعف پایگاه راهکنشی عقاب 44 ارتش جمهوری اسلامی ایران ( از منظر رعایت پدافند غیر عامل )     پیش گفتار : در تاریخ 1401/11/18 با حضور سردار سرلشکر محمد باقری ( رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح ) پایگاه هوایی راهکنشی عقاب ۴۴ نیروی هوایی ارتش به بهره برداری رسید . با توجه به تحولات و تحرکات نیروهای نظامی غربی ( بویژه آمریکایی ) در منطقه غرب آسیا و رودر رویی های مقطعی و تهدیدات لفظی هر روزه ایشان نسبت به تهاجم به کشورمان ، این لزوم بیش از پیش احساس می شد که باید در چیدمان و باز طراحی مراکز و پایگاه ها و تجهیزات نظامی مان تجدید نظر نماییم . اقداماتی که متناسب باشد با سطح تهدیدات روزافزون و ابزار هایی بروز آوری شده دشمنان مان . خوشبختانه ارتش جمهوری اسلامی ایران با طراحی و ساخت پایگاه هوایی عقاب 44 به این نیاز پاسخ گفت . که جای دارد از همه تصمیم گیران و نیروهای اجرایی که در این پروژه مبارک تاثیر گذار بودند تشکر و قدردانی نماییم . با توجه به گذشت زمان ، ابعاد و تحلیل های مختلفی در رابطه با این پایگاه ( چه از طرف خبرگزاری های داخلی و چه خارجی ) مطرح گردیده است . و تصاویر عمومی و قسمت هایی بیرونی و داخلی آن در سطح اینترنت موجود می باشد . لذا تا حدودی می شود به بررسی های دقیق تر در مورد نقاط قوت و ضعف آن پرداخت . ولی قطعاً تا تکمیل آن راه درازی نیاز است و باید دید در آینده با چه تسلیحات و هواگردهایی تجهیز خواهد شد .   موضوعی که در این نوشتار مورد توجه و تاکید من است مبحث رعایت اصول پدافند غیر عامل هست .   به نظر می رسد که این بحث ( پدافند غیر عامل ) اگر نگوییم رکن اصلی ولی یکی از مهمترین دلایل طراحی و ساخت این پایگاه بوده است . و از سخنان تمامی مسئولین امر و تحلیل گران داخلی و خارجی این موضوع قابل استنباط است . البته علی رقم جهش قابل توجه در این زمینه و نقاط غیر قابل انکار مثبت در طراحی این پایگاه ، ضعف هایی نیز دیده می شود . بدیهی است توقعات ما و سایر تحلیل گران از اینچنین پروژه ایی ( که طرح آن با اساس رعایت پدافند غیر عامل ایجاد و ساخته شده باشد ) بالا خواهد بود . و ذکر این نقاط ضعف به تنهایی انکار کننده جوانب مثبت و زحمات عزیزان نخواهد بود . امید است در توسعه پایگاه عقاب 44 و همچنین طراحی پایگاه های مشابه نکات مورد بحث که در ذیل اشاره خواهد شد در نظر گرفته شود .     نقاط قوت این جانمایی و موقعیت کلی پایگاه : در مورد مکان یابی اولیه برای احداث پایگاه عقاب 44 به نظر می رسد حداکثر حساسیت ها و نیاز سنجی های کلان در نیروی هوایی و ارتش جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته شده است . بنظر می رسد این مکان به خوبی و با وسواس انتخاب شده باشد . بطوری که در تهاجم های احتمالی دشمن تاب آوری حداکثری داشته باشد . انتخاب این مکان به خوبی این شرایط را ایجاد می کند که در صورت نیاز ، به سرعت امکان پاسخ مناسب را به تهدیدات پیرامونی خودش ( هم دفاعی و هم  تهاجمی ) داشته باشد . اشراف کامل این پایگاه به تنگه راهبردی هرمز یک برگ برنده بسیار مناسب در اختیار فرماندهان قرار خواهد داد . و همچنین با توجه به نوع تجهیزات مستقر در آن ( که طیفی از هواپیماهای با سرنشین و بی سرنشین و موشک های کروز را در بر می گیرد ) دسترسی مناسبی به مرزهای آبی و خاکی جنوب ایران برای رفع تهدید را خواهد داشت .   این دسترسی خصوصاً برای پهپاد های ما بسیار حائز اهمیت است . در واقع نه زیاد در مرکز کشور قرار دارد که برد عملیاتی پهپاد ها برای نفوذ در عمق دشمن کاهش پیدا نماید و نه آنقدر در لبه مرز قرار دارد که آسیب پذیر گردند و دشمن با تجهیزات خودش فعالیت روزانه آنها را زیر زره بین ببرد . در بحث هواپیماهای با سرنشین نیز با توجه به این که نسبت به پایگاه های بوشهر و بندر عباس در خطوط عقب تری مستقر هست می تواند نقش پشتیبانی و پوشش پایگاه های مذکور را به عهده بگیرد ( با فرض بر اینکه پایگاه های ما که در خط ساحلی مستقر هستند در یک تهاجم گسترده آسیب پذیر تر خواهند بود و ممکن است در موج های اولیه تهاجم دشمن ، از چرخه عملیاتی مطلوب خارج گردند و نیاز به زمان داشته باشند که شوک اولیه را پشت سر بگذارند . ( مثلاً با ترمیم باند یا جایگزینی رادار پرتابل و فعال نمودن مخازن سوخت ذخیره و یا غیره ... ) و در این بازه زمانی پایگاه عقاب 44 که اصولاً در خطوط بعدی درگیری قرار دارد می تواند تا بازیابی پایگاه های آسیب دیده از نیرو های درگیر ، پشتیبانی مناسبی به عمل آورد .   از نظر من سطح تهدیدات پیرامونی ( نسب به این موقعیت جغرافیایی ) در 4 سطح قابل دسته بندی هست . ( دقت بفرمایید که اینجا به تنهایی صحبت از توان و برد تجهیزات ما و یا دشمن و یا همسایگان مطرح نیست ، بلکه تغییر در توپوگرافی منطقه پیرامونی این سطوح از تهدید های احتمالی را ایجاد خواهد کرد )         سطح 1 تهدید : در تحلیل حاضر حدود 10 کیلومتر در نظر گرفته ایم . و آن به این علت هست که برد دوش پرتاب ها در یک عملیات نفوذ و خرابکاری احتمالی را لحاظ کنیم . ( بدیهی است این سطح از تهدید برای تمام پایگاه های هوایی ما وجود دارد و مختص به این پایگاه هم نیست . در بعضی از پایگاه های ما با تخلیه این شعاع از تاسیسات و تجمعات غیر نظامی نسبتاً توانسته اند حفاظت مناسبی را به وجود آورند و متاسفانه در بعضی دیگر این مورد رعایت نشده است ( و شاید در زمان طراحی اولیه برد سلاح ها و تهدیدات آن زمان نیاز به رعایت فواصل بیشتر را ایجاد نکرده بوده است ) . دقت بفرمایید که این تحلیل تهدیدات برای یک پایگاه هوایی و تجهیزات مورد انتظارش را در نظر گرفته است و نه لزوماً یک پایگاه معمول نظامی . ( جنگ روسیه و اکراین و همچنین جنگ داخلی سوریه به خوبی نشان داد که نیروهای نفوذی در عمق و تیم های خرابکاری با استفاده کواد های سبک و کوتاه برد و همچنین دوش پرتاب ها تا چه حد می توانند تجهیزات و هواگردها در حین فرود و تیک آف و حتی پارک شده روی باند را تهدید کنند ) در رابطه با این سطح از تهدید همانطور که عرض شد شما با یک تهدید معمول و مشابه دیگر پایگاه های هوایی تان روبرو هستید . ولی چیزی که برای پایگاه عقاب 44 این سطح را مهلک و خطرناک می کند وجود ارتفاعات و کوه در کنار باند است . در صورت عدم رعایت پدافند غیر عامل آنچنان خطرناک خواهد بود که هیچ آدم خوش بینی هم نمی تواند زهر کاری یک خطر احتمالی را کتمان کند . اینکه چرا وجود کوه و ارتفاعات مشرف بر باند می تواند آنقدر خطر آفرین باشد که به عنوان یک سطح تهدید در نظر گرفته شود و اینکه چگونه لحاظ کردن پدافند غیر عامل می تواند این تهدیدات را خنثی کند را در ادامه و مباحث بعد مطرح خواهیم کرد  . ( در نظر داشته باشید که بهر حال این پایگاه در این مکان ساخته شده است و هر راه حل اصلاحی باید با کمترین هزینه مالی و برای همین تاسیسات موجود ارائه شود )   سطح 2 تهدید : به نظر می رسد تا کیلومتر 120 که اتمام خشکی و رسیدن به دریا هست نوع و سطح تهدیدات تغییری نمی کند . آنچه که باعث می شود ما آن را خود یک سطح مجزا در نظر بگیریم شروع دریا در این فاصله است . دوستان به خوبی اطلاع دارند که روزانه چه تعداد زیادی از شناور های نظامی و غیر نظامی ( که ممکن هست در شرایط جنگی محمول انواع مختلفی از رادار های پسیو و حتی موشک باشند ، خصوصاً کانتینر بر ها )  از تنگه هرمز عبور می کنند .  قطعاً ما از سمت آبهای خلیج فارس با انواع مختلفی از تهدیدات رو برو هستیم ( چه برای این پایگاه و چه دیگر پایگاه های نظامی مان ) ولی مشخصاً شدت و نوع خطر احتمالی همه آنها را نمی توان در یک سطح تحلیل کرد . کما اینکه درون خود تنگه ( با توجه به اشراف سواحل شما در جناحین ) با مناطق بیرون تنگه و آب های آزاد دریای عمان متفاوت خواهد بود .   سطح 3 تهدید : بعد از پشت سر گذاشتن سطح اول و دوم ( که به نسبت سطوح پایینی بودند ) به شکل تساعدی در سطح 3 و فاصله 200 کیلومتری انواعی از تهدیدات بالقوه خطرناک می تواند در شرایط جنگی پایگاه را با مخاطره مواجه نمایند . در واقع نزدیک ترین خشکی ( غیر از جزایر ) در سواحل روبرو و همسایه ما شبه جزیره مسندم و همچنین سواحل امارات متحده عربی هست . که می تواند سکوی تهدید ( خصوصاً با حضور گسترده نیروهای آمریکایی در این کشور ) برای ما در نظر گرفته شود . و از نظر نوع و ماهیت تهدیدات متفاوتی را در مقایسه با سطوح پیشین در پیش روی فرماندهان عملیاتی پایگاه هوایی عقاب 44 قرار دهد . هم از منظر تهدیداتی که سکوهای پرتابی زمین به زمین می توانند ایجاد کنند و هم حضور مستمر هواگردها و جنگنده های فرا منطقه ایی و دیگر تجهیزات شان . ( البته بدیهی است که می توان به همین نسبت پایگاه های آمریکایی را در العدیده و دیه گو گارسیا و غیره ... را هم در سطوح خودشان قرار داد و بررسی کرد . اما برای بیان مطلب و انتقال مفاهیم ، ما به همین مقدار کفایت می کنیم )   سطح 4 تهدید : همانطور که در توضیحات سطح 2 ( تهدیدات دریا به ساحل ) و شناور های نیروهای متخاصم عرض شد باید سواحل دور دست و یا مرز شروع آبهای آزاد دریایی عمان و یا لبه جزایر ما در 300 کیلومتری را سطح دیگری دسته بندی کرد . عملاً بارها دیده شده که در هنگام بالا رفتن تنش آرایش شناور های آمریکایی تغییر محسوسی می کنند . از ورود به تنگه هرمز ( جایی که می توانند بسیار آسیب پذیر باشند ) اجتناب می کنند و با فاصله گرفتن نسبی از سواحل ، آرایش جدیدی می گیرند و یا نسبت به گشت زنی در فواصل دور و یا نظارت بر خطوط کشتیرانی ما اقدام می کنند . همچنین نوع شناور ها و تجهیزات تهدید کننده شان اعم از موشک های کروز و بالستیک تهاجمی و یا سامانه و موشک های پدافندی که حمل میکنند متفاوت خواهد بود و آرایش های احتمالی آنها به نسبت فاصله گرفتن از سواحل ما و تجهیزات ما تعریف خواهد شد . این تجهیرات ما تا چه فاصله ایی می توانند این آرایش احتمالی شناور های دشمن را تحت تاثیر قرار دهند به علت نبودن اطلاعات دقیق شاید چالش بر انگیز باشد . ما تجهیزات خوبی داریم که حتی تا فواصل 700 کیلومتر هم بتوانند این چیدمان و آرایش را تحت تاثیر قرار دهند ( ولی همانگونه که عرض شد ما به همین مقدار 300 کیلومتر برای تحلیل حاضر و انتقال مفاهیم مورد نظر مان کفایت می کنیم )   در مجموع به دلایل عرض شده در فوق ، برآورد من مثبت هست از مکان یابی اصلی پایگاه عقاب 44 . اما بنظرم در جزئیات ، ما نواقصی داریم که باید برطرف نماییم . بدیهی است که فواید کلی را همه ما می توانیم مشاهده کنیم ولی برای یافتن نواقص احتمالی ، آمار و اطلاعات جزئی نیاز هست . ولی در حد مقدور و همین عکس و نقشه های عمومی و در دسترس موارد را با هم مرور میکنیم و بر می شماریم . دوستان عزیز هم چنانچه مواردی دیگر به نظرشان می رسد مطرح کنند . امید است که در تکمیل پایگاه هر چه بیشتر نقاط قوت و برتری بخش تقویت گردند .       این نمای روبروی پایگاه عقاب 44 هست ( جهت دید از سمت شمال به جنوب است ) آن چیزی که در وهله اول خودنمایی می کند جانمایی خوب پایگاه هست . به گونه ایی که کوه مانند پوشش از سمت جنوب کل پایگاه ، خز شاره ، و تاسیسات حیاتی را از گزند تهاجم فرا مرزی حمایت می کند . هرچند که هیچ اقدامی پوشش صد در صدی نیست ولی اینجا بحث کاهش آسیب پذیری است با رعایت الزامات پدافند غیر عامل . بدیهی است از سمت مرکز کشور خطر کمتری وجود دارد تا از سمت مرز . همانطور که در سطح 1 تهدید اشاره شد از روی کوه می شود اشراف کاملی به باند و فعالیت های روزانه آن داشت . مشکل آنجا شروع می شود که این منطقه قرق نشده و غیر نظامیان می توانند برای چرای دام و یا کوهپیمایی به کوه بالادست بروند و در یک فاصله 2 یا 3 هزار متری از منظره پایگاه لذت ببرند ! به نظر باید قسمت کوه پایه تا جایی که اشراف به باند دارد ( تا خط راس ) حصار کشی شده و ضمیمه پایگاه گردد و از تردد غیر نظامیان جلوگیری به عمل آید .       نقاط مشخص شده محل اسکان غیر نظامیان محلی را با شماره 1 و 2 نشان می دهد . و آغل گوسفندان در تصویر به وضوح مشخص هست و حتی بیانگر این هست که به تازگی مورد استفاده قرار گرفته اند .  خصوصاً مورد شماره دو که هم از حیث فاصله و هم از حیث ارتفاع کوهپایه باعث می شود اشراف کاملی به باند و پایگاه داشته باشند . چنانچه کوهپایه تا حد خط راس قرق شود و در تملک پایگاه درآید می تواند با استقرار سامانه های پدافندی پوشش مناسبی را از پایگاه داشته باشد . دقت نظر داشته باشید که زندگی مردم محلی در کنار پایگاه ها از نظر ماهیتی مشکلی ندارد ولی از این نظر چالش برانگیز خواهند بود که برای پرسنل حفاظت فیزیکی و گشت پایگاه تحرکات پیرامونی پایگاه می تواند فعالیت روزمره چوپانان و عشایر در نظر گرفته شود و عملاً عبور و مرور ها بدون حساسیت انجام پذیرد .     در این عکس به خوبی می توانیم مکانیابی اولیه مناسب پایگاه را مشاهده کنیم . به شکلی که پایگاه تقریبا بین یک دره است و هم از کنار کوه های اطراف حفاظت مناسبی را پدید آورده اند و باند را پوشش می دهند و هم اینکه امتداد باند به دشت هایی منتهی می شود که برای خلبانان و اپراتور های پهپاد فرآیند فرود و تیک آف را به سهولت امکان پذیر می کنند . به گونه ایی که در شرایط متفاوت جوی و یا در شب خلبان بدون نگرانی از موقعیت جغرافیایی مقابل خودش می تواند درصورت عدم موفقیت در فرود دوباره اوج گیری کند و با چرخش مجدد نسبت به فرود اقدام کند .     اما ای کاش بجای این محل ورودی تونل ها را در پشت برآمدگی بزرگ تر ( به رنگ سبز ) قرار می دادند که در کنار این منطقه وجود دارد . همانطور که در تصاویر مشاهده می کنید . برآمدگی و صخره کنونی آنقدر بلند نیست که ورودی تونل ها را از دید مستقیم پوشش دهد . و پرتابه هایی می توانند از سمت روبرو به دهلیز تونل ها آسیب برسانند . البته ما اطلاعات دقیق در اختیار نداریم . ممکن هست در آن مکان جنس صخره ها و یا گسل های زمین شناختی مانع این کار بوده است . ولی بهر روی حداقل از ظاهر به نظر می رسد آنجا مکان بهتری بوده باشد . ( انشالله در آنجا هم اگر مناسب باشد تونل ها و پکیج های دوم و سوم را احداث کنند )       در رابطه با خطر حمله به دهانه تونل ها و کاهش آسیب پذیری در این زمینه . از تصاویر به نظر می رسد که سعی شده است با تعبیه چندین درب ضد انفجار تونل ها را از هم تفکیک کنند و ورودی های آنها را استحکام ببخشند . این امر به نوبه خود مثبت هست و باید تا می توانند در این امر اصرار داشته باشند . چون امری بسیار مهم و برای بقا پذیری سایت های زیر زمینی و تونلی حیاتی است .     این مورد دیگر واقعاً دور از انتظار و توقع هست . خاک هایی که از حفاری تونل ها بدست می آیند به راحتی در یک مکان دپو شده اند و براحتی با یک محاسبه ساده توسط یک کارشناس عمران ( حتی از روی همین تصاویر دو بعدی ) حجم خاکبرداری و فضای متر مکعب داخلی قابل اکتساب است .  ( شما فرض بگیرید که تعدادی از تونل ها به عمد در گزارشات خبری نشان داده نمی شود . دهلیز و تونل های مخفی دیگری هم برای ذخیره مهمات و سوخت در حال ساخت است . با محاسبه حجم خاکبرداری در محل دپو دشمن از پیش برآورد می کند که باید انتظار چه حجم و مساحتی را داشته باشد ) این خاک ها را می شد با کمی فاصله در این بیابان خدا ریخت ! نه در یک مکان که بشود طول و ارتفاع اش را به سادگی در هم ضرب کرد !! اهمیت هیچ اطلاعاتی را دست کم نگیرید . مسئله اصلی این است که دیتا بیس اطلاعات دشمن از همین اطلاعات خرد تکمیل می شود . چیزهایی که به تنهایی مهم نیستند ! ولی وقتی در کنار هم قرار می گیرند شکل و ساختار کلی اشراف اطلاعاتی را تشکیل می دهند .     در این مورد هم حرفی برای گفتن ندارم ..! محل شماره 1 خروجی اضطراری پیاده هست محل شماره 2 تونل عمودی هواکش هست جهت تاسیسات و تونل ها ( پنهان کردن این دریچه ها و درب های پیاده رو نباید سخت باشد . حداقل یک کیوسک نگهبانی روی آنها بگذارید که با اتاقک نگهبانی تشابه داشته باشند ... ) اساساً از دید من هیچ محل حساسی نباید ورودی اش مشخص باشد . یعنی یک ورودی اولیه داشته باشند و توسط تونل هایی به مکان های همجوار و اصلی منتهی گردند . نه تنها در این گونه مکانها . بنظرم اگر ما پایگاهی در مناطق خاکستری که احتمال حمله هست می سازیم ( نیروهای مستشاری ) دشمن نباید بتواند با رصد و مشاهده معمول از ورودی و خروجی ها ، محل اسکان و تجمع نفرات ما را تشخیص دهد و با زدن یک ساختمان از نیروهای ما تلفات بگیرد .     در تصاویر برج مراقبت پایگاه را من ندیدم ! قاعدتاً برج مراقبت را در کناره باند و اواسط طولی آن می سازند که اپراتور ها بتوانند به ابتدا و انتهای باند تسلط داشته باشند . در تصاویر حاضر به نظر فقط یک محوطه در ابتدای باند تسطیح و زیر سازی شده که به نظر نمی رسد در آن مشغول ساخت پایه های برج باشند . علی ایحال دو احتمال هست : اول اینکه هنوز پایگاه فاقد برج هست و متعاقباً در کناره باند ساخته خواهد شد . و دوم اینکه با برجی غیر متعارف طرف هستیم که در صخره و کوه بالای پایگاه قرار دارد که هم ضمن اشراف به باند خودش نیز دارایی فضای زیر زمینی و تونل باشد . ( اگر این گزینه دوم باشد که شخصاً دست بوس طراحان خواهم بود ، هرچند بدون آن هم تا همین جای کار خوشحال و دست بوس عزیزان هستیم   ) ( ولی کار خوب ، توقعات را بالا می برد و بیان نقد و پیشنهادها دلیلی بر وجود کم کاری نیست قطعاً  )       انشاالله که خداوند حافظ همه عزیزان حاضر در این پایگاه خصوصاً خلبانان جان بر کف و رشید آن باشد . که در عین گمنامی برای امنیت کشورمان از جان و دل مایه می گذارند .       پی نوشت : احتمالات و برآوردهای بیشتری نیز از تصاویر می شود به دست آورد . ولی سعی شد آن مواردی که بیان آن بدون ضرر باشد یا کامل عیان باشد مطرح گردد .   گرد آوری جهت انجمن میلیتاری      

چگونه یک خلبان پاکستانی در سال 1974 یک  جنگنده اسرائیلی را با هواپیمای  میگ 21 خود سرنگون کرد؟ در تقویم تاریخ نظامی، برخی از داستان ها به دلیل حوادث غیرمنتظره خود برجسته می شوند. یکی از این رویدادها نیم قرن پیش، در 26 آوریل 1974، زمانی رخ داد که ستوان ستار علوی، خلبان پاکستانی، با میگ21  نیروی هوایی سوریه،با سرنگونی یک جنگنده اسرائیلی شاهکار کرد   پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967 و پیروزی سریع و قاطع اسرائیل در آن درگیری، سبب شد پویایی ژئوپلیتیکی منطقه  تغییر کند و کشورهای عربی همسایه در وضعیت آشفته و تحقیر شده قرار گیرند با این حال، تنش ها ادامه یافت و شش سال بعد، منطقه بار دیگر در جریان جنگ یوم کیپور در سال 1973 به صحنه درگیری تبدیل شد. اسرائیل خود را در نبردی شدید علیه ائتلافی از کشورهای عربی به رهبری مصر و سوریه دید که به طور غیرمنتظره ای پاکستان به آن پیوست.   هنگامی که درگیری ها آغاز شد، چندین خلبان نیروی هوایی پاکستان، از جمله ستار علوی، با وجود اینکه پاکستان هیچ دخالت مستقیمی در درگیری نداشت،  داوطلبانه به جنگ پیوستند. رهبران پاکستان تصمیم  بر اعزام خلبانان پاکستانی به خاورمیانه گرفتند  از جمله نخست وزیر، ذوالفقار علی بوتو، که خواهان حفظ روابط مستحکم با کشورهای عرب بود،  علوی در مصاحبه ای توضیح داد که چگونه گفتگوی فرمانده هوایی پاکستان با حافظ اسد رئیس جمهور سوریه راه را برای مشارکت آنها  جنگ هموار کرد. او گفت: «یکی از salwar kameez و وسایل پروازم را برداشتم و وقتی به پیشاور رسیدیم متوجه شدیم که 14 نفر دیگر نیز داوطلب شده اند. ما را سوار کشتی" چیفز فوکر" کردند و بعد از مدتی فرمانده هم آمد. ما نمی دانستیم کجا می رویم.» از خلبانان پاکستانی خواسته شد تا سندی را امضا کنند مبنی بر اینکه در طول مدت اقامت در خارج از کشور، در صورت وقوع هر گونه حادثه پیش بینی نشده، نه دولت پاکستان و نه نیروی هوایی پاکستان مسئولیت آن را بر عهده نخواهند گرفت.  به گفته ستار علوی، این سند  مرخصی خارج از کشور آنها را مشخص کرده و مقامات را از هرگونه مسئولیت در صورت وقوع حوادث ناگوار مبرا می کند.  متعاقباً خلبانان از طریق هواپیمای C-130 به کراچی و سپس به بغداد منتقل شدند. ستار علوی و همراهانش از بغداد سفری جاده ای را آغاز کردند و راهی اردن و در نهایت به دمشق رفتند(تصویر ستار علوی) از 16 خلبان پاکستانی، هشت خلبان به مصر اعزام شدند و هشت خلبان باقی مانده برای اقامت به سوریه فرستاده شدند. ستار علوی از جمله کسانی بود که به سوریه اعزام شد.  بعداً،علوی و خلبانان همراهش به پایگاه هوایی  Damir، ( حدودا 30 دقیقه از دمشق فاصله دارد)، منتقل شدند و در آنجا  واحد 67A را تشکیل دادند.    چالش خلبانان پاکستانی  در زمان ورود آنها، مصر و اسرائیل قبلاً به توافق آتش بس دست یافته بودند و سوریه را که هنوز درگیری فعال با اسرائیل داشت به حال خود رها کردند با تمام اوصاف خلبانان پاکستانی عملیات خود را در سوریه آغاز کردند. اما انتقال بدون چالش نبود.  مشکل زبان مهمترینش بود هواپیمای MiG-21 ساخت روسیه که وظیفه پرواز آنها را بر عهده داشتند دارای علائم به زبان روسی بود، در حالی که ارتباطات با رادارها و کنترل ترافیک هوایی منحصراً به زبان عربی انجام می شد. برای غلبه بر این مانع، خلبانان یک راه حل عملی ابداع کردند.علوی توضیح داد : «ما ملزومات مورد نیاز برای پرواز با هواپیما را یادداشت کردیم و آنها را روی یک کاغذ با لباس پرواز حمل کردیم. این به ما امکان داد تا در عرض یک هفته زبان عربی مورد نیاز را درک کنیم.» خلبانان پاکستانی  نقش حیاتی پدافند هوایی را به عهده داشتند، رهگیری هر هواپیمای اسرائیلی که حریم هوایی سوریه را نقض می کرد، به آنها محول شد. با وجود آتش بس میان مصر و اسرائیل، درگیری در  بلندی های جولان ادامه داشت.          خلبانان پاکستانی در تمام سورتی پروازهای متعدد خود اغلب با هواپیماهای اسرائیلی روبرو می شدند.  علوی خاطرنشان کرد که هیچ درگیری مستقیمی بین دو نیرو صورت نگرفت. خلبانان پاکستانی تصمیم گرفته بودند که چه موفق به سرنگونی یک هواپیمای اسرائیلی شوند یا نه، اولویت اصلی آنها این باشد  که هیچ خلبان پاکستانی توسط اسرائیلی ها اسیر نخواهد شد. این تصمیم اساس استراتژی هوایی آنها را تشکیل داد.  چگونه خلبان پاکستانی یک جت اسرائیلی را سرنگون کرد در 26 آوریل 1974، علوی  به عنوان ستوان  ،  در اسکادران شماره 67A، نیروی هوایی سوریه (SAF)در Damirمستقر بود،خدمت می کرد و هدایت یک  MiG-21 (شماره سریال 1863) را به عهده داشت.در یک درگیری هوایی پرتنش بر فراز لبنان هشت خلبان پاکستانی از جمله ستار علوی،  فرمیشن شهباز 8 را تشکیل دادند. علوی به یاد آورد که چگونه لیدر دسته، لحظاتی قبل از قطع ارتباط، به آنها دستور داد تا به سمت مسیر گزارش شده ورود هواپیماهای اسرائیلی چرخش کنند در همین اثنا علوی متوجه یک شی درخشان در حال فرود به سمت زمین شد که او آن را یک  جنگنده میراژ اسرائیلی تشخیص داد( میراژ3). علوی با جدا شدن از دسته خود، برای مقابله با هواپیما مذکور مانور داد علوی با انجام یک مانور با ریسک بالا که به نام "‘squires" شناخته می شود، در موقعیتی نامطمئن پشت میراژ اسرائیلی قرار گرفت. با کم شدن سوخت و نزدیک شدن یک جنگنده اسرائیلی دیگر،علوی مجبور شد به سرعت وارد عمل شود. علوی لحظه ایی که خلبان اسرائیلی سعی در فرار داشت، موشک روسیK-13 خود را شلیک کرد. لحظه ای پرتنش رخ داد زیرا موشک بلافاصله پرتاب نشد و علوی را دچار استرس شدید کرد سرانجام، موشک شلیک شد و به میراژ اسرائیلی اصابت کرد و به درگیری کوتاه پایان داد. علوی به پایگاه بازگشت و البته با شانس از سقوط گریخت زیرا درجه باک سوخت او به زیر صفر رسیده بود. پس از آن، علوی به دلیل اقدام شجاعانه خود بالاترین نشان افتخار دولت سوریه را دریافت کرد.  خلبان اسرائیلی که "کاپیتان لوتز" نام داشت، ظاهراً دستگیر شد اما قبل از اینکه علوی بتواند با او ملاقات کند، از شدت جراحات هلاک شد  علوی سال ها در مورد این حادثه سکوت کرد و حتی در هنگام بازجویی، دخالت خود را انکار کرد. دولت پاکستان در نهایت به او ستاره شجاعت اعطا کرد. با این حال صحت این روایت همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. علیرغم اظهارات منابع پاکستانی، هیچ گزارش مهم امروزی این حادثه را تایید نمی کند. بعلاوه، در سوابق وزارت دفاع اسرائیل از تلفات جنگ هیچ اشاره ای به "کاپیتان لوتز" نشده است برای همین صحت درگیری ادعایی مورد تردید است منبع:https://www.eurasiantimes.com/how-a-pakistani-pilot-shot-down-an-israeli-fighter-jet-with-his-russian-origin-mig-21-aircraft-in-1974/

سلام سلاحی که هنوز به دست حزب الله نرسیده باشه و تو سر اسراییل نخورده باشه هنوز تا اسلامی شدن فاصله داره! اول باید برادریش را ثابت کنه. از برادرش الماس هم باید یاد بگیره.    

ترکیه از عمد همه جوره حمایت میشه تا به ایران و کشورهای مشابه بفهمونن که ببینید دست بوسی و تسلیم چه پیامد خوبی رو براتون در پی داره  و خوب هم میدونن کشورهایی مثل ترکیه یا عربستان هرقدر هم که قوی و پیشرفته باشن، به جایی همگرایی و ائتلاف منطقه ای دنبال دست درازی به این کشور و اون کشورن. البته مگر اینکه ترکیه در ایران اثر منفی بزاره ولی توان هدایت گروهک های تجزیه طلب پان ترک در ایران رو نداره چه برسه به روسیه و چین. ترکیه خودش به خاطر اینکه جمعیت زیادی کرد و ارمنی داره و فرهنگی متکثر و چندپاره داره و در اونجا حقوق اقوام دیگه رعایت نمیشه، پتانسیل تجزیه و غرق شدن در بحران های زیادی رو داره.

شرکت های غربی دارند همه جوره از ترکیه حمایت میکنند. سیاست جدید غرب هست که محور ترکی را حمایت کنند تا دنبال تجزیه ایران و روسیه و چین بروند. 

نوشته های روی موشک بالستیک عماد پرتاب شده به اسراییل یا حیدر کرار 
یا مرتضی علی
یا فاطمه الزهرا 

اینا چه جوری اینقدر پیشرفت کردند و ما هنوز اندر خم یه کوچه ایم!

سلام این احتمال را باید در نظر گرفت که کاربر ایرانی زیاد از کیفیت تصویر لانست راضی نبوده و فناوری دوربین اسکن ایگل به نظرش در سطح بالاتری قرار داشت ، شاید هم برعکس ، برای اینکه تولید انبوه این نمونه ارزان تر در بیاید ، از دوربین هایی با کیفیت پائین تر استفاده شده باشد ( برای نمونه هایی که ممکن هست به دوستان در عراق ، یمن و لبنان تحویل بشود )  شاید هم این گونه جدید تنها در ظاهر با نمونه روسی مشابهت داشته و بلحاظ سامانه های داخلی ، برد یا سرجنگی تفاوت هایی را داشته باشد ...